Homélie, Chap.
[6, 10]	νῦν δὲ ἐλλείπουσα καὶ μειουμένη	φαίνεται,	καθ´ ἕτερον ἑαυτῆς μέρος προδεικνῦσα
[6, 9]	πρὸς δυσμαῖς κατῳκισμένοις ἀνατέλλων ἐλάττων	φαίνεται·	οὔτε μὴν ἐν τῷ μεσουρανήματι
[6, 4]	δὲ ταῖς κεραίαις καὶ ὑπέρυθρος	φαινομένη,	ἢ ὕδωρ λάβρον ἀπὸ νεφῶν,
[6, 9]	παραλλάττει. Μὴ ἐξαπατάτω σε τὸ	φαινόμενον·	μηδ´ ὅτι πηχυαῖος τοῖς ὁρῶσι
[6, 9]	Γραφῆς μαρτυρίαν, καὶ ἀπειροπλασίων τοῦ	φαινομένου.	~Κἀκεῖνο δέ σοι ἐναργὲς ἔστω
[6, 11]	τῆς πίστεως χαριζόμενος ὑμῖν τὴν	φανέρωσιν	τοῦ Πνεύματος, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
[6, 2]	διεκέκριτο· πάλιν στερέωμα, καὶ ξηρᾶς	φανέρωσις.	Τὸ ὕδωρ συνήθροιστο εἰς συνεστηκυῖαν
[6, 4]	καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις σημεῖα	φανήσεσθαι	ὁ Κύριος προηγόρευσεν. Ὁ ἥλιος
[6, 10]	καὶ τὸ ταύτης σῶμα, καὶ	φανότατόν	γε μετὰ τὸν ἥλιον. Οὐκ
[6, 2]	νῦν τὸν ἥλιον τοῦτον τῷ	φανοτάτῳ	ἐκείνῳ ἐπισκευάσας φωτὶ ὁ τῶν
[6, 9]	περιστερᾶς μικροτέραν σοι παρέσχετο τὴν	φαντασίαν;	Διότι, καθάπερ ἔφην, ἐνδαπανηθεῖσα τῷ
[6, 9]	μὴ μυρμήκων τινά σοι παρέσχον	φαντασίαν;	Εἰ δὲ καὶ ἀπὸ σκοπιᾶς
[6, 4]	τοῦ ἀέρος ταύτην ἐμποιούσης τὴν	φαντασίαν	ταῖς ὄψεσι. Μὴ διαχεθεὶς δὲ
[6, 3]	ἐλαττώσεως ἡμῖν καὶ αὐξήσεως τὰς	φαντασίας	παρέχεται. Τοῦ δὲ μὴ αὐτὸ
[6, 9]	τῶν ὀρῶν τὰ μέγιστα βαθείαις	φάραγξιν	ἐκτετμημένα, περιφερῆ καὶ λεῖα ἡ
[6, 5]	δοκοῦν ἑαυτοῖς, ἐξακούουσι. Τί γάρ	φασιν;	Ὅτι τῶνδε μὲν τῶν κινουμένων
[6, 2]	τοίνυν εἰ μὴ διὰ τῆς	φαύσεως	ἀρκούντως ἐνέφηνεν ὃ ἐβούλετο· ἀντὶ
[6, 2]	ἀντὶ γὰρ τοῦ φωτισμοῦ τὴν	φαῦσιν	εἴρηκεν. Ἔστι δὲ οὐδὲν μαχόμενον
[6, 2]	τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς	φαῦσιν	ἐπὶ τῆς γῆς, ὥστε διαχωρίζειν
[6, 2]	νῦν ὁ ἥλιος πάλιν εἰς	φαῦσιν	λέγεται γεγονέναι; Πρῶτον μὲν οὖν
[6, 2]	τῆς τῶν φωστήρων γενέσεως· Εἰς	φαῦσιν,	φησὶν, ἐπὶ τῆς γῆς. Εἰ
[6, 4]	ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ	φέγγος	αὐτῆς. Ταῦτα σημεῖα τῆς τοῦ
[6, 10]	ταῖς κατὰ μικρὸν ὑφαιρέσεσι τὸ	φέγγος	ἐξαναλίσκουσα· λυπείτω σε πλέον ψυχὴ
[6, 3]	διότι μειοῦται μὲν πρὸς ἥλιον	φερομένη,	αὔξεται δὲ πάλιν ἀφισταμένη. Οὐδὲ
[6, 7]	τὰ πρακτέα ἡμῖν καὶ τὰ	φευκτὰ	διορίζοντες, περιττοὶ δὲ καὶ οἱ
[6, 3]	ἐμοὶ καὶ σοὶ δυνατὴν εἶναί	φημι,	ἀλλ´ ὅτι ἃ ἡμῖν τῇ
[6, 6]	Ἀλλὰ καὶ ὁ ταυριανὸς τληπαθὴς,	φησὶ,	καὶ δουλικός· ἐπειδὴ ὑπὸ ζυγὸν
[6, 8]	βίον ἡμῖν οἰκονομοῦσιν. Ἔστωσαν δὲ,	φησὶ,	καὶ εἰς ἡμέρας· οὐχ ὥστε
[6, 9]	καὶ λεῖα ἡ ὄψις εἶναί	φησι,	ταῖς ἐξοχαῖς προσβάλλουσα μόναις, ταῖς
[6, 6]	τὰ ἀποτελεστικά; Ὁ δεῖνα οὖλος,	φησὶ,	τὴν τρίχα, καὶ χαροπός· κριῷ
[6, 8]	ἑξῆς τῶν ῥημάτων ἐπανέλθωμεν. Ἔστωσαν,	φησὶν,	εἰς σημεῖα, καὶ εἰς καιροὺς,
[6, 2]	τῶν φωστήρων γενέσεως· Εἰς φαῦσιν,	φησὶν,	ἐπὶ τῆς γῆς. Εἰ προειλήφει
[6, 5]	τὸ μικρότατον καὶ ἀκαριαῖον, οἷόν	φησιν	ὁ ἀπόστολος, τὸ ἐν ἀτόμῳ,
[6, 10]	θερμότητι κεκραμένην ἐπὶ τὸ βάθος	φθάνουσαν	λεληθότως ἐνίησι. Δηλοῦσι δὲ οἱ
[6, 10]	δὲ πρὸς τὴν οἰκείαν ἀκμὴν	φθάσαντα	καὶ τὸ ἀκρότατον μέτρον ἑαυτῶν
[6, 10]	πάλιν ταῖς κατὰ μικρὸν ὑφαιρέσεσι	φθίνει	τε καὶ διόλλυται, καὶ μειούμενα
[6, 1]	ἐξιχνιάσαι δυνήσεται; Εἰ ὁ τῇ	φθορᾷ	ὑποκείμενος ἥλιος οὕτω καλὸς, οὕτω
[6, 1]	που πάντως, τοὺς τῶν μεγάλων	φιλοθεάμονας	μὴ ἀγύμναστον ἔχειν τὸν νοῦν
[6, 3]	μαρτυρεῖ λέγων, Φωνὴ Κυρίου διακόπτοντος	φλόγα	πυρός. Ὅθεν καὶ ἐν ταῖς
[6, 8]	ἐπὶ τὴν πέψιν· ὅτε καὶ	φλογωδέστατός	ἐστιν ἑαυτοῦ ὁ ἥλιος, βραχείας
[6, 7]	κλέπτου τὸ ἀδίκημα· οὐδὲ τοῦ	φονέως·	ᾧ γε οὐδὲ βουλομένῳ δυνατὸν
[6, 4]	ὅταν συμπεριτρέχωσι τῇ τοῦ ἡλίου	φορᾷ,	συμπτωμάτων τινῶν ἀερίων σημεῖα γίνεται.
[6, 8]	ὥστε καὶ τῶν ἐν βάθει	φρεάτων	τὸ ὕδωρ διὰ στομίων στενῶν
[6, 10]	περιτροπῆς λαμβάνοντας ἔννοιαν, μὴ μέγα	φρονεῖν	ταῖς εὐημερίαις τοῦ βίου, μὴ
[6, 7]	δὲ μεγάλαι τῶν Χριστιανῶν ἐλπίδες	φροῦδαι	ἡμῖν οἰχήσονται, οὔτε δικαιοσύνης τιμωμένης,
[6, 8]	καὶ ἐνύδροις ἅπασι τὸ γένος	φυλάσσον	ἐκ τῆς τῶν ἐπιγινομένων διαδοχῆς.
[6, 10]	τοῖς λοιποῖς τοῖς ἀπὸ γῆς	φυομένοις,	μὴ μικρὰν ὑπάρχειν ἐκ τῆς
[6, 2]	μήτε τῶν ἐκ τῆς γῆς	φυομένων	δημιουργὸν, οἱ τὸν Θεὸν ἀγνοήσαντες
[6, 1]	γνωρίσεις σαυτὸν, γήϊνον μὲν τῇ	φύσει,	ἔργον δὲ θείων χειρῶν· δυνάμει
[6, 3]	οὖν ἕτερον μέν τι τῇ	φύσει	ἡ λευκότης, ἕτερον δέ τι
[6, 3]	νῦν εἰρημένα, διάφορα ὄντα τῇ	φύσει,	ἥνωται τῇ δυνάμει τοῦ κτίσαντος.
[6, 9]	μύρμηκα, ἢ ἄλλο τι τῶν	φύσει	μικρῶν, μέγα προσαγορεύομεν διὰ τὴν
[6, 3]	ἐνεργείᾳ παρὰ τοῦ ποιητοῦ τῆς	φύσεως	αὐτῶν διαστῆναι. Ἐπεὶ καὶ σοὶ
[6, 7]	μετατιθέασιν. Εἰ μὲν γὰρ ἐκ	φύσεως	αὐτῶν τὸ κακὸν, ὁ δημιουργὸς
[6, 6]	τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ´ ἐπειδὴ τοιαύτης	φύσεώς	ἐστι τὸ πρόβατον. Τί οὖν
[6, 1]	ἀναλογίαν· τῷ δὲ κάλλει τῆς	φύσεως	οἷόν τις ὀφθαλμὸς διαυγὴς ἐμπρέπων
[6, 10]	ὑπόδειγμα ἐναργὲς παρέχειν τῆς ἡμετέρας	φύσεως·	ὅτι οὐδὲν μόνιμον τῶν ἀνθρωπίνων,
[6, 1]	ἀψύχων. Ταῖς μὲν ἐκ τῆς	φύσεως	παρασκευαῖς ἐλαττούμενον, τῇ δὲ τοῦ
[6, 6]	ἔριον, καὶ πάλιν παρὰ τῆς	φύσεως	ῥᾳδίως ἐπαμφιέννυται. Ἀλλὰ καὶ ὁ
[6, 3]	ἐπιδρομὰς, ἐν τῇ πρώτῃ δημιουργίᾳ	φυσικῆς	αὐτοῖς τῆς ἀλλοτριώσεως κατασκευασθείσης πρὸς
[6, 3]	τοῦ σκότους· τότε δὲ τὴν	φύσιν	αὐτῶν πρὸς τὸ ἐναντίον ἀπέστησεν,
[6, 3]	νυκτὶ τοῦ σκότους εἶναι τὴν	φύσιν.	Εἰ γὰρ πᾶσα σκιὰ αὐγῆς
[6, 3]	οὐδὲν ἕτερον οὖσα κατὰ τὴν	φύσιν	ἢ σκίασμα γῆς. Ὡς γὰρ
[6, 3]	παιδεύει, διαιρεθήσεσθαι τοῦ πυρὸς τὴν	φύσιν,	καὶ τὸ μὲν φῶς, εἰς
[6, 1]	διανοίας ἐκβαίνει, τῶν ἀϊδίων τὴν	φύσιν	τίς ἄρα νοῦς ἐξιχνιάσαι δυνήσεται;
[6, 2]	γὰρ αὐτὴ τοῦ φωτὸς ἡ	φύσις	παρήχθη· νῦν δὲ τὸ ἡλιακὸν
[6, 8]	Καὶ γίνεται ἔαρ, πᾶσι μὲν	φυτοῖς	τῆς βλαστήσεως ἀρχηγὸν, δένδρων δὲ
[6, 2]	βοτανῶν ἐκβλαστήσασα, καὶ παντοδαποῖς εἴδεσι	φυτῶν	εὐθηνουμένη. Ἥλιος δὲ οὔπω ἦν
[6, 4]	τὰ σπέρματα καὶ τὰς τῶν	φυτῶν	θεραπείας πονούμενοι, πάσας ἐντεῦθεν εὑρίσκουσι
[6, 3]	καὶ ὁ ψαλμῳδὸς μαρτυρεῖ λέγων,	Φωνὴ	Κυρίου διακόπτοντος φλόγα πυρός. Ὅθεν
[6, 5]	τῶν λεπτοτάτων τῆς μαίας τὴν	φωνὴν	παρελθεῖν· ἄλλως τε καὶ εἰ
[6, 11]	ἄρτῳ τῇ εὐτελείᾳ τῆς ἡμετέρας	φωνῆς	διέθρεψε· καὶ διατρέφοι γε εἰς
[6, 2]	ἡμῖν· οὐδὲ τὸ εὔηχον τῶν	φωνῶν,	ἀλλὰ τὸ εὔσημον τῶν ὀνομάτων
[6, 3]	σώματι δαπανᾶται, ἀλλὰ τὸ περικείμενον	φῶς	ἀποτιθεμένη καὶ προσλαμβάνουσα πάλιν, ἐλαττώσεως
[6, 3]	ἀποδυομένη καὶ πάλιν ἐπαμφιαζομένη τὸ	φῶς,	δι´ ἑαυτῆς καὶ τὰ περὶ
[6, 3]	ἐπείσακτον εἶναι τῆς σελήνης τὸ	φῶς,	διότι μειοῦται μὲν πρὸς ἥλιον
[6, 3]	τὴν φύσιν, καὶ τὸ μὲν	φῶς,	εἰς ἀπόλαυσιν τοῖς δικαίοις, τὸ
[6, 8]	ἡμέρας ὁ ἥλιος; Ὅτι τὸ	φῶς	ἐν ἑαυτῷ περιφέρων, ἐπειδάν ποτε
[6, 2]	Οὐρανὸς προειλήφει καὶ γῆ· τὸ	φῶς	ἐπὶ τούτοις δεδημιούργητο· ἡμέρα καὶ
[6, 3]	ἅπαξ καὶ ἐγκεκραμένον ἑαυτῷ τὸ	φῶς	ἔχων, οὐκ ἀποτίθεται· ἡ δὲ
[6, 3]	συναπαρτίζεται τῇ νυκτὶ τὸ σεληναῖον	φῶς,	οὐδὲν πρὸς τὸν προκείμενον λόγον.
[6, 10]	ἀστέρων, τὸ παρ´ αὐτῶν συνερανιζόμενον	φῶς	οὐκ ἐξαρκεῖ τῆς νυκτὸς τὴν
[6, 2]	ἐν κόσμῳ, ἄλλο δέ ἐστι	φῶς	τοῦ κόσμου τὸ ἀληθινὸν, οὗ
[6, 11]	ῥυμοτομίαις, ἐξίσου πᾶσαι τὸ σεληναῖον	φῶς	ὑποδέχονται. Αἷς εἰ μὴ πάσαις
[6, 9]	τὴν εἰκασίαν. Μέγας οὖν ὁ	φωστὴρ,	κατὰ τὴν τῆς Γραφῆς μαρτυρίαν,
[6, 2]	γὰρ ὁ ἀπόστολος λέγει τινὰς	φωστῆρας	ἐν κόσμῳ, ἄλλο δέ ἐστι
[6, 11]	πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ κατὰ τοὺς	φωστῆρας	μεγέθους, καὶ σύστασιν τοῦ μηδὲ
[6, 2]	ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο	φωστῆρας.	Τίς εἶπε καὶ τίς ἐποίησεν;
[6, 9]	ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο	φωστῆρας	τοὺς μεγάλους. Ἐπειδὴ τὸ μέγα
[6, 3]	γὰρ τότε κατὰ διάμετρον οἱ	φωστῆρες	ἀλλήλοις ἀντικαθίστανται. Ἀνατέλλοντος μὲν γὰρ
[6, 2]	οὗ κατὰ μέθεξιν οἱ ἅγιοι	φωστῆρες	ἐγίνοντο τῶν ψυχῶν, ἃς ἐπαίδευον,
[6, 2]	τότε εἶπεν ὁ Θεὸς, Γενηθήτωσαν	φωστῆρες	ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ.
[6, 2]	~Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν	φωστῆρες	ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ
[6, 2]	ἀκούσαντα. Εἶπεν ὁ Θεὸς, Γενηθήτωσαν	φωστῆρες,	καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς
[6, 2]	ἀΰλῳ φωτὶ ὄχημα νῦν οἱ	φωστῆρες	κατεσκευάσθησαν. Ὡς γὰρ ὁ ἀπόστολος
[6, 2]	ἡ χρεία πρόσκειται τῆς τῶν	φωστήρων	γενέσεως· Εἰς φαῦσιν, φησὶν, ἐπὶ
[6, 8]	καὶ νὺξ πρεσβύτερα τῆς τῶν	φωστήρων	γενέσεως. Τοῦτο γὰρ ἐνδείκνυται ἡμῖν
[6, 9]	ὡς ἐν τῇ οἰκείᾳ τῶν	φωστήρων	κατασκευῇ τοῦ μεγέθους ἐμφαινομένου; Ἐγὼ
[6, 8]	τὸ τεταγμένον τῆς κινήσεως τῶν	φωστήρων	παρέχει. Χειμὼν μὲν γὰρ γίνεται,
[6, 4]	ἀνθρώπινον βίον αἱ ἀπὸ τῶν	φωστήρων	σημειώσεις. Ἐὰν μή τις πέρα
[6, 0]	~ΟΜΙΛΙΑ Περὶ γενέσεως	φωστήρων.	~Τὸν ἀθλητῶν θεατὴν μετέχειν τινὸς
[6, 3]	αὐγῆς τινος διαφαινούσης ἀντικειμένως τῷ	φωτὶ	ἀπὸ τῶν σωμάτων ἐκπίπτει· καὶ
[6, 2]	τοῦτον τῷ φανοτάτῳ ἐκείνῳ ἐπισκευάσας	φωτὶ	ὁ τῶν ὅλων δημιουργὸς περὶ
[6, 2]	ἐκείνῳ καὶ εἰλικρινεῖ καὶ ἀΰλῳ	φωτὶ	ὄχημα νῦν οἱ φωστῆρες κατεσκευάσθησαν.
[6, 2]	ὄχημα εἶναι τῷ πρωτογόνῳ ἐκείνῳ	φωτὶ	παρεσκεύασται. Ὡς γὰρ ἄλλο τὸ
[6, 3]	ἀμίκτως ἔχειν πρὸς ἄλληλα, καὶ	φωτὶ	πρὸς σκότος μηδεμίαν εἶναι κοινότητα.
[6, 3]	δέ τι τὸ ὑποκείμενον τῷ	φωτὶ	σῶμα. Πρῶτον μὲν οὖν ἐκ
[6, 3]	μὲν τῆς νυκτὸς τῷ ἰδίῳ	φωτὶ	τὰ ἄστρα ὑπεραυγάζουσα καὶ τὴν
[6, 2]	λύχνος· τὸ μὲν τὴν τοῦ	φωτίζειν	δύναμιν ἔχον, τὸ δὲ παραφαίνειν
[6, 3]	τὸ σῶμα, ἕτερον δὲ τὸ	φωτίζον.	Τοιοῦτον δή τί μοι νόει
[6, 2]	ὃ ἐβούλετο· ἀντὶ γὰρ τοῦ	φωτισμοῦ	τὴν φαῦσιν εἴρηκεν. Ἔστι δὲ
[6, 3]	γὰρ ἐγὼ τὴν διαίρεσιν τοῦ	φωτὸς	ἀπὸ τοῦ ἡλιακοῦ σώματος ἐμοὶ
[6, 2]	ἦν καὶ σελήνη, ἵνα μήτε	φωτὸς	ἀρχηγὸν καὶ πατέρα τὸν ἥλιον
[6, 2]	μαχόμενον τοῦτο τοῖς περὶ τοῦ	φωτὸς	εἰρημένοις. Τότε μὲν γὰρ αὐτὴ
[6, 2]	τῆς γῆς. Εἰ προειλήφει τοῦ	φωτὸς	ἡ γένεσις, πῶς νῦν ὁ
[6, 3]	ὅτι ἄλλο μέν τι τοῦ	φωτὸς	ἡ λαμπρότης, ἄλλο δέ τι
[6, 2]	Τότε μὲν γὰρ αὐτὴ τοῦ	φωτὸς	ἡ φύσις παρήχθη· νῦν δὲ
[6, 3]	ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ	φωτὸς	καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους·
[6, 3]	ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ	φωτὸς	καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους·
[6, 1]	ζημία τῷ ἁμαρτωλῷ τοῦ ἀληθινοῦ	φωτὸς	στερηθῆναι; ~Καὶ εἶπεν ὁ Θεός·
[6, 3]	ἐπειδὴ τὸ σκότος ὑποφεύγει τοῦ	φωτὸς	τὰς ἐπιδρομὰς, ἐν τῇ πρώτῃ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009