HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἑδραίους 1
ἐδύναντο 1
Εἰ 7
εἰ 31
εἴ 8
εἴδει 3
εἶδος 3

Fréquences [« »]
31 γίγνεσθαι
27 ταῖς
29 τούτοις
31 εἰ
31 ταῦτα
33 τούτων
34 ὁ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la génération des animaux, livre I

εἰ

Livre, chapitre

[1, 11]   ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι εἰ ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων

[1, 11]   φέρει καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν εἰ ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα;

[1, 11]   καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει

[1, 11]   δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν εἰ ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ

[1, 11]   ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων; εἰ γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας

[1, 1]   ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως· εἰ γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ

[1, 1]   οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ

[1, 11]   κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης, εἰ δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν

[1, 11]   εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν; εἰ δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον

[1, 11]   ἐν τῷ σπέρματι πῶς ζῇ; εἰ δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη

[1, 10]   καὶ τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´ εἰ ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν μορίων

[1, 6]   εἶναι αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν, εἰ ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς

[1, 11]   τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι, εἰ μὲν ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ

[1, 11]   ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ χειρός; εἰ μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον

[1, 11]   τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν

[1, 1]   ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων, εἰ μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ

[1, 4]   δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν, καὶ

[1, 11]   μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι. Κἂν εἰ μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν

[1, 10]   οὐκ ἀπὸ παντός· εὔλογον γὰρ εἰ μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´

[1, 11]   ἐπὶ τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ εἰ μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ

[1, 11]   πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται μεῖζον εἰ μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ

[1, 10]   ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ εἰ μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν

[1, 10]   σπέρμα τι ἢ οὔ, καὶ εἰ μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο

[1, 13]   ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ εἰ μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν

[1, 7]   ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν· εἰ οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον

[1, 11]   κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ καὶ εἰ πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη

[1, 16]   ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν εἰ τὴν ὕλην κομίσειέ τις πρὸς

[1, 11]   τὸ λεγόμενον. Πρὸς δὲ τούτοις εἰ τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν

[1, 11]   τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι εἰ τὸ θῆλυ μὴ προΐεται σπέρμα

[1, 11]   τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν, εἰ τοῦτο θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ

[1, 17]   μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν εἰ φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´

Livre, chapitre
[1, 11]	ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος. Ἔτι	εἰ	ἀπ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἀπὸ πάντων
[1, 11]	φέρει καρπόν) καίτοι πῶς δυνατὸν	εἰ	ἀπὸ παντὸς ἀπεκρίνετο τὸ σπέρμα;
[1, 11]	καὶ τῆς συνθέσεως· ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει
[1, 11]	δ´ ὅμοιον λέγουσιν ὥσπερ κἂν	εἰ	ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων· σχεδὸν γὰρ
[1, 11]	ἢ (ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων;	εἰ	γὰρ μηδ´ ἀπὸ τῆς ὑστέρας
[1, 1]	ἐντόμων. Καὶ τοῦτο συμβέβηκεν εὐλόγως·	εἰ	γὰρ ὅσα μὴ γίγνεται ἐκ
[1, 1]	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων)	εἰ	δ´ ἀνόμοια μὲν δυνάμενα δὲ
[1, 11]	κἂν ἀπὸ τῶν συλλαβῶν ἑκάστης,	εἰ	δ´ ἀπὸ τούτων, ἀπὸ τῶν
[1, 11]	εἶναι ἀλλὰ δι´ ἄλλην αἰτίαν;	εἰ	δ´ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον
[1, 11]	ἐν τῷ σπέρματι πῶς ζῇ;	εἰ	δὲ συνεχῆ ζῷον ἂν εἴη
[1, 10]	καὶ τῶν μορίων ἑκάστου, ὥστ´	εἰ	ἐκείνου σπέρμα καὶ τῶν μορίων
[1, 6]	εἶναι αὐτῶν προμήκη τὴν φύσιν,	εἰ	ἔτι ἐπίστασις ἐγίγνετο περὶ τοὺς
[1, 11]	τοῦ γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι,	εἰ	μὲν ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ
[1, 11]	ἀνομοιομερῶν οἷον προσώπου καὶ χειρός;	εἰ	μὲν γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον
[1, 11]	τὸ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι	εἰ	μὲν διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν
[1, 1]	ἐκ τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων,	εἰ	μὲν ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ
[1, 4]	δύνανται γεννᾶν τὰ ἐκτεμνόμενα, ἐπεὶ	εἰ	μὴ ἀνεσπῶντο ἐδύναντο ἄν, καὶ
[1, 11]	μηδ´ ἀπὸ παντὸς ἀπιέναι. Κἂν	εἰ	μὴ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται, οὐθὲν
[1, 10]	οὐκ ἀπὸ παντός· εὔλογον γὰρ	εἰ	μὴ ἀπὸ παντός, μηδ´ ἀπ´
[1, 11]	ἐπὶ τῶν ἐντόμων. Καὶ γὰρ	εἰ	μὴ ἐν πᾶσιν, ἀλλ´ ἐπὶ
[1, 11]	πῶς ἑτέρου προσγενομένου ἔσται μεῖζον	εἰ	μὴ μεταβάλλει τὸ προσελθόν; Ἀλλὰ
[1, 10]	ἄρρενα ἢ οὐ πάντα, καὶ	εἰ	μὴ πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν
[1, 10]	σπέρμα τι ἢ οὔ, καὶ	εἰ	μὴ σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο
[1, 13]	ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος· καὶ	εἰ	μηθέν, πότερον οὐδὲ ἄλλο οὐθὲν
[1, 7]	ἔργον αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν·	εἰ	οὖν ἐν αὑτοῖς ἐτελεσιούργουν ἀναγκαῖον
[1, 11]	κνησμός ἐστιν ἰσχυρός· διὸ καὶ	εἰ	πολλάκις συμβαίνει ἡ ὁμιλία αὕτη
[1, 16]	ὅμοιον ἔοικε ποιοῦντι ὥσπερ ἂν	εἰ	τὴν ὕλην κομίσειέ τις πρὸς
[1, 11]	τὸ λεγόμενον. Πρὸς δὲ τούτοις	εἰ	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 11]	τοῦτ´ ἐκείνοις ταὐτόν ἐστιν. Ἔτι	εἰ	τὸ θῆλυ μὴ προΐεται σπέρμα
[1, 11]	τινὰ τοιαύτην αἰτίαν. Δῆλον τοίνυν,	εἰ	τοῦτο θήσομεν οὕτως ὅτι οὐ
[1, 17]	μίγνυται καὶ γίγνεται ὥσπερ ἂν	εἰ	φυτόν, καθάπερ εἴπομεν. Τὰ δ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/11/2009