HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔμπροσθεν 1
ἐμφαίνεται 1
ἔμψυχα 1
ἐν 158
Ἐν 4
ἔν 1
ἕν 4

Fréquences [« »]
147 δ´
111 ἡ
135 τὴν
158 ἐν
158 τοῦ
169 τοῖς
185 μὲν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la génération des animaux, livre I

ἐν

Livre, chapitre

[1, 9]   ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας ἐν αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ

[1, 17]   ζῴων καὶ τῶν φυτῶν, ὡς ἐν ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων

[1, 11]   διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν ἐν ἀνδρός διὰ τί γὰρ τὰ

[1, 4]   τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ ἐν ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν

[1, 12]   τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα· ἐν ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ

[1, 12]   Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν ἐν αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς

[1, 13]   εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν ἐν αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ

[1, 7]   οἱ ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι

[1, 7]   ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ

[1, 8]   τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´

[1, 8]   Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς

[1, 3]   μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι

[1, 8]   αἱ ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν ἐν αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε,

[1, 8]   κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ

[1, 7]   μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ ἐν αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε καὶ

[1, 15]   κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ δ´ ἐν αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη

[1, 11]   κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν

[1, 3]   εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι διὰ

[1, 14]   τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι ἕτερον, ἐν δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς

[1, 11]   ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον ἐν δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´

[1, 17]   οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα· (ἐν δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται

[1, 12]   τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν, ἐν δὲ τῷ γήρᾳ διὰ τὸ

[1, 1]   τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις, ἐν δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει

[1, 13]   ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν ἐν ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον

[1, 9]   θήλεια μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν

[1, 11]   τέλει ἡ χαρά, ἔδει δὲ ἐν ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ

[1, 16]   τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται· ἐν ἐκείνοις γάρ πως ἡ κίνησις

[1, 1]   οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´ ἐν ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ

[1, 14]   ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις

[1, 15]   εἰς τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει ἐν ἐνίοις τῶν ἐντόμων. Ὃ γὰρ

[1, 1]   οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς, ἐν ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον

[1, 17]   ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου

[1, 12]   αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν· ἐν ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί

[1, 7]   φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους

[1, 16]   ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν ψυχὴ ἐν ᾗ τὸ εἶδος καὶ ἡ

[1, 11]   γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ ἐν Ἤλιδι ἡ τῷ Αἰθίοπι συγγενομένη·

[1, 17]   μόριον συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ ἐν ἡμέραις συνίστησι πλείοσιν· προέμενα δὲ

[1, 12]   σπέρμα φανερὸν ὅτι δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς

[1, 1]   γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων

[1, 4]   περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν, ἐν μὲν τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις

[1, 11]   μορίων, καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον ἐν δὲ

[1, 12]   γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν

[1, 12]   γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις δέ τισιν ἐν μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς ἡλικίας

[1, 12]   τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων ζῴων ἐν οἷς μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ

[1, 15]   ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν ἐντόμων ἐν οἷς τὸ θῆλυ προΐεται εἰς

[1, 1]   συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ ἄρρενος, ἐν ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων ἐστὶ

[1, 12]   φυτὰ καὶ τῶν ζῴων ἔνια ἐν ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ

[1, 2]   τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους ἐν πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ μὲν

[1, 1]   τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν, ἐν πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ

[1, 11]   τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις

[1, 11]   ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων

[1, 1]   καὶ τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν

[1, 17]   μορίων, ὃ συστήσει τὸ κύημα ἐν πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν

[1, 12]   ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ ληπτέον ἐν ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα, πότερον

[1, 12]   οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ

[1, 13]   θύραζε μόνοις, καὶ τούτων ἐπιδηλότατα ἐν ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν

[1, 3]   Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν ἀκριβέστερον ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν

[1, 14]   ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν

[1, 14]   περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται ἐν ταῖς περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαις.

[1, 14]   τὴν ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως ἐν ταῖς φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι

[1, 8]   ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον ὃ

[1, 14]   τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ

[1, 14]   πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται ἐν τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ

[1, 11]   παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν, ὥσπερ τότε ἐν τῇ γῇ ἐπὶ τῆς Φιλότητος,

[1, 13]   ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα ἐν τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ

[1, 15]   ἀλλὰ μόνον τῇ δυνάμει τῇ ἐν τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν

[1, 15]   λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ τοῦ ἐν τῇ θήλει περιττώματος λοιπόν. Κατά

[1, 14]   τὴν ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ

[1, 11]   τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐν τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς

[1, 9]   αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον ἐν τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν

[1, 5]   θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ καὶ ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται

[1, 13]   συλλαμβάνει οὐ γενομένης αὐτῇ τῆς ἐν τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης

[1, 11]   Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν ἀφροδισίων,

[1, 14]   προΐεσθαι σπέρμα καὶ τὸ γίγνεσθαι ἐν τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ

[1, 11]   πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων ἐν τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς

[1, 14]   καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ ἐν τῇ περὶ τοὺς καρποὺς γενέσει,

[1, 12]   Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´ ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν

[1, 14]   ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν ἐν τῇ συνουσίᾳ οὐ μόνον τοῦ

[1, 14]   δ´ οἴονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι ἐν τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ διὰ

[1, 14]   σῶμα καὶ τὴν ὕλην, οἷον ἐν τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ

[1, 16]   ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως ἐν τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν

[1, 7]   Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν

[1, 14]   ἃ τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ ἔχει

[1, 14]   ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα τῆς

[1, 14]   καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν

[1, 2]   θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει

[1, 4]   τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς ἐν τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν

[1, 10]   τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων

[1, 2]   ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´ ἐν τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη τὰ

[1, 7]   πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ καὶ ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν.

[1, 10]   γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος ἐν τοῖς ἐχομένοις. Τὰ μὲν γὰρ

[1, 1]   τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν ἐν τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ

[1, 13]   τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ

[1, 16]   καὶ ἔχοντι κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ ἐν τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ

[1, 13]   συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα περίττωσιν ἐν τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´ αὐτὸ

[1, 14]   ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·

[1, 17]   δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει καὶ ἐν τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις τὸ

[1, 3]   καὶ αἱ τῶν ἐντόμων εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ

[1, 8]   πόρος ὁ αὐτός ἐστι καὶ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν αἰδοῖον

[1, 3]   δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον ὥσπερ ἐν τοῖς μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας

[1, 12]   τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον καὶ ἐν τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος γάρ

[1, 16]   τῇ ὕλῃ οἷον ἡ οἰκοδόμησις ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´ ἄν

[1, 7]   τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ ἐν τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω

[1, 4]   σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´ ἐν τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ

[1, 9]   συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ εἴρηται πρότερον (ἐν τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)

[1, 9]   τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων ἐν τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα μείζω

[1, 11]   ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε

[1, 14]   μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω γίγνεται ἐν τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός.

[1, 13]   πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε μή, ἐν τοῖς προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ

[1, 8]   μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα ἐν τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι τοῖς

[1, 8]   κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω καὶ ἐν τοῖς προσθίοις ὑπάρχει ὁ πόρος

[1, 9]   τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´ ἐστὶν† ἐν τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος ᾗ

[1, 17]   ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ ἐν τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον τὸ θῆλυ

[1, 1]   γῆς σηπομένης ἢ μορίων τινῶν ἐν τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ

[1, 17]   δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται ἀχώριστον ὥσπερ ἐν τοῖς φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ

[1, 14]   διαφέροντος τῇ φύσει τοῦ σπέρματος ἐν τοῖς φυτοῖς τε καὶ ζῴοις.

[1, 1]   τοιαύτην ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν

[1, 14]   τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, ἐν τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται

[1, 13]   τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ ἡ τῶν καταμηνίων

[1, 1]   ὥσπερ οὐδ´ ἐν ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ

[1, 14]   γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ

[1, 2]   θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ ἐν τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ

[1, 12]   τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους τοῦ ἐν τῷ ἄλλῳ χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος.

[1, 11]   ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ ἐν τῷ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντὸς ἢ

[1, 11]   πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ ἐν τῷ ἄρρενι καὶ τῷ θήλει

[1, 16]   δὲ καὶ ἡ φύσις ἡ ἐν τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα προϊεμένων

[1, 10]   τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα ἔχοντος ἐν τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν

[1, 2]   καὶ ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον ἐν τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ

[1, 12]   ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς

[1, 16]   οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν ἐν τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς, ἀλλ´

[1, 15]   καὶ τοῦ ποιοῦντος ὡς ἐνυπάρχοντος ἐν τῷ γιγνομένῳ τοῦ ποιοῦντος, οὐδ´

[1, 3]   Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν ἐν τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις,

[1, 15]   ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ ἐν τῷ ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ

[1, 13]   εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν ἐν τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν

[1, 16]   παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον, (διὰ τὸ ἐν τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην

[1, 14]   οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐν τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν

[1, 16]   ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε γένεσις ἐν τῷ θήλει συμβαίνει τῶν γιγνομένων,

[1, 15]   τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται τὸ σπέρμα ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ ἐν

[1, 15]   τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα τὴν ἐν τῷ θήλει ὕλην καὶ τροφὴν

[1, 16]   αὐξάνηται τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἐν τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν τόκον·

[1, 6]   πεττόμενον ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ ἐν τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ

[1, 7]   πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ ζῷα ἐν τῷ κάτω μέρει τῆς ὑστέρας.

[1, 2]   τὸ εἰς αὑτό· διὸ καὶ ἐν τῷ ὅλῳ τὴν τῆς γῆς

[1, 7]   μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ ἐν τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ

[1, 5]   ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ

[1, 11]   εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν τῷ σπέρματι πῶς ζῇ; εἰ

[1, 11]   ὡς οὐκ ὄντος τοῦ μορίου ἐν τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει

[1, 11]   μὴ τῆς αἰτίας οὔσης ἀλλ´ ἐν τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον εἶναι

[1, 6]   τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ ἐν τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα πέττειν

[1, 11]   ἐπὶ τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις ἐν τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ

[1, 12]   δὴ πᾶν ὃ ἂν λαμβάνωμεν ἐν τῷ σώματι ἢ μέρος εἶναι

[1, 14]   δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει ἐν τῷ σώματι μέρη εἰς ἃ

[1, 14]   καὶ θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.

[1, 8]   προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις ἐν φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι

[1, 7]   τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις· ἡ

[1, 10]   τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν ἐν Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι

[1, 9]   ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐν ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα. Δῆλον

[1, 7]   οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον ἐν ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος δ´

Livre, chapitre
[1, 9]	ἔντερον ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσχισμένας	ἐν	αἷς ἐγγίγνεται τὸ ᾠόν. Τὰ
[1, 17]	ζῴων καὶ τῶν φυτῶν, ὡς	ἐν	ἀμφοτέροις ὄντα τοῖς γένεσιν οὐδετέρων
[1, 11]	διέσπασται μελέων φύσις, ἡ μὲν	ἐν	ἀνδρός διὰ τί γὰρ τὰ
[1, 4]	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις καὶ	ἐν	ἀνθρώποις σώζοντες τὴν ἐπαναδίπλωσιν (ὃν
[1, 12]	τῶν παρὰ φύσιν οὐδὲ πήρωμα·	ἐν	ἅπασί τε γὰρ ὑπάρχει, καὶ
[1, 12]	Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων μὲν	ἐν	αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς
[1, 13]	εἶναι καὶ μὴ γίγνεσθαι πιμελὴν	ἐν	αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον αὐτοῖς τῇ
[1, 7]	οἱ ἔχεις θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν,	ἐν	αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι
[1, 7]	ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν	ἐν	αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον ὀλίγα τῷ
[1, 8]	τοῖς πρανέσιν· ὅσα δ´ ᾠοτοκήσαντα	ἐν	αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα δ´
[1, 8]	Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς ἐπὶ τῆς
[1, 3]	μὴ μόνον θύραζε ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ (οἱ ἰχθύες ὅσοι
[1, 8]	αἱ ὑστέραι τοῖς τε ζῳοτοκοῦσιν	ἐν	αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι θύραζε,
[1, 8]	κατ´ ἀμφοτέρους τοὺς τρόπους γεννῶσιν,	ἐν	αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ
[1, 7]	μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὑτοῖς, οἷον ἄνθρωποί τε καὶ
[1, 15]	κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ δ´	ἐν	αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη
[1, 11]	κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει·	ἐν	δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν
[1, 3]	εἰσὶν ἐν τοῖς μέγεθος ἔχουσιν·	ἐν	δὲ τοῖς ἐλάττοσιν ἄδηλοι διὰ
[1, 14]	τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι ἕτερον,	ἐν	δὲ τοῖς κεχωρισμένας ἔχουσι τὰς
[1, 11]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς πρότερον	ἐν	δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ δ´
[1, 17]	οἷον ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἀμφότερα·	(ἐν	δὲ τοῖς φυτοῖς μεμιγμέναι αὗται
[1, 12]	τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν,	ἐν	δὲ τῷ γήρᾳ διὰ τὸ
[1, 1]	τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις,	ἐν	δὲ τῷ τῶν ἐντόμων γένει
[1, 13]	ἑαυτοῦ, ἢ ἔχει τινὰ δύναμιν	ἐν	ἑαυτῷ (τοῦτο γὰρ οὔπω δῆλον
[1, 9]	θήλεια μὲν ὑστερικὸν μόριον φανερῶς	ἐν	ἑκάστῳ τούτων τῶν ζῴων· ᾠὸν
[1, 11]	τέλει ἡ χαρά, ἔδει δὲ	ἐν	ἑκάστῳ τῶν μορίων, καὶ μὴ
[1, 16]	τέχνην γιγνομένοις τὰ ὄργανα κινεῖται·	ἐν	ἐκείνοις γάρ πως ἡ κίνησις
[1, 1]	οὐσίαν τοῖς φυτοῖς, ὥσπερ οὐδ´	ἐν	ἐκείνοις οὐδ´ ἐν τούτοις ἐστὶ
[1, 14]	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον· ὅπερ γὰρ	ἐν	ἐκείνοις τὸ αἷμα, ἐν τούτοις
[1, 15]	εἰς τὸ ἄρρεν, οἷον συμβαίνει	ἐν	ἐνίοις τῶν ἐντόμων. Ὃ γὰρ
[1, 1]	οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς,	ἐν	ἑτέροις δ´ ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον
[1, 17]	ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ δὲ ζῴου
[1, 12]	αὔξησιν· φθάνει γὰρ ἀναλισκόμενον πᾶν·	ἐν	ἔτεσι γὰρ πέντε σχεδὸν ἐπί
[1, 7]	φύσιν, καὶ ἐν φυτοῖς καὶ	ἐν	ζῴοις· ἡ γὰρ τοῦ μεγέθους
[1, 16]	ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν ψυχὴ	ἐν	ᾗ τὸ εἶδος καὶ ἡ
[1, 11]	γενεῶν αἱ ὁμοιότητες, οἷον καὶ	ἐν	Ἤλιδι ἡ τῷ Αἰθίοπι συγγενομένη·
[1, 17]	μόριον συνέχεται, ἡ δὲ γονὴ	ἐν	ἡμέραις συνίστησι πλείοσιν· προέμενα δὲ
[1, 12]	σπέρμα φανερὸν ὅτι δυοῖν τούτοιν	ἐν	θατέρῳ ἐστίν· ἢ γὰρ ὡς
[1, 1]	γὰρ ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων
[1, 4]	περιττώματος στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν,	ἐν	μὲν τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις
[1, 11]	μορίων, καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´	ἐν	μὲν τοῖς πρότερον ἐν δὲ
[1, 12]	γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις,	ἐν	μὲν τῷ κάμνειν διὰ τὴν
[1, 12]	γιγνομένου τέλους. (Ὀλίγοις δέ τισιν	ἐν	μικρῷ χρόνῳ κατὰ τὰς ἡλικίας
[1, 12]	τῶν φυτῶν καὶ ἐνίων ζῴων	ἐν	οἷς μὴ κεχώρισται τὸ θῆλυ
[1, 15]	ὥσπερ εἴπομεν ἐπὶ τῶν ἐντόμων	ἐν	οἷς τὸ θῆλυ προΐεται εἰς
[1, 1]	συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ ἄρρενος,	ἐν	ὅσοις γένεσι τῶν ζῴων ἐστὶ
[1, 12]	φυτὰ καὶ τῶν ζῴων ἔνια	ἐν	ὅσοις μή ἐστι διωρισμένον τὸ
[1, 2]	τοὺς ὄρχεις καὶ τοὺς περινέους	ἐν	πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ μὲν
[1, 1]	τὰ δὲ πεζευτικὰ τοῖς σώμασιν,	ἐν	πᾶσι τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ
[1, 11]	τὰ ἄνω φαίνεται ἐναφιέντα, οὐκ	ἐν	πᾶσιν ἀλλ´ ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 11]	ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ	ἐν	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων
[1, 1]	καὶ τὸ ἄρρεν· οὐ γὰρ	ἐν	πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν μὲν
[1, 17]	μορίων, ὃ συστήσει τὸ κύημα	ἐν	πλείονι χρόνῳ, οἷον ἐπὶ τῶν
[1, 12]	ἐνυπάρχοντος. Τοῖν δυοῖν δὴ ληπτέον	ἐν	ποτέρῳ θετέον τὸ σπέρμα, πότερον
[1, 12]	οὔτ´ ἐν τῷ γήρᾳ οὔτ´	ἐν	ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν μὲν τῷ
[1, 13]	θύραζε μόνοις, καὶ τούτων ἐπιδηλότατα	ἐν	ταῖς γυναιξίν· πλείστην γὰρ ἀφίησιν
[1, 3]	Διώρισται δὲ περὶ αὐτῶν ἀκριβέστερον	ἐν	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν
[1, 14]	ψυχρότητα τῆς φύσεως. Ὥσπερ οὖν	ἐν	ταῖς κοιλίαις διὰ τὴν ἀπεψίαν
[1, 14]	περὶ ἕκαστον τῶν ζῴων, γέγραπται	ἐν	ταῖς περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαις.
[1, 14]	τὴν ἀπεψίαν γίγνεται διάρροια οὕτως	ἐν	ταῖς φλεψὶν αἵ τ´ ἄλλαι
[1, 8]	ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν ὅτι	ἐν	ταύταις ἐστὶ τὸ γιγνόμενον ὃ
[1, 14]	τοῖς θήλεσι τὰ καταμήνια ἐπισημαίνει	ἐν	τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, ὡς καὶ
[1, 14]	πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται	ἐν	τῇ γενέσει οἷον ὀρεύς, οὐ
[1, 11]	παντὸς ἀπιέναι φάσκουσιν, ὥσπερ τότε	ἐν	τῇ γῇ ἐπὶ τῆς Φιλότητος,
[1, 13]	ἡ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος ἐνυπάρχουσα	ἐν	τῇ γονῇ δύναμις, ὁτὲ δὲ
[1, 15]	ἀλλὰ μόνον τῇ δυνάμει τῇ	ἐν	τῇ γονῇ ζῳοποιεῖν, ὥσπερ εἴπομεν
[1, 15]	λαμβάνον τὴν μορφὴν τὸ τοῦ	ἐν	τῇ θήλει περιττώματος λοιπόν. Κατά
[1, 14]	τὴν ὕλην, τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἐν	τῇ καταμηνίων συστάσει, τὰ δὲ
[1, 11]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν	ἐν	τῇ κυήσει διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[1, 9]	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν ᾠῶν ὄγκον	ἐν	τῇ κυήσει. Τοῖς δὲ θήλεσιν
[1, 5]	θέσει κεῖσθαι ἐνταῦθα (διὸ καὶ	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡ σύντασις γίγνεται
[1, 13]	συλλαμβάνει οὐ γενομένης αὐτῇ τῆς	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ ἡδονῆς· καὶ γιγνομένης
[1, 11]	Ὅτι δ´ ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τῇ τῶν ἀφροδισίων,
[1, 14]	προΐεσθαι σπέρμα καὶ τὸ γίγνεσθαι	ἐν	τῇ ὁμιλίᾳ τὴν ἡδονὴν τῇ
[1, 11]	πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τῶν πλείστων	ἐν	τῇ ὀχείᾳ τὸ θῆλυ εἰς
[1, 14]	καθαρὸν ἀλλὰ δεόμενον ἐργασίας, ὥσπερ	ἐν	τῇ περὶ τοὺς καρποὺς γενέσει,
[1, 12]	Ἔτι οὐκ ἐνυπάρχει σπέρμα οὔτ´	ἐν	τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´ ἐν
[1, 14]	ἀπόκρισιν. Τὸ δὲ συμβαίνειν ἡδονὴν	ἐν	τῇ συνουσίᾳ οὐ μόνον τοῦ
[1, 14]	δ´ οἴονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι	ἐν	τῇ συνουσίᾳ τὸ θῆλυ διὰ
[1, 14]	σῶμα καὶ τὴν ὕλην, οἷον	ἐν	τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ
[1, 16]	ἐκείνου ἐγγίγνεται διὰ τῆς κινήσεως	ἐν	τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ μὲν
[1, 7]	Εἰ οὖν τὰ ᾠὰ ἀνάγκη	ἐν	τῇ ὑστέρᾳ εἶναι καὶ τὴν
[1, 14]	ἃ τρέπεται ἡ περίττωσις ὥσπερ	ἐν	τοῖς ἄλλοις· οὐ γὰρ ἔχει
[1, 14]	ἢ αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις) διὰ ψυχρότητα τῆς
[1, 14]	καταμηνίων σύστασις καὶ τὸ ἀνάλογον	ἐν	τοῖς ἀναίμοις, ἔκ τε τῶν
[1, 2]	θήλεος καὶ (τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τοῖς ἀναίμοις ὅσα αὐτῶν ἔχει
[1, 4]	τὸν τρόπον. Περὶ δὲ τῆς	ἐν	τοῖς ἄρρεσι διαφορᾶς τῶν σπερματικῶν
[1, 10]	τῶν γεννησάντων ἤδη τινὲς ἔσχον	ἐν	τοῖς αὐτοῖς τόποις τῶν ἐκγόνων
[1, 2]	ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει δ´	ἐν	τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη τὰ
[1, 7]	πρὸς τοῖς ἄρθροις καθάπερ καὶ	ἐν	τοῖς ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ζῳοτοκοῦσιν.
[1, 10]	γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος	ἐν	τοῖς ἐχομένοις. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 1]	τῶν ἄλλων μορίων εἴρηται τῶν	ἐν	τοῖς ζῴοις καὶ κοινῇ καὶ
[1, 13]	τοῖς θήλεσιν ἢ τοῖς ἄρρεσιν	ἐν	τοῖς ζῳοτοκοῦσιν· ἐν τούτοις γὰρ
[1, 16]	καὶ ἔχοντι κίνησιν ἐνεργείᾳ, ὥσπερ	ἐν	τοῖς κατὰ τέχνην γιγνομένοις τὰ
[1, 13]	συνεκκρίνεσθαι τὴν εἰς ταῦτα περίττωσιν	ἐν	τοῖς καταμηνίοις. Τὸ δ´ αὐτὸ
[1, 14]	ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον δ´ ὅτι	ἐν	τοῖς καταμηνίοις τὸ σπέρμα ἐστίν·
[1, 17]	δέ τινα ταὐτὰ συμβαίνει καὶ	ἐν	τοῖς κεχωρισμένον ἔχουσι ζῴοις τὸ
[1, 3]	καὶ αἱ τῶν ἐντόμων εἰσὶν	ἐν	τοῖς μέγεθος ἔχουσιν· ἐν δὲ
[1, 8]	πόρος ὁ αὐτός ἐστι καὶ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσι γεννητικὸν αἰδοῖον
[1, 3]	δὲ τούτων ἑκατέρου πόρον ὥσπερ	ἐν	τοῖς μὴ ἔχουσιν ὄρχεις, συνάπτοντας
[1, 12]	τῆς κινήσεώς ἐστιν οἷον καὶ	ἐν	τοῖς νῦν εἰρημένοις (μέρος γάρ
[1, 16]	τῇ ὕλῃ οἷον ἡ οἰκοδόμησις	ἐν	τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι δ´ ἄν
[1, 7]	τρόπον τὰ πλεῖστα γίγνεται ὅνπερ	ἐν	τοῖς ὀρνιθίοις, καὶ καταβαίνει κάτω
[1, 4]	σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ δ´	ἐν	τοῖς περὶ τὴν τροφὴν τὰ
[1, 9]	συνήγαγε κάμψασα, καθάπερ εἴρηται πρότερον	(ἐν	τοῖς περὶ τῶν μορίων λόγοις)
[1, 9]	τοιαῦτα γένη. Τῶν δὲ συνδυαζομένων	ἐν	τοῖς πλείστοις τὰ θήλεα μείζω
[1, 11]	ἐναφιέντα, οὐκ ἐν πᾶσιν ἀλλ´	ἐν	τοῖς πλείστοις τῶν τεθεωρημένων. Ὥστε
[1, 14]	μιᾶς γὰρ ὀχείας πλείω γίγνεται	ἐν	τοῖς πλείω δυναμένοις γεννᾶν ἑνός.
[1, 13]	πάντα προΐεται σπέρμα εἴτε μή,	ἐν	τοῖς προειρημένοις φανερόν. Μετὰ δὲ
[1, 8]	μὲν ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα	ἐν	τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι τοῖς
[1, 8]	κύημα. Οὗτος δ´ ἐπάνω καὶ	ἐν	τοῖς προσθίοις ὑπάρχει ὁ πόρος
[1, 9]	τοῦ πόρου. Ταῦτα δ´ ἐστὶν†	ἐν	τοῖς ὑπτίοις τοῦ σώματος ᾗ
[1, 17]	ταῦτα διέθηκε μετ´ ἀλλήλων· διὸ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ἀχώριστον τὸ θῆλυ
[1, 1]	γῆς σηπομένης ἢ μορίων τινῶν	ἐν	τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ
[1, 17]	δεήσῃ γεννᾶν γίγνεται ἀχώριστον ὥσπερ	ἐν	τοῖς φυτοῖς, καὶ βούλεται ἡ
[1, 14]	διαφέροντος τῇ φύσει τοῦ σπέρματος	ἐν	τοῖς φυτοῖς τε καὶ ζῴοις.
[1, 1]	τοιαύτην ἔχει διαφοράν. Καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ μὲν
[1, 14]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,	ἐν	τούτοις ἀφ´ ἑνὸς σπέρματος ἐνδέχεται
[1, 13]	τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν·	ἐν	τούτοις γὰρ ἡ τῶν καταμηνίων
[1, 1]	ὥσπερ οὐδ´ ἐν ἐκείνοις οὐδ´	ἐν	τούτοις ἐστὶ τὸ θῆλυ καὶ
[1, 14]	γὰρ ἐν ἐκείνοις τὸ αἷμα,	ἐν	τούτοις ἑτέρα ὑπάρχει σύγκρισις. Τοῦ
[1, 2]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος καὶ	ἐν	τούτοις τὴν ἀπόκρισιν εἶναι καὶ
[1, 12]	τὸ σῶμα τοῦ μεγέθους τοῦ	ἐν	τῷ ἄλλῳ χρόνῳ γιγνομένου ἅπαντος.
[1, 11]	ἐκ θηλυτόκων ἀρρενοτόκοι, ὡς οὐκ	ἐν	τῷ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντὸς ἢ
[1, 11]	πῃ, οὐ καλῶς) φησὶ γὰρ	ἐν	τῷ ἄρρενι καὶ τῷ θήλει
[1, 16]	δὲ καὶ ἡ φύσις ἡ	ἐν	τῷ ἄρρενι τῶν σπέρμα προϊεμένων
[1, 10]	τῆς οὐλῆς, καὶ στίγμα ἔχοντος	ἐν	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν
[1, 2]	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται ἐνυπάρχον	ἐν	τῷ γεννῶντι τὸ γεννώμενον. Ἐπεὶ
[1, 12]	ἐν τῇ πρώτῃ ἡλικίᾳ οὔτ´	ἐν	τῷ γήρᾳ οὔτ´ ἐν ταῖς
[1, 16]	οὐθέν, οὔτε μόριον οὐθέν ἐστιν	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τῆς τεκτονικῆς, ἀλλ´
[1, 15]	καὶ τοῦ ποιοῦντος ὡς ἐνυπάρχοντος	ἐν	τῷ γιγνομένῳ τοῦ ποιοῦντος, οὐδ´
[1, 3]	Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα μὲν	ἐν	τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς ὄρχεις,
[1, 15]	ἐν τῷ θήλει, τούτοις ἡ	ἐν	τῷ ζῴῳ αὐτῷ θερμότης καὶ
[1, 13]	εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον καὶ τὴν	ἐν	τῷ θήλει γιγνομένην αἱματώδη (ἀπόκρισιν
[1, 16]	παρ´ αὐτῶν γιγνόμενον, (διὰ τὸ	ἐν	τῷ θήλει εἶναι τὴν ὕλην
[1, 14]	οὕτω τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος	ἐν	τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν
[1, 16]	ὑπηνέμια ᾠά) ἥ τε γένεσις	ἐν	τῷ θήλει συμβαίνει τῶν γιγνομένων,
[1, 15]	τοῖς προϊεμένοις ἀπεργάζεται τὸ σπέρμα	ἐν	τῷ θήλει, τούτοις ἡ ἐν
[1, 15]	τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα τὴν	ἐν	τῷ θήλει ὕλην καὶ τροφὴν
[1, 16]	αὐξάνηται τὸ κυούμενον. Ὥστ´ ἀνάγκη	ἐν	τῷ θήλει ὑπάρχειν τὸν τόκον·
[1, 6]	πεττόμενον ἀθρόον ἔχουσιν ὥστε μὴ	ἐν	τῷ θιγγάνειν ἀλλήλων πέττειν ἀλλὰ
[1, 7]	πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ ζῷα	ἐν	τῷ κάτω μέρει τῆς ὑστέρας.
[1, 2]	τὸ εἰς αὑτό· διὸ καὶ	ἐν	τῷ ὅλῳ τὴν τῆς γῆς
[1, 7]	μὲν γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ	ἐν	τῷ πλαγίῳ ἴσχουσι, τὰ δὲ
[1, 5]	ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις	ἐν	τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉 ἢ
[1, 11]	εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη	ἐν	τῷ σπέρματι πῶς ζῇ; εἰ
[1, 11]	ὡς οὐκ ὄντος τοῦ μορίου	ἐν	τῷ σπέρματι. Τί οὖν διαφέρει
[1, 11]	μὴ τῆς αἰτίας οὔσης ἀλλ´	ἐν	τῷ σύμμετρον ἢ ἀσύμμετρον εἶναι
[1, 6]	τοῦτο μὴ ποιοῦντες· οὔκουν δεῖ	ἐν	τῷ συνδυασμῷ τὸ σπέρμα πέττειν
[1, 11]	ἐπὶ τῆς Φιλότητος, οὕτω τούτοις	ἐν	τῷ σώματι. Ἀδύνατον γὰρ συνεχῆ
[1, 12]	δὴ πᾶν ὃ ἂν λαμβάνωμεν	ἐν	τῷ σώματι ἢ μέρος εἶναι
[1, 14]	δὲ οὐδὲ τὰ τοιαῦτ´ ἔχει	ἐν	τῷ σώματι μέρη εἰς ἃ
[1, 14]	καὶ θερμὴ οὖσα· ἀναγκαῖον γὰρ	ἐν	τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι πλείστην περίττωσιν.
[1, 8]	προΐεσθαι τὴν γονήν. Διόπερ ὅσοις	ἐν	φανερῷ εἰσιν οἱ ὄρχεις ἔχουσι
[1, 7]	τούτοις ἐχόντων τὴν φύσιν, καὶ	ἐν	φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις· ἡ
[1, 10]	τῷ βραχίονι τοῦ πατρὸς ἐπεσήμηνεν	ἐν	Χαλκηδόνι τῷ τέκνῳ συγκεχυμένον μέντοι
[1, 9]	ἔντερον, ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις,	ἐν	ᾧ ἐγγίγνεται τὰ κυήματα. Δῆλον
[1, 7]	οὖν θερμὸν εἶναι τὸν τόπον	ἐν	ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος δ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/11/2009