Vers
[400]	τοῦτον μεθήσεις, ἔν τί σοι	παγήσεται.	~(Φιλοκλέων) ~ὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ
[1150]	ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα ~Ἐφουδίων	παγκράτιον	Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη γέρων ὢν
[1150]	οὐδὲν λέγεις. ~πῶς ἂν μαχέσαιτο	παγκράτιον	θώρακ᾽ ἔχων; ~(Βδελυκλέων) ~οὕτω διηγεῖσθαι
[1100]	~(Βδελυκλέων) ἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν	παθεῖν.	~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν Δἴ οὐ
[300]	ψευδαμάμαξυν. ~τόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοι,	~πάθος	οἰκτίρας· ἤ με κεραυνῷ ~διατινθαλέῳ
[350]	πίσυνος, καὶ μανθάνετ᾽ ἤν τι	πάθω	γώ, ~ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί
[1300]	εὐωχημένον ~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς παῖ	παῖ”	καλῶν. ~εἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽
[1300]	ὀνίδιον εὐωχημένον ~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς	παῖ	παῖ” καλῶν. ~εἶτ᾽ αὐτὸν ὡς
[1250]	ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν.	~παῖ	παῖ, τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε
[1250]	~(Χορός) ~τί δ᾽ ἔστιν ὦ	παῖ;	παῖδα γάρ, κἂν ᾖ γέρων,
[250]	σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους ~δήπουθεν ὦ	παῖ.	~(Παίς) μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας
[1250]	δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν. ~παῖ	παῖ,	τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷν,
[250]	~ὃν ὅπως ἐγχυτριεῖς. ~ὕπαγ᾽ ὦ	παῖ	ὕπαγε. ~(Παίς) ~ἐθελήσεις τί μοι
[450]	καὶ βλεπόντων κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων) ~παῖε	παἶ	ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ
[850]	ἀνὴρ ~τῶν γε νεωτέρων. ~ἰήιε	Παιάν.	~(Βδελυκλέων) ~εἴ τις θύρασιν ἡλιαστής,
[850]	ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις πλάνων. ~ἰήιε	Παιάν.	~(Βδελυκλέων) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον
[550]	ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων	παῖδ᾽	ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν
[1250]	~τί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ;	παῖδα	γάρ, κἂν ᾖ γέρων, ~καλεῖν
[550]	~κἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα, τὰ	παιδάρι᾽	εὐθὺς ἀνέλκει ~τὰς θηλείας καὶ
[1250]	μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν,	~παῖδας	ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτους· ~πρῶτα μὲν
[1100]	χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶς. ~(Φιλοκλέων) ~ἔπειτα	παῖδας	χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφειν, ~ὅθ᾽
[950]	~καὶ μὴ διαφθείρητε. ποῦ τὰ	παιδία;	~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενα
[400]	~ἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα,	παιδία,	~θεῖτε καὶ βοᾶτε, καὶ Κλέωνι
[250]	δεηθῶ; ~(Χορός) ~πάνυ γ᾽ ὦ	παιδίον.	ἀλλ᾽ εἰπέ, ~τί βούλει με
[1000]	οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς ~κωμῳδεῖσθαι	παιδίχ᾽	ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόν,
[550]	~εἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ,	παιδὸς	φωνὴν ἐλεήσαις” ~εἰ δ᾽ αὖ
[550]	φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν. ~(Φιλοκλέων)	~παίδων	τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι.
[350]	τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι	παῖε,	~ἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς
[450]	δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων)	~παῖε	παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας
[450]	οὐκ ἐς κόρακας; οὐκ ἄπιτε;	παῖε	τῷ ξύλῳ. ~(Ξανθίας) ~καὶ σὺ
[300]	σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖς.	~(Παίς)	~ἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν
[300]	~ἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃς.	~(Παίς)	~ἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽
[250]	ἐγχυτριεῖς. ~ὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε.	~(Παίς)	~ἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦ
[250]	σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαι.	~(Παίς)	~εἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις
[250]	ἐρεῖν ἀστραγάλους ~δήπουθεν ὦ παῖ.	~(Παίς)	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ
[250]	Δἴ, εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖς.	~(Παίς)	μὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω
[1450]	τὴν ~φιλοπατρίαν καὶ σοφίαν ~ὁ	Παίς	ὁ Φιλοκλέωνος. ~οὐδενὶ γὰρ οὕτως
[850]	ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν,	~(Παίς)	όν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ
[250]	νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξον.	~(Παίς)	οὔκ, ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ
[300]	οἶδ᾽ ~ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσται.	~(Παίς)	~τί με δῆτ᾽ ὦ μελέα
[200]	ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃ.	~(Παίς)	~τὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ
[650]	ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ~(Φιλοκλέων)	~Παίςαι	καὶ μὴ πατέριζε. ~εἰ μὴ
[600]	~ἔμπλησο λέγων· πάντως γάρ τοι	παίςει	ποτὲ κἀναφανήσει ~πρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος
[900]	τήμερον. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ αὖ σὺ	παίςει	χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος, ~καὶ
[1500]	προσέρπει ~ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ	παισὶ	τοῖς τριόρχοις. ~ἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ
[1350]	ὅς μ᾽ ἀπώλεσεν ~τῇ δᾳδὶ	παίων,	κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν
[800]	~κάλει νυν, ὡς κάθημαι γὼ	πάλαι.	~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ
[300]	στενάζειν. ~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι μὲν	~πάλαι	διὰ τῆς ὀπῆς ~ὑμῶν ὑπακούων.
[300]	ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶ ~βούλομαί γε	πάλαι	μεθ᾽ ὑμῶν ~ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς
[400]	~πρὸς βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν τῶν	πάλαι	μεμνημένοι ~διφθερῶν κἀξωμίδων, ἃς οὗτος
[1050]	τῶν ἱματίων ~ὀζήσει δεξιότητος. ~ὦ	πάλαι	ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν
[400]	καὶ νῦν γε τούτω τὸν	παλαιὸν	δεσπότην ~πρὸς βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν
[1000]	οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημα, ~οὐδὲ	παλαίστρας	περικωμάζειν πειρῶν· οὐδ᾽ εἴ τις
[400]	~οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν	παλαιῶν	ἐμβάδων. ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ
[600]	σε παντοίας πλέκειν ~εἰς ἀπόφυξιν	παλάμας.	~τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναι
[200]	θύραν, ~καὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε	πάλιν	ἐς τὸν μοχλόν, ~καὶ τῇ
[150]	ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ	πάλιν.	~κάνθων τί κλάεις; ὅτι πεπράσει
[200]	μοι τὸ δίκτυον; ~σοῦ σοῦ,	πάλιν	σοῦ. νὴ Δἴ ἦ μοι
[100]	ποῦ σθ᾽ ἡ τηλία; ~δύου	πάλιν·	φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλον.
[1350]	οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃ, ~λυσάμενος ἕξω	παλλακὴν	ὦ χοιρίον. ~νῦν δ᾽ οὐ
[300]	οὖν εἴη; ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς, ὡς	πᾶν	ἂν> ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω κιττῶ
[0]	τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν φάλαινα	πανδοκεύτρια,	~ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑός. ~(Ξανθίας)
[700]	γὰρ ἀρτίως, ~λογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα	πάνθ᾽	ἁμαρτίας ~ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ
[900]	~ἰοὺ ἰού. ~ὅσας κατηγόρησε τὰς	πανουργίας.	~κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός· οὐ
[1200]	Ἀθήναις” ~(Φιλοκλέων) ~οὐχ οὕτω γε	πανοῦργος	οὐδὲ> κλέπτης. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ σὺ
[600]	εἰμι. ~(Χορός) ~ὡς δ᾽ ἐπὶ	πάντ᾽	ἐλήλυθεν ~κοὐδὲν παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽
[1100]	τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι.	~πάντα	γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον.
[850]	τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων) ~κάλλιστα τοίνυν·	πάντα	γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων δεόμεθα,
[1050]	~ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε	πάντα	μὴ δεδοικέναι, ~καὶ κατεστρεψάμην ~τοὺς
[350]	κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων)	~πάντα	πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽
[1100]	οὐδὲ δυσκολώτερον· ~εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια	πάντα	σφηξὶ μηχανώμεθα. ~ξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽
[500]	λέγω, ~ἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς	πάντα	ταῦθ᾽ ἁμαρτάνεις. ~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω δικάζων;
[1000]	~θρέψω καλῶς, ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ	πανταχοῖ,	~ἐπὶ δεῖπνον, ἐς ξυμπόσιον, ἐπὶ
[1050]	κεντούμενοι· ~ὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι	πανταχοῦ	καὶ νῦν ἔτι ~μηδὲν Ἀττικοῦ
[800]	δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυ, ~ὥσπερ Ἑκάταιον,	πανταχοῦ	πρὸ τῶν θυρῶν. ~(Βδελυκλέων) ἰδού,
[600]	μισθὸν ἔχων, κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα	πάντες	~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα
[200]	~χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ	πάντῃ	διασκοπῶμεν, ~μή που λίθος τις
[700]	ἐν πᾶσι λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν	παντοδαποῖσιν	καὶ πυριάτῃ, ~ἄξια τῆς γῆς
[600]	ποιήσω. ~(Χορός) ~δεῖ δέ σε	παντοίας	πλέκειν ~εἰς ἀπόφυξιν παλάμας. ~τὴν
[1100]	τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς	πάντων	θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν καλοῦσι
[600]	δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν	πάντων,	οὗ γὼ πελελήσμην, ~ὅταν οἴκαδ᾽
[550]	~ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω	πάντων	οὐδὲν πεποίηκα, ~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας
[600]	ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. ~(Βδελυκλέων) ~ἔμπλησο λέγων·	πάντως	γάρ τοι παίςει ποτὲ κἀναφανήσει
[750]	~ταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνην.	~πάντως	δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε.
[0]	~καταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν	πάνυ	~ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα ~φέρειν
[250]	ἤν σού τι δεηθῶ; ~(Χορός)	~πάνυ	γ᾽ ὦ παιδίον. ἀλλ᾽ εἰπέ,
[500]	σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα. ~(Φιλοκλέων)	~πάνυ	γε, καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι
[950]	τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ	πάνυ	~ἐξηπάτηκεν. ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαι. ~(Φιλοκλέων)
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε	πάνυ	κατ᾽ οἰκίαν ~ἐκεῖνον ὡς οὕτω
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶ	~πάνυ	μισολάκων αὐτοῦ στιν εἷς τῶν
[1150]	δῆτ᾽ ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς	πάνυ.	~πρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽
[600]	~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντες ~καὶ	πάνυ	σεμνοί. ~καὶ σὺ δέδοικάς με
[550]	διαθήκῃ ~καὶ τῇ κόγχῃ τῇ	πάνυ	σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ, ~ἔδομεν
[750]	τοῦτο δῆτα κερδανεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ	πάνυ	τι μικρόν. ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις
[800]	πᾶς ἀνὴρ ~αὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν	πάνυ,	~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ πρὸ τῶν
[100]	~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει πρῲ	πάνυ,	~ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ κίονι.
[200]	λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν, ἀππαπαῖ	παπαιάξ,	~ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ
[250]	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ	παππία·	~ἥδιον γάρ. ~(Χορός) οὐκ ἂν
[650]	ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων) ἀκρόασαί νυν ὦ	παππίδιον	χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον· ~καὶ
[600]	ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ ~καὶ	παππίζουσ᾽	ἅμα τῇ γλώττῃ τὸ> τριώβολον
[1000]	τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς	πάππους	ἀπέπνιγον, ~κατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς
[1050]	θυμὸν ὀξίνην πεπωκότες, ~στὰς ἀνὴρ	παρ᾽	ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην
[1150]	σοφοί. ~ἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι·	παρ᾽	ἀνδράσι ξένοις ~πίνων σεαυτοῦ ποῖον
[1150]	ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτε ~ἐχθρῶν	παρ᾽	ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα; ~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες
[1450]	τοὺς τρόπους. ~πολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου	παρ᾽	ἐμοὶ ~καὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν
[600]	φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, ~κἄπειτα καθεζομένη	παρ᾽	ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, φάγε τουτί, ~ἔντραγε
[750]	~τὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων)	παρ᾽	ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων) καλῶς, ~ὁτιὴ κατ᾽
[650]	δίδωσιν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ Δί᾽ ἀλλὰ	παρ᾽	Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας
[250]	πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν	παρ᾽	ἡμῖν, ~καὶ μόνος οὐκ ἂν
[50]	ὑπειπὼν πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν	παρ᾽	ἡμῶν προσδοκᾶν λίαν μέγα, ~μηδ᾽
[1250]	θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα	παρὰ	μηδενός, ~ἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος
[300]	σ᾽ εἶχον ἄγαλμα. ~ἒ ἔ-	πάρα	νῷν στενάζειν. ~(Φιλοκλέων) ~φίλοι, τήκομαι
[800]	~ἀμὶς μέν, ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ	~παρά	σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ
[350]	πλησιόχωρον· ~κοὐ μή ποτέ σου	παρὰ	τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδω.
[1150]	τῶν δακτύλων. ~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἔστι	παρὰ	ταῦτ᾽ ἄλλα. ~(Φιλοκλέων) ~κακοδαίμων ἐγώ,
[1050]	καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοι· ~ὥστε	παρὰ	τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν
[1000]	~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων	παρὰ	τοῖσι σοφοῖς νενόμισται, ~εἰ παρελαύνων
[350]	ταῦτ᾽ ἀκροῷο, ~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων	παρὰ	τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ
[1100]	ἡμῶν οὗπερ ἅρχων, οἱ δὲ	παρὰ	τοὺς ἕνδεκα, ~οἱ δ᾽ ἐν
[100]	ἔφη ~ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένον,	~παρὰ	τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματα. ~εὐθὺς
[850]	μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης	πάρα.	~(Φιλοκλέων) ὦ μιαρὸς οὗτος· ὡς
[1500]	τέκνα ~τοῦ θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε	παρὰ	ψάμαθον ~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου,
[1500]	σκέλος ὤζωσιν ~οἱ θεαταί. ~στρόβει,	παράβαινε	κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόν, ~ῥῖπτε
[450]	ἀφύαις ἥδυσμά τι, ~ἡ λαχανόπωλις	παραβλέψασά	φησι θατέρῳ· ~εἰπέ μοι, γήτειον
[150]	~πονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ	παράβολος.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ πονηρός; οὐ μὰ
[1100]	ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξ ~ἐμοὶ σεαυτὸν	παραδέδωκας	εὖ ποιεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν
[550]	~ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς	παραδοῦναι·	~εἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος
[600]	καὶ τὸν ταμίαν, ὁπότ᾽ ἄριστον	παραθήσει	~καταρασάμενος καὶ τονθορύσας. ἀλλ᾽ ἢν
[1150]	σὺ δ᾽ οὖν ἴθι. ~(Φιλοκλέων)	παράθου	γε μέντοι καὶ κρεάγραν. ~(Βδελυκλέων)
[200]	ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερον ~οἱ ξυνδικασταὶ	παρακαλοῦντες	τουτονὶ ~τὸν πατέρα. ~(Σωσίας) ~τίλέγεις;
[200]	~ὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε	παρακαλοῦσ᾽	ἀεί, ~λύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες
[500]	ποῖός τις ὤν, ἢν ταῦτα	παρακελεύῃ;	~(Χορός) ~μὴ κατὰ τὸν νεανίαν
[0]	ἀπομερμηρίσαι. ~(Σωσίας) ~σὺ δ᾽ οὖν	παρακινδύνευ᾽	ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ ~κατὰ
[150]	~ὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ	παρακύψῃ	πάλιν. ~κάνθων τί κλάεις; ὅτι
[850]	σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ	παραμείξας·	~ἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποις
[100]	φέρει. ~καὶ πρῶτα μὲν λόγοισι	παραμυθούμενος	~ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιον
[800]	ὁ Λάβης ἀρτίως ~ὁ κύων	παρᾴξας	ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα
[950]	ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας	παρᾷξον	κἀπόλυσον ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ
[450]	ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ	παράπαν	τοῦ πατρὸς ~μᾶλλον ἢ κακοῖς
[1200]	κλέπτης. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ σὺ δράσεις;	παραπολεῖ	βοώμενος· ~φήσει γὰρ ἐξολεῖν σε
[1350]	τὴν Ὀλυμπίαν. ~Ἀρτόπωλις ~ἴθι μοι	παράστηθ᾽	ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν. ~ὁδὶ
[1100]	ἀποδυθήσομαι, ~ἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε	παρατεταγμένον,	~ὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας
[1400]	τέχνην” ~οὕτω δὲ καὶ σὺ	παράτρεχ᾽	ἐς τὰ Πιττάλου. ~(Βδελυκλέων) ~οὕμοιά
[800]	δραμὼν ~αὐτὸς κομιοῦμαι τό γε	παραυτίκ᾽	ἔνδοθεν. ~(Βδελυκλέων) τί ποτε τὸ
[0]	καταχεῖται γλυκύ. ~(Ξανθίας) ~ἀλλ᾽ ἦ	παραφρονεῖς	ἐτεὸν ἢ κορυβαντιᾷς; ~(Σωσίας) ~οὔκ,
[1000]	ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν	παραχρῆμα,	~ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων
[50]	ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόν, ~ἰὼν	παρέγραψε	πλησίον κημὸς καλός” ~τὸν ἀλεκτρυόνα
[900]	μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶ. ~Λάβητι μάρτυρας	παρεῖναι	τρύβλιον ~δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν,
[1050]	παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισται, ~εἰ	παρελαύνων	τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν.
[450]	οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ· ~τοῦτο γὰρ	παρεμβαλοῦμεν	τῶν τριχοινίκων ἐπῶν. ~ἀλλὰ νῦν
[750]	ὦ ψυχή. ποῦ μοι ψυχή;	~πάρες	ὦ σκιερά. μὰ τὸν Ἡρακλέα
[200]	νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύς;	~πάρεσθ᾽	ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽
[550]	~(Φιλοκλέων) ~παίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα	πάρεστι	θεᾶσθαι. ~κἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων,
[850]	~(Φιλοκλέων) ~κάλλιστα τοίνυν· πάντα γὰρ	πάρεστι	νῷν ~ὅσων δεόμεθα, πλήν γε
[800]	ἐκκομίσαις τὸ τοῦ Λύκου. ~(Βδελυκλέων)	πάρεστι	τουτί, καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων)
[900]	κύων; ~(Κύων) αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων)	πάρεστιν	οὗτος. ~(Φιλοκλέων) ἕτερος οὗτος αὖ
[800]	~(Βδελυκλέων) μὰ τὸν Δί᾽ οὐ	πάρεστιν.	~(Φιλοκλέων) ἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼν ~αὐτὸς
[900]	~ἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθους.	~πάρεχ᾽	ἐκποδών. ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι. ~χαλεπὸν
[1300]	πρὶν πληγὰς λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε	πάρεχε·	~κλαύσεταί τις τῶν ὄπισθεν ~ἐπακολουθούντων
[700]	στομφάζοντας. ~καὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω	παρέχειν	~ὅ τι βούλει σοι, ~πλὴν
[300]	~(Χορός) ~ἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν	παρέχῃς.	~(Παίς) ~ἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν
[700]	~καὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν	παρέχων	~ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν,
[600]	δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθεν ~κοὐδὲν	παρῆλθεν,	ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων, ~κἀν
[1300]	τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι	παρῆν	Ἵππυλλος Ἀντιφῶν Λύκων ~Λυσίστρατος Θούφραστος
[1250]	καλοῖς τε κἀγαθοῖς. ~ἢ γὰρ	παρῃτήσαντο	τὸν πεπονθότα, ~ἢ λόγον ἔλεξας
[600]	θορυβήσωμεν, ~πᾶς τίς φησιν τῶν	παριόντων,	~οἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριον, ~ὦ
[1300]	~ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν	πάρνοπι	~τὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότι,
[1300]	κακὸν ~καὶ τῶν ξυνόντων πολὺ	παροινικώτατος;	~καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν Λύκων
[1150]	τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς	Πάρον,	καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρων.
[1150]	ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν	παρόντων	πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε.
[1500]	ταχύ· τοῦτο γὰρ οὐδείς πω	πάρος	δέδρακεν, ~ὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν
[700]	ἐστιν εὖ ποιῶν· ~σὺ δὲ	παρὼν	δέχου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν θρέψω
[700]	~σοὶ δὲ νῦν τις θεῶν	παρὼν	ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος, ~καὶ
[800]	~εἰσακτέον μοι· σὺ δὲ κατηγόρει	παρών.	~(Σωσίας) ~μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽
[800]	δίκας, ~κἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι	πᾶς	ἀνὴρ ~αὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυ,
[400]	σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν· ἀλλὰ	πᾶς	ἐπίστρεφε ~δεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον
[600]	Ζεύς; ~ἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμεν,	~πᾶς	τίς φησιν τῶν παριόντων, ~οἷον
[500]	ἀντιλογήσειν ~τῆς ἡμετέρας, νυνὶ θαρρῶν	πᾶσαν	γλῶτταν βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν
[550]	πάντων οὐδὲν πεποίηκα, ~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι	πάσας	φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξιν. ~φέρ᾽
[500]	~κελύφη. ~ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς	πάσης	μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν ~τῆς ἡμετέρας,
[700]	ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν	πᾶσι	λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ
[50]	δ᾽ ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ	πασπάλην.	~ἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν
[1000]	~τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν ~ἐστὶ	πάσχειν,	κοὐ πρὸς ὑμῶν. ~νῦν αὖτε
[0]	~Σφῆκες ~(Σωσίας) ~Οὗτος τί	πάσχεις	ὦ κακόδαιμον Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν
[1400]	αὐτῷ διαλλαχθήσομαι ~ἑκών· ὁμολογῶ γὰρ	πατάξαι	καὶ βαλεῖν. ~ἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί·
[1250]	οἴνου γίγνεται ~καὶ θυροκοπῆσαι καὶ	πατάξαι	καὶ βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον
[350]	~δρόμον δραμεῖν, ἵν᾽ εἰδῇ ~μὴ	πατεῖν	τὰ ~τοῖν θεοῖν ψηφίσματα. ~ἀλλ᾽
[550]	φωνὴν οἰκτροχοοῦντες· ~οἴκτιρόν μ᾽ ὦ	πάτερ,	αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽
[650]	πλήθους ἀεί” σὺ γὰρ ὦ	πάτερ	αὐτοὺς ~ἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις
[50]	τοῦ τέγους. ~οὗτος φυλάττειν τὸν	πατέρ᾽	ἐπέταξε νῷν, ~ἔνδον καθείρξας, ἵνα
[650]	τῇ πόλει ἐντετοκυῖαν. ~ἀτὰρ ὦ	πάτερ	ἡμέτερε Κρονίδη ~(Φιλοκλέων) ~Παίςαι καὶ
[250]	~ἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦ	~πάτερ,	ἤν σού τι δεηθῶ; ~(Χορός)
[300]	αἰτεῖς. ~(Παίς) ~ἄγε νυν ὦ	πάτερ	ἢν μὴ ~τὸ δικαστήριον ἅρχων
[500]	ἄρχειν· ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ	πάτερ,	~ἥτις ἡ τιμή στί σοι
[1000]	γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ	πάτερ	~θρέψω καλῶς, ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ
[500]	εἰ καὶ νῦν ἐγὼ ~τὸν	πατέρ᾽	ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶν
[550]	μυίας ἀπαμύνει. ~σὺ δὲ τὸν	πατέρ᾽	οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ
[950]	~δείξειν ἔοικεν. ἐκπέφευγας ὦ Λάβης.	~πάτερ	πάτερ τί πέπονθας; οἴμοι· ποῦ
[200]	δράσῃ. ~(Παίς) ~τὸν πηλὸν ὦ	πάτερ	πάτερ τουτονὶ φύλαξαι. ~(Χορός) ~κάρφος
[900]	τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ	πάτερ,	~πρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων.
[750]	Κλέωνα λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ	πάτερ	πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ.
[950]	ἔοικεν. ἐκπέφευγας ὦ Λάβης. ~πάτερ	πάτερ	τί πέπονθας; οἴμοι· ποῦ σθ᾽
[200]	~(Παίς) ~τὸν πηλὸν ὦ πάτερ	πάτερ	τουτονὶ φύλαξαι. ~(Χορός) ~κάρφος χαμᾶθέν
[950]	ὕστερον ~μύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ	πάτερ.	~(Φιλοκλέων) ~οὐ δῆτα· κιθαρίζειν γὰρ
[200]	~οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ ~τὸν	πατέρα.	~(Σωσίας) ~τίλέγεις; ἀλλὰ νῦν γ᾽
[1000]	καὶ τοῖς πυρετοῖσιν, ~οἳ τοὺς	πατέρας	τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς
[950]	ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ	πάτερε,	~καὶ μὴ διαφθείρητε. ποῦ τὰ
[650]	Κρονίδη ~(Φιλοκλέων) ~Παίςαι καὶ μὴ	πατέριζε.	~εἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω
[50]	μὴ ξίῃ. ~νόσον γὰρ ὁ	πατὴρ	ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖ, ~ἣν οὐδ᾽
[1350]	περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶ.	~πατὴρ	γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν
[100]	ταχέως δεῦρ᾽ ἅτερος; ~ὁ γὰρ	πατὴρ	ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθε ~καὶ
[1500]	~καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ	πατὴρ	προσέρπει ~ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ
[550]	ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι. ~κἂν ἀποθνῄσκων ὁ	πατήρ	τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρον,
[550]	συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται· κἄπειθ᾽ ὁ	πατὴρ	ὑπὲρ αὐτῶν ~ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ
[250]	~ἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται	πατοῦντι·	~κοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν
[800]	~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ	πατρὶ	~εἰσακτέον μοι· σὺ δὲ κατηγόρει
[850]	τελετὴν καινὴν ὦναξ, ἣν τῷ	πατρὶ	καινοτομοῦμεν, ~(Παίς) όν τ᾽ αὐτοῦ
[950]	χαλεπὸν εἰδέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ὦ	πατρίδιον	ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπου. ~τηνδὶ
[450]	κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ	πατρὸς	~μᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν
[150]	ἕτερός γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ, ~ὅστις	πατρὸς	νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαι. ~(Σωσίας) ὅδε>
[200]	~τηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ	πατρός.	~(Σωσίας) ~ἄγε νυν, ἐπειδὴ τουτονὶ
[350]	καθίει ~σαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι	πατρῴοισι	θεοῖσιν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ Λύκε δέσποτα,
[800]	σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ	παττάλου.	~(Φιλοκλέων) ~σοφόν γε τουτὶ καὶ
[100]	~ὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ	παττάλους	~ἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον, εἶτ᾽
[1150]	καὶ ~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε	παῦ᾽	οὐδὲν λέγεις. ~πῶς ἂν μαχέσαιτο
[1200]	διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν. ~(Βδελυκλέων)	~παὖ·	ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανε ~ξυμποτικὸς
[500]	προσκυνεῖς. ~ἀλλὰ δουλεύων λέληθας. ~(Φιλοκλέων)	~παῦε	δουλείαν λέγων, ~ὅστις ἄρχω τῶν
[0]	~(Σωσίας) τί ἔστι; ~(Ξανθίας) παῦε	παῦε,	μὴ λέγε· ~ὄζει κάκιστον τοὐνύπνιον
[1150]	λαγόνα καὶ ~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων)	~παῦε	παῦ᾽ οὐδὲν λέγεις. ~πῶς ἂν
[0]	αἰβοῖ. ~(Σωσίας) τί ἔστι; ~(Ξανθίας)	παῦε	παῦε, μὴ λέγε· ~ὄζει κάκιστον
[1450]	πράγματι ~ὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν	παύεται	~τἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο·
[850]	τῶν θυρῶν, ~ἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαι	~παυσαμένοις	πλάνων. ~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ὦ
[850]	~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων, ~καὶ	παυσάμενον	τῆς δυσκολίας ~ἀπὸ τῆς ὀργῆς
[400]	~εἰ δὲ μή, ν πέδαις	παχείαις	οὐδὲν ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ πολλῶν
[250]	μηδ᾽ ἀγανάκτει. ~καὶ γὰρ ἀνὴρ	παχὺς	ἥκει ~τῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκης·
[400]	μηδενί· ~εἰ δὲ μή, ν	πέδαις	παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ
[1300]	ξυμπότας· ~ὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ	πέει	τῳδὶ χάριν. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις
[650]	ἀγαπᾷς· οὓς αὐτὸς ἐλαύνων ~καὶ	πεζομαχῶν	καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας.
[750]	ἀναμασώμενοι. ~(Φιλοκλέων) ~ἀνά τό με	πείθεις.	ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγεις, ~τὸν
[700]	δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις	πείθεται	~καὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰς ~ἐς
[1250]	καὶ ῥοᾶς ~δειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρου·	~πεινῇ	γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν· ~ἀλλὰ πρεσβεύων
[750]	δίκην ~λέγῃ μακράν τις, οὐχὶ	πεινῶν	ἀναμενεῖς ~δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν
[1000]	τὸ φρόνημα, ~οὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν	πειρῶν·	οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς ~κωμῳδεῖσθαι
[350]	ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοις. ~(Χορός) ~οὐδὲν	πείσει·	μηδὲν δείσῃς. ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε
[1000]	~φεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα; τί ποτε	πείσομαι;	~ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ
[750]	~Ἅιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ γὼ	πείσομαι.	~(Βδελυκλέων) ~σὺ δ᾽ οὖν, ἐπειδὴ
[650]	~(Φιλοκλέων) καὶ ποῖ τρέπεται δὴ	πειτα	τὰ χρήματα τἄλλα; ~(Βδελυκλέων) ~ἐς
[850]	ἐς κόρακας, ὡς ἄχθομαι ~ὁτιὴ	πελαθόμην	τοὺς καδίσκους ἐκφέρειν. ~(Βδελυκλέων) οὗτος
[600]	τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ γὼ	πελελήσμην,	~ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν
[1250]	εἶτ᾽ ἐκεῖ ~μόνος μόνοις ~τοῖς	Πενέσταισι	ξυνῆν τοῖς ~Θετταλῶν, αὐτὸς πενέστης
[1250]	Πενέσταισι ξυνῆν τοῖς ~Θετταλῶν, αὐτὸς	πενέστης	ὢν ἔλαττων οὐδενός. ~ὦ μακάρι᾽
[450]	δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλα ~τοῖς	πένησιν,	ἡ τυραννὶς ~ὡς λάθρᾳ γ᾽
[700]	ὥσπερ ἔλαιον. ~βούλονται γάρ σε	πένητ᾽	εἶναι· καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽
[550]	δικαστῇ; ~οἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται	πενίαν	αὑτῶν καὶ προστιθέασι ~κακὰ πρὸς
[700]	δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην	πέντε	μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα μόλις ξενίας
[450]	ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ	πεντήκοντ᾽	ἐτῶν· ~νῦν δὲ πολλῷ τοῦ
[700]	~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ	πεντήκοντα	μεδίμνους ~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ
[650]	~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ	πεντήκοντα	τάλαντα ~ἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες
[650]	~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ	πεντήκοντα	τάλαντα. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη
[700]	μαλακήν, σισύραν, ~πόρνην, ἥτις τὸ	πέος	τρίψει ~καὶ τὴν ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽
[600]	παλάμας. ~τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν	πεπᾶναι	~χαλεπὸν νεανίᾳ> ~μὴ πρὸς ἐμοῦ
[1100]	κναφεῖ τριώβολον. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὖν	πεπειράσθω	γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξ ~ἐμοὶ
[500]	σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι	πεπνιγμένον.	~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ
[550]	ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν	πεποίηκα,	~ἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων
[1000]	φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ	πεποιηκώς,	~τὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽
[700]	μισθὸν ἔχοντι. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι τί	πέπονθ᾽	ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς
[950]	ὦ Λάβης. ~πάτερ πάτερ τί	πέπονθας;	οἴμοι· ποῦ σθ᾽ ὕδωρ; ~ἔπαιρε
[250]	οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴς	~πέπονθεν,	ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς
[900]	~οὔκ, ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ	πεπονθέναι,	~ὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ
[1250]	κἀγαθοῖς. ~ἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν	πεπονθότα,	~ἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν
[1300]	ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα	πεπόρδει	κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένον
[150]	πάλιν. ~κάνθων τί κλάεις; ὅτι	πεπράσει	τήμερον; ~βάδιζε θᾶττον. τί στένεις,
[1050]	ἀσπίδι ~ἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι, θυμὸν ὀξίνην	πεπωκότες,	~στὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽
[750]	τὸ χρῆμα, τὰ λόγι᾽ ὡς	περαίνεται.	~ἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε
[1350]	δύσκολον ~κἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ~ταῦτ᾽ οὖν	περί	μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶ. ~πατὴρ
[150]	τοῦ μαχεῖ νῷν δῆτα; ~(Φιλοκλέων)	~περὶ	ὄνου σκιᾶς. ~(Βδελυκλέων) ~πονηρὸς εἶ
[0]	τοῦ πράγματος. ~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι	περὶ	πρῶτον ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ
[1000]	κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο	~περὶ	τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν
[50]	~ὁ νοῦς πέτεται τὴν νύκτα	περὶ	τὴν κλεψύδραν. ~ὑπὸ τοῦ δὲ
[500]	μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων	περὶ	τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω ~τῆς ἡμετέρας
[500]	καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶν ~κελύφη. ~ἀλλ᾽ ὦ	περὶ	τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν
[0]	λέξον. ~(Σωσίας) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν μέγα.	~περὶ	τῆς πόλεως γάρ ἐστι τοῦ
[1300]	καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν	περὶ	τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί; ~τοιαῦτα
[150]	μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον, μαχούμεθα. ~(Βδελυκλέων)	~περὶ	τοῦ μαχεῖ νῷν δῆτα; ~(Φιλοκλέων)
[650]	τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόν, ~ἀλλὰ μαχοῦμαι	περὶ	τοῦ πλήθους ἀεί” σὺ γὰρ
[550]	ἀσπιδαποβλὴς ~οὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν,	περὶ	τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαι. ~κἀν
[750]	μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταις. ~(Φιλοκλέων)	περὶ	τοῦ; τί ληρεῖς; ~(Βδελυκλέων) ταὔθ᾽
[550]	τὴν προτέραν ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ	περὶ	τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν
[500]	~σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼν ~καὶ	περὶ	τῶν ἁπάντων, ~εἴπερ, ὃ μὴ
[300]	ὅδ᾽ ~ὅτι λέγεις σύ> τι	περὶ	τῶν νεῶν ~ἀληθές. οὐ γὰρ
[1300]	Ἀντιφῶν Λύκων ~Λυσίστρατος Θούφραστος οἱ	περὶ	Φρύνιχον. ~τούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος
[350]	δακεῖν τὴν ~καρδίαν καὶ τὸν	περὶ	ψυχῆς ~δρόμον δραμεῖν, ἵν᾽ εἰδῇ
[950]	νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην	περιάγω.	~(Φιλοκλέων) ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότερος;
[950]	ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι; ~κακόν τι	περιβαίνει	με κἀναπείθομαι. ~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~φέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε	περιβαλῶ·	σὺ δ᾽ οὖν ἴθι. ~(Φιλοκλέων)
[600]	παίςει ποτὲ κἀναφανήσει ~πρωκτὸς λουτροῦ	περιγιγνόμενος	τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνου. ~(Φιλοκλέων)
[100]	~(Ξανθίας) Βδελυκλέων ἀνίσταται. ~(Βδελυκλέων) ~οὐ	περιδραμεῖται	σφῷν ταχέως δεῦρ᾽ ἅτερος; ~ὁ
[300]	διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης	περιελθεῖν.	~(Χορός) ἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽
[1000]	ὀγκῶσαι τὸ φρόνημα, ~οὐδὲ παλαίστρας	περικωμάζειν	πειρῶν· οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς
[600]	ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν	περικωνεῖ.	~σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν
[400]	ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδη,	~περιορᾷς	οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων
[200]	ἐγώ τε καὶ σύ· κᾆτα	περιπατοῦντε	νύκτωρ ~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν
[500]	~ἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου,	περιπεσοῦμαι	τῷ ξίφει. ~(Βδελυκλέων) ~εἰπέ μοι,
[650]	αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις	περιπεφθείς.	~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ
[900]	~κυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις	περιπλεύσας	τὴν θυείαν ἐν κύκλῳ ~ἐκ
[600]	λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς	περισέμνου.	~(Φιλοκλέων) ὃ δέ γ᾽ ἥδιστον
[550]	ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ	περιτρώγει,	~ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων
[650]	ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους	περιτρώγων.	~οἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται
[1300]	τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί; ~τοιαῦτα	περιύβριζεν	αὐτοὺς ἐν μέρει, ~σκώπτων ἀγροίκως
[1450]	πολλοῦ χρόνου ~ἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ,	περιχαρὴς	τῷ πράγματι ~ὀρχούμενος τῆς νυκτὸς
[1100]	θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν καλοῦσι	Περσίδ᾽	οἱ δὲ καυνάκην. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ
[1000]	μετ᾽ αὐτὸν ~τοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι	πέρυσιν	καὶ τοῖς πυρετοῖσιν, ~οἳ τοὺς
[1000]	ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήν,	~πέρυσιν	καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις,
[1000]	τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαι ~μὴ	πέσῃ	φαύλως χαμᾶζ᾽ ~εὐλαβεῖσθε. ~τοῦτο γὰρ
[1350]	ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου	πεσών;	~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δἴ αὕτη
[50]	ἄχνην, ὅμως ἐκεῖ ~ὁ νοῦς	πέτεται	τὴν νύκτα περὶ τὴν κλεψύδραν.
[350]	ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων) ~πάντα	πέφαρκται	κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ
[1250]	πολλάκις δὴ δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς	πεφυκέναι	~καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτε· ~ἀλλ᾽ Ἀμυνίας
[350]	ἐγκεκύκλωται. ~(Ξανθίας) μῶν ὁ γέρων	πῃ	διαδύεται αὖ> ~(Βδελυκλέων) μὰ Δί᾽
[450]	ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν	πηγάνῳ·	~τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων
[1500]	μεγαλώνυμα τέκνα ~τοῦ θαλασσίου θεοῦ>	~πηδᾶτε	παρὰ ψάμαθον ~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς
[200]	~ὀξύτατον, ᾧ κεντοῦσι, καὶ κεκραγότες	~πηδῶσι	καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοι. ~(Σωσίας)
[200]	κακόν τι δράσῃ. ~(Παίς) ~τὸν	πηλὸν	ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαι.
[250]	τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶς ~τὸν	πηλὸν	ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζων. ~(Χορός)
[550]	πώποθ᾽ ὑφείλου ~ἀρχὴν ἄρξας ἢ	πὶ	στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων· ~ὃς
[1250]	δέρματος, ~καὶ τρὶς μακάριαι τοῦ	πὶ	ταῖς πλευραῖς τέγους. ~ὡς εὖ
[50]	δικάζειν, καὶ στένει ~ἢν μὴ	πὶ	τοῦ πρώτου καθίζηται ξύλου. ~ὕπνου
[650]	δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ	πὶ	τρυγῳδοῖς ~ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν
[150]	ὅδε> τὴν θύραν ὠθεῖ· ~(Βδελυκλέων)	~πιέζέ	νυν σφόδρα, ~εὖ κἀνδρικῶς· κἀγὼ
[600]	οἶνόν μοι μὴ γχῇς σὺ	πιεῖν,	τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου
[1450]	μυκᾶται καὶ ~σφόνδυλος ἀχεῖ. ~(Ξανθίας)	πῖθ᾽	ἑλλέβορον. ~(Φιλοκλέων) πτήσσει Φρύνιχος ὥς
[1000]	πρὸς αὐτόν, ~οὐδενὶ πώποτέ φησι	πιθέσθαι,	γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆ, ~ἵνα
[550]	χοιριδίοις χαίρω, θυγατρὸς φωνῇ με	πιθέσθαι.	~χἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς
[700]	~ἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπον	~πιθόμενός	τέ σοι. ~(Φιλοκλέων) ἰώ μοί
[700]	ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα, ~πιθοῦ	πιθοῦ	λόγοισι, μηδ᾽ ἄφρων γένῃ ~μηδ᾽
[700]	ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶτα,	~πιθοῦ	πιθοῦ λόγοισι, μηδ᾽ ἄφρων γένῃ
[750]	πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ	πιθοῦ.	~(Φιλοκλέων) τί σοι πίθωμαι; λέγ᾽
[50]	οὐ γὰρ ἐξευρήσετε. ~εἰ δὴ	πιθυμεῖτ᾽	εἰδέναι, σιγᾶτε νῦν. ~φράσω γὰρ
[750]	ἐμοὶ πιθοῦ. ~(Φιλοκλέων) τί σοι	πίθωμαι;	λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν
[150]	μοι ξίφος ~ὅπως τάχιστ᾽ ἢ	πινάκιον	τιμητικόν. ~(Βδελυκλέων) ~ἅνθρωπος οὗτος μέγα
[1250]	χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς. ~κακὸν τὸ	πίνειν·	ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεται ~καὶ
[700]	βούλει σοι, ~πλὴν κωλακρέτου γάλα	πίνειν.	~(Χορός) ~ἦ που σοφὸς ἦν
[1050]	διεσφηκωμένον, ~ἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ	πίνοια	τῆς ἐγκεντρίδος, ~ῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω,
[1500]	ὀξὶς ἢ φάλαγξ; ~(Ξανθίας) ὁ	πινοτήρης	οὗτός ἐστι τοῦ γένους, ~ὁ
[1150]	εἰπέ μοι· παρ᾽ ἀνδράσι ξένοις	~πίνων	σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖς
[500]	διαίτῃ μὴ μμένῃς; ~(Φιλοκλέων) μηδέποτε	πίοιμ᾽	ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός)
[350]	ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν ὑμῖν	πίσυνος,	καὶ μανθάνετ᾽ ἤν τι πάθω
[1350]	αὐτῆς τοὐν μέσῳ; ~(Φιλοκλέων) ἡ	πίττα	δήπου καομένης ἐξέρχεται. ~(Βδελυκλέων) ~ὁ
[1400]	καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ	Πιττάλου.	~(Βδελυκλέων) ~οὕμοιά σου καὶ ταῦτα
[650]	γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ	πιτυλεύσας,	~οὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς
[850]	θυρῶν, ~ἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαι ~παυσαμένοις	πλάνων.	~ἰήιε Παιάν. ~(Βδελυκλέων) ὦ δέσποτ᾽
[900]	οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν	πλάσαι.	~(Σωσίας) ~πρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽
[800]	φέρω ~ὅσαπερ ἔφασκον, κἄτι πολλῷ	πλείονα.	~ἀμὶς μέν, ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ
[1400]	~ἐπίδεσμον ἐπρίω, νοῦν ἂν εἶχες	πλείονα”	~(Κατήγορος) ὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν
[650]	δικασταῖς ἐνιαυτοῦ ~ἓξ χιλιάσιν, κοὔπω	πλείους	ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθεν, ~γίγνεται
[1050]	ἐγγενεῖς αὐτόχθονες, ~ἀνδρικώτατον γένος καὶ	πλεῖστα	τήνδε τὴν πόλιν ~ὠφελῆσαν ἐν
[250]	ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ	πλεῖστον	~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν
[700]	ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις πόλεων ἄρχων	πλείστων	ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς
[600]	~(Χορός) ~δεῖ δέ σε παντοίας	πλέκειν	~εἰς ἀπόφυξιν παλάμας. ~τὴν γὰρ
[1250]	τρὶς μακάριαι τοῦ πὶ ταῖς	πλευραῖς	τέγους. ~ὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ
[0]	διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν ἆρα ταῖς	πλευραῖς	τι προὐφείλεις μέγα. ~ἆρ᾽ οἶσθά
[1150]	καὶ πολιός, ἔχων δέ τοι	~πλευρὰν	βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα
[1450]	γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχή. ~(Φιλοκλέων)	~πλευρὰν	λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμης· ~οἶον μυκτὴρ
[1050]	δεδοικέναι, ~καὶ κατεστρεψάμην ~τοὺς ἐναντίους,	πλέων	ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσιν; ~οὐ γὰρ
[1300]	προσέρχεται. ~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν	πληγὰς	λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε· ~κλαύσεταί
[1250]	γέρων, ~καλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν	πληγὰς	λάβῃ. ~(Ξανθίας) ~οὐ γὰρ ὁ
[1250]	~κεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς	πληγὰς	στέγειν. ~ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος
[350]	παῖε, ~ἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται	πληγεὶς	ταῖς εἰρεσιώναις. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽
[1500]	μακάριε τῆς εὐπαιδίας, ~ὅσον τὸ	πλῆθος	κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων. ~ἀτὰρ καταβατέον
[250]	οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ	πλῆθος;	~οὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽
[650]	κολοσυρτόν, ~ἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ	πλήθους	ἀεί” σὺ γὰρ ὦ πάτερ
[550]	προδώσειν ἡμᾶς φασίν, περὶ τοῦ	πλήθους	δὲ μαχεῖσθαι. ~κἀν τῷ δήμῳ
[850]	γὰρ πάρεστι νῷν ~ὅσων δεόμεθα,	πλήν	γε δὴ τῆς κλεψύδρας. ~(Βδελυκλέων)
[1300]	σκευάρια διακεκαρμένῳ. ~οἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν,	πλήν	γε Θουφράστου μόνου· ~οὗτος δὲ
[1500]	τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο	πλήν	γε καρκίνους· ~προσέρχεται γὰρ ἕτερος
[1350]	~πατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ	πλὴν	ἐμοῦ. ~ὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ
[750]	πίθωμαι; λέγ᾽ ὅ τι βούλει	πλὴν	ἑνός. ~(Βδελυκλέων) ποίου; φέρ᾽ ἴδω.
[1150]	~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ	~πλὴν	ἐς Πάρον, καὶ ταῦτα δὔ
[700]	παρέχειν ~ὅ τι βούλει σοι,	~πλὴν	κωλακρέτου γάλα πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ
[700]	~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι	πλὴν	πρώην πέντε μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα
[700]	Πόντου μέχρι Σαρδοῦς ~οὐκ ἀπολαύεις	πλὴν	τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ· καὶ
[650]	λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατα. ~τούτων	πλήρωμα	τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν.
[50]	θύρᾳ Δῆμον καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε	πλησίον	κημὸς καλός” ~τὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽
[450]	θέλῃ, ~εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν	πλησίον	τὰς μεμβράδας· ~οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽
[0]	~ἐδόκει δέ μοι Θέωρος αὐτῆς	πλησίον	~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν κόρακος
[350]	καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ	πλησιόχωρον·	~κοὐ μή ποτέ σου παρὰ
[650]	~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα	πλουθυγιείαν·	~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις, πολλὰ
[1150]	~μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν	πλουσίων.	~(Βδελυκλέων) ~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ.
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~ἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος· εἶτα	πλουσίως	~ὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισον.
[650]	~σκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι	πλουτεῖν	καὶ τοῖσιν ἅπασιν ~ὑπὸ τῶν
[550]	τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ	πλούτου	καταχήνη; ~(Βδελυκλέων) ~δεύτερον αὖ σου
[550]	σου τουτὶ γράφομαι, τὴν τοῦ	πλούτου	καταχήνην· ~καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽
[600]	ἀστράψω, ποππύζουσιν ~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ	πλουτοῦντες	~καὶ πάνυ σεμνοί. ~καὶ σὺ
[600]	θυγάτηρ με ~ἀπονίζῃ καὶ τὼ	πόδ᾽	ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ ~καὶ
[1150]	~ἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν	πόδα.	~(Βδελυκλέων) ~φέρε καὶ τὸν ἕτερον.
[1500]	ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί· ~ταχὺν	πόδα	κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ τὸ Φρυνίχειον ~ἐκλακτισάτω
[150]	νὴ Δία. ~(Βδελυκλέων) Οὖτις σύ;	ποδαπός;	~(Φιλοκλέων) ~Ἴθακος Ἀποδρασιππίδου. ~(Βδελυκλέων) ~Οὖτις
[400]	ἠμπόλα, ~καὶ κυνᾶς· καὶ τοὺς	πόδας	χειμῶνος ὄντος ὠφέλει, ~ὥστε μὴ
[400]	Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς	ποδῶν	Δρακοντίδη, ~περιορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽
[1400]	ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς	ποδῶν	Εὐριπίδου. ~(Βδελυκλέων) ~ὁδί τις ἕτερος,
[1200]	~τί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς	ποδῶν	κατακείμενος ~ᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς
[300]	νεῶν ~ἀληθές. οὐ γὰρ ἄν	ποθ᾽	~οὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησεν ~λέγειν,
[1350]	ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶς, ~οἵοις	ποθ᾽	οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίων.
[450]	ἔντυφε τὸν Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽ ἐμέλλομέν	ποθ᾽	ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	χίμετλον οὐδὲν λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄνυσόν	ποθ᾽	ὑποδησάμενος· εἶτα πλουσίως ~ὡδὶ προβὰς
[1350]	οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψ,	~ποθεῖν	ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ.
[200]	τι προσκύλισον. ~(Σωσίας) ~οἴμοι δείλαιος·	~πόθεν	ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίον;
[1400]	Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης	ποθὲν	~πυροὺς πρίαιο, σωφρονεῖν ἄν μοι
[200]	~ἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί	ποθεν.	~(Σωσίας) μῦς; οὐ μὰ Δἴ
[1100]	Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ; ~(Βδελυκλέων)	~πόθεν	ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις
[300]	~τὸ δικαστήριον ἅρχων ~καθίσῃ νῦν,	πόθεν	ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις ἐλπίδα ~χρηστήν
[800]	σ᾽ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων) ἓν ἔτι	ποθῶ,	τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοι.
[850]	καδίσκους ἐκφέρειν. ~(Βδελυκλέων) οὗτος σὺ	ποῖ	θεῖς; ~(Φιλοκλέων) ἐπὶ καδίσκους. ~(Βδελυκλέων)
[650]	Δί᾽ οὐ μέντοι. ~(Φιλοκλέων) καὶ	ποῖ	τρέπεται δὴ πειτα τὰ χρήματα
[1350]	αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ~(Φιλοκλέων)	ποίαν	αὐλητρίδα; ~τί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ
[1200]	χάρακας ὑφειλόμην. ~(Βδελυκλέων) ~ἀπολεῖς με.	ποίας	χάρακας; ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρον
[750]	τι μικρόν. ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις	ποίει.	~(Βδελυκλέων) ~ἀνάμενέ νυν· ἐγὼ δὲ
[1500]	~ὁ σμικρότατος, ὃς τὴν τραγῳδίαν	ποιεῖ.	~(Φιλοκλέων) ~ὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε
[800]	αὐτὼ δεῦρο. ~(Σωσίας) ταῦτα χρὴ	ποιεῖν.	~(Βδελυκλέων) τουτὶ τί ἔστι; ~(Φιλοκλέων)
[900]	μοι. ~καίτοι τίς ὑμᾶς εὖ	ποιεῖν	δυνήσεται, ~ἢν μή τι κἀμοί
[350]	τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι ~κἀνασπαστὸν	ποιεῖν	εἴσω, τί ποιήσετε; φράζετε νυνί.
[250]	~φιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ,	ποιεῖν	ὑετὸν μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ
[1100]	ἅπαξ ~ἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ	ποιεῖν.	~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν κελεύεις δρᾶν
[1400]	ἀράμενος οἴσω σε ~(Φιλοκλέων) τί	ποιεῖς;	~(Βδελυκλέων) ὅ τι ποιῶ; ~εἴσω
[650]	οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με	ποιεῖς.	~(Βδελυκλέων) ~σκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν
[350]	δήσας. ~(Ξανθίας) ὦ μιαρώτατε τί	ποιεῖς;	οὐ μὴ καταβήσει; ~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽
[1050]	~μετὰ τῶν μήλων. κἂν ταῦτα	ποιῆθ᾽	~ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίων
[300]	ἐπὶ τοὺς καδίσκους ~κακόν τι	ποιῆσαι.	~ἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ Ζεῦ> μέγα
[250]	~ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν	ποιῆσαι.	~ἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ
[300]	λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο	ποιήσει.	~(Φιλοκλέων) ~τίς ἂν οὖν εἴη;
[350]	ἐσκαλαμᾶσθαι ~κἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω, τί	ποιήσετε;	φράζετε νυνί. ~(Χορός) ~ἀμυνοῦμέν σοι
[350]	δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται· τοιαῦτα	ποιήσομεν	ἡμεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν ὑμῖν
[300]	θερμήν· ~ἢ δῆτα λίθον με	ποίησον	ἐφ᾽ οὗ ~τὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσι.
[300]	Ζεῦ> μέγα βροντήσας ~ἤ με	ποίησον	καπνὸν ἐξαίφνης ~ἢ Προξενίδην ἢ
[350]	τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃ ~τι,	ποιήσω	δακεῖν τὴν ~καρδίαν καὶ τὸν
[300]	οἷός τ᾽ εἴμ᾽ ~ᾄδειν. τί	ποιήσω;	~τηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶ
[600]	ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν	ποιήσω.	~(Χορός) ~δεῖ δέ σε παντοίας
[1000]	φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι	ποιηταῖς,	~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ
[1000]	~μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ	ποιητὴς	νῦν ἐπιθυμεῖ. ~ἀδικεῖσθαι γάρ φησιν
[1000]	μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα, ~ὁ δὲ	ποιητὴς	οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς
[1050]	ξυνέτριψεν. ~ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν	ποιητῶν	~ὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας ~καινόν
[300]	ὑμεῖς, ὡς πᾶν ἂν> ἔγωγε	ποιοίην·	~οὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων
[1150]	παρ᾽ ἀνδράσι ξένοις ~πίνων σεαυτοῦ	ποῖον	ἂν λέξαι δοκεῖς ~ἐπὶ νεότητος
[150]	γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκότα. ~(Βδελυκλέων)	~ποῖον;	φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί. τουτὶ τί
[1350]	ἐξέχει. ~(Βδελυκλέων) ~τί λέγεις σύ;	ποῖος	ὄζος; οὐκ εἶ δεῦρο σύ;
[500]	τις ὡς τάχιστα. ~ἀτὰρ φανεῖ	ποῖός	τις ὤν, ἢν ταῦτα παρακελεύῃ;
[750]	τι βούλει πλὴν ἑνός. ~(Βδελυκλέων)	ποίου;	φέρ᾽ ἴδω. ~(Φιλοκλέων) τοῦ μὴ
[650]	σε λέληθεν. ~(Φιλοκλέων) ~ταυτί με	ποιοῦσ᾽	οἴμοι τί λέγεις; ὥς μου
[1150]	μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν; ~(Φιλοκλέων)	~ποίους	τινὰς δὲ χρὴ λέγειν; ~(Βδελυκλέων)
[1400]	τί ποιεῖς; ~(Βδελυκλέων) ὅ τι	ποιῶ;	~εἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν· εἰ
[750]	δ᾽ οὖν, ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας	ποιῶν,	~ἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽
[700]	πράγματος, ~καὶ δῆλός ἐστιν εὖ	ποιῶν·	~σὺ δὲ παρὼν δέχου. ~(Βδελυκλέων)
[650]	~ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ	πόλει	ἐντετοκυῖαν. ~ἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε
[1050]	ἐρέτης ἔσοιτ᾽ ~ἄριστος. τοιγαροῦν πολλὰς	~πόλεις	Μήδων ἑλόντες ~αἰτιώτατοι φέρεσθαι ~τὸν
[700]	ῥᾴδιον ἦν ἄν. ~εἰσίν γε	πόλεις	χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον
[1000]	ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν	πολέμαρχον.	~τοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας
[1000]	ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ	πολεμεῖ·	φησίν τε μετ᾽ αὐτὸν ~τοῖς
[1150]	~ἀκικεῖς γέ με ~ἐς τὴν	πολεμίαν	ἀποβιβάζων τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε
[850]	ὑμῖν, ~ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ	πολέμου	~καὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων)
[700]	οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαι, ~ὅστις	πόλεων	ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου
[650]	κατὰ πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ τῶν	πόλεων	ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες, ~δώσετε τὸν
[650]	~τὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν	πόλεων	σνλλήβδην τὸν προσιόντα· ~κἄξω τούτου
[900]	θυείαν ἐν κύκλῳ ~ἐκ τῶν	πόλεων	τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐμοὶ
[0]	~ἀλλ᾽ ἐστὶν μέγα. ~περὶ τῆς	πόλεως	γάρ ἐστι τοῦ σκάφους ὅλου.
[1200]	μέγα κράτος, ~ἀντρέψεις ἔτι τὰν	πόλιν·	ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς” ~(Βδελυκλέων)
[1050]	~τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν	πόλιν	καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν
[650]	τὸν φόρον, ἢ βροντήσας τὴν	πόλιν	ὑμῶν ἀνατρέψω” ~σὺ δὲ τῆς
[1050]	γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν	πόλιν	~ὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν, ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽
[650]	αὐτὸς ἐλαύνων ~καὶ πεζομαχῶν καὶ	πολιορκῶν	ἐκτήσω πολλὰ πονήτας. ~καὶ πρὸς
[1150]	καλῶς, ~ἤδη γέρων ὢν καὶ	πολιός,	ἔχων δέ τοι ~πλευρὰν βαθυτάτην
[400]	καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανής; ~ὦ	πόλις	καὶ Θεώρου θεοισεχθρία, ~κεἴ τις
[450]	ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ	πόλις,	~οὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασιν ~οὔτε
[1100]	ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν	πολιτῶν	ἔμβραχυ ~ὅστις ἂν μὴ χῃ
[1050]	δ᾽ ~οἴχεται, κύκνου τ᾽ ἔτι>	πολιώτεραι	δὴ ~αἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες. ~ἀλλὰ
[1000]	ἐπιθυμεῖ. ~ἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος	πόλλ᾽	αὐτοὺς εὖ πεποιηκώς, ~τὰ μὲν
[400]	χοίνικα; ~(Χορός) ~εἶτα δῆτ᾽ οὐ	πόλλ᾽	ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά;
[1000]	ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖς· ~καίτοι σπένδων	πόλλ᾽	ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσον
[650]	ἄρχεις, πολλὰ μὲν ἐν γῇ	πολλὰ	δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσας, ~οὐδεὶς
[1200]	τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων)	~πολλὰ	δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώ. ~(Βδελυκλέων)
[650]	πλουθυγιείαν· ~σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις,	πολλὰ	μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽
[650]	~καὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω	πολλὰ	πονήτας. ~καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος
[1000]	~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ	πολλὰ	χέασθαι· ~μετὰ τοῦτο δὲ καὶ
[1100]	ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις ~ὑφαίνεται	πολλαῖς	δαπάναις. αὕτη γέ τοι ~ἐρίων
[1250]	ἴωμεν· μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτω. ~(Χορός)	πολλάκις	δὴ δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι
[650]	τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς	πολλὰς	ἑκατοστάς, ~πρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας
[1050]	ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ ~ἄριστος. τοιγαροῦν	πολλὰς	~πόλεις Μήδων ἑλόντες ~αἰτιώτατοι φέρεσθαι
[1100]	ἐσμέν, ὃν κλέπτουσιν ~οἱ νεώτεροι.	~πολλαχοῦ	σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετε
[1450]	ἣν ἔχοι τις ἀεί. ~καίτοι	πολλοὶ	ταῦτ᾽ ἔπαθον· ~ξυνόντες γνώμαις ἑτέρων
[1350]	~ἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγα·	~πολλοῖς	γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω.
[1000]	ἀναλδεῖς· ~καίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ	πολλοῖς	ὄμνυσιν τὸν Διόνυσον ~μὴ πώποτ᾽
[950]	τῶν νυνὶ κυνῶν ~οἷός τε	πολλοῖς	προβατίοις ἐφεστάναι. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν
[1450]	γνώμαις ἑτέρων ~μετεβάλοντο τοὺς τρόπους.	~πολλοῦ	δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶ ~καὶ
[1450]	γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ	πολλοῦ	χρόνου ~ἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ, περιχαρὴς
[950]	καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ κατάβα τοῦτο	πολλοὺς	δὴ πάνυ ~ἐξηπάτηκεν. ἀτὰρ ὅμως
[1150]	τίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων)	πολλοὺς	πάνυ. ~πρῶτον μὲν ὡς ἡ
[150]	τῆς θύρας κεκλῃμένης. ~ὤθει σὺ	πολλοὺς	τῶν λίθων πρὸς τὴν θύραν,
[1250]	ἀποιχεται. ~(Φιλοκλέων) ~μαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ	πολλοὺς	τῶν λόγων, ~εἴπερ ἀποτείσω μηδέν,
[1000]	μαρτυρίας συνεκόλλων, ~ὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας	πολλοὺς	ὡς τὸν πολέμαρχον. ~τοιόνδ᾽ εὑρόντες
[750]	τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων)	~πολλῷ	γ᾽ ἄμεινον· καὶ λέγεται γὰρ
[700]	γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν	πολλῷ	δεδόκησαι· ~ὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν
[800]	ἐγὼ φέρω ~ὅσαπερ ἔφασκον, κἄτι	πολλῷ	πλείονα. ~ἀμὶς μέν, ἢν οὐρητιάσῃς,
[450]	οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν· ~νῦν δὲ	πολλῷ	τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέρα, ~ὥστε
[450]	τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε	πολλῷ	τῷ καπνῷ. ~(Σωσίας) ~οὐχὶ σοῦσθ᾽
[400]	παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε. ~ὡς ἐγὼ	πολλῶν	ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφον.
[200]	φροντίσῃς· ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχω,	~πολλῶν	δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει
[1300]	μακρῷ. ~εὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο	πολλῶν	κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα
[1050]	νομίζω ~γῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ	πολλῶν	~κικίννους νεανιῶν καὶ ~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν.
[250]	τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴη. ~ἦ μὴν	πολὺ	δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽
[900]	γ᾽ αὐτόν, ὡς ὄντ᾽ αὖ	πολὺ	~κυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις
[1300]	ἦν κακὸν ~καὶ τῶν ξυνόντων	πολὺ	παροινικώτατος; ~καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν
[1250]	ἀργαλέον ὡς σοφόν· ~εἶτ᾽ Ἀριφράδην	πολύ	τι θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε
[1150]	λόγους σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν παρόντων	πολυμαθῶν	καὶ δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων)
[350]	~εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ	πολύμητις	Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων) ~πάντα πέφαρκται κοὐκ
[900]	γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν	πολὺν	~κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ
[1000]	τί ποτε πείσομαι; ~ἀλλ᾽ ὦ	πολυτίμητοι	θεοὶ ξύγγνωτέ μοι· ~ἄκων γὰρ
[200]	ὅσον στίλην; ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ	πόνηρ᾽	ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερον ~οἱ ξυνδικασταὶ
[950]	ποῦ τὰ παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ	πόνηρα	καὶ κνυζούμενα ~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ
[200]	~ἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν	πονηρὰν	~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους ὧν
[450]	~εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ	πόνηρε	καὶ κομηταμυνία ~τῶν νόμων ἡμᾶς
[200]	λίθοις βαλλήσομεν. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦ	πόνηρε	τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃ
[1300]	εἰ μὴ ρρήσεθ᾽ ὑμᾶς ~ὦ	πόνηροι	ταυτῃὶ τῇ ~δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσω.
[150]	~(Φιλοκλέων) ~περὶ ὄνου σκιᾶς. ~(Βδελυκλέων)	~πονηρὸς	εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολος.
[150]	τέχνης καὶ παράβολος. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ	πονηρός;	οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ
[650]	πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ	πονήτας.	~καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς,
[1100]	μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου ~τὸν	πόνον	κατεσθίουσιν, οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽
[1500]	βέμβικες ἐγγενέσθων. ~καὐτὸς γὰρ ὁ	ποντομέδων	ἄναξ πατὴρ προσέρπει ~ἡσθεὶς ἐπὶ
[700]	πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ	Πόντου	μέχρι Σαρδοῦς ~οὐκ ἀπολαύεις πλὴν
[450]	με” ~εἰ σύ γ᾽ ὦ	πόνῳ	πόνηρε καὶ κομηταμυνία ~τῶν νόμων
[600]	~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ” ~κἂν ἀστράψω,	ποππύζουσιν	~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντες ~καὶ
[700]	σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνους	~ποριεῖν·	ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν
[700]	ἐπιπηδᾷς. ~εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον	πορίσαι	τῷ δήμῳ, ῥᾴδιον ἦν ἄν.
[1250]	αὐτόματον ἐκμαθεῖν ~γλωττοποιεῖν ἐς τὰ	πορνεῖ᾽	εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε. ~εἰσί τινες οἵ
[500]	ἡδύσματα; ~(Ξανθίας) κἀμέ γ᾽ ἡ	πόρνη	χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι
[700]	χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν, σισύραν,	~πόρνην,	ἥτις τὸ πέος τρίψει ~καὶ
[300]	ἐλπίδα ~χρηστήν τινα νῷν ἢ	~πόρον	Ἕλλας ἱρὸν εὑρεῖν> ~(Χορός) ~ἀπαπαῖ
[150]	ὄνου σκιᾶς. ~(Βδελυκλέων) ~πονηρὸς εἶ	πόρρω	τέχνης καὶ παράβολος. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ
[100]	ταῦτ᾽ ὦ δέσποτα. ~(Βδελυκλέων) ~ἄναξ	Πόσειδον	τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη
[150]	μὴ διαρραγῶ. ~(Βδελυκλέων) ~μὰ τὸν	Ποσειδῶ	(Φιλοκλέων) οὐδέποτέ γε. ~(Φιλοκλέων) ~διατρώξομαι
[950]	ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴν ~οὐδέν	ποτ᾽	ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενος.
[1400]	τί σοι δόξω λέγειν. ~Λᾶσός	ποτ᾽	ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης· ~ἔπειθ᾽ ὁ
[100]	δέσποτα. ~(Βδελυκλέων) ~ἄναξ Πόσειδον τί	ποτ᾽	ἄρ᾽ ἡ κάπνη ψοφεῖ; ~οὗτος
[200]	~(Σωσίας) ~οὐκοῦν, ἢν δέῃ, ~ἤδη	ποτ᾽	αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομεν. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	καλουμένους. ~(Φιλοκλέων) ~Αἴσωπον οἱ Δελφοί	ποτ᾽	~(Βδελυκλέων) ~ὀλίγον μοι μέλει. ~(Φιλοκλέων)
[1250]	Κρωβύλων, ~οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ	ποτ᾽	εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς
[200]	προσκύλισον. ~(Σωσίας) ~οἴμοι δείλαιος· ~πόθεν	ποτ᾽	ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίον; ~(Βδελυκλέων)
[950]	δάκνει. ~(Φιλοκλέων) ~αἰβοῖ. τί κακόν	ποτ᾽	ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι; ~κακόν τι
[1200]	ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρον ~ἐδιώκαθές	ποτ᾽	ἢ λαγών, ἢ λαμπάδα ~ἔδραμες,
[1150]	κατ᾽ οἰκίαν ~ἐκεῖνον ὡς οὕτω	ποτ᾽	ἦν μῦς καὶ γαλῆ” ~(Βδελυκλέων)
[1050]	τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοι· ~πρίν	ποτ᾽	ἦν πρὶν ταῦτα, νῦν δ᾽
[1050]	ἱματίων ~ὀζήσει δεξιότητος. ~ὦ πάλαι	ποτ᾽	ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν
[250]	ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζε. ~(Χορός) ~τί	ποτ᾽	οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽
[50]	~ἣν οὐδ᾽ ἂν εἷς γνοίη	ποτ᾽	οὐδ᾽ ἂν ξυμβάλοι ~εἰ μὴ
[1150]	ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα; ~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες	ποτ᾽	ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένως ~ἐς
[1250]	Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον, ~ὅντινά	ποτ᾽	ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενός, ~ἀλλ᾽
[150]	τουτὶ τί ἦν; ~τίς εἶ	ποτ᾽	ὦνθρωπ᾽ ἐτεόν; ~(Φιλοκλέων) Οὖτις νὴ
[1400]	ἔλεξεν αὐτοῖς, ὡς ὁ κάνθαρός	ποτε	~(Βδελυκλέων) ~οἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽
[400]	Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνε;	~πότε	δ᾽ εἰ μὴ νῦν, ἐπαρήξετέ
[800]	περαίνεται. ~ἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί	ποτε	~δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς
[1150]	~ἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί	ποτε	~ἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα;
[1100]	μὴ φέρειν τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι	ποτὲ	ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαι, ~ἐπεὶ μόνος
[100]	~ψήφων δὲ δείσας μὴ δεηθείη	ποτέ,	~ἵν᾽ ἔχοι δικάζειν, αἰγιαλὸν ἔνδον
[600]	λέγων· πάντως γάρ τοι παίςει	ποτὲ	κἀναφανήσει ~πρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς
[1400]	μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή	ποτε	~κατέαξ᾽ ἐχῖνον. ~(Κατήγορος) ταῦτ᾽ ἐγὼ
[150]	θεὸς ~μαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς	ποτέ,	~ὅταν τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι
[1000]	ξυνείσομαι, ~φεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα; τί	ποτε	πείσομαι; ~ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ
[350]	τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον· ~κοὐ μή	ποτέ	σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω
[800]	γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθεν. ~(Βδελυκλέων) τί	ποτε	τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ
[350]	δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας	ποτὲ	τοὺς ὀβελίσκους ~ἵεις σαυτὸν κατὰ
[900]	τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν	ποτε	~τρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη
[900]	ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναι, ~ὅπερ	ποτὲ	φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδης· ~ἀπόπληκτος
[450]	θατέρῳ· ~εἰπέ μοι, γήτειον αἰτεῖς·	πότερον	ἐπὶ τυραννίδι, ~ἢ νομίζεις τὰς
[1400]	καὶ βαλεῖν. ~ἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί·	πότερον	ἐπιτρέπεις ἐμοί, ~ὅ τι χρή
[50]	νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ	που	γεγραμμένον ~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ
[900]	~οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεται.	~ποῦ	δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ διώκων, ὁ
[250]	ἐν ~τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν	που,	~εἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ ~τὸ σφυρὸν
[200]	τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμεν, ~μή	που	λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν
[750]	ὁ τελευταῖος. ~σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή.	ποῦ	μοι ψυχή; ~πάρες ὦ σκιερά.
[200]	βέλτιστε συνδικαστῶν, ~Εὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί	που	νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύς;
[200]	κακοδαίμων, στροῦθος ἁνὴρ γίγνεται· ~ἐκπτήσεται.	ποῦ	ποῦ στί μοι τὸ δίκτυον;
[100]	καπνῶν. ~ἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε,	ποῦ	σθ᾽ ἡ τηλία; ~δύου πάλιν·
[900]	ἐπιμύει γέ τοι. ~ὁ θεσμοθέτης·	ποῦ	σθ᾽ οὗτος; ἀμίδα μοι δότω.
[950]	~πάτερ πάτερ τί πέπονθας; οἴμοι·	ποῦ	σθ᾽ ὕδωρ; ~ἔπαιρε σαυτόν. ~(Φιλοκλέων)
[700]	κωλακρέτου γάλα πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ	που	σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν, πρὶν
[200]	στροῦθος ἁνὴρ γίγνεται· ~ἐκπτήσεται. ποῦ	ποῦ	στί μοι τὸ δίκτυον; ~σοῦ
[1350]	~(Βδελυκλέων) ~νὴ τὸν Δἴ αὕτη	πού	στί σοί γ᾽ ἡ Δαρδανίς.
[1300]	ἀρέσκει· βάλλε κημούς. ~οὐκ ἄπεισι;	ποῦ	στιν ἡμῖν> ~ἡλιαστής; ἐκποδών. ~ἀνάβαινε
[950]	ὦ πάτερε, ~καὶ μὴ διαφθείρητε.	ποῦ	τὰ παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα
[0]	τοὺς θεούς. ~(Ξανθίας) ~δεινόν γέ	ποὔστ᾽	ἄνθρωπος ἀποβαλὼν ὅπλα. ~ἀτὰρ σὺ
[1150]	Κλεισθένει. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα	ποώποτ᾽	οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς Πάρον, καὶ
[400]	δικάζειν δίκας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦγαθοὶ τὸ	πρᾶγμ᾽	ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε. ~(Χορός)
[550]	χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα	πρᾶγμ᾽	ἀπορήσῃ ~ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι
[350]	οὗτος ἐγείρου. ~(Ξανθίας) τί τὸ	πρᾶγμ᾽	~(Βδελυκλέων) ὥσπερ φωνή μέ τις
[750]	ψευδομένων τῶν μαρτύρων ~μόλις τὸ	πρᾶγμ᾽	ἔγνωσαν ἀναμασώμενοι. ~(Φιλοκλέων) ~ἀνά τό
[1250]	συμποσίῳ· κᾆτ᾽ ἐς γέλων ~τὸ	πρᾶγμ᾽	ἔτρεψας, ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεται.
[850]	Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃ ~τὸ	πρᾶγμ᾽	ὃ μηχανᾶται ~ἔμπροσθεν οὗτος τῶν
[650]	διδῷ τῶν φευγόντων, ξυνθέντε τὸ	πρᾶγμα	δύ᾽ ὄντε ~ἐσπουδάκατον, κᾆθ᾽ ὡς
[450]	τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον	πρᾶγμά	τις κατηγορῇ, ~ἧς ἐγὼ οὐκ
[900]	ἀμφοτέρων. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~τὸ	πρᾶγμα	φανερόν ἐστιν· αὐτὸ γὰρ βοᾷ.
[700]	~(Χορός) ~νενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ	πράγμαθ᾽	οἶς ~τότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ
[500]	Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις	πράγμασιν·	~ἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ
[1450]	βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις ~κατακοσμῆσαι	πράγμασιν;	~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά
[1350]	τέτταρας. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ἃ δέδρακας;	πράγματ᾽	αὖ δεῖ καὶ δίκας ~ἔχειν
[750]	καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ πρότερον τὰ	πράγματ᾽	ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων) ~πολλῷ γ᾽
[300]	μῆτερ ἔτικτες; ~(Χορός) ~ἵν᾽ ἐμοὶ	πράγματα	βόσκειν παρέχῃς. ~(Παίς) ~ἀνόνητον ἄρ᾽
[1450]	τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν	πράγματα	~δαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν
[1450]	Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ	πράγματα.	~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς
[1300]	λέγων ~ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ	πράγματι.	~ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ μέθυεν, οἴκαδ᾽ ἔρχεται
[1450]	~ἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ, περιχαρὴς τῷ	πράγματι	~ὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεται
[1400]	χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ	πράγματος	~εἶναι φίλον τὸ λοιπόν, ἢ
[700]	θεῶν παρὼν ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει τοῦ	πράγματος,	~καὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν·
[0]	ἀνύσας τι τὴν τρόπιν τοῦ	πράγματος.	~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι περὶ πρῶτον
[1400]	δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ	πραγμάτων.	~(Φιλοκλέων) ~ἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ
[750]	ληρεῖς; ~(Βδελυκλέων) ταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ	πράττεται·	~ὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ
[650]	χασκάζεις τὸν κωλακρέτην, τὸ δὲ	πραττόμενόν	σε λέληθεν. ~(Φιλοκλέων) ~ταυτί με
[1300]	προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ	πράττοντ᾽	ἀεί; ~τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν
[1250]	~πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν· ~ἀλλὰ	πρεσβεύων	γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽
[1450]	ζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας ~τὸν	πρέσβυν	οἷ μετέστη ~ξηρῶν τρόπων καὶ
[1300]	εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατος· ~ἔοικας ὦ	πρεσβῦτα	νεοπλούτῳ τρυγὶ ~κλητῆρί τ᾽ εἰς
[1350]	εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼν ~ὁ	πρεσβύτερος	κατέβαλε τὸν νεώτερον. ~πρὸς ταῦτα
[700]	θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων ~ὅσα	πρεσβύτῃ	ξύμφορα, χόνδρον ~λείχειν, χλαῖναν μαλακήν,
[500]	τῷ λόγῳ κρατήσῃ; ~(Χορός) οὐκέτι	πρεσβυτῶν	ὄχλος ~χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆ·
[1400]	τῆς κακῆς γλώττης ποθὲν ~πυροὺς	πρίαιο,	σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις)
[250]	ἀλλ᾽ εἰπέ, ~τί βούλει με	πρίασθαι	~καλόν; οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν
[250]	δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον	πρίασθαι.	~(Παίς) ~εἰ νὴ Δί᾽ αὖθις
[900]	θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερ,	~πρὶν	ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων. ~(Φιλοκλέων)
[700]	που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν,	πρὶν	ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς, ~οὐκ
[550]	Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει	πρὶν	ἂν ἡμῖν ~ἐκ τῆς Νιόβης
[1150]	δή; ~(Φιλοκλέων) ἵν᾽ ἐξέλῃς με	πρὶν	διερρυηκέναι. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ὑπολύου
[1050]	διδάξω, κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ	πρίν.	~ἐσμὲν ἡμεῖς, οἷς πρόσεστι τοῦτο
[200]	ἠδίκησεν. ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες	πρὶν	ἡμέραν γενέσθαι. ~χωρῶμεν ἅμα τε
[400]	εἰ μὴ νῦν, ἐπαρήξετέ μοι,	πρίν	μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι; ~(Χορός)
[1050]	πρὸς ἑσπέραν. ~γλαῦξ γὰρ ἡμῶν	πρὶν	μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετο· ~εἶτα
[1300]	σφαλλόμενος προσέρχεται. ~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι	πρὶν	πληγὰς λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε·
[1050]	δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοι·	~πρίν	ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα, νῦν
[1050]	ἄνδρες ἀλκιμώτατοι· ~πρίν ποτ᾽ ἦν	πρὶν	ταῦτα, νῦν δ᾽ ~οἴχεται, κύκνου
[450]	με καὶ σὺ καὶ σύ,	πρὶν	τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖν. ~(Χορός) ~ἀλλὰ
[850]	τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ	πρίνινον	ἦθος, ~ἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν
[350]	νυνί. ~(Χορός) ~ἀμυνοῦμέν σοι τὸν	πρινώδη	θυμὸν ἅπαντες καλέσαντες ~ὥστ᾽ οὐ
[650]	δύ᾽ ὄντε ~ἐσπουδάκατον, κᾆθ᾽ ὡς	πρίονθ᾽	ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽
[250]	θύραζε. ~(Χορός) ~τί ποτ᾽ οὐ	πρὸ	θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ
[200]	~μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι	πρὸ	τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς
[250]	πρὸς τὸ πλῆθος; ~οὐ μὴν	πρὸ	τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν, ἀλλὰ
[800]	μικρὸν πάνυ, ~ὥσπερ Ἑκάταιον, πανταχοῦ	πρὸ	τῶν θυρῶν. ~(Βδελυκλέων) ἰδού, τί
[1350]	νεανικῶς, ~οἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ	πρὸ	τῶν μυστηρίων. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ οὗτος
[1000]	τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ	προαγωγοὺς	ἀποφήνῃ. ~οὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽
[200]	δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶ. ~(Χορός) ~χώρει	πρόβαιν᾽	ἐρρωμένως. ὦ Κωμία βραδύνεις. ~μὰ
[900]	~ἢν μή τι κἀμοί τις	προβάλλῃ	τῷ κυνί; ~(Φιλοκλέων) ~οὐδὲν μετέδωκεν
[1150]	ποθ᾽ ὑποδησάμενος· εἶτα πλουσίως ~ὡδὶ	προβὰς	τρυφερόν τι διασαλακώνισον. ~(Φιλοκλέων) ἰδού.
[0]	ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν	πρόβατα	συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνια·
[950]	νυνὶ κυνῶν ~οἷός τε πολλοῖς	προβατίοις	ἐφεστάναι. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν ὄφελος,
[0]	καὶ τριβώνια· ~κἄπειτα τούτοις τοῖς	προβάτοισι	μοὐδόκει ~δημηγορεῖν φάλαινα πανδοκεύτρια, ~ἔχουσα
[600]	μοι ταχὺ μάξῃ, ~τάδε κέκτημαι	πρόβλημα	κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν
[250]	τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον	προβύσειν.	~(Χορός) ~τί δὴ μαθὼν τῷ
[250]	γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκει ~τῶν	προδόντων	τἀπὶ Θρᾴκης· ~ὃν ὅπως ἐγχυτριεῖς.
[550]	μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴς ~οὐχὶ	προδώσειν	ἡμᾶς φασίν, περὶ τοῦ πλήθους
[650]	~(Βδελυκλέων) ~ἐς τούτους τοὺς οὐχὶ	προδώσω	τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόν, ~ἀλλὰ μαχοῦμαι
[400]	Θεώρου θεοισεχθρία, ~κεἴ τις ἄλλος	προέστηκεν	ἡμῶν κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ
[1150]	σκόροδον ἠμφιεσμένῳ. ~(Φιλοκλέων) ~καὶ μὴν	προθυμοῦμαί	γε σαυλοπρωκτιᾶν. ~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν,
[800]	οἰκίαισι τὰς δίκας, ~κἀν τοῖς	προθύροις	ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴρ ~αὑτῷ δικαστηρίδιον
[850]	ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ	προθύρου	προπύλαιε, ~δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ,
[100]	κέκραγεν ἐμβάδας, ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν	προκαθεύδει	πρῲ πάνυ, ~ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος
[900]	~(Βδελυκλέων) ~πρὸς τῶν θεῶν μὴ	προκαταγίγνωσκ᾽	ὦ πάτερ, ~πρὶν ἄν γ᾽
[850]	κἀπᾴδομεν ~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν	προλελεγμένων.	~εὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗ
[950]	κατεσθίει; ~(Βδελυκλέων) ~ὅ τι; σοῦ	προμάχεται	καὶ φυλάττει τὴν θύραν ~καὶ
[200]	χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον	πρόμυξον.	~(Παίς) οὔκ, ἀλλὰ τῳδί μοι
[50]	ἐπεὶ τοπάζετε. ~Ἀμυνίας μὲν ὁ	Προνάπους	φήσ᾽ οὑτοσὶ ~εἶναι φιλόκυβον αὐτόν·
[300]	με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνης ~ἢ	Προξενίδην	ἢ τὸν Σέλλου ~τοῦτον τὸν
[250]	~(Παίς) μὰ Δἴ οὔ τἄρα	προπέμψω	σε τὸ λοιπόν. ~(Χορός) ἀπὸ
[850]	δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου	προπύλαιε,	~δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ, ἣν
[350]	τοῦ δικτύου. ~(Χορός) ~ταῦτα μὲν	πρὸς	ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίαν.
[1000]	~κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε	πρὸς	αὐτόν, ~οὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι,
[1050]	καὶ πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν	πρὸς	βίαν τἀνθρήνια. ~εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες
[400]	γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότην	~πρὸς	βίαν χειροῦσιν, οὐδὲν τῶν πάλαι
[750]	~(Φιλοκλέων) τουτί μ᾽ ἀρέσκει. ~(Βδελυκλέων)	πρὸς	δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκην
[50]	κακοῦ. ~ὁδὶ δέ φησι (Σωσίας)	πρὸς	Δερκύλον ~εἶναι φιλοπότην αὐτόν. ~(Σωσίας)
[600]	ὀργὴν πεπᾶναι ~χαλεπὸν νεανίᾳ> ~μὴ	πρὸς	ἐμοῦ λέγοντι. ~πρὸς ταῦτα μύλην
[1050]	~ἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς	πρὸς	ἑσπέραν. ~γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν
[300]	εἵργων ~κἀποκλῄων τῇ θύρᾳ; λέξον·	~πρὸς	εὔνους γὰρ φράσεις. ~(Φιλοκλέων) ~οὑμὸς
[750]	ἐξέχῃ ~ἕλη κατ᾽ ὄρθρον, ἡλιάσει	πρὸς	ἥλιον· ~ἐὰν δὲ νείφῃ, πρὸς
[1200]	Φᾶνος Κλέων, ~ξένος τις ἕτερος	πρὸς	κεφαλῆς Ἀκέστορος. ~τούτοις ξυνὼν τὰ
[0]	κόρακος ἔχων. ~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε	πρός	με τραυλίσας, ~ὁλᾷς; Θέωλος τὴν
[1100]	~τουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι	πρὸς	πάντων θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν
[400]	~ὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ	πρὸς	ποδῶν Δρακοντίδη, ~περιορᾷς οὕτω μ᾽
[1400]	κλητεύειν ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ	πρὸς	ποδῶν Εὐριπίδου. ~(Βδελυκλέων) ~ὁδί τις
[1200]	~(Βδελυκλέων) ~τί δ᾽ ὅταν Θέωρος	πρὸς	ποδῶν κατακείμενος ~ᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος
[750]	αὐτόν. ~(Βδελυκλέων) ὁ δὲ τί	πρὸς	ταῦτ᾽ εἶφ᾽ ~(Φιλοκλέων) ὅ τι;
[600]	νεανίᾳ> ~μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι.	~πρὸς	ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν
[1350]	~ὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον.	~πρὸς	ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπια.
[900]	οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαι. ~(Σωσίας)	~πρὸς	ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ
[450]	τοὺς βότρυς κλέπτοντά σε ~προσαγαγὼν	πρὸς	τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς,
[150]	~ὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων	πρὸς	τὴν θύραν, ~καὶ τὴν βάλανον
[250]	~πέπονθεν, ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο	πρὸς	τὸ πλῆθος; ~οὐ μὴν πρὸ
[750]	πρὸς ἥλιον· ~ἐὰν δὲ νείφῃ,	πρὸς	τὸ πῦρ καθήμενος· ~ὕοντος εἴσει·
[550]	πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασι ~κακὰ	πρὸς	τοῖς οὖσιν, ἕως ἀνιῶν ἂν
[1100]	ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ	πρὸς	τοῖς τειχίοις ~ξυμβεβυσμένοι πυκνόν, νεύοντες
[1400]	μου; προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶ	~πρὸς	τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίων,
[650]	πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας. ~καὶ	πρὸς	τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς, ὃ μάλιστά
[1400]	~(Βδελυκλέων) ~ὕβρεως; μὴ μὴ καλέσῃ	πρὸς	τῶν θεῶν· ~ἐγὼ γὰρ ὑπὲρ
[750]	λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ πάτερ	πρὸς	τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ. ~(Φιλοκλέων)
[1200]	~δειπνοῦμεν· ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομεν. ~(Φιλοκλέων)	~πρὸς	τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθα; ~(Βδελυκλέων)
[900]	οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆς. ~(Βδελυκλέων)	~πρὸς	τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ
[1350]	~Ἀρτόπωλις ~ἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ	πρὸς	τῶν θεῶν. ~ὁδὶ γὰρ ἁνήρ
[450]	καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽ ἂν ὦ	πρὸς	τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μου;
[1000]	σκαιῶν θεατῶν ~ἐστὶ πάσχειν, κοὐ	πρὸς	ὑμῶν. ~νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε
[450]	εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σε	~προσαγαγὼν	πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ
[650]	ταράττεις, ~καὶ τὸν νοῦν μου	προσάγεις	μᾶλλον, κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι
[450]	ἐπὶ τυραννίδι. ~ἢν δὲ γήτειον	προσαιτῇ	ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τι, ~ἡ
[600]	προσενέγκῃ, ~κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ	προσαναγκάζῃ,	φάγε τουτί, ~ἔντραγε τουτί· τούτοισιν
[50]	αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν	προσδοκᾶν	λίαν μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα
[1400]	ἂν σὺ τάξῃς, καὶ χάριν	προσείσομαι.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ
[250]	~μῶν ἀπολώλεκε τὰς ~ἐμβάδας, ἢ	προσέκοψ᾽	ἐν ~τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν
[600]	γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν	προσενέγκῃ,	~κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ,
[0]	Κλεώνυμος. ~(Ξανθίας) πῶς δή; ~(Σωσίας)	~προσερεῖ	τις τοῖσι συμπόταις, λέγων ~τί
[1500]	γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ	προσέρπει	~ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ
[1500]	~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τί ἦν τὸ	προσέρπον;	ὀξὶς ἢ φάλαγξ; ~(Ξανθίας) ὁ
[1300]	~ὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος	προσέρχεται.	~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς
[1500]	γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνους·	~προσέρχεται	γὰρ ἕτερος αὖ τῶν Καρκίνου.
[700]	γρύζει, ~τοῦτ᾽ οὐ δύναταί με	προσέσθαι.	~(Χορός) ~νενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ
[800]	~καὶ πῦρ γε τουτί· καὶ	προσέστηκεν	φακῆ ~ῥοφεῖν, ἐὰν δέῃ τι.
[1050]	τὸ πρίν. ~ἐσμὲν ἡμεῖς, οἷς	πρόσεστι	τοῦτο τοὐρροπύγιον, ~Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως
[700]	εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις	προσέταξεν	ἑκάστῃ, ~δύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν
[1300]	ἐν μέρει, ~σκώπτων ἀγροίκως καὶ	προσέτι	λόγους λέγων ~ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας
[1000]	πρὸς ὑμῶν. ~νῦν αὖτε λεῲ	προσέχετε	τὸν νοῦν, εἴπερ καθαρόν τι
[100]	προκαθεύδει πρῲ πάνυ, ~ὥσπερ λεπὰς	προσεχόμενος	τῷ κίονι. ~ὑπὸ δυσκολίας δ᾽
[450]	τῷ ξύλῳ. ~(Ξανθίας) ~καὶ σὺ	προσθεὶς	Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίου. ~ἆρ᾽
[200]	τὸν μοχλόν, ~καὶ τῇ δοκῷ	προσθεὶς	τὸν ὅλμον τὸν μέγαν ~ἀνύσας
[1500]	ἅπαντες, ~ἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν	πρόσθεν	βεμβικίζωσιν ἑαυτούς. ~ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα
[300]	βοᾶτε· καὶ γὰρ τυγχάνει ~οὑτοσὶ	πρόσθεν	καθεύδων. ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνου.
[650]	ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν	προσιόντα·	~κἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς
[550]	μεγάλοι καὶ τετραπήχεις· κἄπειτ᾽ εὐθὺς	προσιόντι	~ἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν
[650]	~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν	προσιόντων	ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθός.
[1400]	δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις) ~καὶ καταγελᾷς μου;	προσκαλοῦμαί	σ᾽ ὅστις εἶ ~πρὸς τοὺς
[1400]	κλητῆρ᾽ ἔχει. ~(Κατήγορος) ~οἴμοι κακοδαίμων.	προσκαλοῦμαί	σ᾽ ὦ γέρον ~ὕβρεως. ~(Βδελυκλέων)
[1300]	νεανίας. ~ἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε	προσκαλούμενοι.	~ἰὴ ἰεῦ, καλούμενοι. ~ἀρχαῖά γ᾽
[800]	τῶν ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα	προσκαύσασα	πρώην τὴν χύτραν ~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες
[100]	κδύσεται· ~σὺ δὲ τῇ θύρᾳ	πρόσκεισο.	~(Σωσίας) ταῦτ᾽ ὦ δέσποτα. ~(Βδελυκλέων)
[900]	~καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη τὰ	προσκεκαυμένα.	~ἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς
[650]	οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα	προσκεφάλαια	~φιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα
[1000]	τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν ~ἀντωμοσίας καὶ	προσκλήσεις	καὶ μαρτυρίας συνεκόλλων, ~ὥστ᾽ ἀναπηδᾶν
[200]	ὅλμον τὸν μέγαν ~ἀνύσας τι	προσκύλισον.	~(Σωσίας) ~οἴμοι δείλαιος· ~πόθεν ποτ᾽
[500]	ἀνδρῶν, οὓς σὺ μόνον οὐ	προσκυνεῖς.	~ἀλλὰ δουλεύων λέληθας. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε
[600]	καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ	προσκύψασα	φιλήσῃ ~καὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ
[1200]	~(Βδελυκλέων) ~παὖ· ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς	προσμάνθανε	~ξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός. ~(Φιλοκλέων)
[350]	οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ	προσόμοιον.	~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν, ἴσχυόν
[1300]	τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι	προσποιεῖ,	~κωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽
[550]	γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ	προστιθέασι	~κακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν, ἕως
[800]	~σοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι	πρόσφορον	~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας. ~(Βδελυκλέων)
[550]	ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν	προτέραν	ἀπόφυξιν. ~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ περὶ τῶν
[1100]	οὐδαμῶς μοι ξύμφορον. ~καὶ γὰρ	πρότερον	ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ
[750]	δικάζειν. τοῦτο δὲ ~Ἅιδης διακρινεῖ	πρότερον	ἢ γὼ πείσομαι. ~(Βδελυκλέων) ~σὺ
[750]	οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ	πρότερον	τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος; ~(Βδελυκλέων)
[950]	περιάγω. ~(Φιλοκλέων) ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ	πρότερος;	~(Βδελυκλέων) οὗτος· ~(Φιλοκλέων) αὕτη νταῦθ᾽
[0]	οἷον οὐδεπώποτε. ~ἀτὰρ σὺ λέξον	πρότερος.	~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν αἰετὸν ~καταπτόμενον ἐς
[1000]	νῦν ἐπιθυμεῖ. ~ἀδικεῖσθαι γάρ φησιν	πρότερος	πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώς, ~τὰ
[0]	~κακὸν ἆρα ταῖς πλευραῖς τι	προὐφείλεις	μέγα. ~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον
[300]	δρᾶν σε βούλεται; ~καὶ> τίνα	πρόφασιν	ἔχων; ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ ἐᾷ μ᾽
[150]	τὸν ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν	πρόφασιν	καθῆκεν, ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽ αὐτὸν
[450]	ἡ πόλις, ~οὔτε τιν᾽ ἔχων	πρόφασιν	~οὔτε λόγον εὐτράπελον, ~αὐτὸς ἄρχων
[350]	ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ~ἤν πως	πρύμνην	ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναις. ~(Φιλοκλέων)
[650]	χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάς,	~πρυτανεῖα	μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ
[650]	σώματι καὶ τρυφερανθείς, ~ἥκειν εἴπῃ	πρῲ	κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις
[100]	ἐμβάδας, ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει	πρῲ	πάνυ, ~ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ
[250]	τῶν καρπίμων ἅττα μή στι	πρῷα	~ὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς.
[750]	~ὁ σκωπτόλης. δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ	πρώην	λαβὼν ~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς
[700]	ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν	πρώην	πέντε μεδίμνους, ~καὶ ταῦτα μόλις
[800]	ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα	πρώην	τὴν χύτραν ~(Φιλοκλέων) ~ἐπίσχες οὗτος·
[400]	ὀξυκάρδιοι, ~οἱ μὲν ἐς τὸν	πρωκτὸν	αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοι, ~οἱ δὲ
[1000]	δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους,	πρωκτὸν	δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας
[1350]	~(Βδελυκλέων) ~ὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ	πρωκτός	ἐστιν οὑτοσί; ~(Φιλοκλέων) ~ὄζος μὲν
[600]	γάρ τοι παίςει ποτὲ κἀναφανήσει	~πρωκτὸς	λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς
[1450]	~(Φιλοκλέων) σκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζων.	~πρωκτὸς	χάσκει. ~(Ξανθίας) κατὰ σαυτὸν ὅρα.
[1250]	μακαρίζομεν, ~παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτους·	~πρῶτα	μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε
[1100]	καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτους.	~πρῶτα	μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον
[550]	ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντος; ~ὃν	πρῶτα	μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽
[600]	πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ	πρῶτα	μὲν ἡ θυγάτηρ με ~ἀπονίζῃ
[100]	τὴν νόσον βαρέως φέρει. ~καὶ	πρῶτα	μὲν λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν αὐτὸν
[850]	νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία μὲν	πρῶτα	νῦν ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ Φοῖβ᾽
[850]	λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν εὐξώμεσθα	πρῶτα	τοῖς θεοῖς. ~(Χορός) ~καὶ μὴν
[550]	μὴ ~εἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι	πρώτιστα	μίαν δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ Κλέων
[50]	τὸν λόγον, ~ὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν	πρῶτον	αὐτοῖσιν ταδί, ~μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν
[1000]	μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃ. ~οὐδ᾽ ὅτε	πρῶτόν	γ᾽ ἦρξε διδάσκειν, ἀνθρώποις φήσ᾽
[800]	~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ	πρῶτον	εἰσαγάγω δίκην; ~τί τίς κακὸν
[800]	τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν, ~ὃ	πρῶτον	ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετο; ~(Βδελυκλέων)
[650]	χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον· ~καὶ	πρῶτον	μὲν λόγισαι φαύλως, μὴ ψήφοις
[1150]	ἂν λέγοις; ~(Φιλοκλέων) πολλοὺς πάνυ.	~πρῶτον	μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽
[800]	Σικελικὴν κατεδήδοκεν; ~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα	πρῶτον	τἀδίκημα τῷ πατρὶ ~εἰσακτέον μοι·
[0]	πράγματος. ~(Σωσίας) ~ἔδοξέ μοι περὶ	πρῶτον	ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ ~ἐκκλησιάζειν
[1200]	εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέων, ~ᾄδω δὲ	πρῶτος	Ἁρμοδίου· δέξαι δὲ σύ. ~οὐδεὶς
[850]	ταῦτα δή τίς οὑτοσὶ ~ὁ	πρῶτός	ἐστιν; ~(Φιλοκλέων) ἐς κόρακας, ὡς
[250]	τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν, ἀλλὰ	πρῶτος	ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου·
[250]	φιλαθήναιος ἦν καὶ ~τἀν Σάμῳ	πρῶτος	κατείποι, ~διὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽
[50]	στένει ~ἢν μὴ πὶ τοῦ	πρώτου	καθίζηται ξύλου. ~ὕπνου δ᾽ ὁρᾷ
[1450]	ἀχεῖ. ~(Ξανθίας) πῖθ᾽ ἑλλέβορον. ~(Φιλοκλέων)	πτήσσει	Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ ~(Ξανθίας)
[1350]	~ἤδη γέρων ὤν· εἶτα τῇ	πυγμῇ	θενὼν ~ὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν
[100]	καταδεδυκώς. ἀλλ᾽ ἄθρει ~κατὰ τῆς	πυέλου	τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ κδύσεται·
[850]	ὑπαρχέτω. ~(Χορός) ~ὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον	Πύθι᾽	ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃ ~τὸ πρᾶγμ᾽
[50]	οὐδ᾽ ἂν ξυμβάλοι ~εἰ μὴ	πύθοιθ᾽	ἡμῶν· ἐπεὶ τοπάζετε. ~Ἀμυνίας μὲν
[0]	περὶ πρῶτον ὕπνον ἐν τῇ	πυκνὶ	~ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα
[1100]	δὲ πρὸς τοῖς τειχίοις ~ξυμβεβυσμένοι	πυκνόν,	νεύοντες ἐς τὴν γῆν, μόλις
[800]	ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ	πῦρ	γε τουτί· καὶ προσέστηκεν φακῆ
[750]	~ἐὰν δὲ νείφῃ, πρὸς τὸ	πῦρ	καθήμενος· ~ὕοντος εἴσει· κἄν ἔγρῃ
[850]	κἀπιχωρίως. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα	πῦρ	τις ἐξενεγκάτω ~καὶ μυρρίνας καὶ
[1000]	ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς	πυρετοῖσιν,	~οἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον
[800]	τοῦτ᾽ αὖ δεξιόν· ~κἂν γὰρ	πυρέττω,	τόν γε μισθὸν λήψομαι. ~αὐτοῦ
[250]	τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽ ἴσως κεῖται	πυρέττων.	~ἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ. ~ἀλλ᾽
[700]	λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ	πυριάτῃ,	~ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ
[50]	ἴδῃ γέ που γεγραμμένον ~υἱὸν	Πυριλάμπους	ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόν, ~ἰὼν
[1400]	ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲν	~πυροὺς	πρίαιο, σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖς”
[1050]	τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ	πυρπολῶν,	~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν
[1500]	~ἡμᾶς ταχύ· τοῦτο γὰρ οὐδείς	πω	πάρος δέδρακεν, ~ὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν
[150]	ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεται ~ὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι	πωλίῳ.	~(Φιλοκλέων) εἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽
[450]	μὴ θέλῃ, ~εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ	πωλῶν	πλησίον τὰς μεμβράδας· ~οὗτος ὀψωνεῖν
[550]	πάτερ, αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς	πώποθ᾽	ὑφείλου ~ἀρχὴν ἄρξας ἢ πὶ
[1000]	πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσον ~μὴ	πώποτ᾽	ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽
[1200]	Ἁρμοδίου· δέξαι δὲ σύ. ~οὐδεὶς	πώποτ᾽	ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναις” ~(Φιλοκλέων) ~οὐχ
[550]	οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ	πώποτ᾽	ἔδρασας. ~ἀλλὰ Θέωρος, καίτοὐστὶν ἀνὴρ
[1000]	μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς	πώποτ᾽	ἐν ὑμῖν, ~οὐκ ἐκτελέσαι” φησὶν
[550]	~κἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς	πώποτ᾽	ἐνίκησεν, ἐὰν μὴ ~εἴπῃ τὰ
[1000]	μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόν, ~οὐδενὶ	πώποτέ	φησι πιθέσθαι, γνώμην τιν᾽ ἔχων
[250]	~ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν, ἤν τί	πως	ἀκούσας ~τοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς
[1150]	~(Φιλοκλέων) ~παῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγεις.	~πῶς	ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων;
[950]	οὐχ ἑκών. ~φέρ᾽ ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων)	πῶς	ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθα; ~(Βδελυκλέων) ~δείξειν ἔοικεν.
[1200]	κελεύεις κατακλινῆναι; ~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων)	πῶς	δαί; ~(Βδελυκλέων) ~τὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε
[0]	ἄρα γρίφου διαφέρει Κλεώνυμος. ~(Ξανθίας)	πῶς	δή; ~(Σωσίας) ~προσερεῖ τις τοῖσι
[150]	δείλαιος· ~τῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι;	πῶς;	δότε μοι ξίφος ~ὅπως τάχιστ᾽
[800]	τὸ τί; ~(Φιλοκλέων) ~θἠρῷον εἴ	πως	ἐκκομίσαις τὸ τοῦ Λύκου. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματος, ~καί	πως	κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα·
[0]	~(Ξανθίας) ἥκιστ᾽ ἀλλ᾽ ἄριστον. ~(Σωσίας)	πῶς;	~(Ξανθίας) ὅπως; ~ἄνθρωπος ὢν εἶτ᾽
[750]	σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων)	~πῶς	οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ~ὥσπερ
[950]	ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασο. ~(Φιλοκλέων)	~πῶς	οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαι,
[1200]	~ξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός. ~(Φιλοκλέων)	πῶς	οὖν κατακλινῶ; φράζ᾽ ἀνύσας. ~(Βδελυκλέων)
[350]	καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ~ἤν	πως	πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναις.