HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  148 formes différentes pour 507 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 5]   νοσώδει εἶναι ὑγιεινῷ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Ε'   Τὸ μὲν οὖν ἔχον τοιαύτην
[4, 6]   ταῦτα δεῖ πρὸς ἄλληλα συμβάλλειν·  ἐὰν   γὰρ ὑπερβάλλῃ ἰσχὺς
[4, 3]   ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν φέρεται,  ἐὰν   δ´ νοσερόν, εἰς νόσον.
[4, 6]   καὶ διαίρεσιν, βιάσεται κάτω θᾶττον,  ἐὰν   δὲ ἀσθενεστέρα ᾖ, ἐπιπολάσει. Περὶ
[4, 5]   ποιῇ τις ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ.  Ἐὰν   δὲ δύο, τὰ μεταξὺ πῶς
[4, 5]   καὶ πανταχοῦ φέρεται καὶ ἄνω)  ἐὰν   δὲ τὸ κενὸν τι
[4, 2]   ἔν τινι μικρῷ πλήθει γῆς.  Ἐὰν   δὲ φῶσι καὶ τὸ κενόν,
[4, 5]   δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ κούφου,  ἐὰν   ἐκεῖνο ποιῇ τις ὑπερέχειν τῇ
[4, 3]   ὑγιαστὸν καὶ τὸ νόσου δεκτικόν,  ἐὰν   μὲν κινηθῇ ὑγιαστόν, εἰς
[4, 4]   τὸ τυχὸν μέγεθος ἄνω φερόμενον,  ἐὰν   μή τι τύχῃ κωλῦον ἕτερον,
[4, 3]   οὐ συμβαίνει πάντως· οὐ γὰρ  ἐάν   τις μεταθῇ τὴν γῆν οὗ
[4, 4]   ὁπόσον ἂν μόριον) πρὸς  ἑαυτὰ   δὲ ἁπλῶς τὸ μὲν βαρὺ
[4, 3]   διωρίζομεν ὅτι οὐθὲν τούτων αὐτὸ  ἑαυτὸ   κινεῖ. Διὰ τίνα μὲν οὖν
[4, 3]   καὶ τὸ κοῦφον τούτων ἐν  ἑαυτοῖς   ἔχειν φαίνεται τὴν ἀρχὴν διὰ
[4, 1]   κίνησιν, ταῦτα δ´ ἔχειν ἐν  ἑαυτοῖς   οἷον ζώπυρ´ ἄττα κινήσεως, πάντες
[4, 3]   φαίνεται τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ  ἐγγύτατα   τῆς οὐσίας εἶναι τὴν τούτων
[4, 6]   γὰρ εἶναι τὰ ἀντικρούοντα αὐτοῖς.  Ἔδει   δ´ ἐν τῷ ἀέρι ἔτι
[4, 2]   ἕκαστον τῶν ἐχόντων βάρος. Οὐκ  ἔδει   δὲ τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ τούτῳ
[4, 2]   ἑκατέρας, οὐθὲν περὶ τῶν συνθέτων  ἔδει   σκοπεῖν διὰ τί τὰ μὲν
[4, 2]   διώρισαν· τοῖς δ´ οὐχ ἱκανὸν  ἔδοξεν   οὕτω διελεῖν, ἀλλὰ καίπερ ὄντες
[4, 2]   ἀλλὰ καὶ τὸ στερεὸν ἔλαττον·  εἰ   γὰρ ὑπερέξει τῆς τοιαύτης ἀναλογίας,
[4, 5]   τὴν κοινήν, ἄλλως τε καὶ  εἰ   γίγνονται ἐξ ἀλλήλων, ἀλλὰ τὸ
[4, 5]   ὕδωρ κάτω, ὅτι τοιόνδε τι.  Εἰ   δὲ ἦν ἕν τι ἄμφω
[4, 4]   αὐτό· ὑφίστατο γὰρ ἂν ἄλλῳ·  εἰ   δὲ τοῦτο, εἴη ἄν τι
[4, 2]   μικρὰ ὀλίγων μεγάλων βαρύτερα εἶναι.  Εἰ   δὲ τοῦτο ἔσται, συμβήσεται πολὺν
[4, 2]   καὶ κοῦφον. Ἄτοπον δὲ καὶ  εἰ   διὰ τὸ κενὸν μὲν ἄνω
[4, 5]   ἴσας τὰς διαφορὰς αὐτοῖς, δῆλον.  Εἰ   μὲν γὰρ μία ὕλη πάντων,
[4, 2]   ἔχειν τῷ ἔλαττον κενόν.  Εἰ   μὲν οὖν τοῦτο (φήσουσιν, ἔσται
[4, 5]   πυρός, οὐκ οἰσθήσεται ἀήρ,  εἰ   μὴ βίᾳ, ὥσπερ καὶ τὸ
[4, 2]   ἔχοντα τὸ κενὸν εἶναι κουφότερον,  εἰ   μὴ καὶ στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον·
[4, 3]   τὸ τυχὸν εἶναι τοῦ τυχόντος.  Εἰ   οὖν εἰς τὸ ἄνω καὶ
[4, 5]   κοῦφον οὐδὲν ἔσται ἁπλῶς,  εἰ   πάντα ῥέπει μᾶλλον τῷ ἐκ
[4, 4]   Ἀλλὰ μὴν ὥρισται τὸ μέσον.  Εἰ   τοίνυν ἐστί τι πᾶσιν
[4, 2]   κενὸν αὐτὸ μή. Ἀλλὰ μὴν  εἴ   γε τὸ μὲν κενὸν ἄνω
[4, 4]   πεφυσημένος ἀσκὸς τοῦ κενοῦ. Ὥστ´  εἴ   τι ἀέρος ἔχει πλεῖον
[4, 1]   ὀνόματ´ αὐτῶν οὐ κεῖται, πλὴν  εἴ   τις οἴοιτο τὴν ῥοπὴν εἶναι
[4, 5]   ἀήρ τε καὶ ὕδωρ; (Οἷον  εἴ   τις (φαίη εἶναι τὸ κενὸν
[4, 3]   ἕκαστον τὸ εἰς τὸ αὑτοῦ  εἶδός   ἐστι φέρεσθαι (καὶ ταύτῃ μᾶλλον
[4, 3]   κατὰ μέγεθος, δὲ κατ´  εἶδος,   δὲ κατὰ τόπον) ἐν
[4, 4]   ποσῷ ἐστι τὸ μὲν ὡς  εἶδος   μᾶλλον, τὸ δ´ ὡς ὕλη.
[4, 3]   πρὸς τὸ ὑφ´ αὑτὸ, ὡς  εἶδος   πρὸς ὕλην, οὕτως ἔχει πρὸς
[4, 3]   δὲ τρόπον τινὰ γίγνεται τὸ  εἶδος   τοῦ περιεχομένου, τὸ εἰς τὸν
[4, 4]   δὲ τὸ μὲν περιέχον τοῦ  εἴδους   εἶναι, τὸ δὲ περιεχόμενον τῆς
[4, 4]   ἂν ἄλλῳ· εἰ δὲ τοῦτο,  εἴη   ἄν τι ἄλλο, φέρεται
[4, 3]   τῶν κινήσεων, ὥστε πρώτη ἂν  εἴη   κατὰ τὴν οὐσίαν αὕτη
[4, 5]   πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγκη δύο ἄλλα  εἶναι   καὶ ὑφίσταταί τινι καὶ
[4, 2]   δ´, εἴπερ κινεῖται τὸ κενόν,  εἶναι   αὐτοῦ τινα τόπον, ἐξ οὗ
[4, 2]   ἀέρα καὶ πολὺ πῦρ ὕδατος  εἶναι   βαρύτερα καὶ γῆς ὀλίγης. Τοῦτο
[4, 2]   μᾶλλον ἐνδέχεται λέγειν τὸ μεῖζον  εἶναι   βαρύτερον αὐτῶν. Τῶν δὲ συνθέτων,
[4, 2]   πολλὰ μικρὰ ὀλίγων μεγάλων βαρύτερα  εἶναι.   Εἰ δὲ τοῦτο ἔσται, συμβήσεται
[4, 5]   γίγνονται ἐξ ἀλλήλων, ἀλλὰ τὸ  εἶναι   ἕτερον. Οὐδὲν γὰρ κωλύει τῶν
[4, 4]   ταὐτόν· διόπερ οὐδὲ τὸ νοσώδει  εἶναι   ὑγιεινῷ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Τὸ
[4, 4]   βαρὺ μὲν γὰρ δοκεῖ τισιν  εἶναι   καὶ ἑτέροις, καὶ ἀεὶ φέρεσθαι
[4, 4]   μὴ πανταχοῦ ταὐτὰ βαρέα δοκεῖν  εἶναι   καὶ κοῦφα διὰ τὴν τῶν
[4, 2]   μὲν οὖν τῶν μὴ φασκόντων  εἶναι   κενὸν οὐδὲν διώρισαν περὶ κούφου
[4, 2]   διορίσαντες μέν, οὐ φάσκοντες δὲ  εἶναι   κενόν, οὐδὲν εἶπον διὰ τί
[4, 2]   χρυσὸν πλεῖον ἔχοντα τὸ κενὸν  εἶναι   κουφότερον, εἰ μὴ καὶ στερεὸν
[4, 2]   πλήθει, διὸ τὸ μὲν αὐτῶν  εἶναι   κουφότερον τὸ δὲ βαρύτερον, ἔσται
[4, 1]   ἐχόντων βάρος φαμὲν τὸ μὲν  εἶναι   κουφότερον, τὸ δὲ βαρύτερον, οἷον
[4, 2]   τοῦτο γὰρ καὶ τὸν ὄγκον  εἶναι   μείζω συγκείμενα πολλάκις ἐξ ἴσων
[4, 5]   Οὐδὲν γὰρ κωλύει τῶν ἐναντίων  εἶναι   μεταξὺ καὶ ἓν καὶ πλείω,
[4, 2]   ποιοῦσιν ὕλην, καὶ μήθ´ ἁπλῶς  εἶναι   μηθὲν κοῦφον μήτε φερόμενον ἄνω,
[4, 1]   πάντῃ τὸν οὐρανόν, ἀλλ´ ἓν  εἶναι   μόνον τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς ἡμισφαίριον,
[4, 6]   μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον, ταύτας  εἶναι   νομιστέον αἰτίας. Εὐδιαίρετον μὲν οὖν
[4, 5]   ἀνάγκη καὶ τὰς ὕλας τοσαύτας  εἶναι   ὅσαπερ ταῦτα, τέτταρας, οὕτω δὲ
[4, 4]   καὶ τὸ ὑγιαστόν. Τὸ γὰρ  εἶναι   οὐ ταὐτόν· διόπερ οὐδὲ τὸ
[4, 4]   μὲν αὐτή, τὸ δ´  εἶναι   οὐ ταὐτόν, ὥσπερ καὶ τὸ
[4, 2]   ἔκ τινων γὰρ τῶν αὐτῶν  εἶναι   πάντα τὰ σώματα καὶ μιᾶς
[4, 1]   αἴτιον ὅτι νομίζουσιν οὐχ ὅμοιον  εἶναι   πάντῃ τὸν οὐρανόν, ἀλλ´ ἓν
[4, 1]   δὲ τὸ τὴν φυσικὴν μὲν  εἶναι   πραγματείαν περὶ κίνησιν, ταῦτα δ´
[4, 5]   ῥέπει μᾶλλον τῷ ἐκ μειζόνων  εἶναι   σωμάτων ἐκ πλειόνων
[4, 2]   ὄγκον ὄντα κουφότερα τῶν ἐλαττόνων  εἶναι   σωμάτων οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ δῆλον
[4, 6]   δὲ στενὰ διαπίπτειν· ὀλίγα γὰρ  εἶναι   τὰ ἀντικρούοντα αὐτοῖς. Ἔδει δ´
[4, 3]   διὰ τὸ ἐγγύτατα τῆς οὐσίας  εἶναι   τὴν τούτων ὕλην· σημεῖον δ´
[4, 1]   Ἄτοπον γὰρ τὸ μὴ νομίζειν  εἶναί   τι ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ
[4, 4]   ἐν μὲν ὕδατι ἐνδέχεται κουφότερον  εἶναί   τινος, ἐν δὲ ἀέρι βαρύτερον·
[4, 1]   ἅπαν, τὸ μὲν ἄνω φήσουσιν  εἶναι,   τὸ δὲ μέσον κάτω. Ἁπλῶς
[4, 4]   τὸ μὲν περιέχον τοῦ εἴδους  εἶναι,   τὸ δὲ περιεχόμενον τῆς ὕλης.
[4, 5]   ὕδωρ; (Οἷον εἴ τις (φαίη  εἶναι   τὸ κενὸν καὶ πλῆρες· τὸ
[4, 1]   καθάπερ τινὲς ἀξιοῦσιν· οὐ γὰρ  εἶναι   τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ
[4, 1]   εἴ τις οἴοιτο τὴν ῥοπὴν  εἶναι   τοιοῦτον. (Διὰ δὲ τὸ τὴν
[4, 2]   Ὅλως δὲ καὶ παντὸς αἴτιον  εἶναι   τοῦ κουφοτέρου τὸ πλεῖον ἐνυπάρχειν
[4, 3]   καὶ κινητὸν οὐ τὸ τυχὸν  εἶναι   τοῦ τυχόντος. Εἰ οὖν εἰς
[4, 2]   καὶ πῦρ ἐκ τῶν αὐτῶν  εἶναι   τριγώνων, ἀλλὰ διαφέρειν ὀλιγότητι καὶ
[4, 2]   γὰρ τοῦτο καὶ τὸ πῦρ  εἶναί   φασι κουφότατον, ὅτι πλεῖστον ἔχει
[4, 2]   ἐλάσσω ἔχον τὰ ὁμογενῆ κουφότερον  εἶναί   φασι, τὸ δὲ πλείω βαρύτερον,
[4, 6]   ἁπάντων τὸ μὲν νομίζειν αἴτιον  εἶναι   ὥσπερ Δημόκριτος οὐκ ὀρθῶς ἔχει.
[4, 2]   σωμάτων, ἀλλὰ περὶ τούτων αὐτῶν  εἰπεῖν   διὰ τί τὸ μὲν κοῦφον,
[4, 2]   χώραν τινὰ οὖσαν· ἀναγκαῖον δ´,  εἴπερ   κινεῖται τὸ κενόν, εἶναι αὐτοῦ
[4, 1]   ἄνω τὸ δὲ κάτω φασίν,  εἴπερ   πάντῃ ὅμοιός ἐστι, καὶ πανταχόθεν
[4, 2]   Οὐκ ἔδει δὲ τοῦτο συμβαίνειν,  εἴπερ   τούτῳ διώρισται τὸ βαρὺ καὶ
[4, 4]   οὐδὲ γῆ κουφότητα οὐδεμίαν,  εἴπερ   ὑφίσταται πᾶσι καὶ τὸ ὑφιστάμενον
[4, 2]   φάσκοντες δὲ εἶναι κενόν, οὐδὲν  εἶπον   διὰ τί τὰ μὲν ἁπλῶς
[4, 1]   οὕτω καὶ τὸ φαινόμενον ἡμῖν  εἴπωμεν   περὶ αὐτῶν. Λέγεται δὴ τὸ
[4, 2]   τῶν οὕτω βαρέων καὶ κούφων  εἰρήκασι   μόνον, ὅσων ἀμφοτέρων ἐχόντων βάρος
[4, 1]   πρῶτον τὰ παρὰ τῶν ἄλλων  εἰρημένα,   καὶ διαπορήσαντες ὅσα πρὸς τὴν
[4, 2]   μὲν οὖν παρὰ τῶν ἄλλων  εἰρημένα   ταῦτα, καὶ τοῦτον λέγεται τὸν
[4, 2]   οὐδὲ δῆλον πῶς ἐκ τῶν  εἰρημένων   ὁμολογούμενα τοῖς φαινομένοις συμβήσεται λέγειν
[4, 3]   ὑποσπάσαν ὅθεν ἀπεπήδησεν, καθάπερ  εἴρηται   ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν
[4, 5]   ἀέρος, ἀλλ´ ὡς νῦν  εἴρηται.   γῆ δὲ τοῦτο οὐ
[4, 3]   τὸν αὑτοῦ τόπον τί ἐστιν,  εἴρηται.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς δὲ διαφορὰς
[4, 1]   οὖν τῶν ἁπλῶς λεγομένων οὐδὲν  εἴρηται   παρὰ τῶν πρότερον, περὶ δὲ
[4, 2]   δοκεῖν. Οὕτω δὴ διωρισμένων οὐκ  εἴρηται   περὶ τοῦ ἁπλῶς κούφου καὶ
[4, 5]   ἀὴρ ὕδατος τῷ κάτω, καθάπερ  εἴρηται   πολλάκις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ σχήματα
[4, 4]   τὸ κοῦφον. Ὁρῶμεν γάρ, καθάπερ  εἴρηται   πρότερον, ὅτι τὰ γεηρὰ πᾶσιν
[4, 4]   δῆλον πολλαχόθεν. Πρῶτον μὲν τῷ  εἰς   ἄπειρον μὴ ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι μηθέν.
[4, 3]   εἰς ὑγίειαν ἔρχεται, τὸ δ´  εἰς   αὔξην· καὶ ἐπεὶ ταὐτὸν τὸ
[4, 6]   λύει μαλακῶς· φησὶ γὰρ οὐκ  εἰς   ἓν ὁρμᾶν τὸν σοῦν, λέγων
[4, 3]   Φανερὸν δὴ ὅτι δυνάμει ὄν,  εἰς   ἐντελέχειαν ἰὸν ἔρχεται ἐκεῖ καὶ
[4, 3]   εἰς ὑγίειαν ἔρχεται ἀλλ´ οὐκ  εἰς   λευκότητα. Ὁμοίως δὲ καὶ τἆλλα
[4, 3]   οὐκ εἰς ὑγίειαν ἔρχεται ἀλλ´  εἰς   μεγέθους ὑπεροχήν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 3]   φέρεται, ἐὰν δ´ νοσερόν,  εἰς   νόσον. Μᾶλλον δὲ τὸ βαρὺ
[4, 2]   τόπον, ἐξ οὗ μεταβάλλει καὶ  εἰς   ὅν. Πρὸς δὲ τούτοις τί
[4, 3]   ὁρῶμεν γινομένην ἐκ τῶν ἐναντίων  εἰς   τὰ ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ,
[4, 5]   Διὸ καὶ ὑποσπωμένων μὲν φέρεται  εἰς   τὰ ἐφεξῆς κάτω, ἀὴρ μὲν
[4, 5]   πλῆρες ἔχει, καὶ τὸν ἀέρα  εἰς   τὴν αὑτοῦ καὶ ἀνώτερον τοῦ
[4, 5]   δὲ πρός τι βαρὺ ὂν  εἰς   τὴν αὑτοῦ χώραν οἷς
[4, 5]   τοῦ ὕδατος χώραν, ὕδωρ δὲ  εἰς   τὴν τῆς γῆς. Ἄνω δ´
[4, 5]   ὕδωρ κάτω. Οὐδὲ τὸ ὕδωρ  εἰς   τὴν τοῦ ἀέρος, ἀλλ´
[4, 5]   τὴν τῆς γῆς. Ἄνω δ´  εἰς   τὴν τοῦ πυρός, ἀναιρουμένου τοῦ
[4, 5]   τὰ ἐφεξῆς κάτω, ἀὴρ μὲν  εἰς   τὴν τοῦ ὕδατος χώραν, ὕδωρ
[4, 5]   ἐπίπεδον. Διὸ τὸ μὲν ὕδωρ  εἰς   τὸ ἀγγεῖον πυρωθὲν σπᾶται, γῆ
[4, 3]   καὶ ἐκ βαρέος κοῦφον, ἔρχεται  εἰς   τὸ ἄνω. Ἅμα δ´ ἐστὶ
[4, 3]   εἶναι τοῦ τυχόντος. Εἰ οὖν  εἰς   τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω
[4, 3]   αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι ἕκαστον τὸ  εἰς   τὸ αὑτοῦ εἶδός ἐστι φέρεσθαι
[4, 3]   ἐντελέχειαν ἰὸν ἔρχεται ἐκεῖ καὶ  εἰς   τὸ τοσοῦτον καὶ τὸ τοιοῦτον,
[4, 3]   καὶ τὰ μεταξύ, καὶ οὐκ  εἰς   τὸ τυχὸν τῷ τυχόντι μεταβολὴν
[4, 3]   Περὶ μὲν οὖν τοῦ φέρεσθαι  εἰς   τὸν αὑτοῦ τόπον ἕκαστον ὁμοίως
[4, 3]   φερομένων ἕκαστον, καὶ τὸ φέρεσθαι  εἰς   τὸν αὑτοῦ τόπον τί ἐστιν,
[4, 3]   βαρὺ καὶ κοῦφον, τὸ δ´  εἰς   τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι ἕκαστον
[4, 3]   τὸ εἶδος τοῦ περιεχομένου, τὸ  εἰς   τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι πρὸς
[4, 3]   ὄντα γῆν καὶ πῦρ κινεῖσθαι  εἰς   τοὺς αὑτῶν τόπους μηδενὸς ἐμποδίζοντος.
[4, 3]   ὅταν μεταβάλλῃ αὐξητόν, οὐκ  εἰς   ὑγίειαν ἔρχεται ἀλλ´ εἰς μεγέθους
[4, 3]   κινῆται καὶ μεταβάλλῃ ὑγιαστόν,  εἰς   ὑγίειαν ἔρχεται ἀλλ´ οὐκ εἰς
[4, 3]   τοῖς ἔξω κινήσεως τὸ μὲν  εἰς   ὑγίειαν ἔρχεται, τὸ δ´ εἰς
[4, 3]   ἐὰν μὲν κινηθῇ ὑγιαστόν,  εἰς   ὑγίειαν φέρεται, ἐὰν δ´
[4, 4]   πᾶσιν ἐπιπολάζον. Ἁπλῶς δὲ λέγω  εἴς   τε τὸ γένος βλέπων, καὶ
[4, 3]   γενέσεις καὶ μεταβολάς. Ἐπεὶ γάρ  εἰσι   τρεῖς αἱ κινήσεις (ἡ μὲν
[4, 5]   ἄνω, οὐδὲ τὸ πῦρ κάτω  εἶσιν   ὑφαιρουμένου τοῦ ἀέρος· οὐδὲν γὰρ
[4, 3]   γίγνηται ἐξ ὕδατος ἀὴρ καὶ  ἐκ   βαρέος κοῦφον, ἔρχεται εἰς τὸ
[4, 5]   εἰ πάντα ῥέπει μᾶλλον τῷ  ἐκ   μειζόνων εἶναι σωμάτων ἐκ
[4, 5]   ἐκ μειζόνων εἶναι σωμάτων  ἐκ   πλειόνων ὅτι πλήρη (τοῦτο
[4, 2]   ἂν ἐφέρετο καὶ βαρύτερον ἦν  ἐκ   πλειόνων ὂν τριγώνων. Νῦν δὲ
[4, 2]   τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον μὲν τὸ  ἐκ   πλειόνων τῶν αὐτῶν συνεστός, κουφότερον
[4, 6]   γάρ φησι τὰ ἀναφερόμενα θερμὰ  ἐκ   τοῦ ὕδατος ἀνακωχεύειν (τὰ πλατέα
[4, 2]   ὁτιοῦν μέρος ἀέρος ἄνω φέρεται  ἐκ   τοῦ ὕδατος. Οἱ μὲν οὖν
[4, 2]   δὲ καὶ ὕδωρ καὶ πῦρ  ἐκ   τῶν αὐτῶν εἶναι τριγώνων, ἀλλὰ
[4, 2]   οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ δῆλον πῶς  ἐκ   τῶν εἰρημένων ὁμολογούμενα τοῖς φαινομένοις
[4, 3]   τούτων τὴν μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην  ἐκ   τῶν ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία
[4, 2]   βαρὺ καὶ κοῦφον, ὥσπερ τοῖς  ἐκ   τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν· ἐναντίας δέ,
[4, 4]   ἁπλῶς κοῦφον καὶ ἁπλῶς βαρύ,  ἐκ   τῶνδ´ ἐστὶ φανερόν. Λέγω δ´
[4, 2]   τρόπον καὶ ξύλου μόλιβδόν φασιν·  ἔκ   τινων γὰρ τῶν αὐτῶν εἶναι
[4, 3]   δὲ κατὰ τόπον) ἐν  ἑκάστῃ   τούτων τὴν μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην
[4, 2]   τριγώνων, ἐξ ὧν συνεστάναι φασὶν  ἕκαστον   αὐτῶν, τὸ πῦρ ἄνω φέρεσθαι
[4, 3]   αὐτὰ παθημάτων, διὰ τίν´ αἰτίαν  ἕκαστον   γίνεται. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[4, 2]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ὁμοειδῶν  ἕκαστον·   ἐν ὑπεροχῇ γὰρ τῶν ἴσων
[4, 2]   γὰρ τῶν ἴσων μορίων βαρύτερον  ἕκαστόν   ἐστιν. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[4, 5]   ἐχόντων καὶ βάρος καὶ κουφότητα  ἕκαστον   ἔχει βάρος (ἡ δὲ γῆ
[4, 2]   συνθέτων, ἐπειδήπερ οὐ φαίνεται τοῦτον  ἕκαστον   ἔχειν τὸν τρόπον, ἀλλὰ πολλὰ
[4, 3]   οὖν αἰτίαν φέρεται τῶν φερομένων  ἕκαστον,   καὶ τὸ φέρεσθαι εἰς τὸν
[4, 3]   φέρεσθαι εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον  ἕκαστον   ὁμοίως ὑποληπτέον ὥσπερ καὶ περὶ
[4, 2]   πρότερον, ὅτι δ´ ἐνδέχεται καθ´  ἕκαστον   ποιεῖν διαφορὰς τῶν τεττάρων στοιχείων,
[4, 3]   σελήνη, οἰσθήσεται τῶν μορίων  ἕκαστον   πρὸς αὐτήν, ἀλλ´ ὅπου περ
[4, 3]   εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι  ἕκαστον   τὸ εἰς τὸ αὑτοῦ εἶδός
[4, 3]   ὑπεροχήν. Ὁμοίως δὲ καὶ τούτων  ἕκαστον   τὸ μὲν ἐν τῷ ποιῷ,
[4, 2]   ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων  ἕκαστον   τῶν ἐχόντων βάρος. Οὐκ ἔδει
[4, 1]   καὶ πανταχόθεν ἀντίπους ἔσται πορευόμενος  ἕκαστος   αὐτὸς αὑτῷ. Ἡμεῖς δὲ τὸ
[4, 6]   Καὶ τὸ ἔλαττον δὴ ἐν  ἑκάστῳ   γένει εὐδιαιρετώτερον καὶ διασπᾶται ῥᾷον.
[4, 2]   τοῖς ἄλλοις αἴτια τῆς φορᾶς  ἑκατέρας,   οὐθὲν περὶ τῶν συνθέτων ἔδει
[4, 4]   καὶ μεταξὺ τούτων, πρὸς  ἑκάτερον   αὐτῶν λέγεται θάτερον· ἔστι γὰρ
[4, 1]   καὶ κούφου, τί τ´ ἐστὶν  ἑκάτερον   καὶ τίς φύσις αὐτῶν,
[4, 5]   ἔχουσι καὶ κουφότητα καὶ βάρος  ἑκάτερον,   καὶ ὕδωρ μὲν πλὴν γῆς
[4, 5]   ταῦτα ἑκατέρῳ, ἔσται τι πλῆθος  ἑκατέρου   ὑπερέξει ὕδωρ τε ἀέρος
[4, 5]   δύο, ἄμφω δ´ ὑπάρξει ταῦτα  ἑκατέρῳ,   ἔσται τι πλῆθος ἑκατέρου
[4, 3]   κοῦφον, καὶ οὐκέτι γίνεται, ἀλλ´  ἐκεῖ   ἐστιν. Φανερὸν δὴ ὅτι δυνάμει
[4, 3]   ὄν, εἰς ἐντελέχειαν ἰὸν ἔρχεται  ἐκεῖ   καὶ εἰς τὸ τοσοῦτον καὶ
[4, 5]   καὶ ἐπὶ τοῦ κούφου, ἐὰν  ἐκεῖνο   ποιῇ τις ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ.
[4, 6]   ὥσπερ Δημόκριτος οὐκ ὀρθῶς ἔχει.  Ἐκεῖνος   γάρ φησι τὰ ἀναφερόμενα θερμὰ
[4, 4]   βαρέα τῶν σωμάτων. Ὥστε περὶ  ἐκείνων   λεκτέον· τἆλλα γὰρ ἀκολουθεῖ τοῖς
[4, 4]   ἀσυνθέτοις διαφορά· κατὰ γὰρ τὸ  ἐκείνων   τετυχηκέναι τοῦ μὲν πλεῖον τοῦ
[4, 2]   ἄνω, ἀλλ´ ὑστερίζον  ἐκθλιβόμενον,   καὶ πολλὰ μικρὰ ὀλίγων μεγάλων
[4, 2]   δὲ τούτοις, ἐπεὶ τὸ μὲν  ἐλάσσω   ἔχον τὰ ὁμογενῆ κουφότερον εἶναί
[4, 6]   ὕδωρ δὲ γῆς. Καὶ τὸ  ἔλαττον   δὴ ἐν ἑκάστῳ γένει εὐδιαιρετώτερον
[4, 2]   κουφότερον, ἀλλὰ καὶ τὸ στερεὸν  ἔλαττον·   εἰ γὰρ ὑπερέξει τῆς τοιαύτης
[4, 4]   τοῦ μὲν πλεῖον τοῦ δ´  ἔλαττον,   ἔσται τὰ μὲν κοῦφα τὰ
[4, 2]   ὀλίγον ἐν στερεὸν ἔσται  ἔλαττον   ἐν πολλῷ πλήθει πυρός.
[4, 2]   πλεῖον στερεὸν ἔχειν τῷ  ἔλαττον   κενόν. Εἰ μὲν οὖν τοῦτο
[4, 2]   ἐν ταῖς αὐταῖς ἐνέχεσθαι δυσχερείαις.  Ἔλαττον   μὲν γὰρ ἕξει στερεὸν τῶν
[4, 2]   πλείονι πυρὶ καὶ ἐν τῷ  ἐλάττονι   τὸν αὐτὸν ἕξει λόγον τὸ
[4, 2]   τὸ πλεῖον ἄνω πῦρ τοῦ  ἐλάττονος,   καὶ κάτω δὲ πάλιν ὡσαύτως
[4, 2]   τὸν ὄγκον ὄντα κουφότερα τῶν  ἐλαττόνων   εἶναι σωμάτων οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ
[4, 2]   ἐξ ἴσων στερεῶν καὶ  ἐλαττόνων.   Ὅλως δὲ καὶ παντὸς αἴτιον
[4, 2]   συνεστός, κουφότερον δὲ τὸ ἐξ  ἐλαττόνων,   ὥσπερ μολίβδου μόλιβδος πλείων
[4, 6]   ἐπὶ τοῦ ὕδατος, ἄλλα δὲ  ἐλάττω   καὶ ἧττον βαρέα, ἂν
[4, 2]   τρόπον, ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα ὁρῶμεν  ἐλάττω   τὸν ὄγκον ὄντα, καθάπερ ἐρίου
[4, 2]   γὰρ ἔνια τὸν ὄγκον μὲν  ἐλάττω   τῶν σωμάτων, ὄντα δὲ βαρύτερα.
[4, 3]   μᾶλλον ἄν τις ὑπολάβοι  ἔλεγον   οἱ ἀρχαῖοι, ὅτι τὸ ὅμοιον
[4, 2]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Τῶν δὴ πρότερον  ἐλθόντων   ἐπὶ τὴν περὶ τούτων σκέψιν
[4, 4]   ἀήρ. Σημεῖον δ´ ὅτι  ἕλκει   πλεῖον πεφυσημένος ἀσκὸς τοῦ
[4, 2]   καὶ βαρέος, οἷον Ἀναξαγόρας καὶ  Ἐμπεδοκλῆς·   οἱ δὲ διορίσαντες μέν, οὐ
[4, 2]   λέγουσιν ἔνιοι· τὸ γὰρ κενὸν  ἐμπεριλαμβανόμενον   κουφίζειν τὰ σώματά φασι καὶ
[4, 3]   εἰς τοὺς αὑτῶν τόπους μηδενὸς  ἐμποδίζοντος.   Καὶ γὰρ τροφή, ὅταν
[4, 2]   στοιχείων, ἀσφαλεστέρως ἔχει πρὸς τὰς  ἔμπροσθεν   ἀπορίας. Τῷ δὲ μίαν ποιεῖν
[4, 6]   διὰ τὸ διαιρεῖν ῥᾳδίως. Καὶ  ἐν   ἀέρι πολὺ μᾶλλον, ὅσῳ εὐδιαιρετώτερος
[4, 5]   ἔχει βάρος (ἡ δὲ γῆ  ἐν   ἅπασιν) κουφότητα δ´ οὐκ ἔχει,
[4, 4]   κάτω τῆς ὕλης. Ὥστε καὶ  ἐν   αὐτῇ τῇ ὕλῃ τῇ τοῦ
[4, 3]   κάτω. Πλὴν ὅτι τὰ μὲν  ἐν   αὑτοῖς δοκεῖ ἔχειν ἀρχὴν τῆς
[4, 4]   καθάπερ φαίνεται τὸ πῦρ καὶ  ἐν   αὐτῷ τῷ ἀέρι ἄνω φερόμενον,
[4, 2]   τρόπον λέγουσιν ὡσαύτως τὸ ἀδύνατον.  Ἐν   γὰρ τῷ πλείονι πυρὶ καὶ
[4, 5]   ἔνια ἔσται κάτω θᾶττον γῆς·  ἐν   γὰρ τῷ πολλῷ ἀέρι τρίγωνα
[4, 4]   ἀναγκαῖον, ὕδωρ δὲ πανταχοῦ πλὴν  ἐν   γῇ, ἀέρα δὲ πλὴν ἐν
[4, 4]   ὕδατι ἐνδέχεται κουφότερον εἶναί τινος,  ἐν   δὲ ἀέρι βαρύτερον· ἀέρι μὲν
[4, 4]   ἔσται ταλαντιαῖον ξύλον μολίβδου μναϊαίου,  ἐν   δὲ ὕδατι κουφότερον· αἴτιον δ´
[4, 3]   βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον τούτων  ἐν   ἑαυτοῖς ἔχειν φαίνεται τὴν ἀρχὴν
[4, 1]   περὶ κίνησιν, ταῦτα δ´ ἔχειν  ἐν   ἑαυτοῖς οἷον ζώπυρ´ ἄττα κινήσεως,
[4, 3]   εἶδος, δὲ κατὰ τόπον)  ἐν   ἑκάστῃ τούτων τὴν μεταβολὴν ὁρῶμεν
[4, 6]   γῆς. Καὶ τὸ ἔλαττον δὴ  ἐν   ἑκάστῳ γένει εὐδιαιρετώτερον καὶ διασπᾶται
[4, 4]   πρὸς τὸ ἔσχατον τῆς χώρας,  ἐν   ποιοῦνται τὴν κίνησιν· ἐναντίον
[4, 4]   πρώτων διαφοράν· λέγω δ´ οἷον  ἐν   μὲν ἀέρι βαρύτερον ἔσται ταλαντιαῖον
[4, 5]   τὸ μεταξὺ καὶ τὸ μέσον.  Ἐν   μὲν οὖν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ
[4, 4]   πλεῖον γῆς καὶ ὕδατος,  ἐν   μὲν ὕδατι ἐνδέχεται κουφότερον εἶναί
[4, 3]   εἴρηται ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις,  ἐν   οἷς διωρίζομεν ὅτι οὐθὲν τούτων
[4, 5]   δ´ οὐκ ἔχει, ἀλλ´  ἐν   οἷς ἐπιπολάζει. Διὸ καὶ ὑποσπωμένων
[4, 4]   περιεχόμενον τῆς ὕλης. Ἔστι δ´  ἐν   πᾶσι τοῖς γένεσιν αὕτη
[4, 2]   στερεὸν ἔσται ἔλαττον  ἐν   πολλῷ πλήθει πυρός. Ὁμοίως δὲ
[4, 2]   τὸ πολὺ κενὸν ἔχειν σχεδὸν  ἐν   ταῖς αὐταῖς ἐνέχεσθαι δυσχερείαις. Ἔλαττον
[4, 4]   πλὴν ἐν ὕδατι καὶ γῇ·  ἐν   τῇ αὑτοῦ γὰρ χώρᾳ πάντα
[4, 5]   οὐδὲν γὰρ ἔχει βάρος οὐδ´  ἐν   τῇ αὑτοῦ χώρᾳ, ὥσπερ οὐδ´
[4, 4]   τούτων μὲν αἰτία πάντων  ἐν   τοῖς ἀσυνθέτοις διαφορά· κατὰ γὰρ
[4, 3]   αὑτῶν μεταβάλλει, καὶ μικρᾶς γενομένης  ἐν   τοῖς ἔξω κινήσεως τὸ μὲν
[4, 2]   κοῦφον διὰ τὸ λέγεσθαι καὶ  ἐν   τοῖς ἔχουσι βάρος ἕτερον ἑτέρου
[4, 1]   τί τὸ βαρύτερον καὶ κουφότερον  ἐν   τοῖς ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον δ´
[4, 4]   τὸ δ´ ὡς ὕλη. Καὶ  ἐν   τοῖς κατὰ τόπον ὡσαύτως τὸ
[4, 3]   ὅθεν ἀπεπήδησεν, καθάπερ εἴρηται  ἐν   τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς
[4, 3]   ἐν τῷ ποσῷ μεταβάλλει, καὶ  ἐν   τόπῳ τὰ μὲν κοῦφα ἄνω,
[4, 6]   τὰ ἀντικρούοντα αὐτοῖς. Ἔδει δ´  ἐν   τῷ ἀέρι ἔτι μᾶλλον τοῦτο
[4, 2]   γὰρ τῷ πλείονι πυρὶ καὶ  ἐν   τῷ ἐλάττονι τὸν αὐτὸν ἕξει
[4, 1]   τὸ μὴ νομίζειν εἶναί τι  ἐν   τῷ οὐρανῷ τὸ μὲν ἄνω
[4, 4]   αὕτη διάστασις· καὶ γὰρ  ἐν   τῷ ποιῷ καὶ ἐν τῷ
[4, 3]   καὶ τούτων ἕκαστον τὸ μὲν  ἐν   τῷ ποιῷ, τὸ δ´ ἐν
[4, 4]   γὰρ ἐν τῷ ποιῷ καὶ  ἐν   τῷ ποσῷ ἐστι τὸ μὲν
[4, 3]   ἐν τῷ ποιῷ, τὸ δ´  ἐν   τῷ ποσῷ μεταβάλλει, καὶ ἐν
[4, 6]   ἰσχὺς τοῦ βάρους τῆς  ἐν   τῷ συνεχεῖ πρὸς τὴν διάσπασιν
[4, 2]   καὶ βαρύτερον οἱ μὲν ὥσπερ  ἐν   τῷ Τιμαίῳ τυγχάνει γεγραμμένον, βαρύτερον
[4, 4]   ἐν γῇ, ἀέρα δὲ πλὴν  ἐν   ὕδατι καὶ γῇ· ἐν τῇ
[4, 2]   τῶν ἄλλων τῶν ὁμοειδῶν ἕκαστον·  ἐν   ὑπεροχῇ γὰρ τῶν ἴσων μορίων
[4, 5]   καὶ ἓν καὶ πλείω, (ὥσπερ  ἐν   χρώμασιν· πολλαχῶς γὰρ λέγεται τὸ
[4, 2]   τι πλῆθος γῆς οὕτως ὀλίγον  ἐν   στερεὸν ἔσται ἔλαττον
[4, 2]   ὅμως ἔσται τι πυρὸς πλῆθος  ἐν   τὸ στερεὸν καὶ τὸ
[4, 2]   πλῆρες ὑπερβάλλει τῶν περιεχομένων στερεῶν  ἔν   τινι μικρῷ πλήθει γῆς. Ἐὰν
[4, 5]   τοιόνδε τι. Εἰ δὲ ἦν  ἕν   τι ἄμφω δύο, ἄμφω
[4, 3]   τοῦτο συμβαίνειν, ὥσθ´ ὅπου πέφυκεν  ἕν   τι φέρεσθαι μόριον, καὶ τὸ
[4, 1]   εἶναι πάντῃ τὸν οὐρανόν, ἀλλ´  ἓν   εἶναι μόνον τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς
[4, 5]   σπᾶται, ὅταν γένηται τὸ ἐπίπεδον  ἓν   καὶ θᾶττον σπάσῃ τις ἄνω
[4, 5]   τῶν ἐναντίων εἶναι μεταξὺ καὶ  ἓν   καὶ πλείω, (ὥσπερ ἐν χρώμασιν·
[4, 5]   πᾶσιν ἐπιπολάζει. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν  ἓν   μόνον πᾶσιν ἐπιπολάζει καὶ
[4, 5]   ἔσται. Οὐ φαίνεται δ´ οὐδὲ  ἓν   μόριον ἀέρος κάτω φερόμενον. Ὁμοίως
[4, 5]   μόνον πᾶσιν ἐπιπολάζει καὶ  ἓν   πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγκη δύο
[4, 6]   μαλακῶς· φησὶ γὰρ οὐκ εἰς  ἓν   ὁρμᾶν τὸν σοῦν, λέγων τὸν
[4, 5]   τοῦτο οὐ πάσχει, ὅτι οὐχ  ἓν   τὸ ἐπίπεδον. Διὸ τὸ μὲν
[4, 3]   ἐκ τῶν ἐναντίων εἰς τὰ  ἐναντία   καὶ τὰ μεταξύ, καὶ οὐκ
[4, 5]   ἀεὶ ἄνω, τὸ δὲ τὴν  ἐναντίαν   βαρὺ καὶ ἀεὶ κάτω· τὸ
[4, 2]   τοῖς ἐκ τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν·  ἐναντίας   δέ, (καθάπερ οἱ τὸ κενὸν
[4, 4]   ἐν ποιοῦνται τὴν κίνησιν·  ἐναντίον   γὰρ τὸ μὲν μέσον τῷ
[4, 5]   ἕτερον. Οὐδὲν γὰρ κωλύει τῶν  ἐναντίων   εἶναι μεταξὺ καὶ ἓν καὶ
[4, 3]   μεταβολὴν ὁρῶμεν γινομένην ἐκ τῶν  ἐναντίων   εἰς τὰ ἐναντία καὶ τὰ
[4, 6]   τὸ πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ δ´  ἐναντίως   ἔχοντα τοῖς σχήμασι διὰ τὸ
[4, 4]   μὲν τῷ εἰς ἄπειρον μὴ  ἐνδέχεσθαι   φέρεσθαι μηθέν. Ὥσπερ γὰρ οὐκ
[4, 2]   μᾶλλον τῶν πρότερον, ὅτι δ´  ἐνδέχεται   καθ´ ἕκαστον ποιεῖν διαφορὰς τῶν
[4, 4]   καὶ ὕδατος, ἐν μὲν ὕδατι  ἐνδέχεται   κουφότερον εἶναί τινος, ἐν δὲ
[4, 2]   φάναι· τοῖς δὲ στερεὰ μᾶλλον  ἐνδέχεται   λέγειν τὸ μεῖζον εἶναι βαρύτερον
[4, 1]   φυσικῶς πως λέγομεν. (Ταῖς δὲ  ἐνεργείαις   ὀνόματ´ αὐτῶν οὐ κεῖται, πλὴν
[4, 2]   ἔχειν σχεδὸν ἐν ταῖς αὐταῖς  ἐνέχεσθαι   δυσχερείαις. Ἔλαττον μὲν γὰρ ἕξει
[4, 6]   βελόνη, κάτω φέρεται, καὶ ὅτι  ἔνια   διὰ μικρότητα ἐπιπλεῖ, οἷον τὸ
[4, 5]   κάτω. Καὶ τῶν μεταξὺ δὴ  ἔνια   ἔσται κάτω θᾶττον γῆς· ἐν
[4, 2]   δὲ κάτω, οὐδὲ περὶ τοῦ  ἔνια   μείζω τὸν ὄγκον ὄντα κουφότερα
[4, 2]   τῶν νῦν λεχθέντων. Φαίνεται γὰρ  ἔνια   τὸν ὄγκον μὲν ἐλάττω τῶν
[4, 2]   ἕξει πολλαπλάσιον· ὥστε τοῦτο λεκτέον.  Ἔνιοι   μὲν οὖν τῶν μὴ φασκόντων
[4, 2]   αἴτιον οἴονταί τε καὶ λέγουσιν  ἔνιοι·   τὸ γὰρ κενὸν ἐμπεριλαμβανόμενον κουφίζειν
[4, 3]   ὑγιαστὸν καὶ τὸ αὐξητόν. Καίτοι  ἐνίοτε   καὶ ταῦτα ἐξ αὑτῶν μεταβάλλει,
[4, 6]   ἔτι μᾶλλον τοῦτο ποιεῖν, ὥσπερ  ἐνίσταται   κἀκεῖνος αὐτός. Ἀλλ´ ἐνστὰς λύει
[4, 2]   ὄντες ἀρχαιότεροι ταῖς ἡλικίαις καινοτέρως  ἐνόησαν   περὶ τῶν νῦν λεχθέντων. Φαίνεται
[4, 6]   ὥσπερ ἐνίσταται κἀκεῖνος αὐτός. Ἀλλ´  ἐνστὰς   λύει μαλακῶς· φησὶ γὰρ οὐκ
[4, 3]   καὶ τὸ τοιοῦτον, οὗ  ἐντελέχεια   καὶ ὅσου καὶ οἵου (καὶ
[4, 3]   δὴ ὅτι δυνάμει ὄν, εἰς  ἐντελέχειαν   ἰὸν ἔρχεται ἐκεῖ καὶ εἰς
[4, 2]   εἶναι τοῦ κουφοτέρου τὸ πλεῖον  ἐνυπάρχειν   κενόν. (Λέγουσι μὲν οὖν τοῦτον
[4, 5]   ἄλλως τε καὶ εἰ γίγνονται  ἐξ   ἀλλήλων, ἀλλὰ τὸ εἶναι ἕτερον.
[4, 3]   εὐθύς. Κινεῖ δὲ τό τε  ἐξ   ἀρχῆς ποιῆσαν καὶ τὸ ὑποσπάσαν
[4, 3]   αὐξητόν. Καίτοι ἐνίοτε καὶ ταῦτα  ἐξ   αὑτῶν μεταβάλλει, καὶ μικρᾶς γενομένης
[4, 2]   αὐτῶν συνεστός, κουφότερον δὲ τὸ  ἐξ   ἐλαττόνων, ὥσπερ μολίβδου μόλιβδος
[4, 2]   ὄγκον εἶναι μείζω συγκείμενα πολλάκις  ἐξ   ἴσων στερεῶν καὶ ἐλαττόνων.
[4, 2]   ὡς οὐχ ἱκανὸν τὸ φάσκειν  ἐξ   ἴσων συγκεῖσθαι τῶν πρώτων τὰ
[4, 2]   κενόν, εἶναι αὐτοῦ τινα τόπον,  ἐξ   οὗ μεταβάλλει καὶ εἰς ὅν.
[4, 3]   κίνησις. (Ὅταν μὲν οὖν γίγνηται  ἐξ   ὕδατος ἀὴρ καὶ ἐκ βαρέος
[4, 2]   οὐ δι´ ὀλιγότητα τῶν τριγώνων,  ἐξ   ὧν συνεστάναι φασὶν ἕκαστον αὐτῶν,
[4, 2]   ἄτομα τοῖς μὲν ἐπίπεδα λέγουσιν  ἐξ   ὧν συνέστηκε τὰ βάρος ἔχοντα
[4, 2]   ἐν τῷ ἐλάττονι τὸν αὐτὸν  ἕξει   λόγον τὸ στερεὸν πρὸς τὸ
[4, 2]   κουφότερον, εἰ μὴ καὶ στερεὸν  ἕξει   πολλαπλάσιον· ὥστε τοῦτο λεκτέον. Ἔνιοι
[4, 5]   γάρ τι ὕδωρ πλεῖον  ἕξει   πῦρ ὀλίγου ἀέρος, καὶ ἀὴρ
[4, 2]   ἐνέχεσθαι δυσχερείαις. Ἔλαττον μὲν γὰρ  ἕξει   στερεὸν τῶν ἄλλων σωμάτων, καὶ
[4, 3]   καὶ μικρᾶς γενομένης ἐν τοῖς  ἔξω   κινήσεως τὸ μὲν εἰς ὑγίειαν
[4, 3]   κοῦφον) τὰ δ´ οὔ, ἀλλ´  ἔξωθεν,   οἷον τὸ ὑγιαστὸν καὶ τὸ
[4, 2]   καὶ μικρότητι διορίζειν πεπλασμένῳ μὲν  ἔοικε   μᾶλλον τῶν πρότερον, ὅτι δ´
[4, 3]   τὰς ἄλλας γενέσεις καὶ μεταβολάς.  Ἐπεὶ   γάρ εἰσι τρεῖς αἱ κινήσεις
[4, 6]   κίνησιν τῶν ἄνω φερομένων σωμάτων.  Ἐπεὶ   δ´ ἐστὶ τὰ μὲν εὐδιαίρετα
[4, 1]   ἄνω καὶ τῇ φύσει πρῶτον·  ἐπεὶ   δ´ ἐστί τι τοῦ οὐρανοῦ
[4, 5]   δὲ πλὴν πυρὸς πᾶσιν ἐπιπολάζει.  Ἐπεὶ   δ´ ἐστὶν ἓν μόνον
[4, 3]   φέρεσθαι μόριον, καὶ τὸ πᾶν.  Ἐπεὶ   δ´ τόπος ἐστὶ τὸ
[4, 4]   ὁπόσον ἂν ᾖ, ἀέρι ὑφίσταται.  Ἐπεὶ   δὲ καὶ τῶν ἄλλων τὰ
[4, 4]   ταὐτὸν αὐτῶν ἐστιν, ἄλλος λόγος.  Ἐπεὶ   δὲ τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον φέρεται
[4, 6]   μᾶλλον, ὅσῳ εὐδιαιρετώτερος ὕδατός ἐστιν.  Ἐπεὶ   δὲ τό τε βάρος ἔχει
[4, 1]   μόνον τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς ἡμισφαίριον,  ἐπεὶ   προσυπολαβόντες καὶ κύκλῳ τοιοῦτον, καὶ
[4, 4]   πρὸς τὸ τοῦ παντός,  ἐπεὶ   ταὐτὸν αὐτῶν ἐστιν, ἄλλος λόγος.
[4, 3]   τὸ δ´ εἰς αὔξην· καὶ  ἐπεὶ   ταὐτὸν τὸ ὑγιαστὸν καὶ τὸ
[4, 2]   πολὺ βραδύτερον. Πρὸς δὲ τούτοις,  ἐπεὶ   τὸ μὲν ἐλάσσω ἔχον τὰ
[4, 2]   βαρύτερον αὐτῶν. Τῶν δὲ συνθέτων,  ἐπειδήπερ   οὐ φαίνεται τοῦτον ἕκαστον ἔχειν
[4, 4]   δὲ φορὰ γένεσίς ποθέν ποι.  Ἔπειτα   πρὸς ὁμοίας φαίνεται γωνίας τὸ
[4, 2]   τῶν ἐλαττόνων εἶναι σωμάτων οὐδὲν  ἐπεμνήσθησαν,   οὐδὲ δῆλον πῶς ἐκ τῶν
[4, 2]   Β' Τῶν δὴ πρότερον ἐλθόντων  ἐπὶ   τὴν περὶ τούτων σκέψιν σχεδὸν
[4, 4]   ἄν τι ἄλλο, φέρεται  ἐπὶ   τὸ ἔσχατον, πᾶσι τοῖς
[4, 4]   πᾶσι καὶ τὸ ὑφιστάμενον φέρεται  ἐπὶ   τὸ μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὅτι
[4, 6]   καὶ ἄλλα γεώδη καὶ κονιορτώδη  ἐπὶ   τοῦ ἀέρος. Περὶ δὴ τούτων
[4, 5]   κάτω φερόμενον. Ὁμοίως δὲ καὶ  ἐπὶ   τοῦ κούφου, ἐὰν ἐκεῖνο ποιῇ
[4, 6]   πλατέα σιδήρια καὶ μόλιβδος ἐπιπλεῖ  ἐπὶ   τοῦ ὕδατος, ἄλλα δὲ ἐλάττω
[4, 6]   πλάτος διὰ τὸ πολὺ περιλαμβάνειν  ἐπιμένει,   διὰ τὸ μὴ διασπᾶσθαι τὸ
[4, 2]   πρῶτα καὶ ἄτομα τοῖς μὲν  ἐπίπεδα   λέγουσιν ἐξ ὧν συνέστηκε τὰ
[4, 5]   πάσχει, ὅτι οὐχ ἓν τὸ  ἐπίπεδον.   Διὸ τὸ μὲν ὕδωρ εἰς
[4, 5]   ὕδωρ σπᾶται, ὅταν γένηται τὸ  ἐπίπεδον   ἓν καὶ θᾶττον σπάσῃ τις
[4, 6]   τὰ πλατέα σιδήρια καὶ μόλιβδος  ἐπιπλεῖ   ἐπὶ τοῦ ὕδατος, ἄλλα δὲ
[4, 6]   καὶ ὅτι ἔνια διὰ μικρότητα  ἐπιπλεῖ,   οἷον τὸ ψῆγμα καὶ ἄλλα
[4, 4]   γῆς μὲν γὰρ ἄμφω κουφότερα  (ἐπιπολάζει   γὰρ αὐτῇ τὸ τυχὸν αὐτῶν
[4, 5]   τὴν αὑτοῦ χώραν οἷς  ἐπιπολάζει,   δι´ ὁμοιότητα τῆς ὕλης. Ὅτι
[4, 5]   ἔχει, ἀλλ´ ἐν οἷς  ἐπιπολάζει.   Διὸ καὶ ὑποσπωμένων μὲν φέρεται
[4, 5]   ἀὴρ δὲ πλὴν πυρὸς πᾶσιν  ἐπιπολάζει.   Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν ἓν μόνον
[4, 4]   τοίνυν ἐστί τι πᾶσιν  ἐπιπολάζει,   καθάπερ φαίνεται τὸ πῦρ καὶ
[4, 5]   ἐστὶν ἓν μόνον πᾶσιν  ἐπιπολάζει   καὶ ἓν πᾶσιν ὑφίσταται,
[4, 4]   ἔσχατον, πᾶσι τοῖς φερομένοις  ἐπιπολάζει.   Νῦν δ´ οὐδὲν φαίνεται. Τὸ
[4, 4]   οὐκ ἐπιπολάζει, τῷ δὲ ὕδατι  ἐπιπολάζει.   Ὅτι δ´ ἐστί τι ἁπλῶς
[4, 5]   καὶ ὑφίσταταί τινι καὶ  ἐπιπολάζει   τινί. Ὥστε ἀνάγκη καὶ τὰς
[4, 4]   βαρύτερον· ἀέρι μὲν γὰρ οὐκ  ἐπιπολάζει,   τῷ δὲ ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι
[4, 4]   μὲν γὰρ ὁπόσος ἂν ᾖ,  ἐπιπολάζει   ὕδατι, ὕδωρ δὲ ὁπόσον ἂν
[4, 4]   ὑφιστάμενον, κοῦφον δὲ τὸ πᾶσιν  ἐπιπολάζον.   Ἁπλῶς δὲ λέγω εἴς τε
[4, 4]   τὸ μέσον, ἀνάγκη τὸ πᾶσιν  ἐπιπολάζον   φέρεσθαι πρὸς τὸ ἔσχατον τῆς
[4, 4]   τὸ δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ  ἐπιπολάζοντι.   Διὸ καὶ εὐλόγως τὸ βαρὺ
[4, 4]   οἷς ἀμφότερα ὑπάρχει· καὶ γὰρ  ἐπιπολάζουσί   τισι καὶ ὑφίστανται, καθάπερ ἀὴρ
[4, 6]   θᾶττον, ἐὰν δὲ ἀσθενεστέρα ᾖ,  ἐπιπολάσει.   Περὶ μὲν οὖν βαρέος καὶ
[4, 3]   καὶ τὸ ὑγιαστόν, ὅταν τὸ  ἐπίσχον   μὴ ᾖ, φέρεται εὐθύς. Κινεῖ
[4, 2]   ἐλάττω τὸν ὄγκον ὄντα, καθάπερ  ἐρίου   χαλκόν, ἕτερον τὸ αἴτιον οἴονταί
[4, 3]   αὐξητόν, οὐκ εἰς ὑγίειαν  ἔρχεται   ἀλλ´ εἰς μεγέθους ὑπεροχήν. Ὁμοίως
[4, 3]   μεταβάλλῃ ὑγιαστόν, εἰς ὑγίειαν  ἔρχεται   ἀλλ´ οὐκ εἰς λευκότητα. Ὁμοίως
[4, 3]   ἀὴρ καὶ ἐκ βαρέος κοῦφον,  ἔρχεται   εἰς τὸ ἄνω. Ἅμα δ´
[4, 3]   δυνάμει ὄν, εἰς ἐντελέχειαν ἰὸν  ἔρχεται   ἐκεῖ καὶ εἰς τὸ τοσοῦτον
[4, 3]   κινήσεως τὸ μὲν εἰς ὑγίειαν  ἔρχεται,   τὸ δ´ εἰς αὔξην· καὶ
[4, 5]   ἔσται· ὥστ´ κοῦφον οὐδὲν  ἔσται   ἁπλῶς, εἰ πάντα ῥέπει μᾶλλον
[4, 5]   πυρὸς ἔχειν, ὕδωρ δὲ γῆς)  Ἔσται   γάρ τι ὕδωρ πλεῖον
[4, 1]   τοῖς ἔχουσι βάρος. Μᾶλλον δ´  ἔσται   δῆλον λέγομεν ὧδε. Τὰ
[4, 2]   οὕτως ὀλίγον ἐν στερεὸν  ἔσται   ἔλαττον ἐν πολλῷ πλήθει
[4, 1]   ἔσχατον καὶ μέσον, δῆλον ὅτι  ἔσται   καὶ ἄνω καὶ κάτω, ὥσπερ
[4, 5]   Καὶ τῶν μεταξὺ δὴ ἔνια  ἔσται   κάτω θᾶττον γῆς· ἐν γὰρ
[4, 2]   ὑπερέξει τῆς τοιαύτης ἀναλογίας, οὐκ  ἔσται   κουφότερον. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ
[4, 5]   τοιοῦτον ἀεὶ ἄνω, οὐκ  ἔσται   ἀεὶ κάτω. Καὶ τῶν
[4, 5]   τὰ στερεὰ τὰ μικρὰ  ἔσται.   Οὐ φαίνεται δ´ οὐδὲ ἓν
[4, 5]   δὲ δύο, τὰ μεταξὺ πῶς  ἔσται   ποιοῦντα ποιεῖ ἀήρ τε
[4, 1]   ὅμοιός ἐστι, καὶ πανταχόθεν ἀντίπους  ἔσται   πορευόμενος ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ. Ἡμεῖς
[4, 2]   πλῆθος ἀέρος βαρύτερον ὕδατος  ἔσται.   Συμβαίνει δὲ πᾶν τοὐναντίον· ἀεί
[4, 2]   βαρύτερα εἶναι. Εἰ δὲ τοῦτο  ἔσται,   συμβήσεται πολὺν ἀέρα καὶ πολὺ
[4, 4]   μὲν πλεῖον τοῦ δ´ ἔλαττον,  ἔσται   τὰ μὲν κοῦφα τὰ δὲ
[4, 2]   τὸ κενὸν καὶ πλῆρες, οὐκ  ἔσται   τὰ μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων
[4, 4]   οἷον ἐν μὲν ἀέρι βαρύτερον  ἔσται   ταλαντιαῖον ξύλον μολίβδου μναϊαίου, ἐν
[4, 2]   δὲ κἂν τῷ κενῷ διορίσωσιν,  ἔσται   τι κουφότερον τοῦ ἁπλῶς κούφου
[4, 2]   εἶναι κουφότερον τὸ δὲ βαρύτερον,  ἔσται   τι πλῆθος ἀέρος βαρύτερον
[4, 2]   Εἰ μὲν οὖν τοῦτο (φήσουσιν,  ἔσται   τι πλῆθος γῆς οὕτως ὀλίγον
[4, 5]   ἄμφω δ´ ὑπάρξει ταῦτα ἑκατέρῳ,  ἔσται   τι πλῆθος ἑκατέρου ὑπερέξει
[4, 2]   τὸ κενὸν πλεῖον· ἀλλ´ ὅμως  ἔσται   τι πυρὸς πλῆθος ἐν
[4, 2]   Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης οὐκ  ἔσται   τὸ ἁπλῶς βαρὺ καὶ κοῦφον,
[4, 2]   αὐτοῖς οὐκ ἐφαρμόττει. Δῆλον δ´  ἔσται   τοῦτο μᾶλλον προελθοῦσιν. Λέγουσι γὰρ
[4, 5]   δὲ ἑτέρα φορὰ οὐκέτι  ἔσται·   ὥστ´ κοῦφον οὐδὲν ἔσται
[4, 2]   γὰρ ἂν πλεῖον, κουφότερόν  ἐστι   καὶ ἄνω φέρεται θᾶττον. Καὶ
[4, 3]   δ´ ὅτι φορὰ ἀπολελυμένων  ἐστί,   καὶ γενέσει ὑστάτη τῶν κινήσεων,
[4, 3]   γῆ κάτω, τὸ αὐτό  ἐστι   καὶ διὰ τί τὸ ὑγιαστὸν
[4, 1]   κάτω φασίν, εἴπερ πάντῃ ὅμοιός  ἐστι,   καὶ πανταχόθεν ἀντίπους ἔσται πορευόμενος
[4, 3]   εἰς τὸ ἄνω. Ἅμα δ´  ἐστὶ   κοῦφον, καὶ οὐκέτι γίνεται, ἀλλ´
[4, 2]   ὅσων ἀμφοτέρων ἐχόντων βάρος θάτερόν  ἐστι   (κουφότερον· οὕτω δὲ διελθόντες οἴονται
[4, 4]   μέσον. Ἀλλὰ μὴν ὅτι γ´  ἐστὶ   μέσον πρὸς φορὰ
[4, 6]   ἄνω φερομένων σωμάτων. Ἐπεὶ δ´  ἐστὶ   τὰ μὲν εὐδιαίρετα τῶν συνεχῶν
[4, 4]   δὲ ὕδατι ἐπιπολάζει. Ὅτι δ´  ἐστί   τι ἁπλῶς κοῦφον καὶ ἁπλῶς
[4, 4]   ἐστὶ τὸ μεταξύ· διὰ τοῦτό  ἐστί   τι καὶ ἄλλο βαρὺ καὶ
[4, 4]   ὥρισται τὸ μέσον. Εἰ τοίνυν  ἐστί   τι πᾶσιν ἐπιπολάζει, καθάπερ
[4, 1]   τῇ φύσει πρῶτον· ἐπεὶ δ´  ἐστί   τι τοῦ οὐρανοῦ ἔσχατον καὶ
[4, 4]   φέρεσθαι μὴ κωλυόμενον· τοιαῦτα γάρ  ἐστί   τινα, καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί
[4, 1]   ἕτερον· οὐ γὰρ λέγουσι τί  ἐστι   τὸ βαρὺ καὶ τί τὸ
[4, 4]   ποιῷ καὶ ἐν τῷ ποσῷ  ἐστι   τὸ μὲν ὡς εἶδος μᾶλλον,
[4, 4]   ὡς ἔσχατον καὶ μέσον ἀμφοτέρων  ἐστὶ   τὸ μεταξύ· διὰ τοῦτό ἐστί
[4, 3]   πᾶν. Ἐπεὶ δ´ τόπος  ἐστὶ   τὸ τοῦ περιέχοντος πέρας, περιέχει
[4, 4]   καὶ ἁπλῶς βαρύ, ἐκ τῶνδ´  ἐστὶ   φανερόν. Λέγω δ´ ἁπλῶς κοῦφον
[4, 3]   τὸ εἰς τὸ αὑτοῦ εἶδός  ἐστι   φέρεσθαι (καὶ ταύτῃ μᾶλλον ἄν
[4, 3]   τόπον φέρεσθαι πρὸς τὸ ὅμοιόν  ἐστι   φέρεσθαι· τὰ γὰρ ἐφεξῆς ὅμοιά
[4, 1]   αἰτίαν ἔχουσι τὰς δυνάμεις ταύτας.  Ἔστι   γὰρ περὶ αὐτῶν θεωρία
[4, 4]   πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν λέγεται θάτερον·  ἔστι   γὰρ ὡς ἔσχατον καὶ μέσον
[4, 4]   τὸ δὲ περιεχόμενον τῆς ὕλης.  Ἔστι   δ´ ἐν πᾶσι τοῖς γένεσιν
[4, 4]   ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον.  Ἔστι   δ´ ὁμοίως καὶ τὸ κοῦφον.
[4, 4]   τὸ μέσον καὶ τὸ ἔσχατον.  Ἔστι   δὲ δή τι καὶ μεταξὺ
[4, 4]   δὲ τοιοῦτον, κούφου· καὶ  ἔστι   μὲν αὐτή, τὸ δ´
[4, 3]   Ἀνάπαλιν δὲ λέγειν τοῖς μέσοις  ἔστι,   τοῖς δ´ ἄκροις οὔ, οἷον
[4, 2]   καὶ γῆς ὀλίγης. Τοῦτο δ´  ἐστὶν   ἀδύνατον. Τὰ μὲν οὖν παρὰ
[4, 3]   φέρεσθαι· τὰ γὰρ ἐφεξῆς ὅμοιά  ἐστιν   ἀλλήλοις, οἷον ὕδωρ ἀέρι καὶ
[4, 4]   τοῦ παντός, ἐπεὶ ταὐτὸν αὐτῶν  ἐστιν,   ἄλλος λόγος. Ἐπεὶ δὲ τὸ
[4, 1]   καὶ κατὰ τὴν θέσιν  ἐστὶν   ἄνω καὶ τῇ φύσει πρῶτον·
[4, 3]   εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον τί  ἐστιν,   εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τὰς δὲ
[4, 1]   βαρέος καὶ κούφου, τί τ´  ἐστὶν   ἑκάτερον καὶ τίς φύσις
[4, 5]   πυρὸς πᾶσιν ἐπιπολάζει. Ἐπεὶ δ´  ἐστὶν   ἓν μόνον πᾶσιν ἐπιπολάζει
[4, 6]   πολὺ μᾶλλον, ὅσῳ εὐδιαιρετώτερος ὕδατός  ἐστιν.   Ἐπεὶ δὲ τό τε βάρος
[4, 4]   τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον δύο  ἐστίν·   καὶ γὰρ οἱ τόποι δύο,
[4, 5]   ὅτι τὸ μὲν ἁπλῶς βαρύ  ἐστιν   πᾶσιν ὑφίσταται, τὸ δὲ
[4, 2]   κουφότερα ἀλλήλων καὶ τῶν ἁπλῶν  ἐστιν.   Τὸ δὲ μεγέθει καὶ μικρότητι
[4, 2]   τῶν ἴσων μορίων βαρύτερον ἕκαστόν  ἐστιν.   Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[4, 3]   καὶ οὐκέτι γίνεται, ἀλλ´ ἐκεῖ  ἐστιν.   Φανερὸν δὴ ὅτι δυνάμει ὄν,
[4, 2]   τὰ σώματά φασι καὶ ποιεῖν  ἔστιν   ὅτε τὰ μείζω κουφότερα· πλεῖον
[4, 4]   φέρεσθαι μηθέν. Ὥσπερ γὰρ οὐκ  ἔστιν   οὐθὲν ἀδύνατον, οὕτως οὐδὲ γίγνεται·
[4, 1]   Ἡμεῖς δὲ τὸ τοῦ παντὸς  ἔσχατον   ἄνω λέγομεν, καὶ κατὰ
[4, 1]   ἄνω φερόμενον καὶ πρὸς τὸ  ἔσχατον,   βαρὺ δὲ ἁπλῶς τὸ κάτω
[4, 4]   δύο, τὸ μέσον καὶ τὸ  ἔσχατον.   Ἔστι δὲ δή τι καὶ
[4, 4]   λέγεται θάτερον· ἔστι γὰρ ὡς  ἔσχατον   καὶ μέσον ἀμφοτέρων ἐστὶ τὸ
[4, 1]   δ´ ἐστί τι τοῦ οὐρανοῦ  ἔσχατον   καὶ μέσον, δῆλον ὅτι ἔσται
[4, 3]   ἄνω καὶ κάτω τό τε  ἔσχατον   καὶ τὸ μέσον, τοῦτο δὲ
[4, 4]   ἄλλο, φέρεται ἐπὶ τὸ  ἔσχατον,   πᾶσι τοῖς φερομένοις ἐπιπολάζει.
[4, 4]   πᾶσιν ἐπιπολάζον φέρεσθαι πρὸς τὸ  ἔσχατον   τῆς χώρας, ἐν ποιοῦνται
[4, 4]   ὅτι τοῦτο φέρεται πρὸς τὸ  ἔσχατον.   Ὥστε βάρος οὐδὲν οἷόν τ´
[4, 4]   γὰρ τὸ μὲν μέσον τῷ  ἐσχάτῳ,   τὸ δὲ ὑφιστάμενον ἀεὶ τῷ
[4, 5]   πάντα κάτω οἰσθήσεται, δὲ  ἑτέρα   φορὰ οὐκέτι ἔσται· ὥστ´
[4, 5]   καὶ ἀεὶ κάτω· τὸ δ´  ἑτέρας   μὲν τούτων, ἐχούσας δ´ οὕτω
[4, 4]   γὰρ δοκεῖ τισιν εἶναι καὶ  ἑτέροις,   καὶ ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς τὸ
[4, 4]   ἐὰν μή τι τύχῃ κωλῦον  ἕτερον,   γῆς δὲ κάτω· τὸν αὐτὸν
[4, 2]   καὶ ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος  ἕτερον   ἑτέρου κουφότερον, οἷον γῆς ὕδωρ.
[4, 1]   πρότερον, περὶ δὲ τῶν πρὸς  ἕτερον·   οὐ γὰρ λέγουσι τί ἐστι
[4, 5]   ἐξ ἀλλήλων, ἀλλὰ τὸ εἶναι  ἕτερον.   Οὐδὲν γὰρ κωλύει τῶν ἐναντίων
[4, 3]   τὸ ἀλλοιωτὸν καὶ τὸ αὐξητὸν  ἕτερον,   οὕτω καὶ τὸ ἀλλοιωτικὸν καὶ
[4, 2]   ὄγκον ὄντα, καθάπερ ἐρίου χαλκόν,  ἕτερον   τὸ αἴτιον οἴονταί τε καὶ
[4, 1]   καὶ κοῦφον, τὸ δὲ πρὸς  ἕτερον·   τῶν γὰρ ἐχόντων βάρος φαμὲν
[4, 2]   ἐν τοῖς ἔχουσι βάρος ἕτερον  ἑτέρου   κουφότερον, οἷον γῆς ὕδωρ. Ἀλλὰ
[4, 2]   βαρύτερα καὶ κουφότερα θάτερα τῶν  ἑτέρων,   κἂν ἄλλον ὁντινοῦν τρόπον κατασκευάζων,
[4, 2]   κοῦφον, τὸ δ´ ἔχει βάρος,  ἔτι   δὲ τί τὸ αἴτιον τοῦ
[4, 6]   Ἔδει δ´ ἐν τῷ ἀέρι  ἔτι   μᾶλλον τοῦτο ποιεῖν, ὥσπερ ἐνίσταται
[4, 6]   Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τὰ μὲν  εὐδιαίρετα   τῶν συνεχῶν τὰ δ´ ἧττον,
[4, 6]   ἧττον, ταύτας εἶναι νομιστέον αἰτίας.  Εὐδιαίρετον   μὲν οὖν τὸ εὐόριστον, καὶ
[4, 6]   ἔλαττον δὴ ἐν ἑκάστῳ γένει  εὐδιαιρετώτερον   καὶ διασπᾶται ῥᾷον. Τὰ μὲν
[4, 6]   ἐν ἀέρι πολὺ μᾶλλον, ὅσῳ  εὐδιαιρετώτερος   ὕδατός ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ τό
[4, 3]   τὸ ἐπίσχον μὴ ᾖ, φέρεται  εὐθύς.   Κινεῖ δὲ τό τε ἐξ
[4, 4]   ἀεὶ τῷ ἐπιπολάζοντι. Διὸ καὶ  εὐλόγως   τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον δύο
[4, 6]   αἰτίας. Εὐδιαίρετον μὲν οὖν τὸ  εὐόριστον,   καὶ μᾶλλον τὸ μᾶλλον· ἀὴρ
[4, 4]   γὰρ ἀκολουθεῖ τοῖς πρώτοις, ὅπερ  ἔφαμεν   χρῆναι ποιεῖν καὶ τοὺς διὰ
[4, 2]   δὲ λόγος αὐτοῖς οὐκ  ἐφαρμόττει.   Δῆλον δ´ ἔσται τοῦτο μᾶλλον
[4, 5]   ὑποσπωμένων μὲν φέρεται εἰς τὰ  ἐφεξῆς   κάτω, ἀὴρ μὲν εἰς τὴν
[4, 3]   ὅμοιόν ἐστι φέρεσθαι· τὰ γὰρ  ἐφεξῆς   ὅμοιά ἐστιν ἀλλήλοις, οἷον ὕδωρ
[4, 2]   τε γὰρ πλεῖον ἧττον ἂν  ἐφέρετο   καὶ βαρύτερον ἦν ἐκ πλειόνων
[4, 5]   ἐν ἅπασιν) κουφότητα δ´ οὐκ  ἔχει,   ἀλλ´ ἐν οἷς ἐπιπολάζει.
[4, 2]   τὸ μὲν κοῦφον, τὸ δ´  ἔχει   βάρος, ἔτι δὲ τί τὸ
[4, 5]   καὶ βάρος καὶ κουφότητα ἕκαστον  ἔχει   βάρος (ἡ δὲ γῆ ἐν
[4, 5]   ὑφαιρουμένου τοῦ ἀέρος· οὐδὲν γὰρ  ἔχει   βάρος οὐδ´ ἐν τῇ αὑτοῦ
[4, 4]   φαίνεται. Τὸ ἄρα πῦρ οὐδὲν  ἔχει   βάρος, οὐδὲ γῆ κουφότητα
[4, 4]   καὶ τῶν ἄλλων τὰ μὲν  ἔχει   βάρος τὰ δὲ κουφότητα, δῆλον
[4, 6]   εἶναι ὥσπερ Δημόκριτος οὐκ ὀρθῶς  ἔχει.   Ἐκεῖνος γάρ φησι τὰ ἀναφερόμενα
[4, 5]   τοῦ ὕδατος, ὅτι τοδί τι  ἔχει,   καὶ τὸ ὕδωρ κάτω, ὅτι
[4, 5]   γῆν κάτω, ὅτι τὸ πλῆρες  ἔχει,   καὶ τὸν ἀέρα εἰς τὴν
[4, 2]   εἶναί φασι κουφότατον, ὅτι πλεῖστον  ἔχει   κενόν. Συμβήσεται οὖν μικροῦ πυρὸς
[4, 5]   τὸ πῦρ ἄνω, ὅτι τοδὶ  ἔχει,   οἷον τὸ κενόν, τὰ δ´
[4, 4]   κενοῦ. Ὥστ´ εἴ τι ἀέρος  ἔχει   πλεῖον γῆς καὶ ὕδατος,
[4, 4]   μὲν οὖν καὶ ὅσα γῆς  ἔχει   πλεῖστον, πανταχοῦ βάρος ἔχειν ἀναγκαῖον,
[4, 4]   αἴτιον δ´ ὅτι πάντα βάρος  ἔχει   πλὴν πυρὸς καὶ κουφότητα πλὴν
[4, 4]   αὑτοῦ γὰρ χώρᾳ πάντα βάρος  ἔχει   πλὴν πυρός, καὶ ἀήρ.
[4, 3]   ὡς εἶδος πρὸς ὕλην, οὕτως  ἔχει   πρὸς ἄλληλα) τὸ δὲ ζητεῖν
[4, 2]   διαφορὰς τῶν τεττάρων στοιχείων, ἀσφαλεστέρως  ἔχει   πρὸς τὰς ἔμπροσθεν ἀπορίας. Τῷ
[4, 6]   Ἐπεὶ δὲ τό τε βάρος  ἔχει   τινὰ ἰσχὺν καθ´ ἣν φέρεται
[4, 4]   γῆς ἔχει πλεῖστον, πανταχοῦ βάρος  ἔχειν   ἀναγκαῖον, ὕδωρ δὲ πανταχοῦ πλὴν
[4, 3]   τὰ μὲν ἐν αὑτοῖς δοκεῖ  ἔχειν   ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς (λέγω δὲ
[4, 4]   Ὥστε βάρος οὐδὲν οἷόν τ´  ἔχειν   αὐτό· ὑφίστατο γὰρ ἂν ἄλλῳ·
[4, 4]   οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες πάντ´  ἔχειν   βάρος· βαρὺ μὲν γὰρ δοκεῖ
[4, 1]   πραγματείαν περὶ κίνησιν, ταῦτα δ´  ἔχειν   ἐν ἑαυτοῖς οἷον ζώπυρ´ ἄττα
[4, 2]   γὰρ τῷ πλεῖον στερεὸν  ἔχειν   τῷ ἔλαττον κενόν. Εἰ
[4, 2]   τὰ μείζω κουφότερα· πλεῖον γὰρ  ἔχειν   κενόν. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ
[4, 2]   διορίζουσι μὴ μόνον τὸ κενὸν  ἔχειν   πλεῖον, ἂν κουφότερον, ἀλλὰ
[4, 1]   τοιοῦτον, καὶ τὸ μέσον ὁμοίως  ἔχειν   πρὸς ἅπαν, τὸ μὲν ἄνω
[4, 2]   οὐδὲ τῷ τὸ κενὸν ἀνάλογον  ἔχειν   πρὸς τὸ πλῆρες ἱκανὸν λῦσαι
[4, 2]   κουφότητος αἰτιωμένοις τὸ πολὺ κενὸν  ἔχειν   σχεδὸν ἐν ταῖς αὐταῖς ἐνέχεσθαι
[4, 2]   ἐπειδήπερ οὐ φαίνεται τοῦτον ἕκαστον  ἔχειν   τὸν τρόπον, ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα
[4, 5]   κάτω· ἀέρα δὲ πλεῖον πυρὸς  ἔχειν,   ὕδωρ δὲ γῆς) Ἔσται γάρ
[4, 3]   τὸ κοῦφον τούτων ἐν ἑαυτοῖς  ἔχειν   φαίνεται τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ
[4, 2]   τούτοις, ἐπεὶ τὸ μὲν ἐλάσσω  ἔχον   τὰ ὁμογενῆ κουφότερον εἶναί φασι,
[4, 5]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Τὸ μὲν οὖν  ἔχον   τοιαύτην ὕλην κοῦφον καὶ ἀεὶ
[4, 4]   κάτω καὶ πᾶν τὸ βάρος  ἔχον.   Ὥστ´ ἀνάγκη φέρεσθαι πρὸς τὸ
[4, 6]   διασπᾶται ῥᾷον. Τὰ μὲν οὖν  ἔχοντα   πλάτος διὰ τὸ πολὺ περιλαμβάνειν
[4, 2]   μικροῦ πυρὸς πολὺν χρυσὸν πλεῖον  ἔχοντα   τὸ κενὸν εἶναι κουφότερον, εἰ
[4, 6]   πλεῖον ῥᾳδίως· τὰ δ´ ἐναντίως  ἔχοντα   τοῖς σχήμασι διὰ τὸ ὀλίγον
[4, 2]   ἐξ ὧν συνέστηκε τὰ βάρος  ἔχοντα   τῶν σωμάτων, ἄτοπον τὸ φάναι·
[4, 2]   κούφων εἰρήκασι μόνον, ὅσων ἀμφοτέρων  ἐχόντων   βάρος θάτερόν ἐστι (κουφότερον· οὕτω
[4, 2]   ἁπλῶς κοῦφον ἀεὶ κουφότερον τῶν  ἐχόντων   βάρος καὶ κάτω φερομένων, τὸ
[4, 1]   κοῦφον καὶ κουφότερον, ὅτε, δυοῖν  ἐχόντων   βάρος καὶ τὸν ὄγκον ἴσον,
[4, 2]   καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον τῶν  ἐχόντων   βάρος. Οὐκ ἔδει δὲ τοῦτο
[4, 6]   ὕδατος ἀνακωχεύειν (τὰ πλατέα τῶν  ἐχόντων   βάρος, τὰ δὲ στενὰ διαπίπτειν·
[4, 1]   δὲ πρὸς ἕτερον· τῶν γὰρ  ἐχόντων   βάρος φαμὲν τὸ μὲν εἶναι
[4, 5]   οὖν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τῶν  ἐχόντων   καὶ βάρος καὶ κουφότητα ἕκαστον
[4, 5]   τὸ δ´ ἑτέρας μὲν τούτων,  ἐχούσας   δ´ οὕτω πρὸς ἀλλήλας ὡς
[4, 2]   τὸ λέγεσθαι καὶ ἐν τοῖς  ἔχουσι   βάρος ἕτερον ἑτέρου κουφότερον, οἷον
[4, 4]   πρὸς φορὰ τοῖς  ἔχουσι   βάρος καὶ ἀφ´ οὗ τοῖς
[4, 1]   βαρύτερον καὶ κουφότερον ἐν τοῖς  ἔχουσι   βάρος. Μᾶλλον δ´ ἔσται δῆλον
[4, 5]   (φερομένας) διὸ ἀὴρ καὶ ὕδωρ  ἔχουσι   καὶ κουφότητα καὶ βάρος ἑκάτερον,
[4, 1]   σκεπτέον, καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν  ἔχουσι   τὰς δυνάμεις ταύτας. Ἔστι γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/11/2009