Livre, chapitre
[1, 14]	τῆς ὑστάτης (τοῦτο δ´ ἐστὶν	ἢ	αἷμα ἢ τὸ ἀνάλογον ἐν
[1, 13]	τῶν μορίων οὐθὲν ἄνευ ψυχικῆς	ἢ	ἄλλης τινὸς δυνάμεώς ἐστι χεὶρ
[1, 7]	μᾶλλον ἡ ὑστέρα κάτω εἶναι	ἢ	ἄνω, ὅπου μή τι ἐμποδίζει
[1, 11]	οὔσης ἀλλ´ ἐν τῷ σύμμετρον	ἢ	ἀσύμμετρον εἶναι τὸ ἀπὸ τῆς
[1, 12]	Ἀλλὰ μὴν περίττωμά γε πᾶν	ἢ	ἀχρήστου τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης.
[1, 12]	ἐνυπάρχει τοιοῦτον, σπέρμα δὲ ἥκιστα·	ἢ	γὰρ ὅλως οὐκ ἔχουσιν ἢ
[1, 12]	δυοῖν τούτοιν ἐν θατέρῳ ἐστίν·	ἢ	γὰρ ὡς ἐξ ὕλης αὐτοῦ
[1, 11]	ὅταν γεννῶσιν, οἷον τρίχωσιν πολιῶν	ἢ	γενείου. ἔτι τοῖς ἄνωθεν γονεῦσιν
[1, 9]	μαλάκια· (πότερον δὲ γενέσεως χάριν	ἢ	δι´ ἄλλην αἰτίαν οὐθὲν ὦπταί
[1, 4]	Εἰ δὴ πᾶν ἡ φύσις	ἢ	διὰ τὸ ἀναγκαῖον ποιεῖ ἢ
[1, 4]	ἢ διὰ τὸ ἀναγκαῖον ποιεῖ	ἢ	διὰ τὸ βέλτιον, κἂν τοῦτο
[1, 13]	ἂν εἴη ἢ τὸ ἀνάλογον	ἢ	ἐκ τούτων τι. Ἐπεὶ δ´
[1, 14]	διαφορὰν τοῦ γίγνεσθαι τὴν ἔκκρισιν	ἢ	ἐλάττω ἢ πλείω τὴν τοιαύτην,
[1, 5]	ἐν τῷ πρόσθεν, ἢ ἔσω〉	ἢ	ἔξω πλὴν ἐχίνου· οὗτος δὲ
[1, 11]	οὖν διαφέρει ἐπὶ τούτου λέγειν	ἢ	(ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων; εἰ
[1, 5]	τοὺς ὄρχεις ἐν τῷ πρόσθεν,	ἢ	ἔσω〉 ἢ ἔξω πλὴν ἐχίνου·
[1, 13]	κατὰ τὸν ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ,	ἢ	ἔχει τινὰ δύναμιν ἐν ἑαυτῷ
[1, 13]	ἐστι τὸ αἴτιον τῆς γενέσεως	ἢ	ἔχει τινὰ ἕξιν καὶ ἀρχὴν
[1, 4]	ἔχοντα ὄρχεις πόρους δὲ μόνον	ἢ	ἔχοντα μὲν ἐντὸς δ´ ἔχοντα,
[1, 14]	γάλα ἐστίν, ὁ δὲ ὀπὸς	ἢ	ἡ πυετία τὸ τὴν ἀρχὴν
[1, 10]	καὶ τὸ ἄρρεν προΐενται ἄμφω	ἢ	θάτερον μόνον, καὶ πότερον ἀπὸ
[1, 2]	ἡ μορφὴ συμμεταβάλλει τοσοῦτον ὥστε	ἢ	θῆλυ δοκεῖν εἶναι ἢ μικρὸν
[1, 17]	δὲ εἴδει ταὐτόν, οἷον ἄνθρωπος	ἢ	ἵππος ἀμφότερα· (ἐν δὲ τοῖς
[1, 12]	ὡς εἶδός τι καὶ ποιοῦν,	ἢ	καὶ ἄμφω. Ἅμα γὰρ ἴσως
[1, 11]	σαρκὸς καὶ ὀστοῦ καὶ νεύρου,	ἢ	καὶ ἀπὸ τῶν ἀνομοιομερῶν οἷον
[1, 11]	γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀπιόν,	ἢ	καὶ δι´ ἄλλην τινὰ τοιαύτην
[1, 13]	ἐνεργείᾳ τοιοῦτον τὸ σπέρμα δυνάμει,	ἢ	κατὰ τὸν ὄγκον τὸν ἑαυτοῦ,
[1, 17]	γεύσεως μόνον, πρὸς δὲ φυτὸν	ἢ	λίθον θαυμάσιον· ἀγαπητὸν γὰρ ἂν
[1, 12]	ἂν λαμβάνωμεν ἐν τῷ σώματι	ἢ	μέρος εἶναι τῶν κατὰ φύσιν,
[1, 13]	μὴ γιγνομένων τῶν καταμηνίων συλλαμβάνουσιν,	ἢ	μεταξὺ γιγνομένων ὕστερον δὲ μή,
[1, 5]	καὶ ὄρχεις ἢ μὴ ἔχειν	ἢ	μὴ ἐνταῦθ´ ἔχειν· τοῖς γὰρ
[1, 5]	ἐνδέχεται ἔχειν ἀνάγκη καὶ ὄρχεις	ἢ	μὴ ἔχειν ἢ μὴ ἐνταῦθ´
[1, 11]	ἐν τῷ ἀπελθεῖν ἀπὸ παντὸς	ἢ	μὴ τῆς αἰτίας οὔσης ἀλλ´
[1, 2]	ὥστε ἢ θῆλυ δοκεῖν εἶναι	ἢ	μικρὸν ἀπολείπειν, ὡς οὐ κατὰ
[1, 1]	γὰρ ἢ τῆς γῆς σηπομένης	ἢ	μορίων τινῶν ἐν τοῖς φυτοῖς·
[1, 12]	γὰρ κάκιστα διακειμένοις δι´ ἡλικίαν	ἢ	νόσον πλεῖστον ἐνυπάρχει τοιοῦτον, σπέρμα
[1, 12]	ὑπερέβαλλε τὸ μέγεθος. Τοὐναντίον ἄρα	ἢ	οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον. Οἱ
[1, 10]	τοῖς μορίοις ἢ τὸ ἑνὶ	ἢ	ὀλίγοις συμβαῖνον αὐτῶν. Ἔτι τὸ
[1, 13]	ζῴου ἀδιορίστως χεὶρ ἢ πρόσωπον	ἢ	ὅλον ζῷον· καὶ οἷον ἐκείνων
[1, 13]	χειρὸς ἢ τὸ τοῦ προσώπου	ἢ	ὅλου τοῦ ζῴου ἀδιορίστως χεὶρ
[1, 12]	ἢ γὰρ ὅλως οὐκ ἔχουσιν	ἢ	οὐ γόνιμον διὰ τὸ μίγνυσθαι
[1, 10]	πάντα προΐεται σπέρμα τὰ ἄρρενα	ἢ	οὐ πάντα, καὶ εἰ μὴ
[1, 10]	δὲ πότερον συμβάλλεται σπέρμα τι	ἢ	οὔ, καὶ εἰ μὴ σπέρμα,
[1, 13]	τὸ γιγνόμενον ἐκ δυοῖν σπερμάτοιν,	ἢ	οὐθὲν σπέρμα ἀποκρίνεται ἀπὸ τοῦ
[1, 11]	ἔχει ὑποδοχήν; ἀλλ´ ὡς ἔοικεν	ἢ	οὐκ ἀπέρχεται ἀπὸ παντὸς ἢ
[1, 10]	ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται τοῦ σώματος	ἢ	οὐκ ἀπὸ παντός· εὔλογον γὰρ
[1, 15]	τούτων τὸ γιγνόμενον ἕν, ἀλλ´	ἢ	οὕτως ὡς ἐκ τοῦ τέκτονος
[1, 11]	ἢ οὐκ ἀπέρχεται ἀπὸ παντὸς	ἢ	οὕτως ὥσπερ ἐκεῖνος λέγει, οὐ
[1, 12]	ἐπείσακτον. Ὥστ´ ἀνάγκη ἢ σύντηγμα	ἢ	περίττωμα εἶναι. Οἱ μὲν οὖν
[1, 12]	τῶν παρὰ φύσιν οἷον φῦμα,	ἢ	περίττωμα ἢ σύντηγμα ἢ τροφήν.
[1, 12]	γὰρ ὄντες καὶ γιγνόμενοι πολύσαρκοι	ἢ	πιότεροι μᾶλλον ἧττον προΐενται σπέρμα
[1, 14]	γίγνεσθαι τὴν ἔκκρισιν ἢ ἐλάττω	ἢ	πλείω τὴν τοιαύτην, οἷον ἔνια
[1, 8]	πρὸς τὰ πρόσθια τοῦ σώματος	ἢ	πρὸς τὰ πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς
[1, 8]	τὰς ὑστέρας, τοῦτο δ´ ἀναγκαῖον	ἢ	πρὸς τὰ πρόσθια τοῦ σώματος
[1, 13]	ὅλου τοῦ ζῴου ἀδιορίστως χεὶρ	ἢ	πρόσωπον ἢ ὅλον ζῷον· καὶ
[1, 11]	μέρεσιν, οἷον αἷμα ἀπὸ (αἵματος	ἢ	σάρκα ἀπὸ σαρκός. Ἀλλὰ μὴν
[1, 10]	σπέρμα, πότερον οὐδ´ ἄλλο οὐθέν,	ἢ	συμβάλλεται (μέν τι, οὐ σπέρμα
[1, 13]	γένεσιν ἀλλὰ μόνον παρέχει τόπον,	ἢ	συμβάλλεταί τι, καὶ τοῦτο πῶς
[1, 12]	τροφὴ φανερῶς ἐπείσακτον. Ὥστ´ ἀνάγκη	ἢ	σύντηγμα ἢ περίττωμα εἶναι. Οἱ
[1, 12]	φύσιν οἷον φῦμα, ἢ περίττωμα	ἢ	σύντηγμα ἢ τροφήν. (Λέγω δὲ
[1, 1]	αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως. γίγνεται γὰρ	ἢ	τῆς γῆς σηπομένης ἢ μορίων
[1, 14]	(τοῦτο δ´ ἐστὶν ἢ αἷμα	ἢ	τὸ ἀνάλογον ἐν τοῖς ἀναίμοις)
[1, 13]	ἐσχάτης, ἤτοι αἷμα ἂν εἴη	ἢ	τὸ ἀνάλογον ἢ ἐκ τούτων
[1, 10]	δὲ τὸ πᾶσι τοῖς μορίοις	ἢ	τὸ ἑνὶ ἢ ὀλίγοις συμβαῖνον
[1, 15]	ὕλῃ τῇ παρὰ τοῦ θήλεος,	ἢ	τὸ μὲν σῶμα οὐθὲν κοινωνεῖ
[1, 13]	σπέρμα ἐστὶ τὸ τῆς χειρὸς	ἢ	τὸ τοῦ προσώπου ἢ ὅλου
[1, 13]	εἶναι τῶν σωμάτων τοῖς θήλεσιν	ἢ	τοῖς ἄρρεσιν ἐν τοῖς ζῳοτοκοῦσιν·
[1, 4]	ὥστε βραδυτέραν εἶναι τὴν ἔξοδον	ἢ	τοῖς ἰχθύσιν. Φανερὸν δ´ ἐπὶ
[1, 12]	φῦμα, ἢ περίττωμα ἢ σύντηγμα	ἢ	τροφήν. (Λέγω δὲ περίττωμα μὲν
[1, 12]	τῶν κατὰ φύσιν, καὶ τοῦτο	ἢ	τῶν ἀνομοιομερῶν ἢ τῶν ὁμοιομερῶν,
[1, 12]	καὶ τοῦτο ἢ τῶν ἀνομοιομερῶν	ἢ	τῶν ὁμοιομερῶν, ἢ τῶν παρὰ
[1, 12]	τῶν ἀνομοιομερῶν ἢ τῶν ὁμοιομερῶν,	ἢ	τῶν παρὰ φύσιν οἷον φῦμα,
[1, 12]	πᾶν ἢ ἀχρήστου τροφῆς ἐστιν	ἢ	χρησίμης. Ἄχρηστον μὲν οὖν λέγω
[1, 12]	μίγμα οἷον κύημά τι ὂν	ἢ	ᾠόν· καὶ γὰρ ταῦτα ἤδη
[1, 12]	πότερον ὡς ὕλην καὶ πάσχον	ἢ	ὡς εἶδός τι καὶ ποιοῦν,
[1, 12]	γὰρ ὡς ἐξ ὕλης αὐτοῦ	ἢ	ὡς ἐκ πρώτου κινήσαντός (ἐστι
[1, 15]	τέκτονος καὶ ξύλου ἡ κλίνη	ἢ	ὡς ἐκ τοῦ κηροῦ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/11/2009