Livre, Chapitre
[1, 6]	Ὀρόντας. ~τί οὖν, ἔφη ὁ	Κῦρος,	ἀδικηθεὶς ὑπ? ἐμοῦ νῦν τὸ
[1, 9]	ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι. ἔνθα	Κῦρος	~αἰδημονέστατος μὲν πρῶτον τῶν ἡλικιωτῶν
[1, 8]	~σωτὴρ καὶ νίκη. ὁ δὲ	Κῦρος	ἀκούσας, ~ἀλλὰ δέχομαί τε, ἔφη,
[1, 7]	ὑπισχνῇ. ἀκούσας ταῦτα ~ἔλεξεν ὁ	Κῦρος?	~ἀλλ? ἔστι μὲν ἡμῖν, ὦ
[1, 2]	ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς? ἐν ᾧ	Κῦρος	~ἀπέκτεινεν ἄνδρα Πέρσην Μεγαφέρνην, φοινικιστὴν
[1, 1]	αὐτῶν πολεμούντων. καὶ γὰρ ὁ	Κῦρος	ἀπέπεμπε ~τοὺς γιγνομένους δασμοὺς βασιλεῖ
[1, 6]	ὅτι οὐδὲν ἀδικηθείς, ἠρώτησεν ὁ	Κῦρος	αὐτόν? ~ὁμολογεῖς οὖν περὶ ἐμὲ
[1, 9]	κελεύων τὸν φέροντα? ~τούτοις ἥσθη	Κῦρος?	βούλεται οὖν καὶ σὲ τούτων
[1, 9]	ἔμοιγε ~μᾶλλον δοκεῖ ἀγαστὰ εἶναι.	Κῦρος	γὰρ ἔπεμπε βίκους οἴνου ἡμιδεεῖς
[1, 4]	ἔχων πάντα ὅσα ὧραι φύουσι.	Κῦρος	δ? αὐτὸν ~ἐξέκοψε καὶ τὰ
[1, 7]	~βασιλεὺς οὐ μαχεῖται δέκα ἡμερῶν,	Κῦρος	δ? εἶπεν? ~οὐκ ἄρα ἔτι
[1, 2]	τὰ βασίλεια τὰ ἐν αὐτῇ.	Κῦρος	δ? ~ἐπεὶ εἰσήλασεν εἰς τὴν
[1, 4]	διέβησαν πρὶν τοὺς ἄλλους ἀποκρίνασθαι.	Κῦρος	δ? ~ἐπεὶ ᾔσθετο διαβεβηκότας, ἥσθη
[1, 8]	τῷ εὐωνύμῳ τοξευθῆναί τις ἐλέγετο.	Κῦρος	δ? ὁρῶν τοὺς ~Ἕλληνας νικῶντας
[1, 2]	τὰς Λακεδαιμονίων καὶ αὐτοῦ ~Κύρου.	Κῦρος	δ? οὖν ἀνέβη ἐπὶ τὰ
[1, 8]	λέγει? παρ? ἐκείνῳ γὰρ ἦν?	Κῦρος	δὲ αὐτός τε ~ἀπέθανε καὶ
[1, 2]	χρήματα πολλὰ εἰς τὴν στρατιάν,	~Κῦρος	δὲ ἐκείνῳ δῶρα ἃ νομίζεται
[1, 2]	Τισσαφέρνους τὸν Κύρου στόλον, ἀντιπαρεσκευάζετο.	~Κῦρος	δὲ ἔχων οὓς εἴρηκα ὡρμᾶτο
[1, 2]	τὴν τάξιν ~τοῦ στρατεύματος ἐθαύμασε.	Κῦρος	δὲ ἥσθη τὸν ἐκ τῶν
[1, 8]	ὕπαρχος καὶ τὸ ἄλλο βαρβαρικόν,	~Κῦρος	δὲ καὶ ἱππεῖς τούτου ὅσον
[1, 2]	οὓς Μένων εἶχε καὶ αὐτόν.	Κῦρος	δὲ μετὰ τῶν ἄλλων ἐξελαύνει
[1, 5]	σὺν ὀλίγοις τοῖς περὶ αὐτόν?	Κῦρος	δὲ οὔπω ἧκεν, ἀλλ? ~ἔτι
[1, 4]	οἱ δ? ᾤκτιρον εἰ ἁλώσοιντο.	~Κῦρος	δὲ συγκαλέσας τοὺς στρατηγοὺς εἶπεν?
[1, 7]	Κύρῳ περὶ τῆς βασιλέως στρατιᾶς.	Κῦρος	δὲ συγκαλέσας τοὺς ~στρατηγοὺς καὶ
[1, 3]	τὰ σκευοφόρα ~ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ Κλεάρχῳ.	Κῦρος	δὲ τούτοις ἀπορῶν τε καὶ
[1, 8]	καὶ κράνεσι πάντες πλὴν Κύρου?	Κῦρος	δὲ ψιλὴν ~ἔχων τὴν κεφαλὴν
[1, 8]	ὡς ~εἰς κύκλωσιν. ἔνθα δὴ	Κῦρος	δείσας μὴ ὄπισθεν γενόμενος κατακόψῃ
[1, 4]	Ἀβροκόμας προϊὼν ~κατέκαυσεν, ἵνα μὴ	Κῦρος	διαβῇ. ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι
[1, 3]	τῷ ἡγεμόνι ~πιστεύσομεν ὃν ἂν	Κῦρος	διδῷ, τί κωλύει καὶ τὰ
[1, 1]	ἂν τῶν ~ἀντιστασιωτῶν. ὁ δὲ	Κῦρος	δίδωσιν αὐτῷ εἰς τετρακισχιλίους καὶ
[1, 3]	παροῦσι πράγμασιν. ἐμοὶ ~γὰρ ξένος	Κῦρος	ἐγένετο καί με φεύγοντα ἐκ
[1, 6]	ποτε ἔτι δόξαιμι. πρὸς ταῦτα	~Κῦρος	εἶπε τοῖς παροῦσιν? ~ὁ μὲν
[1, 8]	ἐλῶντα καὶ διακόψοντα. ~ὃ μέντοι	Κῦρος	εἶπεν ὅτε καλέσας παρεκελεύετο τοῖς
[1, 7]	ἀδελφόν; ~νὴ Δί? ἔφη ὁ	Κῦρος,	εἴπερ γε Δαρείου καὶ Παρυσάτιδός
[1, 3]	Ἕλληνας τὴν γῆν. ~ἐπειδὴ δὲ	Κῦρος	ἐκάλει, λαβὼν ὑμᾶς ἐπορευόμην, ἵνα
[1, 2]	ἐθεώρει δὲ τὸν ἀγῶνα καὶ	Κῦρος.	~ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺς δύο παρασάγγας
[1, 7]	πολεμίων ταὐτὰ ἤγγελλον. ἐντεῦθεν δὲ	Κῦρος	ἐξελαύνει ~σταθμὸν ἕνα παρασάγγας τρεῖς
[1, 4]	καὶ ~προθυμότερον συνεπορεύοντο. ~μετὰ ταῦτα	Κῦρος	ἐξελαύνει σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσιν
[1, 2]	ἔχων ὁπλίτας χιλίους. καὶ ~ἐνταῦθα	Κῦρος	ἐξέτασιν καὶ ἀριθμὸν τῶν Ἑλλήνων
[1, 7]	~ἐν δὲ τῷ τρίτῳ σταθμῷ	Κῦρος	ἐξέτασιν ποιεῖται τῶν Ἑλλήνων καὶ
[1, 1]	πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης, ~νεώτερος δὲ	Κῦρος?	ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖος καὶ
[1, 4]	οὖν κελεύω ποιῆσαι; νῦν δεῖται	Κῦρος	~ἕπεσθαι τοὺς Ἕλληνας ἐπὶ βασιλέα?
[1, 7]	τοῦ μάχεσθαι? ὥστε τῇ ~ὑστεραίᾳ	Κῦρος	ἐπορεύετο ἠμελημένως μᾶλλον. τῇ δὲ
[1, 6]	ἐκ τούτου πάλιν ἠρώτησεν ὁ	Κῦρος?	~ἔτι οὖν ἂν γένοιο τῷ
[1, 1]	φυγὰς ἦν? τούτῳ συγγενόμενος ὁ	Κῦρος	~ἠγάσθη τε αὐτὸν καὶ δίδωσιν
[1, 2]	τὴν Κελαινῶν ἀκρόπολιν. ἐνταῦθα ἔμεινε	Κῦρος	ἡμέρας τριάκοντα? καὶ ἧκε ~Κλέαρχος
[1, 6]	ὅτι οὔ. πάλιν δὲ ὁ	Κῦρος	ἠρώτα? ~οὐκοῦν ὕστερον, ὡς αὐτὸς
[1, 10]	ἀλεύρων καὶ οἴνου, ἃς παρεσκευάσατο	Κῦρος,	ἵνα εἴ ποτε σφόδρα τὸ
[1, 4]	προθυμοτάτοις οὖσιν ὑμῖν χάριν εἴσεται	Κῦρος	καὶ ἀποδώσει? ~ἐπίσταται δ? εἴ
[1, 5]	ἐν τούτῳ δ? ἐπῄει ~καὶ	Κῦρος	καὶ ἐπύθετο τὸ πρᾶγμα? εὐθὺς
[1, 3]	ἐντυγχάνωσιν, ~ἀπολαμβάνειν. ~ἐνταῦθα ἔμεινεν ὁ	Κῦρος	καὶ ἡ στρατιὰ ἡμέρας εἴκοσιν?
[1, 8]	ἐνταῦθα ~μαχόμενοι καὶ βασιλεὺς καὶ	Κῦρος	καὶ οἱ ἀμφ? αὐτοὺς ὑπὲρ
[1, 1]	πεδίον ~ἁθροίζονται. ἀναβαίνει οὖν ὁ	Κῦρος	λαβὼν Τισσαφέρνην ὡς φίλον, καὶ
[1, 9]	δι? εὔνοιάν τε καὶ ~πιστότητα.	~Κῦρος	μὲν οὖν οὕτως ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ
[1, 4]	ἐνταῦθα ~ἔμεινεν ἡμέρας πέντε. καὶ	Κῦρος	μεταπεμψάμενος τοὺς στρατηγοὺς τῶν Ἑλλήνων
[1, 3]	~ἄκρα, ὅπως μὴ φθάσωσι μήτε	Κῦρος	μήτε οἱ Κίλικες καταλαβόντες, ὧν
[1, 2]	δ? οὖν στρατιᾷ τότε ἀπέδωκε	Κῦρος	μισθὸν ~τεττάρων μηνῶν. εἶχε δὲ
[1, 6]	ἔφη Ὀρόντας. ~οὐκοῦν, ἔφη ὁ	Κῦρος,	ὁπότ? αὖ ἔγνως τὴν σαυτοῦ
[1, 8]	βραδέως προσῇσαν. καὶ ἐν τούτῳ	Κῦρος	παρελαύνων αὐτὸς ~σὺν Πίγρητι τῷ
[1, 8]	τῶν ἔτι προσιόντων. ~καὶ ὁ	Κῦρος	παρελαύνων οὐ πάνυ πρὸς αὐτῷ
[1, 2]	ἄλλοι στρατηγοί. ἐθεώρει οὖν ὁ	Κῦρος	πρῶτον μὲν τοὺς ~βαρβάρους? οἱ
[1, 7]	καὶ ἀνθρώπων ἴχνη πολλά. ~ἐνταῦθα	Κῦρος	Σιλανὸν καλέσας τὸν Ἀμπρακιώτην μάντιν
[1, 6]	δίδωσιν. ἀναγνοὺς δὲ αὐτὴν ὁ	Κῦρος	συλλαμβάνει Ὀρόνταν, ~καὶ συγκαλεῖ εἰς
[1, 5]	ταῖς ἁμάξαις δυσπορεύτου ἐπέστη ὁ	Κῦρος	~σὺν τοῖς περὶ αὐτὸν ἀρίστοις
[1, 4]	πύλαι. ταύτης ἕνεκα τῆς παρόδου	Κῦρος	τὰς ναῦς μετεπέμψατο, ~ὅπως ὁπλίτας
[1, 2]	Ἕλλησιν ὡς πολεμίαν οὖσαν. ἐντεῦθεν	Κῦρος	~τὴν Κίλισσαν εἰς τὴν Κιλικίαν
[1, 4]	πύλαις, ὅπερ ᾤετο ποιήσειν ὁ	Κῦρος	τὸν Ἀβροκόμαν, ~ἔχοντα πολὺ στράτευμα.
[1, 4]	καὶ οὐ πρὸς βασιλέα εἴα	Κῦρος	τὸν ~Κλέαρχον ἔχειν. ἐπεὶ δ?
[1, 4]	διῆλθε λόγος ὅτι διώκει αὐτοὺς	Κῦρος	τριήρεσι? ~καὶ οἱ μὲν ηὔχοντο
[1, 3]	προσαιτοῦσι δὲ μισθόν? ὁ δὲ	Κῦρος	~ὑπισχνεῖται ἡμιόλιον πᾶσι δώσειν οὗ
[1, 1]	τοὺς δ? ἐξέβαλεν. ὁ δὲ	Κῦρος	ὑπολαβὼν τοὺς ~φεύγοντας συλλέξας στράτευμα
[1, 10]	ἅμα μὲν ἐθαύμαζον ὅτι οὐδαμοῦ	Κῦρος	φαίνοιτο οὐδ? ἄλλος ἀπ? ~αὐτοῦ
[1, 5]	τὸ δὲ ~σύμπαν δῆλος ἦν	Κῦρος	ὡς σπεύδων πᾶσαν τὴν ὁδὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/03/2005