Livre, Chapitre |
[1, 4] |
~ἑλεῖν
τὸ
ἐκείνων
πλοῖον?
ἀλλὰ
|
μὰ |
τοὺς
θεοὺς
οὐκ
ἔγωγε
αὐτοὺς |
[1, 2] |
εἴκοσι
καὶ
δύο
ἐπὶ
τὸν
|
Μαίανδρον |
ποταμόν.
τούτου
τὸ
~εὖρος
δύο |
[1, 2] |
πόλεως
καὶ
ἐμβάλλει
εἰς
τὸν
|
Μαίανδρον? |
τοῦ
δὲ
~Μαρσύου
τὸ
εὖρός |
[1, 2] |
~δὲ
τοῦ
παραδείσου
ῥεῖ
ὁ
|
Μαίανδρος |
ποταμός?
αἱ
δὲ
πηγαὶ
αὐτοῦ |
[1, 9] |
τὸν
~πρῶτον
μέντοι
βοηθήσαντα
πολλοῖς
|
μακαριστὸν |
ἐποίησεν.
ἐπεὶ
δὲ
~κατεπέμφθη
ὑπὸ |
[1, 5] |
τούτων
τῶν
σταθμῶν
οὓς
~πάνυ
|
μακροὺς |
ἤλαυνεν,
ὁπότε
ἢ
πρὸς
ὕδωρ |
[1, 5] |
~δράμοι
τις
ἐπὶ
νίκῃ
καὶ
|
μάλα |
κατὰ
πρανοῦς
γηλόφου,
ἔχοντες
τούτους |
[1, 3] |
ἐπίσταμαι
ὥς
τις
καὶ
ἄλλος
|
μάλιστα |
ἀνθρώπων.
~μετὰ
τοῦτον
ἄλλος
ἀνέστη, |
[1, 1] |
δὲ
Ἑλληνικὴν
δύναμιν
ἥθροιζεν
ὡς
|
μάλιστα |
ἐδύνατο
ἐπικρυπτόμενος,
ὅπως
ὅτι
~ἀπαρασκευότατον |
[1, 3] |
ἂν
ἕλησθε
πείσομαι
ᾗ
δυνατὸν
|
~μάλιστα, |
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
καὶ
ἄρχεσθαι |
[1, 9] |
τρόπους
ἑκάστου
~σκοπῶν
καὶ
ὅτου
|
μάλιστα |
ὁρᾐη
ἕκαστον
δεόμενον.
καὶ
ὅσα |
[1, 9] |
πολλά?
~ταῦτα
δὲ
πάντων
δὴ
|
μάλιστα |
τοῖς
φίλοις
διεδίδου,
πρὸς
τοὺς |
[1, 6] |
καὶ
τοῖς
~ἄλλοις
ἐδόκει
προτιμηθῆναι
|
μάλιστα |
τῶν
Ἑλλήνων.
ἐπεὶ
δ?
ἐξῆλθεν, |
[1, 9] |
ἐγένοντο,
καὶ
οὗτοι
μέντοι
οἱ
|
μάλιστα |
ὑπ?
αὐτοῦ
~ἀγαπώμενοι,
νομίζοντες
παρὰ |
[1, 9] |
τήμερον
τοῦτον
ἐκπιεῖν
σὺν
οἷς
|
~μάλιστα |
φιλεῖς.
πολλάκις
δὲ
χῆνας
ἡμιβρώτους |
[1, 9] |
τῷ
προθυμεῖσθαι
χαρίζεσθαι,
ταῦτα
ἔμοιγε
|
~μᾶλλον |
δοκεῖ
ἀγαστὰ
εἶναι.
Κῦρος
γὰρ |
[1, 1] |
δοθῆναι
οἷ
ταύτας
τὰς
πόλεις
|
μᾶλλον |
~ἢ
Τισσαφέρνην
ἄρχειν
αὐτῶν,
καὶ |
[1, 1] |
ὑπῆρχε
τῷ
Κύρῳ,
φιλοῦσα
αὐτὸν
|
μᾶλλον |
ἢ
τὸν
βασιλεύοντα
Ἀρταξέρξην.
~ὅστις |
[1, 9] |
πρεσβυτέροις
καὶ
~τῶν
ἑαυτοῦ
ὑποδεεστέρων
|
μᾶλλον |
πείθεσθαι,
ἔπειτα
δὲ
φιλιππότατος
καὶ |
[1, 7] |
τῇ
~ὑστεραίᾳ
Κῦρος
ἐπορεύετο
ἠμελημένως
|
μᾶλλον. |
τῇ
δὲ
τρίτῃ
ἐπί
τε |
[1, 1] |
οὕτω
διατιθεὶς
~ἀπεπέμπετο
ὥστε
αὐτῷ
|
μᾶλλον |
φίλους
εἶναι
ἢ
βασιλεῖ.
καὶ |
[1, 9] |
ἀτιμαζομένους?
ὥστε
εὐθὺς
~παῖδες
ὄντες
|
μανθάνουσιν |
ἄρχειν
τε
καὶ
ἄρχεσθαι.
ἔνθα |
[1, 7] |
Κῦρος
Σιλανὸν
καλέσας
τὸν
Ἀμπρακιώτην
|
μάντιν |
ἔδωκεν
αὐτῷ
δαρεικοὺς
~τρισχιλίους,
ὅτι |
[1, 2] |
ποδῶν.
ἐνταῦθα
λέγεται
Ἀπόλλων
ἐκδεῖραι
|
~Μαρσύαν |
νικήσας
ἐρίζοντά
οἱ
περὶ
σοφίας, |
[1, 2] |
δὲ
τοῦτο
ὁ
ποταμὸς
καλεῖται
|
Μαρσύας. |
ἐνταῦθα
Ξέρξης,
ὅτε
ἐκ
~τῆς |
[1, 2] |
ἐρυμνὰ
ἐπὶ
ταῖς
πηγαῖς
τοῦ
|
Μαρσύου |
ποταμοῦ
ὑπὸ
τῇ
~ἀκροπόλει?
ῥεῖ |
[1, 2] |
εἰς
τὸν
Μαίανδρον?
τοῦ
δὲ
|
~Μαρσύου |
τὸ
εὖρός
ἐστιν
εἴκοσι
καὶ |
[1, 5] |
περιερρεῖτο
δ?
αὕτη
ὑπὸ
τοῦ
|
Μάσκα |
κύκλῳ.
~ἐνταῦθ?
ἔμειναν
ἡμέρας
τρεῖς |
[1, 5] |
τῆς
χώρας
~ἀφικνοῦνται
ἐπὶ
τὸν
|
Μάσκαν |
ποταμόν,
τὸ
εὖρος
πλεθριαῖον.
ἐνταῦθα |
[1, 4] |
ποταμὸν
οὐδεὶς
ἐβρέχθη
ἀνωτέρω
τῶν
|
μαστῶν |
~ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ.
οἱ
δὲ |
[1, 8] |
καὶ
προστερνίδια?
εἶχον
δὲ
καὶ
|
μαχαίρας |
οἱ
ἱππεῖς
~Ἑλληνικάς.
καὶ
ἤδη |
[1, 7] |
ᾤετο
γὰρ
ταύτῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
|
μαχεῖσθαι |
βασιλέα?
κατὰ
γὰρ
~μέσον
τὸν |
[1, 5] |
θᾶττον
ἔλθοι,
~τοσούτῳ
ἀπαρασκευαστοτέρῳ
βασιλεῖ
|
μαχεῖσθαι, |
ὅσῳ
δὲ
σχολαίτερον,
τοσούτῳ
~πλέον |
[1, 7] |
τὸν
~Κῦρον?
~οἴει
γάρ
σοι
|
μαχεῖσθαι, |
ὦ
Κῦρε,
τὸν
ἀδελφόν;
~νὴ |
[1, 7] |
εἶπεν
αὐτῷ
ὅτι
~βασιλεὺς
οὐ
|
μαχεῖται |
δέκα
ἡμερῶν,
Κῦρος
δ?
εἶπεν? |
[1, 7] |
δ?
εἶπεν?
~οὐκ
ἄρα
ἔτι
|
μαχεῖται, |
εἰ
ἐν
ταύταις
οὐ
μαχεῖται |
[1, 7] |
μαχεῖται,
εἰ
ἐν
ταύταις
οὐ
|
μαχεῖται |
ταῖς
ἡμέραις?
ἐὰν
δ?
ἀληθεύσῃς, |
[1, 7] |
αὐτῷ
πάντες
ὅσοιπερ
διελέγοντο
μὴ
|
μάχεσθαι, |
~ἀλλ?
ὄπισθεν
ἑαυτῶν
τάττεσθαι.
ἐν |
[1, 7] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἀπεγνωκέναι
τοῦ
|
μάχεσθαι? |
ὥστε
τῇ
~ὑστεραίᾳ
Κῦρος
ἐπορεύετο |
[1, 2] |
ἐκ
~τῆς
Ἑλλάδος
ἡττηθεὶς
τῇ
|
μάχῃ |
ἀπεχώρει,
λέγεται
οἰκοδομῆσαι
ταῦτά
τε |
[1, 7] |
τούτων
~δὲ
παρεγένοντο
ἐν
τῇ
|
μάχῃ |
ἐνενήκοντα
μυριάδες
καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα |
[1, 8] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταύτῃ
τῇ
|
μάχῃ |
ἔπαθεν
οὐδεὶς
~οὐδέν,
πλὴν
ἐπὶ |
[1, 10] |
ἀναλαβὼν
καὶ
τοὺς
ἐν
τῇ
|
μάχῃ |
πρὸς
τοὺς
~Ἕλληνας
αὐτομολήσαντας
καὶ |
[1, 4] |
Κύρου,
καὶ
ταῦτα
οὐκ
ἐπὶ
|
μάχην |
ἰόντων,
ἀλλὰ
καλοῦντος
τοῦ
πατρὸς |
[1, 8] |
~ἔχων
τὴν
κεφαλὴν
εἰς
τὴν
|
μάχην |
καθίστατο
λέγεται
δὲ
καὶ
τοὺς |
[1, 7] |
τῆς
μάχης,
καὶ
μετὰ
τὴν
|
μάχην |
οἳ
ὕστερον
~ἐλήφθησαν
τῶν
πολεμίων |
[1, 2] |
Ἕλληνας
ὡς
νόμος
αὐτοῖς
εἰς
|
μάχην |
οὕτω
~ταχθῆναι
καὶ
στῆναι,
συντάξαι |
[1, 8] |
στρατεύματι
πολλῷ
προσέρχεται
ὡς
εἰς
|
~μάχην |
παρεσκευασμένος.
ἔνθα
δὴ
πολὺς
τάραχος |
[1, 7] |
συνεβουλεύετό
τε
πῶς
ἂν
τὴν
|
μάχην |
ποιοῖτο
~καὶ
αὐτὸς
παρῄνει
θαρρύνων |
[1, 5] |
ποιεῖτε.
εἰ
γάρ
τινα
~ἀλλήλοις
|
μάχην |
συνάψετε,
νομίζετε
ἐν
τῇδε
τῇ |
[1, 7] |
πεντήκοντα?
Ἀβροκόμας
δὲ
ὑστέρησε
τῆς
|
μάχης |
ἡμέραις
πέντε,
ἐκ
Φοινίκης
~ἐλαύνων. |
[1, 7] |
παρὰ
μεγάλου
βασιλέως
πρὸ
τῆς
|
μάχης, |
καὶ
μετὰ
τὴν
μάχην
οἳ |
[1, 8] |
τὸν
ὀφθαλμὸν
βιαίως?
καὶ
ἐνταῦθα
|
~μαχόμενοι |
καὶ
βασιλεὺς
καὶ
Κῦρος
καὶ |
[1, 9] |
αὐτὸν
φίλοι
~καὶ
συντράπεζοι
ἀπέθανον
|
μαχόμενοι |
ὑπὲρ
Κύρου
πλὴν
Ἀριαίου?
οὗτος |
[1, 7] |
ἥξειν
βασιλέα
σὺν
τῷ
~στρατεύματι
|
μαχούμενον? |
καὶ
ἐκέλευε
Κλέαρχον
μὲν
τοῦ |
[1, 10] |
τὴν
φάλαγγα
ὥσπερ
τὸ
πρῶτον
|
μαχούμενος |
~συνῄει.
ὡς
δὲ
εἶδον
οἱ |
[1, 3] |
ἔπειτα
καὶ
δεδιὼς
μὴ
~λαβών
|
με |
δίκην
ἐπιθῇ
ὧν
νομίζει
ὑπ? |
[1, 4] |
ἐπαινέσετε
ἐμοὶ
~μελήσει,
ἢ
μηκέτι
|
με |
Κῦρον
νομίζετε.
οἱ
μὲν
δὴ |
[1, 3] |
~γὰρ
ξένος
Κῦρος
ἐγένετο
καί
|
με |
φεύγοντα
ἐκ
τῆς
πατρίδος
τά |
[1, 9] |
τιμῆς
τυγχάνειν
ἢ
~παρὰ
βασιλεῖ.
|
μέγα |
δὲ
τεκμήριον
καὶ
τὸ
ἐν |
[1, 2] |
ἐντεῦθεν
δὲ
κατέβαινεν
εἰς
πεδίον
|
μέγα |
καὶ
καλόν,
~ἐπίρρυτον,
καὶ
δένδρων |
[1, 9] |
νομίζοι.
καὶ
τὸ
μὲν
τὰ
|
μεγάλα |
~νικᾶν
τοὺς
φίλους
εὖ
ποιοῦντα |
[1, 5] |
ἄγριοι,
πολλαὶ
δὲ
στρουθοὶ
αἱ
|
μεγάλαι? |
ἐνῆσαν
~δὲ
καὶ
ὠτίδες
καὶ |
[1, 4] |
μὲν
δὴ
στρατιῶται
ἐν
ἐλπίσι
|
μεγάλαις |
~ὄντες
ηὔχοντο
αὐτὸν
εὐτυχῆσαι,
Μένωνι |
[1, 4] |
~σταδίων?
καὶ
πόλις
αὐτόθι
ᾠκεῖτο
|
μεγάλη |
καὶ
εὐδαίμων
Θάψακος
ὄνομα.
ἐνταῦθα |
[1, 5] |
πλεθριαῖον.
ἐνταῦθα
ἦν
πόλις
~ἐρήμη,
|
μεγάλη, |
ὄνομα
δ?
αὐτῇ
Κορσωτή?
περιερρεῖτο |
[1, 5] |
σταθμοὺς
ἦν
~πόλις
εὐδαίμων
καὶ
|
μεγάλη, |
ὄνομα
δὲ
Χαρμάνδη?
ἐκ
ταύτης |
[1, 2] |
πόλιν
~οἰκουμένην
καὶ
εὐδαίμονα
καὶ
|
μεγάλην. |
ἐνταῦθα
ἔμεινεν
ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ |
[1, 4] |
πόλιν
ἐπὶ
τῇ
θαλάττῃ
~οἰκουμένην,
|
μεγάλην |
καὶ
εὐδαίμονα.
ἐνταῦθα
ἔμειναν
ἡμέρας |
[1, 2] |
πέντε
πρὸς
Δάναν,
πόλιν
~οἰκουμένην,
|
μεγάλην |
καὶ
εὐδαίμονα.
ἐνταῦθα
ἔμειναν
ἡμέρας |
[1, 2] |
Κελαινάς,
τῆς
Φρυγίας
πόλιν
οἰκουμένην,
|
μεγάλην |
καὶ
εὐδαίμονα.
~ἐνταῦθα
Κύρῳ
βασίλεια |
[1, 2] |
εἰς
Ταρσούς,
τῆς
~Κιλικίας
πόλιν
|
μεγάλην |
καὶ
εὐδαίμονα,
οὗ
ἦν
τὰ |
[1, 9] |
Λυδίας
τε
καὶ
Φρυγίας
τῆς
|
μεγάλης |
καὶ
~Καππαδοκίας,
στρατηγὸς
δὲ
καὶ |
[1, 4] |
δὲ
καὶ
δῶρα
ἐλέγετο
πέμψαι
|
~μεγαλοπρεπῶς. |
ταῦτα
δὲ
ποιήσας
διέβαινε?
συνείπετο |
[1, 7] |
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ
ἥκοντες
αὐτόμολοι
παρὰ
|
μεγάλου |
βασιλέως
~ἀπήγγελλον
Κύρῳ
περὶ
τῆς |
[1, 2] |
Κελαινῶν
πόλεως.
ἔστι
δὲ
καὶ
|
μεγάλου |
βασιλέως
~βασίλεια
ἐν
Κελαιναῖς
ἐρυμνὰ |
[1, 7] |
αὐτομολήσαντες
ἐκ
τῶν
~πολεμίων)
παρὰ
|
μεγάλου |
βασιλέως
πρὸ
τῆς
μάχης,
καὶ |
[1, 4] |
εὖρος
πλέθρου,
πλήρη
δ?
ἰχθύων
|
μεγάλων |
καὶ
πραέων,
οὓς
οἱ
Σύροι |
[1, 4] |
ἡ
ὁδὸς
ἔσοιτο
πρὸς
βασιλέα
|
μέγαν |
εἰς
Βαβυλῶνα?
καὶ
κελεύει
αὐτοὺς |
[1, 4] |
Ἀρκὰς
στρατηγὸς)
καὶ
Πασίων
ὁ
|
Μεγαρεὺς |
~ἐμβάντες
εἰς
πλοῖον
καὶ
τὰ |
[1, 2] |
ὡς
πεντακοσίους,
Πασίων
δὲ
ὁ
|
Μεγαρεὺς |
τριακοσίους
μὲν
ὁπλίτας,
τριακοσίους
~δὲ |
[1, 2] |
Κύρῳ
βασίλεια
ἦν
καὶ
παράδεισος
|
μέγας |
ἀγρίων
θηρίων
πλήρης,
ἃ
ἐκεῖνος |
[1, 7] |
δὲ
τὴν
~τάφρον
βασιλεὺς
ποιεῖ
|
μέγας |
ἀντὶ
ἐρύματος,
ἐπειδὴ
πυνθάνεται
Κῦρον |
[1, 4] |
Συρίας
ἄρξαντος,
καὶ
~παράδεισος
πάνυ
|
μέγας |
καὶ
καλός,
ἔχων
πάντα
ὅσα |
[1, 2] |
ᾧ
Κῦρος
~ἀπέκτεινεν
ἄνδρα
Πέρσην
|
Μεγαφέρνην, |
φοινικιστὴν
βασίλειον,
καὶ
ἕτερόν
τινα |
[1, 3] |
οὐκ
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ
μὲν
|
μέγιστον |
~αἰσχυνόμενος
ὅτι
σύνοιδα
ἐμαυτῷ
πάντα |
[1, 9] |
κοσμηθῆναι,
φίλους
δὲ
~καλῶς
κεκοσμημένους
|
μέγιστον |
κόσμον
ἀνδρὶ
νομίζοι.
καὶ
τὸ |
[1, 3] |
χρῆσθαι
ἢ
πρὸς
ἐκεῖνον
ψευσάμενον
|
~μεθ? |
ὑμῶν
εἶναι.
εἰ
μὲν
δὴ |
[1, 3] |
καὶ
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
ἐτιμωρούμην
|
μεθ? |
ὑμῶν,
ἐκ
τῆς
Χερρονήσου
~αὐτοὺς |
[1, 2] |
Τισσαφέρνης
δὲ
~κατανοήσας
ταῦτα,
καὶ
|
μείζονα |
ἡγησάμενος
εἶναι
ἢ
ὡς
ἐπὶ |
[1, 3] |
πρόσθεν
~τούτῳ
συναναβάντων?
ἐὰν
δὲ
|
μείζων |
ἡ
πρᾶξις
τῆς
πρόσθεν
φαίνηται |
[1, 5] |
τοὺς
μὲν
ὁπλίτας
αὐτοῦ
ἐκέλευσε
|
μεῖναι |
τὰς
~ἀσπίδας
πρὸς
τὰ
γόνατα |
[1, 10] |
καὶ
αὐτοὶ
ἐβουλεύοντο
εἰ
~αὐτοῦ
|
μείναντες |
τὰ
σκευοφόρα
ἐνταῦθα
ἄγοιντο
ἢ |
[1, 10] |
ὁ
δ?
οὖν
Τισσαφέρνης
ὡς
|
μεῖον |
~ἔχων
ἀπηλλάγη,
πάλιν
μὲν
οὐκ |
[1, 9] |
ἐγένετο,
οὐδ?
εἰ
ἔτι
μὲν
|
μείους |
γένοιντο,
ἔτι
δὲ
~κάκιον
πράξειαν. |
[1, 8] |
χρόνῳ
δὲ
συχνῷ
~ὕστερον
ὥσπερ
|
μελανία |
τις
ἐν
τῷ
πεδίῳ
ἐπὶ |
[1, 8] |
δὲ
Κύρῳ
ἀπεκρίνατο
ὅτι
αὐτῷ
|
μέλει |
ὅπως
~καλῶς
ἔχοι.
καὶ
ἐν |
[1, 9] |
καὶ
~ἀκοντίσεως,
φιλομαθέστατον
εἶναι
καὶ
|
μελετηρότατον. |
ἐπεὶ
δὲ
τῇ
ἡλικίᾳ
~ἔπρεπε, |
[1, 4] |
καὶ
ὑμεῖς
ἐμὲ
ἐπαινέσετε
ἐμοὶ
|
~μελήσει, |
ἢ
μηκέτι
με
Κῦρον
νομίζετε. |
[1, 2] |
πολὺ
δὲ
καὶ
σήσαμον
~καὶ
|
μελίνην |
καὶ
κέγχρον
καὶ
πυροὺς
καὶ |
[1, 5] |
ἀπὸ
τοῦ
φοίνικος
καὶ
σῖτον
|
μελίνης? |
τοῦτο
γὰρ
ἦν
ἐν
τῇ |
[1, 9] |
δή
ποτε
πορεύοιτο
καὶ
πλεῖστοι
|
μέλλοιεν |
ὄψεσθαι,
~προσκαλῶν
τοὺς
φίλους
ἐσπουδαιολογεῖτο, |
[1, 7] |
φασιν?
ἔνιοι
δὲ
οὐδ?
εἰ
|
~μεμνῇό |
τε
καὶ
βούλοιο
δύνασθαι
ἂν |
[1, 7] |
δὲ
εὖ
γένηταί
τι,
οὐ
|
μεμνήσεσθαί |
σέ
φασιν?
ἔνιοι
δὲ
οὐδ? |
[1, 9] |
δώροις
ἐτίμα?
ὥστε
~φαίνεσθαι
τοὺς
|
μὲν |
ἀγαθοὺς
εὐδαιμονεστάτους,
τοὺς
δὲ
κακοὺς |
[1, 10] |
οἴχονται
διώκοντες,
ἔνθα
δὴ
~βασιλεὺς
|
μὲν |
ἁθροίζει
τε
τοὺς
ἑαυτοῦ
καὶ |
[1, 3] |
Κῦρον
~προκαταλαβεῖν;
ἐγὼ
γὰρ
ὀκνοίην
|
μὲν |
ἂν
εἰς
τὰ
πλοῖα
ἐμβαίνειν |
[1, 3] |
καὶ
συμμάχους,
καὶ
σὺν
ὑμῖν
|
μὲν |
~ἂν
οἶμαι
εἶναι
τίμιος
ὅπου |
[1, 4] |
ἐρεῖ
~οὐδεὶς
ὡς
ἐγὼ
ἕως
|
μὲν |
ἂν
παρῇ
τις
χρῶμαι,
ἐπειδὰν |
[1, 6] |
~Κῦρος
εἶπε
τοῖς
παροῦσιν?
~ὁ
|
μὲν |
ἀνὴρ
τοιαῦτα
μὲν
πεποίηκε,
τοιαῦτα |
[1, 3] |
οὐδέν.
ὁ
δ?
~ἀνὴρ
πολλοῦ
|
μὲν |
ἄξιος
ᾧ
ἂν
φίλος
ᾖ, |
[1, 4] |
δὲ
ἀποψηφίσωνται
οἱ
ἄλλοι,
ἄπιμεν
|
μὲν |
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
δὲ
ὡς |
[1, 1] |
Παρυσάτιδος
γίγνονται
παῖδες
δύο,
πρεσβύτερος
|
μὲν |
Ἀρταξέρξης,
~νεώτερος
δὲ
Κῦρος?
ἐπεὶ |
[1, 8] |
κατὰ
τὸ
μέσον>
ὡπλισμένοι
~θώραξι
|
μὲν |
αὐτοὶ
καὶ
παραμηριδίοις
καὶ
κράνεσι |
[1, 5] |
ἵησι
τῇ
ἀξίνῃ?
καὶ
οὗτος
|
μὲν |
αὐτοῦ
ἥμαρτεν?
ἄλλος
δὲ
λίθῳ |
[1, 9] |
ψεύδεσθαι.
καὶ
γὰρ
οὖν
~ἐπίστευον
|
μὲν |
αὐτῷ
αἱ
πόλεις
ἐπιτρεπόμεναι,
ἐπίστευον |
[1, 1] |
βουλευομένους
ἀποστῆναι
~πρὸς
Κῦρον,
τοὺς
|
μὲν |
αὐτῶν
ἀπέκτεινε
τοὺς
δ?
ἐξέβαλεν. |
[1, 8] |
ἐν
τούτῳ
τῷ
καιρῷ
τὸ
|
μὲν |
βαρβαρικὸν
στράτευμα
ὁμαλῶς
~προῄει,
τὸ |
[1, 9] |
δοκούντων
ἐν
πείρᾳ
γενέσθαι.
πρῶτον
|
μὲν |
γὰρ
ἔτι
παῖς
~ὤν,
ὅτ? |
[1, 7] |
ἀγῶνα,
ὑμᾶς
εἰδὼς
~διδάξω.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
πλῆθος
πολὺ
καὶ
κραυγῇ |
[1, 4] |
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἀποκρινοῦνται
Κύρῳ.
~ἢν
|
μὲν |
γὰρ
ψηφίσωνται
ἕπεσθαι,
ὑμεῖς
δόξετε |
[1, 9] |
δηλοίη
οὓς
τιμᾷ.
ὥστε
ἐγὼ
|
μέν |
γε,
ἐξ
~ὧν
ἀκούω,
οὐδένα |
[1, 2] |
ἐπὶ
τεττάρων?
~εἶχε
δὲ
τὸ
|
μὲν |
δεξιὸν
Μένων
καὶ
οἱ
σὺν |
[1, 3] |
ψευσάμενον
~μεθ?
ὑμῶν
εἶναι.
εἰ
|
μὲν |
δὴ
δίκαια
ποιήσω
οὐκ
οἶδα, |
[1, 2] |
ἔχων
ὡς
πεντακοσίους.
καὶ
~βασιλεὺς
|
μὲν |
δὴ
ἐπεὶ
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
τὸν |
[1, 1] |
δύνηται,
βασιλεύσει
ἀντ?
ἐκείνου.
Παρύσατις
|
μὲν |
δὴ
ἡ
~μήτηρ
ὑπῆρχε
τῷ |
[1, 3] |
ἔλεξε
τοιάδε.
~ἄνδρες
στρατιῶται,
τὰ
|
μὲν |
δὴ
Κύρου
δῆλον
ὅτι
οὕτως |
[1, 9] |
τὰ
~ἑαυτῶν
σώματα
προέσθαι.
οὐ
|
μὲν |
δὴ
οὐδὲ
τοῦτ?
ἄν
τις |
[1, 4] |
Ἕλληνας
εἰς
Ἰωνίαν
πάλιν.
τὸ
|
μὲν |
δὴ
πολὺ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
οὕτως |
[1, 4] |
μηκέτι
με
Κῦρον
νομίζετε.
οἱ
|
μὲν |
δὴ
στρατιῶται
ἐν
ἐλπίσι
μεγάλαις |
[1, 2] |
ὅπλα
παρῆσαν
εἰς
Σάρδεις.
Ξενίας
|
μὲν |
δὴ
τοὺς
ἐκ
τῶν
~πόλεων |
[1, 8] |
τὰ
δ?
ἅρματα
ἐφέροντο
τὰ
|
μὲν |
δι?
αὐτῶν
τῶν
~πολεμίων,
τὰ |
[1, 10] |
Ἕλληνες
ὡς
τριάκοντα
στάδια,
~οἱ
|
μὲν |
διώκοντες
τοὺς
καθ?
αὑτοὺς
ὡς |
[1, 9] |
λέγειν
αὐτὸν
~ἔφασαν
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
ἑαυτοῦ
σῶμα
οὐκ
ἂν
δύναιτο |
[1, 3] |
τῶν
αὑτοῦ
στρατιωτῶν.
καὶ
πρῶτον
|
~μὲν |
ἐδάκρυε
πολὺν
χρόνον
ἑστώς?
οἱ |
[1, 2] |
ταῦτα
ἐπεὶ
~συνεγένοντο
ἀλλήλοις,
Συέννεσις
|
μὲν |
ἔδωκε
Κύρῳ
χρήματα
πολλὰ
εἰς |
[1, 10] |
τὰ
ὅπλα
~ἀνεπαύοντο?
καὶ
ἅμα
|
μὲν |
ἐθαύμαζον
ὅτι
οὐδαμοῦ
Κῦρος
φαίνοιτο |
[1, 2] |
Πρόξενος
δὲ
~παρῆν
ἔχων
ὁπλίτας
|
μὲν |
εἰς
πεντακοσίους
καὶ
χιλίους,
γυμνῆτας |
[1, 2] |
τῶν
ἀμφὶ
Μίλητον
~στρατευομένων.
οὗτοι
|
μὲν |
εἰς
Σάρδεις
αὐτῷ
ἀφίκοντο.
Τισσαφέρνης |
[1, 3] |
ἐκ
δὲ
τούτου
ἀνίσταντο
οἱ
|
~μὲν |
ἐκ
τοῦ
αὐτομάτου,
λέξοντες
ἃ |
[1, 3] |
πορεύεσθαι
εἰς
τὴν
~Ἑλλάδα
στρατηγοὺς
|
μὲν |
ἑλέσθαι
ἄλλους
ὡς
τάχιστα,
εἰ |
[1, 10] |
νικῶντες.
ἐπεὶ
δ?
ᾔσθοντο
οἱ
|
μὲν |
Ἕλληνες
ὅτι
βασιλεὺς
σὺν
τῷ |
[1, 10] |
ὡς
~ἐδόκει,
ὄπισθεν.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
Ἕλληνες
στραφέντες
παρεσκευάζοντο
ὡς
ταύτῃ |
[1, 7] |
τῇ
ἐξοπλισίᾳ
ἀριθμὸς
ἐγένετο
~τῶν
|
μὲν |
Ἑλλήνων
ἀσπὶς
μυρία
καὶ
τετρακοσία, |
[1, 9] |
ἀπὸ
τοῦ
~ἵππου,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
ἔπαθεν,
ὧν
καὶ
τὰς
ὠτειλὰς |
[1, 9] |
εἰς
Καστωλοῦ
πεδίον
~ἁθροίζεσθαι,
πρῶτον
|
μὲν |
ἐπέδειξεν
αὑτόν,
ὅτι
περὶ
πλείστου |
[1, 4] |
ταῦτα
δύο
τείχη,
καὶ
τὸ
|
μὲν |
~ἔσωθεν
τὸ>
πρὸ
τῆς
Κιλικίας |
[1, 7] |
τάφρος
ἦν
ὀρυκτὴ
βαθεῖα,
τὸ
|
μὲν |
εὖρος
ὀργυιαὶ
πέντε,
τὸ
~δὲ |
[1, 7] |
ῥέουσαι?
εἰσὶ
δὲ
τέτταρες,
τὸ
|
μὲν |
εὖρος
πλεθριαῖαι,
βαθεῖαι
δὲ
ἰσχυρῶς, |
[1, 2] |
τοῦ
Μένωνος
στρατεύματος
ἀπώλοντο?
οἱ
|
μὲν |
ἔφασαν
ἁρπάζοντάς
~τι
κατακοπῆναι
ὑπὸ |
[1, 3] |
οὖν
ἔφη
βούλεσθαι
ἐλθεῖν?
κἂν
|
μὲν |
ᾖ
ἐκεῖ,
τὴν
δίκην
~ἔφη |
[1, 5] |
τούτῳ
δὲ
τῷ
τόπῳ
ἦν
|
~μὲν |
ἡ
γῆ
πεδίον
ἅπαν
ὁμαλὲς |
[1, 3] |
βούλεται
ἡμῖν
χρῆσθαι?
καὶ
ἐὰν
|
μὲν |
ἡ
πρᾶξις
ᾖ
παραπλησία
οἵᾳπερ |
[1, 7] |
~ἔλεξεν
ὁ
Κῦρος?
~ἀλλ?
ἔστι
|
μὲν |
ἡμῖν,
ὦ
ἄνδρες,
ἀρχὴ
πατρᾐα |
[1, 9] |
ὡμολόγητο
διαφερόντως
τιμᾶν.
καὶ
~πρῶτον
|
μὲν |
ἦν
αὐτῷ
πόλεμος
πρὸς
Πισίδας |
[1, 3] |
τοῖς
στρατιώταις?
τοῖς
δὲ
ὑποψία
|
μὲν |
ἦν
~ὅτι
ἄγει
πρὸς
βασιλέα, |
[1, 4] |
αὐτοὺς
Κῦρος
τριήρεσι?
~καὶ
οἱ
|
μὲν |
ηὔχοντο
ὡς
δειλοὺς
ὄντας
αὐτοὺς |
[1, 8] |
φεύγουσι.
καὶ
~ἐνταῦθα
δὴ
ἐδίωκον
|
μὲν |
κατὰ
κράτος
οἱ
Ἕλληνες,
ἐβόων |
[1, 9] |
δὲ
τούτου
καὶ
τόδε.
παρὰ
|
μὲν |
Κύρου
δούλου
ὄντος
οὐδεὶς
ἀπῄει |
[1, 8] |
καταφανεῖς
ἐγίγνοντο.
καὶ
~ἦσαν
ἱππεῖς
|
μὲν |
λευκοθώρακες
ἐπὶ
τοῦ
εὐωνύμου
τῶν |
[1, 3] |
αὐτοῦ
οὐκ
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ
|
μὲν |
μέγιστον
~αἰσχυνόμενος
ὅτι
σύνοιδα
ἐμαυτῷ |
[1, 9] |
αὐτοῖς
ἐγένετο,
οὐδ?
εἰ
ἔτι
|
μὲν |
μείους
γένοιντο,
ἔτι
δὲ
~κάκιον |
[1, 7] |
ὦ
ἄνδρες,
ἀρχὴ
πατρᾐα
πρὸς
|
μὲν |
μεσημβρίαν
μέχρι
οὗ
διὰ
~καῦμα |
[1, 10] |
τὸ
Κύρειον
στρατόπεδον?
καὶ
οἱ
|
μὲν |
μετὰ
Ἀριαίου
~οὐκέτι
ἵστανται,
ἀλλὰ |
[1, 3] |
ἄρξαιντο
προϊέναι.
~Κλέαρχος
δὲ
τότε
|
μὲν |
μικρὸν
ἐξέφυγε
μὴ
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον |
[1, 2] |
καὶ
~ἐγένοντο
οἱ
σύμπαντες
ὁπλῖται
|
μὲν |
μύριοι
χίλιοι,
πελτασταὶ
δὲ
ἀμφὶ |
[1, 6] |
Ὀρόντα
τουτουί.
τοῦτον
γὰρ
~πρῶτον
|
μὲν |
ὁ
ἐμὸς
πατὴρ
ἔδωκεν
ὑπήκοον |
[1, 7] |
ἐμῶν
γενομένων,
ἐγὼ
ὑμῶν
τὸν
|
μὲν |
~οἴκαδε
βουλόμενον
ἀπιέναι
τοῖς
οἴκοι |
[1, 9] |
ἕκαστον
~ἐπιθυμοῦντα.
δῶρα
δὲ
πλεῖστα
|
μὲν |
οἶμαι
εἷς
γε
ἀνὴρ
ἐλάμβανε |
[1, 5] |
ἱππεῖς
ἐνίοτε
ἐδίωκον.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
~ὄνοι,
ἐπεί
τις
διώκοι,
προδραμόντες |
[1, 5] |
εἰς
τὰ
ὅπλα?
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
ὁπλίτας
αὐτοῦ
ἐκέλευσε
μεῖναι
τὰς |
[1, 2] |
Πασίων
δὲ
ὁ
Μεγαρεὺς
τριακοσίους
|
μὲν |
ὁπλίτας,
τριακοσίους
~δὲ
πελταστὰς
ἔχων |
[1, 10] |
Ἕλληνας
πελταστάς?
διελαύνων
δὲ
κατέκανε
|
μὲν |
οὐδένα,
διαστάντες
δ?
οἱ
~Ἕλληνες |
[1, 10] |
ὡς
μεῖον
~ἔχων
ἀπηλλάγη,
πάλιν
|
μὲν |
οὐκ
ἀναστρέφει,
εἰς
δὲ
τὸ |
[1, 10] |
δεξόμενοι,
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ταύτῃ
|
μὲν |
οὐκ
ἦγεν,
ᾗ
δὲ
παρῆλθεν |
[1, 3] |
τὸν
Κλέαρχον?
ὁ
δὲ
ἰέναι
|
μὲν |
οὐκ
ἤθελε,
λάθρᾳ
δὲ
τῶν |
[1, 10] |
ἀνεστράφησαν
οἱ
ἀμφὶ
βασιλέα,
πεζοὶ
|
μὲν |
οὐκέτι,
τῶν
δὲ
ἱππέων
~ὁ |
[1, 9] |
εὔνοιάν
τε
καὶ
~πιστότητα.
~Κῦρος
|
μὲν |
οὖν
οὕτως
ἐτελεύτησεν,
ἀνὴρ
ὢν |
[1, 1] |
τὼ
παῖδε
ἀμφοτέρω
παρεῖναι.
~ὁ
|
μὲν |
οὖν
πρεσβύτερος
παρὼν
ἐτύγχανε?
Κῦρον |
[1, 7] |
~ἐγένοντο
εἴσω
τῆς
τάφρου.
ταύτῃ
|
μὲν |
οὖν
τῇ
ἡμέρᾳ
οὐκ
ἐμαχέσατο |
[1, 10] |
πρὸς
ἄριστον
βασιλεὺς
ἐφάνη.
ταύτην
|
μὲν |
οὖν
τὴν
νύκτα
οὕτω
διεγένοντο. |
[1, 8] |
Ἑλληνικοῦ.
τοῦ
δὲ
βαρβαρικοῦ
ἱππεῖς
|
μὲν |
~Παφλαγόνες
εἰς
χιλίους
παρὰ
Κλέαρχον |
[1, 6] |
παροῦσιν?
~ὁ
μὲν
ἀνὴρ
τοιαῦτα
|
μὲν |
πεποίηκε,
τοιαῦτα
δὲ
λέγει?
ὑμῶν |
[1, 5] |
πολὺ
γὰρ
ἀπέσπα
φεύγουσα,
τοῖς
|
μὲν |
ποσὶ
~δρόμῳ,
ταῖς
δὲ
πτέρυξιν |
[1, 1] |
αὐτῷ
ταῦτα?
ὥστε
βασιλεὺς
τὴν
|
μὲν |
~πρὸς
ἑαυτὸν
ἐπιβουλὴν
οὐκ
ᾐσθάνετο, |
[1, 3] |
εἰς
ὑμᾶς
ἐδαπάνων.
καὶ
πρῶτον
|
μὲν |
πρὸς
τοὺς
Θρᾷκας
~ἐπολέμησα,
καὶ |
[1, 2] |
ἤδη
πορεύεσθαι
αὐτῷ
ἄνω,
τὴν
|
μὲν |
πρόφασιν
ἐποιεῖτο
ὡς
~Πισίδας
βουλόμενος |
[1, 9] |
καὶ
ἄρχεσθαι.
ἔνθα
Κῦρος
~αἰδημονέστατος
|
μὲν |
πρῶτον
τῶν
ἡλικιωτῶν
ἐδόκει
εἶναι, |
[1, 3] |
τοῦτον
~Κλέαρχος
εἶπε
τοσοῦτον.
~ὡς
|
μὲν |
στρατηγήσοντα
ἐμὲ
ταύτην
τὴν
στρατηγίαν |
[1, 9] |
~βασιλέως
θύραις
παιδεύονται?
ἔνθα
πολλὴν
|
μὲν |
σωφροσύνην
καταμάθοι
ἄν
τις,
~αἰσχρὸν |
[1, 8] |
σὺν
πολλῇ
σπουδῇ
~καθίσταντο,
Κλέαρχος
|
μὲν |
τὰ
δεξιὰ
τοῦ
κέρατος
ἔχων |
[1, 9] |
κόσμον
ἀνδρὶ
νομίζοι.
καὶ
τὸ
|
μὲν |
τὰ
μεγάλα
~νικᾶν
τοὺς
φίλους |
[1, 4] |
περὶ
ἐμὲ
ἀρετῆς.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ταῦτα
εἶπεν?
οἱ
δὲ
Ἕλληνες, |
[1, 3] |
~μετὰ
τοῦτον
ἄλλος
ἀνέστη,
ἐπιδεικνὺς
|
μὲν |
τὴν
εὐήθειαν
τοῦ
τὰ
πλοῖα |
[1, 10] |
δορπηστὸν
ἐπὶ
τὰς
σκηνάς.
~ταύτης
|
μὲν |
τῆς
ἡμέρας
τοῦτο
τὸ
τέλος |
[1, 3] |
~πολλὰ
χρήματα
ἔχομεν
ἀνηρπακότες.
οὗτος
|
μὲν |
τοιαῦτα
εἶπε?
μετὰ
δὲ
τοῦτον |
[1, 4] |
πλείστου
ἄξια
ἐνθέμενοι
ἀπέπλευσαν,
ὡς
|
μὲν |
τοῖς
~πλείστοις
ἐδόκουν
φιλοτιμηθέντες
ὅτι |
[1, 7] |
~στρατεύματι
μαχούμενον?
καὶ
ἐκέλευε
Κλέαρχον
|
μὲν |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
ἡγεῖσθαι,
~Μένωνα |
[1, 2] |
ἐθεώρει
οὖν
ὁ
Κῦρος
πρῶτον
|
μὲν |
τοὺς
~βαρβάρους?
οἱ
δὲ
παρήλαυνον |
[1, 8] |
ἀμφ?
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ἑκατέρου,
ὁπόσοι
|
μὲν |
τῶν
~ἀμφὶ
βασιλέα
ἀπέθνῃσκον
Κτησίας |
[1, 10] |
ὅπλα
ἔχοντες
καὶ
ἀντιταχθέντες
πολλοὺς
|
μὲν |
τῶν
ἁρπαζόντων
~ἀπέκτειναν,
οἱ
δὲ |
[1, 8] |
ἵππου
περιπεσεῖν
αὐτῷ.
καὶ
οἱ
|
μέν |
φασι
~βασιλέα
κελεῦσαί
τινα
ἐπισφάξαι |
[1, 3] |
ἐστιν.
ἀλλ?
ἐγώ
φημι
ταῦτα
|
μὲν |
φλυαρίας
εἶναι?
~δοκεῖ
δέ
μοι |
[1, 5] |
νοῦν
~τῇ
βασιλέως
ἀρχῇ
πλήθει
|
μὲν |
χώρας
καὶ
ἀνθρώπων
ἰσχυρὰ
οὖσα, |
[1, 4] |
στρατεύματι
πέμψας
Γλοῦν
εἶπεν?
~ἐγὼ
|
μέν, |
ὦ
ἄνδρες,
ἤδη
ὑμᾶς
ἐπαινῶ? |
[1, 3] |
ἄνευ
τῆς
Κύρου
γνώμης
καὶ
|
μένειν |
καὶ
ἀπιέναι.
~εἷς
δὲ
δὴ |
[1, 3] |
ἐκ
~τούτων.
καὶ
ἕως
γε
|
μένομεν |
αὐτοῦ
σκεπτέον
μοι
δοκεῖ
εἶναι |
[1, 8] |
Ἑλληνικὸν
ἔτι
ἐν
τῷ
αὐτῷ
|
μένον |
συνετάττετο
ἐκ
τῶν
ἔτι
προσιόντων. |
[1, 3] |
μοι
δοκεῖ
εἶναι
ὅπως
ἀσφαλέστατα
|
~μενοῦμεν, |
εἴ
τε
ἤδη
δοκεῖ
ἀπιέναι, |
[1, 9] |
ὅ
τι
προχωροίη.
~τούς
γε
|
μέντοι |
ἀγαθοὺς
εἰς
πόλεμον
ὡμολόγητο
διαφερόντως |
[1, 3] |
ἐκεῖνος
ἔτι
ἡμῖν
μισθοδότης.
ὅτι
|
μέντοι |
ἀδικεῖσθαι
νομίζει
ὑφ?
~ἡμῶν
οἶδα? |
[1, 9] |
δὲ
κατέκανε?
καὶ
τὸν
~πρῶτον
|
μέντοι |
βοηθήσαντα
πολλοῖς
μακαριστὸν
ἐποίησεν.
ἐπεὶ |
[1, 4] |
καὶ
Πασίων.
ἀλλ?
εὖ
γε
|
μέντοι |
ἐπιστάσθων
ὅτι
οὔτε
~ἀποδεδράκασιν?
οἶδα |
[1, 8] |
Ἑλλήνων
ἐλῶντα
καὶ
διακόψοντα.
~ὃ
|
μέντοι |
Κῦρος
εἶπεν
ὅτε
καλέσας
παρεκελεύετο |
[1, 9] |
πολέμιοι
ἀλλήλοις
ἐγένοντο,
καὶ
οὗτοι
|
μέντοι |
οἱ
μάλιστα
ὑπ?
αὐτοῦ
~ἀγαπώμενοι, |
[1, 8] |
ἐν
ἱπποδρόμῳ
ἐκπλαγείς?
καὶ
οὐδὲν
|
μέντοι |
οὐδὲ
~τοῦτον
παθεῖν
ἔφασαν,
οὐδ? |
[1, 9] |
ἦν
καὶ
πρὸς
τὰ
θηρία
|
μέντοι |
φιλοκινδυνότατος.
καὶ
~ἄρκτον
ποτὲ
ἐπιφερομένην |
[1, 8] |
οἱ
δ?
ἄλλοι
μετὰ
τοῦτον,
|
Μένων |
δὲ
καὶ
τὸ
στράτευμα
τὸ |
[1, 4] |
πολὺ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
οὕτως
~ἐπείσθη.
|
Μένων |
δὲ
πρὶν
δῆλον
εἶναι
τί |
[1, 2] |
καὶ
συνέπεμψεν
αὐτῇ
~στρατιώτας
οὓς
|
Μένων |
εἶχε
καὶ
αὐτόν.
Κῦρος
δὲ |
[1, 2] |
~εἶχε
δὲ
τὸ
μὲν
δεξιὸν
|
Μένων |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ,
τὸ |
[1, 2] |
ἔμεινεν
ἡμέρας
ἑπτά?
καὶ
ἧκε
|
~Μένων |
ὁ
Θετταλὸς
ὁπλίτας
ἔχων
χιλίους |
[1, 7] |
μὲν
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
ἡγεῖσθαι,
|
~Μένωνα |
δὲ
τὸν
Θετταλὸν
τοῦ
εὐωνύμου, |
[1, 5] |
ὥστ?
ἐκείνους
ἐκπεπλῆχθαι
καὶ
αὐτὸν
|
Μένωνα, |
~καὶ
τρέχειν
ἐπὶ
τὰ
ὅπλα? |
[1, 4] |
μεγάλαις
~ὄντες
ηὔχοντο
αὐτὸν
εὐτυχῆσαι,
|
Μένωνι |
δὲ
καὶ
δῶρα
ἐλέγετο
πέμψαι |
[1, 5] |
Κλέαρχος
κρίνας
ἀδικεῖν
τὸν
τοῦ
|
Μένωνος |
πληγὰς
ἐνέβαλεν?
ὁ
δὲ
ἐλθὼν |
[1, 2] |
ἄκρα,
ἐπεὶ
ᾔσθετο
ὅτι
τὸ
|
~Μένωνος |
στράτευμα
ἤδη
ἐν
Κιλικίᾳ
ἦν |
[1, 2] |
τὸ
~πεδίον
δύο
λόχοι
τοῦ
|
Μένωνος |
στρατεύματος
ἀπώλοντο?
οἱ
μὲν
ἔφασαν |
[1, 5] |
τὴν
ἑαυτοῦ
σκηνὴν
διὰ
~τοῦ
|
Μένωνος |
στρατεύματος
σὺν
ὀλίγοις
τοῖς
περὶ |
[1, 5] |
τι
ἐνταῦθα
τῶν
τε
τοῦ
|
Μένωνος |
στρατιωτῶν
καὶ
τῶν
τοῦ
Κλεάρχου |
[1, 5] |
ἀλλ?
~ἔτι
προσήλαυνε?
τῶν
δὲ
|
Μένωνος |
στρατιωτῶν
ξύλα
σχίζων
τις
ὡς |
[1, 5] |
πλεῖστοι
~Θρᾷκες,
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τοὺς
|
Μένωνος, |
ὥστ?
ἐκείνους
ἐκπεπλῆχθαι
καὶ
αὐτὸν |
[1, 6] |
εἶναι,
~καὶ
ἐκέλευεν
αὐτὸν
λαμβάνειν
|
μέρος |
παρ?
ἑκάστου
τῶν
ἡγεμόνων.
ὁ |
[1, 5] |
συνεπισπεῦσαι
τὰς
ἁμάξας.
ἔνθα
δὴ
|
μέρος |
τι
τῆς
εὐταξίας
ἦν
θεάσασθαι. |
[1, 7] |
βαρβάρων
ἐν
~τῷ
πεδίῳ
περὶ
|
μέσας |
νύκτας?
ἐδόκει
γὰρ
εἰς
τὴν |
[1, 7] |
ἄνδρες,
ἀρχὴ
πατρᾐα
πρὸς
μὲν
|
μεσημβρίαν |
μέχρι
οὗ
διὰ
~καῦμα
οὐ |
[1, 2] |
τὸ
ἅρμα
πρὸ
τῆς
φάλαγγος
|
μέσης, |
~πέμψας
Πίγρητα
τὸν
ἑρμηνέα
παρὰ |
[1, 5] |
ὁπλιτῶν)
εὐθὺς
~οὖν
εἰς
τὸ
|
μέσον |
ἀμφοτέρων
ἄγων
ἔθετο
τὰ
ὅπλα |
[1, 8] |
~καὶ
γὰρ
ᾔδει
αὐτὸν
ὅτι
|
μέσον |
ἔχοι
τοῦ
Περσικοῦ
στρατεύματος.
καὶ |
[1, 8] |
δ?
~οἱ
τῶν
βαρβάρων
ἄρχοντες
|
μέσον |
ἔχοντες
τὸ
αὑτῶν
ἡγοῦνται,
νομίζοντες |
[1, 8] |
στράτευμα.
καὶ
βασιλεὺς
δὴ
τότε
|
μέσον |
ἔχων
~τῆς
αὑτοῦ
στρατιᾶς
ὅμως |
[1, 8] |
~Ἑλληνικάς.
καὶ
ἤδη
τε
ἦν
|
μέσον |
ἡμέρας
καὶ
οὔπω
καταφανεῖς
ἦσαν |
[1, 5] |
πιστῶν
ἧκεν
ἐλαύνων
εἰς
τὸ
|
μέσον, |
καὶ
λέγει
τάδε.
Κλέαρχε
~καὶ |
[1, 2] |
καὶ
οἱ
ἐκείνου,
~τὸ
δὲ
|
μέσον |
οἱ
ἄλλοι
στρατηγοί.
ἐθεώρει
οὖν |
[1, 8] |
ὁρῶν
δὲ
ὁ
Κλέαρχος
τὸ
|
μέσον |
στῖφος
καὶ
~ἀκούων
Κύρου
ἔξω |
[1, 8] |
ἐβόα
ἄγειν
τὸ
~στράτευμα
κατὰ
|
μέσον |
τὸ
τῶν
πολεμίων,
ὅτι
ἐκεῖ |
[1, 7] |
ἡμέρᾳ
μαχεῖσθαι
βασιλέα?
κατὰ
γὰρ
|
~μέσον |
τὸν
σταθμὸν
τοῦτον
τάφρος
ἦν |
[1, 8] |
γὰρ
πλήθει
~περιῆν
βασιλεὺς
ὥστε
|
μέσον |
τῶν
ἑαυτοῦ
ἔχων
τοῦ
Κύρου |
[1, 4] |
εὖρος
πλέθρου.
ἅπαν
δὲ
τὸ
|
μέσον |
τῶν
τειχῶν
ἦσαν
στάδιοι
τρεῖς? |
[1, 8] |
τούτου
ὅσον
ἑξακόσιοι
κατὰ
τὸ
|
μέσον> |
ὡπλισμένοι
~θώραξι
μὲν
αὐτοὶ
καὶ |
[1, 4] |
βασιλέως
ἐλέγετο
φυλακὴ
φυλάττειν.
διὰ
|
μέσου |
δὲ
ῥεῖ
τούτων
ποταμὸς
~Κάρσος |
[1, 2] |
βασίλεια
τοῦ
Κιλίκων
~βασιλέως?
διὰ
|
μέσου |
δὲ
τῆς
πόλεως
ῥεῖ
ποταμὸς |
[1, 2] |
τε
καὶ
τοὺς
ἵππους.
διὰ
|
μέσου |
~δὲ
τοῦ
παραδείσου
ῥεῖ
ὁ |
[1, 5] |
ἐκέλευσέ
τε
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
|
μέσου |
ἐξίστασθαι.
ἐν
τούτῳ
δ?
ἐπῄει |
[1, 4] |
ποταμόν.
~ἐνταῦθα
ἦσαν
κῶμαι
πολλαὶ
|
μεσταὶ |
σίτου
καὶ
οἴνου.
ἐνταῦθα
ἔμειναν |
[1, 10] |
ποτὸν
ἦν,
καὶ
τὰς
ἁμάξας
|
~μεστὸς |
ἀλεύρων
καὶ
οἴνου,
ἃς
παρεσκευάσατο |
[1, 7] |
διὰ
χειμῶνα?
τὰ
δ?
ἐν
|
~μέσῳ |
τούτων
πάντα
σατραπεύουσιν
οἱ
τοῦ |
[1, 10] |
Κύρειον
στρατόπεδον?
καὶ
οἱ
μὲν
|
μετὰ |
Ἀριαίου
~οὐκέτι
ἵστανται,
ἀλλὰ
φεύγουσι |
[1, 2] |
αὐτὸν
ἔπεισε
καὶ
πίστεις
ἔλαβε.
|
μετὰ |
δὲ
ταῦτα
ἐπεὶ
~συνεγένοντο
ἀλλήλοις, |
[1, 3] |
αὐτὸς
δ?
οὐκ
ἔφη
ἰέναι.
|
μετὰ |
δὲ
ταῦτα
~συναγαγὼν
τούς
θ? |
[1, 7] |
αὐτὸς
δὲ
τοὺς
ἑαυτοῦ
διέταξε.
|
μετὰ |
δὲ
~τὴν
ἐξέτασιν
ἅμα
τῇ |
[1, 3] |
ἀνηρπακότες.
οὗτος
μὲν
τοιαῦτα
εἶπε?
|
μετὰ |
δὲ
τοῦτον
~Κλέαρχος
εἶπε
τοσοῦτον. |
[1, 9] |
ἐτελεύτησεν,
ἀνὴρ
ὢν
Περσῶν
τῶν
|
μετὰ |
Κῦρον
τὸν
~ἀρχαῖον
γενομένων
βασιλικώτατός |
[1, 4] |
χρήματα
διδῷ,
ὥσπερ
τοῖς
προτέροις
|
μετὰ |
Κύρου
ἀναβᾶσι
παρὰ
τὸν
πατέρα |
[1, 7] |
δισχίλιοι
καὶ
~πεντακόσιοι,
τῶν
δὲ
|
μετὰ |
Κύρου
βαρβάρων
δέκα
μυριάδες
καὶ |
[1, 8] |
οἱ
δ?
ἵπποι
πάντες
οἱ
|
μετὰ |
~Κύρου)
εἶχον
καὶ
προμετωπίδια
καὶ |
[1, 2] |
τὴν
πόλιν
ἐξέλιπον
οἱ
ἐνοικοῦντες
|
μετὰ |
Συεννέσιος
εἰς
χωρίον
ὀχυρὸν
~ἐπὶ |
[1, 6] |
ἔφη
καὶ
τοὺς
ἄλλους
προσθέσθαι.
|
μετὰ |
~ταῦτα,
ἔφη,
κελεύοντος
Κύρου
ἔλαβον |
[1, 6] |
καὶ
δεξιὰν
ἔλαβον
καὶ
ἔδωκα,
|
μετὰ |
ταῦτα,
ἔφη,
Ὀρόντα,
ἔστιν
ὅ |
[1, 4] |
ἀρετὴν
ἥδιον
καὶ
~προθυμότερον
συνεπορεύοντο.
|
~μετὰ |
ταῦτα
Κῦρος
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
τέτταρας |
[1, 6] |
τοῦ
πιστοτάτου
~τῶν
Κύρου
σκηπτούχων,
|
μετὰ |
ταῦτα
οὔτε
ζῶντα
Ὀρόνταν
οὔτε |
[1, 7] |
βασιλέως
πρὸ
τῆς
μάχης,
καὶ
|
μετὰ |
τὴν
μάχην
οἳ
ὕστερον
~ἐλήφθησαν |
[1, 3] |
τις
καὶ
ἄλλος
μάλιστα
ἀνθρώπων.
|
~μετὰ |
τοῦτον
ἄλλος
ἀνέστη,
ἐπιδεικνὺς
μὲν |
[1, 8] |
δὲ
ἐχόμενος,
οἱ
δ?
ἄλλοι
|
μετὰ |
τοῦτον,
Μένων
δὲ
καὶ
τὸ |
[1, 2] |
εἶχε
καὶ
αὐτόν.
Κῦρος
δὲ
|
μετὰ |
τῶν
ἄλλων
ἐξελαύνει
διὰ
~Καππαδοκίας |
[1, 6] |
ἐπὶ
τὸν
τῆς
~Ἀρτέμιδος
βωμὸν
|
μεταμέλειν |
τέ
σοι
ἔφησθα
καὶ
πείσας |
[1, 7] |
παρὰ
τὸν
Εὐφράτην
πάροδος
στενὴ
|
~μεταξὺ |
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
τῆς
τάφρου |
[1, 3] |
καταστησομένων
τούτων
εἰς
τὸ
~δέον.
|
μεταπέμπεσθαι |
δ?
ἐκέλευεν
αὐτόν?
αὐτὸς
δ? |
[1, 1] |
πρεσβύτερος
παρὼν
ἐτύγχανε?
Κῦρον
δὲ
|
μεταπέμπεται |
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
ἧς
~αὐτὸν |
[1, 3] |
ὑφ?
~ἡμῶν
οἶδα?
ὥστε
καὶ
|
μεταπεμπομένου |
αὐτοῦ
οὐκ
ἐθέλω
ἐλθεῖν,
τὸ |
[1, 4] |
Χειρίσοφος
Λακεδαιμόνιος
ἐπὶ
~τῶν
νεῶν,
|
μετάπεμπτος |
ὑπὸ
Κύρου,
ἑπτακοσίους
ἔχων
ὁπλίτας, |
[1, 4] |
~ἔμεινεν
ἡμέρας
πέντε.
καὶ
Κῦρος
|
μεταπεμψάμενος |
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
~ἔλεγεν |
[1, 3] |
τούτοις
ἀπορῶν
τε
καὶ
~λυπούμενος
|
μετεπέμπετο |
τὸν
Κλέαρχον?
ὁ
δὲ
ἰέναι |
[1, 2] |
~ἐπεὶ
εἰσήλασεν
εἰς
τὴν
πόλιν,
|
μετεπέμπετο |
τὸν
Συέννεσιν
πρὸς
ἑαυτόν?
ὁ |
[1, 4] |
τῆς
παρόδου
Κῦρος
τὰς
ναῦς
|
μετεπέμψατο, |
~ὅπως
ὁπλίτας
ἀποβιβάσειεν
εἴσω
καὶ |
[1, 5] |
ἢ
ὥς
τις
ἂν
ᾤετο
|
μετεώρους |
ἐξεκόμισαν
τὰς
ἁμάξας.
τὸ
δὲ |
[1, 4] |
ἥκωσι,
καὶ
τὸν
μισθὸν
ἐντελῆ
|
μέχρι |
ἂν
~καταστήσῃ
τοὺς
Ἕλληνας
εἰς |
[1, 10] |
πρόσθεν
ἔφευγον?
οἱ
δ?
~ἐπεδίωκον
|
μέχρι |
κώμης
τινός?
ἐνταῦθα
δ?
ἔστησαν |
[1, 7] |
ἀρχὴ
πατρᾐα
πρὸς
μὲν
μεσημβρίαν
|
μέχρι |
οὗ
διὰ
~καῦμα
οὐ
δύνανται |
[1, 7] |
οἰκεῖν
ἄνθρωποι,
πρὸς
δὲ
ἄρκτον
|
μέχρι |
οὗ
διὰ
χειμῶνα?
τὰ
δ? |
[1, 7] |
τοῦ
πεδίου
ἐπὶ
~δώδεκα
παρασάγγας
|
μέχρι |
τοῦ
Μηδίας
τείχους.
ἔνθα
αἱ |
[1, 2] |
πρὸς
τοῦ
Κύρου
τρόπου
ἔχοντα
|
μὴ |
ἀποδιδόναι.
ἐνταῦθα
~ἀφικνεῖται
Ἐπύαξα
ἡ |
[1, 5] |
εἶτα
συνῆγον
καὶ
συνέσπων,
ὡς
|
μὴ |
ἅπτεσθαι
τῆς
κάρφης
τὸ
ὕδωρ? |
[1, 3] |
ἑλέσθαι
ἄλλους
ὡς
τάχιστα,
εἰ
|
μὴ |
βούλεται
Κλέαρχος
~ἀπάγειν?
τὰ
δ? |
[1, 10] |
λόφος
ἐνεπλήσθη,
ὥστε
τὸ
ποιούμενον
|
μὴ |
γιγνώσκειν.
καὶ
τὸ
βασίλειον
σημεῖον |
[1, 5] |
καὶ
οὐκ
ἦν
λαβεῖν,
εἰ
|
μὴ |
~διαστάντες
οἱ
ἱππεῖς
θηρῷεν
διαδεχόμενοι. |
[1, 3] |
πλοῖα,
ὡς
ἀποπλέοιεν?
ἐὰν
δὲ
|
μὴ |
διδῷ
~ταῦτα,
ἡγεμόνα
αἰτεῖν
Κῦρον |
[1, 5] |
καὶ
πρίασθαι
οὐκ
ἦν
εἰ
|
μὴ |
ἐν
τῇ
Λυδίᾳ
ἀγορᾷ
ἐν |
[1, 5] |
ὁδὸν
καὶ
οὐ
διατρίβων
ὅπου
|
μὴ |
~ἐπισιτισμοῦ
ἕνεκα
ἤ
τινος
ἄλλου |
[1, 3] |
τῷ
ἡγεμόνι
ὃν
δοίη
ἕπεσθαι,
|
μὴ |
~ἡμᾶς
ἀγάγῃ
ὅθεν
οὐκ
ἔσται |
[1, 3] |
πλοῖα
ἐμβαίνειν
ἃ
ἡμῖν
δοίη,
|
~μὴ |
ἡμᾶς
ταῖς
τριήρεσι
καταδύσῃ,
φοβοίμην |
[1, 3] |
δὲ
~ἔλεξε
τοιάδε.
~ἄνδρες
στρατιῶται,
|
μὴ |
θαυμάζετε
ὅτι
χαλεπῶς
φέρω
τοῖς |
[1, 8] |
οἱ
Ἕλληνες,
ἐβόων
δὲ
ἀλλήλοις
|
μὴ |
θεῖν
δρόμῳ,
~ἀλλ?
ἐν
τάξει |
[1, 3] |
ξένοις,
ἕπεσθαι
καὶ
ἡμᾶς
καὶ
|
μὴ |
κακίους
εἶναι
τῶν
πρόσθεν
~τούτῳ |
[1, 3] |
δὲ
τότε
μὲν
μικρὸν
ἐξέφυγε
|
μὴ |
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον
δ?
ἐπεὶ
ἔγνω |
[1, 8] |
ποταμοῦ
τὸ
δεξιὸν
κέρας,
~φοβούμενος
|
μὴ |
κυκλωθείη
ἑκατέρωθεν,
τῷ
δὲ
Κύρῳ |
[1, 4] |
τότε
Ἀβροκόμας
προϊὼν
~κατέκαυσεν,
ἵνα
|
μὴ |
Κῦρος
διαβῇ.
ἐδόκει
δὴ
θεῖον |
[1, 3] |
ἐψευσμένος
αὐτόν,
ἔπειτα
καὶ
δεδιὼς
|
μὴ |
~λαβών
με
δίκην
ἐπιθῇ
ὧν |
[1, 7] |
δὲ
αὐτῷ
πάντες
ὅσοιπερ
διελέγοντο
|
μὴ |
μάχεσθαι,
~ἀλλ?
ὄπισθεν
ἑαυτῶν
τάττεσθαι. |
[1, 8] |
κύκλωσιν.
ἔνθα
δὴ
Κῦρος
δείσας
|
μὴ |
ὄπισθεν
γενόμενος
κατακόψῃ
τὸ
~Ἑλληνικὸν |
[1, 7] |
φίλων,
ἂν
εὖ
γένηται,
ἀλλὰ
|
μὴ |
οὐκ
ἔχω
~ἱκανοὺς
οἷς
δῶ. |
[1, 7] |
ποιῆσαι.
ὥστε
οὐ
τοῦτο
~δέδοικα,
|
μὴ |
οὐκ
ἔχω
ὅ
τι
δῶ |
[1, 9] |
ἐμβάλλειν
τοῦτον
τὸν
χιλόν,
ὡς
|
μὴ |
πεινῶντες
τοὺς
ἑαυτοῦ
~φίλους
ἄγωσιν. |
[1, 5] |
ὅπλα
καὶ
ἐδεῖτο
τοῦ
Κλεάρχου
|
μὴ |
ποιεῖν
~ταῦτα.
ὁ
δ?
ἐχαλέπαινεν |
[1, 10] |
Ἑλλήνων
κέρας,
ἔδεισαν
οἱ
~Ἕλληνες
|
μὴ |
προσάγοιεν
πρὸς
τὸ
κέρας
καὶ |
[1, 1] |
μηνῶν
μισθόν,
~καὶ
δεῖται
αὐτοῦ
|
μὴ |
πρόσθεν
καταλῦσαι
πρὸς
τοὺς
ἀντιστασιώτας |
[1, 2] |
καλῶς
καταπράξειεν
ἐφ?
ἃ
ἐστρατεύετο,
|
μὴ |
πρόσθεν
~παύσεσθαι
πρὶν
αὐτοὺς
καταγάγοι |
[1, 4] |
καὶ
οὐκ
ἔφασαν
ἰέναι,
ἐὰν
|
μή |
τις
~αὐτοῖς
χρήματα
διδῷ,
ὥσπερ |
[1, 4] |
ποταμὸς
~διαβατὸς
γένοιτο
πεζῇ
εἰ
|
μὴ |
τότε,
ἀλλὰ
πλοίοις,
ἃ
τότε |
[1, 3] |
καὶ
προκαταληψομένους
τὰ
~ἄκρα,
ὅπως
|
μὴ |
φθάσωσι
μήτε
Κῦρος
μήτε
οἱ |
[1, 3] |
τῆς
χώρας
ἀπάξει.
ἐὰν
δὲ
|
μηδὲ |
~ἡγεμόνα
διδῷ,
συντάττεσθαι
τὴν
ταχίστην, |
[1, 3] |
στρατηγήσοντα
ἐμὲ
ταύτην
τὴν
στρατηγίαν
|
μηδεὶς |
ὑμῶν
λεγέτω?
πολλὰ
γὰρ
~ἐνορῶ |
[1, 9] |
ἐγένετο
καὶ
Ἕλληνι
καὶ
~βαρβάρῳ
|
μηδὲν |
ἀδικοῦντι
ἀδεῶς
πορεύεσθαι
ὅπῃ
τις |
[1, 9] |
~πολέμιος
ἐγένετο,
σπεισαμένου
Κύρου
ἐπίστευε
|
μηδὲν |
ἂν
παρὰ
τὰς
σπονδὰς
παθεῖν. |
[1, 9] |
καὶ
εἴ
τῳ
ὑπόσχοιτό
τι,
|
μηδὲν |
ψεύδεσθαι.
καὶ
γὰρ
οὖν
~ἐπίστευον |
[1, 7] |
ἐπὶ
~δώδεκα
παρασάγγας
μέχρι
τοῦ
|
Μηδίας |
τείχους.
ἔνθα
αἱ
διώρυχες,
ἀπὸ |
[1, 5] |
ἀνθρώπων
ἰσχυρὰ
οὖσα,
τοῖς
δὲ
|
μήκεσι |
τῶν
~ὁδῶν
καὶ
τῷ
διεσπάσθαι |
[1, 6] |
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
ὡς
τάχιστα,
ὡς
|
μηκέτι |
δέῃ
~τοῦτον
φυλάττεσθαι,
ἀλλὰ
σχολὴ |
[1, 2] |
στολὴν
Περσικήν,
καὶ
τὴν
~χώραν
|
μηκέτι |
διαρπάζεσθαι?
τὰ
δὲ
ἡρπασμένα
ἀνδράποδα, |
[1, 4] |
ἐμὲ
ἐπαινέσετε
ἐμοὶ
~μελήσει,
ἢ
|
μηκέτι |
με
Κῦρον
νομίζετε.
οἱ
μὲν |
[1, 9] |
οἴοιτο
Κῦρον
αἰσθήσεσθαι.
εἴς
γε
|
μὴν |
δικαιοσύνην
εἴ
τις
φανερὸς
γένοιτο |
[1, 9] |
τὸ
κατὰ
μῆνα
κέρδος.
ἀλλὰ
|
μὴν |
εἴ
τίς
γέ
τι
αὐτῷ |
[1, 10] |
τὸν
λόφον
οἱ
ἱππεῖς?
οὐ
|
μὴν |
ἔτι
~ἁθρόοι
ἀλλ?
ἄλλοι
ἄλλοθεν? |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
αὐτῶν
ἀπέθανον?
οὐ
|
μὴν |
ἔφυγόν
γε,
ἀλλὰ
καὶ
ταύτην |
[1, 9] |
τῶν
ἀποκρυπτομένων
χρήμασι.
φίλους
γε
|
μήν, |
ὅσους
ποιήσαιτο
~καὶ
εὔνους
γνοίη |
[1, 7] |
πιστὸς
δὲ
Κύρῳ,
εἶπεν?
~καὶ
|
μήν, |
ὦ
Κῦρε,
λέγουσί
τινες
ὅτι |
[1, 9] |
καλῶς
~πειθαρχεῖν
ἢ
τὸ
κατὰ
|
μῆνα |
κέρδος.
ἀλλὰ
μὴν
εἴ
τίς |
[1, 3] |
ἀντὶ
δαρεικοῦ
τρία
~ἡμιδαρεικὰ
τοῦ
|
μηνὸς |
τῷ
στρατιώτῃ?
ὅτι
δὲ
ἐπὶ |
[1, 2] |
τότε
ἀπέδωκε
Κῦρος
μισθὸν
~τεττάρων
|
μηνῶν. |
εἶχε
δὲ
ἡ
Κίλισσα
φυλακὴν |
[1, 2] |
ὠφείλετο
μισθὸς
πλέον
ἢ
τριῶν
|
μηνῶν, |
καὶ
~πολλάκις
ἰόντες
ἐπὶ
τὰς |
[1, 1] |
αὐτῷ
εἰς
τετρακισχιλίους
καὶ
ἓξ
|
μηνῶν |
μισθόν,
~καὶ
δεῖται
αὐτοῦ
μὴ |
[1, 1] |
εἰς
~δισχιλίους
ξένους
καὶ
τριῶν
|
μηνῶν |
μισθόν,
ὡς
οὕτως
περιγενόμενος
ἂν |
[1, 6] |
καίειν
ἐπιόντας,
καὶ
ποιήσειεν
ὥστε
|
μήποτε |
δύνασθαι
αὐτοὺς
ἰδόντας
τὸ
Κύρου |
[1, 1] |
κινδυνεύσας
καὶ
ἀτιμασθείς,
βουλεύεται
ὅπως
|
μήποτε |
ἔτι
ἔσται
~ἐπὶ
τῷ
ἀδελφῷ, |
[1, 3] |
τὰ
~ἄκρα,
ὅπως
μὴ
φθάσωσι
|
μήτε |
Κῦρος
μήτε
οἱ
Κίλικες
καταλαβόντες, |
[1, 3] |
ὅπως
μὴ
φθάσωσι
μήτε
Κῦρος
|
μήτε |
οἱ
Κίλικες
καταλαβόντες,
ὧν
πολλοὺς |
[1, 1] |
~Κῦρον
ὡς
ἀποκτενῶν?
ἡ
δὲ
|
μήτηρ |
ἐξαιτησαμένη
αὐτὸν
ἀποπέμπει
πάλιν
ἐπὶ |
[1, 1] |
Τισσαφέρνην
ἄρχειν
αὐτῶν,
καὶ
ἡ
|
μήτηρ |
συνέπραττεν
αὐτῷ
ταῦτα?
ὥστε
βασιλεὺς |
[1, 1] |
ἐκείνου.
Παρύσατις
μὲν
δὴ
ἡ
|
~μήτηρ |
ὑπῆρχε
τῷ
Κύρῳ,
φιλοῦσα
αὐτὸν |
[1, 2] |
Φρυγῶν
βασιλέως,
ἐφ?
ᾗ
λέγεται
|
~Μίδας |
τὸν
Σάτυρον
θηρεῦσαι
οἴνῳ
κεράσας |
[1, 2] |
παρὰ
τὴν
ὁδὸν
κρήνη
ἡ
|
Μίδου |
καλουμένη
τοῦ
Φρυγῶν
βασιλέως,
ἐφ? |
[1, 3] |
προϊέναι.
~Κλέαρχος
δὲ
τότε
μὲν
|
μικρὸν |
ἐξέφυγε
μὴ
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον
δ? |
[1, 10] |
λεγομένην
εἶναι
λαμβάνει.
ἡ
δὲ
|
Μιλησία |
ἡ
νεωτέρα
~ληφθεῖσα
ὑπὸ
τῶν |
[1, 1] |
Τισσαφέρνει
σὺν
τοῖς
φυγάσι
τοῖς
|
Μιλησίων. |
καὶ
~ἐποίουν
οὕτως
οὗτοι.
~ἐπεὶ |
[1, 9] |
Κῦρον
~εἵλοντο
ἀντὶ
Τισσαφέρνους
πλὴν
|
Μιλησίων? |
οὗτοι
δὲ
ὅτι
οὐκ
ἤθελε |
[1, 1] |
τοὺς
~φεύγοντας
συλλέξας
στράτευμα
ἐπολιόρκει
|
Μίλητον |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
[1, 4] |
πέντε
καὶ
εἴκοσιν,
αἷς
ἐπολιόρκει
|
Μίλητον, |
ὅτε
Τισσαφέρνει
φίλη
ἦν,
~καὶ |
[1, 2] |
φυλάττειν.
ἐκάλεσε
δὲ
καὶ
τοὺς
|
~Μίλητον |
πολιορκοῦντας,
καὶ
τοὺς
φυγάδας
ἐκέλευσε |
[1, 2] |
καὶ
ὁ
Σωκράτης
τῶν
ἀμφὶ
|
Μίλητον |
~στρατευομένων.
οὗτοι
μὲν
εἰς
Σάρδεις |
[1, 1] |
ἀφειστήκεσαν
πρὸς
Κῦρον
πᾶσαι
πλὴν
|
Μιλήτου? |
~ἐν
Μιλήτῳ
δὲ
Τισσαφέρνης
προαισθόμενος |
[1, 1] |
Κῦρον
πᾶσαι
πλὴν
Μιλήτου?
~ἐν
|
Μιλήτῳ |
δὲ
Τισσαφέρνης
προαισθόμενος
τὰ
αὐτὰ |
[1, 3] |
~αὐτῷ,
οὔτε
ἐκεῖνος
ἔτι
ἡμῖν
|
μισθοδότης. |
ὅτι
μέντοι
ἀδικεῖσθαι
νομίζει
ὑφ? |
[1, 4] |
εἰς
Βαβυλῶνα
ἥκωσι,
καὶ
τὸν
|
μισθὸν |
ἐντελῆ
μέχρι
ἂν
~καταστήσῃ
τοὺς |
[1, 1] |
εἰς
τετρακισχιλίους
καὶ
ἓξ
μηνῶν
|
μισθόν, |
~καὶ
δεῖται
αὐτοῦ
μὴ
πρόσθεν |
[1, 3] |
δὲ
ἐδόκει
ἕπεσθαι.
προσαιτοῦσι
δὲ
|
μισθόν? |
ὁ
δὲ
Κῦρος
~ὑπισχνεῖται
ἡμιόλιον |
[1, 2] |
οὖν
στρατιᾷ
τότε
ἀπέδωκε
Κῦρος
|
μισθὸν |
~τεττάρων
μηνῶν.
εἶχε
δὲ
ἡ |
[1, 1] |
~δισχιλίους
ξένους
καὶ
τριῶν
μηνῶν
|
μισθόν, |
ὡς
οὕτως
περιγενόμενος
ἂν
τῶν |
[1, 2] |
πέντε?
καὶ
τοῖς
στρατιώταις
ὠφείλετο
|
μισθὸς |
πλέον
ἢ
τριῶν
μηνῶν,
καὶ |
[1, 4] |
ἐνταῦθα
καὶ
οἱ
παρὰ
Ἀβροκόμα
|
~μισθοφόροι |
Ἕλληνες
ἀποστάντες
ἦλθον
παρὰ
Κῦρον |
[1, 3] |
γὰρ
ἤδη
ἐπὶ
βασιλέα
ἰέναι?
|
μισθωθῆναι |
δὲ
οὐκ
~ἐπὶ
τούτῳ
ἔφασαν. |
[1, 4] |
ἀνδρὶ
ἑκάστῳ
δώσειν
~πέντε
ἀργυρίου
|
μνᾶς, |
ἐπὰν
εἰς
Βαβυλῶνα
ἥκωσι,
καὶ |
[1, 3] |
μὲν
φλυαρίας
εἶναι?
~δοκεῖ
δέ
|
μοι |
ἄνδρας
ἐλθόντας
πρὸς
Κῦρον
οἵτινες |
[1, 3] |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
πόρρω
δοκοῦμέν
|
μοι |
αὐτοῦ
καθῆσθαι.
ὥστε
ὥρα
λέγειν |
[1, 3] |
ἕως
γε
μένομεν
αὐτοῦ
σκεπτέον
|
μοι |
δοκεῖ
εἶναι
ὅπως
ἀσφαλέστατα
~μενοῦμεν, |
[1, 7] |
ἀνάσχησθε,
~τὰ
ἄλλα
καὶ
αἰσχύνεσθαί
|
μοι |
δοκῶ
οἵους
ἡμῖν
γνώσεσθε
τοὺς |
[1, 3] |
οὐ
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι,
~ἀνάγκη
δή
|
μοι |
ἢ
ὑμᾶς
προδόντα
τῇ
Κύρου |
[1, 6] |
πείσας
ἐμὲ
πιστὰ
πάλιν
ἔδωκάς
|
μοι |
~καὶ
ἔλαβες
παρ?
ἐμοῦ;
καὶ |
[1, 4] |
καὶ
ἔλεξε
τάδε.
~ἄνδρες,
ἐάν
|
μοι |
πεισθῆτε,
οὔτε
κινδυνεύσαντες
οὔτε
πονήσαντες |
[1, 6] |
ἐμοῦ
νῦν
τὸ
τρίτον
ἐπιβουλεύων
|
μοι |
φανερὸς
~γέγονας;
εἰπόντος
δὲ
τοῦ |
[1, 4] |
ἅπαντες
~τοὔμπαλιν,
ὑμῖν
δὲ
ὡς
|
μόνοις |
πειθομένοις
πιστοτάτοις
χρήσεται
καὶ
εἰς |
[1, 7] |
ἐγένετο
~τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
ἀσπὶς
|
μυρία |
καὶ
τετρακοσία,
πελτασταὶ
δὲ
δισχίλιοι |
[1, 4] |
ἀπήλαυνεν,
ἔχων,
ὡς
ἐλέγετο,
~τριάκοντα
|
μυριάδας |
στρατιᾶς.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
διὰ
Συρίας |
[1, 7] |
δὲ
μετὰ
Κύρου
βαρβάρων
δέκα
|
μυριάδες |
καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
~ἀμφὶ
τὰ |
[1, 7] |
ἐλέγοντο
εἶναι
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
|
μυριάδες |
~καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
διακόσια.
ἄλλοι |
[1, 7] |
παρεγένοντο
ἐν
τῇ
μάχῃ
ἐνενήκοντα
|
μυριάδες |
καὶ
ἅρματα
δρεπανηφόρα
ἑκατὸν
~καὶ |
[1, 7] |
στρατηγοὶ
καὶ
ἡγεμόνες
τέτταρες,
~τριάκοντα
|
μυριάδων |
ἕκαστος,
Ἀβροκόμας,
Τισσαφέρνης,
Γωβρύας,
Ἀρβάκης. |
[1, 4] |
σταθμὸν
ἕνα
~παρασάγγας
πέντε
εἰς
|
Μυρίανδον, |
πόλιν
οἰκουμένην
ὑπὸ
Φοινίκων
ἐπὶ |
[1, 2] |
~ἐγένοντο
οἱ
σύμπαντες
ὁπλῖται
μὲν
|
μύριοι |
χίλιοι,
πελτασταὶ
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς |
[1, 1] |
τε
αὐτὸν
καὶ
δίδωσιν
αὐτῷ
|
μυρίους |
δαρεικούς.
ὁ
δὲ
λαβὼν
τὸ |
[1, 3] |
τά
τε
ἄλλα
ἐτίμησε
καὶ
|
~μυρίους |
ἔδωκε
δαρεικούς?
οὓς
ἐγὼ
λαβὼν |
[1, 2] |
~πόλιν
οἰκουμένην,
ἐσχάτην
πρὸς
τῇ
|
Μυσίᾳ |
χώρᾳ.
ἐντεῦθεν
ἐξελαύνει
σταθμοὺς
τρεῖς |
[1, 6] |
ὑπ?
ἐμοῦ
ἀδικούμενος
ἀποστὰς
εἰς
|
~Μυσοὺς |
κακῶς
ἐποίεις
τὴν
ἐμὴν
χώραν |
[1, 9] |
αὐτῷ
πόλεμος
πρὸς
Πισίδας
καὶ
|
Μυσούς? |
στρατευόμενος
οὖν
καὶ
~αὐτὸς
εἰς |