Livre, Chapitre |
[1, 3] |
~ἄνδρες
στρατιῶται,
μὴ
θαυμάζετε
ὅτι
|
χαλεπῶς |
φέρω
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν.
ἐμοὶ |
[1, 3] |
ἄξιος
ᾧ
ἂν
φίλος
ᾖ,
|
χαλεπώτατος |
δ?
ἐχθρὸς
ᾧ
ἂν
πολέμιος |
[1, 2] |
ἁρμαμάξης.
εἶχον
δὲ
πάντες
~κράνη
|
χαλκᾶ |
καὶ
χιτῶνας
φοινικοῦς
καὶ
κνημῖδας |
[1, 8] |
ἐγγύτερον
ἐγίγνοντο,
τάχα
~δὴ
καὶ
|
χαλκός |
τις
ἤστραπτε
καὶ
λόγχαι
καὶ |
[1, 4] |
τέτταρας
παρασάγγας
εἴκοσιν
ἐπὶ
τὸν
|
Χάλον |
~ποταμόν,
ὄντα
τὸ
εὖρος
πλέθρου, |
[1, 9] |
τῶν
φίλων
καὶ
τῷ
προθυμεῖσθαι
|
χαρίζεσθαι, |
ταῦτα
ἔμοιγε
~μᾶλλον
δοκεῖ
ἀγαστὰ |
[1, 4] |
καὶ
ὡς
προθυμοτάτοις
οὖσιν
ὑμῖν
|
χάριν |
εἴσεται
Κῦρος
καὶ
ἀποδώσει?
~ἐπίσταται |
[1, 5] |
εὐδαίμων
καὶ
μεγάλη,
ὄνομα
δὲ
|
Χαρμάνδη? |
ἐκ
ταύτης
οἱ
στρατιῶται
ἠγόραζον |
[1, 7] |
δὲ
ἄρκτον
μέχρι
οὗ
διὰ
|
χειμῶνα? |
τὰ
δ?
ἐν
~μέσῳ
τούτων |
[1, 10] |
ἀποτέμνεται
ἡ
κεφαλὴ
καὶ
ἡ
|
χεὶρ |
ἡ
δεξιά.
βασιλεὺς
δὲ
καὶ |
[1, 8] |
ἵππον
τὰ
~παλτὰ
εἰς
τὰς
|
χεῖρας |
ἔλαβε,
τοῖς
τε
ἄλλοις
πᾶσι |
[1, 2] |
οὐδενί
πω
κρείττονι
ἑαυτοῦ
εἰς
|
χεῖρας |
ἐλθεῖν
ἔφη
οὔτε
τότε
Κύρῳ |
[1, 5] |
ἔλαβε
τὰ
παλτὰ
εἰς
τὰς
|
χεῖρας |
καὶ
σὺν
~τοῖς
παροῦσι
τῶν |
[1, 8] |
ἀποκτεῖναι
λέγεται
αὐτὸς
~τῇ
ἑαυτοῦ
|
χειρὶ |
Ἀρταγέρσην
τὸν
ἄρχοντα
αὐτῶν.
ὡς |
[1, 4] |
πρὸς
αὐτόν.
παρῆν
δὲ
καὶ
|
Χειρίσοφος |
Λακεδαιμόνιος
ἐπὶ
~τῶν
νεῶν,
μετάπεμπτος |
[1, 9] |
στειβομένας
ὁδοὺς
καὶ
ποδῶν
καὶ
|
χειρῶν |
καὶ
~ὀφθαλμῶν
στερομένους
ἀνθρώπους?
ὥστ? |
[1, 3] |
ἐτιμωρούμην
μεθ?
ὑμῶν,
ἐκ
τῆς
|
Χερρονήσου |
~αὐτοὺς
ἐξελαύνων
βουλομένους
ἀφαιρεῖσθαι
τοὺς |
[1, 1] |
τῶν
χρημάτων
καὶ
ἐπολέμει
ἐκ
|
Χερρονήσου |
~ὁρμώμενος
τοῖς
Θρᾳξὶ
τοῖς
ὑπὲρ |
[1, 1] |
δὲ
στράτευμα
αὐτῷ
συνελέγετο
ἐν
|
Χερρονήσῳ |
τῇ
κατ?
ἀντιπέρας
Ἀβύδου
~τόνδε |
[1, 5] |
~τραχήλοις
καὶ
ψέλια
περὶ
ταῖς
|
χερσίν? |
εὐθὺς
δὲ
σὺν
τούτοις
εἰσπηδήσαντες |
[1, 9] |
οἷς
~μάλιστα
φιλεῖς.
πολλάκις
δὲ
|
χῆνας |
ἡμιβρώτους
ἔπεμπε
καὶ
ἄρτων
ἡμίσεα |
[1, 2] |
οἱ
σύμπαντες
ὁπλῖται
μὲν
μύριοι
|
χίλιοι, |
πελτασταὶ
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
δισχιλίους. |
[1, 2] |
ὁπλίτας
μὲν
εἰς
πεντακοσίους
καὶ
|
χιλίους, |
γυμνῆτας
δὲ
πεντακοσίους,
~Σοφαίνετος
δὲ |
[1, 2] |
καὶ
Σοφαίνετος
Ἀρκάδας
ἔχων
ὁπλίτας
|
χιλίους. |
καὶ
~ἐνταῦθα
Κῦρος
ἐξέτασιν
καὶ |
[1, 2] |
ὁ
Λακεδαιμόνιος
φυγὰς
ἔχων
ὁπλίτας
|
χιλίους |
καὶ
πελταστὰς
Θρᾷκας
~ὀκτακοσίους
καὶ |
[1, 2] |
~Μένων
ὁ
Θετταλὸς
ὁπλίτας
ἔχων
|
χιλίους |
καὶ
πελταστὰς
πεντακοσίους,
Δόλοπας
καὶ |
[1, 6] |
εἶπεν,
εἰ
αὐτῷ
δοίη
ἱππέας
|
χιλίους, |
ὅτι
τοὺς
προκατακαίοντας
~ἱππέας
ἢ |
[1, 8] |
βαρβαρικοῦ
ἱππεῖς
μὲν
~Παφλαγόνες
εἰς
|
χιλίους |
παρὰ
Κλέαρχον
ἔστησαν
ἐν
τῷ |
[1, 2] |
δὲ
ὁ
Στυμφάλιος
ὁπλίτας
ἔχων
|
χιλίους, |
Σωκράτης
δὲ
ὁ
Ἀχαιὸς
ὁπλίτας |
[1, 5] |
ὕδωρ
βούλοιτο
διατελέσαι
ἢ
πρὸς
|
χιλόν. |
καὶ
δή
~ποτε
στενοχωρίας
καὶ |
[1, 6] |
ἵππων.
οὗτοι
προϊόντες
ἔκαιον
καὶ
|
χιλὸν |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
χρήσιμον |
[1, 9] |
ἄγουσιν
ἵπποις
ἐμβάλλειν
τοῦτον
τὸν
|
χιλόν, |
ὡς
μὴ
πεινῶντες
τοὺς
ἑαυτοῦ |
[1, 9] |
σὲ
τούτων
γεύσασθαι.
ὅπου
δὲ
|
χιλὸς |
~σπάνιος
πάνυ
εἴη,
αὐτὸς
δὲ |
[1, 5] |
ἔχοντες
τούτους
τε
τοὺς
~πολυτελεῖς
|
χιτῶνας |
καὶ
τὰς
ποικίλας
ἀναξυρίδας,
ἔνιοι |
[1, 2] |
δὲ
πάντες
~κράνη
χαλκᾶ
καὶ
|
χιτῶνας |
φοινικοῦς
καὶ
κνημῖδας
καὶ
τὰς |
[1, 5] |
Ἀττικούς?
ἡ
δὲ
καπίθη
δύο
|
χοίνικας |
Ἀττικὰς
ἐχώρει.
~κρέα
οὖν
ἐσθίοντες |
[1, 5] |
~ὑπὸ
λιμοῦ?
οὐ
γὰρ
ἦν
|
χόρτος |
οὐδὲ
ἄλλο
οὐδὲν
δένδρον,
ἀλλὰ |
[1, 5] |
διφθέρας
ἃς
εἶχον
στεγάσματα
ἐπίμπλασαν
|
~χόρτου |
κούφου,
εἶτα
συνῆγον
καὶ
συνέσπων, |
[1, 3] |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
βουλεύεσθαι
ὅ
τι
|
χρὴ |
ποιεῖν
ἐκ
~τούτων.
καὶ
ἕως |
[1, 3] |
ᾖ
ἐκεῖ,
τὴν
δίκην
~ἔφη
|
χρῄζειν |
ἐπιθεῖναι
αὐτῷ,
ἦν
δὲ
φύγῃ, |
[1, 8] |
ἑκατέρωθεν,
καὶ
εἴ
τι
παραγγεῖλαι
|
χρῄζοιεν, |
~ἡμίσει
ἂν
χρόνῳ
αἰσθάνεσθαι
τὸ |
[1, 9] |
πειρώμενος
~χρῆσθαι
τοῖς
τῶν
ἀποκρυπτομένων
|
χρήμασι. |
φίλους
γε
μήν,
ὅσους
ποιήσαιτο |
[1, 4] |
αὐτοὺς
κακῶς
ποιῶ
καὶ
τὰ
|
χρήματα |
ἀποσυλῶ.
ἀλλὰ
ἴτωσαν,
εἰδότες
ὅτι |
[1, 4] |
ἰέναι,
ἐὰν
μή
τις
~αὐτοῖς
|
χρήματα |
διδῷ,
ὥσπερ
τοῖς
προτέροις
μετὰ |
[1, 3] |
καταλαβόντες,
ὧν
πολλοὺς
καὶ
~πολλὰ
|
χρήματα |
ἔχομεν
ἀνηρπακότες.
οὗτος
μὲν
τοιαῦτα |
[1, 10] |
τἆλλα,
ὁπόσα
ἐντὸς
αὐτῶν
καὶ
|
χρήματα |
καὶ
ἄνθρωποι
ἐγένοντο,
πάντα
ἔσωσαν. |
[1, 9] |
τῶν
ἐφ?
ἡμῶν
ἐπεθύμησαν
καὶ
|
χρήματα |
καὶ
πόλεις
καὶ
τὰ
~ἑαυτῶν |
[1, 2] |
ἀλλήλοις,
Συέννεσις
μὲν
ἔδωκε
Κύρῳ
|
χρήματα |
πολλὰ
εἰς
τὴν
στρατιάν,
~Κῦρος |
[1, 2] |
Κῦρον?
καὶ
~ἐλέγετο
Κύρῳ
δοῦναι
|
χρήματα |
πολλά.
τῇ
δ?
οὖν
στρατιᾷ |
[1, 1] |
ὠφέλει
τοὺς
Ἕλληνας?
~ὥστε
καὶ
|
χρήματα |
συνεβάλλοντο
αὐτῷ
εἰς
τὴν
τροφὴν |
[1, 9] |
γὰρ
στρατηγοὶ
καὶ
λοχαγοί,
οἳ
|
~χρημάτων |
ἕνεκα
πρὸς
ἐκεῖνον
ἔπλευσαν,
ἔγνωσαν |
[1, 1] |
~στράτευμα
συνέλεξεν
ἀπὸ
τούτων
τῶν
|
χρημάτων |
καὶ
ἐπολέμει
ἐκ
Χερρονήσου
~ὁρμώμενος |
[1, 10] |
καταλαμβάνουσι
δὲ
τῶν
τε
ἄλλων
|
~χρημάτων |
τὰ
πλεῖστα
διηρπασμένα
καὶ
εἴ |
[1, 4] |
βασιλέα?
ἐγὼ
οὖν
φημι
ὑμᾶς
|
χρῆναι |
διαβῆναι
τὸν
~Εὐφράτην
ποταμὸν
πρὶν |
[1, 4] |
δὲ
ὡς
μόνοις
πειθομένοις
πιστοτάτοις
|
χρήσεται |
καὶ
εἰς
φρούρια
καὶ
~εἰς |
[1, 9] |
φιλιππότατος
καὶ
τοῖς
ἵπποις
~ἄριστα
|
χρῆσθαι? |
ἔκρινον
δ?
αὐτὸν
καὶ
τῶν |
[1, 3] |
ὑμᾶς
προδόντα
τῇ
Κύρου
φιλίᾳ
|
χρῆσθαι |
ἢ
πρὸς
ἐκεῖνον
ψευσάμενον
~μεθ? |
[1, 3] |
ἐρωτᾶν
~ἐκεῖνον
τί
βούλεται
ἡμῖν
|
χρῆσθαι? |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ἡ
πρᾶξις |
[1, 9] |
φανερῶς
πλουτοῦσιν
ἐφαίνετο,
ἀλλὰ
πειρώμενος
|
~χρῆσθαι |
τοῖς
τῶν
ἀποκρυπτομένων
χρήμασι.
φίλους |
[1, 6] |
χιλὸν
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
|
χρήσιμον |
~ἦν.
Ὀρόντας
δέ,
Πέρσης
ἀνήρ, |
[1, 8] |
ἀνὴρ
Πέρσης
τῶν
ἀμφὶ
Κῦρον
|
χρηστός, |
προφαίνεται
~ἐλαύνων
ἀνὰ
κράτος
ἱδροῦντι |
[1, 3] |
καὶ
πρῶτον
~μὲν
ἐδάκρυε
πολὺν
|
χρόνον |
ἑστώς?
οἱ
δὲ
ὁρῶντες
ἐθαύμαζον |
[1, 9] |
αὐτοῦ
ἐξέφερον
ὡς
εὔχοιτο
τοσοῦτον
|
χρόνον |
ζῆν
~ἔστε
νικᾐη
καὶ
τοὺς |
[1, 9] |
λέγων
ὅτι
οὔπω
δὴ
πολλοῦ
|
χρόνου |
τούτου
ἡδίονι
~οἴνῳ
ἐπιτύχοι?
τοῦτον |
[1, 8] |
τι
παραγγεῖλαι
χρῄζοιεν,
~ἡμίσει
ἂν
|
χρόνῳ |
αἰσθάνεσθαι
τὸ
στράτευμα.
καὶ
βασιλεὺς |
[1, 8] |
ἐφάνη
κονιορτὸς
ὥσπερ
νεφέλη
λευκή,
|
χρόνῳ |
δὲ
συχνῷ
~ὕστερον
ὥσπερ
μελανία |
[1, 2] |
τὰ
δὲ
ἆθλα
ἦσαν
στλεγγίδες
|
χρυσαῖ? |
ἐθεώρει
δὲ
τὸν
ἀγῶνα
καὶ |
[1, 1] |
δαρεικούς.
ὁ
δὲ
λαβὼν
τὸ
|
χρυσίον |
~στράτευμα
συνέλεξεν
ἀπὸ
τούτων
τῶν |
[1, 7] |
σοι
δέκα
τάλαντα.
τοῦτο
τὸ
|
χρυσίον |
τότε
ἀπέδωκεν,
ἐπεὶ
παρῆλθον
αἱ |
[1, 7] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
στέφανον
ἑκάστῳ
|
χρυσοῦν |
δώσω.
οἱ
~δὲ
ταῦτα
ἀκούσαντες |
[1, 10] |
σημεῖον
~ὁρᾶν
ἔφασαν
αἰετόν
τινα
|
χρυσοῦν |
ἐπὶ
πέλτῃ
ἐπὶ
ξύλου
ἀνατεταμένον. |
[1, 2] |
χρυσοῦν
καὶ
ψέλια
καὶ
ἀκινάκην
|
χρυσοῦν |
καὶ
στολὴν
Περσικήν,
καὶ
τὴν |
[1, 8] |
~σπασάμενον
τὸν
ἀκινάκην?
εἶχε
γὰρ
|
χρυσοῦν? |
καὶ
στρεπτὸν
δ?
ἐφόρει
καὶ |
[1, 2] |
τίμια,
ἵππον
χρυσοχάλινον
καὶ
~στρεπτὸν
|
χρυσοῦν |
καὶ
ψέλια
καὶ
ἀκινάκην
χρυσοῦν |
[1, 2] |
νομίζεται
παρὰ
βασιλεῖ
τίμια,
ἵππον
|
χρυσοχάλινον |
καὶ
~στρεπτὸν
χρυσοῦν
καὶ
ψέλια |
[1, 4] |
ἕως
μὲν
ἂν
παρῇ
τις
|
χρῶμαι, |
ἐπειδὰν
δὲ
ἀπιέναι
βούληται,
συλλαβὼν |
[1, 5] |
δὲ
πτέρυξιν
αἴρουσα,
ὥσπερ
ἱστίῳ
|
χρωμένη. |
τὰς
δὲ
ὠτίδας
ἄν
τις |
[1, 2] |
οἰκουμένην,
ἐσχάτην
πρὸς
τῇ
Μυσίᾳ
|
χώρᾳ. |
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
τρεῖς
~παρασάγγας |
[1, 5] |
ἀλλὰ
ψιλὴ
ἦν
ἅπασα
ἡ
|
χώρα? |
~οἱ
δὲ
ἐνοικοῦντες
ὄνους
ἀλέτας |
[1, 7] |
ἡμῖν
γνώσεσθε
τοὺς
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
ὄντας
~ἀνθρώπους.
ὑμῶν
δὲ
ἀνδρῶν |
[1, 5] |
τοῦτο
γὰρ
ἦν
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
πλεῖστον.
~ἀμφιλεξάντων
δέ
τι
ἐνταῦθα |
[1, 1] |
~παρεχόντων
τῶν
Πισιδῶν
τῇ
ἑαυτοῦ
|
χώρᾳ. |
Σοφαίνετον
δὲ
τὸν
Στυμφάλιον
καὶ |
[1, 8] |
δ?
εἰπὼν
εἰς
τὴν
αὑτοῦ
|
χώραν |
~ἀπήλαυνε.
καὶ
οὐκέτι
τρία
ἢ |
[1, 5] |
ἐγένετο?
καὶ
παυσάμενοι
ἀμφότεροι
κατὰ
|
~χώραν |
ἔθεντο
τὰ
ὅπλα.
~ἐντεῦθεν
προϊόντων |
[1, 2] |
πέντε
παρασάγγας
τριάκοντα.
ταύτην
τὴν
|
~χώραν |
ἐπέτρεψε
διαρπάσαι
τοῖς
Ἕλλησιν
ὡς |
[1, 2] |
καὶ
στολὴν
Περσικήν,
καὶ
τὴν
|
~χώραν |
μηκέτι
διαρπάζεσθαι?
τὰ
δὲ
ἡρπασμένα |
[1, 6] |
~Μυσοὺς
κακῶς
ἐποίεις
τὴν
ἐμὴν
|
χώραν |
ὅ
τι
ἐδύνω;
ἔφη
Ὀρόντας. |
[1, 3] |
Κῦρον
ὅστις
διὰ
φιλίας
τῆς
|
χώρας |
ἀπάξει.
ἐὰν
δὲ
μηδὲ
~ἡγεμόνα |
[1, 5] |
πορευόμενοι
δὲ
διὰ
ταύτης
τῆς
|
χώρας |
~ἀφικνοῦνται
ἐπὶ
τὸν
Μάσκαν
ποταμόν, |
[1, 9] |
καὶ
ἄρχοντας
~ἐποίει
ἧς
κατεστρέφετο
|
χώρας, |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
ἄλλοις
δώροις |
[1, 2] |
βουλόμενος
ἐκβαλεῖν
παντάπασιν
ἐκ
τῆς
|
χώρας? |
καὶ
ἁθροίζει
ὡς
ἐπὶ
τούτους |
[1, 5] |
~τῇ
βασιλέως
ἀρχῇ
πλήθει
μὲν
|
χώρας |
καὶ
ἀνθρώπων
ἰσχυρὰ
οὖσα,
τοῖς |
[1, 9] |
καὶ
κατασκευάζοντά
τε
ἧς
ἄρχοι
|
χώρας |
καὶ
~προσόδους
ποιοῦντα,
οὐδένα
ἂν |
[1, 9] |
καὶ
~αὐτὸς
εἰς
ταύτας
τὰς
|
χώρας, |
οὓς
ἑώρα
ἐθέλοντας
κινδυνεύειν,
τούτους |
[1, 4] |
θαλάττῃ?
~ἐμπόριον
δ?
ἦν
τὸ
|
χωρίον |
καὶ
ὥρμουν
αὐτόθι
ὁλκάδες
πολλαί. |
[1, 2] |
οἱ
ἐνοικοῦντες
μετὰ
Συεννέσιος
εἰς
|
χωρίον |
ὀχυρὸν
~ἐπὶ
τὰ
ὄρη
πλὴν |
[1, 4] |
οὔ,
συνέλεξε
τὸ
αὑτοῦ
στράτευμα
|
χωρὶς |
τῶν
ἄλλων
καὶ
ἔλεξε
τάδε. |