Livre, chapitre
[1, 16]	τὸ δημιουργούμενον. Καὶ εὐθὺς τὴν	μὲν	ἀθρόον ὑπάρχειν ἀναγκαῖον ἐξ ἧς
[1, 13]	ἕκαστον, τὸ δὲ σπέρμα πεφθὲν	μὲν	ἀλλοιότερον ἀποκρίνεται τοῦ αἵματος, ἄπεπτον
[1, 12]	καὶ τῷ σπέρματι· καὶ ὅσοις	μὲν	ἀμφοῖν γίγνεται περίττωμα, καὶ τῆς
[1, 15]	ἐπιρραίνει τὸν θορόν· καὶ ὧν	μὲν	ἂν ἐφάψηται, γόνιμα ταῦτα γίγνεται
[1, 11]	τὰ δὲ πάθεσι διώρισται, τὰ	μὲν	ἀνομοιομερῆ τῷ δύνασθαί τι ποιεῖν
[1, 3]	δ´ ἔξω, καὶ τούτων τὰ	μὲν	ἀπηρτημένους ὥσπερ ἄνθρωπος, τὰ δὲ
[1, 11]	γεγραμμένου· ὀνόματος ἀπῄει τι, εἰ	μὲν	ἀπὸ παντός, κἂν ἀπὸ τῶν
[1, 15]	ὡς τὸ ἄρρεν, ἀλλὰ τὸ	μὲν	ἄρρεν ἀρχὴν κινήσεως τὸ δὲ
[1, 14]	συμβαίνει ὥσπερ εὔλογον, ἐπειδὴ τὸ	μὲν	ἄρρεν παρέχεται τό τε εἶδος
[1, 1]	ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων ἅπασι τὸ	μὲν	ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ τελειωθέν
[1, 2]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, τὸ	μὲν	ἄρρεν ὡς τῆς κινήσεως καὶ
[1, 9]	τῶν πτερυγίων. Ἔχουσι δ´ οἱ	μὲν	ἄρρενες λεπτοὺς πόρους θορικούς, αἱ
[1, 8]	περίττωμα τὸ ὑγρὸν καὶ τοῖς	μὲν	ἄρρεσι τὸ σπέρμα τοῖς δὲ
[1, 13]	γὰρ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν τοῖς	μὲν	ἄρρεσιν ἄρχεται ἐγγίγνεσθαι γονὴ καὶ
[1, 14]	ἀνοιδοῦσιν ὑπὸ τοῦ πνεύματος, τοῖς	μὲν	ἄρρεσιν ἐπιδηλότερον περὶ τοὺς ὄρχεις,
[1, 8]	ξηρᾶς τροφῆς. (Ὅσα δ´ ᾠοτοκεῖ	μὲν	ἀτελὲς δ´ ᾠόν, οἷον ὅσοι
[1, 16]	ἕτερον ποιάν τινα κίνησιν, ἑτέραν	μὲν	ἀφ´ ὧν τὸ γιγνόμενον ἕτερον,
[1, 8]	καὶ ζῳοτόκα καὶ ᾠοτόκα· τὰ	μὲν	γὰρ ἄνω τῆς ὑστέρας καὶ
[1, 11]	οἷον προσώπου καὶ χειρός; εἰ	μὲν	γὰρ ἀπ´ ἐκείνων μόνον ἐοίκασι
[1, 1]	φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ	μὲν	γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ
[1, 7]	τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως· τὰ	μὲν	γὰρ ἀτελῆ προΐεται τὰ ᾠὰ
[1, 1]	φυτῶν τὸν αὐτὸν τρόπον· τὰ	μὲν	γὰρ ἐκ σπέρματος γίγνεται τὰ
[1, 7]	γίγνεσθαι πρὸς τῷ ὑποζώματι· τὰ	μὲν	γὰρ ἔμβρυα βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον
[1, 12]	ἐκ τῶν ἐναντίων γένεσις· τὰ	μὲν	γὰρ ἐξ ἐναντίων γίγνεται, ἄρρενος
[1, 12]	ἂν εἴη μέρος φανερόν· ὁμοιομερὲς	μὲν	γάρ ἐστιν, ἐκ δὲ τούτου
[1, 15]	αὐτῷ δύναμις καὶ κίνησις· αὕτη	μὲν	γάρ ἐστιν ἡ ποιοῦσα, τὸ
[1, 11]	τὰ ἀπελθόντα ἀπὸ παντός; Ἀναξαγόρας	μὲν	γὰρ εὐλόγως φησὶ σάρκας ἐκ
[1, 8]	δὲ τὸ φανερὸν ζῳοτοκοῦσιν. Τὰ	μὲν	γὰρ ζῳοτοκοῦντα καὶ ἐν αὑτοῖς
[1, 17]	οἷον ἐπὶ τῶν ἐναίμων. Τὰ	μὲν	γὰρ ἡμέρας τι μόριον συνέχεται,
[1, 6]	καὶ ἡ τῶν ὄφεων. Οἱ	(μὲν	γὰρ ἰχθύες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ
[1, 17]	μόνον τὸ γεννῆσαι ἔργον (τοῦτο	μὲν	γὰρ κοῖνον τῶν ζώντων πάντων)
[1, 2]	ἀρχαὶ τῆς γενέσεώς εἰσιν. Ἄρρεν	μὲν	γὰρ λέγομεν ζῷον τὸ εἰς
[1, 8]	τὸν τόπον τῆς ῥάχεως· δεῖ	μὲν	γὰρ μὴ πλανᾶσθαι ἀλλ´ ἑδραίους
[1, 3]	τοὺς ὄρχεις τοῖς ἄρρεσιν· τὰ	μὲν	γὰρ ὅλως ὄρχεις οὐκ ἔχει
[1, 2]	ἐν πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· τὰ	μὲν	γὰρ ὄρχεις ἔχει αὐτῶν τὰ
[1, 7]	ζῳοτοκοῦντα πρὸς ἄλληλα διαφοράν. Τὰ	μὲν	γὰρ οὐ μόνον θύραζε ζῳοτοκεῖ
[1, 13]	ἀλλὰ μετὰ τὴν κάθαρσιν. Ὁτὲ	μὲν	γὰρ οὐκ ἔχει τροφὴν οὐδ´
[1, 14]	τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐντός· ταῦτα	μὲν	γὰρ πάντα ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας)
[1, 12]	τὰ δὲ μικρὰ πολύγονα. Σύντηγμα	μὲν	γὰρ πλέον ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς
[1, 12]	καὶ ἀμπέλῳ πρὸς ἄμπελον. Τὰ	μὲν	γὰρ πολύσπερμα τὰ δ´ ὀλιγόσπερμά
[1, 10]	γάλακτος ἐν τοῖς ἐχομένοις. Τὰ	μὲν	γὰρ προΐεται φανερῶς σπέρμα τῶν
[1, 13]	σπέρμα εἰς τὴν γένεσιν. Εἰ	μὲν	γὰρ σπέρμα ἦν τὰ καταμήνια
[1, 2]	σπέρμα καὶ πόθεν· ἐκ τούτου	μὲν	γὰρ τὰ φύσει γιγνόμενα συνίσταται,
[1, 7]	αἱ ὑπεναντιώσεις κατὰ λόγον. Πρῶτον	μὲν	γὰρ τὰ ᾠοτοκοῦντα ᾠοτοκεῖ διαφερόντως·
[1, 14]	γίγνεται ταῖς δ´ οὔ· γίγνεται	μὲν	γὰρ ταῖς λευκοχρόοις καὶ θηλυκαῖς
[1, 12]	οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγον λεκτέον. Οἱ	μὲν	γὰρ τὸ ἀπὸ παντὸς ἀπιόν,
[1, 10]	ἐκ κολοβῶν κολοβὰ γίγνεσθαι· διὰ	μὲν	γὰρ τὸ τοῦ μορίου ἐνδεὲς
[1, 17]	τὸ τῶν ἀψύχων γένος. Πρὸς	(μὲν	γὰρ τὸ φρονεῖν ὥσπερ οὐδὲν
[1, 12]	τῷ ὕστερον καὶ πρότερον· καρπὸς	μὲν	γὰρ τῷ ἐξ ἄλλου εἶναι,
[1, 17]	εὐλόγως ἡ φύσις δημιουργεῖ. Τῆς	μὲν	γὰρ τῶν φυτῶν οὐσίας οὐθέν
[1, 17]	οὐδετέρων ποιεῖ τὸ ἔργον· ὡς	μὲν	γὰρ φυτὸν οὐκ ἔχει τὸ
[1, 7]	ζῴων φανερὸν τοῦτο συμβαῖνον· τὰ	μὲν	γὰρ ᾠὰ ἄνω καὶ ἐν
[1, 14]	αὕτη δὲ καθαρᾷ τροφῇ, ἡ	μὲν	γεννᾷ ἡ δὲ τρέφει. Σημεῖον
[1, 14]	τῶν ὑστερῶν ἔκκρισις καὶ ταῖς	μὲν	γίγνεται ταῖς δ´ οὔ· γίγνεται
[1, 10]	ὧν καιρός ἐστιν εἰπεῖν, περὶ	μὲν	γονῆς ἤδη περὶ δὲ γάλακτος
[1, 12]	δὲ χρησίμην τὴν ἐναντίαν. Ὅτι	μὲν	δὴ τοιοῦτον περίττωμα οὐκ ἂν
[1, 12]	πολύχοά ἐστι καὶ πολύσπερμα τὰ	μὲν	διὰ δύναμιν τὰ δὲ δι´
[1, 14]	αὕτη αἱμορροΐς ἐστιν, ἀλλ´ ἐκεῖναι	μὲν	διὰ νόσον αὕτη δὲ φυσική.
[1, 11]	ἀπελθεῖν ἀπὸ παντός. Ἔτι εἰ	μὲν	διεσπασμένα τὰ μέρη ἐν τῷ
[1, 11]	Ἔτι δὲ τὰ μέρη τὰ	μὲν	δυνάμει τὰ δὲ πάθεσι διώρισται,
[1, 1]	ἄλλων ζῴων) εἰ δ´ ἀνόμοια	μὲν	δυνάμενα δὲ συνδυάζεσθαι, πάλιν ἐκ
[1, 2]	τὸν λόγον τῷ τὸ ἄρρεν	μὲν	εἶναι τὸ δυνάμενον γεννᾶν εἰς
[1, 14]	ἣν δ´ αἰτίαν μερίζεται ἔνθα	μὲν	εἰς πλείω ἔνθα δ´ εἰς
[1, 1]	τάξας. Τῶν δὴ ζῴων τὰ	μὲν	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται θήλεος καὶ
[1, 1]	πλεῖστα. Τούτων δ´ αὐτῶν ὅσα	μὲν	ἐκ συνδυασμοῦ γίγνεται τῶν συγγενῶν
[1, 8]	ψυχρός. Οἱ δ´ ὄρχεις τοῖς	μὲν	ἐκτὸς τοῖς δ´ ἐντός διὰ
[1, 11]	ἀλλὰ διέσπασται μελέων φύσις, ἡ	μὲν	ἐν ἀνδρός διὰ τί γὰρ
[1, 12]	κινήσεως. Τῶν δὲ τοιούτων ἐνίων	μὲν	ἐν αὐτοῖς ἡ ἀρχὴ τῆς
[1, 3]	πάντα. Τὰ δὲ ζῳοτόκα πάντα	μὲν	ἐν τῷ ἔμπροσθεν ἔχει τοὺς
[1, 6]	γὰρ ἐπαναδιπλώσεως τοῦ πόρου τὸ	μὲν	ἔναιμον μέρος ἐστὶ τὸ δ´
[1, 4]	πόρους δὲ μόνον ἢ ἔχοντα	μὲν	ἐντὸς δ´ ἔχοντα, πάντα ταχύτερα
[1, 8]	ἐντός, τοὺς δ´ ὄρχεις τὰ	μὲν	ἐντὸς τὰ δ´ ἐκτός, αἴτιον
[1, 5]	καὶ δι´ ἣν αἰτίαν τὰ	μὲν	ἔξω τὰ δ´ ἐντός. ~Ὅσα
[1, 11]	γίγνεσθαι τῶν ὁμοιομερῶν· πλὴν ἐκεῖνος	μὲν	ἐπὶ πάντων, οὗτοι δ´ ἐπὶ
[1, 1]	τῆς ὕλης, ταῦτα δὲ γεννᾷ	μὲν	ἕτερον δὲ γένος, καὶ τὸ
[1, 1]	ἐστι, τῶν δ´ ἀναίμων τὰ	μὲν	ἔχει τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[1, 11]	ψυλλῶν· ἐκ δὲ τούτων γίγνεται	μὲν	ζῷα οὐκέτι δ´ ὅμοια τὴν
[1, 8]	πρὸς τὰ πρανῆ συμβαίνειν, τοῖς	μὲν	ζῳοτόκοις διὰ τὰ ἔμβρυα ἐν
[1, 7]	σελάχη καὶ οἱ ἔχεις θύραζε	μὲν	ζῳοτοκοῦσιν, ἐν αὑτοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι
[1, 10]	ἀπιόντος τοῦ σπέρματος) τέτταρα, πρῶτον	μὲν	ἡ σφοδρότης τῆς ἡδονῆς· μᾶλλον
[1, 14]	ὅταν ᾖ μήπω διηττημένη, ἔνεστι	μὲν	ἡ τροφή, δεῖται δ´ ἐργασίας
[1, 2]	δὲ τυγχάνει μόρια ὄντα τοῦ	μὲν	θήλεος αἱ καλούμεναι ὑστέραι τοῦ
[1, 7]	οὔτε τὰ ᾠοτοκοῦντα, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ἰχθύες κάτω καθάπερ ἄνθρωπος καὶ
[1, 1]	καὶ ἀναίμοις. Καὶ τούτων τοῖς	μὲν	καθ´ ὅλον τὸ γένος οἷον
[1, 13]	ἀπεληλυθὸς ᾖ, ἔτι δὲ γίγνηται	μὲν	κάθαρσις, μὴ τοσαύτη δὲ ὥστε
[1, 9]	οἱ μύρμηκες, τὰ δὲ συνδυάζεται	μὲν	καὶ γεννῶσιν, οὐχ ὁμογενῆ δ´
[1, 7]	ὁμοίως ἔχει πάντα, ἀλλ´ ἄνθρωποι	μὲν	καὶ τὰ πεζὰ πάντα κάτω
[1, 1]	ἐν τοῖς φυτοῖς ὑπάρχει τὰ	μὲν	καρποφόρα δένδρα τοῦ αὐτοῦ γένους,
[1, 9]	ᾠόν. Τὰ δὲ μαλάκια συμπλέκεται	μὲν	κατὰ τὸ στόμα ἀντερείδοντα καὶ
[1, 1]	δὲ κατὰ παντὸς εἰπεῖν, ὅσα	μὲν	κατὰ τόπον μεταβλητικὰ τῶν ζῴων
[1, 8]	καὶ ὅλως διὰ τί τοῖς	μὲν	κάτω τοῖς δὲ ἄνω πρὸς
[1, 11]	τῆς Φιλότητος λέγων· ᾗ πολλαὶ	μὲν	κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν, εἶθ´ οὕτω
[1, 11]	ταῖς σαρξίν· τοῖς δὲ ταῦτα	μὲν	μὴ λέγουσιν ἀπὸ παντὸς δ´
[1, 17]	γίγνεσθαι ἐξ ἀμφοῖν) Καὶ τὰ	μὲν	μὴ προϊέμενα σπέρμα πολὺν χρόνον
[1, 1]	τῶν σωμάτων) λοιπὸν δὲ τῶν	μὲν	μορίων τὰ πρὸς τὴν γένεσιν
[1, 1]	μεταβλητικὰ τῶν ζῴων ὄντα τὰ	μὲν	νευστικὰ τὰ δὲ πτηνὰ τὰ
[1, 13]	οὐ διὰ παντός. Ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	νοσηματῶδες, διόπερ ὀλίγαις καὶ ὀλιγάκις
[1, 1]	τούτων ἐγίγνετο ζῷα συνδυαζομένων, εἰ	μὲν	ὁμογενῆ, καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[1, 3]	δύο σπερματικούς· τὰ δ´ ἔχει	μὲν	ὄρχεις, ἐντὸς δ´ ἔχει τούτους
[1, 6]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν τὰ	μὲν	ὄρχεις ἔχει τὰ δ´ οὐκ
[1, 6]	αἰδοῖον ὥσπερ εἴρηται πρότερον, αἰδοῖον	μὲν	ὅτι οὐδὲ σκέλη, ὄρχεις δὲ
[1, 14]	θῆλυ εἰς τὴν γένεσιν γονὴν	μὲν	οὐ συμβάλλεται, συμβάλλεται δέ τι
[1, 1]	τοῖς φυτοῖς· ἔνια γὰρ αὐτὰ	μὲν	οὐ συνίσταται καθ´ αὑτὰ χωρίς,
[1, 1]	αὐτοῦ γένους, τὰ δ´ αὐτὰ	μὲν	οὐ φέρει καρπόν, συμβάλλεται δὲ
[1, 12]	τὸ περίττωμα. Ἔτι τόπος συντήγματι	μὲν	οὐθεὶς ἀποδέδοται κατὰ φύσιν ἀλλὰ
[1, 11]	σπέρμα γίγνοιτο. πολλὰ δὲ τὰ	μὲν	οὐκ ἔχει, τὰ δὲ καὶ
[1, 5]	διὰ τὰς ἀκάνθας. Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν ἔχουσι τὰ ἔχοντα
[1, 6]	φερόμενον λίαν μακράν. Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν τὰ μὲν ὄρχεις
[1, 8]	μέρει τῆς ὑστέρας. ~Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν ὑπεναντίως ἔχουσι τὰ
[1, 11]	οὐ διηρθρωμένον τὸ γράμμα. ~Ὅτι	μὲν	οὖν ἀπὸ παντὸς ἔρχεται τὸ
[1, 12]	σύντηγμα ἢ περίττωμα εἶναι. Οἱ	μὲν	οὖν ἀρχαῖοι ἐοίκασιν οἰομένοις εἶναι
[1, 4]	διὰ μικρότητα τοῦ σώματος. ~Τὰ	μὲν	οὖν εἰρημένα μόρια τοῖς ζῴοις
[1, 8]	παρέχει καὶ τὴν στάσιν. Τοῖς	μὲν	οὖν ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις
[1, 13]	πῶς καὶ τίνα τρόπον. (Ὅτι	μὲν	οὖν ἐστιν ἐσχάτη τροφὴ τὸ
[1, 9]	περὶ τὴν γαστέρα κύτος. ~Πῶς	μὲν	οὖν ἔχουσι τῇ θέσει περὶ
[1, 12]	οἷον ἰτέα καὶ αἴγειρος. Εἰσὶ	μὲν	οὖν καὶ ἕτεραι αἰτίαι τούτου
[1, 12]	τροφῆς ἐστιν ἢ χρησίμης. Ἄχρηστον	μὲν	οὖν λέγω ἀφ´ ἧς μηθὲν
[1, 11]	ἄλλα συμβαίνει λέγειν ἀδύνατα. Πρῶτον	μὲν	οὖν ὅτι οὐθὲν σημεῖον ἡ
[1, 12]	τῆς παρὰ φύσιν ἀναλύσεως) Ὅτι	μὲν	οὖν οὐκ ἂν εἴη μέρος
[1, 15]	ἀλλ´ εἰς τὸ ποιόν. Ὅτι	μὲν	οὖν οὔτ´ ἀπὸ παντὸς ἀπέρχεται
[1, 4]	τὴν ὀχείαν σφόδρα μεγάλους. Θᾶττον	μὲν	οὖν ὀχεύουσι τὰ ἐντὸς ἔχοντα·
[1, 10]	λίαν τῶν ἐντόμων ἐστίν. ~Τὰ	μὲν	οὖν περὶ τὴν γένεσιν ὄργανα
[1, 13]	δ´ οὐ ποιεῖ τοῦτο. ~Ὅτι	μὲν	οὖν περίττωμά ἐστι τὸ σπέρμα
[1, 16]	ἡ κίνησις τῆς τέχνης. Ὅσα	μὲν	οὖν προΐεται σπέρμα συμβάλλεται τοῦτον
[1, 12]	πρότερον τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς	μὲν	οὖν πρώτης τροφῆς περίττωμα φλέγμα
[1, 14]	μάλιστα κατὰ φύσιν ἐστίν. ~Ὅτι	μὲν	οὖν συμβάλλεται τὸ θῆλυ εἰς
[1, 12]	καὶ τὸ θῆλυ χωρίς. {Γονὴ	μὲν	οὖν τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος
[1, 14]	ἤδη ἓν γίγνεται μόνον. Ὅτι	μὲν	οὖν τὸ θῆλυ εἰς τὴν
[1, 7]	ἡ φύσις τὸ ἔσχατον. Διὰ	μὲν	οὖν τὸ ψυχρὰ εἶναι μαλακόδερμα
[1, 17]	αὐτὴ τοῖς αὑτῆς μορίοις. ~Ἐν	μὲν	οὖν τοῖς ζῴοις πᾶσι τοῖς
[1, 1]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως περὶ	μὲν	οὖν τῶν ἄλλων εἴρηται (ὁ
[1, 14]	καταμήνια ταῖς πλείσταις. Ἐν ὅσοις	μὲν	οὖν τῶν ζωὴν ἐχόντων μὴ
[1, 2]	δένδρεσιν οἷον ὁ ἰξός. ~(Περὶ	μὲν	οὖν φυτῶν αὐτὰ καθ´ αὑτὰ
[1, 1]	ὁ λόγος τῆς οὐσίας (ταῦτα	μὲν	οὖν ὡς ἕν τι σχεδὸν
[1, 13]	γίγνεσθαι ἐκεῖνο οὐκ ἔστιν. Διότι	μὲν	οὖν ὥσπερ τὸ σπέρμα καὶ
[1, 8]	δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ σπέρμα	μὲν	πάντα φέρειν τὰ ζῷα, περίττωμα
[1, 9]	τῶν ὀστρακοδέρμων (τούτων δὲ περὶ	μὲν	πάντων ἄδηλον, τὰ δὲ πλεῖστα
[1, 14]	ἄνευ ᾠοτοκίας) τούτοις δὲ γίγνεται	μὲν	πᾶσιν, πλὴν εἴ τι πεπήρωται
[1, 1]	λόγος εἰς ἓν συνήγαγε, τῶν	μὲν	περὶ τὰ μόρια τελευταῖα ταῦτα,
[1, 17]	γνώσεώς τινος πάντα μετέχουσι, τὰ	μὲν	πλείονος τὰ δ´ ἐλάττονος τὰ
[1, 4]	τινος χάριν. Ἔστι δὲ τῶν	μὲν	πλείστων ζῴων ἔργον σχεδὸν οὐθὲν
[1, 15]	τὰ ἄκρα ἑκατέρων, ᾗ τὸ	μὲν	ποιητικὸν καὶ κινοῦν τὸ δὲ
[1, 15]	τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων συμπλέκεται	μὲν	πολὺν χρόνον, διαλυθέντα δὲ γεννᾷ
[1, 3]	πᾶσιν· ταύτας δ´ ἔχουσι τὰ	μὲν	πρὸς τοῖς ἄρθροις, καθάπερ αἵ
[1, 12]	τῶν μορίων. Ἔστι γὰρ τὸ	μὲν	πρότερον τὸ δ´ ὕστερον. Τῆς
[1, 9]	ζῴων· ᾠὸν γὰρ ἴσχει τὸ	μὲν	πρῶτον ἀδιόριστον, ἔπειτα διακρινόμενον γίγνεται
[1, 9]	πω. Τῶν δ´ ἐντόμων τὰ	μὲν	συνδυάζεται καὶ ἡ γένεσις αὐτῶν
[1, 12]	πεφυκὸς σπέρμα ἐροῦμεν, καὶ οἱ	μὲν	σύντηγμα, φαίνεται δὲ περίττωμα μᾶλλον.
[1, 12]	ξηρᾶς ὑποστάσεως ἀποχώρησιν. Ἔτι ἡ	μὲν	σύντηξις ἀεὶ νοσώδης, ἡ δὲ
[1, 15]	παρὰ τοῦ θήλεος, ἢ τὸ	μὲν	σῶμα οὐθὲν κοινωνεῖ τοῦ σπέρματος,
[1, 14]	τῇ τοῦ γάλακτος πήξει τὸ	μὲν	σῶμα τὸ γάλα ἐστίν, ὁ
[1, 10]	πάντα, διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ	μὲν	τὰ δ´ οὔ· καὶ τὰ
[1, 5]	οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ τῶν	μὲν	τὰ σκέλη ὑπὸ μέσην εἶναι
[1, 8]	τὰ δ´ ἐκτός, αἴτιον τοῦ	μὲν	τὰς ὑστέρας ἐντὸς εἶναι πᾶσιν
[1, 11]	ἐν δ´ ἐχύθη καθαροῖσι· τὰ	μὲν	τελέθουσι γυναῖκες, ψύχεος ἀντιάσαντα Φαίνονται
[1, 5]	τὸ πρὸς τὸν συνδυασμὸν τὰ	μὲν	τετράποδα ἔχει· ἐνδέχεται γὰρ αὐτοῖς
[1, 14]	κάθαρσιν. Διὸ καὶ μιγνυμένη ἐκείνη	μὲν	τῇ γονῇ, αὕτη δὲ καθαρᾷ
[1, 17]	γεοειδοῦς καὶ ὑγρᾶς. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τῆς τούτων γενέσεως ὕστερον λεκτέον.
[1, 13]	τῶν ὑστερῶν. Ὅταν οὖν πολὺ	μὲν	τὸ ἀπεληλυθὸς ᾖ, ἔτι δὲ
[1, 13]	παύεται τῆς ἡλικίας ληγούσης τοῖς	μὲν	τὸ δύνασθαι γεννᾶν τοῖς δὲ
[1, 2]	ὅλου λέγεται τοῦ ζῴου τοῦ	μὲν	τὸ θῆλυ τοῦ δὲ τὸ
[1, 14]	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, τούτοις	μὲν	τὸ σπέρμα οἷον κύημά ἐστιν.
[1, 12]	ἢ τροφήν. (Λέγω δὲ περίττωμα	μὲν	τὸ τῆς τροφῆς ὑπόλειμμα, σύντηγμα
[1, 9]	γένη τέτταρα τὰ λοιπά, ἓν	μὲν	τὸ τῶν μαλακοστράκων, δεύτερον δὲ
[1, 7]	καὶ τῶν ἱστοριῶν. Ὥστε διὰ	μὲν	τὸ ᾠοτόκα εἶναι τελείων ᾠῶν
[1, 13]	τῶν καλουμένων καταμηνίων ἔκκρισις. Ὅτι	μὲν	τοίνυν ἐστὶ τὰ καταμήνια περίττωμα
[1, 4]	εἴη διὰ τούτων θάτερον. Ὅτι	μὲν	τοίνυν οὐκ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν
[1, 1]	ἐν πᾶσίν ἐστιν, ἀλλ´ ἐν	μὲν	τοῖς ἐναίμοις ἔξω ὀλίγων ἅπασι
[1, 4]	στασιμωτέραν ποιοῦσι τὴν κίνησιν, ἐν	μὲν	τοῖς ζῳοτόκοις οἷον ἵπποις τε
[1, 11]	καὶ μὴ ἅμα ἀλλ´ ἐν	μὲν	τοῖς πρότερον ἐν δὲ τοῖς
[1, 2]	καὶ τὸ θῆλυ διαφέρει κατὰ	μὲν	τὸν λόγον τῷ δύνασθαι ἕτερον
[1, 2]	τὴν αἴσθησιν μορίοις τισίν· κατὰ	μὲν	τὸν λόγον τῷ τὸ ἄρρεν
[1, 13]	δὲ μή, αἴτιον ὅτι ταῖς	μὲν	τοσαύτη γίγνεται ἰκμὰς ὅση μετὰ
[1, 13]	συντήγματι ταὐτόν ἐστιν. Καὶ περὶ	μὲν	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[1, 15]	τῶν καταμηνίων φύσις. ~Καὶ περὶ	μὲν	τούτων διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[1, 17]	καὶ τὸ ἄρρεν. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἑτέροις ἐπέσκεπται, τοῦ
[1, 12]	οὔτ´ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις, ἐν	μὲν	τῷ κάμνειν διὰ τὴν ἀδυναμίαν,
[1, 1]	τοῖς ζῴοις τὰ μέρη· παντὶ	μὲν	τῷ ὅλῳ τὰ ἀνομοιομερῆ, τοῖς
[1, 12]	εὐοδήσῃ ἡ ἀποκάθαρσις. Καὶ ἔνιοι	μὲν	ὑγιάζονται, οἱ δὲ καὶ ἀναιροῦνται.
[1, 9]	ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ	μὲν	ὕπτιον τὸ δὲ πρανὲς ἐπαλλάξῃ
[1, 8]	εἰσιν εἴρηται. Διότι δὲ τὰς	μὲν	ὑστέρας ἔχουσι πάντα ἐντός, τοὺς
[1, 9]	λόγοις) Ἔχει δ´ ἡ θήλεια	μὲν	ὑστερικὸν μόριον φανερῶς ἐν ἑκάστῳ
[1, 16]	ἐν τῇ ὕλῃ, καὶ ἡ	μὲν	ψυχὴ ἐν ᾗ τὸ εἶδος
[1, 8]	τοὺς τρόπους γεννῶσιν, ἐν αὑτοῖς	μὲν	ᾠοτοκοῦσιν εἰς δὲ τὸ φανερὸν
[1, 9]	λεκτέον) Τὰ δὲ μαλακόστρακα συνδυάζεται	μὲν	ὥσπερ τὰ ὀπισθουρητικά, ὅταν τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/11/2009