Livre, chapitre
[1, 15]	τῆς κινήσεως. Ὥστε ἂν ληφθῇ	τὰ	ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ τὸ μὲν
[1, 5]	συνδυασμὸν αὐτῶν· οὐ γὰρ ὥσπερ	τὰ	ἄλλα τετράποδα ἐπὶ τὰ πρανῆ
[1, 11]	πρότερα γὰρ ἐκεῖνα καὶ σύγκειται	τὰ	ἀνομοιμερῆ ἐξ ἐκείνων, καὶ ὥσπερ
[1, 11]	δὲ μᾶλλον ταῦτα τοῖς γονεῦσι	(τὰ	ἀνομοιομερῆ οἷον πρόσωπον καὶ χεῖρας
[1, 1]	μέρη· παντὶ μὲν τῷ ὅλῳ	τὰ	ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´ ἀνομοιομερέσι τὰ
[1, 11]	σύγκειται γὰρ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν	τὰ	ἀνομοιομερῆ ὥστε τὸ ἀπὸ τούτων
[1, 11]	συνιόντα. Εἶτα πῶς καὶ διέσπασται	τὰ	ἄνω καὶ κάτω καὶ δεξιὰ
[1, 11]	ποιοῦνται· τὰ γὰρ κάτωθεν εἰς	τὰ	ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν
[1, 11]	Ἔπειτα τίνα τρόπον αὐξηθήσεται ταῦτα	τὰ	ἀπελθόντα ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας μὲν
[1, 11]	σπέρματος εἴη ἡ διαχώρισις. Ἔτι	τὰ	ἀποφυτευόμενα ἀφ´ αὑτοῦ φέρει σπέρμα·
[1, 10]	θεωρητέον πότερον πάντα προΐεται σπέρμα	τὰ	ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ
[1, 9]	τῶν ἀρρένων ἐστίν. Πόρους δὲ	τὰ	ἄρρενα θορικοὺς οὐ φαίνονται ἔχοντα.
[1, 8]	αἰδοῖα τὰ τοιαῦτα πάντα καὶ	τὰ	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα καθ´
[1, 14]	ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ ἓν ζῷον	(τὰ	γὰρ δίδυμα τῶν (ᾠῶν δύο
[1, 9]	ἐπὶ τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων·	τὰ	γὰρ θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων
[1, 11]	καθάπερ εἴπομεν πρότερον, οὕτω ποιοῦνται·	τὰ	γὰρ κάτωθεν εἰς τὰ ἄνω
[1, 9]	μέγεθος αὐτῶν ἔχει, συνδυάζεσθαι πεφυκότων·	τὰ	γὰρ πλεῖστα μικρὰ λίαν τῶν
[1, 11]	διαφόρων, οἷον αἱ μυῖαι καὶ	τὰ	γένη τῶν καλουμένων ψυλλῶν· ἐκ
[1, 12]	ὅσα ὡς ἐξ ὕλης γίγνεσθαι	τὰ	γιγνόμενα λέγομεν, ἔκ τινος ἐνυπάρχοντος
[1, 12]	σαρκός. Ἔτι δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον,	τὰ	δ´ ἄλλα πάντα μέρη. Ἀλλὰ
[1, 12]	πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι,	τὰ	δ´ ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´
[1, 1]	καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους,	τὰ	δ´ αὐτὰ μὲν οὐ φέρει
[1, 8]	δ´ ὄρχεις τὰ μὲν ἐντὸς	τὰ	δ´ ἐκτός, αἴτιον τοῦ μὲν
[1, 17]	πάντα μετέχουσι, τὰ μὲν πλείονος	τὰ	δ´ ἐλάττονος τὰ δὲ πάμπαν
[1, 10]	αὐτῶν ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί,	τὰ	δ´ ἔντομα καὶ τὰ μαλάκια
[1, 5]	ἣν αἰτίαν τὰ μὲν ἔξω	τὰ	δ´ ἐντός. ~Ὅσα δὲ μὴ
[1, 12]	ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος,	τὰ	δ´ ἐξ ἑνὸς μόνου, οἷον
[1, 3]	τὸ ἔξω καθάπερ οἱ βόες,	τὰ	δ´ ἔξω, καὶ τούτων τὰ
[1, 3]	ἀλλὰ πόρους μόνον δύο σπερματικούς·	τὰ	δ´ ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς
[1, 17]	οἷον τὰ συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων·	τὰ	δ´ ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι
[1, 12]	ἄμπελον. Τὰ μὲν γὰρ πολύσπερμα	τὰ	δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´
[1, 5]	ὑπὸ μέσην εἶναι τὴν γαστέρα,	τὰ	δ´ ὅλως ἀσκελῆ εἶναι, τὴν
[1, 11]	ποιεῖν οἷον γλῶττα καὶ χείρ,	τὰ	δ´ ὁμοιομερῆ σκληρότητι καὶ μαλακότητι
[1, 16]	αἱ δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα,	τὰ	δ´ ὄργανα τὴν ὕλην. Ὁμοίως
[1, 10]	διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ μὲν	τὰ	δ´ οὔ· καὶ τὰ θήλεα
[1, 6]	αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει	τὰ	δ´ οὐκ ἔχει τῶν ζῴων
[1, 9]	αἱ μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες,	τὰ	δ´ οὔτ´ ἐκ ζῴων γίγνονται
[1, 13]	διόπερ ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις συμβαίνει·	τὰ	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 1]	μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται	τὰ	δ´ ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως.
[1, 1]	ἄρρεν ὥστε τὰ ὁμογενῆ γεννᾶν,	τὰ	δὲ γεννᾷ μέν, οὐ μέντοι
[1, 12]	πολύσπερμα τὰ μὲν διὰ δύναμιν	τὰ	δὲ δι´ ἀδυναμίαν· {πολὺ γὰρ
[1, 7]	καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι,	τὰ	δὲ ζῷα ἐν τῷ κάτω
[1, 11]	δὲ τὰ μὲν οὐκ ἔχει,	τὰ	δὲ καὶ ἀφέλοι τις ἄν,
[1, 14]	ἐστὶν ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει,	τὰ	δὲ καταμήνια περίττωμα, δῆλον. Ὃ
[1, 12]	μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι,	τὰ	δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα μὲν
[1, 9]	ζῴων ἀλλ´ ἐκ σηπομένων ὑγρῶν,	τὰ	δὲ ξηρῶν, οἷον αἵ τε
[1, 11]	τὰ μέρη τὰ μὲν δυνάμει	τὰ	δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ μὲν
[1, 17]	μὲν πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος	τὰ	δὲ πάμπαν μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ
[1, 1]	μὲν νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ	τὰ	δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν, ἐν
[1, 9]	δὲ περὶ μὲν πάντων ἄδηλον,	τὰ	δὲ πλεῖστα ὅτι οὐ συνδυάζεται
[1, 3]	τὰ μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος,	τὰ	δὲ πρὸς τῇ ἕδρᾳ καθάπερ
[1, 3]	ἰχθύες ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν εἰς τοὐμφανές,	τὰ	δὲ πρὸς τῷ ὑποζώματι, καθάπερ
[1, 11]	δὲ καὶ ἀφέλοι τις ἄν,	τὰ	δὲ προσφύεται. ἔτι οὐδ´ ἀπὸ
[1, 1]	ζῴων ὄντα τὰ μὲν νευστικὰ	τὰ	δὲ πτηνὰ τὰ δὲ πεζευτικὰ
[1, 7]	πάντα κάτω πρὸς τοῖς ἄρθροις,	(τὰ	δὲ σελάχη τὰ〉 ζῳοτοκοῦντα ἄνω
[1, 9]	οἱ σφῆκες καὶ οἱ μύρμηκες,	τὰ	δὲ συνδυάζεται μὲν καὶ γεννῶσιν,
[1, 2]	μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν	τὰ	δὲ τοὺς τοιούτους πόρους. Εἰσὶ
[1, 11]	τῶν ζῴων ἔνια γεννᾷ πολλά	(τὰ	δὲ φυτὰ καὶ παντάπασιν· δῆλον
[1, 13]	ἐκλυτικόν καὶ τὸ ὅμοια γίγνεσθαι	τὰ	ἔκγονα τοῖς γεννήσασιν εὔλογον· ὅμοιον
[1, 4]	ἐντός, ὥστ´ οὐ δύνανται γεννᾶν	τὰ	ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο
[1, 4]	τὰ ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ	τὰ	ἐκτὸς ἔχοντα οὐ πρότερον τὸ
[1, 8]	συμβαίνειν, τοῖς μὲν ζῳοτόκοις διὰ	τὰ	ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις αἱ
[1, 4]	μεγάλους. Θᾶττον μὲν οὖν ὀχεύουσι	τὰ	ἐντὸς ἔχοντα· καὶ γὰρ τὰ
[1, 10]	γονεῦσιν οἱ παῖδες ἀλλὰ καὶ	τὰ	ἐπίκτητα· οὐλάς τε γὰρ ἐχόντων
[1, 4]	ἐν τοῖς περὶ τὴν τροφὴν	τὰ	εὐθυέντερα λαβρότερα πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν
[1, 5]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν ἔχουσι	τὰ	ἔχοντα ὄρχεις εἴρηται, καὶ δι´
[1, 4]	ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ	τὰ	ζῷα δεῖ θεωρεῖν) οὐθὲν γάρ
[1, 14]	ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς περὶ	τὰ	ζῷα ἱστορίαις. Πλείστη δὲ γίγνεται
[1, 12]	δὲ δεῖ ὅτι μικρῷ αὐξάνεται	τὰ	ζῷα καὶ τὰ φυτὰ τῷ
[1, 8]	τοῦ σπέρμα μὲν πάντα φέρειν	τὰ	ζῷα, περίττωμα δὲ μὴ πᾶσι
[1, 17]	μὴ ὄν. Διαφέρει δ´ αἰσθήσει	τὰ	ζῷα τῶν ζώντων μόνον. Ἐπεὶ
[1, 17]	τοιοῦτον ἀπολύεται. Καὶ ἀτεχνῶς ἔοικε	τὰ	ζῷα ὥσπερ φυτὰ εἶναι διῃρημένα,
[1, 1]	τὰ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων καὶ	τὰ	ζῶντα τῷ προσπεφυκέναι, διὰ τὸ
[1, 5]	τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα δ´ ἔχει	τὰ	ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ
[1, 7]	τοῖς ἄρθροις, (τὰ δὲ σελάχη	τὰ〉	ζῳοτοκοῦντα ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι,
[1, 3]	αἵ τε γυναῖκες καὶ πάντα	τὰ	ζῳοτοκοῦντα μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ
[1, 7]	ὑπεναντιώσεις ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Οὔτε γὰρ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´
[1, 7]	τὸ ἔργον. Ἔχει δὲ καὶ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ
[1, 7]	ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος καὶ	τὰ	ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων, οἱ δ´
[1, 10]	μὲν τὰ δ´ οὔ· καὶ	τὰ	θήλεα δὲ πότερον συμβάλλεται σπέρμα
[1, 8]	πάντα καὶ τὰ ἄρρενα καὶ	τὰ	θήλεα καθ´ ἃ ἐκκρίνεται τὸ
[1, 9]	δὲ συνδυαζομένων ἐν τοῖς πλείστοις	τὰ	θήλεα μείζω τῶν ἀρρένων ἐστίν.
[1, 11]	ἐν ἀνδρός διὰ τί γὰρ	τὰ	θήλεα οὐ γεννᾷ ἐξ αὑτῶν
[1, 13]	ὁμοίως γλαφυρώτερά τε καὶ λειότερα	τὰ	θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστὶ διὰ
[1, 17]	προΐεται οὐ γονὴν ἀλλὰ κύημα	τὰ	καλούμενα σπέρματα. Καὶ τοῦτο καλῶς
[1, 1]	ἀνομοιομερέσι τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ	τὰ	καλούμενα στοιχεῖα τῶν σωμάτων) λοιπὸν
[1, 3]	ὑστέρας καὶ τὰ μαλάκια, καὶ	τὰ	καλούμενα τούτων ᾠὰ τοὺς περιέχοντας
[1, 16]	συνιστᾶσι μέν, ἀτελῆ δὲ συνιστᾶσι	τὰ	καλούμενα ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε
[1, 12]	εἶναι τὸ σπέρμα ἐξ οὗ	τὰ	κατὰ φύσιν συνιστάμενα γίγνεται πρώτου,
[1, 14]	περίττωμα τοῦτο καὶ τοῖς θήλεσι	τὰ	καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ αὐτῇ
[1, 13]	τὸ δύνασθαι γεννᾶν τοῖς δὲ	τὰ	καταμήνια. Ἔτι δὲ καὶ τὰ
[1, 13]	ἀποκρίνεται, τοῖς δὲ θήλεσι ῥήγνυται	τὰ	καταμήνια καὶ φωνήν τε μεταβάλλουσι
[1, 13]	γὰρ ὕστερον μέχρι τινὸς φοιτᾷ	τὰ	καταμήνια, ὀλίγα δὲ καὶ οὐ
[1, 13]	Εἰ μὲν γὰρ σπέρμα ἦν	τὰ	καταμήνια οὐκ ἂν ἦν· νῦν
[1, 13]	οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ	τὰ	καταμήνια περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι
[1, 13]	ἔκκρισις. Ὅτι μὲν τοίνυν ἐστὶ	τὰ	καταμήνια περίττωμα καὶ ὅτι ἀνάλογον
[1, 14]	τούτου ἡ γένεσις. Ἔστι γὰρ	τὰ	καταμήνια σπέρμα οὐ καθαρὸν ἀλλὰ
[1, 14]	δύο δακτύλους ἀρθῶσι τότε γίγνεται	τὰ	καταμήνια ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις
[1, 13]	ἡ γονὴ οὕτω τοῖς θήλεσι	τὰ	καταμήνια φανερόν, ὅτι δ´ ὀρθῶς
[1, 9]	τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ ἐγγίγνεται	τὰ	κυήματα. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπί
[1, 9]	ἑαυτοῖς. Ἔστι δὲ γένη τέτταρα	τὰ	λοιπά, ἓν μὲν τὸ τῶν
[1, 3]	τὰ μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ	τὰ	μαλάκια, καὶ τὰ καλούμενα τούτων
[1, 13]	τὴν γονήν) τῶν τε ἀναίμων	τὰ	μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα περὶ
[1, 9]	συνδυάζονται καὶ ἐπὶ τὰ πρανῆ	τὰ	μαλάκια· (πότερον δὲ γενέσεως χάριν
[1, 10]	ἐστί, τὰ δ´ ἔντομα καὶ	τὰ	μαλάκια ποτέρως ἄδηλον. Ὥστε τοῦτο
[1, 13]	τε ἀναίμων τὰ μαλάκια καὶ	τὰ	μαλακόστρακα περὶ τὴν κύησίν ἐστιν
[1, 3]	ζῳοτοκοῦντες. Ἔχουσι δὲ δικρόας καὶ	τὰ	μαλακόστρακα τὰς ὑστέρας καὶ τὰ
[1, 12]	εἶναι ἀλλὰ περίττωμα μᾶλλον τὸ	τὰ	μεγάλα τῶν ζῴων ὀλιγοτόκα εἶναι,
[1, 11]	δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι διώρισται,	τὰ	μὲν ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι
[1, 3]	τὰ δ´ ἔξω, καὶ τούτων	τὰ	μὲν ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ
[1, 8]	εἶναι καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα·	τὰ	μὲν γὰρ ἄνω τῆς ὑστέρας
[1, 7]	γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως·	τὰ	μὲν γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ
[1, 1]	τῶν φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον·	τὰ	μὲν γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται
[1, 7]	ζῷα γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι·	τὰ	μὲν γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν
[1, 12]	ἡ ἐκ τῶν ἐναντίων γένεσις·	τὰ	μὲν γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται,
[1, 3]	περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν·	τὰ	μὲν γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ
[1, 2]	περινέους ἐν πᾶσι τοῖς ἐναίμοις·	τὰ	μὲν γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν
[1, 7]	ποιουμένων ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον·	τὰ	μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ
[1, 12]	καὶ πολύχοά ἐστι καὶ πολύσπερμα	τὰ	μὲν διὰ δύναμιν τὰ δὲ
[1, 11]	ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰ μέρη	τὰ	μὲν δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι
[1, 1]	τούτων τάξας. Τῶν δὴ ζῴων	τὰ	μὲν ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος
[1, 8]	πάντα ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις	τὰ	μὲν ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός,
[1, 5]	εἴρηται, καὶ δι´ ἣν αἰτίαν	τὰ	μὲν ἔξω τὰ δ´ ἐντός.
[1, 1]	τελειωθέν ἐστι, τῶν δ´ ἀναίμων	τὰ	μὲν ἔχει τὸ θῆλυ καὶ
[1, 1]	γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει	τὰ	μὲν καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ
[1, 17]	ζῷον γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ	τὰ	μὲν μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν
[1, 1]	τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα	τὰ	μὲν νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ
[1, 6]	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν	τὰ	μὲν ὄρχεις ἔχει τὰ δ´
[1, 11]	τὸ σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ δὲ	τὰ	μὲν οὐκ ἔχει, τὰ δὲ
[1, 17]	καὶ γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι,	τὰ	μὲν πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος
[1, 3]	δύο πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι	τὰ	μὲν πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ
[1, 9]	ὦπταί πω. Τῶν δ´ ἐντόμων	τὰ	μὲν συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις
[1, 10]	μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν	τὰ	μὲν τὰ δ´ οὔ· καὶ
[1, 11]	λέγει· ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι·	τὰ	μὲν τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα
[1, 5]	ὄργανον τὸ πρὸς τὸν συνδυασμὸν	τὰ	μὲν τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ
[1, 13]	τροφῆς τὸ σπέρμα τῆς εἰς	τὰ	μέρη διαδιδομένης τελευταίας. Καὶ διὰ
[1, 11]	παντός. Ἔτι εἰ μὲν διεσπασμένα	τὰ	μέρη ἐν τῷ σπέρματι πῶς
[1, 1]	καὶ ἡ ὕλη τοῖς ζῴοις	τὰ	μέρη· παντὶ μὲν τῷ ὅλῳ
[1, 11]	ταῦτα ἄλογά ἐστιν. Ἔτι δὲ	τὰ	μέρη τὰ μὲν δυνάμει τὰ
[1, 2]	διαφέρει δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις	τὰ	μέρη τὰ πρὸς τὴν μίξιν
[1, 2]	ὀργάνων, ὄργανα δὲ ταῖς δυνάμεσι	τὰ	μέρη τοῦ σώματος, ἀναγκαῖον εἶναι
[1, 13]	ὅμοιον γὰρ τὸ προσελθὸν πρὸς	τὰ	μέρη τῷ ὑπολειφθέντι. Ὥστε τὸ
[1, 4]	τὴν τῆς τροφῆς, οὕτω καὶ	τὰ	μὴ ἔχοντα ὄρχεις πόρους δὲ
[1, 11]	τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ	τὰ	μόρια γίγνεσθαι καὶ ἀπιέναι εἰς
[1, 9]	οὖν ἔχουσι τῇ θέσει περὶ	τὰ	μόρια τὰ (συντελοῦντα πρὸς τὴν
[1, 1]	ἓν συνήγαγε, τῶν μὲν περὶ	τὰ	μόρια τελευταῖα ταῦτα, τῶν δὲ
[1, 1]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ὥστε	τὰ	ὁμογενῆ γεννᾶν, τὰ δὲ γεννᾷ
[1, 1]	τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς δ´ ἀνομοιομερέσι	τὰ	ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ τὰ καλούμενα
[1, 14]	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα κάμπτει	τὰ	ὀπίσθια σκέλη ἐντός· ταῦτα μὲν
[1, 9]	δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται μὲν ὥσπερ	τὰ	ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ μὲν ὕπτιον
[1, 16]	ἐν τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις	τὰ	ὄργανα κινεῖται· ἐν ἐκείνοις γάρ
[1, 16]	τὸ αὐτό, αἱ δὲ χεῖρες	τὰ	ὄργανα, τὰ δ´ ὄργανα τὴν
[1, 1]	Ὅσα δὲ μὴ πορευτικὰ καθάπερ	τὰ	ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων καὶ τὰ
[1, 9]	πρὸς τὰ πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει	τὰ	οὐραῖα μακρὰν ἔχοντα τὴν ἀπάρτησιν
[1, 9]	ὕπτιον τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ	τὰ	οὐραῖα· τοῖς γὰρ ὑπτίοις πρὸς
[1, 6]	τὸ σπέρμα πέττειν αὐτοὺς ὥσπερ	τὰ	πεζὰ καὶ ζῳοτόκα, ἀλλ´ ὑπὸ
[1, 7]	πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι μὲν καὶ	τὰ	πεζὰ πάντα κάτω πρὸς τοῖς
[1, 7]	ταῦτα σκευωρίαν. ~Τοῖς δὲ θήλεσι	τὰ	περὶ τὰς ὑστέρας ἀπορήσειεν ἄν
[1, 8]	μὲν οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι	τὰ	περὶ τὰς ὑστέρας ἐνίοις τῶν
[1, 13]	πιμελὴν (ἀνηλωμένης τῆς περιττώσεως ἐλλείπει	τὰ	περὶ τὴν γονήν) τῶν τε
[1, 13]	φωνήν τε μεταβάλλουσι καὶ ἐπισημαίνει	τὰ	περὶ τοὺς μαστούς, καὶ παύεται
[1, 3]	ὡς ἀρχῆς μεταπιπτούσης. ~Ἔχει δὲ	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις καὶ τὰς
[1, 2]	καλούμεναι ὑστέραι τοῦ δ´ ἄρρενος	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς
[1, 3]	ἐναίμοις ζῴοις, καὶ πρῶτόν γε	τὰ	περὶ τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν·
[1, 7]	ᾠοῦ γίγνηται, τὸν αὐτὸν τρόπον	τὰ	πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ ἐν τοῖς
[1, 1]	δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει	τὰ	πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα
[1, 5]	ὥσπερ τὰ ἄλλα τετράποδα ἐπὶ	τὰ	πρανῆ ἐπιβαίνει ἀλλ´ ὀρθοὶ μίγνυνται
[1, 9]	οὐραῖα· τοῖς γὰρ ὑπτίοις πρὸς	τὰ	πρανῆ ἐπιβαίνειν ἐμποδίζει τὰ οὐραῖα
[1, 8]	πρόσθια τοῦ σώματος ἢ πρὸς	τὰ	πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς μὲν ζῳοτόκοις
[1, 9]	Ἐνίοτε δὲ συνδυάζονται καὶ ἐπὶ	τὰ	πρανῆ τὰ μαλάκια· (πότερον δὲ
[1, 10]	σπέρμα δέ. Ἔτι δὲ καὶ	τὰ	προϊέμενα σπέρμα τί συμβάλλεται διὰ
[1, 1]	λοιπὸν δὲ τῶν μὲν μορίων	τὰ	πρὸς τὴν γένεσιν συντελοῦντα τοῖς
[1, 2]	ἐν τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη	τὰ	πρὸς τὴν μίξιν τοῖς σχήμασιν.
[1, 8]	τοῦτο δ´ ἀναγκαῖον ἢ πρὸς	τὰ	πρόσθια τοῦ σώματος ἢ πρὸς
[1, 15]	τὰς γενναίας σπουδαζόντων ποιοῦσι μεταβάλλοντες	τὰ	πρῶτα ὀχεῖα καὶ τὰ ὕστερα,
[1, 7]	ἔχουσι καὶ κάτω παρήκουσαν πάντα	τὰ	σελαχώδη. Δεῖ δὲ καὶ περὶ
[1, 5]	ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν μὲν	τὰ	σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι τὴν
[1, 12]	ἀθροίζεται καὶ συρρεῖ. Καὶ μαρτύρια	τὰ	συμβαίνοντα ὅτι τὸ εἰρημένον σπέρμα
[1, 13]	ὅτι δ´ ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα	τὰ	συμβαίνοντα περὶ αὐτά. Κατὰ γὰρ
[1, 10]	ταῖς δόξαις· οὐ γὰρ μόνον	τὰ	σύμφυτα προσεοικότες γίγνονται τοῖς γονεῦσιν
[1, 17]	ἂν συστήσῃ τὸ κύημα, οἷον	τὰ	συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων· τὰ δ´
[1, 9]	τῇ θέσει περὶ τὰ μόρια	τὰ	(συντελοῦντα πρὸς τὴν γένεσιν καὶ
[1, 12]	πλήθει· καὶ γὰρ ταύτης ἀπιούσης	τὰ	σώματ´ εὐημερεῖ μᾶλλον. Ἔτι ὅταν
[1, 14]	κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς δυνάμεις καὶ	τὰ	σώματα καὶ τὴν φύσιν ἑτέραν
[1, 12]	τούτου γίγνεται ἐπίδηλος, ὡς στερισκόμενα	τὰ	σώματα τοῦ ἐκ τῆς τροφῆς
[1, 7]	τούτοις. Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ	τὰ	τετράποδα τῶν ᾠοτόκων τέλεια ᾠὰ
[1, 13]	τὰ καταμήνια. Ἔτι δὲ καὶ	τὰ	τοιάδε σημεῖα ὅτι περίττωμά ἐστιν
[1, 14]	πλείστην περίττωσιν. Ἔτι δὲ οὐδὲ	τὰ	τοιαῦτ´ ἔχει ἐν τῷ σώματι
[1, 7]	ζῳοτοκοῦσιν. Διὸ καὶ τὴν ὑστέραν	τὰ	τοιαῦτα ἔχει ἀνομοίαν καὶ τοῖς
[1, 7]	δελφῖνές τε καὶ φάλαιναι καὶ	τὰ	τοιαῦτα κήτη. Τὰ δὲ σελάχη
[1, 10]	σπέρμα ἴδιον. Πιθανὰ δὲ καὶ	τὰ	τοιαῦτα μαρτύρια ταύταις ταῖς δόξαις·
[1, 15]	γὰρ ἀτελές· σκωληκοτοκεῖ γὰρ πάντα	τὰ	τοιαῦτα. Μέγιστον δὲ σημεῖον τὸ
[1, 8]	τούτοις πᾶσιν. Διὸ ἔχουσιν αἰδοῖα	τὰ	τοιαῦτα πάντα καὶ τὰ ἄρρενα
[1, 8]	βοῦς καὶ κύων καὶ τἆλλα	τὰ	τοιαῦτα· πρὸς γὰρ τὴν τῶν
[1, 15]	περιττώματος μόριον. Καὶ διὰ τοῦτο	τὰ	τοιαῦτα τῶν ζῴων συμπλέκεται μὲν
[1, 7]	ἵπποι καὶ κύνες καὶ πάντα	τὰ	τρίχας ἔχοντα, καὶ τῶν ἐνύδρων
[1, 11]	ζῷον ἂν εἴη μικρόν. Καὶ	τὰ	τῶν αἰδοίων πῶς; οὐ γὰρ
[1, 7]	γὰρ ἐπιτελεῖται καὶ λαμβάνει αὔξησιν	τὰ	τῶν ἰχθύων. Αἴτιον δ´ ὅτι
[1, 15]	μεταβάλλοντες τὰ πρῶτα ὀχεῖα καὶ	τὰ	ὕστερα, ὡς οὐ συμμιγνύμενον καὶ
[1, 9]	ἀκρίδες καὶ οἱ τέττιγες καὶ	τὰ	φαλάγγια καὶ οἱ σφῆκες καὶ
[1, 3]	οἷον σαῦροι καὶ χελῶναι καὶ	τὰ	φολιδωτὰ πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα
[1, 2]	πόθεν· ἐκ τούτου μὲν γὰρ	τὰ	φύσει γιγνόμενα συνίσταται, τοῦτο δὲ
[1, 17]	φέρει ἐξ αὑτοῦ καρπὸν ὥσπερ	τὰ	φυτά, ἀλλὰ συνίσταται καὶ γεννᾶται
[1, 12]	μικρῷ αὐξάνεται τὰ ζῷα καὶ	τὰ	φυτὰ τῷ καθ´ ἡμέραν· παμμίκρου
[1, 7]	τροφὴν πέττει οὗτος. Εἰ οὖν	τὰ	ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ
[1, 7]	τινές φασι θερμά. Μαλακόδερμα γοῦν	τὰ	ᾠὰ γεννῶσιν· διὰ γὰρ τὸ
[1, 15]	τῶν ᾠοτοκουμένων. Ὅταν γὰρ ἀποτέκῃ	τὰ	ᾠὰ ἡ θήλεια, ὁ ἄρρην
[1, 7]	τὰ μὲν γὰρ ἀτελῆ προΐεται	τὰ	ᾠὰ οἷον οἱ ἰχθύες· ἔξω
[1, 7]	τῷ ὑποζώματι εἶναι τοῖς τέλεια	τὰ	ᾠὰ τίκτουσι, τοῖς δ´ ἀτελῆ
[1, 8]	τῆς ὑστέρας καὶ ᾗ γίγνεται	τὰ	ᾠὰ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα πρὸς
[1, 15]	ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται	τὰ	ᾠά, ὧν δ´ ἂν μή,
[1, 8]	ὄρχεις ἔχουσιν ἐντὸς ἔχουσι, καὶ	τὰ	ᾠοτόκα καὶ τετράποδα τῶν φολιδωτῶν.
[1, 8]	πρός τε τοὺς ὄρνιθας καὶ	τὰ	ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, καὶ τοῖς
[1, 7]	ἄνω πρὸς τῷ ὑποζώματι, οὔτε	τὰ	ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´ οἱ μὲν ἰχθύες
[1, 3]	οἵ τε ὄρνιθες πάντες καὶ	τὰ	ᾠοτοκοῦντα τετράποδα τῶν δεχομένων τὸν
[1, 7]	κατὰ λόγον. Πρῶτον μὲν γὰρ	τὰ	ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/11/2009