Livre, chapitre
[4, 0]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ	Δ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ δὲ βαρέος
[4, 4]	τόπον τί ἐστιν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Δ'	Τὰς δὲ διαφορὰς καὶ τὰ
[4, 1]	ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι, τὰ	δ´	ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον. Τούτων
[4, 4]	τῷ ἀέρι ἄνω φερόμενον, ὁ	δ´	ἀὴρ ἡσυχάζων, δῆλον ὅτι τοῦτο
[4, 6]	θᾶττον ἢ βραδύτερον. Δι´ ἃς	δ´	αἰτίας, οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν· ἀπορεῖται
[4, 1]	λέγουσι, πλὴν οὐχ ἱκανῶς. Τούτου	δ´	αἴτιον ὅτι νομίζουσιν οὐχ ὅμοιον
[4, 3]	λέγειν τοῖς μέσοις ἔστι, τοῖς	δ´	ἄκροις οὔ, οἷον ἀέρα μὲν
[4, 5]	ἔχει, οἷον τὸ κενόν, τὰ	δ´	ἄλλα οὔ, καὶ τὴν γῆν
[4, 5]	δι´ ὁμοιότητα τῆς ὕλης. Ὅτι	δ´	ἀναγκαῖον ποιεῖν ἴσας τὰς διαφορὰς
[4, 4]	ἐκ τῶνδ´ ἐστὶ φανερόν. Λέγω	δ´	ἁπλῶς κοῦφον ὃ ἀεὶ ἄνω
[4, 3]	καὶ οἵου (καὶ ὅπου) Τὸ	δ´	αὐτὸ αἴτιον καὶ τοῦ ἤδη
[4, 4]	ἔστι μὲν ἡ αὐτή, τὸ	δ´	εἶναι οὐ ταὐτόν, ὥσπερ καὶ
[4, 2]	αὐτὸ χώραν τινὰ οὖσαν· ἀναγκαῖον	δ´,	εἴπερ κινεῖται τὸ κενόν, εἶναι
[4, 3]	μὲν εἰς ὑγίειαν ἔρχεται, τὸ	δ´	εἰς αὔξην· καὶ ἐπεὶ ταὐτὸν
[4, 5]	εἰς τὴν τῆς γῆς. Ἄνω	δ´	εἰς τὴν τοῦ πυρός, ἀναιρουμένου
[4, 3]	δυνάμει βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ	δ´	εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι
[4, 4]	τετυχηκέναι τοῦ μὲν πλεῖον τοῦ	δ´	ἔλαττον, ἔσται τὰ μὲν κοῦφα
[4, 4]	δὲ περιεχόμενον τῆς ὕλης. Ἔστι	δ´	ἐν πᾶσι τοῖς γένεσιν αὕτη
[4, 6]	εἶναι τὰ ἀντικρούοντα αὐτοῖς. Ἔδει	δ´	ἐν τῷ ἀέρι ἔτι μᾶλλον
[4, 3]	μὲν ἐν τῷ ποιῷ, τὸ	δ´	ἐν τῷ ποσῷ μεταβάλλει, καὶ
[4, 6]	διασπᾶσθαι τὸ πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ	δ´	ἐναντίως ἔχοντα τοῖς σχήμασι διὰ
[4, 2]	ἔοικε μᾶλλον τῶν πρότερον, ὅτι	δ´	ἐνδέχεται καθ´ ἕκαστον ποιεῖν διαφορὰς
[4, 1]	ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον	δ´	ἔσται δῆλον ὃ λέγομεν ὧδε.
[4, 2]	λόγος αὐτοῖς οὐκ ἐφαρμόττει. Δῆλον	δ´	ἔσται τοῦτο μᾶλλον προελθοῦσιν. Λέγουσι
[4, 3]	ἔρχεται εἰς τὸ ἄνω. Ἅμα	δ´	ἐστὶ κοῦφον, καὶ οὐκέτι γίνεται,
[4, 6]	τῶν ἄνω φερομένων σωμάτων. Ἐπεὶ	δ´	ἐστὶ τὰ μὲν εὐδιαίρετα τῶν
[4, 4]	τῷ δὲ ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι	δ´	ἐστί τι ἁπλῶς κοῦφον καὶ
[4, 1]	καὶ τῇ φύσει πρῶτον· ἐπεὶ	δ´	ἐστί τι τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον
[4, 2]	βαρύτερα καὶ γῆς ὀλίγης. Τοῦτο	δ´	ἐστὶν ἀδύνατον. Τὰ μὲν οὖν
[4, 5]	πλὴν πυρὸς πᾶσιν ἐπιπολάζει. Ἐπεὶ	δ´	ἐστὶν ἓν μόνον ὃ πᾶσιν
[4, 5]	βαρὺ καὶ ἀεὶ κάτω· τὸ	δ´	ἑτέρας μὲν τούτων, ἐχούσας δ´
[4, 2]	τί τὸ μὲν κοῦφον, τὸ	δ´	ἔχει βάρος, ἔτι δὲ τί
[4, 1]	εἶναι πραγματείαν περὶ κίνησιν, ταῦτα	δ´	ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς οἷον ζώπυρ´
[4, 3]	ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν φέρεται, ἐὰν	δ´	ᾗ νοσερόν, εἰς νόσον. Μᾶλλον
[4, 6]	μὲν εὐδιαίρετα τῶν συνεχῶν τὰ	δ´	ἧττον, καὶ διαιρετικὰ δὴ τὸν
[4, 6]	τρόπον τὰ μὲν μᾶλλον τὰ	δ´	ἧττον, ταύτας εἶναι νομιστέον αἰτίας.
[4, 3]	μόριον, καὶ τὸ πᾶν. Ἐπεὶ	δ´	ὁ τόπος ἐστὶ τὸ τοῦ
[4, 4]	τὴν τῶν πρώτων διαφοράν· λέγω	δ´	οἷον ἐν μὲν ἀέρι βαρύτερον
[4, 4]	φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον. Ἔστι	δ´	ὁμοίως καὶ τὸ κοῦφον. Ὁρῶμεν
[4, 4]	πυρός, καὶ ὁ ἀήρ. Σημεῖον	δ´	ὅτι ἕλκει πλεῖον ὁ πεφυσημένος
[4, 3]	εἶναι τὴν τούτων ὕλην· σημεῖον	δ´	ὅτι ἡ φορὰ ἀπολελυμένων ἐστί,
[4, 4]	ἐν δὲ ὕδατι κουφότερον· αἴτιον	δ´	ὅτι πάντα βάρος ἔχει πλὴν
[4, 5]	φέρεσθαι κάτω ὕδατος ὀλίγου. Τοῦτο	δ´	οὐ φαίνεται οὐδαμοῦ οὐδέποτε. Ἀνάγκη
[4, 3]	βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον) τὰ	δ´	οὔ, ἀλλ´ ἔξωθεν, οἷον τὸ
[4, 5]	τὸ ἀγγεῖον πυρωθὲν σπᾶται, γῆ	δ´	οὔ. Ὥσπερ δὲ οὐδ´ ἡ
[4, 5]	τὰ μικρὰ ἔσται. Οὐ φαίνεται	δ´	οὐδὲ ἓν μόριον ἀέρος κάτω
[4, 4]	πᾶσι τοῖς φερομένοις ἐπιπολάζει. Νῦν	δ´	οὐδὲν φαίνεται. Τὸ ἄρα πῦρ
[4, 5]	δὲ γῆ ἐν ἅπασιν) κουφότητα	δ´	οὐκ ἔχει, ἀλλ´ ἢ ἐν
[4, 5]	δ´ ἑτέρας μὲν τούτων, ἐχούσας	δ´	οὕτω πρὸς ἀλλήλας ὡς αὗται
[4, 2]	κούφου καὶ βαρέος διώρισαν· τοῖς	δ´	οὐχ ἱκανὸν ἔδοξεν οὕτω διελεῖν,
[4, 5]	τι ἄμφω ἢ δύο, ἄμφω	δ´	ὑπάρξει ταῦτα ἑκατέρῳ, ἔσται τι
[4, 4]	μὲν ὡς εἶδος μᾶλλον, τὸ	δ´	ὡς ὕλη. Καὶ ἐν τοῖς
[4, 2]	αὐτὸ φερόμενον ἀεὶ κάτω. Τοῦτο	δὲ	ἀδύνατον· τὸ γὰρ ἁπλῶς κοῦφον
[4, 4]	ἐνδέχεται κουφότερον εἶναί τινος, ἐν	δὲ	ἀέρι βαρύτερον· ἀέρι μὲν γὰρ
[4, 1]	καὶ πρὸς τὸ ἔσχατον, βαρὺ	δὲ	ἁπλῶς τὸ κάτω καὶ πρὸς
[4, 4]	ἂν ᾖ μόριον) πρὸς ἑαυτὰ	δὲ	ἁπλῶς τὸ μὲν βαρὺ τὸ
[4, 6]	διαίρεσιν, βιάσεται κάτω θᾶττον, ἐὰν	δὲ	ἀσθενεστέρα ᾖ, ἐπιπολάσει. Περὶ μὲν
[4, 3]	τὰ μὲν κοῦφα ἄνω, τὰ	δὲ	βαρέα κάτω. Πλὴν ὅτι τὰ
[4, 2]	τί τὰ μὲν κοῦφα τὰ	δὲ	βαρέα τῶν σωμάτων, ἀλλὰ περὶ
[4, 2]	τὰ μὲν ἁπλῶς κοῦφα τὰ	δὲ	βαρέα τῶν σωμάτων, καὶ φέρεται
[4, 4]	ἔσται τὰ μὲν κοῦφα τὰ	δὲ	βαρέα τῶν σωμάτων. Ὥστε περὶ
[4, 1]	ΟΥΡΑΝΟΥ Δ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ	δὲ	βαρέος καὶ κούφου, τί τ´
[4, 4]	καὶ θᾶττον τὸ πλεῖον. Ἄλλως	δὲ	βαρὺ καὶ κοῦφον, οἷς ἀμφότερα
[4, 2]	μὲν ἐλάττω τῶν σωμάτων, ὄντα	δὲ	βαρύτερα. Δῆλον οὖν ὡς οὐχ
[4, 4]	τὸ τυχὸν αὐτῶν μόριον) πυρὸς	δὲ	βαρύτερα (ὑφίσταται γὰρ αὐτῶν ὁπόσον
[4, 2]	μὲν αὐτῶν εἶναι κουφότερον τὸ	δὲ	βαρύτερον, ἔσται τι πλῆθος ἀέρος
[4, 1]	τὸ μὲν εἶναι κουφότερον, τὸ	δὲ	βαρύτερον, οἷον ξύλου χαλκόν. Περὶ
[4, 2]	στερεὸν πρὸς τὸ κενόν. Φέρεται	δέ	γε θᾶττον τὸ πλεῖον ἄνω
[4, 3]	οἷον ἀέρα μὲν ὕδατι, ὕδωρ	δὲ	γῇ· ἀεὶ γὰρ τὸ ἀνώτερον
[4, 5]	κουφότητα ἕκαστον ἔχει βάρος (ἡ	δὲ	γῆ ἐν ἅπασιν) κουφότητα δ´
[4, 2]	κοῦφον καὶ ἄνω φέρεται, ἡ	δὲ	γῆ καὶ τὰ γεηρὰ πάντα
[4, 4]	μὲν πῦρ ἄνω φερόμενον, ἡ	δὲ	γῆ κάτω καὶ πᾶν τὸ
[4, 5]	πῦρ κενόν, διὸ ἄνω, τὴν	δὲ	γῆν πλῆρες, διὸ κάτω· ἀέρα
[4, 5]	δὲ πλεῖον πυρὸς ἔχειν, ὕδωρ	δὲ	γῆς) Ἔσται γάρ τι ὕδωρ
[4, 6]	δὲ μᾶλλον ὕδατος τοιοῦτον, ὕδωρ	δὲ	γῆς. Καὶ τὸ ἔλαττον δὴ
[4, 4]	μέσον καὶ τὸ ἔσχατον. Ἔστι	δὲ	δή τι καὶ μεταξὺ τούτων,
[4, 4]	ἐστιν, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς	δὲ	διαφορὰς καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ
[4, 2]	βάρος θάτερόν ἐστι (κουφότερον· οὕτω	δὲ	διελθόντες οἴονται διωρίσθαι καὶ περὶ
[4, 2]	οἷον Ἀναξαγόρας καὶ Ἐμπεδοκλῆς· οἱ	δὲ	διορίσαντες μέν, οὐ φάσκοντες δὲ
[4, 5]	τις ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ. Ἐὰν	δὲ	δύο, τὰ μεταξὺ πῶς ἔσται
[4, 2]	δὲ διορίσαντες μέν, οὐ φάσκοντες	δὲ	εἶναι κενόν, οὐδὲν εἶπον διὰ
[4, 5]	τὴν τοῦ ὕδατος χώραν, ὕδωρ	δὲ	εἰς τὴν τῆς γῆς. Ἄνω
[4, 6]	ἐπιπλεῖ ἐπὶ τοῦ ὕδατος, ἄλλα	δὲ	ἐλάττω καὶ ἧττον βαρέα, ἂν
[4, 1]	κινεῖσθαι φυσικῶς πως λέγομεν. (Ταῖς	δὲ	ἐνεργείαις ὀνόματ´ αὐτῶν οὐ κεῖται,
[4, 5]	ἢ πάντα κάτω οἰσθήσεται, ἡ	δὲ	ἑτέρα φορὰ οὐκέτι ἔσται· ὥστ´
[4, 3]	οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα) τὸ	δὲ	ζητεῖν διὰ τί φέρεται τὸ
[4, 5]	κάτω, ὅτι τοιόνδε τι. Εἰ	δὲ	ἦν ἕν τι ἄμφω ἢ
[4, 2]	ἐκ τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν· ἐναντίας	δέ,	(καθάπερ οἱ τὸ κενὸν καὶ
[4, 3]	σωμάτων ἀεὶ κατὰ φύσιν, τὰ	δὲ	καὶ ἄνω καὶ κάτω, μετὰ
[4, 2]	τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον. Ἄτοπον	δὲ	καὶ εἰ διὰ τὸ κενὸν
[4, 5]	μόριον ἀέρος κάτω φερόμενον. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τοῦ κούφου, ἐὰν
[4, 2]	στερεῶν ἢ καὶ ἐλαττόνων. Ὅλως	δὲ	καὶ παντὸς αἴτιον εἶναι τοῦ
[4, 3]	ἀλλ´ οὐκ εἰς λευκότητα. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τἆλλα πάντα τὰ ἀλλοιωτά.
[4, 2]	πλῆρες καὶ τὸ κενόν. Ἄλογον	δὲ	καὶ τὸ χώραν τῷ κενῷ
[4, 2]	φαινομένοις συμβήσεται λέγειν αὐτοῖς. Ἀναγκαῖον	δὲ	καὶ τοῖς περὶ τῆς τοῦ
[4, 3]	ἀλλ´ εἰς μεγέθους ὑπεροχήν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τούτων ἕκαστον τὸ μὲν
[4, 2]	χρυσὸς καὶ ὁ μόλιβδος· ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον τῶν
[4, 4]	ἂν ᾖ, ἀέρι ὑφίσταται. Ἐπεὶ	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τὰ μὲν
[4, 2]	βαρύτερος καὶ χαλκοῦ χαλκός. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ὁμοειδῶν
[4, 2]	τὸ δὲ πλείω βαρύτερον, ἀέρα	δὲ	καὶ ὕδωρ καὶ πῦρ ἐκ
[4, 2]	ἐν πολλῷ πλήθει πυρός. Ὁμοίως	δὲ	κἂν τῷ κενῷ διορίσωσιν, ἔσται
[4, 3]	(ἡ μὲν κατὰ μέγεθος, ἡ	δὲ	κατ´ εἶδος, ἡ δὲ κατὰ
[4, 3]	ἡ δὲ κατ´ εἶδος, ἡ	δὲ	κατὰ τόπον) ἐν ἑκάστῃ τούτων
[4, 1]	οὐρανῷ τὸ μὲν ἄνω τὸ	δὲ	κάτω, καθάπερ τινὲς ἀξιοῦσιν· οὐ
[4, 2]	τὰ μὲν ἀεὶ ἄνω τὰ	δὲ	κάτω, οὐδὲ περὶ τοῦ ἔνια
[4, 5]	οὐδ´ ἡ γῆ κουφότητα. Φέρεται	δὲ	κάτω τὰ δύο ὑποσπωμένων, ὅτι
[4, 4]	μὲν ἄνω τοῦ ὡρισμένου, τὸ	δὲ	κάτω τῆς ὕλης. Ὥστε καὶ
[4, 2]	ἄνω φέρεται θᾶττον. Καὶ ἄνωθεν	δὲ	κάτω τὸ ὀλίγον οἰσθήσεται θᾶττον
[4, 4]	τι τύχῃ κωλῦον ἕτερον, γῆς	δὲ	κάτω· τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[4, 3]	τὰ μὲν ἄνω φέρεται τὰ	δὲ	κάτω τῶν σωμάτων ἀεὶ κατὰ
[4, 1]	εἶναι τὸ μὲν ἄνω τὸ	δὲ	κάτω φασίν, εἴπερ πάντῃ ὅμοιός
[4, 2]	κενὸν μὲν ἄνω φέρονται, τὸ	δὲ	κενὸν αὐτὸ μή. Ἀλλὰ μὴν
[4, 4]	ἁπλῶς τὸ μὲν βαρὺ τὸ	δὲ	κοῦφον· ἀὴρ μὲν γὰρ ὁπόσος
[4, 1]	πρὸς τὸ μέσον· πρὸς ἄλλο	δὲ	κοῦφον καὶ κουφότερον, ὅτε, δυοῖν
[4, 2]	βάρος καὶ κάτω φερομένων, τὸ	δὲ	κουφότερον οὐκ ἀεὶ κοῦφον διὰ
[4, 4]	τὰ μὲν ἔχει βάρος τὰ	δὲ	κουφότητα, δῆλον ὅτι τούτων μὲν
[4, 3]	ἀέρι καὶ ἀὴρ πυρί. Ἀνάπαλιν	δὲ	λέγειν τοῖς μέσοις ἔστι, τοῖς
[4, 4]	δὲ τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς	δὲ	λέγω εἴς τε τὸ γένος
[4, 3]	τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἡμεῖς	δὲ	λέγωμεν πρῶτον διορίσαντες περὶ οὗ
[4, 2]	ἁπλῶς κούφου καὶ βαρέος· ὁ	δὲ	λόγος αὐτοῖς οὐκ ἐφαρμόττει. Δῆλον
[4, 6]	καὶ μᾶλλον τὸ μᾶλλον· ἀὴρ	δὲ	μᾶλλον ὕδατος τοιοῦτον, ὕδωρ δὲ
[4, 2]	καὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν. Τὸ	δὲ	μεγέθει καὶ μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ
[4, 1]	μὲν ἄνω φήσουσιν εἶναι, τὸ	δὲ	μέσον κάτω. Ἁπλῶς μὲν οὖν
[4, 2]	πρὸς τὰς ἔμπροσθεν ἀπορίας. Τῷ	δὲ	μίαν ποιεῖν φύσιν τῶν τῷ
[4, 2]	ἀποδιδούς, ἢ πλείους μὲν ὑπεναντίας	δὲ	μόνον. Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης
[4, 4]	ἂν ᾖ, ἐπιπολάζει ὕδατι, ὕδωρ	δὲ	ὁπόσον ἂν ᾖ, ἀέρι ὑφίσταται.
[4, 5]	πλειόνων ἢ ὅτι πλήρη (τοῦτο	δὲ	ὁρῶμέν τε, καὶ δέδεικται ὅτι
[4, 5]	σπᾶται, γῆ δ´ οὔ. Ὥσπερ	δὲ	οὐδ´ ἡ γῆ ἄνω, οὐδὲ
[4, 3]	τῷ τυχόντι μεταβολὴν οὖσαν· ὁμοίως	δὲ	οὐδὲ κινητικὸν τὸ τυχὸν τοῦ
[4, 2]	πῦρ τοῦ ἐλάττονος, καὶ κάτω	δὲ	πάλιν ὡσαύτως ὁ πλείων χρυσὸς
[4, 2]	ὃ βαρύτερον ὕδατος ἔσται. Συμβαίνει	δὲ	πᾶν τοὐναντίον· ἀεί τε γὰρ
[4, 3]	τὸ τοῦ περιέχοντος πέρας, περιέχει	δὲ	πάντα τὰ κινούμενα ἄνω καὶ
[4, 4]	πανταχοῦ βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον, ὕδωρ	δὲ	πανταχοῦ πλὴν ἐν γῇ, ἀέρα
[4, 4]	περιέχον τοῦ εἴδους εἶναι, τὸ	δὲ	περιεχόμενον τῆς ὕλης. Ἔστι δ´
[4, 5]	γῆν πλῆρες, διὸ κάτω· ἀέρα	δὲ	πλεῖον πυρὸς ἔχειν, ὕδωρ δὲ
[4, 2]	ὁμογενῆ κουφότερον εἶναί φασι, τὸ	δὲ	πλείω βαρύτερον, ἀέρα δὲ καὶ
[4, 4]	πανταχοῦ πλὴν ἐν γῇ, ἀέρα	δὲ	πλὴν ἐν ὕδατι καὶ γῇ·
[4, 5]	πλὴν γῆς πᾶσιν ὑφίσταται, ἀὴρ	δὲ	πλὴν πυρὸς πᾶσιν ἐπιπολάζει. Ἐπεὶ
[4, 2]	ὀλίγον οἰσθήσεται θᾶττον πῦρ, τὸ	δὲ	πολὺ βραδύτερον. Πρὸς δὲ τούτοις,
[4, 4]	φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον. (Τοῦτο	δὲ	πότερον συμβαίνει πρὸς τὸ τῆς
[4, 1]	ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ	δὲ	πρὸς ἕτερον· τῶν γὰρ ἐχόντων
[4, 5]	ἐστιν ὃ πᾶσιν ὑφίσταται, τὸ	δὲ	πρός τι βαρὺ ὂν εἰς
[4, 2]	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον, ἀνάγκη	δὲ	προσθεῖναι τοῖς οὕτω διορίζουσι μὴ
[4, 2]	ἂν ἦν τὸν ὄγκον. Τὰ	δὲ	πρῶτα καὶ ἄτομα τοῖς μὲν
[4, 6]	πλατέα τῶν ἐχόντων βάρος, τὰ	δὲ	στενὰ διαπίπτειν· ὀλίγα γὰρ εἶναι
[4, 2]	σωμάτων, ἄτοπον τὸ φάναι· τοῖς	δὲ	στερεὰ μᾶλλον ἐνδέχεται λέγειν τὸ
[4, 2]	ἀλλὰ καὶ τὸ στερεόν. Ὡσαύτως	δὲ	συμβαίνει κἄν τις ἄλλως διορίζῃ,
[4, 2]	μεῖζον εἶναι βαρύτερον αὐτῶν. Τῶν	δὲ	συνθέτων, ἐπειδήπερ οὐ φαίνεται τοῦτον
[4, 6]	καθάπερ εἴρηται πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ	δὲ	σχήματα οὐκ αἴτια τοῦ φέρεσθαι
[4, 3]	καὶ ἄνω καὶ κάτω, μετὰ	δὲ	ταῦτα περὶ βαρέος καὶ κούφου
[4, 5]	εἶναι ὅσαπερ ταῦτα, τέτταρας, οὕτω	δὲ	τέτταρας ὡς μίαν μὲν ἁπάντων
[4, 2]	ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον κατασκευάζων, μόνον	δὲ	τὴν αὐτὴν ὕλην ἅπασιν ἀποδιδούς,
[4, 5]	κοῦφον καὶ ἀεὶ ἄνω, τὸ	δὲ	τὴν ἐναντίαν βαρὺ καὶ ἀεὶ
[4, 2]	τὸ δ´ ἔχει βάρος, ἔτι	δὲ	τί τὸ αἴτιον τοῦ μὴ
[4, 3]	ἔχειν ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς (λέγω	δὲ	τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον)
[4, 3]	ᾗ νοσερόν, εἰς νόσον. Μᾶλλον	δὲ	τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον
[4, 3]	βαρυντικὸν καὶ τὸ κουφιστικόν, κινητὸν	δὲ	τὸ δυνάμει βαρὺ καὶ κοῦφον,
[4, 2]	πλειόνων τῶν αὐτῶν συνεστός, κουφότερον	δὲ	τὸ ἐξ ἐλαττόνων, ὥσπερ μολίβδου
[4, 5]	πανταχοῦ φέρεται καὶ ἄνω) ἐὰν	δὲ	τὸ κενὸν ἤ τι τοιοῦτον
[4, 1]	ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον. Τούτων	δὲ	τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου
[4, 4]	οἷον ὕδωρ καὶ ἀήρ. Φαμὲν	δὲ	τὸ μὲν περιέχον τοῦ εἴδους
[4, 4]	ἁπλῶς τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον, κοῦφον	δὲ	τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς δὲ
[4, 4]	αὐτῶν ἐστιν, ἄλλος λόγος. Ἐπεὶ	δὲ	τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον φέρεται πρὸς
[4, 2]	κενὸν ἄνω πέφυκε φέρεσθαι, κάτω	δὲ	τὸ πλῆρες, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 1]	φερόμενον ἄνω λέγω φέρεσθαι, κάτω	δὲ	τὸ πρὸς τὸ μέσον. Ἄτοπον
[4, 6]	ὅσῳ εὐδιαιρετώτερος ὕδατός ἐστιν. Ἐπεὶ	δὲ	τό τε βάρος ἔχει τινὰ
[4, 3]	μὴ ᾖ, φέρεται εὐθύς. Κινεῖ	δὲ	τό τε ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν
[4, 1]	τὴν ῥοπὴν εἶναι τοιοῦτον. (Διὰ	δὲ	τὸ τὴν φυσικὴν μὲν εἶναι
[4, 1]	πορευόμενος ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ. Ἡμεῖς	δὲ	τὸ τοῦ παντὸς ἔσχατον ἄνω
[4, 4]	τοιοῦτον δυνάμει, βαρέος ὕλη, ᾗ	δὲ	τοιοῦτον, κούφου· καὶ ἔστι μὲν
[4, 4]	ὑφίστατο γὰρ ἂν ἄλλῳ· εἰ	δὲ	τοῦτο, εἴη ἄν τι ἄλλο,
[4, 2]	ὀλίγων μεγάλων βαρύτερα εἶναι. Εἰ	δὲ	τοῦτο ἔσται, συμβήσεται πολὺν ἀέρα
[4, 5]	ὡς νῦν εἴρηται. Ἡ γῆ	δὲ	τοῦτο οὐ πάσχει, ὅτι οὐχ
[4, 2]	τῶν ἐχόντων βάρος. Οὐκ ἔδει	δὲ	τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ τούτῳ διώρισται
[4, 2]	τὸ δὲ πολὺ βραδύτερον. Πρὸς	δὲ	τούτοις, ἐπεὶ τὸ μὲν ἐλάσσω
[4, 2]	μεταβάλλει καὶ εἰς ὅν. Πρὸς	δὲ	τούτοις τί τῆς κινήσεως αἴτιον;
[4, 4]	γῆς δὲ κάτω· τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον καὶ θᾶττον τὸ πλεῖον.
[4, 2]	βαρύτερον ἕκαστόν ἐστιν. Τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον καὶ ξύλου μόλιβδόν φασιν·
[4, 3]	ἔσχατον καὶ τὸ μέσον, τοῦτο	δὲ	τρόπον τινὰ γίγνεται τὸ εἶδος
[4, 1]	εἴρηται παρὰ τῶν πρότερον, περὶ	δὲ	τῶν πρὸς ἕτερον· οὐ γὰρ
[4, 4]	μὲν γὰρ οὐκ ἐπιπολάζει, τῷ	δὲ	ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι δ´ ἐστί
[4, 4]	ταλαντιαῖον ξύλον μολίβδου μναϊαίου, ἐν	δὲ	ὕδατι κουφότερον· αἴτιον δ´ ὅτι
[4, 4]	μὲν μέσον τῷ ἐσχάτῳ, τὸ	δὲ	ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ ἐπιπολάζοντι. Διὸ
[4, 2]	ἐκ πλειόνων ὂν τριγώνων. Νῦν	δὲ	φαίνεται τοὐναντίον· ὅσῳ γὰρ ἂν
[4, 4]	ἀδύνατον, οὕτως οὐδὲ γίγνεται· ἡ	δὲ	φορὰ γένεσίς ποθέν ποι. Ἔπειτα
[4, 2]	τινι μικρῷ πλήθει γῆς. Ἐὰν	δὲ	φῶσι καὶ τὸ κενόν, πῶς
[4, 5]	(τοῦτο δὲ ὁρῶμέν τε, καὶ	δέδεικται	ὅτι ὁμοίως κάτω τε ἀεὶ
[4, 5]	ὀλίγου ὕδατος γῆν πλείω, ὥστε	δεήσει	ἀέρος τι πλῆθος θᾶττον φέρεσθαι
[4, 6]	πρὸς τὸ μὴ διασπᾶσθαι, ταῦτα	δεῖ	πρὸς ἄλληλα συμβάλλειν· ἐὰν γὰρ
[4, 3]	τὸ ὑγιαστὸν καὶ τὸ νόσου	δεκτικόν,	ἐὰν μὲν κινηθῇ ᾗ ὑγιαστόν,
[4, 2]	ὕλης, ἀλλ´ οὐ δοκεῖν. Οὕτω	δὴ	διωρισμένων οὐκ εἴρηται περὶ τοῦ
[4, 6]	δὲ γῆς. Καὶ τὸ ἔλαττον	δὴ	ἐν ἑκάστῳ γένει εὐδιαιρετώτερον καὶ
[4, 5]	ἀεὶ κάτω. Καὶ τῶν μεταξὺ	δὴ	ἔνια ἔσται κάτω θᾶττον γῆς·
[4, 4]	τὸ κενὸν τὸ κοῦφον. (Συμβαίνει	δὴ	μὴ πανταχοῦ ταὐτὰ βαρέα δοκεῖν
[4, 3]	γίνεται, ἀλλ´ ἐκεῖ ἐστιν. Φανερὸν	δὴ	ὅτι δυνάμει ὄν, εἰς ἐντελέχειαν
[4, 2]	φύσει θᾶττον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Τῶν	δὴ	πρότερον ἐλθόντων ἐπὶ τὴν περὶ
[4, 4]	καὶ τὸ ἔσχατον. Ἔστι δὲ	δή	τι καὶ μεταξὺ τούτων, ὃ
[4, 2]	τῆς κινήσεως αἴτιον; Οὐ γὰρ	δὴ	τό γε κενόν· οὐ γὰρ
[4, 1]	ἡμῖν εἴπωμεν περὶ αὐτῶν. Λέγεται	δὴ	τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ καὶ
[4, 6]	τὰ δ´ ἧττον, καὶ διαιρετικὰ	δὴ	τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ μὲν
[4, 6]	κονιορτώδη ἐπὶ τοῦ ἀέρος. Περὶ	δὴ	τούτων ἁπάντων τὸ μὲν νομίζειν
[4, 3]	καὶ τὸ αὐξητικόν. Τὸν αὐτὸν	δὴ	τρόπον ὑποληπτέον καὶ τὸ κατὰ
[4, 2]	δὲ λόγος αὐτοῖς οὐκ ἐφαρμόττει.	Δῆλον	δ´ ἔσται τοῦτο μᾶλλον προελθοῦσιν.
[4, 5]	ποιεῖν ἴσας τὰς διαφορὰς αὐτοῖς,	δῆλον.	Εἰ μὲν γὰρ μία ὕλη
[4, 1]	ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον δ´ ἔσται	δῆλον	ὃ λέγομεν ὧδε. Τὰ μὲν
[4, 1]	τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον καὶ μέσον,	δῆλον	ὅτι ἔσται καὶ ἄνω καὶ
[4, 4]	φερόμενον, ὁ δ´ ἀὴρ ἡσυχάζων,	δῆλον	ὅτι τοῦτο φέρεται πρὸς τὸ
[4, 4]	ἔχει βάρος τὰ δὲ κουφότητα,	δῆλον	ὅτι τούτων μὲν αἰτία πάντων
[4, 2]	τῶν σωμάτων, ὄντα δὲ βαρύτερα.	Δῆλον	οὖν ὡς οὐχ ἱκανὸν τὸ
[4, 4]	καὶ ἀφ´ οὗ τοῖς κούφοις,	δῆλον	πολλαχόθεν. Πρῶτον μὲν τῷ εἰς
[4, 2]	εἶναι σωμάτων οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ	δῆλον	πῶς ἐκ τῶν εἰρημένων ὁμολογούμενα
[4, 6]	μὲν νομίζειν αἴτιον εἶναι ὥσπερ	Δημόκριτος	οὐκ ὀρθῶς ἔχει. Ἐκεῖνος γάρ
[4, 6]	ἀλλὰ τοῦ θᾶττον ἢ βραδύτερον.	Δι´	ἃς δ´ αἰτίας, οὐ χαλεπὸν
[4, 2]	πρὸς τὸ μέσον. Ὥστ´ οὐ	δι´	ὀλιγότητα τῶν τριγώνων, ἐξ ὧν
[4, 5]	αὑτοῦ χώραν ἢ οἷς ἐπιπολάζει,	δι´	ὁμοιότητα τῆς ὕλης. Ὅτι δ´
[4, 2]	τοιαύτης ἀναλογίας, οὐκ ἔσται κουφότερον.	Διὰ	γὰρ τοῦτο καὶ τὸ πῦρ
[4, 1]	οἴοιτο τὴν ῥοπὴν εἶναι τοιοῦτον.	(Διὰ	δὲ τὸ τὴν φυσικὴν μὲν
[4, 6]	κάτω φέρεται, καὶ ὅτι ἔνια	διὰ	μικρότητα ἐπιπλεῖ, οἷον τὸ ψῆγμα
[4, 4]	βαρέα δοκεῖν εἶναι καὶ κοῦφα	διὰ	τὴν τῶν πρώτων διαφοράν· λέγω
[4, 3]	περὶ οὗ μάλιστα ἀποροῦσί τινες,	διὰ	τί τὰ μὲν ἄνω φέρεται
[4, 2]	δὲ εἶναι κενόν, οὐδὲν εἶπον	διὰ	τί τὰ μὲν ἁπλῶς κοῦφα
[4, 2]	περὶ τῶν συνθέτων ἔδει σκοπεῖν	διὰ	τί τὰ μὲν κοῦφα τὰ
[4, 6]	χαλεπὸν ἰδεῖν· ἀπορεῖται γὰρ νῦν	διὰ	τί τὰ πλατέα σιδήρια καὶ
[4, 2]	ἀλλὰ περὶ τούτων αὐτῶν εἰπεῖν	διὰ	τί τὸ μὲν κοῦφον, τὸ
[4, 3]	κάτω, τὸ αὐτό ἐστι καὶ	διὰ	τί τὸ ὑγιαστὸν ἂν κινῆται
[4, 3]	πρὸς ἄλληλα) τὸ δὲ ζητεῖν	διὰ	τί φέρεται τὸ πῦρ ἄνω
[4, 2]	τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ κούφων	διὰ	τίν´ αἰτίαν βαρύτερα καὶ κουφότερα
[4, 3]	τῶν συμβαινόντων περὶ αὐτὰ παθημάτων,	διὰ	τίν´ αἰτίαν ἕκαστον γίνεται. Περὶ
[4, 1]	ἡ φύσις αὐτῶν, σκεπτέον, καὶ	διὰ	τίν´ αἰτίαν ἔχουσι τὰς δυνάμεις
[4, 3]	οὐθὲν τούτων αὐτὸ ἑαυτὸ κινεῖ.	Διὰ	τίνα μὲν οὖν αἰτίαν φέρεται
[4, 6]	τὸ ὀλίγον περιλαμβάνειν φέρεται κάτω,	διὰ	τὸ διαιρεῖν ῥᾳδίως. Καὶ ἐν
[4, 3]	ἑαυτοῖς ἔχειν φαίνεται τὴν ἀρχὴν	διὰ	τὸ ἐγγύτατα τῆς οὐσίας εἶναι
[4, 2]	κοῦφον. Ἄτοπον δὲ καὶ εἰ	διὰ	τὸ κενὸν μὲν ἄνω φέρονται,
[4, 4]	πλῆρες τὸ βαρὺ λέγοντας καὶ	διὰ	τὸ κενὸν τὸ κοῦφον. (Συμβαίνει
[4, 2]	δὲ κουφότερον οὐκ ἀεὶ κοῦφον	διὰ	τὸ λέγεσθαι καὶ ἐν τοῖς
[4, 6]	διὰ τὸ πολὺ περιλαμβάνειν ἐπιμένει,	διὰ	τὸ μὴ διασπᾶσθαι τὸ πλεῖον
[4, 6]	δ´ ἐναντίως ἔχοντα τοῖς σχήμασι	διὰ	τὸ ὀλίγον περιλαμβάνειν φέρεται κάτω,
[4, 4]	ἔφαμεν χρῆναι ποιεῖν καὶ τοὺς	διὰ	τὸ πλῆρες τὸ βαρὺ λέγοντας
[4, 6]	Τὰ μὲν οὖν ἔχοντα πλάτος	διὰ	τὸ πολὺ περιλαμβάνειν ἐπιμένει, διὰ
[4, 2]	κουφότερα· πλεῖον γὰρ ἔχειν κενόν.	Διὰ	τοῦτο γὰρ καὶ τὸν ὄγκον
[4, 4]	μέσον ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ μεταξύ·	διὰ	τοῦτό ἐστί τι καὶ ἄλλο
[4, 2]	κάτω δὲ τὸ πλῆρες, καὶ	διὰ	τοῦτο τοῖς ἄλλοις αἴτια τῆς
[4, 6]	περιλαμβάνειν φέρεται κάτω, διὰ τὸ	διαιρεῖν	ῥᾳδίως. Καὶ ἐν ἀέρι πολὺ
[4, 6]	συνεχεῖ πρὸς τὴν διάσπασιν καὶ	διαίρεσιν,	βιάσεται κάτω θᾶττον, ἐὰν δὲ
[4, 6]	συνεχῶν τὰ δ´ ἧττον, καὶ	διαιρετικὰ	δὴ τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ
[4, 6]	ἐχόντων βάρος, τὰ δὲ στενὰ	διαπίπτειν·	ὀλίγα γὰρ εἶναι τὰ ἀντικρούοντα
[4, 1]	παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα, καὶ	διαπορήσαντες	ὅσα πρὸς τὴν σκέψιν ταύτην
[4, 6]	τὰ συνεχῆ πρὸς τὸ μὴ	διασπᾶσθαι,	ταῦτα δεῖ πρὸς ἄλληλα συμβάλλειν·
[4, 6]	περιλαμβάνειν ἐπιμένει, διὰ τὸ μὴ	διασπᾶσθαι	τὸ πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ δ´
[4, 6]	ἐν τῷ συνεχεῖ πρὸς τὴν	διάσπασιν	καὶ διαίρεσιν, βιάσεται κάτω θᾶττον,
[4, 6]	ἐν ἑκάστῳ γένει εὐδιαιρετώτερον καὶ	διασπᾶται	ῥᾷον. Τὰ μὲν οὖν ἔχοντα
[4, 4]	πᾶσι τοῖς γένεσιν αὕτη ἡ	διάστασις·	καὶ γὰρ ἐν τῷ ποιῷ
[4, 2]	τῶν αὐτῶν εἶναι τριγώνων, ἀλλὰ	διαφέρειν	ὀλιγότητι καὶ πλήθει, διὸ τὸ
[4, 2]	ποιεῖν φύσιν τῶν τῷ μεγέθει	διαφερόντων	ἀναγκαῖον ταὐτὸν συμβαίνειν τοῖς μίαν
[4, 4]	πάντων ἡ ἐν τοῖς ἀσυνθέτοις	διαφορά·	κατὰ γὰρ τὸ ἐκείνων τετυχηκέναι
[4, 4]	κοῦφα διὰ τὴν τῶν πρώτων	διαφοράν·	λέγω δ´ οἷον ἐν μὲν
[4, 5]	δ´ ἀναγκαῖον ποιεῖν ἴσας τὰς	διαφορὰς	αὐτοῖς, δῆλον. Εἰ μὲν γὰρ
[4, 4]	εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς δὲ	διαφορὰς	καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ
[4, 2]	δ´ ἐνδέχεται καθ´ ἕκαστον ποιεῖν	διαφορὰς	τῶν τεττάρων στοιχείων, ἀσφαλεστέρως ἔχει
[4, 2]	δ´ οὐχ ἱκανὸν ἔδοξεν οὕτω	διελεῖν,	ἀλλὰ καίπερ ὄντες ἀρχαιότεροι ταῖς
[4, 1]	ὅσα πρὸς τὴν σκέψιν ταύτην	διελεῖν	ἀναγκαῖον, οὕτω καὶ τὸ φαινόμενον
[4, 2]	θάτερόν ἐστι (κουφότερον· οὕτω δὲ	διελθόντες	οἴονται διωρίσθαι καὶ περὶ τοῦ
[4, 2]	τί τὸ αἴτιον τοῦ μὴ	διεστάναι	τὸ πλῆρες καὶ τὸ κενόν.
[4, 5]	καὶ ἄνω καὶ κάτω (φερομένας)	διὸ	ἀὴρ καὶ ὕδωρ ἔχουσι καὶ
[4, 5]	τὸ μὲν οὖν πῦρ κενόν,	διὸ	ἄνω, τὴν δὲ γῆν πλῆρες,
[4, 4]	δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ ἐπιπολάζοντι.	Διὸ	καὶ εὐλόγως τὸ βαρὺ καὶ
[4, 5]	ἀλλ´ ἢ ἐν οἷς ἐπιπολάζει.	Διὸ	καὶ ὑποσπωμένων μὲν φέρεται εἰς
[4, 5]	ἄνω, τὴν δὲ γῆν πλῆρες,	διὸ	κάτω· ἀέρα δὲ πλεῖον πυρὸς
[4, 2]	ἀλλὰ διαφέρειν ὀλιγότητι καὶ πλήθει,	διὸ	τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι κουφότερον
[4, 5]	ὅτι οὐχ ἓν τὸ ἐπίπεδον.	Διὸ	τὸ μὲν ὕδωρ εἰς τὸ
[4, 4]	Τὸ γὰρ εἶναι οὐ ταὐτόν·	διόπερ	οὐδὲ τὸ νοσώδει εἶναι ἢ
[4, 2]	Τὸ δὲ μεγέθει καὶ μικρότητι	διορίζειν	πεπλασμένῳ μὲν ἔοικε μᾶλλον τῶν
[4, 2]	δὲ συμβαίνει κἄν τις ἄλλως	διορίζῃ,	μεγέθει καὶ σμικρότητι ποιῶν βαρύτερα
[4, 2]	ἀνάγκη δὲ προσθεῖναι τοῖς οὕτω	διορίζουσι	μὴ μόνον τὸ κενὸν ἔχειν
[4, 2]	φῶσι καὶ τὸ κενόν, πῶς	διοριοῦσι	τὸ ἁπλῶς βαρύ; Ἢ γὰρ
[4, 2]	Ἀναξαγόρας καὶ Ἐμπεδοκλῆς· οἱ δὲ	διορίσαντες	μέν, οὐ φάσκοντες δὲ εἶναι
[4, 3]	Γ' Ἡμεῖς δὲ λέγωμεν πρῶτον	διορίσαντες	περὶ οὗ μάλιστα ἀποροῦσί τινες,
[4, 2]	Ὁμοίως δὲ κἂν τῷ κενῷ	διορίσωσιν,	ἔσται τι κουφότερον τοῦ ἁπλῶς
[4, 3]	τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς	διωρίζομεν	ὅτι οὐθὲν τούτων αὐτὸ ἑαυτὸ
[4, 1]	ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν, οὐ μὴν	διωρίκασί	γε, πλὴν ὀλίγων. Ἰδόντες οὖν
[4, 2]	μὴ φασκόντων εἶναι κενὸν οὐδὲν	διώρισαν	περὶ κούφου καὶ βαρέος, οἷον
[4, 2]	τρόπον περὶ κούφου καὶ βαρέος	διώρισαν·	τοῖς δ´ οὐχ ἱκανὸν ἔδοξεν
[4, 2]	(κουφότερον· οὕτω δὲ διελθόντες οἴονται	διωρίσθαι	καὶ περὶ τοῦ ἁπλῶς κούφου
[4, 4]	νῦν λέγωμεν. Πρῶτον μὲν οὖν	διωρίσθω,	καθάπερ φαίνεται πᾶσι, βαρὺ μὲν
[4, 6]	καὶ τῶν περὶ αὐτὰ συμβεβηκότων	διωρίσθω	τοῦτον ἡμῖν τὸν τρόπον. ή.
[4, 2]	ἀλλ´ οὐ δοκεῖν. Οὕτω δὴ	διωρισμένων	οὐκ εἴρηται περὶ τοῦ ἁπλῶς
[4, 2]	δὲ τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ τούτῳ	διώρισται	τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον. Ἄτοπον
[4, 3]	ὅτι τὰ μὲν ἐν αὑτοῖς	δοκεῖ	ἔχειν ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς (λέγω
[4, 4]	ἔχειν βάρος· βαρὺ μὲν γὰρ	δοκεῖ	τισιν εἶναι καὶ ἑτέροις, καὶ
[4, 4]	δὴ μὴ πανταχοῦ ταὐτὰ βαρέα	δοκεῖν	εἶναι καὶ κοῦφα διὰ τὴν
[4, 2]	καὶ μιᾶς ὕλης, ἀλλ´ οὐ	δοκεῖν.	Οὕτω δὴ διωρισμένων οὐκ εἴρηται
[4, 4]	καὶ κούφου, ᾗ μὲν τοιοῦτον	δυνάμει,	βαρέος ὕλη, ᾗ δὲ τοιοῦτον,
[4, 3]	τὸ κουφιστικόν, κινητὸν δὲ τὸ	δυνάμει	βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ δ´
[4, 3]	ἐκεῖ ἐστιν. Φανερὸν δὴ ὅτι	δυνάμει	ὄν, εἰς ἐντελέχειαν ἰὸν ἔρχεται
[4, 1]	διὰ τίν´ αἰτίαν ἔχουσι τὰς	δυνάμεις	ταύτας. Ἔστι γὰρ ἡ περὶ
[4, 1]	κινήσεως, πάντες μὲν χρῶνται ταῖς	δυνάμεσιν	αὐτῶν, οὐ μὴν διωρίκασί γε,
[4, 1]	βαρὺ γὰρ καὶ κοῦφον τῷ	δύνασθαι	κινεῖσθαι φυσικῶς πως λέγομεν. (Ταῖς
[4, 5]	ἓν ὃ πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγκη	δύο	ἄλλα εἶναι ἃ καὶ ὑφίσταταί
[4, 5]	ἦν ἕν τι ἄμφω ἢ	δύο,	ἄμφω δ´ ὑπάρξει ταῦτα ἑκατέρῳ,
[4, 4]	εὐλόγως τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον	δύο	ἐστίν· καὶ γὰρ οἱ τόποι
[4, 5]	ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ. Ἐὰν δὲ	δύο,	τὰ μεταξὺ πῶς ἔσται ποιοῦντα
[4, 4]	ἐστίν· καὶ γὰρ οἱ τόποι	δύο,	τὸ μέσον καὶ τὸ ἔσχατον.
[4, 5]	κουφότητα. Φέρεται δὲ κάτω τὰ	δύο	ὑποσπωμένων, ὅτι τὸ μὲν ἁπλῶς
[4, 1]	δὲ κοῦφον καὶ κουφότερον, ὅτε,	δυοῖν	ἐχόντων βάρος καὶ τὸν ὄγκον
[4, 2]	σχεδὸν ἐν ταῖς αὐταῖς ἐνέχεσθαι	δυσχερείαις.	Ἔλαττον μὲν γὰρ ἕξει στερεὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009