Livre, Chapitre
[1, 5]	ταὐτὸν ἐποίουν, καὶ οὐκ ἦν	λαβεῖν,	εἰ μὴ ~διαστάντες οἱ ἱππεῖς
[1, 1]	ἐδύνατο ἐπικρυπτόμενος, ὅπως ὅτι ~ἀπαρασκευότατον	λάβοι	βασιλέα. ὧδε οὖν ἐποιεῖτο τὴν
[1, 10]	εἴ ποτε σφόδρα τὸ ~στράτευμα	λάβοι	ἔνδεια, διαδιδοίη τοῖς Ἕλλησιν ἦσαν
[1, 9]	ἡμιδεεῖς ~πολλάκις ὁπότε πάνυ ἡδὺν	λάβοι,	λέγων ὅτι οὔπω δὴ πολλοῦ
[1, 1]	τὸν Βοιώτιον ξένον ὄντα ἐκέλευσε	λαβόντα	ἄνδρας ~ὅτι πλείστους παραγενέσθαι, ὡς
[1, 2]	ταῖς πόλεσι ξενικοῦ, ἥκειν παραγγέλλει	λαβόντα	τοὺς ἄλλους ~πλὴν ὁπόσοι ἱκανοὶ
[1, 1]	ὄντας καὶ τούτους, ἐκέλευσεν ἄνδρας	λαβόντας	ἐλθεῖν ~ὅτι πλείστους, ὡς πολεμήσων
[1, 5]	καὶ ἔταξε Γλοῦν καὶ Πίγρητα	~λαβόντας	τοῦ βαρβαρικοῦ στρατοῦ συνεκβιβάζειν τὰς
[1, 3]	καὶ Πασίωνος πλείους ἢ δισχίλιοι	λαβόντες	τὰ ὅπλα καὶ τὰ σκευοφόρα
[1, 2]	ἐπείθοντο? ἐπίστευον γὰρ ~αὐτῷ? καὶ	λαβόντες	τὰ ὅπλα παρῆσαν εἰς Σάρδεις.
[1, 2]	καὶ παραγγέλλει τῷ τε Κλεάρχῳ	~λαβόντι	ἥκειν ὅσον ἦν αὐτῷ στράτευμα
[1, 6]	ἀνδρί, ὡς ᾤετο? ~ὁ δὲ	λαβὼν	Κύρῳ δίδωσιν. ἀναγνοὺς δὲ αὐτὴν
[1, 3]	αὐτόν, ἔπειτα καὶ δεδιὼς μὴ	~λαβών	με δίκην ἐπιθῇ ὧν νομίζει
[1, 3]	~μυρίους ἔδωκε δαρεικούς? οὓς ἐγὼ	λαβὼν	οὐκ εἰς τὸ ἴδιον κατεθέμην
[1, 2]	δὴ τοὺς ἐκ τῶν ~πόλεων	λαβὼν	παρεγένετο εἰς Σάρδεις ὁπλίτας εἰς
[1, 1]	~ἁθροίζονται. ἀναβαίνει οὖν ὁ Κῦρος	λαβὼν	Τισσαφέρνην ὡς φίλον, καὶ τῶν
[1, 1]	αὐτῷ μυρίους δαρεικούς. ὁ δὲ	λαβὼν	τὸ χρυσίον ~στράτευμα συνέλεξεν ἀπὸ
[1, 5]	τὰ γόνατα θέντας, αὐτὸς δὲ	λαβὼν	τοὺς Θρᾷκας καὶ τοὺς ἱππέας
[1, 3]	γῆν. ~ἐπειδὴ δὲ Κῦρος ἐκάλει,	λαβὼν	ὑμᾶς ἐπορευόμην, ἵνα εἴ τι
[1, 3]	δ? ἂν ἄκοντος ἀπιὼν Κύρου	λαθεῖν	~αὐτὸν ἀπελθών? ὃ οὐ δυνατόν
[1, 3]	δὲ ἰέναι μὲν οὐκ ἤθελε,	λάθρᾳ	δὲ τῶν ~στρατιωτῶν πέμπων αὐτῷ
[1, 4]	αὐτόν. παρῆν δὲ καὶ Χειρίσοφος	Λακεδαιμόνιος	ἐπὶ ~τῶν νεῶν, μετάπεμπτος ὑπὸ
[1, 4]	καὶ ἐπ? αὐταῖς ναύαρχος ~Πυθαγόρας	Λακεδαιμόνιος.	ἡγεῖτο δ? αὐταῖς Ταμὼς Αἰγύπτιος
[1, 2]	τριάκοντα? καὶ ἧκε ~Κλέαρχος ὁ	Λακεδαιμόνιος	φυγὰς ἔχων ὁπλίτας χιλίους καὶ
[1, 1]	Ἀβύδου ~τόνδε τὸν τρόπον. Κλέαρχος	Λακεδαιμόνιος	φυγὰς ἦν? τούτῳ συγγενόμενος ὁ
[1, 2]	εἰς Κιλικίαν Ταμὼν ἔχοντα τὰς	Λακεδαιμονίων	καὶ αὐτοῦ ~Κύρου. Κῦρος δ?
[1, 10]	~σοφὴν καὶ καλὴν λεγομένην εἶναι	λαμβάνει.	ἡ δὲ Μιλησία ἡ νεωτέρα
[1, 1]	πόλεσι παρήγγειλε τοῖς φρουράρχοις ἑκάστοις	λαμβάνειν	ἄνδρας ~Πελοποννησίους ὅτι πλείστους καὶ
[1, 6]	ὠφέλιμα εἶναι, ~καὶ ἐκέλευεν αὐτὸν	λαμβάνειν	μέρος παρ? ἑκάστου τῶν ἡγεμόνων.
[1, 5]	ἄν τις ταχὺ ~ἀνιστῇ ἔστι	λαμβάνειν?	πέτονται γὰρ βραχὺ ὥσπερ πέρδικες
[1, 2]	ἡ δὲ Κίλισσα ἰδοῦσα τὴν	λαμπρότητα	καὶ τὴν τάξιν ~τοῦ στρατεύματος
[1, 8]	τῶν ~ἀμφὶ βασιλέα ἀπέθνῃσκον Κτησίας	λέγει?	παρ? ἐκείνῳ γὰρ ἦν? Κῦρος
[1, 5]	ἐλαύνων εἰς τὸ μέσον, καὶ	λέγει	τάδε. Κλέαρχε ~καὶ Πρόξενε καὶ
[1, 6]	τοιαῦτα μὲν πεποίηκε, τοιαῦτα δὲ	λέγει?	ὑμῶν δὲ σὺ πρῶτος, ὦ
[1, 9]	εἰς καλλωπισμόν, καὶ περὶ τούτων	λέγειν	αὐτὸν ~ἔφασαν ὅτι τὸ μὲν
[1, 8]	ὁ δ? ~ἐπιστήσας εἶπε καὶ	λέγειν	ἐκέλευε πᾶσιν ὅτι καὶ τὰ
[1, 3]	μοι αὐτοῦ καθῆσθαι. ὥστε ὥρα	λέγειν	ὅ τι ~τις γιγνώσκει ἄριστον
[1, 4]	εἰς Βαβυλῶνα? καὶ κελεύει αὐτοὺς	~λέγειν	ταῦτα τοῖς στρατιώταις καὶ ἀναπείθειν
[1, 2]	εἴκοσι καὶ πέντε ποδῶν. ἐνταῦθα	λέγεται	Ἀπόλλων ἐκδεῖραι ~Μαρσύαν νικήσας ἐρίζοντά
[1, 8]	ἔτρεψε τοὺς ἑξακισχιλίους, καὶ ἀποκτεῖναι	λέγεται	αὐτὸς ~τῇ ἑαυτοῦ χειρὶ Ἀρταγέρσην
[1, 8]	κεφαλὴν εἰς τὴν μάχην καθίστατο	λέγεται	δὲ καὶ τοὺς ἄλλους Πέρσας
[1, 2]	ἐνταῦθα ἔμεινεν ~ἡμέρας τρεῖς. καὶ	λέγεται	δεηθῆναι ἡ Κίλισσα Κύρου ἐπιδεῖξαι
[1, 8]	πιστότατος αὐτῷ τῶν σκηπτούχων θεράπων	λέγεται,	ἐπειδὴ πεπτωκότα εἶδε ~Κῦρον, καταπηδήσας
[1, 2]	τοῦ Φρυγῶν βασιλέως, ἐφ? ᾗ	λέγεται	~Μίδας τὸν Σάτυρον θηρεῦσαι οἴνῳ
[1, 2]	Ἑλλάδος ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ ἀπεχώρει,	λέγεται	οἰκοδομῆσαι ταῦτά τε τὰ βασίλεια
[1, 3]	ταύτην τὴν στρατηγίαν μηδεὶς ὑμῶν	λεγέτω?	πολλὰ γὰρ ~ἐνορῶ δι? ἃ
[1, 3]	τι δ? ἂν πρὸς ταῦτα	λέγῃ	ἀπαγγεῖλαι δεῦρο? ἡμᾶς ~δ? ἀκούσαντας
[1, 5]	αὐτοῦ ὀλίγου δεήσαντος καταλευσθῆναι πράως	λέγοι	τὸ ~αὑτοῦ πάθος, ἐκέλευσέ τε
[1, 10]	παλλακίδα τὴν ~σοφὴν καὶ καλὴν	λεγομένην	εἶναι λαμβάνει. ἡ δὲ Μιλησία
[1, 6]	προσήκων βασιλεῖ καὶ τὰ πολέμια	λεγόμενος	~ἐν τοῖς ἀρίστοις Περσῶν ἐπιβουλεύει
[1, 8]	ἐλελίζουσι, καὶ πάντες δὲ ἔθεον.	λέγουσι	~δέ τινες ὡς καὶ ταῖς
[1, 7]	εἶπεν? ~καὶ μήν, ὦ Κῦρε,	λέγουσί	τινες ὅτι πολλὰ ὑπισχνῇ νῦν
[1, 2]	θύρας ἀπῄτουν. ὁ δὲ ἐλπίδας	λέγων	διῆγε καὶ δῆλος ἦν ~ἀνιώμενος?
[1, 8]	τὰ σφάγια καλά. ~ταῦτα δὲ	λέγων	θορύβου ἤκουσε διὰ τῶν τάξεων
[1, 2]	τῇ δ? ὑστεραίᾳ ~ἧκεν ἄγγελος	λέγων	ὅτι λελοιπὼς εἴη Συέννεσις τὰ
[1, 9]	~πολλάκις ὁπότε πάνυ ἡδὺν λάβοι,	λέγων	ὅτι οὔπω δὴ πολλοῦ χρόνου
[1, 10]	καὶ ἐνταῦθ? ἐχώρουν οἱ Ἕλληνες,	λείπουσι	δὴ καὶ τὸν λόφον οἱ
[1, 2]	ὑστεραίᾳ ~ἧκεν ἄγγελος λέγων ὅτι	λελοιπὼς	εἴη Συέννεσις τὰ ἄκρα, ἐπεὶ
[1, 3]	οἱ ~μὲν ἐκ τοῦ αὐτομάτου,	λέξοντες	ἃ ἐγίγνωσκον, οἱ δὲ καὶ
[1, 8]	ἐγίγνετο, ἐφάνη κονιορτὸς ὥσπερ νεφέλη	λευκή,	χρόνῳ δὲ συχνῷ ~ὕστερον ὥσπερ
[1, 8]	ἐγίγνοντο. καὶ ~ἦσαν ἱππεῖς μὲν	λευκοθώρακες	ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τῶν πολεμίων?
[1, 9]	Κύρον ἀπῆλθον, ἐπειδὴ πολέμιοι ἀλλήλοις	λέως	πολλοὶ πρὸς Κῦρον ~ἀπῆλθον, ἐπειδὴ
[1, 10]	ἡ δὲ Μιλησία ἡ νεωτέρα	~ληφθεῖσα	ὑπὸ τῶν ἀμφὶ βασιλέα ἐκφεύγει
[1, 4]	ηὔχοντο ὡς δειλοὺς ὄντας αὐτοὺς	ληφθῆναι,	οἱ δ? ᾤκτιρον εἰ ἁλώσοιντο.
[1, 7]	ἀδελφός, ~οὐκ ἀμαχεὶ ταῦτ? ἐγὼ	λήψομαι.	ἐνταῦθα δὴ ἐν τῇ ἐξοπλισίᾳ
[1, 5]	μὲν αὐτοῦ ἥμαρτεν? ἄλλος δὲ	λίθῳ	καὶ ἄλλος, ~εἶτα πολλοί, κραυγῆς
[1, 5]	πολλὰ τῶν ὑποζυγίων ἀπώλετο ~ὑπὸ	λιμοῦ?	οὐ γὰρ ἦν χόρτος οὐδὲ
[1, 4]	ἐπεὶ δ? ἦσαν ἀφανεῖς, διῆλθε	λόγος	ὅτι διώκει αὐτοὺς Κῦρος τριήρεσι?
[1, 6]	ἔφη δὲ Κῦρον ~ἄρχειν τοῦ	λόγου	ὧδε. ~παρεκάλεσα ὑμᾶς, ἄνδρες φίλοι,
[1, 8]	καὶ χαλκός τις ἤστραπτε καὶ	λόγχαι	καὶ αἱ τάξεις καταφανεῖς ἐγίγνοντο.
[1, 10]	Κλέαρχος οὐκ ἀνεβίβαζεν ἐπὶ τὸν	λόφον,	ἀλλ? ὑπ? αὐτὸν ~στήσας τὸ
[1, 10]	Συρακόσιον καὶ ἄλλον ἐπὶ τὸν	λόφον	καὶ ~κελεύει κατιδόντας τὰ ὑπὲρ
[1, 10]	Ἕλληνες, λείπουσι δὴ καὶ τὸν	λόφον	οἱ ἱππεῖς? οὐ μὴν ἔτι
[1, 10]	οὐκέτι, τῶν δὲ ἱππέων ~ὁ	λόφος	ἐνεπλήσθη, ὥστε τὸ ποιούμενον μὴ
[1, 10]	ἄλλοι ἄλλοθεν? ἐψιλοῦτο δ? ὁ	λόφος	τῶν ἱππέων? τέλος δὲ καὶ
[1, 10]	~κελεύει κατιδόντας τὰ ὑπὲρ τοῦ	λόφου	τί ἐστιν ἀπαγγεῖλαι. καὶ ὁ
[1, 4]	καὶ εἰς φρούρια καὶ ~εἰς	λοχαγίας,	καὶ ἄλλου οὗτινος ἂν δέησθε
[1, 9]	ἐχρήσατο. καὶ γὰρ στρατηγοὶ καὶ	λοχαγοί,	οἳ ~χρημάτων ἕνεκα πρὸς ἐκεῖνον
[1, 7]	δὲ συγκαλέσας τοὺς ~στρατηγοὺς καὶ	λοχαγοὺς	τῶν Ἑλλήνων συνεβουλεύετό τε πῶς
[1, 2]	τῇ εἰς τὸ ~πεδίον δύο	λόχοι	τοῦ Μένωνος στρατεύματος ἀπώλοντο? οἱ
[1, 5]	ἦν εἰ μὴ ἐν τῇ	Λυδίᾳ	ἀγορᾷ ἐν τῷ Κύρου ~βαρβαρικῷ,
[1, 2]	Σάρδεων? καὶ ἐξελαύνει διὰ τῆς	Λυδίας	~σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας εἴκοσι καὶ
[1, 9]	~κατεπέμφθη ὑπὸ τοῦ πατρὸς σατράπης	Λυδίας	τε καὶ Φρυγίας τῆς μεγάλης
[1, 2]	αἷς Ξενίας ὁ Ἀρκὰς τὰ	Λύκαια	ἔθυσε καὶ ~ἀγῶνα ἔθηκε? τὰ
[1, 2]	ἡμέρας. ἐντεῦθεν ~ἐξελαύνει διὰ τῆς	Λυκαονίας	σταθμοὺς πέντε παρασάγγας τριάκοντα. ταύτην
[1, 10]	αὐτὸν ~στήσας τὸ στράτευμα πέμπει	Λύκιον	τὸν Συρακόσιον καὶ ἄλλον ἐπὶ
[1, 10]	τί ἐστιν ἀπαγγεῖλαι. καὶ ὁ	Λύκιος	~ἤλασέ τε καὶ ἰδὼν ἀπαγγέλλει
[1, 3]	~ἡγεμόνα αἰτεῖν παρὰ τούτου ᾧ	λυμαινόμεθα	τὴν πρᾶξιν. εἰ δὲ καὶ
[1, 3]	δὲ τούτοις ἀπορῶν τε καὶ	~λυπούμενος	μετεπέμπετο τὸν Κλέαρχον? ὁ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/03/2005