>

Livre, Chap.
[10, 1]	Δόλοπες καὶ ἡ Πίνδος, τῶν	δ'	Αἰτωλῶν Περραιβοί τε καὶ Ἀθαμᾶνες
[10, 11]	τὸ μὲν ἐν Ἰθάκῃ, τὸ	δ'	ἀκτὴν ἠπείροιο. ~Καὶ τοῦτο δὲ
[10, 13]	ἀπ' αὐτῆς Σαμαῖοι καλοῦνται· αἱ	δ'	ἄλλαι καὶ νῦν εἰσὶν ἔτι
[10, 4]	Κόρακα, συνάπτοντα τῇ Οἴτῃ, τῶν	δ'	ἄλλων ἐν μέσῳ μὲν μᾶλλον
[10, 26]	τῆς τοῦ ἀδελφοῦ δυναστείας, οἱ	δ'	ἄλλως. Καὶ ἰδίᾳ μὲν περὶ
[10, 15]	ὡς τριακοσίων τὴν περίμετρον, μακρὰ	δ'	ἀνήκουσα πρὸς εὖρον, ὀρεινή· μέγιστον
[10, 13]	τὸν πρὸς Ἰθάκῃ πορθμόν· οἱ	δ'	ἀπ' αὐτῆς Σαμαῖοι καλοῦνται· αἱ
[10, 10]	τῶν Ἐχινάδων ὄντος· καί Οἳ	δ'	ἄρα Βουπράσιόν τε καὶ Ἤλιδα
[10, 14]	παρὰ δύο τοὺς ἡμίσεις. Εἰ	δ'	ἄρα τοῦτο δώσει τις, ἐρησόμεθα
[10, 18]	Κεφαλληνίας κεκλιμένη τῆς Πελοποννήσου, συνάπτουσα	δ'	αὐτῇ πλέον. Ἔστι δ' ὁ
[10, 17]	δει μὲν οὖν, οὐκ ὠνόμακε	δ'	αὐτήν· οὐδ' ἐκαλεῖτο τῷ αὐτῷ
[10, 13]	νῦν μὲν οὐκέτ' ἐστίν, ἴχνη	δ'	αὐτῆς δείκνυται κατὰ μέσον τὸν
[10, 22]	Αἰτωλικῷ καταλόγῳ μέμνηται Ὅμηρος, ἴχνη	δ'	αὐτῆς λείπεται μόνον ἐγγὺς τῆς
[10, 14]	καὶ Ταφίους τοὺς Κεφαλληνίους, τοὺς	δ'	αὐτοὺς καὶ Τηλεβόας, καὶ τὸν
[10, 19]	σταδίους ἀφεστῶσα ἡ ἀπωτάτω, ἡ	δ'	ἐγγυτάτω πέντε, πελαγίζουσαι πρότερον, ἀλλ'
[10, 19]	Οἰνεῖ τῶν γάμων ἕδνον· οἱ	δ'	εἰκάζοντες ἐξ αὐτῶν τἀληθὲς ταύρῳ
[10, 10]	τοὔνομα, ὁμωνυμοῦσα τῇ νήσῳ. Ὅταν	δ'	εἴπῃ Ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν
[10, 3]	Ἀλυζίας ὁδὸν εἰς Ἀνακτόριον. ~Αἰτωλῶν	δ'	εἰσὶ Καλυδών τε καὶ Πλευρών,
[10, 2]	τῆς ἐκβολῆς διέχουσα· καὶ ἄλλαι	δ'	εἰσί, Πάλαιρός τε καὶ Ἀλυζία
[10, 19]	αἱ λοιπαὶ δ' Ἐχινάδες πλείους	δ'	εἰσί, πᾶσαι λυπραὶ καὶ τραχεῖαἰ
[10, 15]	ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν· πλησίον	δ'	εἰσὶ τῶν στενῶν ἐν κόλπῳ
[10, 2]	τοῦδε τοῦ ποταμοῦ φασι. ~Πόλεις	δ'	εἰσὶν ἐν μὲν τοῖς Ἀκαρνᾶσιν
[10, 17]	τοῦτ' ἐπλάσαντο δόξης χάριν. Πιθανώτεροι	δ'	εἰσὶν {οἱ} ἀπὸ τοῦ Σάμους
[10, 11]	αὐτῇ, Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές. Ἰθάκην	δ'	εἴτε τὴν πόλιν εἴτε τὴν
[10, 10]	ὄρος ἐπιφανές, ὡς καί Οἳ	δ'	ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων θ' ἱεράων
[10, 25]	αὐτοῦ τοὺς Οἰνέως ἐχθρούς, παραδόντα	δ'	ἐκείνοις τὴν Αἰτωλίαν αὐτὸν εἰς
[10, 9]	δύο, Ἀλυζέα καὶ Λευκάδιον, δυναστεῦσαι	δ'	ἐν τῇ Ἀκαρνανίᾳ τούτους μετὰ
[10, 1]	Παρνασσοῦ καὶ τῶν Οἰταίων. Ὑπέρκεινται	δ'	ἐν τῇ μεσογαίᾳ καὶ τοῖς
[10, 25]	παρελθεῖν καὶ ταύτην καταστρέφεσθαι. Ἀγαμέμνονα	δ'	ἐν τούτῳ τοῖς Ἀργείοις ἐπιθέμενον
[10, 12]	λέγειν τὸ πρὸς ζόφον, τὸ	δ'	ἐναντίον πρὸς νότον Αἱ δέ
[10, 14]	λέγονται, ὡς γράφει Φερεκύδης. Μάλιστα	δ'	ἐναντιοῦται Ὁμήρῳ ὁ τὴν Κεφαλληνίαν
[10, 16]	οἵαν φησὶν ὁ ποιητής Λιμένες	δ'	ἔνι ναύλοχοι αὐτῇ ἀμφίδυμοι. Ὁ
[10, 19]	ἄλλοτ' ἀνδρείῳ κύτει βούπρῳρος. Προστιθέασι	δ'	ἔνιοι καὶ τὸ τῆς Ἀμαλθείας
[10, 3]	τὴν μὲν ἀρχαίαν λέγεσθαι τὴν	δ'	ἐπίκτητον· ἀρχαίαν μὲν τὴν ἀπὸ
[10, 18]	ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~Λοιπὴ	δ'	ἐστὶ τῶν ὑπὸ τῷ Ὀδυσσεῖ
[10, 8]	τῆς Κεφαλληνίας ἤπειρον καλῶν· αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ Ἀκαρνανία· ὥστε, ὅταν
[10, 15]	δὲ Χελωνάτα περὶ ὀγδοήκοντα. Αὐτὴ	δ'	ἐστὶν ὡς τριακοσίων τὴν περίμετρον,
[10, 9]	ἁλέσθαι λέγει τὴν Σαπφώ, οἱ	δ'	ἔτι ἀρχαιολογικώτεροι Κέφαλόν φασιν ἐρασθέντα
[10, 11]	εἰνοσίφυλλον καλεῖ ὁ ποιητής, τὸ	δ'	ἐϋ κτίμενον πτολίεθρον, καὶ τὸ
[10, 10]	ἐν Ἤλιδι ὄντος· {καί} Οἳ	δ'	Εὔβοιαν ἔχον καὶ Χαλκίδα τ'
[10, 5]	Κουρῆτας ὀνομασθῆναί τινες ὑπέλαβον. ~Ὁ	δ'	Εὔηνος ποταμὸς ἄρχεται μὲν ἐκ
[10, 21]	ἐν τῇ Θρᾳκίᾳ Χερρονήσῳ· πάντα	δ'	εὐλίμενα τὰ μεταξύ· εἶτ' Οἰνιάδαι
[10, 19]	Ἠλείων ἄκρας ἑκατόν, αἱ λοιπαὶ	δ'	Ἐχινάδες πλείους δ' εἰσί, πᾶσαι
[10, 24]	ἔχον ἠδ' ἀντιπέραι' ἐνέμοντο. Οὔτε	δ'	ἡ ἤπειρος Ἀκαρνανία ὠνομάζετό πω
[10, 15]	τ' ἠδ' ὑλήεντα Ζάκυνθον. ~Κεῖται	δ'	ἡ Κεφαλληνία κατὰ Ἀκαρνανίαν, διέχουσα
[10, 19]	Δουλίχιόνδ' ἀπενάσσατο, πατρὶ χολωθείς. Πατὴρ	δ'	ἦν Αὐγέας ὁ τῆς Ἠλείας
[10, 8]	καὶ τετταράκοντα ἡ Λευκάς. ~Αὕτη	δ'	ἦν τὸ παλαιὸν μὲν χερρόνησος
[10, 24]	Λαέρτην ἐπελθεῖν οὐ λέγει, διότι	δ'	ἦσαν φίλοι τοῖς Ἰθακησίοις λέγει,
[10, 23]	εὐσήμως τε καὶ ὁμολογουμένως, τὰ	δ'	ἧττον γνωρίμως καθάπερ τοῦτο καὶ
[10, 7]	ἔχουσα καὶ λιμένα ἐκτός. Τοῦ	δ'	ἱεροῦ τετταράκοντα μὲν σταδίους ἀπέχει
[10, 11]	δὲ καὶ ῥητῶς ὄρος Ναιετάω	δ'	Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος
[10, 11]	τοὐναντίον. Ἐν μέντοι τῷ Ναιετάω	δ'	Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος
[10, 12]	καὶ ἀπωτέρω τῆς ἠπείρου, τῆς	δ'	Ἰθάκης ἐγγύθεν καὶ πρὸς ἄρκτον.
[10, 24]	τὴν τοῦ Θεστίου θυγατέρα, τὸν	δ'	Ἰκάριον ὑπομεῖναι τῆς Ἀκαρνανίας ἔχοντα
[10, 17]	ἣν νῦν Σαμοθρᾴκην καλοῦμεν. Τὴν	δ'	Ἰωνικὴν οἶδε μέν, ὡς εἰκός·
[10, 18]	συνάπτουσα δ' αὐτῇ πλέον. Ἔστι	δ'	ὁ κύκλος τῆς Ζακύνθου σταδίων
[10, 8]	χερρόνησος τῆς Ἀκαρνάνων γῆς, καλεῖ	δ'	ὁ ποιητὴς αὐτὴν ἀκτὴν ἠπείροιο,
[10, 17]	αὐτῷ τῷ ἰσθμῷ κείμενον. ~Καλεῖ	δ'	ὁ ποιητὴς Σάμον καὶ τὴν
[10, 2]	καὶ πᾶσαι τῆς Νικοπόλεως· κεῖται	δ'	ὁ Στράτος κατὰ μέσην τὴν
[10, 19]	ὅπλοις οὐκ ἔχοντες διαιτητάς, ἐνίκων	δ'	οἱ πλέον δυνάμενοι· ἀφ' ἧς
[10, 21]	Ἀστακηνὸν κόλπον καὶ ἡ Κριθώτη	δ'	ὁμώνυμος πολίχνη τῶν ἐν τῇ
[10, 11]	Ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν	δ'	ὄρος αὐτῇ Νήριτον {δῆλον} ἐν
[10, 11]	Ναιετάω δ' Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν	δ'	ὄρος αὐτῇ, Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές.
[10, 15]	ἀνήκουσα πρὸς εὖρον, ὀρεινή· μέγιστον	δ'	ὄρος ἐν αὐτῇ ἐν ᾧ
[10, 26]	Ἀκαρνάνων ταῦτα λέγοιτ' ἄν, κοινῇ	δ'	ὅσα καὶ τοῖς Αἰτωλικοῖς ἐπιπλέκεται
[10, 5]	καὶ Κουρῆτες καὶ ἄλλοἰ, ῥεῖ	δ'	οὐ διὰ τῆς Κουρητικῆς κατ'
[10, 25]	οὔθ' ἡ ἀκτὴ Λευκάς. ~Ἔφορος	δ'	οὔ φησι συστρατεῦσαι· Ἀλκμέωνα γὰρ
[10, 6]	καὶ τοὔνομα Πρόσχιον καλέσαντες. Ἑλλάνικος	δ'	οὐδὲ τὴν περὶ ταύτας ἱστορίαν
[10, 17]	Σάμον ἔς τ' Ἴμβρον̓ Ἰωνικὴ	δ'	οὐκ ἀπῴκιστό πω, δῆλον ὅτι
[10, 12]	τε νύκτωρ συμβῇ, παρακολουθεῖν· τὰ	δ'	οὐράνια ἐξαλλάττει ἐπὶ πλέον τῷ
[10, 21]	καὶ μῆκος καὶ πλάτος, τρίτη	δ'	Οὐρία πολλῷ τούτων μικροτέρα· ἡ
[10, 12]	ἐγγύθεν καὶ πρὸς ἄρκτον. Ὅτι	δ'	οὕτω λέγει τὸ νότιον μέρος
[10, 14]	πόλεις τῶν παίδων αὐτοῦ. Ταῦτα	δ'	οὐχ ὁμηρικά· οἱ μὲν γὰρ
[10, 22]	τῇ νῦν μὲν Λυσιμαχείᾳ πρότερον	δ'	Ὕδρᾳ, μεταξὺ Πλευρῶνος καὶ Ἀρσινόης
[10, 21]	εἰς τὴν θάλατταν, αἱ λοιπαὶ	δ'	ὑπέρκεινται ὅσον ἡμιστάδιον· εἶθ' ὁ
[10, 22]	ἦν πρότερον καλουμένη Κωνώπα, κτίσμα	δ'	ὑπῆρξεν Ἀρσινόης τῆς Πτολεμαίου τοῦ
[10, 14]	ὅλην Κεφαλλῆνες ὑπὸ Ὀδυσσεῖ, οἱ	δ'	ὑπὸ Μέγητι. Οὐδὲ Παλεῖς Δουλίχιον
[10, 16]	Κεφαλληνίας ἡ Ἀστερία νησίον Ἀστερὶς	δ'	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεταἰ ἣν
[10, 25]	τοῖς περὶ Διομήδη συνακολουθησάντων. Μικρὸν	δ'	ὕστερον ἐπιπεσούσης τῆς ἐπ' Ἴλιον
[10, 6]	τῇ ἀρχαίᾳ καταστάσει μέμνηται, τὰς	δ'	ὕστερον καὶ τῆς τῶν Ἡρακλειδῶν
[10, 25]	τοὺς Ἀκαρνᾶνας τοῖς Ἕλλησι· τούτοις	δ'	ὡς εἰκός, τοῖς λόγοις ἐπακολουθήσαντες
[10, 10]	ἀμφενέμοντο, οἵ τ' ἤπειρον ἔχον	ἠδ'	ἀντιπέραι' ἐνέμοντο. Ἤπειρον μὲν οὖν
[10, 24]	ἔτι Οἵ τ' ἤπειρον ἔχον	ἠδ'	ἀντιπέραι' ἐνέμοντο. Οὔτε δ' ἡ
[10, 10]	τρηχεῖαν, οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον	ἠδ'	οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο, οἵ τ'
[10, 14]	φῇ Δουλίχιόν τε Σάμην τ'	ἠδ'	ὑλήεντα Ζάκυνθον. ~Κεῖται δ' ἡ
[10, 10]	Κτιμένης λόγου Τὴν μὲν ἔπειτα	Σάμηνδ'	ἔδοσαν. Ἔχει δὲ ταῦτα λόγον.
[10, 19]	φίλος ἱππότα Φυλεύς, ὅς ποτε	Δουλίχιόνδ'	ἀπενάσσατο, πατρὶ χολωθείς. Πατὴρ δ'
[10, 12]	ὅπου ἐστὶ τὸ ἀρκτικὸν κλίμα,	οὐδ'	εἰ ἀρχὴν ἐστίν· εἰ δὲ
[10, 17]	οὖν, οὐκ ὠνόμακε δ' αὐτήν·	οὐδ'	ἐκαλεῖτο τῷ αὐτῷ ὀνόματι πρότερον,
[10, 14]	δὲ νῦν Ταφιὰς ἡ Τάφος.	Οὐδ'	Ἑλλάνικος ὁμηρικὸς Δουλίχιον τὴν Κεφαλληνίαν
[10, 22]	Ἀπολλόδωρος λέγεσθαι, ὧν Ἀλκμὰν μέμνηται	Οὐδ'	Ἐρυσιχαῖος, οὐδὲ ποιμήν, ἀλλὰ Σαρδίων
[10, 12]	Οὐ γάρ τις νήσων εὐδείελος,	οὐδ'	εὐλείμων, αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται·
[10, 24]	τοῖς Ἰθακησίοις λέγει, ὥστ' ἢ	οὐδ'	ὅλως ἐπῆρξαν τῶν τόπων κατ'
[10, 12]	ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ γαῖαν,	οὐδ'	ὅπη ἀννεῖται. Ἔστι μὲν γὰρ
[10, 12]	ὅπη ζόφος, οὐδ' ὅπη ἠώς,	οὐδ'	ὅπη ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ
[10, 12]	γάρ τ' ἴδμεν, ὅπη ζόφος,	οὐδ'	ὅπη ἠώς, οὐδ' ὅπη ἠέλιος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008