Livre, chapitre |
[4, 6] |
δὴ
τούτων
ἁπάντων
τὸ
μὲν
|
νομίζειν |
αἴτιον
εἶναι
ὥσπερ
Δημόκριτος
οὐκ |
[4, 1] |
μέσον.
Ἄτοπον
γὰρ
τὸ
μὴ
|
νομίζειν |
εἶναί
τι
ἐν
τῷ
οὐρανῷ |
[4, 1] |
ἱκανῶς.
Τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι
|
νομίζουσιν |
οὐχ
ὅμοιον
εἶναι
πάντῃ
τὸν |
[4, 6] |
τὰ
δ´
ἧττον,
ταύτας
εἶναι
|
νομιστέον |
αἰτίας.
Εὐδιαίρετον
μὲν
οὖν
τὸ |
[4, 3] |
ὑγίειαν
φέρεται,
ἐὰν
δ´
ᾗ
|
νοσερόν, |
εἰς
νόσον.
Μᾶλλον
δὲ
τὸ |
[4, 4] |
οὐ
ταὐτόν,
ὥσπερ
καὶ
τὸ
|
νοσερὸν |
καὶ
τὸ
ὑγιαστόν.
Τὸ
γὰρ |
[4, 3] |
ἐὰν
δ´
ᾗ
νοσερόν,
εἰς
|
νόσον. |
Μᾶλλον
δὲ
τὸ
βαρὺ
καὶ |
[4, 3] |
ταὐτὸν
τὸ
ὑγιαστὸν
καὶ
τὸ
|
νόσου |
δεκτικόν,
ἐὰν
μὲν
κινηθῇ
ᾗ |
[4, 4] |
οὐ
ταὐτόν·
διόπερ
οὐδὲ
τὸ
|
νοσώδει |
εἶναι
ἢ
ὑγιεινῷ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε' |
[4, 2] |
πλῆρες
ἱκανὸν
λῦσαι
τὴν
λεγομένην
|
νῦν |
ἀπορίαν.
Συμβήσεται
γὰρ
καὶ
τοῦτον |
[4, 2] |
τοῦ
ἁπλῶς
κούφου
καὶ
βαρέος·
|
νῦν |
γὰρ
τὸ
μὲν
πῦρ
ἀεὶ |
[4, 4] |
ὃ
πᾶσι
τοῖς
φερομένοις
ἐπιπολάζει.
|
Νῦν |
δ´
οὐδὲν
φαίνεται.
Τὸ
ἄρα |
[4, 2] |
ἦν
ἐκ
πλειόνων
ὂν
τριγώνων.
|
Νῦν |
δὲ
φαίνεται
τοὐναντίον·
ὅσῳ
γὰρ |
[4, 6] |
οὐ
χαλεπὸν
ἰδεῖν·
ἀπορεῖται
γὰρ
|
νῦν |
διὰ
τί
τὰ
πλατέα
σιδήρια |
[4, 5] |
τοῦ
ἀέρος,
ἀλλ´
ἢ
ὡς
|
νῦν |
εἴρηται.
Ἡ
γῆ
δὲ
τοῦτο |
[4, 3] |
τις
μεταθῇ
τὴν
γῆν
οὗ
|
νῦν |
ἡ
σελήνη,
οἰσθήσεται
τῶν
μορίων |
[4, 4] |
καὶ
τὰ
συμβαίνοντα
περὶ
αὐτὰ
|
νῦν |
λέγωμεν.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
διωρίσθω, |
[4, 2] |
ἡλικίαις
καινοτέρως
ἐνόησαν
περὶ
τῶν
|
νῦν |
λεχθέντων.
Φαίνεται
γὰρ
ἔνια
τὸν |
[4, 3] |
αὐτήν,
ἀλλ´
ὅπου
περ
καὶ
|
νῦν. |
Ὅλως
μὲν
οὖν
τοῖς
ὁμοίοις |