Vers
[350]	ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷο,	~κἀβουλήθης	μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα
[1250]	ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε	κἀγαθοῖς.	~ἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθότα,
[1300]	~εὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν	κἀγαθῶν,	~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ
[600]	Ζεῦ βασιλεῦ” ~κἂν ἀστράψω, ποππύζουσιν	~κἀγκεχόδασίν	μ᾽ οἱ πλουτοῦντες ~καὶ πάνυ
[1300]	ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτι, ~ἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις	κἀγχανεῖ	τούτῳ μέγα· ~πολλοῖς γὰρ ἤδη
[1200]	~(Φιλοκλέων) ~πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ	κἀγώ.	~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ
[150]	~πιέζέ νυν σφόδρα, ~εὖ κἀνδρικῶς·	κἀγὼ	γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαι. ~καὶ τῆς
[750]	ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων·	~κἀγὼ	νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖν·
[900]	~φέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος	κἀγὼ	ῥοφῶ. ~(Σωσίας) ~τῆς μὲν γραφῆς
[0]	ὄναρ θαυμαστὸν εἶδον ἀρτίως. ~(Σωσίας)	~κἄγωγ᾽	ἀληθῶς οἷον οὐδεπώποτε. ~ἀτὰρ σὺ
[850]	σὺ ποῖ θεῖς; ~(Φιλοκλέων) ἐπὶ	καδίσκους.	~(Βδελυκλέων) μη δαμῶς. ~ἐγὼ γὰρ
[850]	ὡς ἄχθομαι ~ὁτιὴ πελαθόμην τοὺς	καδίσκους	ἐκφέρειν. ~(Βδελυκλέων) οὗτος σὺ ποῖ
[300]	μεθ᾽ ὑμῶν ~ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς	καδίσκους	~κακόν τι ποιῆσαι. ~ἀλλ᾽ ὦ
[350]	ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ	κἀδυνάμην	κλέπτειν, ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ,
[1350]	ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς	κάεται.	~(Βδελυκλέων) δᾲς ἥδε; ~(Φιλοκλέων) δᾲς
[1000]	δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων	καθ᾽	ἑαυτόν, ~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων
[1100]	πάντα σφηξὶ μηχανώμεθα. ~ξυλλεγέντες γὰρ	καθ᾽	ἑσμούς, ὡσπερεὶ τἀνθρήνια, ~οἱ μὲν
[750]	λαβεῖν· ~κᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα·	~κᾆθ᾽	εἷλκον αὐτόν. ~(Βδελυκλέων) ὁ δὲ
[200]	ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμον,	~κᾆθ᾽	ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόν.
[1250]	ἐπικείμενος ~καί με κακίσταις” ἔκνισε·	κᾆθ᾽	ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς ἐγέλων μέγα
[700]	σοι, ~ἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν,	κᾆθ᾽	ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃ ~ἐπὶ
[650]	σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείς.	~κᾆθ᾽	οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα
[650]	τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντε ~ἐσπουδάκατον,	κᾆθ᾽	ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει
[1000]	λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν, εἴπερ	καθαρόν	τι φιλεῖτε. ~μέμψασθαι γὰρ τοῖσι
[1000]	εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε	καθαρτήν,	~πέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν
[600]	σε δέδοικα. ~(Χορός) ~οὐπώποθ᾽ οὕτω	καθαρῶς	~οὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲ ~ξυνετῶς λέγοντος.
[1000]	~ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι	καθαρῶς	ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖς· ~καίτοι σπένδων
[600]	ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, ~κἄπειτα	καθεζομένη	παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, φάγε τουτί,
[50]	τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷν, ~ἔνδον	καθείρξας,	ἵνα θύραζε μὴ ξίῃ. ~νόσον
[900]	ἀμίδα μοι δότω. ~(Βδελυκλέων) ~αὐτὸς	καθελοῦ·	τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶ. ~Λάβητι
[100]	~(Βδελυκλέων) ~ὦ Ξανθία καὶ Σωσία,	καθεύδετε;	~(Ξανθίας) οἴμοι. ~(Σωσίας) τί ἔστι;
[800]	ἐξηνέγκατε; ~(Βδελυκλέων) ~ἵνα γ᾽ ἢν	καθεύδῃς	ἀπολογουμένου τινός, ~ᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ
[300]	καὶ γὰρ τυγχάνει ~οὑτοσὶ πρόσθεν	καθεύδων.	ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνου. ~(Χορός)
[50]	γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶ ~ἅνω	καθεύδων,	ὁ μέγας, οὑπὶ τοῦ τέγους.
[750]	ἔφασκε κοιλίαν ἔχειν· ~ταχὺ γοῦν	καθέψεις	τἀργύριον” ἦ δ᾽ ὃς λέγων.
[150]	ὄνον ἔξαγε. ~(Σωσίας) ~οἵαν πρόφασιν	καθῆκεν,	ὡς εἰρωνικῶς, ~ἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας.
[800]	~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων) ~κάλει νυν, ὡς	κάθημαι	γὼ πάλαι. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε νυν
[750]	δὲ νείφῃ, πρὸς τὸ πῦρ	καθήμενος·	~ὕοντος εἴσει· κἄν ἔγρῃ μεσημβρινός,
[350]	μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα	καθῆσθαι.	~ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν
[0]	μοι Θέωρος αὐτῆς πλησίον ~χαμαὶ	καθῆσθαι	τὴν κεφαλὴν κόρακος ἔχων. ~εἶτ᾽
[350]	μηδὲν δείσῃς. ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε	καθίει	~σαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι
[900]	καὶ διαλείχειν τὰς χύτρας. ~σίγα,	κάθιζε·	σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει. ~(Φιλοκλέων)
[900]	ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ	καθίζεις	οὐδέπω; ~(Φιλοκλέων) ~τοῦτον δέ γ᾽
[50]	~ἢν μὴ πὶ τοῦ πρώτου	καθίζηται	ξύλου. ~ὕπνου δ᾽ ὁρᾷ τῆς
[350]	μὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ	καθιμᾷ	~αὑτὸν δήσας. ~(Ξανθίας) ὦ μιαρώτατε
[350]	τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα	καθίμα	~δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν
[300]	ἢν μὴ ~τὸ δικαστήριον ἅρχων	~καθίσῃ	νῦν, πόθεν ὠνησόμεθ᾽ ~ἄριστον; ἔχεις
[500]	μοι ~ἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου	καθίσταμαι	τυραννίδα. ~(Βδελυκλέων) ~ταῦτα γὰρ τούτοις
[1400]	διαλλαχθήσομαι ~ἑκών· ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι	καὶ	βαλεῖν. ~ἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί· πότερον
[1250]	γίγνεται ~καὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι	καὶ	βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ
[200]	ᾧ κεντοῦσι, καὶ κεκραγότες ~πηδῶσι	καὶ	βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοι. ~(Σωσίας) ~μὴ
[1200]	καὶ μουσικός, κᾆτ᾽ ᾄσεται· ~χρήματα	καὶ	βίαν ~Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶ ~μετὰ
[1450]	πρέσβυν οἷ μετέστη ~ξηρῶν τρόπων	καὶ	βιοτῆς· ~ἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼν
[450]	ἀνδρῶν τρόπος ~ὀξυθύμων καὶ δικαίων	καὶ	βλεπόντων κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων) ~παῖε παἶ
[400]	βαλόντες ὡς τάχιστα, παιδία, ~θεῖτε	καὶ	βοᾶτε, καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε,
[1150]	κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενος, ~μῦς	καὶ	γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν;
[1150]	ὡς οὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς	καὶ	γαλῆ” ~(Βδελυκλέων) ~ὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε,
[250]	οὕτω σεαυτὸν ~ἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτει.	~καὶ	γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκει ~τῶν
[250]	ἡμῶν ~ἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου·	καὶ	γάρ ἐστιν ἁνὴρ ~φιλῳδός. ἀλλά
[1100]	οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορον.	~καὶ	γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽
[300]	~οὑμὸς υἱός. ἀλλὰ μὴ βοᾶτε·	καὶ	γὰρ τυγχάνει ~οὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων.
[1500]	~οἱ θεαταί. ~στρόβει, παράβαινε κύκλῳ	καὶ	γάστρισον σεαυτόν, ~ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον·
[800]	παττάλου. ~(Φιλοκλέων) ~σοφόν γε τουτὶ	καὶ	γέροντι πρόσφορον ~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον
[1200]	δαί; ~(Βδελυκλέων) ~τὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε	καὶ	γυμναστικῶς ~ὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν
[950]	πόνηρα καὶ κνυζούμενα ~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε	καὶ	δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα κατάβα
[650]	θυμὸν κατερεῖξαι. ~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν μὲν	καὶ	δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ
[1150]	σεμνοὺς λέγειν ~ἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν	καὶ	δεξιῶν; ~(Φιλοκλέων) ἔγωγε. ~(Βδελυκλέων) τίνα
[450]	μου; ~ἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι	καὶ	δέρειν δι᾽ ἡμέρας; ~(Χορός) ~οὐδέποτέ
[1200]	Διακρίων δέξεται. ~(Βδελυκλέων) ~ἐγὼ εἴσομαι·	καὶ	δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέων,
[1450]	κακόν. ~(Φιλοκλέων) ~κλῇθρα χαλάσθω τάδε.	καὶ	δὴ γὰρ ~σχήματος ἀρχὴ ~(Ξανθίας)
[1300]	τις αὐτῷ ξυντύχῃ. ~ὁδὶ δὲ	καὶ	δὴ σφαλλόμενος προσέρχεται. ~ἀλλ᾽ ἐκποδὼν
[450]	τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέρα, ~ὥστε	καὶ	δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ
[1450]	αὐλείοισι θύραις θάσσει; ~(Ξανθίας) ~τουτὶ	καὶ	δὴ χωρεῖ τὸ κακόν. ~(Φιλοκλέων)
[700]	παρὼν ἐμφανὴς ~ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος,	~καὶ	δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν· ~σὺ
[650]	~πρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς	καὶ	δημιόπρατα. ~τούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς
[0]	ἐπὶ τὰ βλέφαρα νυστακτὴς ὕπνος·	~καὶ	δῆτ᾽ ὄναρ θαυμαστὸν εἶδον ἀρτίως.
[900]	Λάβης. ~(Βδελυκλέων) ~ἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν	καὶ	διαλείχειν τὰς χύτρας. ~σίγα, κάθιζε·
[450]	βοῆς ~ἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι	καὶ	διαλλαγάς; ~(Χορός) ~σοὐς λόγους ὦ
[1000]	ποιηταῖς, ~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν	καὶ	διάνοιαν, ~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς
[1200]	βοώμενος· ~φήσει γὰρ ἐξολεῖν σε	καὶ	διαφθερεῖν ~καὶ τῆσδε τῆς γῆς
[450]	οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόπος ~ὀξυθύμων	καὶ	δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα. ~(Βδελυκλέων)
[1350]	ἃ δέδρακας; πράγματ᾽ αὖ δεῖ	καὶ	δίκας ~ἔχειν διὰ τὸν σὸν
[950]	δ᾽ ὅμως. ~ἀγαθὸς γάρ ἐστι	καὶ	διώκει τοὺς λύκους. ~(Φιλοκλέων) ~κλέπτης
[900]	αὖ σὺ παίςει χαλεπὸς ὢν	καὶ	δύσκολος, ~καὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν,
[1050]	τι λέγειν κἀξευρίσκειν ~στέργετε μᾶλλον	καὶ	θεραπεύετε, ~καὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽
[400]	τυραννίς ἐστιν ἐμφανής; ~ὦ πόλις	καὶ	Θεώρου θεοισεχθρία, ~κεἴ τις ἄλλος
[1500]	θαλασσίου θεοῦ> ~πηδᾶτε παρὰ ψάμαθον	~καὶ	θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί·
[900]	πεπονθέναι, ~ὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε	καὶ	Θουκυδίδης· ~ἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς
[1250]	πίνειν· ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεται	~καὶ	θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖν,
[1150]	βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα	καὶ	~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων) ~παῦε παῦ᾽
[900]	~ἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς	καὶ	καθίζεις οὐδέπω; ~(Φιλοκλέων) ~τοῦτον δέ
[1050]	χοροῖς, ~ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαις,	~καὶ	κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον
[1400]	σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις)	~καὶ	καταγελᾷς μου; προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις
[350]	ἤν τι πάθω γώ, ~ἀνελόντες	καὶ	κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι
[600]	ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις	καὶ	κατερύκεις, ~ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες
[1050]	τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναι,	~καὶ	κατεστρεψάμην ~τοὺς ἐναντίους, πλέων ἐκεῖσε
[200]	τῆς ὀσφύος ~ὀξύτατον, ᾧ κεντοῦσι,	καὶ	κεκραγότες ~πηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ
[400]	βοᾶτε, καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε,	~καὶ	κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽
[400]	προέστηκεν ἡμῶν κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις	καὶ	κέντρ᾽ ἔχουσιν. οὐχ ὁρᾷς ὦ
[200]	ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷ. ~ἔχουσι γὰρ	καὶ	κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος ~ὀξύτατον,
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~μεγαλοπρεπεῖς, ~ὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ	καὶ	Κλεισθένει. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα
[900]	ὦ μιαρὸς οὗτος· ὡς δὲ	καὶ	κλέπτον βλέπει, ~οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν
[150]	τὴν οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ ξυνδικασταὶ	καὶ	Κλέων ἀμύνατε. ~(Βδελυκλέων) ~ἔνδον κέκραχθι
[400]	τάχιστα, παιδία, ~θεῖτε καὶ βοᾶτε,	καὶ	Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε, ~καὶ κελεύετ᾽
[950]	τὰ παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα	καὶ	κνυζούμενα ~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε.
[650]	συνηγορικὸν δραχμήν, κἂν ὕστερος ἔλθῃ·	~καὶ	κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ
[450]	σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε	καὶ	κομηταμυνία ~τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις
[1300]	εἰπέ μοι, ~ἐπὶ τῷ κομᾷς	καὶ	κομψὸς εἶναι προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν περὶ
[1150]	ἴθι. ~(Φιλοκλέων) παράθου γε μέντοι	καὶ	κρεάγραν. ~(Βδελυκλέων) τιὴ τί δή;
[400]	κἀξωμίδων, ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα,	~καὶ	κυνᾶς· καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος
[400]	Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύα,	~καὶ	λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε
[1150]	τοι ~πλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας	καὶ	λαγόνα καὶ ~θώρακ᾽ ἄριστον. ~(Φιλοκλέων)
[750]	μασώμενος; ~(Βδελυκλέων) ~πολλῷ γ᾽ ἄμεινον·	καὶ	λέγεται γὰρ τουτογί, ~ὡς οἱ
[250]	ἄνθρωπον, ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ ~ἐξαπατῶν	καὶ	λέγων ~ὡς φιλαθήναιος ἦν καὶ
[950]	μου τῶν μαρτύρων. ~ἀνάβηθι τυρόκνηστι	καὶ	λέξον μέγα· ~σὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽
[500]	πράγμασιν· ~ἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ	καὶ	μάθῃς ἁγὼ λέγω, ~ἀναδιδάξειν οἴομαί
[550]	ἐστὶν βασιλείας. ~τί γὰρ εὔδαιμον	καὶ	μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ,
[1450]	τι μεταπεσεῖται ~ἐπὶ τὸ τρυφῶν	καὶ	μαλακόν. ~τάχα δ᾽ ἂν ἴσως
[350]	~(Φιλοκλέων) ~δράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος,	καὶ	μανθάνετ᾽ ἤν τι πάθω γώ,
[1000]	ἀπράγμοσιν ὑμῶν ~ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις	καὶ	μαρτυρίας συνεκόλλων, ~ὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας
[400]	Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο	καὶ	Μασιντύα, ~καὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ
[1250]	~ἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος	~καί	με κακίσταις” ἔκνισε· κᾆθ᾽ ὅτ᾽
[1400]	ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέρας ~θρασεῖα	καὶ	μεθύση τις ὑλάκτει κύων. ~κἄπειτ᾽
[1250]	δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷν, ~ἵνα	καὶ	μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς.
[650]	~χαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης	καὶ	μείζονος ἢ πὶ τρυγῳδοῖς ~ἰάσασθαι
[400]	αὐτὸν ἵεσο, ~ξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς	καὶ	μένους ἐμπλήμενος, ~ὡς ἂν εὖ
[950]	σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε,	~καὶ	μὴ διαφθείρητε. ποῦ τὰ παιδία;
[1100]	~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν	καὶ	μὴ λάλει. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τὸ
[400]	καὶ Μασιντύα, ~καὶ λάβεσθε τουτουὶ	καὶ	μὴ μεθῆσθε μηδενί· ~εἰ δὲ
[650]	πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ~(Φιλοκλέων) ~Παίςαι	καὶ	μὴ πατέριζε. ~εἰ μὴ γὰρ
[700]	σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶ ~βόσκειν ἐθέλων	καὶ	μὴ τούτους ~ἐγχάσκειν σοι στομφάζοντας.
[1000]	ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπου. ~(Βδελυκλέων)	~καὶ	μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ
[500]	τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι θέλω. ~(Βδελυκλέων)	καὶ	μὴν ἐγώ. ~ἄφετέ νυν ἅπαντες
[500]	θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε. ~(Φιλοκλέων)	~καὶ	μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων
[850]	εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖς. ~(Χορός)	~καὶ	μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖς
[700]	~σὺ δὲ παρὼν δέχου. ~(Βδελυκλέων)	~καὶ	μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων
[850]	κύνειος, ἢν ἅπαξ ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων)	~καὶ	μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης
[500]	οὗτός ~σ᾽ ἐθέλει κρατῆσαι. ~(Βδελυκλέων)	~καὶ	μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽
[1150]	~ὅτῳ; Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ. ~(Φιλοκλέων)	~καὶ	μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶν. ~(Βδελυκλέων)
[200]	γε παρακαλοῦσ᾽ ἀεί, ~λύχνους ἔχοντες	καὶ	μινυρίζοντες μέλη ~ἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα, ~οἷς
[450]	~(Χορός) ~σοὐς λόγους ὦ μισόδημε	καὶ	μοναρχίας ἐραστά, ~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ
[250]	γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν,	~καὶ	μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ ~ἀλλ᾽
[1200]	ὁ Σέλλου δέξεται, ~ἀυὴρ σοφὸς	καὶ	μουσικός, κᾆτ᾽ ᾄσεται· ~χρήματα καὶ
[850]	ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω	~καὶ	μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν,
[100]	πατὴρ ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθε	~καὶ	μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς. ἀλλ᾽ ἄθρει
[600]	μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι	καὶ	νεόκοπτον, ~ἢν μή τι λέγῃς,
[50]	ἀνίσταται, ~ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳ.	~καὶ	νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ
[1350]	~ἄγειν ταύτην λαβὼν ~ἀφελόμενός σε	καὶ	νομίσας εἶναι σαπρὸν ~κοὐδὲν δύνασθαι
[1250]	πλευραῖς τέγους. ~ὡς εὖ κατηρέψασθε	καὶ	νουβυστικῶς ~κεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε
[700]	μὴ τούτους ~ἐγχάσκειν σοι στομφάζοντας.	~καὶ	νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχειν ~ὅ
[400]	δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά; ~δηλαδή·	καὶ	νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν
[500]	γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ, εἰ	καὶ	νῦν ἐγὼ ~τὸν πατέρ᾽ ὅτι
[350]	~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός) ἀλλὰ	καὶ	νῦν ἐκπόριζε ~μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽
[1050]	~ὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ	καὶ	νῦν ἔτι ~μηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι
[1000]	καταδωροδοκῆσαι, ~ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι	καὶ	νυνὶ πολεμεῖ· φησίν τε μετ᾽
[500]	~ἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόν. ~(Φιλοκλέων)	καὶ	ξίφος γέ μοι δότε. ~ἢν
[300]	~τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ	καὶ	ξύλα κὤψον· ~ἒ ἔ- σὺ
[100]	~δύου πάλιν· φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι	καὶ	ξύλον. ~ἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽
[1200]	δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανε ~ξυμποτικὸς εἶναι	καὶ	ξυνουσιαστικός. ~(Φιλοκλέων) πῶς οὖν κατακλινῶ;
[450]	~ὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι	καὶ	ξυνωμόται, ~ἤν τε μεῖζον ἤν
[450]	ξυνήγορος ~ταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ	καὶ	ξυνωμότας καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽ ἂν
[950]	~κλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε	καὶ	ξυνωμότης. ~(Βδελυκλέων) ~μὰ Δἴ ἀλλ᾽
[450]	ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστά,	~καὶ	ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα
[600]	ποππύζουσιν ~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντες	~καὶ	πάνυ σεμνοί. ~καὶ σὺ δέδοικάς
[600]	πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ	~καὶ	παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ τὸ>
[150]	~(Βδελυκλέων) ~πονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης	καὶ	παράβολος. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ πονηρός; οὐ
[1250]	γὰρ οἴνου γίγνεται ~καὶ θυροκοπῆσαι	καὶ	πατάξαι καὶ βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν
[850]	μᾶλλον ~τῶν γραψαμένων ~κἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων,	~καὶ	παυσάμενον τῆς δυσκολίας ~ἀπὸ τῆς
[650]	ὀβολούς, ἀγαπᾷς· οὓς αὐτὸς ἐλαύνων	~καὶ	πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ
[650]	κατένασθεν, ~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου	καὶ	πεντήκοντα τάλαντα. ~(Φιλοκλέων) ~οὐδ᾽ ἡ
[500]	ὥς ~σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼν	~καὶ	περὶ τῶν ἁπάντων, ~εἴπερ, ὃ
[1050]	δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονες, ~ἀνδρικώτατον γένος	καὶ	πλεῖστα τήνδε τὴν πόλιν ~ὠφελῆσαν
[650]	μὰ Δί᾽ οὐ μέντοι. ~(Φιλοκλέων)	καὶ	ποῖ τρέπεται δὴ πειτα τὰ
[650]	οὓς αὐτὸς ἐλαύνων ~καὶ πεζομαχῶν	καὶ	πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας. ~καὶ
[1150]	Ἀσκώνδᾳ καλῶς, ~ἤδη γέρων ὢν	καὶ	πολιός, ἔχων δέ τοι ~πλευρὰν
[850]	αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν	καὶ	πρίνινον ἦθος, ~ἀντὶ σιραίου μέλιτος
[650]	καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας.	~καὶ	πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς, ὃ
[800]	~(Βδελυκλέων) ~καὶ πῦρ γε τουτί·	καὶ	προσέστηκεν φακῆ ~ῥοφεῖν, ἐὰν δέῃ
[1300]	αὐτοὺς ἐν μέρει, ~σκώπτων ἀγροίκως	καὶ	προσέτι λόγους λέγων ~ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν
[1000]	ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν ~ἀντωμοσίας	καὶ	προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλων, ~ὥστ᾽
[600]	~ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ	καὶ	προσκύψασα φιλήσῃ ~καὶ παππίζουσ᾽ ἅμα
[550]	μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν	καὶ	προστιθέασι ~κακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν,
[600]	ἅμα πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον,	καὶ	πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ με
[100]	αὐτοῦ τὴν νόσον βαρέως φέρει.	~καὶ	πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος ~ἀνέπειθεν
[650]	παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον·	~καὶ	πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως, μὴ
[800]	~ἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας. ~(Βδελυκλέων)	~καὶ	πῦρ γε τουτί· καὶ προσέστηκεν
[700]	πᾶσι λαγῴοις ~καὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν	καὶ	πυριάτῃ, ~ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες
[1050]	καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν	καὶ	πυρπολῶν, ~ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς
[1400]	~ἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματος,	~καί	πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα
[1250]	ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου	καὶ	ῥοᾶς ~δειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρου· ~πεινῇ
[150]	ἡλιαστικοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ὤθει τὸν ὄνον	καὶ	σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων)
[400]	ἐν δίκῃ τὸν Γοργίου. ~(Χορός)	~καὶ	σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν· ἀλλὰ
[1400]	δόξω λέγειν. ~Λᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε	καὶ	Σιμωνίδης· ~ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν,
[700]	αὐτοί, τὴν Εὔβοιαν διδόασιν ~ὑμῖν	καὶ	σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνους
[1250]	δὴ δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι	~καὶ	σκαιὸς οὐδεπώποτε· ~ἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ
[1150]	~(Φιλοκλέων) ἰδού. θεῶ τὸ σχῆμα,	καὶ	σκέψαι μ᾽ ὅτῳ ~μάλιστ᾽ ἔοικα
[900]	~κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός· οὐ	καὶ	σοὶ δοκεῖ ~ὦλεκτρυόν; νὴ τὸν
[1450]	~τυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴν ~φιλοπατρίαν	καὶ	σοφίαν ~ὁ Παίς ὁ Φιλοκλέωνος.
[50]	~ἐρᾷ τε τούτου, τοῦ δικάζειν,	καὶ	στένει ~ἢν μὴ πὶ τοῦ
[700]	δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοις	~καὶ	στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ, ~ἄξια
[1150]	ἢ καυνάκην; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ὦγαθέ,	~καὶ	στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι δείλαιος·
[600]	~βρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα	καὶ	στράτιον κατέπαρδεν. ~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην
[600]	οἱ πλουτοῦντες ~καὶ πάνυ σεμνοί.	~καὶ	σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτός·
[1400]	μέλει” ~(Ἀρτόπωλις) ἄληθες οὗτος; ~(Φιλοκλέων)	~καὶ	σὺ δή μοι Χαιρεφῶν ~γυναικὶ
[450]	ἦσθ᾽ ἄρα. ~ἀλλ᾽ ἄνες με	καὶ	σὺ καὶ σύ, πρὶν τὸν
[200]	Βυζαντίῳ ξυνῆμεν ~φρουροῦντ᾽ ἐγώ τε	καὶ	σύ· κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρ ~τῆς
[1400]	ἕκαστος εἰδείη τέχνην” ~οὕτω δὲ	καὶ	σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ Πιττάλου.
[450]	~ἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ	καὶ	σύ, πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖν.
[450]	ἄπιτε; παῖε τῷ ξύλῳ. ~(Ξανθίας)	~καὶ	σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν
[450]	~(Ξανθίας) ~ἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ	καὶ	σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷ.
[1450]	ὑπὸ ῥώμης· ~οἶον μυκτὴρ μυκᾶται	καὶ	~σφόνδυλος ἀχεῖ. ~(Ξανθίας) πῖθ᾽ ἑλλέβορον.
[1050]	κρεῖττον ἢ πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν	καὶ	~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν. ~εἴ τις ὑμῶν
[100]	φρυαγμοσεμνάκους τίνας. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ Ξανθία	καὶ	Σωσία, καθεύδετε; ~(Ξανθίας) οἴμοι. ~(Σωσίας)
[350]	παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ~ἐλέησον	καὶ	σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον·
[1350]	καταπροίξει Μυρτίας ~τῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος	καὶ	Σωστράτης, ~οὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ
[700]	ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεται	~καὶ	σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰς ~ἐς τὸ
[1050]	κἀξευρίσκειν ~στέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετε,	~καὶ	τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν, ~ἐσβάλλετέ
[550]	γράφομαι, τὴν τοῦ πλούτου καταχήνην·	~καὶ	τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων
[850]	μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖς	~καὶ	ταῖς εὐχαῖς ~φήμην ἀγαθὴν λέξομεν
[350]	~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν	καὶ	ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ~ἤν πως
[950]	προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύραν	~καὶ	τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν· εἰ δ᾽
[900]	τρύβλιον ~δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν,	~καὶ	τἄλλα, τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμένα.
[250]	καὶ λέγων ~ὡς φιλαθήναιος ἦν	καὶ	~τἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποι, ~διὰ
[950]	ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίει	~καὶ	τὰς ἀκάνθας, κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ
[800]	~φέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας	καὶ	τὰς γραφάς. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι διατρίβεις
[550]	~ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων	καὶ	τὰς μυίας ἀπαμύνει. ~σὺ δὲ
[1050]	~οἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους	καὶ	τὰς ὀφρῦς κεντούμενοι· ~ὥστε παρὰ
[650]	~κἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς	καὶ	τὰς πολλὰς ἑκατοστάς, ~πρυτανεῖα μέταλλ᾽
[550]	ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ.	~καὶ	ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν, τῶν δ᾽
[550]	~ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον,	καὶ	ταῦτα γέροντος; ~ὃν πρῶτα μὲν
[1150]	ποώποτ᾽ οὐδαμοῖ ~πλὴν ἐς Πάρον,	καὶ	ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρων. ~(Βδελυκλέων)
[1150]	κἀπαίδευτε, Θεογένης ἔφη ~τῷ κοπρολόγῳ	καὶ	ταῦτα λοιδορούμενος, ~μῦς καὶ γαλᾶς
[750]	δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε.	~καὶ	ταῦτα μέν νυν εὐλόγως, ἢν
[700]	σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνους,	~καὶ	ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες
[1400]	τὰ Πιττάλου. ~(Βδελυκλέων) ~οὕμοιά σου	καὶ	ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποις. ~(Κατήγορος)
[900]	παίςει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος,	~καὶ	ταῦτα τοῖς φεύγουσιν, ἀλλ᾽ ὀδὰξ
[250]	τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖς,	~καὶ	ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητε; ~οὐ
[250]	αὐτοῦ ~τὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος;	~καὶ	τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴη. ~ἦ μὴν
[400]	τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαι, ~ὦ Σμικυθίων	καὶ	Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνε;
[550]	ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοις ~ἄνδρες μεγάλοι	καὶ	τετραπήχεις· κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντι ~ἐμβάλλει
[200]	ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν,	~καὶ	τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον
[550]	τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃ	~καὶ	τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς
[200]	τῶν λίθων πρὸς τὴν θύραν,	~καὶ	τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς
[1100]	εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετε ~τοὺς τρόπους	καὶ	τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτους. ~πρῶτα
[550]	μοι. ~(Φιλοκλέων) εἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς	καὶ	τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς ~ἔνδον τούτων
[700]	~πόρνην, ἥτις τὸ πέος τρίψει	~καὶ	τὴν ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ
[350]	καλῴδιον εἶτα καθίμα ~δήσας σαυτὸν	καὶ	τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείθους. ~(Φιλοκλέων)
[150]	κἀνδρικῶς· κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαι.	~καὶ	τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ, καὶ τοῦ
[450]	~(Βδελυκλέων) ~ἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης	καὶ	τῆς κατοξείας βοῆς ~ἐς λόγους
[1200]	γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖν	~καὶ	τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν. ~(Φιλοκλέων)
[1000]	στόμαθ᾽ ἡνιοχήσας. ~ἀρθεὶς δὲ μέγας	καὶ	τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν
[300]	μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεται;	~καὶ>	τίνα πρόφασιν ἔχων; ~(Φιλοκλέων) ~οὐκ
[600]	τῇ γλώττῃ τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται,	~καὶ	τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν
[700]	μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖται,	~καὶ	τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν,
[900]	δεινότατα γὰρ ~ἔργων δέδρακε κἀμὲ	καὶ	τὸ ῥυππαπαῖ. ~ἀποδρὰς γὰρ ἐς
[1500]	~καρίδων ἀδελφοί· ~ταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτε,	~καὶ	τὸ Φρυνίχειον ~ἐκλακτισάτω τις, ὅπως
[350]	~τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ	καὶ	τοῖς ὀλοφυρμοῖς· ~ᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες
[1000]	αὐτὸν ~τοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν	καὶ	τοῖς πυρετοῖσιν, ~οἳ τοὺς πατέρας
[650]	τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν	καὶ	τοῖσιν ἅπασιν ~ὑπὸ τῶν ἀεὶ
[1450]	~πολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶ	~καὶ	τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν ~τυχὼν ἄπεισιν
[750]	οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖς ~δάκνων σεαυτὸν	καὶ	τὸν ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς οὖν
[1150]	ἀποβιβάζων τὸν πόδα. ~(Βδελυκλέων) ~φέρε	καὶ	τὸν ἕτερον. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς τοῦτόν
[550]	δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω	καὶ	τὸν θυμὸν καταθῶμαι. ~κἂν μὴ
[850]	πῦρ τις ἐξενεγκάτω ~καὶ μυρρίνας	καὶ	τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθεν, ~ὅπως ἂν
[650]	ὥς μου τὸν θῖνα ταράττεις,	~καὶ	τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον,
[350]	~τι, ποιήσω δακεῖν τὴν ~καρδίαν	καὶ	τὸν περὶ ψυχῆς ~δρόμον δραμεῖν,
[600]	με δεήσῃ ~ἐς σὲ βλέψαι	καὶ	τὸν ταμίαν, ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσει
[600]	ταμίαν, ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσει ~καταρασάμενος	καὶ	τονθορύσας. ἀλλ᾽ ἢν μή μοι
[600]	~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω	καὶ	τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω, ~(Φιλοκλέων)
[150]	ἔρχομαι. ~καὶ τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ,	καὶ	τοῦ μοχλοῦ ~φύλατθ᾽ ὅπως μὴ
[700]	πυριάτῃ, ~ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες	καὶ	τοῦ ν Μαραθῶνι τροπαίου. ~νῦν
[850]	~ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμου	~καὶ	τοῦ νείκους ξυνεβήτην. ~(Βδελυκλέων) ~εὐφημία
[550]	οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ	καὶ	τοῦ πλούτου καταχήνη; ~(Βδελυκλέων) ~δεύτερον
[700]	~βούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι·	καὶ	τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοι,
[400]	~οἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε	καὶ	τοὺς δακτύλους. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ Μίδα
[650]	ἐν ἀρχαῖς ~αὐτούς τ᾽ εἶναι	καὶ	τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας;
[1000]	τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ	καὶ	τοὺς πάππους ἀπέπνιγον, ~κατακλινόμενοί τ᾽
[400]	οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα, ~καὶ κυνᾶς·	καὶ	τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει,
[1450]	~τἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο·	~καὶ	τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους
[550]	παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκει ~τὰς θηλείας	καὶ	τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός, ἐγὼ
[700]	πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ·	καὶ	τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοι ~ἐνστάζουσιν κατὰ
[750]	ὃς λέγων. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ὅσον	καὶ	τοῦτο δῆτα κερδανεῖς. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ
[500]	τὴν Ἑλλάδα. ~(Φιλοκλέων) ~πάνυ γε,	καὶ	τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι θέλω. ~(Βδελυκλέων)
[650]	τὸν ἄλλον ~ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον	καὶ	τραγαλιζοντα τὸ μηδέν, ~σὲ μὲν
[950]	ταλαιπωρουμένους. ~οὗτος γὰρ ὁ Λάβης	καὶ	τραχήλι᾽ ἐσθίει ~καὶ τὰς ἀκάνθας,
[1100]	~(Φιλοκλέων) ~ἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν	καὶ	τρέφειν, ~ὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν
[0]	~ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα	καὶ	τριβώνια· ~κἄπειτα τούτοις τοῖς προβάτοισι
[1250]	~ἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματος,	~καὶ	τρὶς μακάριαι τοῦ πὶ ταῖς
[650]	~ὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι	καὶ	τρυφερανθείς, ~ἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν
[400]	~(Χορός) ~ταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ	καὶ	τυραννίς ἐστιν ἐμφανής; ~ὦ πόλις
[600]	μὲν ἡ θυγάτηρ με ~ἀπονίζῃ	καὶ	τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα
[250]	ποιεῖν ὑετὸν μάλιστα. ~δεῖται δὲ	καὶ	τῶν καρπίμων ἅττα μή στι
[1300]	γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸν	~καὶ	τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος; ~καίτοι
[100]	ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν ὑδρορροῶν	~καὶ	τῶν ὀπῶν· ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽
[600]	κατερύκεις, ~ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες	καὶ	ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. ~(Βδελυκλέων) ~ἔμπλησο λέγων·
[1000]	πολλὰ χέασθαι· ~μετὰ τοῦτο δὲ	καὶ	φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόν,
[400]	Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων	καὶ	Φερέδειπνε; ~πότε δ᾽ εἰ μὴ
[450]	μοναρχίας ἐραστά, ~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ	καὶ	φορῶν κράσπεδα ~στεμμάτων τήν θ᾽
[500]	ἔχω ~ταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν	καὶ	φρονῶν τυραννικά. ~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ
[400]	τοὺς δακτύλους. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ Μίδα	καὶ	Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύα,
[950]	~(Βδελυκλέων) ~ὅ τι; σοῦ προμάχεται	καὶ	φυλάττει τὴν θύραν ~καὶ τἄλλ᾽
[1350]	ἐμαυτοῦ χρημάτων ~νέος γάρ εἰμι	καὶ	φυλάττομαι σφόδρα. ~τὸ γὰρ υἵδιον
[1400]	σοι ~ἣν ἂν σὺ τάξῃς,	καὶ	χάριν προσείσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ μὲν
[1150]	ἔχων δέ τοι ~πλευρὰν βαθυτάτην	καὶ	χέρας καὶ λαγόνα καὶ ~θώρακ᾽
[1350]	~(Βδελυκλέων) ~ὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ	καὶ	χοιρόθλιψ, ~ποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας
[400]	ἔσεσθαι, ~ὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη	καὶ	Χρήμων καὶ Φερέδειπνε; ~πότε δ᾽
[300]	τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν	καινὴν	ἐπίνοιαν, ~ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς
[850]	ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε, ~δέξαι τελετὴν	καινὴν	ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν,
[100]	τυμπάνῳ ~ᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ	καινὸν	ἐμπεσών. ~ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς
[500]	θἠμετέρου ~γυμνασίου δεῖ τι λέγειν	~καινόν,	ὅπως φανήσει ~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω μοι
[1050]	ποιητῶν ~ὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦντας	~καινόν	τι λέγειν κἀξευρίσκειν ~στέργετε μᾶλλον
[1000]	χώρας τῆσδε καθαρτήν, ~πέρυσιν καταπροὔδοτε	καινοτάταις	σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις, ~ἃς ὑπὸ
[850]	καινὴν ὦναξ, ἣν τῷ πατρὶ	καινοτομοῦμεν,	~(Παίς) όν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο
[1300]	~καὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος;	~καίτοι	παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν Λύκων ~Λυσίστρατος
[1450]	~φύσεος, ἣν ἔχοι τις ἀεί.	~καίτοι	πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθον· ~ξυνόντες γνώμαις
[1000]	γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖς·	~καίτοι	σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν
[900]	~(Σωσίας) ~κοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοι.	~καίτοι	τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται,
[950]	κατάβα κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι.	~καίτοι	τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ
[550]	σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασας. ~ἀλλὰ Θέωρος,	καίτοὐστὶν	ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων, ~τὸν
[1050]	δὴ ~αἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες. ~ἀλλὰ	κἀκ	τῶν λειψάνων δεῖ ~τῶνδε ῥώμην
[400]	πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ	κακά;	~δηλαδή· καὶ νῦν γε τούτω
[550]	ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασι	~κακὰ	πρὸς τοῖς οὖσιν, ἕως ἀνιῶν
[100]	οὐκ ἐπείθετο. ~εἶτ᾽ αὐτὸν ἀπέλου	κἀκάθαιρ᾽	ὁ δ᾽ οὐ μάλα. ~μετὰ
[750]	ψηφιεῖ μίαν μόνην. ~πάντως δὲ	κἀκεῖ	ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε. ~καὶ ταῦτα
[1350]	ἠργάσω. ~ἐὰν γένῃ δὲ μὴ	κακὴ	νυνὶ γυνή, ~ἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν
[1400]	~εἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς	κακῆς	γλώττης ποθὲν ~πυροὺς πρίαιο, σωφρονεῖν
[1250]	μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος ~καί με	κακίσταις”	ἔκνισε· κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς
[900]	δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~τυροῦ	κάκιστον	ἀρτίως ἐνήρυγεν ~ὁ βδελυρὸς οὗτος.
[400]	ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ	κάκιστον	θηρίον, ~οὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν
[0]	παῦε παῦε, μὴ λέγε· ~ὄζει	κάκιστον	τοὐνύπνιον βύρσης σαπρᾶς. ~(Σωσίας) ~εἶθ᾽
[0]	~(Σωσίας) ~Οὗτος τί πάσχεις ὦ	κακόδαιμον	Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν
[1150]	ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλα. ~(Φιλοκλέων)	~κακοδαίμων	ἐγώ, ~ὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον
[1500]	ἐκεινοσὶ μόνος. ~(Φιλοκλέων) τίς ὁ	κακοδαίμων	ἐστίν; ~(Ξανθίας) υἱὸς Καρκίνου ὁ
[1400]	τοι κλητῆρ᾽ ἔχει. ~(Κατήγορος) ~οἴμοι	κακοδαίμων.	προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρον ~ὕβρεως.
[200]	κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίας. ~(Βδελυκλέων) ~οἴμοι	κακοδαίμων,	στροῦθος ἁνὴρ γίγνεται· ~ἐκπτήσεται. ποῦ
[450]	παράπαν τοῦ πατρὸς ~μᾶλλον ἢ	κακοῖς	τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραι. ~(Χορός) οὐδὲ
[300]	ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν	κακόν,	~ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽
[0]	~φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας)	~κακὸν	ἆρα ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις
[1250]	ἀποτείσω μηδέν, ἤν τι δρῶ	κακόν.	~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ἴωμεν· μηδὲν
[0]	~(Ξανθίας) ~οἴμοι τί δῆτά μοι	κακὸν	γενήσεται ~ἰδόντι τοιοῦτον ἐνύπνιον; ~(Σωσίας)
[800]	πρῶτον εἰσαγάγω δίκην; ~τί τίς	κακὸν	δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳ; ~ἡ
[1250]	ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν	κακὸν	~καὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος;
[950]	μή, δάκνει. ~(Φιλοκλέων) ~αἰβοῖ. τί	κακόν	ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι; ~κακόν
[200]	που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς	κακόν	τι δράσῃ. ~(Παίς) ~τὸν πηλὸν
[1100]	μὴ λάλει. ~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τὸ	κακὸν	τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶν;
[950]	κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαι;	~κακόν	τι περιβαίνει με κἀναπείθομαι. ~(Βδελυκλέων)
[300]	ὑμῶν ~ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκους	~κακόν	τι ποιῆσαι. ~ἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ
[1250]	μεθυσθῶμεν διὰ χρόνου. ~(Φιλοκλέων) ~μηδαμῶς.	~κακὸν	τὸ πίνειν· ἀπὸ γὰρ οἴνου
[1450]	~τουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ	κακόν.	~(Φιλοκλέων) ~κλῇθρα χαλάσθω τάδε. καὶ
[150]	~ἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει	κακόν.	~(Φιλοκλέων) ~μὰ τὸν Δί᾽ οὐ
[50]	φιλο” μέν ἐστιν ἀρχὴ τοῦ	κακοῦ.	~ὁδὶ δέ φησι (Σωσίας) πρὸς
[950]	ἂν οὐδὲ γράμματα, ~ἵνα μὴ	κακουργῶν	ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγον. ~(Βδελυκλέων)
[1100]	εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα	κἀκπορίζομεν	βίον. ~ἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν
[600]	ταχὺ μάξῃ, ~τάδε κέκτημαι πρόβλημα	κακῶν,	σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. ~κἂν οἶνόν
[850]	τὸ χωρίον. ~(Βδελυκλέων) ἰδού. ~(Φιλοκλέων)	κάλει	νυν. ~(Βδελυκλέων) ταῦτα δή τίς
[800]	θᾶττον ἂν δίκην ~ἐκάλουν. ~(Φιλοκλέων)	~κάλει	νυν, ὡς κάθημαι γὼ πάλαι.
[1250]	παῖδα γάρ, κἂν ᾖ γέρων,	~καλεῖν	δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃ.
[1100]	~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν	καλεῖν	~δικαιότερον ἢ καυνάκην; ~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽
[800]	~ἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις	καλεῖν,	~ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν
[1050]	καὶ νῦν ἔτι ~μηδὲν Ἀττικοῦ	καλεῖσθαι	σφηκὸς ἀνδρικώτερον. ~ἆρα δεινὸς ἦ
[350]	σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες	καλέσαντες	~ὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν
[1400]	~ὕβρεως. ~(Βδελυκλέων) ~ὕβρεως; μὴ μὴ	καλέσῃ	πρὸς τῶν θεῶν· ~ἐγὼ γὰρ
[450]	ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας	καλῇ.	~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς
[1400]	ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων	καλῇ.	~(Βδελυκλέων) ~οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽
[450]	τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον	καλὴν	δίκην, ~οὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽
[850]	εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους. ~(Φιλοκλέων)	~κάλλιστα	τοίνυν· πάντα γὰρ πάρεστι νῷν
[550]	τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν	καλλίστην	ἀπολέξας. ~κἂν αὐλητής γε δίκην
[1350]	υἵδιον τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον	~κἄλλως	κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ~ταῦτ᾽ οὖν περί μου
[1250]	~οὔκ, ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι	καλοῖς	τε κἀγαθοῖς. ~ἢ γὰρ παρῃτήσαντο
[50]	~υἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον	καλόν,	~ἰὼν παρέγραψε πλησίον κημὸς καλός”
[250]	εἰπέ, ~τί βούλει με πρίασθαι	~καλόν;	οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους
[50]	καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε πλησίον κημὸς	καλός”	~τὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς ᾖδ᾽
[500]	δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖς ~θαλλοφόροι	καλούμεθ᾽	ἀντωμοσιῶν ~κελύφη. ~ἀλλ᾽ ὦ περὶ
[1300]	ἥξομέν σε προσκαλούμενοι. ~ἰὴ ἰεῦ,	καλούμενοι.	~ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν· ἆρά γ᾽
[1400]	τις ἕτερος, ὡς ἔοικεν, ἔρχεται	~καλούμενός	σε· τόν γέ τοι κλητῆρ᾽
[1400]	μή, τάχα ~κλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς	καλουμένους.	~(Φιλοκλέων) ~Αἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽
[1100]	πάντων θεῶν; ~(Βδελυκλέων) ~οἱ μὲν	καλοῦσι	Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκην. ~(Φιλοκλέων)
[1450]	~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς	καλῶ.	~εἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι
[350]	ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ	καλῴδιον	εἶτα καθίμα ~δήσας σαυτὸν καὶ
[1300]	~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς παῖ παῖ”	καλῶν.	~εἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν
[1000]	γάρ σ᾽ ὦ πάτερ ~θρέψω	καλῶς,	ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ~ἐπὶ
[600]	ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσειν.	~καλῶς	γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ
[750]	ἀπολογούμενον. ~(Φιλοκλέων) ~πῶς οὖν διαγιγνώσκειν	καλῶς	δυνήσομαι ~ὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽
[1450]	~εἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι	καλῶς,	~ἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτω. ~φησίν
[1350]	ἐθεώρουν ἐγώ, ~Ἐφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ	καλῶς	~ἤδη γέρων ὤν· εἶτα τῇ
[1150]	γ᾽ αὐτίκα ~Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ	καλῶς,	~ἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός,
[750]	λήψομαι. ~(Βδελυκλέων) παρ᾽ ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων)	καλῶς,	~ὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽
[1200]	ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει	καλῶς.	~(Φιλοκλέων) ~ἄληθες; ὡς οὐδεὶς Διακρίων
[1350]	~ὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ	κἄμ᾽	ἔοικε θεῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[500]	Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματα; ~(Ξανθίας)	κἀμέ	γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα
[900]	τουτονί. δεινότατα γὰρ ~ἔργων δέδρακε	κἀμὲ	καὶ τὸ ῥυππαπαῖ. ~ἀποδρὰς γὰρ
[1000]	Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ	καμήλου.	~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν
[0]	αὐτὸν ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς Σαβάζιον.	~κἀμοὶ	γὰρ ἀρτίως ἐπεστρατεύσατο ~Μῆδός τις
[1200]	~χρήματα καὶ βίαν ~Κλειταγόρᾳ τε	κἀμοὶ	~μετὰ Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων) ~πολλὰ δὴ
[900]	ποιεῖν δυνήσεται, ~ἢν μή τι	κἀμοί	τις προβάλλῃ τῷ κυνί; ~(Φιλοκλέων)
[600]	παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων,	~κἀν	μακάρων δικάζειν ~αὐτὸς ἔδοξα νήσοις,
[0]	ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν	κἀν	οὐρανῷ ~κἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον
[0]	γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν οὐρανῷ	~κἀν	τῇ θαλάττῃ θηρίον τὴν ἀσπίδα;
[800]	ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκας,	~κἀν	τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴρ
[550]	περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαι.	~κἀν	τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽
[650]	καὶ τρυφερανθείς, ~ἥκειν εἴπῃ πρῲ	κἀν	ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν
[750]	τὸ πῦρ καθήμενος· ~ὕοντος εἴσει·	κἄν	ἔγρῃ μεσημβρινός, ~οὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει
[1050]	τῆς ἐγκεντρίδος, ~ῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω,	κἂν	ἄμουσος ᾖ τὸ πρίν. ~ἐσμὲν
[550]	τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσι.	~κἂν	ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ
[600]	τὸ δικαστήριον, ~ὦ Ζεῦ βασιλεῦ”	~κἂν	ἀστράψω, ποππύζουσιν ~κἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ
[550]	εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας.	~κἂν	αὐλητής γε δίκην νικᾷ, ταύτης
[50]	πασπάλην. ~ἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ	κἂν	ἄχνην, ὅμως ἐκεῖ ~ὁ νοῦς
[800]	τι. ~(Φιλοκλέων) τοῦτ᾽ αὖ δεξιόν·	~κἂν	γὰρ πυρέττω, τόν γε μισθὸν
[150]	~νουμηνία γάρ ἐστιν. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν	κἂν	ἐγὼ ~αὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄν;
[1250]	ἔστιν ὦ παῖ; παῖδα γάρ,	κἂν	ᾖ γέρων, ~καλεῖν δίκαιον ὅστις
[550]	γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαι.	~κἂν	μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα, τὰ παιδάρι᾽
[550]	τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι.	~κἂν	Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει
[600]	πρόβλημα κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν.	~κἂν	οἶνόν μοι μὴ γχῇς σὺ
[1050]	τὰς κιβωτοὺς ~μετὰ τῶν μήλων.	κἂν	ταῦτα ποιῆθ᾽ ~ὑμῖν δι᾽ ἔτους
[650]	δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν,	κἂν	ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ κοινωνῶν τῶν
[650]	~οὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις,	κἂν	χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαι. ~(Βδελυκλέων)
[950]	μαλάττομαι; ~κακόν τι περιβαίνει με	κἀναπείθομαι.	~(Βδελυκλέων) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽
[350]	αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαι	~κἀνασπαστὸν	ποιεῖν εἴσω, τί ποιήσετε; φράζετε
[600]	πάντως γάρ τοι παίςει ποτὲ	κἀναφανήσει	~πρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς
[650]	~ἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ	κἀναφοβοῦντες,	~δώσετε τὸν φόρον, ἢ βροντήσας
[150]	~(Βδελυκλέων) ~πιέζέ νυν σφόδρα, ~εὖ	κἀνδρικῶς·	κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαι. ~καὶ
[450]	πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ	κἀνδρικῶς,	~ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι; σὺ
[900]	τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν ~κατεσικέλιζε	κἀνέπλητ᾽	ἐν τῷ σκότῳ ~(Φιλοκλέων) ~νὴ
[1400]	ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι	κανθάροις.	~(Χορός) ζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας
[1400]	δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς, ὡς ὁ	κάνθαρός	ποτε ~(Βδελυκλέων) ~οἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ
[150]	~τὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς	κανθηλίοις·	~νουμηνία γάρ ἐστιν. ~(Βδελυκλέων) οὔκουν
[150]	ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλιν.	~κάνθων	τί κλάεις; ὅτι πεπράσει τήμερον;
[350]	μή ποτέ σου παρὰ τὰς	κάννας	οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδω. ~(Βδελυκλέων) οὗτος
[1450]	πράγματα. ~(Φιλοκλέων) ~θέρε νυν ἀνείπω	κἀνταγωνιστὰς	καλῶ. ~εἴ τις τραγῳδός φησιν
[950]	ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενα ~αἰτεῖτε	κἀντιβολεῖτε	καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα
[1350]	μ᾽ ἀπώλεσεν ~τῇ δᾳδὶ παίων,	κἀξέβαλεν	ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην
[400]	ἐξολοῦμεν· ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφε ~δεῦρο	κἀξείρας	τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν
[1050]	τοὺς ζητοῦντας ~καινόν τι λέγειν	κἀξευρίσκειν	~στέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετε, ~καὶ
[650]	τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντα·	~κἄξω	τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ
[400]	οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοι ~διφθερῶν	κἀξωμίδων,	ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα, ~καὶ
[1350]	μέσῳ; ~(Φιλοκλέων) ἡ πίττα δήπου	καομένης	ἐξέρχεται. ~(Βδελυκλέων) ~ὁ δ᾽ ὄπισθεν
[850]	ἀφελέσθαι. ~(Χορός) ξυνευχόμεσθα ταὐτά> σοι	κἀπᾴδομεν	~νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένων.
[1150]	καὶ γαλῆ” ~(Βδελυκλέων) ~ὦ σκαιὲ	κἀπαίδευτε,	Θεογένης ἔφη ~τῷ κοπρολόγῳ καὶ
[100]	ὅσ᾽ ἦν τετρημένα ~ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι	κἀπακτώσαμεν,	~ὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ
[600]	οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων,	κἄπειθ᾽	ἥκονθ᾽ ἅμα πάντες ~ἀσπάζωνται διὰ
[550]	~τὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται·	κἄπειθ᾽	ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν ~ὥσπερ
[300]	με κεραυνῷ ~διατινθαλέῳ σπόδισον ταχέως,	~κἄπειτ᾽	ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας ~εἰς ὀξάλμην
[1250]	θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖν,	~κἄπειτ᾽	ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύων.	~κἄπειτ᾽	ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ κύον κύον,
[100]	δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ κέκραγεν ἐμβάδας,	~κἄπειτ᾽	ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει πρῲ πάνυ,
[750]	~ἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσιν,	~κἄπειτ᾽	ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων·
[1400]	γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆς.	~κἄπειτ᾽	ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος·
[550]	δρυφάκτοις ~ἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις·	κἄπειτ᾽	εὐθὺς προσιόντι ~ἐμβάλλει μοι τὴν
[250]	τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί·	~κἄπειτ᾽	ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ
[600]	μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ,	~κἄπειτα	καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, φάγε
[0]	ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν,	~κἄπειτα	ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. ~(Σωσίας) ~οὐδὲν
[0]	συγκαθήμενα, ~βακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνια·	~κἄπειτα	τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκει ~δημηγορεῖν
[350]	ὦ βέλτιστε καθίει ~σαυτὸν θαρρῶν	κἀπευξάμενος	τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσιν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ
[850]	τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον ~τῶν γραψαμένων	~κἀπιδακρύειν	ἀντιβολούντων, ~καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίας
[1350]	κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ~ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν	κἀπιθήκην	τέτταρας. ~(Βδελυκλέων) ~ὁρᾷς ἃ δέδρακας;
[250]	μή στι πρῷα ~ὕδωρ γενέσθαι	κἀπιπνεῦσαι	βόρειον αὐτοῖς. ~τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽
[750]	κῆρύξ φησι, τίς ἀψήφιστος; ἀνιστάσθω.	~κἀπισταίην	ἐπὶ τοῖς κημοῖς ~ψηφιζομένων ὁ
[850]	~(Φιλοκλέων) ~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ	κἀπιχωρίως.	~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ
[100]	Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ	κάπνη	ψοφεῖ; ~οὗτος τίς εἶ σύ;
[150]	οὐδεὶς ἀνήρ, ~ὅστις πατρὸς νυνὶ	Καπνίου	κεκλήσομαι. ~(Σωσίας) ὅδε> τὴν θύραν
[300]	μέγα βροντήσας ~ἤ με ποίησον	καπνὸν	ἐξαίφνης ~ἢ Προξενίδην ἢ τὸν
[100]	~οὗτος τίς εἶ σύ; ~(Φιλοκλέων)	καπνὸς	ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαι. ~(Βδελυκλέων) καπνός; φέρ᾽
[100]	~(Φιλοκλέων) καπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαι. ~(Βδελυκλέων)	καπνός;	φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ.
[450]	καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ	καπνῷ.	~(Σωσίας) ~οὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς
[1050]	ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαρος, ~τῷ	καπνῷ	τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ
[100]	Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος	καπνῶν.	~ἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε, ποῦ
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν	κἀπόβαιν᾽	ἐρρωμένως ~ἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσας.
[300]	ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργων	~κἀποκλῄων	τῇ θύρᾳ; λέξον· ~πρὸς εὔνους
[800]	τὰς γραφάς. ~(Φιλοκλέων) ~οἴμοι διατρίβεις	κἀπολεῖς	τριψημερῶν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην
[950]	αὕτη νταῦθ᾽ ἔνι. ~(Βδελυκλέων) ἐξηπάτηται	κἀπολέλυκεν	οὐχ ἑκών. ~φέρ᾽ ἐξεράσω. ~(Φιλοκλέων)
[400]	~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολιν ~ὄντα	κἀπολούμενον,	ὅτι ~τόνδε λόγον ἐσφέρει, ~μὴ
[950]	ἐπὶ τὸν ὕστερον ~μύσας παρᾷξον	κἀπόλυσον	ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ δῆτα·
[1200]	ποίας χάρακας; ἀλλ᾽ ὡς ἢ	κάπρον	~ἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών, ἢ
[450]	~ὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων	κάρδαμα.	~(Βδελυκλέων) ~παῖε παἶ ὦ Ξανθία
[350]	γρύξῃ ~τι, ποιήσω δακεῖν τὴν	~καρδίαν	καὶ τὸν περὶ ψυχῆς ~δρόμον
[1150]	ἐπέρδετο, ~ἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ	Καρδοπίων	τὴν μητέρα. ~(Βδελυκλέων) ~μή μοί
[1500]	ψάμαθον ~καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτου,	~καρίδων	ἀδελφοί· ~ταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτε, ~καὶ
[1500]	τὴν τραγῳδίαν ποιεῖ. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ	Καρκίν᾽	ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίας, ~ὅσον
[1500]	~(Ξανθίας) ἀλλ᾽ ᾠζυρὲ ~ἕτερος τραγῳδὸς	Καρκινίτης	ἔρχεται, ~ἀδελφὸς αὐτοῦ. ~(Φιλοκλέων) νὴ
[1500]	ὁ κακοδαίμων ἐστίν; ~(Ξανθίας) υἱὸς	Καρκίνου	ὁ μέσατος. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ οὗτός
[1500]	~προσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν	Καρκίνου.	~(Φιλοκλέων) ~τουτὶ τί ἦν τὸ
[1500]	οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε	καρκίνους·	~προσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν
[250]	μάλιστα. ~δεῖται δὲ καὶ τῶν	καρπίμων	ἅττα μή στι πρῷα ~ὕδωρ
[500]	~ἥτις ἡ τιμή στί σοι	καρπουμένῳ	τὴν Ἑλλάδα. ~(Φιλοκλέων) ~πάνυ γε,
[50]	~ἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε	κάρυ᾽	ἐκ φορμίδος ~δούλω διαρριπτοῦντε τοῖς
[200]	πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαι. ~(Χορός)	~κάρφος	χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον
[1000]	εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ	καρχαρόδοντι,	~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν
[1350]	~τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με,	κἄστι	δύσκολον ~κἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ~ταῦτ᾽ οὖν
[600]	~(Φιλοκλέων) ~ὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται	κἄστιν	οὐκ ἐν αὑτοῦ. ~(Βδελυκλέων) ~ἦ
[1050]	~ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαις, ~καὶ	κατ᾽	αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες
[750]	παρ᾽ ἐμοῦ. ~(Φιλοκλέων) καλῶς, ~ὁτιὴ	κατ᾽	ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαι.
[1150]	~ἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ	κατ᾽	οἰκίαν ~ἐκεῖνον ὡς οὕτω ποτ᾽
[1150]	ἀνθρωπίνων, ~οἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς	κατ᾽	οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ἐγᾦδα τοίνυν τῶν
[750]	νυν εὐλόγως, ἢν ἐξέχῃ ~ἕλη	κατ᾽	ὄρθρον, ἡλιάσει πρὸς ἥλιον· ~ἐὰν
[1200]	δέξεται, ~ἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός,	κᾆτ᾽	ᾄσεται· ~χρήματα καὶ βίαν ~Κλειταγόρᾳ
[600]	ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου μεστόν,	κᾆτ᾽	ἐγχέομαι κλίνας· οὗτος δὲ κεχηνὼς
[1250]	~ὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ·	κᾆτ᾽	ἐς γέλων ~τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας,
[700]	καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοι ~ἐνστάζουσιν	κατὰ	μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽
[700]	διδόασιν ~ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται	κατὰ	πεντήκοντα μεδίμνους ~ποριεῖν· ἔδοσαν δ᾽
[650]	περιπεφθείς. ~κᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν	κατὰ	πεντήκοντα τάλαντα ~ἀπὸ τῶν πόλεων
[1450]	γ᾽ ἐκλακτίζων. ~πρωκτὸς χάσκει. ~(Ξανθίας)	κατὰ	σαυτὸν ὅρα. ~(Φιλοκλέων) ~νῦν γὰρ
[350]	ξὺν ὅπλοις ~ἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι	~κατὰ	τὰς διόδους σκοπιωροῦνται, ~τὼ δὲ
[350]	μὴ καταβήσει; ~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας	κατὰ	τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι
[100]	μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς. ἀλλ᾽ ἄθρει	~κατὰ	τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως
[700]	τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου	κατὰ	τῆς χειρὸς καταχεῖται, ~καὶ τὸ
[0]	παρακινδύνευ᾽ ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ	~κατὰ	τοῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται
[500]	ἢν ταῦτα παρακελεύῃ; ~(Χορός) ~μὴ	κατὰ	τὸν νεανίαν ~τονδὶ λέγων. ὁρᾷς
[350]	ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους ~ἵεις σαυτὸν	κατὰ	τοῦ τείχους ταχέως, ὅτε Νάξος
[1200]	θέασαι, κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον· ~ὕδωρ	κατὰ	χειρός· τὰς τραπέζας ἐσφέρειν· ~δειπνοῦμεν·
[700]	ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες	κατὰ	χοίνικα κριθῶν. ~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ
[750]	νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖν·	~κᾆτα	βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσα· ~κᾆθ᾽ εἷλκον
[200]	~φρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ·	κᾆτα	περιπατοῦντε νύκτωρ ~τῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽
[950]	δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα κατάβα	κατάβα.	~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ κατάβα
[950]	καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα κατάβα	κατάβα	κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ
[950]	κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων) ~κατάβα	κατάβα	κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι
[950]	~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων)	~κατάβα	κατάβα κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι.
[950]	κατάβα. ~(Βδελυκλέων) καταβήσομαι. ~καίτοι τὸ	κατάβα	τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ ~ἐξηπάτηκεν.
[700]	τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας	καταβάλλω.	~ἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν
[1500]	πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων. ~ἀτὰρ	καταβατέον	γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ,
[300]	~ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ	καταβῆναι	δεῦρο ποιήσει. ~(Φιλοκλέων) ~τίς ἂν
[350]	μιαρώτατε τί ποιεῖς; οὐ μὴ	καταβήσει;	~(Βδελυκλέων) ~ἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν
[950]	~κατάβα κατάβα κατάβα κατάβα. ~(Βδελυκλέων)	καταβήσομαι.	~καίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς
[950]	δὴ πάνυ ~ἐξηπάτηκεν. ἀτὰρ ὅμως	καταβήσομαι.	~(Φιλοκλέων) ~ἐς κόρακας. ὡς οὐκ
[1400]	ἄν μοι δοκεῖς” ~(Ἀρτόπωλις) ~καὶ	καταγελᾷς	μου; προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶ
[500]	ἁμαρτάνεις. ~(Φιλοκλέων) ἐξαμαρτάνω δικάζων; ~(Βδελυκλέων)	καταγελώμενος	μὲν οὖν ~οὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽
[100]	ἰπνὸν εἰσελήλυθε ~καὶ μυσπολεῖ τι	καταδεδυκώς.	ἀλλ᾽ ἄθρει ~κατὰ τῆς πυέλου
[1250]	τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς	καταδιηλλάγην,	~ἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος
[1000]	ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας	καταδωροδοκῆσαι,	~ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ
[650]	γίγνεται ἡμῖν. ~ἀπὸ τούτου νυν	κατάθες	μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦ ~ἓξ
[550]	ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν	καταθῶμαι.	~κἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα, τὰ
[1200]	δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν	κατακείμενος	~ᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶς·
[350]	τι πάθω γώ, ~ἀνελόντες καὶ	κατακλαύσαντες	θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοις.
[150]	γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαι. ~καὶ τῆς	κατακλῇδος	ἐπιμελοῦ, καὶ τοῦ μοχλοῦ ~φύλατθ᾽
[1200]	δυοῖν. ~(Βδελυκλέων) ~παὖ· ἀλλὰ δευρὶ	κατακλινεὶς	προσμάνθανε ~ξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός.
[1200]	~(Βδελυκλέων) εὐσχημόνως. ~(Φιλοκλέων) ὡδὶ κελεύεις	κατακλινῆναι;	~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων) πῶς δαί;
[1000]	νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγον,	~κατακλινόμενοί	τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ
[1200]	καὶ ξυνουσιαστικός. ~(Φιλοκλέων) πῶς οὖν	κατακλινῶ;	φράζ᾽ ἀνύσας. ~(Βδελυκλέων) εὐσχημόνως. ~(Φιλοκλέων)
[950]	κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες. ~φησὶ	κατακνῆσαι.	~(Φιλοκλέων) ~νὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεται.
[1450]	ἦν, βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις	~κατακοσμῆσαι	πράγμασιν; ~(Ξανθίας) ~νὴ τὸν Διόνυσον
[550]	ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ	καταλείπων	παῖδ᾽ ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ
[0]	ὦ κακόδαιμον Ξανθία; ~(Ξανθίας) ~φυλακὴν	καταλύειν	νυκτερινὴν διδάσκομαι. ~(Σωσίας) ~κακὸν ἆρα
[50]	οὐδὲ πασπάλην. ~ἢν δ᾽ οὖν	καταμύσῃ	κἂν ἄχνην, ὅμως ἐκεῖ ~ὁ
[450]	ὅταν ξυνήγορος ~ταὐτὰ ταῦτα σου	καταντλῇ	καὶ ξυνωμότας καλῇ. ~(Βδελυκλέων) ~ἆρ᾽
[1100]	αὕτη γέ τοι ~ἐρίων τάλαντον	καταπέπωκε	ῥᾳδίως. ~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽
[100]	δὲ τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοις	~καταπετάσαντες	ἐν κύκλῳ φυλάττομεν. ~ἔστιν δ᾽
[1500]	μέσατος. ~(Φιλοκλέων) ~ἀλλ᾽ οὗτός γε	καταποθήσεται·	~ἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλου.
[1350]	τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ. ~οὔτοι	καταπροίξει	μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶν.
[1350]	~(Ἀρτόπωλις) ~οὔτοι μὰ τὼ θεὼ	καταπροίξει	Μυρτίας ~τῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ
[1000]	τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήν, ~πέρυσιν	καταπροὔδοτε	καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις, ~ἃς
[0]	λέξον πρότερος. ~(Ξανθίας) ~ἐδόκουν αἰετὸν	~καταπτόμενον	ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυ
[650]	ἀπάγχει, ~ὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι	κατάπυγον,	Χαιρέου υἱός, ~ὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς
[50]	ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος, ~ἐπεὶ	καταπύγων	ἐστὶν ὅ γε Φιλόξενος. ~(Ξανθίας)
[600]	τὸν ταμίαν, ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσει	~καταρασάμενος	καὶ τονθορύσας. ἀλλ᾽ ἢν μή
[1150]	~(Βδελυκλέων) ~ἄγε νυν ὑπολύου τὰς	καταράτους	ἐμβάδας, ~τασδὶ δ᾽ ἀνύσας ὑπόδυθι”
[200]	ὅλμον, ~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου	κατασχίσαντες	αὐτόν. ~ἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες, ὡς
[0]	~κατὰ τοῖν κόραιν ὕπνου τι	καταχεῖται	γλυκύ. ~(Ξανθίας) ~ἀλλ᾽ ἦ παραφρονεῖς
[700]	νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς	καταχεῖται,	~καὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι
[550]	ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου	καταχήνη;	~(Βδελυκλέων) ~δεύτερον αὖ σου τουτὶ
[550]	τουτὶ γράφομαι, τὴν τοῦ πλούτου	καταχήνην·	~καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις
[1400]	ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματος, ~καί πως	κατεάγη	τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα· ~ἐτύγχανεν
[1400]	φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε	~κατέαξ᾽	ἐχῖνον. ~(Κατήγορος) ταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαι.
[1350]	τῇ πυγμῇ θενὼν ~ὁ πρεσβύτερος	κατέβαλε	τὸν νεώτερον. ~πρὸς ταῦτα τηροῦ
[1300]	πολλῶν κἀγαθῶν, ~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει	κατεγέλα	~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένον ~κἄτυπτεν
[800]	ἰπνὸν ὑφαρπάσας ~τροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν	κατεδήδοκεν;	~(Βδελυκλέων) ~τοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα
[250]	ἦν καὶ ~τἀν Σάμῳ πρῶτος	κατείποι,	~διὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽ ἴσως
[50]	σοφῶς ὀνείρατα; ~(Ξανθίας) ~φέρε νυν	κατείπω	τοῖς θεαταῖς τὸν λόγον, ~ὀλίγ᾽
[100]	εἰς Αἴγιναν, εἶτα ξυλλαβὼν ~νύκτωρ	κατέκλινεν	αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ, ~ὁ δ᾽
[950]	ἔτυχες. ἀπόκριναι σαφῶς, ~εἰ μὴ	κατέκνησας	τοῖς στρατιώταις ἅλαβες. ~φησὶ κατακνῆσαι.
[650]	κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ	κατένασθεν,	~γίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ
[600]	σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον	κατέπαρδεν.	~ἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω
[1500]	τῆς εὐπαιδίας, ~ὅσον τὸ πλῆθος	κατέπεσεν	τῶν ὀρχίλων. ~ἀτὰρ καταβατέον γ᾽
[600]	ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν	κατερεῖξαι.	~(Βδελυκλέων) ~χαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς
[600]	τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ	κατερύκεις,	~ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ
[950]	οὖν ὄφελος, τὸν τυρὸν εἰ	κατεσθίει;	~(Βδελυκλέων) ~ὅ τι; σοῦ προμάχεται
[1100]	ἡμῶν τοῦ φόρου ~τὸν πόνον	κατεσθίουσιν,	οὐ ταλαιπωρούμενοι. ~τοῦτο δ᾽ ἔστ᾽
[900]	ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν	~κατεσικέλιζε	κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ ~(Φιλοκλέων)
[1050]	ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναι, ~καὶ	κατεστρεψάμην	~τοὺς ἐναντίους, πλέων ἐκεῖσε ταῖς
[700]	~καὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι	κατέχειν,	ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμι. ~(Βδελυκλέων)
[800]	πατρὶ ~εἰσακτέον μοι· σὺ δὲ	κατηγόρει	παρών. ~(Σωσίας) ~μὰ Δί᾽ οὐκ
[900]	~σίγα, κάθιζε· σὺ δ᾽ ἀναβὰς	κατηγόρει.	~(Φιλοκλέων) ~φέρε νυν ἅμα τήνδ᾽
[450]	ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις	κατηγορῇ,	~ἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽
[900]	κεκλάγξομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἰοὺ ἰού. ~ὅσας	κατηγόρησε	τὰς πανουργίας. ~κλέπτον τὸ χρῆμα
[800]	ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύων	~κατηγορήσειν,	ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν. ~(Βδελυκλέων)
[1400]	καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποις.	~(Κατήγορος)	~ἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς
[1400]	τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχει.	~(Κατήγορος)	~οἴμοι κακοδαίμων. προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ
[1400]	λοιπόν, ἢ σύ μοι φράσεις;	~(Κατήγορος)	~σὺ λέγε. δικῶν γὰρ οὐ
[1400]	Συβάρει γυνή ποτε ~κατέαξ᾽ ἐχῖνον.	~(Κατήγορος)	ταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαι. ~(Φιλοκλέων) ~οὑχῖνος
[1400]	ἐπρίω, νοῦν ἂν εἶχες πλείονα”	~(Κατήγορος)	ὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην
[1250]	ταῖς πλευραῖς τέγους. ~ὡς εὖ	κατηρέψασθε	καὶ νουβυστικῶς ~κεράμῳ τὸ νῶτον
[1150]	θερμὸν ἡ μιαρά τί μου	κατήρυγεν.	~(Βδελυκλέων) ~οὐκ ἀναβαλεῖ; ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[850]	~τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος	κατήσθιεν	~τὸν Σικελικόν. τίμημα κλῳὸς σύκινος.
[800]	ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω ~ὅσαπερ ἔφασκον,	κἄτι	πολλῷ πλείονα. ~ἀμὶς μέν, ἢν
[1250]	εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶ. ~ταῦτα	κατιδὼν	ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα· ~εἶτα
[450]	ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς	κατοξείας	βοῆς ~ἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι
[1150]	ποτε ~ἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ	καττύματα;	~(Βδελυκλέων) ~ἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν
[1300]	κατεγέλα ~ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένον	~κἄτυπτεν	ἐμὲ νεανικῶς παῖ παῖ” καλῶν.
[150]	~ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρει	~κάτω	γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκότα. ~(Βδελυκλέων)
[250]	ἐπείθετ᾽ ~ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίη ~τις,	κάτω	κύπτων ἂν οὕτω ~λίθον ἕψεις”
[1100]	ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖν ~δικαιότερον ἢ	καυνάκην;	~(Βδελυκλέων) ἔχ᾽ ὦγαθέ, ~καὶ στῆθ᾽
[1100]	μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ	καυνάκην.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην
[800]	τοῦ Λύκου. ~(Βδελυκλέων) πάρεστι τουτί,	καὐτὸς	ἅναξ οὑτοσί. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ δέσποθ᾽
[1500]	~ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον· βέμβικες ἐγγενέσθων.	~καὐτὸς	γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ
[1350]	αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ. ~ὁδὶ δὲ	καὐτὸς	ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν.
[550]	ὦ πάτερ, αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ	καὐτὸς	πώποθ᾽ ὑφείλου ~ἀρχὴν ἄρξας ἢ
[650]	~μὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου	καὐτὸς	τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα. ~ἀλλ᾽
[0]	~σὺ δ᾽ οὖν παρακινδύνευ᾽ ἐπεὶ	καὐτοῦ	γ᾽ ἐμοῦ ~κατὰ τοῖν κόραιν
[1300]	~ἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα πεπόρδει κατεγέλα ~ὥσπερ	καχρύων	ὀνίδιον εὐωχημένον ~κἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς
[100]	πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ	κδύσεται·	~σὺ δὲ τῇ θύρᾳ πρόσκεισο.
[1300]	αὔριον τούτων δίκην ~ἡμῖν ἅπασι,	κεἰ	σφόδρ᾽ εἶ νεανίας. ~ἁθρόοι γὰρ
[400]	~ὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρία,	~κεἴ	τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξ.
[750]	τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ. ~κείνων ἔραμαι,	κεῖθι	γενοίμαν, ~ἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι,
[750]	μή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ.	~κείνων	ἔραμαι, κεῖθι γενοίμαν, ~ἵν᾽ ὁ
[250]	~διὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶς ~εἶτ᾽ ἴσως	κεῖται	πυρέττων. ~ἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ.
[900]	λόχμη κλέπτα δύο· ~ἵνα μὴ	κεκλάγγω	διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώ· ~ἐὰν
[900]	δὲ μή, τὸ λοιπὸν οὐ	κεκλάγξομαι.	~(Φιλοκλέων) ~ἰοὺ ἰού. ~ὅσας κατηγόρησε
[50]	μέγα, ~μηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν	κεκλεμμένον.	~ἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε
[150]	~(Βδελυκλέων) ~ἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας	κεκλῃμένης.	~ὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων
[150]	ἀνήρ, ~ὅστις πατρὸς νυνὶ Καπνίου	κεκλήσομαι.	~(Σωσίας) ὅδε> τὴν θύραν ὠθεῖ·
[550]	τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων	κεκλοφυῖαν·	~ἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν
[100]	χρήματα. ~εὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ	κέκραγεν	ἐμβάδας, ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει
[400]	τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ	κεκράγετε.	~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ἐς τὸν
[1250]	ὅτ᾽ ἀπεδειρόμην, ~οὑκτὸς ἐγέλων μέγα	κεκραγότα	θεώμενοι, ~οὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον,
[200]	ὀσφύος ~ὀξύτατον, ᾧ κεντοῦσι, καὶ	κεκραγότες	~πηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοι.
[550]	δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ Κλέων ὁ	κεκραξιδάμας	μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει, ~ἀλλὰ
[150]	καὶ Κλέων ἀμύνατε. ~(Βδελυκλέων) ~ἔνδον	κέκραχθι	τῆς θύρας κεκλῃμένης. ~ὤθει σὺ
[400]	τί σοι παγήσεται. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ	Κέκροψ	ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν
[600]	μή μοι ταχὺ μάξῃ, ~τάδε	κέκτημαι	πρόβλημα κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν.
[1100]	εὖ ποιεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~τί οὖν	κελεύεις	δρᾶν με; ~(Βδελυκλέων) ~τὸν τρίβων᾽
[1200]	ἀνύσας. ~(Βδελυκλέων) εὐσχημόνως. ~(Φιλοκλέων) ὡδὶ	κελεύεις	κατακλινῆναι; ~(Βδελυκλέων) μηδαμῶς. ~(Φιλοκλέων) πῶς
[400]	καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε, ~καὶ	κελεύετ᾽	αὐτὸν ἥκειν ~ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα
[500]	εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι κελητίσαι	κέλευον,	ὀξυθυμηθεῖσά μοι ~ἤρετ᾽ εἰ τὴν
[700]	ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας ~ἃ σοῦ	κελεύοντος	οὐκ ἐπείθετο. ~νῦν δ᾽ ἴσως
[500]	χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας, ~ὅτι	κελητίσαι	κέλευον, ὀξυθυμηθεῖσά μοι ~ἤρετ᾽ εἰ
[500]	ταῖς ὁδοῖς ~θαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶν	~κελύφη.	~ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης
[900]	δύο· ~ἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ	κενῆς	ἄλλως ἐγώ· ~ἐὰν δὲ μή,
[400]	ὠργισμένοι, ~οἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ	κεντεῖτε	καὶ τοὺς δακτύλους. ~(Βδελυκλέων) ~ὦ
[1100]	δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοι. ~πάντα γὰρ	κεντοῦμεν	ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον. ~ἀλλὰ γὰρ
[1050]	τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς	κεντούμενοι·	~ὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ
[200]	ἐκ τῆς ὀσφύος ~ὀξύτατον, ᾧ	κεντοῦσι,	καὶ κεκραγότες ~πηδῶσι καὶ βάλλουσιν
[400]	ἡμῶν κόλαξ. ~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ	κέντρ᾽	ἔχουσιν. οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα;
[400]	πᾶς ἐπίστρεφε ~δεῦρο κἀξείρας τὸ	κέντρον	εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσο, ~ξυσταλεὶς
[200]	ὅμοιον σφηκιᾷ. ~ἔχουσι γὰρ καὶ	κέντρον	ἐκ τῆς ὀσφύος ~ὀξύτατον, ᾧ
[400]	νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ κολαζόμεσθα,	~κέντρον	ἐντέτατ᾽ ὀξύ” ~ἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες
[1100]	~ὅστις ἂν μὴ χῃ τὸ	κέντρον,	μὴ φέρειν τριώβολον. ~(Φιλοκλέων) ~οὔτοι
[1100]	ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοι ~οὐκ ἔχοντες	κέντρον,	οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου
[200]	ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ ~ὑπὸ τῶν	κεραμίδων	ἡλιαστὴς ὀροφίας. ~(Βδελυκλέων) ~οἴμοι κακοδαίμων,
[1250]	~ὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶς	~κεράμῳ	τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς
[300]	μοι, ~πάθος οἰκτίρας· ἤ με	κεραυνῷ	~διατινθαλέῳ σπόδισον ταχέως, ~κἄπειτ᾽ ἀνελών
[750]	~ὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα	κερδανεῖς.	~(Φιλοκλέων) ~οὐ πάνυ τι μικρόν.
[750]	~κἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι	κεστρέων·	~κἀγὼ νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην
[1050]	πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν καὶ ~σχῆμα	κεὐρυπρωκτίαν.	~εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ
[1000]	ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ	κεφαλαὶ	κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν
[550]	ἐπίκληρον, ~κλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν	κεφαλὴν	εἰπόντες τῇ διαθήκῃ ~καὶ τῇ
[0]	με τραυλίσας, ~ὁλᾷς; Θέωλος τὴν	κεφαλὴν	κόλακος ἔχει” ~(Ξανθίας) ~ὀρθῶς γε
[0]	αὐτῆς πλησίον ~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν	κεφαλὴν	κόρακος ἔχων. ~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε
[650]	ὑγρᾷ πιτυλεύσας, ~οὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου	κεφαλὴν	τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσιν. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[1000]	κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν	κεφαλήν,	φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον
[1200]	Κλέων, ~ξένος τις ἕτερος πρὸς	κεφαλῆς	Ἀκέστορος. ~τούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽
[1400]	ἅρματος, ~καί πως κατεάγη τῆς	κεφαλῆς	μέγα σφόδρα· ~ἐτύγχανεν γὰρ οὐ
[750]	~σὺ δ᾽ οὖν, ἐπειδὴ τοῦτο	κεχάρηκας	ποιῶν, ~ἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽
[350]	ἥρως· σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ	κεχάρησαι,	~τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ
[600]	κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας· οὗτος δὲ	κεχηνὼς	~βρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα
[700]	τ᾽ ἀνήρ. ~εἴθ᾽ ὤφελέν μοι	κηδεμὼν	ἢ ξυγγενὴς ~εἶναί τις ὅστις
[200]	αὐτόν. ~χθὲς οὖν Κλέων ὁ	κηδεμὼν	ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳ ~ἥκειν
[650]	μὲν σύρφακα τὸν ἄλλον ~ἐκ	κηθαρίον	λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν,
[750]	ἀψήφιστος; ἀνιστάσθω. ~κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς	κημοῖς	~ψηφιζομένων ὁ τελευταῖος. ~σπεῦδ᾽ ὦ
[50]	Δῆμον καλόν, ~ἰὼν παρέγραψε πλησίον	κημὸς	καλός” ~τὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς
[1300]	αἰβοῖ. ~τάδε μ᾽ ἀρέσκει· βάλλε	κημούς.	~οὐκ ἄπεισι; ποῦ στιν ἡμῖν>
[100]	βομβυλιὸς εἰσέρχεται ~ὑπὸ τοῖς ὄνυξι	κηρὸν	ἀναπεπλασμένος. ~ψήφων δὲ δείσας μὴ
[750]	ἔραμαι, κεῖθι γενοίμαν, ~ἵν᾽ ὁ	κῆρύξ	φησι, τίς ἀψήφιστος; ἀνιστάσθω. ~κἀπισταίην
[1100]	ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίον. ~ἀλλὰ γὰρ	κηφῆνες	ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοι ~οὐκ ἔχοντες
[1050]	αὐτῶν, ~ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς	κιβωτοὺς	~μετὰ τῶν μήλων. κἂν ταῦτα
[100]	δ᾽ ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ	κιγκλίδι.	~ἐντεῦθεν οὐκέτ᾽ αὐτὸν ἐξεφρίεμεν, ~ὁ
[750]	~οὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ	κιγκλίδι.	~(Φιλοκλέων) τουτί μ᾽ ἀρέσκει. ~(Βδελυκλέων)
[950]	ὦ πάτερ. ~(Φιλοκλέων) ~οὐ δῆτα·	κιθαρίζειν	γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. ~(Βδελυκλέων) φέρε
[950]	ἐστιν· εἰ δ᾽ ὑφείλετο, ~ξύγγνωθι.	κιθαρίζειν	γὰρ οὐκ ἐπίσταται. ~(Φιλοκλέων) ἐγὼ
[1050]	~γῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶν	~κικίννους	νεανιῶν καὶ ~σχῆμα κεὐρυπρωκτίαν. ~εἴ
[1000]	τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη	κινδυνεύων	καθ᾽ ἑαυτόν, ~οὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽
[400]	~(Χορός) ~εἰπέ μοι τί μέλλομεν	κινεῖν	ἐκείνην τὴν χολήν, ~ἥνπερ, ἡνίκ᾽
[1100]	οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις	κινούμενοι.	~ἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν
[100]	πάνυ, ~ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ	κίονι.	~ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν
[500]	~(Βδελυκλέων) ~ἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν	κίστην	τις ὡς τάχιστα. ~ἀτὰρ φανεῖ
[300]	πᾶν ἂν> ἔγωγε ποιοίην· ~οὕτω	κιττῶ	διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης
[1250]	φίλον ἄνδρα τε σοφώτατον, ~τὸν	κιφαραοιδότατον,	ᾧ χάρις ἐφέσπετο· ~τὸν δ᾽
[550]	τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρον,	~κλάειν	ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες
[400]	βαρβάρων χειρούμενον, ~οὓς ἐγὼ δίδαξα	κλάειν	τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα; ~(Χορός)
[150]	μηδὲ παρακύψῃ πάλιν. ~κάνθων τί	κλάεις;	ὅτι πεπράσει τήμερον; ~βάδιζε θᾶττον.
[350]	~κἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν	κλάοντα	καθῆσθαι. ~ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ
[1300]	πληγὰς λαβεῖν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄνεχε πάρεχε·	~κλαύσεταί	τις τῶν ὄπισθεν ~ἐπακολουθούντων ἐμοί·
[1150]	~μεγαλοπρεπεῖς, ~ὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ	Κλεισθένει.	~(Φιλοκλέων) ~ἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽
[1200]	κᾆτ᾽ ᾄσεται· ~χρήματα καὶ βίαν	~Κλειταγόρᾳ	τε κἀμοὶ ~μετὰ Θετταλῶν” ~(Φιλοκλέων)
[900]	~τρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη	κλέπτα	δύο· ~ἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ
[350]	ἐκείνῳ προσόμοιον. ~ἥβων γὰρ κἀδυνάμην	κλέπτειν,	ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ, ~κοὐδείς
[1200]	~οὐχ οὕτω γε πανοῦργος οὐδὲ>	κλέπτης.	~(Βδελυκλέων) ~τουτὶ σὺ δράσεις; παραπολεῖ
[950]	καὶ διώκει τοὺς λύκους. ~(Φιλοκλέων)	~κλέπτης	μὲν οὖν οὗτός γε καὶ
[900]	μιαρὸς οὗτος· ὡς δὲ καὶ	κλέπτον	βλέπει, ~οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽
[900]	ἰού. ~ὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίας.	~κλέπτον	τὸ χρῆμα τἀνδρός· οὐ καὶ
[750]	ἔτ᾽ ἐγὼ ν τοῖσι δικασταῖς	~κλέπτοντα	Κλέωνα λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ
[400]	ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς	κλέπτοντά	σε ~προσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν
[1100]	~τὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν, ὃν	κλέπτουσιν	~οἱ νεώτεροι. ~πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς
[1400]	μοι μέλει. ~(Φιλοκλέων) ~φιάλην ἐπῃτιῶντο	κλέψαι	τοῦ θεοῦ· ~ὁ δ᾽ ἔλεξεν
[1350]	σε τὴν αὐλητρίδα ~τῶν ξυμποτῶν	κλέψαντα;	~(Φιλοκλέων) ποίαν αὐλητρίδα; ~τί ταῦτα
[350]	~μέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς	κλέψας	ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους ~ἵεις σαυτὸν
[350]	θύραις ~ὥσπερ με γαλῆν κρέα	κλέψασαν	~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός) ἀλλὰ
[850]	δὲ δὴ τίς ἐστιν; οὐχὶ	κλεψύδρα;	~(Φιλοκλέων) ~εὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ
[50]	πέτεται τὴν νύκτα περὶ τὴν	κλεψύδραν.	~ὑπὸ τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν
[850]	δεόμεθα, πλήν γε δὴ τῆς	κλεψύδρας.	~(Βδελυκλέων) ~ἡδὶ δὲ δὴ τίς
[1200]	καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ	Κλέων,	~ᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου· δέξαι
[150]	οἰκίαν. ~(Φιλοκλέων) ~ὦ ξυνδικασταὶ καὶ	Κλέων	ἀμύνατε. ~(Βδελυκλέων) ~ἔνδον κέκραχθι τῆς
[50]	αὖθις ἀνασελγαινόμενος Εὐριπίδης· ~οὐδ᾽ εἰ	Κλέων	γ᾽ ἔλαμψε τῆς τύχης χάριν,
[1250]	μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγην, ~ἡνίκα	Κλέων	μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος ~καί με
[1200]	συμπόται ~εἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος	Κλέων,	~ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς
[550]	πρώτιστα μίαν δικάσαντας· ~αὐτὸς δὲ	Κλέων	ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ
[200]	ἔχειν ἅπαντες αὐτόν. ~χθὲς οὖν	Κλέων	ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν
[750]	ἐγὼ ν τοῖσι δικασταῖς ~κλέπτοντα	Κλέωνα	λάβοιμι. ~(Βδελυκλέων) ἴθ᾽ ὦ πάτερ
[400]	παιδία, ~θεῖτε καὶ βοᾶτε, καὶ	Κλέωνι	ταῦτ᾽ ἀγγέλλετε, ~καὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν
[1200]	Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενος ~ᾄδῃ	Κλέωνος	λαβόμενος τῆς δεξιᾶς· ~Ἀδμήτου λόγον
[0]	τὸν οὐρανόν, ~κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν	Κλεώνυμον.	~(Σωσίας) ~οὐδὲν ἄρα γρίφου διαφέρει
[0]	~(Σωσίας) ~οὐδὲν ἄρα γρίφου διαφέρει	Κλεώνυμος.	~(Ξανθίας) πῶς δή; ~(Σωσίας) ~προσερεῖ
[800]	ἰδεῖν. ~(Βδελυκλέων) ~οἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται	Κλεώνυμος.	~(Φιλοκλέων) ~οὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽
[1450]	δὴ χωρεῖ τὸ κακόν. ~(Φιλοκλέων)	~κλῇθρα	χαλάσθω τάδε. καὶ δὴ γὰρ
[1400]	σὺ δή μοι Χαιρεφῶν ~γυναικὶ	κλητεύειν	ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς
[1400]	~καλούμενός σε· τόν γέ τοι	κλητῆρ᾽	ἔχει. ~(Κατήγορος) ~οἴμοι κακοδαίμων. προσκαλοῦμαί
[1400]	τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίων,	~κλητῆρ᾽	ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί. ~(Φιλοκλέων) ~μὰ
[1400]	ἐντεῦθεν· εἰ δὲ μή, τάχα	~κλητῆρες	ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους. ~(Φιλοκλέων) ~Αἴσωπον
[1300]	~ἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶ	~κλητῆρί	τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότι” ~ὁ
[150]	ὑποδέδυκεν· ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεται ~ὁμοιότατος	κλητῆρος	εἶναι πωλίῳ. ~(Φιλοκλέων) εἰ μή
[600]	ἐσκεκόμισμαι ~οἴνου μεστόν, κᾆτ᾽ ἐγχέομαι	κλίνας·	οὗτος δὲ κεχηνὼς ~βρωμησάμενος τοῦ
[850]	μόνος κατήσθιεν ~τὸν Σικελικόν. τίμημα	κλῳὸς	σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος μὲν οὖν
[1100]	ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ~ἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ	κναφεῖ	τριώβολον. ~(Βδελυκλέων) ~ἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω
[100]	εἰς Ἀσκληπιοῦ, ~ὁ δ᾽ ἀνεφάνη	κνεφαῖος	ἐπὶ τῇ κιγκλίδι. ~ἐντεῦθεν οὐκέτ᾽
[950]	παιδία; ~ἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ	κνυζούμενα	~αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. ~(Φιλοκλέων)
[0]	μέγα. ~ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον	κνώδαλον	φυλάττομεν; ~(Ξανθίας) ~οἶδ᾽ ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ
[550]	εἰπόντες τῇ διαθήκῃ ~καὶ τῇ	κόγχῃ	τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν
[750]	ὅ τι; ~ἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε	κοιλίαν	ἔχειν· ~ταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριον”
[900]	~(Φιλοκλέων) ~οὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ	κοινῷ	γ᾽ ἐμοί. ~θερμὸς γὰρ ἁνὴρ
[650]	δραχμήν, κἂν ὕστερος ἔλθῃ· ~καὶ	κοινωνῶν	τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν
[1000]	ἀπέπνιγον, ~κατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς	κοίταις	ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν ~ἀντωμοσίας
[400]	ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνο ~τοὐξύθυμον, ᾧ	κολαζόμεσθα,	~κέντρον ἐντέτατ᾽ ὀξύ” ~ἀλλὰ θαἰμάτια
[250]	μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας	κολάζω.	~ἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται
[650]	~αὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς	κόλακας	τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας; ~σοὶ δ᾽
[0]	τραυλίσας, ~ὁλᾷς; Θέωλος τὴν κεφαλὴν	κόλακος	ἔχει” ~(Ξανθίας) ~ὀρθῶς γε τοῦτ᾽
[1000]	ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ	κολάκων	οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν,
[550]	~εἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος	Κολακώνυμος	ἀσπιδαποβλὴς ~οὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν,
[400]	~κεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν	κόλαξ.	~(Ξανθίας) Ἡράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν.
[900]	πλάσαι. ~(Σωσίας) ~πρὸς ταῦτα τοῦτον	κολάσατ᾽	οὐ γὰρ ἄν ποτε ~τρέφειν
[550]	τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν	κόλλοπ᾽	ἀνεῖμεν. ~ἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽
[100]	ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ~ὁ δ᾽ ὡσπερεὶ	κολοιὸς	αὑτῷ παττάλους ~ἐνέκρουεν ἐς τὸν
[650]	τοὺς οὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων	κολοσυρτόν,	~ἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους
[200]	τριῶν πονηρὰν ~ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς	κολωμένους	ὧν ἠδίκησεν. ἀλλὰ ~σπεύδωμεν ὦνδρες
[1300]	ἤρετ᾽ εἰπέ μοι, ~ἐπὶ τῷ	κομᾷς	καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν
[450]	γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ	κομηταμυνία	~τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν
[650]	τοῦ σημείου, τὸ τριώβολον οὐ	κομιεῖται·	~αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν
[800]	~(Φιλοκλέων) ἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼν ~αὐτὸς	κομιοῦμαι	τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθεν. ~(Βδελυκλέων)
[1300]	μοι, ~ἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ	κομψὸς	εἶναι προσποιεῖ, ~κωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν
[250]	~(Παίς) ~εἰ νὴ Δί᾽ αὖθις	κονδύλοις	νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶς, ~ἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους
[1500]	καταποθήσεται· ~ἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ	κονδύλου.	~ἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν
[200]	σου Χαρινάδης βαδίζειν. ~ὦ Στρυμόδωρε	Κονθυλεῦ,	βέλτιστε συνδικαστῶν, ~Εὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί
[650]	τὸ μηδέν, ~σὲ μὲν ἡγοῦνται	Κόννου	ψῆφον, τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν ~ὕρχας
[1150]	σκαιὲ κἀπαίδευτε, Θεογένης ἔφη ~τῷ	κοπρολόγῳ	καὶ ταῦτα λοιδορούμενος, ~μῦς καὶ
[0]	καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ ~κατὰ τοῖν	κόραιν	ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύ. ~(Ξανθίας)
[50]	ὅτι ~ἀρθεὶς ἀφ᾽ ἡμῶν ἐς	κόρακας	οἰχήσεται; ~(Σωσίας) ~εἶτ᾽ οὐκ ἐγὼ
[450]	~(Σωσίας) ~οὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς	κόρακας;	οὐκ ἄπιτε; παῖε τῷ ξύλῳ.
[800]	ἡ φιλοχωρία. ~(Σωσίας) βάλλ᾽ ἐς	κόρακας.	τοιουτονὶ τρέφειν κύνα. ~(Βδελυκλέων) τί
[850]	~ὁ πρῶτός ἐστιν; ~(Φιλοκλέων) ἐς	κόρακας,	ὡς ἄχθομαι ~ὁτιὴ πελαθόμην τοὺς
[950]	ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαι. ~(Φιλοκλέων) ~ἐς	κόρακας.	ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ
[0]	πλησίον ~χαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν	κόρακος	ἔχων. ~εἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε πρός
[1400]	Συβαρῖτις εἶπεν, εἰ ναὶ τὰν	κόραν	~τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν
[0]	~οὔκουν ἐκεῖν᾽ ἀλλόκοτον, ὁ Θέωρος	κόραξ	~γιγνόμενος; ~(Ξανθίας) ἥκιστ᾽ ἀλλ᾽ ἄριστον.
[0]	~ἄνθρωπος ὢν εἶτ᾽ ἐγένετ᾽ ἐξαίφνης	κόραξ·	~οὔκουν ἐναργὲς τοῦτο συμβαλεῖν, ὅτι
[200]	τὸν ὅλμον, ~κᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ	κορκόρου	κατασχίσαντες αὐτόν. ~ἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες,
[0]	~ἀλλ᾽ ἦ παραφρονεῖς ἐτεὸν ἢ	κορυβαντιᾷς;	~(Σωσίας) ~οὔκ, ἀλλ᾽ ὕπνος μ᾽
[1450]	ἄρθροις τοῖς ἡμετέροις ~στρέφεται χαλαρὰ	κοτυληδών.	~οὐκ εὖ; ~(Βδελυκλέων) ~μὰ Δί᾽
[1100]	δὲ σισύραν ᾠόμην Θυμαιτίδα. ~(Βδελυκλέων)	~κοὐ	θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ
[750]	~(Φιλοκλέων) καλῶς, ~ὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν	κοὐ	μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαι. ~αἴσχιστα γάρ
[900]	ἐνήρυγεν ~ὁ βδελυρὸς οὗτος. ~(Σωσίας)	~κοὐ	μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοι. ~καίτοι τίς
[600]	~ἔντραγε τουτί· τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι,	κοὐ	μή με δεήσῃ ~ἐς σὲ
[350]	σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον·	~κοὐ	μή ποτέ σου παρὰ τὰς
[1000]	γὰρ σκαιῶν θεατῶν ~ἐστὶ πάσχειν,	κοὐ	πρὸς ὑμῶν. ~νῦν αὖτε λεῲ
[1000]	μοι· ~ἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα	κοὐ	τοὐμοῦ τρόπου. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ μηδὲν
[350]	κλέπτειν, ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ,	~κοὐδείς	μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοι
[700]	τὴν ὀσφῦν. ~ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ	κοὐδὲν	γρύζει, ~τοῦτ᾽ οὐ δύναταί με
[1350]	σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν	~κοὐδὲν	δύνασθαι δρᾶν. ~(Φιλοκλέων) ~ἄκουσόν νυν
[600]	~ὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθεν	~κοὐδὲν	παρῆλθεν, ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ~ηὐξανόμην ἀκούων,
[950]	τραχήλι᾽ ἐσθίει ~καὶ τὰς ἀκάνθας,	κοὐδέποτ᾽	ἐν ταὐτῷ μένει. ~ὁ δ᾽
[1000]	διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνον·	~κοὐκ	ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος. ~ἀλλ᾽
[200]	~ἄγε νυν, ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμεν,	~κοὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς
[250]	οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντι·	~κοὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων
[350]	πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων) ~πάντα πέφαρκται	κοὐκ	ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ
[650]	τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον,	κοὐκ	οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με
[650]	τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦ ~ἓξ χιλιάσιν,	κοὔπω	πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθεν,
[1250]	βαλεῖν, ~κἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ	κραιπάλης.	~(Βδελυκλέων) ~οὔκ, ἢν ξυνῇς γ᾽
[450]	~καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν	κράσπεδα	~στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον
[500]	μὴ γένοιθ᾽ οὗτός ~σ᾽ ἐθέλει	κρατῆσαι.	~(Βδελυκλέων) ~καὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν
[500]	ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ	κρατήσῃ;	~(Χορός) οὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος ~χρήσιμος
[350]	ὦ μελίττιον. ~(Φιλοκλέων) ~διατραγεῖν τοίνυν	κράτιστόν	ἐστί μοι τὸ δίκτυον. ~ἡ
[600]	γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ	κράτιστός	εἰμι. ~(Χορός) ~ὡς δ᾽ ἐπὶ
[1200]	οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα	κράτος,	~ἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν· ἁ
[1350]	ὦ χοιρίον. ~νῦν δ᾽ οὐ	κρατῶ	γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτων ~νέος
[1500]	~ἅλμην κύκα τούτοισιν, ἢν ἐγὼ	κρατῶ.	~(Χορός) ~φέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς
[350]	ταῖσι θύραις ~ὥσπερ με γαλῆν	κρέα	κλέψασαν ~τηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους. ~(Χορός)
[1150]	~(Φιλοκλέων) παράθου γε μέντοι καὶ	κρεάγραν.	~(Βδελυκλέων) τιὴ τί δή; ~(Φιλοκλέων)
[450]	~(Βδελυκλέων) ~νὴ Δί᾽ ἦ μοι	κρεῖττον	ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸς
[1050]	ἐγὼ τοὐμὸν νομίζω ~γῆρας εἶναι	κρεῖττον	ἢ πολλῶν ~κικίννους νεανιῶν καὶ
[200]	σοῦ. νὴ Δἴ ἦ μοι	κρεῖττον	ἦν ~τηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου
[200]	ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειος· ~νυνὶ δὲ	κρείττων	ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζειν. ~ὦ
[1450]	~τί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων ~οὐ	κρείττων	ἦν, βουλόμενος ~τὸν φύσαντα σεμνοτέροις
[1200]	τι τῶν χαλκωμάτων, ~ὀροφὴν θέασαι,	κρεκάδι᾽	αὐλῆς θαύμασον· ~ὕδωρ κατὰ χειρός·
[250]	οὐκ ἂν μὰ Δἴ, εἰ	κρέμαισθέ	γ᾽ ὑμεῖς. ~(Παίς) μὰ Δἴ
[1400]	~γυναικὶ κλητεύειν ἐοικὼς” θαψίνῃ, ~Ἰνοῖ	κρεμαμένῃ	πρὸς ποδῶν Εὐριπίδου. ~(Βδελυκλέων) ~ὁδί
[800]	ἢν οὐρητιάσῃς, αὑτηὶ ~παρά σοι	κρεμήσετ᾽	ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλου. ~(Φιλοκλέων)
[1150]	ἀλλ᾽ ὦγαθέ, ~εἴπερ γ᾽ ἀνάγκη,	κρίβανόν	μ᾽ ἀμπίσχετε. ~(Βδελυκλέων) ~φέρ᾽ ἀλλ᾽
[700]	ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα	κριθῶν.	~ὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον
[550]	ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν	κρῖναι	μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ ~ἐψήφισται τοὺς
[1100]	ὑφαίνεται. ~(Φιλοκλέων) ~ἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται	κρόκης	χόλιξ; ~(Βδελυκλέων) ~πόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ
[650]	ἐντετοκυῖαν. ~ἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε	Κρονίδη	~(Φιλοκλέων) ~Παίςαι καὶ μὴ πατέριζε.
[1450]	~καὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν	κρόνους	~τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον.
[1000]	μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν	κρύβδην	ἑτέροισι ποιηταῖς, ~μιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους
[350]	εἴης διορύξαι, ~εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν	κρυφθεὶς	ὥσπερ πολύμητις Ὀδυσσεύς; ~(Φιλοκλέων) ~πάντα
[1250]	ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν	Κρωβύλων,	~οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽
[900]	δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ διώκων, ὁ	Κυδαθηναιεὺς	κύων; ~(Κύων) αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων)
[850]	ἤδη τῆς γραφῆς. ἐγράψατο ~κύων	Κυδαθηναιεὺς	Λάβητ᾽ Αἰξωνέα ~τὸν τυρὸν ἀδικεῖν
[1500]	ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέ, ~ἅλμην	κύκα	τούτοισιν, ἢν ἐγὼ κρατῶ. ~(Χορός)
[1500]	ἀτρυγέτου, ~καρίδων ἀδελφοί· ~ταχὺν πόδα	κυκλοσοβεῖτε,	~καὶ τὸ Φρυνίχειον ~ἐκλακτισάτω τις,
[900]	~ὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν	κύκλῳ	~ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον
[1500]	ὤζωσιν ~οἱ θεαταί. ~στρόβει, παράβαινε	κύκλῳ	καὶ γάστρισον σεαυτόν, ~ῥῖπτε σκέλος
[400]	ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοι, ~οἱ δὲ τὠφθαλμὼ	κύκλῳ	κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλους. ~(Βδελυκλέων)
[1000]	Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ	κύκλῳ	κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ
[100]	αὐλὴν ἅπασαν δικτύοις ~καταπετάσαντες ἐν	κύκλῳ	φυλάττομεν. ~ἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ
[1050]	πρὶν ταῦτα, νῦν δ᾽ ~οἴχεται,	κύκνου	τ᾽ ἔτι> πολιώτεραι δὴ ~αἵδ᾽
[450]	δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ	κυλίνδεται.	~ἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς
[1350]	τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον ~κἄλλως	κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον.	~ταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε
[50]	ἢ φιλόξενον. ~(Σωσίας) ~μὰ τὸν	κύν᾽	ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενος, ~ἐπεὶ
[800]	βάλλ᾽ ἐς κόρακας. τοιουτονὶ τρέφειν	κύνα.	~(Βδελυκλέων) τί δ᾽ ἔστιν ἐτεόν;
[400]	ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλα, ~καὶ	κυνᾶς·	καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος
[850]	σύκινος. ~(Φιλοκλέων) ~θάνατος μὲν οὖν	κύνειος,	ἢν ἅπαξ ἁλῷ. ~(Βδελυκλέων) ~καὶ
[200]	τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς	κύνειος·	~νυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου
[900]	τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ	κυνί;	~(Φιλοκλέων) ~οὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ
[1000]	~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν	Κύννης	ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ
[950]	μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου ~ὑπεραποκρίνεσθαι	κυνός,	λέξω δ᾽ ὅμως. ~ἀγαθὸς γάρ
[900]	αὐτόν, ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺ	~κυνῶν	ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ~ὅστις περιπλεύσας
[950]	ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ	κυνῶν	~οἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι.
[1400]	~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ κύον	κύον,	~εἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς
[1400]	κύων. ~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ	κύον	κύον, ~εἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ
[250]	~ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίη ~τις, κάτω	κύπτων	ἂν οὕτω ~λίθον ἕψεις” ἔλεγεν.
[1100]	~ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς	κυττάροις	κινούμενοι. ~ἔς τε τὴν ἄλλην
[900]	ὁ διώκων, ὁ Κυδαθηναιεὺς κύων;	~(Κύων)	αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων) πάρεστιν οὗτος.
[1400]	~θρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει	κύων.	~κἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν, ὦ κύον
[800]	οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν	κύων	~κατηγορήσειν, ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν.
[850]	~ἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς. ἐγράψατο	~κύων	Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα ~τὸν τυρὸν
[900]	ἔσθ᾽ ὁ διώκων, ὁ Κυδαθηναιεὺς	κύων;	~(Κύων) αὗ αὗ. ~(Βδελυκλέων) πάρεστιν
[800]	γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίως ~ὁ	κύων	παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσας
[650]	ἀντενέδωκε· ~σὺ δὲ χασκάζεις τὸν	κωλακρέτην,	τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν.
[700]	~ὅ τι βούλει σοι, ~πλὴν	κωλακρέτου	γάλα πίνειν. ~(Χορός) ~ἦ που
[200]	~(Χορός) ~χώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως. ὦ	Κωμία	βραδύνεις. ~μὰ τὸν Δἴ οὐ
[1000]	πειρῶν· οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς	~κωμῳδεῖσθαι	παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς
[50]	~ὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον,	~κωμῳδίας	δὲ φορτικῆς σοφώτερον. ~ἔστιν γὰρ
[1000]	~μὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων	κωμῳδικὰ	μηδέν᾽ ἀκοῦσαι. ~τοῦτο μὲν οὖν
[1000]	διάνοιαν, ~εἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς	κωμῳδικὰ	πολλὰ χέασθαι· ~μετὰ τοῦτο δὲ
[1300]	κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖ,	~κωμῳδολοιχῶν	περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί;
[1100]	τῆσδε τῆς χώρας ὕπερ ~μήτε	κώπην	μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβών.
[300]	ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα	κὤψον·	~ἒ ἔ- σὺ δὲ σῦκά