Livre, Chapitre |
[1, 7] |
Κῦρος?
~ἀλλ?
ἔστι
μὲν
ἡμῖν,
|
ὦ |
ἄνδρες,
ἀρχὴ
πατρᾐα
πρὸς
μὲν |
[1, 7] |
~καὶ
αὐτὸς
παρῄνει
θαρρύνων
τοιάδε.
|
~ὦ |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
οὐκ
ἀνθρώπων
ἀπορῶν |
[1, 4] |
πέμψας
Γλοῦν
εἶπεν?
~ἐγὼ
μέν,
|
ὦ |
ἄνδρες,
ἤδη
ὑμᾶς
ἐπαινῶ?
ὅπως |
[1, 6] |
λέγει?
ὑμῶν
δὲ
σὺ
πρῶτος,
|
ὦ |
Κλέαρχε,
~ἀπόφηναι
γνώμην
ὅ
τι |
[1, 7] |
δὲ
Κύρῳ,
εἶπεν?
~καὶ
μήν,
|
ὦ |
Κῦρε,
λέγουσί
τινες
ὅτι
πολλὰ |
[1, 6] |
~ἀπεκρίνατο
ὅτι
οὐδ?
εἰ
γενοίμην,
|
ὦ |
Κῦρε,
σοί
γ?
ἄν
ποτε |
[1, 7] |
~Κῦρον?
~οἴει
γάρ
σοι
μαχεῖσθαι,
|
ὦ |
Κῦρε,
τὸν
ἀδελφόν;
~νὴ
Δί? |
[1, 3] |
οἶμαι
εἶναι
τίμιος
ὅπου
ἂν
|
ὦ, |
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος
ὢν
οὐκ |
[1, 3] |
φίλος
ᾖ,
χαλεπώτατος
δ?
ἐχθρὸς
|
ᾧ |
ἂν
πολέμιος
ᾖ,
ἔχει
δὲ |
[1, 3] |
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν
ἄξιος
|
ᾧ |
ἂν
φίλος
ᾖ,
χαλεπώτατος
δ? |
[1, 10] |
ποιήσασθαι
ὄπισθεν
τὸν
~ποταμόν.
ἐν
|
ᾧ |
δὲ
ταῦτα
ἐβουλεύοντο,
καὶ
δὴ |
[1, 2] |
ἐνταῦθα
ἔμειναν
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν
|
ᾧ |
Κῦρος
~ἀπέκτεινεν
ἄνδρα
Πέρσην
Μεγαφέρνην, |
[1, 3] |
εἴη
~ἡγεμόνα
αἰτεῖν
παρὰ
τούτου
|
ᾧ |
λυμαινόμεθα
τὴν
πρᾶξιν.
εἰ
δὲ |
[1, 5] |
ἠγόραζον
~τὰ
ἐπιτήδεια,
σχεδίαις
διαβαίνοντες
|
ὧδε. |
διφθέρας
ἃς
εἶχον
στεγάσματα
ἐπίμπλασαν |
[1, 1] |
ὅπως
ὅτι
~ἀπαρασκευότατον
λάβοι
βασιλέα.
|
ὧδε |
οὖν
ἐποιεῖτο
τὴν
συλλογήν.
ὁπόσας |
[1, 6] |
δὲ
Κῦρον
~ἄρχειν
τοῦ
λόγου
|
ὧδε. |
~παρεκάλεσα
ὑμᾶς,
ἄνδρες
φίλοι,
ὅπως |
[1, 7] |
δὲ
τῷ
καιρῷ
τούτῳ
Κλέαρχος
|
ὧδέ |
πως
ἤρετο
τὸν
~Κῦρον?
~οἴει |
[1, 7] |
τῷ
~Ἑλληνικῷ
καὶ
τῷ
βαρβαρικῷ?
|
ᾤετο |
γὰρ
ταύτῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
μαχεῖσθαι |
[1, 9] |
τοῦτο
οὗπερ
αὐτὸς
ἕνεκα
φίλων
|
ᾤετο |
δεῖσθαι,
ὡς
συνεργοὺς
ἔχοι,
καὶ |
[1, 5] |
θᾶττον
ἢ
ὥς
τις
ἂν
|
ᾤετο |
μετεώρους
ἐξεκόμισαν
τὰς
ἁμάξας.
τὸ |
[1, 6] |
ἐπιστολὴν
δίδωσι
πιστῷ
ἀνδρί,
ὡς
|
ᾤετο? |
~ὁ
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν. |
[1, 9] |
ἐπεχείρησε?
καὶ
οὗτος
δὴ
ὃν
|
ᾤετο |
πιστόν
οἱ
εἶναι
ταχὺ
~αὐτὸν |
[1, 4] |
ἐπὶ
ταῖς
Συρίαις
πύλαις,
ὅπερ
|
ᾤετο |
ποιήσειν
ὁ
Κῦρος
τὸν
Ἀβροκόμαν, |
[1, 4] |
τεττάρων
~σταδίων?
καὶ
πόλις
αὐτόθι
|
ᾠκεῖτο |
μεγάλη
καὶ
εὐδαίμων
Θάψακος
ὄνομα. |
[1, 4] |
ὄντας
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
οἱ
δ?
|
ᾤκτιρον |
εἰ
ἁλώσοιντο.
~Κῦρος
δὲ
συγκαλέσας |
[1, 6] |
ἔλαβες
παρ?
ἐμοῦ;
καὶ
ταῦθ?
|
ὡμολόγει |
Ὀρόντας.
~τί
οὖν,
ἔφη
ὁ |
[1, 9] |
γε
μέντοι
ἀγαθοὺς
εἰς
πόλεμον
|
ὡμολόγητο |
διαφερόντως
τιμᾶν.
καὶ
~πρῶτον
μὲν |
[1, 9] |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἔτι
παῖς
|
~ὤν, |
ὅτ?
ἐπαιδεύετο
καὶ
σὺν
τῷ |
[1, 1] |
δὲ
βασιλέα
πέμπων
ἠξίου
ἀδελφὸς
|
ὢν |
αὐτοῦ
δοθῆναι
οἷ
ταύτας
τὰς |
[1, 1] |
~Ἀρίστιππος
δὲ
ὁ
Θετταλὸς
ξένος
|
ὢν |
ἐτύγχανεν
αὐτῷ,
καὶ
~πιεζόμενος
ὑπὸ |
[1, 8] |
ὁμοτράπεζοι
καλούμενοι.
σὺν
τούτοις
~δὲ
|
ὢν |
καθορᾷ
βασιλέα
καὶ
τὸ
ἀμφ? |
[1, 3] |
ἂν
ὦ,
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος
|
ὢν |
οὐκ
ἂν
ἱκανὸς
οἶμαι
εἶναι |
[1, 9] |
μὲν
οὖν
οὕτως
ἐτελεύτησεν,
ἀνὴρ
|
ὢν |
Περσῶν
τῶν
μετὰ
Κῦρον
τὸν |
[1, 9] |
ὥστε
ἐγὼ
μέν
γε,
ἐξ
|
~ὧν |
ἀκούω,
οὐδένα
κρίνω
ὑπὸ
πλειόνων |
[1, 7] |
ἄλλοι
δὲ
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς,
|
ὧν |
~Ἀρταγέρσης
ἦρχεν?
οὗτοι
δ?
αὖ |
[1, 4] |
ὑπὸ
Κύρου,
ἑπτακοσίους
ἔχων
ὁπλίτας,
|
ὧν |
ἐστρατήγει
παρὰ
~Κύρῳ.
αἱ
δὲ |
[1, 3] |
τι
δέοιτο
ὠφελοίην
αὐτὸν
~ἀνθ?
|
ὧν |
εὖ
ἔπαθον
ὑπ?
ἐκείνου.
ἐπεὶ |
[1, 7] |
τὴν
ἐλευθερίαν
ἑλοίμην
ἂν
ἀντὶ
|
ὧν |
ἔχω
πάντων
καὶ
~ἄλλων
πολλαπλασίων. |
[1, 9] |
~ἵππου,
καὶ
τὰ
μὲν
ἔπαθεν,
|
ὧν |
καὶ
τὰς
ὠτειλὰς
εἶχεν,
τέλος |
[1, 3] |
μὴ
~λαβών
με
δίκην
ἐπιθῇ
|
ὧν |
νομίζει
ὑπ?
ἐμοῦ
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ |
[1, 3] |
Κῦρος
μήτε
οἱ
Κίλικες
καταλαβόντες,
|
ὧν |
πολλοὺς
καὶ
~πολλὰ
χρήματα
ἔχομεν |
[1, 1] |
δασμοὺς
βασιλεῖ
ἐκ
τῶν
πόλεων
|
ὧν |
Τισσαφέρνους
ἐτύγχανεν
ἔχων.
~ἄλλο
δὲ |
[1, 2] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
καταλιπόντες
τὰ
|
ὤνια |
ἔφυγον.
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
~σὺν |
[1, 8] |
ὅσον
ἑξακόσιοι
κατὰ
τὸ
μέσον>
|
ὡπλισμένοι |
~θώραξι
μὲν
αὐτοὶ
καὶ
παραμηριδίοις |
[1, 3] |
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ
οὖν
δοκεῖ
οὐχ
|
ὥρα |
~εἶναι
ἡμῖν
καθεύδειν
οὐδ?
ἀμελεῖν |
[1, 3] |
δοκοῦμέν
μοι
αὐτοῦ
καθῆσθαι.
ὥστε
|
ὥρα |
λέγειν
ὅ
τι
~τις
γιγνώσκει |
[1, 4] |
καὶ
καλός,
ἔχων
πάντα
ὅσα
|
ὧραι |
φύουσι.
Κῦρος
δ?
αὐτὸν
~ἐξέκοψε |
[1, 5] |
δὲ
οἱ
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
καὶ
|
ὠργίζοντο |
~ἰσχυρῶς
τῷ
Κλεάρχῳ.
τῇ
δὲ |
[1, 2] |
~Κῦρος
δὲ
ἔχων
οὓς
εἴρηκα
|
ὡρμᾶτο |
ἀπὸ
Σάρδεων?
καὶ
ἐξελαύνει
διὰ |
[1, 4] |
δ?
ἦν
τὸ
χωρίον
καὶ
|
ὥρμουν |
αὐτόθι
ὁλκάδες
πολλαί.
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν |
[1, 4] |
παρὰ
~Κύρῳ.
αἱ
δὲ
νῆες
|
ὥρμουν |
παρὰ
τὴν
Κύρου
σκηνήν.
ἐνταῦθα |
[1, 10] |
στρατοπέδου
εἰς
τὸν
σταθμὸν
ἔνθεν
|
~ὡρμῶντο? |
τέτταρες
δ?
ἐλέγοντο
παρασάγγαι
εἶναι |
[1, 6] |
βασιλέα
~ὅτι
ἥξοι
ἔχων
ἱππέας
|
ὡς |
ἂν
δύνηται
πλείστους?
ἀλλὰ
φράσαι |
[1, 8] |
οὐ
γὰρ
κραυγῇ
ἀλλὰ
σιγῇ
|
ὡς |
ἁνυστὸν
καὶ
~ἡσυχῇ
ἐν
ἴσῳ |
[1, 1] |
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν.
~ὁ
δ?
|
ὡς |
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας
καὶ
ἀτιμασθείς,
βουλεύεται |
[1, 4] |
αὐτῶν
τοὺς
παρὰ
Κλέαρχον
~ἀπελθόντας
|
ὡς |
ἀπιόντας
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
πάλιν |
[1, 1] |
δὲ
πείθεται
καὶ
συλλαμβάνει
~Κῦρον
|
ὡς |
ἀποκτενῶν?
ἡ
δὲ
μήτηρ
ἐξαιτησαμένη |
[1, 3] |
ἐλθόντας
δὲ
Κῦρον
αἰτεῖν
πλοῖα,
|
ὡς |
ἀποπλέοιεν?
ἐὰν
δὲ
μὴ
διδῷ |
[1, 6] |
ὁ
Κῦρος
ἠρώτα?
~οὐκοῦν
ὕστερον,
|
ὡς |
αὐτὸς
σὺ
ὁμολογεῖς,
οὐδὲν
ὑπ? |
[1, 2] |
ἐπὶ
Πισίδας
τὴν
παρασκευήν,
~πορεύεται
|
ὡς |
βασιλέα
ᾗ
ἐδύνατο
τάχιστα
ἱππέας |
[1, 8] |
διώκοντας,
ἡδόμενος
καὶ
προσκυνούμενος
ἤδη
|
~ὡς |
βασιλεὺς
ὑπὸ
τῶν
ἀμφ?
αὐτόν, |
[1, 4] |
σαφῶς
ὑποχωρῆσαι
τὸν
~ποταμὸν
Κύρῳ
|
ὡς |
βασιλεύσοντι.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
διὰ
τῆς |
[1, 8] |
χειρὶ
Ἀρταγέρσην
τὸν
ἄρχοντα
αὐτῶν.
|
ὡς |
δ?
ἡ
τροπὴ
ἐγένετο,
~διασπείρονται |
[1, 9] |
τῷ
εὐωνύμῳ
τοῦ
ἱππικοῦ
ἄρχων?
|
ὡς |
δ?
ᾔσθετο
Κῦρον
~πεπτωκότα,
ἔφυγεν |
[1, 10] |
ὥσπερ
τὸ
πρῶτον
μαχούμενος
~συνῄει.
|
ὡς |
δὲ
εἶδον
οἱ
Ἕλληνες
ἐγγύς |
[1, 8] |
ἤρχοντο
ἀντίοι
ἰέναι
τοῖς
πολεμίοις.
|
ὡς |
δὲ
~πορευομένων
ἐξεκύμαινέ
τι
τῆς |
[1, 3] |
ἃ
ἐμοὶ
τοῦτο
οὐ
ποιητέον?
|
ὡς |
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
ὃν
ἂν |
[1, 4] |
τριήρεσι?
~καὶ
οἱ
μὲν
ηὔχοντο
|
ὡς |
δειλοὺς
ὄντας
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
οἱ |
[1, 9] |
ὄψεσθαι,
~προσκαλῶν
τοὺς
φίλους
ἐσπουδαιολογεῖτο,
|
ὡς |
δηλοίη
οὓς
τιμᾷ.
ὥστε
ἐγὼ |
[1, 8] |
τοῖς
δίφροις
εἰς
γῆν
βλέποντα,
|
ὡς |
διακόπτειν
ὅτῳ
~ἐντυγχάνοιεν.
ἡ
δὲ |
[1, 6] |
εἰκάζετο
δ?
εἶναι
ὁ
~στίβος
|
ὡς |
δισχιλίων
ἵππων.
οὗτοι
προϊόντες
ἔκαιον |
[1, 6] |
~φίλοις
τὴν
κρίσιν
τοῦ
Ὀρόντα
|
ὡς |
ἐγένετο?
οὐ
γὰρ
ἀπόρρητον
ἦν. |
[1, 3] |
πείσομαι.
καὶ
οὔποτε
ἐρεῖ
οὐδεὶς
|
ὡς |
ἐγὼ
Ἕλληνας
ἀγαγὼν
εἰς
τοὺς |
[1, 4] |
αὐτοὺς
διώξω,
οὐδ?
ἐρεῖ
~οὐδεὶς
|
ὡς |
ἐγὼ
ἕως
μὲν
ἂν
παρῇ |
[1, 10] |
βασιλεὺς
δῆλος
ἦν
προσιὼν
πάλιν,
|
ὡς |
~ἐδόκει,
ὄπισθεν.
καὶ
οἱ
μὲν |
[1, 5] |
Μένωνος
στρατιωτῶν
ξύλα
σχίζων
τις
|
ὡς |
εἶδε
Κλέαρχον
~διελαύνοντα,
ἵησι
τῇ |
[1, 7] |
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
τῆς
τάφρου
|
ὡς |
εἴκοσι
ποδῶν
τὸ
εὖρος?
ταύτην |
[1, 9] |
ἢ
ὡς
εἰς
πόλεμον
ἢ
|
ὡς |
εἰς
καλλωπισμόν,
καὶ
περὶ
τούτων |
[1, 8] |
τοῖς
αὐτοῦ
τεταγμένοις
ἔμπροσθεν,
ἐπέκαμπτεν
|
ὡς |
~εἰς
κύκλωσιν.
ἔνθα
δὴ
Κῦρος |
[1, 8] |
βασιλεὺς
σὺν
στρατεύματι
πολλῷ
προσέρχεται
|
ὡς |
εἰς
~μάχην
παρεσκευασμένος.
ἔνθα
δὴ |
[1, 9] |
σώματι
αὐτοῦ
~πέμποι
τις
ἢ
|
ὡς |
εἰς
πόλεμον
ἢ
ὡς
εἰς |
[1, 8] |
~ἐντυγχάνοιεν.
ἡ
δὲ
γνώμη
ἦν
|
ὡς |
εἰς
τὰς
τάξεις
τῶν
Ἑλλήνων |
[1, 4] |
Φοινίκης
παρὰ
βασιλέα
ἀπήλαυνεν,
ἔχων,
|
ὡς |
ἐλέγετο,
~τριάκοντα
μυριάδας
στρατιᾶς.
ἐντεῦθεν |
[1, 10] |
Ἕλλησιν
ἦσαν
δ?
αὗται
τετρακόσιαι,
|
ὡς |
~ἐλέγοντο,
ἅμαξαι)
καὶ
ταύτας
τότε |
[1, 3] |
ὠφελῆσαι
οὔτ?
ἂν
ἐχθρὸν
ἀλέξασθαι.
|
ὡς |
ἐμοῦ
οὖν
ἰόντος
ὅπῃ
ἂν |
[1, 2] |
καὶ
μείζονα
ἡγησάμενος
εἶναι
ἢ
|
ὡς |
ἐπὶ
Πισίδας
τὴν
παρασκευήν,
~πορεύεται |
[1, 2] |
ἐκ
τῆς
χώρας?
καὶ
ἁθροίζει
|
ὡς |
ἐπὶ
τούτους
~τό
τε
βαρβαρικὸν |
[1, 1] |
τὸν
Κῦρον
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
|
ὡς |
ἐπιβουλεύοι
αὐτῷ.
ὁ
δὲ
πείθεται |
[1, 1] |
~Πελοποννησίους
ὅτι
πλείστους
καὶ
βελτίστους,
|
ὡς |
ἐπιβουλεύοντος
Τισσαφέρνους
~ταῖς
πόλεσι.
καὶ |
[1, 1] |
λαβόντα
ἄνδρας
~ὅτι
πλείστους
παραγενέσθαι,
|
ὡς |
ἐς
Πισίδας
βουλόμενος
στρατεύεσθαι,
ὡς |
[1, 3] |
στόλον
Κύρου
ποιουμένου,
ἐπιδεικνὺς
δὲ
|
ὡς |
εὔηθες
εἴη
~ἡγεμόνα
αἰτεῖν
παρὰ |
[1, 9] |
εὐχὴν
δέ
τινες
αὐτοῦ
ἐξέφερον
|
ὡς |
εὔχοιτο
τοσοῦτον
χρόνον
ζῆν
~ἔστε |
[1, 6] |
εἶναι
ἐμοί?
ἐπεὶ
δὲ
ταχθείς,
|
ὡς |
ἔφη
αὐτός,
~ὑπὸ
τοῦ
ἐμοῦ |
[1, 10] |
πάντας
νικῶντες,
οἱ
δ?
ἁρπάζοντες
|
ὡς |
ἤδη
~πάντες
νικῶντες.
ἐπεὶ
δ? |
[1, 8] |
δὲ
ἔθεον.
λέγουσι
~δέ
τινες
|
ὡς |
καὶ
ταῖς
ἀσπίσι
πρὸς
τὰ |
[1, 3] |
πέμπων
αὐτῷ
ἄγγελον
ἔλεγε
θαρρεῖν
|
ὡς |
καταστησομένων
τούτων
εἰς
τὸ
~δέον. |
[1, 1] |
~τὴν
δὲ
Ἑλληνικὴν
δύναμιν
ἥθροιζεν
|
ὡς |
μάλιστα
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος,
ὅπως
ὅτι |
[1, 10] |
γενέσθαι.
ὁ
δ?
οὖν
Τισσαφέρνης
|
ὡς |
μεῖον
~ἔχων
ἀπηλλάγη,
πάλιν
μὲν |
[1, 3] |
δὲ
τοῦτον
~Κλέαρχος
εἶπε
τοσοῦτον.
|
~ὡς |
μὲν
στρατηγήσοντα
ἐμὲ
ταύτην
τὴν |
[1, 4] |
τὰ
πλείστου
ἄξια
ἐνθέμενοι
ἀπέπλευσαν,
|
ὡς |
μὲν
τοῖς
~πλείστοις
ἐδόκουν
φιλοτιμηθέντες |
[1, 5] |
κούφου,
εἶτα
συνῆγον
καὶ
συνέσπων,
|
ὡς |
μὴ
ἅπτεσθαι
τῆς
κάρφης
τὸ |
[1, 9] |
ἵπποις
ἐμβάλλειν
τοῦτον
τὸν
χιλόν,
|
ὡς |
μὴ
πεινῶντες
τοὺς
ἑαυτοῦ
~φίλους |
[1, 6] |
τοῦτον
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
ὡς
τάχιστα,
|
ὡς |
μηκέτι
δέῃ
~τοῦτον
φυλάττεσθαι,
ἀλλὰ |
[1, 4] |
μὲν
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
δὲ
|
ὡς |
μόνοις
πειθομένοις
πιστοτάτοις
χρήσεται
καὶ |
[1, 2] |
~βαρβάρων.
ἐκέλευσε
δὲ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὡς |
νόμος
αὐτοῖς
εἰς
μάχην
οὕτω |
[1, 1] |
ξένους
καὶ
τριῶν
μηνῶν
μισθόν,
|
ὡς |
οὕτως
περιγενόμενος
ἂν
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν. |
[1, 10] |
μὲν
διώκοντες
τοὺς
καθ?
αὑτοὺς
|
ὡς |
πάντας
νικῶντες,
οἱ
δ?
ἁρπάζοντες |
[1, 9] |
βασιλικώτατός
τε
καὶ
ἄρχειν
ἀξιώτατος,
|
ὡς |
παρὰ
πάντων
~ὁμολογεῖται
τῶν
Κύρου |
[1, 2] |
ᾗ
ἐδύνατο
τάχιστα
ἱππέας
ἔχων
|
ὡς |
πεντακοσίους.
καὶ
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ |
[1, 2] |
δὲ
ὁ
Ἀχαιὸς
ὁπλίτας
~ἔχων
|
ὡς |
πεντακοσίους,
Πασίων
δὲ
ὁ
Μεγαρεὺς |
[1, 2] |
ἄνω,
τὴν
μὲν
πρόφασιν
ἐποιεῖτο
|
ὡς |
~Πισίδας
βουλόμενος
ἐκβαλεῖν
παντάπασιν
ἐκ |
[1, 1] |
παρ?
ἑαυτῷ
δὲ
~βαρβάρων
ἐπεμελεῖτο
|
ὡς |
πολεμεῖν
τε
ἱκανοὶ
εἴησαν
καὶ |
[1, 1] |
ἄνδρας
λαβόντας
ἐλθεῖν
~ὅτι
πλείστους,
|
ὡς |
πολεμήσων
Τισσαφέρνει
σὺν
τοῖς
φυγάσι |
[1, 2] |
~χώραν
ἐπέτρεψε
διαρπάσαι
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ὡς |
πολεμίαν
οὖσαν.
ἐντεῦθεν
Κῦρος
~τὴν |
[1, 1] |
ὡς
ἐς
Πισίδας
βουλόμενος
στρατεύεσθαι,
|
ὡς |
πράγματα
~παρεχόντων
τῶν
Πισιδῶν
τῇ |
[1, 4] |
εἶναι
ἄρξαντες
τοῦ
~διαβαίνειν,
καὶ
|
ὡς |
προθυμοτάτοις
οὖσιν
ὑμῖν
χάριν
εἴσεται |
[1, 5] |
δὲ
~σύμπαν
δῆλος
ἦν
Κῦρος
|
ὡς |
σπεύδων
πᾶσαν
τὴν
ὁδὸν
καὶ |
[1, 8] |
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
Ξενοφῶν
Ἀθηναῖος,
πελάσας
|
ὡς |
συναντῆσαι
ἤρετο
εἴ
τι
παραγγέλλοι? |
[1, 9] |
αὐτὸς
ἕνεκα
φίλων
ᾤετο
δεῖσθαι,
|
ὡς |
συνεργοὺς
ἔχοι,
καὶ
~αὐτὸς
ἐπειρᾶτο |
[1, 10] |
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
στραφέντες
παρεσκευάζοντο
|
ὡς |
ταύτῃ
~προσιόντος
καὶ
δεξόμενοι,
ὁ |
[1, 3] |
~Ἑλλάδα
στρατηγοὺς
μὲν
ἑλέσθαι
ἄλλους
|
ὡς |
τάχιστα,
εἰ
μὴ
βούλεται
Κλέαρχος |
[1, 3] |
δὲ
δὴ
εἶπε
προσποιούμενος
σπεύδειν
|
ὡς |
τάχιστα
πορεύεσθαι
εἰς
τὴν
~Ἑλλάδα |
[1, 6] |
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
|
ὡς |
τάχιστα,
ὡς
μηκέτι
δέῃ
~τοῦτον |
[1, 9] |
οὐδὲ
τοῦτ?
ἄν
τις
εἴποι,
|
ὡς |
τοὺς
~κακούργους
καὶ
ἀδίκους
εἴα |
[1, 10] |
βασιλεύς
τε
καὶ
οἱ
Ἕλληνες
|
ὡς |
τριάκοντα
στάδια,
~οἱ
μὲν
διώκοντες |
[1, 6] |
οἱ
δὲ
ταῦτα
ἐποίησαν,
ἀγαγόντες
|
ὡς |
τρισχιλίους
~ὁπλίτας.
Κλέαρχον
δὲ
καὶ |
[1, 6] |
φράσαι
τοῖς
αὑτοῦ
ἱππεῦσιν
~ἐκέλευεν
|
ὡς |
φίλιον
αὐτὸν
ὑποδέχεσθαι.
ἐνῆν
δὲ |
[1, 4] |
οὗτινος
ἂν
δέησθε
οἶδα
ὅτι
|
ὡς |
φίλοι
τεύξεσθε
Κύρου.
~ἀκούσαντες
ταῦτα |
[1, 1] |
οὖν
ὁ
Κῦρος
λαβὼν
Τισσαφέρνην
|
ὡς |
φίλον,
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἔχων |
[1, 6] |
τὴν
ἐπιστολὴν
δίδωσι
πιστῷ
ἀνδρί,
|
ὡς |
ᾤετο?
~ὁ
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ |
[1, 5] |
εἰς
τὸν
~πηλὸν
θᾶττον
ἢ
|
ὥς |
τις
ἂν
ᾤετο
μετεώρους
ἐξεκόμισαν |
[1, 3] |
εἰδῆτε
ὅτι
καὶ
ἄρχεσθαι
ἐπίσταμαι
|
ὥς |
τις
καὶ
ἄλλος
μάλιστα
ἀνθρώπων. |
[1, 8] |
καὶ
τιτρώσκει
διὰ
τοῦ
~θώρακος,
|
ὥς |
φησι
Κτησίας
ὁ
ἰατρός,
καὶ |
[1, 8] |
ὑπὸ
τῶν
ἀμφ?
αὐτόν,
οὐδ?
|
ὣς |
ἐξήχθη
διώκειν,
ἀλλὰ
συνεσπειραμένην
~ἔχων |
[1, 5] |
ὅπου
ἔτυχεν
ἕκαστος
ἑστηκώς,
ἵεντο
|
ὥσπερ |
ἂν
~δράμοι
τις
ἐπὶ
νίκῃ |
[1, 5] |
ἢ
καλάμου,
ἅπαντα
ἦσαν
εὐώδη
|
ὥσπερ |
ἀρώματα?
δένδρον
δ?
οὐδὲν
~ἐνῆν, |
[1, 8] |
~ἔστι
δ?
ὅστις
καὶ
κατελήφθη
|
ὥσπερ |
ἐν
ἱπποδρόμῳ
ἐκπλαγείς?
καὶ
οὐδὲν |
[1, 5] |
ἡ
γῆ
πεδίον
ἅπαν
ὁμαλὲς
|
ὥσπερ |
θάλαττα,
ἀψινθίου
δὲ
πλῆρες?
εἰ |
[1, 5] |
~δρόμῳ,
ταῖς
δὲ
πτέρυξιν
αἴρουσα,
|
ὥσπερ |
ἱστίῳ
χρωμένη.
τὰς
δὲ
ὠτίδας |
[1, 8] |
λευκή,
χρόνῳ
δὲ
συχνῷ
~ὕστερον
|
ὥσπερ |
μελανία
τις
ἐν
τῷ
πεδίῳ |
[1, 8] |
δὲ
δείλη
ἐγίγνετο,
ἐφάνη
κονιορτὸς
|
ὥσπερ |
νεφέλη
λευκή,
χρόνῳ
δὲ
συχνῷ |
[1, 8] |
ἐφόρει
καὶ
ψέλια
καὶ
~τἆλλα
|
ὥσπερ |
οἱ
ἄριστοι
Περσῶν?
ἐτετίμητο
γὰρ |
[1, 5] |
δ?
ἐδόκουν
~αὐτῷ
σχολαίως
ποιεῖν,
|
ὥσπερ |
ὀργῇ
ἐκέλευσε
τοὺς
περὶ
αὐτὸν |
[1, 3] |
τοῦ
τὰ
πλοῖα
αἰτεῖν
~κελεύοντος,
|
ὥσπερ |
πάλιν
τὸν
στόλον
Κύρου
ποιουμένου, |
[1, 5] |
ἔστι
λαμβάνειν?
πέτονται
γὰρ
βραχὺ
|
ὥσπερ |
πέρδικες
καὶ
ταχὺ
ἀπαγορεύουσι.
~τὰ |
[1, 3] |
ὅτι
οὕτως
ἔχει
πρὸς
ἡμᾶς
|
ὥσπερ |
τὰ
~ἡμέτερα
πρὸς
ἐκεῖνον?
οὔτε |
[1, 10] |
σχῆμα
κατέστησεν
ἀντίαν
τὴν
φάλαγγα
|
ὥσπερ |
τὸ
πρῶτον
μαχούμενος
~συνῄει.
ὡς |
[1, 4] |
μή
τις
~αὐτοῖς
χρήματα
διδῷ,
|
ὥσπερ |
τοῖς
προτέροις
μετὰ
Κύρου
ἀναβᾶσι |
[1, 5] |
~Θρᾷκες,
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τοὺς
Μένωνος,
|
ὥστ? |
ἐκείνους
ἐκπεπλῆχθαι
καὶ
αὐτὸν
Μένωνα, |
[1, 9] |
χειρῶν
καὶ
~ὀφθαλμῶν
στερομένους
ἀνθρώπους?
|
ὥστ? |
ἐν
τῇ
Κύρου
ἀρχῇ
ἐγένετο |
[1, 10] |
τότε
οἱ
σὺν
βασιλεῖ
διήρπασαν.
|
ὥστε |
ἄδειπνοι
~ἦσαν
οἱ
πλεῖστοι
τῶν |
[1, 1] |
αὐτὸν
πάντας
οὕτω
διατιθεὶς
~ἀπεπέμπετο
|
ὥστε |
αὐτῷ
μᾶλλον
φίλους
εἶναι
ἢ |
[1, 1] |
ἡ
μήτηρ
συνέπραττεν
αὐτῷ
ταῦτα?
|
ὥστε |
βασιλεὺς
τὴν
μὲν
~πρὸς
ἑαυτὸν |
[1, 6] |
καὶ
~ἐγὼ
αὐτὸν
προσπολεμῶν
ἐποίησα
|
ὥστε |
δόξαι
τούτῳ
τοῦ
πρὸς
ἐμὲ |
[1, 9] |
ἐσπουδαιολογεῖτο,
ὡς
δηλοίη
οὓς
τιμᾷ.
|
ὥστε |
ἐγὼ
μέν
γε,
ἐξ
~ὧν |
[1, 4] |
οὔτε
ἀποπεφεύγασιν?
ἔχω
γὰρ
τριήρεις
|
ὥστε |
~ἑλεῖν
τὸ
ἐκείνων
πλοῖον?
ἀλλὰ |
[1, 9] |
καὶ
ἀκούουσι,
καὶ
ἄλλους
ἀτιμαζομένους?
|
ὥστε |
εὐθὺς
~παῖδες
ὄντες
μανθάνουσιν
ἄρχειν |
[1, 9] |
ἀφείλετο,
ἀλλ?
ἀεὶ
πλείω
προσεδίδου?
|
ὥστε |
~καὶ
ἡδέως
ἐπόνουν
καὶ
θαρραλέως |
[1, 3] |
ἀδικεῖσθαι
νομίζει
ὑφ?
~ἡμῶν
οἶδα?
|
ὥστε |
καὶ
μεταπεμπομένου
αὐτοῦ
οὐκ
ἐθέλω |
[1, 1] |
οἰκοῦσι
καὶ
ὠφέλει
τοὺς
Ἕλληνας?
|
~ὥστε |
καὶ
χρήματα
συνεβάλλοντο
αὐτῷ
εἰς |
[1, 8] |
τοσοῦτον
γὰρ
πλήθει
~περιῆν
βασιλεὺς
|
ὥστε |
μέσον
τῶν
ἑαυτοῦ
ἔχων
τοῦ |
[1, 6] |
~τοῦ
καίειν
ἐπιόντας,
καὶ
ποιήσειεν
|
ὥστε |
μήποτε
δύνασθαι
αὐτοὺς
ἰδόντας
τὸ |
[1, 7] |
ἡμετέρους
φίλους
τούτων
ἐγκρατεῖς
ποιῆσαι.
|
ὥστε |
οὐ
τοῦτο
~δέδοικα,
μὴ
οὐκ |
[1, 1] |
αὐτὸν
ἀμφὶ
τὰ
~στρατεύματα
δαπανᾶν?
|
ὥστε |
οὐδὲν
ἤχθετο
αὐτῶν
πολεμούντων.
καὶ |
[1, 7] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀπεγνωκέναι
τοῦ
μάχεσθαι?
|
ὥστε |
τῇ
~ὑστεραίᾳ
Κῦρος
ἐπορεύετο
ἠμελημένως |
[1, 10] |
δὲ
ἱππέων
~ὁ
λόφος
ἐνεπλήσθη,
|
ὥστε |
τὸ
ποιούμενον
μὴ
γιγνώσκειν.
καὶ |
[1, 9] |
δὲ
καὶ
ἄλλοις
δώροις
ἐτίμα?
|
ὥστε |
~φαίνεσθαι
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
εὐδαιμονεστάτους, |
[1, 3] |
πόρρω
δοκοῦμέν
μοι
αὐτοῦ
καθῆσθαι.
|
ὥστε |
ὥρα
λέγειν
ὅ
τι
~τις |
[1, 9] |
μὲν
ἔπαθεν,
ὧν
καὶ
τὰς
|
ὠτειλὰς |
εἶχεν,
τέλος
δὲ
κατέκανε?
καὶ |
[1, 5] |
ὥσπερ
ἱστίῳ
χρωμένη.
τὰς
δὲ
|
ὠτίδας |
ἄν
τις
ταχὺ
~ἀνιστῇ
ἔστι |
[1, 5] |
αἱ
μεγάλαι?
ἐνῆσαν
~δὲ
καὶ
|
ὠτίδες |
καὶ
δορκάδες?
ταῦτα
δὲ
τὰ |
[1, 2] |
~ἡμέρας
πέντε?
καὶ
τοῖς
στρατιώταις
|
ὠφείλετο |
μισθὸς
πλέον
ἢ
τριῶν
μηνῶν, |
[1, 1] |
τοῖς
ὑπὲρ
Ἑλλήσποντον
οἰκοῦσι
καὶ
|
ὠφέλει |
τοὺς
Ἕλληνας?
~ὥστε
καὶ
χρήματα |
[1, 3] |
οἶμαι
εἶναι
οὔτ?
ἂν
~φίλον
|
ὠφελῆσαι |
οὔτ?
ἂν
ἐχθρὸν
ἀλέξασθαι.
ὡς |
[1, 6] |
δὲ
Κύρῳ
ἀκούσαντι
ταῦτα
ἐδόκει
|
ὠφέλιμα |
εἶναι,
~καὶ
ἐκέλευεν
αὐτὸν
λαμβάνειν |
[1, 3] |
ἐπορευόμην,
ἵνα
εἴ
τι
δέοιτο
|
ὠφελοίην |
αὐτὸν
~ἀνθ?
ὧν
εὖ
ἔπαθον |