Livre, Chapitre |
[1, 3] |
τὰ
δ?
ἐπιτήδει?
ἀγοράζεσθαι
ἡ
|
δ? |
ἀγορὰ
ἦν
ἐν
τῷ
βαρβαρικῷ |
[1, 3] |
ταῦτα
λέγῃ
ἀπαγγεῖλαι
δεῦρο?
ἡμᾶς
|
~δ? |
ἀκούσαντας
πρὸς
ταῦτα
βουλεύεσθαι.
ἔδοξε |
[1, 7] |
οὐ
μαχεῖται
ταῖς
ἡμέραις?
ἐὰν
|
δ? |
ἀληθεύσῃς,
~ὑπισχνοῦμαί
σοι
δέκα
τάλαντα. |
[1, 2] |
οὖν
οὗτοι
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ
|
δ? |
ἄλλοι
ἐπεὶ
ἧκον,
τήν
τε |
[1, 8] |
ποταμῷ,
~Πρόξενος
δὲ
ἐχόμενος,
οἱ
|
δ? |
ἄλλοι
μετὰ
τοῦτον,
Μένων
δὲ |
[1, 3] |
ὅθεν
οὐκ
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
|
δ? |
ἂν
ἄκοντος
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν |
[1, 3] |
ἀσφαλῶς
ἂν
ἀπίοιμεν?
ὅ
τι
|
δ? |
ἂν
πρὸς
ταῦτα
λέγῃ
ἀπαγγεῖλαι |
[1, 3] |
ἡμᾶς
ταῖς
τριήρεσι
καταδύσῃ,
φοβοίμην
|
δ? |
ἂν
τῷ
ἡγεμόνι
ὃν
δοίη |
[1, 3] |
οὔτε
ἰδιώτου
ὄφελος
οὐδέν.
ὁ
|
δ? |
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν
ἄξιος
ᾧ |
[1, 8] |
τι
εἴη
τὸ
σύνθημα.
ὁ
|
δ? |
ἀπεκρίνατο?
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ
νίκη. |
[1, 3] |
τὰ
δόξαντα
τῇ
στρατιᾷ.
ὁ
|
δ? |
ἀπεκρίνατο
~ὅτι
ἀκούει
Ἀβροκόμαν
ἐχθρὸν |
[1, 8] |
~ἀλλ?
ἐν
τάξει
ἕπεσθαι.
τὰ
|
δ? |
ἅρματα
ἐφέροντο
τὰ
μὲν
δι? |
[1, 10] |
αὑτοὺς
ὡς
πάντας
νικῶντες,
οἱ
|
δ? |
ἁρπάζοντες
ὡς
ἤδη
~πάντες
νικῶντες. |
[1, 10] |
προθυμότερον
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
οἱ
|
δ? |
αὖ
~βάρβαροι
οὐκ
ἐδέχοντο,
ἀλλὰ |
[1, 10] |
ἐν
τοῖς
σκευοφόροις
εἴη,
βασιλεὺς
|
δ? |
αὖ
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
ὅτι
οἱ |
[1, 1] |
αἱ
~Ἑλλησποντιακαὶ
πόλεις
ἑκοῦσαι.
τοῦτο
|
δ? |
αὖ
οὕτω
τρεφόμενον
ἐλάνθανεν
αὐτῷ |
[1, 7] |
ἱππεῖς,
ὧν
~Ἀρταγέρσης
ἦρχεν?
οὗτοι
|
δ? |
αὖ
πρὸ
αὐτοῦ
βασιλέως
τεταγμένοι |
[1, 10] |
ἔνδεια,
διαδιδοίη
τοῖς
Ἕλλησιν
ἦσαν
|
δ? |
αὗται
τετρακόσιαι,
ὡς
~ἐλέγοντο,
ἅμαξαι) |
[1, 4] |
αὐταῖς
ναύαρχος
~Πυθαγόρας
Λακεδαιμόνιος.
ἡγεῖτο
|
δ? |
αὐταῖς
Ταμὼς
Αἰγύπτιος
ἐξ
Ἐφέσου, |
[1, 5] |
ἦν
πόλις
~ἐρήμη,
μεγάλη,
ὄνομα
|
δ? |
αὐτῇ
Κορσωτή?
περιερρεῖτο
δ?
αὕτη |
[1, 5] |
ὄνομα
δ?
αὐτῇ
Κορσωτή?
περιερρεῖτο
|
δ? |
αὕτη
ὑπὸ
τοῦ
Μάσκα
κύκλῳ. |
[1, 2] |
πυροὺς
καὶ
κριθὰς
φέρει.
ὄρος
|
δ? |
αὐτὸ
περιεῖχεν
ὀχυρὸν
~καὶ
ὑψηλὸν |
[1, 8] |
αὐτὸς
τὸ
τραῦμά
φησι.
~παίοντα
|
δ? |
αὐτὸν
ἀκοντίζει
τις
παλτῷ
ὑπὸ |
[1, 4] |
πάντα
ὅσα
ὧραι
φύουσι.
Κῦρος
|
δ? |
αὐτὸν
~ἐξέκοψε
καὶ
τὰ
βασίλεια |
[1, 9] |
τοῖς
ἵπποις
~ἄριστα
χρῆσθαι?
ἔκρινον
|
δ? |
αὐτὸν
καὶ
τῶν
εἰς
τὸν |
[1, 3] |
αὑτοῦ
στρατιώτας
ἐβιάζετο
ἰέναι?
οἱ
|
δ? |
~αὐτόν
τε
ἔβαλλον
καὶ
τὰ |
[1, 1] |
ἢ
τὸν
βασιλεύοντα
Ἀρταξέρξην.
~ὅστις
|
δ? |
ἀφικνεῖτο
τῶν
παρὰ
βασιλέως
πρὸς |
[1, 8] |
τινα
ἐπισφάξαι
αὐτὸν
Κύρῳ,
οἱ
|
δ? |
ἑαυτὸν
ἐπισφάξασθαι
~σπασάμενον
τὸν
ἀκινάκην? |
[1, 2] |
καὶ
~ἐποίουν
οὕτως
οὗτοι.
~ἐπεὶ
|
δ? |
ἐδόκει
ἤδη
πορεύεσθαι
αὐτῷ
ἄνω, |
[1, 5] |
στρατοῦ
συνεκβιβάζειν
τὰς
ἁμάξας.
ἐπεὶ
|
δ? |
ἐδόκουν
~αὐτῷ
σχολαίως
ποιεῖν,
ὥσπερ |
[1, 4] |
εἴσεται
Κῦρος
καὶ
ἀποδώσει?
~ἐπίσταται
|
δ? |
εἴ
τις
καὶ
ἄλλος?
ἢν |
[1, 6] |
ἴχνια
ἵππων
καὶ
κόπρος?
εἰκάζετο
|
δ? |
εἶναι
ὁ
~στίβος
ὡς
δισχιλίων |
[1, 7] |
οὐ
μαχεῖται
δέκα
ἡμερῶν,
Κῦρος
|
δ? |
εἶπεν?
~οὐκ
ἄρα
ἔτι
μαχεῖται, |
[1, 8] |
ἔφη,
καὶ
τοῦτο
ἔστω.
ταῦτα
|
δ? |
εἰπὼν
εἰς
τὴν
αὑτοῦ
χώραν |
[1, 7] |
δὲ
εἰς
τὸν
Εὐφράτην,
διαλείπουσι
|
δ? |
~ἑκάστη
παρασάγγην,
γέφυραι,
δ?
ἔπεισιν. |
[1, 2] |
οὕτω
~ταχθῆναι
καὶ
στῆναι,
συντάξαι
|
δ? |
ἕκαστον
τοὺς
ἑαυτοῦ.
ἐτάχθησαν
οὖν |
[1, 3] |
τούτων
εἰς
τὸ
~δέον.
μεταπέμπεσθαι
|
δ? |
ἐκέλευεν
αὐτόν?
αὐτὸς
δ?
οὐκ |
[1, 5] |
καὶ
ἐπύθετο
τὸ
πρᾶγμα?
εὐθὺς
|
δ? |
ἔλαβε
τὰ
παλτὰ
εἰς
τὰς |
[1, 10] |
τὸν
σταθμὸν
ἔνθεν
~ὡρμῶντο?
τέτταρες
|
δ? |
ἐλέγοντο
παρασάγγαι
εἶναι
τῆς
ὁδοῦ. |
[1, 7] |
μέχρι
οὗ
διὰ
χειμῶνα?
τὰ
|
δ? |
ἐν
~μέσῳ
τούτων
πάντα
σατραπεύουσιν |
[1, 1] |
ἑαυτὸν
ἐπιβουλὴν
οὐκ
ᾐσθάνετο,
Τισσαφέρνει
|
δ? |
ἐνόμιζε
πολεμοῦντα
αὐτὸν
ἀμφὶ
τὰ |
[1, 1] |
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτεινε
τοὺς
|
δ? |
ἐξέβαλεν.
ὁ
δὲ
Κῦρος
ὑπολαβὼν |
[1, 6] |
~ἀναστάντες
καὶ
οἱ
συγγενεῖς?
εἶτα
|
δ? |
ἐξῆγον
αὐτὸν
οἷς
προσετάχθη.
ἐπεὶ |
[1, 6] |
προτιμηθῆναι
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων.
ἐπεὶ
|
δ? |
ἐξῆλθεν,
ἀπήγγειλε
τοῖς
~φίλοις
τὴν |
[1, 10] |
ἢ
τὸ
πρόσθεν
ἔφευγον?
οἱ
|
δ? |
~ἐπεδίωκον
μέχρι
κώμης
τινός?
ἐνταῦθα |
[1, 3] |
μικρὸν
ἐξέφυγε
μὴ
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον
|
δ? |
ἐπεὶ
ἔγνω
ὅτι
~οὐ
δυνήσεται |
[1, 2] |
βασίλεια
τὰ
ἐν
αὐτῇ.
Κῦρος
|
δ? |
~ἐπεὶ
εἰσήλασεν
εἰς
τὴν
πόλιν, |
[1, 4] |
πρὶν
τοὺς
ἄλλους
ἀποκρίνασθαι.
Κῦρος
|
δ? |
~ἐπεὶ
ᾔσθετο
διαβεβηκότας,
ἥσθη
τε |
[1, 8] |
τῶν
Ἑλλήνων
κενὰ
ἡνιόχων.
οἱ
|
δ? |
ἐπεὶ
προΐδοιεν,
διίσταντο?
~ἔστι
δ? |
[1, 7] |
διαλείπουσι
δ?
~ἑκάστη
παρασάγγην,
γέφυραι,
|
δ? |
ἔπεισιν.
ἦν
δὲ
παρὰ
τὸν |
[1, 5] |
τοῦ
μέσου
ἐξίστασθαι.
ἐν
τούτῳ
|
δ? |
ἐπῄει
~καὶ
Κῦρος
καὶ
ἐπύθετο |
[1, 7] |
παρῆλθον
αἱ
~δέκα
ἡμέραι.
ἐπεὶ
|
δ? |
ἐπὶ
τῇ
τάφρῳ
οὐκ
ἐκώλυε |
[1, 8] |
ἤρετο
εἴ
τι
παραγγέλλοι?
ὁ
|
δ? |
~ἐπιστήσας
εἶπε
καὶ
λέγειν
ἐκέλευε |
[1, 3] |
μὴ
βούλεται
Κλέαρχος
~ἀπάγειν?
τὰ
|
δ? |
ἐπιτήδει?
ἀγοράζεσθαι
ἡ
δ?
ἀγορὰ |
[1, 10] |
ἦν
καὶ
ἥλιος
ἐδύετο.
ἐνταῦθα
|
δ? |
ἔστησαν
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
θέμενοι |
[1, 10] |
~ἐπεδίωκον
μέχρι
κώμης
τινός?
ἐνταῦθα
|
δ? |
ἔστησαν
οἱ
Ἕλληνες?
ὑπὲρ
γὰρ |
[1, 8] |
εἶχε
γὰρ
χρυσοῦν?
καὶ
στρεπτὸν
|
δ? |
ἐφόρει
καὶ
ψέλια
καὶ
~τἆλλα |
[1, 5] |
Κλεάρχου
μὴ
ποιεῖν
~ταῦτα.
ὁ
|
δ? |
ἐχαλέπαινεν
ὅτι
αὐτοῦ
ὀλίγου
δεήσαντος |
[1, 3] |
ᾧ
ἂν
φίλος
ᾖ,
χαλεπώτατος
|
δ? |
ἐχθρὸς
ᾧ
ἂν
πολέμιος
ᾖ, |
[1, 8] |
Ἀρταγέρσην
τὸν
ἄρχοντα
αὐτῶν.
ὡς
|
δ? |
ἡ
τροπὴ
ἐγένετο,
~διασπείρονται
καὶ |
[1, 7] |
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφοῦ
φίλοι.
ἢν
|
δ? |
ἡμεῖς
~νικήσωμεν,
ἡμᾶς
δεῖ
τοὺς |
[1, 9] |
ἀλλὰ
ἀφειδέστατα
πάντων
ἐτιμωρεῖτο?
~πολλάκις
|
δ? |
ἦν
ἰδεῖν
παρὰ
τὰς
στειβομένας |
[1, 9] |
ἔτι
δὲ
~κάκιον
πράξειαν.
φανερὸς
|
δ? |
ἦν
καὶ
εἴ
τίς
τι |
[1, 4] |
Φοινίκων
ἐπὶ
τῇ
θαλάττῃ?
~ἐμπόριον
|
δ? |
ἦν
τὸ
χωρίον
καὶ
ὥρμουν |
[1, 5] |
συναγείρεσθαι
βασιλεῖ
στράτευμα.
καὶ
συνιδεῖν
|
δ? |
ἦν
τῷ
προσέχοντι
τὸν
νοῦν |
[1, 4] |
Κῦρος
τὸν
~Κλέαρχον
ἔχειν.
ἐπεὶ
|
δ? |
ἦσαν
ἀφανεῖς,
διῆλθε
λόγος
ὅτι |
[1, 10] |
δὴ
πάλιν
συνταξάμενοι
~ἐπορεύοντο.
ἐπεὶ
|
δ? |
ἦσαν
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον
τῶν |
[1, 4] |
εἰς
τὴν
θάλατταν
~καθήκοντα,
ὕπερθεν
|
δ? |
ἦσαν
πέτραι
ἠλίβατοι?
ἐπὶ
δὲ |
[1, 9] |
εὐωνύμῳ
τοῦ
ἱππικοῦ
ἄρχων?
ὡς
|
δ? |
ᾔσθετο
Κῦρον
~πεπτωκότα,
ἔφυγεν
ἔχων |
[1, 10] |
ὡς
ἤδη
~πάντες
νικῶντες.
ἐπεὶ
|
δ? |
ᾔσθοντο
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
ὅτι |
[1, 8] |
δ?
οὗτοι
ἐλέγοντο
εἶναι?
ἄλλοι
|
δ? |
ἱππεῖς,
ἄλλοι
τοξόται.
~πάντες
δ? |
[1, 8] |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
διακινδυνεύειν)
οἱ
|
δ? |
ἵπποι
πάντες
οἱ
μετὰ
~Κύρου) |
[1, 4] |
ὄντα
τὸ
εὖρος
πλέθρου,
πλήρη
|
δ? |
ἰχθύων
μεγάλων
καὶ
πραέων,
οὓς |
[1, 10] |
~ἁθρόοι
ἀλλ?
ἄλλοι
ἄλλοθεν?
ἐψιλοῦτο
|
δ? |
ὁ
λόφος
τῶν
ἱππέων?
τέλος |
[1, 8] |
αὐτὸν
ἔκειντο
ἐπ?
αὐτῷ.
Ἀρταπάτης
|
δ? |
~ὁ
πιστότατος
αὐτῷ
τῶν
σκηπτούχων |
[1, 9] |
αὐτῷ
αἱ
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον
|
δ? |
οἱ
ἄνδρες?
καὶ
εἴ
τις |
[1, 10] |
δὲ
κατέκανε
μὲν
οὐδένα,
διαστάντες
|
δ? |
οἱ
~Ἕλληνες
ἔπαιον
καὶ
ἠκόντιζον |
[1, 9] |
ἀκοῦσαι
οὔτ?
ἰδεῖν
ἔστι.
θεῶνται
|
δ? |
οἱ
παῖδες
καὶ
~τιμωμένους
ὑπὸ |
[1, 8] |
τοῦ
Περσικοῦ
στρατεύματος.
καὶ
πάντες
|
δ? |
~οἱ
τῶν
βαρβάρων
ἄρχοντες
μέσον |
[1, 6] |
παρ?
ἑκάστου
τῶν
ἡγεμόνων.
ὁ
|
δ? |
~Ὀρόντας
νομίσας
ἑτοίμους
εἶναι
αὑτῷ |
[1, 8] |
εὐωνύμῳ
τοξευθῆναί
τις
ἐλέγετο.
Κῦρος
|
δ? |
ὁρῶν
τοὺς
~Ἕλληνας
νικῶντας
τὸ |
[1, 8] |
δ?
ἐπεὶ
προΐδοιεν,
διίσταντο?
~ἔστι
|
δ? |
ὅστις
καὶ
κατελήφθη
ὥσπερ
ἐν |
[1, 10] |
ὅτι
φεύγουσιν
ἀνὰ
κράτος.
σχεδὸν
|
δ? |
ὅτε
~ταῦτα
ἦν
καὶ
ἥλιος |
[1, 8] |
τοῦ
Κύρου
εὐωνύμου
κέρατος.
ἐπεὶ
|
δ? |
οὐδεὶς
~αὐτῷ
ἐμάχετο
ἐκ
τοῦ |
[1, 5] |
ἦσαν
εὐώδη
ὥσπερ
ἀρώματα?
δένδρον
|
δ? |
οὐδὲν
~ἐνῆν,
θηρία
δὲ
παντοῖα, |
[1, 9] |
σωφροσύνην
καταμάθοι
ἄν
τις,
~αἰσχρὸν
|
δ? |
οὐδὲν
οὔτ?
ἀκοῦσαι
οὔτ?
ἰδεῖν |
[1, 3] |
μεταπέμπεσθαι
δ?
ἐκέλευεν
αὐτόν?
αὐτὸς
|
δ? |
οὐκ
ἔφη
ἰέναι.
μετὰ
δὲ |
[1, 2] |
Λακεδαιμονίων
καὶ
αὐτοῦ
~Κύρου.
Κῦρος
|
δ? |
οὖν
ἀνέβη
ἐπὶ
τὰ
ὄρη |
[1, 2] |
ὁδοὺς
εἶτα
πλανωμένους
ἀπολέσθαι?
ἦσαν
|
δ? |
οὖν
οὗτοι
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ |
[1, 2] |
Κύρῳ
δοῦναι
χρήματα
πολλά.
τῇ
|
δ? |
οὖν
στρατιᾷ
τότε
ἀπέδωκε
Κῦρος |
[1, 10] |
καὶ
ἐλέγετο
φρόνιμος
γενέσθαι.
ὁ
|
δ? |
οὖν
Τισσαφέρνης
ὡς
μεῖον
~ἔχων |
[1, 3] |
δίκαια
ποιήσω
οὐκ
οἶδα,
αἱρήσομαι
|
δ? |
οὖν
ὑμᾶς
καὶ
σὺν
~ὑμῖν |
[1, 2] |
τὸν
Συέννεσιν
πρὸς
ἑαυτόν?
ὁ
|
δ? |
οὔτε
~πρότερον
οὐδενί
πω
κρείττονι |
[1, 8] |
σὺν
ποδήρεσι
~ξυλίναις
ἀσπίσιν.
Αἰγύπτιοι
|
δ? |
οὗτοι
ἐλέγοντο
εἶναι?
ἄλλοι
δ? |
[1, 8] |
δ?
ἱππεῖς,
ἄλλοι
τοξόται.
~πάντες
|
δ? |
οὗτοι
κατὰ
ἔθνη
ἐν
πλαισίῳ |
[1, 4] |
οἱ
στρατηγοὶ
Κύρῳ
ἀπήγγελλον?
ὁ
|
δ? |
ὑπέσχετο
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ
δώσειν
~πέντε |
[1, 2] |
ἡμέραν
ἐν
τῷ
πεδίῳ.
τῇ
|
δ? |
ὑστεραίᾳ
~ἧκεν
ἄγγελος
λέγων
ὅτι |
[1, 4] |
δειλοὺς
ὄντας
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
οἱ
|
δ? |
ᾤκτιρον
εἰ
ἁλώσοιντο.
~Κῦρος
δὲ |
[1, 1] |
πάλιν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν.
~ὁ
|
δ? |
ὡς
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας
καὶ
ἀτιμασθείς, |
[1, 2] |
παρασάγγας
εἴκοσι
καὶ
πέντε
πρὸς
|
Δάναν, |
πόλιν
~οἰκουμένην,
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα. |
[1, 1] |
πολεμοῦντα
αὐτὸν
ἀμφὶ
τὰ
~στρατεύματα
|
δαπανᾶν? |
ὥστε
οὐδὲν
ἤχθετο
αὐτῶν
πολεμούντων. |
[1, 4] |
τριάκοντα
ἐπὶ
τὰς
πηγὰς
τοῦ
|
Δάρδατος |
ποταμοῦ,
οὗ
τὸ
~εὖρος
πλέθρου. |
[1, 3] |
δώσειν
οὗ
πρότερον
ἔφερον,
ἀντὶ
|
δαρεικοῦ |
τρία
~ἡμιδαρεικὰ
τοῦ
μηνὸς
τῷ |
[1, 1] |
αὐτὸν
καὶ
δίδωσιν
αὐτῷ
μυρίους
|
δαρεικούς. |
ὁ
δὲ
λαβὼν
τὸ
χρυσίον |
[1, 3] |
ἄλλα
ἐτίμησε
καὶ
~μυρίους
ἔδωκε
|
δαρεικούς? |
οὓς
ἐγὼ
λαβὼν
οὐκ
εἰς |
[1, 7] |
τὸν
Ἀμπρακιώτην
μάντιν
ἔδωκεν
αὐτῷ
|
δαρεικοὺς |
~τρισχιλίους,
ὅτι
τῇ
ἑνδεκάτῃ
ἀπ? |
[1, 1] |
Ξενίαν
Παρράσιον.
~ἐπεὶ
δὲ
ἐτελεύτησε
|
Δαρεῖος |
καὶ
κατέστη
εἰς
τὴν
βασιλείαν |
[1, 1] |
δὲ
Κῦρος?
ἐπεὶ
δὲ
ἠσθένει
|
Δαρεῖος |
καὶ
ὑπώπτευε
τελευτὴν
τοῦ
βίου, |
[1, 1] |
~Ξενοφώντος
Κύρου
Ἀνάβασις.
~Βιβλίον
Α.
|
~Δαρείου |
καὶ
Παρυσάτιδος
γίγνονται
παῖδες
δύο, |
[1, 7] |
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
εἴπερ
γε
|
Δαρείου |
καὶ
Παρυσάτιδός
ἐστι
παῖς,
ἐμὸς |
[1, 1] |
ὁ
Κῦρος
ἀπέπεμπε
~τοὺς
γιγνομένους
|
δασμοὺς |
βασιλεῖ
ἐκ
τῶν
πόλεων
ὧν |
[1, 7] |
καὶ
Παρυσάτιδός
ἐστι
παῖς,
ἐμὸς
|
δὲ |
ἀδελφός,
~οὐκ
ἀμαχεὶ
ταῦτ?
ἐγὼ |
[1, 2] |
ἔθυσε
καὶ
~ἀγῶνα
ἔθηκε?
τὰ
|
δὲ |
ἆθλα
ἦσαν
στλεγγίδες
χρυσαῖ?
ἐθεώρει |
[1, 8] |
κατὰ
κράτος
οἱ
Ἕλληνες,
ἐβόων
|
δὲ |
ἀλλήλοις
μὴ
θεῖν
δρόμῳ,
~ἀλλ? |
[1, 6] |
ἀπέθανεν
οὐδεὶς
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον
|
δὲ |
ἄλλοι
ἄλλως?
τάφος
δὲ
~οὐδεὶς |
[1, 2] |
ὁπλῖται
μὲν
μύριοι
χίλιοι,
πελτασταὶ
|
δὲ |
ἀμφὶ
τοὺς
δισχιλίους.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει |
[1, 10] |
ἔπαιον
καὶ
ἠκόντιζον
αὐτούς?
Ἐπισθένης
|
δὲ |
Ἀμφιπολίτης
ἦρχε
τῶν
~πελταστῶν
καὶ |
[1, 7] |
τῇ
χώρᾳ
ὄντας
~ἀνθρώπους.
ὑμῶν
|
δὲ |
ἀνδρῶν
ὄντων
καὶ
εὖ
τῶν |
[1, 6] |
δὲ
φίλος
καὶ
πιστός;
ὁ
|
δὲ |
~ἀπεκρίνατο
ὅτι
οὐδ?
εἰ
γενοίμην, |
[1, 4] |
ἂν
παρῇ
τις
χρῶμαι,
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ἀπιέναι
βούληται,
συλλαβὼν
~καὶ
αὐτοὺς |
[1, 4] |
εἴ
τις
καὶ
ἄλλος?
ἢν
|
δὲ |
ἀποψηφίσωνται
οἱ
ἄλλοι,
ἄπιμεν
μὲν |
[1, 7] |
οὐ
δύνανται
οἰκεῖν
ἄνθρωποι,
πρὸς
|
δὲ |
ἄρκτον
μέχρι
οὗ
διὰ
χειμῶνα? |
[1, 8] |
ἐδόκουν
~οἱ
Ἕλληνες
καὶ
πάντες
|
δὲ |
ἀτάκτοις
σφίσιν
ἐπιπεσεῖσθαι?
Κῦρός
τε |
[1, 1] |
πρὶν
ἂν
αὐτῷ
~συμβουλεύσηται.
οὕτω
|
δὲ |
αὖ
τὸ
ἐν
Θετταλίᾳ
ἐλάνθανεν |
[1, 5] |
ὠργίζοντο
~ἰσχυρῶς
τῷ
Κλεάρχῳ.
τῇ
|
δὲ |
αὐτῇ
ἡμέρᾳ
Κλέαρχος
ἐλθὼν
ἐπὶ |
[1, 6] |
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν.
ἀναγνοὺς
|
δὲ |
αὐτὴν
ὁ
Κῦρος
συλλαμβάνει
Ὀρόνταν, |
[1, 1] |
~αὐτὸν
σατράπην
ἐποίησε,
καὶ
στρατηγὸν
|
δὲ |
αὐτὸν
ἀπέδειξε
πάντων
ὅσοι
ἐς |
[1, 8] |
πολεμίους
καὶ
τοὺς
φίλους.
ἰδὼν
|
δὲ |
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
Ξενοφῶν |
[1, 8] |
παρ?
ἐκείνῳ
γὰρ
ἦν?
Κῦρος
|
δὲ |
αὐτός
τε
~ἀπέθανε
καὶ
ὀκτὼ |
[1, 7] |
ἁπάντων
τὴν
γνώμην
~ἀπέπεμπε.
παρεκελεύοντο
|
δὲ |
αὐτῷ
πάντες
ὅσοιπερ
διελέγοντο
μὴ |
[1, 8] |
ἕκαστον
τὸ
ἔθνος
~ἐπορεύετο.
πρὸ
|
δὲ |
αὐτῶν
ἅρματα
διαλείποντα
συχνὸν
ἀπ? |
[1, 1] |
ἔχων
~ὁπλίτας
ἀνέβη
τριακοσίους,
ἄρχοντα
|
δὲ |
αὐτῶν
Ξενίαν
Παρράσιον.
~ἐπεὶ
δὲ |
[1, 1] |
ἀρχαῖον
ἐκ
βασιλέως
~δεδομέναι,
τότε
|
δὲ |
ἀφειστήκεσαν
πρὸς
Κῦρον
πᾶσαι
πλὴν |
[1, 7] |
μὲν
εὖρος
ὀργυιαὶ
πέντε,
τὸ
|
~δὲ |
βάθος
ὀργυιαὶ
τρεῖς.
παρετέτατο
δὲ |
[1, 8] |
κέρας
ἔσχε
τοῦ
Ἑλληνικοῦ.
τοῦ
|
δὲ |
βαρβαρικοῦ
ἱππεῖς
μὲν
~Παφλαγόνες
εἰς |
[1, 1] |
βασιλεῖ.
καὶ
τῶν
παρ?
ἑαυτῷ
|
δὲ |
~βαρβάρων
ἐπεμελεῖτο
ὡς
πολεμεῖν
τε |
[1, 2] |
στρατιώταις
~ἐπὶ
τὰς
σκηνάς,
τῶν
|
δὲ |
βαρβάρων
φόβος
πολύς,
καὶ
ἥ |
[1, 1] |
~αὐτῷ
τοῦ
ἁθροίζειν
στράτευμα.
~πρὸς
|
δὲ |
βασιλέα
πέμπων
ἠξίου
ἀδελφὸς
ὢν |
[1, 10] |
ταύτῃ
~προσιόντος
καὶ
δεξόμενοι,
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
ταύτῃ
μὲν
οὐκ
ἦγεν, |
[1, 7] |
αὐτοῦ
βασιλέως
τεταγμένοι
ἦσαν.
τοῦ
|
δὲ |
~βασιλέως
στρατεύματος
ἦσαν
ἄρχοντες
καὶ |
[1, 8] |
Τισσαφέρνης
~ἐλέγετο
τούτων
ἄρχειν?
ἐχόμενοι
|
δὲ |
γερροφόροι,
ἐχόμενοι
δὲ
ὁπλῖται
σὺν |
[1, 8] |
ὡς
διακόπτειν
ὅτῳ
~ἐντυγχάνοιεν.
ἡ
|
δὲ |
γνώμη
ἦν
ὡς
εἰς
τὰς |
[1, 8] |
καταφανεῖς
ἦσαν
οἱ
πολέμιοι?
~ἡνίκα
|
δὲ |
δείλη
ἐγίγνετο,
ἐφάνη
κονιορτὸς
ὥσπερ |
[1, 3] |
καὶ
μένειν
καὶ
ἀπιέναι.
~εἷς
|
δὲ |
δὴ
εἶπε
προσποιούμενος
σπεύδειν
ὡς |
[1, 9] |
τοὺς
ἑαυτοῦ
~φίλους
ἄγωσιν.
εἰ
|
δὲ |
δή
ποτε
πορεύοιτο
καὶ
πλεῖστοι |
[1, 5] |
κρέα
αὐτῶν
ἥδιστα
ἦν.
πορευόμενοι
|
δὲ |
διὰ
ταύτης
τῆς
χώρας
~ἀφικνοῦνται |
[1, 2] |
ἐκ
θαλάττης
εἰς
θάλατταν.
καταβὰς
|
δὲ |
διὰ
τούτου
τοῦ
~πεδίου
ἤλασε |
[1, 7] |
ἀσπὶς
μυρία
καὶ
τετρακοσία,
πελτασταὶ
|
δὲ |
δισχίλιοι
καὶ
~πεντακόσιοι,
τῶν
δὲ |
[1, 5] |
στρουθὸν
δὲ
οὐδεὶς
ἔλαβεν?
οἱ
|
δὲ |
~διώξαντες
τῶν
ἱππέων
ταχὺ
ἐπαύοντο? |
[1, 9] |
χιλὸς
~σπάνιος
πάνυ
εἴη,
αὐτὸς
|
δὲ |
δύναιτο
παρασκευάσασθαι
διὰ
τὸ
πολλοὺς |
[1, 3] |
ᾧ
ἂν
πολέμιος
ᾖ,
ἔχει
|
δὲ |
~δύναμιν
καὶ
πεζὴν
καὶ
ἱππικὴν |
[1, 8] |
τῷ
πεδίῳ
ἐπὶ
πολύ.
ὅτε
|
δὲ |
ἐγγύτερον
ἐγίγνοντο,
τάχα
~δὴ
καὶ |
[1, 3] |
~ὅτι
ἄγει
πρὸς
βασιλέα,
ὅμως
|
δὲ |
ἐδόκει
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
δὲ
μισθόν? |
[1, 8] |
τῷ
Ἐνυαλίῳ
ἐλελίζουσι,
καὶ
πάντες
|
δὲ |
ἔθεον.
λέγουσι
~δέ
τινες
ὡς |
[1, 6] |
ἐξῆγον
αὐτὸν
οἷς
προσετάχθη.
ἐπεὶ
|
δὲ |
εἶδον
~αὐτὸν
οἵπερ
πρόσθεν
προσεκύνουν, |
[1, 10] |
τὸ
πρῶτον
μαχούμενος
~συνῄει.
ὡς
|
δὲ |
εἶδον
οἱ
Ἕλληνες
ἐγγύς
τε |
[1, 6] |
ὅ
τι
σοι
δοκεῖ.
Κλέαρχος
|
δὲ |
εἶπε
τάδε.
~συμβουλεύω
ἐγὼ
τὸν |
[1, 6] |
ὅτι
ἐπὶ
~θάνατον
ἄγοιτο.
ἐπεὶ
|
δὲ |
εἰς
τὴν
Ἀρταπάτου
σκηνὴν
εἰσήχθη, |
[1, 7] |
πλεῖ
ἐν
αὐταῖς
σιταγωγά?
εἰσβάλλουσι
|
δὲ |
εἰς
τὸν
Εὐφράτην,
διαλείπουσι
δ? |
[1, 2] |
~εἰσβάλλειν
εἰς
τὴν
Κιλικίαν?
ἡ
|
δὲ |
εἰσβολὴ
ἦν
ὁδὸς
ἁμαξιτὸς
ὀρθία |
[1, 2] |
πολλὰ
εἰς
τὴν
στρατιάν,
~Κῦρος
|
δὲ |
ἐκείνῳ
δῶρα
ἃ
νομίζεται
παρὰ |
[1, 2] |
συγγενέσθαι
Κῦρον
τῇ
Κιλίσσῃ.
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
~ἐλαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
δέκα |
[1, 3] |
ὁρῶντες
ἐθαύμαζον
καὶ
ἐσιώπων?
εἶτα
|
δὲ |
~ἔλεξε
τοιάδε.
~ἄνδρες
στρατιῶται,
μὴ |
[1, 5] |
τοῦ
Μένωνος
πληγὰς
ἐνέβαλεν?
ὁ
|
δὲ |
ἐλθὼν
πρὸς
τὸ
~ἑαυτοῦ
στράτευμα |
[1, 4] |
ὁ
μὲν
ταῦτα
εἶπεν?
οἱ
|
δὲ |
Ἕλληνες,
εἴ
τις
καὶ
~ἀθυμότερος |
[1, 2] |
καταλιπόντες
τὰ
ὤνια
ἔφυγον.
οἱ
|
δὲ |
Ἕλληνες
~σὺν
γέλωτι
ἐπὶ
τὰς |
[1, 1] |
καὶ
εὐνοϊκῶς
ἔχοιεν
αὐτῷ.
~τὴν
|
δὲ |
Ἑλληνικὴν
δύναμιν
ἥθροιζεν
ὡς
μάλιστα |
[1, 8] |
βαρβαρικὸν
στράτευμα
ὁμαλῶς
~προῄει,
τὸ
|
δὲ |
Ἑλληνικὸν
ἔτι
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[1, 2] |
ἐπὶ
τὰς
θύρας
ἀπῄτουν.
ὁ
|
δὲ |
ἐλπίδας
λέγων
διῆγε
καὶ
δῆλος |
[1, 7] |
σφίσιν
ἔσται,
ἐὰν
κρατήσωσιν.
ὁ
|
δὲ |
ἐμπιμπλὰς
ἁπάντων
τὴν
γνώμην
~ἀπέπεμπε. |
[1, 6] |
ὡς
φίλιον
αὐτὸν
ὑποδέχεσθαι.
ἐνῆν
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἐπιστολῇ
καὶ
τῆς |
[1, 5] |
ἦν
ἅπασα
ἡ
χώρα?
~οἱ
|
δὲ |
ἐνοικοῦντες
ὄνους
ἀλέτας
παρὰ
τὸν |
[1, 4] |
εἶχε
καὶ
Κιλίκων
φυλακή,
τὸ
|
δὲ |
ἔξω
τὸ
πρὸ
~τῆς
Συρίας |
[1, 2] |
τὸ
~εὖρος
δύο
πλέθρα?
γέφυρα
|
δὲ |
ἐπῆν
ἐζευγμένη
πλοίοις.
τοῦτον
διαβὰς |
[1, 3] |
τοῦ
μηνὸς
τῷ
στρατιώτῃ?
ὅτι
|
δὲ |
ἐπὶ
βασιλέα
ἄγοι
οὐδὲ
ἐνταῦθα |
[1, 3] |
τίμιος
ὅπου
ἂν
ὦ,
ὑμῶν
|
δὲ |
ἔρημος
ὢν
οὐκ
ἂν
ἱκανὸς |
[1, 1] |
δὲ
αὐτῶν
Ξενίαν
Παρράσιον.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐτελεύτησε
Δαρεῖος
καὶ
κατέστη
εἰς |
[1, 7] |
εἶναι
τοῦ
~κινδύνου
προσιόντος,
ἂν
|
δὲ |
εὖ
γένηταί
τι,
οὐ
μεμνήσεσθαί |
[1, 2] |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ,
τὸ
|
δὲ |
εὐώνυμον
Κλέαρχος
καὶ
οἱ
ἐκείνου, |
[1, 8] |
πρὸς
τῷ
Εὐφράτῃ
ποταμῷ,
~Πρόξενος
|
δὲ |
ἐχόμενος,
οἱ
δ?
ἄλλοι
μετὰ |
[1, 2] |
τὸν
Κύρου
στόλον,
ἀντιπαρεσκευάζετο.
~Κῦρος
|
δὲ |
ἔχων
οὓς
εἴρηκα
ὡρμᾶτο
ἀπὸ |
[1, 2] |
Κῦρος
μισθὸν
~τεττάρων
μηνῶν.
εἶχε
|
δὲ |
ἡ
Κίλισσα
φυλακὴν
καὶ
φύλακας) |
[1, 2] |
Σόλοις
καὶ
ἐν
Ἰσσοῖς.
Ἐπύαξα
|
δὲ |
ἡ
Συεννέσιος
γυνὴ
προτέρα
~Κύρου |
[1, 7] |
~δὲ
βάθος
ὀργυιαὶ
τρεῖς.
παρετέτατο
|
δὲ |
ἡ
τάφρος
ἄνω
διὰ
τοῦ |
[1, 7] |
πέντε,
ἐκ
Φοινίκης
~ἐλαύνων.
ταῦτα
|
δὲ |
ἤγγελλον
πρὸς
Κῦρον
οἱ
αὐτομολήσαντες |
[1, 2] |
πρὶν
αὐτοὺς
καταγάγοι
οἴκαδε.
οἱ
|
δὲ |
ἡδέως
ἐπείθοντο?
ἐπίστευον
γὰρ
~αὐτῷ? |
[1, 2] |
τὴν
~χώραν
μηκέτι
διαρπάζεσθαι?
τὰ
|
δὲ |
ἡρπασμένα
ἀνδράποδα,
ἤν
που
ἐντυγχάνωσιν, |
[1, 7] |
~καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
διακόσια.
ἄλλοι
|
δὲ |
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς,
ὧν
~Ἀρταγέρσης |
[1, 1] |
Ἀρταξέρξης,
~νεώτερος
δὲ
Κῦρος?
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἠσθένει
Δαρεῖος
καὶ
ὑπώπτευε
τελευτὴν |
[1, 2] |
τάξιν
~τοῦ
στρατεύματος
ἐθαύμασε.
Κῦρος
|
δὲ |
ἥσθη
τὸν
ἐκ
τῶν
Ἑλλήνων |
[1, 4] |
μαστῶν
~ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ.
οἱ
|
δὲ |
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
ὅτι
οὐπώποθ?
οὗτος |
[1, 6] |
στρατηγοὺς
ἐκέλευσεν
ὁπλίτας
ἀγαγεῖν,
τούτους
|
δὲ |
θέσθαι
τὰ
~ὅπλα
περὶ
τὴν |
[1, 3] |
~λυπούμενος
μετεπέμπετο
τὸν
Κλέαρχον?
ὁ
|
δὲ |
ἰέναι
μὲν
οὐκ
ἤθελε,
λάθρᾳ |
[1, 10] |
βασιλέα,
πεζοὶ
μὲν
οὐκέτι,
τῶν
|
δὲ |
ἱππέων
~ὁ
λόφος
ἐνεπλήσθη,
ὥστε |
[1, 7] |
τὸ
μὲν
εὖρος
πλεθριαῖαι,
βαθεῖαι
|
δὲ |
ἰσχυρῶς,
καὶ
~πλοῖα
πλεῖ
ἐν |
[1, 9] |
~ἐποίει
ἧς
κατεστρέφετο
χώρας,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοις
δώροις
ἐτίμα?
ὥστε |
[1, 10] |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
Ἑλλήνων?
ἦσαν
|
δὲ |
καὶ
ἀνάριστοι?
πρὶν
γὰρ
δὴ |
[1, 10] |
μὲν
τῶν
ἁρπαζόντων
~ἀπέκτειναν,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
αὐτῶν
ἀπέθανον?
οὐ
μὴν |
[1, 2] |
εἰσιν
ἐκ
τῶν
~βασιλείων?
ῥεῖ
|
δὲ |
καὶ
διὰ
τῆς
Κελαινῶν
πόλεως. |
[1, 8] |
δι?
αὐτῶν
τῶν
~πολεμίων,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
διὰ
τῶν
Ἑλλήνων
κενὰ |
[1, 4] |
~ὄντες
ηὔχοντο
αὐτὸν
εὐτυχῆσαι,
Μένωνι
|
δὲ |
καὶ
δῶρα
ἐλέγετο
πέμψαι
~μεγαλοπρεπῶς. |
[1, 7] |
πάντων
καὶ
~ἄλλων
πολλαπλασίων.
ὅπως
|
δὲ |
καὶ
εἰδῆτε
εἰς
οἷον
ἔρχεσθε |
[1, 6] |
ἀγαγόντες
ὡς
τρισχιλίους
~ὁπλίτας.
Κλέαρχον
|
δὲ |
καὶ
εἴσω
παρεκάλεσε
σύμβουλον,
ὅς |
[1, 10] |
πέλτῃ
ἐπὶ
ξύλου
ἀνατεταμένον.
ἐπεὶ
|
~δὲ |
καὶ
ἐνταῦθ?
ἐχώρουν
οἱ
Ἕλληνες, |
[1, 5] |
τρέχειν
ἐπὶ
τὰ
ὅπλα?
οἱ
|
δὲ |
καὶ
ἕστασαν
ἀποροῦντες
τῷ
πράγματι. |
[1, 8] |
καὶ
τὸ
ἄλλο
βαρβαρικόν,
~Κῦρος
|
δὲ |
καὶ
ἱππεῖς
τούτου
ὅσον
ἑξακόσιοι |
[1, 8] |
καὶ
προμετωπίδια
καὶ
προστερνίδια?
εἶχον
|
δὲ |
καὶ
μαχαίρας
οἱ
ἱππεῖς
~Ἑλληνικάς. |
[1, 2] |
διὰ
τῆς
Κελαινῶν
πόλεως.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
μεγάλου
βασιλέως
~βασίλεια
ἐν |
[1, 2] |
οἱ
τὰ
καπηλεῖα
ἔχοντες?
ἔμειναν
|
δὲ |
καὶ
οἱ
παρὰ
τὴν
θάλατταν |
[1, 10] |
ἡ
χεὶρ
ἡ
δεξιά.
βασιλεὺς
|
δὲ |
καὶ
~οἱ
σὺν
αὐτῷ)
διώκων |
[1, 10] |
παρασάγγαι
εἶναι
τῆς
ὁδοῦ.
βασιλεὺς
|
δὲ |
καὶ
οἱ
~σὺν
αὐτῷ
τά |
[1, 2] |
ποταμοῦ
ὑπὸ
τῇ
~ἀκροπόλει?
ῥεῖ
|
δὲ |
καὶ
οὗτος
διὰ
τῆς
πόλεως |
[1, 2] |
~δὲ
πελταστὰς
ἔχων
παρεγένετο?
ἦν
|
δὲ |
καὶ
οὗτος
καὶ
ὁ
Σωκράτης |
[1, 10] |
ὁ
λόφος
τῶν
ἱππέων?
τέλος
|
δὲ |
καὶ
πάντες
~ἀπεχώρησαν.
ὁ
οὖν |
[1, 9] |
τῆς
μεγάλης
καὶ
~Καππαδοκίας,
στρατηγὸς
|
δὲ |
καὶ
πάντων
ἀπεδείχθη
οἷς
καθήκει |
[1, 3] |
διδῷ,
συντάττεσθαι
τὴν
ταχίστην,
πέμψαι
|
δὲ |
καὶ
προκαταληψομένους
τὰ
~ἄκρα,
ὅπως |
[1, 2] |
παντοδαπῶν
σύμπλεων
καὶ
ἀμπέλων?
πολὺ
|
δὲ |
καὶ
σήσαμον
~καὶ
μελίνην
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
τὰς
ποικίλας
ἀναξυρίδας,
ἔνιοι
|
δὲ |
καὶ
στρεπτοὺς
περὶ
τοῖς
~τραχήλοις |
[1, 2] |
αὑτὴν
Κίλικας
καὶ
~Ἀσπενδίους?
ἐλέγετο
|
δὲ |
καὶ
συγγενέσθαι
Κῦρον
τῇ
Κιλίσσῃ. |
[1, 2] |
στρατεύματι,
εἴ
τις
ἐκώλυεν.
ἐλέγετο
|
δὲ |
καὶ
Συέννεσις
εἶναι
ἐπὶ
~τῶν |
[1, 2] |
καὶ
τοξότας
Κρῆτας
διακοσίους.
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
Σῶσις
παρῆν
ὁ
Συρακόσιος |
[1, 4] |
ταῦτα
δὲ
ποιήσας
διέβαινε?
συνείπετο
|
δὲ |
καὶ
τὸ
ἄλλο
στράτευμα
~αὐτῷ |
[1, 8] |
δ?
ἄλλοι
μετὰ
τοῦτον,
Μένων
|
δὲ |
καὶ
τὸ
στράτευμα
τὸ
~εὐώνυμον |
[1, 8] |
εἰς
τὴν
μάχην
καθίστατο
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Πέρσας
~ψιλαῖς |
[1, 2] |
ἦσαν
τὰς
ἀκροπόλεις
φυλάττειν.
ἐκάλεσε
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
~Μίλητον
πολιορκοῦντας,
καὶ |
[1, 3] |
ᾧ
λυμαινόμεθα
τὴν
πρᾶξιν.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
τῷ
ἡγεμόνι
~πιστεύσομεν
ὃν |
[1, 4] |
ἄνδρες,
ἤδη
ὑμᾶς
ἐπαινῶ?
ὅπως
|
δὲ |
καὶ
ὑμεῖς
ἐμὲ
ἐπαινέσετε
ἐμοὶ |
[1, 3] |
αὐτομάτου,
λέξοντες
ἃ
ἐγίγνωσκον,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
ὑπ?
ἐκείνου
ἐγκέλευστοι,
~ἐπιδεικνύντες |
[1, 4] |
συνεπολέμει
Κύρῳ
πρὸς
αὐτόν.
παρῆν
|
δὲ |
καὶ
Χειρίσοφος
Λακεδαιμόνιος
ἐπὶ
~τῶν |
[1, 5] |
δὲ
στρουθοὶ
αἱ
μεγάλαι?
ἐνῆσαν
|
~δὲ |
καὶ
ὠτίδες
καὶ
δορκάδες?
ταῦτα |
[1, 9] |
ἔτι
μὲν
μείους
γένοιντο,
ἔτι
|
δὲ |
~κάκιον
πράξειαν.
φανερὸς
δ?
ἦν |
[1, 9] |
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
εὐδαιμονεστάτους,
τοὺς
|
δὲ |
κακοὺς
δούλους
τούτων
~ἀξιοῦσθαι
εἶναι. |
[1, 9] |
δύναιτο
τούτοις
πᾶσι
κοσμηθῆναι,
φίλους
|
δὲ |
~καλῶς
κεκοσμημένους
μέγιστον
κόσμον
ἀνδρὶ |
[1, 5] |
ὀβολοὺς
καὶ
ἡμιωβέλιον
Ἀττικούς?
ἡ
|
δὲ |
καπίθη
δύο
χοίνικας
Ἀττικὰς
ἐχώρει. |
[1, 2] |
εἰς
Σάρδεις
αὐτῷ
ἀφίκοντο.
Τισσαφέρνης
|
δὲ |
~κατανοήσας
ταῦτα,
καὶ
μείζονα
ἡγησάμενος |
[1, 5] |
~εἶτα
πολλοί,
κραυγῆς
γενομένης.
ὁ
|
δὲ |
καταφεύγει
εἰς
τὸ
ἑαυτοῦ
στράτευμα, |
[1, 2] |
~οὗ
οἱ
Κίλικες
ἐφύλαττον.
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
κατέβαινεν
εἰς
πεδίον
μέγα
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
τὰς
ὠτειλὰς
εἶχεν,
τέλος
|
δὲ |
κατέκανε?
καὶ
τὸν
~πρῶτον
μέντοι |
[1, 10] |
κατὰ
~τοὺς
Ἕλληνας
πελταστάς?
διελαύνων
|
δὲ |
κατέκανε
μὲν
οὐδένα,
διαστάντες
δ? |
[1, 9] |
βοηθήσαντα
πολλοῖς
μακαριστὸν
ἐποίησεν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
~κατεπέμφθη
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
σατράπης |
[1, 2] |
ἐπὶ
τὰς
σκηνὰς
ἦλθον.
ἡ
|
δὲ |
Κίλισσα
ἰδοῦσα
τὴν
λαμπρότητα
καὶ |
[1, 10] |
τοὺς
ἑαυτοῦ
καὶ
συντάττεται,
ὁ
|
δὲ |
Κλέαρχος
ἐβουλεύετο
~Πρόξενον
καλέσας
πλησιαίτατος |
[1, 8] |
τίς
ὁ
~θόρυβος
εἴη.
ὁ
|
δὲ |
Κλέαρχος)
εἶπεν
ὅτι
σύνθημα
παρέρχεται |
[1, 3] |
οὐκ
~ἐπὶ
τούτῳ
ἔφασαν.
πρῶτος
|
δὲ |
Κλέαρχος
τοὺς
αὑτοῦ
στρατιώτας
ἐβιάζετο |
[1, 5] |
πέρδικες
καὶ
ταχὺ
ἀπαγορεύουσι.
~τὰ
|
δὲ |
κρέα
αὐτῶν
ἥδιστα
ἦν.
πορευόμενοι |
[1, 5] |
οἱ
ἱππεῖς
θηρῷεν
διαδεχόμενοι.
τὰ
|
δὲ |
κρέα
τῶν
ἁλισκομένων
ἦν
~παραπλήσια |
[1, 3] |
βαρβαρικῷ
στρατεύματι)
~καὶ
συσκευάζεσθαι?
ἐλθόντας
|
δὲ |
Κῦρον
αἰτεῖν
πλοῖα,
ὡς
ἀποπλέοιεν? |
[1, 6] |
οὐ
γὰρ
ἀπόρρητον
ἦν.
ἔφη
|
δὲ |
Κῦρον
~ἄρχειν
τοῦ
λόγου
ὧδε. |
[1, 8] |
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ
νίκη.
ὁ
|
δὲ |
Κῦρος
ἀκούσας,
~ἀλλὰ
δέχομαί
τε, |
[1, 1] |
περιγενόμενος
ἂν
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν.
ὁ
|
δὲ |
Κῦρος
δίδωσιν
αὐτῷ
εἰς
τετρακισχιλίους |
[1, 3] |
ἐνοικοῦντας
Ἕλληνας
τὴν
γῆν.
~ἐπειδὴ
|
δὲ |
Κῦρος
ἐκάλει,
λαβὼν
ὑμᾶς
ἐπορευόμην, |
[1, 7] |
τῶν
πολεμίων
ταὐτὰ
ἤγγελλον.
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
Κῦρος
ἐξελαύνει
~σταθμὸν
ἕνα
παρασάγγας |
[1, 1] |
δύο,
πρεσβύτερος
μὲν
Ἀρταξέρξης,
~νεώτερος
|
δὲ |
Κῦρος?
ἐπεὶ
δὲ
ἠσθένει
Δαρεῖος |
[1, 3] |
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
δὲ
μισθόν?
ὁ
|
δὲ |
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται
ἡμιόλιον
πᾶσι
δώσειν |
[1, 1] |
ἀπέκτεινε
τοὺς
δ?
ἐξέβαλεν.
ὁ
|
δὲ |
Κῦρος
ὑπολαβὼν
τοὺς
~φεύγοντας
συλλέξας |
[1, 6] |
Κύρου
~στράτευμα
βασιλεῖ
διαγγεῖλαι.
τῷ
|
δὲ |
Κύρῳ
ἀκούσαντι
ταῦτα
ἐδόκει
ὠφέλιμα |
[1, 8] |
~φοβούμενος
μὴ
κυκλωθείη
ἑκατέρωθεν,
τῷ
|
δὲ |
Κύρῳ
ἀπεκρίνατο
ὅτι
αὐτῷ
μέλει |
[1, 7] |
Γαυλίτης
παρών,
φυγὰς
~Σάμιος,
πιστὸς
|
δὲ |
Κύρῳ,
εἶπεν?
~καὶ
μήν,
ὦ |
[1, 4] |
εἴων,
οὐδὲ
τὰς
περιστεράς.
αἱ
|
δὲ |
κῶμαι
ἐν
αἷς
~ἐσκήνουν
Παρυσάτιδος |
[1, 6] |
πιστῷ
ἀνδρί,
ὡς
ᾤετο?
~ὁ
|
δὲ |
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν.
ἀναγνοὺς
δὲ |
[1, 1] |
δίδωσιν
αὐτῷ
μυρίους
δαρεικούς.
ὁ
|
δὲ |
λαβὼν
τὸ
χρυσίον
~στράτευμα
συνέλεξεν |
[1, 5] |
πρὸς
τὰ
γόνατα
θέντας,
αὐτὸς
|
δὲ |
λαβὼν
τοὺς
Θρᾷκας
καὶ
τοὺς |
[1, 6] |
ἀνὴρ
τοιαῦτα
μὲν
πεποίηκε,
τοιαῦτα
|
δὲ |
λέγει?
ὑμῶν
δὲ
σὺ
πρῶτος, |
[1, 8] |
καὶ
τὰ
σφάγια
καλά.
~ταῦτα
|
δὲ |
λέγων
θορύβου
ἤκουσε
διὰ
τῶν |
[1, 5] |
οὗτος
μὲν
αὐτοῦ
ἥμαρτεν?
ἄλλος
|
δὲ |
λίθῳ
καὶ
ἄλλος,
~εἶτα
πολλοί, |
[1, 2] |
ἐμβάλλει
εἰς
τὸν
Μαίανδρον?
τοῦ
|
δὲ |
~Μαρσύου
τὸ
εὖρός
ἐστιν
εἴκοσι |
[1, 3] |
τῶν
πρόσθεν
~τούτῳ
συναναβάντων?
ἐὰν
|
δὲ |
μείζων
ἡ
πρᾶξις
τῆς
πρόσθεν |
[1, 5] |
ἧκεν,
ἀλλ?
~ἔτι
προσήλαυνε?
τῶν
|
δὲ |
Μένωνος
στρατιωτῶν
ξύλα
σχίζων
τις |
[1, 2] |
Κλέαρχος
καὶ
οἱ
ἐκείνου,
~τὸ
|
δὲ |
μέσον
οἱ
ἄλλοι
στρατηγοί.
ἐθεώρει |
[1, 7] |
δὲ
δισχίλιοι
καὶ
~πεντακόσιοι,
τῶν
|
δὲ |
μετὰ
Κύρου
βαρβάρων
δέκα
μυριάδες |
[1, 2] |
Μένων
εἶχε
καὶ
αὐτόν.
Κῦρος
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ἐξελαύνει
διὰ |
[1, 1] |
οὖν
πρεσβύτερος
παρὼν
ἐτύγχανε?
Κῦρον
|
δὲ |
μεταπέμπεται
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
ἧς |
[1, 3] |
αἰτεῖν
πλοῖα,
ὡς
ἀποπλέοιεν?
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
διδῷ
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
αἰτεῖν |
[1, 3] |
φιλίας
τῆς
χώρας
ἀπάξει.
ἐὰν
|
δὲ |
μηδὲ
~ἡγεμόνα
διδῷ,
συντάττεσθαι
τὴν |
[1, 5] |
καὶ
ἀνθρώπων
ἰσχυρὰ
οὖσα,
τοῖς
|
δὲ |
μήκεσι
τῶν
~ὁδῶν
καὶ
τῷ |
[1, 1] |
συλλαμβάνει
~Κῦρον
ὡς
ἀποκτενῶν?
ἡ
|
δὲ |
μήτηρ
ἐξαιτησαμένη
αὐτὸν
ἀποπέμπει
πάλιν |
[1, 10] |
καλὴν
λεγομένην
εἶναι
λαμβάνει.
ἡ
|
δὲ |
Μιλησία
ἡ
νεωτέρα
~ληφθεῖσα
ὑπὸ |
[1, 3] |
ὅμως
δὲ
ἐδόκει
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
|
δὲ |
μισθόν?
ὁ
δὲ
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται |
[1, 3] |
ταῦτα
μὲν
φλυαρίας
εἶναι?
~δοκεῖ
|
δέ |
μοι
ἄνδρας
ἐλθόντας
πρὸς
Κῦρον |
[1, 4] |
ὧν
ἐστρατήγει
παρὰ
~Κύρῳ.
αἱ
|
δὲ |
νῆες
ὥρμουν
παρὰ
τὴν
Κύρου |
[1, 3] |
παρὰ
βασιλέα
πορεύεσθαι
ἐπῄνεσαν?
παρὰ
|
δὲ |
~Ξενίου
καὶ
Πασίωνος
πλείους
ἢ |
[1, 2] |
Στυμφάλιος
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους,
Σωκράτης
|
δὲ |
ὁ
Ἀχαιὸς
ὁπλίτας
~ἔχων
ὡς |
[1, 1] |
ἐλάνθανεν
αὐτῷ
τὸ
στράτευμα.
~Ἀρίστιππος
|
δὲ |
ὁ
Θετταλὸς
ξένος
ὢν
ἐτύγχανεν |
[1, 8] |
~νικῶμεν,
πάνθ?
ἡμῖν
πεποίηται.
ὁρῶν
|
δὲ |
ὁ
Κλέαρχος
τὸ
μέσον
στῖφος |
[1, 6] |
~ἠδίκησα;
ἀπεκρίνατο
ὅτι
οὔ.
πάλιν
|
δὲ |
ὁ
Κῦρος
ἠρώτα?
~οὐκοῦν
ὕστερον, |
[1, 2] |
ὁπλίτας
~ἔχων
ὡς
πεντακοσίους,
Πασίων
|
δὲ |
ὁ
Μεγαρεὺς
τριακοσίους
μὲν
ὁπλίτας, |
[1, 2] |
χιλίους,
γυμνῆτας
δὲ
πεντακοσίους,
~Σοφαίνετος
|
δὲ |
ὁ
Στυμφάλιος
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους, |
[1, 5] |
στρατεύματι
πλείους
ἢ
τετταράκοντα,
τούτων
|
δὲ |
οἱ
πλεῖστοι
~Θρᾷκες,
ἤλαυνεν
ἐπὶ |
[1, 5] |
τὸ
~ἑαυτοῦ
στράτευμα
ἔλεγεν?
ἀκούσαντες
|
δὲ |
οἱ
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
καὶ
ὠργίζοντο |
[1, 7] |
οἴκοι
ζηλωτὸν
ποιήσω
ἀπελθεῖν,
πολλοὺς
|
δὲ |
οἶμαι
~ποιήσειν
τὰ
παρ?
ἐμοὶ |
[1, 8] |
ἄρχειν?
ἐχόμενοι
δὲ
γερροφόροι,
ἐχόμενοι
|
δὲ |
ὁπλῖται
σὺν
ποδήρεσι
~ξυλίναις
ἀσπίσιν. |
[1, 3] |
ἐδάκρυε
πολὺν
χρόνον
ἑστώς?
οἱ
|
δὲ |
ὁρῶντες
ἐθαύμαζον
καὶ
ἐσιώπων?
εἶτα |
[1, 9] |
ἀντὶ
Τισσαφέρνους
πλὴν
Μιλησίων?
οὗτοι
|
δὲ |
ὅτι
οὐκ
ἤθελε
τοὺς
φεύγοντας |
[1, 4] |
Ἀβροκόμαν,
~ἔχοντα
πολὺ
στράτευμα.
Ἀβροκόμας
|
δὲ |
οὐ
τοῦτ?
ἐποίησεν,
ἀλλ?
ἐπεὶ |
[1, 7] |
οὐ
μεμνήσεσθαί
σέ
φασιν?
ἔνιοι
|
δὲ |
οὐδ?
εἰ
~μεμνῇό
τε
καὶ |
[1, 5] |
τοῖς
ἐλαφείοις,
ἁπαλώτερα
δέ.
στρουθὸν
|
δὲ |
οὐδεὶς
ἔλαβεν?
οἱ
δὲ
~διώξαντες |
[1, 6] |
εἴκαζον
δὲ
ἄλλοι
ἄλλως?
τάφος
|
δὲ |
~οὐδεὶς
πώποτε
αὐτοῦ
ἐφάνη.
~ἐντεῦθεν |
[1, 3] |
ἤδη
ἐπὶ
βασιλέα
ἰέναι?
μισθωθῆναι
|
δὲ |
οὐκ
~ἐπὶ
τούτῳ
ἔφασαν.
πρῶτος |
[1, 5] |
ὀλίγοις
τοῖς
περὶ
αὐτόν?
Κῦρος
|
δὲ |
οὔπω
ἧκεν,
ἀλλ?
~ἔτι
προσήλαυνε? |
[1, 6] |
Κύρῳ
καὶ
πρόσθεν
πολεμήσας,
καταλλαγεὶς
|
δέ. |
~οὗτος
Κύρῳ
εἶπεν,
εἰ
αὐτῷ |
[1, 2] |
καὶ
τὰς
ἀσπίδας
ἐκκεκαλυμμένας.
~ἐπειδὴ
|
δὲ |
πάντας
παρήλασε,
στήσας
τὸ
ἅρμα |
[1, 2] |
ἡ
Κίλισσα
ἐφ?
ἁρμαμάξης.
εἶχον
|
δὲ |
πάντες
~κράνη
χαλκᾶ
καὶ
χιτῶνας |
[1, 5] |
δένδρον
δ?
οὐδὲν
~ἐνῆν,
θηρία
|
δὲ |
παντοῖα,
πλεῖστοι
ὄνοι
ἄγριοι,
πολλαὶ |
[1, 9] |
ἀνὴρ
ἐλάμβανε
διὰ
πολλά?
~ταῦτα
|
δὲ |
πάντων
δὴ
μάλιστα
τοῖς
φίλοις |
[1, 7] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐξήγγελλον.
~εἰσῇσαν
|
δὲ |
παρ?
αὐτὸν
οἵ
τε
στρατηγοὶ |
[1, 7] |
παρασάγγην,
γέφυραι,
δ?
ἔπεισιν.
ἦν
|
δὲ |
παρὰ
τὸν
Εὐφράτην
πάροδος
στενὴ |
[1, 7] |
Ἀβροκόμας,
Τισσαφέρνης,
Γωβρύας,
Ἀρβάκης.
τούτων
|
~δὲ |
παρεγένοντο
ἐν
τῇ
μάχῃ
ἐνενήκοντα |
[1, 2] |
πρῶτον
μὲν
τοὺς
~βαρβάρους?
οἱ
|
δὲ |
παρήλαυνον
τεταγμένοι
κατὰ
ἴλας
καὶ |
[1, 10] |
ταύτῃ
μὲν
οὐκ
ἦγεν,
ᾗ
|
δὲ |
παρῆλθεν
ἔξω
τοῦ
~εὐωνύμου
κέρατος |
[1, 2] |
Σάρδεις
ὁπλίτας
εἰς
τετρακισχιλίους,
Πρόξενος
|
δὲ |
~παρῆν
ἔχων
ὁπλίτας
μὲν
εἰς |
[1, 1] |
ἀδελφὸν
ὡς
ἐπιβουλεύοι
αὐτῷ.
ὁ
|
δὲ |
πείθεται
καὶ
συλλαμβάνει
~Κῦρον
ὡς |
[1, 2] |
Μεγαρεὺς
τριακοσίους
μὲν
ὁπλίτας,
τριακοσίους
|
~δὲ |
πελταστὰς
ἔχων
παρεγένετο?
ἦν
δὲ |
[1, 2] |
εἰς
πεντακοσίους
καὶ
χιλίους,
γυμνῆτας
|
δὲ |
πεντακοσίους,
~Σοφαίνετος
δὲ
ὁ
Στυμφάλιος |
[1, 6] |
τι
ἄλλο
χρήσιμον
~ἦν.
Ὀρόντας
|
δέ, |
Πέρσης
ἀνήρ,
γένει
τε
προσήκων |
[1, 2] |
ῥεῖ
ὁ
Μαίανδρος
ποταμός?
αἱ
|
δὲ |
πηγαὶ
αὐτοῦ
εἰσιν
ἐκ
τῶν |
[1, 9] |
ὅτου
αἰσθάνοιτο
ἕκαστον
~ἐπιθυμοῦντα.
δῶρα
|
δὲ |
πλεῖστα
μὲν
οἶμαι
εἷς
γε |
[1, 5] |
ἅπαν
ὁμαλὲς
ὥσπερ
θάλαττα,
ἀψινθίου
|
δὲ |
πλῆρες?
εἰ
δέ
τι
καὶ |
[1, 4] |
στρατιώταις
καὶ
ἀναπείθειν
ἕπεσθαι.
οἱ
|
δὲ |
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν
ἀπήγγελλον
ταῦτα?
οἱ |
[1, 4] |
δῶρα
ἐλέγετο
πέμψαι
~μεγαλοπρεπῶς.
ταῦτα
|
δὲ |
ποιήσας
διέβαινε?
συνείπετο
δὲ
καὶ |
[1, 7] |
δρεπανηφόρα
~ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
τῶν
|
δὲ |
πολεμίων
ἐλέγοντο
εἶναι
ἑκατὸν
καὶ |
[1, 7] |
τάξει
ἔχων
πρὸ
αὑτοῦ,
τὸ
|
δὲ |
~πολὺ
αὐτῷ
ἀνατεταραγμένον
ἐπορεύετο
καὶ |
[1, 8] |
ἀντίοι
ἰέναι
τοῖς
πολεμίοις.
ὡς
|
δὲ |
~πορευομένων
ἐξεκύμαινέ
τι
τῆς
φάλαγγος, |
[1, 4] |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
οὕτως
~ἐπείσθη.
Μένων
|
δὲ |
πρὶν
δῆλον
εἶναι
τί
ποιήσουσιν |
[1, 5] |
ἕστασαν
ἀποροῦντες
τῷ
πράγματι.
ὁ
|
δὲ |
~Πρόξενος
ἔτυχε
γὰρ
ὕστερος
προσιὼν |
[1, 5] |
τοῖς
μὲν
ποσὶ
~δρόμῳ,
ταῖς
|
δὲ |
πτέρυξιν
αἴρουσα,
ὥσπερ
ἱστίῳ
χρωμένη. |
[1, 4] |
ἐλέγετο
φυλακὴ
φυλάττειν.
διὰ
μέσου
|
δὲ |
ῥεῖ
τούτων
ποταμὸς
~Κάρσος
ὄνομα, |
[1, 5] |
ἢ
ἀλφίτων
τεττάρων
σίγλων.
ὁ
|
δὲ |
σίγλος
δύναται
~ἑπτὰ
ὀβολοὺς
καὶ |
[1, 1] |
ὧν
Τισσαφέρνους
ἐτύγχανεν
ἔχων.
~ἄλλο
|
δὲ |
στράτευμα
αὐτῷ
συνελέγετο
ἐν
Χερρονήσῳ |
[1, 5] |
καὶ
ἀνταγοράζοντες
σῖτον
ἔζων.
τὸ
|
δὲ |
στράτευμα
~ὁ
σῖτος
ἐπέλιπε,
καὶ |
[1, 4] |
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν
ἀπήγγελλον
ταῦτα?
οἱ
|
δὲ |
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
τοῖς
στρατηγοῖς,
καὶ |
[1, 3] |
γνώμην
ἔχετε.
ταῦτα
εἶπεν?
οἱ
|
δὲ |
στρατιῶται
οἵ
τε
αὐτοῦ
ἐκείνου |
[1, 5] |
παντοῖα,
πλεῖστοι
ὄνοι
ἄγριοι,
πολλαὶ
|
δὲ |
στρουθοὶ
αἱ
μεγάλαι?
ἐνῆσαν
~δὲ |
[1, 5] |
ἦν
~παραπλήσια
τοῖς
ἐλαφείοις,
ἁπαλώτερα
|
δέ. |
στρουθὸν
δὲ
οὐδεὶς
ἔλαβεν?
οἱ |
[1, 6] |
πεποίηκε,
τοιαῦτα
δὲ
λέγει?
ὑμῶν
|
δὲ |
σὺ
πρῶτος,
ὦ
Κλέαρχε,
~ἀπόφηναι |
[1, 4] |
δ?
ᾤκτιρον
εἰ
ἁλώσοιντο.
~Κῦρος
|
δὲ |
συγκαλέσας
τοὺς
στρατηγοὺς
εἶπεν?
~ἀπολελοίπασιν |
[1, 7] |
περὶ
τῆς
βασιλέως
στρατιᾶς.
Κῦρος
|
δὲ |
συγκαλέσας
τοὺς
~στρατηγοὺς
καὶ
λοχαγοὺς |
[1, 5] |
μετεώρους
ἐξεκόμισαν
τὰς
ἁμάξας.
τὸ
|
δὲ |
~σύμπαν
δῆλος
ἦν
Κῦρος
ὡς |
[1, 5] |
ψέλια
περὶ
ταῖς
χερσίν?
εὐθὺς
|
δὲ |
σὺν
τούτοις
εἰσπηδήσαντες
εἰς
τὸν |
[1, 8] |
κονιορτὸς
ὥσπερ
νεφέλη
λευκή,
χρόνῳ
|
δὲ |
συχνῷ
~ὕστερον
ὥσπερ
μελανία
τις |
[1, 5] |
~τοσούτῳ
ἀπαρασκευαστοτέρῳ
βασιλεῖ
μαχεῖσθαι,
ὅσῳ
|
δὲ |
σχολαίτερον,
τοσούτῳ
~πλέον
συναγείρεσθαι
βασιλεῖ |
[1, 8] |
τὰ
δὴ
~δρεπανηφόρα
καλούμενα?
εἶχον
|
δὲ |
τὰ
δρέπανα
ἐκ
τῶν
ἀξόνων |
[1, 5] |
καὶ
ὠτίδες
καὶ
δορκάδες?
ταῦτα
|
δὲ |
τὰ
θηρία
οἱ
ἱππεῖς
ἐνίοτε |
[1, 7] |
στέφανον
ἑκάστῳ
χρυσοῦν
δώσω.
οἱ
|
~δὲ |
ταῦτα
ἀκούσαντες
αὐτοί
τε
ἦσαν |
[1, 7] |
καὶ
κραυγῇ
πολλῇ
ἐπίασιν?
ἂν
|
δὲ |
ταῦτα
ἀνάσχησθε,
~τὰ
ἄλλα
καὶ |
[1, 4] |
Κιλικίας
καὶ
τῆς
Συρίας.
ἦσαν
|
δὲ |
ταῦτα
δύο
τείχη,
καὶ
τὸ |
[1, 10] |
ὄπισθεν
τὸν
~ποταμόν.
ἐν
ᾧ
|
δὲ |
ταῦτα
ἐβουλεύοντο,
καὶ
δὴ
βασιλεὺς |
[1, 2] |
ἔπεισε
καὶ
πίστεις
ἔλαβε.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
ἐπεὶ
~συνεγένοντο
ἀλλήλοις,
Συέννεσις |
[1, 6] |
περὶ
τὴν
αὑτοῦ
σκηνήν.
οἱ
|
δὲ |
ταῦτα
ἐποίησαν,
ἀγαγόντες
ὡς
τρισχιλίους |
[1, 3] |
ἐκεῖ
πρὸς
ταῦτα
βουλευσόμεθα.
~ἀκούσαντες
|
δὲ |
ταῦτα
οἱ
αἱρετοὶ
ἀγγέλλουσι
τοῖς |
[1, 2] |
ἐπιχωρῆσαι
ὅλην
τὴν
φάλαγγα.
οἱ
|
δὲ |
ταῦτα
προεῖπον
τοῖς
~στρατιώταις?
καὶ |
[1, 3] |
δ?
οὐκ
ἔφη
ἰέναι.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
~συναγαγὼν
τούς
θ?
ἑαυτοῦ |
[1, 6] |
ἔδωκεν
ὑπήκοον
εἶναι
ἐμοί?
ἐπεὶ
|
δὲ |
ταχθείς,
ὡς
ἔφη
αὐτός,
~ὑπὸ |
[1, 9] |
τυγχάνειν
ἢ
~παρὰ
βασιλεῖ.
μέγα
|
δὲ |
τεκμήριον
καὶ
τὸ
ἐν
τῇ |
[1, 9] |
ὑπὲρ
Κύρου
πλὴν
Ἀριαίου?
οὗτος
|
δὲ |
~τεταγμένος
ἐτύγχανεν
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ |
[1, 7] |
τοῦ
Τίγρητος
~ποταμοῦ
ῥέουσαι?
εἰσὶ
|
δὲ |
τέτταρες,
τὸ
μὲν
εὖρος
πλεθριαῖαι, |
[1, 6] |
ἐθελοντὰς
~τούτους
εὖ
ποιεῖν.
ταύτῃ
|
δὲ |
τῇ
γνώμῃ
ἔφη
καὶ
τοὺς |
[1, 9] |
γε
καὶ
δυνατώτερος
ἦν?
τὸ
|
δὲ |
~τῇ
ἐπιμελείᾳ
περιεῖναι
τῶν
φίλων |
[1, 9] |
φιλομαθέστατον
εἶναι
καὶ
μελετηρότατον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τῇ
ἡλικίᾳ
~ἔπρεπε,
καὶ
φιλοθηρότατος |
[1, 2] |
ἡμέραις
εἰς
Ταρσοὺς
ἀφίκετο?
ἐν
|
δὲ |
τῇ
ὑπερβολῇ
τῶν
ὀρέων
τῇ |
[1, 7] |
δὲ
τοὺς
ἑαυτοῦ
διέταξε.
μετὰ
|
δὲ |
~τὴν
ἐξέτασιν
ἅμα
τῇ
ἐπιούσῃ |
[1, 7] |
εἴκοσι
ποδῶν
τὸ
εὖρος?
ταύτην
|
δὲ |
τὴν
~τάφρον
βασιλεὺς
ποιεῖ
μέγας |
[1, 2] |
τοῦ
Κιλίκων
~βασιλέως?
διὰ
μέσου
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
ῥεῖ
ποταμὸς
Κύδνος |
[1, 5] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
πλεῖστον.
~ἀμφιλεξάντων
|
δέ |
τι
ἐνταῦθα
τῶν
τε
τοῦ |
[1, 5] |
θάλαττα,
ἀψινθίου
δὲ
πλῆρες?
εἰ
|
δέ |
τι
καὶ
ἄλλο
~ἐνῆν
ὕλης |
[1, 9] |
ἔργου
Κύρῳ
ἐλέχθησαν
γενέσθαι.
εἰ
|
δέ |
τινα
ὁρᾐη
~δεινὸν
ὄντα
οἰκονόμον |
[1, 9] |
αὐτόν,
~νικᾶν
πειρώμενος?
καὶ
εὐχὴν
|
δέ |
τινες
αὐτοῦ
ἐξέφερον
ὡς
εὔχοιτο |
[1, 8] |
καὶ
πάντες
δὲ
ἔθεον.
λέγουσι
|
~δέ |
τινες
ὡς
καὶ
ταῖς
ἀσπίσι |
[1, 1] |
πᾶσαι
πλὴν
Μιλήτου?
~ἐν
Μιλήτῳ
|
δὲ |
Τισσαφέρνης
προαισθόμενος
τὰ
αὐτὰ
ταῦτα |
[1, 2] |
ἐτάχθησαν
οὖν
ἐπὶ
τεττάρων?
~εἶχε
|
δὲ |
τὸ
μὲν
δεξιὸν
Μένων
καὶ |
[1, 4] |
~Κάρσος
ὄνομα,
εὖρος
πλέθρου.
ἅπαν
|
δὲ |
τὸ
μέσον
τῶν
τειχῶν
ἦσαν |
[1, 10] |
πάλιν
μὲν
οὐκ
ἀναστρέφει,
εἰς
|
δὲ |
τὸ
στρατόπεδον
ἀφικόμενος
τὸ
~τῶν |
[1, 4] |
δ?
ἦσαν
πέτραι
ἠλίβατοι?
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
τείχεσιν
ἀμφοτέροις
~ἐφειστήκεσαν
πύλαι. |
[1, 2] |
ἆθλα
ἦσαν
στλεγγίδες
χρυσαῖ?
ἐθεώρει
|
δὲ |
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
Κῦρος.
~ἐντεῦθεν |
[1, 1] |
ἐλάνθανεν
αὐτῷ
τρεφόμενον
στράτευμα.
~Πρόξενον
|
δὲ |
τὸν
Βοιώτιον
ξένον
ὄντα
ἐκέλευσε |
[1, 7] |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
ἡγεῖσθαι,
~Μένωνα
|
δὲ |
τὸν
Θετταλὸν
τοῦ
εὐωνύμου,
αὐτὸς |
[1, 1] |
Πισιδῶν
τῇ
ἑαυτοῦ
χώρᾳ.
Σοφαίνετον
|
δὲ |
τὸν
Στυμφάλιον
καὶ
~Σωκράτην
τὸν |
[1, 8] |
φόβον
ποιοῦντες
τοῖς
ἵπποις.
~πρὶν
|
δὲ |
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
ἐκκλίνουσιν
οἱ
βάρβαροι |
[1, 3] |
ἐκείνου,
ἐπεὶ
ἄρξαιντο
προϊέναι.
~Κλέαρχος
|
δὲ |
τότε
μὲν
μικρὸν
ἐξέφυγε
μὴ |
[1, 5] |
ταχέων
τὸν
πόλεμον
~ποιοῖτο.
πέραν
|
δὲ |
τοῦ
Εὐφράτου
ποταμοῦ
κατὰ
τοὺς |
[1, 6] |
ἐπιβουλεύων
μοι
φανερὸς
~γέγονας;
εἰπόντος
|
δὲ |
τοῦ
Ὀρόντα
ὅτι
οὐδὲν
ἀδικηθείς, |
[1, 2] |
καὶ
τοὺς
ἵππους.
διὰ
μέσου
|
~δὲ |
τοῦ
παραδείσου
ῥεῖ
ὁ
Μαίανδρος |
[1, 7] |
τὸν
Θετταλὸν
τοῦ
εὐωνύμου,
αὐτὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἑαυτοῦ
διέταξε.
μετὰ
δὲ |
[1, 2] |
ἴλας
καὶ
κατὰ
τάξεις?
εἶτα
|
δὲ |
τοὺς
~Ἕλληνας,
παρελαύνων
ἐφ?
ἅρματος |
[1, 2] |
Ἑλλήνων
καὶ
τῶν
~βαρβάρων.
ἐκέλευσε
|
δὲ |
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
νόμος
αὐτοῖς |
[1, 2] |
ἄντρῳ
ὅθεν
~αἱ
πηγαί?
διὰ
|
δὲ |
τοῦτο
ὁ
ποταμὸς
καλεῖται
Μαρσύας. |
[1, 3] |
σκευοφόρα
~ἐστρατοπεδεύσαντο
παρὰ
Κλεάρχῳ.
Κῦρος
|
δὲ |
τούτοις
ἀπορῶν
τε
καὶ
~λυπούμενος |
[1, 3] |
οὗτος
μὲν
τοιαῦτα
εἶπε?
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτον
~Κλέαρχος
εἶπε
τοσοῦτον.
~ὡς |
[1, 3] |
εἶναι.
ταῦτα
εἰπὼν
ἐπαύσατο.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
ἀνίσταντο
οἱ
~μὲν
ἐκ |
[1, 2] |
προβαλόμενοι
τὰ
ὅπλα
ἐπῇσαν.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
~θᾶττον
προϊόντων
σὺν
κραυγῇ |
[1, 9] |
οὔτε
Ἑλλήνων
οὔτε
βαρβάρων.
~τεκμήριον
|
δὲ |
τούτου
καὶ
τόδε.
παρὰ
μὲν |
[1, 5] |
ἐσθίοντες
οἱ
στρατιῶται
διεγίγνοντο.
ἦν
|
δὲ |
τούτων
τῶν
σταθμῶν
οὓς
~πάνυ |
[1, 7] |
Κῦρος
ἐπορεύετο
ἠμελημένως
μᾶλλον.
τῇ
|
δὲ |
τρίτῃ
ἐπί
τε
τοῦ
~ἅρματος |
[1, 3] |
ἐμοὶ
τοῦτο
οὐ
ποιητέον?
ὡς
|
δὲ |
τῷ
ἀνδρὶ
ὃν
ἂν
ἕλησθε |
[1, 8] |
καὶ
τὸ
Ἑλληνικὸν
~πελταστικόν,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
εὐωνύμῳ
Ἀριαῖός
τε
ὁ |
[1, 7] |
~ἀλλ?
ὄπισθεν
ἑαυτῶν
τάττεσθαι.
ἐν
|
δὲ |
τῷ
καιρῷ
τούτῳ
Κλέαρχος
ὧδέ |
[1, 5] |
τριάκοντα
καὶ
πέντε.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
τῷ
τόπῳ
ἦν
~μὲν
ἡ |
[1, 7] |
σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας
δώδεκα.
~ἐν
|
δὲ |
τῷ
τρίτῳ
σταθμῷ
Κῦρος
ἐξέτασιν |
[1, 8] |
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν,
οὐδ?
ἄλλος
|
δὲ |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταύτῃ
τῇ |
[1, 7] |
ἔχω
~ἱκανοὺς
οἷς
δῶ.
ὑμῶν
|
δὲ |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
στέφανον
ἑκάστῳ |
[1, 3] |
ἰέναι
μὲν
οὐκ
ἤθελε,
λάθρᾳ
|
δὲ |
τῶν
~στρατιωτῶν
πέμπων
αὐτῷ
ἄγγελον |
[1, 10] |
τοῦτο
τὸ
τέλος
ἐγένετο.
καταλαμβάνουσι
|
δὲ |
τῶν
τε
ἄλλων
~χρημάτων
τὰ |
[1, 3] |
εὖ
ἔπαθον
ὑπ?
ἐκείνου.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ὑμεῖς
οὐ
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι,
~ἀνάγκη |
[1, 2] |
κατακοπῆναι
ὑπὸ
τῶν
Κιλίκων,
οἱ
|
δὲ |
ὑπολειφθέντας
καὶ
οὐ
δυναμένους
εὑρεῖν |
[1, 3] |
αἱρετοὶ
ἀγγέλλουσι
τοῖς
στρατιώταις?
τοῖς
|
δὲ |
ὑποψία
μὲν
ἦν
~ὅτι
ἄγει |
[1, 7] |
δρεπανηφόρα
ἑκατὸν
~καὶ
πεντήκοντα?
Ἀβροκόμας
|
δὲ |
ὑστέρησε
τῆς
μάχης
ἡμέραις
πέντε, |
[1, 9] |
ἑαυτοῦ
ὑποδεεστέρων
μᾶλλον
πείθεσθαι,
ἔπειτα
|
δὲ |
φιλιππότατος
καὶ
τοῖς
ἵπποις
~ἄριστα |
[1, 6] |
τῷ
ἐμῷ
ἀδελφῷ
πολέμιος,
ἐμοὶ
|
δὲ |
φίλος
καὶ
πιστός;
ὁ
δὲ |
[1, 3] |
~ἔφη
χρῄζειν
ἐπιθεῖναι
αὐτῷ,
ἦν
|
δὲ |
φύγῃ,
ἡμεῖς
ἐκεῖ
πρὸς
ταῦτα |
[1, 5] |
~πόλις
εὐδαίμων
καὶ
μεγάλη,
ὄνομα
|
δὲ |
Χαρμάνδη?
ἐκ
ταύτης
οἱ
στρατιῶται |
[1, 9] |
σὺν
οἷς
~μάλιστα
φιλεῖς.
πολλάκις
|
δὲ |
χῆνας
ἡμιβρώτους
ἔπεμπε
καὶ
ἄρτων |
[1, 9] |
καὶ
σὲ
τούτων
γεύσασθαι.
ὅπου
|
δὲ |
χιλὸς
~σπάνιος
πάνυ
εἴη,
αὐτὸς |
[1, 8] |
κράνεσι
πάντες
πλὴν
Κύρου?
Κῦρος
|
δὲ |
ψιλὴν
~ἔχων
τὴν
κεφαλὴν
εἰς |
[1, 8] |
οἱ
ὁμοτράπεζοι
καλούμενοι.
σὺν
τούτοις
|
~δὲ |
ὢν
καθορᾷ
βασιλέα
καὶ
τὸ |
[1, 3] |
τὸν
στόλον
Κύρου
ποιουμένου,
ἐπιδεικνὺς
|
δὲ |
ὡς
εὔηθες
εἴη
~ἡγεμόνα
αἰτεῖν |
[1, 4] |
ἄπιμεν
μὲν
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
|
δὲ |
ὡς
μόνοις
πειθομένοις
πιστοτάτοις
χρήσεται |
[1, 5] |
αἴρουσα,
ὥσπερ
ἱστίῳ
χρωμένη.
τὰς
|
δὲ |
ὠτίδας
ἄν
τις
ταχὺ
~ἀνιστῇ |
[1, 3] |
πάντα
ἐψευσμένος
αὐτόν,
ἔπειτα
καὶ
|
δεδιὼς |
μὴ
~λαβών
με
δίκην
ἐπιθῇ |
[1, 7] |
ἐγκρατεῖς
ποιῆσαι.
ὥστε
οὐ
τοῦτο
|
~δέδοικα, |
μὴ
οὐκ
ἔχω
ὅ
τι |
[1, 4] |
~ἐσκήνουν
Παρυσάτιδος
ἦσαν
εἰς
ζώνην
|
δεδομέναι. |
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
~σταθμοὺς
πέντε
παρασάγγας |
[1, 1] |
Τισσαφέρνους
τὸ
ἀρχαῖον
ἐκ
βασιλέως
|
~δεδομέναι, |
τότε
δὲ
ἀφειστήκεσαν
πρὸς
Κῦρον |
[1, 3] |
σὺν
~ὑμῖν
ὅ
τι
ἂν
|
δέῃ |
πείσομαι.
καὶ
οὔποτε
ἐρεῖ
οὐδεὶς |
[1, 3] |
ἕψομαι
καὶ
ὅ
τι
ἂν
|
δέῃ |
πείσομαι.
~νομίζω
γὰρ
ὑμᾶς
ἐμοὶ |
[1, 6] |
ποιεῖσθαι
ὡς
τάχιστα,
ὡς
μηκέτι
|
δέῃ |
~τοῦτον
φυλάττεσθαι,
ἀλλὰ
σχολὴ
ᾖ |
[1, 2] |
ἔμεινεν
~ἡμέρας
τρεῖς.
καὶ
λέγεται
|
δεηθῆναι |
ἡ
Κίλισσα
Κύρου
ἐπιδεῖξαι
τὸ |
[1, 5] |
δ?
ἐχαλέπαινεν
ὅτι
αὐτοῦ
ὀλίγου
|
δεήσαντος |
καταλευσθῆναι
πράως
λέγοι
τὸ
~αὑτοῦ |
[1, 4] |
λοχαγίας,
καὶ
ἄλλου
οὗτινος
ἂν
|
δέησθε |
οἶδα
ὅτι
ὡς
φίλοι
τεύξεσθε |
[1, 7] |
ἢν
δ?
ἡμεῖς
~νικήσωμεν,
ἡμᾶς
|
δεῖ |
τοὺς
ἡμετέρους
φίλους
τούτων
ἐγκρατεῖς |
[1, 8] |
ἦσαν
οἱ
πολέμιοι?
~ἡνίκα
δὲ
|
δείλη |
ἐγίγνετο,
ἐφάνη
κονιορτὸς
ὥσπερ
νεφέλη |
[1, 4] |
~καὶ
οἱ
μὲν
ηὔχοντο
ὡς
|
δειλοὺς |
ὄντας
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
οἱ
δ? |
[1, 9] |
γενέσθαι.
εἰ
δέ
τινα
ὁρᾐη
|
~δεινὸν |
ὄντα
οἰκονόμον
ἐκ
τοῦ
δικαίου |
[1, 8] |
~εἰς
κύκλωσιν.
ἔνθα
δὴ
Κῦρος
|
δείσας |
μὴ
ὄπισθεν
γενόμενος
κατακόψῃ
τὸ |
[1, 9] |
οὗπερ
αὐτὸς
ἕνεκα
φίλων
ᾤετο
|
δεῖσθαι, |
ὡς
συνεργοὺς
ἔχοι,
καὶ
~αὐτὸς |
[1, 1] |
καὶ
ἓξ
μηνῶν
μισθόν,
~καὶ
|
δεῖται |
αὐτοῦ
μὴ
πρόσθεν
καταλῦσαι
πρὸς |
[1, 4] |
τί
οὖν
κελεύω
ποιῆσαι;
νῦν
|
δεῖται |
Κῦρος
~ἕπεσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπὶ |
[1, 9] |
τοῦτον
οὖν
σοὶ
ἔπεμψε
καὶ
|
δεῖταί |
σου
τήμερον
τοῦτον
ἐκπιεῖν
σὺν |
[1, 2] |
δὲ
~ἐλαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
|
δέκα |
εἰς
Θύμβριον,
πόλιν
οἰκουμένην.
ἐνταῦθα |
[1, 2] |
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
|
δέκα |
εἰς
Πέλτας,
πόλιν
~οἰκουμένην.
ἐνταῦθ? |
[1, 2] |
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
~σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
|
δέκα |
εἰς
Τυριάειον,
πόλιν
οἰκουμένην.
ἐνταῦθα |
[1, 4] |
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
|
δέκα |
ἐπὶ
τὸν
Ψάρον
ποταμόν,
~οὗ |
[1, 7] |
τότε
ἀπέδωκεν,
ἐπεὶ
παρῆλθον
αἱ
|
~δέκα |
ἡμέραι.
ἐπεὶ
δ?
ἐπὶ
τῇ |
[1, 7] |
αὐτῷ
ὅτι
~βασιλεὺς
οὐ
μαχεῖται
|
δέκα |
ἡμερῶν,
Κῦρος
δ?
εἶπεν?
~οὐκ |
[1, 7] |
τῶν
δὲ
μετὰ
Κύρου
βαρβάρων
|
δέκα |
μυριάδες
καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
~ἀμφὶ |
[1, 7] |
ἐὰν
δ?
ἀληθεύσῃς,
~ὑπισχνοῦμαί
σοι
|
δέκα |
τάλαντα.
τοῦτο
τὸ
χρυσίον
τότε |
[1, 5] |
ἦν
χόρτος
οὐδὲ
ἄλλο
οὐδὲν
|
δένδρον, |
ἀλλὰ
ψιλὴ
ἦν
ἅπασα
ἡ |
[1, 5] |
ἅπαντα
ἦσαν
εὐώδη
ὥσπερ
ἀρώματα?
|
δένδρον |
δ?
οὐδὲν
~ἐνῆν,
θηρία
δὲ |
[1, 2] |
μέγα
καὶ
καλόν,
~ἐπίρρυτον,
καὶ
|
δένδρων |
παντοδαπῶν
σύμπλεων
καὶ
ἀμπέλων?
πολὺ |
[1, 10] |
κεφαλὴ
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἡ
|
δεξιά. |
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
~οἱ
σὺν |
[1, 5] |
ἐνενήκοντα
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ἐν
|
δεξιᾷ |
ἔχων,
~καὶ
ἀφικνεῖται
ἐπὶ
Πύλας. |
[1, 5] |
Ἀραβίας
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ἐν
|
δεξιᾷ |
ἔχων
~σταθμοὺς
ἐρήμους
πέντε
παρασάγγας |
[1, 8] |
σπουδῇ
~καθίσταντο,
Κλέαρχος
μὲν
τὰ
|
δεξιὰ |
τοῦ
κέρατος
ἔχων
πρὸς
τῷ |
[1, 6] |
πρὸς
ἐμὲ
πολέμου
~παύσασθαι,
καὶ
|
δεξιὰν |
ἔλαβον
καὶ
ἔδωκα,
μετὰ
ταῦτα, |
[1, 8] |
ἀποσπάσαι
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
τὸ
|
δεξιὸν |
κέρας,
~φοβούμενος
μὴ
κυκλωθείη
ἑκατέρωθεν, |
[1, 2] |
τεττάρων?
~εἶχε
δὲ
τὸ
μὲν
|
δεξιὸν |
Μένων
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ, |
[1, 7] |
καὶ
ἐκέλευε
Κλέαρχον
μὲν
τοῦ
|
δεξιοῦ |
κέρως
ἡγεῖσθαι,
~Μένωνα
δὲ
τὸν |
[1, 8] |
παρὰ
Κλέαρχον
ἔστησαν
ἐν
τῷ
|
δεξιῷ |
καὶ
τὸ
Ἑλληνικὸν
~πελταστικόν,
ἐν |
[1, 10] |
παρεσκευάζοντο
ὡς
ταύτῃ
~προσιόντος
καὶ
|
δεξόμενοι, |
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ταύτῃ
μὲν |
[1, 3] |
ὑμᾶς
ἐπορευόμην,
ἵνα
εἴ
τι
|
δέοιτο |
ὠφελοίην
αὐτὸν
~ἀνθ?
ὧν
εὖ |
[1, 9] |
καὶ
ὅτου
μάλιστα
ὁρᾐη
ἕκαστον
|
δεόμενον. |
καὶ
ὅσα
τῷ
σώματι
αὐτοῦ |
[1, 3] |
ὡς
καταστησομένων
τούτων
εἰς
τὸ
|
~δέον. |
μεταπέμπεσθαι
δ?
ἐκέλευεν
αὐτόν?
αὐτὸς |
[1, 2] |
οἱ
περὶ
σοφίας,
καὶ
τὸ
|
δέρμα |
κρεμάσαι
ἐν
τῷ
ἄντρῳ
ὅθεν |
[1, 3] |
ἂν
πρὸς
ταῦτα
λέγῃ
ἀπαγγεῖλαι
|
δεῦρο? |
ἡμᾶς
~δ?
ἀκούσαντας
πρὸς
ταῦτα |
[1, 8] |
Κλέαρχος)
εἶπεν
ὅτι
σύνθημα
παρέρχεται
|
δεύτερον |
ἤδη.
καὶ
ὃς
~ἐθαύμασε
τίς |
[1, 8] |
ὁ
δὲ
Κῦρος
ἀκούσας,
~ἀλλὰ
|
δέχομαί |
τε,
ἔφη,
καὶ
τοῦτο
ἔστω. |
[1, 9] |
ἀλεξόμενος.
καὶ
γὰρ
οὖν
πλεῖστοι
|
~δὴ |
αὐτῷ
ἑνί
γε
ἀνδρὶ
τῶν |
[1, 10] |
τὸ
πρόσθεν
οἴχονται
διώκοντες,
ἔνθα
|
δὴ |
~βασιλεὺς
μὲν
ἁθροίζει
τε
τοὺς |
[1, 10] |
ᾧ
δὲ
ταῦτα
ἐβουλεύοντο,
καὶ
|
δὴ |
βασιλεὺς
παραμειψάμενος
εἰς
~τὸ
αὐτὸ |
[1, 9] |
~κατεργάζεσθαι,
ὁμολογεῖται
πρὸς
πάντων
κράτιστος
|
δὴ |
γενέσθαι
θεραπεύειν.
~καὶ
γὰρ
αὐτὸ |
[1, 3] |
~μεθ?
ὑμῶν
εἶναι.
εἰ
μὲν
|
δὴ |
δίκαια
ποιήσω
οὐκ
οἶδα,
αἱρήσομαι |
[1, 8] |
διαλείποντα
συχνὸν
ἀπ?
ἀλλήλων
τὰ
|
δὴ |
~δρεπανηφόρα
καλούμενα?
εἶχον
δὲ
τὰ |
[1, 8] |
βάρβαροι
καὶ
φεύγουσι.
καὶ
~ἐνταῦθα
|
δὴ |
ἐδίωκον
μὲν
κατὰ
κράτος
οἱ |
[1, 3] |
μένειν
καὶ
ἀπιέναι.
~εἷς
δὲ
|
δὴ |
εἶπε
προσποιούμενος
σπεύδειν
ὡς
τάχιστα |
[1, 7] |
ἀμαχεὶ
ταῦτ?
ἐγὼ
λήψομαι.
ἐνταῦθα
|
δὴ |
ἐν
τῇ
ἐξοπλισίᾳ
ἀριθμὸς
ἐγένετο |
[1, 2] |
ὡς
πεντακοσίους.
καὶ
~βασιλεὺς
μὲν
|
δὴ |
ἐπεὶ
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
τὸν
Κύρου |
[1, 1] |
βασιλεύσει
ἀντ?
ἐκείνου.
Παρύσατις
μὲν
|
δὴ |
ἡ
~μήτηρ
ὑπῆρχε
τῷ
Κύρῳ, |
[1, 4] |
ἵνα
μὴ
Κῦρος
διαβῇ.
ἐδόκει
|
δὴ |
θεῖον
εἶναι
καὶ
σαφῶς
ὑποχωρῆσαι |
[1, 10] |
ἐνταῦθ?
ἐχώρουν
οἱ
Ἕλληνες,
λείπουσι
|
δὴ |
καὶ
τὸν
λόφον
οἱ
ἱππεῖς? |
[1, 8] |
ὅτε
δὲ
ἐγγύτερον
ἐγίγνοντο,
τάχα
|
~δὴ |
καὶ
χαλκός
τις
ἤστραπτε
καὶ |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
ἀνάριστοι?
πρὶν
γὰρ
|
δὴ |
καταλῦσαι
τὸ
~στράτευμα
πρὸς
ἄριστον |
[1, 9] |
ἀχάριστον
εἴασε
τὴν
προθυμίαν.
τοιγαροῦν
|
δὴ |
~κράτιστοι
ὑπηρέται
παντὸς
ἔργου
Κύρῳ |
[1, 8] |
ἐπέκαμπτεν
ὡς
~εἰς
κύκλωσιν.
ἔνθα
|
δὴ |
Κῦρος
δείσας
μὴ
ὄπισθεν
γενόμενος |
[1, 10] |
στράτευμα
πᾶν
οὗ
ἡγεῖτο.
~ἐνταῦθα
|
δὴ |
Κύρου
ἀποτέμνεται
ἡ
κεφαλὴ
καὶ |
[1, 3] |
τοιάδε.
~ἄνδρες
στρατιῶται,
τὰ
μὲν
|
δὴ |
Κύρου
δῆλον
ὅτι
οὕτως
ἔχει |
[1, 9] |
διὰ
πολλά?
~ταῦτα
δὲ
πάντων
|
δὴ |
μάλιστα
τοῖς
φίλοις
διεδίδου,
πρὸς |
[1, 5] |
~κρατίστους
συνεπισπεῦσαι
τὰς
ἁμάξας.
ἔνθα
|
δὴ |
μέρος
τι
τῆς
εὐταξίας
ἦν |
[1, 3] |
ὑμεῖς
οὐ
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι,
~ἀνάγκη
|
δή |
μοι
ἢ
ὑμᾶς
προδόντα
τῇ |
[1, 9] |
πλὴν
Ὀρόντας
ἐπεχείρησε?
καὶ
οὗτος
|
δὴ |
ὃν
ᾤετο
πιστόν
οἱ
εἶναι |
[1, 9] |
~ἑαυτῶν
σώματα
προέσθαι.
οὐ
μὲν
|
δὴ |
οὐδὲ
τοῦτ?
ἄν
τις
εἴποι, |
[1, 10] |
ἐκεῖ
συντυγχάνει
βασιλεῖ,
καὶ
ὁμοῦ
|
δὴ |
πάλιν
συνταξάμενοι
~ἐπορεύοντο.
ἐπεὶ
δ? |
[1, 9] |
ἡδὺν
λάβοι,
λέγων
ὅτι
οὔπω
|
δὴ |
πολλοῦ
χρόνου
τούτου
ἡδίονι
~οἴνῳ |
[1, 4] |
εἰς
Ἰωνίαν
πάλιν.
τὸ
μὲν
|
δὴ |
πολὺ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
οὕτως
~ἐπείσθη. |
[1, 8] |
ὡς
εἰς
~μάχην
παρεσκευασμένος.
ἔνθα
|
δὴ |
πολὺς
τάραχος
ἐγένετο?
αὐτίκα
γὰρ |
[1, 9] |
ἑαυτοῦ
~φίλους
ἄγωσιν.
εἰ
δὲ
|
δή |
ποτε
πορεύοιτο
καὶ
πλεῖστοι
μέλλοιεν |
[1, 5] |
διατελέσαι
ἢ
πρὸς
χιλόν.
καὶ
|
δή |
~ποτε
στενοχωρίας
καὶ
πηλοῦ
φανέντος |
[1, 4] |
με
Κῦρον
νομίζετε.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
στρατιῶται
ἐν
ἐλπίσι
μεγάλαις
~ὄντες |
[1, 8] |
τὴν
ἑαυτοῦ
τάξιν
ἕκαστον.
ἔνθα
|
δὴ |
σὺν
πολλῇ
σπουδῇ
~καθίσταντο,
Κλέαρχος |
[1, 7] |
ἐπειδὴ
πυνθάνεται
Κῦρον
~προσελαύνοντα.
ταύτην
|
δὴ |
τὴν
πάροδον
Κῦρός
τε
καὶ |
[1, 8] |
αἰσθάνεσθαι
τὸ
στράτευμα.
καὶ
βασιλεὺς
|
δὴ |
τότε
μέσον
ἔχων
~τῆς
αὑτοῦ |
[1, 2] |
παρῆσαν
εἰς
Σάρδεις.
Ξενίας
μὲν
|
δὴ |
τοὺς
ἐκ
τῶν
~πόλεων
λαβὼν |
[1, 9] |
~προσκαλῶν
τοὺς
φίλους
ἐσπουδαιολογεῖτο,
ὡς
|
δηλοίη |
οὓς
τιμᾷ.
ὥστε
ἐγὼ
μέν |
[1, 4] |
διαβῆναι
τὸν
~Εὐφράτην
ποταμὸν
πρὶν
|
δῆλον |
εἶναι
ὅ
τι
οἱ
ἄλλοι |
[1, 4] |
οὕτως
~ἐπείσθη.
Μένων
δὲ
πρὶν
|
δῆλον |
εἶναι
τί
ποιήσουσιν
οἱ
ἄλλοι |
[1, 3] |
στρατιῶται,
τὰ
μὲν
δὴ
Κύρου
|
δῆλον |
ὅτι
οὕτως
ἔχει
πρὸς
ἡμᾶς |
[1, 2] |
δὲ
ἐλπίδας
λέγων
διῆγε
καὶ
|
δῆλος |
ἦν
~ἀνιώμενος?
οὐ
γὰρ
ἦν |
[1, 5] |
τὰς
ἁμάξας.
τὸ
δὲ
~σύμπαν
|
δῆλος |
ἦν
Κῦρος
ὡς
σπεύδων
πᾶσαν |
[1, 10] |
ἀρήξοντες.
ἐν
τούτῳ
καὶ
βασιλεὺς
|
δῆλος |
ἦν
προσιὼν
πάλιν,
ὡς
~ἐδόκει, |
[1, 3] |
ὑμῶν
λεγέτω?
πολλὰ
γὰρ
~ἐνορῶ
|
δι? |
ἃ
ἐμοὶ
τοῦτο
οὐ
ποιητέον? |
[1, 8] |
δ?
ἅρματα
ἐφέροντο
τὰ
μὲν
|
δι? |
αὐτῶν
τῶν
~πολεμίων,
τὰ
δὲ |
[1, 8] |
Περσῶν?
ἐτετίμητο
γὰρ
ὑπὸ
Κύρου
|
δι? |
εὔνοιάν
τε
καὶ
~πιστότητα.
~Κῦρος |
[1, 7] |
ὦ
Κῦρε,
τὸν
ἀδελφόν;
~νὴ
|
Δί? |
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
εἴπερ
γε |
[1, 2] |
τῷ
ἄντρῳ
ὅθεν
~αἱ
πηγαί?
|
διὰ |
δὲ
τοῦτο
ὁ
ποταμὸς
καλεῖται |
[1, 2] |
δὲ
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ἐξελαύνει
|
διὰ |
~Καππαδοκίας
σταθμοὺς
τέτταρας
παρασάγγας
εἴκοσι |
[1, 7] |
πρὸς
μὲν
μεσημβρίαν
μέχρι
οὗ
|
διὰ |
~καῦμα
οὐ
δύνανται
οἰκεῖν
ἄνθρωποι, |
[1, 4] |
Συρίας
βασιλέως
ἐλέγετο
φυλακὴ
φυλάττειν.
|
διὰ |
μέσου
δὲ
ῥεῖ
τούτων
ποταμὸς |
[1, 2] |
Συεννέσιος
βασίλεια
τοῦ
Κιλίκων
~βασιλέως?
|
διὰ |
μέσου
δὲ
τῆς
πόλεως
ῥεῖ |
[1, 2] |
ἑαυτόν
τε
καὶ
τοὺς
ἵππους.
|
διὰ |
μέσου
~δὲ
τοῦ
παραδείσου
ῥεῖ |
[1, 9] |
οἶμαι
εἷς
γε
ἀνὴρ
ἐλάμβανε
|
διὰ |
πολλά?
~ταῦτα
δὲ
πάντων
δὴ |
[1, 4] |
~τριάκοντα
μυριάδας
στρατιᾶς.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
|
διὰ |
Συρίας
σταθμὸν
ἕνα
~παρασάγγας
πέντε |
[1, 5] |
αὐτῶν
ἥδιστα
ἦν.
πορευόμενοι
δὲ
|
διὰ |
ταύτης
τῆς
χώρας
~ἀφικνοῦνται
ἐπὶ |
[1, 5] |
τὰς
δυνάμεις
ἀσθενής,
εἴ
τις
|
διὰ |
ταχέων
τὸν
πόλεμον
~ποιοῖτο.
πέραν |
[1, 9] |
τὸ
πολλοὺς
ἔχειν
~ὑπηρέτας
καὶ
|
διὰ |
τὴν
ἐπιμέλειαν,
διαπέμπων
ἐκέλευε
τοὺς |
[1, 5] |
τρεῖς
~καὶ
ἐπεσιτίσαντο.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
|
διὰ |
τῆς
Ἀραβίας
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν |
[1, 7] |
πώποτε
αὐτοῦ
ἐφάνη.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
|
διὰ |
τῆς
Βαβυλωνίας
σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας |
[1, 2] |
τῶν
~βασιλείων?
ῥεῖ
δὲ
καὶ
|
διὰ |
τῆς
Κελαινῶν
πόλεως.
ἔστι
δὲ |
[1, 2] |
ὡρμᾶτο
ἀπὸ
Σάρδεων?
καὶ
ἐξελαύνει
|
διὰ |
τῆς
Λυδίας
~σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας |
[1, 2] |
ἔμεινε
τρεῖς
ἡμέρας.
ἐντεῦθεν
~ἐξελαύνει
|
διὰ |
τῆς
Λυκαονίας
σταθμοὺς
πέντε
παρασάγγας |
[1, 2] |
~ἀκροπόλει?
ῥεῖ
δὲ
καὶ
οὗτος
|
διὰ |
τῆς
πόλεως
καὶ
ἐμβάλλει
εἰς |
[1, 4] |
Κύρῳ
ὡς
βασιλεύσοντι.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
|
διὰ |
τῆς
Συρίας
σταθμοὺς
~ἐννέα
παρασάγγας |
[1, 7] |
τινες
ὅτι
πολλὰ
ὑπισχνῇ
νῦν
|
διὰ |
τὸ
ἐν
τοιούτῳ
εἶναι
τοῦ |
[1, 9] |
εἴη,
αὐτὸς
δὲ
δύναιτο
παρασκευάσασθαι
|
διὰ |
τὸ
πολλοὺς
ἔχειν
~ὑπηρέτας
καὶ |
[1, 2] |
τε
πόλιν
τοὺς
Ταρσοὺς
διήρπασαν,
|
~διὰ |
τὸν
ὄλεθρον
τῶν
συστρατιωτῶν
ὀργιζόμενοι, |
[1, 10] |
Ἀριαίου
~οὐκέτι
ἵστανται,
ἀλλὰ
φεύγουσι
|
διὰ |
τοῦ
αὑτῶν
στρατοπέδου
εἰς
τὸν |
[1, 8] |
κατὰ
τὸ
στέρνον
καὶ
τιτρώσκει
|
διὰ |
τοῦ
~θώρακος,
ὥς
φησι
Κτησίας |
[1, 5] |
ἀφιππεύει
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
σκηνὴν
|
διὰ |
~τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
σὺν
ὀλίγοις |
[1, 7] |
παρετέτατο
δὲ
ἡ
τάφρος
ἄνω
|
διὰ |
τοῦ
πεδίου
ἐπὶ
~δώδεκα
παρασάγγας |
[1, 7] |
κρείττους
πολλῶν
βαρβάρων
ὑμᾶς
εἶναι,
|
διὰ |
τοῦτο
~προσέλαβον.
ὅπως
οὖν
ἔσεσθε |
[1, 2] |
θαλάττης
εἰς
θάλατταν.
καταβὰς
δὲ
|
διὰ |
τούτου
τοῦ
~πεδίου
ἤλασε
σταθμοὺς |
[1, 8] |
τῶν
~πολεμίων,
τὰ
δὲ
καὶ
|
διὰ |
τῶν
Ἑλλήνων
κενὰ
ἡνιόχων.
οἱ |
[1, 8] |
~ταῦτα
δὲ
λέγων
θορύβου
ἤκουσε
|
διὰ |
τῶν
τάξεων
ἰόντος,
καὶ
ἤρετο |
[1, 3] |
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
αἰτεῖν
Κῦρον
ὅστις
|
διὰ |
φιλίας
τῆς
χώρας
ἀπάξει.
ἐὰν |
[1, 2] |
ἐζευγμένη
πλοίοις.
τοῦτον
διαβὰς
~ἐξελαύνει
|
διὰ |
Φρυγίας
σταθμὸν
ἕνα
παρασάγγας
ὀκτὼ |
[1, 7] |
πρὸς
δὲ
ἄρκτον
μέχρι
οὗ
|
διὰ |
χειμῶνα?
τὰ
δ?
ἐν
~μέσῳ |
[1, 7] |
ἐκώλυε
βασιλεὺς
τὸ
Κύρου
στράτευμα
|
~διαβαίνειν, |
ἔδοξε
καὶ
Κύρῳ
καὶ
τοῖς |
[1, 4] |
δόξετε
αἴτιοι
εἶναι
ἄρξαντες
τοῦ
|
~διαβαίνειν, |
καὶ
ὡς
προθυμοτάτοις
οὖσιν
ὑμῖν |
[1, 5] |
στρατιῶται
ἠγόραζον
~τὰ
ἐπιτήδεια,
σχεδίαις
|
διαβαίνοντες |
ὧδε.
διφθέρας
ἃς
εἶχον
στεγάσματα |
[1, 4] |
στράτευμα
~αὐτῷ
ἅπαν.
καὶ
τῶν
|
διαβαινόντων |
τὸν
ποταμὸν
οὐδεὶς
ἐβρέχθη
ἀνωτέρω |
[1, 1] |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
Ἀρταξέρξης,
Τισσαφέρνης
|
~διαβάλλει |
τὸν
Κῦρον
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν |
[1, 2] |
δὲ
ἐπῆν
ἐζευγμένη
πλοίοις.
τοῦτον
|
διαβὰς |
~ἐξελαύνει
διὰ
Φρυγίας
σταθμὸν
ἕνα |
[1, 5] |
ἡμέρᾳ
Κλέαρχος
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν
|
διάβασιν |
τοῦ
~ποταμοῦ
καὶ
ἐκεῖ
κατασκεψάμενος |
[1, 4] |
ὅτι
οὐπώποθ?
οὗτος
ὁ
ποταμὸς
|
~διαβατὸς |
γένοιτο
πεζῇ
εἰ
μὴ
τότε, |
[1, 4] |
ἀποκρίνασθαι.
Κῦρος
δ?
~ἐπεὶ
ᾔσθετο
|
διαβεβηκότας, |
ἥσθη
τε
καὶ
τῷ
στρατεύματι |
[1, 4] |
προϊὼν
~κατέκαυσεν,
ἵνα
μὴ
Κῦρος
|
διαβῇ. |
ἐδόκει
δὴ
θεῖον
εἶναι
καὶ |
[1, 4] |
ἐγὼ
οὖν
φημι
ὑμᾶς
χρῆναι
|
διαβῆναι |
τὸν
~Εὐφράτην
ποταμὸν
πρὶν
δῆλον |
[1, 6] |
ἰδόντας
τὸ
Κύρου
~στράτευμα
βασιλεῖ
|
διαγγεῖλαι. |
τῷ
δὲ
Κύρῳ
ἀκούσαντι
ταῦτα |
[1, 5] |
μὴ
~διαστάντες
οἱ
ἱππεῖς
θηρῷεν
|
διαδεχόμενοι. |
τὰ
δὲ
κρέα
τῶν
ἁλισκομένων |
[1, 10] |
σφόδρα
τὸ
~στράτευμα
λάβοι
ἔνδεια,
|
διαδιδοίη |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἦσαν
δ?
αὗται |
[1, 8] |
ταῖς
κεφαλαῖς
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
διακινδυνεύειν) |
οἱ
δ?
ἵπποι
πάντες
οἱ |
[1, 8] |
δίφροις
εἰς
γῆν
βλέποντα,
ὡς
|
διακόπτειν |
ὅτῳ
~ἐντυγχάνοιεν.
ἡ
δὲ
γνώμη |
[1, 7] |
εἴκοσι
μυριάδες
~καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
|
διακόσια. |
ἄλλοι
δὲ
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς, |
[1, 2] |
Θρᾷκας
~ὀκτακοσίους
καὶ
τοξότας
Κρῆτας
|
διακοσίους. |
ἅμα
δὲ
καὶ
Σῶσις
παρῆν |
[1, 8] |
τάξεις
τῶν
Ἑλλήνων
ἐλῶντα
καὶ
|
διακόψοντα. |
~ὃ
μέντοι
Κῦρος
εἶπεν
ὅτε |
[1, 8] |
~ἐπορεύετο.
πρὸ
δὲ
αὐτῶν
ἅρματα
|
διαλείποντα |
συχνὸν
ἀπ?
ἀλλήλων
τὰ
δὴ |
[1, 7] |
εἰσβάλλουσι
δὲ
εἰς
τὸν
Εὐφράτην,
|
διαλείπουσι |
δ?
~ἑκάστη
παρασάγγην,
γέφυραι,
δ? |
[1, 9] |
~ὑπηρέτας
καὶ
διὰ
τὴν
ἐπιμέλειαν,
|
διαπέμπων |
ἐκέλευε
τοὺς
φίλους
τοῖς
τὰ |
[1, 2] |
Περσικήν,
καὶ
τὴν
~χώραν
μηκέτι
|
διαρπάζεσθαι? |
τὰ
δὲ
ἡρπασμένα
ἀνδράποδα,
ἤν |
[1, 10] |
αὐτῷ
τά
τε
ἄλλα
πολλὰ
|
διαρπάζουσι |
καὶ
τὴν
Φωκαΐδα
τὴν
Κύρου |
[1, 2] |
τριάκοντα.
ταύτην
τὴν
~χώραν
ἐπέτρεψε
|
διαρπάσαι |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὡς
πολεμίαν
οὖσαν. |
[1, 8] |
ὡς
δ?
ἡ
τροπὴ
ἐγένετο,
|
~διασπείρονται |
καὶ
οἱ
Κύρου
ἑξακόσιοι
εἰς |
[1, 10] |
διελαύνων
δὲ
κατέκανε
μὲν
οὐδένα,
|
διαστάντες |
δ?
οἱ
~Ἕλληνες
ἔπαιον
καὶ |
[1, 5] |
οὐκ
ἦν
λαβεῖν,
εἰ
μὴ
|
~διαστάντες |
οἱ
ἱππεῖς
θηρῷεν
διαδεχόμενοι.
τὰ |
[1, 5] |
ὁπότε
ἢ
πρὸς
ὕδωρ
βούλοιτο
|
διατελέσαι |
ἢ
πρὸς
χιλόν.
καὶ
δή |
[1, 1] |
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν
πάντας
οὕτω
|
διατιθεὶς |
~ἀπεπέμπετο
ὥστε
αὐτῷ
μᾶλλον
φίλους |
[1, 5] |
πᾶσαν
τὴν
ὁδὸν
καὶ
οὐ
|
διατρίβων |
ὅπου
μὴ
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα
ἤ |
[1, 9] |
μέντοι
ἀγαθοὺς
εἰς
πόλεμον
ὡμολόγητο
|
διαφερόντως |
τιμᾶν.
καὶ
~πρῶτον
μὲν
ἦν |
[1, 7] |
οἷον
ἔρχεσθε
ἀγῶνα,
ὑμᾶς
εἰδὼς
|
~διδάξω. |
τὸ
μὲν
γὰρ
πλῆθος
πολὺ |
[1, 3] |
ἀπάξει.
ἐὰν
δὲ
μηδὲ
~ἡγεμόνα
|
διδῷ, |
συντάττεσθαι
τὴν
ταχίστην,
πέμψαι
δὲ |
[1, 3] |
ὡς
ἀποπλέοιεν?
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
διδῷ |
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
αἰτεῖν
Κῦρον
ὅστις |
[1, 3] |
ἡγεμόνι
~πιστεύσομεν
ὃν
ἂν
Κῦρος
|
διδῷ, |
τί
κωλύει
καὶ
τὰ
ἄκρα |
[1, 4] |
ἐὰν
μή
τις
~αὐτοῖς
χρήματα
|
διδῷ, |
ὥσπερ
τοῖς
προτέροις
μετὰ
Κύρου |
[1, 6] |
καὶ
πίστεως.
ταύτην
τὴν
ἐπιστολὴν
|
δίδωσι |
πιστῷ
ἀνδρί,
ὡς
ᾤετο?
~ὁ |
[1, 6] |
ᾤετο?
~ὁ
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ
|
δίδωσιν. |
ἀναγνοὺς
δὲ
αὐτὴν
ὁ
Κῦρος |
[1, 1] |
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν.
ὁ
δὲ
Κῦρος
|
δίδωσιν |
αὐτῷ
εἰς
τετρακισχιλίους
καὶ
ἓξ |
[1, 1] |
Κῦρος
~ἠγάσθη
τε
αὐτὸν
καὶ
|
δίδωσιν |
αὐτῷ
μυρίους
δαρεικούς.
ὁ
δὲ |
[1, 4] |
πέμψαι
~μεγαλοπρεπῶς.
ταῦτα
δὲ
ποιήσας
|
διέβαινε? |
συνείπετο
δὲ
καὶ
τὸ
ἄλλο |
[1, 5] |
κάρφης
τὸ
ὕδωρ?
ἐπὶ
~τούτων
|
διέβαινον |
καὶ
ἐλάμβανον
τὰ
ἐπιτήδεια,
οἶνόν |
[1, 4] |
Κύρου.
~ἀκούσαντες
ταῦτα
ἐπείθοντο
καὶ
|
διέβησαν |
πρὶν
τοὺς
ἄλλους
ἀποκρίνασθαι.
Κῦρος |
[1, 10] |
μὲν
οὖν
τὴν
νύκτα
οὕτω
|
διεγένοντο. |
|
[1, 5] |
~κρέα
οὖν
ἐσθίοντες
οἱ
στρατιῶται
|
διεγίγνοντο. |
ἦν
δὲ
τούτων
τῶν
σταθμῶν |
[1, 9] |
πάντων
δὴ
μάλιστα
τοῖς
φίλοις
|
διεδίδου, |
πρὸς
τοὺς
τρόπους
ἑκάστου
~σκοπῶν |
[1, 8] |
οὐκέτι
τρία
ἢ
τέτταρα
στάδια
|
διειχέτην |
τὼ
φάλαγγε
ἀπ?
ἀλλήλων
~ἡνίκα |
[1, 5] |
σχίζων
τις
ὡς
εἶδε
Κλέαρχον
|
~διελαύνοντα, |
ἵησι
τῇ
ἀξίνῃ?
καὶ
οὗτος |
[1, 10] |
ποταμὸν
κατὰ
~τοὺς
Ἕλληνας
πελταστάς?
|
διελαύνων |
δὲ
κατέκανε
μὲν
οὐδένα,
διαστάντες |
[1, 7] |
παρεκελεύοντο
δὲ
αὐτῷ
πάντες
ὅσοιπερ
|
διελέγοντο |
μὴ
μάχεσθαι,
~ἀλλ?
ὄπισθεν
ἑαυτῶν |
[1, 5] |
μήκεσι
τῶν
~ὁδῶν
καὶ
τῷ
|
διεσπάσθαι |
τὰς
δυνάμεις
ἀσθενής,
εἴ
τις |
[1, 10] |
ἄνθρωποι
ἐγένοντο,
πάντα
ἔσωσαν.
~ἐνταῦθα
|
διέσχον |
ἀλλήλων
βασιλεύς
τε
καὶ
οἱ |
[1, 7] |
εὐωνύμου,
αὐτὸς
δὲ
τοὺς
ἑαυτοῦ
|
διέταξε. |
μετὰ
δὲ
~τὴν
ἐξέτασιν
ἅμα |
[1, 9] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
δικαίως
αὐτῷ
|
~διεχειρίζετο |
καὶ
στρατεύματι
ἀληθινῷ
ἐχρήσατο.
καὶ |
[1, 2] |
ἀπῄτουν.
ὁ
δὲ
ἐλπίδας
λέγων
|
διῆγε |
καὶ
δῆλος
ἦν
~ἀνιώμενος?
οὐ |
[1, 10] |
πρώτῃ
συνόδῳ
οὐκ
ἔφυγεν,
ἀλλὰ
|
διήλασε |
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
κατὰ
~τοὺς |
[1, 4] |
ἔχειν.
ἐπεὶ
δ?
ἦσαν
ἀφανεῖς,
|
διῆλθε |
λόγος
ὅτι
διώκει
αὐτοὺς
Κῦρος |
[1, 2] |
τήν
τε
πόλιν
τοὺς
Ταρσοὺς
|
διήρπασαν, |
~διὰ
τὸν
ὄλεθρον
τῶν
συστρατιωτῶν |
[1, 10] |
ταύτας
τότε
οἱ
σὺν
βασιλεῖ
|
διήρπασαν. |
ὥστε
ἄδειπνοι
~ἦσαν
οἱ
πλεῖστοι |
[1, 10] |
τε
ἄλλων
~χρημάτων
τὰ
πλεῖστα
|
διηρπασμένα |
καὶ
εἴ
τι
σιτίον
ἢ |
[1, 8] |
ἡνιόχων.
οἱ
δ?
ἐπεὶ
προΐδοιεν,
|
διίσταντο? |
~ἔστι
δ?
ὅστις
καὶ
κατελήφθη |
[1, 3] |
ὑμῶν
εἶναι.
εἰ
μὲν
δὴ
|
δίκαια |
ποιήσω
οὐκ
οἶδα,
αἱρήσομαι
δ? |
[1, 6] |
σὺν
ὑμῖν
βουλευόμενος
ὅ
τι
|
δίκαιόν |
ἐστι
καὶ
~πρὸς
θεῶν
καὶ |
[1, 9] |
Κῦρον
αἰσθήσεσθαι.
εἴς
γε
μὴν
|
δικαιοσύνην |
εἴ
τις
φανερὸς
γένοιτο
~ἐπιδείκνυσθαι |
[1, 9] |
~δεινὸν
ὄντα
οἰκονόμον
ἐκ
τοῦ
|
δικαίου |
καὶ
κατασκευάζοντά
τε
ἧς
ἄρχοι |
[1, 9] |
γὰρ
οὖν
ἄλλα
τε
πολλὰ
|
δικαίως |
αὐτῷ
~διεχειρίζετο
καὶ
στρατεύματι
ἀληθινῷ |
[1, 3] |
καὶ
δεδιὼς
μὴ
~λαβών
με
|
δίκην |
ἐπιθῇ
ὧν
νομίζει
ὑπ?
ἐμοῦ |
[1, 3] |
κἂν
μὲν
ᾖ
ἐκεῖ,
τὴν
|
δίκην |
~ἔφη
χρῄζειν
ἐπιθεῖναι
αὐτῷ,
ἦν |
[1, 2] |
~τῶν
ἄκρων
φυλάττων
τὴν
εἰσβολήν?
|
διὸ |
ἔμεινεν
ἡμέραν
ἐν
τῷ
πεδίῳ. |
[1, 7] |
μυρία
καὶ
τετρακοσία,
πελτασταὶ
δὲ
|
δισχίλιοι |
καὶ
~πεντακόσιοι,
τῶν
δὲ
μετὰ |
[1, 3] |
~Ξενίου
καὶ
Πασίωνος
πλείους
ἢ
|
δισχίλιοι |
λαβόντες
τὰ
ὅπλα
καὶ
τὰ |
[1, 2] |
χίλιοι,
πελτασταὶ
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
|
δισχιλίους. |
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας |
[1, 1] |
Κῦρον
καὶ
αἰτεῖ
αὐτὸν
εἰς
|
~δισχιλίους |
ξένους
καὶ
τριῶν
μηνῶν
μισθόν, |
[1, 6] |
δ?
εἶναι
ὁ
~στίβος
ὡς
|
δισχιλίων |
ἵππων.
οὗτοι
προϊόντες
ἔκαιον
καὶ |
[1, 5] |
~τὰ
ἐπιτήδεια,
σχεδίαις
διαβαίνοντες
ὧδε.
|
διφθέρας |
ἃς
εἶχον
στεγάσματα
ἐπίμπλασαν
~χόρτου |
[1, 8] |
πλάγιον
~ἀποτεταμένα
καὶ
ὑπὸ
τοῖς
|
δίφροις |
εἰς
γῆν
βλέποντα,
ὡς
διακόπτειν |
[1, 4] |
ἦσαν
ἀφανεῖς,
διῆλθε
λόγος
ὅτι
|
διώκει |
αὐτοὺς
Κῦρος
τριήρεσι?
~καὶ
οἱ |
[1, 8] |
ἀμφ?
αὐτόν,
οὐδ?
ὣς
ἐξήχθη
|
διώκειν, |
ἀλλὰ
συνεσπειραμένην
~ἔχων
τὴν
τῶν |
[1, 8] |
οἱ
Κύρου
ἑξακόσιοι
εἰς
τὸ
|
διώκειν |
ὁρμήσαντες,
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι
~ἀμφ? |
[1, 5] |
οἱ
μὲν
~ὄνοι,
ἐπεί
τις
|
διώκοι, |
προδραμόντες
ἕστασαν?
πολὺ
γὰρ
τῶν |
[1, 10] |
αὐτὸν
τεθνηκότα,
ἀλλ?
εἴκαζον
ἢ
|
διώκοντα |
~οἴχεσθαι
ἢ
καταληψόμενόν
τι
προεληλακέναι? |
[1, 8] |
νικῶντας
τὸ
καθ?
αὑτοὺς
καὶ
|
διώκοντας, |
ἡδόμενος
καὶ
προσκυνούμενος
ἤδη
~ὡς |
[1, 10] |
καὶ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
οἴχονται
|
διώκοντες, |
ἔνθα
δὴ
~βασιλεὺς
μὲν
ἁθροίζει |
[1, 10] |
ὡς
τριάκοντα
στάδια,
~οἱ
μὲν
|
διώκοντες |
τοὺς
καθ?
αὑτοὺς
ὡς
πάντας |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
~οἱ
σὺν
αὐτῷ)
|
διώκων |
εἰσπίπτει
εἰς
τὸ
Κύρειον
στρατόπεδον? |
[1, 5] |
δὲ
οὐδεὶς
ἔλαβεν?
οἱ
δὲ
|
~διώξαντες |
τῶν
ἱππέων
ταχὺ
ἐπαύοντο?
πολὺ |
[1, 4] |
τοὺς
θεοὺς
οὐκ
ἔγωγε
αὐτοὺς
|
διώξω, |
οὐδ?
ἐρεῖ
~οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ |
[1, 7] |
τοῦ
Μηδίας
τείχους.
ἔνθα
αἱ
|
διώρυχες, |
ἀπὸ
τοῦ
Τίγρητος
~ποταμοῦ
ῥέουσαι? |
[1, 1] |
πέμπων
ἠξίου
ἀδελφὸς
ὢν
αὐτοῦ
|
δοθῆναι |
οἷ
ταύτας
τὰς
πόλεις
μᾶλλον |
[1, 3] |
δ?
ἂν
τῷ
ἡγεμόνι
ὃν
|
δοίη |
ἕπεσθαι,
μὴ
~ἡμᾶς
ἀγάγῃ
ὅθεν |
[1, 6] |
~οὗτος
Κύρῳ
εἶπεν,
εἰ
αὐτῷ
|
δοίη |
ἱππέας
χιλίους,
ὅτι
τοὺς
προκατακαίοντας |
[1, 3] |
τὰ
πλοῖα
ἐμβαίνειν
ἃ
ἡμῖν
|
δοίη, |
~μὴ
ἡμᾶς
ταῖς
τριήρεσι
καταδύσῃ, |
[1, 9] |
προθυμεῖσθαι
χαρίζεσθαι,
ταῦτα
ἔμοιγε
~μᾶλλον
|
δοκεῖ |
ἀγαστὰ
εἶναι.
Κῦρος
γὰρ
ἔπεμπε |
[1, 3] |
ἀσφαλέστατα
~μενοῦμεν,
εἴ
τε
ἤδη
|
δοκεῖ |
ἀπιέναι,
ὅπως
ἀσφαλέστατα
ἄπιμεν,
καὶ |
[1, 3] |
φημι
ταῦτα
μὲν
φλυαρίας
εἶναι?
|
~δοκεῖ |
δέ
μοι
ἄνδρας
ἐλθόντας
πρὸς |
[1, 3] |
γε
μένομεν
αὐτοῦ
σκεπτέον
μοι
|
δοκεῖ |
εἶναι
ὅπως
ἀσφαλέστατα
~μενοῦμεν,
εἴ |
[1, 6] |
~ἀπόφηναι
γνώμην
ὅ
τι
σοι
|
δοκεῖ. |
Κλέαρχος
δὲ
εἶπε
τάδε.
~συμβουλεύω |
[1, 3] |
ὑπ?
ἐμοῦ
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ
οὖν
|
δοκεῖ |
οὐχ
ὥρα
~εἶναι
ἡμῖν
καθεύδειν |
[1, 3] |
~ἐπιστάμεθα?
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
πόρρω
|
δοκοῦμέν |
μοι
αὐτοῦ
καθῆσθαι.
ὥστε
ὥρα |
[1, 9] |
παρὰ
πάντων
~ὁμολογεῖται
τῶν
Κύρου
|
δοκούντων |
ἐν
πείρᾳ
γενέσθαι.
πρῶτον
μὲν |
[1, 7] |
~τὰ
ἄλλα
καὶ
αἰσχύνεσθαί
μοι
|
δοκῶ |
οἵους
ἡμῖν
γνώσεσθε
τοὺς
ἐν |
[1, 2] |
ἔχων
χιλίους
καὶ
πελταστὰς
πεντακοσίους,
|
Δόλοπας |
καὶ
~Αἰνιᾶνας
καὶ
Ὀλυνθίους.
ἐντεῦθεν |
[1, 6] |
~ἐγὼ
αὐτὸν
προσπολεμῶν
ἐποίησα
ὥστε
|
δόξαι |
τούτῳ
τοῦ
πρὸς
ἐμὲ
πολέμου |
[1, 6] |
σοί
γ?
ἄν
ποτε
ἔτι
|
δόξαιμι. |
πρὸς
ταῦτα
~Κῦρος
εἶπε
τοῖς |
[1, 3] |
πέμπουσιν
οἳ
ἠρώτων
Κῦρον
τὰ
|
δόξαντα |
τῇ
στρατιᾷ.
ὁ
δ?
ἀπεκρίνατο |
[1, 4] |
μὲν
γὰρ
ψηφίσωνται
ἕπεσθαι,
ὑμεῖς
|
δόξετε |
αἴτιοι
εἶναι
ἄρξαντες
τοῦ
~διαβαίνειν, |
[1, 8] |
καὶ
ταῖς
ἀσπίσι
πρὸς
τὰ
|
δόρατα |
ἐδούπησαν
φόβον
ποιοῦντες
τοῖς
ἵπποις. |
[1, 5] |
ἐνῆσαν
~δὲ
καὶ
ὠτίδες
καὶ
|
δορκάδες? |
ταῦτα
δὲ
τὰ
θηρία
οἱ |
[1, 10] |
αὐτοῖς
ἀπιέναι?
καὶ
ἀφικνοῦνται
ἀμφὶ
|
δορπηστὸν |
ἐπὶ
τὰς
σκηνάς.
~ταύτης
μὲν |
[1, 9] |
καὶ
τόδε.
παρὰ
μὲν
Κύρου
|
δούλου |
ὄντος
οὐδεὶς
ἀπῄει
~πρὸς
βασιλέα, |
[1, 9] |
ἀγαθοὺς
εὐδαιμονεστάτους,
τοὺς
δὲ
κακοὺς
|
δούλους |
τούτων
~ἀξιοῦσθαι
εἶναι.
τοιγαροῦν
πολλὴ |
[1, 2] |
παρὰ
Κῦρον?
καὶ
~ἐλέγετο
Κύρῳ
|
δοῦναι |
χρήματα
πολλά.
τῇ
δ?
οὖν |
[1, 5] |
ἕκαστος
ἑστηκώς,
ἵεντο
ὥσπερ
ἂν
|
~δράμοι |
τις
ἐπὶ
νίκῃ
καὶ
μάλα |
[1, 8] |
~δρεπανηφόρα
καλούμενα?
εἶχον
δὲ
τὰ
|
δρέπανα |
ἐκ
τῶν
ἀξόνων
εἰς
πλάγιον |
[1, 7] |
βαρβάρων
δέκα
μυριάδες
καὶ
ἅρματα
|
δρεπανηφόρα |
~ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
τῶν
δὲ |
[1, 7] |
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
~καὶ
ἅρματα
|
δρεπανηφόρα |
διακόσια.
ἄλλοι
δὲ
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι |
[1, 7] |
μάχῃ
ἐνενήκοντα
μυριάδες
καὶ
ἅρματα
|
δρεπανηφόρα |
ἑκατὸν
~καὶ
πεντήκοντα?
Ἀβροκόμας
δὲ |
[1, 8] |
συχνὸν
ἀπ?
ἀλλήλων
τὰ
δὴ
|
~δρεπανηφόρα |
καλούμενα?
εἶχον
δὲ
τὰ
δρέπανα |
[1, 2] |
σὺν
κραυγῇ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου
|
δρόμος |
ἐγένετο
τοῖς
στρατιώταις
~ἐπὶ
τὰς |
[1, 8] |
ἐβόων
δὲ
ἀλλήλοις
μὴ
θεῖν
|
δρόμῳ, |
~ἀλλ?
ἐν
τάξει
ἕπεσθαι.
τὰ |
[1, 8] |
τῆς
φάλαγγος,
τὸ
ὑπολειπόμενον
ἤρξατο
|
δρόμῳ |
θεῖν?
καὶ
~ἅμα
ἐφθέγξαντο
πάντες |
[1, 5] |
ἀπέσπα
φεύγουσα,
τοῖς
μὲν
ποσὶ
|
~δρόμῳ, |
ταῖς
δὲ
πτέρυξιν
αἴρουσα,
ὥσπερ |
[1, 9] |
~σπάνιος
πάνυ
εἴη,
αὐτὸς
δὲ
|
δύναιτο |
παρασκευάσασθαι
διὰ
τὸ
πολλοὺς
ἔχειν |
[1, 9] |
μὲν
ἑαυτοῦ
σῶμα
οὐκ
ἂν
|
δύναιτο |
τούτοις
πᾶσι
κοσμηθῆναι,
φίλους
δὲ |
[1, 5] |
~ὁδῶν
καὶ
τῷ
διεσπάσθαι
τὰς
|
δυνάμεις |
ἀσθενής,
εἴ
τις
διὰ
ταχέων |
[1, 2] |
οἱ
δὲ
ὑπολειφθέντας
καὶ
οὐ
|
δυναμένους |
εὑρεῖν
τὸ
~ἄλλο
στράτευμα
οὐδὲ |
[1, 6] |
ὁπότ?
αὖ
ἔγνως
τὴν
σαυτοῦ
|
δύναμιν, |
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὸν
τῆς
~Ἀρτέμιδος |
[1, 1] |
ἔχοιεν
αὐτῷ.
~τὴν
δὲ
Ἑλληνικὴν
|
δύναμιν |
ἥθροιζεν
ὡς
μάλιστα
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος, |
[1, 3] |
ἂν
πολέμιος
ᾖ,
ἔχει
δὲ
|
~δύναμιν |
καὶ
πεζὴν
καὶ
ἱππικὴν
καὶ |
[1, 7] |
μέχρι
οὗ
διὰ
~καῦμα
οὐ
|
δύνανται |
οἰκεῖν
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ
ἄρκτον |
[1, 7] |
εἰ
~μεμνῇό
τε
καὶ
βούλοιο
|
δύνασθαι |
ἂν
ἀποδοῦναι
ὅσα
ὑπισχνῇ.
ἀκούσας |
[1, 6] |
ἐπιόντας,
καὶ
ποιήσειεν
ὥστε
μήποτε
|
δύνασθαι |
αὐτοὺς
ἰδόντας
τὸ
Κύρου
~στράτευμα |
[1, 2] |
καὶ
ἕτερόν
τινα
τῶν
~ὑπάρχων
|
δυνάστην, |
αἰτιασάμενος
ἐπιβουλεύειν
αὐτῷ.
ἐντεῦθεν
ἐπειρῶντο |
[1, 5] |
τεττάρων
σίγλων.
ὁ
δὲ
σίγλος
|
δύναται |
~ἑπτὰ
ὀβολοὺς
καὶ
ἡμιωβέλιον
Ἀττικούς? |
[1, 3] |
λαθεῖν
~αὐτὸν
ἀπελθών?
ὃ
οὐ
|
δυνατόν |
ἐστιν.
ἀλλ?
ἐγώ
φημι
ταῦτα |
[1, 3] |
ὃν
ἂν
ἕλησθε
πείσομαι
ᾗ
|
δυνατὸν |
~μάλιστα,
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
καὶ |
[1, 9] |
οὐδὲν
θαυμαστόν,
ἐπειδή
γε
καὶ
|
δυνατώτερος |
ἦν?
τὸ
δὲ
~τῇ
ἐπιμελείᾳ |
[1, 3] |
δ?
ἐπεὶ
ἔγνω
ὅτι
~οὐ
|
δυνήσεται |
βιάσασθαι,
συνήγαγεν
ἐκκλησίαν
τῶν
αὑτοῦ |
[1, 1] |
~ἐπὶ
τῷ
ἀδελφῷ,
ἀλλά,
ἢν
|
δύνηται, |
βασιλεύσει
ἀντ?
ἐκείνου.
Παρύσατις
μὲν |
[1, 6] |
ἥξοι
ἔχων
ἱππέας
ὡς
ἂν
|
δύνηται |
πλείστους?
ἀλλὰ
φράσαι
τοῖς
αὑτοῦ |
[1, 2] |
~σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας
εἴκοσι
καὶ
|
δύο |
ἐπὶ
τὸν
Μαίανδρον
ποταμόν.
τούτου |
[1, 2] |
ὀρέων
τῇ
εἰς
τὸ
~πεδίον
|
δύο |
λόχοι
τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
ἀπώλοντο? |
[1, 2] |
Κιλίσσῃ.
ἐντεῦθεν
δὲ
~ἐλαύνει
σταθμοὺς
|
δύο |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Θύμβριον,
πόλιν |
[1, 2] |
τοὺς
δισχιλίους.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
|
δύο |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Πέλτας,
πόλιν |
[1, 2] |
κεράσας
αὐτήν.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
~σταθμοὺς
|
δύο |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Τυριάειον,
πόλιν |
[1, 4] |
γε
φανερῷ.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
|
δύο |
παρασάγγας
δέκα
ἐπὶ
τὸν
Ψάρον |
[1, 2] |
καὶ
Κῦρος.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
|
δύο |
παρασάγγας
δώδεκα
ἐς
Κεράμων
ἀγοράν, |
[1, 4] |
εὖρος
στάδιον.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
|
δύο |
~παρασάγγας
πεντεκαίδεκα
εἰς
Ἰσσούς,
τῆς |
[1, 2] |
Μαίανδρον
ποταμόν.
τούτου
τὸ
~εὖρος
|
δύο |
πλέθρα?
γέφυρα
δὲ
ἐπῆν
ἐζευγμένη |
[1, 2] |
ῥεῖ
ποταμὸς
Κύδνος
ὄνομα,
εὖρος
|
δύο |
πλέθρων.
~ταύτην
τὴν
πόλιν
ἐξέλιπον |
[1, 1] |
~Δαρείου
καὶ
Παρυσάτιδος
γίγνονται
παῖδες
|
δύο, |
πρεσβύτερος
μὲν
Ἀρταξέρξης,
~νεώτερος
δὲ |
[1, 4] |
τῆς
Συρίας.
ἦσαν
δὲ
ταῦτα
|
δύο |
τείχη,
καὶ
τὸ
μὲν
~ἔσωθεν |
[1, 5] |
ἡμιωβέλιον
Ἀττικούς?
ἡ
δὲ
καπίθη
|
δύο |
χοίνικας
Ἀττικὰς
ἐχώρει.
~κρέα
οὖν |
[1, 5] |
καὶ
πηλοῦ
φανέντος
ταῖς
ἁμάξαις
|
δυσπορεύτου |
ἐπέστη
ὁ
Κῦρος
~σὺν
τοῖς |
[1, 7] |
μὴ
οὐκ
ἔχω
ὅ
τι
|
δῶ |
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων,
ἂν
εὖ |
[1, 7] |
μὴ
οὐκ
ἔχω
~ἱκανοὺς
οἷς
|
δῶ. |
ὑμῶν
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ |
[1, 7] |
τῆς
Βαβυλωνίας
σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας
|
δώδεκα. |
~ἐν
δὲ
τῷ
τρίτῳ
σταθμῷ |
[1, 2] |
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας
|
δώδεκα |
ἐς
Κεράμων
ἀγοράν,
~πόλιν
οἰκουμένην, |
[1, 7] |
ἄνω
διὰ
τοῦ
πεδίου
ἐπὶ
|
~δώδεκα |
παρασάγγας
μέχρι
τοῦ
Μηδίας
τείχους. |
[1, 3] |
τῷ
Εὐφράτῃ
ποταμῷ
εἶναι,
ἀπέχοντα
|
~δώδεκα |
σταθμούς?
πρὸς
τοῦτον
οὖν
ἔφη |
[1, 2] |
τὴν
στρατιάν,
~Κῦρος
δὲ
ἐκείνῳ
|
δῶρα |
ἃ
νομίζεται
παρὰ
βασιλεῖ
τίμια, |
[1, 9] |
τούτου
ὅτου
αἰσθάνοιτο
ἕκαστον
~ἐπιθυμοῦντα.
|
δῶρα |
δὲ
πλεῖστα
μὲν
οἶμαι
εἷς |
[1, 4] |
αὐτὸν
εὐτυχῆσαι,
Μένωνι
δὲ
καὶ
|
δῶρα |
ἐλέγετο
πέμψαι
~μεγαλοπρεπῶς.
ταῦτα
δὲ |
[1, 9] |
χώρας,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
ἄλλοις
|
δώροις |
ἐτίμα?
ὥστε
~φαίνεσθαι
τοὺς
μὲν |
[1, 3] |
δὲ
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται
ἡμιόλιον
πᾶσι
|
δώσειν |
οὗ
πρότερον
ἔφερον,
ἀντὶ
δαρεικοῦ |
[1, 4] |
ὁ
δ?
ὑπέσχετο
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ
|
δώσειν |
~πέντε
ἀργυρίου
μνᾶς,
ἐπὰν
εἰς |
[1, 7] |
Ἑλλήνων
καὶ
στέφανον
ἑκάστῳ
χρυσοῦν
|
δώσω. |
οἱ
~δὲ
ταῦτα
ἀκούσαντες
αὐτοί |