Vers |
[1200] |
δεξιᾶς·
~Ἀδμήτου
λόγον
ὦταῖρε
μαθὼν
|
τοὺς |
ἀγαθοὺς
φίλει”
~τούτῳ
τί
λέξεις |
[1400] |
προσκαλοῦμαί
σ᾽
ὅστις
εἶ
~πρὸς
|
τοὺς |
ἀγορανόμους
βλάβης
τῶν
φορτίων,
~κλητῆρ᾽ |
[550] |
κρῖναι
μέγα
πρᾶγμ᾽
ἀπορήσῃ
~ἐψήφισται
|
τοὺς |
ἀδικοῦντας
τοῖσι
δικασταῖς
παραδοῦναι·
~εἶτ᾽ |
[1050] |
τοῖσι
σοφοῖς
νενόμισται,
~εἰ
παρελαύνων
|
τοὺς |
ἀντιπάλους
τὴν
ἐπίνοιαν
ξυνέτριψεν.
~ἀλλὰ |
[650] |
τῆς
ἀρχῆς
ἀγαπᾷς
τῆς
σῆς
|
τοὺς |
ἀργελόφους
περιτρώγων.
~οἱ
δὲ
ξύμμαχοι |
[850] |
δαμῶς.
~ἐγὼ
γὰρ
εἶχον
τούσδε
|
τοὺς |
ἀρυστίχους.
~(Φιλοκλέων)
~κάλλιστα
τοίνυν·
πάντα |
[400] |
θηρίον,
~οὐδ᾽
ἀναμνησθεὶς
ὅθ᾽
εὑρὼν
|
τοὺς |
βότρυς
κλέπτοντά
σε
~προσαγαγὼν
πρὸς |
[400] |
δὲ
τὠφθαλμὼ
κύκλῳ
κεντεῖτε
καὶ
|
τοὺς |
δακτύλους.
~(Βδελυκλέων)
~ὦ
Μίδα
καὶ |
[1050] |
πάντα
μὴ
δεδοικέναι,
~καὶ
κατεστρεψάμην
|
~τοὺς |
ἐναντίους,
πλέων
ἐκεῖσε
ταῖς
τριήρεσιν; |
[1100] |
οὗπερ
ἅρχων,
οἱ
δὲ
παρὰ
|
τοὺς |
ἕνδεκα,
~οἱ
δ᾽
ἐν
ᾠδείῳ |
[1050] |
λοιπὸν
τῶν
ποιητῶν
~ὦ
δαιμόνιοι
|
τοὺς |
ζητοῦντας
~καινόν
τι
λέγειν
κἀξευρίσκειν
|
[0] |
γὰρ
ἔσται
δεινὸν
οὐ
μὰ
|
τοὺς |
θεούς.
~(Ξανθίας)
~δεινόν
γέ
ποὔστ᾽ |
[1050] |
~εἶτα
δ᾽
εἱπόμεσθα
θυννάζοντες
ἐς
|
τοὺς |
θυλάκους,
~οἱ
δ᾽
ἔφευγον
τὰς |
[850] |
κόρακας,
ὡς
ἄχθομαι
~ὁτιὴ
πελαθόμην
|
τοὺς |
καδίσκους
ἐκφέρειν.
~(Βδελυκλέων)
οὗτος
σὺ |
[300] |
πάλαι
μεθ᾽
ὑμῶν
~ἐλθὼν
ἐπὶ
|
τοὺς |
καδίσκους
~κακόν
τι
ποιῆσαι.
~ἀλλ᾽ |
[1400] |
δὲ
μή,
τάχα
~κλητῆρες
ἐπιλείψουσι
|
τοὺς |
καλουμένους.
~(Φιλοκλέων)
~Αἴσωπον
οἱ
Δελφοί |
[1150] |
τῶν
ἀνθρωπίνων,
~οἵους
λέγομεν
μάλιστα
|
τοὺς |
κατ᾽
οἰκίαν.
~(Φιλοκλέων)
~ἐγᾦδα
τοίνυν |
[650] |
ἀρχαῖς
~αὐτούς
τ᾽
εἶναι
καὶ
|
τοὺς |
κόλακας
τοὺς
τούτων
μισθοφοροῦντας;
~σοὶ |
[950] |
~ἀγαθὸς
γάρ
ἐστι
καὶ
διώκει
|
τοὺς |
λύκους.
~(Φιλοκλέων)
~κλέπτης
μὲν
οὖν |
[250] |
αὖθις
κονδύλοις
νουθετήσεθ᾽
ἡμᾶς,
~ἀποσβέσαντες
|
τοὺς |
λύχνους
ἄπιμεν
οἴκαδ᾽
αὐτοί·
~κἄπειτ᾽ |
[900] |
μοι
δότω.
~(Βδελυκλέων)
~αὐτὸς
καθελοῦ·
|
τοὺς |
μάρτυρας
γὰρ
ἐσκαλῶ.
~Λάβητι
μάρτυρας |
[1450] |
τοὺς
τραγῳδούς
φησιν
ἀποδείξειν
κρόνους
|
~τοὺς |
νῦν
διορχησάμενος
ὀλίγον
ὕστερον.
~(Φιλοκλέων) |
[1300] |
δεξιῶς
ὑφειλόμην
~μέλλουσαν
ἤδη
λεσβιᾶν
|
τοὺς |
ξυμπότας·
~ὧν
οὕνεκ᾽
ἀπόδος
τῷ |
[350] |
ὅτ᾽
ἐπὶ
στρατιᾶς
κλέψας
ποτὲ
|
τοὺς |
ὀβελίσκους
~ἵεις
σαυτὸν
κατὰ
τοῦ |
[650] |
χρήματα
τἄλλα;
~(Βδελυκλέων)
~ἐς
τούτους
|
τοὺς |
οὐχὶ
προδώσω
τὸν
Ἀθηναίων
κολοσυρτόν, |
[1000] |
πατέρας
τ᾽
ἦγχον
νύκτωρ
καὶ
|
τοὺς |
πάππους
ἀπέπνιγον,
~κατακλινόμενοί
τ᾽
ἐπὶ |
[1000] |
πέρυσιν
καὶ
τοῖς
πυρετοῖσιν,
~οἳ
|
τοὺς |
πατέρας
τ᾽
ἦγχον
νύκτωρ
καὶ |
[400] |
αὐτοῖς
ἠμπόλα,
~καὶ
κυνᾶς·
καὶ
|
τοὺς |
πόδας
χειμῶνος
ὄντος
ὠφέλει,
~ὥστε |
[700] |
~ὥστ᾽
ἤδη
τὴν
ὀργὴν
χαλάσας
|
τοὺς |
σκίπωνας
καταβάλλω.
~ἀλλ᾽
ὦ
τῆς |
[450] |
~(Βδελυκλέων)
~παῖε
παἶ
ὦ
Ξανθία
|
τοὺς |
σφῆκας
ἀπὸ
τῆς
οἰκίας.
~(Ξανθίας) |
[650] |
τ᾽
εἶναι
καὶ
τοὺς
κόλακας
|
τοὺς |
τούτων
μισθοφοροῦντας;
~σοὶ
δ᾽
ἤν |
[1450] |
ἐκεῖν᾽
οἷς
Θέσπις
ἠγωνίζετο·
~καὶ
|
τοὺς |
τραγῳδούς
φησιν
ἀποδείξειν
κρόνους
~τοὺς |
[50] |
τὴν
ψῆφόν
γ᾽
ἔχειν
εἰωθέναι
|
~τοὺς |
τρεῖς
ξυνέχων
τῶν
δακτύλων
ἀνίσταται, |
[650] |
~σοὶ
δ᾽
ἤν
τις
δῷ
|
τοὺς |
τρεῖς
ὀβολούς,
ἀγαπᾷς·
οὓς
αὐτὸς |
[1100] |
σκοποῦντες
ἡμᾶς
εἰς
ἅπανθ᾽
εὑρήσετε
|
~τοὺς |
τρόπους
καὶ
τὴν
δίαιταν
σφηξὶν |
[1450] |
ἔπαθον·
~ξυνόντες
γνώμαις
ἑτέρων
~μετεβάλοντο
|
τοὺς |
τρόπους.
~πολλοῦ
δ᾽
ἐπαίνου
παρ᾽ |
[550] |
εὐθὺς
ἀνέλκει
~τὰς
θηλείας
καὶ
|
τοὺς |
υἱεῖς
τῆς
χειρός,
ἐγὼ
δ᾽ |
[850] |
εἶναι
τοῖς
ἀνθρώποις
~ἤπιον
αὐτόν,
|
~τοὺς |
φεύγοντάς
τ᾽
ἐλεεῖν
μᾶλλον
~τῶν |