Livre, Chapitre |
[1, 0] |
~Ξενοφώντος
Κύρου
Ἀνάβασις.
~Βιβλίον
|
Α. |
~Δαρείου
καὶ
Παρυσάτιδος
γίγνονται
παῖδες |
[1, 3] |
~μὲν
ἐκ
τοῦ
αὐτομάτου,
λέξοντες
|
ἃ |
ἐγίγνωσκον,
οἱ
δὲ
καὶ
ὑπ? |
[1, 2] |
παράδεισος
μέγας
ἀγρίων
θηρίων
πλήρης,
|
ἃ |
ἐκεῖνος
~ἐθήρευεν
ἀπὸ
ἵππου,
ὁπότε |
[1, 3] |
λεγέτω?
πολλὰ
γὰρ
~ἐνορῶ
δι?
|
ἃ |
ἐμοὶ
τοῦτο
οὐ
ποιητέον?
ὡς |
[1, 2] |
αὐτοῖς,
εἰ
καλῶς
καταπράξειεν
ἐφ?
|
ἃ |
ἐστρατεύετο,
μὴ
πρόσθεν
~παύσεσθαι
πρὶν |
[1, 3] |
ἂν
εἰς
τὰ
πλοῖα
ἐμβαίνειν
|
ἃ |
ἡμῖν
δοίη,
~μὴ
ἡμᾶς
ταῖς |
[1, 2] |
στρατιάν,
~Κῦρος
δὲ
ἐκείνῳ
δῶρα
|
ἃ |
νομίζεται
παρὰ
βασιλεῖ
τίμια,
ἵππον |
[1, 4] |
εἰ
μὴ
τότε,
ἀλλὰ
πλοίοις,
|
ἃ |
τότε
Ἀβροκόμας
προϊὼν
~κατέκαυσεν,
ἵνα |
[1, 4] |
σκηνήν.
ἐνταῦθα
καὶ
οἱ
παρὰ
|
Ἀβροκόμα |
~μισθοφόροι
Ἕλληνες
ἀποστάντες
ἦλθον
παρὰ |
[1, 3] |
ὁ
δ?
ἀπεκρίνατο
~ὅτι
ἀκούει
|
Ἀβροκόμαν |
ἐχθρὸν
ἄνδρα
ἐπὶ
τῷ
Εὐφράτῃ |
[1, 4] |
ᾤετο
ποιήσειν
ὁ
Κῦρος
τὸν
|
Ἀβροκόμαν, |
~ἔχοντα
πολὺ
στράτευμα.
Ἀβροκόμας
δὲ |
[1, 4] |
τὸν
Ἀβροκόμαν,
~ἔχοντα
πολὺ
στράτευμα.
|
Ἀβροκόμας |
δὲ
οὐ
τοῦτ?
ἐποίησεν,
ἀλλ? |
[1, 7] |
ἅρματα
δρεπανηφόρα
ἑκατὸν
~καὶ
πεντήκοντα?
|
Ἀβροκόμας |
δὲ
ὑστέρησε
τῆς
μάχης
ἡμέραις |
[1, 4] |
τότε,
ἀλλὰ
πλοίοις,
ἃ
τότε
|
Ἀβροκόμας |
προϊὼν
~κατέκαυσεν,
ἵνα
μὴ
Κῦρος |
[1, 7] |
ἡγεμόνες
τέτταρες,
~τριάκοντα
μυριάδων
ἕκαστος,
|
Ἀβροκόμας, |
Τισσαφέρνης,
Γωβρύας,
Ἀρβάκης.
τούτων
~δὲ |
[1, 1] |
ἐν
Χερρονήσῳ
τῇ
κατ?
ἀντιπέρας
|
Ἀβύδου |
~τόνδε
τὸν
τρόπον.
Κλέαρχος
Λακεδαιμόνιος |
[1, 6] |
τῶν
Ἑλλήνων
στρατηγοὺς
ἐκέλευσεν
ὁπλίτας
|
ἀγαγεῖν, |
τούτους
δὲ
θέσθαι
τὰ
~ὅπλα |
[1, 3] |
ὃν
δοίη
ἕπεσθαι,
μὴ
~ἡμᾶς
|
ἀγάγῃ |
ὅθεν
οὐκ
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην |
[1, 6] |
σκηνήν.
οἱ
δὲ
ταῦτα
ἐποίησαν,
|
ἀγαγόντες |
ὡς
τρισχιλίους
~ὁπλίτας.
Κλέαρχον
δὲ |
[1, 3] |
ἐρεῖ
οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ
Ἕλληνας
|
ἀγαγὼν |
εἰς
τοὺς
~βαρβάρους,
προδοὺς
τοὺς |
[1, 9] |
~ἀγαπώμενοι,
νομίζοντες
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες
|
ἀγαθοὶ |
ἀξιωτέρας
ἂν
τιμῆς
τυγχάνειν
ἢ |
[1, 9] |
ἦν
καὶ
εἴ
τίς
τι
|
ἀγαθὸν |
ἢ
κακὸν
ποιήσειεν
αὐτόν,
~νικᾶν |
[1, 9] |
~γενόμενον
ὅτι
καὶ
αὐτὸς
ἦν
|
ἀγαθὸς |
καὶ
κρίνειν
ὀρθῶς
ἐδύνατο
τοὺς |
[1, 9] |
τι
προχωροίη.
~τούς
γε
μέντοι
|
ἀγαθοὺς |
εἰς
πόλεμον
ὡμολόγητο
διαφερόντως
τιμᾶν. |
[1, 9] |
ἐτίμα?
ὥστε
~φαίνεσθαι
τοὺς
μὲν
|
ἀγαθοὺς |
εὐδαιμονεστάτους,
τοὺς
δὲ
κακοὺς
δούλους |
[1, 9] |
μέντοι
οἱ
μάλιστα
ὑπ?
αὐτοῦ
|
~ἀγαπώμενοι, |
νομίζοντες
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες
ἀγαθοὶ |
[1, 9] |
χαρίζεσθαι,
ταῦτα
ἔμοιγε
~μᾶλλον
δοκεῖ
|
ἀγαστὰ |
εἶναι.
Κῦρος
γὰρ
ἔπεμπε
βίκους |
[1, 3] |
~ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
οἱ
αἱρετοὶ
|
ἀγγέλλουσι |
τοῖς
στρατιώταις?
τοῖς
δὲ
ὑποψία |
[1, 3] |
δὲ
τῶν
~στρατιωτῶν
πέμπων
αὐτῷ
|
ἄγγελον |
ἔλεγε
θαρρεῖν
ὡς
καταστησομένων
τούτων |
[1, 2] |
πεδίῳ.
τῇ
δ?
ὑστεραίᾳ
~ἧκεν
|
ἄγγελος |
λέγων
ὅτι
λελοιπὼς
εἴη
Συέννεσις |
[1, 3] |
δὲ
ὑποψία
μὲν
ἦν
~ὅτι
|
ἄγει |
πρὸς
βασιλέα,
ὅμως
δὲ
ἐδόκει |
[1, 3] |
ἐπικινδυνοτέρα,
ἀξιοῦν
ἢ
πείσαντα
ἡμᾶς
|
ἄγειν |
ἢ
πεισθέντα
πρὸς
~φιλίαν
ἀφιέναι? |
[1, 8] |
ἢ
τέτταρσι
τῷ
Κλεάρχῳ
ἐβόα
|
ἄγειν |
τὸ
~στράτευμα
κατὰ
μέσον
τὸ |
[1, 3] |
στρατιώτῃ?
ὅτι
δὲ
ἐπὶ
βασιλέα
|
ἄγοι |
οὐδὲ
ἐνταῦθα
ἤκουσεν
~οὐδεὶς
ἐν |
[1, 10] |
~αὐτοῦ
μείναντες
τὰ
σκευοφόρα
ἐνταῦθα
|
ἄγοιντο |
ἢ
ἀπίοιεν
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον. |
[1, 6] |
καίπερ
εἰδότες
ὅτι
ἐπὶ
~θάνατον
|
ἄγοιτο. |
ἐπεὶ
δὲ
εἰς
τὴν
Ἀρταπάτου |
[1, 5] |
εἰ
μὴ
ἐν
τῇ
Λυδίᾳ
|
ἀγορᾷ |
ἐν
τῷ
Κύρου
~βαρβαρικῷ,
τὴν |
[1, 3] |
δ?
ἐπιτήδει?
ἀγοράζεσθαι
ἡ
δ?
|
ἀγορὰ |
ἦν
ἐν
τῷ
βαρβαρικῷ
στρατεύματι) |
[1, 3] |
Κλέαρχος
~ἀπάγειν?
τὰ
δ?
ἐπιτήδει?
|
ἀγοράζεσθαι |
ἡ
δ?
ἀγορὰ
ἦν
ἐν |
[1, 5] |
~ποταμοῦ
καὶ
ἐκεῖ
κατασκεψάμενος
τὴν
|
ἀγορὰν |
ἀφιππεύει
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
σκηνὴν |
[1, 8] |
~καὶ
ἤδη
τε
ἦν
ἀμφὶ
|
ἀγορὰν |
πλήθουσαν
καὶ
πλησίον
ἦν
ὁ |
[1, 2] |
δύο
παρασάγγας
δώδεκα
ἐς
Κεράμων
|
ἀγοράν, |
~πόλιν
οἰκουμένην,
ἐσχάτην
πρὸς
τῇ |
[1, 2] |
ἁρμαμάξης
καὶ
οἱ
ἐκ
τῆς
|
ἀγορᾶς |
καταλιπόντες
τὰ
ὤνια
ἔφυγον.
οἱ |
[1, 9] |
φίλους
τοῖς
τὰ
ἑαυτῶν
~σώματα
|
ἄγουσιν |
ἵπποις
ἐμβάλλειν
τοῦτον
τὸν
χιλόν, |
[1, 5] |
θηρία
δὲ
παντοῖα,
πλεῖστοι
ὄνοι
|
ἄγριοι, |
πολλαὶ
δὲ
στρουθοὶ
αἱ
μεγάλαι? |
[1, 2] |
βασίλεια
ἦν
καὶ
παράδεισος
μέγας
|
ἀγρίων |
θηρίων
πλήρης,
ἃ
ἐκεῖνος
~ἐθήρευεν |
[1, 7] |
ἀνθρώπων
ἀπορῶν
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς
|
ἄγω, |
ἀλλὰ
~νομίζων
ἀμείνονας
καὶ
κρείττους |
[1, 5] |
~οὖν
εἰς
τὸ
μέσον
ἀμφοτέρων
|
ἄγων |
ἔθετο
τὰ
ὅπλα
καὶ
ἐδεῖτο |
[1, 2] |
Ἀρκὰς
τὰ
Λύκαια
ἔθυσε
καὶ
|
~ἀγῶνα |
ἔθηκε?
τὰ
δὲ
ἆθλα
ἦσαν |
[1, 2] |
στλεγγίδες
χρυσαῖ?
ἐθεώρει
δὲ
τὸν
|
ἀγῶνα |
καὶ
Κῦρος.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς |
[1, 7] |
καὶ
εἰδῆτε
εἰς
οἷον
ἔρχεσθε
|
ἀγῶνα, |
ὑμᾶς
εἰδὼς
~διδάξω.
τὸ
μὲν |
[1, 9] |
μὴ
πεινῶντες
τοὺς
ἑαυτοῦ
~φίλους
|
ἄγωσιν. |
εἰ
δὲ
δή
ποτε
πορεύοιτο |
[1, 10] |
οἱ
σὺν
βασιλεῖ
διήρπασαν.
ὥστε
|
ἄδειπνοι |
~ἦσαν
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
Ἑλλήνων? |
[1, 7] |
σοι
μαχεῖσθαι,
ὦ
Κῦρε,
τὸν
|
ἀδελφόν; |
~νὴ
Δί?
ἔφη
ὁ
Κῦρος, |
[1, 1] |
~διαβάλλει
τὸν
Κῦρον
πρὸς
τὸν
|
ἀδελφὸν |
ὡς
ἐπιβουλεύοι
αὐτῷ.
ὁ
δὲ |
[1, 7] |
Παρυσάτιδός
ἐστι
παῖς,
ἐμὸς
δὲ
|
ἀδελφός, |
~οὐκ
ἀμαχεὶ
ταῦτ?
ἐγὼ
λήψομαι. |
[1, 1] |
~πρὸς
δὲ
βασιλέα
πέμπων
ἠξίου
|
ἀδελφὸς |
ὢν
αὐτοῦ
δοθῆναι
οἷ
ταύτας |
[1, 6] |
ἔφη
αὐτός,
~ὑπὸ
τοῦ
ἐμοῦ
|
ἀδελφοῦ |
οὗτος
ἐπολέμησεν
ἐμοὶ
ἔχων
τὴν |
[1, 7] |
πάντα
σατραπεύουσιν
οἱ
τοῦ
ἐμοῦ
|
ἀδελφοῦ |
φίλοι.
ἢν
δ?
ἡμεῖς
~νικήσωμεν, |
[1, 1] |
μήποτε
ἔτι
ἔσται
~ἐπὶ
τῷ
|
ἀδελφῷ, |
ἀλλά,
ἢν
δύνηται,
βασιλεύσει
ἀντ? |
[1, 9] |
ὅτ?
ἐπαιδεύετο
καὶ
σὺν
τῷ
|
ἀδελφῷ |
καὶ
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
παισί, |
[1, 6] |
οὖν
ἂν
γένοιο
τῷ
ἐμῷ
|
ἀδελφῷ |
πολέμιος,
ἐμοὶ
δὲ
φίλος
καὶ |
[1, 9] |
Ἕλληνι
καὶ
~βαρβάρῳ
μηδὲν
ἀδικοῦντι
|
ἀδεῶς |
πορεύεσθαι
ὅπῃ
τις
ἤθελεν,
ἔχοντι |
[1, 4] |
οἱ
Σύροι
~θεοὺς
ἐνόμιζον
καὶ
|
ἀδικεῖν |
οὐκ
εἴων,
οὐδὲ
τὰς
περιστεράς. |
[1, 5] |
τοῦ
Κλεάρχου
~ὁ
Κλέαρχος
κρίνας
|
ἀδικεῖν |
τὸν
τοῦ
Μένωνος
πληγὰς
ἐνέβαλεν? |
[1, 3] |
ἔτι
ἡμῖν
μισθοδότης.
ὅτι
μέντοι
|
ἀδικεῖσθαι |
νομίζει
ὑφ?
~ἡμῶν
οἶδα?
ὥστε |
[1, 6] |
δὲ
τοῦ
Ὀρόντα
ὅτι
οὐδὲν
|
ἀδικηθείς, |
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος
αὐτόν?
~ὁμολογεῖς |
[1, 6] |
~τί
οὖν,
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
|
ἀδικηθεὶς |
ὑπ?
ἐμοῦ
νῦν
τὸ
τρίτον |
[1, 6] |
αὐτόν?
~ὁμολογεῖς
οὖν
περὶ
ἐμὲ
|
ἄδικος |
γεγενῆσθαι;
~ἦ
γὰρ
ἀνάγκη,
ἔφη |
[1, 9] |
πλουσιωτέρους
ποιεῖν
τῶν
~ἐκ
τοῦ
|
ἀδίκου |
φιλοκερδούντων.
καὶ
γὰρ
οὖν
ἄλλα |
[1, 6] |
σὺ
ὁμολογεῖς,
οὐδὲν
ὑπ?
ἐμοῦ
|
ἀδικούμενος |
ἀποστὰς
εἰς
~Μυσοὺς
κακῶς
ἐποίεις |
[1, 9] |
καὶ
Ἕλληνι
καὶ
~βαρβάρῳ
μηδὲν
|
ἀδικοῦντι |
ἀδεῶς
πορεύεσθαι
ὅπῃ
τις
ἤθελεν, |
[1, 9] |
εἴποι,
ὡς
τοὺς
~κακούργους
καὶ
|
ἀδίκους |
εἴα
καταγελᾶν,
ἀλλὰ
ἀφειδέστατα
πάντων |
[1, 9] |
οὐδένα
ἂν
πώποτε
ἀφείλετο,
ἀλλ?
|
ἀεὶ |
πλείω
προσεδίδου?
ὥστε
~καὶ
ἡδέως |
[1, 8] |
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
Ξενοφῶν
|
Ἀθηναῖος, |
πελάσας
ὡς
συναντῆσαι
ἤρετο
εἴ |
[1, 2] |
καὶ
~ἀγῶνα
ἔθηκε?
τὰ
δὲ
|
ἆθλα |
ἦσαν
στλεγγίδες
χρυσαῖ?
ἐθεώρει
δὲ |
[1, 10] |
διώκοντες,
ἔνθα
δὴ
~βασιλεὺς
μὲν
|
ἁθροίζει |
τε
τοὺς
ἑαυτοῦ
καὶ
συντάττεται, |
[1, 2] |
παντάπασιν
ἐκ
τῆς
χώρας?
καὶ
|
ἁθροίζει |
ὡς
ἐπὶ
τούτους
~τό
τε |
[1, 1] |
ἄλλη
πρόφασις
ἦν
~αὐτῷ
τοῦ
|
ἁθροίζειν |
στράτευμα.
~πρὸς
δὲ
βασιλέα
πέμπων |
[1, 9] |
οἷς
καθήκει
εἰς
Καστωλοῦ
πεδίον
|
~ἁθροίζεσθαι, |
πρῶτον
μὲν
ἐπέδειξεν
αὑτόν,
ὅτι |
[1, 1] |
πάντων
ὅσοι
ἐς
Καστωλοῦ
πεδίον
|
~ἁθροίζονται. |
ἀναβαίνει
οὖν
ὁ
Κῦρος
λαβὼν |
[1, 10] |
οἱ
ἱππεῖς?
οὐ
μὴν
ἔτι
|
~ἁθρόοι |
ἀλλ?
ἄλλοι
ἄλλοθεν?
ἐψιλοῦτο
δ? |
[1, 4] |
δὲ
Ἕλληνες,
εἴ
τις
καὶ
|
~ἀθυμότερος |
ἦν
πρὸς
τὴν
ἀνάβασιν,
ἀκούοντες |
[1, 4] |
οὐκ
εἴων,
οὐδὲ
τὰς
περιστεράς.
|
αἱ |
δὲ
κῶμαι
ἐν
αἷς
~ἐσκήνουν |
[1, 4] |
ὁπλίτας,
ὧν
ἐστρατήγει
παρὰ
~Κύρῳ.
|
αἱ |
δὲ
νῆες
ὥρμουν
παρὰ
τὴν |
[1, 2] |
παραδείσου
ῥεῖ
ὁ
Μαίανδρος
ποταμός?
|
αἱ |
δὲ
πηγαὶ
αὐτοῦ
εἰσιν
ἐκ |
[1, 7] |
χρυσίον
τότε
ἀπέδωκεν,
ἐπεὶ
παρῆλθον
|
αἱ |
~δέκα
ἡμέραι.
ἐπεὶ
δ?
ἐπὶ |
[1, 7] |
μέχρι
τοῦ
Μηδίας
τείχους.
ἔνθα
|
αἱ |
διώρυχες,
ἀπὸ
τοῦ
Τίγρητος
~ποταμοῦ |
[1, 4] |
ἡμέρας
τρεῖς?
καὶ
Κύρῳ
~παρῆσαν
|
αἱ |
ἐκ
Πελοποννήσου
νῆες
τριάκοντα
καὶ |
[1, 1] |
εἰς
τὴν
τροφὴν
τῶν
στρατιωτῶν
|
αἱ |
~Ἑλλησποντιακαὶ
πόλεις
ἑκοῦσαι.
τοῦτο
δ? |
[1, 1] |
~ταῖς
πόλεσι.
καὶ
γὰρ
ἦσαν
|
αἱ |
Ἰωνικαὶ
πόλεις
Τισσαφέρνους
τὸ
ἀρχαῖον |
[1, 5] |
ὄνοι
ἄγριοι,
πολλαὶ
δὲ
στρουθοὶ
|
αἱ |
μεγάλαι?
ἐνῆσαν
~δὲ
καὶ
ὠτίδες |
[1, 2] |
κρεμάσαι
ἐν
τῷ
ἄντρῳ
ὅθεν
|
~αἱ |
πηγαί?
διὰ
δὲ
τοῦτο
ὁ |
[1, 9] |
~τοιγαροῦν
ἐπεὶ
Τισσαφέρνει
ἐπολέμησε,
πᾶσαι
|
αἱ |
πόλεις
ἑκοῦσαι
Κῦρον
~εἵλοντο
ἀντὶ |
[1, 9] |
γὰρ
οὖν
~ἐπίστευον
μὲν
αὐτῷ
|
αἱ |
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον
δ?
οἱ |
[1, 8] |
τις
ἤστραπτε
καὶ
λόγχαι
καὶ
|
αἱ |
τάξεις
καταφανεῖς
ἐγίγνοντο.
καὶ
~ἦσαν |
[1, 8] |
ὁπλῖται
σὺν
ποδήρεσι
~ξυλίναις
ἀσπίσιν.
|
Αἰγύπτιοι |
δ?
οὗτοι
ἐλέγοντο
εἶναι?
ἄλλοι |
[1, 4] |
Λακεδαιμόνιος.
ἡγεῖτο
δ?
αὐταῖς
Ταμὼς
|
Αἰγύπτιος |
ἐξ
Ἐφέσου,
ἔχων
ναῦς
~ἑτέρας |
[1, 9] |
τε
καὶ
ἄρχεσθαι.
ἔνθα
Κῦρος
|
~αἰδημονέστατος |
μὲν
πρῶτον
τῶν
ἡλικιωτῶν
ἐδόκει |
[1, 10] |
τὸ
βασίλειον
σημεῖον
~ὁρᾶν
ἔφασαν
|
αἰετόν |
τινα
χρυσοῦν
ἐπὶ
πέλτῃ
ἐπὶ |
[1, 2] |
καὶ
πελταστὰς
πεντακοσίους,
Δόλοπας
καὶ
|
~Αἰνιᾶνας |
καὶ
Ὀλυνθίους.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς |
[1, 3] |
βουλευσόμεθα.
~ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
οἱ
|
αἱρετοὶ |
ἀγγέλλουσι
τοῖς
στρατιώταις?
τοῖς
δὲ |
[1, 3] |
δὴ
δίκαια
ποιήσω
οὐκ
οἶδα,
|
αἱρήσομαι |
δ?
οὖν
ὑμᾶς
καὶ
σὺν |
[1, 5] |
ποσὶ
~δρόμῳ,
ταῖς
δὲ
πτέρυξιν
|
αἴρουσα, |
ὥσπερ
ἱστίῳ
χρωμένη.
τὰς
δὲ |
[1, 4] |
~ἑτέρας
Κύρου
πέντε
καὶ
εἴκοσιν,
|
αἷς |
ἐπολιόρκει
Μίλητον,
ὅτε
Τισσαφέρνει
φίλη |
[1, 4] |
περιστεράς.
αἱ
δὲ
κῶμαι
ἐν
|
αἷς |
~ἐσκήνουν
Παρυσάτιδος
ἦσαν
εἰς
ζώνην |
[1, 2] |
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν
|
αἷς |
Ξενίας
ὁ
Ἀρκὰς
τὰ
Λύκαια |
[1, 8] |
παραγγεῖλαι
χρῄζοιεν,
~ἡμίσει
ἂν
χρόνῳ
|
αἰσθάνεσθαι |
τὸ
στράτευμα.
καὶ
βασιλεὺς
δὴ |
[1, 9] |
φίλοις
κράτιστος
εἶναι
τούτου
ὅτου
|
αἰσθάνοιτο |
ἕκαστον
~ἐπιθυμοῦντα.
δῶρα
δὲ
πλεῖστα |
[1, 9] |
κινδυνεύειν,
ὅπου
~τις
οἴοιτο
Κῦρον
|
αἰσθήσεσθαι. |
εἴς
γε
μὴν
δικαιοσύνην
εἴ |
[1, 9] |
μὲν
σωφροσύνην
καταμάθοι
ἄν
τις,
|
~αἰσχρὸν |
δ?
οὐδὲν
οὔτ?
ἀκοῦσαι
οὔτ? |
[1, 7] |
ταῦτα
ἀνάσχησθε,
~τὰ
ἄλλα
καὶ
|
αἰσχύνεσθαί |
μοι
δοκῶ
οἵους
ἡμῖν
γνώσεσθε |
[1, 3] |
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ
μὲν
μέγιστον
|
~αἰσχυνόμενος |
ὅτι
σύνοιδα
ἐμαυτῷ
πάντα
ἐψευσμένος |
[1, 1] |
ἔρχεται
πρὸς
τὸν
Κῦρον
καὶ
|
αἰτεῖ |
αὐτὸν
εἰς
~δισχιλίους
ξένους
καὶ |
[1, 3] |
τὴν
εὐήθειαν
τοῦ
τὰ
πλοῖα
|
αἰτεῖν |
~κελεύοντος,
ὥσπερ
πάλιν
τὸν
στόλον |
[1, 3] |
δὲ
μὴ
διδῷ
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
|
αἰτεῖν |
Κῦρον
ὅστις
διὰ
φιλίας
τῆς |
[1, 3] |
δὲ
ὡς
εὔηθες
εἴη
~ἡγεμόνα
|
αἰτεῖν |
παρὰ
τούτου
ᾧ
λυμαινόμεθα
τὴν |
[1, 3] |
~καὶ
συσκευάζεσθαι?
ἐλθόντας
δὲ
Κῦρον
|
αἰτεῖν |
πλοῖα,
ὡς
ἀποπλέοιεν?
ἐὰν
δὲ |
[1, 2] |
ἕτερόν
τινα
τῶν
~ὑπάρχων
δυνάστην,
|
αἰτιασάμενος |
ἐπιβουλεύειν
αὐτῷ.
ἐντεῦθεν
ἐπειρῶντο
~εἰσβάλλειν |
[1, 4] |
γὰρ
ψηφίσωνται
ἕπεσθαι,
ὑμεῖς
δόξετε
|
αἴτιοι |
εἶναι
ἄρξαντες
τοῦ
~διαβαίνειν,
καὶ |
[1, 8] |
δ?
ἑαυτὸν
ἐπισφάξασθαι
~σπασάμενον
τὸν
|
ἀκινάκην? |
εἶχε
γὰρ
χρυσοῦν?
καὶ
στρεπτὸν |
[1, 2] |
~στρεπτὸν
χρυσοῦν
καὶ
ψέλια
καὶ
|
ἀκινάκην |
χρυσοῦν
καὶ
στολὴν
Περσικήν,
καὶ |
[1, 8] |
τραῦμά
φησι.
~παίοντα
δ?
αὐτὸν
|
ἀκοντίζει |
τις
παλτῷ
ὑπὸ
τὸν
ὀφθαλμὸν |
[1, 9] |
πόλεμον
ἔργων,
τοξικῆς
τε
καὶ
|
~ἀκοντίσεως, |
φιλομαθέστατον
εἶναι
καὶ
μελετηρότατον.
ἐπεὶ |
[1, 3] |
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
δ?
ἂν
|
ἄκοντος |
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν
ἀπελθών? |
[1, 3] |
στρατιᾷ.
ὁ
δ?
ἀπεκρίνατο
~ὅτι
|
ἀκούει |
Ἀβροκόμαν
ἐχθρὸν
ἄνδρα
ἐπὶ
τῷ |
[1, 4] |
~ἀθυμότερος
ἦν
πρὸς
τὴν
ἀνάβασιν,
|
ἀκούοντες |
τὴν
Κύρου
ἀρετὴν
ἥδιον
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
~τιμωμένους
ὑπὸ
βασιλέως
καὶ
|
ἀκούουσι, |
καὶ
ἄλλους
ἀτιμαζομένους?
ὥστε
εὐθὺς |
[1, 9] |
τις,
~αἰσχρὸν
δ?
οὐδὲν
οὔτ?
|
ἀκοῦσαι |
οὔτ?
ἰδεῖν
ἔστι.
θεῶνται
δ? |
[1, 3] |
λέγῃ
ἀπαγγεῖλαι
δεῦρο?
ἡμᾶς
~δ?
|
ἀκούσαντας |
πρὸς
ταῦτα
βουλεύεσθαι.
ἔδοξε
ταῦτα, |
[1, 7] |
χρυσοῦν
δώσω.
οἱ
~δὲ
ταῦτα
|
ἀκούσαντες |
αὐτοί
τε
ἦσαν
πολὺ
προθυμότεροι |
[1, 5] |
πρὸς
τὸ
~ἑαυτοῦ
στράτευμα
ἔλεγεν?
|
ἀκούσαντες |
δὲ
οἱ
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
καὶ |
[1, 3] |
ἡμεῖς
ἐκεῖ
πρὸς
ταῦτα
βουλευσόμεθα.
|
~ἀκούσαντες |
δὲ
ταῦτα
οἱ
αἱρετοὶ
ἀγγέλλουσι |
[1, 3] |
ἐκείνου
καὶ
οἱ
~ἄλλοι
ταῦτα
|
ἀκούσαντες |
ὅτι
οὐ
φαίη
παρὰ
βασιλέα |
[1, 4] |
ὅτι
ὡς
φίλοι
τεύξεσθε
Κύρου.
|
~ἀκούσαντες |
ταῦτα
ἐπείθοντο
καὶ
διέβησαν
πρὶν |
[1, 6] |
βασιλεῖ
διαγγεῖλαι.
τῷ
δὲ
Κύρῳ
|
ἀκούσαντι |
ταῦτα
ἐδόκει
ὠφέλιμα
εἶναι,
~καὶ |
[1, 8] |
καὶ
νίκη.
ὁ
δὲ
Κῦρος
|
ἀκούσας, |
~ἀλλὰ
δέχομαί
τε,
ἔφη,
καὶ |
[1, 7] |
δύνασθαι
ἂν
ἀποδοῦναι
ὅσα
ὑπισχνῇ.
|
ἀκούσας |
ταῦτα
~ἔλεξεν
ὁ
Κῦρος?
~ἀλλ? |
[1, 5] |
ἔσονται
τῶν
παρὰ
βασιλεῖ
ὄντων.
|
~ἀκούσας |
ταῦτα
ὁ
Κλέαρχος
ἐν
ἑαυτῷ |
[1, 9] |
ἐγὼ
μέν
γε,
ἐξ
~ὧν
|
ἀκούω, |
οὐδένα
κρίνω
ὑπὸ
πλειόνων
πεφιλῆσθαι |
[1, 8] |
Κλέαρχος
τὸ
μέσον
στῖφος
καὶ
|
~ἀκούων |
Κύρου
ἔξω
ὄντα
τοῦ
Ἑλληνικοῦ |
[1, 2] |
ὅτι
λελοιπὼς
εἴη
Συέννεσις
τὰ
|
ἄκρα, |
ἐπεὶ
ᾔσθετο
ὅτι
τὸ
~Μένωνος |
[1, 3] |
διδῷ,
τί
κωλύει
καὶ
τὰ
|
ἄκρα |
ἡμῖν
κελεύειν
Κῦρον
~προκαταλαβεῖν;
ἐγὼ |
[1, 3] |
πέμψαι
δὲ
καὶ
προκαταληψομένους
τὰ
|
~ἄκρα, |
ὅπως
μὴ
φθάσωσι
μήτε
Κῦρος |
[1, 2] |
τοῦ
Μαρσύου
ποταμοῦ
ὑπὸ
τῇ
|
~ἀκροπόλει? |
ῥεῖ
δὲ
καὶ
οὗτος
διὰ |
[1, 2] |
~πλὴν
ὁπόσοι
ἱκανοὶ
ἦσαν
τὰς
|
ἀκροπόλεις |
φυλάττειν.
ἐκάλεσε
δὲ
καὶ
τοὺς |
[1, 2] |
τὰ
βασίλεια
~καὶ
τὴν
Κελαινῶν
|
ἀκρόπολιν. |
ἐνταῦθα
ἔμεινε
Κῦρος
ἡμέρας
τριάκοντα? |
[1, 6] |
ἐμοὶ
ἔχων
τὴν
ἐν
Σάρδεσιν
|
ἀκρόπολιν, |
καὶ
~ἐγὼ
αὐτὸν
προσπολεμῶν
ἐποίησα |
[1, 2] |
καὶ
Συέννεσις
εἶναι
ἐπὶ
~τῶν
|
ἄκρων |
φυλάττων
τὴν
εἰσβολήν?
διὸ
ἔμεινεν |
[1, 3] |
~φίλον
ὠφελῆσαι
οὔτ?
ἂν
ἐχθρὸν
|
ἀλέξασθαι. |
ὡς
ἐμοῦ
οὖν
ἰόντος
ὅπῃ |
[1, 9] |
τοὺς
εὖ
καὶ
κακῶς
ποιοῦντας
|
ἀλεξόμενος. |
καὶ
γὰρ
οὖν
πλεῖστοι
~δὴ |
[1, 5] |
χώρα?
~οἱ
δὲ
ἐνοικοῦντες
ὄνους
|
ἀλέτας |
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
ὀρύττοντες
καὶ |
[1, 5] |
τῷ
Κύρου
~βαρβαρικῷ,
τὴν
καπίθην
|
ἀλεύρων |
ἢ
ἀλφίτων
τεττάρων
σίγλων.
ὁ |
[1, 10] |
ἦν,
καὶ
τὰς
ἁμάξας
~μεστὸς
|
ἀλεύρων |
καὶ
οἴνου,
ἃς
παρεσκευάσατο
Κῦρος, |
[1, 7] |
μαχεῖται
ταῖς
ἡμέραις?
ἐὰν
δ?
|
ἀληθεύσῃς, |
~ὑπισχνοῦμαί
σοι
δέκα
τάλαντα.
τοῦτο |
[1, 9] |
δικαίως
αὐτῷ
~διεχειρίζετο
καὶ
στρατεύματι
|
ἀληθινῷ |
ἐχρήσατο.
καὶ
γὰρ
στρατηγοὶ
καὶ |
[1, 5] |
διαδεχόμενοι.
τὰ
δὲ
κρέα
τῶν
|
ἁλισκομένων |
ἦν
~παραπλήσια
τοῖς
ἐλαφείοις,
ἁπαλώτερα |
[1, 9] |
ποιοῦντα,
οὐδένα
ἂν
πώποτε
ἀφείλετο,
|
ἀλλ? |
ἀεὶ
πλείω
προσεδίδου?
ὥστε
~καὶ |
[1, 10] |
ἱππεῖς?
οὐ
μὴν
ἔτι
~ἁθρόοι
|
ἀλλ? |
ἄλλοι
ἄλλοθεν?
ἐψιλοῦτο
δ?
ὁ |
[1, 4] |
φρουρούμενα?
ἀλλ?
οὐδὲ
τούτων
στερήσονται,
|
ἀλλ? |
ἀπολήψονται
τῆς
~πρόσθεν
ἕνεκα
περὶ |
[1, 3] |
ἀπελθών?
ὃ
οὐ
δυνατόν
ἐστιν.
|
ἀλλ? |
ἐγώ
φημι
ταῦτα
μὲν
φλυαρίας |
[1, 10] |
οὐ
γὰρ
ᾔδεσαν
αὐτὸν
τεθνηκότα,
|
ἀλλ? |
εἴκαζον
ἢ
διώκοντα
~οἴχεσθαι
ἢ |
[1, 8] |
στῖφος?
καὶ
εὐθὺς
οὐκ
ἠνέσχετο,
|
ἀλλ? |
~εἰπὼν
~τὸν
ἄνδρα
ὁρῶ
ἵετο |
[1, 3] |
ἴδιον
κατεθέμην
ἐμοὶ
οὐδὲ
~καθηδυπάθησα,
|
ἀλλ? |
εἰς
ὑμᾶς
ἐδαπάνων.
καὶ
πρῶτον |
[1, 8] |
δὲ
ἀλλήλοις
μὴ
θεῖν
δρόμῳ,
|
~ἀλλ? |
ἐν
τάξει
ἕπεσθαι.
τὰ
δ? |
[1, 4] |
Ἀβροκόμας
δὲ
οὐ
τοῦτ?
ἐποίησεν,
|
ἀλλ? |
ἐπεὶ
ἤκουσε
Κῦρον
ἐν
~Κιλικίᾳ |
[1, 3] |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
φιλίαν
εἱλόμην,
|
ἀλλ? |
~ἐπεὶ
ὑμεῖς
ἐμοὶ
οὐ
θέλετε |
[1, 7] |
ἀκούσας
ταῦτα
~ἔλεξεν
ὁ
Κῦρος?
|
~ἀλλ? |
ἔστι
μὲν
ἡμῖν,
ὦ
ἄνδρες, |
[1, 5] |
αὐτόν?
Κῦρος
δὲ
οὔπω
ἧκεν,
|
ἀλλ? |
~ἔτι
προσήλαυνε?
τῶν
δὲ
Μένωνος |
[1, 4] |
~ἀπολελοίπασιν
ἡμᾶς
Ξενίας
καὶ
Πασίων.
|
ἀλλ? |
εὖ
γε
μέντοι
ἐπιστάσθων
ὅτι |
[1, 8] |
τοῦ
Κύρου
εὐωνύμου
ἔξω
ἦν)
|
ἀλλ? |
~ὅμως
ὁ
Κλέαρχος
οὐκ
ἤθελεν |
[1, 7] |
πάντες
ὅσοιπερ
διελέγοντο
μὴ
μάχεσθαι,
|
~ἀλλ? |
ὄπισθεν
ἑαυτῶν
τάττεσθαι.
ἐν
δὲ |
[1, 4] |
καὶ
γυναῖκας
ἐν
~Τράλλεσι
φρουρούμενα?
|
ἀλλ? |
οὐδὲ
τούτων
στερήσονται,
ἀλλ?
ἀπολήψονται |
[1, 10] |
οὐκ
ἀνεβίβαζεν
ἐπὶ
τὸν
λόφον,
|
ἀλλ? |
ὑπ?
αὐτὸν
~στήσας
τὸ
στράτευμα |
[1, 7] |
τῇ
ἡμέρᾳ
οὐκ
ἐμαχέσατο
βασιλεύς,
|
~ἀλλ? |
ὑποχωρούντων
φανερὰ
ἦσαν
καὶ
ἵππων |
[1, 9] |
~κακούργους
καὶ
ἀδίκους
εἴα
καταγελᾶν,
|
ἀλλὰ |
ἀφειδέστατα
πάντων
ἐτιμωρεῖτο?
~πολλάκις
δ? |
[1, 3] |
καθεύδειν
οὐδ?
ἀμελεῖν
ἡμῶν
αὐτῶν,
|
ἀλλὰ |
βουλεύεσθαι
ὅ
τι
χρὴ
ποιεῖν |
[1, 8] |
νίκη.
ὁ
δὲ
Κῦρος
ἀκούσας,
|
~ἀλλὰ |
δέχομαί
τε,
ἔφη,
καὶ
τοῦτο |
[1, 10] |
τῇ
πρώτῃ
συνόδῳ
οὐκ
ἔφυγεν,
|
ἀλλὰ |
διήλασε
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
κατὰ |
[1, 10] |
δ?
αὖ
~βάρβαροι
οὐκ
ἐδέχοντο,
|
ἀλλὰ |
ἐκ
πλέονος
ἢ
τὸ
πρόσθεν |
[1, 1] |
ἔτι
ἔσται
~ἐπὶ
τῷ
ἀδελφῷ,
|
ἀλλά, |
ἢν
δύνηται,
βασιλεύσει
ἀντ?
ἐκείνου. |
[1, 4] |
ποιῶ
καὶ
τὰ
χρήματα
ἀποσυλῶ.
|
ἀλλὰ |
ἴτωσαν,
εἰδότες
ὅτι
κακίους
~εἰσὶ |
[1, 10] |
ἀπέθανον?
οὐ
μὴν
ἔφυγόν
γε,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταύτην
ἔσωσαν
~καὶ
τἆλλα, |
[1, 4] |
ταῦτα
οὐκ
ἐπὶ
μάχην
ἰόντων,
|
ἀλλὰ |
καλοῦντος
τοῦ
πατρὸς
Κῦρον.
~ταῦτα |
[1, 4] |
ὥστε
~ἑλεῖν
τὸ
ἐκείνων
πλοῖον?
|
ἀλλὰ |
μὰ
τοὺς
θεοὺς
οὐκ
ἔγωγε |
[1, 7] |
τῶν
φίλων,
ἂν
εὖ
γένηται,
|
ἀλλὰ |
μὴ
οὐκ
ἔχω
~ἱκανοὺς
οἷς |
[1, 9] |
ἢ
τὸ
κατὰ
μῆνα
κέρδος.
|
ἀλλὰ |
μὴν
εἴ
τίς
γέ
τι |
[1, 7] |
ἀπορῶν
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς
ἄγω,
|
ἀλλὰ |
~νομίζων
ἀμείνονας
καὶ
κρείττους
πολλῶν |
[1, 9] |
φθονῶν
τοῖς
φανερῶς
πλουτοῦσιν
ἐφαίνετο,
|
ἀλλὰ |
πειρώμενος
~χρῆσθαι
τοῖς
τῶν
ἀποκρυπτομένων |
[1, 4] |
γένοιτο
πεζῇ
εἰ
μὴ
τότε,
|
ἀλλὰ |
πλοίοις,
ἃ
τότε
Ἀβροκόμας
προϊὼν |
[1, 8] |
ἐψεύσθη
τοῦτο?
οὐ
γὰρ
κραυγῇ
|
ἀλλὰ |
σιγῇ
ὡς
ἁνυστὸν
καὶ
~ἡσυχῇ |
[1, 9] |
~ἄρκτον
ποτὲ
ἐπιφερομένην
οὐκ
ἔτρεσεν,
|
ἀλλὰ |
συμπεσὼν
κατεσπάσθη
ἀπὸ
τοῦ
~ἵππου, |
[1, 8] |
αὐτόν,
οὐδ?
ὣς
ἐξήχθη
διώκειν,
|
ἀλλὰ |
συνεσπειραμένην
~ἔχων
τὴν
τῶν
σὺν |
[1, 6] |
ὡς
μηκέτι
δέῃ
~τοῦτον
φυλάττεσθαι,
|
ἀλλὰ |
σχολὴ
ᾖ
ἡμῖν,
τὸ
κατὰ |
[1, 10] |
μὲν
μετὰ
Ἀριαίου
~οὐκέτι
ἵστανται,
|
ἀλλὰ |
φεύγουσι
διὰ
τοῦ
αὑτῶν
στρατοπέδου |
[1, 6] |
ἱππέας
ὡς
ἂν
δύνηται
πλείστους?
|
ἀλλὰ |
φράσαι
τοῖς
αὑτοῦ
ἱππεῦσιν
~ἐκέλευεν |
[1, 5] |
χόρτος
οὐδὲ
ἄλλο
οὐδὲν
δένδρον,
|
ἀλλὰ |
ψιλὴ
ἦν
ἅπασα
ἡ
χώρα? |
[1, 3] |
ἐκ
τῆς
πατρίδος
τά
τε
|
ἄλλα |
ἐτίμησε
καὶ
~μυρίους
ἔδωκε
δαρεικούς? |
[1, 7] |
ἂν
δὲ
ταῦτα
ἀνάσχησθε,
~τὰ
|
ἄλλα |
καὶ
αἰσχύνεσθαί
μοι
δοκῶ
οἵους |
[1, 10] |
οἱ
~σὺν
αὐτῷ
τά
τε
|
ἄλλα |
πολλὰ
διαρπάζουσι
καὶ
τὴν
Φωκαΐδα |
[1, 9] |
ἀδίκου
φιλοκερδούντων.
καὶ
γὰρ
οὖν
|
ἄλλα |
τε
πολλὰ
δικαίως
αὐτῷ
~διεχειρίζετο |
[1, 9] |
ἔπεμπε
καὶ
ἄρτων
ἡμίσεα
καὶ
|
~ἄλλα |
τοιαῦτα,
ἐπιλέγειν
κελεύων
τὸν
φέροντα? |
[1, 1] |
τοὺς
ἐκπεπτωκότας.
καὶ
αὕτη
αὖ
|
ἄλλη |
πρόφασις
ἦν
~αὐτῷ
τοῦ
ἁθροίζειν |
[1, 9] |
πρὸς
Κῦρον
~ἀπῆλθον,
ἐπειδὴ
πολέμιοι
|
ἀλλήλοις |
ἐγένοντο,
καὶ
οὗτοι
μέντοι
οἱ |
[1, 9] |
ηὗρε
Κύρον
ἀπῆλθον,
ἐπειδὴ
πολέμιοι
|
ἀλλήλοις |
λέως
πολλοὶ
πρὸς
Κῦρον
~ἀπῆλθον, |
[1, 5] |
τι
ποιεῖτε.
εἰ
γάρ
τινα
|
~ἀλλήλοις |
μάχην
συνάψετε,
νομίζετε
ἐν
τῇδε |
[1, 8] |
κράτος
οἱ
Ἕλληνες,
ἐβόων
δὲ
|
ἀλλήλοις |
μὴ
θεῖν
δρόμῳ,
~ἀλλ?
ἐν |
[1, 2] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἐπεὶ
~συνεγένοντο
|
ἀλλήλοις, |
Συέννεσις
μὲν
ἔδωκε
Κύρῳ
χρήματα |
[1, 10] |
ἐγένοντο,
πάντα
ἔσωσαν.
~ἐνταῦθα
διέσχον
|
ἀλλήλων |
βασιλεύς
τε
καὶ
οἱ
Ἕλληνες |
[1, 8] |
στάδια
διειχέτην
τὼ
φάλαγγε
ἀπ?
|
ἀλλήλων |
~ἡνίκα
ἐπαιάνιζόν
τε
οἱ
Ἕλληνες |
[1, 8] |
αὐτῶν
ἅρματα
διαλείποντα
συχνὸν
ἀπ?
|
ἀλλήλων |
τὰ
δὴ
~δρεπανηφόρα
καλούμενα?
εἶχον |
[1, 8] |
ὁ
Κύρου
ὕπαρχος
καὶ
τὸ
|
ἄλλο |
βαρβαρικόν,
~Κῦρος
δὲ
καὶ
ἱππεῖς |
[1, 1] |
πόλεων
ὧν
Τισσαφέρνους
ἐτύγχανεν
ἔχων.
|
~ἄλλο |
δὲ
στράτευμα
αὐτῷ
συνελέγετο
ἐν |
[1, 5] |
πλῆρες?
εἰ
δέ
τι
καὶ
|
ἄλλο |
~ἐνῆν
ὕλης
ἢ
καλάμου,
ἅπαντα |
[1, 5] |
οὐ
γὰρ
ἦν
χόρτος
οὐδὲ
|
ἄλλο |
οὐδὲν
δένδρον,
ἀλλὰ
ψιλὴ
ἦν |
[1, 4] |
διέβαινε?
συνείπετο
δὲ
καὶ
τὸ
|
ἄλλο |
στράτευμα
~αὐτῷ
ἅπαν.
καὶ
τῶν |
[1, 2] |
καὶ
οὐ
δυναμένους
εὑρεῖν
τὸ
|
~ἄλλο |
στράτευμα
οὐδὲ
τὰς
ὁδοὺς
εἶτα |
[1, 6] |
καὶ
χιλὸν
καὶ
εἴ
τι
|
ἄλλο |
χρήσιμον
~ἦν.
Ὀρόντας
δέ,
Πέρσης |
[1, 10] |
μὴν
ἔτι
~ἁθρόοι
ἀλλ?
ἄλλοι
|
ἄλλοθεν? |
ἐψιλοῦτο
δ?
ὁ
λόφος
τῶν |
[1, 10] |
οὐ
μὴν
ἔτι
~ἁθρόοι
ἀλλ?
|
ἄλλοι |
ἄλλοθεν?
ἐψιλοῦτο
δ?
ὁ
λόφος |
[1, 6] |
οὐδεὶς
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον
δὲ
|
ἄλλοι |
ἄλλως?
τάφος
δὲ
~οὐδεὶς
πώποτε |
[1, 4] |
ἄλλος?
ἢν
δὲ
ἀποψηφίσωνται
οἱ
|
ἄλλοι, |
ἄπιμεν
μὲν
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν |
[1, 8] |
Αἰγύπτιοι
δ?
οὗτοι
ἐλέγοντο
εἶναι?
|
ἄλλοι |
δ?
ἱππεῖς,
ἄλλοι
τοξόται.
~πάντες |
[1, 7] |
μυριάδες
~καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
διακόσια.
|
ἄλλοι |
δὲ
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς,
ὧν |
[1, 4] |
δῆλον
εἶναι
ὅ
τι
οἱ
|
ἄλλοι |
Ἕλληνες
ἀποκρινοῦνται
Κύρῳ.
~ἢν
μὲν |
[1, 2] |
οὗτοι
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ
δ?
|
ἄλλοι |
ἐπεὶ
ἧκον,
τήν
τε
πόλιν |
[1, 8] |
~Πρόξενος
δὲ
ἐχόμενος,
οἱ
δ?
|
ἄλλοι |
μετὰ
τοῦτον,
Μένων
δὲ
καὶ |
[1, 5] |
Κλέαρχε
~καὶ
Πρόξενε
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
οἱ
παρόντες
Ἕλληνες,
οὐκ
ἴστε |
[1, 2] |
ἐκείνου,
~τὸ
δὲ
μέσον
οἱ
|
ἄλλοι |
στρατηγοί.
ἐθεώρει
οὖν
ὁ
Κῦρος |
[1, 4] |
δῆλον
εἶναι
τί
ποιήσουσιν
οἱ
|
ἄλλοι |
στρατιῶται,
πότερον
~ἕψονται
Κύρῳ
ἢ |
[1, 3] |
τε
αὐτοῦ
ἐκείνου
καὶ
οἱ
|
~ἄλλοι |
ταῦτα
ἀκούσαντες
ὅτι
οὐ
φαίη |
[1, 8] |
ἐλέγοντο
εἶναι?
ἄλλοι
δ?
ἱππεῖς,
|
ἄλλοι |
τοξόται.
~πάντες
δ?
οὗτοι
κατὰ |
[1, 7] |
ἔδοξε
καὶ
Κύρῳ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἀπεγνωκέναι
τοῦ
μάχεσθαι?
ὥστε
τῇ |
[1, 9] |
κατεστρέφετο
χώρας,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
|
ἄλλοις |
δώροις
ἐτίμα?
ὥστε
~φαίνεσθαι
τοὺς |
[1, 6] |
γε
καὶ
αὐτῷ
καὶ
τοῖς
|
~ἄλλοις |
ἐδόκει
προτιμηθῆναι
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων. |
[1, 7] |
ἦσαν
πολὺ
προθυμότεροι
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐξήγγελλον.
~εἰσῇσαν
δὲ
παρ?
αὐτὸν |
[1, 9] |
τῷ
ἀδελφῷ
καὶ
σὺν
τοῖς
|
ἄλλοις |
παισί,
πάντων
πάντα
~κράτιστος
ἐνομίζετο. |
[1, 8] |
τὰς
χεῖρας
ἔλαβε,
τοῖς
τε
|
ἄλλοις |
πᾶσι
παρήγγελλεν
ἐξοπλίζεσθαι
καὶ
~καθίστασθαι |
[1, 8] |
~σὺν
Πίγρητι
τῷ
ἑρμηνεῖ
καὶ
|
ἄλλοις |
τρισὶν
ἢ
τέτταρσι
τῷ
Κλεάρχῳ |
[1, 10] |
πέμπει
Λύκιον
τὸν
Συρακόσιον
καὶ
|
ἄλλον |
ἐπὶ
τὸν
λόφον
καὶ
~κελεύει |
[1, 3] |
ἄλλος
μάλιστα
ἀνθρώπων.
~μετὰ
τοῦτον
|
ἄλλος |
ἀνέστη,
ἐπιδεικνὺς
μὲν
τὴν
εὐήθειαν |
[1, 10] |
ὅτι
οὐδαμοῦ
Κῦρος
φαίνοιτο
οὐδ?
|
ἄλλος |
ἀπ?
~αὐτοῦ
οὐδεὶς
παρῄει?
οὐ |
[1, 5] |
καὶ
οὗτος
μὲν
αὐτοῦ
ἥμαρτεν?
|
ἄλλος |
δὲ
λίθῳ
καὶ
ἄλλος,
~εἶτα |
[1, 8] |
οὐδὲ
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν,
οὐδ?
|
ἄλλος |
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταύτῃ |
[1, 5] |
ἥμαρτεν?
ἄλλος
δὲ
λίθῳ
καὶ
|
ἄλλος, |
~εἶτα
πολλοί,
κραυγῆς
γενομένης.
ὁ |
[1, 4] |
~ἐπίσταται
δ?
εἴ
τις
καὶ
|
ἄλλος? |
ἢν
δὲ
ἀποψηφίσωνται
οἱ
ἄλλοι, |
[1, 3] |
ἄρχεσθαι
ἐπίσταμαι
ὥς
τις
καὶ
|
ἄλλος |
μάλιστα
ἀνθρώπων.
~μετὰ
τοῦτον
ἄλλος |
[1, 5] |
μὴ
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα
ἤ
τινος
|
ἄλλου |
ἀναγκαίου
ἐκαθέζετο,
νομίζων,
ὅσῳ
θᾶττον |
[1, 4] |
φρούρια
καὶ
~εἰς
λοχαγίας,
καὶ
|
ἄλλου |
οὗτινος
ἂν
δέησθε
οἶδα
ὅτι |
[1, 4] |
ἐπείθοντο
καὶ
διέβησαν
πρὶν
τοὺς
|
ἄλλους |
ἀποκρίνασθαι.
Κῦρος
δ?
~ἐπεὶ
ᾔσθετο |
[1, 9] |
ὑπὸ
βασιλέως
καὶ
ἀκούουσι,
καὶ
|
ἄλλους |
ἀτιμαζομένους?
ὥστε
εὐθὺς
~παῖδες
ὄντες |
[1, 8] |
καθίστατο
λέγεται
δὲ
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
Πέρσας
~ψιλαῖς
ταῖς
κεφαλαῖς
ἐν |
[1, 2] |
ξενικοῦ,
ἥκειν
παραγγέλλει
λαβόντα
τοὺς
|
ἄλλους |
~πλὴν
ὁπόσοι
ἱκανοὶ
ἦσαν
τὰς |
[1, 6] |
τῇ
γνώμῃ
ἔφη
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
προσθέσθαι.
μετὰ
~ταῦτα,
ἔφη,
κελεύοντος |
[1, 3] |
τὴν
~Ἑλλάδα
στρατηγοὺς
μὲν
ἑλέσθαι
|
ἄλλους |
ὡς
τάχιστα,
εἰ
μὴ
βούλεται |
[1, 7] |
οἵ
τε
στρατηγοὶ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
τινὲς
ἀξιοῦντες
~εἰδέναι
τί |
[1, 2] |
αὐτόν.
Κῦρος
δὲ
μετὰ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐξελαύνει
διὰ
~Καππαδοκίας
σταθμοὺς
τέτταρας |
[1, 4] |
τὸ
αὑτοῦ
στράτευμα
χωρὶς
τῶν
|
ἄλλων |
καὶ
ἔλεξε
τάδε.
~ἄνδρες,
ἐάν |
[1, 4] |
οὔτε
κινδυνεύσαντες
οὔτε
πονήσαντες
τῶν
|
ἄλλων |
πλέον
~προτιμήσεσθε
στρατιωτῶν
ὑπὸ
Κύρου. |
[1, 7] |
ἀντὶ
ὧν
ἔχω
πάντων
καὶ
|
~ἄλλων |
πολλαπλασίων.
ὅπως
δὲ
καὶ
εἰδῆτε |
[1, 3] |
τοὺς
προσελθόντας
αὐτῷ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
~τὸν
βουλόμενον,
ἔλεξε
τοιάδε.
~ἄνδρες |
[1, 10] |
ἐγένετο.
καταλαμβάνουσι
δὲ
τῶν
τε
|
ἄλλων |
~χρημάτων
τὰ
πλεῖστα
διηρπασμένα
καὶ |
[1, 6] |
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον
δὲ
ἄλλοι
|
ἄλλως? |
τάφος
δὲ
~οὐδεὶς
πώποτε
αὐτοῦ |
[1, 5] |
~βαρβαρικῷ,
τὴν
καπίθην
ἀλεύρων
ἢ
|
ἀλφίτων |
τεττάρων
σίγλων.
ὁ
δὲ
σίγλος |
[1, 4] |
ληφθῆναι,
οἱ
δ?
ᾤκτιρον
εἰ
|
ἁλώσοιντο. |
~Κῦρος
δὲ
συγκαλέσας
τοὺς
στρατηγοὺς |
[1, 2] |
~ὀκτακοσίους
καὶ
τοξότας
Κρῆτας
διακοσίους.
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
Σῶσις
παρῆν
ὁ |
[1, 8] |
ὑπολειπόμενον
ἤρξατο
δρόμῳ
θεῖν?
καὶ
|
~ἅμα |
ἐφθέγξαντο
πάντες
οἷον
τῷ
Ἐνυαλίῳ |
[1, 10] |
θέμενοι
τὰ
ὅπλα
~ἀνεπαύοντο?
καὶ
|
ἅμα |
μὲν
ἐθαύμαζον
ὅτι
οὐδαμοῦ
Κῦρος |
[1, 7] |
διέταξε.
μετὰ
δὲ
~τὴν
ἐξέτασιν
|
ἅμα |
τῇ
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ
ἥκοντες
αὐτόμολοι |
[1, 10] |
δ?
αὗται
τετρακόσιαι,
ὡς
~ἐλέγοντο,
|
ἅμαξαι) |
καὶ
ταύτας
τότε
οἱ
σὺν |
[1, 5] |
στενοχωρίας
καὶ
πηλοῦ
φανέντος
ταῖς
|
ἁμάξαις |
δυσπορεύτου
ἐπέστη
ὁ
Κῦρος
~σὺν |
[1, 5] |
Πέρσας
τοὺς
~κρατίστους
συνεπισπεῦσαι
τὰς
|
ἁμάξας. |
ἔνθα
δὴ
μέρος
τι
τῆς |
[1, 5] |
τοῦ
βαρβαρικοῦ
στρατοῦ
συνεκβιβάζειν
τὰς
|
ἁμάξας. |
ἐπεὶ
δ?
ἐδόκουν
~αὐτῷ
σχολαίως |
[1, 10] |
ἢ
ποτὸν
ἦν,
καὶ
τὰς
|
ἁμάξας |
~μεστὸς
ἀλεύρων
καὶ
οἴνου,
ἃς |
[1, 5] |
ἂν
ᾤετο
μετεώρους
ἐξεκόμισαν
τὰς
|
ἁμάξας. |
τὸ
δὲ
~σύμπαν
δῆλος
ἦν |
[1, 2] |
ἡ
δὲ
εἰσβολὴ
ἦν
ὁδὸς
|
ἁμαξιτὸς |
ὀρθία
ἰσχυρῶς
καὶ
~ἀμήχανος
εἰσελθεῖν |
[1, 7] |
ὅπλων
τοῖς
στρατιώταις
πολλὰ
ἐπὶ
|
~ἁμαξῶν |
ἤγοντο
καὶ
ὑποζυγίων.
~καὶ
ἤδη |
[1, 7] |
παῖς,
ἐμὸς
δὲ
ἀδελφός,
~οὐκ
|
ἀμαχεὶ |
ταῦτ?
ἐγὼ
λήψομαι.
ἐνταῦθα
δὴ |
[1, 7] |
συμμάχους
ὑμᾶς
ἄγω,
ἀλλὰ
~νομίζων
|
ἀμείνονας |
καὶ
κρείττους
πολλῶν
βαρβάρων
ὑμᾶς |
[1, 3] |
ὥρα
~εἶναι
ἡμῖν
καθεύδειν
οὐδ?
|
ἀμελεῖν |
ἡμῶν
αὐτῶν,
ἀλλὰ
βουλεύεσθαι
ὅ |
[1, 2] |
ὁδὸς
ἁμαξιτὸς
ὀρθία
ἰσχυρῶς
καὶ
|
~ἀμήχανος |
εἰσελθεῖν
στρατεύματι,
εἴ
τις
ἐκώλυεν. |
[1, 2] |
καὶ
δένδρων
παντοδαπῶν
σύμπλεων
καὶ
|
ἀμπέλων? |
πολὺ
δὲ
καὶ
σήσαμον
~καὶ |
[1, 7] |
~ἐνταῦθα
Κῦρος
Σιλανὸν
καλέσας
τὸν
|
Ἀμπρακιώτην |
μάντιν
ἔδωκεν
αὐτῷ
δαρεικοὺς
~τρισχιλίους, |
[1, 8] |
διώκειν
ὁρμήσαντες,
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι
|
~ἀμφ? |
αὐτὸν
κατελείφθησαν,
σχεδὸν
οἱ
ὁμοτράπεζοι |
[1, 8] |
ἤδη
~ὡς
βασιλεὺς
ὑπὸ
τῶν
|
ἀμφ? |
αὐτόν,
οὐδ?
ὣς
ἐξήχθη
διώκειν, |
[1, 8] |
βασιλεὺς
καὶ
Κῦρος
καὶ
οἱ
|
ἀμφ? |
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
ὁπόσοι
μὲν |
[1, 8] |
ὢν
καθορᾷ
βασιλέα
καὶ
τὸ
|
ἀμφ? |
ἐκεῖνον
στῖφος?
καὶ
εὐθὺς
οὐκ |
[1, 8] |
ὑποζυγίων.
~καὶ
ἤδη
τε
ἦν
|
ἀμφὶ |
ἀγορὰν
πλήθουσαν
καὶ
πλησίον
ἦν |
[1, 8] |
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
ὁπόσοι
μὲν
τῶν
|
~ἀμφὶ |
βασιλέα
ἀπέθνῃσκον
Κτησίας
λέγει?
παρ? |
[1, 10] |
ἡ
νεωτέρα
~ληφθεῖσα
ὑπὸ
τῶν
|
ἀμφὶ |
βασιλέα
ἐκφεύγει
γυμνὴ
πρὸς
τῶν |
[1, 10] |
ἦν,
ἐφ?
οὗ
ἀνεστράφησαν
οἱ
|
ἀμφὶ |
βασιλέα,
πεζοὶ
μὲν
οὐκέτι,
τῶν |
[1, 10] |
~ἔδοξεν
αὐτοῖς
ἀπιέναι?
καὶ
ἀφικνοῦνται
|
ἀμφὶ |
δορπηστὸν
ἐπὶ
τὰς
σκηνάς.
~ταύτης |
[1, 8] |
ἡνίκα
Πατηγύας,
ἀνὴρ
Πέρσης
τῶν
|
ἀμφὶ |
Κῦρον
χρηστός,
προφαίνεται
~ἐλαύνων
ἀνὰ |
[1, 2] |
οὗτος
καὶ
ὁ
Σωκράτης
τῶν
|
ἀμφὶ |
Μίλητον
~στρατευομένων.
οὗτοι
μὲν
εἰς |
[1, 7] |
δέκα
μυριάδες
καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
|
~ἀμφὶ |
τὰ
εἴκοσι.
τῶν
δὲ
πολεμίων |
[1, 1] |
Τισσαφέρνει
δ?
ἐνόμιζε
πολεμοῦντα
αὐτὸν
|
ἀμφὶ |
τὰ
~στρατεύματα
δαπανᾶν?
ὥστε
οὐδὲν |
[1, 2] |
μὲν
μύριοι
χίλιοι,
πελτασταὶ
δὲ
|
ἀμφὶ |
τοὺς
δισχιλίους.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς |
[1, 5] |
ἦν
ἐν
τῇ
χώρᾳ
πλεῖστον.
|
~ἀμφιλεξάντων |
δέ
τι
ἐνταῦθα
τῶν
τε |
[1, 10] |
καὶ
ἠκόντιζον
αὐτούς?
Ἐπισθένης
δὲ
|
Ἀμφιπολίτης |
ἦρχε
τῶν
~πελταστῶν
καὶ
ἐλέγετο |
[1, 5] |
ἐν
ἑαυτῷ
ἐγένετο?
καὶ
παυσάμενοι
|
ἀμφότεροι |
κατὰ
~χώραν
ἔθεντο
τὰ
ὅπλα. |
[1, 4] |
ἠλίβατοι?
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
τείχεσιν
|
ἀμφοτέροις |
~ἐφειστήκεσαν
πύλαι.
ταύτης
ἕνεκα
τῆς |
[1, 1] |
τοῦ
βίου,
~ἐβούλετο
τὼ
παῖδε
|
ἀμφοτέρω |
παρεῖναι.
~ὁ
μὲν
οὖν
πρεσβύτερος |
[1, 10] |
πρὸς
τὸ
κέρας
καὶ
περιπτύξαντες
|
ἀμφοτέρωθεν |
αὐτοὺς
~κατακόψειαν?
καὶ
ἐδόκει
αὐτοῖς |
[1, 5] |
εὐθὺς
~οὖν
εἰς
τὸ
μέσον
|
ἀμφοτέρων |
ἄγων
ἔθετο
τὰ
ὅπλα
καὶ |
[1, 6] |
γενοίμην,
ὦ
Κῦρε,
σοί
γ?
|
ἄν |
ποτε
ἔτι
δόξαιμι.
πρὸς
ταῦτα |
[1, 9] |
ἐπεδείκνυτο
καὶ
ἔλεγεν
ὅτι
οὐκ
|
ἄν |
~ποτε
προοῖτο,
ἐπεὶ
ἅπαξ
φίλος |
[1, 9] |
ἔνθα
πολλὴν
μὲν
σωφροσύνην
καταμάθοι
|
ἄν |
τις,
~αἰσχρὸν
δ?
οὐδὲν
οὔτ? |
[1, 9] |
οὐ
μὲν
δὴ
οὐδὲ
τοῦτ?
|
ἄν |
τις
εἴποι,
ὡς
τοὺς
~κακούργους |
[1, 5] |
ἱστίῳ
χρωμένη.
τὰς
δὲ
ὠτίδας
|
ἄν |
τις
ταχὺ
~ἀνιστῇ
ἔστι
λαμβάνειν? |
[1, 3] |
οὐκ
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
δ?
|
ἂν |
ἄκοντος
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν |
[1, 7] |
ἴστε
ὅτι
τὴν
ἐλευθερίαν
ἑλοίμην
|
ἂν |
ἀντὶ
ὧν
ἔχω
πάντων
καὶ |
[1, 3] |
πρόθυμοι
ἑποίμεθα
καὶ
~ἀπιόντες
ἀσφαλῶς
|
ἂν |
ἀπίοιμεν?
ὅ
τι
δ?
ἂν |
[1, 7] |
~μεμνῇό
τε
καὶ
βούλοιο
δύνασθαι
|
ἂν |
ἀποδοῦναι
ὅσα
ὑπισχνῇ.
ἀκούσας
ταῦτα |
[1, 1] |
καταλῦσαι
πρὸς
τοὺς
ἀντιστασιώτας
πρὶν
|
ἂν |
αὐτῷ
~συμβουλεύσηται.
οὕτω
δὲ
αὖ |
[1, 6] |
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος?
~ἔτι
οὖν
|
ἂν |
γένοιο
τῷ
ἐμῷ
ἀδελφῷ
πολέμιος, |
[1, 7] |
τοιούτῳ
εἶναι
τοῦ
~κινδύνου
προσιόντος,
|
ἂν |
δὲ
εὖ
γένηταί
τι,
οὐ |
[1, 7] |
πολὺ
καὶ
κραυγῇ
πολλῇ
ἐπίασιν?
|
ἂν |
δὲ
ταῦτα
ἀνάσχησθε,
~τὰ
ἄλλα |
[1, 3] |
καὶ
σὺν
~ὑμῖν
ὅ
τι
|
ἂν |
δέῃ
πείσομαι.
καὶ
οὔποτε
ἐρεῖ |
[1, 3] |
ὑμῖν
ἕψομαι
καὶ
ὅ
τι
|
ἂν |
δέῃ
πείσομαι.
~νομίζω
γὰρ
ὑμᾶς |
[1, 4] |
~εἰς
λοχαγίας,
καὶ
ἄλλου
οὗτινος
|
ἂν |
δέησθε
οἶδα
ὅτι
ὡς
φίλοι |
[1, 5] |
ἔτυχεν
ἕκαστος
ἑστηκώς,
ἵεντο
ὥσπερ
|
ἂν |
~δράμοι
τις
ἐπὶ
νίκῃ
καὶ |
[1, 9] |
τὸ
μὲν
ἑαυτοῦ
σῶμα
οὐκ
|
ἂν |
δύναιτο
τούτοις
πᾶσι
κοσμηθῆναι,
φίλους |
[1, 6] |
~ὅτι
ἥξοι
ἔχων
ἱππέας
ὡς
|
ἂν |
δύνηται
πλείστους?
ἀλλὰ
φράσαι
τοῖς |
[1, 3] |
~προκαταλαβεῖν;
ἐγὼ
γὰρ
ὀκνοίην
μὲν
|
ἂν |
εἰς
τὰ
πλοῖα
ἐμβαίνειν
ἃ |
[1, 3] |
ὡς
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
ὃν
|
ἂν |
ἕλησθε
πείσομαι
ᾗ
δυνατὸν
~μάλιστα, |
[1, 6] |
ἐνεδρεύσας
ἢ
ζῶντας
πολλοὺς
αὐτῶν
|
ἂν |
ἕλοι
καὶ
κωλύσειε
~τοῦ
καίειν |
[1, 6] |
τοὺς
προκατακαίοντας
~ἱππέας
ἢ
κατακαίνοι
|
ἂν |
ἐνεδρεύσας
ἢ
ζῶντας
πολλοὺς
αὐτῶν |
[1, 7] |
τι
δῶ
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων,
|
ἂν |
εὖ
γένηται,
ἀλλὰ
μὴ
οὐκ |
[1, 3] |
οὔτ?
ἂν
~φίλον
ὠφελῆσαι
οὔτ?
|
ἂν |
ἐχθρὸν
ἀλέξασθαι.
ὡς
ἐμοῦ
οὖν |
[1, 3] |
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος
ὢν
οὐκ
|
ἂν |
ἱκανὸς
οἶμαι
εἶναι
οὔτ?
ἂν |
[1, 3] |
ὡς
ἐμοῦ
οὖν
ἰόντος
ὅπῃ
|
ἂν |
καὶ
ὑμεῖς
οὕτω
~τὴν
γνώμην |
[1, 4] |
καὶ
τὸν
μισθὸν
ἐντελῆ
μέχρι
|
ἂν |
~καταστήσῃ
τοὺς
Ἕλληνας
εἰς
Ἰωνίαν |
[1, 3] |
καὶ
τῷ
ἡγεμόνι
~πιστεύσομεν
ὃν
|
ἂν |
Κῦρος
διδῷ,
τί
κωλύει
καὶ |
[1, 3] |
συμμάχους,
καὶ
σὺν
ὑμῖν
μὲν
|
~ἂν |
οἶμαι
εἶναι
τίμιος
ὅπου
ἂν |
[1, 9] |
ἐγένετο,
σπεισαμένου
Κύρου
ἐπίστευε
μηδὲν
|
ἂν |
παρὰ
τὰς
σπονδὰς
παθεῖν.
~τοιγαροῦν |
[1, 4] |
~οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ
ἕως
μὲν
|
ἂν |
παρῇ
τις
χρῶμαι,
ἐπειδὰν
δὲ |
[1, 3] |
ᾖ,
χαλεπώτατος
δ?
ἐχθρὸς
ᾧ
|
ἂν |
πολέμιος
ᾖ,
ἔχει
δὲ
~δύναμιν |
[1, 3] |
ἂν
ἀπίοιμεν?
ὅ
τι
δ?
|
ἂν |
πρὸς
ταῦτα
λέγῃ
ἀπαγγεῖλαι
δεῦρο? |
[1, 9] |
χώρας
καὶ
~προσόδους
ποιοῦντα,
οὐδένα
|
ἂν |
πώποτε
ἀφείλετο,
ἀλλ?
ἀεὶ
πλείω |
[1, 7] |
τῶν
Ἑλλήνων
συνεβουλεύετό
τε
πῶς
|
ἂν |
τὴν
μάχην
ποιοῖτο
~καὶ
αὐτὸς |
[1, 9] |
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες
ἀγαθοὶ
ἀξιωτέρας
|
ἂν |
τιμῆς
τυγχάνειν
ἢ
~παρὰ
βασιλεῖ. |
[1, 3] |
ταῖς
τριήρεσι
καταδύσῃ,
φοβοίμην
δ?
|
ἂν |
τῷ
ἡγεμόνι
ὃν
δοίη
ἕπεσθαι, |
[1, 1] |
μηνῶν
μισθόν,
ὡς
οὕτως
περιγενόμενος
|
ἂν |
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν.
ὁ
δὲ
Κῦρος |
[1, 3] |
ἀφιέναι?
οὕτω
γὰρ
καὶ
ἑπόμενοι
|
ἂν |
φίλοι
αὐτῷ
καὶ
πρόθυμοι
ἑποίμεθα |
[1, 3] |
ἂν
ἱκανὸς
οἶμαι
εἶναι
οὔτ?
|
ἂν |
~φίλον
ὠφελῆσαι
οὔτ?
ἂν
ἐχθρὸν |
[1, 3] |
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν
ἄξιος
ᾧ
|
ἂν |
φίλος
ᾖ,
χαλεπώτατος
δ?
ἐχθρὸς |
[1, 8] |
εἴ
τι
παραγγεῖλαι
χρῄζοιεν,
~ἡμίσει
|
ἂν |
χρόνῳ
αἰσθάνεσθαι
τὸ
στράτευμα.
καὶ |
[1, 3] |
~ἂν
οἶμαι
εἶναι
τίμιος
ὅπου
|
ἂν |
ὦ,
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος
ὢν |
[1, 5] |
~πηλὸν
θᾶττον
ἢ
ὥς
τις
|
ἂν |
ᾤετο
μετεώρους
ἐξεκόμισαν
τὰς
ἁμάξας. |
[1, 8] |
ἀμφὶ
Κῦρον
χρηστός,
προφαίνεται
~ἐλαύνων
|
ἀνὰ |
κράτος
ἱδροῦντι
τῷ
ἵππῳ,
καὶ |
[1, 10] |
καὶ
ἰδὼν
ἀπαγγέλλει
ὅτι
φεύγουσιν
|
ἀνὰ |
κράτος.
σχεδὸν
δ?
ὅτε
~ταῦτα |
[1, 1] |
ὅσοι
ἐς
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζονται.
|
ἀναβαίνει |
οὖν
ὁ
Κῦρος
λαβὼν
Τισσαφέρνην |
[1, 8] |
ἅρματος
τὸν
θώρακα
ἐνεδύετο
καὶ
|
ἀναβὰς |
ἐπὶ
τὸν
ἵππον
τὰ
~παλτὰ |
[1, 4] |
ὥσπερ
τοῖς
προτέροις
μετὰ
Κύρου
|
ἀναβᾶσι |
παρὰ
τὸν
πατέρα
~τοῦ
Κύρου, |
[1, 4] |
καὶ
~ἀθυμότερος
ἦν
πρὸς
τὴν
|
ἀνάβασιν, |
ἀκούοντες
τὴν
Κύρου
ἀρετὴν
ἥδιον |
[1, 0] |
~Ξενοφώντος
Κύρου
|
Ἀνάβασις. |
~Βιβλίον
Α.
~Δαρείου
καὶ
Παρυσάτιδος |
[1, 5] |
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα
ἤ
τινος
ἄλλου
|
ἀναγκαίου |
ἐκαθέζετο,
νομίζων,
ὅσῳ
θᾶττον
ἔλθοι, |
[1, 3] |
δὲ
ὑμεῖς
οὐ
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι,
|
~ἀνάγκη |
δή
μοι
ἢ
ὑμᾶς
προδόντα |
[1, 6] |
ἐμὲ
ἄδικος
γεγενῆσθαι;
~ἦ
γὰρ
|
ἀνάγκη, |
ἔφη
Ὀρόντας.
ἐκ
τούτου
πάλιν |
[1, 6] |
~ὁ
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν.
|
ἀναγνοὺς |
δὲ
αὐτὴν
ὁ
Κῦρος
συλλαμβάνει |
[1, 10] |
~εὐωνύμου
κέρατος
ταύτῃ
καὶ
ἀπῆγεν,
|
ἀναλαβὼν |
καὶ
τοὺς
ἐν
τῇ
μάχῃ |
[1, 5] |
~πολυτελεῖς
χιτῶνας
καὶ
τὰς
ποικίλας
|
ἀναξυρίδας, |
ἔνιοι
δὲ
καὶ
στρεπτοὺς
περὶ |
[1, 4] |
~λέγειν
ταῦτα
τοῖς
στρατιώταις
καὶ
|
ἀναπείθειν |
ἕπεσθαι.
οἱ
δὲ
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν |
[1, 10] |
αὐτοὺς
~κατακόψειαν?
καὶ
ἐδόκει
αὐτοῖς
|
ἀναπτύσσειν |
τὸ
κέρας
καὶ
ποιήσασθαι
ὄπισθεν |
[1, 10] |
τῶν
Ἑλλήνων?
ἦσαν
δὲ
καὶ
|
ἀνάριστοι? |
πρὶν
γὰρ
δὴ
καταλῦσαι
τὸ |
[1, 6] |
τὸν
Ὀρόνταν
ἐπὶ
θανάτῳ
ἅπαντες
|
~ἀναστάντες |
καὶ
οἱ
συγγενεῖς?
εἶτα
δ? |
[1, 10] |
~ἔχων
ἀπηλλάγη,
πάλιν
μὲν
οὐκ
|
ἀναστρέφει, |
εἰς
δὲ
τὸ
στρατόπεδον
ἀφικόμενος |
[1, 4] |
ἤκουσε
Κῦρον
ἐν
~Κιλικίᾳ
ὄντα,
|
ἀναστρέψας |
ἐκ
Φοινίκης
παρὰ
βασιλέα
ἀπήλαυνεν, |
[1, 7] |
πολλῇ
ἐπίασιν?
ἂν
δὲ
ταῦτα
|
ἀνάσχησθε, |
~τὰ
ἄλλα
καὶ
αἰσχύνεσθαί
μοι |
[1, 10] |
χρυσοῦν
ἐπὶ
πέλτῃ
ἐπὶ
ξύλου
|
ἀνατεταμένον. |
ἐπεὶ
~δὲ
καὶ
ἐνταῦθ?
ἐχώρουν |
[1, 7] |
αὑτοῦ,
τὸ
δὲ
~πολὺ
αὐτῷ
|
ἀνατεταραγμένον |
ἐπορεύετο
καὶ
τῶν
ὅπλων
τοῖς |
[1, 3] |
ἀπεκρίνατο
~ὅτι
ἀκούει
Ἀβροκόμαν
ἐχθρὸν
|
ἄνδρα |
ἐπὶ
τῷ
Εὐφράτῃ
ποταμῷ
εἶναι, |
[1, 8] |
οὐκ
ἠνέσχετο,
ἀλλ?
~εἰπὼν
~τὸν
|
ἄνδρα |
ὁρῶ
ἵετο
ἐπ?
αὐτὸν
καὶ |
[1, 2] |
τρεῖς?
ἐν
ᾧ
Κῦρος
~ἀπέκτεινεν
|
ἄνδρα |
Πέρσην
Μεγαφέρνην,
φοινικιστὴν
βασίλειον,
καὶ |
[1, 6] |
εἶπε
τάδε.
~συμβουλεύω
ἐγὼ
τὸν
|
ἄνδρα |
τοῦτον
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
ὡς
τάχιστα, |
[1, 2] |
μηκέτι
διαρπάζεσθαι?
τὰ
δὲ
ἡρπασμένα
|
ἀνδράποδα, |
ἤν
που
ἐντυγχάνωσιν,
~ἀπολαμβάνειν.
~ἐνταῦθα |
[1, 3] |
φλυαρίας
εἶναι?
~δοκεῖ
δέ
μοι
|
ἄνδρας |
ἐλθόντας
πρὸς
Κῦρον
οἵτινες
ἐπιτήδειοι |
[1, 3] |
ταῦτα
βουλεύεσθαι.
ἔδοξε
ταῦτα,
καὶ
|
ἄνδρας |
ἑλόμενοι
~σὺν
Κλεάρχῳ
πέμπουσιν
οἳ |
[1, 1] |
ξένους
ὄντας
καὶ
τούτους,
ἐκέλευσεν
|
ἄνδρας |
λαβόντας
ἐλθεῖν
~ὅτι
πλείστους,
ὡς |
[1, 1] |
Βοιώτιον
ξένον
ὄντα
ἐκέλευσε
λαβόντα
|
ἄνδρας |
~ὅτι
πλείστους
παραγενέσθαι,
ὡς
ἐς |
[1, 1] |
παρήγγειλε
τοῖς
φρουράρχοις
ἑκάστοις
λαμβάνειν
|
ἄνδρας |
~Πελοποννησίους
ὅτι
πλείστους
καὶ
βελτίστους, |
[1, 7] |
τοῦτο
~προσέλαβον.
ὅπως
οὖν
ἔσεσθε
|
ἄνδρες |
ἄξιοι
τῆς
ἐλευθερίας
ἧς
κέκτησθε |
[1, 7] |
~ἀλλ?
ἔστι
μὲν
ἡμῖν,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ἀρχὴ
πατρᾐα
πρὸς
μὲν
μεσημβρίαν |
[1, 4] |
τῶν
ἄλλων
καὶ
ἔλεξε
τάδε.
|
~ἄνδρες, |
ἐάν
μοι
πεισθῆτε,
οὔτε
κινδυνεύσαντες |
[1, 7] |
αὐτὸς
παρῄνει
θαρρύνων
τοιάδε.
~ὦ
|
ἄνδρες |
Ἕλληνες,
οὐκ
ἀνθρώπων
ἀπορῶν
βαρβάρων |
[1, 4] |
Γλοῦν
εἶπεν?
~ἐγὼ
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ἤδη
ὑμᾶς
ἐπαινῶ?
ὅπως
δὲ |
[1, 9] |
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον
δ?
οἱ
|
ἄνδρες? |
καὶ
εἴ
τις
~πολέμιος
ἐγένετο, |
[1, 3] |
ἐσιώπων?
εἶτα
δὲ
~ἔλεξε
τοιάδε.
|
~ἄνδρες |
στρατιῶται,
μὴ
θαυμάζετε
ὅτι
χαλεπῶς |
[1, 3] |
ἄλλων
~τὸν
βουλόμενον,
ἔλεξε
τοιάδε.
|
~ἄνδρες |
στρατιῶται,
τὰ
μὲν
δὴ
Κύρου |
[1, 6] |
τοῦ
λόγου
ὧδε.
~παρεκάλεσα
ὑμᾶς,
|
ἄνδρες |
φίλοι,
ὅπως
σὺν
ὑμῖν
βουλευόμενος |
[1, 4] |
Κύρῳ
ἀπήγγελλον?
ὁ
δ?
ὑπέσχετο
|
ἀνδρὶ |
ἑκάστῳ
δώσειν
~πέντε
ἀργυρίου
μνᾶς, |
[1, 9] |
δὲ
~καλῶς
κεκοσμημένους
μέγιστον
κόσμον
|
ἀνδρὶ |
νομίζοι.
καὶ
τὸ
μὲν
τὰ |
[1, 3] |
οὐ
ποιητέον?
ὡς
δὲ
τῷ
|
ἀνδρὶ |
ὃν
ἂν
ἕλησθε
πείσομαι
ᾗ |
[1, 9] |
πλεῖστοι
~δὴ
αὐτῷ
ἑνί
γε
|
ἀνδρὶ |
τῶν
ἐφ?
ἡμῶν
ἐπεθύμησαν
καὶ |
[1, 6] |
ταύτην
τὴν
ἐπιστολὴν
δίδωσι
πιστῷ
|
ἀνδρί, |
ὡς
ᾤετο?
~ὁ
δὲ
λαβὼν |
[1, 7] |
χώρᾳ
ὄντας
~ἀνθρώπους.
ὑμῶν
δὲ
|
ἀνδρῶν |
ὄντων
καὶ
εὖ
τῶν
ἐμῶν |
[1, 2] |
αὐτοῦ
~Κύρου.
Κῦρος
δ?
οὖν
|
ἀνέβη |
ἐπὶ
τὰ
ὄρη
οὐδενὸς
κωλύοντος, |
[1, 1] |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἔχων
~ὁπλίτας
|
ἀνέβη |
τριακοσίους,
ἄρχοντα
δὲ
αὐτῶν
Ξενίαν |
[1, 10] |
~ἀπεχώρησαν.
ὁ
οὖν
Κλέαρχος
οὐκ
|
ἀνεβίβαζεν |
ἐπὶ
τὸν
λόφον,
ἀλλ?
ὑπ? |
[1, 10] |
Ἕλληνες
καὶ
θέμενοι
τὰ
ὅπλα
|
~ἀνεπαύοντο? |
καὶ
ἅμα
μὲν
ἐθαύμαζον
ὅτι |
[1, 3] |
μάλιστα
ἀνθρώπων.
~μετὰ
τοῦτον
ἄλλος
|
ἀνέστη, |
ἐπιδεικνὺς
μὲν
τὴν
εὐήθειαν
τοῦ |
[1, 10] |
κώμης
~γήλοφος
ἦν,
ἐφ?
οὗ
|
ἀνεστράφησαν |
οἱ
ἀμφὶ
βασιλέα,
πεζοὶ
μὲν |
[1, 3] |
καὶ
ὅπως
τὰ
ἐπιτήδεια
~ἕξομεν?
|
ἄνευ |
γὰρ
τούτων
οὔτε
στρατηγοῦ
οὔτε |
[1, 3] |
~ἐπιδεικνύντες
οἵα
εἴη
ἡ
ἀπορία
|
ἄνευ |
τῆς
Κύρου
γνώμης
καὶ
μένειν |
[1, 8] |
Ἕλλησι
τὴν
κραυγὴν
~τῶν
βαρβάρων
|
ἀνέχεσθαι, |
ἐψεύσθη
τοῦτο?
οὐ
γὰρ
κραυγῇ |
[1, 6] |
χρήσιμον
~ἦν.
Ὀρόντας
δέ,
Πέρσης
|
ἀνήρ, |
γένει
τε
προσήκων
βασιλεῖ
καὶ |
[1, 9] |
πλεῖστα
μὲν
οἶμαι
εἷς
γε
|
ἀνὴρ |
ἐλάμβανε
διὰ
πολλά?
~ταῦτα
δὲ |
[1, 8] |
ἔνθα
ἔμελλε
~καταλύειν,
ἡνίκα
Πατηγύας,
|
ἀνὴρ |
Πέρσης
τῶν
ἀμφὶ
Κῦρον
χρηστός, |
[1, 3] |
ἰδιώτου
ὄφελος
οὐδέν.
ὁ
δ?
|
~ἀνὴρ |
πολλοῦ
μὲν
ἄξιος
ᾧ
ἂν |
[1, 6] |
εἶπε
τοῖς
παροῦσιν?
~ὁ
μὲν
|
ἀνὴρ |
τοιαῦτα
μὲν
πεποίηκε,
τοιαῦτα
δὲ |
[1, 9] |
~Κῦρος
μὲν
οὖν
οὕτως
ἐτελεύτησεν,
|
ἀνὴρ |
ὢν
Περσῶν
τῶν
μετὰ
Κῦρον |
[1, 3] |
πολλοὺς
καὶ
~πολλὰ
χρήματα
ἔχομεν
|
ἀνηρπακότες. |
οὗτος
μὲν
τοιαῦτα
εἶπε?
μετὰ |
[1, 3] |
εἴ
τι
δέοιτο
ὠφελοίην
αὐτὸν
|
~ἀνθ? |
ὧν
εὖ
ἔπαθον
ὑπ?
ἐκείνου. |
[1, 10] |
ἐντὸς
αὐτῶν
καὶ
χρήματα
καὶ
|
ἄνθρωποι |
ἐγένοντο,
πάντα
ἔσωσαν.
~ἐνταῦθα
διέσχον |
[1, 7] |
διὰ
~καῦμα
οὐ
δύνανται
οἰκεῖν
|
ἄνθρωποι, |
πρὸς
δὲ
ἄρκτον
μέχρι
οὗ |
[1, 7] |
τοὺς
ἐν
τῇ
χώρᾳ
ὄντας
|
~ἀνθρώπους. |
ὑμῶν
δὲ
ἀνδρῶν
ὄντων
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
χειρῶν
καὶ
~ὀφθαλμῶν
στερομένους
|
ἀνθρώπους? |
ὥστ?
ἐν
τῇ
Κύρου
ἀρχῇ |
[1, 7] |
τοιάδε.
~ὦ
ἄνδρες
Ἕλληνες,
οὐκ
|
ἀνθρώπων |
ἀπορῶν
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς
ἄγω, |
[1, 8] |
κατὰ
ἔθνη
ἐν
πλαισίῳ
πλήρει
|
ἀνθρώπων |
ἕκαστον
τὸ
ἔθνος
~ἐπορεύετο.
πρὸ |
[1, 5] |
ἀρχῇ
πλήθει
μὲν
χώρας
καὶ
|
ἀνθρώπων |
ἰσχυρὰ
οὖσα,
τοῖς
δὲ
μήκεσι |
[1, 7] |
φανερὰ
ἦσαν
καὶ
ἵππων
καὶ
|
ἀνθρώπων |
ἴχνη
πολλά.
~ἐνταῦθα
Κῦρος
Σιλανὸν |
[1, 3] |
ὥς
τις
καὶ
ἄλλος
μάλιστα
|
ἀνθρώπων. |
~μετὰ
τοῦτον
ἄλλος
ἀνέστη,
ἐπιδεικνὺς |
[1, 6] |
καὶ
~πρὸς
θεῶν
καὶ
πρὸς
|
ἀνθρώπων, |
τοῦτο
πράξω
περὶ
Ὀρόντα
τουτουί. |
[1, 3] |
εἰπὼν
ἐπαύσατο.
ἐκ
δὲ
τούτου
|
ἀνίσταντο |
οἱ
~μὲν
ἐκ
τοῦ
αὐτομάτου, |
[1, 5] |
δὲ
ὠτίδας
ἄν
τις
ταχὺ
|
~ἀνιστῇ |
ἔστι
λαμβάνειν?
πέτονται
γὰρ
βραχὺ |
[1, 2] |
λέγων
διῆγε
καὶ
δῆλος
ἦν
|
~ἀνιώμενος? |
οὐ
γὰρ
ἦν
πρὸς
τοῦ |
[1, 1] |
ἀδελφῷ,
ἀλλά,
ἢν
δύνηται,
βασιλεύσει
|
ἀντ? |
ἐκείνου.
Παρύσατις
μὲν
δὴ
ἡ |
[1, 5] |
~Βαβυλῶνα
ἦγον
καὶ
ἐπώλουν
καὶ
|
ἀνταγοράζοντες |
σῖτον
ἔζων.
τὸ
δὲ
στράτευμα |
[1, 3] |
πᾶσι
δώσειν
οὗ
πρότερον
ἔφερον,
|
ἀντὶ |
δαρεικοῦ
τρία
~ἡμιδαρεικὰ
τοῦ
μηνὸς |
[1, 7] |
τὴν
~τάφρον
βασιλεὺς
ποιεῖ
μέγας
|
ἀντὶ |
ἐρύματος,
ἐπειδὴ
πυνθάνεται
Κῦρον
~προσελαύνοντα. |
[1, 9] |
αἱ
πόλεις
ἑκοῦσαι
Κῦρον
~εἵλοντο
|
ἀντὶ |
Τισσαφέρνους
πλὴν
Μιλησίων?
οὗτοι
δὲ |
[1, 7] |
~ποιήσειν
τὰ
παρ?
ἐμοὶ
ἑλέσθαι
|
ἀντὶ |
τῶν
οἴκοι.
ἐνταῦθα
Γαυλίτης
παρών, |
[1, 7] |
ὅτι
τὴν
ἐλευθερίαν
ἑλοίμην
ἂν
|
ἀντὶ |
ὧν
ἔχω
πάντων
καὶ
~ἄλλων |
[1, 10] |
εἰς
~τὸ
αὐτὸ
σχῆμα
κατέστησεν
|
ἀντίαν |
τὴν
φάλαγγα
ὥσπερ
τὸ
πρῶτον |
[1, 8] |
τε
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
ἤρχοντο
|
ἀντίοι |
ἰέναι
τοῖς
πολεμίοις.
ὡς
δὲ |
[1, 8] |
γενόμενος
κατακόψῃ
τὸ
~Ἑλληνικὸν
ἐλαύνει
|
ἀντίος? |
καὶ
ἐμβαλὼν
σὺν
τοῖς
ἑξακοσίοις |
[1, 8] |
οὐδεὶς
~αὐτῷ
ἐμάχετο
ἐκ
τοῦ
|
ἀντίου |
οὐδὲ
τοῖς
αὐτοῦ
τεταγμένοις
ἔμπροσθεν, |
[1, 2] |
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
τὸν
Κύρου
στόλον,
|
ἀντιπαρεσκευάζετο. |
~Κῦρος
δὲ
ἔχων
οὓς
εἴρηκα |
[1, 1] |
συνελέγετο
ἐν
Χερρονήσῳ
τῇ
κατ?
|
ἀντιπέρας |
Ἀβύδου
~τόνδε
τὸν
τρόπον.
Κλέαρχος |
[1, 1] |
μὴ
πρόσθεν
καταλῦσαι
πρὸς
τοὺς
|
ἀντιστασιώτας |
πρὶν
ἂν
αὐτῷ
~συμβουλεύσηται.
οὕτω |
[1, 1] |
καὶ
~πιεζόμενος
ὑπὸ
τῶν
οἴκοι
|
ἀντιστασιωτῶν |
ἔρχεται
πρὸς
τὸν
Κῦρον
καὶ |
[1, 1] |
ὡς
οὕτως
περιγενόμενος
ἂν
τῶν
|
~ἀντιστασιωτῶν. |
ὁ
δὲ
Κῦρος
δίδωσιν
αὐτῷ |
[1, 10] |
τοῖς
~σκευοφόροις
ὅπλα
ἔχοντες
καὶ
|
ἀντιταχθέντες |
πολλοὺς
μὲν
τῶν
ἁρπαζόντων
~ἀπέκτειναν, |
[1, 2] |
τὸ
δέρμα
κρεμάσαι
ἐν
τῷ
|
ἄντρῳ |
ὅθεν
~αἱ
πηγαί?
διὰ
δὲ |
[1, 8] |
γὰρ
κραυγῇ
ἀλλὰ
σιγῇ
ὡς
|
ἁνυστὸν |
καὶ
~ἡσυχῇ
ἐν
ἴσῳ
καὶ |
[1, 7] |
τρεῖς.
παρετέτατο
δὲ
ἡ
τάφρος
|
ἄνω |
διὰ
τοῦ
πεδίου
ἐπὶ
~δώδεκα |
[1, 2] |
δ?
ἐδόκει
ἤδη
πορεύεσθαι
αὐτῷ
|
ἄνω, |
τὴν
μὲν
πρόφασιν
ἐποιεῖτο
ὡς |
[1, 4] |
διαβαινόντων
τὸν
ποταμὸν
οὐδεὶς
ἐβρέχθη
|
ἀνωτέρω |
τῶν
μαστῶν
~ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ. |
[1, 4] |
εἰς
πλοῖον
καὶ
τὰ
πλείστου
|
ἄξια |
ἐνθέμενοι
ἀπέπλευσαν,
ὡς
μὲν
τοῖς |
[1, 5] |
εἶδε
Κλέαρχον
~διελαύνοντα,
ἵησι
τῇ
|
ἀξίνῃ? |
καὶ
οὗτος
μὲν
αὐτοῦ
ἥμαρτεν? |
[1, 7] |
~προσέλαβον.
ὅπως
οὖν
ἔσεσθε
ἄνδρες
|
ἄξιοι |
τῆς
ἐλευθερίας
ἧς
κέκτησθε
καὶ |
[1, 3] |
ὁ
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν
|
ἄξιος |
ᾧ
ἂν
φίλος
ᾖ,
χαλεπώτατος |
[1, 3] |
φαίνηται
καὶ
~ἐπιπονωτέρα
καὶ
ἐπικινδυνοτέρα,
|
ἀξιοῦν |
ἢ
πείσαντα
ἡμᾶς
ἄγειν
ἢ |
[1, 7] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
τινὲς
|
ἀξιοῦντες |
~εἰδέναι
τί
σφίσιν
ἔσται,
ἐὰν |
[1, 9] |
τοὺς
δὲ
κακοὺς
δούλους
τούτων
|
~ἀξιοῦσθαι |
εἶναι.
τοιγαροῦν
πολλὴ
ἦν
ἀφθονία |
[1, 9] |
γενομένων
βασιλικώτατός
τε
καὶ
ἄρχειν
|
ἀξιώτατος, |
ὡς
παρὰ
πάντων
~ὁμολογεῖται
τῶν |
[1, 9] |
νομίζοντες
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες
ἀγαθοὶ
|
ἀξιωτέρας |
ἂν
τιμῆς
τυγχάνειν
ἢ
~παρὰ |
[1, 8] |
δὲ
τὰ
δρέπανα
ἐκ
τῶν
|
ἀξόνων |
εἰς
πλάγιον
~ἀποτεταμένα
καὶ
ὑπὸ |
[1, 8] |
τέτταρα
στάδια
διειχέτην
τὼ
φάλαγγε
|
ἀπ? |
ἀλλήλων
~ἡνίκα
ἐπαιάνιζόν
τε
οἱ |
[1, 8] |
δὲ
αὐτῶν
ἅρματα
διαλείποντα
συχνὸν
|
ἀπ? |
ἀλλήλων
τὰ
δὴ
~δρεπανηφόρα
καλούμενα? |
[1, 10] |
οὐδαμοῦ
Κῦρος
φαίνοιτο
οὐδ?
ἄλλος
|
ἀπ? |
~αὐτοῦ
οὐδεὶς
παρῄει?
οὐ
γὰρ |
[1, 7] |
δαρεικοὺς
~τρισχιλίους,
ὅτι
τῇ
ἑνδεκάτῃ
|
ἀπ? |
ἐκείνης
ἡμέρᾳ
πρότερον
θυόμενος
εἶπεν |
[1, 2] |
καὶ
ὅτι
τριήρεις
ἤκουε
~περιπλεούσας
|
ἀπ? |
Ἰωνίας
εἰς
Κιλικίαν
Ταμὼν
ἔχοντα |
[1, 3] |
δ?
ἂν
πρὸς
ταῦτα
λέγῃ
|
ἀπαγγεῖλαι |
δεῦρο?
ἡμᾶς
~δ?
ἀκούσαντας
πρὸς |
[1, 10] |
ὑπὲρ
τοῦ
λόφου
τί
ἐστιν
|
ἀπαγγεῖλαι. |
καὶ
ὁ
Λύκιος
~ἤλασέ
τε |
[1, 10] |
Λύκιος
~ἤλασέ
τε
καὶ
ἰδὼν
|
ἀπαγγέλλει |
ὅτι
φεύγουσιν
ἀνὰ
κράτος.
σχεδὸν |
[1, 3] |
τάχιστα,
εἰ
μὴ
βούλεται
Κλέαρχος
|
~ἀπάγειν? |
τὰ
δ?
ἐπιτήδει?
ἀγοράζεσθαι
ἡ |
[1, 5] |
βραχὺ
ὥσπερ
πέρδικες
καὶ
ταχὺ
|
ἀπαγορεύουσι. |
~τὰ
δὲ
κρέα
αὐτῶν
ἥδιστα |
[1, 5] |
ἁλισκομένων
ἦν
~παραπλήσια
τοῖς
ἐλαφείοις,
|
ἁπαλώτερα |
δέ.
στρουθὸν
δὲ
οὐδεὶς
ἔλαβεν? |
[1, 4] |
ποταμὸς
~Κάρσος
ὄνομα,
εὖρος
πλέθρου.
|
ἅπαν |
δὲ
τὸ
μέσον
τῶν
τειχῶν |
[1, 4] |
καὶ
τὸ
ἄλλο
στράτευμα
~αὐτῷ
|
ἅπαν. |
καὶ
τῶν
διαβαινόντων
τὸν
ποταμὸν |
[1, 5] |
ἦν
~μὲν
ἡ
γῆ
πεδίον
|
ἅπαν |
ὁμαλὲς
ὥσπερ
θάλαττα,
ἀψινθίου
δὲ |
[1, 5] |
ἄλλο
~ἐνῆν
ὕλης
ἢ
καλάμου,
|
ἅπαντα |
ἦσαν
εὐώδη
ὥσπερ
ἀρώματα?
δένδρον |
[1, 6] |
ζώνης
τὸν
Ὀρόνταν
ἐπὶ
θανάτῳ
|
ἅπαντες |
~ἀναστάντες
καὶ
οἱ
συγγενεῖς?
εἶτα |
[1, 4] |
ἀποψηφίσωνται
οἱ
ἄλλοι,
ἄπιμεν
μὲν
|
ἅπαντες |
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
δὲ
ὡς
μόνοις |
[1, 7] |
ἐὰν
κρατήσωσιν.
ὁ
δὲ
ἐμπιμπλὰς
|
ἁπάντων |
τὴν
γνώμην
~ἀπέπεμπε.
παρεκελεύοντο
δὲ |
[1, 9] |
οὐκ
ἄν
~ποτε
προοῖτο,
ἐπεὶ
|
ἅπαξ |
φίλος
αὐτοῖς
ἐγένετο,
οὐδ?
εἰ |
[1, 3] |
ὅστις
διὰ
φιλίας
τῆς
χώρας
|
ἀπάξει. |
ἐὰν
δὲ
μηδὲ
~ἡγεμόνα
διδῷ, |
[1, 5] |
νομίζων,
ὅσῳ
θᾶττον
ἔλθοι,
~τοσούτῳ
|
ἀπαρασκευαστοτέρῳ |
βασιλεῖ
μαχεῖσθαι,
ὅσῳ
δὲ
σχολαίτερον, |
[1, 1] |
μάλιστα
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος,
ὅπως
ὅτι
|
~ἀπαρασκευότατον |
λάβοι
βασιλέα.
ὧδε
οὖν
ἐποιεῖτο |
[1, 5] |
οὐδὲν
δένδρον,
ἀλλὰ
ψιλὴ
ἦν
|
ἅπασα |
ἡ
χώρα?
~οἱ
δὲ
ἐνοικοῦντες |
[1, 7] |
καὶ
Κύρῳ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἀπεγνωκέναι |
τοῦ
μάχεσθαι?
ὥστε
τῇ
~ὑστεραίᾳ |
[1, 1] |
ἐποίησε,
καὶ
στρατηγὸν
δὲ
αὐτὸν
|
ἀπέδειξε |
πάντων
ὅσοι
ἐς
Καστωλοῦ
πεδίον |
[1, 9] |
~Καππαδοκίας,
στρατηγὸς
δὲ
καὶ
πάντων
|
ἀπεδείχθη |
οἷς
καθήκει
εἰς
Καστωλοῦ
πεδίον |
[1, 2] |
τῇ
δ?
οὖν
στρατιᾷ
τότε
|
ἀπέδωκε |
Κῦρος
μισθὸν
~τεττάρων
μηνῶν.
εἶχε |
[1, 7] |
τάλαντα.
τοῦτο
τὸ
χρυσίον
τότε
|
ἀπέδωκεν, |
ἐπεὶ
παρῆλθον
αἱ
~δέκα
ἡμέραι. |
[1, 8] |
ἦν?
Κῦρος
δὲ
αὐτός
τε
|
~ἀπέθανε |
καὶ
ὀκτὼ
οἱ
ἄριστοι
τῶν |
[1, 6] |
οὐδεὶς
εἶδε
~πώποτε,
οὐδὲ
ὅπως
|
ἀπέθανεν |
οὐδεὶς
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον
δὲ |
[1, 9] |
περὶ
αὐτὸν
φίλοι
~καὶ
συντράπεζοι
|
ἀπέθανον |
μαχόμενοι
ὑπὲρ
Κύρου
πλὴν
Ἀριαίου? |
[1, 10] |
~ἀπέκτειναν,
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτῶν
|
ἀπέθανον? |
οὐ
μὴν
ἔφυγόν
γε,
ἀλλὰ |
[1, 8] |
ὁπόσοι
μὲν
τῶν
~ἀμφὶ
βασιλέα
|
ἀπέθνῃσκον |
Κτησίας
λέγει?
παρ?
ἐκείνῳ
γὰρ |
[1, 8] |
εἴη
τὸ
σύνθημα.
ὁ
δ?
|
ἀπεκρίνατο? |
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ
νίκη.
ὁ |
[1, 3] |
δόξαντα
τῇ
στρατιᾷ.
ὁ
δ?
|
ἀπεκρίνατο |
~ὅτι
ἀκούει
Ἀβροκόμαν
ἐχθρὸν
ἄνδρα |
[1, 8] |
κυκλωθείη
ἑκατέρωθεν,
τῷ
δὲ
Κύρῳ
|
ἀπεκρίνατο |
ὅτι
αὐτῷ
μέλει
ὅπως
~καλῶς |
[1, 6] |
ἔστιν
ὅ
τι
σε
~ἠδίκησα;
|
ἀπεκρίνατο |
ὅτι
οὔ.
πάλιν
δὲ
ὁ |
[1, 6] |
φίλος
καὶ
πιστός;
ὁ
δὲ
|
~ἀπεκρίνατο |
ὅτι
οὐδ?
εἰ
γενοίμην,
ὦ |
[1, 10] |
ἀντιταχθέντες
πολλοὺς
μὲν
τῶν
ἁρπαζόντων
|
~ἀπέκτειναν, |
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτῶν
ἀπέθανον? |
[1, 1] |
~πρὸς
Κῦρον,
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
|
ἀπέκτεινε |
τοὺς
δ?
ἐξέβαλεν.
ὁ
δὲ |
[1, 2] |
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν
ᾧ
Κῦρος
|
~ἀπέκτεινεν |
ἄνδρα
Πέρσην
Μεγαφέρνην,
φοινικιστὴν
βασίλειον, |
[1, 7] |
ἀπιέναι
τοῖς
οἴκοι
ζηλωτὸν
ποιήσω
|
ἀπελθεῖν, |
πολλοὺς
δὲ
οἶμαι
~ποιήσειν
τὰ |
[1, 4] |
στρατιώτας
αὐτῶν
τοὺς
παρὰ
Κλέαρχον
|
~ἀπελθόντας |
ὡς
ἀπιόντας
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα |
[1, 3] |
ἄκοντος
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν
|
ἀπελθών? |
ὃ
οὐ
δυνατόν
ἐστιν.
ἀλλ? |
[1, 7] |
δὲ
ἐμπιμπλὰς
ἁπάντων
τὴν
γνώμην
|
~ἀπέπεμπε. |
παρεκελεύοντο
δὲ
αὐτῷ
πάντες
ὅσοιπερ |
[1, 1] |
πολεμούντων.
καὶ
γὰρ
ὁ
Κῦρος
|
ἀπέπεμπε |
~τοὺς
γιγνομένους
δασμοὺς
βασιλεῖ
ἐκ |
[1, 1] |
πρὸς
αὐτὸν
πάντας
οὕτω
διατιθεὶς
|
~ἀπεπέμπετο |
ὥστε
αὐτῷ
μᾶλλον
φίλους
εἶναι |
[1, 4] |
καὶ
τὰ
πλείστου
ἄξια
ἐνθέμενοι
|
ἀπέπλευσαν, |
ὡς
μὲν
τοῖς
~πλείστοις
ἐδόκουν |
[1, 5] |
ἱππέων
ταχὺ
ἐπαύοντο?
πολὺ
γὰρ
|
ἀπέσπα |
φεύγουσα,
τοῖς
μὲν
ποσὶ
~δρόμῳ, |
[1, 3] |
ἐπὶ
τῷ
Εὐφράτῃ
ποταμῷ
εἶναι,
|
ἀπέχοντα |
~δώδεκα
σταθμούς?
πρὸς
τοῦτον
οὖν |
[1, 2] |
~τῆς
Ἑλλάδος
ἡττηθεὶς
τῇ
μάχῃ
|
ἀπεχώρει, |
λέγεται
οἰκοδομῆσαι
ταῦτά
τε
τὰ |
[1, 10] |
ἱππέων?
τέλος
δὲ
καὶ
πάντες
|
~ἀπεχώρησαν. |
ὁ
οὖν
Κλέαρχος
οὐκ
ἀνεβίβαζεν |
[1, 6] |
τῶν
Ἑλλήνων.
ἐπεὶ
δ?
ἐξῆλθεν,
|
ἀπήγγειλε |
τοῖς
~φίλοις
τὴν
κρίσιν
τοῦ |
[1, 7] |
ἥκοντες
αὐτόμολοι
παρὰ
μεγάλου
βασιλέως
|
~ἀπήγγελλον |
Κύρῳ
περὶ
τῆς
βασιλέως
στρατιᾶς. |
[1, 4] |
Κῦρον.
~ταῦτα
οἱ
στρατηγοὶ
Κύρῳ
|
ἀπήγγελλον? |
ὁ
δ?
ὑπέσχετο
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ |
[1, 4] |
ἕπεσθαι.
οἱ
δὲ
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν
|
ἀπήγγελλον |
ταῦτα?
οἱ
δὲ
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον |
[1, 10] |
τοῦ
~εὐωνύμου
κέρατος
ταύτῃ
καὶ
|
ἀπῆγεν, |
ἀναλαβὼν
καὶ
τοὺς
ἐν
τῇ |
[1, 9] |
μὲν
Κύρου
δούλου
ὄντος
οὐδεὶς
|
ἀπῄει |
~πρὸς
βασιλέα,
πλὴν
Ὀρόντας
ἐπεχείρησε? |
[1, 8] |
εἰπὼν
εἰς
τὴν
αὑτοῦ
χώραν
|
~ἀπήλαυνε. |
καὶ
οὐκέτι
τρία
ἢ
τέτταρα |
[1, 4] |
ἀναστρέψας
ἐκ
Φοινίκης
παρὰ
βασιλέα
|
ἀπήλαυνεν, |
ἔχων,
ὡς
ἐλέγετο,
~τριάκοντα
μυριάδας |
[1, 1] |
τὴν
ἀρχήν.
~ὁ
δ?
ὡς
|
ἀπῆλθε |
κινδυνεύσας
καὶ
ἀτιμασθείς,
βουλεύεται
ὅπως |
[1, 9] |
ἀλλήλοις
λέως
πολλοὶ
πρὸς
Κῦρον
|
~ἀπῆλθον, |
ἐπειδὴ
πολέμιοι
ἀλλήλοις
ἐγένοντο,
καὶ |
[1, 9] |
εἶναι
ταχὺ
~αὐτὸν
ηὗρε
Κύρον
|
ἀπῆλθον, |
ἐπειδὴ
πολέμιοι
ἀλλήλοις
λέως
πολλοὶ |
[1, 10] |
οὖν
Τισσαφέρνης
ὡς
μεῖον
~ἔχων
|
ἀπηλλάγη, |
πάλιν
μὲν
οὐκ
ἀναστρέφει,
εἰς |
[1, 2] |
~πολλάκις
ἰόντες
ἐπὶ
τὰς
θύρας
|
ἀπῄτουν. |
ὁ
δὲ
ἐλπίδας
λέγων
διῆγε |
[1, 4] |
παρῇ
τις
χρῶμαι,
ἐπειδὰν
δὲ
|
ἀπιέναι |
βούληται,
συλλαβὼν
~καὶ
αὐτοὺς
κακῶς |
[1, 3] |
Κύρου
γνώμης
καὶ
μένειν
καὶ
|
ἀπιέναι. |
~εἷς
δὲ
δὴ
εἶπε
προσποιούμενος |
[1, 10] |
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον.
~ἔδοξεν
αὐτοῖς
|
ἀπιέναι? |
καὶ
ἀφικνοῦνται
ἀμφὶ
δορπηστὸν
ἐπὶ |
[1, 3] |
~μενοῦμεν,
εἴ
τε
ἤδη
δοκεῖ
|
ἀπιέναι, |
ὅπως
ἀσφαλέστατα
ἄπιμεν,
καὶ
ὅπως |
[1, 7] |
ὑμῶν
τὸν
μὲν
~οἴκαδε
βουλόμενον
|
ἀπιέναι |
τοῖς
οἴκοι
ζηλωτὸν
ποιήσω
ἀπελθεῖν, |
[1, 3] |
ἤδη
δοκεῖ
ἀπιέναι,
ὅπως
ἀσφαλέστατα
|
ἄπιμεν, |
καὶ
ὅπως
τὰ
ἐπιτήδεια
~ἕξομεν? |
[1, 4] |
ἢν
δὲ
ἀποψηφίσωνται
οἱ
ἄλλοι,
|
ἄπιμεν |
μὲν
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
δὲ |
[1, 10] |
τὰ
σκευοφόρα
ἐνταῦθα
ἄγοιντο
ἢ
|
ἀπίοιεν |
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον.
~ἔδοξεν
αὐτοῖς |
[1, 3] |
ἑποίμεθα
καὶ
~ἀπιόντες
ἀσφαλῶς
ἂν
|
ἀπίοιμεν? |
ὅ
τι
δ?
ἂν
πρὸς |
[1, 4] |
τοὺς
παρὰ
Κλέαρχον
~ἀπελθόντας
ὡς
|
ἀπιόντας |
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
πάλιν
καὶ |
[1, 3] |
αὐτῷ
καὶ
πρόθυμοι
ἑποίμεθα
καὶ
|
~ἀπιόντες |
ἀσφαλῶς
ἂν
ἀπίοιμεν?
ὅ
τι |
[1, 3] |
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
δ?
ἂν
ἄκοντος
|
ἀπιὼν |
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν
ἀπελθών?
ὃ |
[1, 2] |
θηρίων
πλήρης,
ἃ
ἐκεῖνος
~ἐθήρευεν
|
ἀπὸ |
ἵππου,
ὁπότε
γυμνάσαι
βούλοιτο
ἑαυτόν |
[1, 2] |
δὲ
ἔχων
οὓς
εἴρηκα
ὡρμᾶτο
|
ἀπὸ |
Σάρδεων?
καὶ
ἐξελαύνει
διὰ
τῆς |
[1, 1] |
παρὼν
ἐτύγχανε?
Κῦρον
δὲ
μεταπέμπεται
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς
ἧς
~αὐτὸν
σατράπην |
[1, 8] |
σφίσιν
ἐπιπεσεῖσθαι?
Κῦρός
τε
~καταπηδήσας
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἅρματος
τὸν
θώρακα
ἐνεδύετο |
[1, 2] |
τούτου
~θᾶττον
προϊόντων
σὺν
κραυγῇ
|
ἀπὸ |
τοῦ
αὐτομάτου
δρόμος
ἐγένετο
τοῖς |
[1, 8] |
τοὺς
φίλους.
ἰδὼν
δὲ
αὐτὸν
|
ἀπὸ |
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
Ξενοφῶν
Ἀθηναῖος,
πελάσας |
[1, 9] |
οὐκ
ἔτρεσεν,
ἀλλὰ
συμπεσὼν
κατεσπάσθη
|
ἀπὸ |
τοῦ
~ἵππου,
καὶ
τὰ
μὲν |
[1, 8] |
ἐπειδὴ
πεπτωκότα
εἶδε
~Κῦρον,
καταπηδήσας
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἵππου
περιπεσεῖν
αὐτῷ.
καὶ |
[1, 8] |
ὁ
Κλέαρχος
οὐκ
ἤθελεν
ἀποσπάσαι
|
ἀπὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
τὸ
δεξιὸν
κέρας, |
[1, 7] |
Μηδίας
τείχους.
ἔνθα
αἱ
διώρυχες,
|
ἀπὸ |
τοῦ
Τίγρητος
~ποταμοῦ
ῥέουσαι?
εἰσὶ |
[1, 5] |
ἐκ
τῆς
βαλάνου
πεποιημένον
~τῆς
|
ἀπὸ |
τοῦ
φοίνικος
καὶ
σῖτον
μελίνης? |
[1, 1] |
λαβὼν
τὸ
χρυσίον
~στράτευμα
συνέλεξεν
|
ἀπὸ |
τούτων
τῶν
χρημάτων
καὶ
ἐπολέμει |
[1, 4] |
τὰς
ναῦς
μετεπέμψατο,
~ὅπως
ὁπλίτας
|
ἀποβιβάσειεν |
εἴσω
καὶ
ἔξω
τῶν
πυλῶν, |
[1, 8] |
πρὸς
αὐτῷ
στρατεύματι
κατεθεᾶτο
ἑκατέρωσε
|
~ἀποβλέπων |
εἴς
τε
τοὺς
πολεμίους
καὶ |
[1, 4] |
γε
μέντοι
ἐπιστάσθων
ὅτι
οὔτε
|
~ἀποδεδράκασιν? |
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ
οἴχονται?
οὔτε |
[1, 2] |
τοῦ
Κύρου
τρόπου
ἔχοντα
μὴ
|
ἀποδιδόναι. |
ἐνταῦθα
~ἀφικνεῖται
Ἐπύαξα
ἡ
Συεννέσιος |
[1, 7] |
τε
καὶ
βούλοιο
δύνασθαι
ἂν
|
ἀποδοῦναι |
ὅσα
ὑπισχνῇ.
ἀκούσας
ταῦτα
~ἔλεξεν |
[1, 4] |
ὑμῖν
χάριν
εἴσεται
Κῦρος
καὶ
|
ἀποδώσει? |
~ἐπίσταται
δ?
εἴ
τις
καὶ |
[1, 9] |
πιστοὺς
καὶ
~εὔνους
καὶ
βεβαίους.
|
ἀποθνῄσκοντος |
γὰρ
αὐτοῦ
πάντες
οἱ
περὶ |
[1, 4] |
καὶ
διέβησαν
πρὶν
τοὺς
ἄλλους
|
ἀποκρίνασθαι. |
Κῦρος
δ?
~ἐπεὶ
ᾔσθετο
διαβεβηκότας, |
[1, 4] |
ὅ
τι
οἱ
ἄλλοι
Ἕλληνες
|
ἀποκρινοῦνται |
Κύρῳ.
~ἢν
μὲν
γὰρ
ψηφίσωνται |
[1, 9] |
ἀλλὰ
πειρώμενος
~χρῆσθαι
τοῖς
τῶν
|
ἀποκρυπτομένων |
χρήμασι.
φίλους
γε
μήν,
ὅσους |
[1, 8] |
φυγὴν
ἔτρεψε
τοὺς
ἑξακισχιλίους,
καὶ
|
ἀποκτεῖναι |
λέγεται
αὐτὸς
~τῇ
ἑαυτοῦ
χειρὶ |
[1, 1] |
πείθεται
καὶ
συλλαμβάνει
~Κῦρον
ὡς
|
ἀποκτενῶν? |
ἡ
δὲ
μήτηρ
ἐξαιτησαμένη
αὐτὸν |
[1, 2] |
ἡρπασμένα
ἀνδράποδα,
ἤν
που
ἐντυγχάνωσιν,
|
~ἀπολαμβάνειν. |
~ἐνταῦθα
ἔμεινεν
ὁ
Κῦρος
καὶ |
[1, 4] |
δὲ
συγκαλέσας
τοὺς
στρατηγοὺς
εἶπεν?
|
~ἀπολελοίπασιν |
ἡμᾶς
Ξενίας
καὶ
Πασίων.
ἀλλ? |
[1, 2] |
οὐδὲ
τὰς
ὁδοὺς
εἶτα
πλανωμένους
|
ἀπολέσθαι? |
ἦσαν
δ?
οὖν
οὗτοι
~ἑκατὸν |
[1, 4] |
ἀλλ?
οὐδὲ
τούτων
στερήσονται,
ἀλλ?
|
ἀπολήψονται |
τῆς
~πρόσθεν
ἕνεκα
περὶ
ἐμὲ |
[1, 2] |
καὶ
πέντε
ποδῶν.
ἐνταῦθα
λέγεται
|
Ἀπόλλων |
ἐκδεῖραι
~Μαρσύαν
νικήσας
ἐρίζοντά
οἱ |
[1, 1] |
ἡ
δὲ
μήτηρ
ἐξαιτησαμένη
αὐτὸν
|
ἀποπέμπει |
πάλιν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν.
~ὁ |
[1, 2] |
~τὴν
Κίλισσαν
εἰς
τὴν
Κιλικίαν
|
ἀποπέμπει |
τὴν
ταχίστην
ὁδόν?
καὶ
συνέπεμψεν |
[1, 2] |
Ἀριστίππῳ
συναλλαγέντι
πρὸς
τοὺς
~οἴκοι
|
ἀποπέμψαι |
πρὸς
ἑαυτὸν
ὃ
εἶχε
στράτευμα? |
[1, 4] |
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ
οἴχονται?
οὔτε
|
ἀποπεφεύγασιν? |
ἔχω
γὰρ
τριήρεις
ὥστε
~ἑλεῖν |
[1, 3] |
δὲ
Κῦρον
αἰτεῖν
πλοῖα,
ὡς
|
ἀποπλέοιεν? |
ἐὰν
δὲ
μὴ
διδῷ
~ταῦτα, |
[1, 3] |
ἐγκέλευστοι,
~ἐπιδεικνύντες
οἵα
εἴη
ἡ
|
ἀπορία |
ἄνευ
τῆς
Κύρου
γνώμης
καὶ |
[1, 5] |
ὅπλα?
οἱ
δὲ
καὶ
ἕστασαν
|
ἀποροῦντες |
τῷ
πράγματι.
ὁ
δὲ
~Πρόξενος |
[1, 6] |
Ὀρόντα
ὡς
ἐγένετο?
οὐ
γὰρ
|
ἀπόρρητον |
ἦν.
ἔφη
δὲ
Κῦρον
~ἄρχειν |
[1, 7] |
~ὦ
ἄνδρες
Ἕλληνες,
οὐκ
ἀνθρώπων
|
ἀπορῶν |
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς
ἄγω,
ἀλλὰ |
[1, 3] |
παρὰ
Κλεάρχῳ.
Κῦρος
δὲ
τούτοις
|
ἀπορῶν |
τε
καὶ
~λυπούμενος
μετεπέμπετο
τὸν |
[1, 8] |
~ὅμως
ὁ
Κλέαρχος
οὐκ
ἤθελεν
|
ἀποσπάσαι |
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
τὸ
δεξιὸν |
[1, 4] |
οἱ
παρὰ
Ἀβροκόμα
~μισθοφόροι
Ἕλληνες
|
ἀποστάντες |
ἦλθον
παρὰ
Κῦρον
τετρακόσιοι
ὁπλῖται |
[1, 6] |
ὁμολογεῖς,
οὐδὲν
ὑπ?
ἐμοῦ
ἀδικούμενος
|
ἀποστὰς |
εἰς
~Μυσοὺς
κακῶς
ἐποίεις
τὴν |
[1, 1] |
προαισθόμενος
τὰ
αὐτὰ
ταῦτα
βουλευομένους
|
ἀποστῆναι |
~πρὸς
Κῦρον,
τοὺς
μὲν
αὐτῶν |
[1, 4] |
κακῶς
ποιῶ
καὶ
τὰ
χρήματα
|
ἀποσυλῶ. |
ἀλλὰ
ἴτωσαν,
εἰδότες
ὅτι
κακίους |
[1, 10] |
οὗ
ἡγεῖτο.
~ἐνταῦθα
δὴ
Κύρου
|
ἀποτέμνεται |
ἡ
κεφαλὴ
καὶ
ἡ
χεὶρ |
[1, 8] |
ἐκ
τῶν
ἀξόνων
εἰς
πλάγιον
|
~ἀποτεταμένα |
καὶ
ὑπὸ
τοῖς
δίφροις
εἰς |
[1, 6] |
δὲ
σὺ
πρῶτος,
ὦ
Κλέαρχε,
|
~ἀπόφηναι |
γνώμην
ὅ
τι
σοι
δοκεῖ. |
[1, 4] |
τις
καὶ
ἄλλος?
ἢν
δὲ
|
ἀποψηφίσωνται |
οἱ
ἄλλοι,
ἄπιμεν
μὲν
ἅπαντες |
[1, 5] |
συνῆγον
καὶ
συνέσπων,
ὡς
μὴ
|
ἅπτεσθαι |
τῆς
κάρφης
τὸ
ὕδωρ?
ἐπὶ |
[1, 5] |
τοῖς
σταθμοῖς
πολλὰ
τῶν
ὑποζυγίων
|
ἀπώλετο |
~ὑπὸ
λιμοῦ?
οὐ
γὰρ
ἦν |
[1, 2] |
δύο
λόχοι
τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
|
ἀπώλοντο? |
οἱ
μὲν
ἔφασαν
ἁρπάζοντάς
~τι |
[1, 7] |
ἡμερῶν,
Κῦρος
δ?
εἶπεν?
~οὐκ
|
ἄρα |
ἔτι
μαχεῖται,
εἰ
ἐν
ταύταις |
[1, 5] |
ἐπεσιτίσαντο.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
διὰ
τῆς
|
Ἀραβίας |
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
ἐν
δεξιᾷ |
[1, 4] |
πεντήκοντα?
καὶ
ἀφικνοῦνται
πρὸς
τὸν
|
Ἀράξην |
ποταμόν.
~ἐνταῦθα
ἦσαν
κῶμαι
πολλαὶ |
[1, 7] |
μυριάδων
ἕκαστος,
Ἀβροκόμας,
Τισσαφέρνης,
Γωβρύας,
|
Ἀρβάκης. |
τούτων
~δὲ
παρεγένοντο
ἐν
τῇ |
[1, 4] |
ὑπέσχετο
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ
δώσειν
~πέντε
|
ἀργυρίου |
μνᾶς,
ἐπὰν
εἰς
Βαβυλῶνα
ἥκωσι, |
[1, 4] |
τὴν
ἀνάβασιν,
ἀκούοντες
τὴν
Κύρου
|
ἀρετὴν |
ἥδιον
καὶ
~προθυμότερον
συνεπορεύοντο.
~μετὰ |
[1, 4] |
τῆς
~πρόσθεν
ἕνεκα
περὶ
ἐμὲ
|
ἀρετῆς. |
καὶ
ὁ
μὲν
ταῦτα
εἶπεν? |
[1, 10] |
πάντες
ἴοιεν
ἐπὶ
τὸ
~στρατόπεδον
|
ἀρήξοντες. |
ἐν
τούτῳ
καὶ
βασιλεὺς
δῆλος |
[1, 8] |
~πελταστικόν,
ἐν
δὲ
τῷ
εὐωνύμῳ
|
Ἀριαῖός |
τε
ὁ
Κύρου
ὕπαρχος
καὶ |
[1, 10] |
στρατόπεδον?
καὶ
οἱ
μὲν
μετὰ
|
Ἀριαίου |
~οὐκέτι
ἵστανται,
ἀλλὰ
φεύγουσι
διὰ |
[1, 9] |
ἀπέθανον
μαχόμενοι
ὑπὲρ
Κύρου
πλὴν
|
Ἀριαίου? |
οὗτος
δὲ
~τεταγμένος
ἐτύγχανεν
ἐπὶ |
[1, 2] |
καὶ
~ἐνταῦθα
Κῦρος
ἐξέτασιν
καὶ
|
ἀριθμὸν |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐποίησεν
ἐν
τῷ |
[1, 7] |
ἐνταῦθα
δὴ
ἐν
τῇ
ἐξοπλισίᾳ
|
ἀριθμὸς |
ἐγένετο
~τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
ἀσπὶς |
[1, 9] |
δὲ
φιλιππότατος
καὶ
τοῖς
ἵπποις
|
~ἄριστα |
χρῆσθαι?
ἔκρινον
δ?
αὐτὸν
καὶ |
[1, 1] |
τρεφόμενον
ἐλάνθανεν
αὐτῷ
τὸ
στράτευμα.
|
~Ἀρίστιππος |
δὲ
ὁ
Θετταλὸς
ξένος
ὢν |
[1, 2] |
ἦν
αὐτῷ
στράτευμα
καὶ
τῷ
|
Ἀριστίππῳ |
συναλλαγέντι
πρὸς
τοὺς
~οἴκοι
ἀποπέμψαι |
[1, 8] |
ψέλια
καὶ
~τἆλλα
ὥσπερ
οἱ
|
ἄριστοι |
Περσῶν?
ἐτετίμητο
γὰρ
ὑπὸ
Κύρου |
[1, 8] |
τε
~ἀπέθανε
καὶ
ὀκτὼ
οἱ
|
ἄριστοι |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἔκειντο
ἐπ? |
[1, 5] |
Κῦρος
~σὺν
τοῖς
περὶ
αὐτὸν
|
ἀρίστοις |
καὶ
εὐδαιμονεστάτοις
καὶ
ἔταξε
Γλοῦν |
[1, 6] |
τὰ
πολέμια
λεγόμενος
~ἐν
τοῖς
|
ἀρίστοις |
Περσῶν
ἐπιβουλεύει
Κύρῳ
καὶ
πρόσθεν |
[1, 10] |
δὴ
καταλῦσαι
τὸ
~στράτευμα
πρὸς
|
ἄριστον |
βασιλεὺς
ἐφάνη.
ταύτην
μὲν
οὖν |
[1, 3] |
λέγειν
ὅ
τι
~τις
γιγνώσκει
|
ἄριστον |
εἶναι.
ταῦτα
εἰπὼν
ἐπαύσατο.
ἐκ |
[1, 6] |
τὴν
ἑαυτοῦ
σκηνὴν
Πέρσας
τοὺς
|
ἀρίστους |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἑπτά,
καὶ |
[1, 9] |
ἐνομίζετο.
πάντες
γὰρ
οἱ
τῶν
|
ἀρίστων |
Περσῶν
παῖδες
ἐπὶ
ταῖς
~βασιλέως |
[1, 2] |
~ἔχων
ὁπλίτας
τριακοσίους,
καὶ
Σοφαίνετος
|
Ἀρκάδας |
ἔχων
ὁπλίτας
χιλίους.
καὶ
~ἐνταῦθα |
[1, 2] |
εἶχε
στράτευμα?
καὶ
Ξενίᾳ
τῷ
|
Ἀρκάδι, |
ὃς
αὐτῷ
~προειστήκει
τοῦ
ἐν |
[1, 4] |
~ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ
Ξενίας
ὁ
|
Ἀρκὰς |
στρατηγὸς)
καὶ
Πασίων
ὁ
Μεγαρεὺς |
[1, 2] |
τρεῖς?
ἐν
αἷς
Ξενίας
ὁ
|
Ἀρκὰς |
τὰ
Λύκαια
ἔθυσε
καὶ
~ἀγῶνα |
[1, 7] |
δύνανται
οἰκεῖν
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ
|
ἄρκτον |
μέχρι
οὗ
διὰ
χειμῶνα?
τὰ |
[1, 9] |
τὰ
θηρία
μέντοι
φιλοκινδυνότατος.
καὶ
|
~ἄρκτον |
ποτὲ
ἐπιφερομένην
οὐκ
ἔτρεσεν,
ἀλλὰ |
[1, 2] |
δὲ
πάντας
παρήλασε,
στήσας
τὸ
|
ἅρμα |
πρὸ
τῆς
φάλαγγος
μέσης,
~πέμψας |
[1, 2] |
ἅρματος
καὶ
ἡ
Κίλισσα
ἐφ?
|
ἁρμαμάξης. |
εἶχον
δὲ
πάντες
~κράνη
χαλκᾶ |
[1, 2] |
τε
Κίλισσα
ἔφυγεν
ἐπὶ
~τῆς
|
ἁρμαμάξης |
καὶ
οἱ
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς |
[1, 8] |
ἔθνος
~ἐπορεύετο.
πρὸ
δὲ
αὐτῶν
|
ἅρματα |
διαλείποντα
συχνὸν
ἀπ?
ἀλλήλων
τὰ |
[1, 7] |
Κύρου
βαρβάρων
δέκα
μυριάδες
καὶ
|
ἅρματα |
δρεπανηφόρα
~ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
τῶν |
[1, 7] |
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
~καὶ
|
ἅρματα |
δρεπανηφόρα
διακόσια.
ἄλλοι
δὲ
ἦσαν |
[1, 7] |
τῇ
μάχῃ
ἐνενήκοντα
μυριάδες
καὶ
|
ἅρματα |
δρεπανηφόρα
ἑκατὸν
~καὶ
πεντήκοντα?
Ἀβροκόμας |
[1, 8] |
ἐν
τάξει
ἕπεσθαι.
τὰ
δ?
|
ἅρματα |
ἐφέροντο
τὰ
μὲν
δι?
αὐτῶν |
[1, 7] |
δὲ
τρίτῃ
ἐπί
τε
τοῦ
|
~ἅρματος |
καθήμενος
τὴν
πορείαν
ἐποιεῖτο
καὶ |
[1, 2] |
δὲ
τοὺς
~Ἕλληνας,
παρελαύνων
ἐφ?
|
ἅρματος |
καὶ
ἡ
Κίλισσα
ἐφ?
ἁρμαμάξης. |
[1, 8] |
Κῦρός
τε
~καταπηδήσας
ἀπὸ
τοῦ
|
ἅρματος |
τὸν
θώρακα
ἐνεδύετο
καὶ
ἀναβὰς |
[1, 3] |
τὰ
ὑποζύγια
τὰ
ἐκείνου,
ἐπεὶ
|
ἄρξαιντο |
προϊέναι.
~Κλέαρχος
δὲ
τότε
μὲν |
[1, 4] |
ἕπεσθαι,
ὑμεῖς
δόξετε
αἴτιοι
εἶναι
|
ἄρξαντες |
τοῦ
~διαβαίνειν,
καὶ
ὡς
προθυμοτάτοις |
[1, 4] |
τὰ
Βελέσυος
βασίλεια
τοῦ
Συρίας
|
ἄρξαντος, |
καὶ
~παράδεισος
πάνυ
μέγας
καὶ |
[1, 2] |
στρατεύματος
ἀπώλοντο?
οἱ
μὲν
ἔφασαν
|
ἁρπάζοντάς |
~τι
κατακοπῆναι
ὑπὸ
τῶν
Κιλίκων, |
[1, 10] |
ὡς
πάντας
νικῶντες,
οἱ
δ?
|
ἁρπάζοντες |
ὡς
ἤδη
~πάντες
νικῶντες.
ἐπεὶ |
[1, 10] |
καὶ
ἀντιταχθέντες
πολλοὺς
μὲν
τῶν
|
ἁρπαζόντων |
~ἀπέκτειναν,
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτῶν |
[1, 8] |
λέγεται
αὐτὸς
~τῇ
ἑαυτοῦ
χειρὶ
|
Ἀρταγέρσην |
τὸν
ἄρχοντα
αὐτῶν.
ὡς
δ? |
[1, 7] |
δὲ
ἦσαν
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς,
ὧν
|
~Ἀρταγέρσης |
ἦρχεν?
οὗτοι
δ?
αὖ
πρὸ |
[1, 1] |
αὐτὸν
μᾶλλον
ἢ
τὸν
βασιλεύοντα
|
Ἀρταξέρξην. |
~ὅστις
δ?
ἀφικνεῖτο
τῶν
παρὰ |
[1, 1] |
γίγνονται
παῖδες
δύο,
πρεσβύτερος
μὲν
|
Ἀρταξέρξης, |
~νεώτερος
δὲ
Κῦρος?
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 1] |
καὶ
κατέστη
εἰς
τὴν
βασιλείαν
|
Ἀρταξέρξης, |
Τισσαφέρνης
~διαβάλλει
τὸν
Κῦρον
πρὸς |
[1, 8] |
περὶ
αὐτὸν
ἔκειντο
ἐπ?
αὐτῷ.
|
Ἀρταπάτης |
δ?
~ὁ
πιστότατος
αὐτῷ
τῶν |
[1, 6] |
ἄγοιτο.
ἐπεὶ
δὲ
εἰς
τὴν
|
Ἀρταπάτου |
σκηνὴν
εἰσήχθη,
τοῦ
πιστοτάτου
~τῶν |
[1, 6] |
δύναμιν,
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὸν
τῆς
|
~Ἀρτέμιδος |
βωμὸν
μεταμέλειν
τέ
σοι
ἔφησθα |
[1, 9] |
δὲ
χῆνας
ἡμιβρώτους
ἔπεμπε
καὶ
|
ἄρτων |
ἡμίσεα
καὶ
~ἄλλα
τοιαῦτα,
ἐπιλέγειν |
[1, 9] |
Περσῶν
τῶν
μετὰ
Κῦρον
τὸν
|
~ἀρχαῖον |
γενομένων
βασιλικώτατός
τε
καὶ
ἄρχειν |
[1, 1] |
αἱ
Ἰωνικαὶ
πόλεις
Τισσαφέρνους
τὸ
|
ἀρχαῖον |
ἐκ
βασιλέως
~δεδομέναι,
τότε
δὲ |
[1, 9] |
~ἀρχαῖον
γενομένων
βασιλικώτατός
τε
καὶ
|
ἄρχειν |
ἀξιώτατος,
ὡς
παρὰ
πάντων
~ὁμολογεῖται |
[1, 1] |
τὰς
πόλεις
μᾶλλον
~ἢ
Τισσαφέρνην
|
ἄρχειν |
αὐτῶν,
καὶ
ἡ
μήτηρ
συνέπραττεν |
[1, 8] |
τῶν
πολεμίων?
Τισσαφέρνης
~ἐλέγετο
τούτων
|
ἄρχειν? |
ἐχόμενοι
δὲ
γερροφόροι,
ἐχόμενοι
δὲ |
[1, 9] |
ὥστε
εὐθὺς
~παῖδες
ὄντες
μανθάνουσιν
|
ἄρχειν |
τε
καὶ
ἄρχεσθαι.
ἔνθα
Κῦρος |
[1, 6] |
ἀπόρρητον
ἦν.
ἔφη
δὲ
Κῦρον
|
~ἄρχειν |
τοῦ
λόγου
ὧδε.
~παρεκάλεσα
ὑμᾶς, |
[1, 9] |
ὄντες
μανθάνουσιν
ἄρχειν
τε
καὶ
|
ἄρχεσθαι. |
ἔνθα
Κῦρος
~αἰδημονέστατος
μὲν
πρῶτον |
[1, 3] |
~μάλιστα,
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
καὶ
|
ἄρχεσθαι |
ἐπίσταμαι
ὥς
τις
καὶ
ἄλλος |
[1, 9] |
ἀνθρώπους?
ὥστ?
ἐν
τῇ
Κύρου
|
ἀρχῇ |
ἐγένετο
καὶ
Ἕλληνι
καὶ
~βαρβάρῳ |
[1, 7] |
ἔστι
μὲν
ἡμῖν,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἀρχὴ |
πατρᾐα
πρὸς
μὲν
μεσημβρίαν
μέχρι |
[1, 5] |
προσέχοντι
τὸν
νοῦν
~τῇ
βασιλέως
|
ἀρχῇ |
πλήθει
μὲν
χώρας
καὶ
ἀνθρώπων |
[1, 1] |
αὐτὸν
ἀποπέμπει
πάλιν
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχήν. |
~ὁ
δ?
ὡς
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας |
[1, 1] |
Κῦρον
δὲ
μεταπέμπεται
ἀπὸ
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἧς
~αὐτὸν
σατράπην
ἐποίησε,
καὶ |
[1, 9] |
δικαίου
καὶ
κατασκευάζοντά
τε
ἧς
|
ἄρχοι |
χώρας
καὶ
~προσόδους
ποιοῦντα,
οὐδένα |
[1, 8] |
~τῇ
ἑαυτοῦ
χειρὶ
Ἀρταγέρσην
τὸν
|
ἄρχοντα |
αὐτῶν.
ὡς
δ?
ἡ
τροπὴ |
[1, 1] |
Ἑλλήνων
ἔχων
~ὁπλίτας
ἀνέβη
τριακοσίους,
|
ἄρχοντα |
δὲ
αὐτῶν
Ξενίαν
Παρράσιον.
~ἐπεὶ |
[1, 9] |
ἑώρα
ἐθέλοντας
κινδυνεύειν,
τούτους
καὶ
|
ἄρχοντας |
~ἐποίει
ἧς
κατεστρέφετο
χώρας,
ἔπειτα |
[1, 7] |
τοῦ
δὲ
~βασιλέως
στρατεύματος
ἦσαν
|
ἄρχοντες |
καὶ
στρατηγοὶ
καὶ
ἡγεμόνες
τέτταρες, |
[1, 8] |
πάντες
δ?
~οἱ
τῶν
βαρβάρων
|
ἄρχοντες |
μέσον
ἔχοντες
τὸ
αὑτῶν
ἡγοῦνται, |
[1, 9] |
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ
τοῦ
ἱππικοῦ
|
ἄρχων? |
ὡς
δ?
ᾔσθετο
Κῦρον
~πεπτωκότα, |
[1, 5] |
καλάμου,
ἅπαντα
ἦσαν
εὐώδη
ὥσπερ
|
ἀρώματα? |
δένδρον
δ?
οὐδὲν
~ἐνῆν,
θηρία |
[1, 5] |
ἐπιτήδεια,
σχεδίαις
διαβαίνοντες
ὧδε.
διφθέρας
|
ἃς |
εἶχον
στεγάσματα
ἐπίμπλασαν
~χόρτου
κούφου, |
[1, 10] |
ἁμάξας
~μεστὸς
ἀλεύρων
καὶ
οἴνου,
|
ἃς |
παρεσκευάσατο
Κῦρος,
ἵνα
εἴ
ποτε |
[1, 5] |
καὶ
τῷ
διεσπάσθαι
τὰς
δυνάμεις
|
ἀσθενής, |
εἴ
τις
διὰ
ταχέων
τὸν |
[1, 2] |
φύλακας)
περὶ
αὑτὴν
Κίλικας
καὶ
|
~Ἀσπενδίους? |
ἐλέγετο
δὲ
καὶ
συγγενέσθαι
Κῦρον |
[1, 2] |
φοινικοῦς
καὶ
κνημῖδας
καὶ
τὰς
|
ἀσπίδας |
ἐκκεκαλυμμένας.
~ἐπειδὴ
δὲ
πάντας
παρήλασε, |
[1, 5] |
ὁπλίτας
αὐτοῦ
ἐκέλευσε
μεῖναι
τὰς
|
~ἀσπίδας |
πρὸς
τὰ
γόνατα
θέντας,
αὐτὸς |
[1, 7] |
ἀριθμὸς
ἐγένετο
~τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
|
ἀσπὶς |
μυρία
καὶ
τετρακοσία,
πελτασταὶ
δὲ |
[1, 8] |
~δέ
τινες
ὡς
καὶ
ταῖς
|
ἀσπίσι |
πρὸς
τὰ
δόρατα
ἐδούπησαν
φόβον |
[1, 8] |
δὲ
ὁπλῖται
σὺν
ποδήρεσι
~ξυλίναις
|
ἀσπίσιν. |
Αἰγύπτιοι
δ?
οὗτοι
ἐλέγοντο
εἶναι? |
[1, 3] |
τε
ἤδη
δοκεῖ
ἀπιέναι,
ὅπως
|
ἀσφαλέστατα |
ἄπιμεν,
καὶ
ὅπως
τὰ
ἐπιτήδεια |
[1, 3] |
σκεπτέον
μοι
δοκεῖ
εἶναι
ὅπως
|
ἀσφαλέστατα |
~μενοῦμεν,
εἴ
τε
ἤδη
δοκεῖ |
[1, 8] |
ἡγοῦνται,
νομίζοντες
οὕτω
καὶ
ἐν
|
~ἀσφαλεστάτῳ |
εἶναι,
ἢν
ᾖ
ἡ
ἰσχὺς |
[1, 3] |
καὶ
πρόθυμοι
ἑποίμεθα
καὶ
~ἀπιόντες
|
ἀσφαλῶς |
ἂν
ἀπίοιμεν?
ὅ
τι
δ? |
[1, 8] |
~οἱ
Ἕλληνες
καὶ
πάντες
δὲ
|
ἀτάκτοις |
σφίσιν
ἐπιπεσεῖσθαι?
Κῦρός
τε
~καταπηδήσας |
[1, 9] |
βασιλέως
καὶ
ἀκούουσι,
καὶ
ἄλλους
|
ἀτιμαζομένους? |
ὥστε
εὐθὺς
~παῖδες
ὄντες
μανθάνουσιν |
[1, 1] |
δ?
ὡς
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας
καὶ
|
ἀτιμασθείς, |
βουλεύεται
ὅπως
μήποτε
ἔτι
ἔσται |
[1, 5] |
ἡ
δὲ
καπίθη
δύο
χοίνικας
|
Ἀττικὰς |
ἐχώρει.
~κρέα
οὖν
ἐσθίοντες
οἱ |
[1, 5] |
δύναται
~ἑπτὰ
ὀβολοὺς
καὶ
ἡμιωβέλιον
|
Ἀττικούς? |
ἡ
δὲ
καπίθη
δύο
χοίνικας |
[1, 1] |
κατάγειν
τοὺς
ἐκπεπτωκότας.
καὶ
αὕτη
|
αὖ |
ἄλλη
πρόφασις
ἦν
~αὐτῷ
τοῦ |
[1, 10] |
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
οἱ
δ?
|
αὖ |
~βάρβαροι
οὐκ
ἐδέχοντο,
ἀλλὰ
ἐκ |
[1, 6] |
~οὐκοῦν,
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
ὁπότ?
|
αὖ |
ἔγνως
τὴν
σαυτοῦ
δύναμιν,
ἐλθὼν |
[1, 10] |
τοῖς
σκευοφόροις
εἴη,
βασιλεὺς
δ?
|
αὖ |
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
ὅτι
οἱ
~Ἕλληνες |
[1, 1] |
~Ἑλλησποντιακαὶ
πόλεις
ἑκοῦσαι.
τοῦτο
δ?
|
αὖ |
οὕτω
τρεφόμενον
ἐλάνθανεν
αὐτῷ
τὸ |
[1, 7] |
ὧν
~Ἀρταγέρσης
ἦρχεν?
οὗτοι
δ?
|
αὖ |
πρὸ
αὐτοῦ
βασιλέως
τεταγμένοι
ἦσαν. |
[1, 9] |
θαρραλέως
ἐκτῶντο
καὶ
ὃ
ἐπέπατο
|
αὖ |
τις
ἥκιστα
Κῦρον
~ἔκρυπτεν?
οὐ |
[1, 1] |
ἂν
αὐτῷ
~συμβουλεύσηται.
οὕτω
δὲ
|
αὖ |
τὸ
ἐν
Θετταλίᾳ
ἐλάνθανεν
αὐτῷ |
[1, 10] |
ἐγγύς
τε
ὄντας
καὶ
παρατεταγμένους,
|
αὖθις |
~παιανίσαντες
ἐπῇσαν
πολὺ
ἔτι
προθυμότερον |
[1, 1] |
Μιλήτῳ
δὲ
Τισσαφέρνης
προαισθόμενος
τὰ
|
αὐτὰ |
ταῦτα
βουλευομένους
ἀποστῆναι
~πρὸς
Κῦρον, |
[1, 10] |
διαδιδοίη
τοῖς
Ἕλλησιν
ἦσαν
δ?
|
αὗται |
τετρακόσιαι,
ὡς
~ἐλέγοντο,
ἅμαξαι)
καὶ |
[1, 4] |
τριάκοντα
καὶ
πέντε
καὶ
ἐπ?
|
αὐταῖς |
ναύαρχος
~Πυθαγόρας
Λακεδαιμόνιος.
ἡγεῖτο
δ? |
[1, 7] |
ἰσχυρῶς,
καὶ
~πλοῖα
πλεῖ
ἐν
|
αὐταῖς |
σιταγωγά?
εἰσβάλλουσι
δὲ
εἰς
τὸν |
[1, 4] |
ναύαρχος
~Πυθαγόρας
Λακεδαιμόνιος.
ἡγεῖτο
δ?
|
αὐταῖς |
Ταμὼς
Αἰγύπτιος
ἐξ
Ἐφέσου,
ἔχων |
[1, 2] |
Κίλισσα
Κύρου
ἐπιδεῖξαι
τὸ
στράτευμα
|
αὐτῇ? |
~βουλόμενος
οὖν
ἐπιδεῖξαι
ἐξέτασιν
ποιεῖται |
[1, 5] |
~ἰσχυρῶς
τῷ
Κλεάρχῳ.
τῇ
δὲ
|
αὐτῇ |
ἡμέρᾳ
Κλέαρχος
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν |
[1, 5] |
πόλις
~ἐρήμη,
μεγάλη,
ὄνομα
δ?
|
αὐτῇ |
Κορσωτή?
περιερρεῖτο
δ?
αὕτη
ὑπὸ |
[1, 2] |
καὶ
τὰ
βασίλεια
τὰ
ἐν
|
αὐτῇ. |
Κῦρος
δ?
~ἐπεὶ
εἰσήλασεν
εἰς |
[1, 2] |
τὴν
ταχίστην
ὁδόν?
καὶ
συνέπεμψεν
|
αὐτῇ |
~στρατιώτας
οὓς
Μένων
εἶχε
καὶ |
[1, 1] |
ἐπειρᾶτο
κατάγειν
τοὺς
ἐκπεπτωκότας.
καὶ
|
αὕτη |
αὖ
ἄλλη
πρόφασις
ἦν
~αὐτῷ |
[1, 5] |
δ?
αὐτῇ
Κορσωτή?
περιερρεῖτο
δ?
|
αὕτη |
ὑπὸ
τοῦ
Μάσκα
κύκλῳ.
~ἐνταῦθ? |
[1, 2] |
τὸν
Σάτυρον
θηρεῦσαι
οἴνῳ
κεράσας
|
αὐτήν. |
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
~σταθμοὺς
δύο
παρασάγγας |
[1, 6] |
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν.
ἀναγνοὺς
δὲ
|
αὐτὴν |
ὁ
Κῦρος
συλλαμβάνει
Ὀρόνταν,
~καὶ |
[1, 2] |
Κίλισσα
φυλακὴν
καὶ
φύλακας)
περὶ
|
αὑτὴν |
Κίλικας
καὶ
~Ἀσπενδίους?
ἐλέγετο
δὲ |
[1, 8] |
ἔνθα
δὴ
πολὺς
τάραχος
ἐγένετο?
|
αὐτίκα |
γὰρ
ἐδόκουν
~οἱ
Ἕλληνες
καὶ |
[1, 2] |
καὶ
κριθὰς
φέρει.
ὄρος
δ?
|
αὐτὸ |
περιεῖχεν
ὀχυρὸν
~καὶ
ὑψηλὸν
πάντῃ |
[1, 10] |
δὴ
βασιλεὺς
παραμειψάμενος
εἰς
~τὸ
|
αὐτὸ |
σχῆμα
κατέστησεν
ἀντίαν
τὴν
φάλαγγα |
[1, 9] |
δὴ
γενέσθαι
θεραπεύειν.
~καὶ
γὰρ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
οὗπερ
αὐτὸς
ἕνεκα
φίλων |
[1, 4] |
ἦν
τὸ
χωρίον
καὶ
ὥρμουν
|
αὐτόθι |
ὁλκάδες
πολλαί.
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
~ἡμέρας |
[1, 4] |
εὖρος
τεττάρων
~σταδίων?
καὶ
πόλις
|
αὐτόθι |
ᾠκεῖτο
μεγάλη
καὶ
εὐδαίμων
Θάψακος |
[1, 10] |
ἢ
καταληψόμενόν
τι
προεληλακέναι?
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἐβουλεύοντο
εἰ
~αὐτοῦ
μείναντες
τὰ |
[1, 8] |
τὸ
μέσον>
ὡπλισμένοι
~θώραξι
μὲν
|
αὐτοὶ |
καὶ
παραμηριδίοις
καὶ
κράνεσι
πάντες |
[1, 7] |
δώσω.
οἱ
~δὲ
ταῦτα
ἀκούσαντες
|
αὐτοί |
τε
ἦσαν
πολὺ
προθυμότεροι
καὶ |
[1, 10] |
ἀμφοτέρωθεν
αὐτοὺς
~κατακόψειαν?
καὶ
ἐδόκει
|
αὐτοῖς |
ἀναπτύσσειν
τὸ
κέρας
καὶ
ποιήσασθαι |
[1, 10] |
ἀπίοιεν
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον.
~ἔδοξεν
|
αὐτοῖς |
ἀπιέναι?
καὶ
ἀφικνοῦνται
ἀμφὶ
δορπηστὸν |
[1, 9] |
~ποτε
προοῖτο,
ἐπεὶ
ἅπαξ
φίλος
|
αὐτοῖς |
ἐγένετο,
οὐδ?
εἰ
ἔτι
μὲν |
[1, 2] |
ἐκέλευσε
σὺν
αὐτῷ
στρατεύεσθαι,
~ὑποσχόμενος
|
αὐτοῖς, |
εἰ
καλῶς
καταπράξειεν
ἐφ?
ἃ |
[1, 2] |
δὲ
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
νόμος
|
αὐτοῖς |
εἰς
μάχην
οὕτω
~ταχθῆναι
καὶ |
[1, 4] |
ἔφασαν
ἰέναι,
ἐὰν
μή
τις
|
~αὐτοῖς |
χρήματα
διδῷ,
ὥσπερ
τοῖς
προτέροις |
[1, 2] |
προϊόντων
σὺν
κραυγῇ
ἀπὸ
τοῦ
|
αὐτομάτου |
δρόμος
ἐγένετο
τοῖς
στρατιώταις
~ἐπὶ |
[1, 3] |
ἀνίσταντο
οἱ
~μὲν
ἐκ
τοῦ
|
αὐτομάτου, |
λέξοντες
ἃ
ἐγίγνωσκον,
οἱ
δὲ |
[1, 10] |
τῇ
μάχῃ
πρὸς
τοὺς
~Ἕλληνας
|
αὐτομολήσαντας |
καὶ
Τισσαφέρνην
καὶ
τοὺς
σὺν |
[1, 7] |
δὲ
ἤγγελλον
πρὸς
Κῦρον
οἱ
|
αὐτομολήσαντες |
ἐκ
τῶν
~πολεμίων)
παρὰ
μεγάλου |
[1, 7] |
ἅμα
τῇ
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ
ἥκοντες
|
αὐτόμολοι |
παρὰ
μεγάλου
βασιλέως
~ἀπήγγελλον
Κύρῳ |
[1, 8] |
τὸ
τραῦμά
φησι.
~παίοντα
δ?
|
αὐτὸν |
ἀκοντίζει
τις
παλτῷ
ὑπὸ
τὸν |
[1, 1] |
ᾐσθάνετο,
Τισσαφέρνει
δ?
ἐνόμιζε
πολεμοῦντα
|
αὐτὸν |
ἀμφὶ
τὰ
~στρατεύματα
δαπανᾶν?
ὥστε |
[1, 3] |
ἵνα
εἴ
τι
δέοιτο
ὠφελοίην
|
αὐτὸν |
~ἀνθ?
ὧν
εὖ
ἔπαθον
ὑπ? |
[1, 1] |
σατράπην
ἐποίησε,
καὶ
στρατηγὸν
δὲ
|
αὐτὸν |
ἀπέδειξε
πάντων
ὅσοι
ἐς
Καστωλοῦ |
[1, 3] |
ἂν
ἄκοντος
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν
|
~αὐτὸν |
ἀπελθών?
ὃ
οὐ
δυνατόν
ἐστιν. |
[1, 8] |
καὶ
τοὺς
φίλους.
ἰδὼν
δὲ
|
αὐτὸν |
ἀπὸ
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
Ξενοφῶν
Ἀθηναῖος, |
[1, 1] |
ἀποκτενῶν?
ἡ
δὲ
μήτηρ
ἐξαιτησαμένη
|
αὐτὸν |
ἀποπέμπει
πάλιν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν. |
[1, 5] |
ὁ
Κῦρος
~σὺν
τοῖς
περὶ
|
αὐτὸν |
ἀρίστοις
καὶ
εὐδαιμονεστάτοις
καὶ
ἔταξε |
[1, 3] |
τὸ
~δέον.
μεταπέμπεσθαι
δ?
ἐκέλευεν
|
αὐτόν? |
αὐτὸς
δ?
οὐκ
ἔφη
ἰέναι. |
[1, 1] |
πρὸς
τὸν
Κῦρον
καὶ
αἰτεῖ
|
αὐτὸν |
εἰς
~δισχιλίους
ξένους
καὶ
τριῶν |
[1, 5] |
τὸ
~αὑτοῦ
πάθος,
ἐκέλευσέ
τε
|
αὐτὸν |
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἐξίστασθαι.
ἐν |
[1, 8] |
ὀκτὼ
οἱ
ἄριστοι
τῶν
περὶ
|
αὐτὸν |
ἔκειντο
ἐπ?
αὐτῷ.
Ἀρταπάτης
δ? |
[1, 4] |
ὅσα
ὧραι
φύουσι.
Κῦρος
δ?
|
αὐτὸν |
~ἐξέκοψε
καὶ
τὰ
βασίλεια
κατέκαυσεν. |
[1, 2] |
ἰέναι
~ἤθελε,
πρὶν
ἡ
γυνὴ
|
αὐτὸν |
ἔπεισε
καὶ
πίστεις
ἔλαβε.
μετὰ |
[1, 3] |
ὅτι
σύνοιδα
ἐμαυτῷ
πάντα
ἐψευσμένος
|
αὐτόν, |
ἔπειτα
καὶ
δεδιὼς
μὴ
~λαβών |
[1, 6] |
Πέρσας
τοὺς
ἀρίστους
τῶν
περὶ
|
αὐτὸν |
ἑπτά,
καὶ
~τοὺς
τῶν
Ἑλλήνων |
[1, 4] |
ἐν
ἐλπίσι
μεγάλαις
~ὄντες
ηὔχοντο
|
αὐτὸν |
εὐτυχῆσαι,
Μένωνι
δὲ
καὶ
δῶρα |
[1, 9] |
καλλωπισμόν,
καὶ
περὶ
τούτων
λέγειν
|
αὐτὸν |
~ἔφασαν
ὅτι
τὸ
μὲν
ἑαυτοῦ |
[1, 9] |
ᾤετο
πιστόν
οἱ
εἶναι
ταχὺ
|
~αὐτὸν |
ηὗρε
Κύρον
ἀπῆλθον,
ἐπειδὴ
πολέμιοι |
[1, 9] |
ἤθελε
τοὺς
φεύγοντας
~προέσθαι
ἐφοβοῦντο
|
αὐτόν. |
καὶ
γὰρ
ἔργῳ
ἐπεδείκνυτο
καὶ |
[1, 1] |
συγγενόμενος
ὁ
Κῦρος
~ἠγάσθη
τε
|
αὐτὸν |
καὶ
δίδωσιν
αὐτῷ
μυρίους
δαρεικούς. |
[1, 8] |
~τὸν
ἄνδρα
ὁρῶ
ἵετο
ἐπ?
|
αὐτὸν |
καὶ
παίει
κατὰ
τὸ
στέρνον |
[1, 9] |
ἵπποις
~ἄριστα
χρῆσθαι?
ἔκρινον
δ?
|
αὐτὸν |
καὶ
τῶν
εἰς
τὸν
πόλεμον |
[1, 8] |
ὁρμήσαντες,
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι
~ἀμφ?
|
αὐτὸν |
κατελείφθησαν,
σχεδὸν
οἱ
ὁμοτράπεζοι
καλούμενοι. |
[1, 2] |
~στρατιώτας
οὓς
Μένων
εἶχε
καὶ
|
αὐτόν. |
Κῦρος
δὲ
μετὰ
τῶν
ἄλλων |
[1, 5] |
στρατεύματος
σὺν
ὀλίγοις
τοῖς
περὶ
|
αὐτόν? |
Κῦρος
δὲ
οὔπω
ἧκεν,
ἀλλ? |
[1, 8] |
φασι
~βασιλέα
κελεῦσαί
τινα
ἐπισφάξαι
|
αὐτὸν |
Κύρῳ,
οἱ
δ?
ἑαυτὸν
ἐπισφάξασθαι |
[1, 6] |
ἐδόκει
ὠφέλιμα
εἶναι,
~καὶ
ἐκέλευεν
|
αὐτὸν |
λαμβάνειν
μέρος
παρ?
ἑκάστου
τῶν |
[1, 1] |
~μήτηρ
ὑπῆρχε
τῷ
Κύρῳ,
φιλοῦσα
|
αὐτὸν |
μᾶλλον
ἢ
τὸν
βασιλεύοντα
Ἀρταξέρξην. |
[1, 5] |
Μένωνος,
ὥστ?
ἐκείνους
ἐκπεπλῆχθαι
καὶ
|
αὐτὸν |
Μένωνα,
~καὶ
τρέχειν
ἐπὶ
τὰ |
[1, 9] |
τι
ἀγαθὸν
ἢ
κακὸν
ποιήσειεν
|
αὐτόν, |
~νικᾶν
πειρώμενος?
καὶ
εὐχὴν
δέ |
[1, 7] |
ἄλλοις
ἐξήγγελλον.
~εἰσῇσαν
δὲ
παρ?
|
αὐτὸν |
οἵ
τε
στρατηγοὶ
καὶ
τῶν |
[1, 6] |
οἷς
προσετάχθη.
ἐπεὶ
δὲ
εἶδον
|
~αὐτὸν |
οἵπερ
πρόσθεν
προσεκύνουν,
καὶ
τότε |
[1, 6] |
οἱ
συγγενεῖς?
εἶτα
δ?
ἐξῆγον
|
αὐτὸν |
οἷς
προσετάχθη.
ἐπεὶ
δὲ
εἶδον |
[1, 6] |
οὐδὲν
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος
|
αὐτόν? |
~ὁμολογεῖς
οὖν
περὶ
ἐμὲ
ἄδικος |
[1, 8] |
ποιήσει
βασιλεύς.
~καὶ
γὰρ
ᾔδει
|
αὐτὸν |
ὅτι
μέσον
ἔχοι
τοῦ
Περσικοῦ |
[1, 8] |
~ὡς
βασιλεὺς
ὑπὸ
τῶν
ἀμφ?
|
αὐτόν, |
οὐδ?
ὣς
ἐξήχθη
διώκειν,
ἀλλὰ |
[1, 1] |
ἀφικνεῖτο
τῶν
παρὰ
βασιλέως
πρὸς
|
αὐτὸν |
πάντας
οὕτω
διατιθεὶς
~ἀπεπέμπετο
ὥστε |
[1, 4] |
ἦν,
~καὶ
συνεπολέμει
Κύρῳ
πρὸς
|
αὐτόν. |
παρῆν
δὲ
καὶ
Χειρίσοφος
Λακεδαιμόνιος |
[1, 5] |
ὥσπερ
ὀργῇ
ἐκέλευσε
τοὺς
περὶ
|
αὐτὸν |
Πέρσας
τοὺς
~κρατίστους
συνεπισπεῦσαι
τὰς |
[1, 6] |
ἐν
Σάρδεσιν
ἀκρόπολιν,
καὶ
~ἐγὼ
|
αὐτὸν |
προσπολεμῶν
ἐποίησα
ὥστε
δόξαι
τούτῳ |
[1, 1] |
μεταπέμπεται
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
ἧς
|
~αὐτὸν |
σατράπην
ἐποίησε,
καὶ
στρατηγὸν
δὲ |
[1, 10] |
ἐπὶ
τὸν
λόφον,
ἀλλ?
ὑπ?
|
αὐτὸν |
~στήσας
τὸ
στράτευμα
πέμπει
Λύκιον |
[1, 3] |
στρατιώτας
ἐβιάζετο
ἰέναι?
οἱ
δ?
|
~αὐτόν |
τε
ἔβαλλον
καὶ
τὰ
ὑποζύγια |
[1, 10] |
οὐδεὶς
παρῄει?
οὐ
γὰρ
ᾔδεσαν
|
αὐτὸν |
τεθνηκότα,
ἀλλ?
εἴκαζον
ἢ
διώκοντα |
[1, 6] |
αὑτοῦ
ἱππεῦσιν
~ἐκέλευεν
ὡς
φίλιον
|
αὐτὸν |
ὑποδέχεσθαι.
ἐνῆν
δὲ
ἐν
τῇ |
[1, 9] |
γὰρ
αὐτοῦ
πάντες
οἱ
περὶ
|
αὐτὸν |
φίλοι
~καὶ
συντράπεζοι
ἀπέθανον
μαχόμενοι |
[1, 9] |
πεδίον
~ἁθροίζεσθαι,
πρῶτον
μὲν
ἐπέδειξεν
|
αὑτόν, |
ὅτι
περὶ
πλείστου
ποιοῖτο,
εἴ |
[1, 3] |
~δέον.
μεταπέμπεσθαι
δ?
ἐκέλευεν
αὐτόν?
|
αὐτὸς |
δ?
οὐκ
ἔφη
ἰέναι.
μετὰ |
[1, 9] |
δὲ
χιλὸς
~σπάνιος
πάνυ
εἴη,
|
αὐτὸς |
δὲ
δύναιτο
παρασκευάσασθαι
διὰ
τὸ |
[1, 5] |
~ἀσπίδας
πρὸς
τὰ
γόνατα
θέντας,
|
αὐτὸς |
δὲ
λαβὼν
τοὺς
Θρᾷκας
καὶ |
[1, 7] |
δὲ
τὸν
Θετταλὸν
τοῦ
εὐωνύμου,
|
αὐτὸς |
δὲ
τοὺς
ἑαυτοῦ
διέταξε.
μετὰ |
[1, 9] |
καὶ
Μυσούς?
στρατευόμενος
οὖν
καὶ
|
~αὐτὸς |
εἰς
ταύτας
τὰς
χώρας,
οὓς |
[1, 9] |
~καὶ
γὰρ
αὐτὸ
τοῦτο
οὗπερ
|
αὐτὸς |
ἕνεκα
φίλων
ᾤετο
δεῖσθαι,
ὡς |
[1, 9] |
δεῖσθαι,
ὡς
συνεργοὺς
ἔχοι,
καὶ
|
~αὐτὸς |
ἐπειρᾶτο
συνεργὸς
τοῖς
φίλοις
κράτιστος |
[1, 9] |
βίου
αὐτῷ
~γενόμενον
ὅτι
καὶ
|
αὐτὸς |
ἦν
ἀγαθὸς
καὶ
κρίνειν
ὀρθῶς |
[1, 7] |
ἂν
τὴν
μάχην
ποιοῖτο
~καὶ
|
αὐτὸς |
παρῄνει
θαρρύνων
τοιάδε.
~ὦ
ἄνδρες |
[1, 6] |
Κῦρος
ἠρώτα?
~οὐκοῦν
ὕστερον,
ὡς
|
αὐτὸς |
σὺ
ὁμολογεῖς,
οὐδὲν
ὑπ?
ἐμοῦ |
[1, 8] |
καὶ
ἐν
τούτῳ
Κῦρος
παρελαύνων
|
αὐτὸς |
~σὺν
Πίγρητι
τῷ
ἑρμηνεῖ
καὶ |
[1, 8] |
ἐκείνῳ
γὰρ
ἦν?
Κῦρος
δὲ
|
αὐτός |
τε
~ἀπέθανε
καὶ
ὀκτὼ
οἱ |
[1, 8] |
τοὺς
ἑξακισχιλίους,
καὶ
ἀποκτεῖναι
λέγεται
|
αὐτὸς |
~τῇ
ἑαυτοῦ
χειρὶ
Ἀρταγέρσην
τὸν |
[1, 8] |
Κτησίας
ὁ
ἰατρός,
καὶ
ἰᾶσθαι
|
αὐτὸς |
τὸ
τραῦμά
φησι.
~παίοντα
δ? |
[1, 6] |
ἐπεὶ
δὲ
ταχθείς,
ὡς
ἔφη
|
αὐτός, |
~ὑπὸ
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφοῦ
οὗτος |
[1, 9] |
οὗτοι
μέντοι
οἱ
μάλιστα
ὑπ?
|
αὐτοῦ |
~ἀγαπώμενοι,
νομίζοντες
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες |
[1, 7] |
ἦρχεν?
οὗτοι
δ?
αὖ
πρὸ
|
αὐτοῦ |
βασιλέως
τεταγμένοι
ἦσαν.
τοῦ
δὲ |
[1, 1] |
βασιλέα
πέμπων
ἠξίου
ἀδελφὸς
ὢν
|
αὐτοῦ |
δοθῆναι
οἷ
ταύτας
τὰς
πόλεις |
[1, 2] |
Μαίανδρος
ποταμός?
αἱ
δὲ
πηγαὶ
|
αὐτοῦ |
εἰσιν
ἐκ
τῶν
~βασιλείων?
ῥεῖ |
[1, 3] |
οἱ
δὲ
στρατιῶται
οἵ
τε
|
αὐτοῦ |
ἐκείνου
καὶ
οἱ
~ἄλλοι
ταῦτα |
[1, 5] |
ὅπλα?
καὶ
τοὺς
μὲν
ὁπλίτας
|
αὐτοῦ |
ἐκέλευσε
μεῖναι
τὰς
~ἀσπίδας
πρὸς |
[1, 9] |
πειρώμενος?
καὶ
εὐχὴν
δέ
τινες
|
αὐτοῦ |
ἐξέφερον
ὡς
εὔχοιτο
τοσοῦτον
χρόνον |
[1, 6] |
ἄλλως?
τάφος
δὲ
~οὐδεὶς
πώποτε
|
αὐτοῦ |
ἐφάνη.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
διὰ
τῆς |
[1, 5] |
τῇ
ἀξίνῃ?
καὶ
οὗτος
μὲν
|
αὐτοῦ |
ἥμαρτεν?
ἄλλος
δὲ
λίθῳ
καὶ |
[1, 3] |
γὰρ
οὐδὲ
πόρρω
δοκοῦμέν
μοι
|
αὐτοῦ |
καθῆσθαι.
ὥστε
ὥρα
λέγειν
ὅ |
[1, 2] |
Ταμὼν
ἔχοντα
τὰς
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
αὐτοῦ |
~Κύρου.
Κῦρος
δ?
οὖν
ἀνέβη |
[1, 10] |
προεληλακέναι?
καὶ
αὐτοὶ
ἐβουλεύοντο
εἰ
|
~αὐτοῦ |
μείναντες
τὰ
σκευοφόρα
ἐνταῦθα
ἄγοιντο |
[1, 1] |
ἓξ
μηνῶν
μισθόν,
~καὶ
δεῖται
|
αὐτοῦ |
μὴ
πρόσθεν
καταλῦσαι
πρὸς
τοὺς |
[1, 5] |
~ταῦτα.
ὁ
δ?
ἐχαλέπαινεν
ὅτι
|
αὐτοῦ |
ὀλίγου
δεήσαντος
καταλευσθῆναι
πράως
λέγοι |
[1, 10] |
Κῦρος
φαίνοιτο
οὐδ?
ἄλλος
ἀπ?
|
~αὐτοῦ |
οὐδεὶς
παρῄει?
οὐ
γὰρ
ᾔδεσαν |
[1, 3] |
~ἡμῶν
οἶδα?
ὥστε
καὶ
μεταπεμπομένου
|
αὐτοῦ |
οὐκ
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ
μὲν |
[1, 9] |
~εὔνους
καὶ
βεβαίους.
ἀποθνῄσκοντος
γὰρ
|
αὐτοῦ |
πάντες
οἱ
περὶ
αὐτὸν
φίλοι |
[1, 9] |
δεόμενον.
καὶ
ὅσα
τῷ
σώματι
|
αὐτοῦ |
~πέμποι
τις
ἢ
ὡς
εἰς |
[1, 3] |
~τούτων.
καὶ
ἕως
γε
μένομεν
|
αὐτοῦ |
σκεπτέον
μοι
δοκεῖ
εἶναι
ὅπως |
[1, 8] |
ἐκ
τοῦ
ἀντίου
οὐδὲ
τοῖς
|
αὐτοῦ |
τεταγμένοις
ἔμπροσθεν,
ἐπέκαμπτεν
ὡς
~εἰς |
[1, 6] |
δύνηται
πλείστους?
ἀλλὰ
φράσαι
τοῖς
|
αὑτοῦ |
ἱππεῦσιν
~ἐκέλευεν
ὡς
φίλιον
αὐτὸν |
[1, 5] |
δεήσαντος
καταλευσθῆναι
πράως
λέγοι
τὸ
|
~αὑτοῦ |
πάθος,
ἐκέλευσέ
τε
αὐτὸν
ἐκ |
[1, 6] |
θέσθαι
τὰ
~ὅπλα
περὶ
τὴν
|
αὑτοῦ |
σκηνήν.
οἱ
δὲ
ταῦτα
ἐποίησαν, |
[1, 4] |
Κύρῳ
ἢ
οὔ,
συνέλεξε
τὸ
|
αὑτοῦ |
στράτευμα
χωρὶς
τῶν
ἄλλων
καὶ |
[1, 8] |
δὴ
τότε
μέσον
ἔχων
~τῆς
|
αὑτοῦ |
στρατιᾶς
ὅμως
ἔξω
ἐγένετο
τοῦ |
[1, 3] |
ἔφασαν.
πρῶτος
δὲ
Κλέαρχος
τοὺς
|
αὑτοῦ |
στρατιώτας
ἐβιάζετο
ἰέναι?
οἱ
δ? |
[1, 3] |
δυνήσεται
βιάσασθαι,
συνήγαγεν
ἐκκλησίαν
τῶν
|
αὑτοῦ |
στρατιωτῶν.
καὶ
πρῶτον
~μὲν
ἐδάκρυε |
[1, 7] |
ὀλίγους
ἐν
τάξει
ἔχων
πρὸ
|
αὑτοῦ, |
τὸ
δὲ
~πολὺ
αὐτῷ
ἀνατεταραγμένον |
[1, 8] |
ταῦτα
δ?
εἰπὼν
εἰς
τὴν
|
αὑτοῦ |
χώραν
~ἀπήλαυνε.
καὶ
οὐκέτι
τρία |
[1, 4] |
μὰ
τοὺς
θεοὺς
οὐκ
ἔγωγε
|
αὐτοὺς |
διώξω,
οὐδ?
ἐρεῖ
~οὐδεὶς
ὡς |
[1, 3] |
μεθ?
ὑμῶν,
ἐκ
τῆς
Χερρονήσου
|
~αὐτοὺς |
ἐξελαύνων
βουλομένους
ἀφαιρεῖσθαι
τοὺς
ἐνοικοῦντας |
[1, 10] |
οἱ
~Ἕλληνες
ἔπαιον
καὶ
ἠκόντιζον
|
αὐτούς? |
Ἐπισθένης
δὲ
Ἀμφιπολίτης
ἦρχε
τῶν |
[1, 6] |
καὶ
ποιήσειεν
ὥστε
μήποτε
δύνασθαι
|
αὐτοὺς |
ἰδόντας
τὸ
Κύρου
~στράτευμα
βασιλεῖ |
[1, 4] |
δὲ
ἀπιέναι
βούληται,
συλλαβὼν
~καὶ
|
αὐτοὺς |
κακῶς
ποιῶ
καὶ
τὰ
χρήματα |
[1, 2] |
ἐστρατεύετο,
μὴ
πρόσθεν
~παύσεσθαι
πρὶν
|
αὐτοὺς |
καταγάγοι
οἴκαδε.
οἱ
δὲ
ἡδέως |
[1, 10] |
τὸ
κέρας
καὶ
περιπτύξαντες
ἀμφοτέρωθεν
|
αὐτοὺς |
~κατακόψειαν?
καὶ
ἐδόκει
αὐτοῖς
ἀναπτύσσειν |
[1, 4] |
ἀφανεῖς,
διῆλθε
λόγος
ὅτι
διώκει
|
αὐτοὺς |
Κῦρος
τριήρεσι?
~καὶ
οἱ
μὲν |
[1, 4] |
μέγαν
εἰς
Βαβυλῶνα?
καὶ
κελεύει
|
αὐτοὺς |
~λέγειν
ταῦτα
τοῖς
στρατιώταις
καὶ |
[1, 4] |
μὲν
ηὔχοντο
ὡς
δειλοὺς
ὄντας
|
αὐτοὺς |
ληφθῆναι,
οἱ
δ?
ᾤκτιρον
εἰ |
[1, 4] |
ἐχαλέπαινον
τοῖς
στρατηγοῖς,
καὶ
~ἔφασαν
|
αὐτοὺς |
πάλαι
ταῦτ?
εἰδότας
κρύπτειν,
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
Κῦρος
καὶ
οἱ
ἀμφ?
|
αὐτοὺς |
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
ὁπόσοι
μὲν
τῶν |
[1, 8] |
τοὺς
~Ἕλληνας
νικῶντας
τὸ
καθ?
|
αὑτοὺς |
καὶ
διώκοντας,
ἡδόμενος
καὶ
προσκυνούμενος |
[1, 10] |
οἱ
~Ἕλληνες
νικῷεν
τὸ
καθ?
|
αὑτοὺς |
καὶ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
οἴχονται |
[1, 10] |
~οἱ
μὲν
διώκοντες
τοὺς
καθ?
|
αὑτοὺς |
ὡς
πάντας
νικῶντες,
οἱ
δ? |
[1, 3] |
λάθρᾳ
δὲ
τῶν
~στρατιωτῶν
πέμπων
|
αὐτῷ |
ἄγγελον
ἔλεγε
θαρρεῖν
ὡς
καταστησομένων |
[1, 9] |
καὶ
γὰρ
οὖν
~ἐπίστευον
μὲν
|
αὐτῷ |
αἱ
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον
δ? |
[1, 7] |
πρὸ
αὑτοῦ,
τὸ
δὲ
~πολὺ
|
αὐτῷ |
ἀνατεταραγμένον
ἐπορεύετο
καὶ
τῶν
ὅπλων |
[1, 2] |
~ἐπεὶ
δ?
ἐδόκει
ἤδη
πορεύεσθαι
|
αὐτῷ |
ἄνω,
τὴν
μὲν
πρόφασιν
ἐποιεῖτο |
[1, 4] |
δὲ
καὶ
τὸ
ἄλλο
στράτευμα
|
~αὐτῷ |
ἅπαν.
καὶ
τῶν
διαβαινόντων
τὸν |
[1, 8] |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἔκειντο
ἐπ?
|
αὐτῷ. |
Ἀρταπάτης
δ?
~ὁ
πιστότατος
αὐτῷ |
[1, 2] |
~στρατευομένων.
οὗτοι
μὲν
εἰς
Σάρδεις
|
αὐτῷ |
ἀφίκοντο.
Τισσαφέρνης
δὲ
~κατανοήσας
ταῦτα, |
[1, 9] |
ἐν
τῇ
τελευτῇ
τοῦ
βίου
|
αὐτῷ |
~γενόμενον
ὅτι
καὶ
αὐτὸς
ἦν |
[1, 7] |
καλέσας
τὸν
Ἀμπρακιώτην
μάντιν
ἔδωκεν
|
αὐτῷ |
δαρεικοὺς
~τρισχιλίους,
ὅτι
τῇ
ἑνδεκάτῃ |
[1, 9] |
οὖν
ἄλλα
τε
πολλὰ
δικαίως
|
αὐτῷ |
~διεχειρίζετο
καὶ
στρατεύματι
ἀληθινῷ
ἐχρήσατο. |
[1, 10] |
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
~οἱ
σὺν
|
αὐτῷ) |
διώκων
εἰσπίπτει
εἰς
τὸ
Κύρειον |
[1, 6] |
δέ.
~οὗτος
Κύρῳ
εἶπεν,
εἰ
|
αὐτῷ |
δοίη
ἱππέας
χιλίους,
ὅτι
τοὺς |
[1, 1] |
~ἀντιστασιωτῶν.
ὁ
δὲ
Κῦρος
δίδωσιν
|
αὐτῷ |
εἰς
τετρακισχιλίους
καὶ
ἓξ
μηνῶν |
[1, 1] |
Ἕλληνας?
~ὥστε
καὶ
χρήματα
συνεβάλλοντο
|
αὐτῷ |
εἰς
τὴν
τροφὴν
τῶν
στρατιωτῶν |
[1, 8] |
εὐωνύμου
κέρατος.
ἐπεὶ
δ?
οὐδεὶς
|
~αὐτῷ |
ἐμάχετο
ἐκ
τοῦ
ἀντίου
οὐδὲ |
[1, 5] |
καὶ
τοὺς
ἱππέας
οἳ
~ἦσαν
|
αὐτῷ |
ἐν
τῷ
στρατεύματι
πλείους
ἢ |
[1, 9] |
καὶ
γὰρ
οὖν
πλεῖστοι
~δὴ
|
αὐτῷ |
ἑνί
γε
ἀνδρὶ
τῶν
ἐφ? |
[1, 2] |
τῶν
~ὑπάρχων
δυνάστην,
αἰτιασάμενος
ἐπιβουλεύειν
|
αὐτῷ. |
ἐντεῦθεν
ἐπειρῶντο
~εἰσβάλλειν
εἰς
τὴν |
[1, 5] |
γὰρ
ὕστερος
προσιὼν
καὶ
τάξις
|
αὐτῷ |
ἑπομένη
τῶν
ὁπλιτῶν)
εὐθὺς
~οὖν |
[1, 3] |
τὴν
δίκην
~ἔφη
χρῄζειν
ἐπιθεῖναι
|
αὐτῷ, |
ἦν
δὲ
φύγῃ,
ἡμεῖς
ἐκεῖ |
[1, 2] |
δὲ
ἡδέως
ἐπείθοντο?
ἐπίστευον
γὰρ
|
~αὐτῷ? |
καὶ
λαβόντες
τὰ
ὅπλα
παρῆσαν |
[1, 8] |
καταπηδήσας
ἀπὸ
τοῦ
ἵππου
περιπεσεῖν
|
αὐτῷ. |
καὶ
οἱ
μέν
φασι
~βασιλέα |
[1, 1] |
ὁ
Θετταλὸς
ξένος
ὢν
ἐτύγχανεν
|
αὐτῷ, |
καὶ
~πιεζόμενος
ὑπὸ
τῶν
οἴκοι |
[1, 3] |
γὰρ
καὶ
ἑπόμενοι
ἂν
φίλοι
|
αὐτῷ |
καὶ
πρόθυμοι
ἑποίμεθα
καὶ
~ἀπιόντες |
[1, 6] |
παρεκάλεσε
σύμβουλον,
ὅς
γε
καὶ
|
αὐτῷ |
καὶ
τοῖς
~ἄλλοις
ἐδόκει
προτιμηθῆναι |
[1, 3] |
ἑαυτοῦ
στρατιώτας
καὶ
τοὺς
προσελθόντας
|
αὐτῷ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
~τὸν
βουλόμενον, |
[1, 1] |
πάντας
οὕτω
διατιθεὶς
~ἀπεπέμπετο
ὥστε
|
αὐτῷ |
μᾶλλον
φίλους
εἶναι
ἢ
βασιλεῖ. |
[1, 8] |
τῷ
δὲ
Κύρῳ
ἀπεκρίνατο
ὅτι
|
αὐτῷ |
μέλει
ὅπως
~καλῶς
ἔχοι.
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
Ἑλληνικὸν
ἔτι
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
μένον
συνετάττετο
ἐκ
τῶν
ἔτι |
[1, 1] |
~ἠγάσθη
τε
αὐτὸν
καὶ
δίδωσιν
|
αὐτῷ |
μυρίους
δαρεικούς.
ὁ
δὲ
λαβὼν |
[1, 10] |
καὶ
Τισσαφέρνην
καὶ
τοὺς
σὺν
|
αὐτῷ. |
ὁ
γὰρ
~Τισσαφέρνης
ἐν
τῇ |
[1, 1] |
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
ὡς
ἐπιβουλεύοι
|
αὐτῷ. |
ὁ
δὲ
πείθεται
καὶ
συλλαμβάνει |
[1, 7] |
ἐκείνης
ἡμέρᾳ
πρότερον
θυόμενος
εἶπεν
|
αὐτῷ |
ὅτι
~βασιλεὺς
οὐ
μαχεῖται
δέκα |
[1, 3] |
στρατιῶται,
ἐπεί
γε
οὐ
συνεπόμεθα
|
~αὐτῷ, |
οὔτε
ἐκεῖνος
ἔτι
ἡμῖν
μισθοδότης. |
[1, 7] |
τὴν
γνώμην
~ἀπέπεμπε.
παρεκελεύοντο
δὲ
|
αὐτῷ |
πάντες
ὅσοιπερ
διελέγοντο
μὴ
μάχεσθαι, |
[1, 9] |
τιμᾶν.
καὶ
~πρῶτον
μὲν
ἦν
|
αὐτῷ |
πόλεμος
πρὸς
Πισίδας
καὶ
Μυσούς? |
[1, 2] |
καὶ
Ξενίᾳ
τῷ
Ἀρκάδι,
ὃς
|
αὐτῷ |
~προειστήκει
τοῦ
ἐν
ταῖς
πόλεσι |
[1, 9] |
μὴν
εἴ
τίς
γέ
τι
|
αὐτῷ |
προστάξαντι
~καλῶς
ὑπηρετήσειεν,
οὐδενὶ
πώποτε |
[1, 2] |
καὶ
τοὺς
φυγάδας
ἐκέλευσε
σὺν
|
αὐτῷ |
στρατεύεσθαι,
~ὑποσχόμενος
αὐτοῖς,
εἰ
καλῶς |
[1, 2] |
Κλεάρχῳ
~λαβόντι
ἥκειν
ὅσον
ἦν
|
αὐτῷ |
στράτευμα
καὶ
τῷ
Ἀριστίππῳ
συναλλαγέντι |
[1, 8] |
Κῦρος
παρελαύνων
οὐ
πάνυ
πρὸς
|
αὐτῷ |
στρατεύματι
κατεθεᾶτο
ἑκατέρωσε
~ἀποβλέπων
εἴς |
[1, 1] |
πρὸς
τοὺς
ἀντιστασιώτας
πρὶν
ἂν
|
αὐτῷ |
~συμβουλεύσηται.
οὕτω
δὲ
αὖ
τὸ |
[1, 1] |
ἐτύγχανεν
ἔχων.
~ἄλλο
δὲ
στράτευμα
|
αὐτῷ |
συνελέγετο
ἐν
Χερρονήσῳ
τῇ
κατ? |
[1, 5] |
τὰς
ἁμάξας.
ἐπεὶ
δ?
ἐδόκουν
|
~αὐτῷ |
σχολαίως
ποιεῖν,
ὥσπερ
ὀργῇ
ἐκέλευσε |
[1, 10] |
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
οἱ
~σὺν
|
αὐτῷ |
τά
τε
ἄλλα
πολλὰ
διαρπάζουσι |
[1, 1] |
αὐτῶν,
καὶ
ἡ
μήτηρ
συνέπραττεν
|
αὐτῷ |
ταῦτα?
ὥστε
βασιλεὺς
τὴν
μὲν |
[1, 1] |
ἱκανοὶ
εἴησαν
καὶ
εὐνοϊκῶς
ἔχοιεν
|
αὐτῷ. |
~τὴν
δὲ
Ἑλληνικὴν
δύναμιν
ἥθροιζεν |
[1, 2] |
δεξιὸν
Μένων
καὶ
οἱ
σὺν
|
αὐτῷ, |
τὸ
δὲ
εὐώνυμον
Κλέαρχος
καὶ |
[1, 1] |
δ?
αὖ
οὕτω
τρεφόμενον
ἐλάνθανεν
|
αὐτῷ |
τὸ
στράτευμα.
~Ἀρίστιππος
δὲ
ὁ |
[1, 1] |
αὕτη
αὖ
ἄλλη
πρόφασις
ἦν
|
~αὐτῷ |
τοῦ
ἁθροίζειν
στράτευμα.
~πρὸς
δὲ |
[1, 1] |
αὖ
τὸ
ἐν
Θετταλίᾳ
ἐλάνθανεν
|
αὐτῷ |
τρεφόμενον
στράτευμα.
~Πρόξενον
δὲ
τὸν |
[1, 9] |
εἶναι.
τοιγαροῦν
πολλὴ
ἦν
ἀφθονία
|
αὐτῷ |
τῶν
ἐθελόντων
κινδυνεύειν,
ὅπου
~τις |
[1, 8] |
αὐτῷ.
Ἀρταπάτης
δ?
~ὁ
πιστότατος
|
αὐτῷ |
τῶν
σκηπτούχων
θεράπων
λέγεται,
ἐπειδὴ |
[1, 6] |
δ?
~Ὀρόντας
νομίσας
ἑτοίμους
εἶναι
|
αὑτῷ |
τοὺς
ἱππέας
γράφει
ἐπιστολὴν
παρὰ |
[1, 3] |
ἡμῖν
καθεύδειν
οὐδ?
ἀμελεῖν
ἡμῶν
|
αὐτῶν, |
ἀλλὰ
βουλεύεσθαι
ὅ
τι
χρὴ |
[1, 6] |
ἂν
ἐνεδρεύσας
ἢ
ζῶντας
πολλοὺς
|
αὐτῶν |
ἂν
ἕλοι
καὶ
κωλύσειε
~τοῦ |
[1, 10] |
ἁρπαζόντων
~ἀπέκτειναν,
οἱ
δὲ
καὶ
|
αὐτῶν |
ἀπέθανον?
οὐ
μὴν
ἔφυγόν
γε, |
[1, 1] |
ἀποστῆναι
~πρὸς
Κῦρον,
τοὺς
μὲν
|
αὐτῶν |
ἀπέκτεινε
τοὺς
δ?
ἐξέβαλεν.
ὁ |
[1, 8] |
τὸ
ἔθνος
~ἐπορεύετο.
πρὸ
δὲ
|
αὐτῶν |
ἅρματα
διαλείποντα
συχνὸν
ἀπ?
ἀλλήλων |
[1, 8] |
εἶναι,
ἢν
ᾖ
ἡ
ἰσχὺς
|
αὐτῶν |
ἑκατέρωθεν,
καὶ
εἴ
τι
παραγγεῖλαι |
[1, 5] |
ταχὺ
ἀπαγορεύουσι.
~τὰ
δὲ
κρέα
|
αὐτῶν |
ἥδιστα
ἦν.
πορευόμενοι
δὲ
διὰ |
[1, 1] |
πόλεις
μᾶλλον
~ἢ
Τισσαφέρνην
ἄρχειν
|
αὐτῶν, |
καὶ
ἡ
μήτηρ
συνέπραττεν
αὐτῷ |
[1, 4] |
περὶ
ἐκείνους.
καίτοι
ἔχω
γε
|
αὐτῶν |
καὶ
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
ἐν |
[1, 10] |
ἔσωσαν
~καὶ
τἆλλα,
ὁπόσα
ἐντὸς
|
αὐτῶν |
καὶ
χρήματα
καὶ
ἄνθρωποι
ἐγένοντο, |
[1, 1] |
~ὁπλίτας
ἀνέβη
τριακοσίους,
ἄρχοντα
δὲ
|
αὐτῶν |
Ξενίαν
Παρράσιον.
~ἐπεὶ
δὲ
ἐτελεύτησε |
[1, 1] |
~στρατεύματα
δαπανᾶν?
ὥστε
οὐδὲν
ἤχθετο
|
αὐτῶν |
πολεμούντων.
καὶ
γὰρ
ὁ
Κῦρος |
[1, 4] |
ἐδόκουν
φιλοτιμηθέντες
ὅτι
τοὺς
στρατιώτας
|
αὐτῶν |
τοὺς
παρὰ
Κλέαρχον
~ἀπελθόντας
ὡς |
[1, 8] |
ἅρματα
ἐφέροντο
τὰ
μὲν
δι?
|
αὐτῶν |
τῶν
~πολεμίων,
τὰ
δὲ
καὶ |
[1, 8] |
ἑαυτοῦ
χειρὶ
Ἀρταγέρσην
τὸν
ἄρχοντα
|
αὐτῶν. |
ὡς
δ?
ἡ
τροπὴ
ἐγένετο, |
[1, 8] |
βαρβάρων
ἄρχοντες
μέσον
ἔχοντες
τὸ
|
αὑτῶν |
ἡγοῦνται,
νομίζοντες
οὕτω
καὶ
ἐν |
[1, 10] |
ἵστανται,
ἀλλὰ
φεύγουσι
διὰ
τοῦ
|
αὑτῶν |
στρατοπέδου
εἰς
τὸν
σταθμὸν
ἔνθεν |
[1, 3] |
τῆς
Χερρονήσου
~αὐτοὺς
ἐξελαύνων
βουλομένους
|
ἀφαιρεῖσθαι |
τοὺς
ἐνοικοῦντας
Ἕλληνας
τὴν
γῆν. |
[1, 4] |
~Κλέαρχον
ἔχειν.
ἐπεὶ
δ?
ἦσαν
|
ἀφανεῖς, |
διῆλθε
λόγος
ὅτι
διώκει
αὐτοὺς |
[1, 9] |
καὶ
ἀδίκους
εἴα
καταγελᾶν,
ἀλλὰ
|
ἀφειδέστατα |
πάντων
ἐτιμωρεῖτο?
~πολλάκις
δ?
ἦν |
[1, 9] |
~προσόδους
ποιοῦντα,
οὐδένα
ἂν
πώποτε
|
ἀφείλετο, |
ἀλλ?
ἀεὶ
πλείω
προσεδίδου?
ὥστε |
[1, 1] |
ἐκ
βασιλέως
~δεδομέναι,
τότε
δὲ
|
ἀφειστήκεσαν |
πρὸς
Κῦρον
πᾶσαι
πλὴν
Μιλήτου? |
[1, 9] |
~ἀξιοῦσθαι
εἶναι.
τοιγαροῦν
πολλὴ
ἦν
|
ἀφθονία |
αὐτῷ
τῶν
ἐθελόντων
κινδυνεύειν,
ὅπου |
[1, 3] |
ἄγειν
ἢ
πεισθέντα
πρὸς
~φιλίαν
|
ἀφιέναι? |
οὕτω
γὰρ
καὶ
ἑπόμενοι
ἂν |
[1, 2] |
~Κύρου
πέντε
ἡμέραις
εἰς
Ταρσοὺς
|
ἀφίκετο? |
ἐν
δὲ
τῇ
ὑπερβολῇ
τῶν |
[1, 5] |
ποταμὸν
ἐν
δεξιᾷ
ἔχων,
~καὶ
|
ἀφικνεῖται |
ἐπὶ
Πύλας.
ἐν
τούτοις
τοῖς |
[1, 2] |
τρόπου
ἔχοντα
μὴ
ἀποδιδόναι.
ἐνταῦθα
|
~ἀφικνεῖται |
Ἐπύαξα
ἡ
Συεννέσιος
γυνὴ
τοῦ |
[1, 1] |
τὸν
βασιλεύοντα
Ἀρταξέρξην.
~ὅστις
δ?
|
ἀφικνεῖτο |
τῶν
παρὰ
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν |
[1, 10] |
στρατόπεδον.
~ἔδοξεν
αὐτοῖς
ἀπιέναι?
καὶ
|
ἀφικνοῦνται |
ἀμφὶ
δορπηστὸν
ἐπὶ
τὰς
σκηνάς. |
[1, 5] |
δὲ
διὰ
ταύτης
τῆς
χώρας
|
~ἀφικνοῦνται |
ἐπὶ
τὸν
Μάσκαν
ποταμόν,
τὸ |
[1, 4] |
σταθμοὺς
~ἐννέα
παρασάγγας
πεντήκοντα?
καὶ
|
ἀφικνοῦνται |
πρὸς
τὸν
Ἀράξην
ποταμόν.
~ἐνταῦθα |
[1, 10] |
ἀναστρέφει,
εἰς
δὲ
τὸ
στρατόπεδον
|
ἀφικόμενος |
τὸ
~τῶν
Ἑλλήνων
ἐκεῖ
συντυγχάνει |
[1, 2] |
οὗτοι
μὲν
εἰς
Σάρδεις
αὐτῷ
|
ἀφίκοντο. |
Τισσαφέρνης
δὲ
~κατανοήσας
ταῦτα,
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
ἐκεῖ
κατασκεψάμενος
τὴν
ἀγορὰν
|
ἀφιππεύει |
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
σκηνὴν
διὰ |
[1, 1] |
τὸν
Στυμφάλιον
καὶ
~Σωκράτην
τὸν
|
Ἀχαιόν, |
ξένους
ὄντας
καὶ
τούτους,
ἐκέλευσεν |
[1, 2] |
ἔχων
χιλίους,
Σωκράτης
δὲ
ὁ
|
Ἀχαιὸς |
ὁπλίτας
~ἔχων
ὡς
πεντακοσίους,
Πασίων |
[1, 9] |
προστάξαντι
~καλῶς
ὑπηρετήσειεν,
οὐδενὶ
πώποτε
|
ἀχάριστον |
εἴασε
τὴν
προθυμίαν.
τοιγαροῦν
δὴ |
[1, 5] |
πεδίον
ἅπαν
ὁμαλὲς
ὥσπερ
θάλαττα,
|
ἀψινθίου |
δὲ
πλῆρες?
εἰ
δέ
τι |