Vers |
[1450] |
τρόπων
καὶ
βιοτῆς·
~ἕτερα
δὲ
|
νῦν |
ἀντιμαθὼν
~ἦ
μέγα
τι
μεταπεσεῖται
|
[1100] |
καὶ
τρέφειν,
~ὅθ᾽
οὑτοσί
με
|
νῦν |
ἀποπνῖξαι
βούλεται;
~(Βδελυκλέων)
ἔχ᾽
ἀναβαλοῦ |
[500] |
βίου
λάβοιμ᾽
ἂν
οὗ
με
|
νῦν |
ἀποστερεῖς·
~οὐδὲ
χαίρω
βατίσιν
οὐδ᾽ |
[700] |
τούτους
~ἐγχάσκειν
σοι
στομφάζοντας.
~καὶ
|
νῦν |
ἀτεχνῶς
ἐθέλω
παρέχειν
~ὅ
τι |
[1000] |
~ἐστὶ
πάσχειν,
κοὐ
πρὸς
ὑμῶν.
|
~νῦν |
αὖτε
λεῲ
προσέχετε
τὸν
νοῦν, |
[200] |
~τὸν
πατέρα.
~(Σωσίας)
~τίλέγεις;
ἀλλὰ
|
νῦν |
γ᾽
ὄρθρος
βαθύς.
~(Βδελυκλέων)
~νὴ |
[1450] |
~(Ξανθίας)
κατὰ
σαυτὸν
ὅρα.
~(Φιλοκλέων)
|
~νῦν |
γὰρ
ἐν
ἄρθροις
τοῖς
ἡμετέροις
|
[400] |
τῷ
γήρᾳ
κακά;
~δηλαδή·
καὶ
|
νῦν |
γε
τούτω
τὸν
παλαιὸν
δεσπότην
|
[950] |
τὸ
ῥοφεῖν.
~ἐγὼ
γὰρ
ἀπεδάκρυσα
|
νῦν |
γνώμην
ἐμὴν
~οὐδέν
ποτ᾽
ἀλλ᾽ |
[700] |
~ἃ
σοῦ
κελεύοντος
οὐκ
ἐπείθετο.
|
~νῦν |
δ᾽
ἴσως
τοῖσι
σοῖς
λόγοις |
[1050] |
~πρίν
ποτ᾽
ἦν
πρὶν
ταῦτα,
|
νῦν |
δ᾽
~οἴχεται,
κύκνου
τ᾽
ἔτι> |
[1350] |
~λυσάμενος
ἕξω
παλλακὴν
ὦ
χοιρίον.
|
~νῦν |
δ᾽
οὐ
κρατῶ
γὼ
τῶν |
[1100] |
οὐκ
ἐλήλυθας.
~ἔγνως
γὰρ
ἄν·
|
νῦν |
δ᾽
οὐχὶ
γιγνώσκεις.
~(Φιλοκλέων)
ἐγώ; |
[700] |
καὶ
τοῦ
ν
Μαραθῶνι
τροπαίου.
|
~νῦν |
δ᾽
ὥσπερ
ἐλαολόγοι
χωρεῖθ᾽
ἅμα |
[350] |
ἀλλ᾽
ἐξῆν
μοι
~φεύγειν
ἀδεῶς.
|
νῦν |
δὲ
ξὺν
ὅπλοις
~ἄνδρες
ὁπλῖται |
[450] |
ἤκουσα
τοὔνομ᾽
οὐδὲ
πεντήκοντ᾽
ἐτῶν·
|
~νῦν |
δὲ
πολλῷ
τοῦ
ταρίχους
ἐστὶν |
[500] |
ἀκράτου
μισθὸν
ἀγαθοῦ
δαίμονος.
~(Χορός)
|
~νῦν |
δὴ
τὸν
ἐκ
θἠμετέρου
~γυμνασίου |
[1450] |
τραγῳδούς
φησιν
ἀποδείξειν
κρόνους
~τοὺς
|
νῦν |
διορχησάμενος
ὀλίγον
ὕστερον.
~(Φιλοκλέων)
~τίς |
[500] |
τούτοις
ἀκούειν
ἡδἔ,
εἰ
καὶ
|
νῦν |
ἐγὼ
~τὸν
πατέρ᾽
ὅτι
βούλομαι |
[400] |
τις
ἡμῶν
ὀργίσῃ
τὴν
σφηκιάν;
|
~νῦν |
ἐκεῖνο
νῦν
ἐκεῖνο
~τοὐξύθυμον,
ᾧ |
[400] |
ὀργίσῃ
τὴν
σφηκιάν;
~νῦν
ἐκεῖνο
|
νῦν |
ἐκεῖνο
~τοὐξύθυμον,
ᾧ
κολαζόμεσθα,
~κέντρον |
[350] |
ἔχοντ᾽
ὀβελίσκους.
~(Χορός)
ἀλλὰ
καὶ
|
νῦν |
ἐκπόριζε
~μηχανὴν
ὅπως
τάχισθ᾽
ἕως
|
[1250] |
ὑπό
τι
μικρὸν
ἐπιθήκισα·
~εἶτα
|
νῦν |
ἐξηπάτησεν
ἡ
χάραξ
τὴν
ἄμπελον. |
[400] |
Φερέδειπνε;
~πότε
δ᾽
εἰ
μὴ
|
νῦν, |
ἐπαρήξετέ
μοι,
πρίν
μ᾽
εἴσω |
[1000] |
γὰρ
τοῖσι
θεαταῖς
ὁ
ποιητὴς
|
νῦν |
ἐπιθυμεῖ.
~ἀδικεῖσθαι
γάρ
φησιν
πρότερος |
[550] |
γὰρ
εὔδαιμον
καὶ
μακαριστὸν
μᾶλλον
|
νῦν |
ἐστὶ
δικαστοῦ,
~ἢ
τρυφερώτερον
ἢ |
[1050] |
παρὰ
τοῖς
βαρβάροισι
πανταχοῦ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
~μηδὲν
Ἀττικοῦ
καλεῖσθαι
σφηκὸς |
[150] |
Δἴ
ἀλλ᾽
οὐκ
οἶσθα
σὺ
|
~νῦν |
μ᾽
ὄντ᾽
ἄριστον·
ἀλλ᾽
ἴσως, |
[450] |
παρεμβαλοῦμεν
τῶν
τριχοινίκων
ἐπῶν.
~ἀλλὰ
|
νῦν |
μὲν
οὐδὲν
ἀλγεῖς,
ἀλλ᾽
ὅταν |
[700] |
ἂν
δικάσαις.
σὺ
γὰρ
οὖν
|
νῦν |
μοι
νικᾶν
πολλῷ
δεδόκησαι·
~ὥστ᾽ |
[300] |
μὴ
~τὸ
δικαστήριον
ἅρχων
~καθίσῃ
|
νῦν, |
πόθεν
ὠνησόμεθ᾽
~ἄριστον;
ἔχεις
ἐλπίδα
|
[1000] |
δὲ
τέως
ὦ
μυριάδες
~ἀναρίθμητοι,
|
~νῦν |
τὰ
μέλλοντ᾽
εὖ
λέγεσθαι
~μὴ |
[700] |
ὅστις
τοιαῦτ᾽
ἐνουθέτει.
~σοὶ
δὲ
|
νῦν |
τις
θεῶν
παρὼν
ἐμφανὴς
~ξυλλαμβάνει |
[700] |
~εἰσίν
γε
πόλεις
χίλιαι
αἳ
|
νῦν |
τὸν
φόρον
ἡμῖν
ἀπάγουσι·
~τούτων |
[850] |
ξυνεβήτην.
~(Βδελυκλέων)
~εὐφημία
μὲν
πρῶτα
|
νῦν |
ὑπαρχέτω.
~(Χορός)
~ὦ
Φοῖβ᾽
Ἄπολλον |
[50] |
~εἰ
δὴ
πιθυμεῖτ᾽
εἰδέναι,
σιγᾶτε
|
νῦν. |
~φράσω
γὰρ
ἤδη
τὴν
νόσον |
[200] |
τὸν
Δἴ,
ὀψὲ
γοῦν
ἀνεστήκασι
|
νῦν. |
~ὡς
ἀπὸ
μέσων
νυκτῶν
γε |