Livre, chapitre
[4, 6]	βαρέα, ἂν ᾖ στρογγύλα ἢ	μακρά,	οἷον βελόνη, κάτω φέρεται, καὶ
[4, 6]	κἀκεῖνος αὐτός. Ἀλλ´ ἐνστὰς λύει	μαλακῶς·	φησὶ γὰρ οὐκ εἰς ἓν
[4, 3]	λέγωμεν πρῶτον διορίσαντες περὶ οὗ	μάλιστα	ἀποροῦσί τινες, διὰ τί τὰ
[4, 6]	τὸ εὐόριστον, καὶ μᾶλλον τὸ	μᾶλλον·	ἀὴρ δὲ μᾶλλον ὕδατος τοιοῦτον,
[4, 3]	εἶδός ἐστι φέρεσθαι (καὶ ταύτῃ	μᾶλλον	ἄν τις ὑπολάβοι ὃ ἔλεγον
[4, 1]	κουφότερον ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος.	Μᾶλλον	δ´ ἔσται δῆλον ὃ λέγομεν
[4, 3]	δ´ ᾗ νοσερόν, εἰς νόσον.	Μᾶλλον	δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ
[4, 2]	τὸ φάναι· τοῖς δὲ στερεὰ	μᾶλλον	ἐνδέχεται λέγειν τὸ μεῖζον εἶναι
[4, 2]	ὁ πλείων ἀὴρ ἄνω φέρεται	μᾶλλον,	καὶ ὅλως ὁτιοῦν μέρος ἀέρος
[4, 6]	ῥᾳδίως. Καὶ ἐν ἀέρι πολὺ	μᾶλλον,	ὅσῳ εὐδιαιρετώτερος ὕδατός ἐστιν. Ἐπεὶ
[4, 2]	ἐφαρμόττει. Δῆλον δ´ ἔσται τοῦτο	μᾶλλον	προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ τὸ κουφότερον
[4, 6]	τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ μὲν	μᾶλλον	τὰ δ´ ἧττον, ταύτας εἶναι
[4, 4]	ἐστι τὸ μὲν ὡς εἶδος	μᾶλλον,	τὸ δ´ ὡς ὕλη. Καὶ
[4, 6]	μὲν οὖν τὸ εὐόριστον, καὶ	μᾶλλον	τὸ μᾶλλον· ἀὴρ δὲ μᾶλλον
[4, 6]	δ´ ἐν τῷ ἀέρι ἔτι	μᾶλλον	τοῦτο ποιεῖν, ὥσπερ ἐνίσταται κἀκεῖνος
[4, 5]	ἔσται ἁπλῶς, εἰ πάντα ῥέπει	μᾶλλον	τῷ ἐκ μειζόνων εἶναι σωμάτων
[4, 2]	μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν ἔοικε	μᾶλλον	τῶν πρότερον, ὅτι δ´ ἐνδέχεται
[4, 6]	μᾶλλον τὸ μᾶλλον· ἀὴρ δὲ	μᾶλλον	ὕδατος τοιοῦτον, ὕδωρ δὲ γῆς.
[4, 2]	ἐκθλιβόμενον, καὶ πολλὰ μικρὰ ὀλίγων	μεγάλων	βαρύτερα εἶναι. Εἰ δὲ τοῦτο
[4, 2]	μίαν ποιεῖν φύσιν τῶν τῷ	μεγέθει	διαφερόντων ἀναγκαῖον ταὐτὸν συμβαίνειν τοῖς
[4, 2]	τῶν ἁπλῶν ἐστιν. Τὸ δὲ	μεγέθει	καὶ μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν
[4, 2]	συμβαίνει κἄν τις ἄλλως διορίζῃ,	μεγέθει	καὶ σμικρότητι ποιῶν βαρύτερα καὶ
[4, 4]	φαίνεται πυρὸς μὲν τὸ τυχὸν	μέγεθος	ἄνω φερόμενον, ἐὰν μή τι
[4, 5]	ἢ τὸ πλῆρες ἢ τὸ	μέγεθος	ἢ τὰ τρίγωνα, ἢ πάντα
[4, 3]	αἱ κινήσεις (ἡ μὲν κατὰ	μέγεθος,	ἡ δὲ κατ´ εἶδος, ἡ
[4, 3]	εἰς ὑγίειαν ἔρχεται ἀλλ´ εἰς	μεγέθους	ὑπεροχήν. Ὁμοίως δὲ καὶ τούτων
[4, 2]	στερεὰ μᾶλλον ἐνδέχεται λέγειν τὸ	μεῖζον	εἶναι βαρύτερον αὐτῶν. Τῶν δὲ
[4, 5]	πάντα ῥέπει μᾶλλον τῷ ἐκ	μειζόνων	εἶναι σωμάτων ἢ ἐκ πλειόνων
[4, 2]	καὶ ποιεῖν ἔστιν ὅτε τὰ	μείζω	κουφότερα· πλεῖον γὰρ ἔχειν κενόν.
[4, 2]	γὰρ καὶ τὸν ὄγκον εἶναι	μείζω	συγκείμενα πολλάκις ἐξ ἴσων στερεῶν
[4, 2]	κάτω, οὐδὲ περὶ τοῦ ἔνια	μείζω	τὸν ὄγκον ὄντα κουφότερα τῶν
[4, 2]	τῶν σωμάτων, καὶ φέρεται τὰ	μὲν	ἀεὶ ἄνω τὰ δὲ κάτω,
[4, 4]	διαφοράν· λέγω δ´ οἷον ἐν	μὲν	ἀέρι βαρύτερον ἔσται ταλαντιαῖον ξύλον
[4, 4]	δὲ κουφότητα, δῆλον ὅτι τούτων	μὲν	αἰτία πάντων ἡ ἐν τοῖς
[4, 1]	τι ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ	μὲν	ἄνω τὸ δὲ κάτω, καθάπερ
[4, 1]	ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ εἶναι τὸ	μὲν	ἄνω τὸ δὲ κάτω φασίν,
[4, 4]	τοῖς κατὰ τόπον ὡσαύτως τὸ	μὲν	ἄνω τοῦ ὡρισμένου, τὸ δὲ
[4, 3]	ἀποροῦσί τινες, διὰ τί τὰ	μὲν	ἄνω φέρεται τὰ δὲ κάτω
[4, 2]	καὶ εἰ διὰ τὸ κενὸν	μὲν	ἄνω φέρονται, τὸ δὲ κενὸν
[4, 1]	ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἅπαν, τὸ	μὲν	ἄνω φήσουσιν εἶναι, τὸ δὲ
[4, 5]	οὕτω δὲ τέτταρας ὡς μίαν	μὲν	ἁπάντων τὴν κοινήν, ἄλλως τε
[4, 5]	τὰ δύο ὑποσπωμένων, ὅτι τὸ	μὲν	ἁπλῶς βαρύ ἐστιν ὃ πᾶσιν
[4, 1]	περὶ αὐτῶν. Λέγεται δὴ τὸ	μὲν	ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ
[4, 2]	οὐδὲν εἶπον διὰ τί τὰ	μὲν	ἁπλῶς κοῦφα τὰ δὲ βαρέα
[4, 4]	διωρίσθω, καθάπερ φαίνεται πᾶσι, βαρὺ	μὲν	ἁπλῶς τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον, κοῦφον
[4, 1]	τὸ μέσον. Τούτων δὲ τὸ	μὲν	ἀπὸ τοῦ μέσου φερόμενον ἄνω
[4, 2]	ὀλιγότητι καὶ πλήθει, διὸ τὸ	μὲν	αὐτῶν εἶναι κουφότερον τὸ δὲ
[4, 4]	πρὸς ἑαυτὰ δὲ ἁπλῶς τὸ	μὲν	βαρὺ τὸ δὲ κοῦφον· ἀὴρ
[4, 1]	δῆλον ὃ λέγομεν ὧδε. Τὰ	μὲν	γὰρ ἀεὶ πέφυκεν ἀπὸ τοῦ
[4, 4]	τούτων κοῦφον ἢ βαρύ· γῆς	μὲν	γὰρ ἄμφω κουφότερα (ἐπιπολάζει γὰρ
[4, 4]	τινες πάντ´ ἔχειν βάρος· βαρὺ	μὲν	γὰρ δοκεῖ τισιν εἶναι καὶ
[4, 2]	ταῖς αὐταῖς ἐνέχεσθαι δυσχερείαις. Ἔλαττον	μὲν	γὰρ ἕξει στερεὸν τῶν ἄλλων
[4, 5]	τὰς διαφορὰς αὐτοῖς, δῆλον. Εἰ	μὲν	γὰρ μία ὕλη πάντων, οἷον
[4, 4]	βαρὺ τὸ δὲ κοῦφον· ἀὴρ	μὲν	γὰρ ὁπόσος ἂν ᾖ, ἐπιπολάζει
[4, 4]	καθάπερ ἀὴρ καὶ ὕδωρ· ἁπλῶς	μὲν	γὰρ οὐδέτερον τούτων κοῦφον ἢ
[4, 4]	ἐν δὲ ἀέρι βαρύτερον· ἀέρι	μὲν	γὰρ οὐκ ἐπιπολάζει, τῷ δὲ
[4, 2]	μὲν ὑπεναντίας δὲ μόνον. Μιᾶς	μὲν	γὰρ οὔσης οὐκ ἔσται τὸ
[4, 1]	γὰρ ἐχόντων βάρος φαμὲν τὸ	μὲν	εἶναι κουφότερον, τὸ δὲ βαρύτερον,
[4, 1]	(Διὰ δὲ τὸ τὴν φυσικὴν	μὲν	εἶναι πραγματείαν περὶ κίνησιν, ταῦτα
[4, 5]	εἰς τὰ ἐφεξῆς κάτω, ἀὴρ	μὲν	εἰς τὴν τοῦ ὕδατος χώραν,
[4, 3]	ἐν τοῖς ἔξω κινήσεως τὸ	μὲν	εἰς ὑγίειαν ἔρχεται, τὸ δ´
[4, 2]	Πρὸς δὲ τούτοις, ἐπεὶ τὸ	μὲν	ἐλάσσω ἔχον τὰ ὁμογενῆ κουφότερον
[4, 2]	Φαίνεται γὰρ ἔνια τὸν ὄγκον	μὲν	ἐλάττω τῶν σωμάτων, ὄντα δὲ
[4, 3]	βαρέα κάτω. Πλὴν ὅτι τὰ	μὲν	ἐν αὑτοῖς δοκεῖ ἔχειν ἀρχὴν
[4, 3]	δὲ καὶ τούτων ἕκαστον τὸ	μὲν	ἐν τῷ ποιῷ, τὸ δ´
[4, 2]	μεγέθει καὶ μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ	μὲν	ἔοικε μᾶλλον τῶν πρότερον, ὅτι
[4, 2]	δὲ πρῶτα καὶ ἄτομα τοῖς	μὲν	ἐπίπεδα λέγουσιν ἐξ ὧν συνέστηκε
[4, 6]	σωμάτων. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τὰ	μὲν	εὐδιαίρετα τῶν συνεχῶν τὰ δ´
[4, 4]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων τὰ	μὲν	ἔχει βάρος τὰ δὲ κουφότητα,
[4, 4]	δὲ τοιοῦτον, κούφου· καὶ ἔστι	μὲν	ἡ αὐτή, τὸ δ´ εἶναι
[4, 3]	εἰσι τρεῖς αἱ κινήσεις (ἡ	μὲν	κατὰ μέγεθος, ἡ δὲ κατ´
[4, 2]	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε τὸ	μὲν	κενὸν ἄνω πέφυκε φέρεσθαι, κάτω
[4, 3]	καὶ τὸ νόσου δεκτικόν, ἐὰν	μὲν	κινηθῇ ᾗ ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν
[4, 3]	μεταβάλλει, καὶ ἐν τόπῳ τὰ	μὲν	κοῦφα ἄνω, τὰ δὲ βαρέα
[4, 4]	τοῦ δ´ ἔλαττον, ἔσται τὰ	μὲν	κοῦφα τὰ δὲ βαρέα τῶν
[4, 2]	ἔδει σκοπεῖν διὰ τί τὰ	μὲν	κοῦφα τὰ δὲ βαρέα τῶν
[4, 2]	αὐτῶν εἰπεῖν διὰ τί τὸ	μὲν	κοῦφον, τὸ δ´ ἔχει βάρος,
[4, 6]	δὴ τὸν αὐτὸν τρόπον τὰ	μὲν	μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον, ταύτας
[4, 4]	τὴν κίνησιν· ἐναντίον γὰρ τὸ	μὲν	μέσον τῷ ἐσχάτῳ, τὸ δὲ
[4, 6]	Περὶ δὴ τούτων ἁπάντων τὸ	μὲν	νομίζειν αἴτιον εἶναι ὥσπερ Δημόκριτος
[4, 2]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς· οἱ δὲ διορίσαντες	μέν,	οὐ φάσκοντες δὲ εἶναι κενόν,
[4, 3]	αὐτὸ ἑαυτὸ κινεῖ. Διὰ τίνα	μὲν	οὖν αἰτίαν φέρεται τῶν φερομένων
[4, 6]	δὲ ἀσθενεστέρα ᾖ, ἐπιπολάσει. Περὶ	μὲν	οὖν βαρέος καὶ κούφου καὶ
[4, 3]	οὐσίαν αὕτη ἡ κίνησις. (Ὅταν	μὲν	οὖν γίγνηται ἐξ ὕδατος ἀὴρ
[4, 4]	περὶ αὐτὰ νῦν λέγωμεν. Πρῶτον	μὲν	οὖν διωρίσθω, καθάπερ φαίνεται πᾶσι,
[4, 5]	ἢ ὑγιεινῷ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Τὸ	μὲν	οὖν ἔχον τοιαύτην ὕλην κοῦφον
[4, 6]	εὐδιαιρετώτερον καὶ διασπᾶται ῥᾷον. Τὰ	μὲν	οὖν ἔχοντα πλάτος διὰ τὸ
[4, 4]	καὶ κουφότητα πλὴν γῆς. Γῆν	μὲν	οὖν καὶ ὅσα γῆς ἔχει
[4, 1]	τὸ δὲ μέσον κάτω. Ἁπλῶς	μὲν	οὖν κοῦφον λέγομεν τὸ ἄνω
[4, 2]	Τοῦτο δ´ ἐστὶν ἀδύνατον. Τὰ	μὲν	οὖν παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα
[4, 5]	τὸ κενὸν καὶ πλῆρες· τὸ	μὲν	οὖν πῦρ κενόν, διὸ ἄνω,
[4, 5]	μεταξὺ καὶ τὸ μέσον. Ἐν	μὲν	οὖν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τῶν
[4, 6]	ταύτας εἶναι νομιστέον αἰτίας. Εὐδιαίρετον	μὲν	οὖν τὸ εὐόριστον, καὶ μᾶλλον
[4, 3]	ὅπου περ καὶ νῦν. Ὅλως	μὲν	οὖν τοῖς ὁμοίοις καὶ ἀδιαφόροις
[4, 3]	τίν´ αἰτίαν ἕκαστον γίνεται. Περὶ	μὲν	οὖν τοῦ φέρεσθαι εἰς τὸν
[4, 2]	ἢ τῷ ἔλαττον κενόν. Εἰ	μὲν	οὖν τοῦτο (φήσουσιν, ἔσται τι
[4, 2]	τὸ πλεῖον ἐνυπάρχειν κενόν. (Λέγουσι	μὲν	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον, ἀνάγκη
[4, 2]	φέρεται ἐκ τοῦ ὕδατος. Οἱ	μὲν	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον περὶ
[4, 1]	βαρύτερον, οἷον ξύλου χαλκόν. Περὶ	μὲν	οὖν τῶν ἁπλῶς λεγομένων οὐδὲν
[4, 2]	πολλαπλάσιον· ὥστε τοῦτο λεκτέον. Ἔνιοι	μὲν	οὖν τῶν μὴ φασκόντων εἶναι
[4, 4]	καὶ ἀήρ. Φαμὲν δὲ τὸ	μὲν	περιέχον τοῦ εἴδους εἶναι, τὸ
[4, 4]	γὰρ τὸ ἐκείνων τετυχηκέναι τοῦ	μὲν	πλεῖον τοῦ δ´ ἔλαττον, ἔσται
[4, 5]	καὶ βάρος ἑκάτερον, καὶ ὕδωρ	μὲν	πλὴν γῆς πᾶσιν ὑφίσταται, ἀὴρ
[4, 2]	καὶ βαρέος· νῦν γὰρ τὸ	μὲν	πῦρ ἀεὶ κοῦφον καὶ ἄνω
[4, 4]	πρὸς ὁμοίας φαίνεται γωνίας τὸ	μὲν	πῦρ ἄνω φερόμενον, ἡ δὲ
[4, 3]	ἄνω καὶ τὸ κάτω κινητικὸν	μὲν	τὸ βαρυντικὸν καὶ τὸ κουφιστικόν,
[4, 2]	τῷ Τιμαίῳ τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον	μὲν	τὸ ἐκ πλειόνων τῶν αὐτῶν
[4, 4]	ἀμφότερα ὑπάρχει· οἷον φαίνεται πυρὸς	μὲν	τὸ τυχὸν μέγεθος ἄνω φερόμενον,
[4, 4]	τοῦ βαρέος καὶ κούφου, ᾗ	μὲν	τοιοῦτον δυνάμει, βαρέος ὕλη, ᾗ
[4, 5]	ἀεὶ κάτω· τὸ δ´ ἑτέρας	μὲν	τούτων, ἐχούσας δ´ οὕτω πρὸς
[4, 4]	τοῖς κούφοις, δῆλον πολλαχόθεν. Πρῶτον	μὲν	τῷ εἰς ἄπειρον μὴ ἐνδέχεσθαι
[4, 4]	ἢ γῆς καὶ ὕδατος, ἐν	μὲν	ὕδατι ἐνδέχεται κουφότερον εἶναί τινος,
[4, 3]	δ´ ἄκροις οὔ, οἷον ἀέρα	μὲν	ὕδατι, ὕδωρ δὲ γῇ· ἀεὶ
[4, 5]	ἓν τὸ ἐπίπεδον. Διὸ τὸ	μὲν	ὕδωρ εἰς τὸ ἀγγεῖον πυρωθὲν
[4, 2]	ὕλην ἅπασιν ἀποδιδούς, ἢ πλείους	μὲν	ὑπεναντίας δὲ μόνον. Μιᾶς μὲν
[4, 5]	οἷς ἐπιπολάζει. Διὸ καὶ ὑποσπωμένων	μὲν	φέρεται εἰς τὰ ἐφεξῆς κάτω,
[4, 1]	οἷον ζώπυρ´ ἄττα κινήσεως, πάντες	μὲν	χρῶνται ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν, οὐ
[4, 4]	ἐν τῷ ποσῷ ἐστι τὸ	μὲν	ὡς εἶδος μᾶλλον, τὸ δ´
[4, 2]	τὸ κουφότερον καὶ βαρύτερον οἱ	μὲν	ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ τυγχάνει
[4, 2]	φέρεται μᾶλλον, καὶ ὅλως ὁτιοῦν	μέρος	ἀέρος ἄνω φέρεται ἐκ τοῦ
[4, 3]	πυρί. Ἀνάπαλιν δὲ λέγειν τοῖς	μέσοις	ἔστι, τοῖς δ´ ἄκροις οὔ,
[4, 4]	τὸ ὑφιστάμενον φέρεται ἐπὶ τὸ	μέσον.	Ἀλλὰ μὴν ὅτι γ´ ἐστὶ
[4, 4]	ὑφίσταται καὶ φέρεται πρὸς τὸ	μέσον.	Ἀλλὰ μὴν ὥρισται τὸ μέσον.
[4, 4]	ἔστι γὰρ ὡς ἔσχατον καὶ	μέσον	ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ μεταξύ· διὰ
[4, 4]	πᾶσιν ὑφιστάμενον φέρεται πρὸς τὸ	μέσον,	ἀνάγκη τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον φέρεσθαι
[4, 1]	κάτω δὲ τὸ πρὸς τὸ	μέσον.	Ἄτοπον γὰρ τὸ μὴ νομίζειν
[4, 1]	τι τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον καὶ	μέσον,	δῆλον ὅτι ἔσται καὶ ἄνω
[4, 4]	μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὥρισται τὸ	μέσον.	Εἰ τοίνυν ἐστί τι ὃ
[4, 5]	λέγεται τὸ μεταξὺ καὶ τὸ	μέσον.	Ἐν μὲν οὖν τῇ αὑτοῦ
[4, 4]	καὶ ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς τὸ	μέσον.	Ἔστι δ´ ὁμοίως καὶ τὸ
[4, 4]	συμβαίνει πρὸς τὸ τῆς γῆς	μέσον	ἢ πρὸς τὸ τοῦ παντός,
[4, 4]	γὰρ οἱ τόποι δύο, τὸ	μέσον	καὶ τὸ ἔσχατον. Ἔστι δὲ
[4, 1]	ἄνω φήσουσιν εἶναι, τὸ δὲ	μέσον	κάτω. Ἁπλῶς μὲν οὖν κοῦφον
[4, 1]	καὶ κύκλῳ τοιοῦτον, καὶ τὸ	μέσον	ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἅπαν, τὸ
[4, 1]	τὸ κάτω καὶ πρὸς τὸ	μέσον·	πρὸς ἄλλο δὲ κοῦφον καὶ
[4, 4]	Ἀλλὰ μὴν ὅτι γ´ ἐστὶ	μέσον	πρὸς ὃ ἡ φορὰ τοῖς
[4, 4]	Ὥστ´ ἀνάγκη φέρεσθαι πρὸς τὸ	μέσον.	(Τοῦτο δὲ πότερον συμβαίνει πρὸς
[4, 3]	τό τε ἔσχατον καὶ τὸ	μέσον,	τοῦτο δὲ τρόπον τινὰ γίγνεται
[4, 1]	τὰ δ´ ἀεὶ πρὸς τὸ	μέσον.	Τούτων δὲ τὸ μὲν ἀπὸ
[4, 4]	κίνησιν· ἐναντίον γὰρ τὸ μὲν	μέσον	τῷ ἐσχάτῳ, τὸ δὲ ὑφιστάμενον
[4, 2]	πάντα κάτω καὶ πρὸς τὸ	μέσον.	Ὥστ´ οὐ δι´ ὀλιγότητα τῶν
[4, 1]	γὰρ ἀεὶ πέφυκεν ἀπὸ τοῦ	μέσου	φέρεσθαι, τὰ δ´ ἀεὶ πρὸς
[4, 1]	δὲ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ	μέσου	φερόμενον ἄνω λέγω φέρεσθαι, κάτω
[4, 3]	δὲ καὶ ἄνω καὶ κάτω,	μετὰ	δὲ ταῦτα περὶ βαρέος καὶ
[4, 2]	αὐτοῦ τινα τόπον, ἐξ οὗ	μεταβάλλει	καὶ εἰς ὅν. Πρὸς δὲ
[4, 3]	τὸ δ´ ἐν τῷ ποσῷ	μεταβάλλει,	καὶ ἐν τόπῳ τὰ μὲν
[4, 3]	ἐνίοτε καὶ ταῦτα ἐξ αὑτῶν	μεταβάλλει,	καὶ μικρᾶς γενομένης ἐν τοῖς
[4, 3]	μὴν καὶ τὸ αὐξητὸν ὅταν	μεταβάλλῃ	ᾗ αὐξητόν, οὐκ εἰς ὑγίειαν
[4, 3]	τὸ ὑγιαστὸν ἂν κινῆται καὶ	μεταβάλλῃ	ᾗ ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν ἔρχεται
[4, 3]	περὶ τὰς ἄλλας γενέσεις καὶ	μεταβολάς.	Ἐπεὶ γάρ εἰσι τρεῖς αἱ
[4, 3]	τόπον) ἐν ἑκάστῃ τούτων τὴν	μεταβολὴν	ὁρῶμεν γινομένην ἐκ τῶν ἐναντίων
[4, 3]	εἰς τὸ τυχὸν τῷ τυχόντι	μεταβολὴν	οὖσαν· ὁμοίως δὲ οὐδὲ κινητικὸν
[4, 3]	αὑτοῖς δοκεῖ ἔχειν ἀρχὴν τῆς	μεταβολῆς	(λέγω δὲ τὸ βαρὺ καὶ
[4, 3]	πάντως· οὐ γὰρ ἐάν τις	μεταθῇ	τὴν γῆν οὗ νῦν ἡ
[4, 5]	ὃ ἀεὶ κάτω. Καὶ τῶν	μεταξὺ	δὴ ἔνια ἔσται κάτω θᾶττον
[4, 4]	καὶ μέσον ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ	μεταξύ·	διὰ τοῦτό ἐστί τι καὶ
[4, 5]	γὰρ κωλύει τῶν ἐναντίων εἶναι	μεταξὺ	καὶ ἓν καὶ πλείω, (ὥσπερ
[4, 3]	εἰς τὰ ἐναντία καὶ τὰ	μεταξύ,	καὶ οὐκ εἰς τὸ τυχὸν
[4, 5]	χρώμασιν· πολλαχῶς γὰρ λέγεται τὸ	μεταξὺ	καὶ τὸ μέσον. Ἐν μὲν
[4, 5]	ὕλῃ. Ἐὰν δὲ δύο, τὰ	μεταξὺ	πῶς ἔσται ποιοῦντα ἃ ποιεῖ
[4, 4]	Ἔστι δὲ δή τι καὶ	μεταξὺ	τούτων, ὃ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν
[4, 2]	καὶ πλῆρες, οὐκ ἔσται τὰ	μεταξὺ	τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ κούφων
[4, 2]	φέρονται, τὸ δὲ κενὸν αὐτὸ	μή.	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε τὸ
[4, 4]	τὸ γένος βλέπων, καὶ ὅσοις	μὴ	ἀμφότερα ὑπάρχει· οἷον φαίνεται πυρὸς
[4, 5]	οὐκ οἰσθήσεται ὁ ἀήρ, εἰ	μὴ	βίᾳ, ὥσπερ καὶ τὸ ὕδωρ
[4, 6]	καὶ τὰ συνεχῆ πρὸς τὸ	μὴ	διασπᾶσθαι, ταῦτα δεῖ πρὸς ἄλληλα
[4, 6]	πολὺ περιλαμβάνειν ἐπιμένει, διὰ τὸ	μὴ	διασπᾶσθαι τὸ πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ
[4, 2]	δὲ τί τὸ αἴτιον τοῦ	μὴ	διεστάναι τὸ πλῆρες καὶ τὸ
[4, 4]	Πρῶτον μὲν τῷ εἰς ἄπειρον	μὴ	ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι μηθέν. Ὥσπερ γὰρ
[4, 3]	τὸ ὑγιαστόν, ὅταν τὸ ἐπίσχον	μὴ	ᾖ, φέρεται εὐθύς. Κινεῖ δὲ
[4, 2]	τὸ κενὸν εἶναι κουφότερον, εἰ	μὴ	καὶ στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον· ὥστε
[4, 4]	ὃ ἀεὶ κάτω πέφυκε φέρεσθαι	μὴ	κωλυόμενον· τοιαῦτα γάρ ἐστί τινα,
[4, 2]	δὲ προσθεῖναι τοῖς οὕτω διορίζουσι	μὴ	μόνον τὸ κενὸν ἔχειν πλεῖον,
[4, 1]	τὸ μέσον. Ἄτοπον γὰρ τὸ	μὴ	νομίζειν εἶναί τι ἐν τῷ
[4, 4]	κενὸν τὸ κοῦφον. (Συμβαίνει δὴ	μὴ	πανταχοῦ ταὐτὰ βαρέα δοκεῖν εἶναι
[4, 4]	τυχὸν μέγεθος ἄνω φερόμενον, ἐὰν	μή	τι τύχῃ κωλῦον ἕτερον, γῆς
[4, 2]	λεκτέον. Ἔνιοι μὲν οὖν τῶν	μὴ	φασκόντων εἶναι κενὸν οὐδὲν διώρισαν
[4, 3]	κινεῖσθαι εἰς τοὺς αὑτῶν τόπους	μηδενὸς	ἐμποδίζοντος. Καὶ γὰρ ἡ τροφή,
[4, 2]	τοῖς μίαν ποιοῦσιν ὕλην, καὶ	μήθ´	ἁπλῶς εἶναι μηθὲν κοῦφον μήτε
[4, 2]	ὕλην, καὶ μήθ´ ἁπλῶς εἶναι	μηθὲν	κοῦφον μήτε φερόμενον ἄνω, ἀλλ´
[4, 4]	εἰς ἄπειρον μὴ ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι	μηθέν.	Ὥσπερ γὰρ οὐκ ἔστιν οὐθὲν
[4, 1]	χρῶνται ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν, οὐ	μὴν	διωρίκασί γε, πλὴν ὀλίγων. Ἰδόντες
[4, 2]	δὲ κενὸν αὐτὸ μή. Ἀλλὰ	μὴν	εἴ γε τὸ μὲν κενὸν
[4, 3]	τἆλλα πάντα τὰ ἀλλοιωτά. Ἀλλὰ	μὴν	καὶ τὸ αὐξητὸν ὅταν μεταβάλλῃ
[4, 4]	φέρεται ἐπὶ τὸ μέσον. Ἀλλὰ	μὴν	ὅτι γ´ ἐστὶ μέσον πρὸς
[4, 2]	κουφότερον, οἷον γῆς ὕδωρ. Ἀλλὰ	μὴν	οὐδὲ τῷ τὸ κενὸν ἀνάλογον
[4, 4]	φέρεται πρὸς τὸ μέσον. Ἀλλὰ	μὴν	ὥρισται τὸ μέσον. Εἰ τοίνυν
[4, 2]	μήθ´ ἁπλῶς εἶναι μηθὲν κοῦφον	μήτε	φερόμενον ἄνω, ἀλλ´ ἢ ὑστερίζον
[4, 5]	αὐτοῖς, δῆλον. Εἰ μὲν γὰρ	μία	ὕλη πάντων, οἷον ἢ τὸ
[4, 5]	τέτταρας, οὕτω δὲ τέτταρας ὡς	μίαν	μὲν ἁπάντων τὴν κοινήν, ἄλλως
[4, 2]	τὰς ἔμπροσθεν ἀπορίας. Τῷ δὲ	μίαν	ποιεῖν φύσιν τῶν τῷ μεγέθει
[4, 2]	διαφερόντων ἀναγκαῖον ταὐτὸν συμβαίνειν τοῖς	μίαν	ποιοῦσιν ὕλην, καὶ μήθ´ ἁπλῶς
[4, 2]	πλείους μὲν ὑπεναντίας δὲ μόνον.	Μιᾶς	μὲν γὰρ οὔσης οὐκ ἔσται
[4, 2]	εἶναι πάντα τὰ σώματα καὶ	μιᾶς	ὕλης, ἀλλ´ οὐ δοκεῖν. Οὕτω
[4, 5]	ἢ τὰ στερεὰ ἢ τὰ	μικρὰ	ἔσται. Οὐ φαίνεται δ´ οὐδὲ
[4, 2]	ὑστερίζον ἢ ἐκθλιβόμενον, καὶ πολλὰ	μικρὰ	ὀλίγων μεγάλων βαρύτερα εἶναι. Εἰ
[4, 3]	ταῦτα ἐξ αὑτῶν μεταβάλλει, καὶ	μικρᾶς	γενομένης ἐν τοῖς ἔξω κινήσεως
[4, 6]	φέρεται, καὶ ὅτι ἔνια διὰ	μικρότητα	ἐπιπλεῖ, οἷον τὸ ψῆγμα καὶ
[4, 2]	ἐστιν. Τὸ δὲ μεγέθει καὶ	μικρότητι	διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν ἔοικε μᾶλλον
[4, 2]	πλεῖστον ἔχει κενόν. Συμβήσεται οὖν	μικροῦ	πυρὸς πολὺν χρυσὸν πλεῖον ἔχοντα
[4, 2]	τῶν περιεχομένων στερεῶν ἔν τινι	μικρῷ	πλήθει γῆς. Ἐὰν δὲ φῶσι
[4, 4]	βαρύτερον ἔσται ταλαντιαῖον ξύλον μολίβδου	μναϊαίου,	ἐν δὲ ὕδατι κουφότερον· αἴτιον
[4, 2]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ξύλου	μόλιβδόν	φασιν· ἔκ τινων γὰρ τῶν
[4, 6]	τί τὰ πλατέα σιδήρια καὶ	μόλιβδος	ἐπιπλεῖ ἐπὶ τοῦ ὕδατος, ἄλλα
[4, 2]	τὸ ἐξ ἐλαττόνων, ὥσπερ μολίβδου	μόλιβδος	ὁ πλείων βαρύτερος καὶ χαλκοῦ
[4, 2]	ὁ πλείων χρυσὸς καὶ ὁ	μόλιβδος·	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[4, 4]	ἀέρι βαρύτερον ἔσται ταλαντιαῖον ξύλον	μολίβδου	μναϊαίου, ἐν δὲ ὕδατι κουφότερον·
[4, 2]	δὲ τὸ ἐξ ἐλαττόνων, ὥσπερ	μολίβδου	μόλιβδος ὁ πλείων βαρύτερος καὶ
[4, 2]	κενόν· οὐ γὰρ αὐτὸ κινεῖται	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τὸ στερεόν. Ὡσαύτως
[4, 2]	κἂν ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον κατασκευάζων,	μόνον	δὲ τὴν αὐτὴν ὕλην ἅπασιν
[4, 2]	ἢ πλείους μὲν ὑπεναντίας δὲ	μόνον.	Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης οὐκ
[4, 5]	ἐπιπολάζει. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν ἓν	μόνον	ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει καὶ ἓν
[4, 2]	οὕτω βαρέων καὶ κούφων εἰρήκασι	μόνον,	ὅσων ἀμφοτέρων ἐχόντων βάρος θάτερόν
[4, 2]	προσθεῖναι τοῖς οὕτω διορίζουσι μὴ	μόνον	τὸ κενὸν ἔχειν πλεῖον, ἂν
[4, 1]	τὸν οὐρανόν, ἀλλ´ ἓν εἶναι	μόνον	τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς ἡμισφαίριον, ἐπεὶ
[4, 5]	Οὐ φαίνεται δ´ οὐδὲ ἓν	μόριον	ἀέρος κάτω φερόμενον. Ὁμοίως δὲ
[4, 3]	ὅπου πέφυκεν ἕν τι φέρεσθαι	μόριον,	καὶ τὸ πᾶν. Ἐπεὶ δ´
[4, 4]	γὰρ αὐτῶν ὁπόσον ἂν ᾖ	μόριον)	πρὸς ἑαυτὰ δὲ ἁπλῶς τὸ
[4, 4]	γὰρ αὐτῇ τὸ τυχὸν αὐτῶν	μόριον)	πυρὸς δὲ βαρύτερα (ὑφίσταται γὰρ
[4, 2]	ἐν ὑπεροχῇ γὰρ τῶν ἴσων	μορίων	βαρύτερον ἕκαστόν ἐστιν. Τὸν αὐτὸν
[4, 3]	νῦν ἡ σελήνη, οἰσθήσεται τῶν	μορίων	ἕκαστον πρὸς αὐτήν, ἀλλ´ ὅπου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009