Livre, chapitre
[4, 1]	δὲ βαρέος καὶ κούφου, τί	τ´	ἐστὶν ἑκάτερον καὶ τίς ἡ
[4, 4]	ἔσχατον. Ὥστε βάρος οὐδὲν οἷόν	τ´	ἔχειν αὐτό· ὑφίστατο γὰρ ἂν
[4, 3]	Ὁμοίως δὲ καὶ τἆλλα πάντα	τὰ	ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ
[4, 6]	ὀρθῶς ἔχει. Ἐκεῖνος γάρ φησι	τὰ	ἀναφερόμενα θερμὰ ἐκ τοῦ ὕδατος
[4, 6]	στενὰ διαπίπτειν· ὀλίγα γὰρ εἶναι	τὰ	ἀντικρούοντα αὐτοῖς. Ἔδει δ´ ἐν
[4, 2]	ἐπίπεδα λέγουσιν ἐξ ὧν συνέστηκε	τὰ	βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων, ἄτοπον
[4, 3]	πρὸς τὸ ὅμοιόν ἐστι φέρεσθαι·	τὰ	γὰρ ἐφεξῆς ὅμοιά ἐστιν ἀλλήλοις,
[4, 2]	φέρεται, ἡ δὲ γῆ καὶ	τὰ	γεηρὰ πάντα κάτω καὶ πρὸς
[4, 4]	γάρ, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ὅτι	τὰ	γεηρὰ πᾶσιν ὑφίσταται καὶ φέρεται
[4, 1]	πέφυκεν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι,	τὰ	δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον.
[4, 5]	τοδὶ ἔχει, οἷον τὸ κενόν,	τὰ	δ´ ἄλλα οὔ, καὶ τὴν
[4, 6]	μὴ διασπᾶσθαι τὸ πλεῖον ῥᾳδίως·	τὰ	δ´ ἐναντίως ἔχοντα τοῖς σχήμασι
[4, 6]	τὰ μὲν εὐδιαίρετα τῶν συνεχῶν	τὰ	δ´ ἧττον, καὶ διαιρετικὰ δὴ
[4, 6]	αὐτὸν τρόπον τὰ μὲν μᾶλλον	τὰ	δ´ ἧττον, ταύτας εἶναι νομιστέον
[4, 3]	τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον)	τὰ	δ´ οὔ, ἀλλ´ ἔξωθεν, οἷον
[4, 3]	τόπῳ τὰ μὲν κοῦφα ἄνω,	τὰ	δὲ βαρέα κάτω. Πλὴν ὅτι
[4, 2]	διὰ τί τὰ μὲν κοῦφα	τὰ	δὲ βαρέα τῶν σωμάτων, ἀλλὰ
[4, 2]	τί τὰ μὲν ἁπλῶς κοῦφα	τὰ	δὲ βαρέα τῶν σωμάτων, καὶ
[4, 4]	ἔλαττον, ἔσται τὰ μὲν κοῦφα	τὰ	δὲ βαρέα τῶν σωμάτων. Ὥστε
[4, 3]	τῶν σωμάτων ἀεὶ κατὰ φύσιν,	τὰ	δὲ καὶ ἄνω καὶ κάτω,
[4, 2]	φέρεται τὰ μὲν ἀεὶ ἄνω	τὰ	δὲ κάτω, οὐδὲ περὶ τοῦ
[4, 3]	τί τὰ μὲν ἄνω φέρεται	τὰ	δὲ κάτω τῶν σωμάτων ἀεὶ
[4, 4]	ἄλλων τὰ μὲν ἔχει βάρος	τὰ	δὲ κουφότητα, δῆλον ὅτι τούτων
[4, 2]	γὰρ ἂν ἦν τὸν ὄγκον.	Τὰ	δὲ πρῶτα καὶ ἄτομα τοῖς
[4, 6]	(τὰ πλατέα τῶν ἐχόντων βάρος,	τὰ	δὲ στενὰ διαπίπτειν· ὀλίγα γὰρ
[4, 6]	κάτω, καθάπερ εἴρηται πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Τὰ	δὲ σχήματα οὐκ αἴτια τοῦ
[4, 5]	γῆ κουφότητα. Φέρεται δὲ κάτω	τὰ	δύο ὑποσπωμένων, ὅτι τὸ μὲν
[4, 3]	γινομένην ἐκ τῶν ἐναντίων εἰς	τὰ	ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ, καὶ
[4, 5]	καὶ ὑποσπωμένων μὲν φέρεται εἰς	τὰ	ἐφεξῆς κάτω, ἀὴρ μὲν εἰς
[4, 2]	ἐξ ἴσων συγκεῖσθαι τῶν πρώτων	τὰ	ἰσοβαρῆ· ἴσα γὰρ ἂν ἦν
[4, 3]	περιέχοντος πέρας, περιέχει δὲ πάντα	τὰ	κινούμενα ἄνω καὶ κάτω τό
[4, 2]	φασι καὶ ποιεῖν ἔστιν ὅτε	τὰ	μείζω κουφότερα· πλεῖον γὰρ ἔχειν
[4, 2]	βαρέα τῶν σωμάτων, καὶ φέρεται	τὰ	μὲν ἀεὶ ἄνω τὰ δὲ
[4, 3]	μάλιστα ἀποροῦσί τινες, διὰ τί	τὰ	μὲν ἄνω φέρεται τὰ δὲ
[4, 2]	κενόν, οὐδὲν εἶπον διὰ τί	τὰ	μὲν ἁπλῶς κοῦφα τὰ δὲ
[4, 1]	ἔσται δῆλον ὃ λέγομεν ὧδε.	Τὰ	μὲν γὰρ ἀεὶ πέφυκεν ἀπὸ
[4, 3]	δὲ βαρέα κάτω. Πλὴν ὅτι	τὰ	μὲν ἐν αὑτοῖς δοκεῖ ἔχειν
[4, 6]	φερομένων σωμάτων. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ	τὰ	μὲν εὐδιαίρετα τῶν συνεχῶν τὰ
[4, 4]	Ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων	τὰ	μὲν ἔχει βάρος τὰ δὲ
[4, 3]	ποσῷ μεταβάλλει, καὶ ἐν τόπῳ	τὰ	μὲν κοῦφα ἄνω, τὰ δὲ
[4, 4]	πλεῖον τοῦ δ´ ἔλαττον, ἔσται	τὰ	μὲν κοῦφα τὰ δὲ βαρέα
[4, 2]	συνθέτων ἔδει σκοπεῖν διὰ τί	τὰ	μὲν κοῦφα τὰ δὲ βαρέα
[4, 6]	διαιρετικὰ δὴ τὸν αὐτὸν τρόπον	τὰ	μὲν μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον,
[4, 6]	γένει εὐδιαιρετώτερον καὶ διασπᾶται ῥᾷον.	Τὰ	μὲν οὖν ἔχοντα πλάτος διὰ
[4, 2]	ὀλίγης. Τοῦτο δ´ ἐστὶν ἀδύνατον.	Τὰ	μὲν οὖν παρὰ τῶν ἄλλων
[4, 3]	ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία καὶ	τὰ	μεταξύ, καὶ οὐκ εἰς τὸ
[4, 5]	τῇ ὕλῃ. Ἐὰν δὲ δύο,	τὰ	μεταξὺ πῶς ἔσται ποιοῦντα ἃ
[4, 2]	κενὸν καὶ πλῆρες, οὐκ ἔσται	τὰ	μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ
[4, 5]	πλείω ἢ τὰ στερεὰ ἢ	τὰ	μικρὰ ἔσται. Οὐ φαίνεται δ´
[4, 2]	ἐπεὶ τὸ μὲν ἐλάσσω ἔχον	τὰ	ὁμογενῆ κουφότερον εἶναί φασι, τὸ
[4, 1]	πλὴν ὀλίγων. Ἰδόντες οὖν πρῶτον	τὰ	παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα, καὶ
[4, 6]	ἀπορεῖται γὰρ νῦν διὰ τί	τὰ	πλατέα σιδήρια καὶ μόλιβδος ἐπιπλεῖ
[4, 6]	θερμὰ ἐκ τοῦ ὕδατος ἀνακωχεύειν	(τὰ	πλατέα τῶν ἐχόντων βάρος, τὰ
[4, 5]	πολλῷ ἀέρι τρίγωνα πλείω ἢ	τὰ	στερεὰ ἢ τὰ μικρὰ ἔσται.
[4, 4]	Δ' Τὰς δὲ διαφορὰς καὶ	τὰ	συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ νῦν λέγωμεν.
[4, 6]	καθ´ ἣν φέρεται κάτω, καὶ	τὰ	συνεχῆ πρὸς τὸ μὴ διασπᾶσθαι,
[4, 2]	γὰρ τῶν αὐτῶν εἶναι πάντα	τὰ	σώματα καὶ μιᾶς ὕλης, ἀλλ´
[4, 2]	τὸ γὰρ κενὸν ἐμπεριλαμβανόμενον κουφίζειν	τὰ	σώματά φασι καὶ ποιεῖν ἔστιν
[4, 5]	πλῆρες ἢ τὸ μέγεθος ἢ	τὰ	τρίγωνα, ἢ πάντα ἄνω ἢ
[4, 2]	πολὺ κενὸν ἔχειν σχεδὸν ἐν	ταῖς	αὐταῖς ἐνέχεσθαι δυσχερείαις. Ἔλαττον μὲν
[4, 1]	δύνασθαι κινεῖσθαι φυσικῶς πως λέγομεν.	(Ταῖς	δὲ ἐνεργείαις ὀνόματ´ αὐτῶν οὐ
[4, 1]	ἄττα κινήσεως, πάντες μὲν χρῶνται	ταῖς	δυνάμεσιν αὐτῶν, οὐ μὴν διωρίκασί
[4, 2]	διελεῖν, ἀλλὰ καίπερ ὄντες ἀρχαιότεροι	ταῖς	ἡλικίαις καινοτέρως ἐνόησαν περὶ τῶν
[4, 4]	ἐν μὲν ἀέρι βαρύτερον ἔσται	ταλαντιαῖον	ξύλον μολίβδου μναϊαίου, ἐν δὲ
[4, 4]	σωμάτων. Ὥστε περὶ ἐκείνων λεκτέον·	τἆλλα	γὰρ ἀκολουθεῖ τοῖς πρώτοις, ὅπερ
[4, 3]	εἰς λευκότητα. Ὁμοίως δὲ καὶ	τἆλλα	πάντα τὰ ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ μὴν
[4, 3]	ὁμοίως ὑποληπτέον ὥσπερ καὶ περὶ	τὰς	ἄλλας γενέσεις καὶ μεταβολάς. Ἐπεὶ
[4, 4]	τί ἐστιν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'	Τὰς	δὲ διαφορὰς καὶ τὰ συμβαίνοντα
[4, 5]	Ὅτι δ´ ἀναγκαῖον ποιεῖν ἴσας	τὰς	διαφορὰς αὐτοῖς, δῆλον. Εἰ μὲν
[4, 1]	καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν ἔχουσι	τὰς	δυνάμεις ταύτας. Ἔστι γὰρ ἡ
[4, 2]	τεττάρων στοιχείων, ἀσφαλεστέρως ἔχει πρὸς	τὰς	ἔμπροσθεν ἀπορίας. Τῷ δὲ μίαν
[4, 5]	ἐπιπολάζει τινί. Ὥστε ἀνάγκη καὶ	τὰς	ὕλας τοσαύτας εἶναι ὅσαπερ ταῦτα,
[4, 1]	μὲν εἶναι πραγματείαν περὶ κίνησιν,	ταῦτα	δ´ ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς οἷον
[4, 6]	συνεχῆ πρὸς τὸ μὴ διασπᾶσθαι,	ταῦτα	δεῖ πρὸς ἄλληλα συμβάλλειν· ἐὰν
[4, 5]	ἢ δύο, ἄμφω δ´ ὑπάρξει	ταῦτα	ἑκατέρῳ, ἔσται τι πλῆθος ἑκατέρου
[4, 3]	τὸ αὐξητόν. Καίτοι ἐνίοτε καὶ	ταῦτα	ἐξ αὑτῶν μεταβάλλει, καὶ μικρᾶς
[4, 2]	οὖν παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα	ταῦτα,	καὶ τοῦτον λέγεται τὸν τρόπον.
[4, 3]	ἄνω καὶ κάτω, μετὰ δὲ	ταῦτα	περὶ βαρέος καὶ κούφου καὶ
[4, 5]	τὰς ὕλας τοσαύτας εἶναι ὅσαπερ	ταῦτα,	τέτταρας, οὕτω δὲ τέτταρας ὡς
[4, 4]	κοῦφον. (Συμβαίνει δὴ μὴ πανταχοῦ	ταὐτὰ	βαρέα δοκεῖν εἶναι καὶ κοῦφα
[4, 6]	μὲν μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον,	ταύτας	εἶναι νομιστέον αἰτίας. Εὐδιαίρετον μὲν
[4, 1]	τίν´ αἰτίαν ἔχουσι τὰς δυνάμεις	ταύτας.	Ἔστι γὰρ ἡ περὶ αὐτῶν
[4, 3]	αὑτοῦ εἶδός ἐστι φέρεσθαι (καὶ	ταύτῃ	μᾶλλον ἄν τις ὑπολάβοι ὃ
[4, 1]	διαπορήσαντες ὅσα πρὸς τὴν σκέψιν	ταύτην	διελεῖν ἀναγκαῖον, οὕτω καὶ τὸ
[4, 4]	πρὸς τὸ τοῦ παντός, ἐπεὶ	ταὐτὸν	αὐτῶν ἐστιν, ἄλλος λόγος. Ἐπεὶ
[4, 4]	ὑγιαστόν. Τὸ γὰρ εἶναι οὐ	ταὐτόν·	διόπερ οὐδὲ τὸ νοσώδει εἶναι
[4, 2]	τῶν τῷ μεγέθει διαφερόντων ἀναγκαῖον	ταὐτὸν	συμβαίνειν τοῖς μίαν ποιοῦσιν ὕλην,
[4, 3]	δ´ εἰς αὔξην· καὶ ἐπεὶ	ταὐτὸν	τὸ ὑγιαστὸν καὶ τὸ νόσου
[4, 4]	αὐτή, τὸ δ´ εἶναι οὐ	ταὐτόν,	ὥσπερ καὶ τὸ νοσερὸν καὶ
[4, 5]	καὶ δέδεικται ὅτι ὁμοίως κάτω	τε	ἀεὶ καὶ πανταχοῦ φέρεται καὶ
[4, 5]	πλῆθος ἑκατέρου ὃ ὑπερέξει ὕδωρ	τε	ἀέρος ὀλίγου τῷ ἄνω καὶ
[4, 6]	ὕδατός ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ τό	τε	βάρος ἔχει τινὰ ἰσχὺν καθ´
[4, 2]	Συμβαίνει δὲ πᾶν τοὐναντίον· ἀεί	τε	γὰρ ὁ πλείων ἀὴρ ἄνω
[4, 2]	πῦρ ἄνω φέρεσθαι πέφυκεν· τό	τε	γὰρ πλεῖον ἧττον ἂν ἐφέρετο
[4, 3]	φέρεται εὐθύς. Κινεῖ δὲ τό	τε	ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν καὶ τὸ
[4, 3]	κινούμενα ἄνω καὶ κάτω τό	τε	ἔσχατον καὶ τὸ μέσον, τοῦτο
[4, 5]	ὅτι πλήρη (τοῦτο δὲ ὁρῶμέν	τε,	καὶ δέδεικται ὅτι ὁμοίως κάτω
[4, 5]	μὲν ἁπάντων τὴν κοινήν, ἄλλως	τε	καὶ εἰ γίγνονται ἐξ ἀλλήλων,
[4, 2]	χαλκόν, ἕτερον τὸ αἴτιον οἴονταί	τε	καὶ λέγουσιν ἔνιοι· τὸ γὰρ
[4, 5]	ἔσται ποιοῦντα ἃ ποιεῖ ἀήρ	τε	καὶ ὕδωρ; (Οἷον εἴ τις
[4, 4]	ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς δὲ λέγω εἴς	τε	τὸ γένος βλέπων, καὶ ὅσοις
[4, 5]	ὕλας τοσαύτας εἶναι ὅσαπερ ταῦτα,	τέτταρας,	οὕτω δὲ τέτταρας ὡς μίαν
[4, 5]	ὅσαπερ ταῦτα, τέτταρας, οὕτω δὲ	τέτταρας	ὡς μίαν μὲν ἁπάντων τὴν
[4, 2]	καθ´ ἕκαστον ποιεῖν διαφορὰς τῶν	τεττάρων	στοιχείων, ἀσφαλεστέρως ἔχει πρὸς τὰς
[4, 4]	διαφορά· κατὰ γὰρ τὸ ἐκείνων	τετυχηκέναι	τοῦ μὲν πλεῖον τοῦ δ´
[4, 4]	ἐν ὕδατι καὶ γῇ· ἐν	τῇ	αὑτοῦ γὰρ χώρᾳ πάντα βάρος
[4, 5]	τὸ μέσον. Ἐν μὲν οὖν	τῇ	αὑτοῦ χώρᾳ τῶν ἐχόντων καὶ
[4, 5]	γὰρ ἔχει βάρος οὐδ´ ἐν	τῇ	αὑτοῦ χώρᾳ, ὥσπερ οὐδ´ ἡ
[4, 4]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ ὕλῃ	τῇ	τοῦ βαρέος καὶ κούφου, ᾗ
[4, 5]	ἐὰν ἐκεῖνο ποιῇ τις ὑπερέχειν	τῇ	ὕλῃ. Ἐὰν δὲ δύο, τὰ
[4, 4]	ὕλης. Ὥστε καὶ ἐν αὐτῇ	τῇ	ὕλῃ τῇ τοῦ βαρέος καὶ
[4, 1]	τὴν θέσιν ἐστὶν ἄνω καὶ	τῇ	φύσει πρῶτον· ἐπεὶ δ´ ἐστί
[4, 3]	τούτων ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν φαίνεται	τὴν	ἀρχὴν διὰ τὸ ἐγγύτατα τῆς
[4, 2]	ὁντινοῦν τρόπον κατασκευάζων, μόνον δὲ	τὴν	αὐτὴν ὕλην ἅπασιν ἀποδιδούς, ἢ
[4, 5]	ἔχει, καὶ τὸν ἀέρα εἰς	τὴν	αὑτοῦ καὶ ἀνώτερον τοῦ ὕδατος,
[4, 5]	πρός τι βαρὺ ὂν εἰς	τὴν	αὑτοῦ χώραν ἢ οἷς ἐπιπολάζει,
[4, 5]	τὰ δ´ ἄλλα οὔ, καὶ	τὴν	γῆν κάτω, ὅτι τὸ πλῆρες
[4, 3]	οὐ γὰρ ἐάν τις μεταθῇ	τὴν	γῆν οὗ νῦν ἡ σελήνη,
[4, 5]	οὖν πῦρ κενόν, διὸ ἄνω,	τὴν	δὲ γῆν πλῆρες, διὸ κάτω·
[4, 6]	τῆς ἐν τῷ συνεχεῖ πρὸς	τὴν	διάσπασιν καὶ διαίρεσιν, βιάσεται κάτω
[4, 5]	καὶ ἀεὶ ἄνω, τὸ δὲ	τὴν	ἐναντίαν βαρὺ καὶ ἀεὶ κάτω·
[4, 1]	ἄνω λέγομεν, ὃ καὶ κατὰ	τὴν	θέσιν ἐστὶν ἄνω καὶ τῇ
[4, 4]	τῆς χώρας, ἐν ᾗ ποιοῦνται	τὴν	κίνησιν· ἐναντίον γὰρ τὸ μὲν
[4, 6]	τὸν σοῦν, λέγων τὸν σοῦν	τὴν	κίνησιν τῶν ἄνω φερομένων σωμάτων.
[4, 5]	τέτταρας ὡς μίαν μὲν ἁπάντων	τὴν	κοινήν, ἄλλως τε καὶ εἰ
[4, 2]	πρὸς τὸ πλῆρες ἱκανὸν λῦσαι	τὴν	λεγομένην νῦν ἀπορίαν. Συμβήσεται γὰρ
[4, 3]	κατὰ τόπον) ἐν ἑκάστῃ τούτων	τὴν	μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην ἐκ τῶν
[4, 3]	ὥστε πρώτη ἂν εἴη κατὰ	τὴν	οὐσίαν αὕτη ἡ κίνησις. (Ὅταν
[4, 2]	Τῶν δὴ πρότερον ἐλθόντων ἐπὶ	τὴν	περὶ τούτων σκέψιν σχεδὸν οἱ
[4, 1]	κεῖται, πλὴν εἴ τις οἴοιτο	τὴν	ῥοπὴν εἶναι τοιοῦτον. (Διὰ δὲ
[4, 1]	εἰρημένα, καὶ διαπορήσαντες ὅσα πρὸς	τὴν	σκέψιν ταύτην διελεῖν ἀναγκαῖον, οὕτω
[4, 5]	ὕδατος χώραν, ὕδωρ δὲ εἰς	τὴν	τῆς γῆς. Ἄνω δ´ εἰς
[4, 5]	κάτω. Οὐδὲ τὸ ὕδωρ εἰς	τὴν	τοῦ ἀέρος, ἀλλ´ ἢ ὡς
[4, 5]	τῆς γῆς. Ἄνω δ´ εἰς	τὴν	τοῦ πυρός, ἀναιρουμένου τοῦ πυρός,
[4, 5]	ἐφεξῆς κάτω, ἀὴρ μὲν εἰς	τὴν	τοῦ ὕδατος χώραν, ὕδωρ δὲ
[4, 3]	τὸ ἐγγύτατα τῆς οὐσίας εἶναι	τὴν	τούτων ὕλην· σημεῖον δ´ ὅτι
[4, 4]	δοκεῖν εἶναι καὶ κοῦφα διὰ	τὴν	τῶν πρώτων διαφοράν· λέγω δ´
[4, 1]	εἶναι τοιοῦτον. (Διὰ δὲ τὸ	τὴν	φυσικὴν μὲν εἶναι πραγματείαν περὶ
[4, 3]	τοῖς ὁμοίοις καὶ ἀδιαφόροις ὑπὸ	τῆς	αὐτῆς κινήσεως ἀνάγκη τοῦτο συμβαίνειν,
[4, 5]	χώραν, ὕδωρ δὲ εἰς τὴν	τῆς	γῆς. Ἄνω δ´ εἰς τὴν
[4, 4]	δὲ πότερον συμβαίνει πρὸς τὸ	τῆς	γῆς μέσον ἢ πρὸς τὸ
[4, 6]	ἡ ἰσχὺς ἡ τοῦ βάρους	τῆς	ἐν τῷ συνεχεῖ πρὸς τὴν
[4, 2]	ὅν. Πρὸς δὲ τούτοις τί	τῆς	κινήσεως αἴτιον; Οὐ γὰρ δὴ
[4, 3]	ἐν αὑτοῖς δοκεῖ ἔχειν ἀρχὴν	τῆς	μεταβολῆς (λέγω δὲ τὸ βαρὺ
[4, 3]	τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ ἐγγύτατα	τῆς	οὐσίας εἶναι τὴν τούτων ὕλην·
[4, 2]	στερεὸν ἔλαττον· εἰ γὰρ ὑπερέξει	τῆς	τοιαύτης ἀναλογίας, οὐκ ἔσται κουφότερον.
[4, 2]	Ἀναγκαῖον δὲ καὶ τοῖς περὶ	τῆς	τοῦ πυρὸς κουφότητος αἰτιωμένοις τὸ
[4, 4]	εἴδους εἶναι, τὸ δὲ περιεχόμενον	τῆς	ὕλης. Ἔστι δ´ ἐν πᾶσι
[4, 5]	ἢ οἷς ἐπιπολάζει, δι´ ὁμοιότητα	τῆς	ὕλης. Ὅτι δ´ ἀναγκαῖον ποιεῖν
[4, 4]	τοῦ ὡρισμένου, τὸ δὲ κάτω	τῆς	ὕλης. Ὥστε καὶ ἐν αὐτῇ
[4, 2]	διὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις αἴτια	τῆς	φορᾶς ἑκατέρας, οὐθὲν περὶ τῶν
[4, 5]	καὶ θᾶττον σπάσῃ τις ἄνω	τῆς	φορᾶς, ἣν φέρεται τὸ ὕδωρ
[4, 4]	ἐπιπολάζον φέρεσθαι πρὸς τὸ ἔσχατον	τῆς	χώρας, ἐν ᾗ ποιοῦνται τὴν
[4, 4]	ἀσκὸς τοῦ κενοῦ. Ὥστ´ εἴ	τι	ἀέρος ἔχει πλεῖον ἢ γῆς
[4, 4]	εἰ δὲ τοῦτο, εἴη ἄν	τι	ἄλλο, ὃ φέρεται ἐπὶ τὸ
[4, 5]	τι. Εἰ δὲ ἦν ἕν	τι	ἄμφω ἢ δύο, ἄμφω δ´
[4, 4]	ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι δ´ ἐστί	τι	ἁπλῶς κοῦφον καὶ ἁπλῶς βαρύ,
[4, 5]	πᾶσιν ὑφίσταται, τὸ δὲ πρός	τι	βαρὺ ὂν εἰς τὴν αὑτοῦ
[4, 5]	τὸ ὕδωρ κάτω, ὅτι τοιόνδε	τι.	Εἰ δὲ ἦν ἕν τι
[4, 1]	γὰρ τὸ μὴ νομίζειν εἶναί	τι	ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ μὲν
[4, 1]	πρὸς ἕτερον· οὐ γὰρ λέγουσι	τί	ἐστι τὸ βαρὺ καὶ τί
[4, 3]	φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον	τί	ἐστιν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς
[4, 5]	ἀνώτερον τοῦ ὕδατος, ὅτι τοδί	τι	ἔχει, καὶ τὸ ὕδωρ κάτω,
[4, 4]	τὸ μεταξύ· διὰ τοῦτό ἐστί	τι	καὶ ἄλλο βαρὺ καὶ κοῦφον,
[4, 4]	τὸ ἔσχατον. Ἔστι δὲ δή	τι	καὶ μεταξὺ τούτων, ὃ πρὸς
[4, 2]	κἂν τῷ κενῷ διορίσωσιν, ἔσται	τι	κουφότερον τοῦ ἁπλῶς κούφου καὶ
[4, 4]	τὸ μέσον. Εἰ τοίνυν ἐστί	τι	ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει, καθάπερ φαίνεται
[4, 2]	κουφότερον τὸ δὲ βαρύτερον, ἔσται	τι	πλῆθος ἀέρος ὃ βαρύτερον ὕδατος
[4, 2]	μὲν οὖν τοῦτο (φήσουσιν, ἔσται	τι	πλῆθος γῆς οὕτως ὀλίγον ἐν
[4, 5]	δ´ ὑπάρξει ταῦτα ἑκατέρῳ, ἔσται	τι	πλῆθος ἑκατέρου ὃ ὑπερέξει ὕδωρ
[4, 5]	γῆν πλείω, ὥστε δεήσει ἀέρος	τι	πλῆθος θᾶττον φέρεσθαι κάτω ὕδατος
[4, 2]	κενὸν πλεῖον· ἀλλ´ ὅμως ἔσται	τι	πυρὸς πλῆθος ἐν ᾧ τὸ
[4, 1]	(Περὶ δὲ βαρέος καὶ κούφου,	τί	τ´ ἐστὶν ἑκάτερον καὶ τίς
[4, 3]	οὗ μάλιστα ἀποροῦσί τινες, διὰ	τί	τὰ μὲν ἄνω φέρεται τὰ
[4, 2]	εἶναι κενόν, οὐδὲν εἶπον διὰ	τί	τὰ μὲν ἁπλῶς κοῦφα τὰ
[4, 2]	τῶν συνθέτων ἔδει σκοπεῖν διὰ	τί	τὰ μὲν κοῦφα τὰ δὲ
[4, 6]	ἰδεῖν· ἀπορεῖται γὰρ νῦν διὰ	τί	τὰ πλατέα σιδήρια καὶ μόλιβδος
[4, 2]	εἰς ὅν. Πρὸς δὲ τούτοις	τί	τῆς κινήσεως αἴτιον; Οὐ γὰρ
[4, 2]	δ´ ἔχει βάρος, ἔτι δὲ	τί	τὸ αἴτιον τοῦ μὴ διεστάναι
[4, 1]	καὶ τί τὸ κοῦφον, ἀλλὰ	τί	τὸ βαρύτερον καὶ κουφότερον ἐν
[4, 1]	τί ἐστι τὸ βαρὺ καὶ	τί	τὸ κοῦφον, ἀλλὰ τί τὸ
[4, 2]	περὶ τούτων αὐτῶν εἰπεῖν διὰ	τί	τὸ μὲν κοῦφον, τὸ δ´
[4, 3]	τὸ αὐτό ἐστι καὶ διὰ	τί	τὸ ὑγιαστὸν ἂν κινῆται καὶ
[4, 5]	ἐὰν δὲ τὸ κενὸν ἤ	τι	τοιοῦτον ὃ ἀεὶ ἄνω, οὐκ
[4, 1]	φύσει πρῶτον· ἐπεὶ δ´ ἐστί	τι	τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον καὶ μέσον,
[4, 4]	μέγεθος ἄνω φερόμενον, ἐὰν μή	τι	τύχῃ κωλῦον ἕτερον, γῆς δὲ
[4, 5]	ὕδωρ δὲ γῆς) Ἔσται γάρ	τι	ὕδωρ ὃ πλεῖον ἕξει πῦρ
[4, 3]	συμβαίνειν, ὥσθ´ ὅπου πέφυκεν ἕν	τι	φέρεσθαι μόριον, καὶ τὸ πᾶν.
[4, 3]	ἄλληλα) τὸ δὲ ζητεῖν διὰ	τί	φέρεται τὸ πῦρ ἄνω καὶ
[4, 2]	οἱ μὲν ὥσπερ ἐν τῷ	Τιμαίῳ	τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον μὲν τὸ
[4, 2]	ἁπλῶς βαρέων καὶ κούφων διὰ	τίν´	αἰτίαν βαρύτερα καὶ κουφότερα ἀλλήλων
[4, 3]	συμβαινόντων περὶ αὐτὰ παθημάτων, διὰ	τίν´	αἰτίαν ἕκαστον γίνεται. Περὶ μὲν
[4, 1]	φύσις αὐτῶν, σκεπτέον, καὶ διὰ	τίν´	αἰτίαν ἔχουσι τὰς δυνάμεις ταύτας.
[4, 3]	τὸ μέσον, τοῦτο δὲ τρόπον	τινὰ	γίγνεται τὸ εἶδος τοῦ περιεχομένου,
[4, 6]	δὲ τό τε βάρος ἔχει	τινὰ	ἰσχὺν καθ´ ἣν φέρεται κάτω,
[4, 4]	μὴ κωλυόμενον· τοιαῦτα γάρ ἐστί	τινα,	καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες
[4, 3]	τούτων αὐτὸ ἑαυτὸ κινεῖ. Διὰ	τίνα	μὲν οὖν αἰτίαν φέρεται τῶν
[4, 2]	ποιεῖν, ὥσπερ οὐκ αὐτὸ χώραν	τινὰ	οὖσαν· ἀναγκαῖον δ´, εἴπερ κινεῖται
[4, 2]	κινεῖται τὸ κενόν, εἶναι αὐτοῦ	τινα	τόπον, ἐξ οὗ μεταβάλλει καὶ
[4, 1]	ἄνω τὸ δὲ κάτω, καθάπερ	τινὲς	ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ εἶναι τὸ
[4, 3]	διορίσαντες περὶ οὗ μάλιστα ἀποροῦσί	τινες,	διὰ τί τὰ μὲν ἄνω
[4, 4]	τινα, καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί	τινες	πάντ´ ἔχειν βάρος· βαρὺ μὲν
[4, 5]	ἄλλα εἶναι ἃ καὶ ὑφίσταταί	τινι	καὶ ἐπιπολάζει τινί. Ὥστε ἀνάγκη
[4, 2]	ὑπερβάλλει τῶν περιεχομένων στερεῶν ἔν	τινι	μικρῷ πλήθει γῆς. Ἐὰν δὲ
[4, 5]	καὶ ὑφίσταταί τινι καὶ ἐπιπολάζει	τινί.	Ὥστε ἀνάγκη καὶ τὰς ὕλας
[4, 4]	μὲν ὕδατι ἐνδέχεται κουφότερον εἶναί	τινος,	ἐν δὲ ἀέρι βαρύτερον· ἀέρι
[4, 2]	καὶ ξύλου μόλιβδόν φασιν· ἔκ	τινων	γὰρ τῶν αὐτῶν εἶναι πάντα
[4, 2]	στερεόν. Ὡσαύτως δὲ συμβαίνει κἄν	τις	ἄλλως διορίζῃ, μεγέθει καὶ σμικρότητι
[4, 5]	ἐπίπεδον ἓν καὶ θᾶττον σπάσῃ	τις	ἄνω τῆς φορᾶς, ἣν φέρεται
[4, 1]	τί τ´ ἐστὶν ἑκάτερον καὶ	τίς	ἡ φύσις αὐτῶν, σκεπτέον, καὶ
[4, 3]	συμβαίνει πάντως· οὐ γὰρ ἐάν	τις	μεταθῇ τὴν γῆν οὗ νῦν
[4, 1]	αὐτῶν οὐ κεῖται, πλὴν εἴ	τις	οἴοιτο τὴν ῥοπὴν εἶναι τοιοῦτον.
[4, 5]	τοῦ κούφου, ἐὰν ἐκεῖνο ποιῇ	τις	ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ. Ἐὰν δὲ
[4, 3]	φέρεσθαι (καὶ ταύτῃ μᾶλλον ἄν	τις	ὑπολάβοι ὃ ἔλεγον οἱ ἀρχαῖοι,
[4, 5]	τε καὶ ὕδωρ; (Οἷον εἴ	τις	(φαίη εἶναι τὸ κενὸν καὶ
[4, 4]	ἀμφότερα ὑπάρχει· καὶ γὰρ ἐπιπολάζουσί	τισι	καὶ ὑφίστανται, καθάπερ ἀὴρ καὶ
[4, 4]	βάρος· βαρὺ μὲν γὰρ δοκεῖ	τισιν	εἶναι καὶ ἑτέροις, καὶ ἀεὶ
[4, 5]	Διὸ τὸ μὲν ὕδωρ εἰς	τὸ	ἀγγεῖον πυρωθὲν σπᾶται, γῆ δ´
[4, 2]	τοῦτον τὸν τρόπον λέγουσιν ὡσαύτως	τὸ	ἀδύνατον. Ἐν γὰρ τῷ πλείονι
[4, 2]	ὄντα, καθάπερ ἐρίου χαλκόν, ἕτερον	τὸ	αἴτιον οἴονταί τε καὶ λέγουσιν
[4, 2]	ἔχει βάρος, ἔτι δὲ τί	τὸ	αἴτιον τοῦ μὴ διεστάναι τὸ
[4, 3]	τὸ αὐξητὸν ἕτερον, οὕτω καὶ	τὸ	ἀλλοιωτικὸν καὶ τὸ αὐξητικόν. Τὸν
[4, 3]	τυχὸν τοῦ τυχόντος· ἀλλ´ ὥσπερ	τὸ	ἀλλοιωτὸν καὶ τὸ αὐξητὸν ἕτερον,
[4, 3]	ἐκ βαρέος κοῦφον, ἔρχεται εἰς	τὸ	ἄνω. Ἅμα δ´ ἐστὶ κοῦφον,
[4, 3]	τοῦ τυχόντος. Εἰ οὖν εἰς	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω κινητικὸν
[4, 1]	Ἁπλῶς μὲν οὖν κοῦφον λέγομεν	τὸ	ἄνω φερόμενον καὶ πρὸς τὸ
[4, 3]	ὕδωρ δὲ γῇ· ἀεὶ γὰρ	τὸ	ἀνώτερον πρὸς τὸ ὑφ´ αὑτὸ,
[4, 2]	καὶ τὸ κενόν, πῶς διοριοῦσι	τὸ	ἁπλῶς βαρύ; Ἢ γὰρ τῷ
[4, 2]	μὲν γὰρ οὔσης οὐκ ἔσται	τὸ	ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον, ὥσπερ
[4, 4]	ἐπιπολάζει. Νῦν δ´ οὐδὲν φαίνεται.	Τὸ	ἄρα πῦρ οὐδὲν ἔχει βάρος,
[4, 3]	οὕτω καὶ τὸ ἀλλοιωτικὸν καὶ	τὸ	αὐξητικόν. Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον
[4, 3]	ἀλλ´ ὥσπερ τὸ ἀλλοιωτὸν καὶ	τὸ	αὐξητὸν ἕτερον, οὕτω καὶ τὸ
[4, 3]	ἔξωθεν, οἷον τὸ ὑγιαστὸν καὶ	τὸ	αὐξητόν. Καίτοι ἐνίοτε καὶ ταῦτα
[4, 3]	τὰ ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ μὴν καὶ	τὸ	αὐξητὸν ὅταν μεταβάλλῃ ᾗ αὐξητόν,
[4, 3]	ἄνω καὶ ἡ γῆ κάτω,	τὸ	αὐτό ἐστι καὶ διὰ τί
[4, 3]	τόπον φέρεσθαι ἕκαστον τὸ εἰς	τὸ	αὑτοῦ εἶδός ἐστι φέρεσθαι (καὶ
[4, 4]	δὲ γῆ κάτω καὶ πᾶν	τὸ	βάρος ἔχον. Ὥστ´ ἀνάγκη φέρεσθαι
[4, 2]	τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ τούτῳ διώρισται	τὸ	βαρὺ καὶ κοῦφον. Ἄτοπον δὲ
[4, 4]	τῷ ἐπιπολάζοντι. Διὸ καὶ εὐλόγως	τὸ	βαρὺ καὶ κοῦφον δύο ἐστίν·
[4, 1]	οὐ γὰρ λέγουσι τί ἐστι	τὸ	βαρὺ καὶ τί τὸ κοῦφον,
[4, 3]	ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς (λέγω δὲ	τὸ	βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον) τὰ
[4, 3]	νοσερόν, εἰς νόσον. Μᾶλλον δὲ	τὸ	βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον τούτων
[4, 4]	καὶ τοὺς διὰ τὸ πλῆρες	τὸ	βαρὺ λέγοντας καὶ διὰ τὸ
[4, 3]	καὶ τὸ κάτω κινητικὸν μὲν	τὸ	βαρυντικὸν καὶ τὸ κουφιστικόν, κινητὸν
[4, 1]	τί τὸ κοῦφον, ἀλλὰ τί	τὸ	βαρύτερον καὶ κουφότερον ἐν τοῖς
[4, 2]	ἀεὶ κάτω. Τοῦτο δὲ ἀδύνατον·	τὸ	γὰρ ἁπλῶς κοῦφον ἀεὶ κουφότερον
[4, 4]	τὸ νοσερὸν καὶ τὸ ὑγιαστόν.	Τὸ	γὰρ εἶναι οὐ ταὐτόν· διόπερ
[4, 2]	οἴονταί τε καὶ λέγουσιν ἔνιοι·	τὸ	γὰρ κενὸν ἐμπεριλαμβανόμενον κουφίζειν τὰ
[4, 2]	κινήσεως αἴτιον; Οὐ γὰρ δὴ	τό	γε κενόν· οὐ γὰρ αὐτὸ
[4, 4]	Ἁπλῶς δὲ λέγω εἴς τε	τὸ	γένος βλέπων, καὶ ὅσοις μὴ
[4, 3]	ὅσου καὶ οἵου (καὶ ὅπου)	Τὸ	δ´ αὐτὸ αἴτιον καὶ τοῦ
[4, 4]	καὶ ἔστι μὲν ἡ αὐτή,	τὸ	δ´ εἶναι οὐ ταὐτόν, ὥσπερ
[4, 3]	τὸ μὲν εἰς ὑγίειαν ἔρχεται,	τὸ	δ´ εἰς αὔξην· καὶ ἐπεὶ
[4, 3]	τὸ δυνάμει βαρὺ καὶ κοῦφον,	τὸ	δ´ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον
[4, 3]	τὸ μὲν ἐν τῷ ποιῷ,	τὸ	δ´ ἐν τῷ ποσῷ μεταβάλλει,
[4, 5]	ἐναντίαν βαρὺ καὶ ἀεὶ κάτω·	τὸ	δ´ ἑτέρας μὲν τούτων, ἐχούσας
[4, 2]	διὰ τί τὸ μὲν κοῦφον,	τὸ	δ´ ἔχει βάρος, ἔτι δὲ
[4, 4]	τὸ μὲν ὡς εἶδος μᾶλλον,	τὸ	δ´ ὡς ὕλη. Καὶ ἐν
[4, 2]	τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι κουφότερον	τὸ	δὲ βαρύτερον, ἔσται τι πλῆθος
[4, 1]	φαμὲν τὸ μὲν εἶναι κουφότερον,	τὸ	δὲ βαρύτερον, οἷον ξύλου χαλκόν.
[4, 3]	ὕλην, οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα)	τὸ	δὲ ζητεῖν διὰ τί φέρεται
[4, 1]	τῷ οὐρανῷ τὸ μὲν ἄνω	τὸ	δὲ κάτω, καθάπερ τινὲς ἀξιοῦσιν·
[4, 4]	τὸ μὲν ἄνω τοῦ ὡρισμένου,	τὸ	δὲ κάτω τῆς ὕλης. Ὥστε
[4, 1]	γὰρ εἶναι τὸ μὲν ἄνω	τὸ	δὲ κάτω φασίν, εἴπερ πάντῃ
[4, 2]	τὸ κενὸν μὲν ἄνω φέρονται,	τὸ	δὲ κενὸν αὐτὸ μή. Ἀλλὰ
[4, 4]	δὲ ἁπλῶς τὸ μὲν βαρὺ	τὸ	δὲ κοῦφον· ἀὴρ μὲν γὰρ
[4, 2]	ἐχόντων βάρος καὶ κάτω φερομένων,	τὸ	δὲ κουφότερον οὐκ ἀεὶ κοῦφον
[4, 2]	ἀλλήλων καὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν.	Τὸ	δὲ μεγέθει καὶ μικρότητι διορίζειν
[4, 1]	τὸ μὲν ἄνω φήσουσιν εἶναι,	τὸ	δὲ μέσον κάτω. Ἁπλῶς μὲν
[4, 4]	μὲν περιέχον τοῦ εἴδους εἶναι,	τὸ	δὲ περιεχόμενον τῆς ὕλης. Ἔστι
[4, 2]	τὰ ὁμογενῆ κουφότερον εἶναί φασι,	τὸ	δὲ πλείω βαρύτερον, ἀέρα δὲ
[4, 2]	τὸ ὀλίγον οἰσθήσεται θᾶττον πῦρ,	τὸ	δὲ πολὺ βραδύτερον. Πρὸς δὲ
[4, 1]	μὲν ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον,	τὸ	δὲ πρὸς ἕτερον· τῶν γὰρ
[4, 5]	βαρύ ἐστιν ὃ πᾶσιν ὑφίσταται,	τὸ	δὲ πρός τι βαρὺ ὂν
[4, 5]	ὕλην κοῦφον καὶ ἀεὶ ἄνω,	τὸ	δὲ τὴν ἐναντίαν βαρὺ καὶ
[4, 4]	τὸ μὲν μέσον τῷ ἐσχάτῳ,	τὸ	δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ ἐπιπολάζοντι.
[4, 6]	ὀλίγον περιλαμβάνειν φέρεται κάτω, διὰ	τὸ	διαιρεῖν ῥᾳδίως. Καὶ ἐν ἀέρι
[4, 3]	καὶ τὸ κουφιστικόν, κινητὸν δὲ	τὸ	δυνάμει βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ
[4, 3]	ἔχειν φαίνεται τὴν ἀρχὴν διὰ	τὸ	ἐγγύτατα τῆς οὐσίας εἶναι τὴν
[4, 3]	τοῦτο δὲ τρόπον τινὰ γίγνεται	τὸ	εἶδος τοῦ περιεχομένου, τὸ εἰς
[4, 5]	εἰ γίγνονται ἐξ ἀλλήλων, ἀλλὰ	τὸ	εἶναι ἕτερον. Οὐδὲν γὰρ κωλύει
[4, 3]	τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι ἕκαστον	τὸ	εἰς τὸ αὑτοῦ εἶδός ἐστι
[4, 3]	γίγνεται τὸ εἶδος τοῦ περιεχομένου,	τὸ	εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι
[4, 2]	Τιμαίῳ τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον μὲν	τὸ	ἐκ πλειόνων τῶν αὐτῶν συνεστός,
[4, 4]	τοῖς ἀσυνθέτοις διαφορά· κατὰ γὰρ	τὸ	ἐκείνων τετυχηκέναι τοῦ μὲν πλεῖον
[4, 6]	τοιοῦτον, ὕδωρ δὲ γῆς. Καὶ	τὸ	ἔλαττον δὴ ἐν ἑκάστῳ γένει
[4, 2]	τῶν αὐτῶν συνεστός, κουφότερον δὲ	τὸ	ἐξ ἐλαττόνων, ὥσπερ μολίβδου μόλιβδος
[4, 5]	οὐ πάσχει, ὅτι οὐχ ἓν	τὸ	ἐπίπεδον. Διὸ τὸ μὲν ὕδωρ
[4, 5]	τὸ ὕδωρ σπᾶται, ὅταν γένηται	τὸ	ἐπίπεδον ἓν καὶ θᾶττον σπάσῃ
[4, 3]	κωλῦον, καὶ τὸ ὑγιαστόν, ὅταν	τὸ	ἐπίσχον μὴ ᾖ, φέρεται εὐθύς.
[4, 1]	τὸ ἄνω φερόμενον καὶ πρὸς	τὸ	ἔσχατον, βαρὺ δὲ ἁπλῶς τὸ
[4, 4]	τόποι δύο, τὸ μέσον καὶ	τὸ	ἔσχατον. Ἔστι δὲ δή τι
[4, 4]	τι ἄλλο, ὃ φέρεται ἐπὶ	τὸ	ἔσχατον, ὃ πᾶσι τοῖς φερομένοις
[4, 4]	τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον φέρεσθαι πρὸς	τὸ	ἔσχατον τῆς χώρας, ἐν ᾗ
[4, 4]	δῆλον ὅτι τοῦτο φέρεται πρὸς	τὸ	ἔσχατον. Ὥστε βάρος οὐδὲν οἷόν
[4, 6]	νομιστέον αἰτίας. Εὐδιαίρετον μὲν οὖν	τὸ	εὐόριστον, καὶ μᾶλλον τὸ μᾶλλον·
[4, 3]	αὐτὸν δὴ τρόπον ὑποληπτέον καὶ	τὸ	κατὰ τόπον κινητικὸν καὶ κινητὸν
[4, 1]	τὸ ἔσχατον, βαρὺ δὲ ἁπλῶς	τὸ	κάτω καὶ πρὸς τὸ μέσον·
[4, 3]	οὖν εἰς τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω κινητικὸν μὲν τὸ βαρυντικὸν
[4, 2]	μὴ διεστάναι τὸ πλῆρες καὶ	τὸ	κενόν. Ἄλογον δὲ καὶ τὸ
[4, 2]	ὕδωρ. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῷ	τὸ	κενὸν ἀνάλογον ἔχειν πρὸς τὸ
[4, 2]	οὖσαν· ἀναγκαῖον δ´, εἴπερ κινεῖται	τὸ	κενόν, εἶναι αὐτοῦ τινα τόπον,
[4, 2]	πυρὸς πολὺν χρυσὸν πλεῖον ἔχοντα	τὸ	κενὸν εἶναι κουφότερον, εἰ μὴ
[4, 2]	τοῖς οὕτω διορίζουσι μὴ μόνον	τὸ	κενὸν ἔχειν πλεῖον, ἂν ᾖ
[4, 5]	φέρεται καὶ ἄνω) ἐὰν δὲ	τὸ	κενὸν ἤ τι τοιοῦτον ὃ
[4, 5]	μία ὕλη πάντων, οἷον ἢ	τὸ	κενὸν ἢ τὸ πλῆρες ἢ
[4, 2]	συνιστᾶσιν· ἐναντίας δέ, (καθάπερ οἱ	τὸ	κενὸν καὶ πλῆρες, οὐκ ἔσται
[4, 5]	(Οἷον εἴ τις (φαίη εἶναι	τὸ	κενὸν καὶ πλῆρες· τὸ μὲν
[4, 2]	Ἄτοπον δὲ καὶ εἰ διὰ	τὸ	κενὸν μὲν ἄνω φέρονται, τὸ
[4, 2]	στερεὸν τῶν ἄλλων σωμάτων, καὶ	τὸ	κενὸν πλεῖον· ἀλλ´ ὅμως ἔσται
[4, 2]	γῆς. Ἐὰν δὲ φῶσι καὶ	τὸ	κενόν, πῶς διοριοῦσι τὸ ἁπλῶς
[4, 5]	ἄνω, ὅτι τοδὶ ἔχει, οἷον	τὸ	κενόν, τὰ δ´ ἄλλα οὔ,
[4, 4]	τὸ βαρὺ λέγοντας καὶ διὰ	τὸ	κενὸν τὸ κοῦφον. (Συμβαίνει δὴ
[4, 2]	ἕξει λόγον τὸ στερεὸν πρὸς	τὸ	κενόν. Φέρεται δέ γε θᾶττον
[4, 3]	κινητικὸν μὲν τὸ βαρυντικὸν καὶ	τὸ	κουφιστικόν, κινητὸν δὲ τὸ δυνάμει
[4, 1]	ἐστι τὸ βαρὺ καὶ τί	τὸ	κοῦφον, ἀλλὰ τί τὸ βαρύτερον
[4, 4]	μέσον. Ἔστι δ´ ὁμοίως καὶ	τὸ	κοῦφον. Ὁρῶμεν γάρ, καθάπερ εἴρηται
[4, 4]	λέγοντας καὶ διὰ τὸ κενὸν	τὸ	κοῦφον. (Συμβαίνει δὴ μὴ πανταχοῦ
[4, 3]	(λέγω δὲ τὸ βαρὺ καὶ	τὸ	κοῦφον) τὰ δ´ οὔ, ἀλλ´
[4, 3]	Μᾶλλον δὲ τὸ βαρὺ καὶ	τὸ	κοῦφον τούτων ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν
[4, 2]	τοῦτο μᾶλλον προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ	τὸ	κουφότερον καὶ βαρύτερον οἱ μὲν
[4, 3]	Καὶ γὰρ ἡ τροφή, ὅταν	τὸ	κωλῦον, καὶ τὸ ὑγιαστόν, ὅταν
[4, 2]	κουφότερον οὐκ ἀεὶ κοῦφον διὰ	τὸ	λέγεσθαι καὶ ἐν τοῖς ἔχουσι
[4, 6]	οὖν τὸ εὐόριστον, καὶ μᾶλλον	τὸ	μᾶλλον· ἀὴρ δὲ μᾶλλον ὕδατος
[4, 5]	κενὸν ἢ τὸ πλῆρες ἢ	τὸ	μέγεθος ἢ τὰ τρίγωνα, ἢ
[4, 2]	δὲ στερεὰ μᾶλλον ἐνδέχεται λέγειν	τὸ	μεῖζον εἶναι βαρύτερον αὐτῶν. Τῶν
[4, 1]	τινὲς ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ εἶναι	τὸ	μὲν ἄνω τὸ δὲ κάτω
[4, 1]	εἶναί τι ἐν τῷ οὐρανῷ	τὸ	μὲν ἄνω τὸ δὲ κάτω,
[4, 4]	ἐν τοῖς κατὰ τόπον ὡσαύτως	τὸ	μὲν ἄνω τοῦ ὡρισμένου, τὸ
[4, 1]	μέσον ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἅπαν,	τὸ	μὲν ἄνω φήσουσιν εἶναι, τὸ
[4, 5]	κάτω τὰ δύο ὑποσπωμένων, ὅτι	τὸ	μὲν ἁπλῶς βαρύ ἐστιν ὃ
[4, 1]	εἴπωμεν περὶ αὐτῶν. Λέγεται δὴ	τὸ	μὲν ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον,
[4, 1]	πρὸς τὸ μέσον. Τούτων δὲ	τὸ	μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου φερόμενον
[4, 2]	διαφέρειν ὀλιγότητι καὶ πλήθει, διὸ	τὸ	μὲν αὐτῶν εἶναι κουφότερον τὸ
[4, 4]	μόριον) πρὸς ἑαυτὰ δὲ ἁπλῶς	τὸ	μὲν βαρὺ τὸ δὲ κοῦφον·
[4, 1]	τῶν γὰρ ἐχόντων βάρος φαμὲν	τὸ	μὲν εἶναι κουφότερον, τὸ δὲ
[4, 3]	γενομένης ἐν τοῖς ἔξω κινήσεως	τὸ	μὲν εἰς ὑγίειαν ἔρχεται, τὸ
[4, 2]	βραδύτερον. Πρὸς δὲ τούτοις, ἐπεὶ	τὸ	μὲν ἐλάσσω ἔχον τὰ ὁμογενῆ
[4, 3]	Ὁμοίως δὲ καὶ τούτων ἕκαστον	τὸ	μὲν ἐν τῷ ποιῷ, τὸ
[4, 2]	μή. Ἀλλὰ μὴν εἴ γε	τὸ	μὲν κενὸν ἄνω πέφυκε φέρεσθαι,
[4, 2]	τούτων αὐτῶν εἰπεῖν διὰ τί	τὸ	μὲν κοῦφον, τὸ δ´ ἔχει
[4, 4]	ποιοῦνται τὴν κίνησιν· ἐναντίον γὰρ	τὸ	μὲν μέσον τῷ ἐσχάτῳ, τὸ
[4, 6]	ἀέρος. Περὶ δὴ τούτων ἁπάντων	τὸ	μὲν νομίζειν αἴτιον εἶναι ὥσπερ
[4, 5]	εἶναι ἢ ὑγιεινῷ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'	Τὸ	μὲν οὖν ἔχον τοιαύτην ὕλην
[4, 5]	εἶναι τὸ κενὸν καὶ πλῆρες·	τὸ	μὲν οὖν πῦρ κενόν, διὸ
[4, 4]	ὕδωρ καὶ ἀήρ. Φαμὲν δὲ	τὸ	μὲν περιέχον τοῦ εἴδους εἶναι,
[4, 2]	κούφου καὶ βαρέος· νῦν γὰρ	τὸ	μὲν πῦρ ἀεὶ κοῦφον καὶ
[4, 4]	Ἔπειτα πρὸς ὁμοίας φαίνεται γωνίας	τὸ	μὲν πῦρ ἄνω φερόμενον, ἡ
[4, 5]	οὐχ ἓν τὸ ἐπίπεδον. Διὸ	τὸ	μὲν ὕδωρ εἰς τὸ ἀγγεῖον
[4, 4]	καὶ ἐν τῷ ποσῷ ἐστι	τὸ	μὲν ὡς εἶδος μᾶλλον, τὸ
[4, 4]	καὶ τὸ ὑφιστάμενον φέρεται ἐπὶ	τὸ	μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὅτι γ´
[4, 4]	πᾶσιν ὑφίσταται καὶ φέρεται πρὸς	τὸ	μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὥρισται τὸ
[4, 4]	τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον φέρεται πρὸς	τὸ	μέσον, ἀνάγκη τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον
[4, 1]	φέρεσθαι, κάτω δὲ τὸ πρὸς	τὸ	μέσον. Ἄτοπον γὰρ τὸ μὴ
[4, 4]	τὸ μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὥρισται	τὸ	μέσον. Εἰ τοίνυν ἐστί τι
[4, 5]	γὰρ λέγεται τὸ μεταξὺ καὶ	τὸ	μέσον. Ἐν μὲν οὖν τῇ
[4, 4]	ἑτέροις, καὶ ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς	τὸ	μέσον. Ἔστι δ´ ὁμοίως καὶ
[4, 4]	καὶ γὰρ οἱ τόποι δύο,	τὸ	μέσον καὶ τὸ ἔσχατον. Ἔστι
[4, 1]	προσυπολαβόντες καὶ κύκλῳ τοιοῦτον, καὶ	τὸ	μέσον ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἅπαν,
[4, 1]	ἁπλῶς τὸ κάτω καὶ πρὸς	τὸ	μέσον· πρὸς ἄλλο δὲ κοῦφον
[4, 4]	ἔχον. Ὥστ´ ἀνάγκη φέρεσθαι πρὸς	τὸ	μέσον. (Τοῦτο δὲ πότερον συμβαίνει
[4, 3]	κάτω τό τε ἔσχατον καὶ	τὸ	μέσον, τοῦτο δὲ τρόπον τινὰ
[4, 1]	φέρεσθαι, τὰ δ´ ἀεὶ πρὸς	τὸ	μέσον. Τούτων δὲ τὸ μὲν
[4, 2]	γεηρὰ πάντα κάτω καὶ πρὸς	τὸ	μέσον. Ὥστ´ οὐ δι´ ὀλιγότητα
[4, 4]	ἔσχατον καὶ μέσον ἀμφοτέρων ἐστὶ	τὸ	μεταξύ· διὰ τοῦτό ἐστί τι
[4, 5]	ἐν χρώμασιν· πολλαχῶς γὰρ λέγεται	τὸ	μεταξὺ καὶ τὸ μέσον. Ἐν
[4, 6]	κάτω, καὶ τὰ συνεχῆ πρὸς	τὸ	μὴ διασπᾶσθαι, ταῦτα δεῖ πρὸς
[4, 6]	τὸ πολὺ περιλαμβάνειν ἐπιμένει, διὰ	τὸ	μὴ διασπᾶσθαι τὸ πλεῖον ῥᾳδίως·
[4, 1]	πρὸς τὸ μέσον. Ἄτοπον γὰρ	τὸ	μὴ νομίζειν εἶναί τι ἐν
[4, 4]	εἶναι οὐ ταὐτόν, ὥσπερ καὶ	τὸ	νοσερὸν καὶ τὸ ὑγιαστόν. Τὸ
[4, 3]	ἐπεὶ ταὐτὸν τὸ ὑγιαστὸν καὶ	τὸ	νόσου δεκτικόν, ἐὰν μὲν κινηθῇ
[4, 4]	εἶναι οὐ ταὐτόν· διόπερ οὐδὲ	τὸ	νοσώδει εἶναι ἢ ὑγιεινῷ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 2]	θᾶττον. Καὶ ἄνωθεν δὲ κάτω	τὸ	ὀλίγον οἰσθήσεται θᾶττον πῦρ, τὸ
[4, 6]	ἐναντίως ἔχοντα τοῖς σχήμασι διὰ	τὸ	ὀλίγον περιλαμβάνειν φέρεται κάτω, διὰ
[4, 3]	τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι πρὸς	τὸ	ὅμοιόν ἐστι φέρεσθαι· τὰ γὰρ
[4, 3]	ὅτι τὸ ὅμοιον φέροιτο πρὸς	τὸ	ὅμοιον. Τοῦτο γὰρ οὐ συμβαίνει
[4, 3]	ὃ ἔλεγον οἱ ἀρχαῖοι, ὅτι	τὸ	ὅμοιον φέροιτο πρὸς τὸ ὅμοιον.
[4, 3]	ἕν τι φέρεσθαι μόριον, καὶ	τὸ	πᾶν. Ἐπεὶ δ´ ὁ τόπος
[4, 4]	τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον, κοῦφον δὲ	τὸ	πᾶσιν ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς δὲ λέγω
[4, 4]	φέρεται πρὸς τὸ μέσον, ἀνάγκη	τὸ	πᾶσιν ἐπιπολάζον φέρεσθαι πρὸς τὸ
[4, 4]	φαίνεται πᾶσι, βαρὺ μὲν ἁπλῶς	τὸ	πᾶσιν ὑφιστάμενον, κοῦφον δὲ τὸ
[4, 4]	ἐστιν, ἄλλος λόγος. Ἐπεὶ δὲ	τὸ	πᾶσιν ὑφιστάμενον φέρεται πρὸς τὸ
[4, 4]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ θᾶττον	τὸ	πλεῖον. Ἄλλως δὲ βαρὺ καὶ
[4, 2]	κενόν. Φέρεται δέ γε θᾶττον	τὸ	πλεῖον ἄνω πῦρ τοῦ ἐλάττονος,
[4, 2]	παντὸς αἴτιον εἶναι τοῦ κουφοτέρου	τὸ	πλεῖον ἐνυπάρχειν κενόν. (Λέγουσι μὲν
[4, 6]	ἐπιμένει, διὰ τὸ μὴ διασπᾶσθαι	τὸ	πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ δ´ ἐναντίως
[4, 5]	καὶ τὴν γῆν κάτω, ὅτι	τὸ	πλῆρες ἔχει, καὶ τὸν ἀέρα
[4, 5]	οἷον ἢ τὸ κενὸν ἢ	τὸ	πλῆρες ἢ τὸ μέγεθος ἢ
[4, 2]	τὸ κενὸν ἀνάλογον ἔχειν πρὸς	τὸ	πλῆρες ἱκανὸν λῦσαι τὴν λεγομένην
[4, 2]	ἄνω πέφυκε φέρεσθαι, κάτω δὲ	τὸ	πλῆρες, καὶ διὰ τοῦτο τοῖς
[4, 2]	τὸ αἴτιον τοῦ μὴ διεστάναι	τὸ	πλῆρες καὶ τὸ κενόν. Ἄλογον
[4, 4]	χρῆναι ποιεῖν καὶ τοὺς διὰ	τὸ	πλῆρες τὸ βαρὺ λέγοντας καὶ
[4, 2]	ἐν ᾧ τὸ στερεὸν καὶ	τὸ	πλῆρες ὑπερβάλλει τῶν περιεχομένων στερεῶν
[4, 2]	τῆς τοῦ πυρὸς κουφότητος αἰτιωμένοις	τὸ	πολὺ κενὸν ἔχειν σχεδὸν ἐν
[4, 6]	μὲν οὖν ἔχοντα πλάτος διὰ	τὸ	πολὺ περιλαμβάνειν ἐπιμένει, διὰ τὸ
[4, 1]	ἄνω λέγω φέρεσθαι, κάτω δὲ	τὸ	πρὸς τὸ μέσον. Ἄτοπον γὰρ
[4, 3]	δὲ ζητεῖν διὰ τί φέρεται	τὸ	πῦρ ἄνω καὶ ἡ γῆ
[4, 5]	οὐδέποτε. Ἀνάγκη τοίνυν, ὥσπερ καὶ	τὸ	πῦρ ἄνω, ὅτι τοδὶ ἔχει,
[4, 2]	ὧν συνεστάναι φασὶν ἕκαστον αὐτῶν,	τὸ	πῦρ ἄνω φέρεσθαι πέφυκεν· τό
[4, 2]	κουφότερον. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ	τὸ	πῦρ εἶναί φασι κουφότατον, ὅτι
[4, 4]	ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει, καθάπερ φαίνεται	τὸ	πῦρ καὶ ἐν αὐτῷ τῷ
[4, 5]	οὐδ´ ἡ γῆ ἄνω, οὐδὲ	τὸ	πῦρ κάτω εἶσιν ὑφαιρουμένου τοῦ
[4, 2]	ἂν ᾖ κουφότερον, ἀλλὰ καὶ	τὸ	στερεὸν ἔλαττον· εἰ γὰρ ὑπερέξει
[4, 2]	τι πυρὸς πλῆθος ἐν ᾧ	τὸ	στερεὸν καὶ τὸ πλῆρες ὑπερβάλλει
[4, 2]	ἐλάττονι τὸν αὐτὸν ἕξει λόγον	τὸ	στερεὸν πρὸς τὸ κενόν. Φέρεται
[4, 2]	αὐτὸ κινεῖται μόνον, ἀλλὰ καὶ	τὸ	στερεόν. Ὡσαύτως δὲ συμβαίνει κἄν
[4, 6]	εὐδιαιρετώτερος ὕδατός ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ	τό	τε βάρος ἔχει τινὰ ἰσχὺν
[4, 2]	τὸ πῦρ ἄνω φέρεσθαι πέφυκεν·	τό	τε γὰρ πλεῖον ἧττον ἂν
[4, 3]	ᾖ, φέρεται εὐθύς. Κινεῖ δὲ	τό	τε ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν καὶ
[4, 3]	τὰ κινούμενα ἄνω καὶ κάτω	τό	τε ἔσχατον καὶ τὸ μέσον,
[4, 1]	ῥοπὴν εἶναι τοιοῦτον. (Διὰ δὲ	τὸ	τὴν φυσικὴν μὲν εἶναι πραγματείαν
[4, 4]	(Τοῦτο δὲ πότερον συμβαίνει πρὸς	τὸ	τῆς γῆς μέσον ἢ πρὸς
[4, 3]	καὶ εἰς τὸ τοσοῦτον καὶ	τὸ	τοιοῦτον, οὗ ἡ ἐντελέχεια καὶ
[4, 3]	ἰὸν ἔρχεται ἐκεῖ καὶ εἰς	τὸ	τοσοῦτον καὶ τὸ τοιοῦτον, οὗ
[4, 4]	τῆς γῆς μέσον ἢ πρὸς	τὸ	τοῦ παντός, ἐπεὶ ταὐτὸν αὐτῶν
[4, 1]	ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ. Ἡμεῖς δὲ	τὸ	τοῦ παντὸς ἔσχατον ἄνω λέγομεν,
[4, 3]	Ἐπεὶ δ´ ὁ τόπος ἐστὶ	τὸ	τοῦ περιέχοντος πέρας, περιέχει δὲ
[4, 4]	ἄμφω κουφότερα (ἐπιπολάζει γὰρ αὐτῇ	τὸ	τυχὸν αὐτῶν μόριον) πυρὸς δὲ
[4, 3]	τόπον κινητικὸν καὶ κινητὸν οὐ	τὸ	τυχὸν εἶναι τοῦ τυχόντος. Εἰ
[4, 4]	ὑπάρχει· οἷον φαίνεται πυρὸς μὲν	τὸ	τυχὸν μέγεθος ἄνω φερόμενον, ἐὰν
[4, 3]	οὖσαν· ὁμοίως δὲ οὐδὲ κινητικὸν	τὸ	τυχὸν τοῦ τυχόντος· ἀλλ´ ὥσπερ
[4, 3]	τὰ μεταξύ, καὶ οὐκ εἰς	τὸ	τυχὸν τῷ τυχόντι μεταβολὴν οὖσαν·
[4, 3]	αὐτό ἐστι καὶ διὰ τί	τὸ	ὑγιαστὸν ἂν κινῆται καὶ μεταβάλλῃ
[4, 3]	δ´ οὔ, ἀλλ´ ἔξωθεν, οἷον	τὸ	ὑγιαστὸν καὶ τὸ αὐξητόν. Καίτοι
[4, 3]	εἰς αὔξην· καὶ ἐπεὶ ταὐτὸν	τὸ	ὑγιαστὸν καὶ τὸ νόσου δεκτικόν,
[4, 3]	τροφή, ὅταν τὸ κωλῦον, καὶ	τὸ	ὑγιαστόν, ὅταν τὸ ἐπίσχον μὴ
[4, 4]	ὥσπερ καὶ τὸ νοσερὸν καὶ	τὸ	ὑγιαστόν. Τὸ γὰρ εἶναι οὐ
[4, 5]	φέρεται τὸ ὕδωρ κάτω. Οὐδὲ	τὸ	ὕδωρ εἰς τὴν τοῦ ἀέρος,
[4, 5]	ὅτι τοδί τι ἔχει, καὶ	τὸ	ὕδωρ κάτω, ὅτι τοιόνδε τι.
[4, 5]	ἄνω τῆς φορᾶς, ἣν φέρεται	τὸ	ὕδωρ κάτω. Οὐδὲ τὸ ὕδωρ
[4, 5]	εἰ μὴ βίᾳ, ὥσπερ καὶ	τὸ	ὕδωρ σπᾶται, ὅταν γένηται τὸ
[4, 1]	οὐρανόν, ἀλλ´ ἓν εἶναι μόνον	τὸ	ὑπὲρ ἡμᾶς ἡμισφαίριον, ἐπεὶ προσυπολαβόντες
[4, 3]	τε ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν καὶ	τὸ	ὑποσπάσαν ἢ ὅθεν ἀπεπήδησεν, καθάπερ
[4, 3]	ἀεὶ γὰρ τὸ ἀνώτερον πρὸς	τὸ	ὑφ´ αὑτὸ, ὡς εἶδος πρὸς
[4, 4]	οὐδεμίαν, εἴπερ ὑφίσταται πᾶσι καὶ	τὸ	ὑφιστάμενον φέρεται ἐπὶ τὸ μέσον.
[4, 1]	ταύτην διελεῖν ἀναγκαῖον, οὕτω καὶ	τὸ	φαινόμενον ἡμῖν εἴπωμεν περὶ αὐτῶν.
[4, 2]	βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων, ἄτοπον	τὸ	φάναι· τοῖς δὲ στερεὰ μᾶλλον
[4, 2]	Δῆλον οὖν ὡς οὐχ ἱκανὸν	τὸ	φάσκειν ἐξ ἴσων συγκεῖσθαι τῶν
[4, 3]	φέρεται τῶν φερομένων ἕκαστον, καὶ	τὸ	φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον
[4, 2]	τὸ κενόν. Ἄλογον δὲ καὶ	τὸ	χώραν τῷ κενῷ ποιεῖν, ὥσπερ
[4, 6]	ἔνια διὰ μικρότητα ἐπιπλεῖ, οἷον	τὸ	ψῆγμα καὶ ἄλλα γεώδη καὶ
[4, 5]	καὶ τὸ πῦρ ἄνω, ὅτι	τοδὶ	ἔχει, οἷον τὸ κενόν, τὰ
[4, 5]	καὶ ἀνώτερον τοῦ ὕδατος, ὅτι	τοδί	τι ἔχει, καὶ τὸ ὕδωρ
[4, 4]	κάτω πέφυκε φέρεσθαι μὴ κωλυόμενον·	τοιαῦτα	γάρ ἐστί τινα, καὶ οὐχ
[4, 5]	Ε' Τὸ μὲν οὖν ἔχον	τοιαύτην	ὕλην κοῦφον καὶ ἀεὶ ἄνω,
[4, 2]	ἔλαττον· εἰ γὰρ ὑπερέξει τῆς	τοιαύτης	ἀναλογίας, οὐκ ἔσται κουφότερον. Διὰ
[4, 4]	μὴν ὥρισται τὸ μέσον. Εἰ	τοίνυν	ἐστί τι ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει,
[4, 5]	οὐ φαίνεται οὐδαμοῦ οὐδέποτε. Ἀνάγκη	τοίνυν,	ὥσπερ καὶ τὸ πῦρ ἄνω,
[4, 5]	καὶ τὸ ὕδωρ κάτω, ὅτι	τοιόνδε	τι. Εἰ δὲ ἦν ἕν
[4, 1]	τις οἴοιτο τὴν ῥοπὴν εἶναι	τοιοῦτον.	(Διὰ δὲ τὸ τὴν φυσικὴν
[4, 4]	βαρέος καὶ κούφου, ᾗ μὲν	τοιοῦτον	δυνάμει, βαρέος ὕλη, ᾗ δὲ
[4, 1]	ἡμισφαίριον, ἐπεὶ προσυπολαβόντες καὶ κύκλῳ	τοιοῦτον,	καὶ τὸ μέσον ὁμοίως ἔχειν
[4, 4]	δυνάμει, βαρέος ὕλη, ᾗ δὲ	τοιοῦτον,	κούφου· καὶ ἔστι μὲν ἡ
[4, 5]	δὲ τὸ κενὸν ἤ τι	τοιοῦτον	ὃ ἀεὶ ἄνω, οὐκ ἔσται
[4, 3]	εἰς τὸ τοσοῦτον καὶ τὸ	τοιοῦτον,	οὗ ἡ ἐντελέχεια καὶ ὅσου
[4, 6]	μᾶλλον· ἀὴρ δὲ μᾶλλον ὕδατος	τοιοῦτον,	ὕδωρ δὲ γῆς. Καὶ τὸ
[4, 2]	τὸ πλῆρες, καὶ διὰ τοῦτο	τοῖς	ἄλλοις αἴτια τῆς φορᾶς ἑκατέρας,
[4, 4]	μὲν αἰτία πάντων ἡ ἐν	τοῖς	ἀσυνθέτοις διαφορά· κατὰ γὰρ τὸ
[4, 4]	ὕλης. Ἔστι δ´ ἐν πᾶσι	τοῖς	γένεσιν αὕτη ἡ διάστασις· καὶ
[4, 3]	δὲ λέγειν τοῖς μέσοις ἔστι,	τοῖς	δ´ ἄκροις οὔ, οἷον ἀέρα
[4, 2]	περὶ κούφου καὶ βαρέος διώρισαν·	τοῖς	δ´ οὐχ ἱκανὸν ἔδοξεν οὕτω
[4, 2]	τῶν σωμάτων, ἄτοπον τὸ φάναι·	τοῖς	δὲ στερεὰ μᾶλλον ἐνδέχεται λέγειν
[4, 2]	ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον, ὥσπερ	τοῖς	ἐκ τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν· ἐναντίας
[4, 3]	μεταβάλλει, καὶ μικρᾶς γενομένης ἐν	τοῖς	ἔξω κινήσεως τὸ μὲν εἰς
[4, 2]	διὰ τὸ λέγεσθαι καὶ ἐν	τοῖς	ἔχουσι βάρος ἕτερον ἑτέρου κουφότερον,
[4, 4]	μέσον πρὸς ὃ ἡ φορὰ	τοῖς	ἔχουσι βάρος καὶ ἀφ´ οὗ
[4, 1]	τὸ βαρύτερον καὶ κουφότερον ἐν	τοῖς	ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον δ´ ἔσται
[4, 4]	δ´ ὡς ὕλη. Καὶ ἐν	τοῖς	κατὰ τόπον ὡσαύτως τὸ μὲν
[4, 4]	ἔχουσι βάρος καὶ ἀφ´ οὗ	τοῖς	κούφοις, δῆλον πολλαχόθεν. Πρῶτον μὲν
[4, 2]	Τὰ δὲ πρῶτα καὶ ἄτομα	τοῖς	μὲν ἐπίπεδα λέγουσιν ἐξ ὧν
[4, 3]	ἀὴρ πυρί. Ἀνάπαλιν δὲ λέγειν	τοῖς	μέσοις ἔστι, τοῖς δ´ ἄκροις
[4, 2]	μεγέθει διαφερόντων ἀναγκαῖον ταὐτὸν συμβαίνειν	τοῖς	μίαν ποιοῦσιν ὕλην, καὶ μήθ´
[4, 3]	καὶ νῦν. Ὅλως μὲν οὖν	τοῖς	ὁμοίοις καὶ ἀδιαφόροις ὑπὸ τῆς
[4, 2]	τὸν τρόπον, ἀνάγκη δὲ προσθεῖναι	τοῖς	οὕτω διορίζουσι μὴ μόνον τὸ
[4, 1]	γὰρ ἡ περὶ αὐτῶν θεωρία	τοῖς	περὶ κινήσεως λόγοις οἰκεία· βαρὺ
[4, 2]	λέγειν αὐτοῖς. Ἀναγκαῖον δὲ καὶ	τοῖς	περὶ τῆς τοῦ πυρὸς κουφότητος
[4, 3]	ὅθεν ἀπεπήδησεν, καθάπερ εἴρηται ἐν	τοῖς	πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς διωρίζομεν
[4, 4]	ἐκείνων λεκτέον· τἆλλα γὰρ ἀκολουθεῖ	τοῖς	πρώτοις, ὅπερ ἔφαμεν χρῆναι ποιεῖν
[4, 6]	ῥᾳδίως· τὰ δ´ ἐναντίως ἔχοντα	τοῖς	σχήμασι διὰ τὸ ὀλίγον περιλαμβάνειν
[4, 2]	πῶς ἐκ τῶν εἰρημένων ὁμολογούμενα	τοῖς	φαινομένοις συμβήσεται λέγειν αὐτοῖς. Ἀναγκαῖον
[4, 4]	ἐπὶ τὸ ἔσχατον, ὃ πᾶσι	τοῖς	φερομένοις ἐπιπολάζει. Νῦν δ´ οὐδὲν
[4, 5]	ὅτι τὸ πλῆρες ἔχει, καὶ	τὸν	ἀέρα εἰς τὴν αὑτοῦ καὶ
[4, 4]	κωλῦον ἕτερον, γῆς δὲ κάτω·	τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ θᾶττον
[4, 2]	ἴσων μορίων βαρύτερον ἕκαστόν ἐστιν.	Τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ξύλου
[4, 3]	τὸ ἀλλοιωτικὸν καὶ τὸ αὐξητικόν.	Τὸν	αὐτὸν δὴ τρόπον ὑποληπτέον καὶ
[4, 2]	πυρὶ καὶ ἐν τῷ ἐλάττονι	τὸν	αὐτὸν ἕξει λόγον τὸ στερεὸν
[4, 6]	δ´ ἧττον, καὶ διαιρετικὰ δὴ	τὸν	αὐτὸν τρόπον τὰ μὲν μᾶλλον
[4, 3]	μὲν οὖν τοῦ φέρεσθαι εἰς	τὸν	αὑτοῦ τόπον ἕκαστον ὁμοίως ὑποληπτέον
[4, 3]	ἕκαστον, καὶ τὸ φέρεσθαι εἰς	τὸν	αὑτοῦ τόπον τί ἐστιν, εἴρηται.
[4, 3]	καὶ κοῦφον, τὸ δ´ εἰς	τὸν	αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι ἕκαστον τὸ
[4, 3]	εἶδος τοῦ περιεχομένου, τὸ εἰς	τὸν	αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι πρὸς τὸ
[4, 2]	κενόν. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ	τὸν	ὄγκον εἶναι μείζω συγκείμενα πολλάκις
[4, 1]	ὅτε, δυοῖν ἐχόντων βάρος καὶ	τὸν	ὄγκον ἴσον, κάτω φέρεται θάτερον
[4, 2]	νῦν λεχθέντων. Φαίνεται γὰρ ἔνια	τὸν	ὄγκον μὲν ἐλάττω τῶν σωμάτων,
[4, 2]	ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα ὁρῶμεν ἐλάττω	τὸν	ὄγκον ὄντα, καθάπερ ἐρίου χαλκόν,
[4, 2]	οὐδὲ περὶ τοῦ ἔνια μείζω	τὸν	ὄγκον ὄντα κουφότερα τῶν ἐλαττόνων
[4, 2]	ἰσοβαρῆ· ἴσα γὰρ ἂν ἦν	τὸν	ὄγκον. Τὰ δὲ πρῶτα καὶ
[4, 1]	νομίζουσιν οὐχ ὅμοιον εἶναι πάντῃ	τὸν	οὐρανόν, ἀλλ´ ἓν εἶναι μόνον
[4, 6]	γὰρ οὐκ εἰς ἓν ὁρμᾶν	τὸν	σοῦν, λέγων τὸν σοῦν τὴν
[4, 6]	ἓν ὁρμᾶν τὸν σοῦν, λέγων	τὸν	σοῦν τὴν κίνησιν τῶν ἄνω
[4, 2]	οὐ φαίνεται τοῦτον ἕκαστον ἔχειν	τὸν	τρόπον, ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα ὁρῶμεν
[4, 2]	κενόν. (Λέγουσι μὲν οὖν τοῦτον	τὸν	τρόπον, ἀνάγκη δὲ προσθεῖναι τοῖς
[4, 6]	αὐτὰ συμβεβηκότων διωρίσθω τοῦτον ἡμῖν	τὸν	τρόπον. ή.
[4, 2]	εἰρημένα ταῦτα, καὶ τοῦτον λέγεται	τὸν	τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἡμεῖς δὲ
[4, 2]	ἀπορίαν. Συμβήσεται γὰρ καὶ τοῦτον	τὸν	τρόπον λέγουσιν ὡσαύτως τὸ ἀδύνατον.
[4, 2]	ὕδατος. Οἱ μὲν οὖν τοῦτον	τὸν	τρόπον περὶ κούφου καὶ βαρέος
[4, 4]	δύο ἐστίν· καὶ γὰρ οἱ	τόποι	δύο, τὸ μέσον καὶ τὸ
[4, 3]	τοῦ φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ	τόπον	ἕκαστον ὁμοίως ὑποληπτέον ὥσπερ καὶ
[4, 3]	κατ´ εἶδος, ἡ δὲ κατὰ	τόπον)	ἐν ἑκάστῃ τούτων τὴν μεταβολὴν
[4, 2]	τὸ κενόν, εἶναι αὐτοῦ τινα	τόπον,	ἐξ οὗ μεταβάλλει καὶ εἰς
[4, 3]	τρόπον ὑποληπτέον καὶ τὸ κατὰ	τόπον	κινητικὸν καὶ κινητὸν οὐ τὸ
[4, 3]	τὸ φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ	τόπον	τί ἐστιν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'
[4, 3]	τὸ δ´ εἰς τὸν αὑτοῦ	τόπον	φέρεσθαι ἕκαστον τὸ εἰς τὸ
[4, 3]	περιεχομένου, τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ	τόπον	φέρεσθαι πρὸς τὸ ὅμοιόν ἐστι
[4, 4]	ὕλη. Καὶ ἐν τοῖς κατὰ	τόπον	ὡσαύτως τὸ μὲν ἄνω τοῦ
[4, 3]	τὸ πᾶν. Ἐπεὶ δ´ ὁ	τόπος	ἐστὶ τὸ τοῦ περιέχοντος πέρας,
[4, 3]	πῦρ κινεῖσθαι εἰς τοὺς αὑτῶν	τόπους	μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Καὶ γὰρ ἡ
[4, 3]	τῷ ποσῷ μεταβάλλει, καὶ ἐν	τόπῳ	τὰ μὲν κοῦφα ἄνω, τὰ
[4, 5]	Ὥστε ἀνάγκη καὶ τὰς ὕλας	τοσαύτας	εἶναι ὅσαπερ ταῦτα, τέτταρας, οὕτω
[4, 3]	ἔρχεται ἐκεῖ καὶ εἰς τὸ	τοσοῦτον	καὶ τὸ τοιοῦτον, οὗ ἡ
[4, 5]	Οὐδὲ τὸ ὕδωρ εἰς τὴν	τοῦ	ἀέρος, ἀλλ´ ἢ ὡς νῦν
[4, 5]	τὸ πῦρ κάτω εἶσιν ὑφαιρουμένου	τοῦ	ἀέρος· οὐδὲν γὰρ ἔχει βάρος
[4, 6]	ἄλλα γεώδη καὶ κονιορτώδη ἐπὶ	τοῦ	ἀέρος. Περὶ δὴ τούτων ἁπάντων
[4, 2]	δὴ διωρισμένων οὐκ εἴρηται περὶ	τοῦ	ἁπλῶς κούφου καὶ βαρέος· νῦν
[4, 2]	διελθόντες οἴονται διωρίσθαι καὶ περὶ	τοῦ	ἁπλῶς κούφου καὶ βαρέος· ὁ
[4, 2]	κενῷ διορίσωσιν, ἔσται τι κουφότερον	τοῦ	ἁπλῶς κούφου καὶ φερομένου ἀεὶ
[4, 4]	ἐν αὐτῇ τῇ ὕλῃ τῇ	τοῦ	βαρέος καὶ κούφου, ᾗ μὲν
[4, 6]	γὰρ ὑπερβάλλῃ ἡ ἰσχὺς ἡ	τοῦ	βάρους τῆς ἐν τῷ συνεχεῖ
[4, 4]	ἐκείνων τετυχηκέναι τοῦ μὲν πλεῖον	τοῦ	δ´ ἔλαττον, ἔσται τὰ μὲν
[4, 4]	Φαμὲν δὲ τὸ μὲν περιέχον	τοῦ	εἴδους εἶναι, τὸ δὲ περιεχόμενον
[4, 2]	θᾶττον τὸ πλεῖον ἄνω πῦρ	τοῦ	ἐλάττονος, καὶ κάτω δὲ πάλιν
[4, 2]	τὰ δὲ κάτω, οὐδὲ περὶ	τοῦ	ἔνια μείζω τὸν ὄγκον ὄντα
[4, 3]	Τὸ δ´ αὐτὸ αἴτιον καὶ	τοῦ	ἤδη ὑπάρχοντα καὶ ὄντα γῆν
[4, 6]	ἢ κάτω ἢ ἄνω, ἀλλὰ	τοῦ	θᾶττον ἢ βραδύτερον. Δι´ ἃς
[4, 4]	ἕλκει πλεῖον ὁ πεφυσημένος ἀσκὸς	τοῦ	κενοῦ. Ὥστ´ εἴ τι ἀέρος
[4, 2]	δὲ καὶ παντὸς αἴτιον εἶναι	τοῦ	κουφοτέρου τὸ πλεῖον ἐνυπάρχειν κενόν.
[4, 5]	φερόμενον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τοῦ	κούφου, ἐὰν ἐκεῖνο ποιῇ τις
[4, 4]	κατὰ γὰρ τὸ ἐκείνων τετυχηκέναι	τοῦ	μὲν πλεῖον τοῦ δ´ ἔλαττον,
[4, 1]	μὲν γὰρ ἀεὶ πέφυκεν ἀπὸ	τοῦ	μέσου φέρεσθαι, τὰ δ´ ἀεὶ
[4, 1]	Τούτων δὲ τὸ μὲν ἀπὸ	τοῦ	μέσου φερόμενον ἄνω λέγω φέρεσθαι,
[4, 2]	ἔτι δὲ τί τὸ αἴτιον	τοῦ	μὴ διεστάναι τὸ πλῆρες καὶ
[4, 1]	πρῶτον· ἐπεὶ δ´ ἐστί τι	τοῦ	οὐρανοῦ ἔσχατον καὶ μέσον, δῆλον
[4, 4]	γῆς μέσον ἢ πρὸς τὸ	τοῦ	παντός, ἐπεὶ ταὐτὸν αὐτῶν ἐστιν,
[4, 1]	αὐτὸς αὑτῷ. Ἡμεῖς δὲ τὸ	τοῦ	παντὸς ἔσχατον ἄνω λέγομεν, ὃ
[4, 3]	τρόπον τινὰ γίγνεται τὸ εἶδος	τοῦ	περιεχομένου, τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ
[4, 3]	δ´ ὁ τόπος ἐστὶ τὸ	τοῦ	περιέχοντος πέρας, περιέχει δὲ πάντα
[4, 5]	γῆς. Ἄνω δ´ εἰς τὴν	τοῦ	πυρός, ἀναιρουμένου τοῦ πυρός, οὐκ
[4, 2]	δὲ καὶ τοῖς περὶ τῆς	τοῦ	πυρὸς κουφότητος αἰτιωμένοις τὸ πολὺ
[4, 5]	εἰς τὴν τοῦ πυρός, ἀναιρουμένου	τοῦ	πυρός, οὐκ οἰσθήσεται ὁ ἀήρ,
[4, 3]	δὲ οὐδὲ κινητικὸν τὸ τυχὸν	τοῦ	τυχόντος· ἀλλ´ ὥσπερ τὸ ἀλλοιωτὸν
[4, 3]	κινητὸν οὐ τὸ τυχὸν εἶναι	τοῦ	τυχόντος. Εἰ οὖν εἰς τὸ
[4, 6]	σιδήρια καὶ μόλιβδος ἐπιπλεῖ ἐπὶ	τοῦ	ὕδατος, ἄλλα δὲ ἐλάττω καὶ
[4, 6]	φησι τὰ ἀναφερόμενα θερμὰ ἐκ	τοῦ	ὕδατος ἀνακωχεύειν (τὰ πλατέα τῶν
[4, 2]	μέρος ἀέρος ἄνω φέρεται ἐκ	τοῦ	ὕδατος. Οἱ μὲν οὖν τοῦτον
[4, 5]	εἰς τὴν αὑτοῦ καὶ ἀνώτερον	τοῦ	ὕδατος, ὅτι τοδί τι ἔχει,
[4, 5]	κάτω, ἀὴρ μὲν εἰς τὴν	τοῦ	ὕδατος χώραν, ὕδωρ δὲ εἰς
[4, 6]	Τὰ δὲ σχήματα οὐκ αἴτια	τοῦ	φέρεσθαι ἁπλῶς ἢ κάτω ἢ
[4, 3]	ἕκαστον γίνεται. Περὶ μὲν οὖν	τοῦ	φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον
[4, 4]	τόπον ὡσαύτως τὸ μὲν ἄνω	τοῦ	ὡρισμένου, τὸ δὲ κάτω τῆς
[4, 2]	ὕδατος ἔσται. Συμβαίνει δὲ πᾶν	τοὐναντίον·	ἀεί τε γὰρ ὁ πλείων
[4, 2]	ὂν τριγώνων. Νῦν δὲ φαίνεται	τοὐναντίον·	ὅσῳ γὰρ ἂν ᾖ πλεῖον,
[4, 3]	γῆν καὶ πῦρ κινεῖσθαι εἰς	τοὺς	αὑτῶν τόπους μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Καὶ
[4, 4]	ὅπερ ἔφαμεν χρῆναι ποιεῖν καὶ	τοὺς	διὰ τὸ πλῆρες τὸ βαρὺ
[4, 2]	πλεῖον γὰρ ἔχειν κενόν. Διὰ	τοῦτο	γὰρ καὶ τὸν ὄγκον εἶναι
[4, 3]	ὅμοιον φέροιτο πρὸς τὸ ὅμοιον.	Τοῦτο	γὰρ οὐ συμβαίνει πάντως· οὐ
[4, 2]	εἶναι βαρύτερα καὶ γῆς ὀλίγης.	Τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἀδύνατον. Τὰ μὲν
[4, 5]	θᾶττον φέρεσθαι κάτω ὕδατος ὀλίγου.	Τοῦτο	δ´ οὐ φαίνεται οὐδαμοῦ οὐδέποτε.
[4, 2]	ἄνω αὐτὸ φερόμενον ἀεὶ κάτω.	Τοῦτο	δὲ ἀδύνατον· τὸ γὰρ ἁπλῶς
[4, 5]	ἐκ πλειόνων ἢ ὅτι πλήρη	(τοῦτο	δὲ ὁρῶμέν τε, καὶ δέδεικται
[4, 4]	ἀνάγκη φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον.	(Τοῦτο	δὲ πότερον συμβαίνει πρὸς τὸ
[4, 3]	τε ἔσχατον καὶ τὸ μέσον,	τοῦτο	δὲ τρόπον τινὰ γίγνεται τὸ
[4, 4]	γὰρ ἂν ἄλλῳ· εἰ δὲ	τοῦτο,	εἴη ἄν τι ἄλλο, ὃ
[4, 2]	μεγάλων βαρύτερα εἶναι. Εἰ δὲ	τοῦτο	ἔσται, συμβήσεται πολὺν ἀέρα καὶ
[4, 4]	ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ μεταξύ· διὰ	τοῦτό	ἐστί τι καὶ ἄλλο βαρὺ
[4, 2]	οὐκ ἔσται κουφότερον. Διὰ γὰρ	τοῦτο	καὶ τὸ πῦρ εἶναί φασι
[4, 2]	καὶ στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον· ὥστε	τοῦτο	λεκτέον. Ἔνιοι μὲν οὖν τῶν
[4, 2]	οὐκ ἐφαρμόττει. Δῆλον δ´ ἔσται	τοῦτο	μᾶλλον προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ τὸ
[4, 5]	νῦν εἴρηται. Ἡ γῆ δὲ	τοῦτο	οὐ πάσχει, ὅτι οὐχ ἓν
[4, 6]	ἐν τῷ ἀέρι ἔτι μᾶλλον	τοῦτο	ποιεῖν, ὥσπερ ἐνίσταται κἀκεῖνος αὐτός.
[4, 2]	ἐχόντων βάρος. Οὐκ ἔδει δὲ	τοῦτο	συμβαίνειν, εἴπερ τούτῳ διώρισται τὸ
[4, 3]	ὑπὸ τῆς αὐτῆς κινήσεως ἀνάγκη	τοῦτο	συμβαίνειν, ὥσθ´ ὅπου πέφυκεν ἕν
[4, 2]	δὲ τὸ πλῆρες, καὶ διὰ	τοῦτο	τοῖς ἄλλοις αἴτια τῆς φορᾶς
[4, 4]	δ´ ἀὴρ ἡσυχάζων, δῆλον ὅτι	τοῦτο	φέρεται πρὸς τὸ ἔσχατον. Ὥστε
[4, 2]	ἔλαττον κενόν. Εἰ μὲν οὖν	τοῦτο	(φήσουσιν, ἔσται τι πλῆθος γῆς
[4, 2]	δὲ πολὺ βραδύτερον. Πρὸς δὲ	τούτοις,	ἐπεὶ τὸ μὲν ἐλάσσω ἔχον
[4, 2]	καὶ εἰς ὅν. Πρὸς δὲ	τούτοις	τί τῆς κινήσεως αἴτιον; Οὐ
[4, 2]	δὲ συνθέτων, ἐπειδήπερ οὐ φαίνεται	τοῦτον	ἕκαστον ἔχειν τὸν τρόπον, ἀλλὰ
[4, 6]	τῶν περὶ αὐτὰ συμβεβηκότων διωρίσθω	τοῦτον	ἡμῖν τὸν τρόπον. ή.
[4, 2]	τῶν ἄλλων εἰρημένα ταῦτα, καὶ	τοῦτον	λέγεται τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'
[4, 2]	ἐνυπάρχειν κενόν. (Λέγουσι μὲν οὖν	τοῦτον	τὸν τρόπον, ἀνάγκη δὲ προσθεῖναι
[4, 2]	νῦν ἀπορίαν. Συμβήσεται γὰρ καὶ	τοῦτον	τὸν τρόπον λέγουσιν ὡσαύτως τὸ
[4, 2]	τοῦ ὕδατος. Οἱ μὲν οὖν	τοῦτον	τὸν τρόπον περὶ κούφου καὶ
[4, 1]	πολλοὶ λέγουσι, πλὴν οὐχ ἱκανῶς.	Τούτου	δ´ αἴτιον ὅτι νομίζουσιν οὐχ
[4, 2]	ἔδει δὲ τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ	τούτῳ	διώρισται τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον.
[4, 6]	ἐπὶ τοῦ ἀέρος. Περὶ δὴ	τούτων	ἁπάντων τὸ μὲν νομίζειν αἴτιον
[4, 3]	ἐν οἷς διωρίζομεν ὅτι οὐθὲν	τούτων	αὐτὸ ἑαυτὸ κινεῖ. Διὰ τίνα
[4, 2]	βαρέα τῶν σωμάτων, ἀλλὰ περὶ	τούτων	αὐτῶν εἰπεῖν διὰ τί τὸ
[4, 1]	δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον.	Τούτων	δὲ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ
[4, 3]	μεγέθους ὑπεροχήν. Ὁμοίως δὲ καὶ	τούτων	ἕκαστον τὸ μὲν ἐν τῷ
[4, 3]	τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον	τούτων	ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν φαίνεται τὴν
[4, 5]	κάτω· τὸ δ´ ἑτέρας μὲν	τούτων,	ἐχούσας δ´ οὕτω πρὸς ἀλλήλας
[4, 4]	ὕδωρ· ἁπλῶς μὲν γὰρ οὐδέτερον	τούτων	κοῦφον ἢ βαρύ· γῆς μὲν
[4, 4]	τὰ δὲ κουφότητα, δῆλον ὅτι	τούτων	μὲν αἰτία πάντων ἡ ἐν
[4, 4]	δὲ δή τι καὶ μεταξὺ	τούτων,	ὃ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν λέγεται
[4, 2]	πρότερον ἐλθόντων ἐπὶ τὴν περὶ	τούτων	σκέψιν σχεδὸν οἱ πλεῖστοι περὶ
[4, 3]	δὲ κατὰ τόπον) ἐν ἑκάστῃ	τούτων	τὴν μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην ἐκ
[4, 3]	ἐγγύτατα τῆς οὐσίας εἶναι τὴν	τούτων	ὕλην· σημεῖον δ´ ὅτι ἡ
[4, 3]	καὶ μεταβολάς. Ἐπεὶ γάρ εἰσι	τρεῖς	αἱ κινήσεις (ἡ μὲν κατὰ
[4, 5]	ἢ τὸ μέγεθος ἢ τὰ	τρίγωνα,	ἢ πάντα ἄνω ἢ πάντα
[4, 5]	ἐν γὰρ τῷ πολλῷ ἀέρι	τρίγωνα	πλείω ἢ τὰ στερεὰ ἢ
[4, 2]	πῦρ ἐκ τῶν αὐτῶν εἶναι	τριγώνων,	ἀλλὰ διαφέρειν ὀλιγότητι καὶ πλήθει,
[4, 2]	Ὥστ´ οὐ δι´ ὀλιγότητα τῶν	τριγώνων,	ἐξ ὧν συνεστάναι φασὶν ἕκαστον
[4, 2]	βαρύτερον ἦν ἐκ πλειόνων ὂν	τριγώνων.	Νῦν δὲ φαίνεται τοὐναντίον· ὅσῳ
[4, 2]	κοῦφον, ὥσπερ τοῖς ἐκ τῶν	τριγώνων	συνιστᾶσιν· ἐναντίας δέ, (καθάπερ οἱ
[4, 2]	φαίνεται τοῦτον ἕκαστον ἔχειν τὸν	τρόπον,	ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα ὁρῶμεν ἐλάττω
[4, 2]	(Λέγουσι μὲν οὖν τοῦτον τὸν	τρόπον,	ἀνάγκη δὲ προσθεῖναι τοῖς οὕτω
[4, 6]	συμβεβηκότων διωρίσθω τοῦτον ἡμῖν τὸν	τρόπον.	ή.
[4, 4]	δὲ κάτω· τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	καὶ θᾶττον τὸ πλεῖον. Ἄλλως
[4, 2]	ἕκαστόν ἐστιν. Τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	καὶ ξύλου μόλιβδόν φασιν· ἔκ
[4, 2]	τῶν ἑτέρων, κἂν ἄλλον ὁντινοῦν	τρόπον	κατασκευάζων, μόνον δὲ τὴν αὐτὴν
[4, 2]	ταῦτα, καὶ τοῦτον λέγεται τὸν	τρόπον.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἡμεῖς δὲ λέγωμεν
[4, 2]	Συμβήσεται γὰρ καὶ τοῦτον τὸν	τρόπον	λέγουσιν ὡσαύτως τὸ ἀδύνατον. Ἐν
[4, 2]	Οἱ μὲν οὖν τοῦτον τὸν	τρόπον	περὶ κούφου καὶ βαρέος διώρισαν·
[4, 6]	καὶ διαιρετικὰ δὴ τὸν αὐτὸν	τρόπον	τὰ μὲν μᾶλλον τὰ δ´
[4, 3]	καὶ τὸ μέσον, τοῦτο δὲ	τρόπον	τινὰ γίγνεται τὸ εἶδος τοῦ
[4, 3]	τὸ αὐξητικόν. Τὸν αὐτὸν δὴ	τρόπον	ὑποληπτέον καὶ τὸ κατὰ τόπον
[4, 3]	μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Καὶ γὰρ ἡ	τροφή,	ὅταν τὸ κωλῦον, καὶ τὸ
[4, 2]	μὲν ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ	τυγχάνει	γεγραμμένον, βαρύτερον μὲν τὸ ἐκ
[4, 4]	ἄνω φερόμενον, ἐὰν μή τι	τύχῃ	κωλῦον ἕτερον, γῆς δὲ κάτω·
[4, 4]	κουφότερα (ἐπιπολάζει γὰρ αὐτῇ τὸ	τυχὸν	αὐτῶν μόριον) πυρὸς δὲ βαρύτερα
[4, 3]	κινητικὸν καὶ κινητὸν οὐ τὸ	τυχὸν	εἶναι τοῦ τυχόντος. Εἰ οὖν
[4, 4]	οἷον φαίνεται πυρὸς μὲν τὸ	τυχὸν	μέγεθος ἄνω φερόμενον, ἐὰν μή
[4, 3]	ὁμοίως δὲ οὐδὲ κινητικὸν τὸ	τυχὸν	τοῦ τυχόντος· ἀλλ´ ὥσπερ τὸ
[4, 3]	μεταξύ, καὶ οὐκ εἰς τὸ	τυχὸν	τῷ τυχόντι μεταβολὴν οὖσαν· ὁμοίως
[4, 3]	οὐκ εἰς τὸ τυχὸν τῷ	τυχόντι	μεταβολὴν οὖσαν· ὁμοίως δὲ οὐδὲ
[4, 3]	οὐδὲ κινητικὸν τὸ τυχὸν τοῦ	τυχόντος·	ἀλλ´ ὥσπερ τὸ ἀλλοιωτὸν καὶ
[4, 3]	οὐ τὸ τυχὸν εἶναι τοῦ	τυχόντος.	Εἰ οὖν εἰς τὸ ἄνω
[4, 4]	τὸ πῦρ καὶ ἐν αὐτῷ	τῷ	ἀέρι ἄνω φερόμενον, ὁ δ´
[4, 6]	ἀντικρούοντα αὐτοῖς. Ἔδει δ´ ἐν	τῷ	ἀέρι ἔτι μᾶλλον τοῦτο ποιεῖν,
[4, 5]	ὑπερέξει ὕδωρ τε ἀέρος ὀλίγου	τῷ	ἄνω καὶ ἀὴρ ὕδατος τῷ
[4, 2]	ἔχει πρὸς τὰς ἔμπροσθεν ἀπορίας.	Τῷ	δὲ μίαν ποιεῖν φύσιν τῶν
[4, 4]	ἀέρι μὲν γὰρ οὐκ ἐπιπολάζει,	τῷ	δὲ ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι δ´
[4, 1]	οἰκεία· βαρὺ γὰρ καὶ κοῦφον	τῷ	δύνασθαι κινεῖσθαι φυσικῶς πως λέγομεν.
[4, 4]	κούφοις, δῆλον πολλαχόθεν. Πρῶτον μὲν	τῷ	εἰς ἄπειρον μὴ ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι
[4, 5]	ἁπλῶς, εἰ πάντα ῥέπει μᾶλλον	τῷ	ἐκ μειζόνων εἶναι σωμάτων ἢ
[4, 2]	τῷ πλεῖον στερεὸν ἔχειν ἢ	τῷ	ἔλαττον κενόν. Εἰ μὲν οὖν
[4, 2]	τῷ πλείονι πυρὶ καὶ ἐν	τῷ	ἐλάττονι τὸν αὐτὸν ἕξει λόγον
[4, 4]	ἐσχάτῳ, τὸ δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ	τῷ	ἐπιπολάζοντι. Διὸ καὶ εὐλόγως τὸ
[4, 4]	ἐναντίον γὰρ τὸ μὲν μέσον	τῷ	ἐσχάτῳ, τὸ δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ
[4, 5]	τῷ ἄνω καὶ ἀὴρ ὕδατος	τῷ	κάτω, καθάπερ εἴρηται πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 2]	πλήθει πυρός. Ὁμοίως δὲ κἂν	τῷ	κενῷ διορίσωσιν, ἔσται τι κουφότερον
[4, 2]	Ἄλογον δὲ καὶ τὸ χώραν	τῷ	κενῷ ποιεῖν, ὥσπερ οὐκ αὐτὸ
[4, 2]	δὲ μίαν ποιεῖν φύσιν τῶν	τῷ	μεγέθει διαφερόντων ἀναγκαῖον ταὐτὸν συμβαίνειν
[4, 1]	μὴ νομίζειν εἶναί τι ἐν	τῷ	οὐρανῷ τὸ μὲν ἄνω τὸ
[4, 2]	τὸ ἁπλῶς βαρύ; Ἢ γὰρ	τῷ	πλεῖον στερεὸν ἔχειν ἢ τῷ
[4, 2]	ὡσαύτως τὸ ἀδύνατον. Ἐν γὰρ	τῷ	πλείονι πυρὶ καὶ ἐν τῷ
[4, 4]	ἡ διάστασις· καὶ γὰρ ἐν	τῷ	ποιῷ καὶ ἐν τῷ ποσῷ
[4, 3]	τούτων ἕκαστον τὸ μὲν ἐν	τῷ	ποιῷ, τὸ δ´ ἐν τῷ
[4, 5]	κάτω θᾶττον γῆς· ἐν γὰρ	τῷ	πολλῷ ἀέρι τρίγωνα πλείω ἢ
[4, 4]	ἐν τῷ ποιῷ καὶ ἐν	τῷ	ποσῷ ἐστι τὸ μὲν ὡς
[4, 3]	τῷ ποιῷ, τὸ δ´ ἐν	τῷ	ποσῷ μεταβάλλει, καὶ ἐν τόπῳ
[4, 6]	ἡ τοῦ βάρους τῆς ἐν	τῷ	συνεχεῖ πρὸς τὴν διάσπασιν καὶ
[4, 2]	βαρύτερον οἱ μὲν ὥσπερ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον μὲν
[4, 2]	γῆς ὕδωρ. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ	τῷ	τὸ κενὸν ἀνάλογον ἔχειν πρὸς
[4, 3]	καὶ οὐκ εἰς τὸ τυχὸν	τῷ	τυχόντι μεταβολὴν οὖσαν· ὁμοίως δὲ
[4, 1]	Ἰδόντες οὖν πρῶτον τὰ παρὰ	τῶν	ἄλλων εἰρημένα, καὶ διαπορήσαντες ὅσα
[4, 2]	ἀδύνατον. Τὰ μὲν οὖν παρὰ	τῶν	ἄλλων εἰρημένα ταῦτα, καὶ τοῦτον
[4, 2]	ὁ μόλιβδος· ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστον τῶν ἐχόντων βάρος.
[4, 2]	Ἔλαττον μὲν γὰρ ἕξει στερεὸν	τῶν	ἄλλων σωμάτων, καὶ τὸ κενὸν
[4, 4]	ἀέρι ὑφίσταται. Ἐπεὶ δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων τὰ μὲν ἔχει βάρος
[4, 2]	χαλκοῦ χαλκός. Ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν ὁμοειδῶν ἕκαστον· ἐν
[4, 6]	λέγων τὸν σοῦν τὴν κίνησιν	τῶν	ἄνω φερομένων σωμάτων. Ἐπεὶ δ´
[4, 2]	βαρύτερα καὶ κουφότερα ἀλλήλων καὶ	τῶν	ἁπλῶν ἐστιν. Τὸ δὲ μεγέθει
[4, 2]	πλῆρες, οὐκ ἔσται τὰ μεταξὺ	τῶν	ἁπλῶς βαρέων καὶ κούφων διὰ
[4, 1]	ξύλου χαλκόν. Περὶ μὲν οὖν	τῶν	ἁπλῶς λεγομένων οὐδὲν εἴρηται παρὰ
[4, 2]	μόλιβδόν φασιν· ἔκ τινων γὰρ	τῶν	αὐτῶν εἶναι πάντα τὰ σώματα
[4, 2]	καὶ ὕδωρ καὶ πῦρ ἐκ	τῶν	αὐτῶν εἶναι τριγώνων, ἀλλὰ διαφέρειν
[4, 2]	βαρύτερον μὲν τὸ ἐκ πλειόνων	τῶν	αὐτῶν συνεστός, κουφότερον δὲ τὸ
[4, 1]	κοῦφον, τὸ δὲ πρὸς ἕτερον·	τῶν	γὰρ ἐχόντων βάρος φαμὲν τὸ
[4, 2]	τὸ μεῖζον εἶναι βαρύτερον αὐτῶν.	Τῶν	δὲ συνθέτων, ἐπειδήπερ οὐ φαίνεται
[4, 2]	θάτερον φύσει θᾶττον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'	Τῶν	δὴ πρότερον ἐλθόντων ἐπὶ τὴν
[4, 2]	ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ δῆλον πῶς ἐκ	τῶν	εἰρημένων ὁμολογούμενα τοῖς φαινομένοις συμβήσεται
[4, 2]	μείζω τὸν ὄγκον ὄντα κουφότερα	τῶν	ἐλαττόνων εἶναι σωμάτων οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν,
[4, 5]	εἶναι ἕτερον. Οὐδὲν γὰρ κωλύει	τῶν	ἐναντίων εἶναι μεταξὺ καὶ ἓν
[4, 3]	τὴν μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία καὶ
[4, 2]	ποιῶν βαρύτερα καὶ κουφότερα θάτερα	τῶν	ἑτέρων, κἂν ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον
[4, 2]	γὰρ ἁπλῶς κοῦφον ἀεὶ κουφότερον	τῶν	ἐχόντων βάρος καὶ κάτω φερομένων,
[4, 2]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον	τῶν	ἐχόντων βάρος. Οὐκ ἔδει δὲ
[4, 6]	τοῦ ὕδατος ἀνακωχεύειν (τὰ πλατέα	τῶν	ἐχόντων βάρος, τὰ δὲ στενὰ
[4, 5]	μὲν οὖν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ	τῶν	ἐχόντων καὶ βάρος καὶ κουφότητα
[4, 2]	ὁμοειδῶν ἕκαστον· ἐν ὑπεροχῇ γὰρ	τῶν	ἴσων μορίων βαρύτερον ἕκαστόν ἐστιν.
[4, 3]	ἀπολελυμένων ἐστί, καὶ γενέσει ὑστάτη	τῶν	κινήσεων, ὥστε πρώτη ἂν εἴη
[4, 5]	ἔσται ὃ ἀεὶ κάτω. Καὶ	τῶν	μεταξὺ δὴ ἔνια ἔσται κάτω
[4, 2]	τοῦτο λεκτέον. Ἔνιοι μὲν οὖν	τῶν	μὴ φασκόντων εἶναι κενὸν οὐδὲν
[4, 3]	οὗ νῦν ἡ σελήνη, οἰσθήσεται	τῶν	μορίων ἕκαστον πρὸς αὐτήν, ἀλλ´
[4, 2]	ταῖς ἡλικίαις καινοτέρως ἐνόησαν περὶ	τῶν	νῦν λεχθέντων. Φαίνεται γὰρ ἔνια
[4, 2]	Ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	ὁμοειδῶν ἕκαστον· ἐν ὑπεροχῇ γὰρ
[4, 2]	σκέψιν σχεδὸν οἱ πλεῖστοι περὶ	τῶν	οὕτω βαρέων καὶ κούφων εἰρήκασι
[4, 6]	οὖν βαρέος καὶ κούφου καὶ	τῶν	περὶ αὐτὰ συμβεβηκότων διωρίσθω τοῦτον
[4, 2]	στερεὸν καὶ τὸ πλῆρες ὑπερβάλλει	τῶν	περιεχομένων στερεῶν ἔν τινι μικρῷ
[4, 1]	παρὰ τῶν πρότερον, περὶ δὲ	τῶν	πρὸς ἕτερον· οὐ γὰρ λέγουσι
[4, 2]	διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν ἔοικε μᾶλλον	τῶν	πρότερον, ὅτι δ´ ἐνδέχεται καθ´
[4, 1]	ἁπλῶς λεγομένων οὐδὲν εἴρηται παρὰ	τῶν	πρότερον, περὶ δὲ τῶν πρὸς
[4, 4]	εἶναι καὶ κοῦφα διὰ τὴν	τῶν	πρώτων διαφοράν· λέγω δ´ οἷον
[4, 2]	τὸ φάσκειν ἐξ ἴσων συγκεῖσθαι	τῶν	πρώτων τὰ ἰσοβαρῆ· ἴσα γὰρ
[4, 3]	περὶ βαρέος καὶ κούφου καὶ	τῶν	συμβαινόντων περὶ αὐτὰ παθημάτων, διὰ
[4, 6]	δ´ ἐστὶ τὰ μὲν εὐδιαίρετα	τῶν	συνεχῶν τὰ δ´ ἧττον, καὶ
[4, 2]	τῆς φορᾶς ἑκατέρας, οὐθὲν περὶ	τῶν	συνθέτων ἔδει σκοπεῖν διὰ τί
[4, 3]	ἄνω φέρεται τὰ δὲ κάτω	τῶν	σωμάτων ἀεὶ κατὰ φύσιν, τὰ
[4, 2]	μὲν κοῦφα τὰ δὲ βαρέα	τῶν	σωμάτων, ἀλλὰ περὶ τούτων αὐτῶν
[4, 2]	ὧν συνέστηκε τὰ βάρος ἔχοντα	τῶν	σωμάτων, ἄτοπον τὸ φάναι· τοῖς
[4, 2]	ἁπλῶς κοῦφα τὰ δὲ βαρέα	τῶν	σωμάτων, καὶ φέρεται τὰ μὲν
[4, 2]	ἔνια τὸν ὄγκον μὲν ἐλάττω	τῶν	σωμάτων, ὄντα δὲ βαρύτερα. Δῆλον
[4, 4]	μὲν κοῦφα τὰ δὲ βαρέα	τῶν	σωμάτων. Ὥστε περὶ ἐκείνων λεκτέον·
[4, 2]	ἐνδέχεται καθ´ ἕκαστον ποιεῖν διαφορὰς	τῶν	τεττάρων στοιχείων, ἀσφαλεστέρως ἔχει πρὸς
[4, 2]	μέσον. Ὥστ´ οὐ δι´ ὀλιγότητα	τῶν	τριγώνων, ἐξ ὧν συνεστάναι φασὶν
[4, 2]	καὶ κοῦφον, ὥσπερ τοῖς ἐκ	τῶν	τριγώνων συνιστᾶσιν· ἐναντίας δέ, (καθάπερ
[4, 2]	Τῷ δὲ μίαν ποιεῖν φύσιν	τῶν	τῷ μεγέθει διαφερόντων ἀναγκαῖον ταὐτὸν
[4, 3]	τίνα μὲν οὖν αἰτίαν φέρεται	τῶν	φερομένων ἕκαστον, καὶ τὸ φέρεσθαι
[4, 4]	κοῦφον καὶ ἁπλῶς βαρύ, ἐκ	τῶνδ´	ἐστὶ φανερόν. Λέγω δ´ ἁπλῶς