Livre, chapitre
[1, 17]	τεθνεὸς καὶ μὴ ὄν. Διαφέρει	δ´	αἰσθήσει τὰ ζῷα τῶν ζώντων
[1, 17]	μικρᾶς. Αἴσθησιν γὰρ ἔχουσιν, ἡ	δ´	αἴσθησις γνῶσίς τις. Ταύτης δὲ
[1, 8]	συμβαινόντων ἀναγκαίων. Διὰ τὴν αὐτὴν	δ´	αἰτίαν καὶ ὁ ἐλέφας καὶ
[1, 14]	τῷ θήλει μεριζόμενον. Δι´ ἣν	δ´	αἰτίαν μερίζεται ἔνθα μὲν εἰς
[1, 3]	ὥστε δοκεῖν μίαν εἶναι· τούτου	δ´	αἴτιον ὁ τοῦ σώματος ὄγκος
[1, 12]	Ἔτι δὲ οὐδὲ κεχωρισμένον, τὰ	δ´	ἄλλα πάντα μέρη. Ἀλλὰ μὴν
[1, 6]	ἔχει τῶν ζῴων εἴρηται. Περιπλέκονται	δ´	ἀλλήλοις οἱ ὄφεις διὰ τὴν
[1, 9]	διὰ τίνας αἰτίας εἴρηται. Τῶν	δ´	ἄλλων ζῴων τῶν ἀναίμων οὐχ
[1, 8]	ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός, ταῦτα	δ´	ἀμφοτέρως ἔχει διὰ τὸ μετειληφέναι
[1, 13]	καταμήνια περίττωμά ἐστιν εἴρηται· λάβοι	δ´	ἄν τις εἰς τοῦτο μαρτύρια
[1, 16]	οἰκοδόμησις ἐν τοῖς οἰκοδομουμένοις. Λάβοι	δ´	ἄν τις ἐκ τούτων καὶ
[1, 15]	ταῦτα γίγνεται τὰ ᾠά, ὧν	δ´	ἂν μή, ἄγονα, ὡς οὐκ
[1, 10]	βαδίζειν σπέρμα ἐντεῦθέν φασιν, ὅθεν	δ´	ἂν μὴ ἔλθῃ τοῦτο συμβαίνειν
[1, 8]	δέρμα καὶ τοῖς φολιδωτόν, τούτοις	δ´	ἀναγκαῖον ἐντὸς ἔχειν. Διόπερ οἵ
[1, 8]	τοῖς θήλεσι τὰς ὑστέρας, τοῦτο	δ´	ἀναγκαῖον ἢ πρὸς τὰ πρόσθια
[1, 13]	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐπεὶ	δ´	ἀναγκαῖον καὶ τῷ ἀσθενεστέρῳ γίγνεσθαι
[1, 7]	ἂν δύναιτο ταῦθ´ ὑπενεγκεῖν. Ἔτι	δ´	ἀνάγκη δυστοκίαν εἶναι διὰ τὸ
[1, 17]	ζῷα τῶν ζώντων μόνον. Ἐπεὶ	δ´	ἀνάγκη καὶ ζῆν, ἐὰν ᾖ
[1, 13]	τὸ αἷμα τοῖς ἐναίμοις, τοῖς	δ´	ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον, εἴρηται πρότερον·
[1, 6]	μὲν ἔναιμον μέρος ἐστὶ τὸ	δ´	ἄναιμον, ὃ δέχεται τὸ ὑγρὸν〉
[1, 1]	δὲ θῆλυ τελειωθέν ἐστι, τῶν	δ´	ἀναίμων τὰ μὲν ἔχει τὸ
[1, 1]	ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ	δ´	ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι,
[1, 1]	τῷ ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς	δ´	ἀνομοιομερέσι τὰ ὁμοιομερῆ, τούτοις δὲ
[1, 11]	καὶ σάρκας καὶ ὄνυχας. Εἰ	δ´	ἀπ´ ἀμφοτέρων, τίς ὁ τρόπος
[1, 11]	θήλει οἷον σύμβολον ἐνεῖναι, ὅλον	δ´	ἀπ´ οὐδετέρου ἀπιέναι, ἀλλὰ διέσπασται
[1, 11]	μὲν μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς	δ´	ἀπιέναι φάσκουσι, πῶς ἑτέρου προσγενομένου
[1, 11]	ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ	δ´	ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν στοιχείων
[1, 11]	ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ	δ´	ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον οὔκουν
[1, 15]	θῆλυ ᾗ θῆλυ παθητικόν, τὸ	δ´	ἄρρεν ᾗ ἄρρεν ποιητικὸν καὶ
[1, 2]	γεννῶντας καὶ πατέρας προσαγορεύουσιν. Τὸ	δ´	ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει
[1, 2]	θήλεος αἱ καλούμεναι ὑστέραι τοῦ	δ´	ἄρρενος τὰ περὶ τοὺς ὄρχεις
[1, 12]	τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ	δ´	ἄσπερμα πάμπαν, οὐ δι´ ἀσθένειαν
[1, 7]	τέλεια τὰ ᾠὰ τίκτουσι, τοῖς	δ´	ἀτελῆ κάτω· πρὸ ὁδοῦ γὰρ
[1, 1]	δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους, τὰ	δ´	αὐτὰ μὲν οὐ φέρει καρπόν,
[1, 15]	ᾠὸν ἕως ἂν αὐξάνηται. Τὸ	δ´	αὐτὸ συμβαίνει καὶ περὶ τὴν
[1, 13]	περίττωσιν ἐν τοῖς καταμηνίοις. Τὸ	δ´	αὐτὸ τοῦτο δεῖ νομίζειν αἴτιον
[1, 9]	μὲν καὶ γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ	δ´	αὑτοῖς ἀλλὰ σκώληκας μόνον, οὐδὲ
[1, 1]	ἐντόμων γένει τὰ πλεῖστα. Τούτων	δ´	αὐτῶν ὅσα μὲν ἐκ συνδυασμοῦ
[1, 1]	καθ´ αὑτὰ χωρίς, ἐν ἑτέροις	δ´	ἐγγίγνεται δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός.
[1, 11]	οὐκ ἂν εἴη ὅμοια. Ταύτην	δ´	εἴ τι δημιουργεῖ ὕστερον, τοῦτ´
[1, 14]	ἔνθα μὲν εἰς πλείω ἔνθα	δ´	εἰς ἐλάττω ἔνθα δὲ μοναχῶς
[1, 11]	ἐν δὲ τοῖς ὕστερον. Τοῦ	δ´	ἐκ κολοβῶν γίγνεσθαι κολοβὰ ἡ
[1, 13]	ἢ ἐκ τούτων τι. Ἐπεὶ	δ´	ἐκ τοῦ αἵματος πεττομένου καὶ
[1, 15]	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. Ἅμα	δ´	ἐκ τούτων φανερόν, περὶ ὧν
[1, 6]	πνεῦμα προΐεσθαι τὴν γονήν, τοῦτο	δ´	ἐκείνοις συμβαίνει μὴ δεχομένοις τὴν
[1, 8]	ὄρχεις τὰ μὲν ἐντὸς τὰ	δ´	ἐκτός, αἴτιον τοῦ μὲν τὰς
[1, 8]	καὶ σκέπης καὶ πέψεως, ὁ	δ´	ἐκτὸς τοῦ σώματος τόπος εὔβλαπτος
[1, 12]	ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς μεγάλοις, περίττωμα	δ´	ἔλαττον· εἰς γὰρ τὸ σῶμα
[1, 17]	μετέχουσι, τὰ μὲν πλείονος τὰ	δ´	ἐλάττονος τὰ δὲ πάμπαν μικρᾶς.
[1, 15]	οὐθὲν κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος, ἡ	δ´	ἐν αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις·
[1, 2]	ἔχει ταύτην τὴν ἐναντίωσιν, διαφέρει	δ´	ἐν τοῖς ἐναίμοις τὰ μέρη
[1, 4]	φυτῶν σπέρμα καὶ καρπός. Ὥσπερ	δ´	ἐν τοῖς περὶ τὴν τροφὴν
[1, 10]	ἔναιμα τὴν φύσιν ἐστί, τὰ	δ´	ἔντομα καὶ τὰ μαλάκια ποτέρως
[1, 9]	αἰτίαν οὐθὲν ὦπταί πω. Τῶν	δ´	ἐντόμων τὰ μὲν συνδυάζεται καὶ
[1, 8]	ὄρχεις τοῖς μὲν ἐκτὸς τοῖς	δ´	ἐντός διὰ τὸ (δεῖσθαι καὶ
[1, 5]	αἰτίαν τὰ μὲν ἔξω τὰ	δ´	ἐντός. ~Ὅσα δὲ μὴ ἔχει,
[1, 12]	γίγνεται, ἄρρενος καὶ θήλεος, τὰ	δ´	ἐξ ἑνὸς μόνου, οἷον τά
[1, 11]	τούτων μάλιστα πιστεύουσί τινες. (Φαίνεται	δ´	ἐξετάζουσι τὸν λόγον τοὐναντίον μᾶλλον·
[1, 3]	ἔξω καθάπερ οἱ βόες, τὰ	δ´	ἔξω, καὶ τούτων τὰ μὲν
[1, 12]	τῆς πάσης ταραχῆς ἐστιν) ἐνίων	δ´	ἔξω οἷον αἱ τέχναι τῶν
[1, 9]	περὶ τοῦ ἀναβαίνειν ὡσαύτως) τοὐναντίον	δ´	ἐπ´ ὀλίγων· ὥστε δὲ γένει
[1, 8]	δὲ θήλεσι τὸ κύημα. Οὗτος	δ´	ἐπάνω καὶ ἐν τοῖς προσθίοις
[1, 11]	ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ πάντων, οὗτοι	δ´	ἐπὶ τῆς γενέσεως τῶν ζῴων
[1, 4]	ἔξοδον ἢ τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν	δ´	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· περὶ γὰρ
[1, 14]	ἐξ οὗ συνισταμένου ἀποσπερματίζει. Δῆλον	δ´	ἐπὶ τῶν παίδων τῶν μήπω
[1, 16]	τὸ κύημα τὸ πρῶτον, τὴν	δ´	ἐπιγίγνεσθαι ἀεὶ τῆς ὕλης ἵν´
[1, 14]	ἔνεστι μὲν ἡ τροφή, δεῖται	δ´	ἐργασίας πρὸς τὴν κάθαρσιν. Διὸ
[1, 14]	δὲ ζῳοτόκα ἄνευ ᾠοτοκίας (ταῦτα	δ´	ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τῶν τετραπόδων
[1, 14]	τὴν γένεσιν τὴν ὕλην, τοῦτο	δ´	ἐστὶν ἐν τῇ καταμηνίων συστάσει,
[1, 9]	ἀφίησι διὰ τοῦ πόρου. Ταῦτα	δ´	ἐστὶν† ἐν τοῖς ὑπτίοις τοῦ
[1, 1]	θῆλύ ἐστιν οὔτε ἄρρεν· τοιαῦτα	δ´	ἐστὶν ἔνια τῶν ἐντόμων. Καὶ
[1, 14]	τροφῆς σπέρμα τῆς ὑστάτης (τοῦτο	δ´	ἐστὶν ἢ αἷμα ἢ τὸ
[1, 6]	ταχεῖαν γίγνεσθαι τὴν ὀχείαν· τοιαύτη	δ´	ἐστὶν ἡ τῶν ἰχθύων φύσις
[1, 1]	μέντοι τά γε ὁμογενῆ· τοιαῦτα	δ´	ἐστὶν ὅσα γίγνεται μὴ ἐκ
[1, 7]	κάτω, καὶ ἀμφοτέρων μετειλήφασιν. Τὰ	δ´	εὐθὺς ζῳοτοκοῦντα πάντα κάτω· οὐ
[1, 1]	τῶν τεκνωσάντων εἶναι γένεσιν (τοῦτο	δ´	εὐλόγως ἀξιοῦμεν· φαίνεται γὰρ συμβαῖνον
[1, 3]	πόρους μόνον δύο σπερματικούς· τὰ	δ´	ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς δ´
[1, 5]	θιγοῦσιν ὥσπερ τοῖς ἰχθύσιν. Πάντα	δ´	ἔχει τὰ ζῳοτόκα τοὺς ὄρχεις
[1, 3]	δ´ ἔχει μὲν ὄρχεις, ἐντὸς	δ´	ἔχει τούτους πρὸς τῇ ὀσφύι
[1, 4]	μόνον ἢ ἔχοντα μὲν ἐντὸς	δ´	ἔχοντα, πάντα ταχύτερα πρὸς τὴν
[1, 8]	καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἀπηρτημένον. Ὁμοίως	δ´	ἔχουσι καὶ οἱ τῶν ἀρρένων
[1, 3]	τοῖς ἄρρεσι δύο πᾶσιν· ταύτας	δ´	ἔχουσι τὰ μὲν πρὸς τοῖς
[1, 11]	διαφέρει καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς λέγει· ἐν	δ´	ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ μὲν τελέθουσι
[1, 17]	τὰ συνδυαζόμενα τῶν ἐντόμων· τὰ	δ´	ἕως ἂν ἀποπέμψῃ τι τῶν
[1, 9]	περὶ τῶν μορίων λόγοις) Ἔχει	δ´	ἡ θήλεια μὲν ὑστερικὸν μόριον
[1, 8]	δερματικὴν τὴν καλουμένην ὀσχέαν· ὅσοις	δ´	ἡ τοῦ δέρματος φύσις ὑπεναντιοῦται
[1, 14]	κατὰ λόγον τοῦ μεγέθους. Αἴτιον	δ´	ἡ τοῦ σώματος σύστασις ὑγρὰ
[1, 11]	τῷ πατρὶ ὅμοια φορεῖ. Ὅτι	δ´	ἡδονὴ σφοδροτέρα γίγνεται ἐν τῇ
[1, 6]	τούτοις γίγνεται ἡ ἀπόλυσις. Τοῖς	δ´	ἰχθύσι τοιοῦτος ὁ πόρος πᾶς
[1, 8]	πλανᾶσθαι ἀλλ´ ἑδραίους εἶναι, τοιοῦτος	δ´	ὁ ὄπισθεν τόπος· οὗτος γὰρ
[1, 7]	ἐν ᾧ τοῦτο συμβήσεται. Τοιοῦτος	δ´	ὁ περὶ τὸ ὑπόζωμα· καὶ
[1, 9]	τὴν ἀπάρτησιν τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι	δ´	οἱ μὲν ἄρρενες λεπτοὺς πόρους
[1, 14]	δὲ καταμήνια περίττωμα, δῆλον. Ὃ	δ´	οἴονταί τινες σπέρμα συμβάλλεσθαι ἐν
[1, 12]	Τὰ μὲν γὰρ πολύσπερμα τὰ	δ´	ὀλιγόσπερμά ἐστι, τὰ δ´ ἄσπερμα
[1, 5]	μέσην εἶναι τὴν γαστέρα, τὰ	δ´	ὅλως ἀσκελῆ εἶναι, τὴν δὲ
[1, 12]	περίττωμα δι´ εὐβοσίαν ὑγιεινόν. Ἔνια	δ´	ὅλως οὐδὲ φέρει σπέρμα οἷον
[1, 11]	τούτων γίγνεται μὲν ζῷα οὐκέτι	δ´	ὅμοια τὴν φύσιν, ἀλλὰ γένος
[1, 11]	οἷον γλῶττα καὶ χείρ, τὰ	δ´	ὁμοιομερῆ σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ
[1, 10]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· τῶν	δ´	ὁμοιομερῶν ἀπελείφθη περὶ γονῆς καὶ
[1, 11]	μὴ ἀπὸ τῆς ὕλης. Νῦν	δ´	ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν εἰ
[1, 8]	τοῖς πόροις) καὶ τοῖς ἐκτὸς	δ´	ὁμοίως· εἶτ´ ἀπαντῶσιν εἰς ἓν
[1, 15]	τῆς ἰατρικῆς ὁ ὑγιασθείς. Συμβαίνει	δ´	ὁμολογούμενα τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ
[1, 13]	ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον	δ´	ὄν, καὶ ὅταν τις προσβιάζηται
[1, 13]	πλεῖον καὶ ἧττον πεπεμμένον, τοιοῦτον	δ´	ὂν ἀναγκαῖον εἶναι αἱματώδους ὑγρότητος
[1, 16]	δὲ χεῖρες τὰ ὄργανα, τὰ	δ´	ὄργανα τὴν ὕλην. Ὁμοίως δὲ
[1, 13]	θήλεσι τὰ καταμήνια φανερόν, ὅτι	δ´	ὀρθῶς εἴρηται σημεῖα τὰ συμβαίνοντα
[1, 7]	τὰ ζῳοτοκοῦντα τῶν τετραπόδων, οἱ	δ´	ὄρνιθες ἄνω καὶ ὅσα ᾠοτοκεῖ
[1, 7]	εἰς τὸ σπέρμα τούτοις. Οἱ	δ´	ὄρνιθες καὶ τὰ τετράποδα τῶν
[1, 5]	ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τοῖς	δ´	ὄρνισι καὶ τοῖς ἄποσιν οὐκ
[1, 4]	μήπω τοὺς πόρους ἀνεσπάσθαι. Τοῖς	δ´	ὄρνισι καὶ τοῖς ᾠοτόκοις τῶν
[1, 4]	ταχεῖαν εἶναι τὴν ἐπιθυμίαν. Οἱ	δ´	ὄρχεις εἰσὶ πρὸς τοῦτο μεμηχανημένοι·
[1, 6]	ὀχεύονται περιελιττόμενοι ἀλλήλοις, οὐκ ἔχουσι	δ´	ὄρχεις οὐδ´ αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται
[1, 8]	ὑστέρας ἔχουσι πάντα ἐντός, τοὺς	δ´	ὄρχεις τὰ μὲν ἐντὸς τὰ
[1, 8]	τόπος εὔβλαπτος καὶ ψυχρός. Οἱ	δ´	ὄρχεις τοῖς μὲν ἐκτὸς τοῖς
[1, 17]	εἰ φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ	δ´	ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων μεταξὺ ὄντα
[1, 7]	ἂν αὔξησιν ἔχῃ ἐστίν) τὸ	δ´	ὄστρακον γίγνεται ὑπὸ θερμότητος ἐξικμαζούσης
[1, 14]	κεράτων καὶ ὀδόντων ἐκκρίσεις. Σημεῖον	δ´	ὅτι ἐν τοῖς καταμηνίοις τὸ
[1, 13]	ἀπιμέλων, ὥσπερ εἴρηται πρότερον (αἴτιον	δ´	ὅτι καὶ ἡ πιμελὴ περίττωμά
[1, 12]	χρησίμου τροφῆς περίττωμά ἐστιν· σημεῖον	δ´	ὅτι μιγνύμενον τροφῇ καθαρᾷ τρέφει
[1, 13]	τὸ περίττωμα τὸ σπερματικόν. Σημεῖον	δ´	ὅτι οὐ τοιοῦτον σπέρμα προΐεται
[1, 7]	αὔξησιν τὰ τῶν ἰχθύων. Αἴτιον	δ´	ὅτι πολύγονα ταῦτα καὶ τοῦτ´
[1, 13]	κάθαρσιν ὑπολείπεται ταῖς γονίμοις, πλείων	δ´	οὐ γίγνεται περίττωσις ὥστε καὶ
[1, 14]	τὴν ἰκμάδα ταύτην ἐντεῦθεν. Ἔτι	δ´	οὐ πᾶσι γίγνεται τοῖς θήλεσιν
[1, 12]	σύντηξις, ἀεὶ ἔβλαπτεν ἄν· νῦν	δ´	οὐ ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι μὲν
[1, 14]	καὶ ταῖς μὲν γίγνεται ταῖς	δ´	οὔ· γίγνεται μὲν γὰρ ταῖς
[1, 10]	τίν´ αἰτίαν τὰ μὲν τὰ	δ´	οὔ· καὶ τὰ θήλεα δὲ
[1, 7]	πέρας καὶ τὸ ἔργον αὕτη	δ´	οὗ τὸ ἔργον. Ἔχει δὲ
[1, 14]	ὑποζώματί εἰσι μηδ´ ᾠοτοκοῦσιν, ἔτι	δ´	(οὐδὲ τοῖς αἷμα μὴ ἔχουσιν
[1, 4]	ἂν ὑπῆρχε τοῖς γεννῶσι, νῦν	δ´	οὔθ´ οἱ ὄφεις ἔχουσιν ὄρχεις
[1, 13]	ἡ γονὴ τοῖς ἄρρεσιν, δύο	δ´	οὐκ ἐνδέχεται σπερματικὰς ἅμα γίγνεσθαι
[1, 6]	τὰ μὲν ὄρχεις ἔχει τὰ	δ´	οὐκ ἔχει τῶν ζῴων εἴρηται.
[1, 11]	ἀφ´ ὧν οὐθὲν ἀπέρχεται. Ἔνια	δ´	οὐκ ἔχουσί πω ὅταν γεννῶσιν,
[1, 11]	τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται	δ´	οὖν μεταβάλλουσαι καὶ γυναῖκες καὶ
[1, 7]	τοιοῦτον ποιήσασαι δυστοκοῦσιν. Καὶ κεναὶ	δ´	οὖσαι αἱ ὑστέραι ἄνω προσιστάμεναι
[1, 12]	τὸ ἱκάνον τὴν φύσιν, νέοις	δ´	οὖσι διὰ τὴν αὔξησιν· φθάνει
[1, 9]	μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες, τὰ	δ´	οὔτ´ ἐκ ζῴων γίγνονται οὔτε
[1, 8]	ὅσοι τῶν ἰχθύων ᾠοτοκοῦσιν, (οὗτοι	δ´	οὐχ ὑπὸ τῇ γαστρὶ ἀλλὰ
[1, 3]	ταῖς περὶ τῶν ζῴων. Αἱ	δ´	ὑστέραι πᾶσι μέν εἰσι διμερεῖς
[1, 12]	γὰρ τὸ μὲν πρότερον τὸ	δ´	ὕστερον. Τῆς μὲν οὖν πρώτης
[1, 8]	(Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ μὲν ἀτελὲς	δ´	ᾠόν, οἷον ὅσοι τῶν ἰχθύων
[1, 17]	καλῶς λέγει Ἐμπεδοκλῆς ποιήσας· οὕτω	δ´	ᾠοτοκεῖ μακρὰ δένδρεα· πρῶτον ἐλαίας
[1, 8]	τοῦ τῆς ξηρᾶς τροφῆς. (Ὅσα	δ´	ᾠοτοκεῖ μὲν ἀτελὲς δ´ ᾠόν,
[1, 8]	ὀσφύι καὶ τοῖς πρανέσιν· ὅσα	δ´	ᾠοτοκήσαντα ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκεῖ ἐκτός,
[1, 8]	τοῖς προσθίοις αἱ ὑστέραι τοῖς	δ´	ᾠοτόκοις πρὸς τῇ ὀσφύι καὶ
[1, 7]	θύραζε μὲν ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς	δ´	ᾠοτοκοῦσι πρῶτον. οτοκοῦσι δὲ τέλειον
[1, 13]	ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις συμβαίνει· τὰ	δ´	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γιγνόμενα
[1, 1]	γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται τὰ	δ´	ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως. γίγνεται

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/11/2009