>Livre, Chap. |
[10, 11] |
τῆς
Ἰθάκης
ὅταν
φῇ
Οἵ
|
ῥ' |
Ἰθάκην
εἶχον
καὶ
Νήριτον
εἰνοσίφυλλον, |
[10, 10] |
Αὐτὰρ
Ὀδυσσεὺς
ἦγε
Κεφαλλῆνας,
οἵ
|
ῥ' |
Ἰθάκην
εἶχον
καὶ
Νήριτον
εἰνοσίφυλλον
|
[10, 11] |
τούτῳ
γε
τῷ
ἔπει
Οἵ
|
ῥ' |
Ἰθάκην
εἶχον
καὶ
Νήριτον.
Κυρίως |
[10, 25] |
προσήκουσαν
αὐτοῖς
ἀρχήν
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
Ἀδράστου
τὸν
δὲ
τοῦ
πατρὸς |
[10, 12] |
καὶ
ἀνατολῆς
ἐγκαλύψεις
ποιεῖ
καὶ
|
γὰρ |
αἰθρίας
οὔσης
συμβαίνεἰ,
ἀλλὰ
μεσημβρίας |
[10, 25] |
οἱ
περὶ
τὸν
Διομήδη
καὶ
|
γὰρ |
ἀκούεσθαι
μεγάλην
περὶ
αὐτὸν
συνεστραμμένην |
[10, 11] |
εἶχον
καὶ
Νήριτον.
Κυρίως
μὲν
|
γὰρ |
ἀκούων
τις
τὴν
πόλιν
δέξαιτ' |
[10, 17] |
ἐκαλεῖτο
καὶ
ἡ
Σαμοθρᾴκη
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
Ἑκάβη
εἰσήγετο
λέγουσα
ὅτι |
[10, 24] |
Λακεδαίμονι
πιθανὸν
αὐτοὺς
οἰκεῖν
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ὁ
Τηλέμαχος
παρὰ
Μενελάῳ |
[10, 12] |
ἠῶ
τ'
ἠέλιόν
τε.
Τὸ
|
γὰρ |
ἄνευθε
πόρρω
καὶ
χωρὶς
ἔστιν, |
[10, 12] |
ἀλλὰ
μεσημβρίας
καὶ
ἄρκτου.
Μάλιστα
|
γὰρ |
ἀρκτικός
ἐστιν
ὁ
πόλος·
τούτου |
[10, 10] |
εἰσι
καὶ
οἱ
Ἀκαρνᾶνες·
εἰπὼν
|
γάρ
|
Αὐτὰρ
Ὀδυσσεὺς
ἦγε
Κεφαλλῆνας,
οἵ |
[10, 12] |
ἐσχάτην
τετραμμένην
πρὸς
ἄρκτον·
τοῦτο
|
γὰρ |
βούλεται
λέγειν
τὸ
πρὸς
ζόφον, |
[10, 12] |
οὐδ'
ὅπη
ἀννεῖται.
Ἔστι
μὲν
|
γὰρ |
δέξασθαι
τὰ
τέτταρα
κλίματα
τὴν |
[10, 11] |
ἀνάπαλιν,
παραπαίει
τελέως·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
εἰνοσίφυλλον
καλεῖ
ὁ
ποιητής,
τὸ |
[10, 24] |
τε
κέλονται
Εὐρυμάχῳ
γήμασθαι
οὔτε
|
γὰρ |
ἐν
Λακεδαίμονι
πιθανὸν
αὐτοὺς
οἰκεῖν |
[10, 25] |
προγόνους
τοὺς
ἐκείνων
στρατείας·
οὔτε
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
Αἰτωλικῷ
καταλόγῳ
φράζοιντο |
[10, 14] |
ὡς
Ἄνδρων
φησί·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
Ἐπειοὶ
κατεῖχον,
τὴν
δὲ
Κεφαλληνίαν |
[10, 11] |
διαφέρονται
καὶ
οἱ
ἱστοροῦντες.
~Αὐτίκα
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
Ἰθάκης
ὅταν
φῇ
|
[10, 10] |
τε
Σάμοιό
τε
παιπαλοέσσης.
Τῷ
|
γὰρ |
ἐπιθέτῳ
τὴν
ὁμωνυμίαν
διέσταλται,
ὡς |
[10, 8] |
δοκῶ
μοι
τοῦ
Λευκάτα·
πέτρα
|
γάρ |
ἐστι
λευκὴ
τὴν
χρόαν,
προκειμένη |
[10, 10] |
Ἔχει
δὲ
ταῦτα
λόγον.
Οὐ
|
γὰρ |
εὐκρινῶς
ἀποδίδωσιν
ὁ
ποιητὴς
οὔτε |
[10, 17] |
τοῦτο
τοὔνομα
τὴν
νῆσον·
ἐντεῦθεν
|
γάρ
|
Ἐφαίνετο
πᾶσα
μὲν
Ἴδη,
φαίνετο |
[10, 12] |
εἰν
ἁλὶ
κεῖται.
Χθαμαλὴ
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
ταπεινὴ
καὶ
χαμηλή,
πανυπερτάτη |
[10, 19] |
πεποίηκε
Σοφοκλῆς
τοιαῦτα
λέγουσαν
Μνηστὴρ
|
γὰρ |
ἦν
μοι
ποταμός,
Ἀχελῶον
λέγω, |
[10, 12] |
ψιλὴν
ἐπίκρυψιν
τῶν
κλιμάτων.
Δεῖ
|
γὰρ |
κατὰ
πάντα
συννεφῆ
καιρόν,
ἄν |
[10, 20] |
τούτων
οὐ
τοῖς
διαστήμασιν
ἐγγὺς
|
γὰρ |
κεῖνταἰ
ἀλλὰ
ὑφ'
ἑτέροις
ἡγεμόσι |
[10, 14] |
δ'
οὐχ
ὁμηρικά·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
Κεφαλλῆνες
ὑπὸ
Ὀδυσσεῖ
καὶ
Λαέρτῃ, |
[10, 10] |
νήσῳ.
Ὅταν
δ'
εἴπῃ
Ὅσσοι
|
γὰρ |
νήσοισιν
ἐπικρατέουσιν
ἄριστοι
Δουλιχίῳ
τε |
[10, 25] |
καταλόγῳ
φράζοιντο
οὔτε
ἰδίᾳ·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ὅλως
τοὔνομα
τοῦτ'
ἐμφέροιτο
ἐν |
[10, 22] |
ἀπὸ
τῆς
χώρας
δεκτέον·
εἴρηται
|
γὰρ |
ὅτι
τὴν
χώραν
δίχα
διελόντες |
[10, 10] |
τῆς
νήσου
τιθεὶς
τοὔνομα.
Τετραπόλεως
|
γὰρ |
οὔσης
τῆς
νήσου
μία
τῶν |
[10, 24] |
Καὶ
περὶ
τῶν
ἀδελφῶν
Ἤδη
|
γάρ |
ῥα
πατήρ
τε
κασίγνητοί
τε |
[10, 10] |
δὲ
νῆσον
Σάμον
μόνον·
ὅτι
|
γὰρ |
Σάμη
λέγεται
ἡ
πόλις
δῆλον |
[10, 12] |
ἐν
τοῖσδε
Ὦ
φίλοι,
οὐ
|
γάρ |
τ'
ἴδμεν,
ὅπη
ζόφος,
οὐδ' |
[10, 11] |
ὄρος
αὐτῇ
Νήριτον
{δῆλον}
ἐν
|
γὰρ |
τῇ
νήσῳ
οὐκ
ἐν
τῇ |
[10, 17] |
οἶδε
μέν,
ὡς
εἰκός·
καὶ
|
γὰρ |
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν
εἰδέναι
φαίνεται· |
[10, 12] |
ἀντιτιθέμενον
τῷ
ἀρκτικῷ
μέρει·
ἐξάλλαξιν
|
γάρ |
τινα
τῶν
οὐρανίων
πολλὴν
βούλεται |
[10, 12] |
χῶρον
ἀν'
ὑλήεντα
καί
Οὐ
|
γάρ |
τις
νήσων
εὐδείελος,
οὐδ'
εὐλείμων, |
[10, 19] |
Ἀκαρνᾶσι
καὶ
τοῖς
Αἰτωλοῖς·
ἐκρίνοντο
|
γὰρ |
τοῖς
ὅπλοις
οὐκ
ἔχοντες
διαιτητάς, |
[10, 25] |
δ'
οὔ
φησι
συστρατεῦσαι·
Ἀλκμέωνα
|
γὰρ |
τὸν
Ἀμφιάρεω
στρατεύσαντα
μετὰ
Διομήδους |
[10, 7] |
ἔτι
καὶ
ταῦτα
προσληπτέον·
ἀπὸ
|
γὰρ |
τοῦ
στόματος
ἀρξαμένοις
τοῦ
Ἀμβρακικοῦ |
[10, 24] |
ἡμῖν
διαιτητικὸς
περὶ
αὐτῶν.
Φασὶ
|
γὰρ |
τοὺς
Ταφίους
τε
καὶ
Τηλεβόας |
[10, 14] |
πίσυρές
τε
καὶ
εἴκοσιν.
Οὐ
|
γὰρ |
τοῦτ'
ἂν
εἴη
λέγων,
ἐξ |
[10, 24] |
Ἰκαρίου
τοῦ
Πηνελόπης
πατρός·
καὶ
|
γὰρ |
τοῦτον
καὶ
τοὺς
ἀδελφοὺς
αὐτῆς |
[10, 14] |
τὴν
Κεφαλληνίαν
λέγων.
Τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ὑπὸ
Μέγητι
εἴρηται
καὶ
αἱ |
[10, 12] |
ἐξηγοῦνται
δὲ
οὐ
κακῶς·
οὔτε
|
γὰρ |
χθαμαλὴν
δέχονται
ταπεινὴν
ἐνταῦθα,
ἀλλὰ |
[10, 25] |
λέγονται
Ῥωμαίους
καὶ
τὴν
αὐτονομίαν
|
παρ' |
αὐτῶν
ἐξανύσασθαι,
λέγοντες
ὡς
οὐ |
[10, 14] |
δαί̈
φρονος
εὔχομαι
εἶναι
υἱός,
|
ἀτὰρ |
Ταφίοισι
φιληρέτμοισιν
ἀνάσσω.
Καλεῖται
δὲ |
[10, 14] |
ἕταρον
μεγαθύμων
ἀρχὸν
Ἐπειῶν
καλεῖ.
|
Αὐτὰρ |
Ὀδυσσεὺς
ἦγε
Κεφαλλῆνας
μεγαθύμους.
Οὔτ' |
[10, 10] |
καὶ
οἱ
Ἀκαρνᾶνες·
εἰπὼν
γάρ
|
Αὐτὰρ |
Ὀδυσσεὺς
ἦγε
Κεφαλλῆνας,
οἵ
ῥ' |
[10, 1] |
ὁ
παρὰ
Δύμην
ὁμώνυμος
τούτῳ,
|
καθάπερ |
εἴρηται,
καὶ
ὁ
περὶ
Λάμιαν. |
[10, 5] |
τῶν
ἐν
Ὀφιεῦσιν
Αἰτωλικῷ
ἔθνει
|
καθάπερ |
καὶ
οἱ
Εὐρυτᾶνες
καὶ
Ἀγραῖοι |
[10, 23] |
ἥ
τ'
Ἀκαρνανία
καὶ
Αἰτωλοί,
|
καθάπερ |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν· |
[10, 19] |
ἐοικότα
λέγεσθαι
τὸν
Ἀχελῶόν
φασι,
|
καθάπερ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ποταμούς,
ἀπό |
[10, 20] |
τετάχθαι
φησὶ
λῃστὰς
καλῶν
αὐτούς,
|
καθάπερ |
καὶ
τοὺς
Τηλεβόας
ἅπαντάς
φασι. |
[10, 23] |
ὁμολογουμένως,
τὰ
δ'
ἧττον
γνωρίμως
|
καθάπερ |
τοῦτο
καὶ
ἐν
τοῖς
ἤδη |
[10, 19] |
τὰς
δὲ
μέλλει
πολλὴ
καταφερομένη·
|
ἥπερ |
καὶ
τὴν
Παραχελωῖτιν
καλουμένην
χώραν, |
[10, 14] |
τὴν
αὐτὴν
τῷ
Δουλιχίῳ
λέγων,
|
εἴπερ |
τῶν
μνηστήρων
ἐκ
μὲν
Δουλιχίοιο |
[10, 14] |
ἐνοικοῦντες
Ἐπειοὶ
ἐξ
Ἤλιδος
ἀφιγμένοι·
|
διόπερ |
καὶ
τὸν
Ὦτον
τὸν
Κυλλήνιον
|
[10, 4] |
χώραν
Δημητρίου
τοῦ
ἐπικληθέντος
Αἰτωλικοῦ·
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῆς
Μολυκρείας
Ταφιασσὸν
καὶ |
[10, 12] |
ἀλλὰ
πανυπερτάτην
πρὸς
ζόφον,
οἷον
|
ὑπὲρ |
πάσας
ἐσχάτην
τετραμμένην
πρὸς
ἄρκτον· |
[10, 2] |
δὲ
νῦν
ὅσον
ἑβδομήκοντα
σταδίους
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐκβολῆς
διέχουσα·
καὶ
ἄλλαι |
[10, 21] |
Ἀπολλόδωρος
δέ,
ὡς
πρότερον
εἶπον,
|
ὑπὲρ |
τῆς
Μολυκρείας
καὶ
τὴν
Χαλκίδα |
[10, 19] |
ποτε
Δουλίχιόνδ'
ἀπενάσσατο,
πατρὶ
χολωθείς.
|
Πατὴρ |
δ'
ἦν
Αὐγέας
ὁ
τῆς |
[10, 24] |
τῶν
ἀδελφῶν
Ἤδη
γάρ
ῥα
|
πατήρ |
τε
κασίγνητοί
τε
κέλονται
Εὐρυμάχῳ |
[10, 19] |
ἣν
πεποίηκε
Σοφοκλῆς
τοιαῦτα
λέγουσαν
|
Μνηστὴρ |
γὰρ
ἦν
μοι
ποταμός,
Ἀχελῶον |
[10, 12] |
ἄν
θ'
ἡμέρας
ἄν
τε
|
νύκτωρ |
συμβῇ,
παρακολουθεῖν·
τὰ
δ'
οὐράνια |