Livre, Chapitre |
[1, 4] |
ἔμεινεν
~ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ
Ξενίας
|
ὁ |
Ἀρκὰς
στρατηγὸς)
καὶ
Πασίων
ὁ |
[1, 2] |
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν
αἷς
Ξενίας
|
ὁ |
Ἀρκὰς
τὰ
Λύκαια
ἔθυσε
καὶ |
[1, 2] |
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους,
Σωκράτης
δὲ
|
ὁ |
Ἀχαιὸς
ὁπλίτας
~ἔχων
ὡς
πεντακοσίους, |
[1, 10] |
Τισσαφέρνην
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῷ.
|
ὁ |
γὰρ
~Τισσαφέρνης
ἐν
τῇ
πρώτῃ |
[1, 3] |
στρατηγοῦ
οὔτε
ἰδιώτου
ὄφελος
οὐδέν.
|
ὁ |
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν
ἄξιος |
[1, 8] |
ὅ
τι
εἴη
τὸ
σύνθημα.
|
ὁ |
δ?
ἀπεκρίνατο?
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ |
[1, 3] |
Κῦρον
τὰ
δόξαντα
τῇ
στρατιᾷ.
|
ὁ |
δ?
ἀπεκρίνατο
~ὅτι
ἀκούει
Ἀβροκόμαν |
[1, 8] |
συναντῆσαι
ἤρετο
εἴ
τι
παραγγέλλοι?
|
ὁ |
δ?
~ἐπιστήσας
εἶπε
καὶ
λέγειν |
[1, 5] |
τοῦ
Κλεάρχου
μὴ
ποιεῖν
~ταῦτα.
|
ὁ |
δ?
ἐχαλέπαινεν
ὅτι
αὐτοῦ
ὀλίγου |
[1, 6] |
μέρος
παρ?
ἑκάστου
τῶν
ἡγεμόνων.
|
ὁ |
δ?
~Ὀρόντας
νομίσας
ἑτοίμους
εἶναι |
[1, 10] |
~πελταστῶν
καὶ
ἐλέγετο
φρόνιμος
γενέσθαι.
|
ὁ |
δ?
οὖν
Τισσαφέρνης
ὡς
μεῖον |
[1, 2] |
μετεπέμπετο
τὸν
Συέννεσιν
πρὸς
ἑαυτόν?
|
ὁ |
δ?
οὔτε
~πρότερον
οὐδενί
πω |
[1, 4] |
~ταῦτα
οἱ
στρατηγοὶ
Κύρῳ
ἀπήγγελλον?
|
ὁ |
δ?
ὑπέσχετο
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ
δώσειν |
[1, 1] |
ἀποπέμπει
πάλιν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν.
|
~ὁ |
δ?
ὡς
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας
καὶ |
[1, 6] |
ἐμοὶ
δὲ
φίλος
καὶ
πιστός;
|
ὁ |
δὲ
~ἀπεκρίνατο
ὅτι
οὐδ?
εἰ |
[1, 10] |
ὡς
ταύτῃ
~προσιόντος
καὶ
δεξόμενοι,
|
ὁ |
δὲ
βασιλεὺς
ταύτῃ
μὲν
οὐκ |
[1, 5] |
τὸν
τοῦ
Μένωνος
πληγὰς
ἐνέβαλεν?
|
ὁ |
δὲ
ἐλθὼν
πρὸς
τὸ
~ἑαυτοῦ |
[1, 2] |
ἰόντες
ἐπὶ
τὰς
θύρας
ἀπῄτουν.
|
ὁ |
δὲ
ἐλπίδας
λέγων
διῆγε
καὶ |
[1, 7] |
τί
σφίσιν
ἔσται,
ἐὰν
κρατήσωσιν.
|
ὁ |
δὲ
ἐμπιμπλὰς
ἁπάντων
τὴν
γνώμην |
[1, 3] |
καὶ
~λυπούμενος
μετεπέμπετο
τὸν
Κλέαρχον?
|
ὁ |
δὲ
ἰέναι
μὲν
οὐκ
ἤθελε, |
[1, 5] |
ἄλλος,
~εἶτα
πολλοί,
κραυγῆς
γενομένης.
|
ὁ |
δὲ
καταφεύγει
εἰς
τὸ
ἑαυτοῦ |
[1, 10] |
τε
τοὺς
ἑαυτοῦ
καὶ
συντάττεται,
|
ὁ |
δὲ
Κλέαρχος
ἐβουλεύετο
~Πρόξενον
καλέσας |
[1, 8] |
ἤρετο
τίς
ὁ
~θόρυβος
εἴη.
|
ὁ |
δὲ
Κλέαρχος)
εἶπεν
ὅτι
σύνθημα |
[1, 8] |
ἀπεκρίνατο?
Ζεὺς
~σωτὴρ
καὶ
νίκη.
|
ὁ |
δὲ
Κῦρος
ἀκούσας,
~ἀλλὰ
δέχομαί |
[1, 1] |
οὕτως
περιγενόμενος
ἂν
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν.
|
ὁ |
δὲ
Κῦρος
δίδωσιν
αὐτῷ
εἰς |
[1, 3] |
ἐδόκει
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
δὲ
μισθόν?
|
ὁ |
δὲ
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται
ἡμιόλιον
πᾶσι |
[1, 1] |
αὐτῶν
ἀπέκτεινε
τοὺς
δ?
ἐξέβαλεν.
|
ὁ |
δὲ
Κῦρος
ὑπολαβὼν
τοὺς
~φεύγοντας |
[1, 6] |
δίδωσι
πιστῷ
ἀνδρί,
ὡς
ᾤετο?
|
~ὁ |
δὲ
λαβὼν
Κύρῳ
δίδωσιν.
ἀναγνοὺς |
[1, 1] |
καὶ
δίδωσιν
αὐτῷ
μυρίους
δαρεικούς.
|
ὁ |
δὲ
λαβὼν
τὸ
χρυσίον
~στράτευμα |
[1, 1] |
τὸν
ἀδελφὸν
ὡς
ἐπιβουλεύοι
αὐτῷ.
|
ὁ |
δὲ
πείθεται
καὶ
συλλαμβάνει
~Κῦρον |
[1, 5] |
καὶ
ἕστασαν
ἀποροῦντες
τῷ
πράγματι.
|
ὁ |
δὲ
~Πρόξενος
ἔτυχε
γὰρ
ὕστερος |
[1, 5] |
ἀλεύρων
ἢ
ἀλφίτων
τεττάρων
σίγλων.
|
ὁ |
δὲ
σίγλος
δύναται
~ἑπτὰ
ὀβολοὺς |
[1, 6] |
τουτουί.
τοῦτον
γὰρ
~πρῶτον
μὲν
|
ὁ |
ἐμὸς
πατὴρ
ἔδωκεν
ὑπήκοον
εἶναι |
[1, 1] |
αὐτῷ
τὸ
στράτευμα.
~Ἀρίστιππος
δὲ
|
ὁ |
Θετταλὸς
ξένος
ὢν
ἐτύγχανεν
αὐτῷ, |
[1, 2] |
ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ
ἧκε
~Μένων
|
ὁ |
Θετταλὸς
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους
καὶ |
[1, 8] |
τάξεων
ἰόντος,
καὶ
ἤρετο
τίς
|
ὁ |
~θόρυβος
εἴη.
ὁ
δὲ
Κλέαρχος) |
[1, 8] |
τοῦ
~θώρακος,
ὥς
φησι
Κτησίας
|
ὁ |
ἰατρός,
καὶ
ἰᾶσθαι
αὐτὸς
τὸ |
[1, 5] |
παρὰ
βασιλεῖ
ὄντων.
~ἀκούσας
ταῦτα
|
ὁ |
Κλέαρχος
ἐν
ἑαυτῷ
ἐγένετο?
καὶ |
[1, 5] |
στρατιωτῶν
καὶ
τῶν
τοῦ
Κλεάρχου
|
~ὁ |
Κλέαρχος
κρίνας
ἀδικεῖν
τὸν
τοῦ |
[1, 8] |
εὐωνύμου
ἔξω
ἦν)
ἀλλ?
~ὅμως
|
ὁ |
Κλέαρχος
οὐκ
ἤθελεν
ἀποσπάσαι
ἀπὸ |
[1, 8] |
πάνθ?
ἡμῖν
πεποίηται.
ὁρῶν
δὲ
|
ὁ |
Κλέαρχος
τὸ
μέσον
στῖφος
καὶ |
[1, 6] |
ὡμολόγει
Ὀρόντας.
~τί
οὖν,
ἔφη
|
ὁ |
Κῦρος,
ἀδικηθεὶς
ὑπ?
ἐμοῦ
νῦν |
[1, 7] |
ὅσα
ὑπισχνῇ.
ἀκούσας
ταῦτα
~ἔλεξεν
|
ὁ |
Κῦρος?
~ἀλλ?
ἔστι
μὲν
ἡμῖν, |
[1, 1] |
ἤχθετο
αὐτῶν
πολεμούντων.
καὶ
γὰρ
|
ὁ |
Κῦρος
ἀπέπεμπε
~τοὺς
γιγνομένους
δασμοὺς |
[1, 6] |
Ὀρόντα
ὅτι
οὐδὲν
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
|
ὁ |
Κῦρος
αὐτόν?
~ὁμολογεῖς
οὖν
περὶ |
[1, 7] |
τὸν
ἀδελφόν;
~νὴ
Δί?
ἔφη
|
ὁ |
Κῦρος,
εἴπερ
γε
Δαρείου
καὶ |
[1, 6] |
Ὀρόντας.
ἐκ
τούτου
πάλιν
ἠρώτησεν
|
ὁ |
Κῦρος?
~ἔτι
οὖν
ἂν
γένοιο |
[1, 1] |
Λακεδαιμόνιος
φυγὰς
ἦν?
τούτῳ
συγγενόμενος
|
ὁ |
Κῦρος
~ἠγάσθη
τε
αὐτὸν
καὶ |
[1, 6] |
ἀπεκρίνατο
ὅτι
οὔ.
πάλιν
δὲ
|
ὁ |
Κῦρος
ἠρώτα?
~οὐκοῦν
ὕστερον,
ὡς |
[1, 3] |
που
ἐντυγχάνωσιν,
~ἀπολαμβάνειν.
~ἐνταῦθα
ἔμεινεν
|
ὁ |
Κῦρος
καὶ
ἡ
στρατιὰ
ἡμέρας |
[1, 1] |
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζονται.
ἀναβαίνει
οὖν
|
ὁ |
Κῦρος
λαβὼν
Τισσαφέρνην
ὡς
φίλον, |
[1, 6] |
ἐδύνω;
ἔφη
Ὀρόντας.
~οὐκοῦν,
ἔφη
|
ὁ |
Κῦρος,
ὁπότ?
αὖ
ἔγνως
τὴν |
[1, 8] |
ἐκ
τῶν
ἔτι
προσιόντων.
~καὶ
|
ὁ |
Κῦρος
παρελαύνων
οὐ
πάνυ
πρὸς |
[1, 2] |
οἱ
ἄλλοι
στρατηγοί.
ἐθεώρει
οὖν
|
ὁ |
Κῦρος
πρῶτον
μὲν
τοὺς
~βαρβάρους? |
[1, 6] |
Κύρῳ
δίδωσιν.
ἀναγνοὺς
δὲ
αὐτὴν
|
ὁ |
Κῦρος
συλλαμβάνει
Ὀρόνταν,
~καὶ
συγκαλεῖ |
[1, 5] |
φανέντος
ταῖς
ἁμάξαις
δυσπορεύτου
ἐπέστη
|
ὁ |
Κῦρος
~σὺν
τοῖς
περὶ
αὐτὸν |
[1, 4] |
Συρίαις
πύλαις,
ὅπερ
ᾤετο
ποιήσειν
|
ὁ |
Κῦρος
τὸν
Ἀβροκόμαν,
~ἔχοντα
πολὺ |
[1, 8] |
δὲ
τῷ
εὐωνύμῳ
Ἀριαῖός
τε
|
ὁ |
Κύρου
ὕπαρχος
καὶ
τὸ
ἄλλο |
[1, 2] |
ἡμέρας
τριάκοντα?
καὶ
ἧκε
~Κλέαρχος
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
φυγὰς
ἔχων
ὁπλίτας
χιλίους |
[1, 10] |
μὲν
οὐκέτι,
τῶν
δὲ
ἱππέων
|
~ὁ |
λόφος
ἐνεπλήσθη,
ὥστε
τὸ
ποιούμενον |
[1, 10] |
ἀλλ?
ἄλλοι
ἄλλοθεν?
ἐψιλοῦτο
δ?
|
ὁ |
λόφος
τῶν
ἱππέων?
τέλος
δὲ |
[1, 10] |
λόφου
τί
ἐστιν
ἀπαγγεῖλαι.
καὶ
|
ὁ |
Λύκιος
~ἤλασέ
τε
καὶ
ἰδὼν |
[1, 2] |
μέσου
~δὲ
τοῦ
παραδείσου
ῥεῖ
|
ὁ |
Μαίανδρος
ποταμός?
αἱ
δὲ
πηγαὶ |
[1, 4] |
ὁ
Ἀρκὰς
στρατηγὸς)
καὶ
Πασίων
|
ὁ |
Μεγαρεὺς
~ἐμβάντες
εἰς
πλοῖον
καὶ |
[1, 2] |
~ἔχων
ὡς
πεντακοσίους,
Πασίων
δὲ
|
ὁ |
Μεγαρεὺς
τριακοσίους
μὲν
ὁπλίτας,
τριακοσίους |
[1, 6] |
ταῦτα
~Κῦρος
εἶπε
τοῖς
παροῦσιν?
|
~ὁ |
μὲν
ἀνὴρ
τοιαῦτα
μὲν
πεποίηκε, |
[1, 1] |
~ἐβούλετο
τὼ
παῖδε
ἀμφοτέρω
παρεῖναι.
|
~ὁ |
μὲν
οὖν
πρεσβύτερος
παρὼν
ἐτύγχανε? |
[1, 4] |
ἕνεκα
περὶ
ἐμὲ
ἀρετῆς.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
ταῦτα
εἶπεν?
οἱ
δὲ |
[1, 10] |
τέλος
δὲ
καὶ
πάντες
~ἀπεχώρησαν.
|
ὁ |
οὖν
Κλέαρχος
οὐκ
ἀνεβίβαζεν
ἐπὶ |
[1, 8] |
ἔκειντο
ἐπ?
αὐτῷ.
Ἀρταπάτης
δ?
|
~ὁ |
πιστότατος
αὐτῷ
τῶν
σκηπτούχων
θεράπων |
[1, 4] |
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
ὅτι
οὐπώποθ?
οὗτος
|
ὁ |
ποταμὸς
~διαβατὸς
γένοιτο
πεζῇ
εἰ |
[1, 2] |
~αἱ
πηγαί?
διὰ
δὲ
τοῦτο
|
ὁ |
ποταμὸς
καλεῖται
Μαρσύας.
ἐνταῦθα
Ξέρξης, |
[1, 5] |
σῖτον
ἔζων.
τὸ
δὲ
στράτευμα
|
~ὁ |
σῖτος
ἐπέλιπε,
καὶ
πρίασθαι
οὐκ |
[1, 8] |
ἀγορὰν
πλήθουσαν
καὶ
πλησίον
ἦν
|
ὁ |
σταθμὸς
ἔνθα
ἔμελλε
~καταλύειν,
ἡνίκα |
[1, 6] |
καὶ
κόπρος?
εἰκάζετο
δ?
εἶναι
|
ὁ |
~στίβος
ὡς
δισχιλίων
ἵππων.
οὗτοι |
[1, 2] |
γυμνῆτας
δὲ
πεντακοσίους,
~Σοφαίνετος
δὲ
|
ὁ |
Στυμφάλιος
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους,
Σωκράτης |
[1, 2] |
ἅμα
δὲ
καὶ
Σῶσις
παρῆν
|
ὁ |
Συρακόσιος
~ἔχων
ὁπλίτας
τριακοσίους,
καὶ |
[1, 2] |
ἦν
δὲ
καὶ
οὗτος
καὶ
|
ὁ |
Σωκράτης
τῶν
ἀμφὶ
Μίλητον
~στρατευομένων. |
[1, 3] |
οὖν
ὑμᾶς
καὶ
σὺν
~ὑμῖν
|
ὅ |
τι
ἂν
δέῃ
πείσομαι.
καὶ |
[1, 3] |
ἐγὼ
σὺν
ὑμῖν
ἕψομαι
καὶ
|
ὅ |
τι
ἂν
δέῃ
πείσομαι.
~νομίζω |
[1, 3] |
καὶ
~ἀπιόντες
ἀσφαλῶς
ἂν
ἀπίοιμεν?
|
ὅ |
τι
δ?
ἂν
πρὸς
ταῦτα |
[1, 6] |
φίλοι,
ὅπως
σὺν
ὑμῖν
βουλευόμενος
|
ὅ |
τι
δίκαιόν
ἐστι
καὶ
~πρὸς |
[1, 7] |
τοῦτο
~δέδοικα,
μὴ
οὐκ
ἔχω
|
ὅ |
τι
δῶ
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων, |
[1, 6] |
κακῶς
ἐποίεις
τὴν
ἐμὴν
χώραν
|
ὅ |
τι
ἐδύνω;
ἔφη
Ὀρόντας.
~οὐκοῦν, |
[1, 8] |
~ἐθαύμασε
τίς
παραγγέλλει
καὶ
ἤρετο
|
ὅ |
τι
εἴη
τὸ
σύνθημα.
ὁ |
[1, 4] |
~Εὐφράτην
ποταμὸν
πρὶν
δῆλον
εἶναι
|
ὅ |
τι
οἱ
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἀποκρινοῦνται |
[1, 5] |
οἱ
παρόντες
Ἕλληνες,
οὐκ
ἴστε
|
ὅ |
τι
ποιεῖτε.
εἰ
γάρ
τινα |
[1, 8] |
ἑαυτῷ
ἑξακοσίων
ἱππέων
τάξιν
ἐπεμελεῖτο
|
ὅ |
τι
ποιήσει
βασιλεύς.
~καὶ
γὰρ |
[1, 9] |
πορεύεσθαι
ὅπῃ
τις
ἤθελεν,
ἔχοντι
|
ὅ |
τι
προχωροίη.
~τούς
γε
μέντοι |
[1, 6] |
μετὰ
ταῦτα,
ἔφη,
Ὀρόντα,
ἔστιν
|
ὅ |
τι
σε
~ἠδίκησα;
ἀπεκρίνατο
ὅτι |
[1, 6] |
πρῶτος,
ὦ
Κλέαρχε,
~ἀπόφηναι
γνώμην
|
ὅ |
τι
σοι
δοκεῖ.
Κλέαρχος
δὲ |
[1, 3] |
αὐτοῦ
καθῆσθαι.
ὥστε
ὥρα
λέγειν
|
ὅ |
τι
~τις
γιγνώσκει
ἄριστον
εἶναι. |
[1, 9] |
καὶ
ἱκανοὺς
κρίνειε
συνεργοὺς
εἶναι
|
ὅ |
τι
τυγχάνει
βουλόμενος
~κατεργάζεσθαι,
ὁμολογεῖται |
[1, 3] |
ἀμελεῖν
ἡμῶν
αὐτῶν,
ἀλλὰ
βουλεύεσθαι
|
ὅ |
τι
χρὴ
ποιεῖν
ἐκ
~τούτων. |
[1, 2] |
τοὺς
~οἴκοι
ἀποπέμψαι
πρὸς
ἑαυτὸν
|
ὃ |
εἶχε
στράτευμα?
καὶ
Ξενίᾳ
τῷ |
[1, 9] |
ἐπόνουν
καὶ
θαρραλέως
ἐκτῶντο
καὶ
|
ὃ |
ἐπέπατο
αὖ
τις
ἥκιστα
Κῦρον |
[1, 8] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐλῶντα
καὶ
διακόψοντα.
|
~ὃ |
μέντοι
Κῦρος
εἶπεν
ὅτε
καλέσας |
[1, 3] |
ἀπιὼν
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν
ἀπελθών?
|
ὃ |
οὐ
δυνατόν
ἐστιν.
ἀλλ?
ἐγώ |
[1, 5] |
ὁ
δὲ
σίγλος
δύναται
~ἑπτὰ
|
ὀβολοὺς |
καὶ
ἡμιωβέλιον
Ἀττικούς?
ἡ
δὲ |
[1, 5] |
Κῦρος
ὡς
σπεύδων
πᾶσαν
τὴν
|
ὁδὸν |
καὶ
οὐ
διατρίβων
ὅπου
μὴ |
[1, 2] |
τὴν
Κιλικίαν
ἀποπέμπει
τὴν
ταχίστην
|
ὁδόν? |
καὶ
συνέπεμψεν
αὐτῇ
~στρατιώτας
οὓς |
[1, 2] |
οἰκουμένην.
ἐνταῦθα
~ἦν
παρὰ
τὴν
|
ὁδὸν |
κρήνη
ἡ
Μίδου
καλουμένη
τοῦ |
[1, 2] |
Κιλικίαν?
ἡ
δὲ
εἰσβολὴ
ἦν
|
ὁδὸς |
ἁμαξιτὸς
ὀρθία
ἰσχυρῶς
καὶ
~ἀμήχανος |
[1, 4] |
τῶν
Ἑλλήνων
~ἔλεγεν
ὅτι
ἡ
|
ὁδὸς |
ἔσοιτο
πρὸς
βασιλέα
μέγαν
εἰς |
[1, 10] |
δ?
ἐλέγοντο
παρασάγγαι
εἶναι
τῆς
|
ὁδοῦ. |
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
οἱ
~σὺν |
[1, 2] |
τὸ
~ἄλλο
στράτευμα
οὐδὲ
τὰς
|
ὁδοὺς |
εἶτα
πλανωμένους
ἀπολέσθαι?
ἦσαν
δ? |
[1, 9] |
ἦν
ἰδεῖν
παρὰ
τὰς
στειβομένας
|
ὁδοὺς |
καὶ
ποδῶν
καὶ
χειρῶν
καὶ |
[1, 5] |
οὖσα,
τοῖς
δὲ
μήκεσι
τῶν
|
~ὁδῶν |
καὶ
τῷ
διεσπάσθαι
τὰς
δυνάμεις |
[1, 2] |
δέρμα
κρεμάσαι
ἐν
τῷ
ἄντρῳ
|
ὅθεν |
~αἱ
πηγαί?
διὰ
δὲ
τοῦτο |
[1, 3] |
δοίη
ἕπεσθαι,
μὴ
~ἡμᾶς
ἀγάγῃ
|
ὅθεν |
οὐκ
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
δ? |
[1, 3] |
ταῦτα
βουλευσόμεθα.
~ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
|
οἱ |
αἱρετοὶ
ἀγγέλλουσι
τοῖς
στρατιώταις?
τοῖς |
[1, 4] |
καὶ
ἄλλος?
ἢν
δὲ
ἀποψηφίσωνται
|
οἱ |
ἄλλοι,
ἄπιμεν
μὲν
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν, |
[1, 4] |
πρὶν
δῆλον
εἶναι
ὅ
τι
|
οἱ |
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἀποκρινοῦνται
Κύρῳ.
~ἢν |
[1, 5] |
τάδε.
Κλέαρχε
~καὶ
Πρόξενε
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
οἱ
παρόντες
Ἕλληνες,
οὐκ |
[1, 2] |
οἱ
ἐκείνου,
~τὸ
δὲ
μέσον
|
οἱ |
ἄλλοι
στρατηγοί.
ἐθεώρει
οὖν
ὁ |
[1, 4] |
πρὶν
δῆλον
εἶναι
τί
ποιήσουσιν
|
οἱ |
ἄλλοι
στρατιῶται,
πότερον
~ἕψονται
Κύρῳ |
[1, 3] |
οἵ
τε
αὐτοῦ
ἐκείνου
καὶ
|
οἱ |
~ἄλλοι
ταῦτα
ἀκούσαντες
ὅτι
οὐ |
[1, 8] |
καὶ
βασιλεὺς
καὶ
Κῦρος
καὶ
|
οἱ |
ἀμφ?
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
ὁπόσοι |
[1, 10] |
~γήλοφος
ἦν,
ἐφ?
οὗ
ἀνεστράφησαν
|
οἱ |
ἀμφὶ
βασιλέα,
πεζοὶ
μὲν
οὐκέτι, |
[1, 9] |
αἱ
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον
δ?
|
οἱ |
ἄνδρες?
καὶ
εἴ
τις
~πολέμιος |
[1, 8] |
καὶ
ψέλια
καὶ
~τἆλλα
ὥσπερ
|
οἱ |
ἄριστοι
Περσῶν?
ἐτετίμητο
γὰρ
ὑπὸ |
[1, 8] |
αὐτός
τε
~ἀπέθανε
καὶ
ὀκτὼ
|
οἱ |
ἄριστοι
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἔκειντο |
[1, 7] |
ταῦτα
δὲ
ἤγγελλον
πρὸς
Κῦρον
|
οἱ |
αὐτομολήσαντες
ἐκ
τῶν
~πολεμίων)
παρὰ |
[1, 8] |
~πρὶν
δὲ
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
ἐκκλίνουσιν
|
οἱ |
βάρβαροι
καὶ
φεύγουσι.
καὶ
~ἐνταῦθα |
[1, 3] |
καὶ
ἡ
στρατιὰ
ἡμέρας
εἴκοσιν?
|
οἱ |
γὰρ
στρατιῶται
οὐκ
~ἔφασαν
ἰέναι |
[1, 2] |
δ?
οὖν
οὗτοι
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
|
οἱ |
δ?
ἄλλοι
ἐπεὶ
ἧκον,
τήν |
[1, 8] |
Εὐφράτῃ
ποταμῷ,
~Πρόξενος
δὲ
ἐχόμενος,
|
οἱ |
δ?
ἄλλοι
μετὰ
τοῦτον,
Μένων |
[1, 10] |
καθ?
αὑτοὺς
ὡς
πάντας
νικῶντες,
|
οἱ |
δ?
ἁρπάζοντες
ὡς
ἤδη
~πάντες |
[1, 10] |
ἔτι
προθυμότερον
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
|
οἱ |
δ?
αὖ
~βάρβαροι
οὐκ
ἐδέχοντο, |
[1, 3] |
τοὺς
αὑτοῦ
στρατιώτας
ἐβιάζετο
ἰέναι?
|
οἱ |
δ?
~αὐτόν
τε
ἔβαλλον
καὶ |
[1, 8] |
κελεῦσαί
τινα
ἐπισφάξαι
αὐτὸν
Κύρῳ,
|
οἱ |
δ?
ἑαυτὸν
ἐπισφάξασθαι
~σπασάμενον
τὸν |
[1, 10] |
πλέονος
ἢ
τὸ
πρόσθεν
ἔφευγον?
|
οἱ |
δ?
~ἐπεδίωκον
μέχρι
κώμης
τινός? |
[1, 8] |
διὰ
τῶν
Ἑλλήνων
κενὰ
ἡνιόχων.
|
οἱ |
δ?
ἐπεὶ
προΐδοιεν,
διίσταντο?
~ἔστι |
[1, 8] |
κεφαλαῖς
ἐν
τῷ
πολέμῳ
διακινδυνεύειν)
|
οἱ |
δ?
ἵπποι
πάντες
οἱ
μετὰ |
[1, 4] |
ὡς
δειλοὺς
ὄντας
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
|
οἱ |
δ?
ᾤκτιρον
εἰ
ἁλώσοιντο.
~Κῦρος |
[1, 5] |
δέ.
στρουθὸν
δὲ
οὐδεὶς
ἔλαβεν?
|
οἱ |
δὲ
~διώξαντες
τῶν
ἱππέων
ταχὺ |
[1, 4] |
καὶ
ὁ
μὲν
ταῦτα
εἶπεν?
|
οἱ |
δὲ
Ἕλληνες,
εἴ
τις
καὶ |
[1, 2] |
ἀγορᾶς
καταλιπόντες
τὰ
ὤνια
ἔφυγον.
|
οἱ |
δὲ
Ἕλληνες
~σὺν
γέλωτι
ἐπὶ |
[1, 5] |
ψιλὴ
ἦν
ἅπασα
ἡ
χώρα?
|
~οἱ |
δὲ
ἐνοικοῦντες
ὄνους
ἀλέτας
παρὰ |
[1, 2] |
~παύσεσθαι
πρὶν
αὐτοὺς
καταγάγοι
οἴκαδε.
|
οἱ |
δὲ
ἡδέως
ἐπείθοντο?
ἐπίστευον
γὰρ |
[1, 4] |
τῶν
μαστῶν
~ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ.
|
οἱ |
δὲ
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
ὅτι
οὐπώποθ? |
[1, 10] |
πολλοὺς
μὲν
τῶν
ἁρπαζόντων
~ἀπέκτειναν,
|
οἱ |
δὲ
καὶ
αὐτῶν
ἀπέθανον?
οὐ |
[1, 5] |
~καὶ
τρέχειν
ἐπὶ
τὰ
ὅπλα?
|
οἱ |
δὲ
καὶ
ἕστασαν
ἀποροῦντες
τῷ |
[1, 3] |
τοῦ
αὐτομάτου,
λέξοντες
ἃ
ἐγίγνωσκον,
|
οἱ |
δὲ
καὶ
ὑπ?
ἐκείνου
ἐγκέλευστοι, |
[1, 3] |
~μὲν
ἐδάκρυε
πολὺν
χρόνον
ἑστώς?
|
οἱ |
δὲ
ὁρῶντες
ἐθαύμαζον
καὶ
ἐσιώπων? |
[1, 2] |
Κῦρος
πρῶτον
μὲν
τοὺς
~βαρβάρους?
|
οἱ |
δὲ
παρήλαυνον
τεταγμένοι
κατὰ
ἴλας |
[1, 4] |
τοῖς
στρατιώταις
καὶ
ἀναπείθειν
ἕπεσθαι.
|
οἱ |
δὲ
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν
ἀπήγγελλον
ταῦτα? |
[1, 4] |
δὲ
ποιήσαντες
~ἐκκλησίαν
ἀπήγγελλον
ταῦτα?
|
οἱ |
δὲ
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
τοῖς
στρατηγοῖς, |
[1, 3] |
~τὴν
γνώμην
ἔχετε.
ταῦτα
εἶπεν?
|
οἱ |
δὲ
στρατιῶται
οἵ
τε
αὐτοῦ |
[1, 7] |
καὶ
στέφανον
ἑκάστῳ
χρυσοῦν
δώσω.
|
οἱ |
~δὲ
ταῦτα
ἀκούσαντες
αὐτοί
τε |
[1, 6] |
~ὅπλα
περὶ
τὴν
αὑτοῦ
σκηνήν.
|
οἱ |
δὲ
ταῦτα
ἐποίησαν,
ἀγαγόντες
ὡς |
[1, 2] |
καὶ
ἐπιχωρῆσαι
ὅλην
τὴν
φάλαγγα.
|
οἱ |
δὲ
ταῦτα
προεῖπον
τοῖς
~στρατιώταις? |
[1, 2] |
~τι
κατακοπῆναι
ὑπὸ
τῶν
Κιλίκων,
|
οἱ |
δὲ
ὑπολειφθέντας
καὶ
οὐ
δυναμένους |
[1, 9] |
οὗτος
δὴ
ὃν
ᾤετο
πιστόν
|
οἱ |
εἶναι
ταχὺ
~αὐτὸν
ηὗρε
Κύρον |
[1, 2] |
ἔφυγεν
ἐπὶ
~τῆς
ἁρμαμάξης
καὶ
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
καταλιπόντες
τὰ |
[1, 2] |
τὸ
δὲ
εὐώνυμον
Κλέαρχος
καὶ
|
οἱ |
ἐκείνου,
~τὸ
δὲ
μέσον
οἱ |
[1, 8] |
δὴ
ἐδίωκον
μὲν
κατὰ
κράτος
|
οἱ |
Ἕλληνες,
ἐβόων
δὲ
ἀλλήλοις
μὴ |
[1, 10] |
μαχούμενος
~συνῄει.
ὡς
δὲ
εἶδον
|
οἱ |
Ἕλληνες
ἐγγύς
τε
ὄντας
καὶ |
[1, 10] |
κατέκανε
μὲν
οὐδένα,
διαστάντες
δ?
|
οἱ |
~Ἕλληνες
ἔπαιον
καὶ
ἠκόντιζον
αὐτούς? |
[1, 8] |
ἀπ?
ἀλλήλων
~ἡνίκα
ἐπαιάνιζόν
τε
|
οἱ |
Ἕλληνες
καὶ
ἤρχοντο
ἀντίοι
ἰέναι |
[1, 10] |
ἥλιος
ἐδύετο.
ἐνταῦθα
δ?
ἔστησαν
|
οἱ |
Ἕλληνες
καὶ
θέμενοι
τὰ
ὅπλα |
[1, 8] |
τάραχος
ἐγένετο?
αὐτίκα
γὰρ
ἐδόκουν
|
~οἱ |
Ἕλληνες
καὶ
πάντες
δὲ
ἀτάκτοις |
[1, 10] |
ἐπεὶ
~δὲ
καὶ
ἐνταῦθ?
ἐχώρουν
|
οἱ |
Ἕλληνες,
λείπουσι
δὴ
καὶ
τὸν |
[1, 10] |
εὐώνυμον
τῶν
Ἑλλήνων
κέρας,
ἔδεισαν
|
οἱ |
~Ἕλληνες
μὴ
προσάγοιεν
πρὸς
τὸ |
[1, 10] |
δ?
αὖ
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
ὅτι
|
οἱ |
~Ἕλληνες
νικῷεν
τὸ
καθ?
αὑτοὺς |
[1, 10] |
κώμης
τινός?
ἐνταῦθα
δ?
ἔστησαν
|
οἱ |
Ἕλληνες?
ὑπὲρ
γὰρ
τῆς
κώμης |
[1, 10] |
διέσχον
ἀλλήλων
βασιλεύς
τε
καὶ
|
οἱ |
Ἕλληνες
ὡς
τριάκοντα
στάδια,
~οἱ |
[1, 2] |
πλέθρων.
~ταύτην
τὴν
πόλιν
ἐξέλιπον
|
οἱ |
ἐνοικοῦντες
μετὰ
Συεννέσιος
εἰς
χωρίον |
[1, 8] |
προστερνίδια?
εἶχον
δὲ
καὶ
μαχαίρας
|
οἱ |
ἱππεῖς
~Ἑλληνικάς.
καὶ
ἤδη
τε |
[1, 5] |
δορκάδες?
ταῦτα
δὲ
τὰ
θηρία
|
οἱ |
ἱππεῖς
ἐνίοτε
ἐδίωκον.
καὶ
οἱ |
[1, 5] |
ἦν
λαβεῖν,
εἰ
μὴ
~διαστάντες
|
οἱ |
ἱππεῖς
θηρῷεν
διαδεχόμενοι.
τὰ
δὲ |
[1, 10] |
λείπουσι
δὴ
καὶ
τὸν
λόφον
|
οἱ |
ἱππεῖς?
οὐ
μὴν
ἔτι
~ἁθρόοι |
[1, 5] |
θᾶττον?
~καὶ
πάλιν,
ἐπεὶ
πλησιάζοιεν
|
οἱ |
ἵπποι,
ταὐτὸν
ἐποίουν,
καὶ
οὐκ |
[1, 2] |
καὶ
εἶδε
τὰς
σκηνὰς
~οὗ
|
οἱ |
Κίλικες
ἐφύλαττον.
ἐντεῦθεν
δὲ
κατέβαινεν |
[1, 3] |
μὴ
φθάσωσι
μήτε
Κῦρος
μήτε
|
οἱ |
Κίλικες
καταλαβόντες,
ὧν
πολλοὺς
καὶ |
[1, 8] |
ἡ
τροπὴ
ἐγένετο,
~διασπείρονται
καὶ
|
οἱ |
Κύρου
ἑξακόσιοι
εἰς
τὸ
διώκειν |
[1, 9] |
ἀλλήλοις
ἐγένοντο,
καὶ
οὗτοι
μέντοι
|
οἱ |
μάλιστα
ὑπ?
αὐτοῦ
~ἀγαπώμενοι,
νομίζοντες |
[1, 4] |
ἢ
μηκέτι
με
Κῦρον
νομίζετε.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
στρατιῶται
ἐν
ἐλπίσι |
[1, 10] |
οἱ
Ἕλληνες
ὡς
τριάκοντα
στάδια,
|
~οἱ |
μὲν
διώκοντες
τοὺς
καθ?
αὑτοὺς |
[1, 3] |
ἐπαύσατο.
ἐκ
δὲ
τούτου
ἀνίσταντο
|
οἱ |
~μὲν
ἐκ
τοῦ
αὐτομάτου,
λέξοντες |
[1, 10] |
~πάντες
νικῶντες.
ἐπεὶ
δ?
ᾔσθοντο
|
οἱ |
μὲν
Ἕλληνες
ὅτι
βασιλεὺς
σὺν |
[1, 10] |
πάλιν,
ὡς
~ἐδόκει,
ὄπισθεν.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
Ἕλληνες
στραφέντες
παρεσκευάζοντο
ὡς |
[1, 2] |
λόχοι
τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
ἀπώλοντο?
|
οἱ |
μὲν
ἔφασαν
ἁρπάζοντάς
~τι
κατακοπῆναι |
[1, 4] |
διώκει
αὐτοὺς
Κῦρος
τριήρεσι?
~καὶ
|
οἱ |
μὲν
ηὔχοντο
ὡς
δειλοὺς
ὄντας |
[1, 10] |
εἰς
τὸ
Κύρειον
στρατόπεδον?
καὶ
|
οἱ |
μὲν
μετὰ
Ἀριαίου
~οὐκέτι
ἵστανται, |
[1, 5] |
οἱ
ἱππεῖς
ἐνίοτε
ἐδίωκον.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
~ὄνοι,
ἐπεί
τις
διώκοι, |
[1, 8] |
τοῦ
ἵππου
περιπεσεῖν
αὐτῷ.
καὶ
|
οἱ |
μέν
φασι
~βασιλέα
κελεῦσαί
τινα |
[1, 8] |
διακινδυνεύειν)
οἱ
δ?
ἵπποι
πάντες
|
οἱ |
μετὰ
~Κύρου)
εἶχον
καὶ
προμετωπίδια |
[1, 8] |
ὀλίγοι
~ἀμφ?
αὐτὸν
κατελείφθησαν,
σχεδὸν
|
οἱ |
ὁμοτράπεζοι
καλούμενοι.
σὺν
τούτοις
~δὲ |
[1, 9] |
οὔτ?
ἰδεῖν
ἔστι.
θεῶνται
δ?
|
οἱ |
παῖδες
καὶ
~τιμωμένους
ὑπὸ
βασιλέως |
[1, 4] |
τὴν
Κύρου
σκηνήν.
ἐνταῦθα
καὶ
|
οἱ |
παρὰ
Ἀβροκόμα
~μισθοφόροι
Ἕλληνες
ἀποστάντες |
[1, 2] |
καπηλεῖα
ἔχοντες?
ἔμειναν
δὲ
καὶ
|
οἱ |
παρὰ
τὴν
θάλατταν
~οἰκοῦντες
ἐν |
[1, 5] |
~καὶ
Πρόξενε
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
οἱ |
παρόντες
Ἕλληνες,
οὐκ
ἴστε
ὅ |
[1, 9] |
βεβαίους.
ἀποθνῄσκοντος
γὰρ
αὐτοῦ
πάντες
|
οἱ |
περὶ
αὐτὸν
φίλοι
~καὶ
συντράπεζοι |
[1, 2] |
Ἀπόλλων
ἐκδεῖραι
~Μαρσύαν
νικήσας
ἐρίζοντά
|
οἱ |
περὶ
σοφίας,
καὶ
τὸ
δέρμα |
[1, 5] |
πλείους
ἢ
τετταράκοντα,
τούτων
δὲ
|
οἱ |
πλεῖστοι
~Θρᾷκες,
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τοὺς |
[1, 10] |
βασιλεῖ
διήρπασαν.
ὥστε
ἄδειπνοι
~ἦσαν
|
οἱ |
πλεῖστοι
τῶν
Ἑλλήνων?
ἦσαν
δὲ |
[1, 8] |
ἡμέρας
καὶ
οὔπω
καταφανεῖς
ἦσαν
|
οἱ |
πολέμιοι?
~ἡνίκα
δὲ
δείλη
ἐγίγνετο, |
[1, 4] |
καλοῦντος
τοῦ
πατρὸς
Κῦρον.
~ταῦτα
|
οἱ |
στρατηγοὶ
Κύρῳ
ἀπήγγελλον?
ὁ
δ? |
[1, 5] |
Ἀττικὰς
ἐχώρει.
~κρέα
οὖν
ἐσθίοντες
|
οἱ |
στρατιῶται
διεγίγνοντο.
ἦν
δὲ
τούτων |
[1, 5] |
~ἑαυτοῦ
στράτευμα
ἔλεγεν?
ἀκούσαντες
δὲ
|
οἱ |
στρατιῶται
ἐχαλέπαινον
καὶ
ὠργίζοντο
~ἰσχυρῶς |
[1, 5] |
ὄνομα
δὲ
Χαρμάνδη?
ἐκ
ταύτης
|
οἱ |
στρατιῶται
ἠγόραζον
~τὰ
ἐπιτήδεια,
σχεδίαις |
[1, 6] |
ἐπὶ
θανάτῳ
ἅπαντες
~ἀναστάντες
καὶ
|
οἱ |
συγγενεῖς?
εἶτα
δ?
ἐξῆγον
αὐτὸν |
[1, 2] |
ἐν
τῷ
παραδείσῳ,
καὶ
~ἐγένοντο
|
οἱ |
σύμπαντες
ὁπλῖται
μὲν
μύριοι
χίλιοι, |
[1, 10] |
ἡ
δεξιά.
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
|
~οἱ |
σὺν
αὐτῷ)
διώκων
εἰσπίπτει
εἰς |
[1, 10] |
τῆς
ὁδοῦ.
βασιλεὺς
δὲ
καὶ
|
οἱ |
~σὺν
αὐτῷ
τά
τε
ἄλλα |
[1, 2] |
τὸ
μὲν
δεξιὸν
Μένων
καὶ
|
οἱ |
σὺν
αὐτῷ,
τὸ
δὲ
εὐώνυμον |
[1, 10] |
~ἐλέγοντο,
ἅμαξαι)
καὶ
ταύτας
τότε
|
οἱ |
σὺν
βασιλεῖ
διήρπασαν.
ὥστε
ἄδειπνοι |
[1, 4] |
ἰχθύων
μεγάλων
καὶ
πραέων,
οὓς
|
οἱ |
Σύροι
~θεοὺς
ἐνόμιζον
καὶ
ἀδικεῖν |
[1, 2] |
ὀχυρὸν
~ἐπὶ
τὰ
ὄρη
πλὴν
|
οἱ |
τὰ
καπηλεῖα
ἔχοντες?
ἔμειναν
δὲ |
[1, 7] |
ἐν
~μέσῳ
τούτων
πάντα
σατραπεύουσιν
|
οἱ |
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφοῦ
φίλοι.
ἢν |
[1, 9] |
πάντα
~κράτιστος
ἐνομίζετο.
πάντες
γὰρ
|
οἱ |
τῶν
ἀρίστων
Περσῶν
παῖδες
ἐπὶ |
[1, 8] |
Περσικοῦ
στρατεύματος.
καὶ
πάντες
δ?
|
~οἱ |
τῶν
βαρβάρων
ἄρχοντες
μέσον
ἔχοντες |
[1, 3] |
ταῦτα
εἶπεν?
οἱ
δὲ
στρατιῶται
|
οἵ |
τε
αὐτοῦ
ἐκείνου
καὶ
οἱ |
[1, 7] |
ἐξήγγελλον.
~εἰσῇσαν
δὲ
παρ?
αὐτὸν
|
οἵ |
τε
στρατηγοὶ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 10] |
ἐκφεύγει
γυμνὴ
πρὸς
τῶν
Ἑλλήνων
|
οἳ |
ἔτυχον
ἐν
τοῖς
~σκευοφόροις
ὅπλα |
[1, 3] |
ἄνδρας
ἑλόμενοι
~σὺν
Κλεάρχῳ
πέμπουσιν
|
οἳ |
ἠρώτων
Κῦρον
τὰ
δόξαντα
τῇ |
[1, 5] |
τοὺς
Θρᾷκας
καὶ
τοὺς
ἱππέας
|
οἳ |
~ἦσαν
αὐτῷ
ἐν
τῷ
στρατεύματι |
[1, 7] |
μάχης,
καὶ
μετὰ
τὴν
μάχην
|
οἳ |
ὕστερον
~ἐλήφθησαν
τῶν
πολεμίων
ταὐτὰ |
[1, 9] |
καὶ
γὰρ
στρατηγοὶ
καὶ
λοχαγοί,
|
οἳ |
~χρημάτων
ἕνεκα
πρὸς
ἐκεῖνον
ἔπλευσαν, |
[1, 1] |
ἠξίου
ἀδελφὸς
ὢν
αὐτοῦ
δοθῆναι
|
οἷ |
ταύτας
τὰς
πόλεις
μᾶλλον
~ἢ |
[1, 3] |
καὶ
ὑπ?
ἐκείνου
ἐγκέλευστοι,
~ἐπιδεικνύντες
|
οἵα |
εἴη
ἡ
ἀπορία
ἄνευ
τῆς |
[1, 3] |
μὲν
ἡ
πρᾶξις
ᾖ
παραπλησία
|
οἵᾳπερ |
καὶ
~πρόσθεν
ἐχρῆτο
τοῖς
ξένοις, |
[1, 3] |
μὲν
δὴ
δίκαια
ποιήσω
οὐκ
|
οἶδα, |
αἱρήσομαι
δ?
οὖν
ὑμᾶς
καὶ |
[1, 4] |
μέντοι
ἐπιστάσθων
ὅτι
οὔτε
~ἀποδεδράκασιν?
|
οἶδα |
γὰρ
ὅπῃ
οἴχονται?
οὔτε
ἀποπεφεύγασιν? |
[1, 4] |
καὶ
ἄλλου
οὗτινος
ἂν
δέησθε
|
οἶδα |
ὅτι
ὡς
φίλοι
τεύξεσθε
Κύρου. |
[1, 3] |
μέντοι
ἀδικεῖσθαι
νομίζει
ὑφ?
~ἡμῶν
|
οἶδα? |
ὥστε
καὶ
μεταπεμπομένου
αὐτοῦ
οὐκ |
[1, 7] |
ὧδέ
πως
ἤρετο
τὸν
~Κῦρον?
|
~οἴει |
γάρ
σοι
μαχεῖσθαι,
ὦ
Κῦρε, |
[1, 7] |
γενομένων,
ἐγὼ
ὑμῶν
τὸν
μὲν
|
~οἴκαδε |
βουλόμενον
ἀπιέναι
τοῖς
οἴκοι
ζηλωτὸν |
[1, 2] |
πρόσθεν
~παύσεσθαι
πρὶν
αὐτοὺς
καταγάγοι
|
οἴκαδε. |
οἱ
δὲ
ἡδέως
ἐπείθοντο?
ἐπίστευον |
[1, 7] |
οὗ
διὰ
~καῦμα
οὐ
δύνανται
|
οἰκεῖν |
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ
ἄρκτον
μέχρι |
[1, 2] |
ἡττηθεὶς
τῇ
μάχῃ
ἀπεχώρει,
λέγεται
|
οἰκοδομῆσαι |
ταῦτά
τε
τὰ
βασίλεια
~καὶ |
[1, 1] |
αὐτῷ,
καὶ
~πιεζόμενος
ὑπὸ
τῶν
|
οἴκοι |
ἀντιστασιωτῶν
ἔρχεται
πρὸς
τὸν
Κῦρον |
[1, 2] |
τῷ
Ἀριστίππῳ
συναλλαγέντι
πρὸς
τοὺς
|
~οἴκοι |
ἀποπέμψαι
πρὸς
ἑαυτὸν
ὃ
εἶχε |
[1, 7] |
παρ?
ἐμοὶ
ἑλέσθαι
ἀντὶ
τῶν
|
οἴκοι. |
ἐνταῦθα
Γαυλίτης
παρών,
φυγὰς
~Σάμιος, |
[1, 7] |
μὲν
~οἴκαδε
βουλόμενον
ἀπιέναι
τοῖς
|
οἴκοι |
ζηλωτὸν
ποιήσω
ἀπελθεῖν,
πολλοὺς
δὲ |
[1, 9] |
δέ
τινα
ὁρᾐη
~δεινὸν
ὄντα
|
οἰκονόμον |
ἐκ
τοῦ
δικαίου
καὶ
κατασκευάζοντά |
[1, 2] |
τριάκοντα
εἰς
Καΰστρου
πεδίον,
πόλιν
|
οἰκουμένην. |
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
~ἡμέρας
πέντε?
καὶ |
[1, 2] |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Πέλτας,
πόλιν
|
~οἰκουμένην. |
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
ἡμέρας
τρεῖς?
ἐν |
[1, 2] |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Τυριάειον,
πόλιν
|
οἰκουμένην. |
ἐνταῦθα
ἔμεινεν
~ἡμέρας
τρεῖς.
καὶ |
[1, 2] |
παρασάγγας
δέκα
εἰς
Θύμβριον,
πόλιν
|
οἰκουμένην. |
ἐνταῦθα
~ἦν
παρὰ
τὴν
ὁδὸν |
[1, 2] |
δώδεκα
ἐς
Κεράμων
ἀγοράν,
~πόλιν
|
οἰκουμένην, |
ἐσχάτην
πρὸς
τῇ
Μυσίᾳ
χώρᾳ. |
[1, 2] |
παρασάγγας
ὀκτὼ
εἰς
Κολοσσάς,
πόλιν
|
~οἰκουμένην |
καὶ
εὐδαίμονα
καὶ
μεγάλην.
ἐνταῦθα |
[1, 4] |
ἐσχάτην
πόλιν
ἐπὶ
τῇ
θαλάττῃ
|
~οἰκουμένην, |
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα.
ἐνταῦθα
ἔμειναν |
[1, 2] |
καὶ
πέντε
πρὸς
Δάναν,
πόλιν
|
~οἰκουμένην, |
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα.
ἐνταῦθα
ἔμειναν |
[1, 2] |
εἰς
Κελαινάς,
τῆς
Φρυγίας
πόλιν
|
οἰκουμένην, |
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα.
~ἐνταῦθα
Κύρῳ |
[1, 4] |
~παρασάγγας
πέντε
εἰς
Μυρίανδον,
πόλιν
|
οἰκουμένην |
ὑπὸ
Φοινίκων
ἐπὶ
τῇ
θαλάττῃ? |
[1, 2] |
καὶ
οἱ
παρὰ
τὴν
θάλατταν
|
~οἰκοῦντες |
ἐν
Σόλοις
καὶ
ἐν
Ἰσσοῖς. |
[1, 1] |
τοῖς
Θρᾳξὶ
τοῖς
ὑπὲρ
Ἑλλήσποντον
|
οἰκοῦσι |
καὶ
ὠφέλει
τοὺς
Ἕλληνας?
~ὥστε |
[1, 3] |
ἔρημος
ὢν
οὐκ
ἂν
ἱκανὸς
|
οἶμαι |
εἶναι
οὔτ?
ἂν
~φίλον
ὠφελῆσαι |
[1, 3] |
καὶ
σὺν
ὑμῖν
μὲν
~ἂν
|
οἶμαι |
εἶναι
τίμιος
ὅπου
ἂν
ὦ, |
[1, 9] |
~ἐπιθυμοῦντα.
δῶρα
δὲ
πλεῖστα
μὲν
|
οἶμαι |
εἷς
γε
ἀνὴρ
ἐλάμβανε
διὰ |
[1, 7] |
ζηλωτὸν
ποιήσω
ἀπελθεῖν,
πολλοὺς
δὲ
|
οἶμαι |
~ποιήσειν
τὰ
παρ?
ἐμοὶ
ἑλέσθαι |
[1, 5] |
διέβαινον
καὶ
ἐλάμβανον
τὰ
ἐπιτήδεια,
|
οἶνόν |
τε
ἐκ
τῆς
βαλάνου
πεποιημένον |
[1, 10] |
τὰς
ἁμάξας
~μεστὸς
ἀλεύρων
καὶ
|
οἴνου, |
ἃς
παρεσκευάσατο
Κῦρος,
ἵνα
εἴ |
[1, 4] |
κῶμαι
πολλαὶ
μεσταὶ
σίτου
καὶ
|
οἴνου. |
ἐνταῦθα
ἔμειναν
ἡμέρας
τρεῖς
~καὶ |
[1, 9] |
εἶναι.
Κῦρος
γὰρ
ἔπεμπε
βίκους
|
οἴνου |
ἡμιδεεῖς
~πολλάκις
ὁπότε
πάνυ
ἡδὺν |
[1, 9] |
δὴ
πολλοῦ
χρόνου
τούτου
ἡδίονι
|
~οἴνῳ |
ἐπιτύχοι?
τοῦτον
οὖν
σοὶ
ἔπεμψε |
[1, 2] |
λέγεται
~Μίδας
τὸν
Σάτυρον
θηρεῦσαι
|
οἴνῳ |
κεράσας
αὐτήν.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
~σταθμοὺς |
[1, 9] |
τῶν
ἐθελόντων
κινδυνεύειν,
ὅπου
~τις
|
οἴοιτο |
Κῦρον
αἰσθήσεσθαι.
εἴς
γε
μὴν |
[1, 7] |
ὅπως
δὲ
καὶ
εἰδῆτε
εἰς
|
οἷον |
ἔρχεσθε
ἀγῶνα,
ὑμᾶς
εἰδὼς
~διδάξω. |
[1, 8] |
θεῖν?
καὶ
~ἅμα
ἐφθέγξαντο
πάντες
|
οἷον |
τῷ
Ἐνυαλίῳ
ἐλελίζουσι,
καὶ
πάντες |
[1, 7] |
ἄλλα
καὶ
αἰσχύνεσθαί
μοι
δοκῶ
|
οἵους |
ἡμῖν
γνώσεσθε
τοὺς
ἐν
τῇ |
[1, 6] |
προσετάχθη.
ἐπεὶ
δὲ
εἶδον
~αὐτὸν
|
οἵπερ |
πρόσθεν
προσεκύνουν,
καὶ
τότε
προσεκύνησαν, |
[1, 7] |
ἀλλὰ
μὴ
οὐκ
ἔχω
~ἱκανοὺς
|
οἷς |
δῶ.
ὑμῶν
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων |
[1, 8] |
τῷ
ἵππῳ,
καὶ
εὐθὺς
πᾶσιν
|
οἷς |
ἐνετύγχανεν
ἐβόα
καὶ
~βαρβαρικῶς
καὶ |
[1, 9] |
στρατηγὸς
δὲ
καὶ
πάντων
ἀπεδείχθη
|
οἷς |
καθήκει
εἰς
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζεσθαι, |
[1, 9] |
σου
τήμερον
τοῦτον
ἐκπιεῖν
σὺν
|
οἷς |
~μάλιστα
φιλεῖς.
πολλάκις
δὲ
χῆνας |
[1, 6] |
συγγενεῖς?
εἶτα
δ?
ἐξῆγον
αὐτὸν
|
οἷς |
προσετάχθη.
ἐπεὶ
δὲ
εἶδον
~αὐτὸν |
[1, 3] |
μοι
ἄνδρας
ἐλθόντας
πρὸς
Κῦρον
|
οἵτινες |
ἐπιτήδειοι
σὺν
Κλεάρχῳ
ἐρωτᾶν
~ἐκεῖνον |
[1, 10] |
τεθνηκότα,
ἀλλ?
εἴκαζον
ἢ
διώκοντα
|
~οἴχεσθαι |
ἢ
καταληψόμενόν
τι
προεληλακέναι?
καὶ |
[1, 10] |
αὑτοὺς
καὶ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
|
οἴχονται |
διώκοντες,
ἔνθα
δὴ
~βασιλεὺς
μὲν |
[1, 4] |
οὔτε
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ
|
οἴχονται? |
οὔτε
ἀποπεφεύγασιν?
ἔχω
γὰρ
τριήρεις |
[1, 3] |
κελεύειν
Κῦρον
~προκαταλαβεῖν;
ἐγὼ
γὰρ
|
ὀκνοίην |
μὲν
ἂν
εἰς
τὰ
πλοῖα |
[1, 2] |
ὁπλίτας
χιλίους
καὶ
πελταστὰς
Θρᾷκας
|
~ὀκτακοσίους |
καὶ
τοξότας
Κρῆτας
διακοσίους.
ἅμα |
[1, 2] |
διὰ
Φρυγίας
σταθμὸν
ἕνα
παρασάγγας
|
ὀκτὼ |
εἰς
Κολοσσάς,
πόλιν
~οἰκουμένην
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
αὐτός
τε
~ἀπέθανε
καὶ
|
ὀκτὼ |
οἱ
ἄριστοι
τῶν
περὶ
αὐτὸν |
[1, 2] |
τοὺς
Ταρσοὺς
διήρπασαν,
~διὰ
τὸν
|
ὄλεθρον |
τῶν
συστρατιωτῶν
ὀργιζόμενοι,
καὶ
τὰ |
[1, 2] |
~προβαλέσθαι
τὰ
ὅπλα
καὶ
ἐπιχωρῆσαι
|
ὅλην |
τὴν
φάλαγγα.
οἱ
δὲ
ταῦτα |
[1, 8] |
τὸ
διώκειν
ὁρμήσαντες,
πλὴν
πάνυ
|
ὀλίγοι |
~ἀμφ?
αὐτὸν
κατελείφθησαν,
σχεδὸν
οἱ |
[1, 5] |
διὰ
~τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
σὺν
|
ὀλίγοις |
τοῖς
περὶ
αὐτόν?
Κῦρος
δὲ |
[1, 5] |
ὁ
δ?
ἐχαλέπαινεν
ὅτι
αὐτοῦ
|
ὀλίγου |
δεήσαντος
καταλευσθῆναι
πράως
λέγοι
τὸ |
[1, 7] |
καθήμενος
τὴν
πορείαν
ἐποιεῖτο
καὶ
|
ὀλίγους |
ἐν
τάξει
ἔχων
πρὸ
αὑτοῦ, |
[1, 4] |
τὸ
χωρίον
καὶ
ὥρμουν
αὐτόθι
|
ὁλκάδες |
πολλαί.
ἐνταῦθ?
ἔμεινεν
~ἡμέρας
ἑπτά? |
[1, 2] |
πεντακοσίους,
Δόλοπας
καὶ
~Αἰνιᾶνας
καὶ
|
Ὀλυνθίους. |
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
τρεῖς
παρασάγγας |
[1, 5] |
~μὲν
ἡ
γῆ
πεδίον
ἅπαν
|
ὁμαλὲς |
ὥσπερ
θάλαττα,
ἀψινθίου
δὲ
πλῆρες? |
[1, 8] |
καιρῷ
τὸ
μὲν
βαρβαρικὸν
στράτευμα
|
ὁμαλῶς |
~προῄει,
τὸ
δὲ
Ἑλληνικὸν
ἔτι |
[1, 3] |
ἱππικὴν
καὶ
ναυτικὴν
ἣν
πάντες
|
ὁμοίως |
ὁρῶμέν
τε
καὶ
~ἐπιστάμεθα?
καὶ |
[1, 6] |
~οὐκοῦν
ὕστερον,
ὡς
αὐτὸς
σὺ
|
ὁμολογεῖς, |
οὐδὲν
ὑπ?
ἐμοῦ
ἀδικούμενος
ἀποστὰς |
[1, 6] |
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος
αὐτόν?
|
~ὁμολογεῖς |
οὖν
περὶ
ἐμὲ
ἄδικος
γεγενῆσθαι; |
[1, 9] |
ὅ
τι
τυγχάνει
βουλόμενος
~κατεργάζεσθαι,
|
ὁμολογεῖται |
πρὸς
πάντων
κράτιστος
δὴ
γενέσθαι |
[1, 9] |
ἄρχειν
ἀξιώτατος,
ὡς
παρὰ
πάντων
|
~ὁμολογεῖται |
τῶν
Κύρου
δοκούντων
ἐν
πείρᾳ |
[1, 8] |
~ἀμφ?
αὐτὸν
κατελείφθησαν,
σχεδὸν
οἱ
|
ὁμοτράπεζοι |
καλούμενοι.
σὺν
τούτοις
~δὲ
ὢν |
[1, 10] |
Ἑλλήνων
ἐκεῖ
συντυγχάνει
βασιλεῖ,
καὶ
|
ὁμοῦ |
δὴ
πάλιν
συνταξάμενοι
~ἐπορεύοντο.
ἐπεὶ |
[1, 3] |
ἦν
~ὅτι
ἄγει
πρὸς
βασιλέα,
|
ὅμως |
δὲ
ἐδόκει
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
δὲ |
[1, 8] |
μέσον
ἔχων
~τῆς
αὑτοῦ
στρατιᾶς
|
ὅμως |
ἔξω
ἐγένετο
τοῦ
Κύρου
εὐωνύμου |
[1, 8] |
Κύρου
εὐωνύμου
ἔξω
ἦν)
ἀλλ?
|
~ὅμως |
ὁ
Κλέαρχος
οὐκ
ἤθελεν
ἀποσπάσαι |
[1, 3] |
ποιητέον?
ὡς
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
|
ὃν |
ἂν
ἕλησθε
πείσομαι
ᾗ
δυνατὸν |
[1, 3] |
δὲ
καὶ
τῷ
ἡγεμόνι
~πιστεύσομεν
|
ὃν |
ἂν
Κῦρος
διδῷ,
τί
κωλύει |
[1, 3] |
φοβοίμην
δ?
ἂν
τῷ
ἡγεμόνι
|
ὃν |
δοίη
ἕπεσθαι,
μὴ
~ἡμᾶς
ἀγάγῃ |
[1, 9] |
Ὀρόντας
ἐπεχείρησε?
καὶ
οὗτος
δὴ
|
ὃν |
ᾤετο
πιστόν
οἱ
εἶναι
ταχὺ |
[1, 5] |
~ἐνῆν,
θηρία
δὲ
παντοῖα,
πλεῖστοι
|
ὄνοι |
ἄγριοι,
πολλαὶ
δὲ
στρουθοὶ
αἱ |
[1, 5] |
ἐνίοτε
ἐδίωκον.
καὶ
οἱ
μὲν
|
~ὄνοι, |
ἐπεί
τις
διώκοι,
προδραμόντες
ἕστασαν? |
[1, 5] |
ἐνταῦθα
ἦν
πόλις
~ἐρήμη,
μεγάλη,
|
ὄνομα |
δ?
αὐτῇ
Κορσωτή?
περιερρεῖτο
δ? |
[1, 5] |
ἦν
~πόλις
εὐδαίμων
καὶ
μεγάλη,
|
ὄνομα |
δὲ
Χαρμάνδη?
ἐκ
ταύτης
οἱ |
[1, 4] |
ᾠκεῖτο
μεγάλη
καὶ
εὐδαίμων
Θάψακος
|
ὄνομα. |
ἐνταῦθα
~ἔμεινεν
ἡμέρας
πέντε.
καὶ |
[1, 2] |
τῆς
πόλεως
ῥεῖ
ποταμὸς
Κύδνος
|
ὄνομα, |
εὖρος
δύο
πλέθρων.
~ταύτην
τὴν |
[1, 4] |
δὲ
ῥεῖ
τούτων
ποταμὸς
~Κάρσος
|
ὄνομα, |
εὖρος
πλέθρου.
ἅπαν
δὲ
τὸ |
[1, 5] |
ἡ
χώρα?
~οἱ
δὲ
ἐνοικοῦντες
|
ὄνους |
ἀλέτας
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
ὀρύττοντες |
[1, 4] |
ἐπεὶ
ἤκουσε
Κῦρον
ἐν
~Κιλικίᾳ
|
ὄντα, |
ἀναστρέψας
ἐκ
Φοινίκης
παρὰ
βασιλέα |
[1, 1] |
~Πρόξενον
δὲ
τὸν
Βοιώτιον
ξένον
|
ὄντα |
ἐκέλευσε
λαβόντα
ἄνδρας
~ὅτι
πλείστους |
[1, 9] |
εἰ
δέ
τινα
ὁρᾐη
~δεινὸν
|
ὄντα |
οἰκονόμον
ἐκ
τοῦ
δικαίου
καὶ |
[1, 4] |
εἴκοσιν
ἐπὶ
τὸν
Χάλον
~ποταμόν,
|
ὄντα |
τὸ
εὖρος
πλέθρου,
πλήρη
δ? |
[1, 4] |
πεντεκαίδεκα
ἐπὶ
τὸν
Εὐφράτην
ποταμόν,
|
ὄντα |
τὸ
εὖρος
τεττάρων
~σταδίων?
καὶ |
[1, 8] |
στῖφος
καὶ
~ἀκούων
Κύρου
ἔξω
|
ὄντα |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
εὐωνύμου
βασιλέα
τοσοῦτον |
[1, 7] |
γνώσεσθε
τοὺς
ἐν
τῇ
χώρᾳ
|
ὄντας |
~ἀνθρώπους.
ὑμῶν
δὲ
ἀνδρῶν
ὄντων |
[1, 4] |
οἱ
μὲν
ηὔχοντο
ὡς
δειλοὺς
|
ὄντας |
αὐτοὺς
ληφθῆναι,
οἱ
δ?
ᾤκτιρον |
[1, 9] |
ὅσους
ποιήσαιτο
~καὶ
εὔνους
γνοίη
|
ὄντας |
καὶ
ἱκανοὺς
κρίνειε
συνεργοὺς
εἶναι |
[1, 10] |
εἶδον
οἱ
Ἕλληνες
ἐγγύς
τε
|
ὄντας |
καὶ
παρατεταγμένους,
αὖθις
~παιανίσαντες
ἐπῇσαν |
[1, 1] |
καὶ
~Σωκράτην
τὸν
Ἀχαιόν,
ξένους
|
ὄντας |
καὶ
τούτους,
ἐκέλευσεν
ἄνδρας
λαβόντας |
[1, 9] |
αὐτοῦ
~ἀγαπώμενοι,
νομίζοντες
παρὰ
Κύρῳ
|
ὄντες |
ἀγαθοὶ
ἀξιωτέρας
ἂν
τιμῆς
τυγχάνειν |
[1, 4] |
δὴ
στρατιῶται
ἐν
ἐλπίσι
μεγάλαις
|
~ὄντες |
ηὔχοντο
αὐτὸν
εὐτυχῆσαι,
Μένωνι
δὲ |
[1, 9] |
ἄλλους
ἀτιμαζομένους?
ὥστε
εὐθὺς
~παῖδες
|
ὄντες |
μανθάνουσιν
ἄρχειν
τε
καὶ
ἄρχεσθαι. |
[1, 9] |
τόδε.
παρὰ
μὲν
Κύρου
δούλου
|
ὄντος |
οὐδεὶς
ἀπῄει
~πρὸς
βασιλέα,
πλὴν |
[1, 5] |
ἡμῖν
ἔσονται
τῶν
παρὰ
βασιλεῖ
|
ὄντων. |
~ἀκούσας
ταῦτα
ὁ
Κλέαρχος
ἐν |
[1, 7] |
ὄντας
~ἀνθρώπους.
ὑμῶν
δὲ
ἀνδρῶν
|
ὄντων |
καὶ
εὖ
τῶν
ἐμῶν
γενομένων, |
[1, 4] |
φυλάττοιεν
ἐπὶ
ταῖς
Συρίαις
πύλαις,
|
ὅπερ |
ᾤετο
ποιήσειν
ὁ
Κῦρος
τὸν |
[1, 3] |
ἀλέξασθαι.
ὡς
ἐμοῦ
οὖν
ἰόντος
|
ὅπῃ |
ἂν
καὶ
ὑμεῖς
οὕτω
~τὴν |
[1, 4] |
ὅτι
οὔτε
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα
γὰρ
|
ὅπῃ |
οἴχονται?
οὔτε
ἀποπεφεύγασιν?
ἔχω
γὰρ |
[1, 9] |
~βαρβάρῳ
μηδὲν
ἀδικοῦντι
ἀδεῶς
πορεύεσθαι
|
ὅπῃ |
τις
ἤθελεν,
ἔχοντι
ὅ
τι |
[1, 8] |
ἔνθα
δὴ
Κῦρος
δείσας
μὴ
|
ὄπισθεν |
γενόμενος
κατακόψῃ
τὸ
~Ἑλληνικὸν
ἐλαύνει |
[1, 7] |
ὅσοιπερ
διελέγοντο
μὴ
μάχεσθαι,
~ἀλλ?
|
ὄπισθεν |
ἑαυτῶν
τάττεσθαι.
ἐν
δὲ
τῷ |
[1, 10] |
ἦν
προσιὼν
πάλιν,
ὡς
~ἐδόκει,
|
ὄπισθεν. |
καὶ
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
στραφέντες |
[1, 10] |
ἀναπτύσσειν
τὸ
κέρας
καὶ
ποιήσασθαι
|
ὄπισθεν |
τὸν
~ποταμόν.
ἐν
ᾧ
δὲ |
[1, 10] |
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
θέμενοι
τὰ
|
ὅπλα |
~ἀνεπαύοντο?
καὶ
ἅμα
μὲν
ἐθαύμαζον |
[1, 5] |
ἀμφότεροι
κατὰ
~χώραν
ἔθεντο
τὰ
|
ὅπλα. |
~ἐντεῦθεν
προϊόντων
ἐφαίνετο
ἴχνια
ἵππων |
[1, 2] |
καὶ
ἐπεὶ
ἐσάλπιγξε,
προβαλόμενοι
τὰ
|
ὅπλα |
ἐπῇσαν.
ἐκ
δὲ
τούτου
~θᾶττον |
[1, 10] |
οἳ
ἔτυχον
ἐν
τοῖς
~σκευοφόροις
|
ὅπλα |
ἔχοντες
καὶ
ἀντιταχθέντες
πολλοὺς
μὲν |
[1, 5] |
μέσον
ἀμφοτέρων
ἄγων
ἔθετο
τὰ
|
ὅπλα |
καὶ
ἐδεῖτο
τοῦ
Κλεάρχου
μὴ |
[1, 2] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐκέλευσε
~προβαλέσθαι
τὰ
|
ὅπλα |
καὶ
ἐπιχωρῆσαι
ὅλην
τὴν
φάλαγγα. |
[1, 3] |
πλείους
ἢ
δισχίλιοι
λαβόντες
τὰ
|
ὅπλα |
καὶ
τὰ
σκευοφόρα
~ἐστρατοπεδεύσαντο
παρὰ |
[1, 5] |
~καὶ
εὐθὺς
παραγγέλλει
εἰς
τὰ
|
ὅπλα? |
καὶ
τοὺς
μὲν
ὁπλίτας
αὐτοῦ |
[1, 5] |
Μένωνα,
~καὶ
τρέχειν
ἐπὶ
τὰ
|
ὅπλα? |
οἱ
δὲ
καὶ
ἕστασαν
ἀποροῦντες |
[1, 2] |
γὰρ
~αὐτῷ?
καὶ
λαβόντες
τὰ
|
ὅπλα |
παρῆσαν
εἰς
Σάρδεις.
Ξενίας
μὲν |
[1, 6] |
ἀγαγεῖν,
τούτους
δὲ
θέσθαι
τὰ
|
~ὅπλα |
περὶ
τὴν
αὑτοῦ
σκηνήν.
οἱ |
[1, 4] |
ἀποστάντες
ἦλθον
παρὰ
Κῦρον
τετρακόσιοι
|
ὁπλῖται |
καὶ
~συνεστρατεύοντο
ἐπὶ
βασιλέα.
ἐντεῦθεν |
[1, 2] |
παραδείσῳ,
καὶ
~ἐγένοντο
οἱ
σύμπαντες
|
ὁπλῖται |
μὲν
μύριοι
χίλιοι,
πελτασταὶ
δὲ |
[1, 2] |
ἦσαν
δ?
οὖν
οὗτοι
~ἑκατὸν
|
ὁπλῖται. |
οἱ
δ?
ἄλλοι
ἐπεὶ
ἧκον, |
[1, 8] |
ἐχόμενοι
δὲ
γερροφόροι,
ἐχόμενοι
δὲ
|
ὁπλῖται |
σὺν
ποδήρεσι
~ξυλίναις
ἀσπίσιν.
Αἰγύπτιοι |
[1, 6] |
~τοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
στρατηγοὺς
ἐκέλευσεν
|
ὁπλίτας |
ἀγαγεῖν,
τούτους
δὲ
θέσθαι
τὰ |
[1, 1] |
φίλον,
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἔχων
|
~ὁπλίτας |
ἀνέβη
τριακοσίους,
ἄρχοντα
δὲ
αὐτῶν |
[1, 4] |
Κῦρος
τὰς
ναῦς
μετεπέμψατο,
~ὅπως
|
ὁπλίτας |
ἀποβιβάσειεν
εἴσω
καὶ
ἔξω
τῶν |
[1, 5] |
τὰ
ὅπλα?
καὶ
τοὺς
μὲν
|
ὁπλίτας |
αὐτοῦ
ἐκέλευσε
μεῖναι
τὰς
~ἀσπίδας |
[1, 2] |
~πόλεων
λαβὼν
παρεγένετο
εἰς
Σάρδεις
|
ὁπλίτας |
εἰς
τετρακισχιλίους,
Πρόξενος
δὲ
~παρῆν |
[1, 2] |
καὶ
ἧκε
~Μένων
ὁ
Θετταλὸς
|
ὁπλίτας |
ἔχων
χιλίους
καὶ
πελταστὰς
πεντακοσίους, |
[1, 2] |
πεντακοσίους,
~Σοφαίνετος
δὲ
ὁ
Στυμφάλιος
|
ὁπλίτας |
ἔχων
χιλίους,
Σωκράτης
δὲ
ὁ |
[1, 2] |
χιλίους,
Σωκράτης
δὲ
ὁ
Ἀχαιὸς
|
ὁπλίτας |
~ἔχων
ὡς
πεντακοσίους,
Πασίων
δὲ |
[1, 6] |
ταῦτα
ἐποίησαν,
ἀγαγόντες
ὡς
τρισχιλίους
|
~ὁπλίτας. |
Κλέαρχον
δὲ
καὶ
εἴσω
παρεκάλεσε |
[1, 2] |
τετρακισχιλίους,
Πρόξενος
δὲ
~παρῆν
ἔχων
|
ὁπλίτας |
μὲν
εἰς
πεντακοσίους
καὶ
χιλίους, |
[1, 2] |
δὲ
ὁ
Μεγαρεὺς
τριακοσίους
μὲν
|
ὁπλίτας, |
τριακοσίους
~δὲ
πελταστὰς
ἔχων
παρεγένετο? |
[1, 2] |
Σῶσις
παρῆν
ὁ
Συρακόσιος
~ἔχων
|
ὁπλίτας |
τριακοσίους,
καὶ
Σοφαίνετος
Ἀρκάδας
ἔχων |
[1, 2] |
τριακοσίους,
καὶ
Σοφαίνετος
Ἀρκάδας
ἔχων
|
ὁπλίτας |
χιλίους.
καὶ
~ἐνταῦθα
Κῦρος
ἐξέτασιν |
[1, 2] |
~Κλέαρχος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
φυγὰς
ἔχων
|
ὁπλίτας |
χιλίους
καὶ
πελταστὰς
Θρᾷκας
~ὀκτακοσίους |
[1, 4] |
μετάπεμπτος
ὑπὸ
Κύρου,
ἑπτακοσίους
ἔχων
|
ὁπλίτας, |
ὧν
ἐστρατήγει
παρὰ
~Κύρῳ.
αἱ |
[1, 5] |
καὶ
τάξις
αὐτῷ
ἑπομένη
τῶν
|
ὁπλιτῶν) |
εὐθὺς
~οὖν
εἰς
τὸ
μέσον |
[1, 7] |
αὐτῷ
ἀνατεταραγμένον
ἐπορεύετο
καὶ
τῶν
|
ὅπλων |
τοῖς
στρατιώταις
πολλὰ
ἐπὶ
~ἁμαξῶν |
[1, 10] |
καὶ
ταύτην
ἔσωσαν
~καὶ
τἆλλα,
|
ὁπόσα |
ἐντὸς
αὐτῶν
καὶ
χρήματα
καὶ |
[1, 1] |
ὧδε
οὖν
ἐποιεῖτο
τὴν
συλλογήν.
|
ὁπόσας |
εἶχε
~φυλακὰς
ἐν
ταῖς
πόλεσι |
[1, 2] |
παραγγέλλει
λαβόντα
τοὺς
ἄλλους
~πλὴν
|
ὁπόσοι |
ἱκανοὶ
ἦσαν
τὰς
ἀκροπόλεις
φυλάττειν. |
[1, 8] |
οἱ
ἀμφ?
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
|
ὁπόσοι |
μὲν
τῶν
~ἀμφὶ
βασιλέα
ἀπέθνῃσκον |
[1, 6] |
Ὀρόντας.
~οὐκοῦν,
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
|
ὁπότ? |
αὖ
ἔγνως
τὴν
σαυτοῦ
δύναμιν, |
[1, 2] |
ἃ
ἐκεῖνος
~ἐθήρευεν
ἀπὸ
ἵππου,
|
ὁπότε |
γυμνάσαι
βούλοιτο
ἑαυτόν
τε
καὶ |
[1, 5] |
σταθμῶν
οὓς
~πάνυ
μακροὺς
ἤλαυνεν,
|
ὁπότε |
ἢ
πρὸς
ὕδωρ
βούλοιτο
διατελέσαι |
[1, 9] |
ἔπεμπε
βίκους
οἴνου
ἡμιδεεῖς
~πολλάκις
|
ὁπότε |
πάνυ
ἡδὺν
λάβοι,
λέγων
ὅτι |
[1, 3] |
μὲν
~ἂν
οἶμαι
εἶναι
τίμιος
|
ὅπου |
ἂν
ὦ,
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος |
[1, 9] |
οὖν
καὶ
σὲ
τούτων
γεύσασθαι.
|
ὅπου |
δὲ
χιλὸς
~σπάνιος
πάνυ
εἴη, |
[1, 5] |
~ῥίψαντες
γὰρ
τοὺς
πορφυροῦς
κάνδυς
|
ὅπου |
ἔτυχεν
ἕκαστος
ἑστηκώς,
ἵεντο
ὥσπερ |
[1, 5] |
τὴν
ὁδὸν
καὶ
οὐ
διατρίβων
|
ὅπου |
μὴ
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα
ἤ
τινος |
[1, 9] |
ἀφθονία
αὐτῷ
τῶν
ἐθελόντων
κινδυνεύειν,
|
ὅπου |
~τις
οἴοιτο
Κῦρον
αἰσθήσεσθαι.
εἴς |
[1, 6] |
τεθνηκότα
οὐδεὶς
εἶδε
~πώποτε,
οὐδὲ
|
ὅπως |
ἀπέθανεν
οὐδεὶς
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον |
[1, 3] |
εἴ
τε
ἤδη
δοκεῖ
ἀπιέναι,
|
ὅπως |
ἀσφαλέστατα
ἄπιμεν,
καὶ
ὅπως
τὰ |
[1, 3] |
αὐτοῦ
σκεπτέον
μοι
δοκεῖ
εἶναι
|
ὅπως |
ἀσφαλέστατα
~μενοῦμεν,
εἴ
τε
ἤδη |
[1, 7] |
ἔχω
πάντων
καὶ
~ἄλλων
πολλαπλασίων.
|
ὅπως |
δὲ
καὶ
εἰδῆτε
εἰς
οἷον |
[1, 4] |
ὦ
ἄνδρες,
ἤδη
ὑμᾶς
ἐπαινῶ?
|
ὅπως |
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
ἐμὲ
ἐπαινέσετε |
[1, 8] |
Κύρῳ
ἀπεκρίνατο
ὅτι
αὐτῷ
μέλει
|
ὅπως |
~καλῶς
ἔχοι.
καὶ
ἐν
τούτῳ |
[1, 3] |
δὲ
καὶ
προκαταληψομένους
τὰ
~ἄκρα,
|
ὅπως |
μὴ
φθάσωσι
μήτε
Κῦρος
μήτε |
[1, 1] |
ἀπῆλθε
κινδυνεύσας
καὶ
ἀτιμασθείς,
βουλεύεται
|
ὅπως |
μήποτε
ἔτι
ἔσται
~ἐπὶ
τῷ |
[1, 4] |
παρόδου
Κῦρος
τὰς
ναῦς
μετεπέμψατο,
|
~ὅπως |
ὁπλίτας
ἀποβιβάσειεν
εἴσω
καὶ
ἔξω |
[1, 1] |
ἥθροιζεν
ὡς
μάλιστα
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος,
|
ὅπως |
ὅτι
~ἀπαρασκευότατον
λάβοι
βασιλέα.
ὧδε |
[1, 7] |
ὑμᾶς
εἶναι,
διὰ
τοῦτο
~προσέλαβον.
|
ὅπως |
οὖν
ἔσεσθε
ἄνδρες
ἄξιοι
τῆς |
[1, 6] |
ὧδε.
~παρεκάλεσα
ὑμᾶς,
ἄνδρες
φίλοι,
|
ὅπως |
σὺν
ὑμῖν
βουλευόμενος
ὅ
τι |
[1, 3] |
ἀπιέναι,
ὅπως
ἀσφαλέστατα
ἄπιμεν,
καὶ
|
ὅπως |
τὰ
ἐπιτήδεια
~ἕξομεν?
ἄνευ
γὰρ |
[1, 10] |
γιγνώσκειν.
καὶ
τὸ
βασίλειον
σημεῖον
|
~ὁρᾶν |
ἔφασαν
αἰετόν
τινα
χρυσοῦν
ἐπὶ |
[1, 5] |
ἡμετέρων
ἐχόντων
πάντες
οὗτοι
οὓς
|
~ὁρᾶτε |
βάρβαροι
πολεμιώτεροι
ἡμῖν
ἔσονται
τῶν |
[1, 5] |
ἐδόκουν
~αὐτῷ
σχολαίως
ποιεῖν,
ὥσπερ
|
ὀργῇ |
ἐκέλευσε
τοὺς
περὶ
αὐτὸν
Πέρσας |
[1, 2] |
~διὰ
τὸν
ὄλεθρον
τῶν
συστρατιωτῶν
|
ὀργιζόμενοι, |
καὶ
τὰ
βασίλεια
τὰ
ἐν |
[1, 7] |
ὀρυκτὴ
βαθεῖα,
τὸ
μὲν
εὖρος
|
ὀργυιαὶ |
πέντε,
τὸ
~δὲ
βάθος
ὀργυιαὶ |
[1, 7] |
ὀργυιαὶ
πέντε,
τὸ
~δὲ
βάθος
|
ὀργυιαὶ |
τρεῖς.
παρετέτατο
δὲ
ἡ
τάφρος |
[1, 2] |
ἐν
Κιλικίᾳ
ἦν
εἴσω
τῶν
|
ὀρέων, |
καὶ
ὅτι
τριήρεις
ἤκουε
~περιπλεούσας |
[1, 2] |
ἐν
δὲ
τῇ
ὑπερβολῇ
τῶν
|
ὀρέων |
τῇ
εἰς
τὸ
~πεδίον
δύο |
[1, 2] |
δ?
οὖν
ἀνέβη
ἐπὶ
τὰ
|
ὄρη |
οὐδενὸς
κωλύοντος,
καὶ
εἶδε
τὰς |
[1, 2] |
εἰς
χωρίον
ὀχυρὸν
~ἐπὶ
τὰ
|
ὄρη |
πλὴν
οἱ
τὰ
καπηλεῖα
ἔχοντες? |
[1, 9] |
ἐλέχθησαν
γενέσθαι.
εἰ
δέ
τινα
|
ὁρᾐη |
~δεινὸν
ὄντα
οἰκονόμον
ἐκ
τοῦ |
[1, 9] |
ἑκάστου
~σκοπῶν
καὶ
ὅτου
μάλιστα
|
ὁρᾐη |
ἕκαστον
δεόμενον.
καὶ
ὅσα
τῷ |
[1, 2] |
δὲ
εἰσβολὴ
ἦν
ὁδὸς
ἁμαξιτὸς
|
ὀρθία |
ἰσχυρῶς
καὶ
~ἀμήχανος
εἰσελθεῖν
στρατεύματι, |
[1, 9] |
αὐτὸς
ἦν
ἀγαθὸς
καὶ
κρίνειν
|
ὀρθῶς |
ἐδύνατο
τοὺς
πιστοὺς
καὶ
~εὔνους |
[1, 8] |
Κύρου
ἑξακόσιοι
εἰς
τὸ
διώκειν
|
ὁρμήσαντες, |
πλὴν
πάνυ
ὀλίγοι
~ἀμφ?
αὐτὸν |
[1, 1] |
χρημάτων
καὶ
ἐπολέμει
ἐκ
Χερρονήσου
|
~ὁρμώμενος |
τοῖς
Θρᾳξὶ
τοῖς
ὑπὲρ
Ἑλλήσποντον |
[1, 6] |
καὶ
ἔδωκα,
μετὰ
ταῦτα,
ἔφη,
|
Ὀρόντα, |
ἔστιν
ὅ
τι
σε
~ἠδίκησα; |
[1, 6] |
φανερὸς
~γέγονας;
εἰπόντος
δὲ
τοῦ
|
Ὀρόντα |
ὅτι
οὐδὲν
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
ὁ |
[1, 6] |
πρὸς
ἀνθρώπων,
τοῦτο
πράξω
περὶ
|
Ὀρόντα |
τουτουί.
τοῦτον
γὰρ
~πρῶτον
μὲν |
[1, 6] |
τοῖς
~φίλοις
τὴν
κρίσιν
τοῦ
|
Ὀρόντα |
ὡς
ἐγένετο?
οὐ
γὰρ
ἀπόρρητον |
[1, 6] |
Κύρου
ἔλαβον
τῆς
ζώνης
τὸν
|
Ὀρόνταν |
ἐπὶ
θανάτῳ
ἅπαντες
~ἀναστάντες
καὶ |
[1, 6] |
δὲ
αὐτὴν
ὁ
Κῦρος
συλλαμβάνει
|
Ὀρόνταν, |
~καὶ
συγκαλεῖ
εἰς
τὴν
ἑαυτοῦ |
[1, 6] |
σκηπτούχων,
μετὰ
ταῦτα
οὔτε
ζῶντα
|
Ὀρόνταν |
οὔτε
τεθνηκότα
οὐδεὶς
εἶδε
~πώποτε, |
[1, 6] |
εἴ
τι
ἄλλο
χρήσιμον
~ἦν.
|
Ὀρόντας |
δέ,
Πέρσης
ἀνήρ,
γένει
τε |
[1, 6] |
γεγενῆσθαι;
~ἦ
γὰρ
ἀνάγκη,
ἔφη
|
Ὀρόντας. |
ἐκ
τούτου
πάλιν
ἠρώτησεν
ὁ |
[1, 9] |
οὐδεὶς
ἀπῄει
~πρὸς
βασιλέα,
πλὴν
|
Ὀρόντας |
ἐπεχείρησε?
καὶ
οὗτος
δὴ
ὃν |
[1, 6] |
ἑκάστου
τῶν
ἡγεμόνων.
ὁ
δ?
|
~Ὀρόντας |
νομίσας
ἑτοίμους
εἶναι
αὑτῷ
τοὺς |
[1, 6] |
χώραν
ὅ
τι
ἐδύνω;
ἔφη
|
Ὀρόντας. |
~οὐκοῦν,
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
ὁπότ? |
[1, 6] |
παρ?
ἐμοῦ;
καὶ
ταῦθ?
ὡμολόγει
|
Ὀρόντας. |
~τί
οὖν,
ἔφη
ὁ
Κῦρος, |
[1, 2] |
καὶ
πυροὺς
καὶ
κριθὰς
φέρει.
|
ὄρος |
δ?
αὐτὸ
περιεῖχεν
ὀχυρὸν
~καὶ |
[1, 7] |
τὸν
σταθμὸν
τοῦτον
τάφρος
ἦν
|
ὀρυκτὴ |
βαθεῖα,
τὸ
μὲν
εὖρος
ὀργυιαὶ |
[1, 5] |
ὄνους
ἀλέτας
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
|
ὀρύττοντες |
καὶ
ποιοῦντες
εἰς
~Βαβυλῶνα
ἦγον |
[1, 8] |
ἠνέσχετο,
ἀλλ?
~εἰπὼν
~τὸν
ἄνδρα
|
ὁρῶ |
ἵετο
ἐπ?
αὐτὸν
καὶ
παίει |
[1, 3] |
καὶ
ναυτικὴν
ἣν
πάντες
ὁμοίως
|
ὁρῶμέν |
τε
καὶ
~ἐπιστάμεθα?
καὶ
γὰρ |
[1, 8] |
ἔφη,
~νικῶμεν,
πάνθ?
ἡμῖν
πεποίηται.
|
ὁρῶν |
δὲ
ὁ
Κλέαρχος
τὸ
μέσον |
[1, 8] |
τοξευθῆναί
τις
ἐλέγετο.
Κῦρος
δ?
|
ὁρῶν |
τοὺς
~Ἕλληνας
νικῶντας
τὸ
καθ? |
[1, 3] |
πολὺν
χρόνον
ἑστώς?
οἱ
δὲ
|
ὁρῶντες |
ἐθαύμαζον
καὶ
ἐσιώπων?
εἶτα
δὲ |
[1, 6] |
δὲ
καὶ
εἴσω
παρεκάλεσε
σύμβουλον,
|
ὅς |
γε
καὶ
αὐτῷ
καὶ
τοῖς |
[1, 2] |
στράτευμα?
καὶ
Ξενίᾳ
τῷ
Ἀρκάδι,
|
ὃς |
αὐτῷ
~προειστήκει
τοῦ
ἐν
ταῖς |
[1, 8] |
σύνθημα
παρέρχεται
δεύτερον
ἤδη.
καὶ
|
ὃς |
~ἐθαύμασε
τίς
παραγγέλλει
καὶ
ἤρετο |
[1, 9] |
μάλιστα
ὁρᾐη
ἕκαστον
δεόμενον.
καὶ
|
ὅσα |
τῷ
σώματι
αὐτοῦ
~πέμποι
τις |
[1, 7] |
καὶ
βούλοιο
δύνασθαι
ἂν
ἀποδοῦναι
|
ὅσα |
ὑπισχνῇ.
ἀκούσας
ταῦτα
~ἔλεξεν
ὁ |
[1, 4] |
μέγας
καὶ
καλός,
ἔχων
πάντα
|
ὅσα |
ὧραι
φύουσι.
Κῦρος
δ?
αὐτὸν |
[1, 1] |
στρατηγὸν
δὲ
αὐτὸν
ἀπέδειξε
πάντων
|
ὅσοι |
ἐς
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζονται.
ἀναβαίνει |
[1, 7] |
~ἀπέπεμπε.
παρεκελεύοντο
δὲ
αὐτῷ
πάντες
|
ὅσοιπερ |
διελέγοντο
μὴ
μάχεσθαι,
~ἀλλ?
ὄπισθεν |
[1, 8] |
~Κῦρος
δὲ
καὶ
ἱππεῖς
τούτου
|
ὅσον |
ἑξακόσιοι
κατὰ
τὸ
μέσον>
ὡπλισμένοι |
[1, 2] |
τῷ
τε
Κλεάρχῳ
~λαβόντι
ἥκειν
|
ὅσον |
ἦν
αὐτῷ
στράτευμα
καὶ
τῷ |
[1, 9] |
ἀποκρυπτομένων
χρήμασι.
φίλους
γε
μήν,
|
ὅσους |
ποιήσαιτο
~καὶ
εὔνους
γνοίη
ὄντας |
[1, 1] |
μᾶλλον
ἢ
τὸν
βασιλεύοντα
Ἀρταξέρξην.
|
~ὅστις |
δ?
ἀφικνεῖτο
τῶν
παρὰ
βασιλέως |
[1, 3] |
διδῷ
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
αἰτεῖν
Κῦρον
|
ὅστις |
διὰ
φιλίας
τῆς
χώρας
ἀπάξει. |
[1, 8] |
ἐπεὶ
προΐδοιεν,
διίσταντο?
~ἔστι
δ?
|
ὅστις |
καὶ
κατελήφθη
ὥσπερ
ἐν
ἱπποδρόμῳ |
[1, 5] |
ἔλθοι,
~τοσούτῳ
ἀπαρασκευαστοτέρῳ
βασιλεῖ
μαχεῖσθαι,
|
ὅσῳ |
δὲ
σχολαίτερον,
τοσούτῳ
~πλέον
συναγείρεσθαι |
[1, 5] |
τινος
ἄλλου
ἀναγκαίου
ἐκαθέζετο,
νομίζων,
|
ὅσῳ |
θᾶττον
ἔλθοι,
~τοσούτῳ
ἀπαρασκευαστοτέρῳ
βασιλεῖ |
[1, 9] |
μὲν
γὰρ
ἔτι
παῖς
~ὤν,
|
ὅτ? |
ἐπαιδεύετο
καὶ
σὺν
τῷ
ἀδελφῷ |
[1, 8] |
ἐν
τῷ
πεδίῳ
ἐπὶ
πολύ.
|
ὅτε |
δὲ
ἐγγύτερον
ἐγίγνοντο,
τάχα
~δὴ |
[1, 2] |
ποταμὸς
καλεῖται
Μαρσύας.
ἐνταῦθα
Ξέρξης,
|
ὅτε |
ἐκ
~τῆς
Ἑλλάδος
ἡττηθεὶς
τῇ |
[1, 8] |
διακόψοντα.
~ὃ
μέντοι
Κῦρος
εἶπεν
|
ὅτε |
καλέσας
παρεκελεύετο
τοῖς
Ἕλλησι
τὴν |
[1, 10] |
φεύγουσιν
ἀνὰ
κράτος.
σχεδὸν
δ?
|
ὅτε |
~ταῦτα
ἦν
καὶ
ἥλιος
ἐδύετο. |
[1, 4] |
καὶ
εἴκοσιν,
αἷς
ἐπολιόρκει
Μίλητον,
|
ὅτε |
Τισσαφέρνει
φίλη
ἦν,
~καὶ
συνεπολέμει |
[1, 3] |
τοῖς
δὲ
ὑποψία
μὲν
ἦν
|
~ὅτι |
ἄγει
πρὸς
βασιλέα,
ὅμως
δὲ |
[1, 3] |
τῇ
στρατιᾷ.
ὁ
δ?
ἀπεκρίνατο
|
~ὅτι |
ἀκούει
Ἀβροκόμαν
ἐχθρὸν
ἄνδρα
ἐπὶ |
[1, 1] |
ὡς
μάλιστα
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος,
ὅπως
|
ὅτι |
~ἀπαρασκευότατον
λάβοι
βασιλέα.
ὧδε
οὖν |
[1, 5] |
ποιεῖν
~ταῦτα.
ὁ
δ?
ἐχαλέπαινεν
|
ὅτι |
αὐτοῦ
ὀλίγου
δεήσαντος
καταλευσθῆναι
πράως |
[1, 8] |
ἑκατέρωθεν,
τῷ
δὲ
Κύρῳ
ἀπεκρίνατο
|
ὅτι |
αὐτῷ
μέλει
ὅπως
~καλῶς
ἔχοι. |
[1, 7] |
ἡμέρᾳ
πρότερον
θυόμενος
εἶπεν
αὐτῷ
|
ὅτι |
~βασιλεὺς
οὐ
μαχεῖται
δέκα
ἡμερῶν, |
[1, 8] |
ἐβόα
καὶ
~βαρβαρικῶς
καὶ
ἑλληνικῶς
|
ὅτι |
βασιλεὺς
σὺν
στρατεύματι
πολλῷ
προσέρχεται |
[1, 10] |
δ?
ᾔσθοντο
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
|
ὅτι |
βασιλεὺς
σὺν
τῷ
~στρατεύματι
ἐν |
[1, 3] |
~ἡμιδαρεικὰ
τοῦ
μηνὸς
τῷ
στρατιώτῃ?
|
ὅτι |
δὲ
ἐπὶ
βασιλέα
ἄγοι
οὐδὲ |
[1, 4] |
δ?
ἦσαν
ἀφανεῖς,
διῆλθε
λόγος
|
ὅτι |
διώκει
αὐτοὺς
Κῦρος
τριήρεσι?
~καὶ |
[1, 8] |
κατὰ
μέσον
τὸ
τῶν
πολεμίων,
|
ὅτι |
ἐκεῖ
βασιλεὺς
εἴη?
κἂν
τοῦτ? |
[1, 6] |
καὶ
τότε
προσεκύνησαν,
καίπερ
εἰδότες
|
ὅτι |
ἐπὶ
~θάνατον
ἄγοιτο.
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 4] |
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
~ἔλεγεν
|
ὅτι |
ἡ
ὁδὸς
ἔσοιτο
πρὸς
βασιλέα |
[1, 6] |
ἱππέας
γράφει
ἐπιστολὴν
παρὰ
βασιλέα
|
~ὅτι |
ἥξοι
ἔχων
ἱππέας
ὡς
ἂν |
[1, 3] |
ᾗ
δυνατὸν
~μάλιστα,
ἵνα
εἰδῆτε
|
ὅτι |
καὶ
ἄρχεσθαι
ἐπίσταμαι
ὥς
τις |
[1, 9] |
τελευτῇ
τοῦ
βίου
αὐτῷ
~γενόμενον
|
ὅτι |
καὶ
αὐτὸς
ἦν
ἀγαθὸς
καὶ |
[1, 8] |
εἶπε
καὶ
λέγειν
ἐκέλευε
πᾶσιν
|
ὅτι |
καὶ
τὰ
ἱερὰ
καλὰ
καὶ |
[1, 4] |
χρήματα
ἀποσυλῶ.
ἀλλὰ
ἴτωσαν,
εἰδότες
|
ὅτι |
κακίους
~εἰσὶ
περὶ
ἡμᾶς
ἢ |
[1, 2] |
δ?
ὑστεραίᾳ
~ἧκεν
ἄγγελος
λέγων
|
ὅτι |
λελοιπὼς
εἴη
Συέννεσις
τὰ
ἄκρα, |
[1, 3] |
οὔτε
ἐκεῖνος
ἔτι
ἡμῖν
μισθοδότης.
|
ὅτι |
μέντοι
ἀδικεῖσθαι
νομίζει
ὑφ?
~ἡμῶν |
[1, 8] |
βασιλεύς.
~καὶ
γὰρ
ᾔδει
αὐτὸν
|
ὅτι |
μέσον
ἔχοι
τοῦ
Περσικοῦ
στρατεύματος. |
[1, 10] |
βασιλεὺς
δ?
αὖ
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
|
ὅτι |
οἱ
~Ἕλληνες
νικῷεν
τὸ
καθ? |
[1, 3] |
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον
δ?
ἐπεὶ
ἔγνω
|
ὅτι |
~οὐ
δυνήσεται
βιάσασθαι,
συνήγαγεν
ἐκκλησίαν |
[1, 3] |
καὶ
οἱ
~ἄλλοι
ταῦτα
ἀκούσαντες
|
ὅτι |
οὐ
φαίη
παρὰ
βασιλέα
πορεύεσθαι |
[1, 6] |
ὅ
τι
σε
~ἠδίκησα;
ἀπεκρίνατο
|
ὅτι |
οὔ.
πάλιν
δὲ
ὁ
Κῦρος |
[1, 6] |
καὶ
πιστός;
ὁ
δὲ
~ἀπεκρίνατο
|
ὅτι |
οὐδ?
εἰ
γενοίμην,
ὦ
Κῦρε, |
[1, 10] |
~ἀνεπαύοντο?
καὶ
ἅμα
μὲν
ἐθαύμαζον
|
ὅτι |
οὐδαμοῦ
Κῦρος
φαίνοιτο
οὐδ?
ἄλλος |
[1, 6] |
~γέγονας;
εἰπόντος
δὲ
τοῦ
Ὀρόντα
|
ὅτι |
οὐδὲν
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος |
[1, 9] |
γὰρ
ἔργῳ
ἐπεδείκνυτο
καὶ
ἔλεγεν
|
ὅτι |
οὐκ
ἄν
~ποτε
προοῖτο,
ἐπεὶ |
[1, 9] |
Τισσαφέρνους
πλὴν
Μιλησίων?
οὗτοι
δὲ
|
ὅτι |
οὐκ
ἤθελε
τοὺς
φεύγοντας
~προέσθαι |
[1, 9] |
ὁπότε
πάνυ
ἡδὺν
λάβοι,
λέγων
|
ὅτι |
οὔπω
δὴ
πολλοῦ
χρόνου
τούτου |
[1, 4] |
ποταμοῦ.
οἱ
δὲ
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
|
ὅτι |
οὐπώποθ?
οὗτος
ὁ
ποταμὸς
~διαβατὸς |
[1, 4] |
ἀλλ?
εὖ
γε
μέντοι
ἐπιστάσθων
|
ὅτι |
οὔτε
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ |
[1, 3] |
τὰ
μὲν
δὴ
Κύρου
δῆλον
|
ὅτι |
οὕτως
ἔχει
πρὸς
ἡμᾶς
ὥσπερ |
[1, 9] |
~ἁθροίζεσθαι,
πρῶτον
μὲν
ἐπέδειξεν
αὑτόν,
|
ὅτι |
περὶ
πλείστου
ποιοῖτο,
εἴ
τῳ |
[1, 1] |
φρουράρχοις
ἑκάστοις
λαμβάνειν
ἄνδρας
~Πελοποννησίους
|
ὅτι |
πλείστους
καὶ
βελτίστους,
ὡς
ἐπιβουλεύοντος |
[1, 1] |
ξένον
ὄντα
ἐκέλευσε
λαβόντα
ἄνδρας
|
~ὅτι |
πλείστους
παραγενέσθαι,
ὡς
ἐς
Πισίδας |
[1, 1] |
τούτους,
ἐκέλευσεν
ἄνδρας
λαβόντας
ἐλθεῖν
|
~ὅτι |
πλείστους,
ὡς
πολεμήσων
Τισσαφέρνει
σὺν |
[1, 7] |
μήν,
ὦ
Κῦρε,
λέγουσί
τινες
|
ὅτι |
πολλὰ
ὑπισχνῇ
νῦν
διὰ
τὸ |
[1, 8] |
εἴη.
ὁ
δὲ
Κλέαρχος)
εἶπεν
|
ὅτι |
σύνθημα
παρέρχεται
δεύτερον
ἤδη.
καὶ |
[1, 3] |
ἐλθεῖν,
τὸ
μὲν
μέγιστον
~αἰσχυνόμενος
|
ὅτι |
σύνοιδα
ἐμαυτῷ
πάντα
ἐψευσμένος
αὐτόν, |
[1, 7] |
μάντιν
ἔδωκεν
αὐτῷ
δαρεικοὺς
~τρισχιλίους,
|
ὅτι |
τῇ
ἑνδεκάτῃ
ἀπ?
ἐκείνης
ἡμέρᾳ |
[1, 7] |
~ἐγὼ
εὐδαιμονίζω.
εὖ
γὰρ
ἴστε
|
ὅτι |
τὴν
ἐλευθερίαν
ἑλοίμην
ἂν
ἀντὶ |
[1, 9] |
περὶ
τούτων
λέγειν
αὐτὸν
~ἔφασαν
|
ὅτι |
τὸ
μὲν
ἑαυτοῦ
σῶμα
οὐκ |
[1, 2] |
Συέννεσις
τὰ
ἄκρα,
ἐπεὶ
ᾔσθετο
|
ὅτι |
τὸ
~Μένωνος
στράτευμα
ἤδη
ἐν |
[1, 6] |
εἰ
αὐτῷ
δοίη
ἱππέας
χιλίους,
|
ὅτι |
τοὺς
προκατακαίοντας
~ἱππέας
ἢ
κατακαίνοι |
[1, 4] |
μὲν
τοῖς
~πλείστοις
ἐδόκουν
φιλοτιμηθέντες
|
ὅτι |
τοὺς
στρατιώτας
αὐτῶν
τοὺς
παρὰ |
[1, 2] |
ἦν
εἴσω
τῶν
ὀρέων,
καὶ
|
ὅτι |
τριήρεις
ἤκουε
~περιπλεούσας
ἀπ?
Ἰωνίας |
[1, 10] |
~ἤλασέ
τε
καὶ
ἰδὼν
ἀπαγγέλλει
|
ὅτι |
φεύγουσιν
ἀνὰ
κράτος.
σχεδὸν
δ? |
[1, 3] |
τοιάδε.
~ἄνδρες
στρατιῶται,
μὴ
θαυμάζετε
|
ὅτι |
χαλεπῶς
φέρω
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν. |
[1, 4] |
ἄλλου
οὗτινος
ἂν
δέησθε
οἶδα
|
ὅτι |
ὡς
φίλοι
τεύξεσθε
Κύρου.
~ἀκούσαντες |
[1, 9] |
τοῖς
φίλοις
κράτιστος
εἶναι
τούτου
|
ὅτου |
αἰσθάνοιτο
ἕκαστον
~ἐπιθυμοῦντα.
δῶρα
δὲ |
[1, 9] |
τοὺς
τρόπους
ἑκάστου
~σκοπῶν
καὶ
|
ὅτου |
μάλιστα
ὁρᾐη
ἕκαστον
δεόμενον.
καὶ |
[1, 8] |
εἰς
γῆν
βλέποντα,
ὡς
διακόπτειν
|
ὅτῳ |
~ἐντυγχάνοιεν.
ἡ
δὲ
γνώμη
ἦν |
[1, 3] |
ὑπ?
ἐκείνου.
ἐπεὶ
δὲ
ὑμεῖς
|
οὐ |
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι,
~ἀνάγκη
δή
μοι |
[1, 6] |
κρίσιν
τοῦ
Ὀρόντα
ὡς
ἐγένετο?
|
οὐ |
γὰρ
ἀπόρρητον
ἦν.
ἔφη
δὲ |
[1, 10] |
ἄλλος
ἀπ?
~αὐτοῦ
οὐδεὶς
παρῄει?
|
οὐ |
γὰρ
ᾔδεσαν
αὐτὸν
τεθνηκότα,
ἀλλ? |
[1, 2] |
διῆγε
καὶ
δῆλος
ἦν
~ἀνιώμενος?
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
πρὸς
τοῦ
Κύρου |
[1, 5] |
τῶν
ὑποζυγίων
ἀπώλετο
~ὑπὸ
λιμοῦ?
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
χόρτος
οὐδὲ
ἄλλο |
[1, 8] |
~τῶν
βαρβάρων
ἀνέχεσθαι,
ἐψεύσθη
τοῦτο?
|
οὐ |
γὰρ
κραυγῇ
ἀλλὰ
σιγῇ
ὡς |
[1, 9] |
αὖ
τις
ἥκιστα
Κῦρον
~ἔκρυπτεν?
|
οὐ |
γὰρ
φθονῶν
τοῖς
φανερῶς
πλουτοῦσιν |
[1, 5] |
σπεύδων
πᾶσαν
τὴν
ὁδὸν
καὶ
|
οὐ |
διατρίβων
ὅπου
μὴ
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα |
[1, 2] |
Κιλίκων,
οἱ
δὲ
ὑπολειφθέντας
καὶ
|
οὐ |
δυναμένους
εὑρεῖν
τὸ
~ἄλλο
στράτευμα |
[1, 7] |
μεσημβρίαν
μέχρι
οὗ
διὰ
~καῦμα
|
οὐ |
δύνανται
οἰκεῖν
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ |
[1, 3] |
Κύρου
λαθεῖν
~αὐτὸν
ἀπελθών?
ὃ
|
οὐ |
δυνατόν
ἐστιν.
ἀλλ?
ἐγώ
φημι |
[1, 3] |
ὕστερον
δ?
ἐπεὶ
ἔγνω
ὅτι
|
~οὐ |
δυνήσεται
βιάσασθαι,
συνήγαγεν
ἐκκλησίαν
τῶν |
[1, 3] |
εἱλόμην,
ἀλλ?
~ἐπεὶ
ὑμεῖς
ἐμοὶ
|
οὐ |
θέλετε
πείθεσθαι,
ἐγὼ
σὺν
ὑμῖν |
[1, 7] |
θυόμενος
εἶπεν
αὐτῷ
ὅτι
~βασιλεὺς
|
οὐ |
μαχεῖται
δέκα
ἡμερῶν,
Κῦρος
δ? |
[1, 7] |
ἔτι
μαχεῖται,
εἰ
ἐν
ταύταις
|
οὐ |
μαχεῖται
ταῖς
ἡμέραις?
ἐὰν
δ? |
[1, 7] |
ἂν
δὲ
εὖ
γένηταί
τι,
|
οὐ |
μεμνήσεσθαί
σέ
φασιν?
ἔνιοι
δὲ |
[1, 9] |
καὶ
τὰ
~ἑαυτῶν
σώματα
προέσθαι.
|
οὐ |
μὲν
δὴ
οὐδὲ
τοῦτ?
ἄν |
[1, 10] |
καὶ
τὸν
λόφον
οἱ
ἱππεῖς?
|
οὐ |
μὴν
ἔτι
~ἁθρόοι
ἀλλ?
ἄλλοι |
[1, 10] |
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτῶν
ἀπέθανον?
|
οὐ |
μὴν
ἔφυγόν
γε,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 8] |
προσιόντων.
~καὶ
ὁ
Κῦρος
παρελαύνων
|
οὐ |
πάνυ
πρὸς
αὐτῷ
στρατεύματι
κατεθεᾶτο |
[1, 3] |
~ἐνορῶ
δι?
ἃ
ἐμοὶ
τοῦτο
|
οὐ |
ποιητέον?
ὡς
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ |
[1, 5] |
ἐμέ
τε
κατακεκόψεσθαι
καὶ
~ὑμᾶς
|
οὐ |
πολὺ
ἐμοῦ
ὕστερον?
κακῶς
γὰρ |
[1, 4] |
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
πάλιν
καὶ
|
οὐ |
πρὸς
βασιλέα
εἴα
Κῦρος
τὸν |
[1, 3] |
ἐκείνου
ἔτι
στρατιῶται,
ἐπεί
γε
|
οὐ |
συνεπόμεθα
~αὐτῷ,
οὔτε
ἐκεῖνος
ἔτι |
[1, 4] |
~ἔχοντα
πολὺ
στράτευμα.
Ἀβροκόμας
δὲ
|
οὐ |
τοῦτ?
ἐποίησεν,
ἀλλ?
ἐπεὶ
ἤκουσε |
[1, 7] |
φίλους
τούτων
ἐγκρατεῖς
ποιῆσαι.
ὥστε
|
οὐ |
τοῦτο
~δέδοικα,
μὴ
οὐκ
ἔχω |
[1, 3] |
οἱ
~ἄλλοι
ταῦτα
ἀκούσαντες
ὅτι
|
οὐ |
φαίη
παρὰ
βασιλέα
πορεύεσθαι
ἐπῄνεσαν? |
[1, 6] |
τι
σε
~ἠδίκησα;
ἀπεκρίνατο
ὅτι
|
οὔ. |
πάλιν
δὲ
ὁ
Κῦρος
ἠρώτα? |
[1, 4] |
στρατιῶται,
πότερον
~ἕψονται
Κύρῳ
ἢ
|
οὔ, |
συνέλεξε
τὸ
αὑτοῦ
στράτευμα
χωρὶς |
[1, 10] |
τῆς
κώμης
~γήλοφος
ἦν,
ἐφ?
|
οὗ |
ἀνεστράφησαν
οἱ
ἀμφὶ
βασιλέα,
πεζοὶ |
[1, 7] |
πατρᾐα
πρὸς
μὲν
μεσημβρίαν
μέχρι
|
οὗ |
διὰ
~καῦμα
οὐ
δύνανται
οἰκεῖν |
[1, 7] |
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ
ἄρκτον
μέχρι
|
οὗ |
διὰ
χειμῶνα?
τὰ
δ?
ἐν |
[1, 9] |
ἔχων
καὶ
τὸ
στράτευμα
πᾶν
|
οὗ |
ἡγεῖτο.
~ἐνταῦθα
δὴ
Κύρου
ἀποτέμνεται |
[1, 2] |
~Κιλικίας
πόλιν
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα,
|
οὗ |
ἦν
τὰ
Συεννέσιος
βασίλεια
τοῦ |
[1, 4] |
πέντε
ἐπὶ
~τὸν
Πύραμον
ποταμόν,
|
οὗ |
ἦν
τὸ
εὖρος
στάδιον.
ἐντεῦθεν |
[1, 4] |
δέκα
ἐπὶ
τὸν
Ψάρον
ποταμόν,
|
~οὗ |
ἦν
τὸ
εὖρος
τρία
πλέθρα. |
[1, 2] |
κωλύοντος,
καὶ
εἶδε
τὰς
σκηνὰς
|
~οὗ |
οἱ
Κίλικες
ἐφύλαττον.
ἐντεῦθεν
δὲ |
[1, 3] |
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται
ἡμιόλιον
πᾶσι
δώσειν
|
οὗ |
πρότερον
ἔφερον,
ἀντὶ
δαρεικοῦ
τρία |
[1, 4] |
τὰς
πηγὰς
τοῦ
Δάρδατος
ποταμοῦ,
|
οὗ |
τὸ
~εὖρος
πλέθρου.
ἐνταῦθα
ἦσαν |
[1, 10] |
ἐθαύμαζον
ὅτι
οὐδαμοῦ
Κῦρος
φαίνοιτο
|
οὐδ? |
ἄλλος
ἀπ?
~αὐτοῦ
οὐδεὶς
παρῄει? |
[1, 8] |
μέντοι
οὐδὲ
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν,
|
οὐδ? |
ἄλλος
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν |
[1, 3] |
οὐχ
ὥρα
~εἶναι
ἡμῖν
καθεύδειν
|
οὐδ? |
ἀμελεῖν
ἡμῶν
αὐτῶν,
ἀλλὰ
βουλεύεσθαι |
[1, 6] |
πιστός;
ὁ
δὲ
~ἀπεκρίνατο
ὅτι
|
οὐδ? |
εἰ
γενοίμην,
ὦ
Κῦρε,
σοί |
[1, 9] |
ἐπεὶ
ἅπαξ
φίλος
αὐτοῖς
ἐγένετο,
|
οὐδ? |
εἰ
ἔτι
μὲν
μείους
γένοιντο, |
[1, 7] |
μεμνήσεσθαί
σέ
φασιν?
ἔνιοι
δὲ
|
οὐδ? |
εἰ
~μεμνῇό
τε
καὶ
βούλοιο |
[1, 4] |
θεοὺς
οὐκ
ἔγωγε
αὐτοὺς
διώξω,
|
οὐδ? |
ἐρεῖ
~οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ
ἕως |
[1, 8] |
βασιλεὺς
ὑπὸ
τῶν
ἀμφ?
αὐτόν,
|
οὐδ? |
ὣς
ἐξήχθη
διώκειν,
ἀλλὰ
συνεσπειραμένην |
[1, 10] |
καὶ
ἅμα
μὲν
ἐθαύμαζον
ὅτι
|
οὐδαμοῦ |
Κῦρος
φαίνοιτο
οὐδ?
ἄλλος
ἀπ? |
[1, 5] |
λιμοῦ?
οὐ
γὰρ
ἦν
χόρτος
|
οὐδὲ |
ἄλλο
οὐδὲν
δένδρον,
ἀλλὰ
ψιλὴ |
[1, 3] |
ὅτι
δὲ
ἐπὶ
βασιλέα
ἄγοι
|
οὐδὲ |
ἐνταῦθα
ἤκουσεν
~οὐδεὶς
ἐν
τῷ |
[1, 3] |
εἰς
τὸ
ἴδιον
κατεθέμην
ἐμοὶ
|
οὐδὲ |
~καθηδυπάθησα,
ἀλλ?
εἰς
ὑμᾶς
ἐδαπάνων. |
[1, 6] |
οὔτε
τεθνηκότα
οὐδεὶς
εἶδε
~πώποτε,
|
οὐδὲ |
ὅπως
ἀπέθανεν
οὐδεὶς
εἰδὼς
ἔλεγεν? |
[1, 3] |
τε
καὶ
~ἐπιστάμεθα?
καὶ
γὰρ
|
οὐδὲ |
πόρρω
δοκοῦμέν
μοι
αὐτοῦ
καθῆσθαι. |
[1, 2] |
δυναμένους
εὑρεῖν
τὸ
~ἄλλο
στράτευμα
|
οὐδὲ |
τὰς
ὁδοὺς
εἶτα
πλανωμένους
ἀπολέσθαι? |
[1, 4] |
ἐνόμιζον
καὶ
ἀδικεῖν
οὐκ
εἴων,
|
οὐδὲ |
τὰς
περιστεράς.
αἱ
δὲ
κῶμαι |
[1, 8] |
~αὐτῷ
ἐμάχετο
ἐκ
τοῦ
ἀντίου
|
οὐδὲ |
τοῖς
αὐτοῦ
τεταγμένοις
ἔμπροσθεν,
ἐπέκαμπτεν |
[1, 9] |
σώματα
προέσθαι.
οὐ
μὲν
δὴ
|
οὐδὲ |
τοῦτ?
ἄν
τις
εἴποι,
ὡς |
[1, 8] |
ἱπποδρόμῳ
ἐκπλαγείς?
καὶ
οὐδὲν
μέντοι
|
οὐδὲ |
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν,
οὐδ?
ἄλλος |
[1, 4] |
γυναῖκας
ἐν
~Τράλλεσι
φρουρούμενα?
ἀλλ?
|
οὐδὲ |
τούτων
στερήσονται,
ἀλλ?
ἀπολήψονται
τῆς |
[1, 9] |
παρὰ
μὲν
Κύρου
δούλου
ὄντος
|
οὐδεὶς |
ἀπῄει
~πρὸς
βασιλέα,
πλὴν
Ὀρόντας |
[1, 8] |
Κύρου
εὐωνύμου
κέρατος.
ἐπεὶ
δ?
|
οὐδεὶς |
~αὐτῷ
ἐμάχετο
ἐκ
τοῦ
ἀντίου |
[1, 4] |
καὶ
τῶν
διαβαινόντων
τὸν
ποταμὸν
|
οὐδεὶς |
ἐβρέχθη
ἀνωτέρω
τῶν
μαστῶν
~ὑπὸ |
[1, 6] |
οὔτε
ζῶντα
Ὀρόνταν
οὔτε
τεθνηκότα
|
οὐδεὶς |
εἶδε
~πώποτε,
οὐδὲ
ὅπως
ἀπέθανεν |
[1, 6] |
εἶδε
~πώποτε,
οὐδὲ
ὅπως
ἀπέθανεν
|
οὐδεὶς |
εἰδὼς
ἔλεγεν?
εἴκαζον
δὲ
ἄλλοι |
[1, 5] |
ἐλαφείοις,
ἁπαλώτερα
δέ.
στρουθὸν
δὲ
|
οὐδεὶς |
ἔλαβεν?
οἱ
δὲ
~διώξαντες
τῶν |
[1, 3] |
βασιλέα
ἄγοι
οὐδὲ
ἐνταῦθα
ἤκουσεν
|
~οὐδεὶς |
ἐν
τῷ
γε
φανερῷ.
~ἐντεῦθεν |
[1, 8] |
ἐν
ταύτῃ
τῇ
μάχῃ
ἔπαθεν
|
οὐδεὶς |
~οὐδέν,
πλὴν
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ |
[1, 10] |
φαίνοιτο
οὐδ?
ἄλλος
ἀπ?
~αὐτοῦ
|
οὐδεὶς |
παρῄει?
οὐ
γὰρ
ᾔδεσαν
αὐτὸν |
[1, 6] |
δὲ
ἄλλοι
ἄλλως?
τάφος
δὲ
|
~οὐδεὶς |
πώποτε
αὐτοῦ
ἐφάνη.
~ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει |
[1, 3] |
δέῃ
πείσομαι.
καὶ
οὔποτε
ἐρεῖ
|
οὐδεὶς |
ὡς
ἐγὼ
Ἕλληνας
ἀγαγὼν
εἰς |
[1, 4] |
ἔγωγε
αὐτοὺς
διώξω,
οὐδ?
ἐρεῖ
|
~οὐδεὶς |
ὡς
ἐγὼ
ἕως
μὲν
ἂν |
[1, 6] |
εἰπόντος
δὲ
τοῦ
Ὀρόντα
ὅτι
|
οὐδὲν |
ἀδικηθείς,
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος
αὐτόν? |
[1, 5] |
γὰρ
ἦν
χόρτος
οὐδὲ
ἄλλο
|
οὐδὲν |
δένδρον,
ἀλλὰ
ψιλὴ
ἦν
ἅπασα |
[1, 5] |
εὐώδη
ὥσπερ
ἀρώματα?
δένδρον
δ?
|
οὐδὲν |
~ἐνῆν,
θηρία
δὲ
παντοῖα,
πλεῖστοι |
[1, 1] |
ἀμφὶ
τὰ
~στρατεύματα
δαπανᾶν?
ὥστε
|
οὐδὲν |
ἤχθετο
αὐτῶν
πολεμούντων.
καὶ
γὰρ |
[1, 9] |
~νικᾶν
τοὺς
φίλους
εὖ
ποιοῦντα
|
οὐδὲν |
θαυμαστόν,
ἐπειδή
γε
καὶ
δυνατώτερος |
[1, 8] |
ὥσπερ
ἐν
ἱπποδρόμῳ
ἐκπλαγείς?
καὶ
|
οὐδὲν |
μέντοι
οὐδὲ
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν, |
[1, 3] |
οὔτε
στρατηγοῦ
οὔτε
ἰδιώτου
ὄφελος
|
οὐδέν. |
ὁ
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ
μὲν |
[1, 9] |
καταμάθοι
ἄν
τις,
~αἰσχρὸν
δ?
|
οὐδὲν |
οὔτ?
ἀκοῦσαι
οὔτ?
ἰδεῖν
ἔστι. |
[1, 8] |
ταύτῃ
τῇ
μάχῃ
ἔπαθεν
οὐδεὶς
|
~οὐδέν, |
πλὴν
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ
τοξευθῆναί |
[1, 6] |
ὕστερον,
ὡς
αὐτὸς
σὺ
ὁμολογεῖς,
|
οὐδὲν |
ὑπ?
ἐμοῦ
ἀδικούμενος
ἀποστὰς
εἰς |
[1, 9] |
ἄρχοι
χώρας
καὶ
~προσόδους
ποιοῦντα,
|
οὐδένα |
ἂν
πώποτε
ἀφείλετο,
ἀλλ?
ἀεὶ |
[1, 10] |
πελταστάς?
διελαύνων
δὲ
κατέκανε
μὲν
|
οὐδένα, |
διαστάντες
δ?
οἱ
~Ἕλληνες
ἔπαιον |
[1, 9] |
μέν
γε,
ἐξ
~ὧν
ἀκούω,
|
οὐδένα |
κρίνω
ὑπὸ
πλειόνων
πεφιλῆσθαι
οὔτε |
[1, 2] |
ἑαυτόν?
ὁ
δ?
οὔτε
~πρότερον
|
οὐδενί |
πω
κρείττονι
ἑαυτοῦ
εἰς
χεῖρας |
[1, 9] |
τι
αὐτῷ
προστάξαντι
~καλῶς
ὑπηρετήσειεν,
|
οὐδενὶ |
πώποτε
ἀχάριστον
εἴασε
τὴν
προθυμίαν. |
[1, 2] |
οὖν
ἀνέβη
ἐπὶ
τὰ
ὄρη
|
οὐδενὸς |
κωλύοντος,
καὶ
εἶδε
τὰς
σκηνὰς |
[1, 7] |
ἐστι
παῖς,
ἐμὸς
δὲ
ἀδελφός,
|
~οὐκ |
ἀμαχεὶ
ταῦτ?
ἐγὼ
λήψομαι.
ἐνταῦθα |
[1, 9] |
ἔργῳ
ἐπεδείκνυτο
καὶ
ἔλεγεν
ὅτι
|
οὐκ |
ἄν
~ποτε
προοῖτο,
ἐπεὶ
ἅπαξ |
[1, 9] |
ὅτι
τὸ
μὲν
ἑαυτοῦ
σῶμα
|
οὐκ |
ἂν
δύναιτο
τούτοις
πᾶσι
κοσμηθῆναι, |
[1, 3] |
ὦ,
ὑμῶν
δὲ
ἔρημος
ὢν
|
οὐκ |
ἂν
ἱκανὸς
οἶμαι
εἶναι
οὔτ? |
[1, 10] |
μεῖον
~ἔχων
ἀπηλλάγη,
πάλιν
μὲν
|
οὐκ |
ἀναστρέφει,
εἰς
δὲ
τὸ
στρατόπεδον |
[1, 10] |
πάντες
~ἀπεχώρησαν.
ὁ
οὖν
Κλέαρχος
|
οὐκ |
ἀνεβίβαζεν
ἐπὶ
τὸν
λόφον,
ἀλλ? |
[1, 7] |
θαρρύνων
τοιάδε.
~ὦ
ἄνδρες
Ἕλληνες,
|
οὐκ |
ἀνθρώπων
ἀπορῶν
βαρβάρων
συμμάχους
ὑμᾶς |
[1, 7] |
δέκα
ἡμερῶν,
Κῦρος
δ?
εἶπεν?
|
~οὐκ |
ἄρα
ἔτι
μαχεῖται,
εἰ
ἐν |
[1, 4] |
πλοῖον?
ἀλλὰ
μὰ
τοὺς
θεοὺς
|
οὐκ |
ἔγωγε
αὐτοὺς
διώξω,
οὐδ?
ἐρεῖ |
[1, 10] |
πρόσθεν.
οἱ
δ?
αὖ
~βάρβαροι
|
οὐκ |
ἐδέχοντο,
ἀλλὰ
ἐκ
πλέονος
ἢ |
[1, 3] |
οἶδα?
ὥστε
καὶ
μεταπεμπομένου
αὐτοῦ
|
οὐκ |
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ
μὲν
μέγιστον |
[1, 3] |
ἔδωκε
δαρεικούς?
οὓς
ἐγὼ
λαβὼν
|
οὐκ |
εἰς
τὸ
ἴδιον
κατεθέμην
ἐμοὶ |
[1, 4] |
Σύροι
~θεοὺς
ἐνόμιζον
καὶ
ἀδικεῖν
|
οὐκ |
εἴων,
οὐδὲ
τὰς
περιστεράς.
αἱ |
[1, 7] |
ἐπεὶ
δ?
ἐπὶ
τῇ
τάφρῳ
|
οὐκ |
ἐκώλυε
βασιλεὺς
τὸ
Κύρου
στράτευμα |
[1, 7] |
ταύτῃ
μὲν
οὖν
τῇ
ἡμέρᾳ
|
οὐκ |
ἐμαχέσατο
βασιλεύς,
~ἀλλ?
ὑποχωρούντων
φανερὰ |
[1, 4] |
πατέρα
~τοῦ
Κύρου,
καὶ
ταῦτα
|
οὐκ |
ἐπὶ
μάχην
ἰόντων,
ἀλλὰ
καλοῦντος |
[1, 3] |
ἐπὶ
βασιλέα
ἰέναι?
μισθωθῆναι
δὲ
|
οὐκ |
~ἐπὶ
τούτῳ
ἔφασαν.
πρῶτος
δὲ |
[1, 3] |
ἕπεσθαι,
μὴ
~ἡμᾶς
ἀγάγῃ
ὅθεν
|
οὐκ |
ἔσται
ἐξελθεῖν?
βουλοίμην
δ?
ἂν |
[1, 9] |
φιλοκινδυνότατος.
καὶ
~ἄρκτον
ποτὲ
ἐπιφερομένην
|
οὐκ |
ἔτρεσεν,
ἀλλὰ
συμπεσὼν
κατεσπάσθη
ἀπὸ |
[1, 4] |
πάλαι
ταῦτ?
εἰδότας
κρύπτειν,
καὶ
|
οὐκ |
ἔφασαν
ἰέναι,
ἐὰν
μή
τις |
[1, 3] |
ἡμέρας
εἴκοσιν?
οἱ
γὰρ
στρατιῶται
|
οὐκ |
~ἔφασαν
ἰέναι
τοῦ
πρόσω?
ὑπώπτευον |
[1, 3] |
δ?
ἐκέλευεν
αὐτόν?
αὐτὸς
δ?
|
οὐκ |
ἔφη
ἰέναι.
μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[1, 10] |
~Τισσαφέρνης
ἐν
τῇ
πρώτῃ
συνόδῳ
|
οὐκ |
ἔφυγεν,
ἀλλὰ
διήλασε
παρὰ
τὸν |
[1, 7] |
ἂν
εὖ
γένηται,
ἀλλὰ
μὴ
|
οὐκ |
ἔχω
~ἱκανοὺς
οἷς
δῶ.
ὑμῶν |
[1, 7] |
ὥστε
οὐ
τοῦτο
~δέδοικα,
μὴ
|
οὐκ |
ἔχω
ὅ
τι
δῶ
ἑκάστῳ |
[1, 10] |
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ταύτῃ
μὲν
|
οὐκ |
ἦγεν,
ᾗ
δὲ
παρῆλθεν
ἔξω |
[1, 3] |
Κλέαρχον?
ὁ
δὲ
ἰέναι
μὲν
|
οὐκ |
ἤθελε,
λάθρᾳ
δὲ
τῶν
~στρατιωτῶν |
[1, 9] |
πλὴν
Μιλησίων?
οὗτοι
δὲ
ὅτι
|
οὐκ |
ἤθελε
τοὺς
φεύγοντας
~προέσθαι
ἐφοβοῦντο |
[1, 8] |
ἦν)
ἀλλ?
~ὅμως
ὁ
Κλέαρχος
|
οὐκ |
ἤθελεν
ἀποσπάσαι
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ |
[1, 4] |
ἦσαν
στάδιοι
τρεῖς?
καὶ
~παρελθεῖν
|
οὐκ |
ἦν
βίᾳ?
ἦν
γὰρ
ἡ |
[1, 5] |
~ὁ
σῖτος
ἐπέλιπε,
καὶ
πρίασθαι
|
οὐκ |
ἦν
εἰ
μὴ
ἐν
τῇ |
[1, 5] |
οἱ
ἵπποι,
ταὐτὸν
ἐποίουν,
καὶ
|
οὐκ |
ἦν
λαβεῖν,
εἰ
μὴ
~διαστάντες |
[1, 8] |
ἀμφ?
ἐκεῖνον
στῖφος?
καὶ
εὐθὺς
|
οὐκ |
ἠνέσχετο,
ἀλλ?
~εἰπὼν
~τὸν
ἄνδρα |
[1, 1] |
τὴν
μὲν
~πρὸς
ἑαυτὸν
ἐπιβουλὴν
|
οὐκ |
ᾐσθάνετο,
Τισσαφέρνει
δ?
ἐνόμιζε
πολεμοῦντα |
[1, 5] |
οἱ
ἄλλοι
οἱ
παρόντες
Ἕλληνες,
|
οὐκ |
ἴστε
ὅ
τι
ποιεῖτε.
εἰ |
[1, 3] |
εἰ
μὲν
δὴ
δίκαια
ποιήσω
|
οὐκ |
οἶδα,
αἱρήσομαι
δ?
οὖν
ὑμᾶς |
[1, 10] |
καὶ
οἱ
μὲν
μετὰ
Ἀριαίου
|
~οὐκέτι |
ἵστανται,
ἀλλὰ
φεύγουσι
διὰ
τοῦ |
[1, 8] |
τὴν
αὑτοῦ
χώραν
~ἀπήλαυνε.
καὶ
|
οὐκέτι |
τρία
ἢ
τέτταρα
στάδια
διειχέτην |
[1, 10] |
οἱ
ἀμφὶ
βασιλέα,
πεζοὶ
μὲν
|
οὐκέτι, |
τῶν
δὲ
ἱππέων
~ὁ
λόφος |
[1, 6] |
ὅ
τι
ἐδύνω;
ἔφη
Ὀρόντας.
|
~οὐκοῦν, |
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
ὁπότ?
αὖ |
[1, 6] |
πάλιν
δὲ
ὁ
Κῦρος
ἠρώτα?
|
~οὐκοῦν |
ὕστερον,
ὡς
αὐτὸς
σὺ
ὁμολογεῖς, |
[1, 9] |
τοῦ
ἀδίκου
φιλοκερδούντων.
καὶ
γὰρ
|
οὖν |
ἄλλα
τε
πολλὰ
δικαίως
αὐτῷ |
[1, 6] |
πάλιν
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος?
~ἔτι
|
οὖν |
ἂν
γένοιο
τῷ
ἐμῷ
ἀδελφῷ |
[1, 2] |
καὶ
αὐτοῦ
~Κύρου.
Κῦρος
δ?
|
οὖν |
ἀνέβη
ἐπὶ
τὰ
ὄρη
οὐδενὸς |
[1, 3] |
νομίζει
ὑπ?
ἐμοῦ
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ
|
οὖν |
δοκεῖ
οὐχ
ὥρα
~εἶναι
ἡμῖν |
[1, 5] |
αὐτῷ
ἑπομένη
τῶν
ὁπλιτῶν)
εὐθὺς
|
~οὖν |
εἰς
τὸ
μέσον
ἀμφοτέρων
ἄγων |
[1, 2] |
δ?
ἕκαστον
τοὺς
ἑαυτοῦ.
ἐτάχθησαν
|
οὖν |
ἐπὶ
τεττάρων?
~εἶχε
δὲ
τὸ |
[1, 2] |
ἐπιδεῖξαι
τὸ
στράτευμα
αὐτῇ?
~βουλόμενος
|
οὖν |
ἐπιδεῖξαι
ἐξέτασιν
ποιεῖται
ἐν
τῷ |
[1, 9] |
τι,
μηδὲν
ψεύδεσθαι.
καὶ
γὰρ
|
οὖν |
~ἐπίστευον
μὲν
αὐτῷ
αἱ
πόλεις |
[1, 1] |
ὅτι
~ἀπαρασκευότατον
λάβοι
βασιλέα.
ὧδε
|
οὖν |
ἐποιεῖτο
τὴν
συλλογήν.
ὁπόσας
εἶχε |
[1, 7] |
εἶναι,
διὰ
τοῦτο
~προσέλαβον.
ὅπως
|
οὖν |
ἔσεσθε
ἄνδρες
ἄξιοι
τῆς
ἐλευθερίας |
[1, 5] |
δύο
χοίνικας
Ἀττικὰς
ἐχώρει.
~κρέα
|
οὖν |
ἐσθίοντες
οἱ
στρατιῶται
διεγίγνοντο.
ἦν |
[1, 3] |
ἀπέχοντα
~δώδεκα
σταθμούς?
πρὸς
τοῦτον
|
οὖν |
ἔφη
βούλεσθαι
ἐλθεῖν?
κἂν
μὲν |
[1, 6] |
καὶ
ταῦθ?
ὡμολόγει
Ὀρόντας.
~τί
|
οὖν, |
ἔφη
ὁ
Κῦρος,
ἀδικηθεὶς
ὑπ? |
[1, 3] |
ἂν
ἐχθρὸν
ἀλέξασθαι.
ὡς
ἐμοῦ
|
οὖν |
ἰόντος
ὅπῃ
ἂν
καὶ
ὑμεῖς |
[1, 9] |
πρὸς
Πισίδας
καὶ
Μυσούς?
στρατευόμενος
|
οὖν |
καὶ
~αὐτὸς
εἰς
ταύτας
τὰς |
[1, 9] |
φέροντα?
~τούτοις
ἥσθη
Κῦρος?
βούλεται
|
οὖν |
καὶ
σὲ
τούτων
γεύσασθαι.
ὅπου |
[1, 4] |
~προτιμήσεσθε
στρατιωτῶν
ὑπὸ
Κύρου.
τί
|
οὖν |
κελεύω
ποιῆσαι;
νῦν
δεῖται
Κῦρος |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
πάντες
~ἀπεχώρησαν.
ὁ
|
οὖν |
Κλέαρχος
οὐκ
ἀνεβίβαζεν
ἐπὶ
τὸν |
[1, 1] |
ἐς
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζονται.
ἀναβαίνει
|
οὖν |
ὁ
Κῦρος
λαβὼν
Τισσαφέρνην
ὡς |
[1, 2] |
μέσον
οἱ
ἄλλοι
στρατηγοί.
ἐθεώρει
|
οὖν |
ὁ
Κῦρος
πρῶτον
μὲν
τοὺς |
[1, 2] |
εἶτα
πλανωμένους
ἀπολέσθαι?
ἦσαν
δ?
|
οὖν |
οὗτοι
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ
δ? |
[1, 9] |
τε
καὶ
~πιστότητα.
~Κῦρος
μὲν
|
οὖν |
οὕτως
ἐτελεύτησεν,
ἀνὴρ
ὢν
Περσῶν |
[1, 6] |
ἠρώτησεν
ὁ
Κῦρος
αὐτόν?
~ὁμολογεῖς
|
οὖν |
περὶ
ἐμὲ
ἄδικος
γεγενῆσθαι;
~ἦ |
[1, 9] |
κακῶς
ποιοῦντας
ἀλεξόμενος.
καὶ
γὰρ
|
οὖν |
πλεῖστοι
~δὴ
αὐτῷ
ἑνί
γε |
[1, 1] |
παῖδε
ἀμφοτέρω
παρεῖναι.
~ὁ
μὲν
|
οὖν |
πρεσβύτερος
παρὼν
ἐτύγχανε?
Κῦρον
δὲ |
[1, 9] |
τούτου
ἡδίονι
~οἴνῳ
ἐπιτύχοι?
τοῦτον
|
οὖν |
σοὶ
ἔπεμψε
καὶ
δεῖταί
σου |
[1, 2] |
δοῦναι
χρήματα
πολλά.
τῇ
δ?
|
οὖν |
στρατιᾷ
τότε
ἀπέδωκε
Κῦρος
μισθὸν |
[1, 7] |
εἴσω
τῆς
τάφρου.
ταύτῃ
μὲν
|
οὖν |
τῇ
ἡμέρᾳ
οὐκ
ἐμαχέσατο
βασιλεύς, |
[1, 10] |
ἄριστον
βασιλεὺς
ἐφάνη.
ταύτην
μὲν
|
οὖν |
τὴν
νύκτα
οὕτω
διεγένοντο.
|
[1, 10] |
ἐλέγετο
φρόνιμος
γενέσθαι.
ὁ
δ?
|
οὖν |
Τισσαφέρνης
ὡς
μεῖον
~ἔχων
ἀπηλλάγη, |
[1, 3] |
ποιήσω
οὐκ
οἶδα,
αἱρήσομαι
δ?
|
οὖν |
ὑμᾶς
καὶ
σὺν
~ὑμῖν
ὅ |
[1, 4] |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπὶ
βασιλέα?
ἐγὼ
|
οὖν |
φημι
ὑμᾶς
χρῆναι
διαβῆναι
τὸν |
[1, 9] |
θεραπεύειν.
~καὶ
γὰρ
αὐτὸ
τοῦτο
|
οὗπερ |
αὐτὸς
ἕνεκα
φίλων
ᾤετο
δεῖσθαι, |
[1, 3] |
τι
ἂν
δέῃ
πείσομαι.
καὶ
|
οὔποτε |
ἐρεῖ
οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ
Ἕλληνας |
[1, 9] |
πάνυ
ἡδὺν
λάβοι,
λέγων
ὅτι
|
οὔπω |
δὴ
πολλοῦ
χρόνου
τούτου
ἡδίονι |
[1, 5] |
τοῖς
περὶ
αὐτόν?
Κῦρος
δὲ
|
οὔπω |
ἧκεν,
ἀλλ?
~ἔτι
προσήλαυνε?
τῶν |
[1, 8] |
τε
ἦν
μέσον
ἡμέρας
καὶ
|
οὔπω |
καταφανεῖς
ἦσαν
οἱ
πολέμιοι?
~ἡνίκα |
[1, 4] |
οἱ
δὲ
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
ὅτι
|
οὐπώποθ? |
οὗτος
ὁ
ποταμὸς
~διαβατὸς
γένοιτο |
[1, 3] |
ἐτίμησε
καὶ
~μυρίους
ἔδωκε
δαρεικούς?
|
οὓς |
ἐγὼ
λαβὼν
οὐκ
εἰς
τὸ |
[1, 2] |
στόλον,
ἀντιπαρεσκευάζετο.
~Κῦρος
δὲ
ἔχων
|
οὓς |
εἴρηκα
ὡρμᾶτο
ἀπὸ
Σάρδεων?
καὶ |
[1, 9] |
~αὐτὸς
εἰς
ταύτας
τὰς
χώρας,
|
οὓς |
ἑώρα
ἐθέλοντας
κινδυνεύειν,
τούτους
καὶ |
[1, 2] |
ὁδόν?
καὶ
συνέπεμψεν
αὐτῇ
~στρατιώτας
|
οὓς |
Μένων
εἶχε
καὶ
αὐτόν.
Κῦρος |
[1, 4] |
δ?
ἰχθύων
μεγάλων
καὶ
πραέων,
|
οὓς |
οἱ
Σύροι
~θεοὺς
ἐνόμιζον
καὶ |
[1, 5] |
τῶν
ἡμετέρων
ἐχόντων
πάντες
οὗτοι
|
οὓς |
~ὁρᾶτε
βάρβαροι
πολεμιώτεροι
ἡμῖν
ἔσονται |
[1, 5] |
ἦν
δὲ
τούτων
τῶν
σταθμῶν
|
οὓς |
~πάνυ
μακροὺς
ἤλαυνεν,
ὁπότε
ἢ |
[1, 9] |
τοὺς
φίλους
ἐσπουδαιολογεῖτο,
ὡς
δηλοίη
|
οὓς |
τιμᾷ.
ὥστε
ἐγὼ
μέν
γε, |
[1, 5] |
μὲν
χώρας
καὶ
ἀνθρώπων
ἰσχυρὰ
|
οὖσα, |
τοῖς
δὲ
μήκεσι
τῶν
~ὁδῶν |
[1, 2] |
διαρπάσαι
τοῖς
Ἕλλησιν
ὡς
πολεμίαν
|
οὖσαν. |
ἐντεῦθεν
Κῦρος
~τὴν
Κίλισσαν
εἰς |
[1, 4] |
τοῦ
~διαβαίνειν,
καὶ
ὡς
προθυμοτάτοις
|
οὖσιν |
ὑμῖν
χάριν
εἴσεται
Κῦρος
καὶ |
[1, 9] |
ἄν
τις,
~αἰσχρὸν
δ?
οὐδὲν
|
οὔτ? |
ἀκοῦσαι
οὔτ?
ἰδεῖν
ἔστι.
θεῶνται |
[1, 3] |
εἶναι
οὔτ?
ἂν
~φίλον
ὠφελῆσαι
|
οὔτ? |
ἂν
ἐχθρὸν
ἀλέξασθαι.
ὡς
ἐμοῦ |
[1, 3] |
οὐκ
ἂν
ἱκανὸς
οἶμαι
εἶναι
|
οὔτ? |
ἂν
~φίλον
ὠφελῆσαι
οὔτ?
ἂν |
[1, 9] |
~αἰσχρὸν
δ?
οὐδὲν
οὔτ?
ἀκοῦσαι
|
οὔτ? |
ἰδεῖν
ἔστι.
θεῶνται
δ?
οἱ |
[1, 4] |
εὖ
γε
μέντοι
ἐπιστάσθων
ὅτι
|
οὔτε |
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ
οἴχονται? |
[1, 4] |
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα
γὰρ
ὅπῃ
οἴχονται?
|
οὔτε |
ἀποπεφεύγασιν?
ἔχω
γὰρ
τριήρεις
ὥστε |
[1, 9] |
ὑπὸ
πλειόνων
πεφιλῆσθαι
οὔτε
Ἑλλήνων
|
οὔτε |
βαρβάρων.
~τεκμήριον
δὲ
τούτου
καὶ |
[1, 3] |
ὥσπερ
τὰ
~ἡμέτερα
πρὸς
ἐκεῖνον?
|
οὔτε |
γὰρ
ἡμεῖς
ἐκείνου
ἔτι
στρατιῶται, |
[1, 3] |
ἐπεί
γε
οὐ
συνεπόμεθα
~αὐτῷ,
|
οὔτε |
ἐκεῖνος
ἔτι
ἡμῖν
μισθοδότης.
ὅτι |
[1, 9] |
οὐδένα
κρίνω
ὑπὸ
πλειόνων
πεφιλῆσθαι
|
οὔτε |
Ἑλλήνων
οὔτε
βαρβάρων.
~τεκμήριον
δὲ |
[1, 6] |
~τῶν
Κύρου
σκηπτούχων,
μετὰ
ταῦτα
|
οὔτε |
ζῶντα
Ὀρόνταν
οὔτε
τεθνηκότα
οὐδεὶς |
[1, 3] |
ἄνευ
γὰρ
τούτων
οὔτε
στρατηγοῦ
|
οὔτε |
ἰδιώτου
ὄφελος
οὐδέν.
ὁ
δ? |
[1, 4] |
τάδε.
~ἄνδρες,
ἐάν
μοι
πεισθῆτε,
|
οὔτε |
κινδυνεύσαντες
οὔτε
πονήσαντες
τῶν
ἄλλων |
[1, 4] |
ἐάν
μοι
πεισθῆτε,
οὔτε
κινδυνεύσαντες
|
οὔτε |
πονήσαντες
τῶν
ἄλλων
πλέον
~προτιμήσεσθε |
[1, 2] |
Συέννεσιν
πρὸς
ἑαυτόν?
ὁ
δ?
|
οὔτε |
~πρότερον
οὐδενί
πω
κρείττονι
ἑαυτοῦ |
[1, 3] |
ἐπιτήδεια
~ἕξομεν?
ἄνευ
γὰρ
τούτων
|
οὔτε |
στρατηγοῦ
οὔτε
ἰδιώτου
ὄφελος
οὐδέν. |
[1, 6] |
μετὰ
ταῦτα
οὔτε
ζῶντα
Ὀρόνταν
|
οὔτε |
τεθνηκότα
οὐδεὶς
εἶδε
~πώποτε,
οὐδὲ |
[1, 2] |
ἑαυτοῦ
εἰς
χεῖρας
ἐλθεῖν
ἔφη
|
οὔτε |
τότε
Κύρῳ
ἰέναι
~ἤθελε,
πρὶν |
[1, 4] |
καὶ
~εἰς
λοχαγίας,
καὶ
ἄλλου
|
οὗτινος |
ἂν
δέησθε
οἶδα
ὅτι
ὡς |
[1, 7] |
ἑξακισχίλιοι
ἱππεῖς,
ὧν
~Ἀρταγέρσης
ἦρχεν?
|
οὗτοι |
δ?
αὖ
πρὸ
αὐτοῦ
βασιλέως |
[1, 9] |
~εἵλοντο
ἀντὶ
Τισσαφέρνους
πλὴν
Μιλησίων?
|
οὗτοι |
δὲ
ὅτι
οὐκ
ἤθελε
τοὺς |
[1, 2] |
πλανωμένους
ἀπολέσθαι?
ἦσαν
δ?
οὖν
|
οὗτοι |
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ
δ?
ἄλλοι |
[1, 8] |
ποδήρεσι
~ξυλίναις
ἀσπίσιν.
Αἰγύπτιοι
δ?
|
οὗτοι |
ἐλέγοντο
εἶναι?
ἄλλοι
δ?
ἱππεῖς, |
[1, 1] |
τοῖς
Μιλησίων.
καὶ
~ἐποίουν
οὕτως
|
οὗτοι. |
~ἐπεὶ
δ?
ἐδόκει
ἤδη
πορεύεσθαι |
[1, 8] |
ἱππεῖς,
ἄλλοι
τοξόται.
~πάντες
δ?
|
οὗτοι |
κατὰ
ἔθνη
ἐν
πλαισίῳ
πλήρει |
[1, 2] |
Σωκράτης
τῶν
ἀμφὶ
Μίλητον
~στρατευομένων.
|
οὗτοι |
μὲν
εἰς
Σάρδεις
αὐτῷ
ἀφίκοντο. |
[1, 9] |
ἐπειδὴ
πολέμιοι
ἀλλήλοις
ἐγένοντο,
καὶ
|
οὗτοι |
μέντοι
οἱ
μάλιστα
ὑπ?
αὐτοῦ |
[1, 5] |
γὰρ
τῶν
ἡμετέρων
ἐχόντων
πάντες
|
οὗτοι |
οὓς
~ὁρᾶτε
βάρβαροι
πολεμιώτεροι
ἡμῖν |
[1, 6] |
ὁ
~στίβος
ὡς
δισχιλίων
ἵππων.
|
οὗτοι |
προϊόντες
ἔκαιον
καὶ
χιλὸν
καὶ |
[1, 9] |
μαχόμενοι
ὑπὲρ
Κύρου
πλὴν
Ἀριαίου?
|
οὗτος |
δὲ
~τεταγμένος
ἐτύγχανεν
ἐπὶ
τῷ |
[1, 9] |
βασιλέα,
πλὴν
Ὀρόντας
ἐπεχείρησε?
καὶ
|
οὗτος |
δὴ
ὃν
ᾤετο
πιστόν
οἱ |
[1, 2] |
τῇ
~ἀκροπόλει?
ῥεῖ
δὲ
καὶ
|
οὗτος |
διὰ
τῆς
πόλεως
καὶ
ἐμβάλλει |
[1, 6] |
αὐτός,
~ὑπὸ
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφοῦ
|
οὗτος |
ἐπολέμησεν
ἐμοὶ
ἔχων
τὴν
ἐν |
[1, 2] |
ἔχων
παρεγένετο?
ἦν
δὲ
καὶ
|
οὗτος |
καὶ
ὁ
Σωκράτης
τῶν
ἀμφὶ |
[1, 6] |
καὶ
πρόσθεν
πολεμήσας,
καταλλαγεὶς
δέ.
|
~οὗτος |
Κύρῳ
εἶπεν,
εἰ
αὐτῷ
δοίη |
[1, 5] |
~διελαύνοντα,
ἵησι
τῇ
ἀξίνῃ?
καὶ
|
οὗτος |
μὲν
αὐτοῦ
ἥμαρτεν?
ἄλλος
δὲ |
[1, 3] |
καὶ
~πολλὰ
χρήματα
ἔχομεν
ἀνηρπακότες.
|
οὗτος |
μὲν
τοιαῦτα
εἶπε?
μετὰ
δὲ |
[1, 4] |
δὲ
Θαψακηνοὶ
ἔλεγον
ὅτι
οὐπώποθ?
|
οὗτος |
ὁ
ποταμὸς
~διαβατὸς
γένοιτο
πεζῇ |
[1, 3] |
ἢ
πεισθέντα
πρὸς
~φιλίαν
ἀφιέναι?
|
οὕτω |
γὰρ
καὶ
ἑπόμενοι
ἂν
φίλοι |
[1, 1] |
ἀντιστασιώτας
πρὶν
ἂν
αὐτῷ
~συμβουλεύσηται.
|
οὕτω |
δὲ
αὖ
τὸ
ἐν
Θετταλίᾳ |
[1, 1] |
παρὰ
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν
πάντας
|
οὕτω |
διατιθεὶς
~ἀπεπέμπετο
ὥστε
αὐτῷ
μᾶλλον |
[1, 10] |
ταύτην
μὲν
οὖν
τὴν
νύκτα
|
οὕτω |
διεγένοντο.
|
[1, 8] |
ἔχοντες
τὸ
αὑτῶν
ἡγοῦνται,
νομίζοντες
|
οὕτω |
καὶ
ἐν
~ἀσφαλεστάτῳ
εἶναι,
ἢν |
[1, 2] |
ὡς
νόμος
αὐτοῖς
εἰς
μάχην
|
οὕτω |
~ταχθῆναι
καὶ
στῆναι,
συντάξαι
δ? |
[1, 3] |
ἰόντος
ὅπῃ
ἂν
καὶ
ὑμεῖς
|
οὕτω |
~τὴν
γνώμην
ἔχετε.
ταῦτα
εἶπεν? |
[1, 1] |
πόλεις
ἑκοῦσαι.
τοῦτο
δ?
αὖ
|
οὕτω |
τρεφόμενον
ἐλάνθανεν
αὐτῷ
τὸ
στράτευμα. |
[1, 4] |
μὲν
δὴ
πολὺ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
|
οὕτως |
~ἐπείσθη.
Μένων
δὲ
πρὶν
δῆλον |
[1, 9] |
καὶ
~πιστότητα.
~Κῦρος
μὲν
οὖν
|
οὕτως |
ἐτελεύτησεν,
ἀνὴρ
ὢν
Περσῶν
τῶν |
[1, 3] |
μὲν
δὴ
Κύρου
δῆλον
ὅτι
|
οὕτως |
ἔχει
πρὸς
ἡμᾶς
ὥσπερ
τὰ |
[1, 1] |
φυγάσι
τοῖς
Μιλησίων.
καὶ
~ἐποίουν
|
οὕτως |
οὗτοι.
~ἐπεὶ
δ?
ἐδόκει
ἤδη |
[1, 1] |
καὶ
τριῶν
μηνῶν
μισθόν,
ὡς
|
οὕτως |
περιγενόμενος
ἂν
τῶν
~ἀντιστασιωτῶν.
ὁ |
[1, 3] |
ἐμοῦ
ἠδικῆσθαι.
ἐμοὶ
οὖν
δοκεῖ
|
οὐχ |
ὥρα
~εἶναι
ἡμῖν
καθεύδειν
οὐδ? |
[1, 3] |
τούτων
οὔτε
στρατηγοῦ
οὔτε
ἰδιώτου
|
ὄφελος |
οὐδέν.
ὁ
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ |
[1, 8] |
ἀκοντίζει
τις
παλτῷ
ὑπὸ
τὸν
|
ὀφθαλμὸν |
βιαίως?
καὶ
ἐνταῦθα
~μαχόμενοι
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
ποδῶν
καὶ
χειρῶν
καὶ
|
~ὀφθαλμῶν |
στερομένους
ἀνθρώπους?
ὥστ?
ἐν
τῇ |
[1, 2] |
ἐνοικοῦντες
μετὰ
Συεννέσιος
εἰς
χωρίον
|
ὀχυρὸν |
~ἐπὶ
τὰ
ὄρη
πλὴν
οἱ |
[1, 2] |
φέρει.
ὄρος
δ?
αὐτὸ
περιεῖχεν
|
ὀχυρὸν |
~καὶ
ὑψηλὸν
πάντῃ
ἐκ
θαλάττης |
[1, 9] |
ποτε
πορεύοιτο
καὶ
πλεῖστοι
μέλλοιεν
|
ὄψεσθαι, |
~προσκαλῶν
τοὺς
φίλους
ἐσπουδαιολογεῖτο,
ὡς |