Livre, Chapitre |
[1, 4] |
καὶ
πέντε
καὶ
ἐπ?
αὐταῖς
|
ναύαρχος |
~Πυθαγόρας
Λακεδαιμόνιος.
ἡγεῖτο
δ?
αὐταῖς |
[1, 4] |
Ταμὼς
Αἰγύπτιος
ἐξ
Ἐφέσου,
ἔχων
|
ναῦς |
~ἑτέρας
Κύρου
πέντε
καὶ
εἴκοσιν, |
[1, 4] |
ἕνεκα
τῆς
παρόδου
Κῦρος
τὰς
|
ναῦς |
μετεπέμψατο,
~ὅπως
ὁπλίτας
ἀποβιβάσειεν
εἴσω |
[1, 3] |
καὶ
πεζὴν
καὶ
ἱππικὴν
καὶ
|
ναυτικὴν |
ἣν
πάντες
ὁμοίως
ὁρῶμέν
τε |
[1, 8] |
δείλη
ἐγίγνετο,
ἐφάνη
κονιορτὸς
ὥσπερ
|
νεφέλη |
λευκή,
χρόνῳ
δὲ
συχνῷ
~ὕστερον |
[1, 4] |
καὶ
Χειρίσοφος
Λακεδαιμόνιος
ἐπὶ
~τῶν
|
νεῶν, |
μετάπεμπτος
ὑπὸ
Κύρου,
ἑπτακοσίους
ἔχων |
[1, 10] |
λαμβάνει.
ἡ
δὲ
Μιλησία
ἡ
|
νεωτέρα |
~ληφθεῖσα
ὑπὸ
τῶν
ἀμφὶ
βασιλέα |
[1, 1] |
παῖδες
δύο,
πρεσβύτερος
μὲν
Ἀρταξέρξης,
|
~νεώτερος |
δὲ
Κῦρος?
ἐπεὶ
δὲ
ἠσθένει |
[1, 7] |
μαχεῖσθαι,
ὦ
Κῦρε,
τὸν
ἀδελφόν;
|
~νὴ |
Δί?
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
εἴπερ |
[1, 4] |
Κύρῳ
~παρῆσαν
αἱ
ἐκ
Πελοποννήσου
|
νῆες |
τριάκοντα
καὶ
πέντε
καὶ
ἐπ? |
[1, 4] |
ἐστρατήγει
παρὰ
~Κύρῳ.
αἱ
δὲ
|
νῆες |
ὥρμουν
παρὰ
τὴν
Κύρου
σκηνήν. |
[1, 8] |
καὶ
ἐμβαλὼν
σὺν
τοῖς
ἑξακοσίοις
|
νικᾷ |
τοὺς
πρὸ
βασιλέως
~τεταγμένους
καὶ |
[1, 9] |
ἀγαθὸν
ἢ
κακὸν
ποιήσειεν
αὐτόν,
|
~νικᾶν |
πειρώμενος?
καὶ
εὐχὴν
δέ
τινες |
[1, 9] |
καὶ
τὸ
μὲν
τὰ
μεγάλα
|
~νικᾶν |
τοὺς
φίλους
εὖ
ποιοῦντα
οὐδὲν |
[1, 5] |
ὥσπερ
ἂν
~δράμοι
τις
ἐπὶ
|
νίκῃ |
καὶ
μάλα
κατὰ
πρανοῦς
γηλόφου, |
[1, 8] |
δ?
ἀπεκρίνατο?
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ
|
νίκη. |
ὁ
δὲ
Κῦρος
ἀκούσας,
~ἀλλὰ |
[1, 9] |
εὔχοιτο
τοσοῦτον
χρόνον
ζῆν
~ἔστε
|
νικᾐη |
καὶ
τοὺς
εὖ
καὶ
κακῶς |
[1, 2] |
ἐνταῦθα
λέγεται
Ἀπόλλων
ἐκδεῖραι
~Μαρσύαν
|
νικήσας |
ἐρίζοντά
οἱ
περὶ
σοφίας,
καὶ |
[1, 7] |
ἀδελφοῦ
φίλοι.
ἢν
δ?
ἡμεῖς
|
~νικήσωμεν, |
ἡμᾶς
δεῖ
τοὺς
ἡμετέρους
φίλους |
[1, 10] |
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
ὅτι
οἱ
~Ἕλληνες
|
νικῷεν |
τὸ
καθ?
αὑτοὺς
καὶ
εἰς |
[1, 8] |
βασιλεὺς
εἴη?
κἂν
τοῦτ?
ἔφη,
|
~νικῶμεν, |
πάνθ?
ἡμῖν
πεποίηται.
ὁρῶν
δὲ |
[1, 8] |
Κῦρος
δ?
ὁρῶν
τοὺς
~Ἕλληνας
|
νικῶντας |
τὸ
καθ?
αὑτοὺς
καὶ
διώκοντας, |
[1, 10] |
δ?
ἁρπάζοντες
ὡς
ἤδη
~πάντες
|
νικῶντες. |
ἐπεὶ
δ?
ᾔσθοντο
οἱ
μὲν |
[1, 10] |
τοὺς
καθ?
αὑτοὺς
ὡς
πάντας
|
νικῶντες, |
οἱ
δ?
ἁρπάζοντες
ὡς
ἤδη |
[1, 3] |
~λαβών
με
δίκην
ἐπιθῇ
ὧν
|
νομίζει |
ὑπ?
ἐμοῦ
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ
οὖν |
[1, 3] |
ἡμῖν
μισθοδότης.
ὅτι
μέντοι
ἀδικεῖσθαι
|
νομίζει |
ὑφ?
~ἡμῶν
οἶδα?
ὥστε
καὶ |
[1, 2] |
~Κῦρος
δὲ
ἐκείνῳ
δῶρα
ἃ
|
νομίζεται |
παρὰ
βασιλεῖ
τίμια,
ἵππον
χρυσοχάλινον |
[1, 5] |
γάρ
τινα
~ἀλλήλοις
μάχην
συνάψετε,
|
νομίζετε |
ἐν
τῇδε
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐμέ |
[1, 4] |
~μελήσει,
ἢ
μηκέτι
με
Κῦρον
|
νομίζετε. |
οἱ
μὲν
δὴ
στρατιῶται
ἐν |
[1, 9] |
~καλῶς
κεκοσμημένους
μέγιστον
κόσμον
ἀνδρὶ
|
νομίζοι. |
καὶ
τὸ
μὲν
τὰ
μεγάλα |
[1, 8] |
μέσον
ἔχοντες
τὸ
αὑτῶν
ἡγοῦνται,
|
νομίζοντες |
οὕτω
καὶ
ἐν
~ἀσφαλεστάτῳ
εἶναι, |
[1, 9] |
οἱ
μάλιστα
ὑπ?
αὐτοῦ
~ἀγαπώμενοι,
|
νομίζοντες |
παρὰ
Κύρῳ
ὄντες
ἀγαθοὶ
ἀξιωτέρας |
[1, 3] |
ὅ
τι
ἂν
δέῃ
πείσομαι.
|
~νομίζω |
γὰρ
ὑμᾶς
ἐμοὶ
εἶναι
καὶ |
[1, 7] |
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς
ἄγω,
ἀλλὰ
|
~νομίζων |
ἀμείνονας
καὶ
κρείττους
πολλῶν
βαρβάρων |
[1, 5] |
ἤ
τινος
ἄλλου
ἀναγκαίου
ἐκαθέζετο,
|
νομίζων, |
ὅσῳ
θᾶττον
ἔλθοι,
~τοσούτῳ
ἀπαρασκευαστοτέρῳ |
[1, 6] |
τῶν
ἡγεμόνων.
ὁ
δ?
~Ὀρόντας
|
νομίσας |
ἑτοίμους
εἶναι
αὑτῷ
τοὺς
ἱππέας |
[1, 2] |
ἐκέλευσε
δὲ
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
|
νόμος |
αὐτοῖς
εἰς
μάχην
οὕτω
~ταχθῆναι |
[1, 5] |
δ?
ἦν
τῷ
προσέχοντι
τὸν
|
νοῦν |
~τῇ
βασιλέως
ἀρχῇ
πλήθει
μὲν |
[1, 10] |
ἐφάνη.
ταύτην
μὲν
οὖν
τὴν
|
νύκτα |
οὕτω
διεγένοντο.
|
[1, 7] |
ἐν
~τῷ
πεδίῳ
περὶ
μέσας
|
νύκτας? |
ἐδόκει
γὰρ
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν |
[1, 4] |
Κύρου.
τί
οὖν
κελεύω
ποιῆσαι;
|
νῦν |
δεῖται
Κῦρος
~ἕπεσθαι
τοὺς
Ἕλληνας |
[1, 7] |
λέγουσί
τινες
ὅτι
πολλὰ
ὑπισχνῇ
|
νῦν |
διὰ
τὸ
ἐν
τοιούτῳ
εἶναι |
[1, 6] |
ὁ
Κῦρος,
ἀδικηθεὶς
ὑπ?
ἐμοῦ
|
νῦν |
τὸ
τρίτον
ἐπιβουλεύων
μοι
φανερὸς |