>

Livre, Chap.
[10, 8]	ἀκτὴν ἠπείροιο, Κεφαλλήνεσσιν ἀνάσσων, καὶ	ἃς	ἐν καταλόγῳ φησί Καὶ Κροκύλει'
[10, 19]	Δολίχαν̓ καὶ αἱ Ὀξεῖαι καλούμεναι,	ἃς	Θοὰς ὁ ποιητὴς εἶπε· καὶ
[10, 19]	τῶν κατὰ τὰ ῥεῖθρα καμπῶν,	ἃς	καλοῦσι κέρατα, δράκοντι δὲ διὰ
[10, 13]	ὁ θεῖος Μάρκου Ἀντωνίου, ἡνίκα	φυγὰς	γενόμενος μετὰ τὴν ὑπατείαν, ἣν
[10, 19]	ἡ μὲν Δολίχα κεῖται κατὰ	Οἰνιάδας	καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ἀχελώου,
[10, 19]	τῆς Κεφαλληνίας πρὸς ἕω τὰς	Ἐχινάδας	ἱδρῦσθαι νήσους συμβέβηκεν, ὧν τό
[10, 17]	Ἑκάβη εἰσήγετο λέγουσα ὅτι τοὺς	παῖδας	αὐτῆς πέρνασχ' ὅν κε λάβοι
[10, 18]	πόλις ἀξιόλογος, ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς	Ἑσπερίδας	τῆς Λιβύης στάδιοι τρισχίλιοι ἑξακόσιοι.
[10, 19]	πατρὶ χολωθείς. Πατὴρ δ' ἦν	Αὐγέας	ὁ τῆς Ἠλείας καὶ τῶν
[10, 3]	παραλίαν ἐπὶ πολὺ καὶ τῆς	μεσογαίας	ἀνήκουσαν εὐκάρπου τε καὶ πεδιάδος,
[10, 22]	ἐν Πάτραις Ῥωμαῖοι. ~Τῆς δὲ	μεσογαίας	κατὰ μὲν τὴν Ἀκαρνανίαν Ἐρυσιχαίους
[10, 5]	τὰ τῆς Πλευρῶνος πεδία τῆς	παλαιᾶς	καὶ παραλλάξας εἰς δύσιν ἐπιστρέφει
[10, 4]	καλοῦσι· Κούριον δὲ πλησίον τῆς	παλαιᾶς	Πλευρῶνος, ἀφ' οὗ τοὺς Πλευρωνίους
[10, 3]	οὖσαν καὶ λυπροτέραν, μέχρι τῆς	Οἰταίας	καὶ τῆς Ἀθαμάνων καὶ τῶν
[10, 19]	καὶ τοῦτ' εἶναι τὸ τῆς	Ἀμαλθείας	κέρας. Τῶν μὲν οὖν Ἐχινάδων
[10, 19]	δ' ἔνιοι καὶ τὸ τῆς	Ἀμαλθείας	τοῦτ' εἶναι λέγοντες κέρας, ὃ
[10, 24]	Ἰκάριον ἐκπεσόντας ὑπὸ Ἱπποκόωντος τῆς	οἰκείας	ἐλθεῖν παρὰ Θέστιον τὸν τῶν
[10, 19]	δ' ἦν Αὐγέας ὁ τῆς	Ἠλείας	καὶ τῶν Ἐπειῶν ἄρχων· ὥστ'
[10, 21]	ὡς πρότερον εἶπον, ὑπὲρ τῆς	Μολυκρείας	καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ τὸν
[10, 4]	ἐπικληθέντος Αἰτωλικοῦ· ὑπὲρ δὲ τῆς	Μολυκρείας	Ταφιασσὸν καὶ Χαλκίδα, ὄρη ἱκανῶς
[10, 24]	καὶ μετασχόντας τῆς ἐπὶ Ἴλιον	στρατείας,	ἐν οἷς κατωνομάζοντο οἵ τε
[10, 25]	δὲ τοῦτο μηδὲ κοινωνῆσαι τῆς	στρατείας	μόνους τοὺς Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι·
[10, 25]	ἐπὶ τοὺς προγόνους τοὺς ἐκείνων	στρατείας·	οὔτε γὰρ ἐν τῷ Αἰτωλικῷ
[10, 26]	ἄλλοι τὸν Ἀμφίλοχον ἀπὸ τῆς	στρατείας	τῆς Τρωικῆς ἐπανιόντα, οὐκ ἀρεσκόμενον
[10, 25]	οὖν Διομήδη πεισθέντα μετασχεῖν τῆς	στρατείας,	τὸν δὲ Ἀλκμέωνα ἀγανακτοῦντα μὴ
[10, 26]	διαδοχὴν ἥκοντα τῆς τοῦ ἀδελφοῦ	δυναστείας,	οἱ δ' ἄλλως. Καὶ ἰδίᾳ
[10, 2]	Στράτος κατὰ μέσην τὴν ἐξ	Ἀλυζίας	ὁδὸν εἰς Ἀνακτόριον. ~Αἰτωλῶν δ'
[10, 21]	περὶ τῆς εἴτε Χαλκίδος εἴτε	Χαλκίας	τοῦ ὄρους, μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου
[10, 7]	τῶν Αἰτωλῶν, περὶ δὲ τῆς	παραλίας	καὶ τῶν προκειμένων νήσων ἔτι
[10, 21]	πλησίον τὸ Ἀντίρριον τὸ τῆς	Αἰτωλίας	ὅριον καὶ τῆς Λοκρίδος, εἰς
[10, 13]	οὔτε τῶν πόλεων οὐδεμίαν, πλὴν	μιᾶς	εἴτε Σάμης εἴτε Σάμου, ἣ
[10, 14]	ὅλης μὲν τόσους ἐκ δὲ	μιᾶς	τῶν τεττάρων παρὰ δύο τοὺς
[10, 23]	καὶ πρὸς Ῥωμαίους περὶ τῆς	αὐτονομίας	ἀγωνιζόμενοι. Ἐπεὶ δὲ καὶ Ὅμηρος
[10, 8]	ὅταν φῇ ἀκτὴν ἠπείροιο, τῆς	Ἀκαρνανίας	ἀκτὴν δέχεσθαι δεῖ. Τῆς δὲ
[10, 21]	ἑξῆς Πάλαιρος καὶ Ἀλυζία τῆς	Ἀκαρνανίας	εἰσὶ πόλεις, ὧν ἡ Ἀλυζία
[10, 24]	τὸν δ' Ἰκάριον ὑπομεῖναι τῆς	Ἀκαρνανίας	ἔχοντα μέρος, καὶ τεκνοποιήσασθαι τήν
[10, 24]	ἢ διαπορουμένων. ~Εὐθὺς ἐπὶ τῆς	Ἀκαρνανίας	ὅτι μὲν αὐτὴν ὁ Λαέρτης
[10, 20]	τὰς νήσους τὰς πρὸ τῆς	Ἀκαρνανίας	ταῦτα. ~Μεταξὺ δὲ Λευκάδος καὶ
[10, 16]	δὲ τῆς Ἰθάκης καὶ τῆς	Κεφαλληνίας	ἡ Ἀστερία νησίον Ἀστερὶς δ'
[10, 8]	περαίαν τῆς Ἰθάκης καὶ τῆς	Κεφαλληνίας	ἤπειρον καλῶν· αὕτη δ' ἐστὶν
[10, 18]	μικρῷ πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον τῆς	Κεφαλληνίας	κεκλιμένη τῆς Πελοποννήσου, συνάπτουσα δ'
[10, 10]	τοὺς ἐκ τῆς νήσου τῆς	Κεφαλληνίας	λέγουσιν, Ὅμηρος δὲ πάντας τοὺς
[10, 18]	ἑξήκοντα· διέχει δὲ καὶ τῆς	Κεφαλληνίας	ὅσον ἑξήκοντα σταδίους, ὑλώδης μὲν
[10, 10]	ὁ ποιητὴς οὔτε περὶ τῆς	Κεφαλληνίας	οὔτε περὶ τῆς Ἰθάκης καὶ
[10, 19]	~Καὶ ταύτης δὲ καὶ τῆς	Κεφαλληνίας	πρὸς ἕω τὰς Ἐχινάδας ἱδρῦσθαι
[10, 14]	Κεφαλληνία καθ' Ὅμηρον οὔτε τῆς	Κεφαλληνίας	τὸ Δουλίχιον, ὡς Ἄνδρων φησί·
[10, 12]	γὰρ αἰθρίας οὔσης συμβαίνεἰ, ἀλλὰ	μεσημβρίας	καὶ ἄρκτου. Μάλιστα γὰρ ἀρκτικός
[10, 12]	ἀνατολῆς ἐγκαλύψεις ποιεῖ καὶ γὰρ	αἰθρίας	οὔσης συμβαίνεἰ, ἀλλὰ μεσημβρίας καὶ
[10, 19]	οἱ πλέον δυνάμενοι· ἀφ' ἧς	αἰτίας	καὶ μῦθος ἐπλάσθη τις; ὡς
[10, 17]	ὄντες ἢ τοῖς Σιντοῖς, οὓς	Σίντιας	καλεῖ ὁ ποιητής, εἴθ' ἕτεροι.
[10, 14]	φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. Καλεῖται δὲ νῦν	Ταφιὰς	ἡ Τάφος. Οὐδ' Ἑλλάνικος ὁμηρικὸς
[10, 20]	καὶ ἡ Τάφος νῦν δὲ	Ταφιὰς	καλουμένη, χωρὶς ἦσαν τούτων οὐ
[10, 6]	Πυλήνην ὀνομάζει πόλεις ὁ ποιητὴς	Αἰτωλικάς,	ὧν τὴν μὲν Ὤλενον ὁμωνύμως
[10, 7]	διακοσίους δὲ καὶ τετταράκοντα ἡ	Λευκάς.	~Αὕτη δ' ἦν τὸ παλαιὸν
[10, 24]	ὠνομάζετό πω οὔθ' ἡ ἀκτὴ	Λευκάς.	~Ἔφορος δ' οὔ φησι συστρατεῦσαι·
[10, 2]	Πάλαιρός τε καὶ Ἀλυζία καὶ	Λευκὰς	καὶ Ἄργος τὸ Ἀμφιλοχικὸν καὶ
[10, 5]	εἰς δύσιν ἐπιστρέφει πρὸς τὰς	ἐκβολὰς	καὶ τὴν μεσημβρίαν· ἐκαλεῖτο δὲ
[10, 12]	μεσημβρίαν μᾶλλον ἢ ἧττον παραχωρεῖν	ἡμᾶς	ἢ εἰς τοὐναντίον. Τοῦτο δὲ
[10, 5]	καὶ τὴν μεσημβρίαν· ἐκαλεῖτο δὲ	Λυκόρμας	πρότερον· καὶ ὁ Νέσσος ἐνταῦθα
[10, 24]	καταλόγῳ τῶν νεῶν καὶ τοὺς	Ἀκαρνᾶνας	καταριθμουμένους καὶ μετασχόντας τῆς ἐπὶ
[10, 25]	κοινωνῆσαι τῆς στρατείας μόνους τοὺς	Ἀκαρνᾶνας	τοῖς Ἕλλησι· τούτοις δ' ὡς
[10, 16]	καὶ πολίχνιον λέγει ἐν αὐτῇ	Ἀλαλκομενὰς	τὸ ἐπ' αὐτῷ τῷ ἰσθμῷ
[10, 11]	πόλιν δέξαιτ' ἄν, ὡς καὶ	Ἀθήνας	καὶ Λυκαβηττὸν εἴ τις λέγοι,
[10, 10]	τὰς πόλεις Ἔφορος λέγεσθαι δοκεῖ.	~Κεφαλλῆνας	δὲ νῦν μὲν τοὺς ἐκ
[10, 24]	τῶν Ἀκαρνάνων πρὶν ἢ τοὺς	Κεφαλλῆνας	καὶ τὸν Λαέρτην ἐπελθεῖν οὐ
[10, 14]	Ἐπειῶν καλεῖ. Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε	Κεφαλλῆνας	μεγαθύμους. Οὔτ' οὖν Δουλίχιον ἡ
[10, 10]	εἰπὼν γάρ Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε	Κεφαλλῆνας,	οἵ ῥ' Ἰθάκην εἶχον καὶ
[10, 23]	τοὺς Μακεδόνας καὶ τοὺς ἄλλους	Ἕλληνας,	ὕστατα δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους
[10, 22]	κατὰ μὲν τὴν Ἀκαρνανίαν Ἐρυσιχαίους	τινάς	φησιν Ἀπολλόδωρος λέγεσθαι, ὧν Ἀλκμὰν
[10, 23]	τῶν Ἀκαρνάνων πρός τε τοὺς	Μακεδόνας	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ὕστατα
[10, 5]	Πλευρῶνος πεδία τῆς παλαιᾶς καὶ	παραλλάξας	εἰς δύσιν ἐπιστρέφει πρὸς τὰς
[10, 20]	καλῶν αὐτούς, καθάπερ καὶ τοὺς	Τηλεβόας	ἅπαντάς φασι. Τὰ μὲν περὶ
[10, 14]	Κεφαλληνίους, τοὺς δ' αὐτοὺς καὶ	Τηλεβόας,	καὶ τὸν Ἀμφιτρύωνα δεῦρο στρατεῦσαι
[10, 24]	γὰρ τοὺς Ταφίους τε καὶ	Τηλεβόας	λεγομένους οἰκεῖν τὴν Ἀκαρνανίαν πρότερον,
[10, 1]	καὶ τὴν Ἀκαρνανικήν· ἐκαλεῖτο δὲ	Θόας	ὁ Ἀχελῶος πρότερον. Ἔστι δὲ
[10, 19]	καὶ αἱ Ὀξεῖαι καλούμεναι, ἃς	Θοὰς	ὁ ποιητὴς εἶπε· καὶ ἡ
[10, 19]	τῆς Ἀμαλθείας τοῦτ' εἶναι λέγοντες	κέρας,	ὃ ἀπέκλασεν ὁ Ἡρακλῆς τοῦ
[10, 19]	τοῦτ' εἶναι τὸ τῆς Ἀμαλθείας	κέρας.	Τῶν μὲν οὖν Ἐχινάδων καὶ
[10, 12]	πάντα συννεφῆ καιρόν, ἄν θ'	ἡμέρας	ἄν τε νύκτωρ συμβῇ, παρακολουθεῖν·
[10, 6]	Αἰολεῖς κατέσκαψαν, πλησίον οὖσαν τῆς	νεωτέρας	Πλευρῶνος, τῆς δὲ χώρας ἠμφισβήτουν
[10, 10]	διαριθμούμενον τοὺς ἐξ ἑκάστης πόλεως	μνηστῆρας	φάναι Ἐκ δὲ Σάμης πίσυρές
[10, 19]	ἐνεγκαμένου τῆς νίκης ἆθλον τὸν	Δηιανείρας	γάμον τῆς Οἰνέως θυγατρός, ἣν
[10, 19]	διέχουσα Ἀράξου τῆς τῶν Ἠλείων	ἄκρας	ἑκατόν, αἱ λοιπαὶ δ' Ἐχινάδες
[10, 9]	θηρῶσα Φάων' οἰστρῶντι πόθῳ ῥῖψαι	πέτρας	ἀπὸ τηλεφανοῦς ἅλμα κατ' εὐχὴν
[10, 22]	τε καὶ πετρήεσσαν, ἀπὸ τῆς	χώρας	δεκτέον· εἴρηται γὰρ ὅτι τὴν
[10, 24]	νήσων κυριεῦσαι καὶ ταύτης τῆς	χώρας·	ἐντεῦθεν δὲ καὶ τὸ ἀπὸ
[10, 7]	μὲν οὖν ταῦτα περὶ τῆς	χώρας	ἐστὶ τῆς τῶν Ἀκαρνάνων καὶ
[10, 6]	τῆς νεωτέρας Πλευρῶνος, τῆς δὲ	χώρας	ἠμφισβήτουν Ἀκαρνᾶνες· τὴν δὲ Πυλήνην
[10, 12]	πανυπερτάτην πρὸς ζόφον, οἷον ὑπὲρ	πάσας	ἐσχάτην τετραμμένην πρὸς ἄρκτον· τοῦτο
[10, 26]	τὴν Ἀκαρνανίαν ὑπὸ τῷ Ἀλκμέωνι	ποιήσας,	τό τε Ἄργος τὸ Ἀμφιλοχικὸν
[10, 6]	καὶ τῆς τῶν Ἡρακλειδῶν καθόδου	κτισθείσας	Μακυνίαν καὶ Μολύκρειαν ἐν ταῖς
[10, 13]	ἴδιον κτῆμα· οὐκ ἔφθη μέντοι	συνοικίσας,	ἀλλὰ καθόδου τυχὼν πρὸς ἄλλοις
[10, 20]	Τηλεβόαις· πρότερον μὲν οὖν Ἀμφιτρύων	ἐπιστρατεύσας	αὐτοῖς μετὰ Κεφάλου τοῦ Δηιονέως
[10, 6]	ἐν τῇ ἀρχαίᾳ καταστάσει μέμνηται,	τὰς	δ' ὕστερον καὶ τῆς τῶν
[10, 19]	τὰς μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν ἤδη,	τὰς	δὲ μέλλει πολλὴ καταφερομένη· ἥπερ
[10, 14]	ταύτην μὲν ἐπώνυμον ἐκείνου γενέσθαι	τὰς	δὲ πόλεις τῶν παίδων αὐτοῦ.
[10, 5]	παραλλάξας εἰς δύσιν ἐπιστρέφει πρὸς	τὰς	ἐκβολὰς καὶ τὴν μεσημβρίαν· ἐκαλεῖτο
[10, 19]	καὶ τῆς Κεφαλληνίας πρὸς ἕω	τὰς	Ἐχινάδας ἱδρῦσθαι νήσους συμβέβηκεν, ὧν
[10, 19]	πελαγίζουσαι πρότερον, ἀλλ' ἡ χοῦς	τὰς	μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν ἤδη, τὰς
[10, 20]	ἅπαντάς φασι. Τὰ μὲν περὶ	τὰς	νήσους τὰς πρὸ τῆς Ἀκαρνανίας
[10, 19]	τῶν Ἐπειῶν ἄρχων· ὥστ' Ἐπειοὶ	τὰς	νήσους ταύτας εἶχον οἱ συνεξάραντες
[10, 9]	τοῦ πατρός· τούτων οὖν ἐπωνύμους	τὰς	πόλεις Ἔφορος λέγεσθαι δοκεῖ. ~Κεφαλλῆνας
[10, 20]	Τὰ μὲν περὶ τὰς νήσους	τὰς	πρὸ τῆς Ἀκαρνανίας ταῦτα. ~Μεταξὺ
[10, 12]	συμμεταβάλλουσι, ποτὲ δὲ συνεκλείπουσι κατὰ	τὰς	τοιαύτας παραχωρήσεις, ὥστε οὐκ ἂν
[10, 4]	Πλευρῶνος, ἀφ' οὗ τοὺς Πλευρωνίους	Κουρῆτας	ὀνομασθῆναί τινες ὑπέλαβον. ~Ὁ δ'
[10, 19]	γὰρ τοῖς ὅπλοις οὐκ ἔχοντες	διαιτητάς,	ἐνίκων δ' οἱ πλέον δυνάμενοι·
[10, 10]	τῆς Κεφαλληνίας λέγουσιν, Ὅμηρος δὲ	πάντας	τοὺς ὑπὸ τῷ Ὀδυσσεῖ, ὧν
[10, 20]	αὐτούς, καθάπερ καὶ τοὺς Τηλεβόας	ἅπαντάς	φασι. Τὰ μὲν περὶ τὰς
[10, 24]	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν Ἰκάριον	ἐκπεσόντας	ὑπὸ Ἱπποκόωντος τῆς οἰκείας ἐλθεῖν
[10, 24]	καὶ τοὺς Ἀκαρνᾶνας καταριθμουμένους καὶ	μετασχόντας	τῆς ἐπὶ Ἴλιον στρατείας, ἐν
[10, 24]	τοῦτον καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς	ζῶντας	παραδίδωσιν ὁ ποιητὴς κατὰ τὴν
[10, 20]	ποιητὴς ὑπὸ Μέντῃ τετάχθαι φησὶ	λῃστὰς	καλῶν αὐτούς, καθάπερ καὶ τοὺς
[10, 12]	πασέων. Ἔχει μὲν οὖν ἀπεμφάσεις	τοιαύτας	ἡ φράσις, ἐξηγοῦνται δὲ οὐ
[10, 12]	ποτὲ δὲ συνεκλείπουσι κατὰ τὰς	τοιαύτας	παραχωρήσεις, ὥστε οὐκ ἂν εἰδείης
[10, 19]	ἄρχων· ὥστ' Ἐπειοὶ τὰς νήσους	ταύτας	εἶχον οἱ συνεξάραντες εἰς τὸ
[10, 6]	Ἑλλάνικος δ' οὐδὲ τὴν περὶ	ταύτας	ἱστορίαν οἶδεν, ἀλλ' ὡς ἔτι
[10, 9]	καὶ τὸ ἅλμα τὸ τοὺς	ἔρωτας	παύειν πεπιστευμένον· Οὗ δὴ λέγεται
[10, 9]	δὲ κάτω μικραῖς ἁλιάσι κύκλῳ	περιεστῶτας	πολλοὺς καὶ περισώζειν εἰς δύναμιν
[10, 5]	οὐ διὰ τῆς Κουρητικῆς κατ'	ἀρχάς,	ἥτις ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ
[10, 9]	ἀναληφθέντα. Ὁ δὲ τὴν Ἀλκμαιονίδα	γράψας,	Ἰκαρίου τοῦ Πηνελόπης πατρὸς υἱεῖς
[10, 5]	τὴν Χαλκίδα καὶ Καλυδῶνα· εἶτ'	ἀνακάμψας	ἐπὶ τὰ τῆς Πλευρῶνος πεδία
[10, 5]	τῇ Πλευρωνίᾳ, ἀλλὰ διὰ τῆς	προσεῴας	μᾶλλον παρὰ τὴν Χαλκίδα καὶ
[10, 24]	τὴν Ὀδύσσειαν Οἳ πατρὸς μὲν	ἐς	οἶκον ἀπερρίγασι νέεσθαι Ἰκαρίου, ὥς
[10, 17]	αὐτῆς πέρνασχ' ὅν κε λάβοι	ἐς	Σάμον ἔς τ' Ἴμβρον̓ Ἰωνικὴ
[10, 17]	τῇ συζυγίᾳ τῶν πλησίον νήσων	Ἐς	Σάμον ἔς τ' Ἴμβρον καὶ
[10, 17]	ὅν κε λάβοι ἐς Σάμον	ἔς	τ' Ἴμβρον̓ Ἰωνικὴ δ' οὐκ
[10, 17]	τῶν πλησίον νήσων Ἐς Σάμον	ἔς	τ' Ἴμβρον καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν
[10, 21]	Εἶτα ἄκρα Κριθώτη καὶ {αἱ}	Ἐχινάδες	καὶ πόλις Ἀστακός, ὁμώνυμος τῇ
[10, 14]	Μέγητι εἴρηται καὶ αἱ λοιπαὶ	Ἐχινάδες,	οἵ τε ἐνοικοῦντες Ἐπειοὶ ἐξ
[10, 19]	ἄκρας ἑκατόν, αἱ λοιπαὶ δ'	Ἐχινάδες	πλείους δ' εἰσί, πᾶσαι λυπραὶ
[10, 2]	καὶ Ἀμβρακία, ὧν αἱ πλεῖσται	περιοικίδες	γεγόνασιν ἢ καὶ πᾶσαι τῆς
[10, 17]	φαίνετο δὲ Πριάμοιο πόλις καὶ	νῆες	Ἀχαιῶν. Τινὲς δὲ Σάμον καλεῖσθαί
[10, 19]	οἱ δ' εἰκάζοντες ἐξ αὐτῶν	τἀληθὲς	ταύρῳ μὲν ἐοικότα λέγεσθαι τὸν
[10, 1]	δ' Αἰτωλῶν Περραιβοί τε καὶ	Ἀθαμᾶνες	καὶ Αἰνιάνων τι μέρος τῶν
[10, 10]	Ὀδυσσεῖ, ὧν εἰσι καὶ οἱ	Ἀκαρνᾶνες·	εἰπὼν γάρ Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε
[10, 1]	Ἀγραίων Αἰτωλικοῦ ἔθνους καὶ Ἀμφιλόχων,	Ἀκαρνᾶνες	μὲν τὸ πρὸς ἑσπέραν μέρος
[10, 1]	~Αἰτωλοὶ μὲν τοίνυν καὶ	Ἀκαρνᾶνες	ὁμοροῦσιν ἀλλήλοις, μέσον ἔχοντες τὸν
[10, 25]	εἰκός, τοῖς λόγοις ἐπακολουθήσαντες οἱ	Ἀκαρνᾶνες	σοφίσασθαι λέγονται Ῥωμαίους καὶ τὴν
[10, 6]	Πλευρῶνος, τῆς δὲ χώρας ἠμφισβήτουν	Ἀκαρνᾶνες·	τὴν δὲ Πυλήνην μετενέγκαντες εἰς
[10, 5]	Αἰτωλικῷ ἔθνει καθάπερ καὶ οἱ	Εὐρυτᾶνες	καὶ Ἀγραῖοι καὶ Κουρῆτες καὶ
[10, 10]	εἰνοσίφυλλον τὸ ἐν ταύτῃ ὄρος	ἐπιφανές,	ὡς καί Οἳ δ' ἐκ
[10, 16]	τοιαύτην οἵαν φησὶν ὁ ποιητής	Λιμένες	δ' ἔνι ναύλοχοι αὐτῇ ἀμφίδυμοι.
[10, 24]	αὐτὴν ὁ Λαέρτης καὶ οἱ	Κεφαλλῆνες	κατεκτήσαντο εἴρηται ἡμῖν, τίνων δὲ
[10, 14]	οὐχ ὁμηρικά· οἱ μὲν γὰρ	Κεφαλλῆνες	ὑπὸ Ὀδυσσεῖ καὶ Λαέρτῃ, ἡ
[10, 14]	κατεῖχον, τὴν δὲ Κεφαλληνίαν ὅλην	Κεφαλλῆνες	ὑπὸ Ὀδυσσεῖ, οἱ δ' ὑπὸ
[10, 17]	Πριάμοιο πόλις καὶ νῆες Ἀχαιῶν.	Τινὲς	δὲ Σάμον καλεῖσθαί φασιν ἀπὸ
[10, 24]	Φαίνονται δὲ καὶ ἐκ Λακεδαίμονός	τινες	ἐποικῆσαι τὴν Ἀκαρνανίαν, οἱ μετ'
[10, 13]	νῦν εἰσὶν ἔτι μικραὶ πόλεις	τινές,	{Παλεῖς} Πρώνησος καὶ Κράνιοι. Ἐφ'
[10, 14]	τὸν βίον. ~Οὐκ ὤκνησαν δέ	τινες	τὴν Κεφαλληνίαν τὴν αὐτὴν τῷ
[10, 4]	οὗ τοὺς Πλευρωνίους Κουρῆτας ὀνομασθῆναί	τινες	ὑπέλαβον. ~Ὁ δ' Εὔηνος ποταμὸς
[10, 11]	δ' ὄρος αὐτῇ, Νήριτον εἰνοσίφυλλον	ἀριπρεπές.	Ἰθάκην δ' εἴτε τὴν πόλιν
[10, 1]	μὲν Ἀκαρνάνων Ἀμφίλοχοι, τούτων δὲ	Δόλοπες	καὶ ἡ Πίνδος, τῶν δ'
[10, 4]	παλαιὰν ἐγγὺς κειμένην Καλυδῶνος οἱ	οἰκήτορες,	εὔκαρπον οὖσαν καὶ πεδιάδα, πορθοῦντος
[10, 10]	μνηστῆρας φάναι Ἐκ δὲ Σάμης	πίσυρές	τε καὶ εἴκοσι φῶτες ἔασι,
[10, 14]	πεντήκοντα ἦσαν, ἐκ δὲ Σάμης	πίσυρές	τε καὶ εἴκοσιν. Οὐ γὰρ
[10, 5]	οἱ Εὐρυτᾶνες καὶ Ἀγραῖοι καὶ	Κουρῆτες	καὶ ἄλλοἰ, ῥεῖ δ' οὐ
[10, 6]	ἠμφισβήτουν Ἀκαρνᾶνες· τὴν δὲ Πυλήνην	μετενέγκαντες	εἰς τοὺς ἀνώτερον τόπους ἤλλαξαν
[10, 8]	ἐποίησαν νῆσον τὴν Λευκάδα, καὶ	μετενέγκαντες	τὴν Νήριτον ἐπὶ τὸν τόπον,
[10, 8]	καὶ Ἀνακτόριον, καὶ τῆς χερρονήσου	διορύξαντες	τὸν ἰσθμὸν ἐποίησαν νῆσον τὴν
[10, 19]	τὰς νήσους ταύτας εἶχον οἱ	συνεξάραντες	εἰς τὸ Δουλίχιον τῷ Φυλεῖ.
[10, 6]	ἤλλαξαν αὐτῆς καὶ τοὔνομα Πρόσχιον	καλέσαντες.	Ἑλλάνικος δ' οὐδὲ τὴν περὶ
[10, 25]	δ' ὡς εἰκός, τοῖς λόγοις	ἐπακολουθήσαντες	οἱ Ἀκαρνᾶνες σοφίσασθαι λέγονται Ῥωμαίους
[10, 17]	τοῦ Σάμους καλεῖσθαι τὰ ὕψη	φήσαντες	εὑρῆσθαι τοῦτο τοὔνομα τὴν νῆσον·
[10, 17]	ἀρχαίαν ἱστορίαν ὃ λέγουσιν οἱ	φήσαντες,	μετὰ τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν καὶ
[10, 8]	καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν. Κορίνθιοι δὲ	πεμφθέντες	ὑπὸ Κυψέλου καὶ Γόργου ταύτην
[10, 4]	ὃν τὴν νεωτέραν Πλευρῶνα συνῴκισαν	ἀφέντες	τὴν παλαιὰν ἐγγὺς κειμένην Καλυδῶνος
[10, 17]	εἴτε οἱ αὐτοὶ τοῖς Σαπαίοις	ὄντες	ἢ τοῖς Σιντοῖς, οὓς Σίντιας
[10, 26]	ἐπιπλέκεται νῦν ἐροῦμεν, τὰ Αἰτωλικὰ	λέγοντες	ἐφεξῆς ὅσα προσλαβεῖν τοῖς εἰρημένοις
[10, 19]	τὸ τῆς Ἀμαλθείας τοῦτ' εἶναι	λέγοντες	κέρας, ὃ ἀπέκλασεν ὁ Ἡρακλῆς
[10, 25]	τὴν αὐτονομίαν παρ' αὐτῶν ἐξανύσασθαι,	λέγοντες	ὡς οὐ μετάσχοιεν μόνοι τῆς
[10, 19]	τῶν γάμων ἕδνον· οἱ δ'	εἰκάζοντες	ἐξ αὐτῶν τἀληθὲς ταύρῳ μὲν
[10, 25]	ἀπόντος αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν	ἐπανελθόντες	οἴκαδε οἱ περὶ τὸν Διομήδη
[10, 24]	τῶν τόπων κατ' αὐτόν, ἢ	ἑκόντες	παρεχώρησαν ἢ καὶ σύνοικοι ἐγένοντο.
[10, 22]	γὰρ ὅτι τὴν χώραν δίχα	διελόντες	τὴν μὲν ὀρεινὴν καὶ ἐπίκτητον
[10, 19]	ἐκρίνοντο γὰρ τοῖς ὅπλοις οὐκ	ἔχοντες	διαιτητάς, ἐνίκων δ' οἱ πλέον
[10, 1]	καὶ Ἀκαρνᾶνες ὁμοροῦσιν ἀλλήλοις, μέσον	ἔχοντες	τὸν Ἀχελῶον ποταμὸν ῥέοντα ἀπὸ
[10, 1]	μὲν τὸ πρὸς ἑσπέραν μέρος	ἔχοντες	τοῦ ποταμοῦ μέχρι τοῦ Ἀμβρακικοῦ
[10, 24]	κατωνομάζοντο οἵ τε τὴν ἀκτὴν	οἰκοῦντες	καὶ ἔτι Οἵ τ' ἤπειρον
[10, 14]	αἱ λοιπαὶ Ἐχινάδες, οἵ τε	ἐνοικοῦντες	Ἐπειοὶ ἐξ Ἤλιδος ἀφιγμένοι· διόπερ
[10, 10]	οἱ ἐξηγούμενοι διαφέρονται καὶ οἱ	ἱστοροῦντες.	~Αὐτίκα γὰρ ἐπὶ τῆς Ἰθάκης
[10, 10]	Σάμης πίσυρές τε καὶ εἴκοσι	φῶτες	ἔασι, καὶ ἐκ τοῦ περὶ
[10, 10]	τούτων ἐν Εὐβοίᾳ οὐσῶν· καί	Τρῶες	καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ὡς
[10, 19]	δ' οἱ πλέον δυνάμενοι· ἀφ'	ἧς	αἰτίας καὶ μῦθος ἐπλάσθη τις;
[10, 22]	δὲ τὴν Αἰτωλίαν ἦν Ὤλενος,	ἧς	ἐν τῷ Αἰτωλικῷ καταλόγῳ μέμνηται
[10, 10]	ἄλλην Ἀκαρνανίαν συμπεριλαβεῖν βουλόμενος, περὶ	ἧς	καὶ οὕτω λέγει Δώδεκ' ἐν
[10, 21]	Πλευρών, εἶθ' ἡ Ἁλίκυρνα κώμη,	ἧς	ὑπέρκειται Καλυδὼν ἐν τῇ μεσογαίᾳ
[10, 8]	παλαιὸν μὲν χερρόνησος τῆς Ἀκαρνάνων	γῆς,	καλεῖ δ' ὁ ποιητὴς αὐτὴν
[10, 12]	ἡμῖν γινομένου ποτὲ δὲ ὑπὸ	γῆς	ὄντος, καὶ οἱ ἀρκτικοὶ συμμεταβάλλουσι,
[10, 19]	τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει πατρός, φοιτῶν	ἐναργὴς	ταῦρος, ἄλλοτ' αἰόλος δράκων ἑλικτός,
[10, 26]	παρὰ τὴν ὁμηρικὴν ἱστορίαν λεγόμενα.	Θουκυδίδης	δὲ καὶ ἄλλοι τὸν Ἀμφίλοχον
[10, 14]	ὑφ' Ὁμήρου λέγονται, ὡς γράφει	Φερεκύδης.	Μάλιστα δ' ἐναντιοῦται Ὁμήρῳ ὁ
[10, 18]	τῆς Κεφαλληνίας ὅσον ἑξήκοντα σταδίους,	ὑλώδης	μὲν εὔκαρπος δέ· καὶ ἡ
[10, 12]	τοιαύτας παραχωρήσεις, ὥστε οὐκ ἂν	εἰδείης	ὅπου ἐστὶ τὸ ἀρκτικὸν κλίμα,
[10, 17]	ἐπ' ἀκροτάτης κορυφῆς Σάμου ὑληέσσης,	Θρηικίης	τοτὲ δὲ τῇ συζυγίᾳ τῶν
[10, 12]	δὲ τοῦτο, οὐδὲ τοὐναντίον ἂν	γνοίης.	Κύκλος δὲ τῆς Ἰθάκης ἐστὶν
[10, 12]	ἀπωτέρω τῆς ἠπείρου, τῆς δ'	Ἰθάκης	ἐγγύθεν καὶ πρὸς ἄρκτον. Ὅτι
[10, 12]	ἂν γνοίης. Κύκλος δὲ τῆς	Ἰθάκης	ἐστὶν ὡς ὀγδοήκοντα σταδίων. Περὶ
[10, 16]	καὶ Παλεῖς. ~Μεταξὺ δὲ τῆς	Ἰθάκης	καὶ τῆς Κεφαλληνίας ἡ Ἀστερία
[10, 8]	ἀκτὴν ἠπείροιο, τὴν περαίαν τῆς	Ἰθάκης	καὶ τῆς Κεφαλληνίας ἤπειρον καλῶν·
[10, 10]	τῆς Κεφαλληνίας οὔτε περὶ τῆς	Ἰθάκης	καὶ τῶν ἄλλων πλησίον τόπων,
[10, 11]	ἱστοροῦντες. ~Αὐτίκα γὰρ ἐπὶ τῆς	Ἰθάκης	ὅταν φῇ Οἵ ῥ' Ἰθάκην
[10, 12]	ὡς ὀγδοήκοντα σταδίων. Περὶ μὲν	Ἰθάκης	ταῦτα. ~Τὴν δὲ Κεφαλληνίαν τετράπολιν
[10, 10]	καὶ ὅταν φῇ Ἐν πορθμῷ	Ἰθάκης	τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης. Τῷ
[10, 11]	δὲ οὕτω φῇ Ἡμεῖς ἐξ	Ἰθάκης	ὑπὸ Νηίου εἰλήλουθμεν, ἄδηλον, εἴτε
[10, 17]	δὲ τὴν ὁμωνυμίαν, περὶ τῆς	Σαμοθρᾴκης	λέγων, τοτὲ μὲν τῷ ἐπιθέτῳ
[10, 19]	τὸν Ἀχελῶον καὶ ἐνεγκαμένου τῆς	νίκης	ἆθλον τὸν Δηιανείρας γάμον τῆς
[10, 5]	ῥεῖ δ' οὐ διὰ τῆς	Κουρητικῆς	κατ' ἀρχάς, ἥτις ἐστὶν ἡ
[10, 26]	Ἀμφίλοχον ἀπὸ τῆς στρατείας τῆς	Τρωικῆς	ἐπανιόντα, οὐκ ἀρεσκόμενον τοῖς ἐν
[10, 19]	λέγοντες κέρας, ὃ ἀπέκλασεν ὁ	Ἡρακλῆς	τοῦ Ἀχελώου καὶ ἔδωκεν Οἰνεῖ
[10, 19]	τῆς Οἰνέως θυγατρός, ἣν πεποίηκε	Σοφοκλῆς	τοιαῦτα λέγουσαν Μνηστὴρ γὰρ ἦν
[10, 14]	τοῦτ' ἂν εἴη λέγων, ἐξ	ὅλης	μὲν τόσους ἐκ δὲ μιᾶς
[10, 2]	ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους ὑπὲρ τῆς	ἐκβολῆς	διέχουσα· καὶ ἄλλαι δ' εἰσί,
[10, 19]	λυπραὶ καὶ τραχεῖαἰ πρὸ τῆς	ἐκβολῆς	τοῦ Ἀχελώου, πεντεκαίδεκα σταδίους ἀφεστῶσα
[10, 12]	Τοῦτο δὲ οὐ δύσεως καὶ	ἀνατολῆς	ἐγκαλύψεις ποιεῖ καὶ γὰρ αἰθρίας
[10, 13]	πόλεων οὐδεμίαν, πλὴν μιᾶς εἴτε	Σάμης	εἴτε Σάμου, ἣ νῦν μὲν
[10, 10]	πόλεως μνηστῆρας φάναι Ἐκ δὲ	Σάμης	πίσυρές τε καὶ εἴκοσι φῶτες
[10, 14]	καὶ πεντήκοντα ἦσαν, ἐκ δὲ	Σάμης	πίσυρές τε καὶ εἴκοσιν. Οὐ
[10, 10]	καὶ ἐκ τοῦ περὶ τῆς	Κτιμένης	λόγου Τὴν μὲν ἔπειτα Σάμηνδ'
[10, 10]	διατεινούσης καὶ ὀνόματι κοινῷ ἠπείρου	λεγομένης·	Σάμον δὲ τὴν νῦν Κεφαλληνίαν,
[10, 2]	Ἀκτίου πλησίον, ἐμπόριον τῆς νῦν	ἐκτισμένης	ἐφ' ἡμῶν Νικοπόλεως, καὶ Στράτος,
[10, 21]	Μυρτούντιον λεγομένη. Ἀπὸ δὲ Λευκάδος	ἑξῆς	Πάλαιρος καὶ Ἀλυζία τῆς Ἀκαρνανίας
[10, 3]	καὶ τῆς Ἀθαμάνων καὶ τῶν	ἐφεξῆς	ἐπὶ τὴν ἄρκτον ἤδη περιισταμένων
[10, 26]	νῦν ἐροῦμεν, τὰ Αἰτωλικὰ λέγοντες	ἐφεξῆς	ὅσα προσλαβεῖν τοῖς εἰρημένοις ἔγνωμεν.
[10, 17]	ὡς οἱ Σάμιοι τοῦτ' ἐπλάσαντο	δόξης	χάριν. Πιθανώτεροι δ' εἰσὶν {οἱ}
[10, 22]	δ' Ὕδρᾳ, μεταξὺ Πλευρῶνος καὶ	Ἀρσινόης	πόλεως, ἣ κώμη μὲν ἦν
[10, 22]	καλουμένη Κωνώπα, κτίσμα δ' ὑπῆρξεν	Ἀρσινόης	τῆς Πτολεμαίου τοῦ δευτέρου γυναικὸς
[10, 9]	θυσίᾳ τοῦ Ἀπόλλωνος ἀπὸ τῆς	σκοπῆς	ῥιπτεῖσθαί τινα τῶν ἐν αἰτίαις
[10, 24]	Ἀκαρνανίαν, οἱ μετ' Ἰκαρίου τοῦ	Πηνελόπης	πατρός· καὶ γὰρ τοῦτον καὶ
[10, 9]	τὴν Ἀλκμαιονίδα γράψας, Ἰκαρίου τοῦ	Πηνελόπης	πατρὸς υἱεῖς γενέσθαι δύο, Ἀλυζέα
[10, 9]	τινα τῶν ἐν αἰτίαις ὄντων	ἀποτροπῆς	χάριν, ἐξαπτομένων ἐξ αὐτοῦ παντοδαπῶν
[10, 17]	Ὑψοῦ ἐπ' ἀκροτάτης κορυφῆς Σάμου	ὑληέσσης,	Θρηικίης τοτὲ δὲ τῇ συζυγίᾳ
[10, 17]	Μεσσηγύς τε Σάμοιο καὶ Ἴμβρου	παιπαλοέσσης.	δει μὲν οὖν, οὐκ ὠνόμακε
[10, 10]	πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό τε	παιπαλοέσσης.	Τῷ γὰρ ἐπιθέτῳ τὴν ὁμωνυμίαν
[10, 10]	τὴν ἀμφιβολίαν εἰπόντα Σάμοιό τε	παιπαλοέσσης,	ὡς τὴν νῆσον λέγοντα, τοτὲ
[10, 12]	ἐγκαλύψεις ποιεῖ καὶ γὰρ αἰθρίας	οὔσης	συμβαίνεἰ, ἀλλὰ μεσημβρίας καὶ ἄρκτου.
[10, 10]	νήσου τιθεὶς τοὔνομα. Τετραπόλεως γὰρ	οὔσης	τῆς νήσου μία τῶν τεττάρων
[10, 10]	Ἠπειρώτιδος τὸ παλαιὸν μέχρι δεῦρο	διατεινούσης	καὶ ὀνόματι κοινῷ ἠπείρου λεγομένης·
[10, 25]	Διομήδη συνακολουθησάντων. Μικρὸν δ' ὕστερον	ἐπιπεσούσης	τῆς ἐπ' Ἴλιον ἐξόδου, δείσαντα
[10, 3]	λυπροτέραν, μέχρι τῆς Οἰταίας καὶ	τῆς	Ἀθαμάνων καὶ τῶν ἐφεξῆς ἐπὶ
[10, 21]	καὶ πλησίον τὸ Ἀντίρριον τὸ	τῆς	Αἰτωλίας ὅριον καὶ τῆς Λοκρίδος,
[10, 8]	ὥστε, ὅταν φῇ ἀκτὴν ἠπείροιο,	τῆς	Ἀκαρνανίας ἀκτὴν δέχεσθαι δεῖ. Τῆς
[10, 21]	Λευκάδος ἑξῆς Πάλαιρος καὶ Ἀλυζία	τῆς	Ἀκαρνανίας εἰσὶ πόλεις, ὧν ἡ
[10, 24]	θυγατέρα, τὸν δ' Ἰκάριον ὑπομεῖναι	τῆς	Ἀκαρνανίας ἔχοντα μέρος, καὶ τεκνοποιήσασθαι
[10, 24]	τάξιν ἢ διαπορουμένων. ~Εὐθὺς ἐπὶ	τῆς	Ἀκαρνανίας ὅτι μὲν αὐτὴν ὁ
[10, 20]	περὶ τὰς νήσους τὰς πρὸ	τῆς	Ἀκαρνανίας ταῦτα. ~Μεταξὺ δὲ Λευκάδος
[10, 8]	ἦν τὸ παλαιὸν μὲν χερρόνησος	τῆς	Ἀκαρνάνων γῆς, καλεῖ δ' ὁ
[10, 19]	Οἰνεῖ· καὶ τοῦτ' εἶναι τὸ	τῆς	Ἀμαλθείας κέρας. Τῶν μὲν οὖν
[10, 19]	Προστιθέασι δ' ἔνιοι καὶ τὸ	τῆς	Ἀμαλθείας τοῦτ' εἶναι λέγοντες κέρας,
[10, 23]	δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους περὶ	τῆς	αὐτονομίας ἀγωνιζόμενοι. Ἐπεὶ δὲ καὶ
[10, 12]	κεκλιμένων καὶ ἀπωτέρω τῆς ἠπείρου,	τῆς	δ' Ἰθάκης ἐγγύθεν καὶ πρὸς
[10, 8]	τῆς Ἀκαρνανίας ἀκτὴν δέχεσθαι δεῖ.	Τῆς	δὲ Λευκάδος ἥ τε Νήριτος,
[10, 22]	ἔχουσιν οἱ ἐν Πάτραις Ῥωμαῖοι.	~Τῆς	δὲ μεσογαίας κατὰ μὲν τὴν
[10, 6]	πλησίον οὖσαν τῆς νεωτέρας Πλευρῶνος,	τῆς	δὲ χώρας ἠμφισβήτουν Ἀκαρνᾶνες· τὴν
[10, 21]	Ἀρτεμίδωρος μὲν {οὐχ} οὕτω περὶ	τῆς	εἴτε Χαλκίδος εἴτε Χαλκίας τοῦ
[10, 2]	νῦν ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους ὑπὲρ	τῆς	ἐκβολῆς διέχουσα· καὶ ἄλλαι δ'
[10, 19]	πᾶσαι λυπραὶ καὶ τραχεῖαἰ πρὸ	τῆς	ἐκβολῆς τοῦ Ἀχελώου, πεντεκαίδεκα σταδίους
[10, 3]	τεταπεινωμέναι, τὸ δὲ παλαιὸν πρόσχημα	τῆς	Ἑλλάδος ἦν ταῦτα τὰ κτίσματα.
[10, 25]	συνακολουθησάντων. Μικρὸν δ' ὕστερον ἐπιπεσούσης	τῆς	ἐπ' Ἴλιον ἐξόδου, δείσαντα μὴ
[10, 24]	τοὺς Ἀκαρνᾶνας καταριθμουμένους καὶ μετασχόντας	τῆς	ἐπὶ Ἴλιον στρατείας, ἐν οἷς
[10, 25]	λέγοντες ὡς οὐ μετάσχοιεν μόνοι	τῆς	ἐπὶ τοὺς προγόνους τοὺς ἐκείνων
[10, 18]	πλέον. Ἔστι δ' ὁ κύκλος	τῆς	Ζακύνθου σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα· διέχει
[10, 19]	Πατὴρ δ' ἦν Αὐγέας ὁ	τῆς	Ἠλείας καὶ τῶν Ἐπειῶν ἄρχων·
[10, 12]	πρὸς νότον κεκλιμένων καὶ ἀπωτέρω	τῆς	ἠπείρου, τῆς δ' Ἰθάκης ἐγγύθεν
[10, 10]	ἀγέλαι, τόσα πώεα μήλων, τάχα	τῆς	Ἠπειρώτιδος τὸ παλαιὸν μέχρι δεῦρο
[10, 12]	τοὐναντίον ἂν γνοίης. Κύκλος δὲ	τῆς	Ἰθάκης ἐστὶν ὡς ὀγδοήκοντα σταδίων.
[10, 16]	τε καὶ Παλεῖς. ~Μεταξὺ δὲ	τῆς	Ἰθάκης καὶ τῆς Κεφαλληνίας ἡ
[10, 8]	αὐτὴν ἀκτὴν ἠπείροιο, τὴν περαίαν	τῆς	Ἰθάκης καὶ τῆς Κεφαλληνίας ἤπειρον
[10, 10]	περὶ τῆς Κεφαλληνίας οὔτε περὶ	τῆς	Ἰθάκης καὶ τῶν ἄλλων πλησίον
[10, 11]	οἱ ἱστοροῦντες. ~Αὐτίκα γὰρ ἐπὶ	τῆς	Ἰθάκης ὅταν φῇ Οἵ ῥ'
[10, 16]	~Μεταξὺ δὲ τῆς Ἰθάκης καὶ	τῆς	Κεφαλληνίας ἡ Ἀστερία νησίον Ἀστερὶς
[10, 8]	τὴν περαίαν τῆς Ἰθάκης καὶ	τῆς	Κεφαλληνίας ἤπειρον καλῶν· αὕτη δ'
[10, 18]	Ζάκυνθος, μικρῷ πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον	τῆς	Κεφαλληνίας κεκλιμένη τῆς Πελοποννήσου, συνάπτουσα
[10, 10]	μὲν τοὺς ἐκ τῆς νήσου	τῆς	Κεφαλληνίας λέγουσιν, Ὅμηρος δὲ πάντας
[10, 18]	ἑκατὸν ἑξήκοντα· διέχει δὲ καὶ	τῆς	Κεφαλληνίας ὅσον ἑξήκοντα σταδίους, ὑλώδης
[10, 10]	ἀποδίδωσιν ὁ ποιητὴς οὔτε περὶ	τῆς	Κεφαλληνίας οὔτε περὶ τῆς Ἰθάκης
[10, 19]	ἑξακόσιοι. ~Καὶ ταύτης δὲ καὶ	τῆς	Κεφαλληνίας πρὸς ἕω τὰς Ἐχινάδας
[10, 14]	ἡ Κεφαλληνία καθ' Ὅμηρον οὔτε	τῆς	Κεφαλληνίας τὸ Δουλίχιον, ὡς Ἄνδρων
[10, 5]	ἄλλοἰ, ῥεῖ δ' οὐ διὰ	τῆς	Κουρητικῆς κατ' ἀρχάς, ἥτις ἐστὶν
[10, 10]	ἔασι, καὶ ἐκ τοῦ περὶ	τῆς	Κτιμένης λόγου Τὴν μὲν ἔπειτα
[10, 8]	ἐστι λευκὴ τὴν χρόαν, προκειμένη	τῆς	Λευκάδος εἰς τὸ πέλαγος καὶ
[10, 18]	ἀξιόλογος, ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς Ἑσπερίδας	τῆς	Λιβύης στάδιοι τρισχίλιοι ἑξακόσιοι. ~Καὶ
[10, 21]	τὸ τῆς Αἰτωλίας ὅριον καὶ	τῆς	Λοκρίδος, εἰς ὃ ἀπὸ τοῦ
[10, 24]	τήν τε Πηνελόπην ἐκ Πολυκάστης	τῆς	Λυγαίου θυγατρὸς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς
[10, 3]	Καλυδῶνος παραλίαν ἐπὶ πολὺ καὶ	τῆς	μεσογαίας ἀνήκουσαν εὐκάρπου τε καὶ
[10, 21]	δέ, ὡς πρότερον εἶπον, ὑπὲρ	τῆς	Μολυκρείας καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ
[10, 4]	τοῦ ἐπικληθέντος Αἰτωλικοῦ· ὑπὲρ δὲ	τῆς	Μολυκρείας Ταφιασσὸν καὶ Χαλκίδα, ὄρη
[10, 6]	λεγομένην Αἰολεῖς κατέσκαψαν, πλησίον οὖσαν	τῆς	νεωτέρας Πλευρῶνος, τῆς δὲ χώρας
[10, 10]	τιθεὶς τοὔνομα. Τετραπόλεως γὰρ οὔσης	τῆς	νήσου μία τῶν τεττάρων ἐστὶν
[10, 10]	δὲ νῦν μὲν τοὺς ἐκ	τῆς	νήσου τῆς Κεφαλληνίας λέγουσιν, Ὅμηρος
[10, 10]	ἐπὶ τῆς πόλεως ἀλλ' ἐπὶ	τῆς	νήσου τιθεὶς τοὔνομα. Τετραπόλεως γὰρ
[10, 19]	καταπολεμήσαντος τὸν Ἀχελῶον καὶ ἐνεγκαμένου	τῆς	νίκης ἆθλον τὸν Δηιανείρας γάμον
[10, 2]	περιοικίδες γεγόνασιν ἢ καὶ πᾶσαι	τῆς	Νικοπόλεως· κεῖται δ' ὁ Στράτος
[10, 2]	χερρονήσου ἱδρυμένον Ἀκτίου πλησίον, ἐμπόριον	τῆς	νῦν ἐκτισμένης ἐφ' ἡμῶν Νικοπόλεως,
[10, 24]	τὸν Ἰκάριον ἐκπεσόντας ὑπὸ Ἱπποκόωντος	τῆς	οἰκείας ἐλθεῖν παρὰ Θέστιον τὸν
[10, 19]	νίκης ἆθλον τὸν Δηιανείρας γάμον	τῆς	Οἰνέως θυγατρός, ἣν πεποίηκε Σοφοκλῆς
[10, 3]	τε οὖσαν καὶ λυπροτέραν, μέχρι	τῆς	Οἰταίας καὶ τῆς Ἀθαμάνων καὶ
[10, 5]	ἐπὶ τὰ τῆς Πλευρῶνος πεδία	τῆς	παλαιᾶς καὶ παραλλάξας εἰς δύσιν
[10, 4]	Ὑποχαλκίδα καλοῦσι· Κούριον δὲ πλησίον	τῆς	παλαιᾶς Πλευρῶνος, ἀφ' οὗ τοὺς
[10, 7]	καὶ τῶν Αἰτωλῶν, περὶ δὲ	τῆς	παραλίας καὶ τῶν προκειμένων νήσων
[10, 19]	ποταμὸν πλημμελῶς ῥέοντα καὶ πολλὴν	τῆς	Παραχελωίτιδος ἀναψύξαι χαριζόμενον τῷ Οἰνεῖ·
[10, 18]	ἑσπέραν μᾶλλον τῆς Κεφαλληνίας κεκλιμένη	τῆς	Πελοποννήσου, συνάπτουσα δ' αὐτῇ πλέον.
[10, 1]	ῥέοντα ἀπὸ τῶν ἄρκτων καὶ	τῆς	Πίνδου πρὸς νότον διά τε
[10, 21]	ὄρους, μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου καὶ	τῆς	Πλευρῶνος ἱδρύων αὐτήν, Ἀπολλόδωρος δέ,
[10, 5]	Καλυδῶνα· εἶτ' ἀνακάμψας ἐπὶ τὰ	τῆς	Πλευρῶνος πεδία τῆς παλαιᾶς καὶ
[10, 22]	δ' αὐτῆς λείπεται μόνον ἐγγὺς	τῆς	Πλευρῶνος ὑπὸ τῷ Ἀρακύνθῳ· ἦν
[10, 10]	ὁμωνυμίαν διέσταλται, ὡς οὐκ ἐπὶ	τῆς	πόλεως ἀλλ' ἐπὶ τῆς νήσου
[10, 5]	αὐτὴ τῇ Πλευρωνίᾳ, ἀλλὰ διὰ	τῆς	προσεῴας μᾶλλον παρὰ τὴν Χαλκίδα
[10, 22]	Κωνώπα, κτίσμα δ' ὑπῆρξεν Ἀρσινόης	τῆς	Πτολεμαίου τοῦ δευτέρου γυναικὸς ἅμα
[10, 17]	ἀντιδιέστειλε δὲ τὴν ὁμωνυμίαν, περὶ	τῆς	Σαμοθρᾴκης λέγων, τοτὲ μὲν τῷ
[10, 9]	τῇ θυσίᾳ τοῦ Ἀπόλλωνος ἀπὸ	τῆς	σκοπῆς ῥιπτεῖσθαί τινα τῶν ἐν
[10, 25]	διὰ δὲ τοῦτο μηδὲ κοινωνῆσαι	τῆς	στρατείας μόνους τοὺς Ἀκαρνᾶνας τοῖς
[10, 26]	καὶ ἄλλοι τὸν Ἀμφίλοχον ἀπὸ	τῆς	στρατείας τῆς Τρωικῆς ἐπανιόντα, οὐκ
[10, 25]	μὲν οὖν Διομήδη πεισθέντα μετασχεῖν	τῆς	στρατείας, τὸν δὲ Ἀλκμέωνα ἀγανακτοῦντα
[10, 2]	παλαιὰ οὐ κατοικουμένη, ἴσον ἀπέχουσα	τῆς	τε θαλάττης καὶ τοῦ Στράτου,
[10, 21]	δὲ Καλυδῶνα μεταξὺ ἱδρῦσθαί φησι	τῆς	τε Πλευρῶνος καὶ τῆς Χαλκίδος·
[10, 26]	οἱ μὲν κατὰ διαδοχὴν ἥκοντα	τῆς	τοῦ ἀδελφοῦ δυναστείας, οἱ δ'
[10, 26]	τὸν Ἀμφίλοχον ἀπὸ τῆς στρατείας	τῆς	Τρωικῆς ἐπανιόντα, οὐκ ἀρεσκόμενον τοῖς
[10, 7]	ταῦτα περὶ τῆς χώρας ἐστὶ	τῆς	τῶν Ἀκαρνάνων καὶ τῶν Αἰτωλῶν,
[10, 19]	ἐκβολὴν τοῦ Ἀχελώου, διέχουσα Ἀράξου	τῆς	τῶν Ἠλείων ἄκρας ἑκατόν, αἱ
[10, 6]	μέμνηται, τὰς δ' ὕστερον καὶ	τῆς	τῶν Ἡρακλειδῶν καθόδου κτισθείσας Μακυνίαν
[10, 21]	φησι τῆς τε Πλευρῶνος καὶ	τῆς	Χαλκίδος· εἰ μὴ ἄρα ἕτερον
[10, 8]	Ἀμβρακία συνῳκίσθη καὶ Ἀνακτόριον, καὶ	τῆς	χερρονήσου διορύξαντες τὸν ἰσθμὸν ἐποίησαν
[10, 22]	αἰπεῖάν τε καὶ πετρήεσσαν, ἀπὸ	τῆς	χώρας δεκτέον· εἴρηται γὰρ ὅτι
[10, 24]	Τάφον νήσων κυριεῦσαι καὶ ταύτης	τῆς	χώρας· ἐντεῦθεν δὲ καὶ τὸ
[10, 7]	~Καθόλου μὲν οὖν ταῦτα περὶ	τῆς	χώρας ἐστὶ τῆς τῶν Ἀκαρνάνων
[10, 17]	μὲν τῷ ἐπιθέτῳ Ὑψοῦ ἐπ'	ἀκροτάτης	κορυφῆς Σάμου ὑληέσσης, Θρηικίης τοτὲ
[10, 6]	καὶ Πυλήνην ὀνομάζει πόλεις ὁ	ποιητὴς	Αἰτωλικάς, ὧν τὴν μὲν Ὤλενον
[10, 8]	Ἀκαρνάνων γῆς, καλεῖ δ' ὁ	ποιητὴς	αὐτὴν ἀκτὴν ἠπείροιο, τὴν περαίαν
[10, 17]	Σιντοῖς, οὓς Σίντιας καλεῖ ὁ	ποιητής,	εἴθ' ἕτεροι. Μέμνηται δὲ τῶν
[10, 19]	Ὀξεῖαι καλούμεναι, ἃς Θοὰς ὁ	ποιητὴς	εἶπε· καὶ ἡ μὲν Δολίχα
[10, 24]	ἀδελφοὺς αὐτῆς ζῶντας παραδίδωσιν ὁ	ποιητὴς	κατὰ τὴν Ὀδύσσειαν Οἳ πατρὸς
[10, 16]	μένειν τοιαύτην οἵαν φησὶν ὁ	ποιητής	Λιμένες δ' ἔνι ναύλοχοι αὐτῇ
[10, 24]	προσμυθεύουσιν, ὡς προείρηται. Ὁ δὲ	ποιητὴς	ὅτι μὲν ἦρχον οἱ Τάφιοι
[10, 10]	Οὐ γὰρ εὐκρινῶς ἀποδίδωσιν ὁ	ποιητὴς	οὔτε περὶ τῆς Κεφαλληνίας οὔτε
[10, 17]	ἰσθμῷ κείμενον. ~Καλεῖ δ' ὁ	ποιητὴς	Σάμον καὶ τὴν Θρᾳκίαν, ἣν
[10, 11]	μὲν γὰρ εἰνοσίφυλλον καλεῖ ὁ	ποιητής,	τὸ δ' ἐϋ κτίμενον πτολίεθρον,
[10, 20]	ἀρχὴν παρέδωκεν αὐτῶν· ὁ δὲ	ποιητὴς	ὑπὸ Μέντῃ τετάχθαι φησὶ λῃστὰς
[10, 14]	δὲ Τάφος ὑπὸ τῷ Μέντῃ	Μέντης	Ἀγχιάλοιο δαί̈ φρονος εὔχομαι εἶναι
[10, 8]	Νήριτος, ἥν φησιν ἑλεῖν ὁ	Λαέρτης	Ἦ μὲν Νήριτον εἷλον ἐϋ
[10, 24]	Ἀκαρνανίας ὅτι μὲν αὐτὴν ὁ	Λαέρτης	καὶ οἱ Κεφαλλῆνες κατεκτήσαντο εἴρηται
[10, 10]	τε τοῦ διαριθμούμενον τοὺς ἐξ	ἑκάστης	πόλεως μνηστῆρας φάναι Ἐκ δὲ
[10, 24]	τεκνοποιήσασθαι τήν τε Πηνελόπην ἐκ	Πολυκάστης	τῆς Λυγαίου θυγατρὸς καὶ τοὺς
[10, 21]	ὧν ἡ Ἀλυζία πεντεκαίδεκα ἀπὸ	θαλάττης	διέχει σταδίους, καθ' ἥν ἐστι
[10, 15]	ποιεῖ ὥσθ' ὑπερκλύζεσθαι πολλάκις ἐκ	θαλάττης	εἰς θάλατταν· πλησίον δ' εἰσὶ
[10, 2]	κατοικουμένη, ἴσον ἀπέχουσα τῆς τε	θαλάττης	καὶ τοῦ Στράτου, ἡ δὲ
[10, 13]	μὲν οὐκέτ' ἐστίν, ἴχνη δ'	αὐτῆς	δείκνυται κατὰ μέσον τὸν πρὸς
[10, 24]	γὰρ τοῦτον καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	αὐτῆς	ζῶντας παραδίδωσιν ὁ ποιητὴς κατὰ
[10, 24]	Λυγαίου θυγατρὸς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	αὐτῆς.	Ἡμεῖς μὲν οὖν ἀπεδείξαμεν ἐν
[10, 6]	εἰς τοὺς ἀνώτερον τόπους ἤλλαξαν	αὐτῆς	καὶ τοὔνομα Πρόσχιον καλέσαντες. Ἑλλάνικος
[10, 22]	καταλόγῳ μέμνηται Ὅμηρος, ἴχνη δ'	αὐτῆς	λείπεται μόνον ἐγγὺς τῆς Πλευρῶνος
[10, 12]	πρόσχωρον τῇ ἠπείρῳ ἐγγυτάτω οὖσαν	αὐτῆς·	οὔτε πανυπερτάτην ὑψηλοτάτην ἀλλὰ πανυπερτάτην
[10, 17]	εἰσήγετο λέγουσα ὅτι τοὺς παῖδας	αὐτῆς	πέρνασχ' ὅν κε λάβοι ἐς
[10, 13]	Ἰθάκῃ πορθμόν· οἱ δ' ἀπ'	αὐτῆς	Σαμαῖοι καλοῦνται· αἱ δ' ἄλλαι
[10, 19]	Λιβύης στάδιοι τρισχίλιοι ἑξακόσιοι. ~Καὶ	ταύτης	δὲ καὶ τῆς Κεφαλληνίας πρὸς
[10, 21]	εἴκοσι, καὶ ἄλλη Κυνία διπλασία	ταύτης	καὶ μῆκος καὶ πλάτος, τρίτη
[10, 24]	τὴν Τάφον νήσων κυριεῦσαι καὶ	ταύτης	τῆς χώρας· ἐντεῦθεν δὲ καὶ
[10, 18]	ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς Ἑσπερίδας τῆς	Λιβύης	στάδιοι τρισχίλιοι ἑξακόσιοι. ~Καὶ ταύτης
[10, 22]	τοῦ δευτέρου γυναικὸς ἅμα καὶ	ἀδελφῆς,	εὐφυῶς ἐπικειμένη πως τῇ τοῦ
[10, 17]	τῷ ἐπιθέτῳ Ὑψοῦ ἐπ' ἀκροτάτης	κορυφῆς	Σάμου ὑληέσσης, Θρηικίης τοτὲ δὲ
[10, 23]	καὶ τῶν παλαιοτέρων τινὰ τῶν	ἀρχῆς	ἐχόντων τάξιν ἢ διαπορουμένων. ~Εὐθὺς
[10, 6]	Μακυνίαν καὶ Μολύκρειαν ἐν ταῖς	ἀρχαίαις	καταλέγει, πλείστην εὐχέρειαν ἐπιδεικνύμενος ἐν
[10, 19]	Οἰνεῖ κηδεύσοντα παραχώμασί τε καὶ	διοχετείαις	βιάσασθαι τὸν ποταμὸν πλημμελῶς ῥέοντα
[10, 9]	σκοπῆς ῥιπτεῖσθαί τινα τῶν ἐν	αἰτίαις	ὄντων ἀποτροπῆς χάριν, ἐξαπτομένων ἐξ
[10, 20]	ἑτέροις ἡγεμόσι ταττόμεναι, Ταφίοις καὶ	Τηλεβόαις·	πρότερον μὲν οὖν Ἀμφιτρύων ἐπιστρατεύσας
[10, 9]	τὸ ἅλμα, ὑποδέχεσθαι δὲ κάτω	μικραῖς	ἁλιάσι κύκλῳ περιεστῶτας πολλοὺς καὶ
[10, 21]	εὔοψος, ἣν ἔχουσιν οἱ ἐν	Πάτραις	Ῥωμαῖοι. ~Τῆς δὲ μεσογαίας κατὰ
[10, 6]	κτισθείσας Μακυνίαν καὶ Μολύκρειαν ἐν	ταῖς	ἀρχαίαις καταλέγει, πλείστην εὐχέρειαν ἐπιδεικνύμενος
[10, 2]	μέσην τὴν ἐξ Ἀλυζίας ὁδὸν	εἰς	Ἀνακτόριον. ~Αἰτωλῶν δ' εἰσὶ Καλυδών
[10, 9]	κύκλῳ περιεστῶτας πολλοὺς καὶ περισώζειν	εἰς	δύναμιν τῶν ὅρων ἔξω τὸν
[10, 5]	πεδία τῆς παλαιᾶς καὶ παραλλάξας	εἰς	δύσιν ἐπιστρέφει πρὸς τὰς ἐκβολὰς
[10, 18]	ἡ πόλις ἀξιόλογος, ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν	εἰς	Ἑσπερίδας τῆς Λιβύης στάδιοι τρισχίλιοι
[10, 15]	ὥσθ' ὑπερκλύζεσθαι πολλάκις ἐκ θαλάττης	εἰς	θάλατταν· πλησίον δ' εἰσὶ τῶν
[10, 21]	Αἰτωλίας ὅριον καὶ τῆς Λοκρίδος,	εἰς	ὃ ἀπὸ τοῦ Εὐήνου στάδιοι
[10, 21]	ὅσον ἡμιστάδιον· εἶθ' ὁ Εὔηνος,	εἰς	ὃν ἀπὸ τοῦ Ἀκτίου στάδιοι
[10, 1]	ποιούσῃ θαλάττῃ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον,	εἰς	ὃν καὶ ὁ Ἀχελῶος ποταμὸς
[10, 21]	Ἡρακλέους ἄθλους, ἔργα Λυσίππου, μετήνεγκεν	εἰς	Ῥώμην τῶν ἡγεμόνων τις, παρὰ
[10, 26]	τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιλόχου· ὥστε ἐκπίπτει	εἰς	τὰ παρὰ τὴν ὁμηρικὴν ἱστορίαν
[10, 25]	δ' ἐκείνοις τὴν Αἰτωλίαν αὐτὸν	εἰς	τὴν Ἀκαρνανίαν παρελθεῖν καὶ ταύτην
[10, 21]	μὲν οὖν Κυνία καὶ ἐκδίδωσιν	εἰς	τὴν θάλατταν, αἱ λοιπαὶ δ'
[10, 19]	νήσους ταύτας εἶχον οἱ συνεξάραντες	εἰς	τὸ Δουλίχιον τῷ Φυλεῖ. ~Αἱ
[10, 8]	τὴν χρόαν, προκειμένη τῆς Λευκάδος	εἰς	τὸ πέλαγος καὶ τὴν Κεφαλληνίαν,
[10, 12]	ἢ ἧττον παραχωρεῖν ἡμᾶς ἢ	εἰς	τοὐναντίον. Τοῦτο δὲ οὐ δύσεως
[10, 6]	Ἀκαρνᾶνες· τὴν δὲ Πυλήνην μετενέγκαντες	εἰς	τοὺς ἀνώτερον τόπους ἤλλαξαν αὐτῆς
[10, 12]	ἠώς, οὐδ' ὅπη ἠέλιος φαεσίμβροτος	εἶσ'	ὑπὸ γαῖαν, οὐδ' ὅπη ἀννεῖται.
[10, 10]	πόλεως ἀλλ' ἐπὶ τῆς νήσου	τιθεὶς	τοὔνομα. Τετραπόλεως γὰρ οὔσης τῆς
[10, 19]	ὅς ποτε Δουλίχιόνδ' ἀπενάσσατο, πατρὶ	χολωθείς.	Πατὴρ δ' ἦν Αὐγέας ὁ
[10, 9]	γράψας, Ἰκαρίου τοῦ Πηνελόπης πατρὸς	υἱεῖς	γενέσθαι δύο, Ἀλυζέα καὶ Λευκάδιον,
[10, 14]	οἱ δ' ὑπὸ Μέγητι. Οὐδὲ	Παλεῖς	Δουλίχιον ὑφ' Ὁμήρου λέγονται, ὡς
[10, 15]	ἐν κόλπῳ Κράνιοί τε καὶ	Παλεῖς.	~Μεταξὺ δὲ τῆς Ἰθάκης καὶ
[10, 13]	εἰσὶν ἔτι μικραὶ πόλεις τινές,	{Παλεῖς}	Πρώνησος καὶ Κράνιοι. Ἐφ' ἡμῶν
[10, 6]	ὁμωνύμως τῇ Ἀχαϊ κῇ λεγομένην	Αἰολεῖς	κατέσκαψαν, πλησίον οὖσαν τῆς νεωτέρας
[10, 2]	στόμα τοῦδε τοῦ ποταμοῦ φασι.	~Πόλεις	δ' εἰσὶν ἐν μὲν τοῖς
[10, 9]	πατρός· τούτων οὖν ἐπωνύμους τὰς	πόλεις	Ἔφορος λέγεσθαι δοκεῖ. ~Κεφαλλῆνας δὲ
[10, 6]	Ὤλενον δὲ καὶ Πυλήνην ὀνομάζει	πόλεις	ὁ ποιητὴς Αἰτωλικάς, ὧν τὴν
[10, 13]	καὶ νῦν εἰσὶν ἔτι μικραὶ	πόλεις	τινές, {Παλεῖς} Πρώνησος καὶ Κράνιοι.
[10, 14]	ἐπώνυμον ἐκείνου γενέσθαι τὰς δὲ	πόλεις	τῶν παίδων αὐτοῦ. Ταῦτα δ'
[10, 21]	καὶ Ἀλυζία τῆς Ἀκαρνανίας εἰσὶ	πόλεις,	ὧν ἡ Ἀλυζία πεντεκαίδεκα ἀπὸ
[10, 11]	ὄρος. Ὅταν δὲ οὕτω φῇ	Ἡμεῖς	ἐξ Ἰθάκης ὑπὸ Νηίου εἰλήλουθμεν,
[10, 24]	θυγατρὸς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς.	Ἡμεῖς	μὲν οὖν ἀπεδείξαμεν ἐν τῷ
[10, 12]	περὶ πασέων. Ἔχει μὲν οὖν	ἀπεμφάσεις	τοιαύτας ἡ φράσις, ἐξηγοῦνται δὲ
[10, 12]	δὲ συνεκλείπουσι κατὰ τὰς τοιαύτας	παραχωρήσεις,	ὥστε οὐκ ἂν εἰδείης ὅπου
[10, 14]	τῶν τεττάρων παρὰ δύο τοὺς	ἡμίσεις.	Εἰ δ' ἄρα τοῦτο δώσει
[10, 23]	οἱ ἄλλοι ποιηταί τε καὶ	συγγραφεῖς,	τὰ μὲν εὐσήμως τε καὶ
[10, 12]	δὲ οὐ δύσεως καὶ ἀνατολῆς	ἐγκαλύψεις	ποιεῖ καὶ γὰρ αἰθρίας οὔσης
[10, 15]	ταπεινὸν ἰσθμὸν ποιεῖ ὥσθ' ὑπερκλύζεσθαι	πολλάκις	ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν· πλησίον
[10, 21]	τὸν Εὔηνον τὸ ὄρος ἡ	Χαλκίς,	ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν Ἀρτεμίδωρος· εἶθ'
[10, 4]	πολίχνια ἵδρυτο Μακυνία τε καὶ	Χαλκίς,	ὁμώνυμος τῷ ὄρει, ἣν καὶ
[10, 18]	μὲν εὔκαρπος δέ· καὶ ἡ	πόλις	ἀξιόλογος, ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς Ἑσπερίδας
[10, 21]	Κριθώτη καὶ {αἱ} Ἐχινάδες καὶ	πόλις	Ἀστακός, ὁμώνυμος τῇ περὶ Νικομήδειαν
[10, 10]	ὅτι γὰρ Σάμη λέγεται ἡ	πόλις	δῆλον εἶναι ἔκ τε τοῦ
[10, 21]	Ταφιασσὸς τὸ ὄρος, εἶτα Μακυνία	πόλις,	εἶτα Μολύκρεια καὶ πλησίον τὸ
[10, 17]	μὲν Ἴδη, φαίνετο δὲ Πριάμοιο	πόλις	καὶ νῆες Ἀχαιῶν. Τινὲς δὲ
[10, 17]	ὀνόματι πρότερον, ἀλλὰ Μελάμφυλλος, εἶτ'	Ἀνθεμίς,	εἶτα Παρθενία ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[10, 24]	τῆς ἐπὶ Ἴλιον στρατείας, ἐν	οἷς	κατωνομάζοντο οἵ τε τὴν ἀκτὴν
[10, 4]	Χαλκίδα, ὄρη ἱκανῶς ὑψηλά, ἐφ'	οἷς	πολίχνια ἵδρυτο Μακυνία τε καὶ
[10, 25]	τούτοις δ' ὡς εἰκός, τοῖς	λόγοις	ἐπακολουθήσαντες οἱ Ἀκαρνᾶνες σοφίσασθαι λέγονται
[10, 17]	προσεχῆ, εἴτε οἱ αὐτοὶ τοῖς	Σαπαίοις	ὄντες ἢ τοῖς Σιντοῖς, οὓς
[10, 9]	Ἦν δὲ καὶ πάτριον τοῖς	Λευκαδίοις	κατ' ἐνιαυτὸν ἐν τῇ θυσίᾳ
[10, 21]	ὑπέρκειται Καλυδὼν ἐν τῇ μεσογαίᾳ	σταδίοις	τριάκοντα· περὶ δὲ τὴν Καλυδῶνά
[10, 25]	Ἀγαμέμνονα δ' ἐν τούτῳ τοῖς	Ἀργείοις	ἐπιθέμενον κρατῆσαι ῥᾳδίως, τῶν πλείστων
[10, 1]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ καὶ τοῖς	προσβορείοις	μέρεσι τῶν μὲν Ἀκαρνάνων Ἀμφίλοχοι,
[10, 24]	διότι δ' ἦσαν φίλοι τοῖς	Ἰθακησίοις	λέγει, ὥστ' ἢ οὐδ' ὅλως
[10, 20]	ἀλλὰ ὑφ' ἑτέροις ἡγεμόσι ταττόμεναι,	Ταφίοις	καὶ Τηλεβόαις· πρότερον μὲν οὖν
[10, 26]	κοινῇ δ' ὅσα καὶ τοῖς	Αἰτωλικοῖς	ἐπιπλέκεται νῦν ἐροῦμεν, τὰ Αἰτωλικὰ
[10, 1]	μὲν τοίνυν καὶ Ἀκαρνᾶνες ὁμοροῦσιν	ἀλλήλοις,	μέσον ἔχοντες τὸν Ἀχελῶον ποταμὸν
[10, 11]	λέγει τῷ ἐπιθέτῳ δηλοῖ. Ἐν	ἄλλοις	δὲ καὶ ῥητῶς ὄρος Ναιετάω
[10, 13]	συνοικίσας, ἀλλὰ καθόδου τυχὼν πρὸς	ἄλλοις	μείζοσιν ὢν κατέλυσε τὸν βίον.
[10, 19]	τοῖς Αἰτωλοῖς· ἐκρίνοντο γὰρ τοῖς	ὅπλοις	οὐκ ἔχοντες διαιτητάς, ἐνίκων δ'
[10, 19]	ἀποδεικνυμένους τοῖς Ἀκαρνᾶσι καὶ τοῖς	Αἰτωλοῖς·	ἐκρίνοντο γὰρ τοῖς ὅπλοις οὐκ
[10, 7]	προσληπτέον· ἀπὸ γὰρ τοῦ στόματος	ἀρξαμένοις	τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου πρῶτόν ἐστιν
[10, 26]	λέγοντες ἐφεξῆς ὅσα προσλαβεῖν τοῖς	εἰρημένοις	ἔγνωμεν.
[10, 25]	τοὺς Οἰνέως ἐχθρούς, παραδόντα δ'	ἐκείνοις	τὴν Αἰτωλίαν αὐτὸν εἰς τὴν
[10, 20]	ἐγγὺς γὰρ κεῖνταἰ ἀλλὰ ὑφ'	ἑτέροις	ἡγεμόσι ταττόμεναι, Ταφίοις καὶ Τηλεβόαις·
[10, 3]	γῆν· ἐπίκτητον δὲ τὴν τοῖς	Λοκροῖς	συνάπτουσαν ὡς ἐπὶ Ναύπακτόν τε
[10, 26]	ἄν, κοινῇ δ' ὅσα καὶ	τοῖς	Αἰτωλικοῖς ἐπιπλέκεται νῦν ἐροῦμεν, τὰ
[10, 19]	τοὺς ἀποδεικνυμένους τοῖς Ἀκαρνᾶσι καὶ	τοῖς	Αἰτωλοῖς· ἐκρίνοντο γὰρ τοῖς ὅπλοις
[10, 19]	ὅρους συγχέουσα ἀεὶ τοὺς ἀποδεικνυμένους	τοῖς	Ἀκαρνᾶσι καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς· ἐκρίνοντο
[10, 2]	~Πόλεις δ' εἰσὶν ἐν μὲν	τοῖς	Ἀκαρνᾶσιν Ἀνακτόριόν τε ἐπὶ χερρονήσου
[10, 25]	καταστρέφεσθαι. Ἀγαμέμνονα δ' ἐν τούτῳ	τοῖς	Ἀργείοις ἐπιθέμενον κρατῆσαι ῥᾳδίως, τῶν
[10, 20]	καλουμένη, χωρὶς ἦσαν τούτων οὐ	τοῖς	διαστήμασιν ἐγγὺς γὰρ κεῖνταἰ ἀλλὰ
[10, 26]	Αἰτωλικὰ λέγοντες ἐφεξῆς ὅσα προσλαβεῖν	τοῖς	εἰρημένοις ἔγνωμεν.
[10, 25]	τῆς στρατείας μόνους τοὺς Ἀκαρνᾶνας	τοῖς	Ἕλλησι· τούτοις δ' ὡς εἰκός,
[10, 26]	τῆς Τρωικῆς ἐπανιόντα, οὐκ ἀρεσκόμενον	τοῖς	ἐν Ἄργει, ταύτην οἰκῆσαί φασι
[10, 25]	ὅλως τοὔνομα τοῦτ' ἐμφέροιτο ἐν	τοῖς	ἔπεσιν. ~Ὁ μὲν οὖν Ἔφορος
[10, 23]	γνωρίμως καθάπερ τοῦτο καὶ ἐν	τοῖς	ἤδη λεχθεῖσι περὶ αὐτῶν ἀποδέδεικταἰ,
[10, 24]	λέγει, διότι δ' ἦσαν φίλοι	τοῖς	Ἰθακησίοις λέγει, ὥστ' ἢ οὐδ'
[10, 9]	Δηιονέως. Ἦν δὲ καὶ πάτριον	τοῖς	Λευκαδίοις κατ' ἐνιαυτὸν ἐν τῇ
[10, 25]	Ἕλλησι· τούτοις δ' ὡς εἰκός,	τοῖς	λόγοις ἐπακολουθήσαντες οἱ Ἀκαρνᾶνες σοφίσασθαι
[10, 3]	ἔχον γῆν· ἐπίκτητον δὲ τὴν	τοῖς	Λοκροῖς συνάπτουσαν ὡς ἐπὶ Ναύπακτόν
[10, 19]	καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς· ἐκρίνοντο γὰρ	τοῖς	ὅπλοις οὐκ ἔχοντες διαιτητάς, ἐνίκων
[10, 25]	ἐπιθέμενον κρατῆσαι ῥᾳδίως, τῶν πλείστων	τοῖς	περὶ Διομήδη συνακολουθησάντων. Μικρὸν δ'
[10, 1]	δ' ἐν τῇ μεσογαίᾳ καὶ	τοῖς	προσβορείοις μέρεσι τῶν μὲν Ἀκαρνάνων
[10, 17]	τὴν προσεχῆ, εἴτε οἱ αὐτοὶ	τοῖς	Σαπαίοις ὄντες ἢ τοῖς Σιντοῖς,
[10, 17]	αὐτοὶ τοῖς Σαπαίοις ὄντες ἢ	τοῖς	Σιντοῖς, οὓς Σίντιας καλεῖ ὁ
[10, 17]	τοῖς Σαπαίοις ὄντες ἢ τοῖς	Σιντοῖς,	οὓς Σίντιας καλεῖ ὁ ποιητής,
[10, 25]	δύναμιν̓ κατάσχοιεν τὴν μάλιστα προσήκουσαν	αὐτοῖς	ἀρχήν τὸν μὲν γὰρ Ἀδράστου
[10, 20]	πρότερον μὲν οὖν Ἀμφιτρύων ἐπιστρατεύσας	αὐτοῖς	μετὰ Κεφάλου τοῦ Δηιονέως ἐξ
[10, 25]	μόνους τοὺς Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι·	τούτοις	δ' ὡς εἰκός, τοῖς λόγοις
[10, 16]	τῆς Κεφαλληνίας ἡ Ἀστερία νησίον	Ἀστερὶς	δ' ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεταἰ
[10, 12]	Τὸ γὰρ ἄνευθε πόρρω καὶ	χωρὶς	ἔστιν, ὡς τῶν μὲν ἄλλων
[10, 20]	Τάφος νῦν δὲ Ταφιὰς καλουμένη,	χωρὶς	ἦσαν τούτων οὐ τοῖς διαστήμασιν
[10, 12]	μὲν οὖν ἀπεμφάσεις τοιαύτας ἡ	φράσις,	ἐξηγοῦνται δὲ οὐ κακῶς· οὔτε
[10, 14]	ἄρα τοῦτο δώσει τις, ἐρησόμεθα	τίς	ἂν εἴη ἡ Σάμη, ὅταν
[10, 17]	Σαίων Ἀρχίλοχος Ἀσπίδα μὲν Σαίων	τὶς	ἀνείλετο, τὴν παρὰ θάμνῳ ἔντος
[10, 14]	Εἰ δ' ἄρα τοῦτο δώσει	τις,	ἐρησόμεθα τίς ἂν εἴη ἡ
[10, 21]	τὴν πρὸς Μολυκρείᾳ. Ἔστι δέ	τις	καὶ πρὸς τῇ Καλυδῶνι λίμνη
[10, 11]	καὶ Ἀθήνας καὶ Λυκαβηττὸν εἴ	τις	λέγοι, καὶ Ῥόδον καὶ Ἀτάβυριν,
[10, 24]	δὲ εἰπόντων ἐπιφανῆ δέ, ἀπολείπεταί	τις	λόγος ἡμῖν διαιτητικὸς περὶ αὐτῶν.
[10, 12]	ἀν' ὑλήεντα καί Οὐ γάρ	τις	νήσων εὐδείελος, οὐδ' εὐλείμων, αἵ
[10, 21]	μετήνεγκεν εἰς Ῥώμην τῶν ἡγεμόνων	τις,	παρὰ τόπον κειμένους διὰ τὴν
[10, 11]	Νήριτον. Κυρίως μὲν γὰρ ἀκούων	τις	τὴν πόλιν δέξαιτ' ἄν, ὡς
[10, 19]	ἧς αἰτίας καὶ μῦθος ἐπλάσθη	τις;	ὡς Ἡρακλέους καταπολεμήσαντος τὸν Ἀχελῶον
[10, 5]	διὰ τῆς Κουρητικῆς κατ' ἀρχάς,	ἥτις	ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ Πλευρωνίᾳ,
[10, 19]	ἦν μοι ποταμός, Ἀχελῶον λέγω,	ὅς	μ' ἐν τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει
[10, 19]	τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς,	ὅς	ποτε Δουλίχιόνδ' ἀπενάσσατο, πατρὶ χολωθείς.
[10, 8]	τὴν Νήριτον ἐπὶ τὸν τόπον,	ὃς	ἦν ποτὲ μὲν ἰσθμὸς νῦν
[10, 17]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Παρθενίου,	ὃς	Ἴμβρασος μετωνομάσθη. Ἐπεὶ οὖν κατὰ
[10, 8]	προκειμένη τῆς Λευκάδος εἰς τὸ	πέλαγος	καὶ τὴν Κεφαλληνίαν, ὡς ἐντεῦθεν
[10, 24]	εἰπόντων ἐπιφανῆ δέ, ἀπολείπεταί τις	λόγος	ἡμῖν διαιτητικὸς περὶ αὐτῶν. Φασὶ
[10, 12]	οὐρανίων πολλὴν βούλεται σημαίνειν ὁ	λόγος,	οὐχὶ ψιλὴν ἐπίκρυψιν τῶν κλιμάτων.
[10, 18]	εὔκαρπος δέ· καὶ ἡ πόλις	ἀξιόλογος,	ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς Ἑσπερίδας τῆς
[10, 26]	τῷ Ἀλκμέωνι ποιήσας, τό τε	Ἄργος	τὸ Ἀμφιλοχικὸν ἐκείνου κτίσμα ἀποφαίνει,
[10, 2]	καὶ Ἀλυζία καὶ Λευκὰς καὶ	Ἄργος	τὸ Ἀμφιλοχικὸν καὶ Ἀμβρακία, ὧν
[10, 20]	Κεφάλου τοῦ Δηιονέως ἐξ Ἀθηνῶν	φυγάδος,	ἐκείνῳ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν αὐτῶν·
[10, 14]	Κεφάλου τοῦ Δηιονέως ἐξ Ἀθηνῶν	φυγάδος	παραληφθέντος, κατασχόντα δὲ τὴν νῆσον
[10, 3]	μεσογαίας ἀνήκουσαν εὐκάρπου τε καὶ	πεδιάδος,	ᾗ ἐστὶ καὶ Στράτος καὶ
[10, 8]	λευκὴ τὴν χρόαν, προκειμένη τῆς	Λευκάδος	εἰς τὸ πέλαγος καὶ τὴν
[10, 21]	ἐστι Μυρτούντιον λεγομένη. Ἀπὸ δὲ	Λευκάδος	ἑξῆς Πάλαιρος καὶ Ἀλυζία τῆς
[10, 8]	ἀκτὴν δέχεσθαι δεῖ. Τῆς δὲ	Λευκάδος	ἥ τε Νήριτος, ἥν φησιν
[10, 21]	τῆς Ἀκαρνανίας ταῦτα. ~Μεταξὺ δὲ	Λευκάδος	καὶ τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου λιμνοθάλαττά
[10, 3]	τὸ δὲ παλαιὸν πρόσχημα τῆς	Ἑλλάδος	ἦν ταῦτα τὰ κτίσματα. Καὶ
[10, 26]	Ἀκαρνανίαν ὠνομάσθαι φησὶν ἀπὸ τοῦ	παιδὸς	αὐτοῦ Ἀκαρνᾶνος, Ἀμφιλόχους δὲ ἀπὸ
[10, 21]	τῆς τε Πλευρῶνος καὶ τῆς	Χαλκίδος·	εἰ μὴ ἄρα ἕτερον θετέον
[10, 21]	{οὐχ} οὕτω περὶ τῆς εἴτε	Χαλκίδος	εἴτε Χαλκίας τοῦ ὄρους, μεταξὺ
[10, 14]	οἵ τε ἐνοικοῦντες Ἐπειοὶ ἐξ	Ἤλιδος	ἀφιγμένοι· διόπερ καὶ τὸν Ὦτον
[10, 21]	τῆς Αἰτωλίας ὅριον καὶ τῆς	Λοκρίδος,	εἰς ὃ ἀπὸ τοῦ Εὐήνου
[10, 19]	πλημμελῶς ῥέοντα καὶ πολλὴν τῆς	Παραχελωίτιδος	ἀναψύξαι χαριζόμενον τῷ Οἰνεῖ· καὶ
[10, 10]	τόσα πώεα μήλων, τάχα τῆς	Ἠπειρώτιδος	τὸ παλαιὸν μέχρι δεῦρο διατεινούσης
[10, 1]	τούτων δὲ Δόλοπες καὶ ἡ	Πίνδος,	τῶν δ' Αἰτωλῶν Περραιβοί τε
[10, 18]	τῷ Ὀδυσσεῖ τεταγμένων νήσων ἡ	Ζάκυνθος,	μικρῷ πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον τῆς
[10, 19]	δυνάμενοι· ἀφ' ἧς αἰτίας καὶ	μῦθος	ἐπλάσθη τις; ὡς Ἡρακλέους καταπολεμήσαντος
[10, 13]	ἡμῶν δὲ καὶ ἄλλην προσέκτισε	Γάιος	Ἀντώνιος, ὁ θεῖος Μάρκου Ἀντωνίου,
[10, 22]	λέγεσθαι, ὧν Ἀλκμὰν μέμνηται Οὐδ'	Ἐρυσιχαῖος,	οὐδὲ ποιμήν, ἀλλὰ Σαρδίων ἀπ'
[10, 15]	ἐν αὐτῇ ἐν ᾧ τὸ	Διὸς	Αἰνησίου ἱερόν· καθ' ὃ δὲ
[10, 13]	ἄλλην προσέκτισε Γάιος Ἀντώνιος, ὁ	θεῖος	Μάρκου Ἀντωνίου, ἡνίκα φυγὰς γενόμενος
[10, 12]	οὐδ' ὅπη ἠώς, οὐδ' ὅπη	ἠέλιος	φαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ γαῖαν, οὐδ'
[10, 13]	δὲ καὶ ἄλλην προσέκτισε Γάιος	Ἀντώνιος,	ὁ θεῖος Μάρκου Ἀντωνίου, ἡνίκα
[10, 14]	Ἀγχιάλοιο δαί̈ φρονος εὔχομαι εἶναι	υἱός,	ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. Καλεῖται
[10, 16]	ποιητοῦ λέγεταἰ ἣν ὁ μὲν	Σκήψιος	μὴ μένειν τοιαύτην οἵαν φησὶν
[10, 21]	καὶ {αἱ} Ἐχινάδες καὶ πόλις	Ἀστακός,	ὁμώνυμος τῇ περὶ Νικομήδειαν καὶ
[10, 21]	ἄλλη Κυνία διπλασία ταύτης καὶ	μῆκος	καὶ πλάτος, τρίτη δ' Οὐρία
[10, 19]	κέρατα, δράκοντι δὲ διὰ τὸ	μῆκος	καὶ τὴν σκολιότητα, βούπρῳρον δὲ
[10, 21]	λίμνη τῶν Οἰνιαδῶν Μελίτη καλουμένη,	μῆκος	μὲν ἔχουσα τριάκοντα σταδίων πλάτος
[10, 22]	Ἀρσινόης τῆς Πτολεμαίου τοῦ δευτέρου	γυναικὸς	ἅμα καὶ ἀδελφῆς, εὐφυῶς ἐπικειμένη
[10, 17]	δ' Ἰωνικὴν οἶδε μέν, ὡς	εἰκός·	καὶ γὰρ τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν
[10, 25]	τοῖς Ἕλλησι· τούτοις δ' ὡς	εἰκός,	τοῖς λόγοις ἐπακολουθήσαντες οἱ Ἀκαρνᾶνες
[10, 6]	αὐτῆς καὶ τοὔνομα Πρόσχιον καλέσαντες.	Ἑλλάνικος	δ' οὐδὲ τὴν περὶ ταύτας
[10, 14]	νῦν Ταφιὰς ἡ Τάφος. Οὐδ'	Ἑλλάνικος	ὁμηρικὸς Δουλίχιον τὴν Κεφαλληνίαν λέγων.
[10, 14]	Ταφιὰς ἡ Τάφος. Οὐδ' Ἑλλάνικος	ὁμηρικὸς	Δουλίχιον τὴν Κεφαλληνίαν λέγων. Τὸ
[10, 24]	δέ, ἀπολείπεταί τις λόγος ἡμῖν	διαιτητικὸς	περὶ αὐτῶν. Φασὶ γὰρ τοὺς
[10, 12]	μεσημβρίας καὶ ἄρκτου. Μάλιστα γὰρ	ἀρκτικός	ἐστιν ὁ πόλος· τούτου δὲ
[10, 12]	καί Οὐ γάρ τις νήσων	εὐδείελος,	οὐδ' εὐλείμων, αἵ θ' ἁλὶ
[10, 10]	Ζακύνθῳ, τῶν νήσων ἀριθμὸν ποιῶν	δῆλός	ἐστι καὶ Σάμην καλῶν τὴν
[10, 10]	τε ἀλλὰ μή Σάμῃ τε”	δῆλός	ἐστι τὴν μὲν πόλιν Σάμην
[10, 19]	φησὶν Ὅμηρος Ὃν τίκτε Διὶ	φίλος	ἱππότα Φυλεύς, ὅς ποτε Δουλίχιόνδ'
[10, 12]	τοῦτο, οὐδὲ τοὐναντίον ἂν γνοίης.	Κύκλος	δὲ τῆς Ἰθάκης ἐστὶν ὡς
[10, 18]	αὐτῇ πλέον. Ἔστι δ' ὁ	κύκλος	τῆς Ζακύνθου σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα·
[10, 17]	τῷ αὐτῷ ὀνόματι πρότερον, ἀλλὰ	Μελάμφυλλος,	εἶτ' Ἀνθεμίς, εἶτα Παρθενία ἀπὸ
[10, 19]	πατρός, φοιτῶν ἐναργὴς ταῦρος, ἄλλοτ'	αἰόλος	δράκων ἑλικτός, ἄλλοτ' ἀνδρείῳ κύτει
[10, 12]	Μάλιστα γὰρ ἀρκτικός ἐστιν ὁ	πόλος·	τούτου δὲ κινουμένου, καὶ ποτὲ
[10, 10]	τῶν τεττάρων ἐστὶν ἡ καὶ	Σάμος	καὶ Σάμη καλουμένη καθ' ἑκάτερον
[10, 17]	Ἐπεὶ οὖν κατὰ τὰ Τρωικὰ	Σάμος	μὲν καὶ ἡ Κεφαλληνία ἐκαλεῖτο
[10, 5]	τινες ὑπέλαβον. ~Ὁ δ' Εὔηνος	ποταμὸς	ἄρχεται μὲν ἐκ Βωμιέων τῶν
[10, 19]	λέγουσαν Μνηστὴρ γὰρ ἦν μοι	ποταμός,	Ἀχελῶον λέγω, ὅς μ' ἐν
[10, 1]	εἰς ὃν καὶ ὁ Ἀχελῶος	ποταμὸς	ἐξίησιν, ὁρίζων τὴν τῶν Αἰτωλῶν
[10, 19]	Παραχελωῖτιν καλουμένην χώραν, ἣν ὁ	ποταμὸς	ἐπικλύζει, περιμάχητον ἐποίει τὸ παλαιὸν
[10, 8]	ποτὲ μὲν ἰσθμὸς νῦν δὲ	πορθμὸς	γεφύρᾳ ζευκτός, μετωνόμασαν Λευκάδα, ἐπώνυμον
[10, 8]	τόπον, ὃς ἦν ποτὲ μὲν	ἰσθμὸς	νῦν δὲ πορθμὸς γεφύρᾳ ζευκτός,
[10, 18]	δέ· καὶ ἡ πόλις ἀξιόλογος,	ὁμώνυμος.	Ἐντεῦθεν εἰς Ἑσπερίδας τῆς Λιβύης
[10, 21]	κόλπον καὶ ἡ Κριθώτη δ'	ὁμώνυμος	πολίχνη τῶν ἐν τῇ Θρᾳκίᾳ
[10, 21]	{αἱ} Ἐχινάδες καὶ πόλις Ἀστακός,	ὁμώνυμος	τῇ περὶ Νικομήδειαν καὶ τὸν
[10, 1]	δὲ καὶ ὁ παρὰ Δύμην	ὁμώνυμος	τούτῳ, καθάπερ εἴρηται, καὶ ὁ
[10, 4]	ἵδρυτο Μακυνία τε καὶ Χαλκίς,	ὁμώνυμος	τῷ ὄρει, ἣν καὶ Ὑποχαλκίδα
[10, 26]	φησὶν ἀπὸ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ	Ἀκαρνᾶνος,	Ἀμφιλόχους δὲ ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ
[10, 22]	Κατὰ δὲ τὴν Αἰτωλίαν ἦν	Ὤλενος,	ἧς ἐν τῷ Αἰτωλικῷ καταλόγῳ
[10, 5]	ὁ Νέσσος ἐνταῦθα λέγεται πορθμεὺς	ἀποδεδειγμένος	ὑφ' Ἡρακλέους ἀποθανεῖν, ἐπειδὴ πορθμεύων
[10, 24]	ὁ Τηλέμαχος παρὰ Μενελάῳ κατήγετο	ἀφιγμένος	ἐκεῖσἐ, οὔτ' ἄλλην οἴκησιν παρειλήφαμεν
[10, 21]	ἐστι λιμὴν Ἡρακλέους ἱερὸς καὶ	τέμενος,	ἐξ οὗ τοὺς Ἡρακλέους ἄθλους,
[10, 12]	τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ τοῦ	λιμένος	Τρηχεῖαν ἀταρπὸν χῶρον ἀν' ὑλήεντα
[10, 10]	καὶ τὴν ἄλλην Ἀκαρνανίαν συμπεριλαβεῖν	βουλόμενος,	περὶ ἧς καὶ οὕτω λέγει
[10, 13]	θεῖος Μάρκου Ἀντωνίου, ἡνίκα φυγὰς	γενόμενος	μετὰ τὴν ὑπατείαν, ἣν συνῆρξε
[10, 6]	ταῖς ἀρχαίαις καταλέγει, πλείστην εὐχέρειαν	ἐπιδεικνύμενος	ἐν πάσῃ σχεδόν τι τῇ
[10, 21]	ὑπέρκεινται ὅσον ἡμιστάδιον· εἶθ' ὁ	Εὔηνος,	εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ Ἀκτίου
[10, 5]	ὀνομασθῆναί τινες ὑπέλαβον. ~Ὁ δ'	Εὔηνος	ποταμὸς ἄρχεται μὲν ἐκ Βωμιέων
[10, 17]	δῆλον ὅτι ἀπὸ τῶν προτέρων	τινὸς	τὴν ὁμωνυμίαν ἔσχεν· ἐξ ὧν
[10, 24]	ἐγένοντο. Φαίνονται δὲ καὶ ἐκ	Λακεδαίμονός	τινες ἐποικῆσαι τὴν Ἀκαρνανίαν, οἱ
[10, 14]	τῷ Μέντῃ Μέντης Ἀγχιάλοιο δαί̈	φρονος	εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι
[10, 4]	ἀφέντες τὴν παλαιὰν ἐγγὺς κειμένην	Καλυδῶνος	οἱ οἰκήτορες, εὔκαρπον οὖσαν καὶ
[10, 3]	τὴν ἀπὸ τοῦ Ἀχελώου μέχρι	Καλυδῶνος	παραλίαν ἐπὶ πολὺ καὶ τῆς
[10, 17]	τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν καὶ τὴν	Τεμβρίωνος	παρουσίαν ἀποίκους ἐλθεῖν ἐκ Σάμου
[10, 1]	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀκτίου	Ἀπόλλωνος,	Αἰτωλοὶ δὲ τὸ πρὸς ἕω
[10, 9]	ἐνιαυτὸν ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ	Ἀπόλλωνος	ἀπὸ τῆς σκοπῆς ῥιπτεῖσθαί τινα
[10, 21]	Καλυδῶνά ἐστι τὸ τοῦ Λαφρίου	Ἀπόλλωνος	ἱερόν· εἶθ' ὁ Ταφιασσὸς τὸ
[10, 9]	~Ἔχει δὲ τὸ τοῦ Λευκάτα	Ἀπόλλωνος	ἱερὸν καὶ τὸ ἅλμα τὸ
[10, 7]	τό τε ἱερὸν τοῦ Ἀκτίου	Ἀπόλλωνος	καὶ ἡ ἄκρα ἡ ποιοῦσα
[10, 4]	Κούριον δὲ πλησίον τῆς παλαιᾶς	Πλευρῶνος,	ἀφ' οὗ τοὺς Πλευρωνίους Κουρῆτας
[10, 21]	μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου καὶ τῆς	Πλευρῶνος	ἱδρύων αὐτήν, Ἀπολλόδωρος δέ, ὡς
[10, 22]	Λυσιμαχείᾳ πρότερον δ' Ὕδρᾳ, μεταξὺ	Πλευρῶνος	καὶ Ἀρσινόης πόλεως, ἣ κώμη
[10, 21]	μεταξὺ ἱδρῦσθαί φησι τῆς τε	Πλευρῶνος	καὶ τῆς Χαλκίδος· εἰ μὴ
[10, 5]	εἶτ' ἀνακάμψας ἐπὶ τὰ τῆς	Πλευρῶνος	πεδία τῆς παλαιᾶς καὶ παραλλάξας
[10, 6]	κατέσκαψαν, πλησίον οὖσαν τῆς νεωτέρας	Πλευρῶνος,	τῆς δὲ χώρας ἠμφισβήτουν Ἀκαρνᾶνες·
[10, 22]	αὐτῆς λείπεται μόνον ἐγγὺς τῆς	Πλευρῶνος	ὑπὸ τῷ Ἀρακύνθῳ· ἦν δὲ
[10, 24]	αὐτῶν Κέφαλον τὸν κατασταθέντα ὑπὸ	Ἀμφιτρύωνος	κύριον τῶν περὶ τὴν Τάφον
[10, 18]	ὅσον ἑξήκοντα σταδίους, ὑλώδης μὲν	εὔκαρπος	δέ· καὶ ἡ πόλις ἀξιόλογος,
[10, 9]	δέσποτ' ἄναξ. Ὁ μὲν οὖν	Μένανδρος	πρώτην ἁλέσθαι λέγει τὴν Σαπφώ,
[10, 9]	πρώτη Σαπφώ ὥς φησιν ὁ	Μένανδρος	Τὸν ὑπέρκομπον θηρῶσα Φάων' οἰστρῶντι
[10, 21]	καθ' ἥν ἐστι λιμὴν Ἡρακλέους	ἱερὸς	καὶ τέμενος, ἐξ οὗ τοὺς
[10, 12]	τὴν ἠῶ δεχομένους τὸ νότιον	μέρος,	ἔχει τέ τινα τοῦτ' ἔμφασιν·
[10, 1]	Ἀκαρνᾶνες μὲν τὸ πρὸς ἑσπέραν	μέρος	ἔχοντες τοῦ ποταμοῦ μέχρι τοῦ
[10, 12]	δ' οὕτω λέγει τὸ νότιον	μέρος	καὶ ἐν τοῖσδε φανερόν Εἴτ'
[10, 24]	Ἰκάριον ὑπομεῖναι τῆς Ἀκαρνανίας ἔχοντα	μέρος,	καὶ τεκνοποιήσασθαι τήν τε Πηνελόπην
[10, 1]	καὶ Ἀθαμᾶνες καὶ Αἰνιάνων τι	μέρος	τῶν τὴν Οἴτην ἐχόντων· τὸ
[10, 23]	αὐτονομίας ἀγωνιζόμενοι. Ἐπεὶ δὲ καὶ	Ὅμηρος	αὐτῶν ἐπὶ πολὺ μέμνηται καὶ
[10, 10]	τῆς νήσου τῆς Κεφαλληνίας λέγουσιν,	Ὅμηρος	δὲ πάντας τοὺς ὑπὸ τῷ
[10, 22]	ἐν τῷ Αἰτωλικῷ καταλόγῳ μέμνηται	Ὅμηρος,	ἴχνη δ' αὐτῆς λείπεται μόνον
[10, 19]	τὰ Τρωικὰ Μέγητα ἄρχειν φησὶν	Ὅμηρος	Ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα
[10, 21]	λεγομένη. Ἀπὸ δὲ Λευκάδος ἑξῆς	Πάλαιρος	καὶ Ἀλυζία τῆς Ἀκαρνανίας εἰσὶ
[10, 2]	διέχουσα· καὶ ἄλλαι δ' εἰσί,	Πάλαιρός	τε καὶ Ἀλυζία καὶ Λευκὰς
[10, 24]	ἀντιπέραι' ἐνέμοντο. Οὔτε δ' ἡ	ἤπειρος	Ἀκαρνανία ὠνομάζετό πω οὔθ' ἡ
[10, 11]	δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ'	ὄρος	αὐτῇ Νήριτον {δῆλον} ἐν γὰρ
[10, 11]	δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ'	ὄρος	αὐτῇ, Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές. Ἰθάκην
[10, 21]	ἱερόν· εἶθ' ὁ Ταφιασσὸς τὸ	ὄρος,	εἶτα Μακυνία πόλις, εἶτα Μολύκρεια
[10, 15]	πρὸς εὖρον, ὀρεινή· μέγιστον δ'	ὄρος	ἐν αὐτῇ ἐν ᾧ τὸ
[10, 10]	Νήριτον εἰνοσίφυλλον τὸ ἐν ταύτῃ	ὄρος	ἐπιφανές, ὡς καί Οἳ δ'
[10, 11]	τὸ Νήιον εἴτε ἕτερον ἢ	ὄρος	ἢ χωρίον. Ὁ μέντοι ἀντὶ
[10, 21]	μετὰ δὲ τὸν Εὔηνον τὸ	ὄρος	ἡ Χαλκίς, ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν
[10, 11]	εἰνοσίφυλλον, ὅτι μὲν τὸ Νήριτον	ὄρος	λέγει τῷ ἐπιθέτῳ δηλοῖ. Ἐν
[10, 4]	~Ἔχει δὲ καὶ ἡ Αἰτωλία	ὄρος	μέγιστον μὲν τὸν Κόρακα, συνάπτοντα
[10, 11]	Ἐν ἄλλοις δὲ καὶ ῥητῶς	ὄρος	Ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν
[10, 11]	οὐκ ἐν τῇ πόλει τὸ	ὄρος.	Ὅταν δὲ οὕτω φῇ Ἡμεῖς
[10, 21]	ἕτερον θετέον τὸ πρὸς Πλευρῶνι	ὄρος	Χαλκίαν καλούμενον, ἕτερον δὲ τὴν
[10, 25]	πω οὔθ' ἡ ἀκτὴ Λευκάς.	~Ἔφορος	δ' οὔ φησι συστρατεῦσαι· Ἀλκμέωνα
[10, 9]	τούτων οὖν ἐπωνύμους τὰς πόλεις	Ἔφορος	λέγεσθαι δοκεῖ. ~Κεφαλλῆνας δὲ νῦν
[10, 26]	τοῖς ἔπεσιν. ~Ὁ μὲν οὖν	Ἔφορος	πρὸ τῶν Τρωικῶν ἤδη τὴν
[10, 13]	μέντοι συνοικίσας, ἀλλὰ καθόδου τυχὼν	πρὸς	ἄλλοις μείζοσιν ὢν κατέλυσε τὸν
[10, 12]	τῆς δ' Ἰθάκης ἐγγύθεν καὶ	πρὸς	ἄρκτον. Ὅτι δ' οὕτω λέγει
[10, 12]	οἷον ὑπὲρ πάσας ἐσχάτην τετραμμένην	πρὸς	ἄρκτον· τοῦτο γὰρ βούλεται λέγειν
[10, 18]	τεταγμένων νήσων ἡ Ζάκυνθος, μικρῷ	πρὸς	ἑσπέραν μᾶλλον τῆς Κεφαλληνίας κεκλιμένη
[10, 1]	καὶ Ἀμφιλόχων, Ἀκαρνᾶνες μὲν τὸ	πρὸς	ἑσπέραν μέρος ἔχοντες τοῦ ποταμοῦ
[10, 15]	τὴν περίμετρον, μακρὰ δ' ἀνήκουσα	πρὸς	εὖρον, ὀρεινή· μέγιστον δ' ὄρος
[10, 1]	Ἀκτίου Ἀπόλλωνος, Αἰτωλοὶ δὲ τὸ	πρὸς	ἕω μέχρι τῶν Ὀζολῶν Λοκρῶν
[10, 19]	ταύτης δὲ καὶ τῆς Κεφαλληνίας	πρὸς	ἕω τὰς Ἐχινάδας ἱδρῦσθαι νήσους
[10, 12]	οὔτε πανυπερτάτην ὑψηλοτάτην ἀλλὰ πανυπερτάτην	πρὸς	ζόφον, οἷον ὑπὲρ πάσας ἐσχάτην
[10, 12]	τοῦτο γὰρ βούλεται λέγειν τὸ	πρὸς	ζόφον, τὸ δ' ἐναντίον πρὸς
[10, 12]	φανερόν Εἴτ' ἐπὶ δεξί' ἴωσι,	πρὸς	ἠῶ τ' ἠέλιόν τε, εἴτ'
[10, 12]	νότον Αἱ δέ τ' ἄνευθε	πρὸς	ἠῶ τ' ἠέλιόν τε. Τὸ
[10, 25]	ἄλλων Ἐπιγόνων καὶ κατορθώσαντα τὸν	πρὸς	Θηβαίους πόλεμον συνελθεῖν Διομήδει καὶ
[10, 13]	αὐτῆς δείκνυται κατὰ μέσον τὸν	πρὸς	Ἰθάκῃ πορθμόν· οἱ δ' ἀπ'
[10, 12]	οὐράνια ἐξαλλάττει ἐπὶ πλέον τῷ	πρὸς	μεσημβρίαν μᾶλλον ἢ ἧττον παραχωρεῖν
[10, 21]	ἕτερον δὲ τὴν Χαλκίδα τὴν	πρὸς	Μολυκρείᾳ. Ἔστι δέ τις καὶ
[10, 12]	πρὸς ζόφον, τὸ δ' ἐναντίον	πρὸς	νότον Αἱ δέ τ' ἄνευθε
[10, 1]	τῶν ἄρκτων καὶ τῆς Πίνδου	πρὸς	νότον διά τε Ἀγραίων Αἰτωλικοῦ
[10, 12]	ἔστιν, ὡς τῶν μὲν ἄλλων	πρὸς	νότον κεκλιμένων καὶ ἀπωτέρω τῆς
[10, 21]	μὴ ἄρα ἕτερον θετέον τὸ	πρὸς	Πλευρῶνι ὄρος Χαλκίαν καλούμενον, ἕτερον
[10, 23]	ἄλλους Ἕλληνας, ὕστατα δὲ καὶ	πρὸς	Ῥωμαίους περὶ τῆς αὐτονομίας ἀγωνιζόμενοι.
[10, 5]	καὶ παραλλάξας εἰς δύσιν ἐπιστρέφει	πρὸς	τὰς ἐκβολὰς καὶ τὴν μεσημβρίαν·
[10, 23]	συνέμειναν Αἰτωλοὶ μετὰ τῶν Ἀκαρνάνων	πρός	τε τοὺς Μακεδόνας καὶ τοὺς
[10, 21]	Μολυκρείᾳ. Ἔστι δέ τις καὶ	πρὸς	τῇ Καλυδῶνι λίμνη μεγάλη καὶ
[10, 22]	πλησίον, ἠφανισμένη καὶ αὐτή, κειμένη	πρὸς	τῇ λίμνῃ τῇ νῦν μὲν
[10, 19]	τὸν Δηιανείρας γάμον τῆς Οἰνέως	θυγατρός,	ἣν πεποίηκε Σοφοκλῆς τοιαῦτα λέγουσαν
[10, 24]	Πηνελόπην ἐκ Πολυκάστης τῆς Λυγαίου	θυγατρὸς	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς. Ἡμεῖς
[10, 25]	γὰρ Ἀδράστου τὸν δὲ τοῦ	πατρὸς	εἶναι κληρονόμον̓ ταῦτα δὴ διανοηθέντα
[10, 24]	οἱ μετ' Ἰκαρίου τοῦ Πηνελόπης	πατρός·	καὶ γὰρ τοῦτον καὶ τοὺς
[10, 24]	ποιητὴς κατὰ τὴν Ὀδύσσειαν Οἳ	πατρὸς	μὲν ἐς οἶκον ἀπερρίγασι νέεσθαι
[10, 9]	τῇ Ἀκαρνανίᾳ τούτους μετὰ τοῦ	πατρός·	τούτων οὖν ἐπωνύμους τὰς πόλεις
[10, 9]	Ἀλκμαιονίδα γράψας, Ἰκαρίου τοῦ Πηνελόπης	πατρὸς	υἱεῖς γενέσθαι δύο, Ἀλυζέα καὶ
[10, 19]	μ' ἐν τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει	πατρός,	φοιτῶν ἐναργὴς ταῦρος, ἄλλοτ' αἰόλος
[10, 19]	μορφαῖσιν ἐξῄτει πατρός, φοιτῶν ἐναργὴς	ταῦρος,	ἄλλοτ' αἰόλος δράκων ἑλικτός, ἄλλοτ'
[10, 21]	ἡ Χαλκίς, ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν	Ἀρτεμίδωρος·	εἶθ' ἡ Πλευρών, εἶθ' ἡ
[10, 21]	Εὐήνου στάδιοι περὶ ἑκατὸν εἴκοσιν.	Ἀρτεμίδωρος	μὲν {οὐχ} οὕτω περὶ τῆς
[10, 10]	νῆσον, ἣν πρότερον Σάμον ἐκάλεσεν.	Ἀπολλόδωρος	δὲ τοτὲ μὲν τῷ ἐπιθέτῳ
[10, 21]	καὶ τῆς Πλευρῶνος ἱδρύων αὐτήν,	Ἀπολλόδωρος	δέ, ὡς πρότερον εἶπον, ὑπὲρ
[10, 22]	τὴν Ἀκαρνανίαν Ἐρυσιχαίους τινάς φησιν	Ἀπολλόδωρος	λέγεσθαι, ὧν Ἀλκμὰν μέμνηται Οὐδ'
[10, 16]	ναύλοχοι αὐτῇ ἀμφίδυμοι. Ὁ δὲ	Ἀπολλόδωρος	μένειν καὶ νῦν, καὶ πολίχνιον
[10, 19]	δράκων ἑλικτός, ἄλλοτ' ἀνδρείῳ κύτει	βούπρῳρος.	Προστιθέασι δ' ἔνιοι καὶ τὸ
[10, 17]	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Παρθενίου, ὃς	Ἴμβρασος	μετωνομάσθη. Ἐπεὶ οὖν κατὰ τὰ
[10, 15]	ὃ δὲ στενωτάτη ἐστὶν ἡ	νῆσος,	ταπεινὸν ἰσθμὸν ποιεῖ ὥσθ' ὑπερκλύζεσθαι
[10, 8]	δ' ἦν τὸ παλαιὸν μὲν	χερρόνησος	τῆς Ἀκαρνάνων γῆς, καλεῖ δ'
[10, 13]	ἔτι μικραὶ πόλεις τινές, {Παλεῖς}	Πρώνησος	καὶ Κράνιοι. Ἐφ' ἡμῶν δὲ
[10, 21]	Λαφρίου Ἀπόλλωνος ἱερόν· εἶθ' ὁ	Ταφιασσὸς	τὸ ὄρος, εἶτα Μακυνία πόλις,
[10, 5]	δὲ Λυκόρμας πρότερον· καὶ ὁ	Νέσσος	ἐνταῦθα λέγεται πορθμεὺς ἀποδεδειγμένος ὑφ'
[10, 21]	μῆκος μὲν ἔχουσα τριάκοντα σταδίων	πλάτος	δὲ εἴκοσι, καὶ ἄλλη Κυνία
[10, 21]	διπλασία ταύτης καὶ μῆκος καὶ	πλάτος,	τρίτη δ' Οὐρία πολλῷ τούτων
[10, 7]	ταῦτα προσληπτέον· ἀπὸ γὰρ τοῦ	στόματος	ἀρξαμένοις τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου πρῶτόν
[10, 2]	ἐκτισμένης ἐφ' ἡμῶν Νικοπόλεως, καὶ	Στράτος,	ἀνάπλουν ἔχουσα τῷ Ἀχελώῳ πλειόνων
[10, 3]	καὶ πεδιάδος, ᾗ ἐστὶ καὶ	Στράτος	καὶ τὸ Τριχώνιον ἀρίστην ἔχον
[10, 2]	τῆς Νικοπόλεως· κεῖται δ' ὁ	Στράτος	κατὰ μέσην τὴν ἐξ Ἀλυζίας
[10, 8]	Τῆς δὲ Λευκάδος ἥ τε	Νήριτος,	ἥν φησιν ἑλεῖν ὁ Λαέρτης
[10, 7]	τοῦ κόλπου, ἔχουσα καὶ λιμένα	ἐκτός.	Τοῦ δ' ἱεροῦ τετταράκοντα μὲν
[10, 19]	ἐναργὴς ταῦρος, ἄλλοτ' αἰόλος δράκων	ἑλικτός,	ἄλλοτ' ἀνδρείῳ κύτει βούπρῳρος. Προστιθέασι
[10, 8]	ἰσθμὸς νῦν δὲ πορθμὸς γεφύρᾳ	ζευκτός,	μετωνόμασαν Λευκάδα, ἐπώνυμον δοκῶ μοι
[10, 19]	μῦθος ἐπλάσθη τις; ὡς Ἡρακλέους	καταπολεμήσαντος	τὸν Ἀχελῶον καὶ ἐνεγκαμένου τῆς
[10, 17]	τὶς ἀνείλετο, τὴν παρὰ θάμνῳ	ἔντος	ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~Λοιπὴ
[10, 4]	πορθοῦντος τὴν χώραν Δημητρίου τοῦ	ἐπικληθέντος	Αἰτωλικοῦ· ὑπὲρ δὲ τῆς Μολυκρείας
[10, 14]	τοῦ Δηιονέως ἐξ Ἀθηνῶν φυγάδος	παραληφθέντος,	κατασχόντα δὲ τὴν νῆσον παραδοῦναι
[10, 12]	γινομένου ποτὲ δὲ ὑπὸ γῆς	ὄντος,	καὶ οἱ ἀρκτικοὶ συμμεταβάλλουσι, ποτὲ
[10, 10]	αὐτοῦ τοῦ Δουλιχίου τῶν Ἐχινάδων	ὄντος·	καί Οἳ δ' ἄρα Βουπράσιόν
[10, 10]	καὶ τοῦ Βουπρασίου ἐν Ἤλιδι	ὄντος·	{καί} Οἳ δ' Εὔβοιαν ἔχον
[10, 25]	ἐπ' Ἴλιον ἐξόδου, δείσαντα μὴ	ἀπόντος	αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν ἐπανελθόντες
[10, 4]	οἰκήτορες, εὔκαρπον οὖσαν καὶ πεδιάδα,	πορθοῦντος	τὴν χώραν Δημητρίου τοῦ ἐπικληθέντος
[10, 24]	αὐτοῦ τὸν Ἰκάριον ἐκπεσόντας ὑπὸ	Ἱπποκόωντος	τῆς οἰκείας ἐλθεῖν παρὰ Θέστιον
[10, 12]	ὅπη ἠώς, οὐδ' ὅπη ἠέλιος	φαεσίμβροτος	εἶσ' ὑπὸ γαῖαν, οὐδ' ὅπη
[10, 24]	ἀπερρίγασι νέεσθαι Ἰκαρίου, ὥς κ'	αὐτὸς	ἐεδνώσαιτο θύγατρα. Καὶ περὶ τῶν
[10, 20]	Τηλεβοῶν, ὧν ἦν καὶ ἡ	Τάφος	νῦν δὲ Ταφιὰς καλουμένη, χωρὶς
[10, 14]	Καλεῖται δὲ νῦν Ταφιὰς ἡ	Τάφος.	Οὐδ' Ἑλλάνικος ὁμηρικὸς Δουλίχιον τὴν
[10, 14]	Ὀδυσσεῖ καὶ Λαέρτῃ, ἡ δὲ	Τάφος	ὑπὸ τῷ Μέντῃ Μέντης Ἀγχιάλοιο
[10, 12]	οὐ γάρ τ' ἴδμεν, ὅπη	ζόφος,	οὐδ' ὅπη ἠώς, οὐδ' ὅπη
[10, 24]	οἰκεῖν οὐ γὰρ ἂν ὁ	Τηλέμαχος	παρὰ Μενελάῳ κατήγετο ἀφιγμένος ἐκεῖσἐ,
[10, 17]	ἕτεροι. Μέμνηται δὲ τῶν Σαίων	Ἀρχίλοχος	Ἀσπίδα μὲν Σαίων τὶς ἀνείλετο,
[10, 21]	τῇ Καλυδῶνι λίμνη μεγάλη καὶ	εὔοψος,	ἣν ἔχουσιν οἱ ἐν Πάτραις
[10, 21]	μεταξύ· εἶτ' Οἰνιάδαι καὶ ὁ	Ἀχελῶος·	εἶτα λίμνη τῶν Οἰνιαδῶν Μελίτη
[10, 1]	κόλπον, εἰς ὃν καὶ ὁ	Ἀχελῶος	ποταμὸς ἐξίησιν, ὁρίζων τὴν τῶν
[10, 1]	Ἀκαρνανικήν· ἐκαλεῖτο δὲ Θόας ὁ	Ἀχελῶος	πρότερον. Ἔστι δὲ καὶ ὁ
[10, 20]	ἦσαν τούτων οὐ τοῖς διαστήμασιν	ἐγγὺς	γὰρ κεῖνταἰ ἀλλὰ ὑφ' ἑτέροις
[10, 4]	Πλευρῶνα συνῴκισαν ἀφέντες τὴν παλαιὰν	ἐγγὺς	κειμένην Καλυδῶνος οἱ οἰκήτορες, εὔκαρπον
[10, 22]	ἴχνη δ' αὐτῆς λείπεται μόνον	ἐγγὺς	τῆς Πλευρῶνος ὑπὸ τῷ Ἀρακύνθῳ·
[10, 17]	καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν καὶ πάλιν	Μεσσηγύς	τε Σάμοιο καὶ Ἴμβρου παιπαλοέσσης.
[10, 19]	Ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα	Φυλεύς,	ὅς ποτε Δουλίχιόνδ' ἀπενάσσατο, πατρὶ
[10, 5]	καὶ ὁ Νέσσος ἐνταῦθα λέγεται	πορθμεὺς	ἀποδεδειγμένος ὑφ' Ἡρακλέους ἀποθανεῖν, ἐπειδὴ
[10, 14]	μεγαθύμων ἀρχὸν Ἐπειῶν καλεῖ. Αὐτὰρ	Ὀδυσσεὺς	ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους. Οὔτ' οὖν
[10, 10]	οἱ Ἀκαρνᾶνες· εἰπὼν γάρ Αὐτὰρ	Ὀδυσσεὺς	ἦγε Κεφαλλῆνας, οἵ ῥ' Ἰθάκην
[10, 24]	ἀρχῆς ἐχόντων τάξιν ἢ διαπορουμένων.	~Εὐθὺς	ἐπὶ τῆς Ἀκαρνανίας ὅτι μὲν
[10, 17]	Σαπαίοις ὄντες ἢ τοῖς Σιντοῖς,	οὓς	Σίντιας καλεῖ ὁ ποιητής, εἴθ'
[10, 25]	αὐτοὺς ἐπί τε τὴν τοῦ	Ἄργους	ἀπόληψιν καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ
[10, 25]	γὰρ τὸν Ἀμφιάρεω στρατεύσαντα μετὰ	Διομήδους	καὶ τῶν ἄλλων Ἐπιγόνων καὶ
[10, 21]	καὶ τέμενος, ἐξ οὗ τοὺς	Ἡρακλέους	ἄθλους, ἔργα Λυσίππου, μετήνεγκεν εἰς
[10, 5]	ἐνταῦθα λέγεται πορθμεὺς ἀποδεδειγμένος ὑφ'	Ἡρακλέους	ἀποθανεῖν, ἐπειδὴ πορθμεύων τὴν Δηιάνειραν
[10, 21]	σταδίους, καθ' ἥν ἐστι λιμὴν	Ἡρακλέους	ἱερὸς καὶ τέμενος, ἐξ οὗ
[10, 19]	καὶ μῦθος ἐπλάσθη τις; ὡς	Ἡρακλέους	καταπολεμήσαντος τὸν Ἀχελῶον καὶ ἐνεγκαμένου
[10, 25]	Ἐπιγόνων καὶ κατορθώσαντα τὸν πρὸς	Θηβαίους	πόλεμον συνελθεῖν Διομήδει καὶ τιμωρήσασθαι
[10, 25]	ἐπακολουθήσαντες οἱ Ἀκαρνᾶνες σοφίσασθαι λέγονται	Ῥωμαίους	καὶ τὴν αὐτονομίαν παρ' αὐτῶν
[10, 23]	Ἕλληνας, ὕστατα δὲ καὶ πρὸς	Ῥωμαίους	περὶ τῆς αὐτονομίας ἀγωνιζόμενοι. Ἐπεὶ
[10, 22]	μεσογαίας κατὰ μὲν τὴν Ἀκαρνανίαν	Ἐρυσιχαίους	τινάς φησιν Ἀπολλόδωρος λέγεσθαι, ὧν
[10, 7]	Τοῦ δ' ἱεροῦ τετταράκοντα μὲν	σταδίους	ἀπέχει τὸ Ἀνακτόριον ἐν τῷ
[10, 19]	τῆς ἐκβολῆς τοῦ Ἀχελώου, πεντεκαίδεκα	σταδίους	ἀφεστῶσα ἡ ἀπωτάτω, ἡ δ'
[10, 21]	Ἀλυζία πεντεκαίδεκα ἀπὸ θαλάττης διέχει	σταδίους,	καθ' ἥν ἐστι λιμὴν Ἡρακλέους
[10, 15]	πεντήκοντα οἱ δὲ τετταράκοντά φασἰ	σταδίους,	τοῦ δὲ Χελωνάτα περὶ ὀγδοήκοντα.
[10, 18]	καὶ τῆς Κεφαλληνίας ὅσον ἑξήκοντα	σταδίους,	ὑλώδης μὲν εὔκαρπος δέ· καὶ
[10, 2]	ἡ δὲ νῦν ὅσον ἑβδομήκοντα	σταδίους	ὑπὲρ τῆς ἐκβολῆς διέχουσα· καὶ
[10, 19]	ἑκατόν, αἱ λοιπαὶ δ' Ἐχινάδες	πλείους	δ' εἰσί, πᾶσαι λυπραὶ καὶ
[10, 14]	τῇ Τάφῳ, καὶ Ταφίους τοὺς	Κεφαλληνίους,	τοὺς δ' αὐτοὺς καὶ Τηλεβόας,
[10, 4]	παλαιᾶς Πλευρῶνος, ἀφ' οὗ τοὺς	Πλευρωνίους	Κουρῆτας ὀνομασθῆναί τινες ὑπέλαβον. ~Ὁ
[10, 7]	Ἀνακτόριον ἐν τῷ κόλπῳ ἱδρυμένον,	διακοσίους	δὲ καὶ τετταράκοντα ἡ Λευκάς.
[10, 24]	περὶ αὐτῶν. Φασὶ γὰρ τοὺς	Ταφίους	τε καὶ Τηλεβόας λεγομένους οἰκεῖν
[10, 14]	οἱ δὲ τῇ Τάφῳ, καὶ	Ταφίους	τοὺς Κεφαλληνίους, τοὺς δ' αὐτοὺς
[10, 17]	ἀποικίαν καὶ τὴν Τεμβρίωνος παρουσίαν	ἀποίκους	ἐλθεῖν ἐκ Σάμου καὶ ὀνομάσαι
[10, 21]	τέμενος, ἐξ οὗ τοὺς Ἡρακλέους	ἄθλους,	ἔργα Λυσίππου, μετήνεγκεν εἰς Ῥώμην
[10, 23]	τε τοὺς Μακεδόνας καὶ τοὺς	ἄλλους	Ἕλληνας, ὕστατα δὲ καὶ πρὸς
[10, 19]	Ἀχελῶόν φασι, καθάπερ καὶ τοὺς	ἄλλους	ποταμούς, ἀπό τε τῶν ἤχων
[10, 9]	κάτω μικραῖς ἁλιάσι κύκλῳ περιεστῶτας	πολλοὺς	καὶ περισώζειν εἰς δύναμιν τῶν
[10, 17]	δ' εἰσὶν {οἱ} ἀπὸ τοῦ	Σάμους	καλεῖσθαι τὰ ὕψη φήσαντες εὑρῆσθαι
[10, 19]	φασι, καθάπερ καὶ τοὺς ἄλλους	ποταμούς,	ἀπό τε τῶν ἤχων καὶ
[10, 14]	καλεῖ. Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας	μεγαθύμους.	Οὔτ' οὖν Δουλίχιον ἡ Κεφαλληνία
[10, 9]	μετὰ τοῦ πατρός· τούτων οὖν	ἐπωνύμους	τὰς πόλεις Ἔφορος λέγεσθαι δοκεῖ.
[10, 9]	οἰστρῶντι πόθῳ ῥῖψαι πέτρας ἀπὸ	τηλεφανοῦς	ἅλμα κατ' εὐχὴν σήν, δέσποτ'
[10, 21]	τῶν ἡγεμόνων τις, παρὰ τόπον	κειμένους	διὰ τὴν ἐρημίαν. Εἶτα ἄκρα
[10, 24]	τοὺς Ταφίους τε καὶ Τηλεβόας	λεγομένους	οἰκεῖν τὴν Ἀκαρνανίαν πρότερον, καὶ
[10, 12]	τὰ τέτταρα κλίματα τὴν ἠῶ	δεχομένους	τὸ νότιον μέρος, ἔχει τέ
[10, 19]	τοὺς ὅρους συγχέουσα ἀεὶ τοὺς	ἀποδεικνυμένους	τοῖς Ἀκαρνᾶσι καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς·
[10, 24]	τῶν νεῶν καὶ τοὺς Ἀκαρνᾶνας	καταριθμουμένους	καὶ μετασχόντας τῆς ἐπὶ Ἴλιον
[10, 1]	νότον διά τε Ἀγραίων Αἰτωλικοῦ	ἔθνους	καὶ Ἀμφιλόχων, Ἀκαρνᾶνες μὲν τὸ
[10, 25]	μετάσχοιεν μόνοι τῆς ἐπὶ τοὺς	προγόνους	τοὺς ἐκείνων στρατείας· οὔτε γὰρ
[10, 25]	τοῦτο μηδὲ κοινωνῆσαι τῆς στρατείας	μόνους	τοὺς Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι· τούτοις
[10, 6]	Πυλήνην μετενέγκαντες εἰς τοὺς ἀνώτερον	τόπους	ἤλλαξαν αὐτῆς καὶ τοὔνομα Πρόσχιον
[10, 25]	τιμωρήσασθαι μετ' αὐτοῦ τοὺς Οἰνέως	ἐχθρούς,	παραδόντα δ' ἐκείνοις τὴν Αἰτωλίαν
[10, 21]	εἴτε Χαλκίδος εἴτε Χαλκίας τοῦ	ὄρους,	μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου καὶ τῆς
[10, 19]	περιμάχητον ἐποίει τὸ παλαιὸν τοὺς	ὅρους	συγχέουσα ἀεὶ τοὺς ἀποδεικνυμένους τοῖς
[10, 19]	πρὸς ἕω τὰς Ἐχινάδας ἱδρῦσθαι	νήσους	συμβέβηκεν, ὧν τό τε Δουλίχιόν
[10, 20]	φασι. Τὰ μὲν περὶ τὰς	νήσους	τὰς πρὸ τῆς Ἀκαρνανίας ταῦτα.
[10, 19]	Ἐπειῶν ἄρχων· ὥστ' Ἐπειοὶ τὰς	νήσους	ταύτας εἶχον οἱ συνεξάραντες εἰς
[10, 14]	εἴη λέγων, ἐξ ὅλης μὲν	τόσους	ἐκ δὲ μιᾶς τῶν τεττάρων
[10, 24]	πατρός· καὶ γὰρ τοῦτον καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς αὐτῆς ζῶντας παραδίδωσιν ὁ
[10, 24]	Πολυκάστης τῆς Λυγαίου θυγατρὸς καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς αὐτῆς. Ἡμεῖς μὲν οὖν
[10, 24]	τῷ καταλόγῳ τῶν νεῶν καὶ	τοὺς	Ἀκαρνᾶνας καταριθμουμένους καὶ μετασχόντας τῆς
[10, 25]	μηδὲ κοινωνῆσαι τῆς στρατείας μόνους	τοὺς	Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι· τούτοις δ'
[10, 23]	πρός τε τοὺς Μακεδόνας καὶ	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας, ὕστατα δὲ καὶ
[10, 19]	τὸν Ἀχελῶόν φασι, καθάπερ καὶ	τοὺς	ἄλλους ποταμούς, ἀπό τε τῶν
[10, 6]	τὴν δὲ Πυλήνην μετενέγκαντες εἰς	τοὺς	ἀνώτερον τόπους ἤλλαξαν αὐτῆς καὶ
[10, 19]	παλαιὸν τοὺς ὅρους συγχέουσα ἀεὶ	τοὺς	ἀποδεικνυμένους τοῖς Ἀκαρνᾶσι καὶ τοῖς
[10, 14]	Τάφῳ, καὶ Ταφίους τοὺς Κεφαλληνίους,	τοὺς	δ' αὐτοὺς καὶ Τηλεβόας, καὶ
[10, 10]	δοκεῖ. ~Κεφαλλῆνας δὲ νῦν μὲν	τοὺς	ἐκ τῆς νήσου τῆς Κεφαλληνίας
[10, 25]	μόνοι τῆς ἐπὶ τοὺς προγόνους	τοὺς	ἐκείνων στρατείας· οὔτε γὰρ ἐν
[10, 10]	εἶναι ἔκ τε τοῦ διαριθμούμενον	τοὺς	ἐξ ἑκάστης πόλεως μνηστῆρας φάναι
[10, 9]	ἱερὸν καὶ τὸ ἅλμα τὸ	τοὺς	ἔρωτας παύειν πεπιστευμένον· Οὗ δὴ
[10, 14]	μιᾶς τῶν τεττάρων παρὰ δύο	τοὺς	ἡμίσεις. Εἰ δ' ἄρα τοῦτο
[10, 21]	ἱερὸς καὶ τέμενος, ἐξ οὗ	τοὺς	Ἡρακλέους ἄθλους, ἔργα Λυσίππου, μετήνεγκεν
[10, 24]	Τάφιοι τῶν Ἀκαρνάνων πρὶν ἢ	τοὺς	Κεφαλλῆνας καὶ τὸν Λαέρτην ἐπελθεῖν
[10, 14]	δὲ τῇ Τάφῳ, καὶ Ταφίους	τοὺς	Κεφαλληνίους, τοὺς δ' αὐτοὺς καὶ
[10, 23]	μετὰ τῶν Ἀκαρνάνων πρός τε	τοὺς	Μακεδόνας καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας,
[10, 25]	Διομήδει καὶ τιμωρήσασθαι μετ' αὐτοῦ	τοὺς	Οἰνέως ἐχθρούς, παραδόντα δ' ἐκείνοις
[10, 19]	ἐπικλύζει, περιμάχητον ἐποίει τὸ παλαιὸν	τοὺς	ὅρους συγχέουσα ἀεὶ τοὺς ἀποδεικνυμένους
[10, 17]	ἂν Ἑκάβη εἰσήγετο λέγουσα ὅτι	τοὺς	παῖδας αὐτῆς πέρνασχ' ὅν κε
[10, 4]	τῆς παλαιᾶς Πλευρῶνος, ἀφ' οὗ	τοὺς	Πλευρωνίους Κουρῆτας ὀνομασθῆναί τινες ὑπέλαβον.
[10, 25]	οὐ μετάσχοιεν μόνοι τῆς ἐπὶ	τοὺς	προγόνους τοὺς ἐκείνων στρατείας· οὔτε
[10, 24]	διαιτητικὸς περὶ αὐτῶν. Φασὶ γὰρ	τοὺς	Ταφίους τε καὶ Τηλεβόας λεγομένους
[10, 20]	λῃστὰς καλῶν αὐτούς, καθάπερ καὶ	τοὺς	Τηλεβόας ἅπαντάς φασι. Τὰ μὲν
[10, 10]	Κεφαλληνίας λέγουσιν, Ὅμηρος δὲ πάντας	τοὺς	ὑπὸ τῷ Ὀδυσσεῖ, ὧν εἰσι
[10, 25]	κληρονόμον̓ ταῦτα δὴ διανοηθέντα καλεῖν	αὐτοὺς	ἐπί τε τὴν τοῦ Ἄργους
[10, 20]	Μέντῃ τετάχθαι φησὶ λῃστὰς καλῶν	αὐτούς,	καθάπερ καὶ τοὺς Τηλεβόας ἅπαντάς
[10, 14]	Ταφίους τοὺς Κεφαλληνίους, τοὺς δ'	αὐτοὺς	καὶ Τηλεβόας, καὶ τὸν Ἀμφιτρύωνα
[10, 24]	οὔτε γὰρ ἐν Λακεδαίμονι πιθανὸν	αὐτοὺς	οἰκεῖν οὐ γὰρ ἂν ὁ
[10, 9]	δυναστεῦσαι δ' ἐν τῇ Ἀκαρνανίᾳ	τούτους	μετὰ τοῦ πατρός· τούτων οὖν
[10, 24]	καὶ γὰρ τοῦτον καὶ τοὺς	ἀδελφοὺς	αὐτῆς ζῶντας παραδίδωσιν ὁ ποιητὴς
[10, 24]	τῆς Λυγαίου θυγατρὸς καὶ τοὺς	ἀδελφοὺς	αὐτῆς. Ἡμεῖς μὲν οὖν ἀπεδείξαμεν
[10, 19]	πέντε, πελαγίζουσαι πρότερον, ἀλλ' ἡ	χοῦς	τὰς μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν ἤδη,
[10, 26]	ἀπὸ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ Ἀκαρνᾶνος,	Ἀμφιλόχους	δὲ ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιλόχου·
[10, 1]	τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου τοῦ κατὰ	Ἀμφιλόχους	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀκτίου
[10, 14]	οὔτε τῆς Κεφαλληνίας τὸ Δουλίχιον,	ὡς	Ἄνδρων φησί· τὸ μὲν γὰρ
[10, 14]	Παλεῖς Δουλίχιον ὑφ' Ὁμήρου λέγονται,	ὡς	γράφει Φερεκύδης. Μάλιστα δ' ἐναντιοῦται
[10, 17]	Τὴν δ' Ἰωνικὴν οἶδε μέν,	ὡς	εἰκός· καὶ γὰρ τὴν Ἰωνικὴν
[10, 25]	Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι· τούτοις δ'	ὡς	εἰκός, τοῖς λόγοις ἐπακολουθήσαντες οἱ
[10, 8]	τὸ πέλαγος καὶ τὴν Κεφαλληνίαν,	ὡς	ἐντεῦθεν τοὔνομα λαβεῖν. ~Ἔχει δὲ
[10, 3]	δὲ τὴν τοῖς Λοκροῖς συνάπτουσαν	ὡς	ἐπὶ Ναύπακτόν τε καὶ Εὐπάλιον,
[10, 6]	περὶ ταύτας ἱστορίαν οἶδεν, ἀλλ'	ὡς	ἔτι καὶ αὐτῶν οὐσῶν ἐν
[10, 19]	αἰτίας καὶ μῦθος ἐπλάσθη τις;	ὡς	Ἡρακλέους καταπολεμήσαντος τὸν Ἀχελῶον καὶ
[10, 13]	τὴν ὅλην νῆσον ὑπήκοον ἔσχεν	ὡς	ἴδιον κτῆμα· οὐκ ἔφθη μέντοι
[10, 11]	τις τὴν πόλιν δέξαιτ' ἄν,	ὡς	καὶ Ἀθήνας καὶ Λυκαβηττὸν εἴ
[10, 10]	Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι	ὡς	καὶ ἐκείνων Τρώων ὄντων· πλὴν
[10, 10]	τὸ ἐν ταύτῃ ὄρος ἐπιφανές,	ὡς	καί Οἳ δ' ἐκ Δουλιχίοιο
[10, 10]	Σάμον δὲ τὴν νῦν Κεφαλληνίαν,	ὡς	καὶ ὅταν φῇ Ἐν πορθμῷ
[10, 12]	Κύκλος δὲ τῆς Ἰθάκης ἐστὶν	ὡς	ὀγδοήκοντα σταδίων. Περὶ μὲν Ἰθάκης
[10, 17]	καὶ ὀνομάσαι Σάμον τὴν Σαμοθρᾴκην,	ὡς	οἱ Σάμιοι τοῦτ' ἐπλάσαντο δόξης
[10, 25]	αὐτονομίαν παρ' αὐτῶν ἐξανύσασθαι, λέγοντες	ὡς	οὐ μετάσχοιεν μόνοι τῆς ἐπὶ
[10, 10]	γὰρ ἐπιθέτῳ τὴν ὁμωνυμίαν διέσταλται,	ὡς	οὐκ ἐπὶ τῆς πόλεως ἀλλ'
[10, 24]	νομιζόμενον ἅλμα τούτῳ πρώτῳ προσμυθεύουσιν,	ὡς	προείρηται. Ὁ δὲ ποιητὴς ὅτι
[10, 21]	Πλευρῶνος ἱδρύων αὐτήν, Ἀπολλόδωρος δέ,	ὡς	πρότερον εἶπον, ὑπὲρ τῆς Μολυκρείας
[10, 10]	ἀμφιβολίαν εἰπόντα Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,	ὡς	τὴν νῆσον λέγοντα, τοτὲ δὲ
[10, 15]	περὶ ὀγδοήκοντα. Αὐτὴ δ' ἐστὶν	ὡς	τριακοσίων τὴν περίμετρον, μακρὰ δ'
[10, 12]	ἄνευθε πόρρω καὶ χωρὶς ἔστιν,	ὡς	τῶν μὲν ἄλλων πρὸς νότον
[10, 24]	ἐς οἶκον ἀπερρίγασι νέεσθαι Ἰκαρίου,	ὥς	κ' αὐτὸς ἐεδνώσαιτο θύγατρα. Καὶ
[10, 9]	Οὗ δὴ λέγεται πρώτη Σαπφώ	ὥς	φησιν ὁ Μένανδρος Τὸν ὑπέρκομπον
[10, 11]	γράφων Νήρικον, ἢ ἀνάπαλιν, παραπαίει	τελέως·	τὸ μὲν γὰρ εἰνοσίφυλλον καλεῖ
[10, 10]	διέσταλται, ὡς οὐκ ἐπὶ τῆς	πόλεως	ἀλλ' ἐπὶ τῆς νήσου τιθεὶς
[10, 22]	Ὕδρᾳ, μεταξὺ Πλευρῶνος καὶ Ἀρσινόης	πόλεως,	ἣ κώμη μὲν ἦν πρότερον
[10, 10]	τοῦ διαριθμούμενον τοὺς ἐξ ἑκάστης	πόλεως	μνηστῆρας φάναι Ἐκ δὲ Σάμης
[10, 10]	ἐπὶ τῆς νήσου τιθεὶς τοὔνομα.	Τετραπόλεως	γὰρ οὔσης τῆς νήσου μία
[10, 2]	τῆς νῦν ἐκτισμένης ἐφ' ἡμῶν	Νικοπόλεως,	καὶ Στράτος, ἀνάπλουν ἔχουσα τῷ
[10, 2]	γεγόνασιν ἢ καὶ πᾶσαι τῆς	Νικοπόλεως·	κεῖται δ' ὁ Στράτος κατὰ
[10, 25]	καὶ τιμωρήσασθαι μετ' αὐτοῦ τοὺς	Οἰνέως	ἐχθρούς, παραδόντα δ' ἐκείνοις τὴν
[10, 19]	ἆθλον τὸν Δηιανείρας γάμον τῆς	Οἰνέως	θυγατρός, ἣν πεποίηκε Σοφοκλῆς τοιαῦτα
[10, 20]	ἐπιστρατεύσας αὐτοῖς μετὰ Κεφάλου τοῦ	Δηιονέως	ἐξ Ἀθηνῶν φυγάδος, ἐκείνῳ τὴν
[10, 14]	δεῦρο στρατεῦσαι μετὰ Κεφάλου τοῦ	Δηιονέως	ἐξ Ἀθηνῶν φυγάδος παραληφθέντος, κατασχόντα
[10, 9]	Κέφαλόν φασιν ἐρασθέντα Πτερέλα τὸν	Δηιονέως.	Ἦν δὲ καὶ πάτριον τοῖς
[10, 12]	εἰς τοὐναντίον. Τοῦτο δὲ οὐ	δύσεως	καὶ ἀνατολῆς ἐγκαλύψεις ποιεῖ καὶ
[10, 12]	ἴδμεν, ὅπη ζόφος, οὐδ' ὅπη	ἠώς,	οὐδ' ὅπη ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσ'
[10, 25]	τούτῳ τοῖς Ἀργείοις ἐπιθέμενον κρατῆσαι	ῥᾳδίως,	τῶν πλείστων τοῖς περὶ Διομήδη
[10, 1]	νότιον πλευρόν, τό τε Ἀκαρνανικὸν	ὁμοίως	καὶ τὸ Αἰτωλικόν, κλύζεται τῇ
[10, 11]	ῥ' Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον.	Κυρίως	μὲν γὰρ ἀκούων τις τὴν
[10, 12]	ἡ φράσις, ἐξηγοῦνται δὲ οὐ	κακῶς·	οὔτε γὰρ χθαμαλὴν δέχονται ταπεινὴν
[10, 11]	ἔτι Λακεδαίμονα καὶ Ταύ̈ γετον·	ποιητικῶς	δὲ τοὐναντίον. Ἐν μέντοι τῷ
[10, 19]	καὶ διοχετείαις βιάσασθαι τὸν ποταμὸν	πλημμελῶς	ῥέοντα καὶ πολλὴν τῆς Παραχελωίτιδος
[10, 19]	ταυρωπόν· τὸν Ἡρακλέα δὲ καὶ	ἄλλως	εὐεργετικὸν ὄντα καὶ τῷ Οἰνεῖ
[10, 26]	τοῦ ἀδελφοῦ δυναστείας, οἱ δ'	ἄλλως.	Καὶ ἰδίᾳ μὲν περὶ Ἀκαρνάνων
[10, 24]	Ἰθακησίοις λέγει, ὥστ' ἢ οὐδ'	ὅλως	ἐπῆρξαν τῶν τόπων κατ' αὐτόν,
[10, 25]	φράζοιντο οὔτε ἰδίᾳ· οὐδὲ γὰρ	ὅλως	τοὔνομα τοῦτ' ἐμφέροιτο ἐν τοῖς
[10, 23]	τε καὶ συγγραφεῖς, τὰ μὲν	εὐσήμως	τε καὶ ὁμολογουμένως, τὰ δ'
[10, 23]	καὶ ὁμολογουμένως, τὰ δ' ἧττον	γνωρίμως	καθάπερ τοῦτο καὶ ἐν τοῖς
[10, 7]	ἐστιν Ἀκαρνάνων χωρίον τὸ Ἄκτιον.	Ὁμωνύμως	δὲ λέγεται τό τε ἱερὸν
[10, 6]	Αἰτωλικάς, ὧν τὴν μὲν Ὤλενον	ὁμωνύμως	τῇ Ἀχαϊ κῇ λεγομένην Αἰολεῖς
[10, 10]	μὲν πόλιν Σάμην καὶ Σάμον	συνωνύμως	ὑπολαμβάνων ἐκφέρεσθαι, τὴν δὲ νῆσον
[10, 4]	Μολυκρείας Ταφιασσὸν καὶ Χαλκίδα, ὄρη	ἱκανῶς	ὑψηλά, ἐφ' οἷς πολίχνια ἵδρυτο
[10, 23]	τὰ μὲν εὐσήμως τε καὶ	ὁμολογουμένως,	τὰ δ' ἧττον γνωρίμως καθάπερ
[10, 10]	δὲ ταῦτα λόγον. Οὐ γὰρ	εὐκρινῶς	ἀποδίδωσιν ὁ ποιητὴς οὔτε περὶ
[10, 22]	ἅμα καὶ ἀδελφῆς, εὐφυῶς ἐπικειμένη	πως	τῇ τοῦ Ἀχελώου διαβάσει· παραπλήσιον
[10, 11]	δηλοῖ. Ἐν ἄλλοις δὲ καὶ	ῥητῶς	ὄρος Ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον·
[10, 22]	δευτέρου γυναικὸς ἅμα καὶ ἀδελφῆς,	εὐφυῶς	ἐπικειμένη πως τῇ τοῦ Ἀχελώου