>

Livre, Chap.
[10, 11]	μέντοι ἀντὶ Νηρίτου γράφων Νήρικον,	ἢ	ἀνάπαλιν, παραπαίει τελέως· τὸ μὲν
[10, 2]	ἀνάπλουν ἔχουσα τῷ Ἀχελώῳ πλειόνων	ἢ	διακοσίων σταδίων, καὶ Οἰνειάδαι, καὶ
[10, 23]	τινὰ τῶν ἀρχῆς ἐχόντων τάξιν	ἢ	διαπορουμένων. ~Εὐθὺς ἐπὶ τῆς Ἀκαρνανίας
[10, 12]	μᾶλλον ἢ ἧττον παραχωρεῖν ἡμᾶς	ἢ	εἰς τοὐναντίον. Τοῦτο δὲ οὐ
[10, 24]	ἐπῆρξαν τῶν τόπων κατ' αὐτόν,	ἢ	ἑκόντες παρεχώρησαν ἢ καὶ σύνοικοι
[10, 12]	πλέον τῷ πρὸς μεσημβρίαν μᾶλλον	ἢ	ἧττον παραχωρεῖν ἡμᾶς ἢ εἰς
[10, 2]	ὧν αἱ πλεῖσται περιοικίδες γεγόνασιν	ἢ	καὶ πᾶσαι τῆς Νικοπόλεως· κεῖται
[10, 24]	κατ' αὐτόν, ἢ ἑκόντες παρεχώρησαν	ἢ	καὶ σύνοικοι ἐγένοντο. Φαίνονται δὲ
[10, 11]	λέγει τὸ Νήιον εἴτε ἕτερον	ἢ	ὄρος ἢ χωρίον. Ὁ μέντοι
[10, 24]	φίλοι τοῖς Ἰθακησίοις λέγει, ὥστ'	ἢ	οὐδ' ὅλως ἐπῆρξαν τῶν τόπων
[10, 17]	οἱ αὐτοὶ τοῖς Σαπαίοις ὄντες	ἢ	τοῖς Σιντοῖς, οὓς Σίντιας καλεῖ
[10, 24]	οἱ Τάφιοι τῶν Ἀκαρνάνων πρὶν	ἢ	τοὺς Κεφαλλῆνας καὶ τὸν Λαέρτην
[10, 11]	Νήιον εἴτε ἕτερον ἢ ὄρος	ἢ	χωρίον. Ὁ μέντοι ἀντὶ Νηρίτου
[10, 8]	ἥν φησιν ἑλεῖν ὁ Λαέρτης	Ἦ	μὲν Νήριτον εἷλον ἐϋ κτίμενον
[10, 4]	καὶ ἐθνῶν. ~Ἔχει δὲ καὶ	ἡ	Αἰτωλία ὄρος μέγιστον μὲν τὸν
[10, 8]	ἤπειρον καλῶν· αὕτη δ' ἐστὶν	ἡ	Ἀκαρνανία· ὥστε, ὅταν φῇ ἀκτὴν
[10, 7]	ἱερὸν τοῦ Ἀκτίου Ἀπόλλωνος καὶ	ἡ	ἄκρα ἡ ποιοῦσα τὸ στόμα
[10, 24]	ἤπειρος Ἀκαρνανία ὠνομάζετό πω οὔθ'	ἡ	ἀκτὴ Λευκάς. ~Ἔφορος δ' οὔ
[10, 21]	Ἀρτεμίδωρος· εἶθ' ἡ Πλευρών, εἶθ'	ἡ	Ἁλίκυρνα κώμη, ἧς ὑπέρκειται Καλυδὼν
[10, 21]	τῆς Ἀκαρνανίας εἰσὶ πόλεις, ὧν	ἡ	Ἀλυζία πεντεκαίδεκα ἀπὸ θαλάττης διέχει
[10, 19]	τοῦ Ἀχελώου, πεντεκαίδεκα σταδίους ἀφεστῶσα	ἡ	ἀπωτάτω, ἡ δ' ἐγγυτάτω πέντε,
[10, 16]	τῆς Ἰθάκης καὶ τῆς Κεφαλληνίας	ἡ	Ἀστερία νησίον Ἀστερὶς δ' ὑπὸ
[10, 5]	Κουρητικῆς κατ' ἀρχάς, ἥτις ἐστὶν	ἡ	αὐτὴ τῇ Πλευρωνίᾳ, ἀλλὰ διὰ
[10, 19]	πεντεκαίδεκα σταδίους ἀφεστῶσα ἡ ἀπωτάτω,	ἡ	δ' ἐγγυτάτω πέντε, πελαγίζουσαι πρότερον,
[10, 2]	τε θαλάττης καὶ τοῦ Στράτου,	ἡ	δὲ νῦν ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους
[10, 14]	Κεφαλλῆνες ὑπὸ Ὀδυσσεῖ καὶ Λαέρτῃ,	ἡ	δὲ Τάφος ὑπὸ τῷ Μέντῃ
[10, 18]	ὑπὸ τῷ Ὀδυσσεῖ τεταγμένων νήσων	ἡ	Ζάκυνθος, μικρῷ πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον
[10, 24]	ἠδ' ἀντιπέραι' ἐνέμοντο. Οὔτε δ'	ἡ	ἤπειρος Ἀκαρνανία ὠνομάζετό πω οὔθ'
[10, 10]	νήσου μία τῶν τεττάρων ἐστὶν	ἡ	καὶ Σάμος καὶ Σάμη καλουμένη
[10, 17]	τὰ Τρωικὰ Σάμος μὲν καὶ	ἡ	Κεφαλληνία ἐκαλεῖτο καὶ ἡ Σαμοθρᾴκη
[10, 14]	Κεφαλλῆνας μεγαθύμους. Οὔτ' οὖν Δουλίχιον	ἡ	Κεφαλληνία καθ' Ὅμηρον οὔτε τῆς
[10, 15]	ἠδ' ὑλήεντα Ζάκυνθον. ~Κεῖται δ'	ἡ	Κεφαλληνία κατὰ Ἀκαρνανίαν, διέχουσα τοῦ
[10, 21]	καὶ τὸν Ἀστακηνὸν κόλπον καὶ	ἡ	Κριθώτη δ' ὁμώνυμος πολίχνη τῶν
[10, 7]	ἱδρυμένον, διακοσίους δὲ καὶ τετταράκοντα	ἡ	Λευκάς. ~Αὕτη δ' ἦν τὸ
[10, 19]	Θοὰς ὁ ποιητὴς εἶπε· καὶ	ἡ	μὲν Δολίχα κεῖται κατὰ Οἰνιάδας
[10, 21]	δ' Οὐρία πολλῷ τούτων μικροτέρα·	ἡ	μὲν οὖν Κυνία καὶ ἐκδίδωσιν
[10, 2]	καὶ αὐτὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ,	ἡ	μὲν παλαιὰ οὐ κατοικουμένη, ἴσον
[10, 15]	καθ' ὃ δὲ στενωτάτη ἐστὶν	ἡ	νῆσος, ταπεινὸν ἰσθμὸν ποιεῖ ὥσθ'
[10, 1]	Ἀμφίλοχοι, τούτων δὲ Δόλοπες καὶ	ἡ	Πίνδος, τῶν δ' Αἰτωλῶν Περραιβοί
[10, 21]	ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν Ἀρτεμίδωρος· εἶθ'	ἡ	Πλευρών, εἶθ' ἡ Ἁλίκυρνα κώμη,
[10, 7]	Ἀκτίου Ἀπόλλωνος καὶ ἡ ἄκρα	ἡ	ποιοῦσα τὸ στόμα τοῦ κόλπου,
[10, 18]	ὑλώδης μὲν εὔκαρπος δέ· καὶ	ἡ	πόλις ἀξιόλογος, ὁμώνυμος. Ἐντεῦθεν εἰς
[10, 10]	μόνον· ὅτι γὰρ Σάμη λέγεται	ἡ	πόλις δῆλον εἶναι ἔκ τε
[10, 22]	διαβάσει· παραπλήσιον δέ τι καὶ	ἡ	Πυλήνη τῷ Ὠλένῳ πέπονθεν. Ὅταν
[10, 14]	τις, ἐρησόμεθα τίς ἂν εἴη	ἡ	Σάμη, ὅταν οὕτω φῇ Δουλίχιόν
[10, 17]	καὶ ἡ Κεφαλληνία ἐκαλεῖτο καὶ	ἡ	Σαμοθρᾴκη οὐ γὰρ ἂν Ἑκάβη
[10, 12]	ἁλὶ κεῖται. Χθαμαλὴ μὲν γὰρ	ἡ	ταπεινὴ καὶ χαμηλή, πανυπερτάτη δὲ
[10, 20]	δὲ Τηλεβοῶν, ὧν ἦν καὶ	ἡ	Τάφος νῦν δὲ Ταφιὰς καλουμένη,
[10, 14]	ἀνάσσω. Καλεῖται δὲ νῦν Ταφιὰς	ἡ	Τάφος. Οὐδ' Ἑλλάνικος ὁμηρικὸς Δουλίχιον
[10, 12]	ταπεινὴ καὶ χαμηλή, πανυπερτάτη δὲ	ἡ	ὑψηλή, οἵαν διὰ πλειόνων σημαίνει,
[10, 12]	Ἔχει μὲν οὖν ἀπεμφάσεις τοιαύτας	ἡ	φράσις, ἐξηγοῦνται δὲ οὐ κακῶς·
[10, 21]	δὲ τὸν Εὔηνον τὸ ὄρος	ἡ	Χαλκίς, ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν Ἀρτεμίδωρος·
[10, 19]	ἐγγυτάτω πέντε, πελαγίζουσαι πρότερον, ἀλλ'	ἡ	χοῦς τὰς μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν
[10, 23]	ἀπηγόρευκεν ὑπὸ τῶν συνεχῶν πολέμων	ἥ	τ' Ἀκαρνανία καὶ Αἰτωλοί, καθάπερ
[10, 8]	τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου προῆλθον, καὶ	ἥ	τε Ἀμβρακία συνῳκίσθη καὶ Ἀνακτόριον,
[10, 8]	δέχεσθαι δεῖ. Τῆς δὲ Λευκάδος	ἥ	τε Νήριτος, ἥν φησιν ἑλεῖν
[10, 22]	μεταξὺ Πλευρῶνος καὶ Ἀρσινόης πόλεως,	ἣ	κώμη μὲν ἦν πρότερον καλουμένη
[10, 13]	μιᾶς εἴτε Σάμης εἴτε Σάμου,	ἣ	νῦν μὲν οὐκέτ' ἐστίν, ἴχνη
[10, 3]	ἀνήκουσαν εὐκάρπου τε καὶ πεδιάδος,	ᾗ	ἐστὶ καὶ Στράτος καὶ τὸ
[10, 17]	ἡ Σαμοθρᾴκη οὐ γὰρ ἂν	Ἑκάβη	εἰσήγετο λέγουσα ὅτι τοὺς παῖδας
[10, 12]	θ' ἡμέρας ἄν τε νύκτωρ	συμβῇ,	παρακολουθεῖν· τὰ δ' οὐράνια ἐξαλλάττει
[10, 25]	τοῦ πατρὸς εἶναι κληρονόμον̓ ταῦτα	δὴ	διανοηθέντα καλεῖν αὐτοὺς ἐπί τε
[10, 3]	ἦν ταῦτα τὰ κτίσματα. Καὶ	δὴ	καὶ διῃρῆσθαι συνέβαινε δίχα τὴν
[10, 9]	τοὺς ἔρωτας παύειν πεπιστευμένον· Οὗ	δὴ	λέγεται πρώτη Σαπφώ ὥς φησιν
[10, 24]	θύγατρα. Καὶ περὶ τῶν ἀδελφῶν	Ἤδη	γάρ ῥα πατήρ τε κασίγνητοί
[10, 23]	καθάπερ τοῦτο καὶ ἐν τοῖς	ἤδη	λεχθεῖσι περὶ αὐτῶν ἀποδέδεικταἰ, προσληπτέον
[10, 3]	τῶν ἐφεξῆς ἐπὶ τὴν ἄρκτον	ἤδη	περιισταμένων ὀρῶν τε καὶ ἐθνῶν.
[10, 19]	χοῦς τὰς μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν	ἤδη,	τὰς δὲ μέλλει πολλὴ καταφερομένη·
[10, 26]	οὖν Ἔφορος πρὸ τῶν Τρωικῶν	ἤδη	τὴν Ἀκαρνανίαν ὑπὸ τῷ Ἀλκμέωνι
[10, 25]	ἐπανελθόντες οἴκαδε οἱ περὶ τὸν	Διομήδη	καὶ γὰρ ἀκούεσθαι μεγάλην περὶ
[10, 25]	τοῦ πολέμου· τὸν μὲν οὖν	Διομήδη	πεισθέντα μετασχεῖν τῆς στρατείας, τὸν
[10, 25]	ῥᾳδίως, τῶν πλείστων τοῖς περὶ	Διομήδη	συνακολουθησάντων. Μικρὸν δ' ὕστερον ἐπιπεσούσης
[10, 17]	ἐντεῦθεν γάρ Ἐφαίνετο πᾶσα μὲν	Ἴδη,	φαίνετο δὲ Πριάμοιο πόλις καὶ
[10, 5]	πορθμεὺς ἀποδεδειγμένος ὑφ' Ἡρακλέους ἀποθανεῖν,	ἐπειδὴ	πορθμεύων τὴν Δηιάνειραν ἐπεχείρει βιάσασθαι.
[10, 19]	ἀφ' ἧς αἰτίας καὶ μῦθος	ἐπλάσθη	τις; ὡς Ἡρακλέους καταπολεμήσαντος τὸν
[10, 17]	ποταμοῦ τοῦ Παρθενίου, ὃς Ἴμβρασος	μετωνομάσθη.	Ἐπεὶ οὖν κατὰ τὰ Τρωικὰ
[10, 8]	προῆλθον, καὶ ἥ τε Ἀμβρακία	συνῳκίσθη	καὶ Ἀνακτόριον, καὶ τῆς χερρονήσου
[10, 13]	ἔσχεν ὡς ἴδιον κτῆμα· οὐκ	ἔφθη	μέντοι συνοικίσας, ἀλλὰ καθόδου τυχὼν
[10, 14]	δώσει τις, ἐρησόμεθα τίς ἂν	εἴη	ἡ Σάμη, ὅταν οὕτω φῇ
[10, 14]	εἴκοσιν. Οὐ γὰρ τοῦτ' ἂν	εἴη	λέγων, ἐξ ὅλης μὲν τόσους
[10, 6]	μὲν Ὤλενον ὁμωνύμως τῇ Ἀχαϊ	κῇ	λεγομένην Αἰολεῖς κατέσκαψαν, πλησίον οὖσαν
[10, 12]	εὐλείμων, αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται·	Ἰθάκη	δέ τε καὶ περὶ πασέων.
[10, 13]	δείκνυται κατὰ μέσον τὸν πρὸς	Ἰθάκῃ	πορθμόν· οἱ δ' ἀπ' αὐτῆς
[10, 11]	πτολίεθρον, καὶ τὸ μὲν ἐν	Ἰθάκῃ,	τὸ δ' ἀκτὴν ἠπείροιο. ~Καὶ
[10, 17]	ἡ Κεφαλληνία ἐκαλεῖτο καὶ ἡ	Σαμοθρᾴκη	οὐ γὰρ ἂν Ἑκάβη εἰσήγετο
[10, 17]	ἐς Σάμον ἔς τ' Ἴμβρον̓	Ἰωνικὴ	δ' οὐκ ἀπῴκιστό πω, δῆλον
[10, 8]	τοῦ Λευκάτα· πέτρα γάρ ἐστι	λευκὴ	τὴν χρόαν, προκειμένη τῆς Λευκάδος
[10, 21]	καὶ πρὸς τῇ Καλυδῶνι λίμνη	μεγάλη	καὶ εὔοψος, ἣν ἔχουσιν οἱ
[10, 12]	χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται.	Χθαμαλὴ	μὲν γὰρ ἡ ταπεινὴ καὶ
[10, 12]	ὑπεναντιότητά τινα δηλοῦν Αὐτὴ δὲ	χθαμαλὴ	πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται. Χθαμαλὴ
[10, 12]	μὲν γὰρ ἡ ταπεινὴ καὶ	χαμηλή,	πανυπερτάτη δὲ ἡ ὑψηλή, οἵαν
[10, 12]	καὶ χαμηλή, πανυπερτάτη δὲ ἡ	ὑψηλή,	οἵαν διὰ πλειόνων σημαίνει, Κραναὴν
[10, 21]	σταδίων πλάτος δὲ εἴκοσι, καὶ	ἄλλη	Κυνία διπλασία ταύτης καὶ μῆκος
[10, 19]	αὐτῶν ἤδη, τὰς δὲ μέλλει	πολλὴ	καταφερομένη· ἥπερ καὶ τὴν Παραχελωῖτιν
[10, 25]	τῆς ἐπ' Ἴλιον ἐξόδου, δείσαντα	μὴ	ἀπόντος αὐτοῦ κατὰ τὴν στρατείαν
[10, 21]	Πλευρῶνος καὶ τῆς Χαλκίδος· εἰ	μὴ	ἄρα ἕτερον θετέον τὸ πρὸς
[10, 16]	λέγεταἰ ἣν ὁ μὲν Σκήψιος	μὴ	μένειν τοιαύτην οἵαν φησὶν ὁ
[10, 10]	Δουλιχίῳ τε Σάμῳ τε ἀλλὰ	μή	Σάμῃ τε” δῆλός ἐστι τὴν
[10, 25]	στρατείας, τὸν δὲ Ἀλκμέωνα ἀγανακτοῦντα	μὴ	φροντίσαι· διὰ δὲ τοῦτο μηδὲ
[10, 10]	ἐστὶν ἡ καὶ Σάμος καὶ	Σάμη	καλουμένη καθ' ἑκάτερον τοὔνομα, ὁμωνυμοῦσα
[10, 10]	νῆσον Σάμον μόνον· ὅτι γὰρ	Σάμη	λέγεται ἡ πόλις δῆλον εἶναι
[10, 14]	ἐρησόμεθα τίς ἂν εἴη ἡ	Σάμη,	ὅταν οὕτω φῇ Δουλίχιόν τε
[10, 10]	τε Σάμῳ τε ἀλλὰ μή	Σάμῃ	τε” δῆλός ἐστι τὴν μὲν
[10, 10]	νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι Δουλιχίῳ τε	Σάμῃ	τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ, τῶν
[10, 21]	ἡ Πλευρών, εἶθ' ἡ Ἁλίκυρνα	κώμη,	ἧς ὑπέρκειται Καλυδὼν ἐν τῇ
[10, 22]	Πλευρῶνος καὶ Ἀρσινόης πόλεως, ἣ	κώμη	μὲν ἦν πρότερον καλουμένη Κωνώπα,
[10, 24]	εἰρήκασιν· οὐχ ὁμολογούμενα δὲ εἰπόντων	ἐπιφανῆ	δέ, ἀπολείπεταί τις λόγος ἡμῖν
[10, 22]	Λυσιμάχεια πλησίον, ἠφανισμένη καὶ αὐτή,	κειμένη	πρὸς τῇ λίμνῃ τῇ νῦν
[10, 22]	γυναικὸς ἅμα καὶ ἀδελφῆς, εὐφυῶς	ἐπικειμένη	πως τῇ τοῦ Ἀχελώου διαβάσει·
[10, 8]	γάρ ἐστι λευκὴ τὴν χρόαν,	προκειμένη	τῆς Λευκάδος εἰς τὸ πέλαγος
[10, 18]	πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον τῆς Κεφαλληνίας	κεκλιμένη	τῆς Πελοποννήσου, συνάπτουσα δ' αὐτῇ
[10, 21]	Ἀμβρακικοῦ κόλπου λιμνοθάλαττά ἐστι Μυρτούντιον	λεγομένη.	Ἀπὸ δὲ Λευκάδος ἑξῆς Πάλαιρος
[10, 19]	ἤδη, τὰς δὲ μέλλει πολλὴ	καταφερομένη·	ἥπερ καὶ τὴν Παραχελωῖτιν καλουμένην
[10, 22]	ἦν δὲ καὶ Λυσιμάχεια πλησίον,	ἠφανισμένη	καὶ αὐτή, κειμένη πρὸς τῇ
[10, 2]	ποταμῷ, ἡ μὲν παλαιὰ οὐ	κατοικουμένη,	ἴσον ἀπέχουσα τῆς τε θαλάττης
[10, 10]	ἡ καὶ Σάμος καὶ Σάμη	καλουμένη	καθ' ἑκάτερον τοὔνομα, ὁμωνυμοῦσα τῇ
[10, 22]	ἣ κώμη μὲν ἦν πρότερον	καλουμένη	Κωνώπα, κτίσμα δ' ὑπῆρξεν Ἀρσινόης
[10, 21]	εἶτα λίμνη τῶν Οἰνιαδῶν Μελίτη	καλουμένη,	μῆκος μὲν ἔχουσα τριάκοντα σταδίων
[10, 20]	ἡ Τάφος νῦν δὲ Ταφιὰς	καλουμένη,	χωρὶς ἦσαν τούτων οὐ τοῖς
[10, 22]	παραπλήσιον δέ τι καὶ ἡ	Πυλήνη	τῷ Ὠλένῳ πέπονθεν. Ὅταν δὲ
[10, 12]	κεῖται. Χθαμαλὴ μὲν γὰρ ἡ	ταπεινὴ	καὶ χαμηλή, πανυπερτάτη δὲ ἡ
[10, 15]	μακρὰ δ' ἀνήκουσα πρὸς εὖρον,	ὀρεινή·	μέγιστον δ' ὄρος ἐν αὐτῇ
[10, 26]	περὶ Ἀκαρνάνων ταῦτα λέγοιτ' ἄν,	κοινῇ	δ' ὅσα καὶ τοῖς Αἰτωλικοῖς
[10, 21]	τις καὶ πρὸς τῇ Καλυδῶνι	λίμνη	μεγάλη καὶ εὔοψος, ἣν ἔχουσιν
[10, 22]	καὶ αὐτή, κειμένη πρὸς τῇ	λίμνῃ	τῇ νῦν μὲν Λυσιμαχείᾳ πρότερον
[10, 21]	Οἰνιάδαι καὶ ὁ Ἀχελῶος· εἶτα	λίμνη	τῶν Οἰνιαδῶν Μελίτη καλουμένη, μῆκος
[10, 13]	ἣ νῦν μὲν οὐκέτ' ἐστίν,	ἴχνη	δ' αὐτῆς δείκνυται κατὰ μέσον
[10, 22]	τῷ Αἰτωλικῷ καταλόγῳ μέμνηται Ὅμηρος,	ἴχνη	δ' αὐτῆς λείπεται μόνον ἐγγὺς
[10, 21]	καὶ ἡ Κριθώτη δ' ὁμώνυμος	πολίχνη	τῶν ἐν τῇ Θρᾳκίᾳ Χερρονήσῳ·
[10, 10]	ὁμωνυμοῦσα τῇ νήσῳ. Ὅταν δ'	εἴπῃ	Ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι
[10, 18]	ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων.	~Λοιπὴ	δ' ἐστὶ τῶν ὑπὸ τῷ
[10, 12]	φαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ γαῖαν, οὐδ'	ὅπη	ἀννεῖται. Ἔστι μὲν γὰρ δέξασθαι
[10, 12]	φίλοι, οὐ γάρ τ' ἴδμεν,	ὅπη	ζόφος, οὐδ' ὅπη ἠώς, οὐδ'
[10, 12]	ζόφος, οὐδ' ὅπη ἠώς, οὐδ'	ὅπη	ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσ' ὑπὸ γαῖαν,
[10, 12]	τ' ἴδμεν, ὅπη ζόφος, οὐδ'	ὅπη	ἠώς, οὐδ' ὅπη ἠέλιος φαεσίμβροτος
[10, 4]	τῆς Μολυκρείας Ταφιασσὸν καὶ Χαλκίδα,	ὄρη	ἱκανῶς ὑψηλά, ἐφ' οἷς πολίχνια
[10, 6]	καταλέγει, πλείστην εὐχέρειαν ἐπιδεικνύμενος ἐν	πάσῃ	σχεδόν τι τῇ γραφῇ. ~Καθόλου
[10, 1]	καὶ τὸ Αἰτωλικόν, κλύζεται τῇ	ποιούσῃ	θαλάττῃ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον, εἰς
[10, 9]	καὶ Λευκάδιον, δυναστεῦσαι δ' ἐν	τῇ	Ἀκαρνανίᾳ τούτους μετὰ τοῦ πατρός·
[10, 6]	ἔτι καὶ αὐτῶν οὐσῶν ἐν	τῇ	ἀρχαίᾳ καταστάσει μέμνηται, τὰς δ'
[10, 6]	ὧν τὴν μὲν Ὤλενον ὁμωνύμως	τῇ	Ἀχαϊ κῇ λεγομένην Αἰολεῖς κατέσκαψαν,
[10, 6]	ἐπιδεικνύμενος ἐν πάσῃ σχεδόν τι	τῇ	γραφῇ. ~Καθόλου μὲν οὖν ταῦτα
[10, 12]	δέχονται ταπεινὴν ἐνταῦθα, ἀλλὰ πρόσχωρον	τῇ	ἠπείρῳ ἐγγυτάτω οὖσαν αὐτῆς· οὔτε
[10, 21]	δ' ὁμώνυμος πολίχνη τῶν ἐν	τῇ	Θρᾳκίᾳ Χερρονήσῳ· πάντα δ' εὐλίμενα
[10, 9]	τοῖς Λευκαδίοις κατ' ἐνιαυτὸν ἐν	τῇ	θυσίᾳ τοῦ Ἀπόλλωνος ἀπὸ τῆς
[10, 21]	Ἔστι δέ τις καὶ πρὸς	τῇ	Καλυδῶνι λίμνη μεγάλη καὶ εὔοψος,
[10, 22]	τὴν μὲν ὀρεινὴν καὶ ἐπίκτητον	τῇ	Καλυδῶνι προσένειμαν, τὴν πεδιάδα δὲ
[10, 13]	συνῆρξε Κικέρωνι τῷ ῥήτορι, ἐν	τῇ	Κεφαλληνίᾳ διέτριψε καὶ τὴν ὅλην
[10, 10]	τῶν νήσων βούλεται λέγειν, ἅμα	τῇ	Λευκάδι καὶ τὴν ἄλλην Ἀκαρνανίαν
[10, 22]	ἠφανισμένη καὶ αὐτή, κειμένη πρὸς	τῇ	λίμνῃ τῇ νῦν μὲν Λυσιμαχείᾳ
[10, 1]	τῶν Οἰταίων. Ὑπέρκεινται δ' ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ καὶ τοῖς προσβορείοις μέρεσι
[10, 21]	κώμη, ἧς ὑπέρκειται Καλυδὼν ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ σταδίοις τριάκοντα· περὶ δὲ
[10, 10]	καλουμένη καθ' ἑκάτερον τοὔνομα, ὁμωνυμοῦσα	τῇ	νήσῳ. Ὅταν δ' εἴπῃ Ὅσσοι
[10, 11]	αὐτῇ Νήριτον {δῆλον} ἐν γὰρ	τῇ	νήσῳ οὐκ ἐν τῇ πόλει
[10, 22]	αὐτή, κειμένη πρὸς τῇ λίμνῃ	τῇ	νῦν μὲν Λυσιμαχείᾳ πρότερον δ'
[10, 4]	μέγιστον μὲν τὸν Κόρακα, συνάπτοντα	τῇ	Οἴτῃ, τῶν δ' ἄλλων ἐν
[10, 21]	Ἐχινάδες καὶ πόλις Ἀστακός, ὁμώνυμος	τῇ	περὶ Νικομήδειαν καὶ τὸν Ἀστακηνὸν
[10, 22]	Καλυδῶνι προσένειμαν, τὴν πεδιάδα δὲ	τῇ	Πλευρῶνι. ~Νυνὶ μὲν οὖν ἐκπεπόνηται
[10, 5]	ἀρχάς, ἥτις ἐστὶν ἡ αὐτὴ	τῇ	Πλευρωνίᾳ, ἀλλὰ διὰ τῆς προσεῴας
[10, 1]	ὁμοίως καὶ τὸ Αἰτωλικόν, κλύζεται	τῇ	ποιούσῃ θαλάττῃ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον,
[10, 11]	γὰρ τῇ νήσῳ οὐκ ἐν	τῇ	πόλει τὸ ὄρος. Ὅταν δὲ
[10, 9]	πτερῶν καὶ ὀρνέων ἀνακουφίζειν δυναμένων	τῇ	πτήσει τὸ ἅλμα, ὑποδέχεσθαι δὲ
[10, 17]	Σάμου ὑληέσσης, Θρηικίης τοτὲ δὲ	τῇ	συζυγίᾳ τῶν πλησίον νήσων Ἐς
[10, 14]	τῷ Δουλιχίῳ φάναι, οἱ δὲ	τῇ	Τάφῳ, καὶ Ταφίους τοὺς Κεφαλληνίους,
[10, 22]	καὶ ἀδελφῆς, εὐφυῶς ἐπικειμένη πως	τῇ	τοῦ Ἀχελώου διαβάσει· παραπλήσιον δέ
[10, 12]	γὰρ ἡ ταπεινὴ καὶ χαμηλή,	πανυπερτάτη	δὲ ἡ ὑψηλή, οἵαν διὰ
[10, 12]	τινα δηλοῦν Αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ	πανυπερτάτη	εἰν ἁλὶ κεῖται. Χθαμαλὴ μὲν
[10, 15]	Αἰνησίου ἱερόν· καθ' ὃ δὲ	στενωτάτη	ἐστὶν ἡ νῆσος, ταπεινὸν ἰσθμὸν
[10, 21]	Ἀχελῶος· εἶτα λίμνη τῶν Οἰνιαδῶν	Μελίτη	καλουμένη, μῆκος μὲν ἔχουσα τριάκοντα
[10, 4]	μὲν τὸν Κόρακα, συνάπτοντα τῇ	Οἴτῃ,	τῶν δ' ἄλλων ἐν μέσῳ
[10, 21]	ταύτης καὶ μῆκος καὶ πλάτος,	τρίτη	δ' Οὐρία πολλῷ τούτων μικροτέρα·
[10, 24]	Ἀκαρνανία ὠνομάζετό πω οὔθ' ἡ	ἀκτὴ	Λευκάς. ~Ἔφορος δ' οὔ φησι
[10, 14]	ἡ δὲ Τάφος ὑπὸ τῷ	Μέντῃ	Μέντης Ἀγχιάλοιο δαί̈ φρονος εὔχομαι
[10, 20]	αὐτῶν· ὁ δὲ ποιητὴς ὑπὸ	Μέντῃ	τετάχθαι φησὶ λῃστὰς καλῶν αὐτούς,
[10, 14]	γὰρ Κεφαλλῆνες ὑπὸ Ὀδυσσεῖ καὶ	Λαέρτῃ,	ἡ δὲ Τάφος ὑπὸ τῷ
[10, 1]	τὸ Αἰτωλικόν, κλύζεται τῇ ποιούσῃ	θαλάττῃ	τὸν Κορινθιακὸν κόλπον, εἰς ὃν
[10, 16]	νῦν, καὶ πολίχνιον λέγει ἐν	αὐτῇ	Ἀλαλκομενὰς τὸ ἐπ' αὐτῷ τῷ
[10, 16]	ποιητής Λιμένες δ' ἔνι ναύλοχοι	αὐτῇ	ἀμφίδυμοι. Ὁ δὲ Ἀπολλόδωρος μένειν
[10, 15]	τοῦ δὲ Χελωνάτα περὶ ὀγδοήκοντα.	Αὐτὴ	δ' ἐστὶν ὡς τριακοσίων τὴν
[10, 12]	δὲ δοκεῖ ὑπεναντιότητά τινα δηλοῦν	Αὐτὴ	δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ
[10, 15]	ὀρεινή· μέγιστον δ' ὄρος ἐν	αὐτῇ	ἐν ᾧ τὸ Διὸς Αἰνησίου
[10, 2]	διακοσίων σταδίων, καὶ Οἰνειάδαι, καὶ	αὐτὴ	ἐπὶ τῷ ποταμῷ, ἡ μὲν
[10, 22]	καὶ Λυσιμάχεια πλησίον, ἠφανισμένη καὶ	αὐτή,	κειμένη πρὸς τῇ λίμνῃ τῇ
[10, 11]	Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος	αὐτῇ	Νήριτον {δῆλον} ἐν γὰρ τῇ
[10, 11]	Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος	αὐτῇ,	Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές. Ἰθάκην δ'
[10, 18]	κεκλιμένη τῆς Πελοποννήσου, συνάπτουσα δ'	αὐτῇ	πλέον. Ἔστι δ' ὁ κύκλος
[10, 5]	κατ' ἀρχάς, ἥτις ἐστὶν ἡ	αὐτὴ	τῇ Πλευρωνίᾳ, ἀλλὰ διὰ τῆς
[10, 8]	καὶ τῆς Κεφαλληνίας ἤπειρον καλῶν·	αὕτη	δ' ἐστὶν ἡ Ἀκαρνανία· ὥστε,
[10, 8]	δὲ καὶ τετταράκοντα ἡ Λευκάς.	~Αὕτη	δ' ἦν τὸ παλαιὸν μὲν
[10, 10]	καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον τὸ ἐν	ταύτῃ	ὄρος ἐπιφανές, ὡς καί Οἳ
[10, 21]	τὸν Ἀστακηνὸν κόλπον καὶ ἡ	Κριθώτη	δ' ὁμώνυμος πολίχνη τῶν ἐν
[10, 21]	διὰ τὴν ἐρημίαν. Εἶτα ἄκρα	Κριθώτη	καὶ {αἱ} Ἐχινάδες καὶ πόλις
[10, 9]	παύειν πεπιστευμένον· Οὗ δὴ λέγεται	πρώτη	Σαπφώ ὥς φησιν ὁ Μένανδρος
[10, 8]	ἐστὶν ἡ Ἀκαρνανία· ὥστε, ὅταν	φῇ	ἀκτὴν ἠπείροιο, τῆς Ἀκαρνανίας ἀκτὴν
[10, 14]	εἴη ἡ Σάμη, ὅταν οὕτω	φῇ	Δουλίχιόν τε Σάμην τ' ἠδ'
[10, 10]	νῦν Κεφαλληνίαν, ὡς καὶ ὅταν	φῇ	Ἐν πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό
[10, 11]	τὸ ὄρος. Ὅταν δὲ οὕτω	φῇ	Ἡμεῖς ἐξ Ἰθάκης ὑπὸ Νηίου
[10, 11]	γὰρ ἐπὶ τῆς Ἰθάκης ὅταν	φῇ	Οἵ ῥ' Ἰθάκην εἶχον καὶ
[10, 22]	τῷ Ὠλένῳ πέπονθεν. Ὅταν δὲ	φῇ	τὴν Καλυδῶνα αἰπεῖάν τε καὶ
[10, 6]	ἐν πάσῃ σχεδόν τι τῇ	γραφῇ.	~Καθόλου μὲν οὖν ταῦτα περὶ
[10, 12]	κλιμάτων. Δεῖ γὰρ κατὰ πάντα	συννεφῆ	καιρόν, ἄν θ' ἡμέρας ἄν
[10, 17]	καὶ τὴν ἤπειρον ἔσχον τὴν	προσεχῆ,	εἴτε οἱ αὐτοὶ τοῖς Σαπαίοις
[10, 17]	ἀπὸ τοῦ Σάμους καλεῖσθαι τὰ	ὕψη	φήσαντες εὑρῆσθαι τοῦτο τοὔνομα τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008