Vers |
[1000] |
~ἀλλ᾽
ὦ
πολυτίμητοι
θεοὶ
ξύγγνωτέ
|
μοι· |
~ἄκων
γὰρ
αὔτ᾽
ἔδρασα
κοὐ |
[700] |
τέ
σοι.
~(Φιλοκλέων)
ἰώ
μοί
|
μοι. |
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
τί
βοᾷς;
~(Φιλοκλέων) |
[800] |
ποθῶ,
τὰ
δ᾽
ἄλλ᾽
ἀρέσκει
|
μοι. |
~(Βδελυκλέων)
τὸ
τί;
~(Φιλοκλέων)
~θἠρῷον |
[250] |
χἀτέρους
μείζονας
κολάζω.
~ἀλλ᾽
οὑτοσί
|
μοι |
βόρβορος
φαίνεται
πατοῦντι·
~κοὐκ
ἔσθ᾽ |
[450] |
λαχανόπωλις
παραβλέψασά
φησι
θατέρῳ·
~εἰπέ
|
μοι, |
γήτειον
αἰτεῖς·
πότερον
ἐπὶ
τυραννίδι, |
[450] |
ὑμεῖς
ἀπαλλαχθεῖτέ
μου;
~ἢ
δέδοκταί
|
μοι |
δέρεσθαι
καὶ
δέρειν
δι᾽
ἡμέρας; |
[500] |
~καινόν,
ὅπως
φανήσει
~(Βδελυκλέων)
~ἐνεγκάτω
|
μοι |
δεῦρο
τὴν
κίστην
τις
ὡς |
[350] |
μοι
τὸ
δίκτυον.
~ἡ
δέ
|
μοι |
Δίκτυννα
συγγνώμην
ἔχοι
τοῦ
δικτύου. |
[900] |
λέγῃ.
~(Βδελυκλέων)
~οὔκ,
ἀλλ᾽
ἐκεῖνό
|
μοι |
δοκεῖ
πεπονθέναι,
~ὅπερ
ποτὲ
φεύγων |
[250] |
γάρ
ἐστιν
ἁνὴρ
~φιλῳδός.
ἀλλά
|
μοι |
δοκεῖ
στάντας
ἐνθάδ᾽
ὦνδρες
~ᾄδοντας |
[1400] |
ποθὲν
~πυροὺς
πρίαιο,
σωφρονεῖν
ἄν
|
μοι |
δοκεῖς”
~(Ἀρτόπωλις)
~καὶ
καταγελᾷς
μου; |
[250] |
πρόμυξον.
~(Παίς)
οὔκ,
ἀλλὰ
τῳδί
|
μοι |
δοκῶ
τὸν
λύχνον
προβύσειν.
~(Χορός) |
[500] |
αὐτόν.
~(Φιλοκλέων)
καὶ
ξίφος
γέ
|
μοι |
δότε.
~ἢν
γὰρ
ἡττηθῶ
λέγων |
[900] |
θεσμοθέτης·
ποῦ
σθ᾽
οὗτος;
ἀμίδα
|
μοι |
δότω.
~(Βδελυκλέων)
~αὐτὸς
καθελοῦ·
τοὺς |
[1100] |
οὐ
τοίνυν·
ἀτὰρ
δοκεῖ
γέ
|
μοι
|
~ἐοικέναι
μάλιστα
Μορύχου
σάγματι.
~(Βδελυκλέων) |
[1300] |
δὲ
τὸν
Θούφραστον
ἤρετ᾽
εἰπέ
|
μοι, |
~ἐπὶ
τῷ
κομᾷς
καὶ
κομψὸς |
[500] |
μεσημβρίας,
~ὅτι
κελητίσαι
κέλευον,
ὀξυθυμηθεῖσά
|
μοι
|
~ἤρετ᾽
εἰ
τὴν
Ἱππίου
καθίσταμαι |
[0] |
βούλεται
διιστάναι.
~(Σωσίας)
~ἐδόκει
δέ
|
μοι |
Θέωρος
αὐτῆς
πλησίον
~χαμαὶ
καθῆσθαι |
[900] |
οὗτος.
~(Σωσίας)
~κοὐ
μετέδωκ᾽
αἰτοῦντί
|
μοι. |
~καίτοι
τίς
ὑμᾶς
εὖ
ποιεῖν |
[0] |
ἀσπίδα;
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
τί
δῆτά
|
μοι |
κακὸν
γενήσεται
~ἰδόντι
τοιοῦτον
ἐνύπνιον; |
[750] |
ἰχθύσιν,
~κἄπειτ᾽
ἐνέθηκε
τρεῖς
λοπίδας
|
μοι |
κεστρέων·
~κἀγὼ
νέκαψ᾽
ὀβολοὺς
γὰρ |
[700] |
ἀτεράμων
τ᾽
ἀνήρ.
~εἴθ᾽
ὤφελέν
|
μοι |
κηδεμὼν
ἢ
ξυγγενὴς
~εἶναί
τις |
[450] |
τρέφων;
~(Βδελυκλέων)
~νὴ
Δί᾽
ἦ
|
μοι |
κρεῖττον
ἐκστῆναι
τὸ
παράπαν
τοῦ |
[200] |
πάλιν
σοῦ.
νὴ
Δἴ
ἦ
|
μοι |
κρεῖττον
ἦν
~τηρεῖν
Σκιώνην
ἀντὶ |
[1400] |
~ἔπειθ᾽
ὁ
Λᾶσος
εἶπεν,
ὀλίγον
|
μοι |
μέλει”
~(Ἀρτόπωλις)
ἄληθες
οὗτος;
~(Φιλοκλέων) |
[1400] |
οἱ
Δελφοί
ποτ᾽
~(Βδελυκλέων)
~ὀλίγον
|
μοι |
μέλει.
~(Φιλοκλέων)
~φιάλην
ἐπῃτιῶντο
κλέψαι |
[550] |
τοῦ
πλούτου
καταχήνην·
~καὶ
τἀγαθά
|
μοι |
μέμνησ᾽
ἅχεις
φάσκων
τῆς
Ἑλλάδος |
[600] |
σκευὴν
βελέων
ἀλεωρήν.
~κἂν
οἶνόν
|
μοι |
μὴ
γχῇς
σὺ
πιεῖν,
τὸν |
[700] |
δικάσαις.
σὺ
γὰρ
οὖν
νῦν
|
μοι |
νικᾶν
πολλῷ
δεδόκησαι·
~ὥστ᾽
ἤδη |
[150] |
ἄν
σ᾽
ἀποκτείναιμι;
πῶς;
δότε
|
μοι |
ξίφος
~ὅπως
τάχιστ᾽
ἢ
πινάκιον |
[1100] |
τὸν
Δἴ
οὐ
γὰρ
οὐδαμῶς
|
μοι |
ξύμφορον.
~καὶ
γὰρ
πρότερον
ἐπανθρακίδων |
[950] |
σαυτόν.
~(Φιλοκλέων)
~εἰπέ
νυν
ἐκεῖνό
|
μοι, |
~ὄντως
ἀπέφυγε;
~(Βδελυκλέων)
νὴ
Δἴ· |
[250] |
παῖ
ὕπαγε.
~(Παίς)
~ἐθελήσεις
τί
|
μοι |
οὖν
ὦ
~πάτερ,
ἤν
σού |
[300] |
τὸν
ψευδαμάμαξυν.
~τόλμησον
ἄναξ
χαρίσασθαί
|
μοι, |
~πάθος
οἰκτίρας·
ἤ
με
κεραυνῷ
|
[1150] |
οἱ
σοφοί.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
εἰπέ
|
μοι· |
παρ᾽
ἀνδράσι
ξένοις
~πίνων
σεαυτοῦ |
[1350] |
γε
τὴν
Ὀλυμπίαν.
~Ἀρτόπωλις
~ἴθι
|
μοι |
παράστηθ᾽
ἀντιβολῶ
πρὸς
τῶν
θεῶν. |
[0] |
τρόπιν
τοῦ
πράγματος.
~(Σωσίας)
~ἔδοξέ
|
μοι |
περὶ
πρῶτον
ὕπνον
ἐν
τῇ |
[400] |
δ᾽
εἰ
μὴ
νῦν,
ἐπαρήξετέ
|
μοι, |
πρίν
μ᾽
εἴσω
μᾶλλον
ἄγεσθαι; |
[800] |
πρῶτον
τἀδίκημα
τῷ
πατρὶ
~εἰσακτέον
|
μοι· |
σὺ
δὲ
κατηγόρει
παρών.
~(Σωσίας) |
[600] |
καὶ
τονθορύσας.
ἀλλ᾽
ἢν
μή
|
μοι |
ταχὺ
μάξῃ,
~τάδε
κέκτημαι
πρόβλημα |
[650] |
γ᾽
ἄγλιθας
μετέπεμψα.
~ἀλλ᾽
αὐτήν
|
μοι |
τὴν
δουλείαν
οὐκ
ἀποφαίνων
ἀποκναίεις. |
[550] |
τετραπήχεις·
κἄπειτ᾽
εὐθὺς
προσιόντι
~ἐμβάλλει
|
μοι |
τὴν
χεῖρ᾽
ἁπαλὴν
τῶν
δημοσίων |
[500] |
περιπεσοῦμαι
τῷ
ξίφει.
~(Βδελυκλέων)
~εἰπέ
|
μοι, |
τί
δ᾽
ἤν,
τὸ
δεῖνα, |
[400] |
εἴσω
μᾶλλον
ἄγεσθαι;
~(Χορός)
~εἰπέ
|
μοι |
τί
μέλλομεν
κινεῖν
ἐκείνην
τὴν |
[200] |
~οἴμοι
δείλαιος·
~πόθεν
ποτ᾽
ἐμπέπτωκέ
|
μοι |
τὸ
βωλίον;
~(Βδελυκλέων)
~ἴσως
ἄνωθεν |
[350] |
~(Φιλοκλέων)
~διατραγεῖν
τοίνυν
κράτιστόν
ἐστί
|
μοι |
τὸ
δίκτυον.
~ἡ
δέ
μοι |
[200] |
γίγνεται·
~ἐκπτήσεται.
ποῦ
ποῦ
στί
|
μοι |
τὸ
δίκτυον;
~σοῦ
σοῦ,
πάλιν |
[150] |
γὰρ
ᾐσθόμην
τεχνωμένου.
~ἀλλ᾽
εἰσιών
|
μοι |
τὸν
ὄνον
ἐξάγειν
δοκῶ
~ὅπως |
[750] |
οὗτος
τί
βοᾷς;
~(Φιλοκλέων)
μή
|
μοι |
τούτων
μηδὲν
ὑπισχνοῦ.
~κείνων
ἔραμαι, |
[350] |
~κοὐδείς
μ᾽
ἐφύλαττ᾽
ἀλλ᾽
ἐξῆν
|
μοι
|
~φεύγειν
ἀδεῶς.
νῦν
δὲ
ξὺν |
[550] |
τῶν
ἀντιβολούντων
ἔστω
τὸ
μνημόσυνόν
|
μοι. |
~(Φιλοκλέων)
εἶτ᾽
εἰσελθὼν
ἀντιβοληθεὶς
καὶ |
[1400] |
φίλον
τὸ
λοιπόν,
ἢ
σύ
|
μοι |
φράσεις;
~(Κατήγορος)
~σὺ
λέγε.
δικῶν |
[1400] |
οὗτος;
~(Φιλοκλέων)
~καὶ
σὺ
δή
|
μοι |
Χαιρεφῶν
~γυναικὶ
κλητεύειν
ἐοικὼς”
θαψίνῃ, |
[750] |
τελευταῖος.
~σπεῦδ᾽
ὦ
ψυχή.
ποῦ
|
μοι |
ψυχή;
~πάρες
ὦ
σκιερά.
μὰ |