Vers
[600]	σὺ θύμαθ᾽ ἡ παροῦσά μοι	~πάγκαρπ᾽	ἄνακτι τῷδ᾽ ὅπως λυτηρίους ~εὐχὰς
[1050]	παῖ παῖ. ~ὡς καὶ σὺ	πάγκλαυτον	αἰῶνα κοινὸν εἵλου, ~τὸ μὴ
[100]	οὔτοι τόν γ᾽ ἐξ Ἀΐδα	~παγκοίνου	λίμνας πατέρ᾽ ἀνστάσεις ~οὔτε γόοισιν
[150]	ἐν κοίταις πατρῴαις ~ὅτε οἱ	παγχάλκων	ἀνταία ~γενύων ὡρμάθη πλαγά. ~δόλος
[500]	γὰρ ὁ ποντισθεὶς ~Μυρτίλος ἐκοιμάθη,	~παγχρύσων	δίφρων ~δυστάνοις αἰκίαις ~πρόρριζος ἐκριφθείς,
[200]	θεὸς ὁ μέγας Ὀλύμπιος ~ποίνιμα	πάθεα	παθεῖν πόροι, ~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας
[1150]	~πᾶσιν γὰρ ἡμῖν τοῦτ᾽ ὀφείλεται	παθεῖν.	~(Ὀρέστης) ~φεῦ φεῦ. τί λέξω;
[200]	ὁ μέγας Ὀλύμπιος ~ποίνιμα πάθεα	παθεῖν	πόροι, ~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας ἀποναίατο
[350]	τῶνδε δρᾶν νοεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως	πάθῃς	τί χρῆμα; ποῦ ποτ᾽ εἶ
[1000]	ποτ᾽ ἐξ ἐμοῦ γε μὴ	πάθῃς	τόδε. ~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ κρῖναι
[1500]	~ὦ σπέρμ᾽ Ἀτρέως, ὡς πολλὰ	παθὸν	~δι᾽ ἐλευθερίας μόλις ἐξῆλθες ~τῇ
[350]	καί με μή ποθ᾽ ὕστερον	~παθοῦσα	μέμψῃ· νῦν γὰρ ἐν καλῷ
[100]	ἀντίρροπον ἄχθος. ~(Χορός) ~ὦ παῖ,	παῖ	δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα) ματρός, τίν᾽ ἀεὶ
[250]	θνατῶν. ~(Χορός) ~ἐγὼ μέν, ὦ	παῖ,	καὶ τὸ σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα
[1200]	μηχαναῖς σεσωσμένον. ~(Χορός) ~ὁρῶμεν, ὦ	παῖ,	κἀπὶ συμφοραῖσί μοι ~γεγηθὸς ἕρπει
[1100]	χεροῖν, ~δόμων δέ σ᾽ ὦ	παῖ,	λαμπρὸν ἐξέπεμψ᾽ ἐγώ. ~ὡς ὤφελον
[0]	στρατηγήσαντος ἐν Τροίᾳ ποτὲ ~Ἀγαμέμνονος	παῖ,	νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί σοι ~παρόντι
[1200]	τάφος. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας, ὦ	παῖ;	~(Ὀρέστης) ~ψεῦδος οὐδὲν ὧν λέγω.
[100]	~λύπης ἀντίρροπον ἄχθος. ~(Χορός) ~ὦ	παῖ,	παῖ δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα) ματρός, τίν᾽
[1050]	εὔκλειαν αἰσχῦναι θέλει ~νώνυμος, ὦ	παῖ	παῖ. ~ὡς καὶ σὺ πάγκλαυτον
[1250]	~οἷον ἔφυ κακόν. ~(Ὀρέστης) ~ἔξοιδα,	παῖ,	ταῦτ᾽ ἀλλ᾽ ὅταν παρουσία ~φράζῃ,
[800]	ἒ ἔ, αἰαῖ. ~(Χορός) ὦ	παῖ,	τί δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός)
[1050]	αἰσχῦναι θέλει ~νώνυμος, ὦ παῖ	παῖ.	~ὡς καὶ σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα
[450]	αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν, ~καὶ	παῖδ᾽	Ὀρέστην ἐξ ὑπερτέρας χερὸς ~ἐχθροῖσιν
[350]	δ᾽ ἐξὸν πατρὸς ~πάντων ἀρίστου	παῖδα	κεκλῆσθαι, καλοῦ ~τῆς μητρός· οὕτω
[1350]	~ἤχθηρα κἀφίλησ᾽ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.	~(Παιδαγωγός)	~ἀρκεῖν δοκεῖ μοι· τοὺς γὰρ
[1300]	~ἤγγειλας, ὡς ἔοικεν, ὡς τεθνηκότα.	~(Παιδαγωγός)	~εἷς τῶν ἐν Ἅιδου μάνθαν᾽
[650]	ὦ ξέν᾽ αὐτὸς ᾔκασας καλῶς.	~(Παιδαγωγός)	~ἦ καὶ δάμαρτα τήνδ᾽ ἐπεικάζων
[50]	θέλεις ~μείνωμεν αὐτοῦ κἀπακούσωμεν γόων;	~(Παιδαγωγός)	~ἥκιστα· μηδὲν πρόσθεν ἢ τὰ
[650]	ὦ ξεῖνε; μὴ ταύτης κλύε.	~(Παιδαγωγός)	~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν τε καὶ
[50]	~(Ἠλέκτρα) ~ἰώ μοί μοι δύστηνος.	~(Παιδαγωγός)	~καὶ μὴν θυρῶν ἔδοξα προσπόλων
[1300]	οὖν ἔχει τἀντεῦθεν εἰσιόντι μοι;	~(Παιδαγωγός)	~καλῶς· ὑπάρχει γάρ σε μὴ
[650]	~τἀληθὲς εἰπέ, τῷ τρόπῳ διόλλυται;	~(Παιδαγωγός)	~κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα καὶ τὸ
[750]	~πάσχοντι μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται.	~(Παιδαγωγός)	~μάτην ἄρ᾽ ἡμεῖς, ὡς ἔοικεν,
[650]	γὰρ εἰκός ἐστι πάνθ᾽ ὁρᾶν.	~(Παιδαγωγός)	~ξέναι γυναῖκες, πῶς ἂν εἰδείην
[750]	τήνδ᾽ ἔπαυσας τῆς πολυγλώσσου βοῆς.	~(Παιδαγωγός)	~οὐκοῦν ἀποστείχοιμ᾽ ἄν, εἰ τάδ᾽
[650]	σάφ᾽ οἶδα, προσφιλεῖς λέξεις λόγους.	~(Παιδαγωγός)	~τέθνηκ᾽ (Ὀρέστης) ἐν βραχεῖ ξυνθεὶς
[1300]	οὖν τούτοισιν; ἢ τίνες λόγοι;	~(Παιδαγωγός)	~τελουμένων εἴποιμ᾽ ἄν· ὡς δὲ
[750]	ἐμαυτῆς τὸν βίον σῴζω κακοῖς.	~(Παιδαγωγός)	~τί δ᾽ ὧδ᾽ ἀθυμεῖς, ὦ
[650]	χρῄζω τίς σ᾽ ἀπέστειλεν βροτῶν.	~(Παιδαγωγός)	~Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς, πρᾶγμα πορσύνων
[1300]	ἀπώσαιτ᾽ οὔτ᾽ ἂν ἡσθείη λαβών.	~(Παιδαγωγός)	~ὦ πλεῖστα μῶροι καὶ φρενῶν
[0]	~Ἠλέκτρα.	~(Παιδαγωγός)	~ὦ τοῦ στρατηγήσαντος ἐν Τροίᾳ
[650]	πάντων· ἥδε σοι κείνη πάρα.	~(Παιδαγωγός)	~ὦ χαῖρ᾽ ἄνασσα· σοὶ φέρων
[100]	πότνι᾽ Ἀρὰ ~σεμναί τε θεῶν	παῖδες	Ἐρινύες, ~αἳ τοὺς ἀδίκως θνῄσκοντας
[1400]	Αἴγισθον ἐκ προδήλου. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	παῖδες,	οὐκ ἄψορρον; ~(Ὀρέστης) ~εἰσορᾶτε ποῦ
[500]	μοι δώσειν δίκην; ~πότερον ἐκείνῳ	παῖδες	οὐκ ἦσαν διπλοῖ, ~οὓς τῆσδε
[550]	τὸν ἀμὸν πρόσθεν ἐξαπώλεσας, ~καὶ	παιδοποιεῖς,	τοὺς δὲ πρόσθεν εὐσεβεῖς ~κἀξ
[500]	πατρὶ τῶν μὲν ἐξ ἐμοῦ	~παίδων	πόθος παρεῖτο, Μενέλεω δ᾽ ἐνῆν;
[550]	οὑμός, ὡς ἐγὼ κλύω, θεᾶς	~παίζων	κατ᾽ ἄλσος ἐξεκίνησεν ποδοῖν ~στικτὸν
[150]	τὰν Κρῖσαν ~βούνομον ἔχων ἀκτὰν	~παῖς	Ἀγαμεμνονίδας ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ παρὰ
[1350]	χειροῖν ἔχων· ὁ Μαίας δὲ	παῖς	~Ἑρμῆς σφ᾽ ἄγει δόλον σκότῳ
[300]	σ᾽ οὖσαν πατρὸς οὗ σὺ	παῖς	ἔφυς, ~κείνου λελῆσθαι, τῆς δὲ
[1050]	λόγῳ, ~σοφά τ᾽ ἀρίστα τε	παῖς	κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι καθύπερθεν ~χειρὶ
[700]	~κάμπτοντος ἵππου λανθάνει στήλην ἄκραν	~παίσας·	ἔθραυσε δ᾽ ἄξονος μέσας χνόας
[1400]	φθίνει. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι πέπληγμαι. ~(Ἠλέκτρα)	~παῖσον,	εἰ σθένεις, διπλῆν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι
[1450]	~καὶ μάντις ὢν ἄριστος ἐσφάλλου	πάλαι.	~(Αἴγισθος) ~ὄλωλα δὴ δείλαιος. ἀλλά
[1000]	οὐδὲν ὧν ἐγὼ λέγω. ~(Ἠλέκτρα)	~πάλαι	δέδοκται ταῦτα κοὐ νεωστί μοι.
[100]	~τάκεις ὧδ᾽ ἀκόρεστον οἰμωγὰν ~τὸν	πάλαι	ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα ~ματρὸς ἁλόντ᾽
[1450]	τλήμων; ~(Ὀρέστης) ~οὐ γὰρ αἰσθάνει	πάλαι	~ζῶντας θανοῦσιν οὕνεκ᾽ ἀνταυδᾷς ἴσα;
[1150]	δύσποτμ᾽ ὡς ὁρῶν σ᾽ ἐποικτίρω	πάλαι.	~(Ἠλέκτρα) ~μόνος βροτῶν νυν ἴσθ᾽
[1400]	αἷμ᾽ ὑπεξαιροῦσι τῶν ~κτανόντων οἱ	πάλαι	θανόντες. ~(Χορός) ~καὶ μὴν πάρεισιν
[650]	~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν τε καὶ	πάλαι	λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀπωλόμην δύστηνος, οὐδέν
[1450]	ἂν κακῶν ~μόνον γένοιτο τῶν	πάλαι	λυτήριον. ~(Ὀρέστης) ~χωροῖς ἂν εἴσω
[1350]	ἔχων ~ποδῶν ὑπηρέτημα, πῶς οὕτω	πάλαι	~ξυνών μ᾽ ἔληθες οὐδ᾽ ἔφαινες,
[750]	τὸ πᾶν δὴ δεσπόταισι τοῖς	πάλαι	~πρόρριζον, ὡς ἔοικεν, ἔφθαρται γένος.
[1100]	κύτει. ~οἴμοι τάλαινα τῆς ἐμῆς	πάλαι	τροφῆς ~ἀνωφελήτου, τὴν ἐγὼ θάμ᾽
[1300]	σταθμοῖσι τοῖσδε μὴ κύρουν ἐγὼ	~πάλαι	φυλάσσων, ἦν ἂν ὑμὶν ἐν
[1100]	~(Ὀρέστης) ~Αἴγισθον ἔνθ᾽ ᾤκηκεν ἱστορῶ	πάλαι.	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ εὖ θ᾽ ἱκάνεις
[900]	τῆς ἀνοίας ὥς σ᾽ ἐποικτίρω	πάλαι.	~(Χρυσόθεμις) ~τί δ᾽ ἔστιν; οὐ
[450]	σ᾽ Ἑλλάνων ἄναξ, ~οὐδ᾽ ἁ	παλαιὰ	χαλκόπλακτος ἀμφάκης γένυς, ~ἅ νιν
[0]	πρόθυμος ἦσθ᾽ ἀεί. ~τὸ γὰρ	παλαιὸν	Ἄργος οὑπόθεις τόδε, ~τῆς οἰστροπλῆγος
[1300]	ὄψεται κάρα. ~μῖσός τε γὰρ	παλαιὸν	ἐντέτηκέ μοι, ~κἀπεί σ᾽ ἐσεῖδον,
[550]	δρῶσα τυγχάνεις, ~ἥτις ξυνεύδεις τῷ	παλαμναίῳ,	μεθ᾽ οὗ ~πατέρα τὸν ἀμὸν
[200]	~κείσεται τάλας, ~οἱ δὲ μὴ	πάλιν	~δώσουσ᾽ ἀντιφόνους δίκας, ~ἔρροι τ᾽
[800]	πατρός. ἤδη δεῖ με δουλεύειν	πάλιν	~ἐν τοῖσιν ἐχθίστοισιν ἀνθρώπων ἐμοὶ
[400]	μ᾽ ἀπώσει, σὺν κακῷ μέτει	πάλιν.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, τούτων
[1000]	~καὶ τοῦτ᾽ ἀληθές, οὐδὲ βουλεύσει	πάλιν;	~(Ἠλέκτρα) ~βουλῆς γὰρ οὐδέν ἐστιν
[1400]	πρὶν εὖ θέμενοι, τάδ᾽ ὡς	πάλιν.	~(Ὀρέστης) ~θάρσει· τελοῦμεν. ~(Ἠλέκτρα) ~ᾗ
[50]	χλιδαῖς ~στέψαντες εἶτ᾽ ἄψορρον ἥξομεν	πάλιν,	~τύπωμα χαλκόπλευρον ἠρμένοι χεροῖν, ~ὃ
[350]	χρῆσθαι, τοῖς δὲ σοῖς αὕτη	πάλιν.	~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ μέν, ὦ γυναῖκες,
[1400]	ζῶσιν οἱ γᾶς ὑπαὶ κείμενοι.	~παλίρρυτον	γὰρ αἷμ᾽ ὑπεξαιροῦσι τῶν ~κτανόντων
[850]	~κἀγὼ τοῦδ᾽ ἴστωρ, ὑπερίστωρ, ~πανσύρτῳ	παμμήνῳ	πολλῶν ~δεινῶν στυγνῶν τ᾽ αἰῶνι.
[100]	στυγερῶν τε γόων, ~ἔστ᾽ ἂν	παμφεγγεῖς	ἄστρων ~ῥιπάς, λεύσσω δὲ τόδ᾽
[1100]	ἐγὼ ~λουτροῖς σ᾽ ἐκόσμησ᾽ οὔτε	παμφλέκτου	πυρὸς ~ἀνειλόμην, ὡς εἰκός, ἄθλιον
[800]	~(Ἠλέκτρα) ἒ ἔ, ἰώ. ~(Χορός)	πάμψυχος	ἀνάσσει. ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός) φεῦ
[600]	ἐν φίλοις ~ὁ μῦθος, οὐδὲ	πᾶν	ἀναπτύξαι πρέπει ~πρὸς φῶς παρούσης
[1000]	τὴν γνώμην πατρὸς ~θνῄσκοντος εἶναι·	πᾶν	γὰρ ἂν κατειργάσω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[700]	ἐξ ἑνὸς κακοῦ ~ἔθραυε κἀνέπιπτε,	πᾶν	δ᾽ ἐπίμπλατο ~ναυαγίων Κρισαῖον ἱππικῶν
[750]	κακῶν. ~(Χορός) ~φεῦ φεῦ· τὸ	πᾶν	δὴ δεσπόταισι τοῖς πάλαι ~πρόρριζον,
[600]	σοι δοκεῖ ~χωρεῖν ἂν εἰς	πᾶν	ἔργον αἰσχύνης ἄτερ; ~(Ἠλέκτρα) ~εὖ
[1000]	~ἀλλ᾽ ἀντιάζω, πρὶν πανωλέθρους τὸ	πᾶν	~ἡμᾶς τ᾽ ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος,
[1450]	ἔπεστι νέμεσις, οὐ λέγω. ~χαλᾶτε	πᾶν	κάλυμμ᾽ ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, ὅπως ~τὸ
[600]	μ᾽ ἐπειδὴ σοί γ᾽ ἐφῆκα	πᾶν	λέγειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐῶ, κελεύω, θῦε·
[1200]	τόδ᾽ ἄγγος νῦν, ὅπως τὸ	πᾶν	μάθῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ δῆτα πρὸς
[1100]	~ὅπως ἐμαυτὴν καὶ γένος τὸ	πᾶν	ὁμοῦ ~ξὺν τῇδε κλαύσω κἀποδύρωμαι
[850]	~(Χρυσόθεμις) ~καὶ δὴ λέγω σοι	πᾶν	ὅσον κατειδόμην. ~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον
[350]	ἔτι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ ἐξερῶ σοι	πᾶν	ὅσον κάτοιδ᾽ ἐγώ. ~μέλλουσι γάρ
[900]	οὐδὲν εὐτυχεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὁρῶ. ξυνοίσω	πᾶν	ὅσονπερ ἂν σθένω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄκουε
[0]	εἰσάγῃ, ~δόμων ἔσω τῶνδ᾽ ἴσθι	πᾶν	τὸ δρώμενον, ~ὅπως ἂν εἰδὼς
[650]	~κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα καὶ τὸ	πᾶν	φράσω. ~κεῖνος γὰρ ἐλθὼν εἰς
[950]	ἔν θ᾽ ἑορταῖς ἔν τε	πανδήμῳ	πόλει ~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας
[1050]	πατρὸς ~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως ~ἁ	πάνδυρτος	ἀηδών, ~οὔτε τι τοῦ θανεῖν
[650]	ἐκ Διὸς γὰρ εἰκός ἐστι	πάνθ᾽	ὁρᾶν. ~(Παιδαγωγός) ~ξέναι γυναῖκες, πῶς
[50]	δνοφερὰ νὺξ ὑπολειφθῇ· ~τὰ δὲ	παννυχίδων	ἤδη στυγεραὶ ~ξυνίσασ᾽ εὐναὶ μογερῶν
[1350]	ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι κακῶν	πανουργημάτων	ἄφυκτοι κύνες, ~ὥστ᾽ οὐ μακρὰν
[1500]	νόμων θέλει, ~κτείνειν· τὸ γὰρ	πανοῦργον	οὐκ ἂν ἦν πολύ. ~(Χορός)
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~κἀγὼ τοῦδ᾽ ἴστωρ, ὑπερίστωρ,	~πανσύρτῳ	παμμήνῳ πολλῶν ~δεινῶν στυγνῶν τ᾽
[300]	δεῖ ~ζῆν, τῶν κρατούντων ἐστὶ	πάντ᾽	ἀκουστέα. ~(Ἠλέκτρα) ~δεινόν γέ σ᾽
[300]	αὐτῇ ταὐτὰ νυμφίος παρών, ~ὁ	πάντ᾽	ἄναλκις οὗτος, ἡ πᾶσα βλάβη,
[850]	βροτῶν. ~ὡς δ᾽ ἐν γαλήνῃ	πάντ᾽	ἐδερκόμην τόπον, ~τύμβου προσεῖρπον ἆσσον·
[1000]	πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθοῦσα μητρὶ ταῦτα	πάντ᾽	ἔξειπε σῇ. ~(Χρυσόθεμις) ~οὐδ᾽ αὖ
[1150]	ἡμέρᾳ μιᾷ ~θανόντι σὺν σοί·	πάντα	γὰρ συναρπάσας ~θύελλ᾽ ὅπως βέβηκας.
[150]	μέγας οὐρανῷ ~Ζεύς, ὃς ἐφορᾷ	πάντα	καὶ κρατύνει· ~ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ
[650]	ὥσπερ ἐξαιτούμεθα. ~τὰ δ᾽ ἄλλα	πάντα	καὶ σιωπώσης ἐμοῦ ~ἐπαξιῶ σε
[1300]	νῦν ἔχει, ~καλῶς τὰ κείνων	πάντα,	καὶ τὰ μὴ καλῶς. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	πένταθλ᾽ ἃ νομίζεται, ~τούτων ἐνεγκὼν	πάντα	τἀπινίκια ~ὠλβίζετ᾽ Ἀργεῖος μὲν ἀνακαλούμενος,
[300]	ἐκδείξειας ἄν, ~ἐμοῦ δὲ πατρὶ	πάντα	τιμωρουμένης ~οὔτε ξυνέρδεις τήν τε
[700]	ὀχημάτων. ~καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	πάντας	ἀσφαλεῖς δρόμους ~ὡρμᾶθ᾽ ὁ τλήμων
[950]	~τούτω φιλεῖν χρή, τώδε χρὴ	πάντας	σέβειν, ~τώδ᾽ ἔν θ᾽ ἑορταῖς
[700]	δ᾽ ἄνω ~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ δὲ	πάντες	ἀναμεμιγμένοι ~φείδοντο κέντρων οὐδέν, ὡς
[700]	προσκείμενον. ~καὶ πρὶν μὲν ὀρθοὶ	πάντες	ἕστασαν δίφροι· ~ἔπειτα δ᾽ Αἰνιᾶνος
[650]	τὰ τέρματα ~νίκης ἔχων ἐξῆλθε	πάντιμον	γέρας. ~χὤπως μὲν ἐν πολλοῖσι
[150]	~ὄρνις ἀτυζομένα, Διὸς ἄγγελος. ~ἰὼ	παντλάμων	Νιόβα, σὲ δ᾽ ἔγωγε νέμω
[100]	στενάχειν πατέρ᾽ ἄθλιον. ~ἀλλ᾽ ὦ	παντοίας	φιλότητος ἀμειβόμεναι χάριν, ~ἐᾶτέ μ᾽
[50]	γάρ, ὅσπερ ἀνδράσιν ~μέγιστος ἔργου	παντός	ἐστ᾽ ἐπιστάτης. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰώ μοί
[350]	οὖσα. νῦν δ᾽ ἐξὸν πατρὸς	~πάντων	ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ ~τῆς
[450]	ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν	~πάντων,	ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί.
[550]	δίδαξον ἀνθ᾽ ὅτου τανῦν ~αἴσχιστα	πάντων	ἔργα δρῶσα τυγχάνεις, ~ἥτις ξυνεύδεις
[650]	ὡς τύραννος εἰσορᾶν. ~(Χορός) ~μάλιστα	πάντων·	ἥδε σοι κείνη πάρα. ~(Παιδαγωγός)
[900]	~ψυχῇ σύνηθες ὄμμα, φιλτάτου βροτῶν	~πάντων	Ὀρέστου τοῦθ᾽ ὁρᾶν τεκμήριον· ~καὶ
[850]	~πηγὰς γάλακτος καὶ περιστεφῆ κύκλῳ	~πάντων	ὅσ᾽ ἐστὶν ἀνθέων θήκην πατρός.
[750]	δ᾽ ἰδοῦσιν, οἵπερ εἴδομεν, ~μέγιστα	πάντων	ὧν ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν. ~(Χορός)
[1000]	ἔχῃ λαβεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντιάζω, πρὶν	πανωλέθρους	τὸ πᾶν ~ἡμᾶς τ᾽ ὀλέσθαι
[500]	ἔσχε δαίσασθαι πλέον; ~ἢ τῷ	πανώλει	πατρὶ τῶν μὲν ἐξ ἐμοῦ
[850]	ξένος ~ἄτερ ἐμᾶν χερῶν ~(Χορός)	παπαῖ.	~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε του τάφου
[650]	φέρων ἥκω λόγους ~ἡδεῖς φίλου	παρ᾽	ἀνδρὸς Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα)
[0]	ὅτι ξένος μὲν εἶ ~Φωκέως	παρ᾽	ἀνδρὸς Φανοτέως ἥκων· ὃ γὰρ
[1300]	οὔτις ὑμὶν ἐγγενής, ~ὅτ᾽ οὐ	παρ᾽	αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖσιν κακοῖς
[850]	του τάφου ἀντιάσας ~οὔτε γόων	παρ᾽	ἡμῶν. ~(Χρυσόθεμις) ~ὑφ᾽ ἡδονῆς τοι,
[1300]	μῶροι καὶ φρενῶν τητώμενοι, ~πότερα	παρ᾽	οὐδὲν τοῦ βίου κήδεσθ᾽ ἔτι
[450]	τῶνδε τῶν ἔργων ἐμοὶ ~σιγὴ	παρ᾽	ὑμῶν, πρὸς θεῶν, ἔστω, φίλαι·
[1200]	ἄν, εἰ τὸ τῶνδ᾽ εὔνουν	πάρα.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν εὔνουν, ὥστε
[1000]	~ἔνεστιν· ἀλλὰ σοὶ μάθησις οὐ	πάρα.	~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθοῦσα μητρὶ ταῦτα πάντ᾽
[1150]	~οὐδ᾽ οὑπαρήξων οὐδ᾽ ὁ κωλύσων	πάρα;	~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δῆθ᾽ ὃς ἦν
[750]	~οἴμοι τάλαινα· νῦν γὰρ οἰμῶξαι	πάρα,	~Ὀρέστα, τὴν σὴν ξυμφοράν, ὅθ᾽
[650]	~μάλιστα πάντων· ἥδε σοι κείνη	πάρα.	~(Παιδαγωγός) ~ὦ χαῖρ᾽ ἄνασσα· σοὶ
[150]	~παῖς Ἀγαμεμνονίδας ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ	παρὰ	τὸν Ἀχέροντα θεὸς ἀνάσσων. ~(Ἠλέκτρα)
[250]	πρὸς αὑτήν. οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι	πάρα	~τοσόνδ᾽ ὅσον μοι θυμὸς ἡδονὴν
[650]	~τὸ ποῖον, ὦ ξέν᾽ εἰπέ·	παρὰ	φίλου γὰρ ὢν ~ἀνδρός, σάφ᾽
[0]	πατρὶ ~δίκας ἀροίμην τῶν φονευσάντων	πάρα,	~χρῇ μοι τοιαῦθ᾽ ὁ Φοῖβος
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~μή μέ νυν μηκέτι	~παραγάγῃς,	ἵν᾽ οὐ ~(Χορός) τί φής;
[1350]	ἀμμενεῖ ~τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον αἰωρούμενον.	~παράγεται	γὰρ ἐνέρων ~δολιόπους ἀρωγὸς εἴσω
[200]	φρονοῦντι καίρια; ~ἄνετέ μ᾽ ἄνετε,	παράγοροι·	~τάδε γὰρ ἄλυτα κεκλήσεται, ~οὐδέ
[1450]	προσηγορεῖν φίλως. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ εὖ	παραινεῖς	κἀπιπείσομαι· σὺ δέ, ~εἴ που
[900]	~τλῆναί σε δρῶσαν ἃν ἐγὼ	παραινέσω.	~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἴ τις ὠφέλειά
[100]	γενέθλα γενναίων, ~ἥκετ᾽ ἐμῶν καμάτων	παραμύθιον.	~οἶδά τε καὶ ξυνίημι τάδ᾽
[700]	οὑξ Ἀθηνῶν δεινὸς ἡνιοστρόφος ~ἔξω	παρασπᾷ	κἀνακωχεύει παρεὶς ~κλύδων᾽ ἔφιππον ἐν
[250]	Ὀρέστην· τηνικαῦτα δ᾽ ἐμμανὴς ~βοᾷ	παραστᾶσ᾽	οὐ σύ μοι τῶνδ᾽ αἰτία;
[900]	τοι ~οὐχ αὑτὸς αἰεὶ δαιμόνων	παραστατεῖ.	~νῷν ἦν τὰ πρόσθεν στυγνός·
[450]	ἔτι. ~(Χορός) ~εἰ μὴ γὼ	παράφρων	μάντις ἔφυν καὶ γνώμας ~λειπομένα
[1100]	δ᾽ ἐξερευνᾷς καὶ τί βουληθεὶς	πάρει;	~(Ὀρέστης) ~Αἴγισθον ἔνθ᾽ ᾤκηκεν ἱστορῶ
[800]	εἴσειμ᾽ ἀλλὰ τῇδε πρὸς πύλῃ	~παρεῖσ᾽	ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ βίον. ~πρὸς
[700]	δεινὸς ἡνιοστρόφος ~ἔξω παρασπᾷ κἀνακωχεύει	παρεὶς	~κλύδων᾽ ἔφιππον ἐν μέσῳ κυκώμενον.
[850]	οὐ ~(Χορός) τί φής; ~(Ἠλέκτρα)	~πάρεισιν	ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων ~εὐπατριδᾶν ἀρωγαί.
[1400]	πάλαι θανόντες. ~(Χορός) ~καὶ μὴν	πάρεισιν	οἵδε· φοινία δὲ χεὶρ ~στάζει
[500]	μὲν ἐξ ἐμοῦ ~παίδων πόθος	παρεῖτο,	Μενέλεω δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ ταῦτ᾽
[1300]	τῆσδε σὺν χαρᾷ βοῆς ~εἴσω	παρέλθεθ᾽	ὡς τὸ μὲν μέλλειν κακὸν
[1450]	~ὄλωλα δὴ δείλαιος. ἀλλά μοι	πάρες	~κἂν σμικρὸν εἰπεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ
[1200]	ἤλθετ᾽ εἴδεθ᾽ οὓς ἐχρῄζετε. ~(Ὀρέστης)	~πάρεσμεν·	ἀλλὰ σῖγ᾽ ἔχουσα πρόσμενε. ~(Ἠλέκτρα)
[500]	ἔοικας, αὖ στρέφει· ~οὐ γὰρ	πάρεστ᾽	(Αἴγισθος) ὅς σ᾽ ἐπεῖχ᾽ ἀεὶ
[1450]	κἀπέδειξαν, οὐ λόγῳ μόνον. ~(Αἴγισθος)	~πάρεστ᾽	ἄρ᾽ ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ μαθεῖν;
[850]	ἴασιν οὐκ ἔνεστ᾽ ἰδεῖν; ~(Χρυσόθεμις)	~πάρεστ᾽	(Ὀρέστης) ἡμίν, ἴσθι τοῦτ᾽ ἐμοῦ
[1300]	ὅταν γὰρ εὐτυχήσωμεν, τότε ~χαίρειν	παρέσται	καὶ γελᾶν ἐλευθέρως. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[950]	στένειν ~πλούτου πατρῴου κτῆσιν ἐστερημένῃ,	~πάρεστι	δ᾽ ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε τοῦ
[1450]	ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ μαθεῖν; ~(Ἠλέκτρα)	~πάρεστι	δῆτα, καὶ μάλ᾽ ἄζηλος θέα.
[950]	ἐλπίδων ~βλέψασ᾽ ἔτ᾽ ὀρθήν; ᾗ	πάρεστι	μὲν στένειν ~πλούτου πατρῴου κτῆσιν
[300]	οὔτε σωφρονεῖν, φίλαι, ~οὔτ᾽ εὐσεβεῖν	πάρεστιν·	ἀλλ᾽ ἔν τοι κακοῖς ~πολλή
[250]	ἐσθήματα ~φοροῦντ᾽ ἐκείνῳ ταὐτὰ καὶ	παρεστίους	~σπένδοντα λοιβὰς ἔνθ᾽ ἐκεῖνον ὤλεσεν,
[1350]	~σφῷν δ᾽ ἐννέπω γε τοῖν	παρεστώτοιν	ὅτι ~νῦν καιρὸς ἔρδειν· νῦν
[1100]	θάμ᾽ ἀμφὶ σοὶ ~πόνῳ γλυκεῖ	παρέσχον·	οὔτε γάρ ποτε ~μητρὸς σύ
[800]	οἴχει φρενὸς ~αἵ μοι μόναι	παρῆσαν	ἐλπίδων ἔτι, ~σὲ πατρὸς ἥξειν
[850]	γὰρ ἡδονάς τε κἀνάπαυλαν ὧν	~πάροιθεν	εἶχες καὶ κατέστενες κακῶν ~(Ἠλέκτρα)
[1100]	λαμπρὸν ἐξέπεμψ᾽ ἐγώ. ~ὡς ὤφελον	πάροιθεν	ἐκλιπεῖν βίον, ~πρὶν ἐς ξένην
[200]	γνώμαν ἴσχεις ἐξ οἵων ~τὰ	παρόντ᾽	οἰκείας εἰς ἄτας ~ἐμπίπτεις οὕτως
[850]	~λέγω τάδ᾽ ἀλλ᾽ ἐκεῖνον ὡς	παρόντα	νῷν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαινα· καὶ
[1300]	γὰρ ἂν καλῶς ~ὑπηρετοίην τῷ	παρόντι	δαίμονι. ~ἀλλ᾽ οἶσθα μὲν τἀνθένδε,
[0]	παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί σοι	~παρόντι	λεύσσειν, ὧν πρόθυμος ἦσθ᾽ ἀεί.
[1250]	~ἃ δ᾽ ἁρμόσει μοι τῷ	παρόντι	νῦν χρόνῳ ~σήμαιν᾽ ὅπου φανέντες
[600]	~καὶ μή με πλούτου τοῦ	παρόντος	εἴ τινες ~δόλοισι βουλεύουσιν ἐκβαλεῖν,
[900]	ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῦ πλησίον	παρόντος,	ἡνίκ᾽ ὤλλυτο. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ ποῦ
[400]	τὴν Μυκηναίων χθόνα. ~τοιαῦτά του	παρόντος,	ἡνίχ᾽ Ἡλίῳ ~δείκνυσι τοὔναρ, ἔκλυον
[350]	φύγω. ~(Χρυσόθεμις) ~βίου δὲ τοῦ	παρόντος	οὐ μνείαν ἔχεις; ~(Ἠλέκτρα) ~καλὸς
[1500]	~(Αἴγισθος) ~ὑφηγοῦ. ~(Ὀρέστης) ~σοὶ βαδιστέον	πάρος.	~(Αἴγισθος) ~ἦ μὴ φύγω σε;
[1450]	εἴ τις αὐτῶν ἐλπίσιν κεναῖς	πάρος	~ἐξῄρετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, νῦν ὁρῶν
[1250]	μολεῖν ~(Ἠλέκτρα) ~ἔφρασας ὑπερτέραν ~τᾶς	πάρος	ἔτι χάριτος, εἴ σε θεὸς
[1400]	ναὶ σέ, τὴν ἐν τῷ	πάρος	~χρόνῳ θρασεῖαν· ὡς μάλιστα σοὶ
[600]	~ἔπαιρε δὴ σὺ θύμαθ᾽ ἡ	παροῦσά	μοι ~πάγκαρπ᾽ ἄνακτι τῷδ᾽ ὅπως
[900]	δέ μοι πίθῃ, ~τῆς νῦν	παρούσης	πημονῆς λύσεις βάρος. ~(Χρυσόθεμις) ~ἦ
[600]	πᾶν ἀναπτύξαι πρέπει ~πρὸς φῶς	παρούσης	τῆσδε πλησίας ἐμοί, ~μὴ σὺν
[1250]	~ἔξοιδα, παῖ, ταῦτ᾽ ἀλλ᾽ ὅταν	παρουσία	~φράζῃ, τότ᾽ ἔργων τῶνδε μεμνῆσθαι
[900]	δή νυν ᾗ βεβούλευμαι ποεῖν.	~παρουσίαν	μὲν οἶσθα καὶ σύ που
[1100]	φράσειεν ἂν ~ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν	παρουσίαν;	~(Χορός) ~ἥδ᾽ εἰ τὸν ἄγχιστόν
[300]	κἀμαυτήν, ὅτι ~ἀλγῶ πὶ τοῖς	παροῦσιν·	ὥστ᾽ ἄν, εἰ σθένος ~λάβοιμι,
[1250]	ἐμοί, ~ὁ πᾶς ἂν πρέποι	παρὼν	ἐννέπειν ~τάδε δίκᾳ χρόνος· ~μόλις
[300]	~ὁ κλεινὸς αὐτῇ ταὐτὰ νυμφίος	παρών,	~ὁ πάντ᾽ ἄναλκις οὗτος, ἡ
[1250]	~(Ἠλέκτρα) ~ὁ πᾶς ἐμοί, ~ὁ	πᾶς	ἂν πρέποι παρὼν ἐννέπειν ~τάδε
[1450]	ἐν ταὐτῷ θάνῃς. ~(Αἴγισθος) ~ἦ	πᾶσ᾽	ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν
[700]	ἡνίας χεροῖν ~ἔσεισαν· ἐν δὲ	πᾶς	ἐμεστώθη δρόμος ~κτύπου κροτητῶν ἁρμάτων·
[1250]	τῶνδε μεμνῆσθαι χρεών. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁ	πᾶς	ἐμοί, ~ὁ πᾶς ἂν πρέποι
[950]	φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ	πᾶς	ὁρᾶν. ~λόγων γε μὴν εὔκλειαν
[950]	ἀνδρείας χρεών. ~τοιαῦτά τοι νὼ	πᾶς	τις ἐξερεῖ βροτῶν, ~ζώσαιν θανούσαιν
[300]	~ὁ πάντ᾽ ἄναλκις οὗτος, ἡ	πᾶσα	βλάβη, ~ὁ σὺν γυναιξὶ τὰς
[400]	~βλαστεῖν βρύοντα θαλλόν, ᾧ κατάσκιον	~πᾶσαν	γενέσθαι τὴν Μυκηναίων χθόνα. ~τοιαῦτά
[550]	οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε, ~ἣ	πᾶσαν	ἵης γλῶσσαν ὡς τὴν μητέρα
[200]	ὁ ταῦτα πράσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	πασᾶν	κείνα πλέον ἁμέρα ~ἐλθοῦσ᾽ ἐχθίστα
[600]	βοῇ ~σπείρῃ ματαίαν βάξιν εἰς	πᾶσαν	πόλιν. ~ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἄκουε· τῇδε
[850]	ἔτι κοινοτόκων ~εὐπατριδᾶν ἀρωγαί. ~(Χορός)	~πᾶσι	θνατοῖς ἔφυ μόρος. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ
[100]	τῶνδε πατρῴων ~πρὸ θυρῶν ἠχὼ	πᾶσι	προφωνεῖν. ~ὦ δῶμ᾽ Ἀΐδου καὶ
[650]	οὗ πρώτη κρίσις, ~εἰσῆλθε λαμπρός,	πᾶσι	τοῖς ἐκεῖ σέβας· ~δρόμου δ᾽
[1150]	(Ὀρέστης) ὥστε μὴ λίαν στένε.	~πᾶσιν	γὰρ ἡμῖν τοῦτ᾽ ὀφείλεται παθεῖν.
[1500]	δ᾽ εὐθὺς εἶναι τήνδε τοῖς	πᾶσιν	δίκην, ~ὅστις πέρα πράσσειν τι
[650]	Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως κλύων ~δὸς	πᾶσιν	ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα. ~τὰ δ᾽
[1150]	~καὶ χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ	πᾶσιν	κακοῖς. ~(Ὀρέστης) ~οὐδ᾽ οὑπαρήξων οὐδ᾽
[1450]	~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας	~πᾶσιν	Μυκηναίοισιν Ἀργείοις θ᾽ ὁρᾶν, ~ὡς
[750]	τίκτειν ἐστίν· οὐδὲ γὰρ κακῶς	~πάσχοντι	μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται. ~(Παιδαγωγός)
[400]	ἄν, εἰ μὴ τλημονεστάτη γυνὴ	~πασῶν	ἔβλαστε, τάσδε δυσμενεῖς χοὰς ~οὐκ
[100]	~μὴ οὐ τὸν ἐμὸν στενάχειν	πατέρ᾽	ἄθλιον. ~ἀλλ᾽ ὦ παντοίας φιλότητος
[100]	γ᾽ ἐξ Ἀΐδα ~παγκοίνου λίμνας	πατέρ᾽	ἀνστάσεις ~οὔτε γόοισιν οὔτ᾽ εὐχαῖς.
[50]	~ὅσα τὸν δύστηνον ἐμὸν θρηνῶ	~πατέρ᾽	ὃν κατὰ μὲν βάρβαρον αἶαν
[100]	ἄλλης ~ἢ μοῦ φέρεται, σοῦ,	πάτερ,	οὕτως ~αἰκῶς οἰκτρῶς τε θανόντος.
[1350]	ἔχων ἥδιστ᾽ ἐμοί; ~χαῖρ᾽ ὦ	πάτερ·	πατέρα γὰρ εἰσορᾶν δοκῶ· ~χαῖρ᾽
[1350]	ἥδιστ᾽ ἐμοί; ~χαῖρ᾽ ὦ πάτερ·	πατέρα	γὰρ εἰσορᾶν δοκῶ· ~χαῖρ᾽ ἴσθι
[350]	γὰρ φανεῖ πλείστοις κακή, ~θανόντα	πατέρα	καὶ φίλους προδοῦσα σούς. ~(Χορός)
[250]	ἐκείνην ἡμέραν, ἐν ᾗ τότε	~πατέρα	τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν,
[550]	ξυνεύδεις τῷ παλαμναίῳ, μεθ᾽ οὗ	~πατέρα	τὸν ἀμὸν πρόσθεν ἐξαπώλεσας, ~καὶ
[1450]	τάσσε· χώρει δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες	~πατέρα	τὸν ἀμόν, ὡς ἂν ἐν
[550]	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ λέγω σοι.	πατέρα	φὴς κτεῖναι. τίς ἂν ~τούτου
[550]	Λητῴα κόρη ~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς, ὡς	πατὴρ	ἀντίσταθμον ~τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν
[500]	κακῶς κλύουσα πρὸς σέθεν θαμά.	~πατὴρ	γάρ, οὐδὲν ἄλλο, σοὶ πρόσχημ᾽
[400]	εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι. ~(Χρυσόθεμις)	~πατὴρ	δὲ τούτων, οἶδα, συγγνώμην ἔχει.
[200]	~ἔκπαγλ᾽ ἄχθη, ~τοὺς ἐμὸς ἴδε	πατὴρ	~θανάτους αἰκεῖς διδύμαιν χειροῖν, ~αἳ
[1300]	δέ μ᾽ ἄσκοπα· ~ὥστ᾽ εἰ	πατήρ	μοι ζῶν ἵκοιτο, μηκέτ᾽ ἂν
[550]	κείνης γὰρ οὐ θέμις μαθεῖν.	~πατήρ	ποθ᾽ οὑμός, ὡς ἐγὼ κλύω,
[500]	ἀρήγειν, εἰ φρονοῦσ᾽ ἐτύγχανες· ~ἐπεὶ	πατὴρ	σὸς οὗτος, ὃν θρηνεῖς ἀεί,
[1150]	συναρπάσας ~θύελλ᾽ ὅπως βέβηκας. οἴχεται	πατήρ·	~τέθνηκ᾽ ἐγὼ σοί· φροῦδος αὐτὸς
[250]	~ὦ δύσθεον μίσημα, σοὶ μόνῃ	πατὴρ	~τέθνηκεν; ἄλλος δ᾽ οὔτις ἐν
[1400]	~ᾠκτίρεθ᾽ οὗτος οὐδ᾽ ὁ γεννήσας	πατήρ.	~(Χορός) ~ὦ πόλις, ὦ γενεὰ
[400]	ἱστάναι ~κτερίσματ᾽ οὐδὲ λουτρὰ προσφέρειν	πατρί·	~ἀλλ᾽ ἢ πνοαῖσιν ἢ βαθυσκαφεῖ
[0]	~μαντεῖον, ὡς μάθοιμ᾽ ὅτῳ τρόπῳ	πατρὶ	~δίκας ἀροίμην τῶν φονευσάντων πάρα,
[300]	μῖσος ἐκδείξειας ἄν, ~ἐμοῦ δὲ	πατρὶ	πάντα τιμωρουμένης ~οὔτε ξυνέρδεις τήν
[950]	~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, πείσθητι, συμπόνει	πατρί,	~σύγκαμν᾽ ἀδελφῷ, παῦσον ἐκ κακῶν
[0]	κἀξέσωσα κἀξεθρεψάμην ~τοσόνδ᾽ ἐς ἥβης,	πατρὶ	τιμωρὸν φόνου. ~νῦν οὖν, Ὀρέστα
[350]	πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽ εἰ χρή,	πατρὶ	τιμωρούμενοι. ~(Χρυσόθεμις) ~πατὴρ δὲ τούτων,
[400]	ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ με πέμπει	πατρὶ	τυμβεῦσαι χοάς. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας;
[500]	δαίσασθαι πλέον; ~ἢ τῷ πανώλει	πατρὶ	τῶν μὲν ἐξ ἐμοῦ ~παίδων
[450]	~πάντων, ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ	πατρί.	~(Χορός) ~πρὸς εὐσέβειαν ἡ κόρη
[800]	τοῖσιν ἐχθίστοισιν ἀνθρώπων ἐμοὶ ~φονεῦσι	πατρός.	ἆρά μοι καλῶς ἔχει; ~ἀλλ᾽
[850]	ὅσον κατειδόμην. ~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον	πατρὸς	ἀρχαῖον τάφον, ~ὁρῶ κολώνης ἐξ
[1050]	μόνα σαλεύει ~Ἠλέκτρα, τὸν ἀεὶ	πατρὸς	~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως ~ἁ πάνδυρτος
[500]	ταῦτ᾽ ἀβούλου καὶ κακοῦ γνώμην	πατρός;	~δοκῶ μέν, εἰ καὶ σῆς
[1350]	~δολιόπους ἀρωγὸς εἴσω στέγας, ~ἀρχαιόπλουτα	πατρὸς	εἰς ἑδώλια, ~νεακόνητον αἷμα χειροῖν
[1150]	τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας κακόν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῖς	πατρός·	εἶτα τοῖσδε δουλεύω βίᾳ. ~(Ὀρέστης)
[0]	δῶμα Πελοπιδῶν τόδε, ~ὅθεν σε	πατρὸς	ἐκ φονῶν ἐγώ ποτε ~πρὸς
[1200]	~(Ὀρέστης) ~τήνδε προσβλέψασά μου ~σφραγῖδα	πατρὸς	ἔκμαθ᾽ εἰ σαφῆ λέγω. ~(Ἠλέκτρα)
[800]	εἰμι, σοῦ τ᾽ ἀπεστερημένη ~καὶ	πατρός.	ἤδη δεῖ με δουλεύειν πάλιν
[1150]	ὁρῶ λυπουμένους. ~(Χορός) ~θνητοῦ πέφυκας	πατρός,	Ἠλέκτρα, φρόνει, ~θνητὸς δ᾽ (Ὀρέστης)
[800]	μόναι παρῆσαν ἐλπίδων ἔτι, ~σὲ	πατρὸς	ἥξειν ζῶντα τιμωρόν ποτε ~κἀμοῦ
[1000]	~εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε τὴν γνώμην	πατρὸς	~θνῄσκοντος εἶναι· πᾶν γὰρ ἂν
[850]	~πάντων ὅσ᾽ ἐστὶν ἀνθέων θήκην	πατρός.	~ἰδοῦσα δ᾽ ἔσχον θαῦμα, καὶ
[500]	τῆσδε μᾶλλον εἰκὸς ἦν θνῄσκειν,	πατρὸς	~καὶ μητρὸς ὄντας, ἧς ὁ
[950]	βουλεύμασιν, ~πρῶτον μὲν εὐσέβειαν ἐκ	πατρὸς	κάτω ~θανόντος οἴσει τοῦ κασιγνήτου
[950]	~φόνου ποτ᾽ αὐτὸν πράκτορ᾽ ἵξεσθαι	πατρός·	~νῦν δ᾽ ἡνίκ᾽ οὐκέτ᾽ ἔστιν,
[250]	~τὸν αὐτοέντην ἡμὶν ἐν κοίτῃ	πατρὸς	~ξὺν τῇ ταλαίνῃ μητρί, μητέρ᾽
[350]	~ἔργῳ δὲ τοῖς φονεῦσι τοῦ	πατρὸς	ξύνει. ~ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ
[250]	τοῖς ἐμαυτῆς τοῖς φονεῦσι τοῦ	πατρὸς	~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽ ἄρχομαι κἀκ
[300]	~(Ἠλέκτρα) ~δεινόν γέ σ᾽ οὖσαν	πατρὸς	οὗ σὺ παῖς ἔφυς, ~κείνου
[350]	γ᾽ οὖσα. νῦν δ᾽ ἐξὸν	πατρὸς	~πάντων ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ
[900]	ἀνθρώπων ποτ᾽ ἦν ~τὰ πολλὰ	πατρὸς	πρὸς τάφον κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι
[300]	ὁρῶ ~τὴν σὴν ὅμαιμον ἐκ	πατρὸς	ταὐτοῦ φύσιν, ~Χρυσόθεμιν, ἔκ τε
[250]	κατὰ στέγας ~κλαίω, τέτηκα, κἀπικωκύω	πατρὸς	~τὴν δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην ~αὐτὴ
[400]	~λόγος τις αὐτήν ἐστιν εἰσιδεῖν	πατρὸς	~τοῦ σοῦ τε κἀμοῦ δευτέραν
[400]	ἔνθα μή ποτ᾽ εἰς εὐνὴν	πατρὸς	~τούτων πρόσεισι μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν
[50]	ὁ μῦθος ἑστάτω. ~ἡμεῖς δὲ	πατρὸς	τύμβον, ὡς ἐφίετο, ~λοιβαῖσι πρῶτον
[100]	εὐνὰς ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽ ἀρήξατε, τίσασθε	πατρὸς	~φόνον ἡμετέρου, ~καί μοι τὸν
[1350]	ἐγὼ ~μόνον προσηῦρον πιστὸν ἐν	πατρὸς	φόνῳ; ~(Ὀρέστης) ~ὅδ᾽ ἐστί· μή
[50]	~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν κἀπὸ τῶνδ᾽ ἀρχηγετεῖν,	~πατρὸς	χέοντες λουτρά· ταῦτα γὰρ φέρει
[150]	τις ἔποικος ἀναξία ~οἰκονομῶ θαλάμους	πατρός,	ὧδε μὲν ~ἀεικεῖ σὺν στολᾷ,
[250]	πῶς γὰρ ἥτις εὐγενὴς γυνή,	~πατρῷ᾽	ὁρῶσα πήματ᾽ οὐ δρῴη τάδ᾽
[50]	ὣς λάμψειν ἔτι. ~ἀλλ᾽ ὦ	πατρῴα	γῆ θεοί τ᾽ ἐγχώριοι, ~δέξασθέ
[1350]	ἀλλ᾽ ὅσον τάχος ~χωρεῖν ἔσω,	πατρῷα	προσκύσανθ᾽ ἕδη ~θεῶν, ὅσοιπερ πρόπυλα
[150]	αὐδά, ~οἰκτρὰ δ᾽ ἐν κοίταις	πατρῴαις	~ὅτε οἱ παγχάλκων ἀνταία ~γενύων
[850]	ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις) ~μὰ τὴν	πατρῴαν	ἑστίαν, ἀλλ᾽ οὐχ ὕβρει ~λέγω
[1250]	κακὴ δίδασκέ με, ~μήθ᾽ ὡς	πατρῴαν	κτῆσιν Αἴγισθος δόμων ~ἀντλεῖ, τὰ
[1500]	τῶνδ᾽ ἄκρος. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ οὐ	πατρῴαν	τὴν τέχνην ἐκόμπασας. ~(Ὀρέστης) ~πόλλ᾽
[750]	~φέρουσιν ἄνδρες Φωκέων τεταγμένοι, ~ὅπως	πατρῴας	τύμβον ἐκλάχῃ χθονός. ~τοιαῦτά σοι
[400]	δοκεῖν ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ θεοὶ	πατρῷοι,	συγγένεσθέ γ᾽ ἀλλὰ νῦν. ~(Χρυσόθεμις)
[250]	θρόνοις Αἴγισθον ἐνθακοῦντ᾽ ἴδω ~τοῖσιν	πατρῴοις,	εἰσίδω δ᾽ ἐσθήματα ~φοροῦντ᾽ ἐκείνῳ
[50]	ταῖς ὁδοῖς, ~σύ τ᾽ ὦ	πατρῷον	δῶμα· σοῦ γὰρ ἔρχομαι ~δίκῃ
[950]	τὼ κασιγνήτω, φίλοι, ~ὣ τὸν	πατρῷον	οἶκον ἐξεσωσάτην, ~ὣ τοῖσιν ἐχθροῖς
[1100]	ἔκεισο τῇ τόθ᾽ ἡμέρᾳ, ~τύμβου	πατρῴου	κοινὸν εἰληχὼς μέρος. ~νῦν δ᾽
[950]	ᾗ πάρεστι μὲν στένειν ~πλούτου	πατρῴου	κτῆσιν ἐστερημένῃ, ~πάρεστι δ᾽ ἀλγεῖν
[950]	δὴ βλέπω, ~ὅπως τὸν αὐτόχειρα	πατρῴου	φόνου ~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ μὴ
[750]	εἶδεν, ἐγκαλῶν δέ μοι ~φόνους	πατρῴους	δείν᾽ ἐπηπείλει τελεῖν; ~ὥστ᾽ οὔτε
[100]	τις ἀηδὼν ~ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε	πατρῴων	~πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν.
[1400]	ἐμοί. ~(Χορός) ~δι᾽ ὠτὸς ἂν	παῦρά	γ᾽ ὡς ἠπίως ἐννέπειν ~πρὸς
[650]	γέρας. ~χὤπως μὲν ἐν πολλοῖσι	παῦρά	σοι λέγω ~οὐκ οἶδα τοιοῦδ᾽
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν ὁρᾷς γε	παῦρα	τῶν ἐμῶν κακῶν. ~(Ὀρέστης) ~καὶ
[1400]	σε λῆμ᾽ ἀτιμάσει ποτέ. ~(Χορός)	~παύσασθε·	λεύσσω γὰρ Αἴγισθον ἐκ προδήλου.
[750]	~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔκουν Ὀρέστης καὶ σὺ	παύσετον	τάδε. ~(Ἠλέκτρα) ~πεπαύμεθ᾽ ἡμεῖς, οὐχ
[750]	~πεπαύμεθ᾽ ἡμεῖς, οὐχ ὅπως σὲ	παύσομεν.	~(Κλυταιμνήστρα) ~πολλῶν ἂν ἥκοις, ὦ
[1250]	φανέντες ἢ κεκρυμμένοι ~γελῶντας ἐχθροὺς	παύσομεν	τῇ νῦν ὁδῷ. ~οὕτω δ᾽
[950]	ἀδελφῷ, παῦσον ἐκ κακῶν ἐμέ,	~παῦσον	δὲ σαυτήν, τοῦτο γιγνώσκουσ᾽ ὅτι
[950]	πείσθητι, συμπόνει πατρί, ~σύγκαμν᾽ ἀδελφῷ,	παῦσον	ἐκ κακῶν ἐμέ, ~παῦσον δὲ
[300]	δ᾽ Ὀρέστην τῶνδε προσμένουσ᾽ ἀεὶ	~παυστῆρ᾽	ἐφήξειν ἡ τάλαιν᾽ ἀπόλλυμαι. ~μέλλων
[700]	δ᾽ ἐπίμπλατο ~ναυαγίων Κρισαῖον ἱππικῶν	πέδον.	~γνοὺς δ᾽ οὑξ Ἀθηνῶν δεινὸς
[1300]	φωνεῖς; ~(Ὀρέστης) ~οὗ τὸ Φωκέων	πέδον	~ὑπεξεπέμφθην σῇ προμηθίᾳ χεροῖν. ~(Ἠλέκτρα)
[700]	~τμητοῖς ἱμᾶσι· τοῦ δὲ πίπτοντος	πέδῳ	~πῶλοι διεσπάρησαν ἐς μέσον δρόμον.
[1200]	τοῦτό μ᾽ ἐργάσῃ, ξένε. ~(Ὀρέστης)	~πείθου	λέγοντι κοὐχ ἁμαρτήσει ποτέ. ~(Ἠλέκτρα)
[1000]	μηδὲν τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν. ~(Χορός)	~πείθου·	προνοίας οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ ~κέρδος
[550]	γ᾽ ἔκτεινας, ἀλλά σ᾽ ἔσπασεν	~πειθὼ	κακοῦ πρὸς ἀνδρός, ᾧ τανῦν
[1200]	Ἄρης ~ἔνεστιν· εὖ δ᾽ ἔξοισθα	πειραθεῖσά	που. ~(Ἠλέκτρα) ~ὀτοτοτοτοῖ τοτοῖ, ~ἀνέφελον
[450]	τεκοῦσα πεύσεται, πικρὰν ~δοκῶ με	πεῖραν	τήνδε τολμήσειν ἔτι. ~(Χορός) ~εἰ
[50]	μηδὲν πρόσθεν ἢ τὰ Λοξίου	~πειρώμεθ᾽	ἔρδειν κἀπὸ τῶνδ᾽ ἀρχηγετεῖν, ~πατρὸς
[450]	ἐρίζειν, ἀλλ᾽ ἐπισπεύδειν τὸ δρᾶν.	~πειρωμένῃ	δὲ τῶνδε τῶν ἔργων ἐμοὶ
[400]	ἐπαινέσαι. ~(Χρυσόθεμις) ~σὺ δ᾽ οὐχὶ	πείσει	καὶ συναινέσεις ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ
[950]	ὅσην ~σαυτῇ τε κἀμοὶ προσβαλεῖς	πεισθεῖσ᾽	ἐμοί; ~τίς γάρ ποτ᾽ ἀστῶν
[400]	θέλεις. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐκ τοῦ φίλων	πεισθεῖσα;	τῷ τοῦτ᾽ ἤρεσεν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐκ
[950]	κλιπεῖν κλέος. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη,	πείσθητι,	συμπόνει πατρί, ~σύγκαμν᾽ ἀδελφῷ, παῦσον
[450]	ποτε μή ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς	πελᾶν	τέρας ~τοῖς δρῶσι καὶ συνδρῶσιν.
[300]	δόκει μ᾽ ἄν, εἴπερ ἦν	πέλας,	~θυραῖον οἰχνεῖν· νῦν δ᾽ ἀγροῖσι
[300]	~φέρ᾽ εἰπέ, πότερον ὄντος Αἰγίσθου	πέλας	~λέγεις τάδ᾽ ἡμῖν ἢ βεβῶτος
[250]	~τοιαῦθ᾽ ὑλακτεῖ, σὺν δ᾽ ἐποτρύνει	πέλας	~ὁ κλεινὸς αὐτῇ ταὐτὰ νυμφίος
[1450]	μοι (Κλυταιμνήστρα) κάλει. ~(Ὀρέστης) ~αὕτη	πέλας	σοῦ· μηκέτ᾽ ἄλλοσε σκόπει. ~(Αἴγισθος)
[1400]	~λέβητα κοσμεῖ, τὼ δ᾽ ἐφέστατον	πέλας.	~(Χορός) ~σὺ δ᾽ ἐκτὸς ᾖξας
[550]	κακῶς, ~γνώμην δικαίαν σχοῦσα τοὺς	πέλας	ψέγε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐρεῖς μὲν οὐχὶ
[250]	θ᾽ ὁμοίως καὶ τὸ τητᾶσθαι	πέλει.	~ἔπειτα ποίας ἡμέρας δοκεῖς μ᾽
[50]	δρῦν ὑλοτόμοι ~σχίζουσι κάρα φονίῳ	πελέκει,	~κοὐδεὶς τούτων οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης
[1450]	~τά τ᾽ ὄντα καὶ μέλλοντα	Πελοπιδῶν	κακά; ~(Ὀρέστης) ~τὰ γοῦν ς᾽
[0]	πολυχρύσους ὁρᾶν ~πολύφθορόν τε δῶμα	Πελοπιδῶν	τόδε, ~ὅθεν σε πατρὸς ἐκ
[500]	φάσμα νυκτὸς εὖ κατασχήσει. ~ὦ	Πέλοπος	ἁ πρόσθεν ~πολύπονος ἱππεία, ~ὡς
[400]	τούτων οὐ κάτοιδα, πλὴν ὅτι	~πέμπει	με κείνη τοῦδε τοῦ φόβου
[400]	τάδ᾽ ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ με	πέμπει	πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς
[700]	τούτοισι, Θεσσαλὰς ἔχων ~ἵππους, ὁ	πέμπτος·	ἕκτος ἐξ Αἰτωλίας ~ξανθαῖσι πώλοις·
[1150]	φεῦ. ~ὦ δεινοτάτας, οἴμοι μοι,	~πεμφθεὶς	κελεύθους, φίλταθ᾽ ὥς μ᾽ ἀπώλεσας·
[450]	οὖν, οἶμαί τι κἀκείνῳ μέλον	~πέμψαι	τάδ᾽ αὐτῇ δυσπρόσοπτ᾽ ὀνείρατα· ~ὅμως
[100]	ἡμετέρου, ~καί μοι τὸν ἐμὸν	πέμψατ᾽	ἀδελφόν· ~μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι
[350]	τῶνδε μὴ λήξεις γόων, ~ἐνταῦθα	πέμψειν	ἔνθα μή ποθ᾽ ἡλίου ~φέγγος
[250]	~τέθνηκεν; ἄλλος δ᾽ οὔτις ἐν	πένθει	βροτῶν; ~κακῶς ὄλοιο, μηδέ σ᾽
[800]	γὰρ μελέτωρ ~ἀμφὶ τὸν ἐν	πένθει·	ἐμοὶ δ᾽ οὔτις ἔτ᾽ ἔσθ᾽
[650]	γὰρ εἰσεκήρυξαν βραβῆς ~{δρόμων διαύλων	πένταθλ᾽	ἃ νομίζεται, ~τούτων ἐνεγκὼν πάντα
[750]	καὶ σὺ παύσετον τάδε. ~(Ἠλέκτρα)	~πεπαύμεθ᾽	ἡμεῖς, οὐχ ὅπως σὲ παύσομεν.
[1400]	καθαμερία φθίνει φθίνει. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι	πέπληγμαι.	~(Ἠλέκτρα) ~παῖσον, εἰ σθένεις, διπλῆν.
[300]	ἐσθλός, ὥστ᾽ ἀρκεῖν φίλοις. ~(Ἠλέκτρα)	~πέποιθ᾽	ἐπεί τἂν οὐ μακρὰν ἔζων
[500]	μὲν οὖν οὐκ εἰμὶ τοῖς	πεπραγμένοις	~δύσθυμος· εἰ δὲ σοὶ δοκῶ
[1450]	φάσμ᾽ ἄνευ φθόνου μὲν οὐ	~πεπτωκός·	εἰ δ᾽ ἔπεστι νέμεσις, οὐ
[1450]	ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις	~πέπτωχ᾽	ὁ τλήμων; ~(Ὀρέστης) ~οὐ γὰρ
[550]	ἀντίποινα λαμβάνεις; ~αἰσχρῶς δ᾽ ἐάν	περ	καὶ λέγῃς· οὐ γὰρ καλὸν
[350]	βεβούλευνται ποεῖν; ~(Χρυσόθεμις) ~μάλισθ᾽ ὅταν	περ	οἴκαδ᾽ Αἴγισθος μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[500]	δὴ ~ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα καὶ	πέρα	δίκης ~ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ σὲ
[1450]	~κἂν σμικρὸν εἰπεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ	πέρα	λέγειν ἔα ~πρὸς θεῶν, ἀδελφέ,
[600]	~τοὐμὸν στόμ᾽ ὡς οὐκ ἂν	πέρα	λέξαιμ᾽ ἔτι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἔπαιρε δὴ
[1500]	τήνδε τοῖς πᾶσιν δίκην, ~ὅστις	πέρα	πράσσειν τι τῶν νόμων θέλει,
[1450]	ἐστιν ἁγών, ἀλλὰ σῆς ψυχῆς	πέρι.	~(Αἴγισθος) ~τί δ᾽ ἐς δόμους
[400]	τι θάρσος τοῦδε τοῦ τάρβους	πέρι;	~(Ἠλέκτρα) ~εἴ μοι λέγοις τὴν
[1100]	γέρων ~ἐφεῖτ᾽ Ὀρέστου Στρόφιος ἀγγεῖλαι	πέρι.	~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ ἔστιν, ὦ
[350]	δὲ πλουσία ~τράπεζα κείσθω καὶ	περιρρείτω	βίος. ~ἐμοὶ γὰρ ἔστω τοὐμὲ
[850]	~ἰδοῦσα δ᾽ ἔσχον θαῦμα, καὶ	περισκοπῶ	~μή πού τις ἡμῖν ἐγγὺς
[150]	τι σὺ τῶν ἔνδον εἶ	περισσά,	~οἷς ὁμόθεν εἶ καὶ γονᾷ
[1250]	κακοῖς λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης) ~τὰ μὲν	περισσεύοντα	τῶν λόγων ἄφες, ~καὶ μήτε
[1200]	μὲν οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω τρέσαι,	~περισσὸν	ἄχθος ἔνδον ~γυναικῶν ὂν αἰεί.
[850]	ἄκρας νεορρύτους ~πηγὰς γάλακτος καὶ	περιστεφῆ	κύκλῳ ~πάντων ὅσ᾽ ἐστὶν ἀνθέων
[100]	προφωνεῖν. ~ὦ δῶμ᾽ Ἀΐδου καὶ	Περσεφόνης,	~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ καὶ πότνι᾽
[400]	ἐγγενῶν ~ἐμοὶ πιθέσθαι μηδ᾽ ἀβουλίᾳ	πεσεῖν·	~εἰ γάρ μ᾽ ἀπώσει, σὺν
[350]	γε μέντοι μὴ ξ ἀβουλίας	πεσεῖν.	~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽ εἰ χρή, πατρὶ
[350]	μὴ ξ ἀβουλίας πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα)	~πεσούμεθ᾽	εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι. ~(Χρυσόθεμις)
[150]	νέμω θεόν, ~ἅτ᾽ ἐν τάφῳ	πετραίῳ	~αἰεὶ δακρύεις. ~(Χορός) ~οὔτοι σοὶ
[0]	μοι τοιαῦθ᾽ ὁ Φοῖβος ὧν	πεύσει	τάχα· ~ἄσκευον αὐτὸν ἀσπίδων τε
[450]	~ὡς εἰ τάδ᾽ ἡ τεκοῦσα	πεύσεται,	πικρὰν ~δοκῶ με πεῖραν τήνδε
[600]	μοι, Λύκει᾽ ἄναξ, ~εἰ μὲν	πέφηνεν	ἐσθλά, δὸς τελεσφόρα, ~εἰ δ᾽
[1250]	οὖν ἂν ἀξίαν γε σοῦ	πεφηνότος	~μεταβάλοιτ᾽ ἂν ὧδε σιγὰν λόγων;
[600]	εἴτ᾽ ἀναιδείας πλέαν. ~εἰ γὰρ	πέφυκα	τῶνδε τῶν ἔργων ἴδρις, ~σχεδόν
[1150]	οὐχ ὁρῶ λυπουμένους. ~(Χορός) ~θνητοῦ	πέφυκας	πατρός, Ἠλέκτρα, φρόνει, ~θνητὸς δ᾽
[300]	ἐκεῖνον οὐκ ὄκνῳ. ~(Χορός) ~θάρσει·	πέφυκεν	ἐσθλός, ὥστ᾽ ἀρκεῖν φίλοις. ~(Ἠλέκτρα)
[950]	~ζῆν αἰσχρὸν αἰσχρῶς τοῖς καλῶς	πεφυκόσιν.	~(Χορός) ~ἐν τοῖς τοιούτοις ἐστὶν
[850]	~ὁρῶ κολώνης ἐξ ἄκρας νεορρύτους	~πηγὰς	γάλακτος καὶ περιστεφῆ κύκλῳ ~πάντων
[550]	τόνδε τὸν νόμον βροτοῖς ~μὴ	πῆμα	σαυτῇ καὶ μετάγνοιαν τιθῇς. ~εἰ
[300]	μὴ δοκεῖν μὲν δρᾶν τι,	πημαίνειν	δὲ μή· ~τοιαῦτα δ᾽ ἄλλα
[250]	ἥτις εὐγενὴς γυνή, ~πατρῷ᾽ ὁρῶσα	πήματ᾽	οὐ δρῴη τάδ᾽ ἄν; ~ἁγὼ
[850]	ἂν εὕροις τῶν ἐμῶν σὺ	πημάτων	~ἄρηξιν, οἷς ἴασιν οὐκ ἔνεστ᾽
[950]	ἢ κἀμὸν γένος ~βλαστεῖν ἐᾶσαι,	πημονὴν	αὑτῷ σαφῆ. ~ἀλλ᾽ ἢν ἐπίσπῃ
[900]	μοι πίθῃ, ~τῆς νῦν παρούσης	πημονῆς	λύσεις βάρος. ~(Χρυσόθεμις) ~ἦ τοὺς
[400]	ἐς φῶς· εἶτα τόνδ᾽ ἐφέστιον	~πῆξαι	λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει ποτὲ ~αὐτός,
[300]	γ᾽ οἶδα κἀμαυτήν, ὅτι ~ἀλγῶ	πὶ	τοῖς παροῦσιν· ὥστ᾽ ἄν, εἰ
[1250]	δ᾽ ὅπως μήτηρ σε μὴ	πιγνώσεται	~φαιδρῷ προσώπῳ νῷν ἐπελθόντοιν δόμους·
[400]	σε λίσσομαι τῶν ἐγγενῶν ~ἐμοὶ	πιθέσθαι	μηδ᾽ ἀβουλίᾳ πεσεῖν· ~εἰ γάρ
[900]	σοι ταῦτ᾽ ἐὰν δέ μοι	πίθῃ,	~τῆς νῦν παρούσης πημονῆς λύσεις
[650]	~δύσνοια μὴ πρόσεστιν ἢ λύπη	πικρά.	~ταῦτ᾽ ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως
[450]	εἰ τάδ᾽ ἡ τεκοῦσα πεύσεται,	πικρὰν	~δοκῶ με πεῖραν τήνδε τολμήσειν
[1500]	φυλάξαι δεῖ με τοῦτό σοι	πικρόν.	~χρῆν δ᾽ εὐθὺς εἶναι τήνδε
[900]	δυσφημῶ μὲν οὔ, ~χαρᾷ δὲ	πίμπλημ᾽	εὐθὺς ὄμμα δακρύων. ~καὶ νῦν
[700]	ἑλίσσεται ~τμητοῖς ἱμᾶσι· τοῦ δὲ	πίπτοντος	πέδῳ ~πῶλοι διεσπάρησαν ἐς μέσον
[750]	μάτην λέγοις, ~εἴ μοι θανόντος	πίστ᾽	ἔχων τεκμήρια ~προσῆλθες, ὅστις τῆς
[200]	γ᾽ αὐδῶ, ~μάτηρ ὡσεί τις	πιστά,	~μὴ τίκτειν σ᾽ ἄταν ἄταις.
[1200]	~ἀλλ᾽ ἐστὶν εὔνουν, ὥστε πρὸς	πιστὰς	ἐρεῖς. ~(Ὀρέστης) ~μέθες τόδ᾽ ἄγγος
[1300]	μηκέτ᾽ ἂν ~τέρας νομίζειν αὐτό,	πιστεύειν	δ᾽ ὁρᾶν. ~ὅτ᾽ οὖν τοιαύτην
[850]	βροτῶν λόγον ~τόνδ᾽ εἰσακούσασ᾽ ὧδε	πιστεύεις	ἄγαν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ μὲν ἐξ
[850]	ἄλλης, σαφῆ ~σημεῖ᾽ ἰδοῦσα, τῷδε	πιστεύω	λόγῳ. ~(Ἠλέκτρα) ~τίν᾽ ὦ τάλαιν᾽
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~τίν᾽ ὦ τάλαιν᾽ ἔχουσα	πίστιν;	ἐς τί μοι ~βλέψασα θάλπει
[700]	ἔχων ~πώλους Ὀρέστης, τῷ τέλει	πίστιν	φέρων· ~ὅπως δ᾽ ὁρᾷ μόνον
[1350]	ἐκ πολλῶν ἐγὼ ~μόνον προσηῦρον	πιστὸν	ἐν πατρὸς φόνῳ; ~(Ὀρέστης) ~ὅδ᾽
[150]	οἱ παγχάλκων ἀνταία ~γενύων ὡρμάθη	πλαγά.	~δόλος ἦν ὁ φράσας, ἔρος
[200]	δὲ τοῖς δυνατοῖς ~οὐκ ἐριστὰ	πλάθειν.	~(Ἠλέκτρα) ~δεινοῖς ἠναγκάσθην, δεινοῖς· ~ἔξοιδ᾽
[1400]	~φίλων ἔρημοι, τῶν δ᾽ ἀπολλύντων	πλέαι.	~(Ἠλέκτρα) ~βοᾷ τις ἔνδον· οὐκ
[600]	κακὴν ~εἴτε στόμαργον εἴτ᾽ ἀναιδείας	πλέαν.	~εἰ γὰρ πέφυκα τῶνδε τῶν
[300]	~νῦν δ᾽ ἐν κακοῖς μοι	πλεῖν	ὑφειμένῃ δοκεῖ, ~καὶ μὴ δοκεῖν
[1350]	~ὅδ᾽ ἐστί· μή μ᾽ ἔλεγχε	πλείοσιν	λόγοις. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλτατον φῶς,
[1350]	τε καὶ σοφωτέροις ~ἄλλοισι τούτων	πλείοσιν	μαχούμενοι. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἂν μακρῶν
[1300]	ἂν ἡσθείη λαβών. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ	πλεῖστα	μῶροι καὶ φρενῶν τητώμενοι, ~πότερα
[350]	~τῆς μητρός· οὕτω γὰρ φανεῖ	πλείστοις	κακή, ~θανόντα πατέρα καὶ φίλους
[400]	Ἡλίῳ ~δείκνυσι τοὔναρ, ἔκλυον ἐξηγουμένου.	~πλείω	δὲ τούτων οὐ κάτοιδα, πλὴν
[200]	πράσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ πασᾶν κείνα	πλέον	ἁμέρα ~ἐλθοῦσ᾽ ἐχθίστα δή μοι·
[500]	~ἢ τῶν ἐκείνης ἔσχε δαίσασθαι	πλέον;	~ἢ τῷ πανώλει πατρὶ τῶν
[50]	ὅταν δόμους ~ἔλθωσιν αὖθις, ἐκτετίμηνται	πλέον·	~ὡς κἄμ᾽ ἐπαυχῶ τῆσδε τῆς
[50]	~πολλὰς δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου ~στέρνων	πληγὰς	αἱμασσομένων, ~ὁπόταν δνοφερὰ νὺξ ὑπολειφθῇ·
[900]	κείνου μολεῖν· ~τῷ γὰρ προσήκει	πλήν	γ᾽ ἐμοῦ καὶ σοῦ τόδε;
[400]	τότε. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ κάτοιδα	πλὴν	ἐπὶ σμικρὸν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽
[900]	ἐξεπίσταμαι ~μή του τόδ᾽ ἀγλάϊσμα	πλὴν	κείνου μολεῖν· ~τῷ γὰρ προσήκει
[1200]	τόδε; ~(Ὀρέστης) ~ἀλλ᾽ οὐκ Ὀρέστου,	πλὴν	λόγῳ γ᾽ ἠσκημένον. ~(Ἠλέκτρα) ~ποῦ
[250]	οἱ κάτω θεοί. ~τάδ᾽ ἐξυβρίζει·	πλὴν	ὅταν κλύῃ τινὸς ~ἥξοντ᾽ Ὀρέστην·
[400]	~πλείω δὲ τούτων οὐ κάτοιδα,	πλὴν	ὅτι ~πέμπει με κείνη τοῦδε
[600]	πρέπει ~πρὸς φῶς παρούσης τῆσδε	πλησίας	ἐμοί, ~μὴ σὺν φθόνῳ τε
[900]	τάδ᾽ ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῦ	πλησίον	παρόντος, ἡνίκ᾽ ὤλλυτο. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ
[500]	~καὶ μητρὸς ὄντας, ἧς ὁ	πλοῦς	ὅδ᾽ ἦν χάριν; ~ἢ τῶν
[350]	χλιδᾷς, ~τούτοις ὑπεικάθοιμι· σοὶ δὲ	πλουσία	~τράπεζα κείσθω καὶ περιρρείτω βίος.
[950]	ὀρθήν; ᾗ πάρεστι μὲν στένειν	~πλούτου	πατρῴου κτῆσιν ἐστερημένῃ, ~πάρεστι δ᾽
[600]	ἔμπαλιν μέθες· ~καὶ μή με	πλούτου	τοῦ παρόντος εἴ τινες ~δόλοισι
[1050]	~ζῴης μοι καθύπερθεν ~χειρὶ καὶ	πλούτῳ	τεῶν ἐχθρῶν ὅσον ~νῦν ὑπόχειρ
[600]	καταισχύνω φύσιν. ~(Χορός) ~ὁρῶ μένος	πνέουσαν·	εἰ δὲ σὺν δίκῃ ~ξύνεστι,
[550]	Ἄρτεμιν, τίνος ~ποινὰς τὰ πολλὰ	πνεύματ᾽	ἔσχ᾽ ἐν Αὐλίδι· ~ἢ γὼ
[700]	τροχῶν βάσεις ~ἤφριζον, εἰσέβαλλον ἱππικαὶ	πνοαί.	~κεῖνος δ᾽ ὑπ᾽ αὐτὴν ἐσχάτην
[400]	λουτρὰ προσφέρειν πατρί· ~ἀλλ᾽ ἢ	πνοαῖσιν	ἢ βαθυσκαφεῖ κόνει ~κρύψον νιν,
[450]	χερὸς ~ἐχθροῖσιν αὐτοῦ ζῶντ᾽ ἐπεμβῆναι	ποδί,	~ὅπως τὸ λοιπὸν αὐτὸν ἀφνεωτέραις
[550]	θεᾶς ~παίζων κατ᾽ ἄλσος ἐξεκίνησεν	ποδοῖν	~στικτὸν κεράστην ἔλαφον, οὗ κατὰ
[1350]	μὲν χεῖρες, ἥδιστον δ᾽ ἔχων	~ποδῶν	ὑπηρέτημα, πῶς οὕτω πάλαι ~ξυνών
[600]	τἄργα τἀμὰ πόλλ᾽ ἄγαν λέγειν	ποεῖ.	~(Ἠλέκτρα) ~σύ τοι λέγεις νιν,
[300]	φάσκων δ᾽ οὐδὲν ὧν λέγει	ποεῖ.	~(Χορός) ~φιλεῖ γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽
[300]	δ᾽ ἄλλα καὶ σὲ βούλομαι	ποεῖν.	~καίτοι τὸ μὲν δίκαιον οὐχ
[900]	~ἄκουε δή νυν ᾗ βεβούλευμαι	ποεῖν.	~παρουσίαν μὲν οἶσθα καὶ σύ
[350]	ταῦτα δή με καὶ βεβούλευνται	ποεῖν;	~(Χρυσόθεμις) ~μάλισθ᾽ ὅταν περ οἴκαδ᾽
[600]	νιν, οὐκ ἐγώ· σὺ γὰρ	ποεῖς	~τοὔργον· τὰ δ᾽ ἔργα τοὺς
[1000]	οὐ βούλομαι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἰ	ποήσεις	ταῦτ᾽ ἐπαινέσεις ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[1000]	ἐπαινέσεις ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν	ποήσω	γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε. ~(Χρυσόθεμις)
[1250]	ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης) ~τί μὴ	ποήσω;	~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἀποστερήσῃς ~τῶν
[350]	γόων, ~ἐνταῦθα πέμψειν ἔνθα μή	ποθ᾽	ἡλίου ~φέγγος προσόψει, ζῶσα δ᾽
[450]	μ᾽ ἔχει ~μή ποτε μή	ποθ᾽	ἡμῖν ~ἀψεγὲς πελᾶν τέρας ~τοῖς
[1200]	ἀλγῶν κακοῖς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή	ποθ᾽	ἡμῖν ξυγγενὴς ἥκεις ποθέν; ~(Ὀρέστης)
[1100]	~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ οὐ δή	ποθ᾽	ἧς ἠκούσαμεν ~φήμης φέροντες ἐμφανῆ
[1400]	~(Αἴγισθος) ~τίς οἶδεν ὑμῶν ποῦ	ποθ᾽	οἱ Φωκῆς ξένοι, ~οὕς φασ᾽
[400]	τάσδε δυσμενεῖς χοὰς ~οὐκ ἄν	ποθ᾽	ὅν γ᾽ ἔκτεινε, τῷδ᾽ ἐπέστεφε.
[550]	γὰρ οὐ θέμις μαθεῖν. ~πατήρ	ποθ᾽	οὑμός, ὡς ἐγὼ κλύω, θεᾶς
[350]	ταῦτα φράζου καί με μή	ποθ᾽	ὕστερον ~παθοῦσα μέμψῃ· νῦν γὰρ
[1300]	οἴκοις· ἣν σὺ μὴ δείσῃς	ποθ᾽	ὡς ~γέλωτι τοὐμὸν φαιδρὸν ὄψεται
[150]	ἀγγελίας ἀπατώμενον; ~ἀεὶ μὲν γὰρ	ποθεῖ,	~ποθῶν δ᾽ οὐκ ἀξιοῖ φανῆναι.
[1100]	τοῖς ἔσω φράσειεν ἂν ~ἡμῶν	ποθεινὴν	κοινόπουν παρουσίαν; ~(Χορός) ~ἥδ᾽ εἰ
[850]	εἶχες καὶ κατέστενες κακῶν ~(Ἠλέκτρα)	~πόθεν	δ᾽ ἂν εὕροις τῶν ἐμῶν
[1200]	δή ποθ᾽ ἡμῖν ξυγγενὴς ἥκεις	ποθέν;	~(Ὀρέστης) ~ἐγὼ φράσαιμ᾽ ἄν, εἰ
[1150]	φονεῦσι σύντροφος ~(Ὀρέστης) ~τοῖς τοῦ;	πόθεν	τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας κακόν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῖς
[500]	τῶν μὲν ἐξ ἐμοῦ ~παίδων	πόθος	παρεῖτο, Μενέλεω δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ
[800]	ζῶ· τοῦ βίου δ᾽ οὐδεὶς	πόθος.	~(Χορός) ~ποῦ ποτε κεραυνοὶ Διὸς
[1150]	μετεῖχον τῶν ἴσων, καὶ νῦν	ποθῶ	~τοῦ σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι
[150]	ἀπατώμενον; ~ἀεὶ μὲν γὰρ ποθεῖ,	~ποθῶν	δ᾽ οὐκ ἀξιοῖ φανῆναι. ~(Χορός)
[950]	σε δεῖ κρύπτειν μ᾽ ἔτι.	~ποῖ	γὰρ μενεῖς ῥᾴθυμος, εἰς τίν᾽
[950]	~τὴν εὐλάβειαν, ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται.	~ποῖ	γάρ ποτ᾽ ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος
[400]	τἄρ᾽ οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ. ~(Ἠλέκτρα)	~ποῖ	δ᾽ ἐμπορεύει; τῷ φέρεις τάδ᾽
[1150]	~(Ὀρέστης) ~φεῦ φεῦ. τί λέξω;	ποῖ	λόγων ἀμηχανῶν ~ἔλθω; κρατεῖν γὰρ
[800]	ποτε ~κἀμοῦ ταλαίνης. νῦν δὲ	ποῖ	με χρὴ μολεῖν; ~μόνη γάρ
[600]	τοῦδε φροντίδ᾽ οὐκέτ᾽ εἰσορῶ. ~(Κλυταιμνήστρα)	~ποίας	δ᾽ ἐμοὶ δεῖ πρός γε
[250]	καὶ τὸ τητᾶσθαι πέλει. ~ἔπειτα	ποίας	ἡμέρας δοκεῖς μ᾽ ἄγειν, ~ὅταν
[550]	δὲ τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν, τίνος	~ποινὰς	τὰ πολλὰ πνεύματ᾽ ἔσχ᾽ ἐν
[200]	~οἷς θεὸς ὁ μέγας Ὀλύμπιος	~ποίνιμα	πάθεα παθεῖν πόροι, ~μηδέ ποτ᾽
[650]	πρᾶγμα πορσύνων μέγα. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τὸ	ποῖον,	ὦ ξέν᾽ εἰπέ· παρὰ φίλου
[250]	ἐκφοβουμένη· ~ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐγγελῶσα τοῖς	ποιουμένοις,	~εὑροῦσ᾽ ἐκείνην ἡμέραν, ἐν ᾗ
[300]	~ὁ σὺν γυναιξὶ τὰς μάχας	ποιούμενος.	~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην τῶνδε προσμένουσ᾽
[550]	~χρῆν αὐτὸν οὕνεκ᾽ ἐκ σέθεν;	ποίῳ	νόμῳ; ~ὅρα τιθεῖσα τόνδε τὸν
[1300]	ἔδωκας εἰς χέρας ποτέ; ~(Ἠλέκτρα)	~ποίῳ;	τί φωνεῖς; ~(Ὀρέστης) ~οὗ τὸ
[950]	θ᾽ ἑορταῖς ἔν τε πανδήμῳ	πόλει	~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών.
[200]	~σᾷ δυσθύμῳ τίκτουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχᾷ	πολέμους·	τὰ δὲ τοῖς δυνατοῖς ~οὐκ
[600]	~σπείρῃ ματαίαν βάξιν εἰς πᾶσαν	πόλιν.	~ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἄκουε· τῇδε γὰρ
[1400]	ὁ γεννήσας πατήρ. ~(Χορός) ~ὦ	πόλις,	ὦ γενεὰ τάλαινα, νῦν σοι
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες, ὦ	πολίτιδες,	~ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην τόνδε, μηχαναῖσι μὲν
[600]	τἄμ᾽ ἔπη ~καὶ τἄργα τἀμὰ	πόλλ᾽	ἄγαν λέγειν ποεῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~σύ
[1500]	πατρῴαν τὴν τέχνην ἐκόμπασας. ~(Ὀρέστης)	~πόλλ᾽	ἀντιφωνεῖς, ἡ δ᾽ ὁδὸς βραδύνεται.
[1350]	τε πρὸς τούτοισιν, ἥ σε	πολλὰ	δὴ ~ἀφ᾽ ὧν ἔχοιμι λιπαρεῖ
[600]	Ὀρέστης δυστυχῆ τρίβει βίον· ~ὃν	πολλὰ	δή με σοὶ τρέφειν μιάστορα
[550]	εἰς Ἴλιον. ~ἀνθ᾽ ὧν, βιασθεὶς	πολλὰ	κἀντιβάς, μόλις ~ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ
[1500]	~(Χορός) ~ὦ σπέρμ᾽ Ἀτρέως, ὡς	πολλὰ	παθὸν ~δι᾽ ἐλευθερίας μόλις ἐξῆλθες
[900]	γὰρ ἀνθρώπων ποτ᾽ ἦν ~τὰ	πολλὰ	πατρὸς πρὸς τάφον κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα)
[550]	κυναγὸν Ἄρτεμιν, τίνος ~ποινὰς τὰ	πολλὰ	πνεύματ᾽ ἔσχ᾽ ἐν Αὐλίδι· ~ἢ
[500]	οὐδὲν ἐντρέπει ~ἐμοῦ γε· καίτοι	πολλὰ	πρὸς πολλούς με δὴ ~ἐξεῖπας
[400]	φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽ ἀλλὰ τοῦτο·	πολλά	τοι σμικροὶ λόγοι ~ἔσφηλαν ἤδη
[1450]	μάλ᾽ ἄζηλος θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ	πολλὰ	χαίρειν μ᾽ εἶπας οὐκ εἰωθότως.
[1350]	τοὺς γὰρ ἐν μέσῳ λόγους	~πολλαὶ	κυκλοῦνται νύκτες ἡμέραι τ᾽ ἴσαι,
[50]	κέρδει κακόν. ~ἤδη γὰρ εἶδον	πολλάκις	καὶ τοὺς σοφοὺς ~λόγῳ μάτην
[1150]	~μήτηρ ἀμήτωρ, ἧς ἐμοὶ σὺ	πολλάκις	~φήμας λάθρᾳ προύπεμπες ὡς φανούμενος
[50]	μοι ~πολλὰς μὲν θρήνων ᾠδάς,	~πολλὰς	δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου ~στέρνων πληγὰς
[50]	γῆς ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ, ὥς μοι	~πολλὰς	μὲν θρήνων ᾠδάς, ~πολλὰς δ᾽
[300]	πάρεστιν· ἀλλ᾽ ἔν τοι κακοῖς	~πολλή	στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν κακά. ~(Χορός)
[1050]	ἢν σφόδρ᾽ ἱμείρουσα τυγχάνῃς· ἐπεὶ	~πολλῆς	ἀνοίας καὶ τὸ θηρᾶσθαι κενά.
[600]	μοχθηρόν, ἔκ τε σοῦ κακοῖς	~πολλοῖς	ἀεὶ ξυνοῦσα τοῦ τε συννόμου·
[1150]	τῶν εἰρημένων; ~(Ὀρέστης) ~ὁρῶν σε	πολλοῖς	ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν
[250]	μέν, ὦ γυναῖκες, εἰ δοκῶ	~πολλοῖσι	θρήνοις δυσφορεῖν ὑμῖν ἄγαν. ~ἀλλ᾽
[650]	πάντιμον γέρας. ~χὤπως μὲν ἐν	πολλοῖσι	παῦρά σοι λέγω ~οὐκ οἶδα
[500]	~ἐμοῦ γε· καίτοι πολλὰ πρὸς	πολλούς	με δὴ ~ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα
[750]	οὐχ ὅπως σὲ παύσομεν. ~(Κλυταιμνήστρα)	~πολλῶν	ἂν ἥκοις, ὦ ξέν᾽ ἄξιος
[700]	ἡλίου τέλλοντος ὠκύπους ἀγών, ~εἰσῆλθε	πολλῶν	ἁρματηλατῶν μέτα. ~εἷς ἦν Ἀχαιός,
[850]	τοῦδ᾽ ἴστωρ, ὑπερίστωρ, ~πανσύρτῳ παμμήνῳ	πολλῶν	~δεινῶν στυγνῶν τ᾽ αἰῶνι. ~(Χορός)
[1350]	κεῖνος οὗτος, ὅν ποτ᾽ ἐκ	πολλῶν	ἐγὼ ~μόνον προσηῦρον πιστὸν ἐν
[1350]	~ὃς τόνδε κἄμ᾽ ἔσωσας ἐκ	πολλῶν	πόνων; ~ὦ φίλταται μὲν χεῖρες,
[900]	στυγνός· ἡ δὲ νῦν ἴσως	~πολλῶν	ὑπάρξει κῦρος ἡμέρα καλῶν. ~(Ἠλέκτρα)
[200]	εἰς ἄτας ~ἐμπίπτεις οὕτως αἰκῶς;	~πολὺ	γάρ τι κακῶν ὑπερεκτήσω, ~σᾷ
[1500]	γὰρ πανοῦργον οὐκ ἂν ἦν	πολύ.	~(Χορός) ~ὦ σπέρμ᾽ Ἀτρέως, ὡς
[750]	τυχεῖν, ~εἰ τήνδ᾽ ἔπαυσας τῆς	πολυγλώσσου	βοῆς. ~(Παιδαγωγός) ~οὐκοῦν ἀποστείχοιμ᾽ ἄν,
[600]	~μὴ σὺν φθόνῳ τε καὶ	πολυγλώσσῳ	βοῇ ~σπείρῃ ματαίαν βάξιν εἰς
[1250]	μοι φανῆναι, ~μή τί με,	πολύπονον	ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης) ~τί μὴ
[500]	πω ~ἔλειπεν ἐκ τοῦδ᾽ οἴκου	~πολύπονος	αἰκία. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀνειμένη μέν, ὡς
[500]	κατασχήσει. ~ὦ Πέλοπος ἁ πρόσθεν	~πολύπονος	ἱππεία, ~ὡς ἔμολες αἰανὴς ~τᾷδε
[450]	αἰσχίσταις ἐν αἰκίαις. ~ἥξει καὶ	πολύπους	καὶ πολύχειρ ἁ δεινοῖς ~κρυπτομένα
[150]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐμὲ μὲν ὁ	πολὺς	ἀπολέλοιπεν ἤδη ~βίοτος ἀνέλπιστος, οὐδ᾽
[0]	~φάσκειν Μυκήνας τὰς πολυχρύσους ὁρᾶν	~πολύφθορόν	τε δῶμα Πελοπιδῶν τόδε, ~ὅθεν
[450]	αἰκίαις. ~ἥξει καὶ πολύπους καὶ	πολύχειρ	ἁ δεινοῖς ~κρυπτομένα λόχοις ~χαλκόπους
[0]	δ᾽ ἱκάνομεν, ~φάσκειν Μυκήνας τὰς	πολυχρύσους	ὁρᾶν ~πολύφθορόν τε δῶμα Πελοπιδῶν
[900]	γ᾽ οὐκ ἀπώσομαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅρα,	πόνου	τοι χωρὶς οὐδὲν εὐτυχεῖ. ~(Χρυσόθεμις)
[500]	~τᾷδε γᾷ. ~εὖτε γὰρ ὁ	ποντισθεὶς	~Μυρτίλος ἐκοιμάθη, ~παγχρύσων δίφρων ~δυστάνοις
[1100]	τὴν ἐγὼ θάμ᾽ ἀμφὶ σοὶ	~πόνῳ	γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε γάρ ποτε
[1350]	τόνδε κἄμ᾽ ἔσωσας ἐκ πολλῶν	πόνων;	~ὦ φίλταται μὲν χεῖρες, ἥδιστον
[800]	κατάξι᾽ ἂν ~πράξειας οὔτε τοῦ	πορεύσαντος	ξένου. ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ εἴσω· τήνδε
[200]	μέγας Ὀλύμπιος ~ποίνιμα πάθεα παθεῖν	πόροι,	~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας ἀποναίατο ~τοιάδ᾽
[650]	~(Παιδαγωγός) ~Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς, πρᾶγμα	πορσύνων	μέγα. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τὸ ποῖον, ὦ
[200]	ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου μὴ	πόρσω	φωνεῖν. ~οὐ γνώμαν ἴσχεις ἐξ
[100]	χειρὶ πρόδοτον; ὡς ὁ τάδε	πορὼν	~ὄλοιτ᾽ εἴ μοι θέμις τάδ᾽
[200]	~ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι, ~μηδέ	ποτ᾽	ἀγλαΐας ἀποναίατο ~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα.
[1150]	ἀτίμως κἀθέως ἐφθαρμένον. ~(Ἠλέκτρα) ~οὔτοι	ποτ᾽	ἄλλην ἢ μὲ δυσφημεῖς, ξένε.
[450]	κλύουσαν ~ἀρτίως ὀνειράτων. ~οὐ γάρ	ποτ᾽	ἀμναστεῖ γ᾽ ὁ φύσας σ᾽
[200]	με βίος ἔχῃ. ~τίνι γάρ	ποτ᾽	ἄν, ὦ φιλία γενέθλα, ~πρόσφορον
[1450]	φοβεῖ; τίν᾽ ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος) ~τίνων	ποτ᾽	ἀνδρῶν ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις ~πέπτωχ᾽
[1200]	αἰὲν Ἄρτεμιν, ~τόδε μὲν οὔ	ποτ᾽	ἀξιώσω τρέσαι, ~περισσὸν ἄχθος ἔνδον
[950]	προσβαλεῖς πεισθεῖσ᾽ ἐμοί; ~τίς γάρ	ποτ᾽	ἀστῶν ἢ ξένων ἡμᾶς ἰδὼν
[950]	ἔτ᾽ εἰσήκουον, εἶχον ἐλπίδας ~φόνου	ποτ᾽	αὐτὸν πράκτορ᾽ ἵξεσθαι πατρός· ~νῦν
[350]	~ὅπως πάθῃς τί χρῆμα; ποῦ	ποτ᾽	εἶ φρενῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὅπως ἀφ᾽
[400]	κόνει ~κρύψον νιν, ἔνθα μή	ποτ᾽	εἰς εὐνὴν πατρὸς ~τούτων πρόσεισι
[200]	~τάδε γὰρ ἄλυτα κεκλήσεται, ~οὐδέ	ποτ᾽	ἐκ καμάτων ἀποπαύσομαι ~ἀνάριθμος ὧδε
[1350]	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ κεῖνος οὗτος, ὅν	ποτ᾽	ἐκ πολλῶν ἐγὼ ~μόνον προσηῦρον
[1300]	μοι, ~κἀπεί σ᾽ ἐσεῖδον, οὔ	ποτ᾽	ἐκλήξω χαρᾷ ~δακρυρροοῦσα· πῶς γὰρ
[950]	ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται. ~ποῖ γάρ	ποτ᾽	ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος ~αὐτή θ᾽
[1000]	εὖ λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὔ	ποτ᾽	ἐξ ἐμοῦ γε μὴ πάθῃς
[950]	ἐστ᾽ ἀνὴρ ~Αἴγισθος ὥστε σόν	ποτ᾽	ἢ κἀμὸν γένος ~βλαστεῖν ἐᾶσαι,
[900]	~οἴμοι τάλαινα· τοῦ γὰρ ἀνθρώπων	ποτ᾽	ἦν ~τὰ πολλὰ πατρὸς πρὸς
[950]	μέντοι μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς ὅπως ~τεύξει	ποτ᾽	οὐ γὰρ ὧδ᾽ ἄβουλός ἐστ᾽
[350]	~ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ ἄν	ποτ᾽	οὐδ᾽ εἴ μοι τὰ σὰ
[1150]	τῆσδε συμφορᾶς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή	ποτ᾽	ὦ ξέν᾽ ἀμφ᾽ ἐμοὶ στένεις
[1150]	σῆς τροφῆς, ~(Ἠλέκτρα) ~τί δή	ποτ᾽	ὦ ξέν᾽ ὧδ᾽ ἐπισκοπῶν στένεις;
[1400]	~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ Αἴγισθε, ποῦ	ποτ᾽	ὢν κυρεῖς; ~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ μάλ᾽
[0]	~ὦ τοῦ στρατηγήσαντος ἐν Τροίᾳ	ποτὲ	~Ἀγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί
[400]	ἐφέστιον ~πῆξαι λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει	ποτὲ	~αὐτός, τανῦν δ᾽ (Αἴγισθος) ἐκ
[350]	τῆσδε μύθων· οὐδ᾽ ἂν ἐμνήσθην	ποτέ,	~εἰ μὴ κακὸν μέγιστον εἰς
[1200]	~(Ὀρέστης) ~πείθου λέγοντι κοὐχ ἁμαρτήσει	ποτέ.	~(Ἠλέκτρα) ~μή, πρὸς γενείου, μὴ
[900]	~(Χρυσόθεμις) ~ἦ τοὺς θανόντας ἐξαναστήσω	ποτέ;	~(Ἠλέκτρα) ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅ γ᾽
[1300]	ὅτῳ μ᾽ ἔδωκας εἰς χέρας	ποτέ;	~(Ἠλέκτρα) ~ποίῳ; τί φωνεῖς; ~(Ὀρέστης)
[650]	κλεινὸν Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽ ἀγείραντός	ποτε.	~καὶ ταῦτα μὲν τοιαῦθ᾽ ὅταν
[800]	~σὲ πατρὸς ἥξειν ζῶντα τιμωρόν	ποτε	~κἀμοῦ ταλαίνης. νῦν δὲ ποῖ
[1200]	~ὀτοτοτοτοῖ τοτοῖ, ~ἀνέφελον ἐνέβαλες οὔ	ποτε	καταλύσιμον, ~οὐδέ ποτε λησόμενον ἁμέτερον
[800]	δ᾽ οὐδεὶς πόθος. ~(Χορός) ~ποῦ	ποτε	κεραυνοὶ Διὸς ἢ ποῦ φαέθων
[1200]	ἐνέβαλες οὔ ποτε καταλύσιμον, ~οὐδέ	ποτε	λησόμενον ἁμέτερον ~οἷον ἔφυ κακόν.
[450]	τῶνδέ τοί μ᾽ ἔχει ~μή	ποτε	μή ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς πελᾶν
[1100]	~πόνῳ γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε γάρ	ποτε	~μητρὸς σύ γ᾽ ἦσθα μᾶλλον
[150]	~ὄλβιος, ὃν ἁ κλεινὰ ~γᾶ	ποτε	Μυκηναίων ~δέξεται εὐπατρίδαν, Διὸς εὔφρονι
[1200]	~μόνος βροτῶν νυν ἴσθ᾽ ἐποικτίρας	ποτέ.	~(Ὀρέστης) ~μόνος γὰρ ἥκω τοῖς
[1050]	εἴσιθ᾽ οὔ σοι μὴ μεθέψομαί	ποτε,	~οὐδ᾽ ἢν σφόδρ᾽ ἱμείρουσα τυγχάνῃς·
[0]	σε πατρὸς ἐκ φονῶν ἐγώ	ποτε	~πρὸς σῆς ὁμαίμου καὶ κασιγνήτης
[1000]	νοῦν σχὲς ἀλλὰ τῷ χρόνῳ	ποτέ,	~σθένουσα μηδὲν τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν.
[250]	ὄλοιο, μηδέ σ᾽ ἐκ γόων	ποτὲ	~τῶν νῦν ἀπαλλάξειαν οἱ κάτω
[1400]	~μητρῷον ὥς σε λῆμ᾽ ἀτιμάσει	ποτέ.	~(Χορός) ~παύσασθε· λεύσσω γὰρ Αἴγισθον
[950]	~ὣ τοῖσιν ἐχθροῖς εὖ βεβηκόσιν	ποτὲ	~ψυχῆς ἀφειδήσαντε προὐστήτην φόνου· ~τούτω
[1300]	πλεῖστα μῶροι καὶ φρενῶν τητώμενοι,	~πότερα	παρ᾽ οὐδὲν τοῦ βίου κήδεσθ᾽
[1150]	οὐδὲν ἐξισοῖ. ~(Ὀρέστης) ~τί δρῶσα;	πότερα	χερσὶν ἢ λύμῃ βίου; ~(Ἠλέκτρα)
[500]	τοῦ χάριν, τίνων ~ἔθυσεν αὐτήν·	πότερον	Ἀργείων ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ μετῆν
[500]	ἔμελλε τῶνδέ μοι δώσειν δίκην;	~πότερον	ἐκείνῳ παῖδες οὐκ ἦσαν διπλοῖ,
[750]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ Ζεῦ, τί ταῦτα,	πότερον	εὐτυχῆ λέγω, ~ἢ δεινὰ μέν,
[300]	κἀπιτηδεύειν κακά. ~(Χορός) ~φέρ᾽ εἰπέ,	πότερον	ὄντος Αἰγίσθου πέλας ~λέγεις τάδ᾽
[100]	Περσεφόνης, ~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ καὶ	πότνι᾽	Ἀρὰ ~σεμναί τε θεῶν παῖδες
[1200]	πλὴν λόγῳ γ᾽ ἠσκημένον. ~(Ἠλέκτρα)	~ποῦ	δ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ ταλαιπώρου
[1450]	τῶν ἐμῶν τῆς φιλτάτης. ~(Αἴγισθος)	~ποῦ	δῆτ᾽ ἂν εἶεν οἱ ξένοι;
[1200]	~ἔνεστιν· εὖ δ᾽ ἔξοισθα πειραθεῖσά	που.	~(Ἠλέκτρα) ~ὀτοτοτοτοῖ τοτοῖ, ~ἀνέφελον ἐνέβαλες
[1450]	παραινεῖς κἀπιπείσομαι· σὺ δέ, ~εἴ	που	κατ᾽ οἶκόν μοι (Κλυταιμνήστρα) κάλει.
[50]	~ὃ καὶ σὺ θάμνοις οἶσθά	που	κεκρυμμένον, ~ὅπως λόγῳ κλέπτοντες ἡδεῖαν
[1400]	ἀγῶνα. ~(Αἴγισθος) ~τίς οἶδεν ὑμῶν	ποῦ	ποθ᾽ οἱ Φωκῆς ξένοι, ~οὕς
[350]	~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως πάθῃς τί χρῆμα;	ποῦ	ποτ᾽ εἶ φρενῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὅπως
[1400]	φρῖξαι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ Αἴγισθε,	ποῦ	ποτ᾽ ὢν κυρεῖς; ~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ
[800]	βίου δ᾽ οὐδεὶς πόθος. ~(Χορός)	~ποῦ	ποτε κεραυνοὶ Διὸς ἢ ποῦ
[900]	παρόντος, ἡνίκ᾽ ὤλλυτο. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ	ποῦ	στιν οὗτος; θαῦμά τοί μ᾽
[850]	ἔσχον θαῦμα, καὶ περισκοπῶ ~μή	πού	τις ἡμῖν ἐγγὺς ἐγχρίμπτῃ βροτῶν.
[1400]	παῖδες, οὐκ ἄψορρον; ~(Ὀρέστης) ~εἰσορᾶτε	ποῦ	~τὸν ἄνδρ᾽ ~(Ἠλέκτρα) ~ἐφ᾽ ἡμῖν
[750]	ἄκρατον αἷμα νῦν δ᾽ ἕκηλά	που	~τῶν τῆσδ᾽ ἀπειλῶν οὕνεχ᾽ ἡμερεύσομεν.
[800]	~ποῦ ποτε κεραυνοὶ Διὸς ἢ	ποῦ	φαέθων ~Ἅλιος, εἰ ταῦτ᾽ ἐφορῶντες
[900]	~παρουσίαν μὲν οἶσθα καὶ σύ	που	φίλων ~ὡς οὔτις ἡμῖν ἔστιν,
[300]	ποεῖ. ~(Χορός) ~φιλεῖ γὰρ ὀκνεῖν	πρᾶγμ᾽	ἀνὴρ πράσσων μέγα. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[650]	βροτῶν. ~(Παιδαγωγός) ~Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς,	πρᾶγμα	πορσύνων μέγα. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τὸ ποῖον,
[600]	δρᾶν βίᾳ· ~αἰσχροῖς γὰρ αἰσχρὰ	πράγματ᾽	ἐκδιδάσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ θρέμμ᾽ ἀναιδές,
[950]	εἶχον ἐλπίδας ~φόνου ποτ᾽ αὐτὸν	πράκτορ᾽	ἵξεσθαι πατρός· ~νῦν δ᾽ ἡνίκ᾽
[800]	ἐπείπερ οὔτ᾽ ἐμοῦ κατάξι᾽ ἂν	~πράξειας	οὔτε τοῦ πορεύσαντος ξένου. ~ἀλλ᾽
[650]	~(Κλυταιμνήστρα) ~σὺ μὲν τὰ σαυτῆς	πρᾶσσ᾽	ἐμοὶ δὲ σύ, ξένε, ~τἀληθὲς
[1000]	~(Χρυσόθεμις) ~εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα καὶ	πράσσειν	κακῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~ζηλῶ σε τοῦ
[900]	οὔθ᾽ ὁ νοῦς φιλεῖ ~τοιαῦτα	πράσσειν	οὔτε δρῶσ᾽ ἐλάνθαν᾽ ἄν· ~ἀλλ᾽
[1500]	τοῖς πᾶσιν δίκην, ~ὅστις πέρα	πράσσειν	τι τῶν νόμων θέλει, ~κτείνειν·
[1000]	~ἄλυπος ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα κακῶς	πράσσοντε	μὴ μείζω κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ
[1400]	~(Χορός) ~πῶς δή; τί νῦν	πράσσουσιν;	~(Ἠλέκτρα) ~ἡ μὲν ἐς τάφον
[600]	σοι· μανθάνω δ᾽ ὁθούνεκα ~ἔξωρα	πράσσω	κοὐκ ἐμοὶ προσεικότα. ~ἀλλ᾽ ἡ
[200]	εἴτε βροτῶν ~ἦν ὁ ταῦτα	πράσσων.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ πασᾶν κείνα πλέον
[300]	~φιλεῖ γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽ ἀνὴρ	πράσσων	μέγα. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν ἔγωγ᾽
[650]	δάμαρτα τήνδ᾽ ἐπεικάζων κυρῶ ~κείνου;	πρέπει	γὰρ ὡς τύραννος εἰσορᾶν. ~(Χορός)
[600]	~ὁ μῦθος, οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι	πρέπει	~πρὸς φῶς παρούσης τῆσδε πλησίας
[1250]	πᾶς ἐμοί, ~ὁ πᾶς ἂν	πρέποι	παρὼν ἐννέπειν ~τάδε δίκᾳ χρόνος·
[950]	καὶ κλύοντι σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ	πρίν	γε φωνεῖν, ὦ γυναῖκες, εἰ
[1100]	~ὡς ὤφελον πάροιθεν ἐκλιπεῖν βίον,	~πρὶν	ἐς ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι
[1400]	ἀντιθύρων ὅσον τάχιστα, ~νῦν, τὰ	πρὶν	εὖ θέμενοι, τάδ᾽ ὡς πάλιν.
[700]	ἵππον εἶργε τὸν προσκείμενον. ~καὶ	πρὶν	μὲν ὀρθοὶ πάντες ἕστασαν δίφροι·
[0]	~μέλαινά τ᾽ ἄστρων ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη.	~πρὶν	οὖν τιν᾽ ἀνδρῶν ἐξοδοιπορεῖν στέγης,
[1000]	τοῦτ᾽ ἔχῃ λαβεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντιάζω,	πρὶν	πανωλέθρους τὸ πᾶν ~ἡμᾶς τ᾽
[100]	ἀηδὼν ~ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε πατρῴων	~πρὸ	θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν. ~ὦ
[450]	~γάμων ἁμιλλήμαθ᾽ οἷσιν οὐ θέμις.	~πρὸ	τῶνδέ τοί μ᾽ ἔχει ~μή
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~ἐφ᾽ ἡμῖν οὗτος ἐκ	προαστίου	~χωρεῖ γεγηθὼς ~(Χορός) ~βᾶτε κατ᾽
[700]	τότ᾽ ἄλλος, ἄλλοθ᾽ ἅτερος ~κάρα	προβάλλων	ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ τοὺς μὲν
[1400]	~παύσασθε· λεύσσω γὰρ Αἴγισθον ἐκ	προδήλου.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ παῖδες, οὐκ ἄψορρον;
[200]	~αἳ τὸν ἐμὸν εἷλον βίον	πρόδοτον,	αἵ μ᾽ ἀπώλεσαν· ~οἷς θεὸς
[100]	ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ τε χειρὶ	πρόδοτον;	ὡς ὁ τάδε πορὼν ~ὄλοιτ᾽
[1050]	~φύλοπις οὐκέτ᾽ ἐξισοῦται φιλοτασίῳ διαίτᾳ·	~πρόδοτος	δὲ μόνα σαλεύει ~Ἠλέκτρα, τὸν
[350]	κακή, ~θανόντα πατέρα καὶ φίλους	προδοῦσα	σούς. ~(Χορός) ~μηδὲν πρὸς ὀργήν,
[1450]	ὡς τάχιστα κτεῖνε καὶ κτανὼν	πρόθες	~ταφεῦσιν, ὧν τόνδ᾽ εἰκός ἐστι
[0]	ἔξεστί σοι ~παρόντι λεύσσειν, ὧν	πρόθυμος	ἦσθ᾽ ἀεί. ~τὸ γὰρ παλαιὸν
[650]	ᾔσθετ᾽ ἀνδρὸς ὀρθίων κηρυγμάτων ~δρόμον	προκηρύξαντος,	οὗ πρώτη κρίσις, ~εἰσῆλθε λαμπρός,
[100]	τί με ~φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω	προλιπεῖν	τόδε, ~μὴ οὐ τὸν ἐμὸν
[450]	γνώμας ~λειπομένα σοφᾶς, ~εἶσιν ἁ	πρόμαντις	~Δίκα δίκαια φερομένα χεροῖν κράτη·
[1050]	ἀηδών, ~οὔτε τι τοῦ θανεῖν	προμηθὴς	τό τε μὴ βλέπειν ἑτοίμα,
[950]	~ἐν τοῖς τοιούτοις ἐστὶν ἡ	προμηθία	~καὶ τῷ λέγοντι καὶ κλύοντι
[1350]	τὸ Φωκέων πέδον ~ὑπεξεπέμφθην σῇ	προμηθίᾳ	χεροῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ κεῖνος οὗτος,
[1000]	ἄγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀτιμίας μὲν οὔ,	προμηθίας	δὲ σοῦ. ~(Ἠλέκτρα) ~τῷ σῷ
[1350]	δωροῦνται θεοί. ~(Χορός) ~ἴδεθ᾽ ὅποι	προνέμεται	~τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης.
[1000]	τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν. ~(Χορός) ~πείθου·	προνοίας	οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ ~κέρδος λαβεῖν
[1450]	με. ~(Ἠλέκτρα) ~ἔνδον· φίλης γὰρ	προξένου	κατήνυσαν. ~(Αἴγισθος) ~ἦ καὶ θανόντ᾽
[1350]	Ἄπολλον, ἐξ οἵων ἔχω ~αἰτῶ,	προπίτνω,	λίσσομαι, γενοῦ πρόφρων ~ἡμῖν ἀρωγὸς
[1350]	πατρῷα προσκύσανθ᾽ ἕδη ~θεῶν, ὅσοιπερ	πρόπυλα	ναίουσιν τάδε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄναξ Ἄπολλον,
[750]	πᾶν δὴ δεσπόταισι τοῖς πάλαι	~πρόρριζον,	ὡς ἔοικεν, ἔφθαρται γένος. ~(Κλυταιμνήστρα)
[500]	ἐκοιμάθη, ~παγχρύσων δίφρων ~δυστάνοις αἰκίαις	~πρόρριζος	ἐκριφθείς, ~οὔ τί πω ~ἔλειπεν
[1100]	~ἀλλ᾽ ἢ φίλων τις ἢ	πρὸς	αἵματος φύσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φιλτάτου
[1400]	παῦρά γ᾽ ὡς ἠπίως ἐννέπειν	~πρὸς	ἄνδρα τόνδε συμφέροι, λαθραῖον ὡς
[550]	ἀλλά σ᾽ ἔσπασεν ~πειθὼ κακοῦ	πρὸς	ἀνδρός, ᾧ τανῦν ξύνει. ~ἐροῦ
[250]	~τὴν δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην ~αὐτὴ	πρὸς	αὑτήν. οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι πάρα
[1350]	σφ᾽ ἄγει δόλον σκότῳ ~κρύψας	πρὸς	αὐτὸ τέρμα κοὐκέτ᾽ ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα)
[1450]	νεκρὸν ~στόμια δέχηται τἀμὰ μηδὲ	πρὸς	βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχὼν φύσῃ
[600]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ποίας δ᾽ ἐμοὶ δεῖ	πρός	γε τήνδε φροντίδος, ~ἥτις τοιαῦτα
[1200]	κοὐχ ἁμαρτήσει ποτέ. ~(Ἠλέκτρα) ~μή,	πρὸς	γενείου, μὴ ξέλῃ τὰ φίλτατα.
[1400]	τόνδε συμφέροι, λαθραῖον ὡς ~ὀρούσῃ	πρὸς	δίκας ἀγῶνα. ~(Αἴγισθος) ~τίς οἶδεν
[1200]	στερήσομαι ταφῆς. ~(Ὀρέστης) ~εὔφημα φώνει·	πρὸς	δίκης γὰρ οὐ στένεις. ~(Ἠλέκτρα)
[450]	Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί. ~(Χορός)	~πρὸς	εὐσέβειαν ἡ κόρη λέγει· σὺ
[900]	~(Χρυσόθεμις) ~τί δ᾽ ἔστιν; οὐ	πρὸς	ἡδονὴν λέγω τάδε; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐκ
[900]	πῶς γάρ; ᾗ γε μηδὲ	πρὸς	θεοὺς ~ἔξεστ᾽ ἀκλαύστῳ τῆσδ᾽ ἀποστῆναι
[1450]	~(Ἠλέκτρα) ~μὴ πέρα λέγειν ἔα	~πρὸς	θεῶν, ἀδελφέ, μηδὲ μηκύνειν λόγους.
[1100]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ ξεῖνε, δός νυν,	πρὸς	θεῶν, εἴπερ τόδε ~κέκευθεν αὐτὸν
[450]	ἔργων ἐμοὶ ~σιγὴ παρ᾽ ὑμῶν,	πρὸς	θεῶν, ἔστω, φίλαι· ~ὡς εἰ
[1200]	πᾶν μάθῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ δῆτα	πρὸς	θεῶν τοῦτό μ᾽ ἐργάσῃ, ξένε.
[1300]	~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὗτός ἐστ᾽ ἀδελφέ;	πρὸς	θεῶν φράσον. ~(Ὀρέστης) ~οὐχὶ ξυνίης;
[50]	σοῦ γὰρ ἔρχομαι ~δίκῃ καθαρτὴς	πρὸς	θεῶν ὡρμημένος· ~καὶ μή μ᾽
[350]	σούς. ~(Χορός) ~μηδὲν πρὸς ὀργήν,	πρὸς	θεῶν· ὡς τοῖς λόγοις ~ἔνεστιν
[300]	~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ αὖ σὺ τήνδε	πρὸς	θυρῶνος ἐξόδοις ~ἐλθοῦσα φωνεῖς, ὦ
[350]	τε δρῶσαν ἐκτρέπεις. ~οὐ ταῦτα	πρὸς	κακοῖσι δειλίαν ἔχει; ~ἐπεὶ δίδαξον,
[400]	ἔχει. ~(Ἠλέκτρα) ~ταῦτ᾽ ἐστὶ τἄπη	πρὸς	κακῶν ἐπαινέσαι. ~(Χρυσόθεμις) ~σὺ δ᾽
[1250]	εἴ σε θεὸς ἐπόρισεν ~ἁμέτερα	πρὸς	μέλαθρα· δαιμόνιον ~αὐτὸ τίθημ᾽ ἐγώ.
[850]	θάλπει τῷδ᾽ ἀνηκέστῳ πυρί; ~(Χρυσόθεμις)	~πρός	νυν θεῶν ἄκουσον, ὡς μαθοῦσά
[400]	κείνη τοῦδε τοῦ φόβου χάριν.	~πρός	νυν θεῶν σε λίσσομαι τῶν
[150]	μούνᾳ, τέκνον, ~ἄχος ἐφάνη βροτῶν,	~πρὸς	ὅ τι σὺ τῶν ἔνδον
[550]	γὰρ ἦν λύσις ~ἄλλη στρατῷ	πρὸς	οἶκον οὐδ᾽ εἰς Ἴλιον. ~ἀνθ᾽
[600]	ἂν (Αἴγισθος) μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁρᾷς;	πρὸς	ὀργὴν ἐκφέρει, μεθεῖσά μοι ~λέγειν
[350]	φίλους προδοῦσα σούς. ~(Χορός) ~μηδὲν	πρὸς	ὀργήν, πρὸς θεῶν· ὡς τοῖς
[750]	δράσας οἷα λαγχάνει κακά, ~φορούμενος	πρὸς	οὖδας, ἄλλοτ᾽ οὐρανῷ ~σκέλη προφαίνων,
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν εὔνουν, ὥστε	πρὸς	πιστὰς ἐρεῖς. ~(Ὀρέστης) ~μέθες τόδ᾽
[500]	ἐντρέπει ~ἐμοῦ γε· καίτοι πολλὰ	πρὸς	πολλούς με δὴ ~ἐξεῖπας ὡς
[800]	χρόνου ~ξύνοικος, εἴσειμ᾽ ἀλλὰ τῇδε	πρὸς	πύλῃ ~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ
[500]	δέ σε ~λέγω κακῶς κλύουσα	πρὸς	σέθεν θαμά. ~πατὴρ γάρ, οὐδὲν
[0]	πατρὸς ἐκ φονῶν ἐγώ ποτε	~πρὸς	σῆς ὁμαίμου καὶ κασιγνήτης λαβὼν
[1300]	ἔσται τῇδ᾽ ἐπεὶ τὰς ἡδονὰς	~πρὸς	σοῦ λαβοῦσα κοὐκ ἐμὰς ἐκτησάμην,
[950]	γάμων ἐπαξίων ~τεύξει· φιλεῖ γὰρ	πρὸς	τὰ χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν. ~λόγων
[650]	τῷ τρόπῳ διόλλυται; ~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην	πρὸς	ταῦτα καὶ τὸ πᾶν φράσω.
[800]	~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ βίον.	~πρὸς	ταῦτα καινέτω τις, εἰ βαρύνεται,
[350]	χθονὸς τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά.	~πρὸς	ταῦτα φράζου καί με μή
[900]	ποτ᾽ ἦν ~τὰ πολλὰ πατρὸς	πρὸς	τάφον κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι μάλιστ᾽
[1050]	δόμων νοσεῖ δή, τὰ δὲ	~πρὸς	τέκνων διπλῆ ~φύλοπις οὐκέτ᾽ ἐξισοῦται
[750]	ἡμέρᾳ γὰρ τῇδ᾽ ἀπήλλαγμαι φόβου	~πρὸς	τῆσδ᾽ ἐκείνου θ᾽ ἥδε γὰρ
[750]	σὴν ξυμφοράν, ὅθ᾽ ὧδ᾽ ἔχων	~πρὸς	τῆσδ᾽ ὑβρίζει μητρός. ἆρ᾽ ἔχει
[1400]	~(Χορός) ~σὺ δ᾽ ἐκτὸς ᾖξας	πρὸς	τί; ~(Ἠλέκτρα) ~φρουρήσουσ᾽ ὅπως ~(Αἴγισθος)
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ ἔσχες ἄλγος;	πρὸς	τί τοῦτ᾽ εἰπὼν κυρεῖς; ~(Ὀρέστης)
[1350]	ἵλεως αὐτοῖν κλύε ~ἐμοῦ τε	πρὸς	τούτοισιν, ἥ σε πολλὰ δὴ
[600]	μῦθος, οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι πρέπει	~πρὸς	φῶς παρούσης τῆσδε πλησίας ἐμοί,
[350]	τούτους, ὥστε τῷ τεθνηκότι ~τιμὰς	προσάπτειν,	εἴ τις ἔστ᾽ ἐκεῖ χάρις.
[250]	μητρί, μητέρ᾽ εἰ χρεὼν ~ταύτην	προσαυδᾶν	τῷδε συγκοιμωμένην· ~ἡ δ᾽ ὧδε
[400]	μὲν ὧν ἔχεις χεροῖν ~τύμβῳ	προσάψῃς	μηδέν· οὐ γάρ σοι θέμις
[950]	ὁρᾷς ὅσην ~σαυτῇ τε κἀμοὶ	προσβαλεῖς	πεισθεῖσ᾽ ἐμοί; ~τίς γάρ ποτ᾽
[1200]	γὰρ σὺ κεῖνος; ~(Ὀρέστης) ~τήνδε	προσβλέψασά	μου ~σφραγῖδα πατρὸς ἔκμαθ᾽ εἰ
[750]	κακῶς ~πάσχοντι μῖσος ὧν τέκῃ	προσγίγνεται.	~(Παιδαγωγός) ~μάτην ἄρ᾽ ἡμεῖς, ὡς
[600]	γὰρ κἀγὼ φράσω. ~ἃ γὰρ	προσεῖδον	νυκτὶ τῇδε φάσματα ~δισσῶν ὀνείρων,
[600]	ὁθούνεκα ~ἔξωρα πράσσω κοὐκ ἐμοὶ	προσεικότα.	~ἀλλ᾽ ἡ γὰρ ἐκ σοῦ
[900]	γαλήνῃ πάντ᾽ ἐδερκόμην τόπον, ~τύμβου	προσεῖρπον	ἆσσον· ἐσχάτης δ᾽ ὁρῶ ~πυρᾶς
[400]	ποτ᾽ εἰς εὐνὴν πατρὸς ~τούτων	πρόσεισι	μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ ~κειμήλι᾽
[650]	τέκνων ὅσων ἐμοὶ ~δύσνοια μὴ	πρόσεστιν	ἢ λύπη πικρά. ~ταῦτ᾽ ὦ
[1450]	~τὸ ταῦθ᾽ ὁρᾶν τε καὶ	προσηγορεῖν	φίλως. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ εὖ παραινεῖς
[900]	πλὴν κείνου μολεῖν· ~τῷ γὰρ	προσήκει	πλήν γ᾽ ἐμοῦ καὶ σοῦ
[1200]	δίκῃ στένω; ~(Ὀρέστης) ~οὔ σοι	προσήκει	τήνδε προσφωνεῖν φάτιν. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως
[1100]	ξέναισι χερσὶ κηδευθεὶς τάλας ~σμικρὸς	προσήκεις	ὄγκος ἐν σμικρῷ κύτει. ~οἴμοι
[750]	μοι θανόντος πίστ᾽ ἔχων τεκμήρια	~προσῆλθες,	ὅστις τῆς ἐμῆς ψυχῆς γεγώς,
[1100]	τροφός, ~ἐγὼ δ᾽ ἀδελφὴ σοὶ	προσηυδώμην	ἀεί. ~νῦν δ᾽ ἐκλέλοιπε ταῦτ᾽
[1350]	ποτ᾽ ἐκ πολλῶν ἐγὼ ~μόνον	προσηῦρον	πιστὸν ἐν πατρὸς φόνῳ; ~(Ὀρέστης)
[900]	τοῦ τεθνηκότος ~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου ταῦτα	προσθεῖναί	τινα. ~(Χρυσόθεμις) ~ὦ δυστυχής· ἐγὼ
[900]	ὅθ᾽ ἱκόμην, ~τά τ᾽ ὄντα	πρόσθεν	ἄλλα θ᾽ εὑρίσκω κακά. ~(Ἠλέκτρα)
[550]	μεθ᾽ οὗ ~πατέρα τὸν ἀμὸν	πρόσθεν	ἐξαπώλεσας, ~καὶ παιδοποιεῖς, τοὺς δὲ
[550]	ἐξαπώλεσας, ~καὶ παιδοποιεῖς, τοὺς δὲ	πρόσθεν	εὐσεβεῖς ~κἀξ εὐσεβῶν βλαστόντας ἐκβαλοῦσ᾽
[50]	κἀπακούσωμεν γόων; ~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα· μηδὲν	πρόσθεν	ἢ τὰ Λοξίου ~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν
[1300]	ἐν δόμοις ~τὰ δρώμεν᾽ ὑμῶν	πρόσθεν	ἢ τὰ σώματα· ~νῦν δ᾽
[500]	εὖ κατασχήσει. ~ὦ Πέλοπος ἁ	πρόσθεν	~πολύπονος ἱππεία, ~ὡς ἔμολες αἰανὴς
[900]	δαιμόνων παραστατεῖ. ~νῷν ἦν τὰ	πρόσθεν	στυγνός· ἡ δὲ νῦν ἴσως
[200]	ἔντιμος τούτοις ~μήτ᾽ εἴ τῳ	πρόσκειμαι	χρηστῷ, ~ξυνναίοιμ᾽ εὔκηλος, γονέων ~ἐκτίμους
[700]	ἀνεὶς ~σειραῖον ἵππον εἶργε τὸν	προσκείμενον.	~καὶ πρὶν μὲν ὀρθοὶ πάντες
[1000]	~(Χρυσόθεμις) ~εἴρηκας ὀρθῶς ᾧ σὺ	πρόσκεισαι	κακῷ. ~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ οὐ
[1350]	ὅσον τάχος ~χωρεῖν ἔσω, πατρῷα	προσκύσανθ᾽	ἕδη ~θεῶν, ὅσοιπερ πρόπυλα ναίουσιν
[1200]	~(Ὀρέστης) ~πάρεσμεν· ἀλλὰ σῖγ᾽ ἔχουσα	πρόσμενε.	~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ ἔστιν; ~(Ὀρέστης)
[1350]	αὐτίκα ~τελοῦσι τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα	πρόσμενε.	~(Χορός) ~πῶς δή; τί νῦν
[300]	ποιούμενος. ~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην τῶνδε	προσμένουσ᾽	ἀεὶ ~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ τάλαιν᾽
[150]	~(Ἠλέκτρα) ~ὅν γ᾽ ἐγὼ ἀκάματα	προσμένουσ᾽	ἄτεκνος, ~τάλαιν᾽ ἀνύμφευτος αἰὲν οἰχνῶ,
[350]	ἔνθα μή ποθ᾽ ἡλίου ~φέγγος	προσόψει,	ζῶσα δ᾽ ἐν κατηρεφεῖ ~στέγῃ
[1250]	σε· προυφάνης δὲ ~φιλτάταν ἔχων	πρόσοψιν,	~ἇς ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἐν
[450]	οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον. ~αἰτοῦ δὲ	προσπίτνουσα	γῆθεν εὐμενῆ ~ἡμῖν ἀρωγὸν αὐτὸν
[50]	~(Παιδαγωγός) ~καὶ μὴν θυρῶν ἔδοξα	προσπόλων	τινὸς ~ὑποστενούσης ἔνδον αἰσθέσθαι, τέκνον.
[0]	ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν	προσπόλων,	ὥς μοι σαφῆ ~σημεῖα φαίνεις
[600]	ἔχω. ~κλύοις ἂν ἤδη, Φοῖβε	προστατήριε,	~κεκρυμμένην μου βάξιν· οὐ γὰρ
[750]	~ἐμὲ στεγάζειν ἡδύν, ἀλλ᾽ ὁ	προστατῶν	~χρόνος διῆγέ μ᾽ αἰὲν ὡς
[0]	τυγχάνει δορυξένων. ~ἄγγελλε δ᾽ ὅρκον	προστιθεὶς	ὁθούνεκα ~τέθνηκ᾽ Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας
[1450]	μηδὲ πρὸς βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ	προστυχὼν	φύσῃ φρένας. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ
[400]	γυναικὸς ἱστάναι ~κτερίσματ᾽ οὐδὲ λουτρὰ	προσφέρειν	πατρί· ~ἀλλ᾽ ἢ πνοαῖσιν ἢ
[1100]	σποδῷ. ~(Ὀρέστης) ~δόθ᾽ ἥτις ἐστί,	προσφέροντες·	οὐ γὰρ ὡς ~ἐν δυσμενείᾳ
[650]	γὰρ ὢν ~ἀνδρός, σάφ᾽ οἶδα,	προσφιλεῖς	λέξεις λόγους. ~(Παιδαγωγός) ~τέθνηκ᾽ (Ὀρέστης)
[400]	ἐπέστεφε. ~σκέψαι γὰρ εἴ σοι	προσφιλῶς	αὐτῇ δοκεῖ ~γέρα τάδ᾽ οὑν
[200]	ποτ᾽ ἄν, ὦ φιλία γενέθλα,	~πρόσφορον	ἀκούσαιμ᾽ ἔπος, τίνι φρονοῦντι καίρια;
[1200]	~(Ὀρέστης) ~οὔ σοι προσήκει τήνδε	προσφωνεῖν	φάτιν. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἄτιμός εἰμι
[1450]	~ὅδ᾽ οὐκ (Ὀρέστης) ἔσθ᾽ ὁ	προσφωνῶν	ἐμέ. ~(Ὀρέστης) ~καὶ μάντις ὢν
[650]	ἐλθὼν εἰς τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος	~πρόσχημ᾽	ἀγῶνος Δελφικῶν ἄθλων χάριν, ~ὅτ᾽
[500]	~πατὴρ γάρ, οὐδὲν ἄλλο, σοὶ	πρόσχημ᾽	ἀεὶ ~ὡς ἐξ ἐμοῦ τέθνηκεν.
[1250]	μήτηρ σε μὴ πιγνώσεται ~φαιδρῷ	προσώπῳ	νῷν ἐπελθόντοιν δόμους· ~ἀλλ᾽ ὡς
[1250]	~μή μ᾽ ἀποστερήσῃς ~τῶν σῶν	προσώπων	ἁδονὰν μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης) ~ἦ κάρτα
[350]	~(Ἠλέκτρα) ~ὅπως ἀφ᾽ ὑμῶν ὡς	προσωτάτω	φύγω. ~(Χρυσόθεμις) ~βίου δὲ τοῦ
[1150]	~τίς γάρ σ᾽ ἀνάγκῃ τῇδε	προτρέπει	βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~μήτηρ καλεῖται, μητρὶ
[1300]	σώματα· ~νῦν δ᾽ εὐλάβειαν τῶνδε	προυθέμην	ἐγώ. ~καὶ νῦν ἀπαλλαχθέντε τῶν
[1150]	ὃς ἦν γάρ μοι σὺ	προὔθηκας	σποδόν. ~(Ὀρέστης) ~ὦ δύσποτμ᾽ ὡς
[1150]	ἐμοὶ σὺ πολλάκις ~φήμας λάθρᾳ	προύπεμπες	ὡς φανούμενος ~τιμωρὸς αὐτός. ἀλλὰ
[1150]	ἐξαφείλετο, ~ὅς σ᾽ ὧδέ μοι	προύπεμψεν	ἀντὶ φιλτάτης ~μορφῆς σποδόν τε
[1350]	δὴ ~ἀφ᾽ ὧν ἔχοιμι λιπαρεῖ	προύστην	χερί. ~νῦν δ᾽ ὦ Λύκει᾽
[950]	εὖ βεβηκόσιν ποτὲ ~ψυχῆς ἀφειδήσαντε	προὐστήτην	φόνου· ~τούτω φιλεῖν χρή, τώδε
[1250]	~τάλαινα. νῦν δ᾽ ἔχω σε·	προυφάνης	δὲ ~φιλτάταν ἔχων πρόσοψιν, ~ἇς
[750]	πρὸς οὖδας, ἄλλοτ᾽ οὐρανῷ ~σκέλη	προφαίνων,	ἔς τέ νιν διφρηλάται, ~μόλις
[1350]	ἔχω ~αἰτῶ, προπίτνω, λίσσομαι, γενοῦ	πρόφρων	~ἡμῖν ἀρωγὸς τῶνδε τῶν βουλευμάτων,
[150]	ἔρος ὁ κτείνας, ~δεινὰν δεινῶς	προφυτεύσαντες	~μορφάν, εἴτ᾽ οὖν θεὸς εἴτε
[100]	πατρῴων ~πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι	προφωνεῖν.	~ὦ δῶμ᾽ Ἀΐδου καὶ Περσεφόνης,
[1100]	τάλαινα, τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἤδη σαφὲς	~πρόχειρον	ἄχθος, ὡς ἔοικε, δέρκομαι. ~(Ὀρέστης)
[1450]	καλὸν ~τοὔργον, σκότου δεῖ κοὐ	πρόχειρος	εἶ κτανεῖν; ~(Ὀρέστης) ~μὴ τάσσε·
[250]	μᾶλλον ἢ καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ· ~ᾗ	πρῶτα	μὲν τὰ μητρός, ἥ μ᾽
[550]	ἄλλον ἀντ᾽ ἄλλου, σύ τοι	~πρώτη	θάνοις ἄν, εἰ δίκης γε
[650]	ὀρθίων κηρυγμάτων ~δρόμον προκηρύξαντος, οὗ	πρώτη	κρίσις, ~εἰσῆλθε λαμπρός, πᾶσι τοῖς
[650]	τὸ ῥηθέν· εἰδέναι δέ σου	~πρώτιστα	χρῄζω τίς σ᾽ ἀπέστειλεν βροτῶν.
[0]	~ἡμᾶς τ᾽ ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν	πρώτοις	ἕπει. ~τοιγὰρ τὰ μὲν δόξαντα
[50]	πατρὸς τύμβον, ὡς ἐφίετο, ~λοιβαῖσι	πρῶτον	καὶ καρατόμοις χλιδαῖς ~στέψαντες εἶτ᾽
[950]	ἢν ἐπίσπῃ τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασιν,	~πρῶτον	μὲν εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω
[200]	~ξυνναίοιμ᾽ εὔκηλος, γονέων ~ἐκτίμους ἴσχουσα	πτέρυγας	~ὀξυτόνων γόων. ~εἰ γὰρ ὁ
[1200]	φθέγμ᾽ ἀφίκου; ~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἄλλοθεν	πύθῃ,	~(Ἠλέκτρα) ~ἔχω σε χερσίν; ~(Ὀρέστης)
[0]	Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας τύχης, ~ἄθλοισι	Πυθικοῖσιν	ἐκ τροχηλάτων ~δίφρων κυλισθείς· ὧδ᾽
[0]	~ἐγὼ γὰρ ἡνίχ᾽ ἱκόμην τὸ	Πυθικὸν	~μαντεῖον, ὡς μάθοιμ᾽ ὅτῳ τρόπῳ
[0]	Ὀρέστα καὶ σὺ φίλτατε ξένων	~Πυλάδη,	τί χρὴ δρᾶν ἐν τάχει
[1350]	ἔθ᾽ ἡμὶν οὐδὲν ἂν λόγων,	~Πυλάδη,	τόδ᾽ εἴη τοὔργον, ἀλλ᾽ ὅσον
[1450]	τάδε. ~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι	πύλας	~πᾶσιν Μυκηναίοισιν Ἀργείοις θ᾽ ὁρᾶν,
[800]	~ξύνοικος, εἴσειμ᾽ ἀλλὰ τῇδε πρὸς	πύλῃ	~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ βίον.
[750]	ἂν ἄθλιον δέμας. ~καί νιν	πυρᾷ	κέαντες εὐθὺς ἐν βραχεῖ ~χαλκῷ
[900]	προσεῖρπον ἆσσον· ἐσχάτης δ᾽ ὁρῶ	~πυρᾶς	νεώρη βόστρυχον τετμημένον· ~κεὐθὺς τάλαιν᾽
[850]	μοι ~βλέψασα θάλπει τῷδ᾽ ἀνηκέστῳ	πυρί;	~(Χρυσόθεμις) ~πρός νυν θεῶν ἄκουσον,
[1100]	~λουτροῖς σ᾽ ἐκόσμησ᾽ οὔτε παμφλέκτου	πυρὸς	~ἀνειλόμην, ὡς εἰκός, ἄθλιον βάρος,
[500]	αἰκίαις ~πρόρριζος ἐκριφθείς, ~οὔ τί	πω	~ἔλειπεν ἐκ τοῦδ᾽ οἴκου ~πολύπονος
[400]	ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δῆτα· μή	πω	νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην κενή. ~(Χρυσόθεμις)
[700]	~ἔπειτα δ᾽ Αἰνιᾶνος ἀνδρὸς ἄστομοι	~πῶλοι	βίᾳ φέρουσιν· ἐκ δ᾽ ὑποστροφῆς
[700]	ἱμᾶσι· τοῦ δὲ πίπτοντος πέδῳ	~πῶλοι	διεσπάρησαν ἐς μέσον δρόμον. ~στρατὸς
[700]	δι᾽ ὤτων κέλαδον ἐνσείσας θοαῖς	~πώλοις	διώκει, κἀξισώσαντε ζυγὰ ~ἠλαυνέτην, τότ᾽
[700]	πέμπτος· ἕκτος ἐξ Αἰτωλίας ~ξανθαῖσι	πώλοις·	ἕβδομος Μάγνης ἀνήρ· ~ὁ δ᾽
[700]	ἔσχατος μέν, ὑστέρας δ᾽ ἔχων	~πώλους	Ὀρέστης, τῷ τέλει πίστιν φέρων·
[650]	πάνθ᾽ ὁρᾶν. ~(Παιδαγωγός) ~ξέναι γυναῖκες,	πῶς	ἂν εἰδείην σαφῶς ~εἰ τοῦ
[1300]	οὔ ποτ᾽ ἐκλήξω χαρᾷ ~δακρυρροοῦσα·	πῶς	γὰρ ἂν λήξαιμ᾽ ἐγώ, ~ἥτις
[750]	ἥκομεν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι μάτην γε·	πῶς	γὰρ ἂν μάτην λέγοις, ~εἴ
[900]	τοῦτ᾽ ἐπίσταμαι, ~οὐδ᾽ αὖ σύ·	πῶς	γάρ; ᾗ γε μηδὲ πρὸς
[250]	ταῦτ᾽ ἀναγκάζει με δρᾶν, ~σύγγνωτε·	πῶς	γὰρ ἥτις εὐγενὴς γυνή, ~πατρῷ᾽
[1300]	δαίμονι. ~ἀλλ᾽ οἶσθα μὲν τἀνθένδε,	πῶς	γὰρ οὔ; κλύων ~ὁθούνεκ᾽ (Αἴγισθος)
[850]	~(Χορός) ἄσκοπος ἁ λώβα. ~(Ἠλέκτρα)	~πῶς	γὰρ οὔκ; εἰ ξένος ~ἄτερ
[1400]	ἂν κατειδυῖαν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ἔξοιδα·	πῶς	γὰρ οὐχί; συμφορᾶς γὰρ ἂν
[1150]	τῶν ἐμῶν κακῶν. ~(Ὀρέστης) ~καὶ	πῶς	γένοιτ᾽ ἂν τῶνδ᾽ ἔτ᾽ ἐχθίω
[900]	οὐδ᾽ ὅποι γνώμης φέρει. ~(Χρυσόθεμις)	~πῶς	δ᾽ οὐκ ἐγὼ κάτοιδ᾽ ἅ
[1400]	τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα πρόσμενε. ~(Χορός)	~πῶς	δή; τί νῦν πράσσουσιν; ~(Ἠλέκτρα)
[400]	πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς. ~(Ἠλέκτρα)	~πῶς	εἶπας; ἦ τῷ δυσμενεστάτῳ βροτῶν;
[1200]	ζῶντος οὐκ ἔστιν τάφος. ~(Ἠλέκτρα)	~πῶς	εἶπας, ὦ παῖ; ~(Ὀρέστης) ~ψεῦδος
[200]	τί μέτρον κακότατος ἔφυ; φέρε,	~πῶς	ἐπὶ τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν;
[800]	μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς. ~(Χορός)	πῶς;	~(Ἠλέκτρα) ~εἰ τῶν φανερῶς οἰχομένων
[1350]	ὦ μόνος σωτὴρ δόμων ~Ἀγαμέμνονος,	πῶς	ἦλθες; ἦ σὺ κεῖνος εἶ,
[1400]	οὐδ᾽ ἔχω ψέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~Ὀρέστα,	πῶς	κυρεῖτε; ~(Ὀρέστης) ~τἀν δόμοισι μὲν
[1300]	ἔστ᾽ ἀπηλλάχθαι δ᾽ ἀκμή. ~(Ὀρέστης)	~πῶς	οὖν ἔχει τἀντεῦθεν εἰσιόντι μοι;
[1350]	ἥδιστον δ᾽ ἔχων ~ποδῶν ὑπηρέτημα,	πῶς	οὕτω πάλαι ~ξυνών μ᾽ ἔληθες
[550]	~κἀξ εὐσεβῶν βλαστόντας ἐκβαλοῦσ᾽ ἔχεις.	~πῶς	ταῦτ᾽ ἐπαινέσαιμ᾽ ἄν; ἢ καὶ
[1450]	δ᾽ ἐς δόμους ἄγεις με;	πῶς,	τόδ᾽ εἰ καλὸν ~τοὔργον, σκότου
[1200]	δίκης γὰρ οὐ στένεις. ~(Ἠλέκτρα)	~πῶς	τὸν θανόντ᾽ ἀδελφὸν οὐ δίκῃ
[350]	μέν, ὦ γυναῖκες, ἠθάς εἰμί	πως	~τῶν τῆσδε μύθων· οὐδ᾽ ἂν