Vers
[800]	ποτε κεραυνοὶ Διὸς ἢ ποῦ	φαέθων	~Ἅλιος, εἰ ταῦτ᾽ ἐφορῶντες κρύπτουσιν
[1300]	δείσῃς ποθ᾽ ὡς ~γέλωτι τοὐμὸν	φαιδρὸν	ὄψεται κάρα. ~μῖσός τε γὰρ
[1250]	ὅπως μήτηρ σε μὴ πιγνώσεται	~φαιδρῷ	προσώπῳ νῷν ἐπελθόντοιν δόμους· ~ἀλλ᾽
[500]	καὶ σῆς δίχα γνώμης λέγω·	~φαίη	δ᾽ ἂν ἡ θανοῦσά γ᾽
[0]	προσπόλων, ὥς μοι σαφῆ ~σημεῖα	φαίνεις	ἐσθλὸς εἰς ἡμᾶς γεγώς. ~ὥσπερ
[1050]	οὐκ ἀπόνητοι. ~ὦ χθονία βροτοῖσι	φάμα,	κατά μοι βόασον οἰκτρὰν ~ὄπα
[350]	καλοῦ ~τῆς μητρός· οὕτω γὰρ	φανεῖ	πλείστοις κακή, ~θανόντα πατέρα καὶ
[1250]	παρόντι νῦν χρόνῳ ~σήμαιν᾽ ὅπου	φανέντες	ἢ κεκρυμμένοι ~γελῶντας ἐχθροὺς παύσομεν
[800]	~(Χορός) πῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ τῶν	φανερῶς	οἰχομένων ~εἰς Ἀΐδαν ἐλπίδ᾽ ὑποίσεις,
[1250]	φιλτάταν ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ μοι	φανῆναι,	~μή τί με, πολύπονον ὧδ᾽
[150]	ποθεῖ, ~ποθῶν δ᾽ οὐκ ἀξιοῖ	φανῆναι.	~(Χορός) ~θάρσει μοι, θάρσει, τέκνον.
[650]	τίς σ᾽ ἀπέστειλεν βροτῶν. ~(Παιδαγωγός)	~Φανοτεὺς	ὁ Φωκεύς, πρᾶγμα πορσύνων μέγα.
[0]	μὲν εἶ ~Φωκέως παρ᾽ ἀνδρὸς	Φανοτέως	ἥκων· ὃ γὰρ ~μέγιστος αὐτοῖς
[1150]	πολλάκις ~φήμας λάθρᾳ προύπεμπες ὡς	φανούμενος	~τιμωρὸς αὐτός. ἀλλὰ ταῦθ᾽ ὁ
[50]	κράτος τῶν δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φάος	ἁγνὸν ~καὶ γῆς ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ,
[1400]	ποθ᾽ οἱ Φωκῆς ξένοι, ~οὕς	φασ᾽	Ὀρέστην ἡμὶν ἀγγεῖλαι βίον ~λελοιπόθ᾽
[0]	κλεινὸς ναός· οἷ δ᾽ ἱκάνομεν,	~φάσκειν	Μυκήνας τὰς πολυχρύσους ὁρᾶν ~πολύφθορόν
[300]	εἰδέναι θέλω. ~(Ἠλέκτρα) ~φησίν γε·	φάσκων	δ᾽ οὐδὲν ὧν λέγει ποεῖ.
[1450]	κρείσσοσιν. ~(Αἴγισθος) ~ὦ Ζεῦ, δέδορκα	φάσμ᾽	ἄνευ φθόνου μὲν οὐ ~πεπτωκός·
[500]	ἐν θεσφάτοις, ~εἰ μὴ τόδε	φάσμα	νυκτὸς εὖ κατασχήσει. ~ὦ Πέλοπος
[600]	~ἃ γὰρ προσεῖδον νυκτὶ τῇδε	φάσματα	~δισσῶν ὀνείρων, ταῦτά μοι, Λύκει᾽
[1200]	~οὔ σοι προσήκει τήνδε προσφωνεῖν	φάτιν.	~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἄτιμός εἰμι τοῦ
[300]	ἐξόδοις ~ἐλθοῦσα φωνεῖς, ὦ κασιγνήτη,	φάτιν,	~κοὐδ᾽ ἐν χρόνῳ μακρῷ διδαχθῆναι
[50]	κεκρυμμένον, ~ὅπως λόγῳ κλέπτοντες ἡδεῖαν	φάτιν	~φέρωμεν αὐτοῖς, τοὐμὸν ὡς ἔρρει
[350]	πέμψειν ἔνθα μή ποθ᾽ ἡλίου	~φέγγος	προσόψει, ζῶσα δ᾽ ἐν κατηρεφεῖ
[700]	~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ δὲ πάντες ἀναμεμιγμένοι	~φείδοντο	κέντρων οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι ~χνόας
[350]	τῶν μακρῶν σχήσει γόων. ~(Ἠλέκτρα)	~φέρ᾽	εἰπὲ δὴ τὸ δεινόν· εἰ
[300]	στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν κακά. ~(Χορός)	~φέρ᾽	εἰπέ, πότερον ὄντος Αἰγίσθου πέλας
[200]	~καὶ τί μέτρον κακότατος ἔφυ;	φέρε,	~πῶς ἐπὶ τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν
[900]	~τί γὰρ κελεύεις ὧν ἐγὼ	φερέγγυος;	~(Ἠλέκτρα) ~τλῆναί σε δρῶσαν ἃν
[250]	~τοσόνδ᾽ ὅσον μοι θυμὸς ἡδονὴν	φέρει.	~αὕτη γὰρ ἡ λόγοισι γενναία
[1000]	ἔστιν ἔνθα χἠ δίκη βλάβην	φέρει.	~(Ἠλέκτρα) ~τούτοις ἐγὼ ζῆν τοῖς
[50]	~πατρὸς χέοντες λουτρά· ταῦτα γὰρ	φέρει	~νίκην τ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν καὶ
[900]	ὅποι γῆς οὐδ᾽ ὅποι γνώμης	φέρει.	~(Χρυσόθεμις) ~πῶς δ᾽ οὐκ ἐγὼ
[1050]	~τὸ μὴ καλὸν καθοπλίσασα, δύο	φέρειν	ἐν ἑνὶ λόγῳ, ~σοφά τ᾽
[400]	~λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα τοῦ φόνου	φέρειν;	~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[400]	~(Ἠλέκτρα) ~ποῖ δ᾽ ἐμπορεύει; τῷ	φέρεις	τάδ᾽ ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ με
[100]	οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης ~ἢ μοῦ	φέρεται,	σοῦ, πάτερ, οὕτως ~αἰκῶς οἰκτρῶς
[1450]	ὁ μέλλων οὐ χρόνου κέρδος	φέροι;	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα κτεῖνε καὶ
[450]	~εἶσιν ἁ πρόμαντις ~Δίκα δίκαια	φερομένα	χεροῖν κράτη· ~μέτεισιν, ὦ τέκνον,
[1050]	δὲ μέγιστ᾽ ἔβλαστε νόμιμα, τῶνδε	φερομέναν	~ἄριστα τᾷ Ζηνὸς εὐσεβείᾳ. ~(Ὀρέστης)
[1100]	ὥς μ᾽ ὑπέρχεται φόβος. ~(Ὀρέστης)	~φέροντες	αὐτοῦ σμικρὰ λείψαν᾽ ἐν βραχεῖ
[1100]	δή ποθ᾽ ἧς ἠκούσαμεν ~φήμης	φέροντες	ἐμφανῆ τεκμήρια; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶδα
[1300]	ὦ ξένοι, ~ἄλλως τε καὶ	φέροντες	οἷ᾽ ἂν οὔτε τις ~δόμων
[1050]	~ὄπα τοῖς ἔνερθ᾽ Ἀτρείδαις, ἀχόρευτα	φέρουσ᾽	ὀνείδη· ~ὅτι σφὶν ἤδη τὰ
[300]	ἔκ τε μητρός, ἐντάφια χεροῖν	~φέρουσαν,	οἷα τοῖς κάτω νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις)
[750]	~χαλκῷ μέγιστον σῶμα δειλαίας σποδοῦ	~φέρουσιν	ἄνδρες Φωκέων τεταγμένοι, ~ὅπως πατρῴας
[700]	Αἰνιᾶνος ἀνδρὸς ἄστομοι ~πῶλοι βίᾳ	φέρουσιν·	ἐκ δ᾽ ὑποστροφῆς ~τελοῦντες ἕκτον
[850]	κόσμιον μεθεῖσα σὺν τάχει μολεῖν·	~φέρω	γὰρ ἡδονάς τε κἀνάπαυλαν ὧν
[1300]	~(Ἠλέκτρα) ~οὐδέ γ᾽ ἐς θυμὸν	φέρω.	~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶσθ᾽ ὅτῳ μ᾽
[50]	~ὅπως λόγῳ κλέπτοντες ἡδεῖαν φάτιν	~φέρωμεν	αὐτοῖς, τοὐμὸν ὡς ἔρρει δέμας
[650]	~(Παιδαγωγός) ~ὦ χαῖρ᾽ ἄνασσα· σοὶ	φέρων	ἥκω λόγους ~ἡδεῖς φίλου παρ᾽
[700]	~πώλους Ὀρέστης, τῷ τέλει πίστιν	φέρων·	~ὅπως δ᾽ ὁρᾷ μόνον νιν
[800]	πάμψυχος ἀνάσσει. ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός)	φεῦ	δῆτ᾽ ὀλοὰ γὰρ ~(Ἠλέκτρα) ἐδάμη.
[1000]	δὴ κενόν γ᾽ ἀφήσομεν. ~(Χρυσόθεμις)	φεῦ·	~εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε τὴν γνώμην
[900]	ὑπάρξει κῦρος ἡμέρα καλῶν. ~(Ἠλέκτρα)	~φεῦ,	τῆς ἀνοίας ὥς σ᾽ ἐποικτίρω
[1150]	ἢ μὲ δυσφημεῖς, ξένε. ~(Ὀρέστης)	~φεῦ	τῆς ἀνύμφου δυσμόρου τε σῆς
[1150]	τοῦτ᾽ ὀφείλεται παθεῖν. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ	φεῦ.	τί λέξω; ποῖ λόγων ἀμηχανῶν
[750]	ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν. ~(Χορός) ~φεῦ	φεῦ·	τὸ πᾶν δὴ δεσπόταισι τοῖς
[1150]	ἡμῖν τοῦτ᾽ ὀφείλεται παθεῖν. ~(Ὀρέστης)	~φεῦ	φεῦ. τί λέξω; ποῖ λόγων
[750]	ὧν ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν. ~(Χορός)	~φεῦ	φεῦ· τὸ πᾶν δὴ δεσπόταισι
[1150]	~οἴμοι μοι. ~ὦ δέμας οἰκτρόν.	φεῦ	φεῦ. ~ὦ δεινοτάτας, οἴμοι μοι,
[800]	ὦ παῖ, τί δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα)	φεῦ.	~(Χορός) μηδὲν μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα)
[800]	ἰώ. ~(Χορός) πάμψυχος ἀνάσσει. ~(Ἠλέκτρα)	φεῦ.	~(Χορός) φεῦ δῆτ᾽ ὀλοὰ γὰρ
[1150]	μοι. ~ὦ δέμας οἰκτρόν. φεῦ	φεῦ.	~ὦ δεινοτάτας, οἴμοι μοι, ~πεμφθεὶς
[1200]	ξέλῃ τὰ φίλτατα. ~(Ὀρέστης) ~οὔ	φημ᾽	ἐάσειν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ τάλαιν᾽ ἐγὼ
[1150]	ἀμήτωρ, ἧς ἐμοὶ σὺ πολλάκις	~φήμας	λάθρᾳ προύπεμπες ὡς φανούμενος ~τιμωρὸς
[50]	~ὡς κἄμ᾽ ἐπαυχῶ τῆσδε τῆς	φήμης	ἄπο ~δεδορκότ᾽ ἐχθροῖς ἄστρον ὣς
[1100]	οὐ δή ποθ᾽ ἧς ἠκούσαμεν	~φήμης	φέροντες ἐμφανῆ τεκμήρια; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ
[850]	~παραγάγῃς, ἵν᾽ οὐ ~(Χορός) τί	φής;	~(Ἠλέκτρα) ~πάρεισιν ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων
[300]	σ᾽ ἐρωτῶ· τοῦ κασιγνήτου τί	φής,	~ἥξοντος ἢ μέλλοντος; εἰδέναι θέλω.
[550]	~καὶ δὴ λέγω σοι. πατέρα	φὴς	κτεῖναι. τίς ἂν ~τούτου λόγος
[650]	τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τί	φής,	τί φής, ὦ ξεῖνε; μὴ
[650]	ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τί φής, τί	φής,	ὦ ξεῖνε; μὴ ταύτης κλύε.
[300]	ἢ μέλλοντος; εἰδέναι θέλω. ~(Ἠλέκτρα)	~φησίν	γε· φάσκων δ᾽ οὐδὲν ὧν
[1200]	~(Ὀρέστης) ~φίλτατον, συμμαρτυρῶ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φθέγμ᾽	ἀφίκου; ~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἄλλοθεν πύθῃ,
[0]	λαμπρὸν ἡλίου σέλας ~ἑῷα κινεῖ	φθέγματ᾽	ὀρνίθων σαφῆ ~μέλαινά τ᾽ ἄστρων
[200]	ἔφυ; φέρε, ~πῶς ἐπὶ τοῖς	φθιμένοις	ἀμελεῖν καλόν; ~ἐν τίνι τοῦτ᾽
[1400]	νῦν σοι ~μοῖρα καθαμερία φθίνει	φθίνει.	~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι πέπληγμαι. ~(Ἠλέκτρα) ~παῖσον,
[1400]	τάλαινα, νῦν σοι ~μοῖρα καθαμερία	φθίνει	φθίνει. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι πέπληγμαι. ~(Ἠλέκτρα)
[1450]	~ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμ᾽ ἄνευ	φθόνου	μὲν οὐ ~πεπτωκός· εἰ δ᾽
[600]	τῆσδε πλησίας ἐμοί, ~μὴ σὺν	φθόνῳ	τε καὶ πολυγλώσσῳ βοῇ ~σπείρῃ
[1250]	~τί μὴν οὔ; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φίλαι,	ἔκλυον ἃν ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν
[300]	~ἐν οὖν τοιούτοις οὔτε σωφρονεῖν,	φίλαι,	~οὔτ᾽ εὐσεβεῖν πάρεστιν· ἀλλ᾽ ἔν
[1400]	τις ἔνδον· οὐκ ἀκούετ᾽ ὦ	φίλαι;	~(Χορός) ~ἤκουσ᾽ ἀνήκουστα δύστανος, ὥστε
[450]	παρ᾽ ὑμῶν, πρὸς θεῶν, ἔστω,	φίλαι·	~ὡς εἰ τάδ᾽ ἡ τεκοῦσα
[1100]	σῆς κασιγνήτης δίχα, ~κοὔτ᾽ ἐν	φίλαισι	χερσὶν ἡ τάλαιν᾽ ἐγὼ ~λουτροῖς
[300]	οὐδὲν ὧν λέγει ποεῖ. ~(Χορός)	~φιλεῖ	γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽ ἀνὴρ πράσσων
[950]	λοιπὸν καὶ γάμων ἐπαξίων ~τεύξει·	φιλεῖ	γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ πᾶς
[900]	δὴ μητρὸς οὔθ᾽ ὁ νοῦς	φιλεῖ	~τοιαῦτα πράσσειν οὔτε δρῶσ᾽ ἐλάνθαν᾽
[950]	~ψυχῆς ἀφειδήσαντε προὐστήτην φόνου· ~τούτω	φιλεῖν	χρή, τώδε χρὴ πάντας σέβειν,
[450]	σὺ δέ, ~εἰ σωφρονήσεις, ὦ	φίλη,	δράσεις τάδε. ~(Χρυσόθεμις) ~δράσω· τὸ
[900]	Ὀρέστου ταῦτα τἀπιτύμβια. ~ἀλλ᾽ ὦ	φίλη,	θάρσυνε· τοῖς αὐτοῖσί τοι ~οὐχ
[950]	μὴ κλιπεῖν κλέος. ~ἀλλ᾽ ὦ	φίλη,	πείσθητι, συμπόνει πατρί, ~σύγκαμν᾽ ἀδελφῷ,
[400]	μέτει πάλιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ	φίλη,	τούτων μὲν ὧν ἔχεις χεροῖν
[1450]	ξένοι; δίδασκέ με. ~(Ἠλέκτρα) ~ἔνδον·	φίλης	γὰρ προξένου κατήνυσαν. ~(Αἴγισθος) ~ἦ
[200]	~τίνι γάρ ποτ᾽ ἄν, ὦ	φιλία	γενέθλα, ~πρόσφορον ἀκούσαιμ᾽ ἔπος, τίνι
[950]	δεξιώσεται· ~ἴδεσθε τώδε τὼ κασιγνήτω,	φίλοι,	~ὣ τὸν πατρῷον οἶκον ἐξεσωσάτην,
[350]	~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἐκδίδασκε τοῖς	φίλοις	εἶναι κακήν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ
[300]	~θάρσει· πέφυκεν ἐσθλός, ὥστ᾽ ἀρκεῖν	φίλοις.	~(Ἠλέκτρα) ~πέποιθ᾽ ἐπεί τἂν οὐ
[600]	μου βάξιν· οὐ γὰρ ἐν	φίλοις	~ὁ μῦθος, οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι
[650]	Ἀτρειδῶν σκῆπτρά τ᾽ ἀμφέπειν τάδε,	~φίλοισί	τε ξυνοῦσαν οἷς ξύνειμι νῦν
[1300]	κασίγνηθ᾽ ὧδ᾽ ὅπως καὶ σοὶ	φίλον	~καὶ τοὐμὸν ἔσται τῇδ᾽ ἐπεὶ
[300]	νῦν ἀπόντος ἱστόρει· τί σοι	φίλον;	~(Χορός) ~καὶ δή σ᾽ ἐρωτῶ·
[1100]	γ᾽ ἦσθα μᾶλλον ἢ κἀμοῦ	φίλος,	~οὔθ᾽ οἱ κατ᾽ οἶκον ἦσαν,
[150]	~ἅτις ἄνευ τεκέων κατατάκομαι, ~ἇς	φίλος	οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽ ἁπερεί
[1050]	τέκνων διπλῆ ~φύλοπις οὐκέτ᾽ ἐξισοῦται	φιλοτασίῳ	διαίτᾳ· ~πρόδοτος δὲ μόνα σαλεύει
[100]	πατέρ᾽ ἄθλιον. ~ἀλλ᾽ ὦ παντοίας	φιλότητος	ἀμειβόμεναι χάριν, ~ἐᾶτέ μ᾽ ὧδ᾽
[650]	ποῖον, ὦ ξέν᾽ εἰπέ· παρὰ	φίλου	γὰρ ὢν ~ἀνδρός, σάφ᾽ οἶδα,
[650]	σοὶ φέρων ἥκω λόγους ~ἡδεῖς	φίλου	παρ᾽ ἀνδρὸς Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ.
[500]	τοι θυραίαν γ᾽ οὖσαν αἰσχύνειν	φίλους·	~νῦν δ᾽ ὡς ἄπεστ᾽ ἐκεῖνος,
[350]	πλείστοις κακή, ~θανόντα πατέρα καὶ	φίλους	προδοῦσα σούς. ~(Χορός) ~μηδὲν πρὸς
[1150]	δεινοτάτας, οἴμοι μοι, ~πεμφθεὶς κελεύθους,	φίλταθ᾽	ὥς μ᾽ ἀπώλεσας· ~ἀπώλεσας δῆτ᾽
[800]	φροῦδος· ὦ τάλαιν᾽ ἐγώ. ~Ὀρέστα	φίλταθ᾽	ὥς μ᾽ ἀπώλεσας θανών. ~ἀποσπάσας
[0]	ἀλλ᾽ ἔργων ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~ὦ	φίλτατ᾽	ἀνδρῶν προσπόλων, ὥς μοι σαφῆ
[1200]	πρὸς γενείου, μὴ ξέλῃ τὰ	φίλτατα.	~(Ὀρέστης) ~οὔ φημ᾽ ἐάσειν. ~(Ἠλέκτρα)
[1350]	τέρμα κοὐκέτ᾽ ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φίλταται	γυναῖκες, ἅνδρες αὐτίκα ~τελοῦσι τοὔργον·
[1200]	λοίπ᾽ ἔχοις ἀεί. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φίλταται	γυναῖκες, ὦ πολίτιδες, ~ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην
[1350]	ἔσωσας ἐκ πολλῶν πόνων; ~ὦ	φίλταται	μὲν χεῖρες, ἥδιστον δ᾽ ἔχων
[1250]	δ᾽ ἔχω σε· προυφάνης δὲ	~φιλτάταν	ἔχων πρόσοψιν, ~ἇς ἐγὼ οὐδ᾽
[1250]	νικωμένην. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰὼ χρόνῳ μακρῷ	φιλτάταν	ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ μοι φανῆναι,
[0]	~νῦν οὖν, Ὀρέστα καὶ σὺ	φίλτατε	ξένων ~Πυλάδη, τί χρὴ δρᾶν
[850]	ἡμῶν. ~(Χρυσόθεμις) ~ὑφ᾽ ἡδονῆς τοι,	φιλτάτη,	διώκομαι ~τὸ κόσμιον μεθεῖσα σὺν
[1400]	~ἔξωθεν εἴην τῶν ἐμῶν τῆς	φιλτάτης.	~(Αἴγισθος) ~ποῦ δῆτ᾽ ἂν εἶεν
[1150]	σ᾽ ὧδέ μοι προύπεμψεν ἀντὶ	φιλτάτης	~μορφῆς σποδόν τε καὶ σκιὰν
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλτατον φῶς. ~(Ὀρέστης)	~φίλτατον,	συμμαρτυρῶ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φθέγμ᾽ ἀφίκου;
[1200]	εἰ σαφῆ λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φίλτατον	φῶς. ~(Ὀρέστης) ~φίλτατον, συμμαρτυρῶ. ~(Ἠλέκτρα)
[1350]	ἔλεγχε πλείοσιν λόγοις. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φίλτατον	φῶς, ὦ μόνος σωτὴρ δόμων
[900]	τί μοι ~ψυχῇ σύνηθες ὄμμα,	φιλτάτου	βροτῶν ~πάντων Ὀρέστου τοῦθ᾽ ὁρᾶν
[1100]	πρὸς αἵματος φύσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	φιλτάτου	μνημεῖον ἀνθρώπων ἐμοὶ ~ψυχῆς Ὀρέστου
[450]	~ἐμοί τ᾽ ἀρωγὰ τῷ τε	φιλτάτῳ	βροτῶν ~πάντων, ἐν Ἅιδου κειμένῳ
[1200]	~ἰὼ γοναί, ~γοναὶ σωμάτων ἐμοὶ	φιλτάτων,	~ἐμόλετ᾽ ἀρτίως, ~ἐφηύρετ᾽ ἤλθετ᾽ εἴδεθ᾽
[1400]	ἔσω. ~(Κλυταιμνήστρα) ~αἰαῖ. ἰὼ στέγαι	~φίλων	ἔρημοι, τῶν δ᾽ ἀπολλύντων πλέαι.
[750]	~ἔλυσαν αἱματηρόν, ὥστε μηδένα ~γνῶναι	φίλων	ἰδόντ᾽ ἂν ἄθλιον δέμας. ~καί
[800]	θ᾽ αὑτῆς καὶ τὰ τῶν	φίλων	κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽ ὑμὶν ὡς
[400]	λέξαι θέλεις. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐκ τοῦ	φίλων	πεισθεῖσα; τῷ τοῦτ᾽ ἤρεσεν; ~(Χρυσόθεμις)
[1100]	οὖσ᾽ ἐπαιτεῖται τάδε, ~ἀλλ᾽ ἢ	φίλων	τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν.
[300]	ἢ φρονεῖν κακῶς ~ἢ τῶν	φίλων	φρονοῦσα μὴ μνήμην ἔχειν· ~ἥτις
[900]	μὲν οἶσθα καὶ σύ που	φίλων	~ὡς οὔτις ἡμῖν ἔστιν, ἀλλ᾽
[1450]	ταῦθ᾽ ὁρᾶν τε καὶ προσηγορεῖν	φίλως.	~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ εὖ παραινεῖς κἀπιπείσομαι·
[50]	αὐτοῖς, τοὐμὸν ὡς ἔρρει δέμας	~φλογιστὸν	ἤδη καὶ κατηνθρακωμένον. ~τί γάρ
[400]	δὲ ~τεμοῦσα κρατὸς βοστρύχων ἄκρας	φόβας	~κἀμοῦ ταλαίνης, σμικρὰ μὲν τάδ᾽
[1450]	~οἴμοι, τί λεύσσω; ~(Ὀρέστης) ~τίνα	φοβεῖ;	τίν᾽ ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος) ~τίνων ποτ᾽
[1100]	ὦ ξέν᾽ ὥς μ᾽ ὑπέρχεται	φόβος.	~(Ὀρέστης) ~φέροντες αὐτοῦ σμικρὰ λείψαν᾽
[750]	δ᾽ ἡμέρᾳ γὰρ τῇδ᾽ ἀπήλλαγμαι	φόβου	~πρὸς τῆσδ᾽ ἐκείνου θ᾽ ἥδε
[400]	~πέμπει με κείνη τοῦδε τοῦ	φόβου	χάριν. ~πρός νυν θεῶν σε
[600]	νῦν ἔχω. ~κλύοις ἂν ἤδη,	Φοῖβε	προστατήριε, ~κεκρυμμένην μου βάξιν· οὐ
[0]	πάρα, ~χρῇ μοι τοιαῦθ᾽ ὁ	Φοῖβος	ὧν πεύσει τάχα· ~ἄσκευον αὐτὸν
[1400]	~(Χορός) ~καὶ μὴν πάρεισιν οἵδε·	φοινία	δὲ χεὶρ ~στάζει θυηλῆς Ἄρεος,
[50]	ὃν κατὰ μὲν βάρβαρον αἶαν	~φοίνιος	Ἄρης οὐκ ἐξένισεν, ~μήτηρ δ᾽
[0]	τρόπῳ πατρὶ ~δίκας ἀροίμην τῶν	φονευσάντων	πάρα, ~χρῇ μοι τοιαῦθ᾽ ὁ
[800]	~ἐν τοῖσιν ἐχθίστοισιν ἀνθρώπων ἐμοὶ	~φονεῦσι	πατρός. ἆρά μοι καλῶς ἔχει;
[1150]	βλέπειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὁθούνεκ᾽ εἰμὶ τοῖς	φονεῦσι	σύντροφος ~(Ὀρέστης) ~τοῖς τοῦ; πόθεν
[350]	μὲν λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ τοῖς	φονεῦσι	τοῦ πατρὸς ξύνει. ~ἐγὼ μὲν
[250]	δώμασιν ~ἐν τοῖς ἐμαυτῆς τοῖς	φονεῦσι	τοῦ πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽
[50]	ὅπως δρῦν ὑλοτόμοι ~σχίζουσι κάρα	φονίῳ	πελέκει, ~κοὐδεὶς τούτων οἶκτος ἀπ᾽
[100]	ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽ ἀρήξατε, τίσασθε πατρὸς	~φόνον	ἡμετέρου, ~καί μοι τὸν ἐμὸν
[0]	~τοσόνδ᾽ ἐς ἥβης, πατρὶ τιμωρὸν	φόνου.	~νῦν οὖν, Ὀρέστα καὶ σὺ
[950]	βλέπω, ~ὅπως τὸν αὐτόχειρα πατρῴου	φόνου	~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ μὴ κατοκνήσεις
[1100]	ἐκπέμψαι χεροῖν ~κλέψασα ταῖνδε κἀνασώσασθαι	φόνου,	~ὅπως θανὼν ἔκεισο τῇ τόθ᾽
[950]	~θάλλοντ᾽ ἔτ᾽ εἰσήκουον, εἶχον ἐλπίδας	~φόνου	ποτ᾽ αὐτὸν πράκτορ᾽ ἵξεσθαι πατρός·
[950]	βεβηκόσιν ποτὲ ~ψυχῆς ἀφειδήσαντε προὐστήτην	φόνου·	~τούτω φιλεῖν χρή, τώδε χρὴ
[400]	δοκεῖς ~λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα τοῦ	φόνου	φέρειν; ~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα
[750]	οὐκέτ᾽ εἶδεν, ἐγκαλῶν δέ μοι	~φόνους	πατρῴους δείν᾽ ἐπηπείλει τελεῖν; ~ὥστ᾽
[1350]	~μόνον προσηῦρον πιστὸν ἐν πατρὸς	φόνῳ;	~(Ὀρέστης) ~ὅδ᾽ ἐστί· μή μ᾽
[0]	τόδε, ~ὅθεν σε πατρὸς ἐκ	φονῶν	ἐγώ ποτε ~πρὸς σῆς ὁμαίμου
[700]	κροτητῶν ἁρμάτων· κόνις δ᾽ ἄνω	~φορεῖθ᾽	ὁμοῦ δὲ πάντες ἀναμεμιγμένοι ~φείδοντο
[750]	ἔργα δράσας οἷα λαγχάνει κακά,	~φορούμενος	πρὸς οὖδας, ἄλλοτ᾽ οὐρανῷ ~σκέλη
[250]	~τοῖσιν πατρῴοις, εἰσίδω δ᾽ ἐσθήματα	~φοροῦντ᾽	ἐκείνῳ ταὐτὰ καὶ παρεστίους ~σπένδοντα
[1250]	παῖ, ταῦτ᾽ ἀλλ᾽ ὅταν παρουσία	~φράζῃ,	τότ᾽ ἔργων τῶνδε μεμνῆσθαι χρεών.
[350]	ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά. ~πρὸς ταῦτα	φράζου	καί με μή ποθ᾽ ὕστερον
[200]	ἀποναίατο ~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός)	~φράζου	μὴ πόρσω φωνεῖν. ~οὐ γνώμαν
[1400]	~οἶμαι, μάλιστα δ᾽ ἂν κατειδυῖαν	φράσαι.	~(Ἠλέκτρα) ~ἔξοιδα· πῶς γὰρ οὐχί;
[400]	οὐ κάτοιδα πλὴν ἐπὶ σμικρὸν	φράσαι.	~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽ ἀλλὰ τοῦτο· πολλά
[1200]	ξυγγενὴς ἥκεις ποθέν; ~(Ὀρέστης) ~ἐγὼ	φράσαιμ᾽	ἄν, εἰ τὸ τῶνδ᾽ εὔνουν
[1100]	~ἀλλ᾽ εὖ θ᾽ ἱκάνεις χὠ	φράσας	ἀζήμιος. ~(Ὀρέστης) ~τίς οὖν ἂν
[150]	ὡρμάθη πλαγά. ~δόλος ἦν ὁ	φράσας,	ἔρος ὁ κτείνας, ~δεινὰν δεινῶς
[1100]	οὖν ἂν ὑμῶν τοῖς ἔσω	φράσειεν	ἂν ~ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν παρουσίαν;
[1300]	οὗτός ἐστ᾽ ἀδελφέ; πρὸς θεῶν	φράσον.	~(Ὀρέστης) ~οὐχὶ ξυνίης; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐδέ
[600]	ὧδ᾽ ἄκουε· τῇδε γὰρ κἀγὼ	φράσω.	~ἃ γὰρ προσεῖδον νυκτὶ τῇδε
[550]	ἔσχ᾽ ἐν Αὐλίδι· ~ἢ γὼ	φράσω·	κείνης γὰρ οὐ θέμις μαθεῖν.
[650]	πρὸς ταῦτα καὶ τὸ πᾶν	φράσω.	~κεῖνος γὰρ ἐλθὼν εἰς τὸ
[100]	ἐμέ γ᾽ ἁ στονόεσσ᾽ ἄραρεν	φρένας,	~ἃ Ἴτυν, αἰὲν Ἴτυν ὀλοφύρεται,
[1450]	βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχὼν φύσῃ	φρένας.	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ τελεῖται τἀπ᾽
[800]	~ἀποσπάσας γὰρ τῆς ἐμῆς οἴχει	φρενὸς	~αἵ μοι μόναι παρῆσαν ἐλπίδων
[950]	γε φωνεῖν, ὦ γυναῖκες, εἰ	φρενῶν	~ἐτύγχαν᾽ αὕτη μὴ κακῶν, ἐσῴζετ᾽
[350]	τί χρῆμα; ποῦ ποτ᾽ εἶ	φρενῶν;	~(Ἠλέκτρα) ~ὅπως ἀφ᾽ ὑμῶν ὡς
[1350]	οὐ μακρὰν ἔτ᾽ ἀμμενεῖ ~τοὐμὸν	φρενῶν	ὄνειρον αἰωρούμενον. ~παράγεται γὰρ ἐνέρων
[1300]	~(Παιδαγωγός) ~ὦ πλεῖστα μῶροι καὶ	φρενῶν	τητώμενοι, ~πότερα παρ᾽ οὐδὲν τοῦ
[1400]	~(Χορός) ~ἤκουσ᾽ ἀνήκουστα δύστανος, ὥστε	φρῖξαι.	~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ Αἴγισθε, ποῦ
[1150]	~(Χορός) ~θνητοῦ πέφυκας πατρός, Ἠλέκτρα,	φρόνει,	~θνητὸς δ᾽ (Ὀρέστης) ὥστε μὴ
[1050]	σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά τι ~φρονεῖν,	φρόνει	τοιαῦθ᾽ ὅταν γὰρ ἐν κακοῖς
[1000]	οὐδέν ἐστιν ἔχθιον κακῆς. ~(Χρυσόθεμις)	~φρονεῖν	ἔοικας οὐδὲν ὧν ἐγὼ λέγω.
[350]	μέμψῃ· νῦν γὰρ ἐν καλῷ	φρονεῖν.	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ ταῦτα δή με
[350]	ἄν, εἰ σύ γ᾽ εὖ	φρονεῖν	ἠπίστασο. ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἐκδίδασκε
[550]	~δύσθυμος· εἰ δὲ σοὶ δοκῶ	φρονεῖν	κακῶς, ~γνώμην δικαίαν σχοῦσα τοὺς
[300]	~ἔπειθ᾽ ἑλοῦ γε θάτερ᾽ ἢ	φρονεῖν	κακῶς ~ἢ τῶν φίλων φρονοῦσα
[1050]	εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά τι	~φρονεῖν,	φρόνει τοιαῦθ᾽ ὅταν γὰρ ἐν
[1000]	δεῖ; ~(Χρυσόθεμις) ~ὅταν γὰρ εὖ	φρονῇς,	τόθ᾽ ἡγήσει σὺ νῷν. ~(Ἠλέκτρα)
[1050]	ἔπη. ~(Χορός) ~τί τοὺς ἄνωθεν	φρονιμωτάτους	οἰωνοὺς ἐσορώμενοι τροφᾶς ~κηδομένους ἀφ᾽
[200]	γενέθλα, ~πρόσφορον ἀκούσαιμ᾽ ἔπος, τίνι	φρονοῦντι	καίρια; ~ἄνετέ μ᾽ ἄνετε, παράγοροι·
[500]	~ᾗ χρῆν σ᾽ ἀρήγειν, εἰ	φρονοῦσ᾽	ἐτύγχανες· ~ἐπεὶ πατὴρ σὸς οὗτος,
[300]	φρονεῖν κακῶς ~ἢ τῶν φίλων	φρονοῦσα	μὴ μνήμην ἔχειν· ~ἥτις λέγεις
[850]	μαθοῦσά μου ~τὸ λοιπὸν ἢ	φρονοῦσαν	ἢ μωρὰν λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~σὺ
[600]	δὲ σὺν δίκῃ ~ξύνεστι, τοῦδε	φροντίδ᾽	οὐκέτ᾽ εἰσορῶ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ποίας δ᾽
[600]	ἐμοὶ δεῖ πρός γε τήνδε	φροντίδος,	~ἥτις τοιαῦτα τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν,
[1350]	ἀνδρῶν ἔνδον· εἰ δ᾽ ἐφέξετον,	~φροντίζεθ᾽	ὡς τούτοις τε καὶ σοφωτέροις
[300]	~λάβοιμι, δηλώσαιμ᾽ ἂν οἷ᾽ αὐτοῖς	φρονῶ.	~νῦν δ᾽ ἐν κακοῖς μοι
[800]	ἔσθ᾽ ὃς γὰρ ἔτ᾽ ἦν,	~φροῦδος	ἀναρπασθείς. ~(Χορός) ~δειλαία δειλαίων κυρεῖς.
[1150]	οἴχεται πατήρ· ~τέθνηκ᾽ ἐγὼ σοί·	φροῦδος	αὐτὸς εἶ θανών· ~γελῶσι δ᾽
[800]	δύστηνος ὧδ᾽ ὀλωλότα; ~ἀλλ᾽ ἐγγελῶσα	φροῦδος·	ὦ τάλαιν᾽ ἐγώ. ~Ὀρέστα φίλταθ᾽
[50]	γέρον, ~τὸ σὸν μελέσθω βάντι	φρουρῆσαι	χρέος. ~νὼ δ᾽ ἔξιμεν· καιρὸς
[1400]	ἐκτὸς ᾖξας πρὸς τί; ~(Ἠλέκτρα)	~φρουρήσουσ᾽	ὅπως ~(Αἴγισθος) ἡμᾶς μὴ λάθῃ
[700]	ὑπερβάλοι ~χνόας τις αὐτῶν καὶ	φρυάγμαθ᾽	ἱππικά. ~ὁμοῦ γὰρ ἀμφὶ νῶτα
[750]	~μαστῶν ἀποστὰς καὶ τροφῆς ἐμῆς,	φυγὰς	~ἀπεξενοῦτο καί μ᾽ ἐπεὶ τῆσδε
[1100]	ἐκτὸς οἴκων κἀπὶ γῆς ἄλλης	φυγὰς	~κακῶς ἀπώλου, σῆς κασιγνήτης δίχα,
[100]	ξυνίημι τάδ᾽ οὔ τί με	~φυγγάνει,	οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν τόδε, ~μὴ
[650]	δύναιτ᾽ ἂν οὐδ᾽ ἂν ἰσχύων	φυγεῖν.	~κεῖνος γὰρ ἄλλης ἡμέρας, ὅθ᾽
[1500]	βαδιστέον πάρος. ~(Αἴγισθος) ~ἦ μὴ	φύγω	σε; ~(Ὀρέστης) ~μὴ μὲν οὖν
[350]	~ὅπως ἀφ᾽ ὑμῶν ὡς προσωτάτω	φύγω.	~(Χρυσόθεμις) ~βίου δὲ τοῦ παρόντος
[600]	ἄλλος ἔξω, χεῖρα σὴν μόλις	φυγών,	~τλήμων Ὀρέστης δυστυχῆ τρίβει βίον·
[1500]	μὲν οὖν καθ᾽ ἡδονὴν ~θάνῃς·	φυλάξαι	δεῖ με τοῦτό σοι πικρόν.
[1000]	λελεγμένα ~ἄρρητ᾽ ἐγώ σοι κἀτελῆ	φυλάξομαι,	~αὐτὴ δὲ νοῦν σχὲς ἀλλὰ
[1300]	τοῖσδε μὴ κύρουν ἐγὼ ~πάλαι	φυλάσσων,	ἦν ἂν ὑμὶν ἐν δόμοις
[1050]	τὰ δὲ ~πρὸς τέκνων διπλῆ	~φύλοπις	οὐκέτ᾽ ἐξισοῦται φιλοτασίῳ διαίτᾳ· ~πρόδοτος
[450]	γάρ ποτ᾽ ἀμναστεῖ γ᾽ ὁ	φύσας	σ᾽ Ἑλλάνων ἄναξ, ~οὐδ᾽ ἁ
[1450]	πρὸς βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχὼν	φύσῃ	φρένας. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ τελεῖται
[1000]	ἂν κατειργάσω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ	φύσιν	γε, τὸν δὲ νοῦν ἥσσων
[1100]	φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος	φύσιν.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων
[600]	τι τὴν σὴν οὐ καταισχύνω	φύσιν.	~(Χορός) ~ὁρῶ μένος πνέουσαν· εἰ
[300]	σὴν ὅμαιμον ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ	φύσιν,	~Χρυσόθεμιν, ἔκ τε μητρός, ἐντάφια
[1350]	ὅποι προνέμεται ~τὸ δυσέριστον αἷμα	φυσῶν	Ἄρης. ~βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι
[650]	ἀπέστειλεν βροτῶν. ~(Παιδαγωγός) ~Φανοτεὺς ὁ	Φωκεύς,	πρᾶγμα πορσύνων μέγα. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τὸ
[1300]	τί φωνεῖς; ~(Ὀρέστης) ~οὗ τὸ	Φωκέων	πέδον ~ὑπεξεπέμφθην σῇ προμηθίᾳ χεροῖν.
[750]	σῶμα δειλαίας σποδοῦ ~φέρουσιν ἄνδρες	Φωκέων	τεταγμένοι, ~ὅπως πατρῴας τύμβον ἐκλάχῃ
[0]	τοιῷδ᾽ ὅτι ξένος μὲν εἶ	~Φωκέως	παρ᾽ ἀνδρὸς Φανοτέως ἥκων· ὃ
[1100]	ὦ γύναι, δήλωσον εἰσελθοῦσ᾽ ὅτι	~Φωκῆς	ματεύουσ᾽ ἄνδρες Αἴγισθόν τινες, ~(Ἠλέκτρα)
[1400]	οἶδεν ὑμῶν ποῦ ποθ᾽ οἱ	Φωκῆς	ξένοι, ~οὕς φασ᾽ Ὀρέστην ἡμὶν
[1200]	εἰ στερήσομαι ταφῆς. ~(Ὀρέστης) ~εὔφημα	φώνει·	πρὸς δίκης γὰρ οὐ στένεις.
[200]	ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου μὴ πόρσω	φωνεῖν.	~οὐ γνώμαν ἴσχεις ἐξ οἵων
[950]	σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ πρίν γε	φωνεῖν,	ὦ γυναῖκες, εἰ φρενῶν ~ἐτύγχαν᾽
[1300]	χέρας ποτέ; ~(Ἠλέκτρα) ~ποίῳ; τί	φωνεῖς;	~(Ὀρέστης) ~οὗ τὸ Φωκέων πέδον
[300]	τήνδε πρὸς θυρῶνος ἐξόδοις ~ἐλθοῦσα	φωνεῖς,	ὦ κασιγνήτη, φάτιν, ~κοὐδ᾽ ἐν
[500]	ἂν ἡ θανοῦσά γ᾽ εἰ	φωνὴν	λάβοι. ~ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ
[250]	γὰρ ἡ λόγοισι γενναία γυνὴ	~φωνοῦσα	τοιάδ᾽ ἐξονειδίζει κακά· ~ὦ δύσθεον
[400]	κἀμοῦ δευτέραν ὁμιλίαν ~ἐλθόντος ἐς	φῶς·	εἶτα τόνδ᾽ ἐφέστιον ~πῆξαι λαβόντα
[1200]	σαφῆ λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλτατον	φῶς.	~(Ὀρέστης) ~φίλτατον, συμμαρτυρῶ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[600]	οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι πρέπει ~πρὸς	φῶς	παρούσης τῆσδε πλησίας ἐμοί, ~μὴ
[1350]	πλείοσιν λόγοις. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλτατον	φῶς,	ὦ μόνος σωτὴρ δόμων ~Ἀγαμέμνονος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/04/2006