Vers
[650]	σοι κείνη πάρα. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ	χαῖρ᾽	ἄνασσα· σοὶ φέρων ἥκω λόγους
[1350]	πάτερ· πατέρα γὰρ εἰσορᾶν δοκῶ·	~χαῖρ᾽	ἴσθι δ᾽ ὡς μάλιστά σ᾽
[1350]	ἀπώλλυς, ἔργ᾽ ἔχων ἥδιστ᾽ ἐμοί;	~χαῖρ᾽	ὦ πάτερ· πατέρα γὰρ εἰσορᾶν
[1450]	ἄζηλος θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πολλὰ	χαίρειν	μ᾽ εἶπας οὐκ εἰωθότως. ~(Ἠλέκτρα)
[1300]	~στέναζ᾽ ὅταν γὰρ εὐτυχήσωμεν, τότε	~χαίρειν	παρέσται καὶ γελᾶν ἐλευθέρως. ~(Ἠλέκτρα)
[1450]	μ᾽ εἶπας οὐκ εἰωθότως. ~(Ἠλέκτρα)	~χαίροις	ἄν, εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνοι
[1250]	~(Ὀρέστης) ~τὰ μέν σ᾽ ὀκνῶ	χαίρουσαν	εἰργαθεῖν, τὰ δὲ ~δέδοικα λίαν
[1300]	μάνθαν᾽ ἐνθάδ᾽ ὢν ἀνήρ. ~(Ὀρέστης)	~χαίρουσιν	οὖν τούτοισιν; ἢ τίνες λόγοι;
[850]	ἔφυ μόρος. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ καὶ	χαλάργοις	ἐν ἁμίλλαις ~οὕτως, ὡς κείνῳ
[1450]	δ᾽ ἔπεστι νέμεσις, οὐ λέγω.	~χαλᾶτε	πᾶν κάλυμμ᾽ ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, ὅπως
[700]	~κλήροις ἔπηλαν καὶ κατέστησαν δίφρους,	~χαλκῆς	ὑπαὶ σάλπιγγος ᾖξαν· οἱ δ᾽
[450]	Ἑλλάνων ἄναξ, ~οὐδ᾽ ἁ παλαιὰ	χαλκόπλακτος	ἀμφάκης γένυς, ~ἅ νιν κατέπεφνεν
[50]	εἶτ᾽ ἄψορρον ἥξομεν πάλιν, ~τύπωμα	χαλκόπλευρον	ἠρμένοι χεροῖν, ~ὃ καὶ σὺ
[450]	πολύχειρ ἁ δεινοῖς ~κρυπτομένα λόχοις	~χαλκόπους	Ἐρινύς. ~ἄλεκτρ᾽ ἄνυμφα γὰρ ἐπέβα
[750]	πυρᾷ κέαντες εὐθὺς ἐν βραχεῖ	~χαλκῷ	μέγιστον σῶμα δειλαίας σποδοῦ ~φέρουσιν
[1300]	~καὶ τῆς ἀπλήστου τῆσδε σὺν	χαρᾷ	βοῆς ~εἴσω παρέλθεθ᾽ ὡς τὸ
[1300]	σ᾽ ἐσεῖδον, οὔ ποτ᾽ ἐκλήξω	χαρᾷ	~δακρυρροοῦσα· πῶς γὰρ ἂν λήξαιμ᾽
[900]	χερσὶ βαστάσασα δυσφημῶ μὲν οὔ,	~χαρᾷ	δὲ πίμπλημ᾽ εὐθὺς ὄμμα δακρύων.
[900]	~ὦ δυστυχής· ἐγὼ δὲ σὺν	χαρᾷ	λόγους ~τοιούσδ᾽ ἔχουσ᾽ ἔσπευδον, οὐκ
[300]	διδαχθῆναι θέλεις ~θυμῷ ματαίῳ μὴ	χαρίζεσθαι	κενά; ~καίτοι τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα
[100]	~ἀλλ᾽ ὦ παντοίας φιλότητος ἀμειβόμεναι	χάριν,	~ἐᾶτέ μ᾽ ὧδ᾽ ἀλύειν, ~αἰαῖ,
[550]	μόλις ~ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ Μενέλεω	χάριν.	~εἰ δ᾽ οὖν, ἐρῶ γὰρ
[500]	ἧς ὁ πλοῦς ὅδ᾽ ἦν	χάριν;	~ἢ τῶν ἐμῶν Ἅιδης τιν᾽
[650]	Ἑλλάδος ~πρόσχημ᾽ ἀγῶνος Δελφικῶν ἄθλων	χάριν,	~ὅτ᾽ ᾔσθετ᾽ ἀνδρὸς ὀρθίων κηρυγμάτων
[400]	με κείνη τοῦδε τοῦ φόβου	χάριν.	~πρός νυν θεῶν σε λίσσομαι
[500]	~εἶεν, δίδαξον δή με τοῦ	χάριν,	τίνων ~ἔθυσεν αὐτήν· πότερον Ἀργείων
[800]	βαρύνεται, ~τῶν ἔνδον ὄντων· ὡς	χάρις	μέν, ἢν κτάνῃ, ~λύπη δ᾽
[350]	προσάπτειν, εἴ τις ἔστ᾽ ἐκεῖ	χάρις.	~σὺ δ᾽ ἡμὶν ἡ μισοῦσα
[1250]	~ἔφρασας ὑπερτέραν ~τᾶς πάρος ἔτι	χάριτος,	εἴ σε θεὸς ἐπόρισεν ~ἁμέτερα
[1450]	~(Ἠλέκτρα) ~χαίροις ἄν, εἴ σοι	χαρτὰ	τυγχάνοι τάδε. ~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα
[1400]	μὴν πάρεισιν οἵδε· φοινία δὲ	χεὶρ	~στάζει θυηλῆς Ἄρεος, οὐδ᾽ ἔχω
[600]	συννόμου· ~ὃ δ᾽ ἄλλος ἔξω,	χεῖρα	σὴν μόλις φυγών, ~τλήμων Ὀρέστης
[1100]	τόδε ~κέκευθεν αὐτὸν τεῦχος, εἰς	χεῖρας	λαβεῖν, ~ὅπως ἐμαυτὴν καὶ γένος
[1350]	πολλῶν πόνων; ~ὦ φίλταται μὲν	χεῖρες,	ἥδιστον δ᾽ ἔχων ~ποδῶν ὑπηρέτημα,
[1050]	παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι καθύπερθεν	~χειρὶ	καὶ πλούτῳ τεῶν ἐχθρῶν ὅσον
[100]	ἁλόντ᾽ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ τε	χειρὶ	πρόδοτον; ὡς ὁ τάδε πορὼν
[200]	ἴδε πατὴρ ~θανάτους αἰκεῖς διδύμαιν	χειροῖν,	~αἳ τὸν ἐμὸν εἷλον βίον
[1350]	πατρὸς εἰς ἑδώλια, ~νεακόνητον αἷμα	χειροῖν	ἔχων· ὁ Μαίας δὲ παῖς
[0]	τε καὶ στρατοῦ ~δόλοισι κλέψαι	χειρὸς	ἐνδίκους σφαγάς. ~ὅτ᾽ οὖν τοιόνδε
[50]	ἔρδειν κἀπὸ τῶνδ᾽ ἀρχηγετεῖν, ~πατρὸς	χέοντες	λουτρά· ταῦτα γὰρ φέρει ~νίκην
[1300]	οἶσθ᾽ ὅτῳ μ᾽ ἔδωκας εἰς	χέρας	ποτέ; ~(Ἠλέκτρα) ~ποίῳ; τί φωνεῖς;
[950]	~σθένεις δ᾽ ἔλασσον τῶν ἐναντίων	χερί.	~δαίμων δὲ τοῖς μὲν εὐτυχεῖ
[1350]	~ἀφ᾽ ὧν ἔχοιμι λιπαρεῖ προύστην	χερί.	~νῦν δ᾽ ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον,
[1100]	μὲν γὰρ οὐδὲν ὄντα βαστάζω	χεροῖν,	~δόμων δέ σ᾽ ὦ παῖ,
[700]	δ᾽ ἅμα ~ἵπποις ὁμοκλήσαντες ἡνίας	χεροῖν	~ἔσεισαν· ἐν δὲ πᾶς ἐμεστώθη
[1350]	Φωκέων πέδον ~ὑπεξεπέμφθην σῇ προμηθίᾳ	χεροῖν.	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ κεῖνος οὗτος, ὅν
[1100]	ἐς ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι	χεροῖν	~κλέψασα ταῖνδε κἀνασώσασθαι φόνου, ~ὅπως
[450]	ἁ πρόμαντις ~Δίκα δίκαια φερομένα	χεροῖν	κράτη· ~μέτεισιν, ὦ τέκνον, οὐ
[50]	ἥξομεν πάλιν, ~τύπωμα χαλκόπλευρον ἠρμένοι	χεροῖν,	~ὃ καὶ σὺ θάμνοις οἶσθά
[400]	φίλη, τούτων μὲν ὧν ἔχεις	χεροῖν	~τύμβῳ προσάψῃς μηδέν· οὐ γάρ
[300]	~Χρυσόθεμιν, ἔκ τε μητρός, ἐντάφια	χεροῖν	~φέρουσαν, οἷα τοῖς κάτω νομίζεται.
[450]	~καὶ παῖδ᾽ Ὀρέστην ἐξ ὑπερτέρας	χερὸς	~ἐχθροῖσιν αὐτοῦ ζῶντ᾽ ἐπεμβῆναι ποδί,
[900]	Ὀρέστου τοῦθ᾽ ὁρᾶν τεκμήριον· ~καὶ	χερσὶ	βαστάσασα δυσφημῶ μὲν οὔ, ~χαρᾷ
[1150]	ἢ λύμῃ βίου; ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ	χερσὶ	καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖς.
[1100]	ἄθλιον βάρος, ~ἀλλ᾽ ἐν ξέναισι	χερσὶ	κηδευθεὶς τάλας ~σμικρὸς προσήκεις ὄγκος
[1150]	ἐξισοῖ. ~(Ὀρέστης) ~τί δρῶσα; πότερα	χερσὶν	ἢ λύμῃ βίου; ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[1100]	κασιγνήτης δίχα, ~κοὔτ᾽ ἐν φίλαισι	χερσὶν	ἡ τάλαιν᾽ ἐγὼ ~λουτροῖς σ᾽
[1200]	ἄλλοθεν πύθῃ, ~(Ἠλέκτρα) ~ἔχω σε	χερσίν;	~(Ὀρέστης) ~ὡς τὰ λοίπ᾽ ἔχοις
[450]	~ὅπως τὸ λοιπὸν αὐτὸν ἀφνεωτέραις	~χερσὶν	στέφωμεν ἢ τανῦν δωρούμεθα. ~οἶμαι
[250]	τόδ᾽ ἐστὶ τοὔργον, ἥτις ἐκ	χερῶν	~κλέψασ᾽ Ὀρέστην τῶν ἐμῶν ὑπεξέθου;
[850]	οὔκ; εἰ ξένος ~ἄτερ ἐμᾶν	χερῶν	~(Χορός) παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε
[1000]	λέγειν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ ἔστιν ἔνθα	χἠ	δίκη βλάβην φέρει. ~(Ἠλέκτρα) ~τούτοις
[400]	κατάσκιον ~πᾶσαν γενέσθαι τὴν Μυκηναίων	χθόνα.	~τοιαῦτά του παρόντος, ἡνίχ᾽ Ἡλίῳ
[100]	δῶμ᾽ Ἀΐδου καὶ Περσεφόνης, ~ὦ	χθόνι᾽	Ἑρμῆ καὶ πότνι᾽ Ἀρὰ ~σεμναί
[1050]	Θέμιν, ~δαρὸν οὐκ ἀπόνητοι. ~ὦ	χθονία	βροτοῖσι φάμα, κατά μοι βόασον
[750]	~ἀπεξενοῦτο καί μ᾽ ἐπεὶ τῆσδε	χθονὸς	~ἐξῆλθεν, οὐκέτ᾽ εἶδεν, ἐγκαλῶν δέ
[350]	ζῶσα δ᾽ ἐν κατηρεφεῖ ~στέγῃ	χθονὸς	τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά. ~πρὸς
[750]	τεταγμένοι, ~ὅπως πατρῴας τύμβον ἐκλάχῃ	χθονός.	~τοιαῦτά σοι ταῦτ᾽ ἐστίν, ὡς
[450]	τρίχα ~καὶ ζῶμα τοὐμὸν οὐ	χλιδαῖς	ἠσκημένον. ~αἰτοῦ δὲ προσπίτνουσα γῆθεν
[50]	ἐφίετο, ~λοιβαῖσι πρῶτον καὶ καρατόμοις	χλιδαῖς	~στέψαντες εἶτ᾽ ἄψορρον ἥξομεν πάλιν,
[350]	οἴσειν δῶρ᾽ ἐφ᾽ οἷσι νῦν	χλιδᾷς,	~τούτοις ὑπεικάθοιμι· σοὶ δὲ πλουσία
[700]	~παίσας· ἔθραυσε δ᾽ ἄξονος μέσας	χνόας	~κἀξ ἀντύγων ὤλισθεν· ἐν δ᾽
[700]	~φείδοντο κέντρων οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι	~χνόας	τις αὐτῶν καὶ φρυάγμαθ᾽ ἱππικά.
[400]	~μήτηρ με πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι	χοάς.	~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας; ἦ τῷ
[400]	γυνὴ ~πασῶν ἔβλαστε, τάσδε δυσμενεῖς	χοὰς	~οὐκ ἄν ποθ᾽ ὅν γ᾽
[150]	καὶ κρατύνει· ~ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ	χόλον	νέμουσα ~μήθ᾽ οἷς ἐχθαίρεις ὑπεράχθεο
[1100]	~Αἴγισθον ἔνθ᾽ ᾤκηκεν ἱστορῶ πάλαι.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ εὖ θ᾽ ἱκάνεις χὠ
[200]	καμάτων ἀποπαύσομαι ~ἀνάριθμος ὧδε θρήνων.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ οὖν εὐνοίᾳ γ᾽ αὐδῶ,
[100]	μ᾽ ὧδ᾽ ἀλύειν, ~αἰαῖ, ἱκνοῦμαι.	~(Χορός)	~ἀλλ᾽ οὔτοι τόν γ᾽ ἐξ
[850]	κείνῳ δυστάνῳ, ~τμητοῖς ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι;	~(Χορός)	ἄσκοπος ἁ λώβα. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς
[1400]	οὗτος ἐκ προαστίου ~χωρεῖ γεγηθὼς	~(Χορός)	~βᾶτε κατ᾽ ἀντιθύρων ὅσον τάχιστα,
[800]	γὰρ ἔτ᾽ ἦν, ~φροῦδος ἀναρπασθείς.	~(Χορός)	~δειλαία δειλαίων κυρεῖς. ~(Ἠλέκτρα) ~κἀγὼ
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~τἀνθάδ᾽ ἂν μέλοιτ᾽ ἐμοί.	~(Χορός)	~δι᾽ ὠτὸς ἂν παῦρά γ᾽
[250]	αἰδὼς ~ἁπάντων τ᾽ εὐσέβεια θνατῶν.	~(Χορός)	~ἐγὼ μέν, ὦ παῖ, καὶ
[450]	με πεῖραν τήνδε τολμήσειν ἔτι.	~(Χορός)	~εἰ μὴ γὼ παράφρων μάντις
[850]	πολλῶν ~δεινῶν στυγνῶν τ᾽ αἰῶνι.	~(Χορός)	~εἴδομεν ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα) ~μή μέ
[950]	αἰσχρὸν αἰσχρῶς τοῖς καλῶς πεφυκόσιν.	~(Χορός)	~ἐν τοῖς τοιούτοις ἐστὶν ἡ
[300]	οἰχνεῖν· νῦν δ᾽ ἀγροῖσι τυγχάνει.	~(Χορός)	~ἦ κἂν ἐγὼ θαρσοῦσα μᾶλλον
[1100]	ἂν ~ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν παρουσίαν;	~(Χορός)	~ἥδ᾽ εἰ τὸν ἄγχιστόν γε
[1400]	ἔνδον· οὐκ ἀκούετ᾽ ὦ φίλαι;	~(Χορός)	~ἤκουσ᾽ ἀνήκουστα δύστανος, ὥστε φρῖξαι.
[150]	~ποθῶν δ᾽ οὐκ ἀξιοῖ φανῆναι.	~(Χορός)	~θάρσει μοι, θάρσει, τέκνον. ~ἔτι
[300]	ἔγωγ᾽ ἔσωσ᾽ ἐκεῖνον οὐκ ὄκνῳ.	~(Χορός)	~θάρσει· πέφυκεν ἐσθλός, ὥστ᾽ ἀρκεῖν
[1150]	γὰρ θανόντας οὐχ ὁρῶ λυπουμένους.	~(Χορός)	~θνητοῦ πέφυκας πατρός, Ἠλέκτρα, φρόνει,
[1350]	~τῆς δυσσεβείας οἷα δωροῦνται θεοί.	~(Χορός)	~ἴδεθ᾽ ὅποι προνέμεται ~τὸ δυσέριστον
[300]	ἀπόντος ἱστόρει· τί σοι φίλον;	~(Χορός)	~καὶ δή σ᾽ ἐρωτῶ· τοῦ
[1400]	τῶν ~κτανόντων οἱ πάλαι θανόντες.	~(Χορός)	~καὶ μὴν πάρεισιν οἵδε· φοινία
[650]	πρέπει γὰρ ὡς τύραννος εἰσορᾶν.	~(Χορός)	~μάλιστα πάντων· ἥδε σοι κείνη
[300]	τἂν οὐ μακρὰν ἔζων ἐγώ.	~(Χορός)	~μὴ νῦν ἔτ᾽ εἴπῃς μηδέν·
[800]	παῖ, τί δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα) φεῦ.	~(Χορός)	μηδὲν μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς.
[350]	πατέρα καὶ φίλους προδοῦσα σούς.	~(Χορός)	~μηδὲν πρὸς ὀργήν, πρὸς θεῶν·
[800]	δῆτ᾽ ὀλοὰ γὰρ ~(Ἠλέκτρα) ἐδάμη.	~(Χορός)	ναί. ~(Ἠλέκτρα) ~οἶδ᾽ οἶδ᾽ ἐφάνη
[800]	κατ᾽ ἐμοῦ τακομένας ~μᾶλλον ἐπεμβάσει.	~(Χορός)	~οἶδα γὰρ ἄνακτ᾽ Ἀμφιάρεων χρυσοδέτοις
[150]	στολᾷ, ~κεναῖς δ᾽ ἀμφίσταμαι τραπέζαις.	~(Χορός)	~οἰκτρὰ μὲν νόστοις αὐδά, ~οἰκτρὰ
[600]	τὴν σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν.	~(Χορός)	~ὁρῶ μένος πνέουσαν· εἰ δὲ
[1200]	~θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖς σεσωσμένον.	~(Χορός)	~ὁρῶμεν, ὦ παῖ, κἀπὶ συμφοραῖσί
[150]	ἐν τάφῳ πετραίῳ ~αἰεὶ δακρύεις.	~(Χορός)	~οὔτοι σοὶ μούνᾳ, τέκνον, ~ἄχος
[800]	γαίας ~(Ἠλέκτρα) ἒ ἔ, ἰώ.	~(Χορός)	πάμψυχος ἀνάσσει. ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός)
[850]	εἰ ξένος ~ἄτερ ἐμᾶν χερῶν	~(Χορός)	παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε του
[850]	ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων ~εὐπατριδᾶν ἀρωγαί.	~(Χορός)	~πᾶσι θνατοῖς ἔφυ μόρος. ~(Ἠλέκτρα)
[1400]	ὥς σε λῆμ᾽ ἀτιμάσει ποτέ.	~(Χορός)	~παύσασθε· λεύσσω γὰρ Αἴγισθον ἐκ
[1000]	~σθένουσα μηδὲν τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν.	~(Χορός)	~πείθου· προνοίας οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ
[800]	τοῦ βίου δ᾽ οὐδεὶς πόθος.	~(Χορός)	~ποῦ ποτε κεραυνοὶ Διὸς ἢ
[450]	ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί.	~(Χορός)	~πρὸς εὐσέβειαν ἡ κόρη λέγει·
[1400]	~τελοῦσι τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα πρόσμενε.	~(Χορός)	~πῶς δή; τί νῦν πράσσουσιν;
[800]	μηδὲν μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς.	~(Χορός)	πῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ τῶν φανερῶς
[1400]	κοσμεῖ, τὼ δ᾽ ἐφέστατον πέλας.	~(Χορός)	~σὺ δ᾽ ἐκτὸς ᾖξας πρὸς
[650]	τοῦ τυράννου δώματ᾽ Αἰγίσθου τάδε;	~(Χορός)	~τάδ᾽ ἐστίν, ὦ ξέν᾽ αὐτὸς
[1400]	~εἰ γὰρ Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ.	~(Χορός)	~τελοῦς᾽ ἀραί· ζῶσιν οἱ γᾶς
[1100]	~ὀρθῶς θ᾽ ὁδοιποροῦμεν ἔνθα χρῄζομεν;	~(Χορός)	~τί δ᾽ ἐξερευνᾷς καὶ τί
[1050]	~ἤδη βεβήκῃς, τἄμ᾽ ἐπαινέσεις ἔπη.	~(Χορός)	~τί τοὺς ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνοὺς
[850]	νυν μηκέτι ~παραγάγῃς, ἵν᾽ οὐ	~(Χορός)	τί φής; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεισιν ἐλπίδων
[300]	~πολλή στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν κακά.	~(Χορός)	~φέρ᾽ εἰπέ, πότερον ὄντος Αἰγίσθου
[800]	~(Χορός) πάμψυχος ἀνάσσει. ~(Ἠλέκτρα) φεῦ.	~(Χορός)	φεῦ δῆτ᾽ ὀλοὰ γὰρ ~(Ἠλέκτρα)
[750]	πάντων ὧν ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν.	~(Χορός)	~φεῦ φεῦ· τὸ πᾶν δὴ
[300]	δ᾽ οὐδὲν ὧν λέγει ποεῖ.	~(Χορός)	~φιλεῖ γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽ ἀνὴρ
[200]	ἀγλαΐας ἀποναίατο ~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα.	~(Χορός)	~φράζου μὴ πόρσω φωνεῖν. ~οὐ
[100]	οὐκέτι σωκῶ ~λύπης ἀντίρροπον ἄχθος.	~(Χορός)	~ὦ παῖ, παῖ δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα)
[800]	ἕκηλοι; ~(Ἠλέκτρα) ἒ ἔ, αἰαῖ.	~(Χορός)	ὦ παῖ, τί δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα)
[1400]	οὗτος οὐδ᾽ ὁ γεννήσας πατήρ.	~(Χορός)	~ὦ πόλις, ὦ γενεὰ τάλαινα,
[1500]	πανοῦργον οὐκ ἂν ἦν πολύ.	~(Χορός)	~ὦ σπέρμ᾽ Ἀτρέως, ὡς πολλὰ
[250]	ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν, ~ταύτῃ	χοροὺς	ἵστησι καὶ μηλοσφαγεῖ ~θεοῖσιν ἔμμην᾽
[50]	~τὸ σὸν μελέσθω βάντι φρουρῆσαι	χρέος.	~νὼ δ᾽ ἔξιμεν· καιρὸς γάρ,
[1250]	~φράζῃ, τότ᾽ ἔργων τῶνδε μεμνῆσθαι	χρεών.	~(Ἠλέκτρα) ~ὁ πᾶς ἐμοί, ~ὁ
[1100]	εἰ τὸν ἄγχιστόν γε κηρύσσειν	χρεών.	~(Ὀρέστης) ~ἴθ᾽ ὦ γύναι, δήλωσον
[250]	τῇ ταλαίνῃ μητρί, μητέρ᾽ εἰ	χρεὼν	~ταύτην προσαυδᾶν τῷδε συγκοιμωμένην· ~ἡ
[950]	πόλει ~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας	χρεών.	~τοιαῦτά τοι νὼ πᾶς τις
[0]	σὺ φίλτατε ξένων ~Πυλάδη, τί	χρὴ	δρᾶν ἐν τάχει βουλευτέον· ~ὡς
[0]	~δίκας ἀροίμην τῶν φονευσάντων πάρα,	~χρῇ	μοι τοιαῦθ᾽ ὁ Φοῖβος ὧν
[800]	ταλαίνης. νῦν δὲ ποῖ με	χρὴ	μολεῖν; ~μόνη γάρ εἰμι, σοῦ
[950]	φόνου· ~τούτω φιλεῖν χρή, τώδε	χρὴ	πάντας σέβειν, ~τώδ᾽ ἔν θ᾽
[350]	ἀβουλίας πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽ εἰ	χρή,	πατρὶ τιμωρούμενοι. ~(Χρυσόθεμις) ~πατὴρ δὲ
[950]	ἀφειδήσαντε προὐστήτην φόνου· ~τούτω φιλεῖν	χρή,	τώδε χρὴ πάντας σέβειν, ~τώδ᾽
[600]	ἐκφέρει, μεθεῖσά μοι ~λέγειν ἃ	χρῄζοιμ᾽	οὐδ᾽ ἐπίστασαι κλύειν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔκουν
[1050]	εἰσηκούσαμεν ~ὀρθῶς θ᾽ ὁδοιποροῦμεν ἔνθα	χρῄζομεν;	~(Χορός) ~τί δ᾽ ἐξερευνᾷς καὶ
[650]	ῥηθέν· εἰδέναι δέ σου ~πρώτιστα	χρῄζω	τίς σ᾽ ἀπέστειλεν βροτῶν. ~(Παιδαγωγός)
[1000]	θανεῖν ἔχθιστον, ἀλλ᾽ ὅταν θανεῖν	~χρῄζων	τις εἶτα μηδὲ τοῦτ᾽ ἔχῃ
[350]	νοεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως πάθῃς τί	χρῆμα;	ποῦ ποτ᾽ εἶ φρενῶν; ~(Ἠλέκτρα)
[550]	~ἐπωφελῆσαι ταῦτ᾽ ἔδρα, τούτου θανεῖν	~χρῆν	αὐτὸν οὕνεκ᾽ ἐκ σέθεν; ποίῳ
[1500]	δεῖ με τοῦτό σοι πικρόν.	~χρῆν	δ᾽ εὐθὺς εἶναι τήνδε τοῖς
[500]	εἷλεν, οὐκ ἐγὼ μόνη, ~ᾗ	χρῆν	σ᾽ ἀρήγειν, εἰ φρονοῦσ᾽ ἐτύγχανες·
[600]	~κήρυσσέ μ᾽ εἰς ἅπαντας, εἴτε	χρῇς	κακὴν ~εἴτε στόμαργον εἴτ᾽ ἀναιδείας
[350]	σὺ μὲν μάθοις ~τοῖς τῆσδε	χρῆσθαι,	τοῖς δὲ σοῖς αὕτη πάλιν.
[0]	ἐνδίκους σφαγάς. ~ὅτ᾽ οὖν τοιόνδε	χρησμὸν	εἰσηκούσαμεν, ~σὺ μὲν μολών, ὅταν
[950]	~τεύξει· φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ	χρηστὰ	πᾶς ὁρᾶν. ~λόγων γε μὴν
[200]	τούτοις ~μήτ᾽ εἴ τῳ πρόσκειμαι	χρηστῷ,	~ξυνναίοιμ᾽ εὔκηλος, γονέων ~ἐκτίμους ἴσχουσα
[150]	οἷς ἐχθαίρεις ὑπεράχθεο μήτ᾽ ἐπιλάθου·	~χρόνος	γὰρ εὐμαρὴς θεός. ~οὔτε γὰρ
[750]	στεγάζειν ἡδύν, ἀλλ᾽ ὁ προστατῶν	~χρόνος	διῆγέ μ᾽ αἰὲν ὡς θανουμένην.
[1000]	τὸ κρῖναι ταῦτα χὠ λοιπὸς	χρόνος.	~(Ἠλέκτρα) ~ἄπελθε· σοὶ γὰρ ὠφέλησις
[1250]	πρέποι παρὼν ἐννέπειν ~τάδε δίκᾳ	χρόνος·	~μόλις γὰρ ἔσχον νῦν ἐλεύθερον
[950]	δ᾽ ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε τοῦ	χρόνου	~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε. ~καὶ
[1250]	ἐκχεῖ, τὰ δὲ διασπείρει μάτην·	~χρόνου	γὰρ ἄν σοι καιρὸν ἐξείργοι
[1450]	μεμιγμένων ~θνῄσκειν ὁ μέλλων οὐ	χρόνου	κέρδος φέροι; ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[800]	τι μὴν ἔγωγε τοῦ λοιποῦ	χρόνου	~ξύνοικος, εἴσειμ᾽ ἀλλὰ τῇδε πρὸς
[450]	~μέτεισιν, ὦ τέκνον, οὐ μακροῦ	χρόνου.	~ὕπεστί μοι θάρσος, ~ἁδυπνόων κλύουσαν
[1400]	σέ, τὴν ἐν τῷ πάρος	~χρόνῳ	θρασεῖαν· ὡς μάλιστα σοὶ μέλειν
[0]	σε μὴ γήρᾳ τε καὶ	χρόνῳ	μακρῷ ~γνῶσ᾽ οὐδ᾽ ὑποπτεύσουσιν ὧδ᾽
[300]	ὦ κασιγνήτη, φάτιν, ~κοὐδ᾽ ἐν	χρόνῳ	μακρῷ διδαχθῆναι θέλεις ~θυμῷ ματαίῳ
[1250]	λίαν ἡδονῇ νικωμένην. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰὼ	χρόνῳ	μακρῷ φιλτάταν ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ
[1450]	τελεῖται τἀπ᾽ ἐμοῦ· τῷ γὰρ	χρόνῳ	~νοῦν ἔσχον, ὥστε συμφέρειν τοῖς
[1000]	δὲ νοῦν σχὲς ἀλλὰ τῷ	χρόνῳ	ποτέ, ~σθένουσα μηδὲν τοῖς κρατοῦσιν
[1250]	ἁρμόσει μοι τῷ παρόντι νῦν	χρόνῳ	~σήμαιν᾽ ὅπου φανέντες ἢ κεκρυμμένοι
[800]	~(Χορός) ~οἶδα γὰρ ἄνακτ᾽ Ἀμφιάρεων	χρυσοδέτοις	~ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν· καὶ νῦν
[300]	ὅμαιμον ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν,	~Χρυσόθεμιν,	ἔκ τε μητρός, ἐντάφια χεροῖν
[1000]	ζῆν τοῖς νόμοις οὐ βούλομαι.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ εἰ ποήσεις ταῦτ᾽ ἐπαινέσεις
[1050]	ἀνοίας καὶ τὸ θηρᾶσθαι κενά.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά
[900]	σε δρῶσαν ἃν ἐγὼ παραινέσω.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ εἴ τις ὠφέλειά γ᾽
[350]	λέξεις, οὐκ ἂν ἀντείποιμ᾽ ἔτι.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ ἐξερῶ σοι πᾶν ὅσον
[1000]	σοι ταῦτα σὺν δίκῃ λέγειν;	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ ἔστιν ἔνθα χἠ δίκη
[350]	γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ ἦν ἄν, εἰ σύ
[350]	ἐκδίδασκε τοῖς φίλοις εἶναι κακήν.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ οὐ διδάσκω· τοῖς κρατοῦσι
[400]	τὴν ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν τότε.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽ οὐ κάτοιδα πλὴν ἐπὶ
[1000]	νοῦ, τῆς δὲ δειλίας στυγῶ.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀνέξομαι κλύουσα χὤταν εὖ λέγῃς.
[1050]	δέδοκται ταῦτα κοὐ νεωστί μοι.	~(Χρυσόθεμις)	~ἄπειμι τοίνυν· οὔτε γὰρ σὺ
[1000]	τὸν δὲ νοῦν ἥσσων τότε.	~(Χρυσόθεμις)	~ἄσκει τοιαύτη νοῦν δι᾽ αἰῶνος
[1000]	γ᾽ οἷ μ᾽ ἀτιμίας ἄγεις.	~(Χρυσόθεμις)	~ἀτιμίας μὲν οὔ, προμηθίας δὲ
[350]	ἀφ᾽ ὑμῶν ὡς προσωτάτω φύγω.	~(Χρυσόθεμις)	~βίου δὲ τοῦ παρόντος οὐ
[450]	σωφρονήσεις, ὦ φίλη, δράσεις τάδε.	~(Χρυσόθεμις)	~δράσω· τὸ γὰρ δίκαιον οὐχ
[850]	~τόνδ᾽ εἰσακούσασ᾽ ὧδε πιστεύεις ἄγαν;	~(Χρυσόθεμις)	~ἐγὼ μὲν ἐξ ἐμοῦ τε
[350]	τοῖς δὲ σοῖς αὕτη πάλιν.	~(Χρυσόθεμις)	~ἐγὼ μέν, ὦ γυναῖκες, ἠθάς
[1000]	~ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς τάδε.	~(Χρυσόθεμις)	~εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα καὶ πράσσειν
[1000]	~ἦ δεινὸν εὖ λέγουσαν ἐξαμαρτάνειν.	~(Χρυσόθεμις)	~εἴρηκας ὀρθῶς ᾧ σὺ πρόσκεισαι
[400]	φίλων πεισθεῖσα; τῷ τοῦτ᾽ ἤρεσεν;	~(Χρυσόθεμις)	~ἐκ δείματός του νυκτέρου, δοκεῖν
[1000]	σοὶ γὰρ ὠφέλησις οὐκ ἔνι.	~(Χρυσόθεμις)	~ἔνεστιν· ἀλλὰ σοὶ μάθησις οὐ
[400]	πατρῷοι, συγγένεσθέ γ᾽ ἀλλὰ νῦν.	~(Χρυσόθεμις)	~ἔχεις τι θάρσος τοῦδε τοῦ
[150]	εἶ καὶ γονᾷ ξύναιμος, ~οἵα	(Χρυσόθεμις)	ζώει καὶ Ἰφιάνασσα, ~κρυπτᾷ τ᾽
[900]	νῦν παρούσης πημονῆς λύσεις βάρος.	~(Χρυσόθεμις)	~ἦ τοὺς θανόντας ἐξαναστήσω ποτέ;
[850]	σοι τῷ λόγῳ τις ἡδονή.	~(Χρυσόθεμις)	~καὶ δὴ λέγω σοι πᾶν
[900]	~τοῦ πλησίον παρόντος, ἡνίκ᾽ ὤλλυτο.	~(Χρυσόθεμις)	~καὶ ποῦ στιν οὗτος; θαῦμά
[950]	τῷ λέγοντι καὶ κλύοντι σύμμαχος.	~(Χρυσόθεμις)	~καὶ πρίν γε φωνεῖν, ὦ
[1000]	ποήσω γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε.	~(Χρυσόθεμις)	~καὶ τοῦτ᾽ ἀληθές, οὐδὲ βουλεύσει
[350]	θώπευ᾽ οὐκ ἐμοὺς τρόπους λέγεις.	~(Χρυσόθεμις)	~καλόν γε μέντοι μὴ ξ
[400]	~ἔσφηλαν ἤδη καὶ κατώρθωσαν βροτούς.	~(Χρυσόθεμις)	~λόγος τις αὐτήν ἐστιν εἰσιδεῖν
[850]	κακοῖσι κἀπὶ τοῖς ἐμοῖς γελᾷς;	~(Χρυσόθεμις)	~μὰ τὴν πατρῴαν ἑστίαν, ἀλλ᾽
[1000]	ἐμοῦ γε μὴ πάθῃς τόδε.	~(Χρυσόθεμις)	~μακρὸς τὸ κρῖναι ταῦτα χὠ
[350]	δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν;	~(Χρυσόθεμις)	~μάλισθ᾽ ὅταν περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος
[400]	ἐμπορεύει; τῷ φέρεις τάδ᾽ ἔμπυρα;	~(Χρυσόθεμις)	~μήτηρ με πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι
[900]	οἶκον, ἡδὺς οὐδὲ μητρὶ δυσχερής.	~(Χρυσόθεμις)	~οἴμοι τάλαινα· τοῦ γὰρ ἀνθρώπων
[900]	μηδὲν εἰς κεῖνόν γ᾽ ὅρα.	~(Χρυσόθεμις)	~οἴμοι τάλαινα· τοῦ τάδ᾽ ἤκουσας
[400]	εἶπας; ἦ τῷ δυσμενεστάτῳ βροτῶν;	~(Χρυσόθεμις)	~ὃν ἔκταν᾽ αὐτή· τοῦτο γὰρ
[350]	εἴ τι τῶνδε δρᾶν νοεῖ.	~(Χρυσόθεμις)	~ὅπως πάθῃς τί χρῆμα; ποῦ
[900]	πόνου τοι χωρὶς οὐδὲν εὐτυχεῖ.	~(Χρυσόθεμις)	~ὁρῶ. ξυνοίσω πᾶν ὅσονπερ ἂν
[1000]	δικαίῳ δῆτ᾽ ἐπισπέσθαι με δεῖ;	~(Χρυσόθεμις)	~ὅταν γὰρ εὖ φρονῇς, τόθ᾽
[1000]	μητρὶ ταῦτα πάντ᾽ ἔξειπε σῇ.	~(Χρυσόθεμις)	~οὐδ᾽ αὖ τοσοῦτον ἔχθος ἐχθαίρω
[850]	οἷς ἴασιν οὐκ ἔνεστ᾽ ἰδεῖν;	~(Χρυσόθεμις)	~πάρεστ᾽ (Ὀρέστης) ἡμίν, ἴσθι τοῦτ᾽
[400]	~πεσούμεθ᾽ εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι.	~(Χρυσόθεμις)	~πατὴρ δὲ τούτων, οἶδα, συγγνώμην
[850]	~βλέψασα θάλπει τῷδ᾽ ἀνηκέστῳ πυρί;	~(Χρυσόθεμις)	~πρός νυν θεῶν ἄκουσον, ὡς
[900]	γῆς οὐδ᾽ ὅποι γνώμης φέρει.	~(Χρυσόθεμις)	~πῶς δ᾽ οὐκ ἐγὼ κάτοιδ᾽
[400]	ἐστὶ τἄπη πρὸς κακῶν ἐπαινέσαι.	~(Χρυσόθεμις)	~σὺ δ᾽ οὐχὶ πείσει καὶ
[900]	οὐ γὰρ ὧδ᾽ ἄφρων ἔφυν.	~(Χρυσόθεμις)	~τί γὰρ κελεύεις ὧν ἐγὼ
[900]	ἀνοίας ὥς σ᾽ ἐποικτίρω πάλαι.	~(Χρυσόθεμις)	~τί δ᾽ ἔστιν; οὐ πρὸς
[300]	~φέρουσαν, οἷα τοῖς κάτω νομίζεται.	~(Χρυσόθεμις)	~τίν᾽ αὖ σὺ τήνδε πρὸς
[350]	τοῦδέ γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν τάχει.	~(Χρυσόθεμις)	~τίν᾽ ὦ τάλαινα, τόνδ᾽ ἐπηράσω
[850]	ἀντιάσας ~οὔτε γόων παρ᾽ ἡμῶν.	~(Χρυσόθεμις)	~ὑφ᾽ ἡδονῆς τοι, φιλτάτη, διώκομαι
[1000]	γὰρ δὴ κενόν γ᾽ ἀφήσομεν.	~(Χρυσόθεμις)	φεῦ· ~εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε τὴν
[1000]	γὰρ οὐδέν ἐστιν ἔχθιον κακῆς.	~(Χρυσόθεμις)	~φρονεῖν ἔοικας οὐδὲν ὧν ἐγὼ
[400]	πω νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην κενή.	~(Χρυσόθεμις)	~χωρήσομαί τἄρ᾽ οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ.
[900]	~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί τινα.	~(Χρυσόθεμις)	~ὦ δυστυχής· ἐγὼ δὲ σὺν
[0]	ὑποπτεύσουσιν ὧδ᾽ ἠνθισμένον. ~λόγῳ δὲ	χρῶ	τοιῷδ᾽ ὅτι ξένος μὲν εἶ
[50]	οὐκ ἐξένισεν, ~μήτηρ δ᾽ ἡμὴ	χὠ	κοινολεχὴς ~Αἴγισθος ὅπως δρῦν ὑλοτόμοι
[1000]	~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ κρῖναι ταῦτα	χὠ	λοιπὸς χρόνος. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄπελθε· σοὶ
[1100]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ εὖ θ᾽ ἱκάνεις	χὠ	φράσας ἀζήμιος. ~(Ὀρέστης) ~τίς οὖν
[650]	~νίκης ἔχων ἐξῆλθε πάντιμον γέρας.	~χὤπως	μὲν ἐν πολλοῖσι παῦρά σοι
[1400]	~ἐφ᾽ ἡμῖν οὗτος ἐκ προαστίου	~χωρεῖ	γεγηθὼς ~(Χορός) ~βᾶτε κατ᾽ ἀντιθύρων
[1450]	εἶ κτανεῖν; ~(Ὀρέστης) ~μὴ τάσσε·	χώρει	δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες ~πατέρα τὸν
[600]	ταῦτα τηλικοῦτος; ἆρά σοι δοκεῖ	~χωρεῖν	ἂν εἰς πᾶν ἔργον αἰσχύνης
[1350]	εἴη τοὔργον, ἀλλ᾽ ὅσον τάχος	~χωρεῖν	ἔσω, πατρῷα προσκύσανθ᾽ ἕδη ~θεῶν,
[400]	νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην κενή. ~(Χρυσόθεμις)	~χωρήσομαί	τἄρ᾽ οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ. ~(Ἠλέκτρα)
[900]	ἀπώσομαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅρα, πόνου τοι	χωρὶς	οὐδὲν εὐτυχεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὁρῶ. ξυνοίσω
[1450]	γένοιτο τῶν πάλαι λυτήριον. ~(Ὀρέστης)	~χωροῖς	ἂν εἴσω σὺν τάχει· λόγων
[1300]	ἐπ᾽ ἐξόδῳ κλύω ~τῶν ἔνδοθεν	χωροῦντος.	~(Ἠλέκτρα) ~εἴσιτ᾽ ὦ ξένοι, ~ἄλλως
[1000]	δειλίας στυγῶ. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀνέξομαι κλύουσα	χὤταν	εὖ λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὔ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2006