Vers
[850]	~πανσύρτῳ παμμήνῳ πολλῶν ~δεινῶν στυγνῶν	τ᾽	αἰῶνι. ~(Χορός) ~εἴδομεν ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	ἀβλαβεῖ βίῳ ~δόμους Ἀτρειδῶν σκῆπτρά	τ᾽	ἀμφέπειν τάδε, ~φίλοισί τε ξυνοῦσαν
[200]	πάλιν ~δώσουσ᾽ ἀντιφόνους δίκας, ~ἔρροι	τ᾽	ἂν αἰδὼς ~ἁπάντων τ᾽ εὐσέβεια
[800]	μολεῖν; ~μόνη γάρ εἰμι, σοῦ	τ᾽	ἀπεστερημένη ~καὶ πατρός. ἤδη δεῖ
[1050]	φέρειν ἐν ἑνὶ λόγῳ, ~σοφά	τ᾽	ἀρίστα τε παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης
[450]	σοί θ᾽ ὑπούργησον τάδε ~ἐμοί	τ᾽	ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν
[0]	κινεῖ φθέγματ᾽ ὀρνίθων σαφῆ ~μέλαινά	τ᾽	ἄστρων ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη. ~πρὶν οὖν
[150]	(Χρυσόθεμις) ζώει καὶ Ἰφιάνασσα, ~κρυπτᾷ	τ᾽	ἀχέων ἐν ἥβᾳ, ~ὄλβιος, ὃν
[50]	~ἀλλ᾽ ὦ πατρῴα γῆ θεοί	τ᾽	ἐγχώριοι, ~δέξασθέ μ᾽ εὐτυχοῦντα ταῖσδε
[150]	λάθεται ~ὧν τ᾽ ἔπαθ᾽ ὧν	τ᾽	ἐδάη. τί γὰρ οὐκ ἐμοὶ
[1050]	~(Ὀρέστης) ~ἆρ᾽ ὦ γυναῖκες, ὀρθά	τ᾽	εἰσηκούσαμεν ~ὀρθῶς θ᾽ ὁδοιποροῦμεν ἔνθα
[150]	κακῶν· ὁ δὲ λάθεται ~ὧν	τ᾽	ἔπαθ᾽ ὧν τ᾽ ἐδάη. τί
[1250]	~ἐπεί σε νῦν ἀφράστως ~ἀέλπτως	τ᾽	ἐσεῖδον. ~(Ὀρέστης) ~τότ᾽ εἶδες, εὖτε
[250]	~ἔρροι τ᾽ ἂν αἰδὼς ~ἁπάντων	τ᾽	εὐσέβεια θνατῶν. ~(Χορός) ~ἐγὼ μέν,
[50]	λουτρά· ταῦτα γὰρ φέρει ~νίκην	τ᾽	ἐφ᾽ ἡμῖν καὶ κράτος τῶν
[700]	δ᾽ ὑποστροφῆς ~τελοῦντες ἕκτον ἕβδομόν	τ᾽	ἤδη δρόμον ~μέτωπα συμπαίουσι Βαρκαίοις
[1350]	λόγους ~πολλαὶ κυκλοῦνται νύκτες ἡμέραι	τ᾽	ἴσαι, ~αἳ ταῦτά σοι δείξουσιν,
[1000]	πρὶν πανωλέθρους τὸ πᾶν ~ἡμᾶς	τ᾽	ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος, ~κατάσχες ὀργήν.
[1050]	ὧν τε βλάστωσιν ἀφ᾽ ὧν	τ᾽	ὄνασιν εὕρωσι, ~τάδ᾽ οὐκ ἐπ᾽
[1450]	τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν ~τά	τ᾽	ὄντα καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν κακά;
[900]	ἀλλὰ νῦν, ὅθ᾽ ἱκόμην, ~τά	τ᾽	ὄντα πρόσθεν ἄλλα θ᾽ εὑρίσκω
[0]	ἵστησιν, ὡσαύτως δὲ σὺ ~ἡμᾶς	τ᾽	ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπει.
[50]	εὐτυχοῦντα ταῖσδε ταῖς ὁδοῖς, ~σύ	τ᾽	ὦ πατρῷον δῶμα· σοῦ γὰρ
[1450]	καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν κακά; ~(Ὀρέστης)	~τὰ	γοῦν ς᾽ ἐγώ σοι μάντις
[650]	~δὸς πᾶσιν ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα.	~τὰ	δ᾽ ἄλλα πάντα καὶ σιωπώσης
[1250]	πατρῴαν κτῆσιν Αἴγισθος δόμων ~ἀντλεῖ,	τὰ	δ᾽ ἐκχεῖ, τὰ δὲ διασπείρει
[600]	ἐγώ· σὺ γὰρ ποεῖς ~τοὔργον·	τὰ	δ᾽ ἔργα τοὺς λόγους εὑρίσκεται.
[1250]	μέν σ᾽ ὀκνῶ χαίρουσαν εἰργαθεῖν,	τὰ	δὲ ~δέδοικα λίαν ἡδονῇ νικωμένην.
[1250]	δόμων ~ἀντλεῖ, τὰ δ᾽ ἐκχεῖ,	τὰ	δὲ διασπείρει μάτην· ~χρόνου γὰρ
[50]	αἱμασσομένων, ~ὁπόταν δνοφερὰ νὺξ ὑπολειφθῇ·	~τὰ	δὲ παννυχίδων ἤδη στυγεραὶ ~ξυνίσασ᾽
[1050]	μὲν ἐκ δόμων νοσεῖ δή,	τὰ	δὲ ~πρὸς τέκνων διπλῆ ~φύλοπις
[200]	δυσθύμῳ τίκτουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχᾷ πολέμους·	τὰ	δὲ τοῖς δυνατοῖς ~οὐκ ἐριστὰ
[1300]	ἦν ἂν ὑμὶν ἐν δόμοις	~τὰ	δρώμεν᾽ ὑμῶν πρόσθεν ἢ τὰ
[1050]	ἔβλαστε νόμιμα, τῶνδε φερομέναν ~ἄριστα	τᾷ	Ζηνὸς εὐσεβείᾳ. ~(Ὀρέστης) ~ἆρ᾽ ὦ
[800]	τήνδε δ᾽ ἔκτοθεν βοᾶν ~ἔα	τά	θ᾽ αὑτῆς καὶ τὰ τῶν
[550]	τὴν αὑτοῦ κόρην. ~ὧδ᾽ ἦν	τὰ	κείνης θύματ᾽ οὐ γὰρ ἦν
[1300]	ὡς δὲ νῦν ἔχει, ~καλῶς	τὰ	κείνων πάντα, καὶ τὰ μὴ
[1200]	~ἔχω σε χερσίν; ~(Ὀρέστης) ~ὡς	τὰ	λοίπ᾽ ἔχοις ἀεί. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[50]	~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα· μηδὲν πρόσθεν ἢ	τὰ	Λοξίου ~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν κἀπὸ τῶνδ᾽
[0]	καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπει. ~τοιγὰρ	τὰ	μὲν δόξαντα δηλώσω, σὺ δὲ
[1050]	φέρουσ᾽ ὀνείδη· ~ὅτι σφὶν ἤδη	τὰ	μὲν ἐκ δόμων νοσεῖ δή,
[1000]	κἀξερημῶσαι γένος, ~κατάσχες ὀργήν. καὶ	τὰ	μὲν λελεγμένα ~ἄρρητ᾽ ἐγώ σοι
[1250]	ἂν ἐν κακοῖς λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης)	~τὰ	μὲν περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες,
[1250]	δαιμόνιον ~αὐτὸ τίθημ᾽ ἐγώ. ~(Ὀρέστης)	~τὰ	μέν σ᾽ ὀκνῶ χαίρουσαν εἰργαθεῖν,
[1300]	~καλῶς τὰ κείνων πάντα, καὶ	τὰ	μὴ καλῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὗτός
[250]	καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ· ~ᾗ πρῶτα μὲν	τὰ	μητρός, ἥ μ᾽ ἐγείνατο, ~ἔχθιστα
[200]	~οὐ γνώμαν ἴσχεις ἐξ οἵων	~τὰ	παρόντ᾽ οἰκείας εἰς ἄτας ~ἐμπίπτεις
[900]	τοῦ γὰρ ἀνθρώπων ποτ᾽ ἦν	~τὰ	πολλὰ πατρὸς πρὸς τάφον κτερίσματα;
[550]	τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν, τίνος ~ποινὰς	τὰ	πολλὰ πνεύματ᾽ ἔσχ᾽ ἐν Αὐλίδι·
[1400]	κατ᾽ ἀντιθύρων ὅσον τάχιστα, ~νῦν,	τὰ	πρὶν εὖ θέμενοι, τάδ᾽ ὡς
[900]	αἰεὶ δαιμόνων παραστατεῖ. ~νῷν ἦν	τὰ	πρόσθεν στυγνός· ἡ δὲ νῦν
[500]	~ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ	τὰ	σά· ~ἐγὼ δ᾽ ὕβριν μὲν
[600]	γὰρ ἐκ σοῦ δυσμένεια καὶ	τὰ	σὰ ~ἔργ᾽ ἐξαναγκάζει με ταῦτα
[350]	ἄν ποτ᾽ οὐδ᾽ εἴ μοι	τὰ	σὰ ~μέλλοι τις οἴσειν δῶρ᾽
[650]	εἰμ᾽ ἔτι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~σὺ μὲν	τὰ	σαυτῆς πρᾶσσ᾽ ἐμοὶ δὲ σύ,
[1300]	~τὰ δρώμεν᾽ ὑμῶν πρόσθεν ἢ	τὰ	σώματα· ~νῦν δ᾽ εὐλάβειαν τῶνδε
[1450]	ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν	~τά	τ᾽ ὄντα καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν
[900]	ἄτης· ἀλλὰ νῦν, ὅθ᾽ ἱκόμην,	~τά	τ᾽ ὄντα πρόσθεν ἄλλα θ᾽
[650]	σέβας· ~δρόμου δ᾽ ἰσώσας τἀφέσει	τὰ	τέρματα ~νίκης ἔχων ἐξῆλθε πάντιμον
[800]	~ἔα τά θ᾽ αὑτῆς καὶ	τὰ	τῶν φίλων κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽
[1200]	~μή, πρὸς γενείου, μὴ ξέλῃ	τὰ	φίλτατα. ~(Ὀρέστης) ~οὔ φημ᾽ ἐάσειν.
[950]	ἐπαξίων ~τεύξει· φιλεῖ γὰρ πρὸς	τὰ	χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν. ~λόγων γε
[850]	ἑστίαν, ἀλλ᾽ οὐχ ὕβρει ~λέγω	τάδ᾽	ἀλλ᾽ ἐκεῖνον ὡς παρόντα νῷν.
[450]	φόβας ~κἀμοῦ ταλαίνης, σμικρὰ μὲν	τάδ᾽	ἀλλ᾽ ὅμως ~ἅχω, δὸς αὐτῷ,
[250]	~πατρῷ᾽ ὁρῶσα πήματ᾽ οὐ δρῴη	τάδ᾽	ἄν; ~ἁγὼ κατ᾽ ἦμαρ καὶ
[100]	πορὼν ~ὄλοιτ᾽ εἴ μοι θέμις	τάδ᾽	αὐδᾶν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ γενέθλα γενναίων,
[450]	οἶμαί τι κἀκείνῳ μέλον ~πέμψαι	τάδ᾽	αὐτῇ δυσπρόσοπτ᾽ ὀνείρατα· ~ὅμως δ᾽
[400]	~ποῖ δ᾽ ἐμπορεύει; τῷ φέρεις	τάδ᾽	ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ με πέμπει
[550]	ἄρξασά τι ~λυπηρὸν εἶτα σοῦ	τάδ᾽	ἐξήκουσ᾽ ὕπο· ~ἀλλ᾽ ἢν ἐφῇς
[250]	νῦν ἀπαλλάξειαν οἱ κάτω θεοί.	~τάδ᾽	ἐξυβρίζει· πλὴν ὅταν κλύῃ τινὸς
[650]	τυράννου δώματ᾽ Αἰγίσθου τάδε; ~(Χορός)	~τάδ᾽	ἐστίν, ὦ ξέν᾽ αὐτὸς ᾔκασας
[750]	~(Παιδαγωγός) ~οὐκοῦν ἀποστείχοιμ᾽ ἄν, εἰ	τάδ᾽	εὖ κυρεῖ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἥκιστ᾽ ἐπείπερ
[450]	θεῶν, ἔστω, φίλαι· ~ὡς εἰ	τάδ᾽	ἡ τεκοῦσα πεύσεται, πικρὰν ~δοκῶ
[900]	ὅρα. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα· τοῦ	τάδ᾽	ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῦ πλησίον
[300]	πότερον ὄντος Αἰγίσθου πέλας ~λέγεις	τάδ᾽	ἡμῖν ἢ βεβῶτος ἐκ δόμων;
[100]	παραμύθιον. ~οἶδά τε καὶ ξυνίημι	τάδ᾽	οὔ τί με ~φυγγάνει, οὐδ᾽
[1050]	ἀφ᾽ ὧν τ᾽ ὄνασιν εὕρωσι,	~τάδ᾽	οὐκ ἐπ᾽ ἴσας τελοῦμεν; ~ἀλλ᾽
[400]	σοι προσφιλῶς αὐτῇ δοκεῖ ~γέρα	τάδ᾽	οὑν τάφοισι δέξεσθαι νέκυς, ~ὑφ᾽
[1400]	~νῦν, τὰ πρὶν εὖ θέμενοι,	τάδ᾽	ὡς πάλιν. ~(Ὀρέστης) ~θάρσει· τελοῦμεν.
[1450]	ἄν, εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνοι	τάδε.	~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας
[1100]	~ἐν δυσμενείᾳ γ᾽ οὖσ᾽ ἐπαιτεῖται	τάδε,	~ἀλλ᾽ ἢ φίλων τις ἢ
[500]	~πολύπονος ἱππεία, ~ὡς ἔμολες αἰανὴς	~τᾷδε	γᾷ. ~εὖτε γὰρ ὁ ποντισθεὶς
[200]	καίρια; ~ἄνετέ μ᾽ ἄνετε, παράγοροι·	~τάδε	γὰρ ἄλυτα κεκλήσεται, ~οὐδέ ποτ᾽
[1250]	πᾶς ἂν πρέποι παρὼν ἐννέπειν	~τάδε	δίκᾳ χρόνος· ~μόλις γὰρ ἔσχον
[450]	δ᾽ ἀδελφή, σοί θ᾽ ὑπούργησον	τάδε	~ἐμοί τ᾽ ἀρωγὰ τῷ τε
[1350]	ἕδη ~θεῶν, ὅσοιπερ πρόπυλα ναίουσιν	τάδε.	~(Ἠλέκτρα) ~ἄναξ Ἄπολλον, ἵλεως αὐτοῖν
[900]	ἔστιν; οὐ πρὸς ἡδονὴν λέγω	τάδε;	~(Ἠλέκτρα) ~οὐκ οἶσθ᾽ ὅποι γῆς
[750]	~οὔκουν Ὀρέστης καὶ σὺ παύσετον	τάδε.	~(Ἠλέκτρα) ~πεπαύμεθ᾽ ἡμεῖς, οὐχ ὅπως
[1150]	ὦ ξέν᾽ ἀμφ᾽ ἐμοὶ στένεις	τάδε;	~(Ὀρέστης) ~ὦ σῶμ᾽ ἀτίμως κἀθέως
[100]	τε χειρὶ πρόδοτον; ὡς ὁ	τάδε	πορὼν ~ὄλοιτ᾽ εἴ μοι θέμις
[650]	~δόμους Ἀτρειδῶν σκῆπτρά τ᾽ ἀμφέπειν	τάδε,	~φίλοισί τε ξυνοῦσαν οἷς ξύνειμι
[650]	~εἰ τοῦ τυράννου δώματ᾽ Αἰγίσθου	τάδε;	~(Χορός) ~τάδ᾽ ἐστίν, ὦ ξέν᾽
[450]	~εἰ σωφρονήσεις, ὦ φίλη, δράσεις	τάδε.	~(Χρυσόθεμις) ~δράσω· τὸ γὰρ δίκαιον
[1000]	~(Ἠλέκτρα) ~ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς	τάδε.	~(Χρυσόθεμις) ~εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα καὶ
[1100]	σε γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν ~κλέψασα	ταῖνδε	κἀνασώσασθαι φόνου, ~ὅπως θανὼν ἔκεισο
[50]	ἐγχώριοι, ~δέξασθέ μ᾽ εὐτυχοῦντα ταῖσδε	ταῖς	ὁδοῖς, ~σύ τ᾽ ὦ πατρῷον
[50]	τ᾽ ἐγχώριοι, ~δέξασθέ μ᾽ εὐτυχοῦντα	ταῖσδε	ταῖς ὁδοῖς, ~σύ τ᾽ ὦ
[900]	ἐμφανῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν, ὦ τάλαινα,	τἀκείνου	δέ σοι ~σωτήρι᾽ ἔρρει· μηδὲν
[100]	δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα) ματρός, τίν᾽ ἀεὶ	~τάκεις	ὧδ᾽ ἀκόρεστον οἰμωγὰν ~τὸν πάλαι
[800]	Ἀΐδαν ἐλπίδ᾽ ὑποίσεις, κατ᾽ ἐμοῦ	τακομένας	~μᾶλλον ἐπεμβάσει. ~(Χορός) ~οἶδα γὰρ
[1400]	δύστανος, ὥστε φρῖξαι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι	τάλαιν᾽	Αἴγισθε, ποῦ ποτ᾽ ὢν κυρεῖς;
[150]	γ᾽ ἐγὼ ἀκάματα προσμένουσ᾽ ἄτεκνος,	~τάλαιν᾽	ἀνύμφευτος αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι μυδαλέα,
[300]	προσμένουσ᾽ ἀεὶ ~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ	τάλαιν᾽	ἀπόλλυμαι. ~μέλλων γὰρ ἀεὶ δρᾶν
[1100]	~κοὔτ᾽ ἐν φίλαισι χερσὶν ἡ	τάλαιν᾽	ἐγὼ ~λουτροῖς σ᾽ ἐκόσμησ᾽ οὔτε
[800]	ὀλωλότα; ~ἀλλ᾽ ἐγγελῶσα φροῦδος· ὦ	τάλαιν᾽	ἐγώ. ~Ὀρέστα φίλταθ᾽ ὥς μ᾽
[1200]	~οὔ φημ᾽ ἐάσειν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ	τάλαιν᾽	ἐγὼ σέθεν, ~Ὀρέστα, τῆς σῆς
[850]	πιστεύω λόγῳ. ~(Ἠλέκτρα) ~τίν᾽ ὦ	τάλαιν᾽	ἔχουσα πίστιν; ἐς τί μοι
[650]	ξυνθεὶς λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~οἲ γὼ	τάλαιν᾽	ὄλωλα τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα)
[1100]	ἄνδρες Αἴγισθόν τινες, ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι	τάλαιν᾽	οὐ δή ποθ᾽ ἧς ἠκούσαμεν
[900]	~πυρᾶς νεώρη βόστρυχον τετμημένον· ~κεὐθὺς	τάλαιν᾽	ὡς εἶδον, ἐμπαίει τί μοι
[850]	ὡς παρόντα νῷν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι	τάλαινα·	καὶ τίνος βροτῶν λόγον ~τόνδ᾽
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ μέμηνας, ὦ	τάλαινα,	κἀπὶ τοῖς ~σαυτῆς κακοῖσι κἀπὶ
[750]	ἀπειλῶν οὕνεχ᾽ ἡμερεύσομεν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι	τάλαινα·	νῦν γὰρ οἰμῶξαι πάρα, ~Ὀρέστα,
[1250]	~ἄναυδον οὐδὲ σὺν βοᾷ κλύουσα,	~τάλαινα.	νῦν δ᾽ ἔχω σε· προυφάνης
[1400]	~(Χορός) ~ὦ πόλις, ὦ γενεὰ	τάλαινα,	νῦν σοι ~μοῖρα καθαμερία φθίνει
[1400]	καλῶς ἐθέσπισεν. ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν ἡ	τάλαινα;	~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἐκφοβοῦ ~μητρῷον ὥς
[900]	εἶδον ἐμφανῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν, ὦ	τάλαινα,	τἀκείνου δέ σοι ~σωτήρι᾽ ἔρρει·
[1100]	ὄγκος ἐν σμικρῷ κύτει. ~οἴμοι	τάλαινα	τῆς ἐμῆς πάλαι τροφῆς ~ἀνωφελήτου,
[350]	ἐν τάχει. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ ὦ	τάλαινα,	τόνδ᾽ ἐπηράσω λόγον; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθεῖν
[900]	οὐδὲ μητρὶ δυσχερής. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι	τάλαινα·	τοῦ γὰρ ἀνθρώπων ποτ᾽ ἦν
[900]	κεῖνόν γ᾽ ὅρα. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι	τάλαινα·	τοῦ τάδ᾽ ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα)
[1100]	ὁρᾷς, κομίζομεν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἲ γὼ	τάλαινα,	τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἤδη σαφὲς ~πρόχειρον
[250]	ἐν κοίτῃ πατρὸς ~ξὺν τῇ	ταλαίνῃ	μητρί, μητέρ᾽ εἰ χρεὼν ~ταύτην
[1150]	μάλ᾽ ἀθλίως ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι	ταλαίνης	ἆρα τῆσδε συμφορᾶς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ
[800]	ἥξειν ζῶντα τιμωρόν ποτε ~κἀμοῦ	ταλαίνης.	νῦν δὲ ποῖ με χρὴ
[450]	κρατὸς βοστρύχων ἄκρας φόβας ~κἀμοῦ	ταλαίνης,	σμικρὰ μὲν τάδ᾽ ἀλλ᾽ ὅμως
[1200]	~ποῦ δ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ	ταλαιπώρου	τάφος; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἔστι· τοῦ
[200]	τε καὶ οὐδὲν ὢν ~κείσεται	τάλας,	~οἱ δὲ μὴ πάλιν ~δώσουσ᾽
[1100]	~ἀλλ᾽ ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθεὶς	τάλας	~σμικρὸς προσήκεις ὄγκος ἐν σμικρῷ
[650]	πρᾶσσ᾽ ἐμοὶ δὲ σύ, ξένε,	~τἀληθὲς	εἰπέ, τῷ τρόπῳ διόλλυται; ~(Παιδαγωγός)
[1050]	γὰρ ἐν κακοῖς ~ἤδη βεβήκῃς,	τἄμ᾽	ἐπαινέσεις ἔπη. ~(Χορός) ~τί τοὺς
[600]	ἀναιδές, ἦ σ᾽ ἐγὼ καὶ	τἄμ᾽	ἔπη ~καὶ τἄργα τἀμὰ πόλλ᾽
[1050]	~ἄπειμι τοίνυν· οὔτε γὰρ σὺ	τἄμ᾽	ἔπη ~τολμᾷς ἐπαινεῖν οὔτ᾽ ἐγὼ
[500]	ἀντ᾽ ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω κτανὼν	~τἄμ᾽	οὐκ ἔμελλε τῶνδέ μοι δώσειν
[1450]	νῦν ὁρῶν νεκρὸν ~στόμια δέχηται	τἀμὰ	μηδὲ πρὸς βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ
[300]	τικτούσης μέλειν. ~ἅπαντα γάρ σοι	τἀμὰ	νουθετήματα ~κείνης διδακτά, κοὐδὲν ἐκ
[600]	καὶ τἄμ᾽ ἔπη ~καὶ τἄργα	τἀμὰ	πόλλ᾽ ἄγαν λέγειν ποεῖ. ~(Ἠλέκτρα)
[1050]	ἐπ᾽ ἴσας τελοῦμεν; ~ἀλλ᾽ οὐ	τὰν	Διὸς ἀστραπὰν ~καὶ τὰν οὐρανίαν
[150]	εὐμαρὴς θεός. ~οὔτε γὰρ ὁ	τὰν	Κρῖσαν ~βούνομον ἔχων ἀκτὰν ~παῖς
[1050]	οὐ τὰν Διὸς ἀστραπὰν ~καὶ	τὰν	οὐρανίαν Θέμιν, ~δαρὸν οὐκ ἀπόνητοι.
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~Ὀρέστα, πῶς κυρεῖτε; ~(Ὀρέστης)	~τἀν	δόμοισι μὲν ~καλῶς, Ἀπόλλων εἰ
[300]	ἀρκεῖν φίλοις. ~(Ἠλέκτρα) ~πέποιθ᾽ ἐπεί	τἂν	οὐ μακρὰν ἔζων ἐγώ. ~(Χορός)
[150]	εὐπατρίδαν, Διὸς εὔφρονι ~βήματι μολόντα	τάνδε	γᾶν Ὀρέσταν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅν γ᾽
[1400]	~(Ὀρέστης) ~καὶ δὴ βέβηκα. ~(Ἠλέκτρα)	~τἀνθάδ᾽	ἂν μέλοιτ᾽ ἐμοί. ~(Χορός) ~δι᾽
[1300]	παρόντι δαίμονι. ~ἀλλ᾽ οἶσθα μὲν	τἀνθένδε,	πῶς γὰρ οὔ; κλύων ~ὁθούνεκ᾽
[1300]	ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~πῶς οὖν ἔχει	τἀντεῦθεν	εἰσιόντι μοι; ~(Παιδαγωγός) ~καλῶς· ὑπάρχει
[550]	γὰρ θέλεις, δίδαξον ἀνθ᾽ ὅτου	τανῦν	~αἴσχιστα πάντων ἔργα δρῶσα τυγχάνεις,
[400]	λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει ποτὲ ~αὐτός,	τανῦν	δ᾽ (Αἴγισθος) ἐκ δὲ τοῦδ᾽
[450]	αὐτὸν ἀφνεωτέραις ~χερσὶν στέφωμεν ἢ	τανῦν	δωρούμεθα. ~οἶμαι μὲν οὖν, οἶμαί
[550]	~πειθὼ κακοῦ πρὸς ἀνδρός, ᾧ	τανῦν	ξύνει. ~ἐροῦ δὲ τὴν κυναγὸν
[1450]	φρένας. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ τελεῖται	τἀπ᾽	ἐμοῦ· τῷ γὰρ χρόνῳ ~νοῦν
[400]	συγγνώμην ἔχει. ~(Ἠλέκτρα) ~ταῦτ᾽ ἐστὶ	τἄπη	πρὸς κακῶν ἐπαινέσαι. ~(Χρυσόθεμις) ~σὺ
[650]	ἃ νομίζεται, ~τούτων ἐνεγκὼν πάντα	τἀπινίκια	~ὠλβίζετ᾽ Ἀργεῖος μὲν ἀνακαλούμενος, ~ὄνομα
[1350]	τῶν βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον ἀνθρώποισι	τἀπιτίμια	~τῆς δυσσεβείας οἷα δωροῦνται θεοί.
[900]	ἄν· ~ἀλλ᾽ ἔστ᾽ Ὀρέστου ταῦτα	τἀπιτύμβια.	~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, θάρσυνε· τοῖς
[400]	τοσόνδ᾽ εἴην κενή. ~(Χρυσόθεμις) ~χωρήσομαί	τἄρ᾽	οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ. ~(Ἠλέκτρα) ~ποῖ
[400]	~ἔχεις τι θάρσος τοῦδε τοῦ	τάρβους	πέρι; ~(Ἠλέκτρα) ~εἴ μοι λέγοις
[600]	ἐγὼ καὶ τἄμ᾽ ἔπη ~καὶ	τἄργα	τἀμὰ πόλλ᾽ ἄγαν λέγειν ποεῖ.
[300]	τὰς οὔσας τέ μου ~καὶ	τὰς	ἀπούσας ἐλπίδας διέφθορεν. ~ἐν οὖν
[1300]	~καὶ τοὐμὸν ἔσται τῇδ᾽ ἐπεὶ	τὰς	ἡδονὰς ~πρὸς σοῦ λαβοῦσα κοὐκ
[300]	πᾶσα βλάβη, ~ὁ σὺν γυναιξὶ	τὰς	μάχας ποιούμενος. ~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην
[300]	~μέλλων γὰρ ἀεὶ δρᾶν τι	τὰς	οὔσας τέ μου ~καὶ τὰς
[1250]	ἐπώτρυναν μολεῖν ~(Ἠλέκτρα) ~ἔφρασας ὑπερτέραν	~τᾶς	πάρος ἔτι χάριτος, εἴ σε
[0]	οἷ δ᾽ ἱκάνομεν, ~φάσκειν Μυκήνας	τὰς	πολυχρύσους ὁρᾶν ~πολύφθορόν τε δῶμα
[400]	μὴ τλημονεστάτη γυνὴ ~πασῶν ἔβλαστε,	τάσδε	δυσμενεῖς χοὰς ~οὐκ ἄν ποθ᾽
[1450]	πρόχειρος εἶ κτανεῖν; ~(Ὀρέστης) ~μὴ	τάσσε·	χώρει δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες ~πατέρα
[1150]	ὡς φανούμενος ~τιμωρὸς αὐτός. ἀλλὰ	ταῦθ᾽	ὁ δυστυχὴς ~δαίμων ὁ σός
[1450]	ἐμὸν τόδ᾽ ἀλλὰ σόν, ~τὸ	ταῦθ᾽	ὁρᾶν τε καὶ προσηγορεῖν φίλως.
[500]	παρεῖτο, Μενέλεω δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ	ταῦτ᾽	ἀβούλου καὶ κακοῦ γνώμην πατρός;
[1250]	ἔφυ κακόν. ~(Ὀρέστης) ~ἔξοιδα, παῖ,	ταῦτ᾽	ἀλλ᾽ ὅταν παρουσία ~φράζῃ, τότ᾽
[250]	ἄγαν. ~ἀλλ᾽ ἡ βία γὰρ	ταῦτ᾽	ἀναγκάζει με δρᾶν, ~σύγγνωτε· πῶς
[900]	κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἔχει σοι	ταῦτ᾽	ἐὰν δέ μοι πίθῃ, ~τῆς
[550]	τὸ σόν, κεῖνον θέλων ~ἐπωφελῆσαι	ταῦτ᾽	ἔδρα, τούτου θανεῖν ~χρῆν αὐτὸν
[1100]	προσηυδώμην ἀεί. ~νῦν δ᾽ ἐκλέλοιπε	ταῦτ᾽	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ~θανόντι σὺν
[550]	εὐσεβῶν βλαστόντας ἐκβαλοῦσ᾽ ἔχεις. ~πῶς	ταῦτ᾽	ἐπαινέσαιμ᾽ ἄν; ἢ καὶ ταῦτ᾽
[1000]	βούλομαι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἰ ποήσεις	ταῦτ᾽	ἐπαινέσεις ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν
[550]	ταῦτ᾽ ἐπαινέσαιμ᾽ ἄν; ἢ καὶ	ταῦτ᾽	ἐρεῖς ~ὡς τῆς θυγατρὸς ἀντίποινα
[400]	τούτων, οἶδα, συγγνώμην ἔχει. ~(Ἠλέκτρα)	~ταῦτ᾽	ἐστὶ τἄπη πρὸς κακῶν ἐπαινέσαι.
[750]	τύμβον ἐκλάχῃ χθονός. ~τοιαῦτά σοι	ταῦτ᾽	ἐστίν, ὡς μὲν ἐν λόγῳ
[800]	ἢ ποῦ φαέθων ~Ἅλιος, εἰ	ταῦτ᾽	ἐφορῶντες κρύπτουσιν ἕκηλοι; ~(Ἠλέκτρα) ἒ
[300]	~τοὺς σοὺς ἱκοίμην, εἴπερ ὧδε	ταῦτ᾽	ἔχει; ~(Ἠλέκτρα) ~ὡς νῦν ἀπόντος
[650]	μὴ πρόσεστιν ἢ λύπη πικρά.	~ταῦτ᾽	ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως κλύων
[50]	τῶνδ᾽ ἀρχηγετεῖν, ~πατρὸς χέοντες λουτρά·	ταῦτα	γὰρ φέρει ~νίκην τ᾽ ἐφ᾽
[350]	ἐν καλῷ φρονεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ	ταῦτα	δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν;
[600]	τὰ σὰ ~ἔργ᾽ ἐξαναγκάζει με	ταῦτα	δρᾶν βίᾳ· ~αἰσχροῖς γὰρ αἰσχρὰ
[350]	κρατοῦσι δ᾽ εἰκαθεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~σὺ	ταῦτα	θώπευ᾽ οὐκ ἐμοὺς τρόπους λέγεις.
[650]	τρόπῳ διόλλυται; ~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην πρὸς	ταῦτα	καὶ τὸ πᾶν φράσω. ~κεῖνος
[800]	ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ βίον. ~πρὸς	ταῦτα	καινέτω τις, εἰ βαρύνεται, ~τῶν
[1000]	ἐγὼ λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~πάλαι δέδοκται	ταῦτα	κοὐ νεωστί μοι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἄπειμι
[400]	φόνου φέρειν; ~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν μέθες· σὺ δὲ ~τεμοῦσα
[650]	~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽ ἀγείραντός ποτε. ~καὶ	ταῦτα	μὲν τοιαῦθ᾽ ὅταν δέ τις
[600]	νυκτὶ τῇδε φάσματα ~δισσῶν ὀνείρων,	ταῦτά	μοι, Λύκει᾽ ἄναξ, ~εἰ μὲν
[1000]	οὐ πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθοῦσα μητρὶ	ταῦτα	πάντ᾽ ἔξειπε σῇ. ~(Χρυσόθεμις) ~οὐδ᾽
[750]	γένος. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ Ζεῦ, τί	ταῦτα,	πότερον εὐτυχῆ λέγω, ~ἢ δεινὰ
[200]	θεὸς εἴτε βροτῶν ~ἦν ὁ	ταῦτα	πράσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ πασᾶν κείνα
[350]	τήν τε δρῶσαν ἐκτρέπεις. ~οὐ	ταῦτα	πρὸς κακοῖσι δειλίαν ἔχει; ~ἐπεὶ
[900]	ἔγωγε τοῦ τεθνηκότος ~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου	ταῦτα	προσθεῖναί τινα. ~(Χρυσόθεμις) ~ὦ δυστυχής·
[50]	καταστάτην δόμων. ~εἴρηκα μέν νυν	ταῦτα·	σοὶ δ᾽ ἤδη, γέρον, ~τὸ
[1350]	νύκτες ἡμέραι τ᾽ ἴσαι, ~αἳ	ταῦτά	σοι δείξουσιν, (Ἠλέκτρα) σαφῆ. ~σφῷν
[1000]	~τί δ᾽ οὐ δοκῶ σοι	ταῦτα	σὺν δίκῃ λέγειν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽
[400]	ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ ~κειμήλι᾽ αὐτῇ	ταῦτα	σῳζέσθω κάτω. ~ἀρχὴν δ᾽ ἄν,
[900]	ἐλάνθαν᾽ ἄν· ~ἀλλ᾽ ἔστ᾽ Ὀρέστου	ταῦτα	τἀπιτύμβια. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, θάρσυνε·
[600]	τοιαῦτα τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν, ~καὶ	ταῦτα	τηλικοῦτος; ἆρά σοι δοκεῖ ~χωρεῖν
[400]	ἆρα μὴ δοκεῖς ~λυτήρι᾽ αὐτῇ	ταῦτα	τοῦ φόνου φέρειν; ~οὐχ ἔστιν.
[350]	τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά. ~πρὸς	ταῦτα	φράζου καί με μή ποθ᾽
[1000]	τόδε. ~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ κρῖναι	ταῦτα	χὠ λοιπὸς χρόνος. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄπελθε·
[250]	εἰσίδω δ᾽ ἐσθήματα ~φοροῦντ᾽ ἐκείνῳ	ταὐτὰ	καὶ παρεστίους ~σπένδοντα λοιβὰς ἔνθ᾽
[300]	ἐποτρύνει πέλας ~ὁ κλεινὸς αὐτῇ	ταὐτὰ	νυμφίος παρών, ~ὁ πάντ᾽ ἄναλκις
[200]	ἐν γὰρ δεινοῖς οὐ σχήσω	~ταύτας	ἄτας, ~ὄφρα με βίος ἔχῃ.
[250]	τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν,	~ταύτῃ	χοροὺς ἵστησι καὶ μηλοσφαγεῖ ~θεοῖσιν
[250]	ταλαίνῃ μητρί, μητέρ᾽ εἰ χρεὼν	~ταύτην	προσαυδᾶν τῷδε συγκοιμωμένην· ~ἡ δ᾽
[350]	εἰς αὐτὴν ἰὸν ~ἤκουσ᾽ ὃ	ταύτην	τῶν μακρῶν σχήσει γόων. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	τί φής, ὦ ξεῖνε; μὴ	ταύτης	κλύε. ~(Παιδαγωγός) ~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν
[300]	~τὴν σὴν ὅμαιμον ἐκ πατρὸς	ταὐτοῦ	φύσιν, ~Χρυσόθεμιν, ἔκ τε μητρός,
[1450]	τὸν ἀμόν, ὡς ἂν ἐν	ταὐτῷ	θάνῃς. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πᾶσ᾽ ἀνάγκη
[650]	ἐκεῖ σέβας· ~δρόμου δ᾽ ἰσώσας	τἀφέσει	τὰ τέρματα ~νίκης ἔχων ἐξῆλθε
[1450]	τάχιστα κτεῖνε καὶ κτανὼν πρόθες	~ταφεῦσιν,	ὧν τόνδ᾽ εἰκός ἐστι τυγχάνειν,
[1200]	~Ὀρέστα, τῆς σῆς εἰ στερήσομαι	ταφῆς.	~(Ὀρέστης) ~εὔφημα φώνει· πρὸς δίκης
[400]	αὐτῇ δοκεῖ ~γέρα τάδ᾽ οὑν	τάφοισι	δέξεσθαι νέκυς, ~ὑφ᾽ ἧς θανὼν
[900]	ἦν ~τὰ πολλὰ πατρὸς πρὸς	τάφον	κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι μάλιστ᾽ ἔγωγε
[1400]	πράσσουσιν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἡ μὲν ἐς	τάφον	~λέβητα κοσμεῖ, τὼ δ᾽ ἐφέστατον
[850]	~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον πατρὸς ἀρχαῖον	τάφον,	~ὁρῶ κολώνης ἐξ ἄκρας νεορρύτους
[1200]	τοῦ γὰρ ζῶντος οὐκ ἔστιν	τάφος.	~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας, ὦ παῖ;
[1200]	δ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ ταλαιπώρου	τάφος;	~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἔστι· τοῦ γὰρ
[850]	παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε του	τάφου	ἀντιάσας ~οὔτε γόων παρ᾽ ἡμῶν.
[1150]	~τοῦ σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι	τάφου.	~τοὺς γὰρ θανόντας οὐχ ὁρῶ
[150]	ἔγωγε νέμω θεόν, ~ἅτ᾽ ἐν	τάφῳ	πετραίῳ ~αἰεὶ δακρύεις. ~(Χορός) ~οὔτοι
[0]	τοιαῦθ᾽ ὁ Φοῖβος ὧν πεύσει	τάχα·	~ἄσκευον αὐτὸν ἀσπίδων τε καὶ
[0]	~Πυλάδη, τί χρὴ δρᾶν ἐν	τάχει	βουλευτέον· ~ὡς ἡμὶν ἤδη λαμπρὸν
[1450]	~(Ὀρέστης) ~χωροῖς ἂν εἴσω σὺν	τάχει·	λόγων γὰρ οὐ ~νῦν ἐστιν
[850]	διώκομαι ~τὸ κόσμιον μεθεῖσα σὺν	τάχει	μολεῖν· ~φέρω γὰρ ἡδονάς τε
[350]	ἐξίκοιτο τοῦδέ γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν	τάχει.	~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ ὦ τάλαινα, τόνδ᾽
[1450]	χρόνου κέρδος φέροι; ~ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστα	κτεῖνε καὶ κτανὼν πρόθες ~ταφεῦσιν,
[1400]	~(Χορός) ~βᾶτε κατ᾽ ἀντιθύρων ὅσον	τάχιστα,	~νῦν, τὰ πρὶν εὖ θέμενοι,
[1350]	τόδ᾽ εἴη τοὔργον, ἀλλ᾽ ὅσον	τάχος	~χωρεῖν ἔσω, πατρῷα προσκύσανθ᾽ ἕδη
[1050]	ἐσορώμενοι τροφᾶς ~κηδομένους ἀφ᾽ ὧν	τε	βλάστωσιν ἀφ᾽ ὧν τ᾽ ὄνασιν
[1300]	τοὐμὸν φαιδρὸν ὄψεται κάρα. ~μῖσός	τε	γὰρ παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι, ~κἀπεί
[100]	μὲν δὴ ~λήξω θρήνων στυγερῶν	τε	γόων, ~ἔστ᾽ ἂν παμφεγγεῖς ἄστρων
[1000]	ἁπηγγελλόμην. ~ἀλλ᾽ αὐτόχειρί μοι μόνῃ	τε	δραστέον ~τοὔργον τόδ᾽ οὐ γὰρ
[350]	πάντα τιμωρουμένης ~οὔτε ξυνέρδεις τήν	τε	δρῶσαν ἐκτρέπεις. ~οὐ ταῦτα πρὸς
[0]	Μυκήνας τὰς πολυχρύσους ὁρᾶν ~πολύφθορόν	τε	δῶμα Πελοπιδῶν τόδε, ~ὅθεν σε
[100]	σοῦ, πάτερ, οὕτως ~αἰκῶς οἰκτρῶς	τε	θανόντος. ~ἀλλ᾽ οὐ μὲν δὴ
[100]	Ἑρμῆ καὶ πότνι᾽ Ἀρὰ ~σεμναί	τε	θεῶν παῖδες Ἐρινύες, ~αἳ τοὺς
[1300]	μιᾷ σε τῇδ᾽ ὁδῷ θανόντα	τε	~καὶ ζῶντ᾽ ἐσεῖδον; εἴργασαι δέ
[100]	~ἥκετ᾽ ἐμῶν καμάτων παραμύθιον. ~οἶδά	τε	καὶ ξυνίημι τάδ᾽ οὔ τί
[200]	γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ	τε	καὶ οὐδὲν ὢν ~κείσεται τάλας,
[650]	κλύε. ~(Παιδαγωγός) ~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν	τε	καὶ πάλαι λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀπωλόμην
[600]	πλησίας ἐμοί, ~μὴ σὺν φθόνῳ	τε	καὶ πολυγλώσσῳ βοῇ ~σπείρῃ ματαίαν
[1450]	ἀλλὰ σόν, ~τὸ ταῦθ᾽ ὁρᾶν	τε	καὶ προσηγορεῖν φίλως. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽
[1150]	προύπεμψεν ἀντὶ φιλτάτης ~μορφῆς σποδόν	τε	καὶ σκιὰν ἀνωφελῆ. ~οἴμοι μοι.
[1350]	δ᾽ ἐφέξετον, ~φροντίζεθ᾽ ὡς τούτοις	τε	καὶ σοφωτέροις ~ἄλλοισι τούτων πλείοσιν
[0]	πεύσει τάχα· ~ἄσκευον αὐτὸν ἀσπίδων	τε	καὶ στρατοῦ ~δόλοισι κλέψαι χειρὸς
[950]	τοῦ χρόνου ~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά	τε.	~καὶ τῶνδε μέντοι μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς
[1300]	~(Ἠλέκτρα) ~εἴσιτ᾽ ὦ ξένοι, ~ἄλλως	τε	καὶ φέροντες οἷ᾽ ἂν οὔτε
[0]	~οὐ γάρ σε μὴ γήρᾳ	τε	καὶ χρόνῳ μακρῷ ~γνῶσ᾽ οὐδ᾽
[950]	εὔκλειαν οὐχ ὁρᾷς ὅσην ~σαυτῇ	τε	κἀμοὶ προσβαλεῖς πεισθεῖσ᾽ ἐμοί; ~τίς
[1150]	ὁ δυστυχὴς ~δαίμων ὁ σός	τε	κἀμὸς ἐξαφείλετο, ~ὅς σ᾽ ὧδέ
[400]	ἐστιν εἰσιδεῖν πατρὸς ~τοῦ σοῦ	τε	κἀμοῦ δευτέραν ὁμιλίαν ~ἐλθόντος ἐς
[850]	τάχει μολεῖν· ~φέρω γὰρ ἡδονάς	τε	κἀνάπαυλαν ὧν ~πάροιθεν εἶχες καὶ
[850]	~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ μὲν ἐξ ἐμοῦ	τε	κοὐκ ἄλλης, σαφῆ ~σημεῖ᾽ ἰδοῦσα,
[1050]	τι τοῦ θανεῖν προμηθὴς τό	τε	μὴ βλέπειν ἑτοίμα, ~διδύμαν ἑλοῦσ᾽
[300]	πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν, ~Χρυσόθεμιν, ἔκ	τε	μητρός, ἐντάφια χεροῖν ~φέρουσαν, οἷα
[300]	ἀεὶ δρᾶν τι τὰς οὔσας	τέ	μου ~καὶ τὰς ἀπούσας ἐλπίδας
[750]	ἄλλοτ᾽ οὐρανῷ ~σκέλη προφαίνων, ἔς	τέ	νιν διφρηλάται, ~μόλις κατασχεθόντες ἱππικὸν
[650]	σκῆπτρά τ᾽ ἀμφέπειν τάδε, ~φίλοισί	τε	ξυνοῦσαν οἷς ξύνειμι νῦν ~εὐημεροῦσαν
[1050]	ἑνὶ λόγῳ, ~σοφά τ᾽ ἀρίστα	τε	παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι καθύπερθεν
[950]	~τώδ᾽ ἔν θ᾽ ἑορταῖς ἔν	τε	πανδήμῳ πόλει ~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽
[1350]	Ἄπολλον, ἵλεως αὐτοῖν κλύε ~ἐμοῦ	τε	πρὸς τούτοισιν, ἥ σε πολλὰ
[1150]	~(Ὀρέστης) ~φεῦ τῆς ἀνύμφου δυσμόρου	τε	σῆς τροφῆς, ~(Ἠλέκτρα) ~τί δή
[550]	~ἣ ζῶ βίον μοχθηρόν, ἔκ	τε	σοῦ κακοῖς ~πολλοῖς ἀεὶ ξυνοῦσα
[600]	κακοῖς ~πολλοῖς ἀεὶ ξυνοῦσα τοῦ	τε	συννόμου· ~ὃ δ᾽ ἄλλος ἔξω,
[450]	τάδε ~ἐμοί τ᾽ ἀρωγὰ τῷ	τε	φιλτάτῳ βροτῶν ~πάντων, ἐν Ἅιδου
[100]	~ματρὸς ἁλόντ᾽ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ	τε	χειρὶ πρόδοτον; ὡς ὁ τάδε
[1150]	~θύελλ᾽ ὅπως βέβηκας. οἴχεται πατήρ·	~τέθνηκ᾽	ἐγὼ σοί· φροῦδος αὐτὸς εἶ
[650]	οἶδα, προσφιλεῖς λέξεις λόγους. ~(Παιδαγωγός)	~τέθνηκ᾽	(Ὀρέστης) ἐν βραχεῖ ξυνθεὶς λέγω.
[0]	~ἄγγελλε δ᾽ ὅρκον προστιθεὶς ὁθούνεκα	~τέθνηκ᾽	Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας τύχης, ~ἄθλοισι
[250]	δύσθεον μίσημα, σοὶ μόνῃ πατὴρ	~τέθνηκεν;	ἄλλος δ᾽ οὔτις ἐν πένθει
[500]	πρόσχημ᾽ ἀεὶ ~ὡς ἐξ ἐμοῦ	τέθνηκεν.	ἐξ ἐμοῦ· καλῶς ~ἔξοιδα· τῶνδ᾽
[1400]	Ἀπόλλων εἰ καλῶς ἐθέσπισεν. ~(Ἠλέκτρα)	~τέθνηκεν	ἡ τάλαινα; ~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἐκφοβοῦ
[900]	ἅ γ᾽ εἶδον ἐμφανῶς; ~(Ἠλέκτρα)	~τέθνηκεν,	ὦ τάλαινα, τἀκείνου δέ σοι
[1300]	~(Ὀρέστης) ~ἤγγειλας, ὡς ἔοικεν, ὡς	τεθνηκότα.	~(Παιδαγωγός) ~εἷς τῶν ἐν Ἅιδου
[350]	~λυπῶ δὲ τούτους, ὥστε τῷ	τεθνηκότι	~τιμὰς προσάπτειν, εἴ τις ἔστ᾽
[550]	~ἀλλ᾽ ἢν ἐφῇς μοι, τοῦ	τεθνηκότος	θ᾽ ὕπερ ~λέξαιμ᾽ ἂν ὀρθῶς
[900]	~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι μάλιστ᾽ ἔγωγε τοῦ	τεθνηκότος	~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί τινα.
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἄτιμός εἰμι τοῦ	τεθνηκότος;	~(Ὀρέστης) ~ἄτιμος οὐδενὸς σύ· τοῦτο
[150]	οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀρκῶ· ~ἅτις ἄνευ	τεκέων	κατατάκομαι, ~ἇς φίλος οὔτις ἀνὴρ
[750]	γὰρ κακῶς ~πάσχοντι μῖσος ὧν	τέκῃ	προσγίγνεται. ~(Παιδαγωγός) ~μάτην ἄρ᾽ ἡμεῖς,
[1100]	ἧς ἠκούσαμεν ~φήμης φέροντες ἐμφανῆ	τεκμήρια;	~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶδα τὴν σὴν
[750]	~εἴ μοι θανόντος πίστ᾽ ἔχων	τεκμήρια	~προσῆλθες, ὅστις τῆς ἐμῆς ψυχῆς
[900]	βροτῶν ~πάντων Ὀρέστου τοῦθ᾽ ὁρᾶν	τεκμήριον·	~καὶ χερσὶ βαστάσασα δυσφημῶ μὲν
[100]	δὲ τόδ᾽ ἦμαρ, ~μὴ οὐ	τεκνολέτειρ᾽	ὥς τις ἀηδὼν ~ἐπὶ κωκυτῷ
[150]	δακρύεις. ~(Χορός) ~οὔτοι σοὶ μούνᾳ,	τέκνον,	~ἄχος ἐφάνη βροτῶν, ~πρὸς ὅ
[150]	φανῆναι. ~(Χορός) ~θάρσει μοι, θάρσει,	τέκνον.	~ἔτι μέγας οὐρανῷ ~Ζεύς, ὃς
[1400]	θροεῖ τις. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ τέκνον	τέκνον,	~οἴκτιρε τὴν τεκοῦσαν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[50]	προσπόλων τινὸς ~ὑποστενούσης ἔνδον αἰσθέσθαι,	τέκνον.	~(Ὀρέστης) ~ἆρ᾽ ἐστὶν ἡ δύστηνος
[450]	φερομένα χεροῖν κράτη· ~μέτεισιν, ὦ	τέκνον,	οὐ μακροῦ χρόνου. ~ὕπεστί μοι
[1400]	αὖ θροεῖ τις. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ	τέκνον	τέκνον, ~οἴκτιρε τὴν τεκοῦσαν. ~(Ἠλέκτρα)
[1050]	νοσεῖ δή, τὰ δὲ ~πρὸς	τέκνων	διπλῆ ~φύλοπις οὐκέτ᾽ ἐξισοῦται φιλοτασίῳ
[500]	τῶν ἐμῶν Ἅιδης τιν᾽ ἵμερον	τέκνων	~ἢ τῶν ἐκείνης ἔσχε δαίσασθαι
[650]	οἷς ξύνειμι νῦν ~εὐημεροῦσαν καὶ	τέκνων	ὅσων ἐμοὶ ~δύσνοια μὴ πρόσεστιν
[450]	φίλαι· ~ὡς εἰ τάδ᾽ ἡ	τεκοῦσα	πεύσεται, πικρὰν ~δοκῶ με πεῖραν
[1400]	~ὦ τέκνον τέκνον, ~οἴκτιρε τὴν	τεκοῦσαν.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ σέθεν
[600]	τήνδε φροντίδος, ~ἥτις τοιαῦτα τὴν	τεκοῦσαν	ὕβρισεν, ~καὶ ταῦτα τηλικοῦτος; ἆρά
[700]	δ᾽ ἔχων ~πώλους Ὀρέστης, τῷ	τέλει	πίστιν φέρων· ~ὅπως δ᾽ ὁρᾷ
[750]	μοι ~φόνους πατρῴους δείν᾽ ἐπηπείλει	τελεῖν;	~ὥστ᾽ οὔτε νυκτὸς ὕπνον οὔτ᾽
[1450]	φύσῃ φρένας. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ	τελεῖται	τἀπ᾽ ἐμοῦ· τῷ γὰρ χρόνῳ
[600]	~εἰ μὲν πέφηνεν ἐσθλά, δὸς	τελεσφόρα,	~εἰ δ᾽ ἐχθρά, τοῖς ἐχθροῖσιν
[250]	ὤλεσεν, ~ἴδω δὲ τούτων τὴν	τελευταίαν	ὕβριν, ~τὸν αὐτοέντην ἡμὶν ἐν
[1500]	μόλις ἐξῆλθες ~τῇ νῦν ὁρμῇ	τελεωθέν.
[650]	ἡμέρας, ὅθ᾽ ἱππικῶν ~ἦν ἡλίου	τέλλοντος	ὠκύπους ἀγών, ~εἰσῆλθε πολλῶν ἁρματηλατῶν
[1050]	εὕρωσι, ~τάδ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἴσας	τελοῦμεν;	~ἀλλ᾽ οὐ τὰν Διὸς ἀστραπὰν
[1400]	τάδ᾽ ὡς πάλιν. ~(Ὀρέστης) ~θάρσει·	τελοῦμεν.	~(Ἠλέκτρα) ~ᾗ νοεῖς ἔπειγέ νυν.
[1300]	τούτοισιν; ἢ τίνες λόγοι; ~(Παιδαγωγός)	~τελουμένων	εἴποιμ᾽ ἄν· ὡς δὲ νῦν
[700]	βίᾳ φέρουσιν· ἐκ δ᾽ ὑποστροφῆς	~τελοῦντες	ἕκτον ἕβδομόν τ᾽ ἤδη δρόμον
[1400]	γὰρ Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ. ~(Χορός)	~τελοῦς᾽	ἀραί· ζῶσιν οἱ γᾶς ὑπαὶ
[1350]	~ὦ φίλταται γυναῖκες, ἅνδρες αὐτίκα	~τελοῦσι	τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα πρόσμενε. ~(Χορός)
[400]	ταῦτα μὲν μέθες· σὺ δὲ	~τεμοῦσα	κρατὸς βοστρύχων ἄκρας φόβας ~κἀμοῦ
[1300]	μοι ζῶν ἵκοιτο, μηκέτ᾽ ἂν	~τέρας	νομίζειν αὐτό, πιστεύειν δ᾽ ὁρᾶν.
[450]	μή ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς πελᾶν	τέρας	~τοῖς δρῶσι καὶ συνδρῶσιν. ἤ
[1350]	δόλον σκότῳ ~κρύψας πρὸς αὐτὸ	τέρμα	κοὐκέτ᾽ ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται
[650]	~δρόμου δ᾽ ἰσώσας τἀφέσει τὰ	τέρματα	~νίκης ἔχων ἐξῆλθε πάντιμον γέρας.
[700]	~στάντες δ᾽ ἵν᾽ αὐτοὺς οἱ	τεταγμένοι	βραβῆς ~κλήροις ἔπηλαν καὶ κατέστησαν
[750]	δειλαίας σποδοῦ ~φέρουσιν ἄνδρες Φωκέων	τεταγμένοι,	~ὅπως πατρῴας τύμβον ἐκλάχῃ χθονός.
[250]	ἡ δύσμορος κατὰ στέγας ~κλαίω,	τέτηκα,	κἀπικωκύω πατρὸς ~τὴν δυστάλαιναν δαῖτ᾽
[900]	δ᾽ ὁρῶ ~πυρᾶς νεώρη βόστρυχον	τετμημένον·	~κεὐθὺς τάλαιν᾽ ὡς εἶδον, ἐμπαίει
[950]	τῶνδε μέντοι μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς ὅπως	~τεύξει	ποτ᾽ οὐ γὰρ ὧδ᾽ ἄβουλός
[950]	τὸ λοιπὸν καὶ γάμων ἐπαξίων	~τεύξει·	φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ
[1100]	αὐτοῦ σμικρὰ λείψαν᾽ ἐν βραχεῖ	~τεύχει	θανόντος, ὡς ὁρᾷς, κομίζομεν. ~(Ἠλέκτρα)
[1100]	θεῶν, εἴπερ τόδε ~κέκευθεν αὐτὸν	τεῦχος,	εἰς χεῖρας λαβεῖν, ~ὅπως ἐμαυτὴν
[1500]	~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν τὴν	τέχνην	ἐκόμπασας. ~(Ὀρέστης) ~πόλλ᾽ ἀντιφωνεῖς, ἡ
[1050]	μοι καθύπερθεν ~χειρὶ καὶ πλούτῳ	τεῶν	ἐχθρῶν ὅσον ~νῦν ὑπόχειρ ναίεις·
[1250]	δόμους· ~ἀλλ᾽ ὡς ἐπ᾽ ἄτῃ	τῇ	μάτην λελεγμένῃ ~στέναζ᾽ ὅταν γὰρ
[1250]	ἢ κεκρυμμένοι ~γελῶντας ἐχθροὺς παύσομεν	τῇ	νῦν ὁδῷ. ~οὕτω δ᾽ ὅπως
[1500]	παθὸν ~δι᾽ ἐλευθερίας μόλις ἐξῆλθες	~τῇ	νῦν ὁρμῇ τελεωθέν.
[250]	ἡμὶν ἐν κοίτῃ πατρὸς ~ξὺν	τῇ	ταλαίνῃ μητρί, μητέρ᾽ εἰ χρεὼν
[1100]	κἀνασώσασθαι φόνου, ~ὅπως θανὼν ἔκεισο	τῇ	τόθ᾽ ἡμέρᾳ, ~τύμβου πατρῴου κοινὸν
[950]	τὸν αὐτόχειρα πατρῴου φόνου ~ξὺν	τῇδ᾽	ἀδελφῇ μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν ~Αἴγισθον·
[750]	θανουμένην. ~νῦν δ᾽ ἡμέρᾳ γὰρ	τῇδ᾽	ἀπήλλαγμαι φόβου ~πρὸς τῆσδ᾽ ἐκείνου
[650]	~(Ἠλέκτρα) ~οἲ γὼ τάλαιν᾽ ὄλωλα	τῇδ᾽	ἐν ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τί φής,
[1300]	σοὶ φίλον ~καὶ τοὐμὸν ἔσται	τῇδ᾽	ἐπεὶ τὰς ἡδονὰς ~πρὸς σοῦ
[1300]	λήξαιμ᾽ ἐγώ, ~ἥτις μιᾷ σε	τῇδ᾽	ὁδῷ θανόντα τε ~καὶ ζῶντ᾽
[600]	πᾶσαν πόλιν. ~ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἄκουε·	τῇδε	γὰρ κἀγὼ φράσω. ~ἃ γὰρ
[1100]	γένος τὸ πᾶν ὁμοῦ ~ξὺν	τῇδε	κλαύσω κἀποδύρωμαι σποδῷ. ~(Ὀρέστης) ~δόθ᾽
[800]	λοιποῦ χρόνου ~ξύνοικος, εἴσειμ᾽ ἀλλὰ	τῇδε	πρὸς πύλῃ ~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν ἄφιλος
[1150]	~(Ὀρέστης) ~τίς γάρ σ᾽ ἀνάγκῃ	τῇδε	προτρέπει βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~μήτηρ καλεῖται,
[600]	φράσω. ~ἃ γὰρ προσεῖδον νυκτὶ	τῇδε	φάσματα ~δισσῶν ὀνείρων, ταῦτά μοι,
[600]	τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν, ~καὶ ταῦτα	τηλικοῦτος;	ἆρά σοι δοκεῖ ~χωρεῖν ἂν
[1200]	κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐ μὰ	τὴν	ἄδμητον αἰὲν Ἄρτεμιν, ~τόδε μὲν
[550]	πατὴρ ἀντίσταθμον ~τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε	τὴν	αὑτοῦ κόρην. ~ὧδ᾽ ἦν τὰ
[500]	ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ μετῆν αὐτοῖσι	τήν	γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντ᾽
[1000]	~(Χρυσόθεμις) φεῦ· ~εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε	τὴν	γνώμην πατρὸς ~θνῄσκοντος εἶναι· πᾶν
[600]	εὑρίσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀλλ᾽ οὐ μὰ	τὴν	δέσποιναν Ἄρτεμιν θράσους ~τοῦδ᾽ οὐκ
[250]	στέγας ~κλαίω, τέτηκα, κἀπικωκύω πατρὸς	~τὴν	δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην ~αὐτὴ πρὸς
[1100]	τῆς ἐμῆς πάλαι τροφῆς ~ἀνωφελήτου,	τὴν	ἐγὼ θάμ᾽ ἀμφὶ σοὶ ~πόνῳ
[1400]	τοι, σὲ κρίνω, ναὶ σέ,	τὴν	ἐν τῷ πάρος ~χρόνῳ θρασεῖαν·
[950]	αὕτη μὴ κακῶν, ἐσῴζετ᾽ ἂν	~τὴν	εὐλάβειαν, ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται. ~ποῖ
[550]	ᾧ τανῦν ξύνει. ~ἐροῦ δὲ	τὴν	κυναγὸν Ἄρτεμιν, τίνος ~ποινὰς τὰ
[1150]	ἐς τὸ σὸν τόδε στέγος,	~τὴν	μηδὲν εἰς τὸ μηδέν, ὡς
[550]	~ἣ πᾶσαν ἵης γλῶσσαν ὡς	τὴν	μητέρα ~κακοστομοῦμεν. καί σ᾽ ἔγωγε
[400]	θαλλόν, ᾧ κατάσκιον ~πᾶσαν γενέσθαι	τὴν	Μυκηναίων χθόνα. ~τοιαῦτά του παρόντος,
[400]	πέρι; ~(Ἠλέκτρα) ~εἴ μοι λέγοις	τὴν	ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν τότε. ~(Χρυσόθεμις)
[850]	τοῖς ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις) ~μὰ	τὴν	πατρῴαν ἑστίαν, ἀλλ᾽ οὐχ ὕβρει
[1100]	ἐμφανῆ τεκμήρια; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶδα	τὴν	σὴν κληδόν᾽ ἀλλά μοι γέρων
[750]	νῦν γὰρ οἰμῶξαι πάρα, ~Ὀρέστα,	τὴν	σὴν ξυμφοράν, ὅθ᾽ ὧδ᾽ ἔχων
[300]	εἴπῃς μηδέν· ὡς δόμων ὁρῶ	~τὴν	σὴν ὅμαιμον ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ
[500]	σὸς οὗτος, ὃν θρηνεῖς ἀεί,	~τὴν	σὴν ὅμαιμον μοῦνος Ἑλλήνων ἔτλη
[600]	τῶν ἔργων ἴδρις, ~σχεδόν τι	τὴν	σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν. ~(Χορός)
[1450]	~(Αἴγισθος) ~ἦ πᾶσ᾽ ἀνάγκη τήνδε	τὴν	στέγην ἰδεῖν ~τά τ᾽ ὄντα
[350]	πατρὶ πάντα τιμωρουμένης ~οὔτε ξυνέρδεις	τήν	τε δρῶσαν ἐκτρέπεις. ~οὐ ταῦτα
[1400]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ τέκνον τέκνον, ~οἴκτιρε	τὴν	τεκοῦσαν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ
[600]	γε τήνδε φροντίδος, ~ἥτις τοιαῦτα	τὴν	τεκοῦσαν ὕβρισεν, ~καὶ ταῦτα τηλικοῦτος;
[250]	ἐκεῖνον ὤλεσεν, ~ἴδω δὲ τούτων	τὴν	τελευταίαν ὕβριν, ~τὸν αὐτοέντην ἡμὶν
[1500]	ἄκρος. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν	τὴν	τέχνην ἐκόμπασας. ~(Ὀρέστης) ~πόλλ᾽ ἀντιφωνεῖς,
[450]	ἀλλ᾽ ὅμως ~ἅχω, δὸς αὐτῷ,	τήνδ᾽	ἀλιπαρῆ τρίχα ~καὶ ζῶμα τοὐμὸν
[750]	ὦ ξέν᾽ ἄξιος τυχεῖν, ~εἰ	τήνδ᾽	ἔπαυσας τῆς πολυγλώσσου βοῆς. ~(Παιδαγωγός)
[650]	καλῶς. ~(Παιδαγωγός) ~ἦ καὶ δάμαρτα	τήνδ᾽	ἐπεικάζων κυρῶ ~κείνου; πρέπει γὰρ
[800]	πορεύσαντος ξένου. ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ εἴσω·	τήνδε	δ᾽ ἔκτοθεν βοᾶν ~ἔα τά
[300]	νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ αὖ σὺ	τήνδε	πρὸς θυρῶνος ἐξόδοις ~ἐλθοῦσα φωνεῖς,
[1200]	~ἦ γὰρ σὺ κεῖνος; ~(Ὀρέστης)	~τήνδε	προσβλέψασά μου ~σφραγῖδα πατρὸς ἔκμαθ᾽
[1200]	στένω; ~(Ὀρέστης) ~οὔ σοι προσήκει	τήνδε	προσφωνεῖν φάτιν. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἄτιμός
[1450]	θάνῃς. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πᾶσ᾽ ἀνάγκη	τήνδε	τὴν στέγην ἰδεῖν ~τά τ᾽
[1500]	πικρόν. ~χρῆν δ᾽ εὐθὺς εἶναι	τήνδε	τοῖς πᾶσιν δίκην, ~ὅστις πέρα
[450]	πεύσεται, πικρὰν ~δοκῶ με πεῖραν	τήνδε	τολμήσειν ἔτι. ~(Χορός) ~εἰ μὴ
[600]	δ᾽ ἐμοὶ δεῖ πρός γε	τήνδε	φροντίδος, ~ἥτις τοιαῦτα τὴν τεκοῦσαν
[250]	ὅταν κλύῃ τινὸς ~ἥξοντ᾽ Ὀρέστην·	τηνικαῦτα	δ᾽ ἐμμανὴς ~βοᾷ παραστᾶσ᾽ οὐ
[900]	κῦρος ἡμέρα καλῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~φεῦ,	τῆς	ἀνοίας ὥς σ᾽ ἐποικτίρω πάλαι.
[1150]	μὲ δυσφημεῖς, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ	τῆς	ἀνύμφου δυσμόρου τε σῆς τροφῆς,
[1300]	ἀπαλλαχθέντε τῶν μακρῶν λόγων ~καὶ	τῆς	ἀπλήστου τῆσδε σὺν χαρᾷ βοῆς
[1000]	~(Ἠλέκτρα) ~ζηλῶ σε τοῦ νοῦ,	τῆς	δὲ δειλίας στυγῶ. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀνέξομαι
[300]	σὺ παῖς ἔφυς, ~κείνου λελῆσθαι,	τῆς	δὲ τικτούσης μέλειν. ~ἅπαντα γάρ
[1350]	βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον ἀνθρώποισι τἀπιτίμια	~τῆς	δυσσεβείας οἷα δωροῦνται θεοί. ~(Χορός)
[800]	μ᾽ ἀπώλεσας θανών. ~ἀποσπάσας γὰρ	τῆς	ἐμῆς οἴχει φρενὸς ~αἵ μοι
[1100]	ἐν σμικρῷ κύτει. ~οἴμοι τάλαινα	τῆς	ἐμῆς πάλαι τροφῆς ~ἀνωφελήτου, τὴν
[750]	πίστ᾽ ἔχων τεκμήρια ~προσῆλθες, ὅστις	τῆς	ἐμῆς ψυχῆς γεγώς, ~μαστῶν ἀποστὰς
[550]	ἢ καὶ ταῦτ᾽ ἐρεῖς ~ὡς	τῆς	θυγατρὸς ἀντίποινα λαμβάνεις; ~αἰσχρῶς δ᾽
[550]	οὐ γὰρ καλὸν ~ἐχθροῖς γαμεῖσθαι	τῆς	θυγατρὸς οὕνεκα. ~ἀλλ᾽ οὐ γὰρ
[550]	θ᾽ ὕπερ ~λέξαιμ᾽ ἂν ὀρθῶς	τῆς	κασιγνήτης θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~καὶ
[350]	~πάντων ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ	~τῆς	μητρός· οὕτω γὰρ φανεῖ πλείστοις
[900]	ταῦτ᾽ ἐὰν δέ μοι πίθῃ,	~τῆς	νῦν παρούσης πημονῆς λύσεις βάρος.
[0]	γὰρ παλαιὸν Ἄργος οὑπόθεις τόδε,	~τῆς	οἰστροπλῆγος ἄλσος Ἰνάχου κόρης· ~αὕτη
[750]	ἄξιος τυχεῖν, ~εἰ τήνδ᾽ ἔπαυσας	τῆς	πολυγλώσσου βοῆς. ~(Παιδαγωγός) ~οὐκοῦν ἀποστείχοιμ᾽
[350]	τοὐμὲ μὴ λυπεῖν μόνον ~βόσκημα·	τῆς	σῆς δ᾽ οὐκ ἐρῶ τιμῆς
[1200]	~ὦ τάλαιν᾽ ἐγὼ σέθεν, ~Ὀρέστα,	τῆς	σῆς εἰ στερήσομαι ταφῆς. ~(Ὀρέστης)
[50]	πλέον· ~ὡς κἄμ᾽ ἐπαυχῶ τῆσδε	τῆς	φήμης ἄπο ~δεδορκότ᾽ ἐχθροῖς ἄστρον
[1400]	ἂν ~ἔξωθεν εἴην τῶν ἐμῶν	τῆς	φιλτάτης. ~(Αἴγισθος) ~ποῦ δῆτ᾽ ἂν
[750]	νῦν δ᾽ ἕκηλά που ~τῶν	τῆσδ᾽	ἀπειλῶν οὕνεχ᾽ ἡμερεύσομεν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι
[50]	ὡρμημένος· ~καὶ μή μ᾽ ἄτιμον	τῆσδ᾽	ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽ ἀρχέπλουτον καὶ
[900]	μηδὲ πρὸς θεοὺς ~ἔξεστ᾽ ἀκλαύστῳ	τῆσδ᾽	ἀποστῆναι στέγης. ~ἀλλ᾽ οὐδὲ μὲν
[750]	γὰρ τῇδ᾽ ἀπήλλαγμαι φόβου ~πρὸς	τῆσδ᾽	ἐκείνου θ᾽ ἥδε γὰρ μείζων
[350]	δ᾽ ἐν κατηρεφεῖ ~στέγῃ χθονὸς	τῆσδ᾽	ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά. ~πρὸς ταῦτα
[750]	ξυμφοράν, ὅθ᾽ ὧδ᾽ ἔχων ~πρὸς	τῆσδ᾽	ὑβρίζει μητρός. ἆρ᾽ ἔχει καλῶς;
[500]	παῖδες οὐκ ἦσαν διπλοῖ, ~οὓς	τῆσδε	μᾶλλον εἰκὸς ἦν θνῄσκειν, πατρὸς
[350]	γυναῖκες, ἠθάς εἰμί πως ~τῶν	τῆσδε	μύθων· οὐδ᾽ ἂν ἐμνήσθην ποτέ,
[600]	ἀναπτύξαι πρέπει ~πρὸς φῶς παρούσης	τῆσδε	πλησίας ἐμοί, ~μὴ σὺν φθόνῳ
[1150]	ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι ταλαίνης ἆρα	τῆσδε	συμφορᾶς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή ποτ᾽
[1300]	μακρῶν λόγων ~καὶ τῆς ἀπλήστου	τῆσδε	σὺν χαρᾷ βοῆς ~εἴσω παρέλθεθ᾽
[50]	ἐκτετίμηνται πλέον· ~ὡς κἄμ᾽ ἐπαυχῶ	τῆσδε	τῆς φήμης ἄπο ~δεδορκότ᾽ ἐχθροῖς
[750]	φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο καί μ᾽ ἐπεὶ	τῆσδε	χθονὸς ~ἐξῆλθεν, οὐκέτ᾽ εἶδεν, ἐγκαλῶν
[350]	εἰ σὺ μὲν μάθοις ~τοῖς	τῆσδε	χρῆσθαι, τοῖς δὲ σοῖς αὕτη
[250]	~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως καὶ τὸ	τητᾶσθαι	πέλει. ~ἔπειτα ποίας ἡμέρας δοκεῖς
[1300]	~ὦ πλεῖστα μῶροι καὶ φρενῶν	τητώμενοι,	~πότερα παρ᾽ οὐδὲν τοῦ βίου
[1100]	~(Χορός) ~τί δ᾽ ἐξερευνᾷς καὶ	τί	βουληθεὶς πάρει; ~(Ὀρέστης) ~Αἴγισθον ἔνθ᾽
[1450]	θεῶν, ἀδελφέ, μηδὲ μηκύνειν λόγους.	~τί	γὰρ βροτῶν ἂν σὺν κακοῖς
[900]	γὰρ ὧδ᾽ ἄφρων ἔφυν. ~(Χρυσόθεμις)	~τί	γὰρ κελεύεις ὧν ἐγὼ φερέγγυος;
[50]	δέμας ~φλογιστὸν ἤδη καὶ κατηνθρακωμένον.	~τί	γάρ με λυπεῖ τοῦθ᾽ ὅταν
[150]	τ᾽ ἔπαθ᾽ ὧν τ᾽ ἐδάη.	τί	γὰρ οὐκ ἐμοὶ ~ἔρχεται ἀγγελίας
[1100]	θ᾽ ὁδοιποροῦμεν ἔνθα χρῄζομεν; ~(Χορός)	~τί	δ᾽ ἐξερευνᾷς καὶ τί βουληθεὶς
[1450]	ἀλλὰ σῆς ψυχῆς πέρι. ~(Αἴγισθος)	~τί	δ᾽ ἐς δόμους ἄγεις με;
[1200]	ἀλλὰ σῖγ᾽ ἔχουσα πρόσμενε. ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δ᾽ ἔστιν; ~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν ἄμεινον,
[900]	ὥς σ᾽ ἐποικτίρω πάλαι. ~(Χρυσόθεμις)	~τί	δ᾽ ἔστιν; οὐ πρὸς ἡδονὴν
[1100]	Ὀρέστου Στρόφιος ἀγγεῖλαι πέρι. ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δ᾽ ἔστιν, ὦ ξέν᾽ ὥς
[1150]	γὰρ οὐκέτι γλώσσης σθένω. ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δ᾽ ἔσχες ἄλγος; πρὸς τί
[1000]	ᾧ σὺ πρόσκεισαι κακῷ. ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δ᾽ οὐ δοκῶ σοι ταῦτα
[750]	τὸν βίον σῴζω κακοῖς. ~(Παιδαγωγός)	~τί	δ᾽ ὧδ᾽ ἀθυμεῖς, ὦ γύναι,
[800]	ἔ, αἰαῖ. ~(Χορός) ὦ παῖ,	τί	δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός) μηδὲν
[1150]	δυσμόρου τε σῆς τροφῆς, ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δή ποτ᾽ ὦ ξέν᾽ ὧδ᾽
[1250]	κἀγώ· τοιγαροῦν σῴζου τόδε. ~(Ἠλέκτρα)	~τί	δρῶσα; ~(Ὀρέστης) ~οὗ μή στι
[1150]	μητρὶ δ᾽ οὐδὲν ἐξισοῖ. ~(Ὀρέστης)	~τί	δρῶσα; πότερα χερσὶν ἢ λύμῃ
[1400]	~σὺ δ᾽ ἐκτὸς ᾖξας πρὸς	τί;	~(Ἠλέκτρα) ~φρουρήσουσ᾽ ὅπως ~(Αἴγισθος) ἡμᾶς
[400]	γ᾽ ἀλλὰ νῦν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἔχεις	τι	θάρσος τοῦδε τοῦ τάρβους πέρι;
[0]	ἐμοῖς λόγοις διδούς, ~εἰ μή	τι	καιροῦ τυγχάνω, μεθάρμοσον. ~ἐγὼ γὰρ
[450]	δωρούμεθα. ~οἶμαι μὲν οὖν, οἶμαί	τι	κἀκείνῳ μέλον ~πέμψαι τάδ᾽ αὐτῇ
[200]	~ἐμπίπτεις οὕτως αἰκῶς; ~πολὺ γάρ	τι	κακῶν ὑπερεκτήσω, ~σᾷ δυσθύμῳ τίκτουσ᾽
[1100]	ὡς ἔοικε, δέρκομαι. ~(Ὀρέστης) ~εἴπερ	τι	κλαίεις τῶν Ὀρεστείων κακῶν, ~τόδ᾽
[350]	εἰ γὰρ τῶνδέ μοι ~μεῖζόν	τι	λέξεις, οὐκ ἂν ἀντείποιμ᾽ ἔτι.
[1150]	ὀφείλεται παθεῖν. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ φεῦ.	τί	λέξω; ποῖ λόγων ἀμηχανῶν ~ἔλθω;
[1450]	μηκέτ᾽ ἄλλοσε σκόπει. ~(Αἴγισθος) ~οἴμοι,	τί	λεύσσω; ~(Ὀρέστης) ~τίνα φοβεῖ; τίν᾽
[550]	νῦν γέ μ᾽ ὡς ἄρξασά	τι	~λυπηρὸν εἶτα σοῦ τάδ᾽ ἐξήκουσ᾽
[1250]	~ἐπαξιώσας ὧδέ μοι φανῆναι, ~μή	τί	με, πολύπονον ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης)
[100]	τε καὶ ξυνίημι τάδ᾽ οὔ	τί	με ~φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν
[200]	σ᾽ ἄταν ἄταις. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ	τί	μέτρον κακότατος ἔφυ; φέρε, ~πῶς
[1250]	με, πολύπονον ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης)	~τί	μὴ ποήσω; ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽
[800]	μοι καλῶς ἔχει; ~ἀλλ᾽ οὔ	τι	μὴν ἔγωγε τοῦ λοιποῦ χρόνου
[1250]	θυμοίμην ἰδών. ~(Ἠλέκτρα) ~ξυναινεῖς; ~(Ὀρέστης)	~τί	μὴν οὔ; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλαι,
[850]	ὦ τάλαιν᾽ ἔχουσα πίστιν; ἐς	τί	μοι ~βλέψασα θάλπει τῷδ᾽ ἀνηκέστῳ
[350]	δίδαξον, ἢ μάθ᾽ ἐξ ἐμοῦ,	τί	μοι ~κέρδος γένοιτ᾽ ἂν τῶνδε
[100]	οἷς ἀνάλυσίς ἐστιν οὐδεμία κακῶν.	~τί	μοι τῶν δυσφόρων ἐφίει; ~(Ἠλέκτρα)
[900]	~κεὐθὺς τάλαιν᾽ ὡς εἶδον, ἐμπαίει	τί	μοι ~ψυχῇ σύνηθες ὄμμα, φιλτάτου
[1400]	σῖγα πρόσμενε. ~(Χορός) ~πῶς δή;	τί	νῦν πράσσουσιν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἡ μὲν
[300]	~καὶ μὴ δοκεῖν μὲν δρᾶν	τι,	πημαίνειν δὲ μή· ~τοιαῦτα δ᾽
[500]	~δυστάνοις αἰκίαις ~πρόρριζος ἐκριφθείς, ~οὔ	τί	πω ~ἔλειπεν ἐκ τοῦδ᾽ οἴκου
[300]	~(Ἠλέκτρα) ~ὡς νῦν ἀπόντος ἱστόρει·	τί	σοι φίλον; ~(Χορός) ~καὶ δή
[150]	~ἄχος ἐφάνη βροτῶν, ~πρὸς ὅ	τι	σὺ τῶν ἔνδον εἶ περισσά,
[300]	ἀπόλλυμαι. ~μέλλων γὰρ ἀεὶ δρᾶν	τι	τὰς οὔσας τέ μου ~καὶ
[750]	ἔφθαρται γένος. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ Ζεῦ,	τί	ταῦτα, πότερον εὐτυχῆ λέγω, ~ἢ
[600]	τῶνδε τῶν ἔργων ἴδρις, ~σχεδόν	τι	τὴν σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν.
[1050]	ὅπως ~ἁ πάνδυρτος ἀηδών, ~οὔτε	τι	τοῦ θανεῖν προμηθὴς τό τε
[1050]	βεβήκῃς, τἄμ᾽ ἐπαινέσεις ἔπη. ~(Χορός)	~τί	τοὺς ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι
[1150]	~τί δ᾽ ἔσχες ἄλγος; πρὸς	τί	τοῦτ᾽ εἰπὼν κυρεῖς; ~(Ὀρέστης) ~ἦ
[550]	οὗ κατὰ σφαγὰς ~ἐκκομπάσας ἔπος	τι	τυγχάνει βαλών. ~κἀκ τοῦδε μηνίσασα
[1500]	πᾶσιν δίκην, ~ὅστις πέρα πράσσειν	τι	τῶν νόμων θέλει, ~κτείνειν· τὸ
[350]	λόγον; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθεῖν ἐκεῖνον, εἴ	τι	τῶνδε δρᾶν νοεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως
[850]	μηκέτι ~παραγάγῃς, ἵν᾽ οὐ ~(Χορός)	τί	φής; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεισιν ἐλπίδων ἔτι
[300]	δή σ᾽ ἐρωτῶ· τοῦ κασιγνήτου	τί	φής, ~ἥξοντος ἢ μέλλοντος; εἰδέναι
[650]	ὄλωλα τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα)	~τί	φής, τί φής, ὦ ξεῖνε;
[650]	ἐν ἡμέρᾳ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~τί φής,	τί	φής, ὦ ξεῖνε; μὴ ταύτης
[1050]	~ἀλλ᾽ εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά	τι	~φρονεῖν, φρόνει τοιαῦθ᾽ ὅταν γὰρ
[1300]	εἰς χέρας ποτέ; ~(Ἠλέκτρα) ~ποίῳ;	τί	φωνεῖς; ~(Ὀρέστης) ~οὗ τὸ Φωκέων
[0]	καὶ σὺ φίλτατε ξένων ~Πυλάδη,	τί	χρὴ δρᾶν ἐν τάχει βουλευτέον·
[350]	δρᾶν νοεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως πάθῃς	τί	χρῆμα; ποῦ ποτ᾽ εἶ φρενῶν;
[550]	ἐκ σέθεν; ποίῳ νόμῳ; ~ὅρα	τιθεῖσα	τόνδε τὸν νόμον βροτοῖς ~μὴ
[1250]	~ἁμέτερα πρὸς μέλαθρα· δαιμόνιον ~αὐτὸ	τίθημ᾽	ἐγώ. ~(Ὀρέστης) ~τὰ μέν σ᾽
[550]	εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ οὖσαν	τίθης.	~εἰ γὰρ θέλεις, δίδαξον ἀνθ᾽
[550]	~μὴ πῆμα σαυτῇ καὶ μετάγνοιαν	τιθῇς.	~εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον ἀντ᾽
[750]	νῦν λόγῳ; ~(Κλυταιμνήστρα) ~δεινὸν τὸ	τίκτειν	ἐστίν· οὐδὲ γὰρ κακῶς ~πάσχοντι
[200]	~μάτηρ ὡσεί τις πιστά, ~μὴ	τίκτειν	σ᾽ ἄταν ἄταις. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[200]	τι κακῶν ὑπερεκτήσω, ~σᾷ δυσθύμῳ	τίκτουσ᾽	ἀεὶ ~ψυχᾷ πολέμους· τὰ δὲ
[500]	~λύπης, ὅς ἔσπειρ᾽ ὥσπερ ἡ	τίκτουσ᾽	ἐγώ. ~εἶεν, δίδαξον δή με
[300]	ἔφυς, ~κείνου λελῆσθαι, τῆς δὲ	τικτούσης	μέλειν. ~ἅπαντα γάρ σοι τἀμὰ
[950]	ἑορταῖς ἔν τε πανδήμῳ πόλει	~τιμᾶν	ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών. ~τοιαῦτά
[350]	δὲ τούτους, ὥστε τῷ τεθνηκότι	~τιμὰς	προσάπτειν, εἴ τις ἔστ᾽ ἐκεῖ
[350]	τῆς σῆς δ᾽ οὐκ ἐρῶ	τιμῆς	τυχεῖν, ~οὐδ᾽ ἂν σύ, σώφρων
[800]	ἔτι, ~σὲ πατρὸς ἥξειν ζῶντα	τιμωρόν	ποτε ~κἀμοῦ ταλαίνης. νῦν δὲ
[0]	κἀξεθρεψάμην ~τοσόνδ᾽ ἐς ἥβης, πατρὶ	τιμωρὸν	φόνου. ~νῦν οὖν, Ὀρέστα καὶ
[1150]	~φήμας λάθρᾳ προύπεμπες ὡς φανούμενος	~τιμωρὸς	αὐτός. ἀλλὰ ταῦθ᾽ ὁ δυστυχὴς
[300]	ἄν, ~ἐμοῦ δὲ πατρὶ πάντα	τιμωρουμένης	~οὔτε ξυνέρδεις τήν τε δρῶσαν
[350]	~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽ εἰ χρή, πατρὶ	τιμωρούμενοι.	~(Χρυσόθεμις) ~πατὴρ δὲ τούτων, οἶδα,
[1450]	τί λεύσσω; ~(Ὀρέστης) ~τίνα φοβεῖ;	τίν᾽	ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος) ~τίνων ποτ᾽ ἀνδρῶν
[100]	παῖ, παῖ δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα) ματρός,	τίν᾽	ἀεὶ ~τάκεις ὧδ᾽ ἀκόρεστον οἰμωγὰν
[0]	ἄστρων ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη. ~πρὶν οὖν	τιν᾽	ἀνδρῶν ἐξοδοιπορεῖν στέγης, ~ξυνάπτετον λόγοισιν·
[300]	οἷα τοῖς κάτω νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις)	~τίν᾽	αὖ σὺ τήνδε πρὸς θυρῶνος
[950]	~ποῖ γὰρ μενεῖς ῥᾴθυμος, εἰς	τίν᾽	ἐλπίδων ~βλέψασ᾽ ἔτ᾽ ὀρθήν; ᾗ
[500]	χάριν; ~ἢ τῶν ἐμῶν Ἅιδης	τιν᾽	ἵμερον τέκνων ~ἢ τῶν ἐκείνης
[850]	ἰδοῦσα, τῷδε πιστεύω λόγῳ. ~(Ἠλέκτρα)	~τίν᾽	ὦ τάλαιν᾽ ἔχουσα πίστιν; ἐς
[350]	γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν τάχει. ~(Χρυσόθεμις)	~τίν᾽	ὦ τάλαινα, τόνδ᾽ ἐπηράσω λόγον;
[1300]	ὑπάρχει γάρ σε μὴ γνῶναί	τινα.	~(Ὀρέστης) ~ἤγγειλας, ὡς ἔοικεν, ὡς
[1450]	~(Αἴγισθος) ~οἴμοι, τί λεύσσω; ~(Ὀρέστης)	~τίνα	φοβεῖ; τίν᾽ ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος) ~τίνων
[900]	τεθνηκότος ~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί	τινα.	~(Χρυσόθεμις) ~ὦ δυστυχής· ἐγὼ δὲ
[600]	με πλούτου τοῦ παρόντος εἴ	τινες	~δόλοισι βουλεύουσιν ἐκβαλεῖν, ἐφῇς, ~ἀλλ᾽
[1100]	ὅτι ~Φωκῆς ματεύουσ᾽ ἄνδρες Αἴγισθόν	τινες,	~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ οὐ δή
[1300]	~(Ὀρέστης) ~χαίρουσιν οὖν τούτοισιν; ἢ	τίνες	λόγοι; ~(Παιδαγωγός) ~τελουμένων εἴποιμ᾽ ἄν·
[200]	ἄτας, ~ὄφρα με βίος ἔχῃ.	~τίνι	γάρ ποτ᾽ ἄν, ὦ φιλία
[200]	τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν; ~ἐν	τίνι	τοῦτ᾽ ἔβλαστ᾽ ἀνθρώπων; ~μήτ᾽ εἴην
[200]	φιλία γενέθλα, ~πρόσφορον ἀκούσαιμ᾽ ἔπος,	τίνι	φρονοῦντι καίρια; ~ἄνετέ μ᾽ ἄνετε,
[850]	νῷν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαινα· καὶ	τίνος	βροτῶν λόγον ~τόνδ᾽ εἰσακούσασ᾽ ὧδε
[250]	~τάδ᾽ ἐξυβρίζει· πλὴν ὅταν κλύῃ	τινὸς	~ἥξοντ᾽ Ὀρέστην· τηνικαῦτα δ᾽ ἐμμανὴς
[550]	~ἐροῦ δὲ τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν,	τίνος	~ποινὰς τὰ πολλὰ πνεύματ᾽ ἔσχ᾽
[50]	~καὶ μὴν θυρῶν ἔδοξα προσπόλων	τινὸς	~ὑποστενούσης ἔνδον αἰσθέσθαι, τέκνον. ~(Ὀρέστης)
[500]	δίδαξον δή με τοῦ χάριν,	τίνων	~ἔθυσεν αὐτήν· πότερον Ἀργείων ἐρεῖς;
[1450]	~τίνα φοβεῖ; τίν᾽ ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος)	~τίνων	ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις
[100]	ἦμαρ, ~μὴ οὐ τεκνολέτειρ᾽ ὥς	τις	ἀηδὼν ~ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε πατρῴων
[1050]	βλέπειν ἑτοίμα, ~διδύμαν ἑλοῦσ᾽ Ἐρινύν·	τίς	ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι; ~οὐδεὶς
[550]	λέγω σοι. πατέρα φὴς κτεῖναι.	τίς	ἂν ~τούτου λόγος γένοιτ᾽ ἂν
[400]	καὶ κατώρθωσαν βροτούς. ~(Χρυσόθεμις) ~λόγος	τις	αὐτήν ἐστιν εἰσιδεῖν πατρὸς ~τοῦ
[1450]	Ἀργείοις θ᾽ ὁρᾶν, ~ὡς εἴ	τις	αὐτῶν ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ~ἐξῄρετ᾽
[700]	κέντρων οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι ~χνόας	τις	αὐτῶν καὶ φρυάγμαθ᾽ ἱππικά. ~ὁμοῦ
[950]	τε κἀμοὶ προσβαλεῖς πεισθεῖσ᾽ ἐμοί;	~τίς	γάρ ποτ᾽ ἀστῶν ἢ ξένων
[1150]	εἶτα τοῖσδε δουλεύω βίᾳ. ~(Ὀρέστης)	~τίς	γάρ σ᾽ ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει
[1300]	καὶ φέροντες οἷ᾽ ἂν οὔτε	τις	~δόμων ἀπώσαιτ᾽ οὔτ᾽ ἂν ἡσθείη
[800]	αὐανῶ βίον. ~πρὸς ταῦτα καινέτω	τις,	εἰ βαρύνεται, ~τῶν ἔνδον ὄντων·
[1000]	ἔχθιστον, ἀλλ᾽ ὅταν θανεῖν ~χρῄζων	τις	εἶτα μηδὲ τοῦτ᾽ ἔχῃ λαβεῖν.
[1200]	ἔστιν; ~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν ἄμεινον, μή	τις	ἔνδοθεν κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐ
[1400]	δ᾽ ἀπολλύντων πλέαι. ~(Ἠλέκτρα) ~βοᾷ	τις	ἔνδον· οὐκ ἀκούετ᾽ ὦ φίλαι;
[950]	χρεών. ~τοιαῦτά τοι νὼ πᾶς	τις	ἐξερεῖ βροτῶν, ~ζώσαιν θανούσαιν θ᾽
[150]	οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽ ἁπερεί	τις	ἔποικος ἀναξία ~οἰκονομῶ θαλάμους πατρός,
[350]	τῷ τεθνηκότι ~τιμὰς προσάπτειν, εἴ	τις	ἔστ᾽ ἐκεῖ χάρις. ~σὺ δ᾽
[1100]	ἐπαιτεῖται τάδε, ~ἀλλ᾽ ἢ φίλων	τις	ἢ πρὸς αἵματος φύσιν. ~(Ἠλέκτρα)
[850]	λέγ᾽ εἴ σοι τῷ λόγῳ	τις	ἡδονή. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ δὴ λέγω
[850]	θαῦμα, καὶ περισκοπῶ ~μή πού	τις	ἡμῖν ἐγγὺς ἐγχρίμπτῃ βροτῶν. ~ὡς
[650]	ταῦτα μὲν τοιαῦθ᾽ ὅταν δέ	τις	θεῶν ~βλάπτῃ, δύναιτ᾽ ἂν οὐδ᾽
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ μάλ᾽ αὖ θροεῖ	τις.	~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ τέκνον τέκνον, ~οἴκτιρε
[1400]	~ὀρούσῃ πρὸς δίκας ἀγῶνα. ~(Αἴγισθος)	~τίς	οἶδεν ὑμῶν ποῦ ποθ᾽ οἱ
[350]	εἴ μοι τὰ σὰ ~μέλλοι	τις	οἴσειν δῶρ᾽ ἐφ᾽ οἷσι νῦν
[1250]	μὴ μακρὰν βούλου λέγειν. ~(Ἠλέκτρα)	~τίς	οὖν ἂν ἀξίαν γε σοῦ
[1100]	ἱκάνεις χὠ φράσας ἀζήμιος. ~(Ὀρέστης)	~τίς	οὖν ἂν ὑμῶν τοῖς ἔσω
[1000]	δ᾽ ἀπορρεῖ κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται.	~τίς	οὖν τοιοῦτον ἄνδρα βουλεύων ἑλεῖν
[1300]	καὶ τὰ μὴ καλῶς. ~(Ἠλέκτρα)	~τίς	οὗτός ἐστ᾽ ἀδελφέ; πρὸς θεῶν
[200]	εὐνοίᾳ γ᾽ αὐδῶ, ~μάτηρ ὡσεί	τις	πιστά, ~μὴ τίκτειν σ᾽ ἄταν
[650]	εἰδέναι δέ σου ~πρώτιστα χρῄζω	τίς	σ᾽ ἀπέστειλεν βροτῶν. ~(Παιδαγωγός) ~Φανοτεὺς
[1000]	μὴ μείζω κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ	τις	τούσδ᾽ ἀκούσεται λόγους. ~λύει γὰρ
[900]	ἐγὼ παραινέσω. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἴ	τις	ὠφέλειά γ᾽ οὐκ ἀπώσομαι. ~(Ἠλέκτρα)
[100]	τοὺς εὐνὰς ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽ ἀρήξατε,	τίσασθε	πατρὸς ~φόνον ἡμετέρου, ~καί μοι
[250]	ἐμῶν ὑπεξέθου; ~ἀλλ᾽ ἴσθι τοι	τίσουσά	γ᾽ ἀξίαν δίκην. ~τοιαῦθ᾽ ὑλακτεῖ,
[400]	~ἀρχὴν δ᾽ ἄν, εἰ μὴ	τλημονεστάτη	γυνὴ ~πασῶν ἔβλαστε, τάσδε δυσμενεῖς
[600]	ἔξω, χεῖρα σὴν μόλις φυγών,	~τλήμων	Ὀρέστης δυστυχῆ τρίβει βίον· ~ὃν
[1450]	ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις ~πέπτωχ᾽ ὁ	τλήμων;	~(Ὀρέστης) ~οὐ γὰρ αἰσθάνει πάλαι
[700]	πάντας ἀσφαλεῖς δρόμους ~ὡρμᾶθ᾽ ὁ	τλήμων	ὀρθὸς ἐξ ὀρθῶν δίφρων· ~ἔπειτα
[250]	τῷδε συγκοιμωμένην· ~ἡ δ᾽ ὧδε	τλήμων	ὥστε τῷ μιάστορι ~ξύνεστ᾽ ἐρινὺν
[900]	κελεύεις ὧν ἐγὼ φερέγγυος; ~(Ἠλέκτρα)	~τλῆναί	σε δρῶσαν ἃν ἐγὼ παραινέσω.
[700]	ἀντύγων ὤλισθεν· ἐν δ᾽ ἑλίσσεται	~τμητοῖς	ἱμᾶσι· τοῦ δὲ πίπτοντος πέδῳ
[850]	ἁμίλλαις ~οὕτως, ὡς κείνῳ δυστάνῳ,	~τμητοῖς	ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι; ~(Χορός) ἄσκοπος ἁ
[450]	φίλη, δράσεις τάδε. ~(Χρυσόθεμις) ~δράσω·	τὸ	γὰρ δίκαιον οὐχ ἔχει λόγον
[0]	λεύσσειν, ὧν πρόθυμος ἦσθ᾽ ἀεί.	~τὸ	γὰρ παλαιὸν Ἄργος οὑπόθεις τόδε,
[1500]	τι τῶν νόμων θέλει, ~κτείνειν·	τὸ	γὰρ πανοῦργον οὐκ ἂν ἦν
[350]	γόων. ~(Ἠλέκτρα) ~φέρ᾽ εἰπὲ δὴ	τὸ	δεινόν· εἰ γὰρ τῶνδέ μοι
[450]	λόγον ~δυοῖν ἐρίζειν, ἀλλ᾽ ἐπισπεύδειν	τὸ	δρᾶν. ~πειρωμένῃ δὲ τῶνδε τῶν
[0]	~δόμων ἔσω τῶνδ᾽ ἴσθι πᾶν	τὸ	δρώμενον, ~ὅπως ἂν εἰδὼς ἡμὶν
[1350]	θεοί. ~(Χορός) ~ἴδεθ᾽ ὅποι προνέμεται	~τὸ	δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης. ~βεβᾶσιν
[1050]	τυγχάνῃς· ἐπεὶ ~πολλῆς ἀνοίας καὶ	τὸ	θηρᾶσθαι κενά. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἰ
[1150]	εἰπὼν κυρεῖς; ~(Ὀρέστης) ~ἦ σὸν	τὸ	κλεινὸν εἶδος (Ἠλέκτρα) ς τόδε;
[650]	ἀνακαλούμενος, ~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης, τοῦ	τὸ	κλεινὸν Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽ ἀγείραντός
[650]	φράσω. ~κεῖνος γὰρ ἐλθὼν εἰς	τὸ	κλεινὸν Ἑλλάδος ~πρόσχημ᾽ ἀγῶνος Δελφικῶν
[850]	~ὑφ᾽ ἡδονῆς τοι, φιλτάτη, διώκομαι	~τὸ	κόσμιον μεθεῖσα σὺν τάχει μολεῖν·
[1000]	μὴ πάθῃς τόδε. ~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς	τὸ	κρῖναι ταῦτα χὠ λοιπὸς χρόνος.
[450]	αὐτοῦ ζῶντ᾽ ἐπεμβῆναι ποδί, ~ὅπως	τὸ	λοιπὸν αὐτὸν ἀφνεωτέραις ~χερσὶν στέφωμεν
[850]	θεῶν ἄκουσον, ὡς μαθοῦσά μου	~τὸ	λοιπὸν ἢ φρονοῦσαν ἢ μωρὰν
[950]	δ᾽ ὥσπερ ἐξέφυς, ἐλευθέρα ~καλεῖ	τὸ	λοιπὸν καὶ γάμων ἐπαξίων ~τεύξει·
[1150]	ὡς σὺν σοὶ κάτω ~ναίω	τὸ	λοιπόν· καὶ γὰρ ἡνίκ᾽ ἦσθ᾽
[300]	καὶ σὲ βούλομαι ποεῖν. ~καίτοι	τὸ	μὲν δίκαιον οὐχ ᾗ γὼ
[1300]	χαρᾷ βοῆς ~εἴσω παρέλθεθ᾽ ὡς	τὸ	μὲν μέλλειν κακὸν ~ἐν τοῖς
[1050]	σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα κοινὸν εἵλου,	~τὸ	μὴ καλὸν καθοπλίσασα, δύο φέρειν
[1150]	τόδε στέγος, ~τὴν μηδὲν εἰς	τὸ	μηδέν, ὡς σὺν σοὶ κάτω
[750]	ἐγὼ κακῶν. ~(Χορός) ~φεῦ φεῦ·	τὸ	πᾶν δὴ δεσπόταισι τοῖς πάλαι
[1000]	λαβεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντιάζω, πρὶν πανωλέθρους	τὸ	πᾶν ~ἡμᾶς τ᾽ ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι
[1200]	~μέθες τόδ᾽ ἄγγος νῦν, ὅπως	τὸ	πᾶν μάθῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ δῆτα
[1100]	λαβεῖν, ~ὅπως ἐμαυτὴν καὶ γένος	τὸ	πᾶν ὁμοῦ ~ξὺν τῇδε κλαύσω
[650]	~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα καὶ	τὸ	πᾶν φράσω. ~κεῖνος γὰρ ἐλθὼν
[650]	Φωκεύς, πρᾶγμα πορσύνων μέγα. ~(Κλυταιμνήστρα)	~τὸ	ποῖον, ὦ ξέν᾽ εἰπέ· παρὰ
[0]	μεθάρμοσον. ~ἐγὼ γὰρ ἡνίχ᾽ ἱκόμην	τὸ	Πυθικὸν ~μαντεῖον, ὡς μάθοιμ᾽ ὅτῳ
[650]	Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἐδεξάμην	τὸ	ῥηθέν· εἰδέναι δέ σου ~πρώτιστα
[550]	δ᾽ οὖν, ἐρῶ γὰρ καὶ	τὸ	σόν, κεῖνον θέλων ~ἐπωφελῆσαι ταῦτ᾽
[50]	ταῦτα· σοὶ δ᾽ ἤδη, γέρον,	~τὸ	σὸν μελέσθω βάντι φρουρῆσαι χρέος.
[250]	~ἐγὼ μέν, ὦ παῖ, καὶ	τὸ	σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα ~καὶ τοὐμὸν
[1150]	~τοιγὰρ σὺ δέξαι μ᾽ ἐς	τὸ	σὸν τόδε στέγος, ~τὴν μηδὲν
[1450]	πᾶν κάλυμμ᾽ ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, ὅπως	~τὸ	συγγενές τοι κἀπ᾽ ἐμοῦ θρήνων
[1450]	οὐκ ἐμὸν τόδ᾽ ἀλλὰ σόν,	~τὸ	ταῦθ᾽ ὁρᾶν τε καὶ προσηγορεῖν
[1050]	~οὔτε τι τοῦ θανεῖν προμηθὴς	τό	τε μὴ βλέπειν ἑτοίμα, ~διδύμαν
[250]	μοι ~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως καὶ	τὸ	τητᾶσθαι πέλει. ~ἔπειτα ποίας ἡμέρας
[750]	τῷ νῦν λόγῳ; ~(Κλυταιμνήστρα) ~δεινὸν	τὸ	τίκτειν ἐστίν· οὐδὲ γὰρ κακῶς
[300]	ἀρτίως ὡς, εἰ λάβοις ~σθένος,	τὸ	τούτων μῖσος ἐκδείξειας ἄν, ~ἐμοῦ
[1200]	~(Ὀρέστης) ~ἐγὼ φράσαιμ᾽ ἄν, εἰ	τὸ	τῶνδ᾽ εὔνουν πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[1300]	~ποίῳ; τί φωνεῖς; ~(Ὀρέστης) ~οὗ	τὸ	Φωκέων πέδον ~ὑπεξεπέμφθην σῇ προμηθίᾳ
[1100]	τι κλαίεις τῶν Ὀρεστείων κακῶν,	~τόδ᾽	ἄγγος ἴσθι σῶμα τοὐκείνου στέγον.
[1200]	πρὸς πιστὰς ἐρεῖς. ~(Ὀρέστης) ~μέθες	τόδ᾽	ἄγγος νῦν, ὅπως τὸ πᾶν
[900]	καὶ τότ᾽ ἐξεπίσταμαι ~μή του	τόδ᾽	ἀγλάϊσμα πλὴν κείνου μολεῖν· ~τῷ
[1450]	~αὐτὸς σὺ βάσταζ᾽ οὐκ ἐμὸν	τόδ᾽	ἀλλὰ σόν, ~τὸ ταῦθ᾽ ὁρᾶν
[1450]	τυγχάνειν, ~ἄποπτον ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ	τόδ᾽	ἂν κακῶν ~μόνον γένοιτο τῶν
[1450]	ἐς δόμους ἄγεις με; πῶς,	τόδ᾽	εἰ καλὸν ~τοὔργον, σκότου δεῖ
[1350]	ἡμὶν οὐδὲν ἂν λόγων, ~Πυλάδη,	τόδ᾽	εἴη τοὔργον, ἀλλ᾽ ὅσον τάχος
[600]	σοὶ τρέφειν μιάστορα ~ἐπῃτιάσω· καὶ	τόδ᾽	εἴπερ ἔσθενον, ~ἔδρων ἄν, εὖ
[1150]	εἶδος (Ἠλέκτρα) ς τόδε; ~(Ἠλέκτρα)	~τόδ᾽	ἔστ᾽ ἐκεῖνο, καὶ μάλ᾽ ἀθλίως
[250]	μοι τῶνδ᾽ αἰτία; ~οὐ σὸν	τόδ᾽	ἐστὶ τοὔργον, ἥτις ἐκ χερῶν
[100]	παμφεγγεῖς ἄστρων ~ῥιπάς, λεύσσω δὲ	τόδ᾽	ἦμαρ, ~μὴ οὐ τεκνολέτειρ᾽ ὥς
[1000]	μοι μόνῃ τε δραστέον ~τοὔργον	τόδ᾽	οὐ γὰρ δὴ κενόν γ᾽
[1250]	~(Ὀρέστης) ~ξύμφημι κἀγώ· τοιγαροῦν σῴζου	τόδε.	~(Ἠλέκτρα) ~τί δρῶσα; ~(Ὀρέστης) ~οὗ
[1150]	τὸ κλεινὸν εἶδος (Ἠλέκτρα) ς	τόδε;	~(Ἠλέκτρα) ~τόδ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνο, καὶ
[900]	πλήν γ᾽ ἐμοῦ καὶ σοῦ	τόδε;	~κἀγὼ μὲν οὐκ ἔδρασα, τοῦτ᾽
[1100]	δός νυν, πρὸς θεῶν, εἴπερ	τόδε	~κέκευθεν αὐτὸν τεῦχος, εἰς χεῖρας
[1200]	μὰ τὴν ἄδμητον αἰὲν Ἄρτεμιν,	~τόδε	μὲν οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω τρέσαι,
[100]	με ~φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν	τόδε,	~μὴ οὐ τὸν ἐμὸν στενάχειν
[0]	ὁρᾶν ~πολύφθορόν τε δῶμα Πελοπιδῶν	τόδε,	~ὅθεν σε πατρὸς ἐκ φονῶν
[1200]	~εἴπερ γ᾽ Ὀρέστου σῶμα βαστάζω	τόδε;	~(Ὀρέστης) ~ἀλλ᾽ οὐκ Ὀρέστου, πλὴν
[1150]	δέξαι μ᾽ ἐς τὸ σὸν	τόδε	στέγος, ~τὴν μηδὲν εἰς τὸ
[0]	~τὸ γὰρ παλαιὸν Ἄργος οὑπόθεις	τόδε,	~τῆς οἰστροπλῆγος ἄλσος Ἰνάχου κόρης·
[500]	οὐδ᾽ ἐν θεσφάτοις, ~εἰ μὴ	τόδε	φάσμα νυκτὸς εὖ κατασχήσει. ~ὦ
[1000]	ἐξ ἐμοῦ γε μὴ πάθῃς	τόδε.	~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ κρῖναι ταῦτα
[1000]	~(Χρυσόθεμις) ~ὅταν γὰρ εὖ φρονῇς,	τόθ᾽	ἡγήσει σὺ νῷν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ
[1100]	φόνου, ~ὅπως θανὼν ἔκεισο τῇ	τόθ᾽	ἡμέρᾳ, ~τύμβου πατρῴου κοινὸν εἰληχὼς
[500]	ὅς σ᾽ ἐπεῖχ᾽ ἀεὶ ~μή	τοι	θυραίαν γ᾽ οὖσαν αἰσχύνειν φίλους·
[300]	~οὔτ᾽ εὐσεβεῖν πάρεστιν· ἀλλ᾽ ἔν	τοι	κακοῖς ~πολλή στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν
[1450]	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, ὅπως ~τὸ συγγενές	τοι	κἀπ᾽ ἐμοῦ θρήνων τύχῃ. ~(Ὀρέστης)
[600]	ἄγαν λέγειν ποεῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~σύ	τοι	λέγεις νιν, οὐκ ἐγώ· σὺ
[450]	οἷσιν οὐ θέμις. ~πρὸ τῶνδέ	τοί	μ᾽ ἔχει ~μή ποτε μή
[900]	~καὶ ποῦ στιν οὗτος; θαῦμά	τοί	μ᾽ ὑπέρχεται. ~(Ἠλέκτρα) ~κατ᾽ οἶκον,
[500]	~τοῖς δρῶσι καὶ συνδρῶσιν. ἤ	τοι	μαντεῖαι βροτῶν ~οὐκ εἰσὶν ἐν
[950]	ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών. ~τοιαῦτά	τοι	νὼ πᾶς τις ἐξερεῖ βροτῶν,
[900]	ὦ φίλη, θάρσυνε· τοῖς αὐτοῖσί	τοι	~οὐχ αὑτὸς αἰεὶ δαιμόνων παραστατεῖ.
[550]	κτενοῦμεν ἄλλον ἀντ᾽ ἄλλου, σύ	τοι	~πρώτη θάνοις ἄν, εἰ δίκης
[1400]	~λελοιπόθ᾽ ἱππικοῖσιν ἐν ναυαγίοις; ~σέ	τοι,	σὲ κρίνω, ναὶ σέ, τὴν
[400]	~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽ ἀλλὰ τοῦτο· πολλά	τοι	σμικροὶ λόγοι ~ἔσφηλαν ἤδη καὶ
[250]	τῶν ἐμῶν ὑπεξέθου; ~ἀλλ᾽ ἴσθι	τοι	τίσουσά γ᾽ ἀξίαν δίκην. ~τοιαῦθ᾽
[850]	παρ᾽ ἡμῶν. ~(Χρυσόθεμις) ~ὑφ᾽ ἡδονῆς	τοι,	φιλτάτη, διώκομαι ~τὸ κόσμιον μεθεῖσα
[900]	οὐκ ἀπώσομαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅρα, πόνου	τοι	χωρὶς οὐδὲν εὐτυχεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὁρῶ.
[200]	πόροι, ~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας ἀποναίατο	~τοιάδ᾽	ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου μὴ
[250]	ἡ λόγοισι γενναία γυνὴ ~φωνοῦσα	τοιάδ᾽	ἐξονειδίζει κακά· ~ὦ δύσθεον μίσημα,
[1000]	ἀφήσομεν. ~(Χρυσόθεμις) φεῦ· ~εἴθ᾽ ὤφελες	τοιάδε	τὴν γνώμην πατρὸς ~θνῄσκοντος εἶναι·
[0]	τῶν φονευσάντων πάρα, ~χρῇ μοι	τοιαῦθ᾽	ὁ Φοῖβος ὧν πεύσει τάχα·
[1050]	τυγχάνεις δοκοῦσά τι ~φρονεῖν, φρόνει	τοιαῦθ᾽	ὅταν γὰρ ἐν κακοῖς ~ἤδη
[650]	ἀγείραντός ποτε. ~καὶ ταῦτα μὲν	τοιαῦθ᾽	ὅταν δέ τις θεῶν ~βλάπτῃ,
[250]	τοι τίσουσά γ᾽ ἀξίαν δίκην.	~τοιαῦθ᾽	ὑλακτεῖ, σὺν δ᾽ ἐποτρύνει πέλας
[300]	δρᾶν τι, πημαίνειν δὲ μή·	~τοιαῦτα	δ᾽ ἄλλα καὶ σὲ βούλομαι
[900]	μητρὸς οὔθ᾽ ὁ νοῦς φιλεῖ	~τοιαῦτα	πράσσειν οὔτε δρῶσ᾽ ἐλάνθαν᾽ ἄν·
[750]	~ὅπως πατρῴας τύμβον ἐκλάχῃ χθονός.	~τοιαῦτά	σοι ταῦτ᾽ ἐστίν, ὡς μὲν
[600]	πρός γε τήνδε φροντίδος, ~ἥτις	τοιαῦτα	τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν, ~καὶ ταῦτα
[950]	~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών.	~τοιαῦτά	τοι νὼ πᾶς τις ἐξερεῖ
[400]	~πᾶσαν γενέσθαι τὴν Μυκηναίων χθόνα.	~τοιαῦτά	του παρόντος, ἡνίχ᾽ Ἡλίῳ ~δείκνυσι
[1000]	νοῦν ἥσσων τότε. ~(Χρυσόθεμις) ~ἄσκει	τοιαύτη	νοῦν δι᾽ αἰῶνος μένειν. ~(Ἠλέκτρα)
[1300]	πιστεύειν δ᾽ ὁρᾶν. ~ὅτ᾽ οὖν	τοιαύτην	ἡμὶν ἐξήκεις ὁδόν, ~ἄρχ᾽ αὐτὸς
[1150]	~ἀπώλεσας δῆτ᾽ ὦ κασίγνητον κάρα.	~τοιγὰρ	σὺ δέξαι μ᾽ ἐς τὸ
[0]	ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπει.	~τοιγὰρ	τὰ μὲν δόξαντα δηλώσω, σὺ
[1250]	ἐλεύθερον στόμα. ~(Ὀρέστης) ~ξύμφημι κἀγώ·	τοιγαροῦν	σῴζου τόδε. ~(Ἠλέκτρα) ~τί δρῶσα;
[1350]	σαφῆ. ~σφῷν δ᾽ ἐννέπω γε	τοῖν	παρεστώτοιν ὅτι ~νῦν καιρὸς ἔρδειν·
[1050]	κοὐ νεωστί μοι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἄπειμι	τοίνυν·	οὔτε γὰρ σὺ τἄμ᾽ ἔπη
[950]	ἀστῶν ἢ ξένων ἡμᾶς ἰδὼν	~τοιοῖσδ᾽	ἐπαίνοις οὐχὶ δεξιώσεται· ~ἴδεσθε τώδε
[0]	χειρὸς ἐνδίκους σφαγάς. ~ὅτ᾽ οὖν	τοιόνδε	χρησμὸν εἰσηκούσαμεν, ~σὺ μὲν μολών,
[650]	παῦρά σοι λέγω ~οὐκ οἶδα	τοιοῦδ᾽	ἀνδρὸς ἔργα καὶ κράτη· ~ἓν
[900]	ἐγὼ δὲ σὺν χαρᾷ λόγους	~τοιούσδ᾽	ἔχουσ᾽ ἔσπευδον, οὐκ εἰδυῖ᾽ ἄρα
[1300]	μὲν μέλλειν κακὸν ~ἐν τοῖς	τοιούτοις	ἔστ᾽ ἀπηλλάχθαι δ᾽ ἀκμή. ~(Ὀρέστης)
[950]	καλῶς πεφυκόσιν. ~(Χορός) ~ἐν τοῖς	τοιούτοις	ἐστὶν ἡ προμηθία ~καὶ τῷ
[300]	ἀπούσας ἐλπίδας διέφθορεν. ~ἐν οὖν	τοιούτοις	οὔτε σωφρονεῖν, φίλαι, ~οὔτ᾽ εὐσεβεῖν
[1000]	κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται. ~τίς οὖν	τοιοῦτον	ἄνδρα βουλεύων ἑλεῖν ~ἄλυπος ἄτης
[950]	σῴζεται. ~ποῖ γάρ ποτ᾽ ἐμβλέψασα	τοιοῦτον	θράσος ~αὐτή θ᾽ ὁπλίζει κἄμ᾽
[900]	τἀπιτύμβια. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, θάρσυνε·	τοῖς	αὐτοῖσί τοι ~οὐχ αὑτὸς αἰεὶ
[750]	ὡς μὲν ἐν λόγῳ ~ἀλγεινά,	τοῖς	δ᾽ ἰδοῦσιν, οἵπερ εἴδομεν, ~μέγιστα
[350]	μὲν μάθοις ~τοῖς τῆσδε χρῆσθαι,	τοῖς	δὲ σοῖς αὕτη πάλιν. ~(Χρυσόθεμις)
[500]	ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς πελᾶν τέρας	~τοῖς	δρῶσι καὶ συνδρῶσιν. ἤ τοι
[200]	ἀεὶ ~ψυχᾷ πολέμους· τὰ δὲ	τοῖς	δυνατοῖς ~οὐκ ἐριστὰ πλάθειν. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	πρώτη κρίσις, ~εἰσῆλθε λαμπρός, πᾶσι	τοῖς	ἐκεῖ σέβας· ~δρόμου δ᾽ ἰσώσας
[250]	~ἔχθιστα συμβέβηκεν· εἶτα δώμασιν ~ἐν	τοῖς	ἐμαυτῆς τοῖς φονεῦσι τοῦ πατρὸς
[750]	δέ; λυπηρῶς δ᾽ ἔχει, ~εἰ	τοῖς	ἐμαυτῆς τὸν βίον σῴζω κακοῖς.
[950]	αὑτῷ σαφῆ. ~ἀλλ᾽ ἢν ἐπίσπῃ	τοῖς	ἐμοῖς βουλεύμασιν, ~πρῶτον μὲν εὐσέβειαν
[850]	κἀπὶ τοῖς ~σαυτῆς κακοῖσι κἀπὶ	τοῖς	ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις) ~μὰ τὴν
[0]	δηλώσω, σὺ δὲ ~ὀξεῖαν ἀκοὴν	τοῖς	ἐμοῖς λόγοις διδούς, ~εἰ μή
[1050]	κατά μοι βόασον οἰκτρὰν ~ὄπα	τοῖς	ἔνερθ᾽ Ἀτρείδαις, ἀχόρευτα φέρουσ᾽ ὀνείδη·
[1100]	~(Ὀρέστης) ~τίς οὖν ἂν ὑμῶν	τοῖς	ἔσω φράσειεν ἂν ~ἡμῶν ποθεινὴν
[600]	δὸς τελεσφόρα, ~εἰ δ᾽ ἐχθρά,	τοῖς	ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν μέθες· ~καὶ μή
[1200]	ποτέ. ~(Ὀρέστης) ~μόνος γὰρ ἥκω	τοῖς	ἴσοις ἀλγῶν κακοῖς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ
[950]	γιγνώσκουσ᾽ ὅτι ~ζῆν αἰσχρὸν αἰσχρῶς	τοῖς	καλῶς πεφυκόσιν. ~(Χορός) ~ἐν τοῖς
[300]	μητρός, ἐντάφια χεροῖν ~φέρουσαν, οἷα	τοῖς	κάτω νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ αὖ
[350]	κακήν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ διδάσκω·	τοῖς	κρατοῦσι δ᾽ εἰκαθεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~σὺ
[1000]	τῷ χρόνῳ ποτέ, ~σθένουσα μηδὲν	τοῖς	κρατοῦσιν εἰκαθεῖν. ~(Χορός) ~πείθου· προνοίας
[1450]	χρόνῳ ~νοῦν ἔσχον, ὥστε συμφέρειν	τοῖς	κρείσσοσιν. ~(Αἴγισθος) ~ὦ Ζεῦ, δέδορκα
[350]	πρὸς ὀργήν, πρὸς θεῶν· ὡς	τοῖς	λόγοις ~ἔνεστιν ἀμφοῖν κέρδος, εἰ
[950]	τῶν ἐναντίων χερί. ~δαίμων δὲ	τοῖς	μὲν εὐτυχεῖ καθ᾽ ἡμέραν, ~ἡμῖν
[1000]	φέρει. ~(Ἠλέκτρα) ~τούτοις ἐγὼ ζῆν	τοῖς	νόμοις οὐ βούλομαι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽
[750]	φεῦ· τὸ πᾶν δὴ δεσπόταισι	τοῖς	πάλαι ~πρόρριζον, ὡς ἔοικεν, ἔφθαρται
[300]	οἶδα κἀμαυτήν, ὅτι ~ἀλγῶ πὶ	τοῖς	παροῦσιν· ὥστ᾽ ἄν, εἰ σθένος
[1500]	~χρῆν δ᾽ εὐθὺς εἶναι τήνδε	τοῖς	πᾶσιν δίκην, ~ὅστις πέρα πράσσειν
[1150]	πόθεν τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας κακόν; ~(Ἠλέκτρα)	~τοῖς	πατρός· εἶτα τοῖσδε δουλεύω βίᾳ.
[500]	~ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ εἰμὶ	τοῖς	πεπραγμένοις ~δύσθυμος· εἰ δὲ σοὶ
[250]	οὔτιν᾽ ἐκφοβουμένη· ~ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐγγελῶσα	τοῖς	ποιουμένοις, ~εὑροῦσ᾽ ἐκείνην ἡμέραν, ἐν
[850]	ἦ μέμηνας, ὦ τάλαινα, κἀπὶ	τοῖς	~σαυτῆς κακοῖσι κἀπὶ τοῖς ἐμοῖς
[250]	καὶ μηλοσφαγεῖ ~θεοῖσιν ἔμμην᾽ ἱερὰ	τοῖς	σωτηρίοις. ~ἐγὼ δ᾽ ὁρῶσ᾽ ἡ
[350]	κέρδος, εἰ σὺ μὲν μάθοις	~τοῖς	τῆσδε χρῆσθαι, τοῖς δὲ σοῖς
[1300]	τὸ μὲν μέλλειν κακὸν ~ἐν	τοῖς	τοιούτοις ἔστ᾽ ἀπηλλάχθαι δ᾽ ἀκμή.
[950]	τοῖς καλῶς πεφυκόσιν. ~(Χορός) ~ἐν	τοῖς	τοιούτοις ἐστὶν ἡ προμηθία ~καὶ
[1150]	εἰμὶ τοῖς φονεῦσι σύντροφος ~(Ὀρέστης)	~τοῖς	τοῦ; πόθεν τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας κακόν;
[200]	κακότατος ἔφυ; φέρε, ~πῶς ἐπὶ	τοῖς	φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν; ~ἐν τίνι
[350]	ἠπίστασο. ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἐκδίδασκε	τοῖς	φίλοις εἶναι κακήν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽
[1150]	ἐχθίω βλέπειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὁθούνεκ᾽ εἰμὶ	τοῖς	φονεῦσι σύντροφος ~(Ὀρέστης) ~τοῖς τοῦ;
[350]	μισεῖς μὲν λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ	τοῖς	φονεῦσι τοῦ πατρὸς ξύνει. ~ἐγὼ
[250]	εἶτα δώμασιν ~ἐν τοῖς ἐμαυτῆς	τοῖς	φονεῦσι τοῦ πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ
[1150]	κακόν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῖς πατρός· εἶτα	τοῖσδε	δουλεύω βίᾳ. ~(Ὀρέστης) ~τίς γάρ
[1300]	οὐ γιγνώσκετε; ~ἀλλ᾽ εἰ σταθμοῖσι	τοῖσδε	μὴ κύρουν ἐγὼ ~πάλαι φυλάσσων,
[0]	εὐγενής, κἂν ᾖ γέρων, ~ἐν	τοῖσι	δεινοῖς θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν, ~ἀλλ᾽
[800]	δεῖ με δουλεύειν πάλιν ~ἐν	τοῖσιν	ἐχθίστοισιν ἀνθρώπων ἐμοὶ ~φονεῦσι πατρός.
[950]	τὸν πατρῷον οἶκον ἐξεσωσάτην, ~ὣ	τοῖσιν	ἐχθροῖς εὖ βεβηκόσιν ποτὲ ~ψυχῆς
[1300]	αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖσιν κακοῖς	~τοῖσιν	μεγίστοις ὄντες οὐ γιγνώσκετε; ~ἀλλ᾽
[250]	~ὅταν θρόνοις Αἴγισθον ἐνθακοῦντ᾽ ἴδω	~τοῖσιν	πατρῴοις, εἰσίδω δ᾽ ἐσθήματα ~φοροῦντ᾽
[0]	ὧδ᾽ ἠνθισμένον. ~λόγῳ δὲ χρῶ	τοιῷδ᾽	ὅτι ξένος μὲν εἶ ~Φωκέως
[1050]	οὔτε γὰρ σὺ τἄμ᾽ ἔπη	~τολμᾷς	ἐπαινεῖν οὔτ᾽ ἐγὼ τοὺς σοὺς
[450]	πικρὰν ~δοκῶ με πεῖραν τήνδε	τολμήσειν	ἔτι. ~(Χορός) ~εἰ μὴ γὼ
[1100]	κοινόπουν παρουσίαν; ~(Χορός) ~ἥδ᾽ εἰ	τὸν	ἄγχιστόν γε κηρύσσειν χρεών. ~(Ὀρέστης)
[1050]	~πρόδοτος δὲ μόνα σαλεύει ~Ἠλέκτρα,	τὸν	ἀεὶ πατρὸς ~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως
[250]	ἡμέραν, ἐν ᾗ τότε ~πατέρα	τὸν	ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν, ~ταύτῃ
[550]	τῷ παλαμναίῳ, μεθ᾽ οὗ ~πατέρα	τὸν	ἀμὸν πρόσθεν ἐξαπώλεσας, ~καὶ παιδοποιεῖς,
[1450]	χώρει δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες ~πατέρα	τὸν	ἀμόν, ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ
[1400]	οὐκ ἄψορρον; ~(Ὀρέστης) ~εἰσορᾶτε ποῦ	~τὸν	ἄνδρ᾽ ~(Ἠλέκτρα) ~ἐφ᾽ ἡμῖν οὗτος
[150]	ἀνύμφευτος αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι μυδαλέα,	τὸν	ἀνήνυτον ~οἶτον ἔχουσα κακῶν· ὁ
[250]	δὲ τούτων τὴν τελευταίαν ὕβριν,	~τὸν	αὐτοέντην ἡμὶν ἐν κοίτῃ πατρὸς
[950]	εἰς σὲ δὴ βλέπω, ~ὅπως	τὸν	αὐτόχειρα πατρῴου φόνου ~ξὺν τῇδ᾽
[150]	Ἀγαμεμνονίδας ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ παρὰ	τὸν	Ἀχέροντα θεὸς ἀνάσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[750]	δ᾽ ἔχει, ~εἰ τοῖς ἐμαυτῆς	τὸν	βίον σῴζω κακοῖς. ~(Παιδαγωγός) ~τί
[100]	~αἰαῖ, ἱκνοῦμαι. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ οὔτοι	τόν	γ᾽ ἐξ Ἀΐδα ~παγκοίνου λίμνας
[1000]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ φύσιν γε,	τὸν	δὲ νοῦν ἥσσων τότε. ~(Χρυσόθεμις)
[50]	~ξυνίσασ᾽ εὐναὶ μογερῶν οἴκων, ~ὅσα	τὸν	δύστηνον ἐμὸν θρηνῶ ~πατέρ᾽ ὃν
[200]	~θανάτους αἰκεῖς διδύμαιν χειροῖν, ~αἳ	τὸν	ἐμὸν εἷλον βίον πρόδοτον, αἵ
[100]	πατρὸς ~φόνον ἡμετέρου, ~καί μοι	τὸν	ἐμὸν πέμψατ᾽ ἀδελφόν· ~μούνη γὰρ
[100]	ἐθέλω προλιπεῖν τόδε, ~μὴ οὐ	τὸν	ἐμὸν στενάχειν πατέρ᾽ ἄθλιον. ~ἀλλ᾽
[800]	οἶδ᾽ ἐφάνη γὰρ μελέτωρ ~ἀμφὶ	τὸν	ἐν πένθει· ἐμοὶ δ᾽ οὔτις
[1200]	γὰρ οὐ στένεις. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς	τὸν	θανόντ᾽ ἀδελφὸν οὐ δίκῃ στένω;
[950]	λελείμμεθον. ~ἐγὼ δ᾽ ἕως μὲν	τὸν	κασίγνητον βίῳ ~θάλλοντ᾽ ἔτ᾽ εἰσήκουον,
[750]	ὁρᾷ νιν ἐκπεπτωκότα ~δίφρων, ἀνωλόλυξε	τὸν	νεανίαν, ~οἷ᾽ ἔργα δράσας οἷα
[550]	ποίῳ νόμῳ; ~ὅρα τιθεῖσα τόνδε	τὸν	νόμον βροτοῖς ~μὴ πῆμα σαυτῇ
[100]	ἀεὶ ~τάκεις ὧδ᾽ ἀκόρεστον οἰμωγὰν	~τὸν	πάλαι ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα ~ματρὸς
[950]	τώδε τὼ κασιγνήτω, φίλοι, ~ὣ	τὸν	πατρῷον οἶκον ἐξεσωσάτην, ~ὣ τοῖσιν
[700]	δ᾽ ἀνεὶς ~σειραῖον ἵππον εἶργε	τὸν	προσκείμενον. ~καὶ πρὶν μὲν ὀρθοὶ
[800]	κὠδυνωμένη ~δεινῶς δακρῦσαι κἀπικωκῦσαι δοκεῖ	~τὸν	υἱὸν ἡ δύστηνος ὧδ᾽ ὀλωλότα;
[150]	ἐφορᾷ πάντα καὶ κρατύνει· ~ᾧ	τὸν	ὑπεραλγῆ χόλον νέμουσα ~μήθ᾽ οἷς
[1450]	καὶ κτανὼν πρόθες ~ταφεῦσιν, ὧν	τόνδ᾽	εἰκός ἐστι τυγχάνειν, ~ἄποπτον ἡμῶν·
[850]	τάλαινα· καὶ τίνος βροτῶν λόγον	~τόνδ᾽	εἰσακούσασ᾽ ὧδε πιστεύεις ἄγαν; ~(Χρυσόθεμις)
[350]	τάχει. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ ὦ τάλαινα,	τόνδ᾽	ἐπηράσω λόγον; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθεῖν ἐκεῖνον,
[400]	ὁμιλίαν ~ἐλθόντος ἐς φῶς· εἶτα	τόνδ᾽	ἐφέστιον ~πῆξαι λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει
[1350]	ἦ σὺ κεῖνος εἶ, ~ὃς	τόνδε	κἄμ᾽ ἔσωσας ἐκ πολλῶν πόνων;
[1200]	γυναῖκες, ὦ πολίτιδες, ~ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην	τόνδε,	μηχαναῖσι μὲν ~θανόντα, νῦν δὲ
[1400]	ὡς ἠπίως ἐννέπειν ~πρὸς ἄνδρα	τόνδε	συμφέροι, λαθραῖον ὡς ~ὀρούσῃ πρὸς
[550]	σέθεν; ποίῳ νόμῳ; ~ὅρα τιθεῖσα	τόνδε	τὸν νόμον βροτοῖς ~μὴ πῆμα
[850]	δ᾽ ἐν γαλήνῃ πάντ᾽ ἐδερκόμην	τόπον,	~τύμβου προσεῖρπον ἆσσον· ἐσχάτης δ᾽
[400]	~οὐ δῆτα· μή πω νοῦ	τοσόνδ᾽	εἴην κενή. ~(Χρυσόθεμις) ~χωρήσομαί τἄρ᾽
[0]	κασιγνήτης λαβὼν ~ἤνεγκα κἀξέσωσα κἀξεθρεψάμην	~τοσόνδ᾽	ἐς ἥβης, πατρὶ τιμωρὸν φόνου.
[250]	αὑτήν. οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι πάρα	~τοσόνδ᾽	ὅσον μοι θυμὸς ἡδονὴν φέρει.
[950]	ἐστερημένῃ, ~πάρεστι δ᾽ ἀλγεῖν ἐς	τοσόνδε	τοῦ χρόνου ~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά
[300]	ματαίῳ μὴ χαρίζεσθαι κενά; ~καίτοι	τοσοῦτόν	γ᾽ οἶδα κἀμαυτήν, ὅτι ~ἀλγῶ
[1000]	ἔξειπε σῇ. ~(Χρυσόθεμις) ~οὐδ᾽ αὖ	τοσοῦτον	ἔχθος ἐχθαίρω σ᾽ ἐγώ. ~(Ἠλέκτρα)
[700]	~πώλοις διώκει, κἀξισώσαντε ζυγὰ ~ἠλαυνέτην,	τότ᾽	ἄλλος, ἄλλοθ᾽ ἅτερος ~κάρα προβάλλων
[1250]	ἀφράστως ~ἀέλπτως τ᾽ ἐσεῖδον. ~(Ὀρέστης)	~τότ᾽	εἶδες, εὖτε θεοί μ᾽ ἐπώτρυναν
[900]	~καὶ νῦν θ᾽ ὁμοίως καὶ	τότ᾽	ἐξεπίσταμαι ~μή του τόδ᾽ ἀγλάϊσμα
[1250]	ταῦτ᾽ ἀλλ᾽ ὅταν παρουσία ~φράζῃ,	τότ᾽	ἔργων τῶνδε μεμνῆσθαι χρεών. ~(Ἠλέκτρα)
[250]	~εὑροῦσ᾽ ἐκείνην ἡμέραν, ἐν ᾗ	τότε	~πατέρα τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου
[1250]	λελεγμένῃ ~στέναζ᾽ ὅταν γὰρ εὐτυχήσωμεν,	τότε	~χαίρειν παρέσται καὶ γελᾶν ἐλευθέρως.
[400]	λέγοις τὴν ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν	τότε.	~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ κάτοιδα πλὴν
[1000]	γε, τὸν δὲ νοῦν ἥσσων	τότε.	~(Χρυσόθεμις) ~ἄσκει τοιαύτη νοῦν δι᾽
[1200]	ἔξοισθα πειραθεῖσά που. ~(Ἠλέκτρα) ~ὀτοτοτοτοῖ	τοτοῖ,	~ἀνέφελον ἐνέβαλες οὔ ποτε καταλύσιμον,
[800]	κτάνῃ, ~λύπη δ᾽ ἐὰν ζῶ·	τοῦ	βίου δ᾽ οὐδεὶς πόθος. ~(Χορός)
[1300]	φρενῶν τητώμενοι, ~πότερα παρ᾽ οὐδὲν	τοῦ	βίου κήδεσθ᾽ ἔτι ~ἢ νοῦς
[900]	μητρὶ δυσχερής. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα·	τοῦ	γὰρ ἀνθρώπων ποτ᾽ ἦν ~τὰ
[1200]	ταλαιπώρου τάφος; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἔστι·	τοῦ	γὰρ ζῶντος οὐκ ἔστιν τάφος.
[700]	ἐν δ᾽ ἑλίσσεται ~τμητοῖς ἱμᾶσι·	τοῦ	δὲ πίπτοντος πέδῳ ~πῶλοι διεσπάρησαν
[1050]	~ἁ πάνδυρτος ἀηδών, ~οὔτε τι	τοῦ	θανεῖν προμηθὴς τό τε μὴ
[750]	καλῶς ἔχει. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄκουε, Νέμεσι	τοῦ	θανόντος ἀρτίως. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἤκουσεν ὧν
[550]	~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς, ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον	~τοῦ	θηρὸς ἐκθύσειε τὴν αὑτοῦ κόρην.
[950]	ἐκ πατρὸς κάτω ~θανόντος οἴσει	τοῦ	κασιγνήτου θ᾽ ἅμα· ~ἔπειτα δ᾽
[300]	~(Χορός) ~καὶ δή σ᾽ ἐρωτῶ·	τοῦ	κασιγνήτου τί φής, ~ἥξοντος ἢ
[800]	~ἀλλ᾽ οὔ τι μὴν ἔγωγε	τοῦ	λοιποῦ χρόνου ~ξύνοικος, εἴσειμ᾽ ἀλλὰ
[0]	Ἰνάχου κόρης· ~αὕτη δ᾽ Ὀρέστα,	τοῦ	λυκοκτόνου θεοῦ ~ἀγορὰ Λύκειος· οὑξ
[1000]	πράσσειν κακῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~ζηλῶ σε	τοῦ	νοῦ, τῆς δὲ δειλίας στυγῶ.
[400]	τοῦτ᾽ ἤρεσεν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐκ δείματός	του	νυκτέρου, δοκεῖν ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[600]	μέθες· ~καὶ μή με πλούτου	τοῦ	παρόντος εἴ τινες ~δόλοισι βουλεύουσιν
[400]	γενέσθαι τὴν Μυκηναίων χθόνα. ~τοιαῦτά	του	παρόντος, ἡνίχ᾽ Ἡλίῳ ~δείκνυσι τοὔναρ,
[350]	προσωτάτω φύγω. ~(Χρυσόθεμις) ~βίου δὲ	τοῦ	παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις; ~(Ἠλέκτρα)
[350]	λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ τοῖς φονεῦσι	τοῦ	πατρὸς ξύνει. ~ἐγὼ μὲν οὖν
[250]	~ἐν τοῖς ἐμαυτῆς τοῖς φονεῦσι	τοῦ	πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽ ἄρχομαι
[900]	τοῦ τάδ᾽ ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα)	~τοῦ	πλησίον παρόντος, ἡνίκ᾽ ὤλλυτο. ~(Χρυσόθεμις)
[1150]	τοῖς φονεῦσι σύντροφος ~(Ὀρέστης) ~τοῖς	τοῦ;	πόθεν τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας κακόν; ~(Ἠλέκτρα)
[800]	ἐμοῦ κατάξι᾽ ἂν ~πράξειας οὔτε	τοῦ	πορεύσαντος ξένου. ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ εἴσω·
[1150]	τῶν ἴσων, καὶ νῦν ποθῶ	~τοῦ	σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι τάφου.
[400]	τις αὐτήν ἐστιν εἰσιδεῖν πατρὸς	~τοῦ	σοῦ τε κἀμοῦ δευτέραν ὁμιλίαν
[0]	~Ἠλέκτρα. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ	τοῦ	στρατηγήσαντος ἐν Τροίᾳ ποτὲ ~Ἀγαμέμνονος
[900]	γ᾽ ὅρα. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα·	τοῦ	τάδ᾽ ἤκουσας βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῦ
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ποῦ δ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνου	τοῦ	ταλαιπώρου τάφος; ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἔστι·
[400]	~(Χρυσόθεμις) ~ἔχεις τι θάρσος τοῦδε	τοῦ	τάρβους πέρι; ~(Ἠλέκτρα) ~εἴ μοι
[850]	~(Χορός) παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε	του	τάφου ἀντιάσας ~οὔτε γόων παρ᾽
[600]	σοῦ κακοῖς ~πολλοῖς ἀεὶ ξυνοῦσα	τοῦ	τε συννόμου· ~ὃ δ᾽ ἄλλος
[550]	ὕπο· ~ἀλλ᾽ ἢν ἐφῇς μοι,	τοῦ	τεθνηκότος θ᾽ ὕπερ ~λέξαιμ᾽ ἂν
[900]	κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι μάλιστ᾽ ἔγωγε	τοῦ	τεθνηκότος ~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί
[1200]	φάτιν. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἄτιμός εἰμι	τοῦ	τεθνηκότος; ~(Ὀρέστης) ~ἄτιμος οὐδενὸς σύ·
[650]	μὲν ἀνακαλούμενος, ~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης,	τοῦ	τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽
[900]	ὁμοίως καὶ τότ᾽ ἐξεπίσταμαι ~μή	του	τόδ᾽ ἀγλάϊσμα πλὴν κείνου μολεῖν·
[650]	πῶς ἂν εἰδείην σαφῶς ~εἰ	τοῦ	τυράννου δώματ᾽ Αἰγίσθου τάδε; ~(Χορός)
[400]	γὰρ λέξαι θέλεις. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐκ	τοῦ	φίλων πεισθεῖσα; τῷ τοῦτ᾽ ἤρεσεν;
[400]	ὅτι ~πέμπει με κείνη τοῦδε	τοῦ	φόβου χάριν. ~πρός νυν θεῶν
[400]	μὴ δοκεῖς ~λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα	τοῦ	φόνου φέρειν; ~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ
[500]	ἐγώ. ~εἶεν, δίδαξον δή με	τοῦ	χάριν, τίνων ~ἔθυσεν αὐτήν· πότερον
[950]	~πάρεστι δ᾽ ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε	τοῦ	χρόνου ~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε.
[400]	τανῦν δ᾽ (Αἴγισθος) ἐκ δὲ	τοῦδ᾽	ἄνω ~βλαστεῖν βρύοντα θαλλόν, ᾧ
[850]	~δειλαία δειλαίων κυρεῖς. ~(Ἠλέκτρα) ~κἀγὼ	τοῦδ᾽	ἴστωρ, ὑπερίστωρ, ~πανσύρτῳ παμμήνῳ πολλῶν
[500]	~οὔ τί πω ~ἔλειπεν ἐκ	τοῦδ᾽	οἴκου ~πολύπονος αἰκία. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀνειμένη
[600]	μὰ τὴν δέσποιναν Ἄρτεμιν θράσους	~τοῦδ᾽	οὐκ ἀλύξεις, εὖτ᾽ ἂν (Αἴγισθος)
[350]	Αἴγισθος μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐξίκοιτο	τοῦδέ	γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν τάχει. ~(Χρυσόθεμις)
[600]	~ἔδρων ἄν, εὖ τοῦτ᾽ ἴσθι·	τοῦδέ	γ᾽ οὕνεκα ~κήρυσσέ μ᾽ εἰς
[550]	ἔπος τι τυγχάνει βαλών. ~κἀκ	τοῦδε	μηνίσασα Λητῴα κόρη ~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς,
[1450]	ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ~ἐξῄρετ᾽ ἀνδρὸς	τοῦδε,	νῦν ὁρῶν νεκρὸν ~στόμια δέχηται
[400]	νῦν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἔχεις τι θάρσος	τοῦδε	τοῦ τάρβους πέρι; ~(Ἠλέκτρα) ~εἴ
[400]	πλὴν ὅτι ~πέμπει με κείνη	τοῦδε	τοῦ φόβου χάριν. ~πρός νυν
[600]	εἰ δὲ σὺν δίκῃ ~ξύνεστι,	τοῦδε	φροντίδ᾽ οὐκέτ᾽ εἰσορῶ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ποίας
[900]	ὄμμα, φιλτάτου βροτῶν ~πάντων Ὀρέστου	τοῦθ᾽	ὁρᾶν τεκμήριον· ~καὶ χερσὶ βαστάσασα
[50]	κατηνθρακωμένον. ~τί γάρ με λυπεῖ	τοῦθ᾽	ὅταν λόγῳ θανὼν ~ἔργοισι σωθῶ
[1100]	κακῶν, ~τόδ᾽ ἄγγος ἴσθι σῶμα	τοὐκείνου	στέγον. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ ξεῖνε, δός
[350]	περιρρείτω βίος. ~ἐμοὶ γὰρ ἔστω	τοὐμὲ	μὴ λυπεῖν μόνον ~βόσκημα· τῆς
[250]	τὸ σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα ~καὶ	τοὐμὸν	αὐτῆς ἦλθον· εἰ δὲ μὴ
[750]	μείζων βλάβη ~ξύνοικος ἦν μοι,	τοὐμὸν	ἐκπίνουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχῆς ἄκρατον αἷμα
[1300]	ὅπως καὶ σοὶ φίλον ~καὶ	τοὐμὸν	ἔσται τῇδ᾽ ἐπεὶ τὰς ἡδονὰς
[450]	τήνδ᾽ ἀλιπαρῆ τρίχα ~καὶ ζῶμα	τοὐμὸν	οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον. ~αἰτοῦ δὲ
[600]	~ἐῶ, κελεύω, θῦε· μηδ᾽ ἐπαιτιῶ	~τοὐμὸν	στόμ᾽ ὡς οὐκ ἂν πέρα
[1300]	μὴ δείσῃς ποθ᾽ ὡς ~γέλωτι	τοὐμὸν	φαιδρὸν ὄψεται κάρα. ~μῖσός τε
[1350]	~ὥστ᾽ οὐ μακρὰν ἔτ᾽ ἀμμενεῖ	~τοὐμὸν	φρενῶν ὄνειρον αἰωρούμενον. ~παράγεται γὰρ
[50]	κλέπτοντες ἡδεῖαν φάτιν ~φέρωμεν αὐτοῖς,	τοὐμὸν	ὡς ἔρρει δέμας ~φλογιστὸν ἤδη
[400]	του παρόντος, ἡνίχ᾽ Ἡλίῳ ~δείκνυσι	τοὔναρ,	ἔκλυον ἐξηγουμένου. ~πλείω δὲ τούτων
[1450]	ἀνταυδᾷς ἴσα; ~(Αἴγισθος) ~οἴμοι, ξυνῆκα	τοὔπος·	οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως ~ὅδ᾽
[1350]	ἂν λόγων, ~Πυλάδη, τόδ᾽ εἴη	τοὔργον,	ἀλλ᾽ ὅσον τάχος ~χωρεῖν ἔσω,
[1350]	φίλταται γυναῖκες, ἅνδρες αὐτίκα ~τελοῦσι	τοὔργον·	ἀλλὰ σῖγα πρόσμενε. ~(Χορός) ~πῶς
[250]	αἰτία; ~οὐ σὸν τόδ᾽ ἐστὶ	τοὔργον,	ἥτις ἐκ χερῶν ~κλέψασ᾽ Ὀρέστην
[1450]	με; πῶς, τόδ᾽ εἰ καλὸν	~τοὔργον,	σκότου δεῖ κοὐ πρόχειρος εἶ
[600]	οὐκ ἐγώ· σὺ γὰρ ποεῖς	~τοὔργον·	τὰ δ᾽ ἔργα τοὺς λόγους
[1000]	αὐτόχειρί μοι μόνῃ τε δραστέον	~τοὔργον	τόδ᾽ οὐ γὰρ δὴ κενόν
[100]	τε θεῶν παῖδες Ἐρινύες, ~αἳ	τοὺς	ἀδίκως θνῄσκοντας ὁρᾶθ᾽ ~αἳ τοὺς
[1050]	τἄμ᾽ ἐπαινέσεις ἔπη. ~(Χορός) ~τί	τοὺς	ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι τροφᾶς
[1350]	μιᾷ. ~(Παιδαγωγός) ~ἀρκεῖν δοκεῖ μοι·	τοὺς	γὰρ ἐν μέσῳ λόγους ~πολλαὶ
[1150]	σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι τάφου.	~τοὺς	γὰρ θανόντας οὐχ ὁρῶ λυπουμένους.
[550]	ἀμὸν πρόσθεν ἐξαπώλεσας, ~καὶ παιδοποιεῖς,	τοὺς	δὲ πρόσθεν εὐσεβεῖς ~κἀξ εὐσεβῶν
[650]	~ἐπαξιῶ σε δαίμον᾽ ὄντ᾽ ἐξειδέναι·	~τοὺς	ἐκ Διὸς γὰρ εἰκός ἐστι
[200]	ὦ δείπνων ἀρρήτων ~ἔκπαγλ᾽ ἄχθη,	~τοὺς	ἐμὸς ἴδε πατὴρ ~θανάτους αἰκεῖς
[100]	τοὺς ἀδίκως θνῄσκοντας ὁρᾶθ᾽ ~αἳ	τοὺς	εὐνὰς ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽ ἀρήξατε, τίσασθε
[900]	πημονῆς λύσεις βάρος. ~(Χρυσόθεμις) ~ἦ	τοὺς	θανόντας ἐξαναστήσω ποτέ; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐκ
[600]	ποεῖς ~τοὔργον· τὰ δ᾽ ἔργα	τοὺς	λόγους εὑρίσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀλλ᾽ οὐ
[700]	~κάρα προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους πάντας ἀσφαλεῖς δρόμους
[550]	φρονεῖν κακῶς, ~γνώμην δικαίαν σχοῦσα	τοὺς	πέλας ψέγε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐρεῖς μὲν
[300]	ἐγὼ θαρσοῦσα μᾶλλον ἐς λόγους	~τοὺς	σοὺς ἱκοίμην, εἴπερ ὧδε ταῦτ᾽
[1050]	ἔπη ~τολμᾷς ἐπαινεῖν οὔτ᾽ ἐγὼ	τοὺς	σοὺς τρόπους. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽
[50]	~ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις καὶ	τοὺς	σοφοὺς ~λόγῳ μάτην θνῄσκοντας· εἶθ᾽
[1000]	μείζω κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ τις	τούσδ᾽	ἀκούσεται λόγους. ~λύει γὰρ ἡμῖν
[1000]	οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ	τοῦτ᾽	ἀληθές, οὐδὲ βουλεύσει πάλιν; ~(Ἠλέκτρα)
[200]	φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν; ~ἐν τίνι	τοῦτ᾽	ἔβλαστ᾽ ἀνθρώπων; ~μήτ᾽ εἴην ἔντιμος
[1150]	δ᾽ ἔσχες ἄλγος; πρὸς τί	τοῦτ᾽	εἰπὼν κυρεῖς; ~(Ὀρέστης) ~ἦ σὸν
[1100]	κομίζομεν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἲ γὼ τάλαινα,	τοῦτ᾽	ἐκεῖν᾽ ἤδη σαφὲς ~πρόχειρον ἄχθος,
[850]	~(Χρυσόθεμις) ~πάρεστ᾽ (Ὀρέστης) ἡμίν, ἴσθι	τοῦτ᾽	ἐμοῦ ~κλύουσ᾽ ἐναργῶς, ὥσπερ εἰσορᾷς
[1150]	σύντροφος ~(Ὀρέστης) ~τοῖς τοῦ; πόθεν	τοῦτ᾽	ἐξεσήμηνας κακόν; ~(Ἠλέκτρα) ~τοῖς πατρός·
[900]	τόδε; ~κἀγὼ μὲν οὐκ ἔδρασα,	τοῦτ᾽	ἐπίσταμαι, ~οὐδ᾽ αὖ σύ· πῶς
[1000]	θανεῖν ~χρῄζων τις εἶτα μηδὲ	τοῦτ᾽	ἔχῃ λαβεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντιάζω, πρὶν
[400]	~ἐκ τοῦ φίλων πεισθεῖσα; τῷ	τοῦτ᾽	ἤρεσεν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐκ δείματός του
[600]	εἴπερ ἔσθενον, ~ἔδρων ἄν, εὖ	τοῦτ᾽	ἴσθι· τοῦδέ γ᾽ οὕνεκα ~κήρυσσέ
[1150]	λίαν στένε. ~πᾶσιν γὰρ ἡμῖν	τοῦτ᾽	ὀφείλεται παθεῖν. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ φεῦ.
[400]	βροτῶν; ~(Χρυσόθεμις) ~ὃν ἔκταν᾽ αὐτή·	τοῦτο	γὰρ λέξαι θέλεις. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐκ
[950]	κακῶν ἐμέ, ~παῦσον δὲ σαυτήν,	τοῦτο	γιγνώσκουσ᾽ ὅτι ~ζῆν αἰσχρὸν αἰσχρῶς
[1200]	τεθνηκότος; ~(Ὀρέστης) ~ἄτιμος οὐδενὸς σύ·	τοῦτο	δ᾽ οὐχὶ σόν. ~(Ἠλέκτρα) ~εἴπερ
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~μὴ δῆτα πρὸς θεῶν	τοῦτό	μ᾽ ἐργάσῃ, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~πείθου
[400]	σμικρὸν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽ ἀλλὰ	τοῦτο·	πολλά τοι σμικροὶ λόγοι ~ἔσφηλαν
[1500]	ἡδονὴν ~θάνῃς· φυλάξαι δεῖ με	τοῦτό	σοι πικρόν. ~χρῆν δ᾽ εὐθὺς
[1150]	κακῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐν τῷ διέγνως	τοῦτο	τῶν εἰρημένων; ~(Ὀρέστης) ~ὁρῶν σε
[1000]	χἠ δίκη βλάβην φέρει. ~(Ἠλέκτρα)	~τούτοις	ἐγὼ ζῆν τοῖς νόμοις οὐ
[200]	ἔβλαστ᾽ ἀνθρώπων; ~μήτ᾽ εἴην ἔντιμος	τούτοις	~μήτ᾽ εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ,
[1350]	εἰ δ᾽ ἐφέξετον, ~φροντίζεθ᾽ ὡς	τούτοις	τε καὶ σοφωτέροις ~ἄλλοισι τούτων
[350]	δῶρ᾽ ἐφ᾽ οἷσι νῦν χλιδᾷς,	~τούτοις	ὑπεικάθοιμι· σοὶ δὲ πλουσία ~τράπεζα
[700]	ζυγωτῶν ἁρμάτων ἐπιστάται· ~κἀκεῖνος ἐν	τούτοισι,	Θεσσαλὰς ἔχων ~ἵππους, ὁ πέμπτος·
[1300]	ὢν ἀνήρ. ~(Ὀρέστης) ~χαίρουσιν οὖν	τούτοισιν;	ἢ τίνες λόγοι; ~(Παιδαγωγός) ~τελουμένων
[1350]	αὐτοῖν κλύε ~ἐμοῦ τε πρὸς	τούτοισιν,	ἥ σε πολλὰ δὴ ~ἀφ᾽
[550]	κεῖνον θέλων ~ἐπωφελῆσαι ταῦτ᾽ ἔδρα,	τούτου	θανεῖν ~χρῆν αὐτὸν οὕνεκ᾽ ἐκ
[550]	πατέρα φὴς κτεῖναι. τίς ἂν	~τούτου	λόγος γένοιτ᾽ ἂν αἰσχίων ἔτι,
[350]	ἐπαρκούντως δ᾽ ἐμοί. ~λυπῶ δὲ	τούτους,	ὥστε τῷ τεθνηκότι ~τιμὰς προσάπτειν,
[950]	ποτὲ ~ψυχῆς ἀφειδήσαντε προὐστήτην φόνου·	~τούτω	φιλεῖν χρή, τώδε χρὴ πάντας
[650]	~{δρόμων διαύλων πένταθλ᾽ ἃ νομίζεται,	~τούτων	ἐνεγκὼν πάντα τἀπινίκια ~ὠλβίζετ᾽ Ἀργεῖος
[400]	πάλιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη,	τούτων	μὲν ὧν ἔχεις χεροῖν ~τύμβῳ
[300]	ὡς, εἰ λάβοις ~σθένος, τὸ	τούτων	μῖσος ἐκδείξειας ἄν, ~ἐμοῦ δὲ
[400]	πατρὶ τιμωρούμενοι. ~(Χρυσόθεμις) ~πατὴρ δὲ	τούτων,	οἶδα, συγγνώμην ἔχει. ~(Ἠλέκτρα) ~ταῦτ᾽
[100]	~σχίζουσι κάρα φονίῳ πελέκει, ~κοὐδεὶς	τούτων	οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης ~ἢ μοῦ
[400]	τοὔναρ, ἔκλυον ἐξηγουμένου. ~πλείω δὲ	τούτων	οὐ κάτοιδα, πλὴν ὅτι ~πέμπει
[1350]	τούτοις τε καὶ σοφωτέροις ~ἄλλοισι	τούτων	πλείοσιν μαχούμενοι. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἂν
[400]	μή ποτ᾽ εἰς εὐνὴν πατρὸς	~τούτων	πρόσεισι μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ
[250]	ἔνθ᾽ ἐκεῖνον ὤλεσεν, ~ἴδω δὲ	τούτων	τὴν τελευταίαν ὕβριν, ~τὸν αὐτοέντην
[350]	~τούτοις ὑπεικάθοιμι· σοὶ δὲ πλουσία	~τράπεζα	κείσθω καὶ περιρρείτω βίος. ~ἐμοὶ
[150]	σὺν στολᾷ, ~κεναῖς δ᾽ ἀμφίσταμαι	τραπέζαις.	~(Χορός) ~οἰκτρὰ μὲν νόστοις αὐδά,
[1200]	~τόδε μὲν οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω	τρέσαι,	~περισσὸν ἄχθος ἔνδον ~γυναικῶν ὂν
[600]	~ὃν πολλὰ δή με σοὶ	τρέφειν	μιάστορα ~ἐπῃτιάσω· καὶ τόδ᾽ εἴπερ
[600]	μόλις φυγών, ~τλήμων Ὀρέστης δυστυχῆ	τρίβει	βίον· ~ὃν πολλὰ δή με
[450]	~ἅχω, δὸς αὐτῷ, τήνδ᾽ ἀλιπαρῆ	τρίχα	~καὶ ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς
[0]	~(Παιδαγωγός) ~ὦ τοῦ στρατηγήσαντος ἐν	Τροίᾳ	ποτὲ ~Ἀγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽
[1050]	ἐπαινεῖν οὔτ᾽ ἐγὼ τοὺς σοὺς	τρόπους.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ οὔ σοι
[350]	~σὺ ταῦτα θώπευ᾽ οὐκ ἐμοὺς	τρόπους	λέγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~καλόν γε μέντοι
[650]	σύ, ξένε, ~τἀληθὲς εἰπέ, τῷ	τρόπῳ	διόλλυται; ~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα
[0]	Πυθικὸν ~μαντεῖον, ὡς μάθοιμ᾽ ὅτῳ	τρόπῳ	πατρὶ ~δίκας ἀροίμην τῶν φονευσάντων
[1050]	τοὺς ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι	τροφᾶς	~κηδομένους ἀφ᾽ ὧν τε βλάστωσιν
[1100]	~οἴμοι τάλαινα τῆς ἐμῆς πάλαι	τροφῆς	~ἀνωφελήτου, τὴν ἐγὼ θάμ᾽ ἀμφὶ
[750]	ψυχῆς γεγώς, ~μαστῶν ἀποστὰς καὶ	τροφῆς	ἐμῆς, φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο καί μ᾽
[1150]	τῆς ἀνύμφου δυσμόρου τε σῆς	τροφῆς,	~(Ἠλέκτρα) ~τί δή ποτ᾽ ὦ
[1100]	κατ᾽ οἶκον ἦσαν, ἀλλ᾽ ἐγὼ	τροφός,	~ἐγὼ δ᾽ ἀδελφὴ σοὶ προσηυδώμην
[0]	ἀναγκαίας τύχης, ~ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ	τροχηλάτων	~δίφρων κυλισθείς· ὧδ᾽ ὁ μῦθος
[700]	~ὁμοῦ γὰρ ἀμφὶ νῶτα καὶ	τροχῶν	βάσεις ~ἤφριζον, εἰσέβαλλον ἱππικαὶ πνοαί.
[550]	κατὰ σφαγὰς ~ἐκκομπάσας ἔπος τι	τυγχάνει	βαλών. ~κἀκ τοῦδε μηνίσασα Λητῴα
[0]	ἥκων· ὃ γὰρ ~μέγιστος αὐτοῖς	τυγχάνει	δορυξένων. ~ἄγγελλε δ᾽ ὅρκον προστιθεὶς
[300]	~θυραῖον οἰχνεῖν· νῦν δ᾽ ἀγροῖσι	τυγχάνει.	~(Χορός) ~ἦ κἂν ἐγὼ θαρσοῦσα
[1450]	~ταφεῦσιν, ὧν τόνδ᾽ εἰκός ἐστι	τυγχάνειν,	~ἄποπτον ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ τόδ᾽
[1050]	κενά. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἰ σεαυτῇ	τυγχάνεις	δοκοῦσά τι ~φρονεῖν, φρόνει τοιαῦθ᾽
[550]	τανῦν ~αἴσχιστα πάντων ἔργα δρῶσα	τυγχάνεις,	~ἥτις ξυνεύδεις τῷ παλαμναίῳ, μεθ᾽
[750]	~(Ἠλέκτρα) ~ὕβριζε· νῦν γὰρ εὐτυχοῦσα	τυγχάνεις.	~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔκουν Ὀρέστης καὶ σὺ
[1050]	ποτε, ~οὐδ᾽ ἢν σφόδρ᾽ ἱμείρουσα	τυγχάνῃς·	ἐπεὶ ~πολλῆς ἀνοίας καὶ τὸ
[1450]	~χαίροις ἄν, εἴ σοι χαρτὰ	τυγχάνοι	τάδε. ~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι
[550]	θάνοις ἄν, εἰ δίκης γε	τυγχάνοις.	~ἀλλ᾽ εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ
[0]	διδούς, ~εἰ μή τι καιροῦ	τυγχάνω,	μεθάρμοσον. ~ἐγὼ γὰρ ἡνίχ᾽ ἱκόμην
[400]	~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ με πέμπει πατρὶ	τυμβεῦσαι	χοάς. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας; ἦ
[750]	ἄνδρες Φωκέων τεταγμένοι, ~ὅπως πατρῴας	τύμβον	ἐκλάχῃ χθονός. ~τοιαῦτά σοι ταῦτ᾽
[50]	μῦθος ἑστάτω. ~ἡμεῖς δὲ πατρὸς	τύμβον,	ὡς ἐφίετο, ~λοιβαῖσι πρῶτον καὶ
[1100]	θανὼν ἔκεισο τῇ τόθ᾽ ἡμέρᾳ,	~τύμβου	πατρῴου κοινὸν εἰληχὼς μέρος. ~νῦν
[900]	ἐν γαλήνῃ πάντ᾽ ἐδερκόμην τόπον,	~τύμβου	προσεῖρπον ἆσσον· ἐσχάτης δ᾽ ὁρῶ
[400]	τούτων μὲν ὧν ἔχεις χεροῖν	~τύμβῳ	προσάψῃς μηδέν· οὐ γάρ σοι
[50]	~στέψαντες εἶτ᾽ ἄψορρον ἥξομεν πάλιν,	~τύπωμα	χαλκόπλευρον ἠρμένοι χεροῖν, ~ὃ καὶ
[650]	κυρῶ ~κείνου; πρέπει γὰρ ὡς	τύραννος	εἰσορᾶν. ~(Χορός) ~μάλιστα πάντων· ἥδε
[650]	ἂν εἰδείην σαφῶς ~εἰ τοῦ	τυράννου	δώματ᾽ Αἰγίσθου τάδε; ~(Χορός) ~τάδ᾽
[750]	ἂν ἥκοις, ὦ ξέν᾽ ἄξιος	τυχεῖν,	~εἰ τήνδ᾽ ἔπαυσας τῆς πολυγλώσσου
[350]	σῆς δ᾽ οὐκ ἐρῶ τιμῆς	τυχεῖν,	~οὐδ᾽ ἂν σύ, σώφρων γ᾽
[1450]	συγγενές τοι κἀπ᾽ ἐμοῦ θρήνων	τύχῃ.	~(Ὀρέστης) ~αὐτὸς σὺ βάσταζ᾽ οὐκ
[0]	ὁθούνεκα ~τέθνηκ᾽ Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας	τύχης,	~ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων ~δίφρων
[900]	τόδ᾽ ἀγλάϊσμα πλὴν κείνου μολεῖν·	~τῷ	γὰρ προσήκει πλήν γ᾽ ἐμοῦ
[1450]	~καὶ δὴ τελεῖται τἀπ᾽ ἐμοῦ·	τῷ	γὰρ χρόνῳ ~νοῦν ἔσχον, ὥστε
[1400]	μὲν ἐς τάφον ~λέβητα κοσμεῖ,	τὼ	δ᾽ ἐφέστατον πέλας. ~(Χορός) ~σὺ
[1150]	ἐμῶν οὐδὲν κακῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐν	τῷ	διέγνως τοῦτο τῶν εἰρημένων; ~(Ὀρέστης)
[400]	χοάς. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς εἶπας; ἦ	τῷ	δυσμενεστάτῳ βροτῶν; ~(Χρυσόθεμις) ~ὃν ἔκταν᾽
[950]	ἐπαίνοις οὐχὶ δεξιώσεται· ~ἴδεσθε τώδε	τὼ	κασιγνήτω, φίλοι, ~ὣ τὸν πατρῷον
[950]	τοιούτοις ἐστὶν ἡ προμηθία ~καὶ	τῷ	λέγοντι καὶ κλύοντι σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις)
[850]	δ᾽ οὖν λέγ᾽ εἴ σοι	τῷ	λόγῳ τις ἡδονή. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ
[250]	~ἡ δ᾽ ὧδε τλήμων ὥστε	τῷ	μιάστορι ~ξύνεστ᾽ ἐρινὺν οὔτιν᾽ ἐκφοβουμένη·
[750]	δ᾽ ὧδ᾽ ἀθυμεῖς, ὦ γύναι,	τῷ	νῦν λόγῳ; ~(Κλυταιμνήστρα) ~δεινὸν τὸ
[550]	ἔργα δρῶσα τυγχάνεις, ~ἥτις ξυνεύδεις	τῷ	παλαμναίῳ, μεθ᾽ οὗ ~πατέρα τὸν
[500]	ἐκείνης ἔσχε δαίσασθαι πλέον; ~ἢ	τῷ	πανώλει πατρὶ τῶν μὲν ἐξ
[1300]	οὐ γὰρ ἂν καλῶς ~ὑπηρετοίην	τῷ	παρόντι δαίμονι. ~ἀλλ᾽ οἶσθα μὲν
[1250]	λόγος. ~ἃ δ᾽ ἁρμόσει μοι	τῷ	παρόντι νῦν χρόνῳ ~σήμαιν᾽ ὅπου
[1400]	κρίνω, ναὶ σέ, τὴν ἐν	τῷ	πάρος ~χρόνῳ θρασεῖαν· ὡς μάλιστα
[200]	εἴην ἔντιμος τούτοις ~μήτ᾽ εἴ	τῳ	πρόσκειμαι χρηστῷ, ~ξυνναίοιμ᾽ εὔκηλος, γονέων
[1000]	οὔ, προμηθίας δὲ σοῦ. ~(Ἠλέκτρα)	~τῷ	σῷ δικαίῳ δῆτ᾽ ἐπισπέσθαι με
[450]	ὑπούργησον τάδε ~ἐμοί τ᾽ ἀρωγὰ	τῷ	τε φιλτάτῳ βροτῶν ~πάντων, ἐν
[350]	ἐμοί. ~λυπῶ δὲ τούτους, ὥστε	τῷ	τεθνηκότι ~τιμὰς προσάπτειν, εἴ τις
[700]	ὑστέρας δ᾽ ἔχων ~πώλους Ὀρέστης,	τῷ	τέλει πίστιν φέρων· ~ὅπως δ᾽
[400]	~(Ἠλέκτρα) ~ἐκ τοῦ φίλων πεισθεῖσα;	τῷ	τοῦτ᾽ ἤρεσεν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐκ δείματός
[650]	δὲ σύ, ξένε, ~τἀληθὲς εἰπέ,	τῷ	τρόπῳ διόλλυται; ~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην πρὸς
[400]	ὁδοῦ. ~(Ἠλέκτρα) ~ποῖ δ᾽ ἐμπορεύει;	τῷ	φέρεις τάδ᾽ ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ
[1000]	~αὐτὴ δὲ νοῦν σχὲς ἀλλὰ	τῷ	χρόνῳ ποτέ, ~σθένουσα μηδὲν τοῖς
[850]	ἐς τί μοι ~βλέψασα θάλπει	τῷδ᾽	ἀνηκέστῳ πυρί; ~(Χρυσόθεμις) ~πρός νυν
[950]	χρή, τώδε χρὴ πάντας σέβειν,	~τώδ᾽	ἔν θ᾽ ἑορταῖς ἔν τε
[400]	ἄν ποθ᾽ ὅν γ᾽ ἔκτεινε,	τῷδ᾽	ἐπέστεφε. ~σκέψαι γὰρ εἴ σοι
[600]	ἡ παροῦσά μοι ~πάγκαρπ᾽ ἄνακτι	τῷδ᾽	ὅπως λυτηρίους ~εὐχὰς ἀνάσχω δειμάτων,
[850]	κοὐκ ἄλλης, σαφῆ ~σημεῖ᾽ ἰδοῦσα,	τῷδε	πιστεύω λόγῳ. ~(Ἠλέκτρα) ~τίν᾽ ὦ
[250]	μητέρ᾽ εἰ χρεὼν ~ταύτην προσαυδᾶν	τῷδε	συγκοιμωμένην· ~ἡ δ᾽ ὧδε τλήμων
[950]	~τοιοῖσδ᾽ ἐπαίνοις οὐχὶ δεξιώσεται· ~ἴδεσθε	τώδε	τὼ κασιγνήτω, φίλοι, ~ὣ τὸν
[950]	προὐστήτην φόνου· ~τούτω φιλεῖν χρή,	τώδε	χρὴ πάντας σέβειν, ~τώδ᾽ ἔν
[1050]	ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι; ~οὐδεὶς	τῶν	ἀγαθῶν γὰρ ~ζῶν κακῶς εὔκλειαν
[1350]	γενοῦ πρόφρων ~ἡμῖν ἀρωγὸς τῶνδε	τῶν	βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον ἀνθρώποισι τἀπιτίμια
[1400]	~αἰαῖ. ἰὼ στέγαι ~φίλων ἔρημοι,	τῶν	δ᾽ ἀπολλύντων πλέαι. ~(Ἠλέκτρα) ~βοᾷ
[50]	τ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν καὶ κράτος	τῶν	δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φάος ἁγνὸν
[100]	ἐστιν οὐδεμία κακῶν. ~τί μοι	τῶν	δυσφόρων ἐφίει; ~(Ἠλέκτρα) ~νήπιος ὃς
[400]	~πρός νυν θεῶν σε λίσσομαι	τῶν	ἐγγενῶν ~ἐμοὶ πιθέσθαι μηδ᾽ ἀβουλίᾳ
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~ἐν τῷ διέγνως τοῦτο	τῶν	εἰρημένων; ~(Ὀρέστης) ~ὁρῶν σε πολλοῖς
[500]	Ἅιδης τιν᾽ ἵμερον τέκνων ~ἢ	τῶν	ἐκείνης ἔσχε δαίσασθαι πλέον; ~ἢ
[500]	πλοῦς ὅδ᾽ ἦν χάριν; ~ἢ	τῶν	ἐμῶν Ἅιδης τιν᾽ ἵμερον τέκνων
[1150]	~καὶ μὴν ὁρᾷς γε παῦρα	τῶν	ἐμῶν κακῶν. ~(Ὀρέστης) ~καὶ πῶς
[1150]	~(Ὀρέστης) ~ὡς οὐκ ἄρ᾽ ᾔδη	τῶν	ἐμῶν οὐδὲν κακῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐν
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~πόθεν δ᾽ ἂν εὕροις	τῶν	ἐμῶν σὺ πημάτων ~ἄρηξιν, οἷς
[1400]	συμφορᾶς γὰρ ἂν ~ἔξωθεν εἴην	τῶν	ἐμῶν τῆς φιλτάτης. ~(Αἴγισθος) ~ποῦ
[250]	ἥτις ἐκ χερῶν ~κλέψασ᾽ Ὀρέστην	τῶν	ἐμῶν ὑπεξέθου; ~ἀλλ᾽ ἴσθι τοι
[1300]	ἔοικεν, ὡς τεθνηκότα. ~(Παιδαγωγός) ~εἷς	τῶν	ἐν Ἅιδου μάνθαν᾽ ἐνθάδ᾽ ὢν
[950]	ἀνὴρ ἔφυς, ~σθένεις δ᾽ ἔλασσον	τῶν	ἐναντίων χερί. ~δαίμων δὲ τοῖς
[1300]	ἐπῄνεσ᾽ ὡς ἐπ᾽ ἐξόδῳ κλύω	~τῶν	ἔνδοθεν χωροῦντος. ~(Ἠλέκτρα) ~εἴσιτ᾽ ὦ
[150]	βροτῶν, ~πρὸς ὅ τι σὺ	τῶν	ἔνδον εἶ περισσά, ~οἷς ὁμόθεν
[800]	ταῦτα καινέτω τις, εἰ βαρύνεται,	~τῶν	ἔνδον ὄντων· ὡς χάρις μέν,
[450]	τὸ δρᾶν. ~πειρωμένῃ δὲ τῶνδε	τῶν	ἔργων ἐμοὶ ~σιγὴ παρ᾽ ὑμῶν,
[600]	πλέαν. ~εἰ γὰρ πέφυκα τῶνδε	τῶν	ἔργων ἴδρις, ~σχεδόν τι τὴν
[700]	λεύκιππος, Αἰνιὰν γένος· ~ἔνατος Ἀθηνῶν	τῶν	θεοδμήτων ἄπο· ~Βοιωτὸς ἄλλος, δέκατον
[1150]	ἦσθ᾽ ἄνω, ~ξὺν σοὶ μετεῖχον	τῶν	ἴσων, καὶ νῦν ποθῶ ~τοῦ
[300]	δ᾽ ἐλευθέραν με δεῖ ~ζῆν,	τῶν	κρατούντων ἐστὶ πάντ᾽ ἀκουστέα. ~(Ἠλέκτρα)
[1400]	κείμενοι. ~παλίρρυτον γὰρ αἷμ᾽ ὑπεξαιροῦσι	τῶν	~κτανόντων οἱ πάλαι θανόντες. ~(Χορός)
[1250]	λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης) ~τὰ μὲν περισσεύοντα	τῶν	λόγων ἄφες, ~καὶ μήτε μήτηρ
[1300]	προυθέμην ἐγώ. ~καὶ νῦν ἀπαλλαχθέντε	τῶν	μακρῶν λόγων ~καὶ τῆς ἀπλήστου
[350]	αὐτὴν ἰὸν ~ἤκουσ᾽ ὃ ταύτην	τῶν	μακρῶν σχήσει γόων. ~(Ἠλέκτρα) ~φέρ᾽
[500]	πλέον; ~ἢ τῷ πανώλει πατρὶ	τῶν	μὲν ἐξ ἐμοῦ ~παίδων πόθος
[100]	γόοισιν οὔτ᾽ εὐχαῖς. ~ἀλλ᾽ ἀπὸ	τῶν	μετρίων ἐπ᾽ ἀμήχανον ~ἄλγος ἀεὶ
[1500]	δίκην, ~ὅστις πέρα πράσσειν τι	τῶν	νόμων θέλει, ~κτείνειν· τὸ γὰρ
[250]	μηδέ σ᾽ ἐκ γόων ποτὲ	~τῶν	νῦν ἀπαλλάξειαν οἱ κάτω θεοί.
[100]	δυσφόρων ἐφίει; ~(Ἠλέκτρα) ~νήπιος ὃς	τῶν	οἰκτρῶς ~οἰχομένων γονέων ἐπιλάθεται. ~ἀλλ᾽
[1100]	δέρκομαι. ~(Ὀρέστης) ~εἴπερ τι κλαίεις	τῶν	Ὀρεστείων κακῶν, ~τόδ᾽ ἄγγος ἴσθι
[1450]	τόδ᾽ ἂν κακῶν ~μόνον γένοιτο	τῶν	πάλαι λυτήριον. ~(Ὀρέστης) ~χωροῖς ἂν
[1250]	ποήσω; ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἀποστερήσῃς	~τῶν	σῶν προσώπων ἁδονὰν μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης)
[750]	αἷμα νῦν δ᾽ ἕκηλά που	~τῶν	τῆσδ᾽ ἀπειλῶν οὕνεχ᾽ ἡμερεύσομεν. ~(Ἠλέκτρα)
[350]	ὦ γυναῖκες, ἠθάς εἰμί πως	~τῶν	τῆσδε μύθων· οὐδ᾽ ἂν ἐμνήσθην
[800]	ἀπολεῖς. ~(Χορός) πῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ	τῶν	φανερῶς οἰχομένων ~εἰς Ἀΐδαν ἐλπίδ᾽
[800]	τά θ᾽ αὑτῆς καὶ τὰ	τῶν	φίλων κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽ ὑμὶν
[300]	θάτερ᾽ ἢ φρονεῖν κακῶς ~ἢ	τῶν	φίλων φρονοῦσα μὴ μνήμην ἔχειν·
[0]	ὅτῳ τρόπῳ πατρὶ ~δίκας ἀροίμην	τῶν	φονευσάντων πάρα, ~χρῇ μοι τοιαῦθ᾽
[250]	~βοᾷ παραστᾶσ᾽ οὐ σύ μοι	τῶνδ᾽	αἰτία; ~οὐ σὸν τόδ᾽ ἐστὶ
[1450]	ς᾽ ἐγώ σοι μάντις εἰμὶ	τῶνδ᾽	ἄκρος. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν
[500]	τέθνηκεν. ἐξ ἐμοῦ· καλῶς ~ἔξοιδα·	τῶνδ᾽	ἄρνησις οὐκ ἔνεστί μοι· ~ἡ
[50]	τὰ Λοξίου ~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν κἀπὸ	τῶνδ᾽	ἀρχηγετεῖν, ~πατρὸς χέοντες λουτρά· ταῦτα
[250]	φονεῦσι τοῦ πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ	τῶνδ᾽	ἄρχομαι κἀκ τῶνδέ μοι ~λαβεῖν
[1150]	~(Ὀρέστης) ~καὶ πῶς γένοιτ᾽ ἂν	τῶνδ᾽	ἔτ᾽ ἐχθίω βλέπειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὁθούνεκ᾽
[1200]	~ἐγὼ φράσαιμ᾽ ἄν, εἰ τὸ	τῶνδ᾽	εὔνουν πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐστὶν
[0]	σε καιρὸς εἰσάγῃ, ~δόμων ἔσω	τῶνδ᾽	ἴσθι πᾶν τὸ δρώμενον, ~ὅπως
[350]	~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθεῖν ἐκεῖνον, εἴ τι	τῶνδε	δρᾶν νοεῖ. ~(Χρυσόθεμις) ~ὅπως πάθῃς
[350]	τί μοι ~κέρδος γένοιτ᾽ ἂν	τῶνδε	ληξάσῃ γόων. ~οὐ ζῶ; κακῶς
[600]	ἄτερ; ~(Ἠλέκτρα) ~εὖ νυν ἐπίστω	τῶνδέ	μ᾽ αἰσχύνην ἔχειν, ~κεἰ μὴ
[1250]	ὅταν παρουσία ~φράζῃ, τότ᾽ ἔργων	τῶνδε	μεμνῆσθαι χρεών. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁ πᾶς
[950]	~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε. ~καὶ	τῶνδε	μέντοι μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς ὅπως ~τεύξει
[350]	ἐγώ. ~μέλλουσι γάρ σ᾽ εἰ	τῶνδε	μὴ λήξεις γόων, ~ἐνταῦθα πέμψειν
[500]	Μενέλεω κτανὼν ~τἄμ᾽ οὐκ ἔμελλε	τῶνδέ	μοι δώσειν δίκην; ~πότερον ἐκείνῳ
[250]	~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽ ἄρχομαι κἀκ	τῶνδέ	μοι ~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως καὶ
[350]	δὴ τὸ δεινόν· εἰ γὰρ	τῶνδέ	μοι ~μεῖζόν τι λέξεις, οὐκ
[100]	ὥς τις ἀηδὼν ~ἐπὶ κωκυτῷ	τῶνδε	πατρῴων ~πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι
[300]	μάχας ποιούμενος. ~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην	τῶνδε	προσμένουσ᾽ ἀεὶ ~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ
[1300]	τὰ σώματα· ~νῦν δ᾽ εὐλάβειαν	τῶνδε	προυθέμην ἐγώ. ~καὶ νῦν ἀπαλλαχθέντε
[450]	ἁμιλλήμαθ᾽ οἷσιν οὐ θέμις. ~πρὸ	τῶνδέ	τοί μ᾽ ἔχει ~μή ποτε
[1350]	λίσσομαι, γενοῦ πρόφρων ~ἡμῖν ἀρωγὸς	τῶνδε	τῶν βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον ἀνθρώποισι
[450]	ἐπισπεύδειν τὸ δρᾶν. ~πειρωμένῃ δὲ	τῶνδε	τῶν ἔργων ἐμοὶ ~σιγὴ παρ᾽
[600]	ἀναιδείας πλέαν. ~εἰ γὰρ πέφυκα	τῶνδε	τῶν ἔργων ἴδρις, ~σχεδόν τι
[1050]	ἃ δὲ μέγιστ᾽ ἔβλαστε νόμιμα,	τῶνδε	φερομέναν ~ἄριστα τᾷ Ζηνὸς εὐσεβείᾳ.