Livre, Chapitre |
[1, 9] |
ὅτι
οὐκ
ἄν
~ποτε
προοῖτο,
|
ἐπεὶ |
ἅπαξ
φίλος
αὐτοῖς
ἐγένετο,
οὐδ? |
[1, 3] |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
τὰ
ἐκείνου,
|
ἐπεὶ |
ἄρξαιντο
προϊέναι.
~Κλέαρχος
δὲ
τότε |
[1, 2] |
Μιλησίων.
καὶ
~ἐποίουν
οὕτως
οὗτοι.
|
~ἐπεὶ |
δ?
ἐδόκει
ἤδη
πορεύεσθαι
αὐτῷ |
[1, 5] |
βαρβαρικοῦ
στρατοῦ
συνεκβιβάζειν
τὰς
ἁμάξας.
|
ἐπεὶ |
δ?
ἐδόκουν
~αὐτῷ
σχολαίως
ποιεῖν, |
[1, 6] |
ἐδόκει
προτιμηθῆναι
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων.
|
ἐπεὶ |
δ?
ἐξῆλθεν,
ἀπήγγειλε
τοῖς
~φίλοις |
[1, 7] |
ἐπεὶ
παρῆλθον
αἱ
~δέκα
ἡμέραι.
|
ἐπεὶ |
δ?
ἐπὶ
τῇ
τάφρῳ
οὐκ |
[1, 4] |
εἴα
Κῦρος
τὸν
~Κλέαρχον
ἔχειν.
|
ἐπεὶ |
δ?
ἦσαν
ἀφανεῖς,
διῆλθε
λόγος |
[1, 10] |
ὁμοῦ
δὴ
πάλιν
συνταξάμενοι
~ἐπορεύοντο.
|
ἐπεὶ |
δ?
ἦσαν
κατὰ
τὸ
εὐώνυμον |
[1, 10] |
ἁρπάζοντες
ὡς
ἤδη
~πάντες
νικῶντες.
|
ἐπεὶ |
δ?
ᾔσθοντο
οἱ
μὲν
Ἕλληνες |
[1, 8] |
ἐγένετο
τοῦ
Κύρου
εὐωνύμου
κέρατος.
|
ἐπεὶ |
δ?
οὐδεὶς
~αὐτῷ
ἐμάχετο
ἐκ |
[1, 6] |
δ?
ἐξῆγον
αὐτὸν
οἷς
προσετάχθη.
|
ἐπεὶ |
δὲ
εἶδον
~αὐτὸν
οἵπερ
πρόσθεν |
[1, 6] |
εἰδότες
ὅτι
ἐπὶ
~θάνατον
ἄγοιτο.
|
ἐπεὶ |
δὲ
εἰς
τὴν
Ἀρταπάτου
σκηνὴν |
[1, 1] |
ἄρχοντα
δὲ
αὐτῶν
Ξενίαν
Παρράσιον.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
ἐτελεύτησε
Δαρεῖος
καὶ
κατέστη |
[1, 1] |
μὲν
Ἀρταξέρξης,
~νεώτερος
δὲ
Κῦρος?
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἠσθένει
Δαρεῖος
καὶ
ὑπώπτευε |
[1, 10] |
ἐπὶ
πέλτῃ
ἐπὶ
ξύλου
ἀνατεταμένον.
|
ἐπεὶ |
~δὲ
καὶ
ἐνταῦθ?
ἐχώρουν
οἱ |
[1, 9] |
μέντοι
βοηθήσαντα
πολλοῖς
μακαριστὸν
ἐποίησεν.
|
ἐπεὶ |
δὲ
~κατεπέμφθη
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[1, 6] |
πατὴρ
ἔδωκεν
ὑπήκοον
εἶναι
ἐμοί?
|
ἐπεὶ |
δὲ
ταχθείς,
ὡς
ἔφη
αὐτός, |
[1, 9] |
~ἀκοντίσεως,
φιλομαθέστατον
εἶναι
καὶ
μελετηρότατον.
|
ἐπεὶ |
δὲ
τῇ
ἡλικίᾳ
~ἔπρεπε,
καὶ |
[1, 3] |
ὧν
εὖ
ἔπαθον
ὑπ?
ἐκείνου.
|
ἐπεὶ |
δὲ
ὑμεῖς
οὐ
βούλεσθε
συμπορεύεσθαι, |
[1, 3] |
ἐξέφυγε
μὴ
καταπετρωθῆναι,
ὕστερον
δ?
|
ἐπεὶ |
ἔγνω
ὅτι
~οὐ
δυνήσεται
βιάσασθαι, |
[1, 2] |
τὰ
ἐν
αὐτῇ.
Κῦρος
δ?
|
~ἐπεὶ |
εἰσήλασεν
εἰς
τὴν
πόλιν,
μετεπέμπετο |
[1, 2] |
ταῦτα
προεῖπον
τοῖς
~στρατιώταις?
καὶ
|
ἐπεὶ |
ἐσάλπιγξε,
προβαλόμενοι
τὰ
ὅπλα
ἐπῇσαν. |
[1, 2] |
~ἑκατὸν
ὁπλῖται.
οἱ
δ?
ἄλλοι
|
ἐπεὶ |
ἧκον,
τήν
τε
πόλιν
τοὺς |
[1, 4] |
δὲ
οὐ
τοῦτ?
ἐποίησεν,
ἀλλ?
|
ἐπεὶ |
ἤκουσε
Κῦρον
ἐν
~Κιλικίᾳ
ὄντα, |
[1, 2] |
πεντακοσίους.
καὶ
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
|
ἐπεὶ |
ἤκουσε
Τισσαφέρνους
τὸν
Κύρου
στόλον, |
[1, 4] |
τοὺς
ἄλλους
ἀποκρίνασθαι.
Κῦρος
δ?
|
~ἐπεὶ |
ᾔσθετο
διαβεβηκότας,
ἥσθη
τε
καὶ |
[1, 2] |
λελοιπὼς
εἴη
Συέννεσις
τὰ
ἄκρα,
|
ἐπεὶ |
ᾔσθετο
ὅτι
τὸ
~Μένωνος
στράτευμα |
[1, 7] |
τοῦτο
τὸ
χρυσίον
τότε
ἀπέδωκεν,
|
ἐπεὶ |
παρῆλθον
αἱ
~δέκα
ἡμέραι.
ἐπεὶ |
[1, 5] |
ἵππων
ἔτρεχον
θᾶττον?
~καὶ
πάλιν,
|
ἐπεὶ |
πλησιάζοιεν
οἱ
ἵπποι,
ταὐτὸν
ἐποίουν, |
[1, 8] |
Ἑλλήνων
κενὰ
ἡνιόχων.
οἱ
δ?
|
ἐπεὶ |
προΐδοιεν,
διίσταντο?
~ἔστι
δ?
ὅστις |
[1, 2] |
πίστεις
ἔλαβε.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
ἐπεὶ |
~συνεγένοντο
ἀλλήλοις,
Συέννεσις
μὲν
ἔδωκε |
[1, 9] |
παρὰ
τὰς
σπονδὰς
παθεῖν.
~τοιγαροῦν
|
ἐπεὶ |
Τισσαφέρνει
ἐπολέμησε,
πᾶσαι
αἱ
πόλεις |
[1, 3] |
τῶν
βαρβάρων
φιλίαν
εἱλόμην,
ἀλλ?
|
~ἐπεὶ |
ὑμεῖς
ἐμοὶ
οὐ
θέλετε
πείθεσθαι, |