Livre, Chapitre |
[1, 2] |
ἑαυτὸν
ὃ
εἶχε
στράτευμα?
καὶ
|
Ξενίᾳ |
τῷ
Ἀρκάδι,
ὃς
αὐτῷ
~προειστήκει |
[1, 1] |
ἀνέβη
τριακοσίους,
ἄρχοντα
δὲ
αὐτῶν
|
Ξενίαν |
Παρράσιον.
~ἐπεὶ
δὲ
ἐτελεύτησε
Δαρεῖος |
[1, 4] |
τοὺς
στρατηγοὺς
εἶπεν?
~ἀπολελοίπασιν
ἡμᾶς
|
Ξενίας |
καὶ
Πασίων.
ἀλλ?
εὖ
γε |
[1, 2] |
τὰ
ὅπλα
παρῆσαν
εἰς
Σάρδεις.
|
Ξενίας |
μὲν
δὴ
τοὺς
ἐκ
τῶν |
[1, 4] |
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
~ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ
|
Ξενίας |
ὁ
Ἀρκὰς
στρατηγὸς)
καὶ
Πασίων |
[1, 2] |
ἔμεινεν
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν
αἷς
|
Ξενίας |
ὁ
Ἀρκὰς
τὰ
Λύκαια
ἔθυσε |
[1, 2] |
~προειστήκει
τοῦ
ἐν
ταῖς
πόλεσι
|
ξενικοῦ, |
ἥκειν
παραγγέλλει
λαβόντα
τοὺς
ἄλλους |
[1, 3] |
βασιλέα
πορεύεσθαι
ἐπῄνεσαν?
παρὰ
δὲ
|
~Ξενίου |
καὶ
Πασίωνος
πλείους
ἢ
δισχίλιοι |
[1, 3] |
οἵᾳπερ
καὶ
~πρόσθεν
ἐχρῆτο
τοῖς
|
ξένοις, |
ἕπεσθαι
καὶ
ἡμᾶς
καὶ
μὴ |
[1, 1] |
στράτευμα.
~Πρόξενον
δὲ
τὸν
Βοιώτιον
|
ξένον |
ὄντα
ἐκέλευσε
λαβόντα
ἄνδρας
~ὅτι |
[1, 3] |
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν.
ἐμοὶ
~γὰρ
|
ξένος |
Κῦρος
ἐγένετο
καί
με
φεύγοντα |
[1, 1] |
στράτευμα.
~Ἀρίστιππος
δὲ
ὁ
Θετταλὸς
|
ξένος |
ὢν
ἐτύγχανεν
αὐτῷ,
καὶ
~πιεζόμενος |
[1, 1] |
καὶ
αἰτεῖ
αὐτὸν
εἰς
~δισχιλίους
|
ξένους |
καὶ
τριῶν
μηνῶν
μισθόν,
ὡς |
[1, 1] |
Στυμφάλιον
καὶ
~Σωκράτην
τὸν
Ἀχαιόν,
|
ξένους |
ὄντας
καὶ
τούτους,
ἐκέλευσεν
ἄνδρας |
[1, 8] |
δὲ
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
~Ἑλληνικοῦ
|
Ξενοφῶν |
Ἀθηναῖος,
πελάσας
ὡς
συναντῆσαι
ἤρετο |
[1, 0] |
|
~Ξενοφώντος |
Κύρου
Ἀνάβασις.
~Βιβλίον
Α.
~Δαρείου |
[1, 2] |
ὁ
ποταμὸς
καλεῖται
Μαρσύας.
ἐνταῦθα
|
Ξέρξης, |
ὅτε
ἐκ
~τῆς
Ἑλλάδος
ἡττηθεὶς |
[1, 5] |
προσήλαυνε?
τῶν
δὲ
Μένωνος
στρατιωτῶν
|
ξύλα |
σχίζων
τις
ὡς
εἶδε
Κλέαρχον |
[1, 8] |
ἐχόμενοι
δὲ
ὁπλῖται
σὺν
ποδήρεσι
|
~ξυλίναις |
ἀσπίσιν.
Αἰγύπτιοι
δ?
οὗτοι
ἐλέγοντο |
[1, 10] |
τινα
χρυσοῦν
ἐπὶ
πέλτῃ
ἐπὶ
|
ξύλου |
ἀνατεταμένον.
ἐπεὶ
~δὲ
καὶ
ἐνταῦθ? |