Livre, chapitre
[4, 2]	τῶν πρότερον, ὅτι δ´ ἐνδέχεται	καθ´	ἕκαστον ποιεῖν διαφορὰς τῶν τεττάρων
[4, 6]	τε βάρος ἔχει τινὰ ἰσχὺν	καθ´	ἣν φέρεται κάτω, καὶ τὰ
[4, 4]	γὰρ ἐπιπολάζουσί τισι καὶ ὑφίστανται,	καθάπερ	ἀὴρ καὶ ὕδωρ· ἁπλῶς μὲν
[4, 3]	τὸ ὑποσπάσαν ἢ ὅθεν ἀπεπήδησεν,	καθάπερ	εἴρηται ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις,
[4, 5]	καὶ ἀὴρ ὕδατος τῷ κάτω,	καθάπερ	εἴρηται πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ
[4, 4]	καὶ τὸ κοῦφον. Ὁρῶμεν γάρ,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον, ὅτι τὰ γεηρὰ
[4, 2]	ὁρῶμεν ἐλάττω τὸν ὄγκον ὄντα,	καθάπερ	ἐρίου χαλκόν, ἕτερον τὸ αἴτιον
[4, 2]	τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν· ἐναντίας δέ,	(καθάπερ	οἱ τὸ κενὸν καὶ πλῆρες,
[4, 1]	μὲν ἄνω τὸ δὲ κάτω,	καθάπερ	τινὲς ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ εἶναι
[4, 4]	λέγωμεν. Πρῶτον μὲν οὖν διωρίσθω,	καθάπερ	φαίνεται πᾶσι, βαρὺ μὲν ἁπλῶς
[4, 4]	ἐστί τι ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει,	καθάπερ	φαίνεται τὸ πῦρ καὶ ἐν
[4, 3]	Ὅλως μὲν οὖν τοῖς ὁμοίοις	καὶ	ἀδιαφόροις ὑπὸ τῆς αὐτῆς κινήσεως
[4, 5]	οὖν ἔχον τοιαύτην ὕλην κοῦφον	καὶ	ἀεὶ ἄνω, τὸ δὲ τὴν
[4, 5]	τὸ δὲ τὴν ἐναντίαν βαρὺ	καὶ	ἀεὶ κάτω· τὸ δ´ ἑτέρας
[4, 4]	δοκεῖ τισιν εἶναι καὶ ἑτέροις,	καὶ	ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον.
[4, 5]	πλεῖον ἕξει πῦρ ὀλίγου ἀέρος,	καὶ	ἀὴρ πολὺς ὀλίγου ὕδατος γῆν
[4, 3]	ἐστιν ἀλλήλοις, οἷον ὕδωρ ἀέρι	καὶ	ἀὴρ πυρί. Ἀνάπαλιν δὲ λέγειν
[4, 5]	τε ἀέρος ὀλίγου τῷ ἄνω	καὶ	ἀὴρ ὕδατος τῷ κάτω, καθάπερ
[4, 4]	βαρὺ καὶ κοῦφον, οἷον ὕδωρ	καὶ	ἀήρ. Φαμὲν δὲ τὸ μὲν
[4, 6]	μικρότητα ἐπιπλεῖ, οἷον τὸ ψῆγμα	καὶ	ἄλλα γεώδη καὶ κονιορτώδη ἐπὶ
[4, 4]	μεταξύ· διὰ τοῦτό ἐστί τι	καὶ	ἄλλο βαρὺ καὶ κοῦφον, οἷον
[4, 5]	τε ἀεὶ καὶ πανταχοῦ φέρεται	καὶ	ἄνω) ἐὰν δὲ τὸ κενὸν
[4, 3]	ἀεὶ κατὰ φύσιν, τὰ δὲ	καὶ	ἄνω καὶ κάτω, μετὰ δὲ
[4, 5]	πρὸς ἀλλήλας ὡς αὗται ἁπλῶς,	καὶ	ἄνω καὶ κάτω (φερομένας) διὸ
[4, 1]	καὶ μέσον, δῆλον ὅτι ἔσται	καὶ	ἄνω καὶ κάτω, ὥσπερ καὶ
[4, 2]	τὸ μὲν πῦρ ἀεὶ κοῦφον	καὶ	ἄνω φέρεται, ἡ δὲ γῆ
[4, 2]	ἂν ᾖ πλεῖον, κουφότερόν ἐστι	καὶ	ἄνω φέρεται θᾶττον. Καὶ ἄνωθεν
[4, 2]	ἐστι καὶ ἄνω φέρεται θᾶττον.	Καὶ	ἄνωθεν δὲ κάτω τὸ ὀλίγον
[4, 5]	τὸν ἀέρα εἰς τὴν αὑτοῦ	καὶ	ἀνώτερον τοῦ ὕδατος, ὅτι τοδί
[4, 4]	δ´ ἐστί τι ἁπλῶς κοῦφον	καὶ	ἁπλῶς βαρύ, ἐκ τῶνδ´ ἐστὶ
[4, 2]	τὸν ὄγκον. Τὰ δὲ πρῶτα	καὶ	ἄτομα τοῖς μὲν ἐπίπεδα λέγουσιν
[4, 4]	ἡ φορὰ τοῖς ἔχουσι βάρος	καὶ	ἀφ´ οὗ τοῖς κούφοις, δῆλον
[4, 2]	τοῦτον τὸν τρόπον περὶ κούφου	καὶ	βαρέος διώρισαν· τοῖς δ´ οὐχ
[4, 2]	εἴρηται περὶ τοῦ ἁπλῶς κούφου	καὶ	βαρέος· νῦν γὰρ τὸ μὲν
[4, 2]	καὶ περὶ τοῦ ἁπλῶς κούφου	καὶ	βαρέος· ὁ δὲ λόγος αὐτοῖς
[4, 2]	κενὸν οὐδὲν διώρισαν περὶ κούφου	καὶ	βαρέος, οἷον Ἀναξαγόρας καὶ Ἐμπεδοκλῆς·
[4, 5]	καὶ ὕδωρ ἔχουσι καὶ κουφότητα	καὶ	βάρος ἑκάτερον, καὶ ὕδωρ μὲν
[4, 5]	τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τῶν ἐχόντων	καὶ	βάρος καὶ κουφότητα ἕκαστον ἔχει
[4, 4]	ἁπλῶς κοῦφον ὃ ἀεὶ ἄνω	καὶ	βαρὺ ὃ ἀεὶ κάτω πέφυκε
[4, 2]	γὰρ πλεῖον ἧττον ἂν ἐφέρετο	καὶ	βαρύτερον ἦν ἐκ πλειόνων ὂν
[4, 2]	προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ τὸ κουφότερον	καὶ	βαρύτερον οἱ μὲν ὥσπερ ἐν
[4, 4]	τοῖς γένεσιν αὕτη ἡ διάστασις·	καὶ	γὰρ ἐν τῷ ποιῷ καὶ
[4, 4]	καὶ κοῦφον, οἷς ἀμφότερα ὑπάρχει·	καὶ	γὰρ ἐπιπολάζουσί τισι καὶ ὑφίστανται,
[4, 3]	τοὺς αὑτῶν τόπους μηδενὸς ἐμποδίζοντος.	Καὶ	γὰρ ἡ τροφή, ὅταν τὸ
[4, 4]	βαρὺ καὶ κοῦφον δύο ἐστίν·	καὶ	γὰρ οἱ τόποι δύο, τὸ
[4, 3]	ὅτι ἡ φορὰ ἀπολελυμένων ἐστί,	καὶ	γενέσει ὑστάτη τῶν κινήσεων, ὥστε
[4, 4]	ἀέρα δὲ πλὴν ἐν ὕδατι	καὶ	γῇ· ἐν τῇ αὑτοῦ γὰρ
[4, 2]	πολὺ πῦρ ὕδατος εἶναι βαρύτερα	καὶ	γῆς ὀλίγης. Τοῦτο δ´ ἐστὶν
[4, 5]	πλήρη (τοῦτο δὲ ὁρῶμέν τε,	καὶ	δέδεικται ὅτι ὁμοίως κάτω τε
[4, 3]	γῆ κάτω, τὸ αὐτό ἐστι	καὶ	διὰ τί τὸ ὑγιαστὸν ἂν
[4, 1]	τίς ἡ φύσις αὐτῶν, σκεπτέον,	καὶ	διὰ τίν´ αἰτίαν ἔχουσι τὰς
[4, 4]	τὸ πλῆρες τὸ βαρὺ λέγοντας	καὶ	διὰ τὸ κενὸν τὸ κοῦφον.
[4, 2]	φέρεσθαι, κάτω δὲ τὸ πλῆρες,	καὶ	διὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις αἴτια
[4, 6]	τῷ συνεχεῖ πρὸς τὴν διάσπασιν	καὶ	διαίρεσιν, βιάσεται κάτω θᾶττον, ἐὰν
[4, 6]	τῶν συνεχῶν τὰ δ´ ἧττον,	καὶ	διαιρετικὰ δὴ τὸν αὐτὸν τρόπον
[4, 1]	τὰ παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα,	καὶ	διαπορήσαντες ὅσα πρὸς τὴν σκέψιν
[4, 6]	δὴ ἐν ἑκάστῳ γένει εὐδιαιρετώτερον	καὶ	διασπᾶται ῥᾷον. Τὰ μὲν οὖν
[4, 5]	ἁπάντων τὴν κοινήν, ἄλλως τε	καὶ	εἰ γίγνονται ἐξ ἀλλήλων, ἀλλὰ
[4, 2]	βαρὺ καὶ κοῦφον. Ἄτοπον δὲ	καὶ	εἰ διὰ τὸ κενὸν μὲν
[4, 2]	τινα τόπον, ἐξ οὗ μεταβάλλει	καὶ	εἰς ὅν. Πρὸς δὲ τούτοις
[4, 3]	εἰς ἐντελέχειαν ἰὸν ἔρχεται ἐκεῖ	καὶ	εἰς τὸ τοσοῦτον καὶ τὸ
[4, 3]	οὖν γίγνηται ἐξ ὕδατος ἀὴρ	καὶ	ἐκ βαρέος κοῦφον, ἔρχεται εἰς
[4, 2]	πολλάκις ἐξ ἴσων στερεῶν ἢ	καὶ	ἐλαττόνων. Ὅλως δὲ καὶ παντὸς
[4, 2]	κούφου καὶ βαρέος, οἷον Ἀναξαγόρας	καὶ	Ἐμπεδοκλῆς· οἱ δὲ διορίσαντες μέν,
[4, 6]	κάτω, διὰ τὸ διαιρεῖν ῥᾳδίως.	Καὶ	ἐν ἀέρι πολὺ μᾶλλον, ὅσῳ
[4, 4]	δὲ κάτω τῆς ὕλης. Ὥστε	καὶ	ἐν αὐτῇ τῇ ὕλῃ τῇ
[4, 4]	ἐπιπολάζει, καθάπερ φαίνεται τὸ πῦρ	καὶ	ἐν αὐτῷ τῷ ἀέρι ἄνω
[4, 2]	ἀεὶ κοῦφον διὰ τὸ λέγεσθαι	καὶ	ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος ἕτερον
[4, 4]	μᾶλλον, τὸ δ´ ὡς ὕλη.	Καὶ	ἐν τοῖς κατὰ τόπον ὡσαύτως
[4, 3]	δ´ ἐν τῷ ποσῷ μεταβάλλει,	καὶ	ἐν τόπῳ τὰ μὲν κοῦφα
[4, 2]	Ἐν γὰρ τῷ πλείονι πυρὶ	καὶ	ἐν τῷ ἐλάττονι τὸν αὐτὸν
[4, 4]	καὶ γὰρ ἐν τῷ ποιῷ	καὶ	ἐν τῷ ποσῷ ἐστι τὸ
[4, 5]	κωλύει τῶν ἐναντίων εἶναι μεταξὺ	καὶ	ἓν καὶ πλείω, (ὥσπερ ἐν
[4, 5]	ἓν μόνον ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει	καὶ	ἓν ὃ πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγκη
[4, 3]	ἔρχεται, τὸ δ´ εἰς αὔξην·	καὶ	ἐπεὶ ταὐτὸν τὸ ὑγιαστὸν καὶ
[4, 5]	ἀέρος κάτω φερόμενον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τοῦ κούφου, ἐὰν ἐκεῖνο
[4, 5]	εἶναι ἃ καὶ ὑφίσταταί τινι	καὶ	ἐπιπολάζει τινί. Ὥστε ἀνάγκη καὶ
[4, 4]	ὕλη, ᾗ δὲ τοιοῦτον, κούφου·	καὶ	ἔστι μὲν ἡ αὐτή, τὸ
[4, 4]	μὲν γὰρ δοκεῖ τισιν εἶναι	καὶ	ἑτέροις, καὶ ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς
[4, 4]	ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ ἐπιπολάζοντι. Διὸ	καὶ	εὐλόγως τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον
[4, 3]	τί φέρεται τὸ πῦρ ἄνω	καὶ	ἡ γῆ κάτω, τὸ αὐτό
[4, 6]	τοῦ ὕδατος, ἄλλα δὲ ἐλάττω	καὶ	ἧττον βαρέα, ἂν ᾖ στρογγύλα
[4, 5]	ὅταν γένηται τὸ ἐπίπεδον ἓν	καὶ	θᾶττον σπάσῃ τις ἄνω τῆς
[4, 4]	κάτω· τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	θᾶττον τὸ πλεῖον. Ἄλλως δὲ
[4, 1]	παντὸς ἔσχατον ἄνω λέγομεν, ὃ	καὶ	κατὰ τὴν θέσιν ἐστὶν ἄνω
[4, 2]	πλεῖον ἄνω πῦρ τοῦ ἐλάττονος,	καὶ	κάτω δὲ πάλιν ὡσαύτως ὁ
[4, 3]	φύσιν, τὰ δὲ καὶ ἄνω	καὶ	κάτω, μετὰ δὲ ταῦτα περὶ
[4, 3]	δὲ πάντα τὰ κινούμενα ἄνω	καὶ	κάτω τό τε ἔσχατον καὶ
[4, 5]	ὡς αὗται ἁπλῶς, καὶ ἄνω	καὶ	κάτω (φερομένας) διὸ ἀὴρ καὶ
[4, 2]	ἀεὶ κουφότερον τῶν ἐχόντων βάρος	καὶ	κάτω φερομένων, τὸ δὲ κουφότερον
[4, 1]	δῆλον ὅτι ἔσται καὶ ἄνω	καὶ	κάτω, ὥσπερ καὶ οἱ πολλοὶ
[4, 3]	καὶ τὸ κατὰ τόπον κινητικὸν	καὶ	κινητὸν οὐ τὸ τυχὸν εἶναι
[4, 6]	τὸ ψῆγμα καὶ ἄλλα γεώδη	καὶ	κονιορτώδη ἐπὶ τοῦ ἀέρος. Περὶ
[4, 4]	πανταχοῦ ταὐτὰ βαρέα δοκεῖν εἶναι	καὶ	κοῦφα διὰ τὴν τῶν πρώτων
[4, 2]	εἴπερ τούτῳ διώρισται τὸ βαρὺ	καὶ	κοῦφον. Ἄτοπον δὲ καὶ εἰ
[4, 4]	Διὸ καὶ εὐλόγως τὸ βαρὺ	καὶ	κοῦφον δύο ἐστίν· καὶ γὰρ
[4, 4]	ἐστί τι καὶ ἄλλο βαρὺ	καὶ	κοῦφον, οἷον ὕδωρ καὶ ἀήρ.
[4, 4]	τὸ πλεῖον. Ἄλλως δὲ βαρὺ	καὶ	κοῦφον, οἷς ἀμφότερα ὑπάρχει· καὶ
[4, 3]	κινητὸν δὲ τὸ δυνάμει βαρὺ	καὶ	κοῦφον, τὸ δ´ εἰς τὸν
[4, 1]	δὴ τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ	καὶ	κοῦφον, τὸ δὲ πρὸς ἕτερον·
[4, 1]	κινήσεως λόγοις οἰκεία· βαρὺ γὰρ	καὶ	κοῦφον τῷ δύνασθαι κινεῖσθαι φυσικῶς
[4, 2]	οὐκ ἔσται τὸ ἁπλῶς βαρὺ	καὶ	κοῦφον, ὥσπερ τοῖς ἐκ τῶν
[4, 2]	κούφων διὰ τίν´ αἰτίαν βαρύτερα	καὶ	κουφότερα ἀλλήλων καὶ τῶν ἁπλῶν
[4, 2]	μεγέθει καὶ σμικρότητι ποιῶν βαρύτερα	καὶ	κουφότερα θάτερα τῶν ἑτέρων, κἂν
[4, 1]	κοῦφον, ἀλλὰ τί τὸ βαρύτερον	καὶ	κουφότερον ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος.
[4, 1]	μέσον· πρὸς ἄλλο δὲ κοῦφον	καὶ	κουφότερον, ὅτε, δυοῖν ἐχόντων βάρος
[4, 5]	χώρᾳ τῶν ἐχόντων καὶ βάρος	καὶ	κουφότητα ἕκαστον ἔχει βάρος (ἡ
[4, 5]	διὸ ἀὴρ καὶ ὕδωρ ἔχουσι	καὶ	κουφότητα καὶ βάρος ἑκάτερον, καὶ
[4, 4]	πάντα βάρος ἔχει πλὴν πυρὸς	καὶ	κουφότητα πλὴν γῆς. Γῆν μὲν
[4, 4]	τῇ ὕλῃ τῇ τοῦ βαρέος	καὶ	κούφου, ᾗ μὲν τοιοῦτον δυνάμει,
[4, 6]	ἐπιπολάσει. Περὶ μὲν οὖν βαρέος	καὶ	κούφου καὶ τῶν περὶ αὐτὰ
[4, 3]	μετὰ δὲ ταῦτα περὶ βαρέος	καὶ	κούφου καὶ τῶν συμβαινόντων περὶ
[4, 1]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ δὲ βαρέος	καὶ	κούφου, τί τ´ ἐστὶν ἑκάτερον
[4, 2]	τὰ μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων	καὶ	κούφων διὰ τίν´ αἰτίαν βαρύτερα
[4, 2]	πλεῖστοι περὶ τῶν οὕτω βαρέων	καὶ	κούφων εἰρήκασι μόνον, ὅσων ἀμφοτέρων
[4, 1]	ὑπὲρ ἡμᾶς ἡμισφαίριον, ἐπεὶ προσυπολαβόντες	καὶ	κύκλῳ τοιοῦτον, καὶ τὸ μέσον
[4, 2]	ἕτερον τὸ αἴτιον οἴονταί τε	καὶ	λέγουσιν ἔνιοι· τὸ γὰρ κενὸν
[4, 6]	Εὐδιαίρετον μὲν οὖν τὸ εὐόριστον,	καὶ	μᾶλλον τὸ μᾶλλον· ἀὴρ δὲ
[4, 4]	θάτερον· ἔστι γὰρ ὡς ἔσχατον	καὶ	μέσον ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ μεταξύ·
[4, 1]	ἐστί τι τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον	καὶ	μέσον, δῆλον ὅτι ἔσται καὶ
[4, 3]	τί τὸ ὑγιαστὸν ἂν κινῆται	καὶ	μεταβάλλῃ ᾗ ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν
[4, 3]	καὶ περὶ τὰς ἄλλας γενέσεις	καὶ	μεταβολάς. Ἐπεὶ γάρ εἰσι τρεῖς
[4, 4]	ἔσχατον. Ἔστι δὲ δή τι	καὶ	μεταξὺ τούτων, ὃ πρὸς ἑκάτερον
[4, 2]	συμβαίνειν τοῖς μίαν ποιοῦσιν ὕλην,	καὶ	μήθ´ ἁπλῶς εἶναι μηθὲν κοῦφον
[4, 2]	αὐτῶν εἶναι πάντα τὰ σώματα	καὶ	μιᾶς ὕλης, ἀλλ´ οὐ δοκεῖν.
[4, 3]	καὶ ταῦτα ἐξ αὑτῶν μεταβάλλει,	καὶ	μικρᾶς γενομένης ἐν τοῖς ἔξω
[4, 2]	ἁπλῶν ἐστιν. Τὸ δὲ μεγέθει	καὶ	μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν ἔοικε
[4, 6]	διὰ τί τὰ πλατέα σιδήρια	καὶ	μόλιβδος ἐπιπλεῖ ἐπὶ τοῦ ὕδατος,
[4, 3]	πρὸς αὐτήν, ἀλλ´ ὅπου περ	καὶ	νῦν. Ὅλως μὲν οὖν τοῖς
[4, 2]	ἐστιν. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ξύλου μόλιβδόν φασιν· ἔκ τινων
[4, 4]	πάντα βάρος ἔχει πλὴν πυρός,	καὶ	ὁ ἀήρ. Σημεῖον δ´ ὅτι
[4, 2]	πάλιν ὡσαύτως ὁ πλείων χρυσὸς	καὶ	ὁ μόλιβδος· ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 1]	καὶ ἄνω καὶ κάτω, ὥσπερ	καὶ	οἱ πολλοὶ λέγουσι, πλὴν οὐχ
[4, 3]	οὗ ἡ ἐντελέχεια καὶ ὅσου	καὶ	οἵου (καὶ ὅπου) Τὸ δ´
[4, 2]	πλείων ἀὴρ ἄνω φέρεται μᾶλλον,	καὶ	ὅλως ὁτιοῦν μέρος ἀέρος ἄνω
[4, 3]	αἴτιον καὶ τοῦ ἤδη ὑπάρχοντα	καὶ	ὄντα γῆν καὶ πῦρ κινεῖσθαι
[4, 3]	ἐντελέχεια καὶ ὅσου καὶ οἵου	(καὶ	ὅπου) Τὸ δ´ αὐτὸ αἴτιον
[4, 4]	πλὴν γῆς. Γῆν μὲν οὖν	καὶ	ὅσα γῆς ἔχει πλεῖστον, πανταχοῦ
[4, 4]	εἴς τε τὸ γένος βλέπων,	καὶ	ὅσοις μὴ ἀμφότερα ὑπάρχει· οἷον
[4, 3]	τὸ τοιοῦτον, οὗ ἡ ἐντελέχεια	καὶ	ὅσου καὶ οἵου (καὶ ὅπου)
[4, 6]	μακρά, οἷον βελόνη, κάτω φέρεται,	καὶ	ὅτι ἔνια διὰ μικρότητα ἐπιπλεῖ,
[4, 3]	τὰ ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ,	καὶ	οὐκ εἰς τὸ τυχὸν τῷ
[4, 3]	ἄνω. Ἅμα δ´ ἐστὶ κοῦφον,	καὶ	οὐκέτι γίνεται, ἀλλ´ ἐκεῖ ἐστιν.
[4, 4]	κωλυόμενον· τοιαῦτα γάρ ἐστί τινα,	καὶ	οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες πάντ´
[4, 4]	φερόμενον, ἡ δὲ γῆ κάτω	καὶ	πᾶν τὸ βάρος ἔχον. Ὥστ´
[4, 1]	φασίν, εἴπερ πάντῃ ὅμοιός ἐστι,	καὶ	πανταχόθεν ἀντίπους ἔσται πορευόμενος ἕκαστος
[4, 5]	ὅτι ὁμοίως κάτω τε ἀεὶ	καὶ	πανταχοῦ φέρεται καὶ ἄνω) ἐὰν
[4, 2]	ἢ καὶ ἐλαττόνων. Ὅλως δὲ	καὶ	παντὸς αἴτιον εἶναι τοῦ κουφοτέρου
[4, 3]	τόπον ἕκαστον ὁμοίως ὑποληπτέον ὥσπερ	καὶ	περὶ τὰς ἄλλας γενέσεις καὶ
[4, 2]	οὕτω δὲ διελθόντες οἴονται διωρίσθαι	καὶ	περὶ τοῦ ἁπλῶς κούφου καὶ
[4, 5]	ἐναντίων εἶναι μεταξὺ καὶ ἓν	καὶ	πλείω, (ὥσπερ ἐν χρώμασιν· πολλαχῶς
[4, 2]	εἶναι τριγώνων, ἀλλὰ διαφέρειν ὀλιγότητι	καὶ	πλήθει, διὸ τὸ μὲν αὐτῶν
[4, 2]	δέ, (καθάπερ οἱ τὸ κενὸν	καὶ	πλῆρες, οὐκ ἔσται τὰ μεταξὺ
[4, 5]	τις (φαίη εἶναι τὸ κενὸν	καὶ	πλῆρες· τὸ μὲν οὖν πῦρ
[4, 2]	ἐμπεριλαμβανόμενον κουφίζειν τὰ σώματά φασι	καὶ	ποιεῖν ἔστιν ὅτε τὰ μείζω
[4, 2]	ἀλλ´ ἢ ὑστερίζον ἢ ἐκθλιβόμενον,	καὶ	πολλὰ μικρὰ ὀλίγων μεγάλων βαρύτερα
[4, 2]	τοῦτο ἔσται, συμβήσεται πολὺν ἀέρα	καὶ	πολὺ πῦρ ὕδατος εἶναι βαρύτερα
[4, 1]	κοῦφον λέγομεν τὸ ἄνω φερόμενον	καὶ	πρὸς τὸ ἔσχατον, βαρὺ δὲ
[4, 1]	βαρὺ δὲ ἁπλῶς τὸ κάτω	καὶ	πρὸς τὸ μέσον· πρὸς ἄλλο
[4, 2]	καὶ τὰ γεηρὰ πάντα κάτω	καὶ	πρὸς τὸ μέσον. Ὥστ´ οὐ
[4, 2]	βαρύτερον, ἀέρα δὲ καὶ ὕδωρ	καὶ	πῦρ ἐκ τῶν αὐτῶν εἶναι
[4, 3]	ἤδη ὑπάρχοντα καὶ ὄντα γῆν	καὶ	πῦρ κινεῖσθαι εἰς τοὺς αὑτῶν
[4, 2]	κἄν τις ἄλλως διορίζῃ, μεγέθει	καὶ	σμικρότητι ποιῶν βαρύτερα καὶ κουφότερα
[4, 2]	κενὸν εἶναι κουφότερον, εἰ μὴ	καὶ	στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον· ὥστε τοῦτο
[4, 2]	ἄνω φέρεται, ἡ δὲ γῆ	καὶ	τὰ γεηρὰ πάντα κάτω καὶ
[4, 3]	τῶν ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία	καὶ	τὰ μεταξύ, καὶ οὐκ εἰς
[4, 4]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς δὲ διαφορὰς	καὶ	τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ νῦν
[4, 6]	ἰσχὺν καθ´ ἣν φέρεται κάτω,	καὶ	τὰ συνεχῆ πρὸς τὸ μὴ
[4, 3]	οὐκ εἰς λευκότητα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τἆλλα πάντα τὰ ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ
[4, 5]	καὶ ἐπιπολάζει τινί. Ὥστε ἀνάγκη	καὶ	τὰς ὕλας τοσαύτας εἶναι ὅσαπερ
[4, 3]	καὶ τὸ αὐξητόν. Καίτοι ἐνίοτε	καὶ	ταῦτα ἐξ αὑτῶν μεταβάλλει, καὶ
[4, 3]	τὸ αὑτοῦ εἶδός ἐστι φέρεσθαι	(καὶ	ταύτῃ μᾶλλον ἄν τις ὑπολάβοι
[4, 1]	κατὰ τὴν θέσιν ἐστὶν ἄνω	καὶ	τῇ φύσει πρῶτον· ἐπεὶ δ´
[4, 5]	κενόν, τὰ δ´ ἄλλα οὔ,	καὶ	τὴν γῆν κάτω, ὅτι τὸ
[4, 1]	λέγουσι τί ἐστι τὸ βαρὺ	καὶ	τί τὸ κοῦφον, ἀλλὰ τί
[4, 1]	κούφου, τί τ´ ἐστὶν ἑκάτερον	καὶ	τίς ἡ φύσις αὐτῶν, σκεπτέον,
[4, 3]	καὶ τὸ αὐξητὸν ἕτερον, οὕτω	καὶ	τὸ ἀλλοιωτικὸν καὶ τὸ αὐξητικόν.
[4, 3]	ἕτερον, οὕτω καὶ τὸ ἀλλοιωτικὸν	καὶ	τὸ αὐξητικόν. Τὸν αὐτὸν δὴ
[4, 3]	τυχόντος· ἀλλ´ ὥσπερ τὸ ἀλλοιωτὸν	καὶ	τὸ αὐξητὸν ἕτερον, οὕτω καὶ
[4, 3]	ἀλλ´ ἔξωθεν, οἷον τὸ ὑγιαστὸν	καὶ	τὸ αὐξητόν. Καίτοι ἐνίοτε καὶ
[4, 3]	πάντα τὰ ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ μὴν	καὶ	τὸ αὐξητὸν ὅταν μεταβάλλῃ ᾗ
[4, 6]	ὕδατος τοιοῦτον, ὕδωρ δὲ γῆς.	Καὶ	τὸ ἔλαττον δὴ ἐν ἑκάστῳ
[4, 4]	οἱ τόποι δύο, τὸ μέσον	καὶ	τὸ ἔσχατον. Ἔστι δὲ δή
[4, 3]	Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ὑποληπτέον	καὶ	τὸ κατὰ τόπον κινητικὸν καὶ
[4, 3]	Εἰ οὖν εἰς τὸ ἄνω	καὶ	τὸ κάτω κινητικὸν μὲν τὸ
[4, 2]	τοῦ μὴ διεστάναι τὸ πλῆρες	καὶ	τὸ κενόν. Ἄλογον δὲ καὶ
[4, 2]	ἕξει στερεὸν τῶν ἄλλων σωμάτων,	καὶ	τὸ κενὸν πλεῖον· ἀλλ´ ὅμως
[4, 2]	πλήθει γῆς. Ἐὰν δὲ φῶσι	καὶ	τὸ κενόν, πῶς διοριοῦσι τὸ
[4, 3]	κάτω κινητικὸν μὲν τὸ βαρυντικὸν	καὶ	τὸ κουφιστικόν, κινητὸν δὲ τὸ
[4, 4]	τὸ μέσον. Ἔστι δ´ ὁμοίως	καὶ	τὸ κοῦφον. Ὁρῶμεν γάρ, καθάπερ
[4, 3]	μεταβολῆς (λέγω δὲ τὸ βαρὺ	καὶ	τὸ κοῦφον) τὰ δ´ οὔ,
[4, 3]	νόσον. Μᾶλλον δὲ τὸ βαρὺ	καὶ	τὸ κοῦφον τούτων ἐν ἑαυτοῖς
[4, 5]	πολλαχῶς γὰρ λέγεται τὸ μεταξὺ	καὶ	τὸ μέσον. Ἐν μὲν οὖν
[4, 1]	ἐπεὶ προσυπολαβόντες καὶ κύκλῳ τοιοῦτον,	καὶ	τὸ μέσον ὁμοίως ἔχειν πρὸς
[4, 3]	καὶ κάτω τό τε ἔσχατον	καὶ	τὸ μέσον, τοῦτο δὲ τρόπον
[4, 4]	δ´ εἶναι οὐ ταὐτόν, ὥσπερ	καὶ	τὸ νοσερὸν καὶ τὸ ὑγιαστόν.
[4, 3]	καὶ ἐπεὶ ταὐτὸν τὸ ὑγιαστὸν	καὶ	τὸ νόσου δεκτικόν, ἐὰν μὲν
[4, 3]	πέφυκεν ἕν τι φέρεσθαι μόριον,	καὶ	τὸ πᾶν. Ἐπεὶ δ´ ὁ
[4, 2]	πλῆθος ἐν ᾧ τὸ στερεὸν	καὶ	τὸ πλῆρες ὑπερβάλλει τῶν περιεχομένων
[4, 5]	οὐδαμοῦ οὐδέποτε. Ἀνάγκη τοίνυν, ὥσπερ	καὶ	τὸ πῦρ ἄνω, ὅτι τοδὶ
[4, 2]	ἔσται κουφότερον. Διὰ γὰρ τοῦτο	καὶ	τὸ πῦρ εἶναί φασι κουφότατον,
[4, 2]	πλεῖον, ἂν ᾖ κουφότερον, ἀλλὰ	καὶ	τὸ στερεὸν ἔλαττον· εἰ γὰρ
[4, 2]	γὰρ αὐτὸ κινεῖται μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τὸ στερεόν. Ὡσαύτως δὲ συμβαίνει
[4, 3]	ἐκεῖ καὶ εἰς τὸ τοσοῦτον	καὶ	τὸ τοιοῦτον, οὗ ἡ ἐντελέχεια
[4, 3]	ἡ τροφή, ὅταν τὸ κωλῦον,	καὶ	τὸ ὑγιαστόν, ὅταν τὸ ἐπίσχον
[4, 4]	ταὐτόν, ὥσπερ καὶ τὸ νοσερὸν	καὶ	τὸ ὑγιαστόν. Τὸ γὰρ εἶναι
[4, 5]	ὕδατος, ὅτι τοδί τι ἔχει,	καὶ	τὸ ὕδωρ κάτω, ὅτι τοιόνδε
[4, 5]	ἀήρ, εἰ μὴ βίᾳ, ὥσπερ	καὶ	τὸ ὕδωρ σπᾶται, ὅταν γένηται
[4, 3]	τό τε ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν	καὶ	τὸ ὑποσπάσαν ἢ ὅθεν ἀπεπήδησεν,
[4, 4]	κουφότητα οὐδεμίαν, εἴπερ ὑφίσταται πᾶσι	καὶ	τὸ ὑφιστάμενον φέρεται ἐπὶ τὸ
[4, 1]	σκέψιν ταύτην διελεῖν ἀναγκαῖον, οὕτω	καὶ	τὸ φαινόμενον ἡμῖν εἴπωμεν περὶ
[4, 3]	αἰτίαν φέρεται τῶν φερομένων ἕκαστον,	καὶ	τὸ φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ
[4, 2]	καὶ τὸ κενόν. Ἄλογον δὲ	καὶ	τὸ χώραν τῷ κενῷ ποιεῖν,
[4, 2]	συμβήσεται λέγειν αὐτοῖς. Ἀναγκαῖον δὲ	καὶ	τοῖς περὶ τῆς τοῦ πυρὸς
[4, 5]	κάτω, ὅτι τὸ πλῆρες ἔχει,	καὶ	τὸν ἀέρα εἰς τὴν αὑτοῦ
[4, 2]	ἔχειν κενόν. Διὰ τοῦτο γὰρ	καὶ	τὸν ὄγκον εἶναι μείζω συγκείμενα
[4, 1]	κουφότερον, ὅτε, δυοῖν ἐχόντων βάρος	καὶ	τὸν ὄγκον ἴσον, κάτω φέρεται
[4, 3]	ὅπου) Τὸ δ´ αὐτὸ αἴτιον	καὶ	τοῦ ἤδη ὑπάρχοντα καὶ ὄντα
[4, 4]	πρώτοις, ὅπερ ἔφαμεν χρῆναι ποιεῖν	καὶ	τοὺς διὰ τὸ πλῆρες τὸ
[4, 2]	παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα ταῦτα,	καὶ	τοῦτον λέγεται τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 2]	λεγομένην νῦν ἀπορίαν. Συμβήσεται γὰρ	καὶ	τοῦτον τὸν τρόπον λέγουσιν ὡσαύτως
[4, 3]	εἰς μεγέθους ὑπεροχήν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τούτων ἕκαστον τὸ μὲν ἐν
[4, 2]	καὶ ὁ μόλιβδος· ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστον τῶν ἐχόντων
[4, 4]	ᾖ, ἀέρι ὑφίσταται. Ἐπεὶ δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων τὰ μὲν ἔχει
[4, 2]	καὶ χαλκοῦ χαλκός. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν ὁμοειδῶν ἕκαστον·
[4, 2]	αἰτίαν βαρύτερα καὶ κουφότερα ἀλλήλων	καὶ	τῶν ἁπλῶν ἐστιν. Τὸ δὲ
[4, 5]	οὐκ ἔσται ὃ ἀεὶ κάτω.	Καὶ	τῶν μεταξὺ δὴ ἔνια ἔσται
[4, 6]	μὲν οὖν βαρέος καὶ κούφου	καὶ	τῶν περὶ αὐτὰ συμβεβηκότων διωρίσθω
[4, 3]	ταῦτα περὶ βαρέος καὶ κούφου	καὶ	τῶν συμβαινόντων περὶ αὐτὰ παθημάτων,
[4, 4]	ἀέρος ἔχει πλεῖον ἢ γῆς	καὶ	ὕδατος, ἐν μὲν ὕδατι ἐνδέχεται
[4, 4]	τισι καὶ ὑφίστανται, καθάπερ ἀὴρ	καὶ	ὕδωρ· ἁπλῶς μὲν γὰρ οὐδέτερον
[4, 5]	καὶ κάτω (φερομένας) διὸ ἀὴρ	καὶ	ὕδωρ ἔχουσι καὶ κουφότητα καὶ
[4, 2]	δὲ πλείω βαρύτερον, ἀέρα δὲ	καὶ	ὕδωρ καὶ πῦρ ἐκ τῶν
[4, 5]	καὶ κουφότητα καὶ βάρος ἑκάτερον,	καὶ	ὕδωρ μὲν πλὴν γῆς πᾶσιν
[4, 5]	ποιοῦντα ἃ ποιεῖ ἀήρ τε	καὶ	ὕδωρ; (Οἷον εἴ τις (φαίη
[4, 5]	ἢ ἐν οἷς ἐπιπολάζει. Διὸ	καὶ	ὑποσπωμένων μὲν φέρεται εἰς τὰ
[4, 4]	ὑπάρχει· καὶ γὰρ ἐπιπολάζουσί τισι	καὶ	ὑφίστανται, καθάπερ ἀὴρ καὶ ὕδωρ·
[4, 5]	ἀνάγκη δύο ἄλλα εἶναι ἃ	καὶ	ὑφίσταταί τινι καὶ ἐπιπολάζει τινί.
[4, 4]	ὅτι τὰ γεηρὰ πᾶσιν ὑφίσταται	καὶ	φέρεται πρὸς τὸ μέσον. Ἀλλὰ
[4, 2]	τὰ δὲ βαρέα τῶν σωμάτων,	καὶ	φέρεται τὰ μὲν ἀεὶ ἄνω
[4, 2]	τι κουφότερον τοῦ ἁπλῶς κούφου	καὶ	φερομένου ἀεὶ ἄνω αὐτὸ φερόμενον
[4, 2]	μολίβδου μόλιβδος ὁ πλείων βαρύτερος	καὶ	χαλκοῦ χαλκός. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 2]	καίπερ ὄντες ἀρχαιότεροι ταῖς ἡλικίαις	καινοτέρως	ἐνόησαν περὶ τῶν νῦν λεχθέντων.
[4, 2]	ἱκανὸν ἔδοξεν οὕτω διελεῖν, ἀλλὰ	καίπερ	ὄντες ἀρχαιότεροι ταῖς ἡλικίαις καινοτέρως
[4, 3]	τὸ ὑγιαστὸν καὶ τὸ αὐξητόν.	Καίτοι	ἐνίοτε καὶ ταῦτα ἐξ αὑτῶν
[4, 6]	μᾶλλον τοῦτο ποιεῖν, ὥσπερ ἐνίσταται	κἀκεῖνος	αὐτός. Ἀλλ´ ἐνστὰς λύει μαλακῶς·
[4, 2]	τὸ στερεόν. Ὡσαύτως δὲ συμβαίνει	κἄν	τις ἄλλως διορίζῃ, μεγέθει καὶ
[4, 2]	καὶ κουφότερα θάτερα τῶν ἑτέρων,	κἂν	ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον κατασκευάζων, μόνον
[4, 2]	πολλῷ πλήθει πυρός. Ὁμοίως δὲ	κἂν	τῷ κενῷ διορίσωσιν, ἔσται τι
[4, 3]	μὲν κατὰ μέγεθος, ἡ δὲ	κατ´	εἶδος, ἡ δὲ κατὰ τόπον)
[4, 4]	ἡ ἐν τοῖς ἀσυνθέτοις διαφορά·	κατὰ	γὰρ τὸ ἐκείνων τετυχηκέναι τοῦ
[4, 3]	τρεῖς αἱ κινήσεις (ἡ μὲν	κατὰ	μέγεθος, ἡ δὲ κατ´ εἶδος,
[4, 1]	ἔσχατον ἄνω λέγομεν, ὃ καὶ	κατὰ	τὴν θέσιν ἐστὶν ἄνω καὶ
[4, 3]	κινήσεων, ὥστε πρώτη ἂν εἴη	κατὰ	τὴν οὐσίαν αὕτη ἡ κίνησις.
[4, 3]	δὲ κατ´ εἶδος, ἡ δὲ	κατὰ	τόπον) ἐν ἑκάστῃ τούτων τὴν
[4, 3]	δὴ τρόπον ὑποληπτέον καὶ τὸ	κατὰ	τόπον κινητικὸν καὶ κινητὸν οὐ
[4, 4]	ὡς ὕλη. Καὶ ἐν τοῖς	κατὰ	τόπον ὡσαύτως τὸ μὲν ἄνω
[4, 3]	δὲ κάτω τῶν σωμάτων ἀεὶ	κατὰ	φύσιν, τὰ δὲ καὶ ἄνω
[4, 2]	ἑτέρων, κἂν ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον	κατασκευάζων,	μόνον δὲ τὴν αὐτὴν ὕλην
[4, 5]	τὴν δὲ γῆν πλῆρες, διὸ	κάτω·	ἀέρα δὲ πλεῖον πυρὸς ἔχειν,
[4, 5]	μὲν φέρεται εἰς τὰ ἐφεξῆς	κάτω,	ἀὴρ μὲν εἰς τὴν τοῦ
[4, 1]	φήσουσιν εἶναι, τὸ δὲ μέσον	κάτω.	Ἁπλῶς μὲν οὖν κοῦφον λέγομεν
[4, 2]	ἄνω πῦρ τοῦ ἐλάττονος, καὶ	κάτω	δὲ πάλιν ὡσαύτως ὁ πλείων
[4, 2]	μὲν κενὸν ἄνω πέφυκε φέρεσθαι,	κάτω	δὲ τὸ πλῆρες, καὶ διὰ
[4, 1]	μέσου φερόμενον ἄνω λέγω φέρεσθαι,	κάτω	δὲ τὸ πρὸς τὸ μέσον.
[4, 6]	διὰ τὸ ὀλίγον περιλαμβάνειν φέρεται	κάτω,	διὰ τὸ διαιρεῖν ῥᾳδίως. Καὶ
[4, 5]	γῆ ἄνω, οὐδὲ τὸ πῦρ	κάτω	εἶσιν ὑφαιρουμένου τοῦ ἀέρος· οὐδὲν
[4, 6]	αἴτια τοῦ φέρεσθαι ἁπλῶς ἢ	κάτω	ἢ ἄνω, ἀλλὰ τοῦ θᾶττον
[4, 5]	τῶν μεταξὺ δὴ ἔνια ἔσται	κάτω	θᾶττον γῆς· ἐν γὰρ τῷ
[4, 6]	τὴν διάσπασιν καὶ διαίρεσιν, βιάσεται	κάτω	θᾶττον, ἐὰν δὲ ἀσθενεστέρα ᾖ,
[4, 5]	ἄνω καὶ ἀὴρ ὕδατος τῷ	κάτω,	καθάπερ εἴρηται πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ
[4, 1]	τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ	κάτω,	καθάπερ τινὲς ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ
[4, 4]	ἄνω φερόμενον, ἡ δὲ γῆ	κάτω	καὶ πᾶν τὸ βάρος ἔχον.
[4, 1]	ἔσχατον, βαρὺ δὲ ἁπλῶς τὸ	κάτω	καὶ πρὸς τὸ μέσον· πρὸς
[4, 2]	γῆ καὶ τὰ γεηρὰ πάντα	κάτω	καὶ πρὸς τὸ μέσον. Ὥστ´
[4, 6]	τινὰ ἰσχὺν καθ´ ἣν φέρεται	κάτω,	καὶ τὰ συνεχῆ πρὸς τὸ
[4, 5]	ἄνω, οὐκ ἔσται ὃ ἀεὶ	κάτω.	Καὶ τῶν μεταξὺ δὴ ἔνια
[4, 3]	εἰς τὸ ἄνω καὶ τὸ	κάτω	κινητικὸν μὲν τὸ βαρυντικὸν καὶ
[4, 3]	τὰ δὲ καὶ ἄνω καὶ	κάτω,	μετὰ δὲ ταῦτα περὶ βαρέος
[4, 5]	ἢ πάντα ἄνω ἢ πάντα	κάτω	οἰσθήσεται, ἡ δὲ ἑτέρα φορὰ
[4, 5]	ἄλλα οὔ, καὶ τὴν γῆν	κάτω,	ὅτι τὸ πλῆρες ἔχει, καὶ
[4, 5]	τι ἔχει, καὶ τὸ ὕδωρ	κάτω,	ὅτι τοιόνδε τι. Εἰ δὲ
[4, 2]	μὲν ἀεὶ ἄνω τὰ δὲ	κάτω,	οὐδὲ περὶ τοῦ ἔνια μείζω
[4, 5]	φορᾶς, ἣν φέρεται τὸ ὕδωρ	κάτω.	Οὐδὲ τὸ ὕδωρ εἰς τὴν
[4, 4]	ἄνω καὶ βαρὺ ὃ ἀεὶ	κάτω	πέφυκε φέρεσθαι μὴ κωλυόμενον· τοιαῦτα
[4, 3]	κοῦφα ἄνω, τὰ δὲ βαρέα	κάτω.	Πλὴν ὅτι τὰ μὲν ἐν
[4, 5]	ἡ γῆ κουφότητα. Φέρεται δὲ	κάτω	τὰ δύο ὑποσπωμένων, ὅτι τὸ
[4, 5]	τε, καὶ δέδεικται ὅτι ὁμοίως	κάτω	τε ἀεὶ καὶ πανταχοῦ φέρεται
[4, 4]	ἄνω τοῦ ὡρισμένου, τὸ δὲ	κάτω	τῆς ὕλης. Ὥστε καὶ ἐν
[4, 3]	πῦρ ἄνω καὶ ἡ γῆ	κάτω,	τὸ αὐτό ἐστι καὶ διὰ
[4, 5]	τὴν ἐναντίαν βαρὺ καὶ ἀεὶ	κάτω·	τὸ δ´ ἑτέρας μὲν τούτων,
[4, 2]	φέρεται θᾶττον. Καὶ ἄνωθεν δὲ	κάτω	τὸ ὀλίγον οἰσθήσεται θᾶττον πῦρ,
[4, 3]	πάντα τὰ κινούμενα ἄνω καὶ	κάτω	τό τε ἔσχατον καὶ τὸ
[4, 4]	τύχῃ κωλῦον ἕτερον, γῆς δὲ	κάτω·	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[4, 2]	ἀεὶ ἄνω αὐτὸ φερόμενον ἀεὶ	κάτω.	Τοῦτο δὲ ἀδύνατον· τὸ γὰρ
[4, 3]	μὲν ἄνω φέρεται τὰ δὲ	κάτω	τῶν σωμάτων ἀεὶ κατὰ φύσιν,
[4, 5]	ἀέρος τι πλῆθος θᾶττον φέρεσθαι	κάτω	ὕδατος ὀλίγου. Τοῦτο δ´ οὐ
[4, 1]	τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ	κάτω	φασίν, εἴπερ πάντῃ ὅμοιός ἐστι,
[4, 1]	βάρος καὶ τὸν ὄγκον ἴσον,	κάτω	φέρεται θάτερον φύσει θᾶττον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 6]	στρογγύλα ἢ μακρά, οἷον βελόνη,	κάτω	φέρεται, καὶ ὅτι ἔνια διὰ
[4, 5]	αὗται ἁπλῶς, καὶ ἄνω καὶ	κάτω	(φερομένας) διὸ ἀὴρ καὶ ὕδωρ
[4, 5]	δ´ οὐδὲ ἓν μόριον ἀέρος	κάτω	φερόμενον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 2]	κουφότερον τῶν ἐχόντων βάρος καὶ	κάτω	φερομένων, τὸ δὲ κουφότερον οὐκ
[4, 1]	ὅτι ἔσται καὶ ἄνω καὶ	κάτω,	ὥσπερ καὶ οἱ πολλοὶ λέγουσι,
[4, 1]	δὲ ἐνεργείαις ὀνόματ´ αὐτῶν οὐ	κεῖται,	πλὴν εἴ τις οἴοιτο τὴν
[4, 2]	διεστάναι τὸ πλῆρες καὶ τὸ	κενόν.	Ἄλογον δὲ καὶ τὸ χώραν
[4, 2]	Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῷ τὸ	κενὸν	ἀνάλογον ἔχειν πρὸς τὸ πλῆρες
[4, 2]	μὴν εἴ γε τὸ μὲν	κενὸν	ἄνω πέφυκε φέρεσθαι, κάτω δὲ
[4, 2]	μὲν ἄνω φέρονται, τὸ δὲ	κενὸν	αὐτὸ μή. Ἀλλὰ μὴν εἴ
[4, 2]	μείζω κουφότερα· πλεῖον γὰρ ἔχειν	κενόν.	Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸν
[4, 5]	πλῆρες· τὸ μὲν οὖν πῦρ	κενόν,	διὸ ἄνω, τὴν δὲ γῆν
[4, 2]	στερεὸν ἔχειν ἢ τῷ ἔλαττον	κενόν.	Εἰ μὲν οὖν τοῦτο (φήσουσιν,
[4, 2]	ἀναγκαῖον δ´, εἴπερ κινεῖται τὸ	κενόν,	εἶναι αὐτοῦ τινα τόπον, ἐξ
[4, 2]	πολὺν χρυσὸν πλεῖον ἔχοντα τὸ	κενὸν	εἶναι κουφότερον, εἰ μὴ καὶ
[4, 2]	καὶ λέγουσιν ἔνιοι· τὸ γὰρ	κενὸν	ἐμπεριλαμβανόμενον κουφίζειν τὰ σώματά φασι
[4, 2]	οὕτω διορίζουσι μὴ μόνον τὸ	κενὸν	ἔχειν πλεῖον, ἂν ᾖ κουφότερον,
[4, 2]	πυρὸς κουφότητος αἰτιωμένοις τὸ πολὺ	κενὸν	ἔχειν σχεδὸν ἐν ταῖς αὐταῖς
[4, 5]	καὶ ἄνω) ἐὰν δὲ τὸ	κενὸν	ἤ τι τοιοῦτον ὃ ἀεὶ
[4, 5]	ὕλη πάντων, οἷον ἢ τὸ	κενὸν	ἢ τὸ πλῆρες ἢ τὸ
[4, 2]	ἐναντίας δέ, (καθάπερ οἱ τὸ	κενὸν	καὶ πλῆρες, οὐκ ἔσται τὰ
[4, 5]	εἴ τις (φαίη εἶναι τὸ	κενὸν	καὶ πλῆρες· τὸ μὲν οὖν
[4, 2]	τοῦ κουφοτέρου τὸ πλεῖον ἐνυπάρχειν	κενόν.	(Λέγουσι μὲν οὖν τοῦτον τὸν
[4, 2]	δὲ καὶ εἰ διὰ τὸ	κενὸν	μὲν ἄνω φέρονται, τὸ δὲ
[4, 2]	Οὐ γὰρ δὴ τό γε	κενόν·	οὐ γὰρ αὐτὸ κινεῖται μόνον,
[4, 2]	οὖν τῶν μὴ φασκόντων εἶναι	κενὸν	οὐδὲν διώρισαν περὶ κούφου καὶ
[4, 2]	μέν, οὐ φάσκοντες δὲ εἶναι	κενόν,	οὐδὲν εἶπον διὰ τί τὰ
[4, 2]	τῶν ἄλλων σωμάτων, καὶ τὸ	κενὸν	πλεῖον· ἀλλ´ ὅμως ἔσται τι
[4, 2]	Ἐὰν δὲ φῶσι καὶ τὸ	κενόν,	πῶς διοριοῦσι τὸ ἁπλῶς βαρύ;
[4, 2]	φασι κουφότατον, ὅτι πλεῖστον ἔχει	κενόν.	Συμβήσεται οὖν μικροῦ πυρὸς πολὺν
[4, 5]	ὅτι τοδὶ ἔχει, οἷον τὸ	κενόν,	τὰ δ´ ἄλλα οὔ, καὶ
[4, 4]	βαρὺ λέγοντας καὶ διὰ τὸ	κενὸν	τὸ κοῦφον. (Συμβαίνει δὴ μὴ
[4, 2]	λόγον τὸ στερεὸν πρὸς τὸ	κενόν.	Φέρεται δέ γε θᾶττον τὸ
[4, 4]	πλεῖον ὁ πεφυσημένος ἀσκὸς τοῦ	κενοῦ.	Ὥστ´ εἴ τι ἀέρος ἔχει
[4, 2]	πυρός. Ὁμοίως δὲ κἂν τῷ	κενῷ	διορίσωσιν, ἔσται τι κουφότερον τοῦ
[4, 2]	δὲ καὶ τὸ χώραν τῷ	κενῷ	ποιεῖν, ὥσπερ οὐκ αὐτὸ χώραν
[4, 1]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ Δ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Α. (Περὶ δὲ βαρέος καὶ
[4, 2]	κάτω φέρεται θάτερον φύσει θᾶττον.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Β' Τῶν δὴ πρότερον ἐλθόντων
[4, 3]	καὶ τοῦτον λέγεται τὸν τρόπον.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ' Ἡμεῖς δὲ λέγωμεν πρῶτον
[4, 4]	αὑτοῦ τόπον τί ἐστιν, εἴρηται.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Δ' Τὰς δὲ διαφορὰς καὶ
[4, 5]	τὸ νοσώδει εἶναι ἢ ὑγιεινῷ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ε' Τὸ μὲν οὖν ἔχον
[4, 6]	τῷ κάτω, καθάπερ εἴρηται πολλάκις.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Τὰ δὲ σχήματα οὐκ αἴτια
[4, 3]	ἐπίσχον μὴ ᾖ, φέρεται εὐθύς.	Κινεῖ	δὲ τό τε ἐξ ἀρχῆς
[4, 3]	ὅτι οὐθὲν τούτων αὐτὸ ἑαυτὸ	κινεῖ.	Διὰ τίνα μὲν οὖν αἰτίαν
[4, 3]	καὶ ὄντα γῆν καὶ πῦρ	κινεῖσθαι	εἰς τοὺς αὑτῶν τόπους μηδενὸς
[4, 1]	γὰρ καὶ κοῦφον τῷ δύνασθαι	κινεῖσθαι	φυσικῶς πως λέγομεν. (Ταῖς δὲ
[4, 2]	γε κενόν· οὐ γὰρ αὐτὸ	κινεῖται	μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸ στερεόν.
[4, 2]	τινὰ οὖσαν· ἀναγκαῖον δ´, εἴπερ	κινεῖται	τὸ κενόν, εἶναι αὐτοῦ τινα
[4, 3]	τὸ νόσου δεκτικόν, ἐὰν μὲν	κινηθῇ	ᾗ ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν φέρεται,
[4, 3]	Ἐπεὶ γάρ εἰσι τρεῖς αἱ	κινήσεις	(ἡ μὲν κατὰ μέγεθος, ἡ
[4, 3]	ἐστί, καὶ γενέσει ὑστάτη τῶν	κινήσεων,	ὥστε πρώτη ἂν εἴη κατὰ
[4, 2]	Πρὸς δὲ τούτοις τί τῆς	κινήσεως	αἴτιον; Οὐ γὰρ δὴ τό
[4, 3]	καὶ ἀδιαφόροις ὑπὸ τῆς αὐτῆς	κινήσεως	ἀνάγκη τοῦτο συμβαίνειν, ὥσθ´ ὅπου
[4, 1]	περὶ αὐτῶν θεωρία τοῖς περὶ	κινήσεως	λόγοις οἰκεία· βαρὺ γὰρ καὶ
[4, 1]	ἐν ἑαυτοῖς οἷον ζώπυρ´ ἄττα	κινήσεως,	πάντες μὲν χρῶνται ταῖς δυνάμεσιν
[4, 3]	μικρᾶς γενομένης ἐν τοῖς ἔξω	κινήσεως	τὸ μὲν εἰς ὑγίειαν ἔρχεται,
[4, 4]	χώρας, ἐν ᾗ ποιοῦνται τὴν	κίνησιν·	ἐναντίον γὰρ τὸ μὲν μέσον
[4, 1]	φυσικὴν μὲν εἶναι πραγματείαν περὶ	κίνησιν,	ταῦτα δ´ ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς
[4, 6]	σοῦν, λέγων τὸν σοῦν τὴν	κίνησιν	τῶν ἄνω φερομένων σωμάτων. Ἐπεὶ
[4, 3]	κατὰ τὴν οὐσίαν αὕτη ἡ	κίνησις.	(Ὅταν μὲν οὖν γίγνηται ἐξ
[4, 3]	διὰ τί τὸ ὑγιαστὸν ἂν	κινῆται	καὶ μεταβάλλῃ ᾗ ὑγιαστόν, εἰς
[4, 3]	ὑποληπτέον καὶ τὸ κατὰ τόπον	κινητικὸν	καὶ κινητὸν οὐ τὸ τυχὸν
[4, 3]	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω	κινητικὸν	μὲν τὸ βαρυντικὸν καὶ τὸ
[4, 3]	μεταβολὴν οὖσαν· ὁμοίως δὲ οὐδὲ	κινητικὸν	τὸ τυχὸν τοῦ τυχόντος· ἀλλ´
[4, 3]	τὸ βαρυντικὸν καὶ τὸ κουφιστικόν,	κινητὸν	δὲ τὸ δυνάμει βαρὺ καὶ
[4, 3]	τὸ κατὰ τόπον κινητικὸν καὶ	κινητὸν	οὐ τὸ τυχὸν εἶναι τοῦ
[4, 3]	πέρας, περιέχει δὲ πάντα τὰ	κινούμενα	ἄνω καὶ κάτω τό τε
[4, 5]	ὡς μίαν μὲν ἁπάντων τὴν	κοινήν,	ἄλλως τε καὶ εἰ γίγνονται
[4, 6]	ψῆγμα καὶ ἄλλα γεώδη καὶ	κονιορτώδη	ἐπὶ τοῦ ἀέρος. Περὶ δὴ
[4, 3]	καὶ ἐν τόπῳ τὰ μὲν	κοῦφα	ἄνω, τὰ δὲ βαρέα κάτω.
[4, 4]	ταὐτὰ βαρέα δοκεῖν εἶναι καὶ	κοῦφα	διὰ τὴν τῶν πρώτων διαφοράν·
[4, 4]	δ´ ἔλαττον, ἔσται τὰ μὲν	κοῦφα	τὰ δὲ βαρέα τῶν σωμάτων.
[4, 2]	σκοπεῖν διὰ τί τὰ μὲν	κοῦφα	τὰ δὲ βαρέα τῶν σωμάτων,
[4, 2]	διὰ τί τὰ μὲν ἁπλῶς	κοῦφα	τὰ δὲ βαρέα τῶν σωμάτων,
[4, 2]	ἔνιοι· τὸ γὰρ κενὸν ἐμπεριλαμβανόμενον	κουφίζειν	τὰ σώματά φασι καὶ ποιεῖν
[4, 3]	μὲν τὸ βαρυντικὸν καὶ τὸ	κουφιστικόν,	κινητὸν δὲ τὸ δυνάμει βαρὺ
[4, 4]	βάρος καὶ ἀφ´ οὗ τοῖς	κούφοις,	δῆλον πολλαχόθεν. Πρῶτον μὲν τῷ
[4, 2]	δὲ ἀδύνατον· τὸ γὰρ ἁπλῶς	κοῦφον	ἀεὶ κουφότερον τῶν ἐχόντων βάρος
[4, 4]	τὸ μὲν βαρὺ τὸ δὲ	κοῦφον·	ἀὴρ μὲν γὰρ ὁπόσος ἂν
[4, 1]	τὸ βαρὺ καὶ τί τὸ	κοῦφον,	ἀλλὰ τί τὸ βαρύτερον καὶ
[4, 2]	τούτῳ διώρισται τὸ βαρὺ καὶ	κοῦφον.	Ἄτοπον δὲ καὶ εἰ διὰ
[4, 4]	μὲν ἁπλῶς τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον,	κοῦφον	δὲ τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς
[4, 2]	τὸ δὲ κουφότερον οὐκ ἀεὶ	κοῦφον	διὰ τὸ λέγεσθαι καὶ ἐν
[4, 4]	καὶ εὐλόγως τὸ βαρὺ καὶ	κοῦφον	δύο ἐστίν· καὶ γὰρ οἱ
[4, 3]	ὕδατος ἀὴρ καὶ ἐκ βαρέος	κοῦφον,	ἔρχεται εἰς τὸ ἄνω. Ἅμα
[4, 4]	ἁπλῶς μὲν γὰρ οὐδέτερον τούτων	κοῦφον	ἢ βαρύ· γῆς μὲν γὰρ
[4, 5]	μὲν οὖν ἔχον τοιαύτην ὕλην	κοῦφον	καὶ ἀεὶ ἄνω, τὸ δὲ
[4, 2]	γὰρ τὸ μὲν πῦρ ἀεὶ	κοῦφον	καὶ ἄνω φέρεται, ἡ δὲ
[4, 4]	Ὅτι δ´ ἐστί τι ἁπλῶς	κοῦφον	καὶ ἁπλῶς βαρύ, ἐκ τῶνδ´
[4, 1]	τὸ μέσον· πρὸς ἄλλο δὲ	κοῦφον	καὶ κουφότερον, ὅτε, δυοῖν ἐχόντων
[4, 3]	τὸ ἄνω. Ἅμα δ´ ἐστὶ	κοῦφον,	καὶ οὐκέτι γίνεται, ἀλλ´ ἐκεῖ
[4, 1]	μέσον κάτω. Ἁπλῶς μὲν οὖν	κοῦφον	λέγομεν τὸ ἄνω φερόμενον καὶ
[4, 2]	καὶ μήθ´ ἁπλῶς εἶναι μηθὲν	κοῦφον	μήτε φερόμενον ἄνω, ἀλλ´ ἢ
[4, 4]	ἐστὶ φανερόν. Λέγω δ´ ἁπλῶς	κοῦφον	ὃ ἀεὶ ἄνω καὶ βαρὺ
[4, 4]	τι καὶ ἄλλο βαρὺ καὶ	κοῦφον,	οἷον ὕδωρ καὶ ἀήρ. Φαμὲν
[4, 4]	πλεῖον. Ἄλλως δὲ βαρὺ καὶ	κοῦφον,	οἷς ἀμφότερα ὑπάρχει· καὶ γὰρ
[4, 4]	Ἔστι δ´ ὁμοίως καὶ τὸ	κοῦφον.	Ὁρῶμεν γάρ, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[4, 5]	φορὰ οὐκέτι ἔσται· ὥστ´ ἢ	κοῦφον	οὐδὲν ἔσται ἁπλῶς, εἰ πάντα
[4, 4]	καὶ διὰ τὸ κενὸν τὸ	κοῦφον.	(Συμβαίνει δὴ μὴ πανταχοῦ ταὐτὰ
[4, 3]	δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ	κοῦφον)	τὰ δ´ οὔ, ἀλλ´ ἔξωθεν,
[4, 3]	δὲ τὸ δυνάμει βαρὺ καὶ	κοῦφον,	τὸ δ´ εἰς τὸν αὑτοῦ
[4, 2]	εἰπεῖν διὰ τί τὸ μὲν	κοῦφον,	τὸ δ´ ἔχει βάρος, ἔτι
[4, 1]	τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ καὶ	κοῦφον,	τὸ δὲ πρὸς ἕτερον· τῶν
[4, 3]	δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ	κοῦφον	τούτων ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν φαίνεται
[4, 1]	λόγοις οἰκεία· βαρὺ γὰρ καὶ	κοῦφον	τῷ δύνασθαι κινεῖσθαι φυσικῶς πως
[4, 2]	ἔσται τὸ ἁπλῶς βαρὺ καὶ	κοῦφον,	ὥσπερ τοῖς ἐκ τῶν τριγώνων
[4, 2]	καὶ τὸ πῦρ εἶναί φασι	κουφότατον,	ὅτι πλεῖστον ἔχει κενόν. Συμβήσεται
[4, 2]	διὰ τίν´ αἰτίαν βαρύτερα καὶ	κουφότερα	ἀλλήλων καὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν.
[4, 4]	βαρύ· γῆς μὲν γὰρ ἄμφω	κουφότερα	(ἐπιπολάζει γὰρ αὐτῇ τὸ τυχὸν
[4, 2]	καὶ σμικρότητι ποιῶν βαρύτερα καὶ	κουφότερα	θάτερα τῶν ἑτέρων, κἂν ἄλλον
[4, 2]	ποιεῖν ἔστιν ὅτε τὰ μείζω	κουφότερα·	πλεῖον γὰρ ἔχειν κενόν. Διὰ
[4, 2]	ἔνια μείζω τὸν ὄγκον ὄντα	κουφότερα	τῶν ἐλαττόνων εἶναι σωμάτων οὐδὲν
[4, 4]	μολίβδου μναϊαίου, ἐν δὲ ὕδατι	κουφότερον·	αἴτιον δ´ ὅτι πάντα βάρος
[4, 2]	κενὸν ἔχειν πλεῖον, ἂν ᾖ	κουφότερον,	ἀλλὰ καὶ τὸ στερεὸν ἔλαττον·
[4, 2]	ἐκ πλειόνων τῶν αὐτῶν συνεστός,	κουφότερον	δὲ τὸ ἐξ ἐλαττόνων, ὥσπερ
[4, 2]	τῆς τοιαύτης ἀναλογίας, οὐκ ἔσται	κουφότερον.	Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὸ
[4, 2]	πλεῖον ἔχοντα τὸ κενὸν εἶναι	κουφότερον,	εἰ μὴ καὶ στερεὸν ἕξει
[4, 4]	ὕδατος, ἐν μὲν ὕδατι ἐνδέχεται	κουφότερον	εἶναί τινος, ἐν δὲ ἀέρι
[4, 2]	μὲν ἐλάσσω ἔχον τὰ ὁμογενῆ	κουφότερον	εἶναί φασι, τὸ δὲ πλείω
[4, 1]	ἀλλὰ τί τὸ βαρύτερον καὶ	κουφότερον	ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον
[4, 2]	ὅσῳ γὰρ ἂν ᾖ πλεῖον,	κουφότερόν	ἐστι καὶ ἄνω φέρεται θᾶττον.
[4, 2]	μᾶλλον προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ τὸ	κουφότερον	καὶ βαρύτερον οἱ μὲν ὥσπερ
[4, 2]	τοῖς ἔχουσι βάρος ἕτερον ἑτέρου	κουφότερον,	οἷον γῆς ὕδωρ. Ἀλλὰ μὴν
[4, 1]	πρὸς ἄλλο δὲ κοῦφον καὶ	κουφότερον,	ὅτε, δυοῖν ἐχόντων βάρος καὶ
[4, 2]	καὶ κάτω φερομένων, τὸ δὲ	κουφότερον	οὐκ ἀεὶ κοῦφον διὰ τὸ
[4, 2]	ἀμφοτέρων ἐχόντων βάρος θάτερόν ἐστι	(κουφότερον·	οὕτω δὲ διελθόντες οἴονται διωρίσθαι
[4, 2]	διὸ τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι	κουφότερον	τὸ δὲ βαρύτερον, ἔσται τι
[4, 1]	βάρος φαμὲν τὸ μὲν εἶναι	κουφότερον,	τὸ δὲ βαρύτερον, οἷον ξύλου
[4, 2]	τῷ κενῷ διορίσωσιν, ἔσται τι	κουφότερον	τοῦ ἁπλῶς κούφου καὶ φερομένου
[4, 2]	τὸ γὰρ ἁπλῶς κοῦφον ἀεὶ	κουφότερον	τῶν ἐχόντων βάρος καὶ κάτω
[4, 2]	καὶ παντὸς αἴτιον εἶναι τοῦ	κουφοτέρου	τὸ πλεῖον ἐνυπάρχειν κενόν. (Λέγουσι
[4, 5]	(ἡ δὲ γῆ ἐν ἅπασιν)	κουφότητα	δ´ οὐκ ἔχει, ἀλλ´ ἢ
[4, 4]	μὲν ἔχει βάρος τὰ δὲ	κουφότητα,	δῆλον ὅτι τούτων μὲν αἰτία
[4, 5]	τῶν ἐχόντων καὶ βάρος καὶ	κουφότητα	ἕκαστον ἔχει βάρος (ἡ δὲ
[4, 5]	ἀὴρ καὶ ὕδωρ ἔχουσι καὶ	κουφότητα	καὶ βάρος ἑκάτερον, καὶ ὕδωρ
[4, 4]	ἔχει βάρος, οὐδὲ ἡ γῆ	κουφότητα	οὐδεμίαν, εἴπερ ὑφίσταται πᾶσι καὶ
[4, 4]	βάρος ἔχει πλὴν πυρὸς καὶ	κουφότητα	πλὴν γῆς. Γῆν μὲν οὖν
[4, 5]	χώρᾳ, ὥσπερ οὐδ´ ἡ γῆ	κουφότητα.	Φέρεται δὲ κάτω τὰ δύο
[4, 2]	τοῖς περὶ τῆς τοῦ πυρὸς	κουφότητος	αἰτιωμένοις τὸ πολὺ κενὸν ἔχειν
[4, 5]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ	κούφου,	ἐὰν ἐκεῖνο ποιῇ τις ὑπερέχειν
[4, 4]	ὕλῃ τῇ τοῦ βαρέος καὶ	κούφου,	ᾗ μὲν τοιοῦτον δυνάμει, βαρέος
[4, 2]	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον περὶ	κούφου	καὶ βαρέος διώρισαν· τοῖς δ´
[4, 2]	οὐκ εἴρηται περὶ τοῦ ἁπλῶς	κούφου	καὶ βαρέος· νῦν γὰρ τὸ
[4, 2]	διωρίσθαι καὶ περὶ τοῦ ἁπλῶς	κούφου	καὶ βαρέος· ὁ δὲ λόγος
[4, 2]	εἶναι κενὸν οὐδὲν διώρισαν περὶ	κούφου	καὶ βαρέος, οἷον Ἀναξαγόρας καὶ
[4, 4]	βαρέος ὕλη, ᾗ δὲ τοιοῦτον,	κούφου·	καὶ ἔστι μὲν ἡ αὐτή,
[4, 6]	Περὶ μὲν οὖν βαρέος καὶ	κούφου	καὶ τῶν περὶ αὐτὰ συμβεβηκότων
[4, 3]	δὲ ταῦτα περὶ βαρέος καὶ	κούφου	καὶ τῶν συμβαινόντων περὶ αὐτὰ
[4, 2]	ἔσται τι κουφότερον τοῦ ἁπλῶς	κούφου	καὶ φερομένου ἀεὶ ἄνω αὐτὸ
[4, 1]	Α. (Περὶ δὲ βαρέος καὶ	κούφου,	τί τ´ ἐστὶν ἑκάτερον καὶ
[4, 2]	μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ	κούφων	διὰ τίν´ αἰτίαν βαρύτερα καὶ
[4, 2]	περὶ τῶν οὕτω βαρέων καὶ	κούφων	εἰρήκασι μόνον, ὅσων ἀμφοτέρων ἐχόντων
[4, 1]	ἡμᾶς ἡμισφαίριον, ἐπεὶ προσυπολαβόντες καὶ	κύκλῳ	τοιοῦτον, καὶ τὸ μέσον ὁμοίως
[4, 5]	τὸ εἶναι ἕτερον. Οὐδὲν γὰρ	κωλύει	τῶν ἐναντίων εἶναι μεταξὺ καὶ
[4, 4]	ἀεὶ κάτω πέφυκε φέρεσθαι μὴ	κωλυόμενον·	τοιαῦτα γάρ ἐστί τινα, καὶ
[4, 4]	φερόμενον, ἐὰν μή τι τύχῃ	κωλῦον	ἕτερον, γῆς δὲ κάτω· τὸν
[4, 3]	γὰρ ἡ τροφή, ὅταν τὸ	κωλῦον,	καὶ τὸ ὑγιαστόν, ὅταν τὸ