Vers
[450]	~ἥξει καὶ πολύπους καὶ πολύχειρ	ἁ	δεινοῖς ~κρυπτομένα λόχοις ~χαλκόπους Ἐρινύς.
[150]	ἀχέων ἐν ἥβᾳ, ~ὄλβιος, ὃν	ἁ	κλεινὰ ~γᾶ ποτε Μυκηναίων ~δέξεται
[850]	~τμητοῖς ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι; ~(Χορός) ἄσκοπος	ἁ	λώβα. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς γὰρ οὔκ;
[450]	φύσας σ᾽ Ἑλλάνων ἄναξ, ~οὐδ᾽	ἁ	παλαιὰ χαλκόπλακτος ἀμφάκης γένυς, ~ἅ
[1050]	ἀεὶ πατρὸς ~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως	~ἁ	πάνδυρτος ἀηδών, ~οὔτε τι τοῦ
[450]	καὶ γνώμας ~λειπομένα σοφᾶς, ~εἶσιν	ἁ	πρόμαντις ~Δίκα δίκαια φερομένα χεροῖν
[500]	νυκτὸς εὖ κατασχήσει. ~ὦ Πέλοπος	ἁ	πρόσθεν ~πολύπονος ἱππεία, ~ὡς ἔμολες
[100]	γονέων ἐπιλάθεται. ~ἀλλ᾽ ἐμέ γ᾽	ἁ	στονόεσσ᾽ ἄραρεν φρένας, ~ἃ Ἴτυν,
[900]	~πῶς δ᾽ οὐκ ἐγὼ κάτοιδ᾽	ἅ	γ᾽ εἶδον ἐμφανῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν,
[450]	ἁ παλαιὰ χαλκόπλακτος ἀμφάκης γένυς,	~ἅ	νιν κατέπεφνεν αἰσχίσταις ἐν αἰκίαις.
[600]	ἄκουε· τῇδε γὰρ κἀγὼ φράσω.	~ἃ	γὰρ προσεῖδον νυκτὶ τῇδε φάσματα
[1250]	ἄν σοι καιρὸν ἐξείργοι λόγος.	~ἃ	δ᾽ ἁρμόσει μοι τῷ παρόντι
[1050]	μὲν οὐκ ἐν ἐσθλᾷ ~βεβῶσαν,	ἃ	δὲ μέγιστ᾽ ἔβλαστε νόμιμα, τῶνδε
[100]	γ᾽ ἁ στονόεσσ᾽ ἄραρεν φρένας,	~ἃ	Ἴτυν, αἰὲν Ἴτυν ὀλοφύρεται, ~ὄρνις
[650]	εἰσεκήρυξαν βραβῆς ~{δρόμων διαύλων πένταθλ᾽	ἃ	νομίζεται, ~τούτων ἐνεγκὼν πάντα τἀπινίκια
[600]	ὅπως λυτηρίους ~εὐχὰς ἀνάσχω δειμάτων,	ἃ	νῦν ἔχω. ~κλύοις ἂν ἤδη,
[600]	ὀργὴν ἐκφέρει, μεθεῖσά μοι ~λέγειν	ἃ	χρῄζοιμ᾽ οὐδ᾽ ἐπίστασαι κλύειν. ~(Κλυταιμνήστρα)
[650]	~ἀλλ᾽ ὧδέ μ᾽ αἰεὶ ζῶσαν	ἀβλαβεῖ	βίῳ ~δόμους Ἀτρειδῶν σκῆπτρά τ᾽
[400]	τῶν ἐγγενῶν ~ἐμοὶ πιθέσθαι μηδ᾽	ἀβουλίᾳ	πεσεῖν· ~εἰ γάρ μ᾽ ἀπώσει,
[350]	~καλόν γε μέντοι μὴ ξ	ἀβουλίας	πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽ εἰ χρή,
[950]	~τεύξει ποτ᾽ οὐ γὰρ ὧδ᾽	ἄβουλός	ἐστ᾽ ἀνὴρ ~Αἴγισθος ὥστε σόν
[500]	Μενέλεω δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ ταῦτ᾽	ἀβούλου	καὶ κακοῦ γνώμην πατρός; ~δοκῶ
[1050]	εὔπατρις ὧδε βλάστοι; ~οὐδεὶς τῶν	ἀγαθῶν	γὰρ ~ζῶν κακῶς εὔκλειαν αἰσχῦναι
[100]	δολερᾶς ἀθεώτατα ~ματρὸς ἁλόντ᾽ ἀπάταις	Ἀγαμέμνονα	~κακᾷ τε χειρὶ πρόδοτον; ὡς
[150]	Κρῖσαν ~βούνομον ἔχων ἀκτὰν ~παῖς	Ἀγαμεμνονίδας	ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ παρὰ τὸν
[0]	τοῦ στρατηγήσαντος ἐν Τροίᾳ ποτὲ	~Ἀγαμέμνονος	παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί σοι
[1350]	φῶς, ὦ μόνος σωτὴρ δόμων	~Ἀγαμέμνονος,	πῶς ἦλθες; ἦ σὺ κεῖνος
[650]	Ὀρέστης, τοῦ τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος	~Ἀγαμέμνονος	στράτευμ᾽ ἀγείραντός ποτε. ~καὶ ταῦτα
[250]	δοκῶ ~πολλοῖσι θρήνοις δυσφορεῖν ὑμῖν	ἄγαν.	~ἀλλ᾽ ἡ βία γὰρ ταῦτ᾽
[600]	ἔπη ~καὶ τἄργα τἀμὰ πόλλ᾽	ἄγαν	λέγειν ποεῖ. ~(Ἠλέκτρα) ~σύ τοι
[850]	λόγον ~τόνδ᾽ εἰσακούσασ᾽ ὧδε πιστεύεις	ἄγαν;	~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ μὲν ἐξ ἐμοῦ
[1400]	ξένοι, ~οὕς φασ᾽ Ὀρέστην ἡμὶν	ἀγγεῖλαι	βίον ~λελοιπόθ᾽ ἱππικοῖσιν ἐν ναυαγίοις;
[1100]	μοι γέρων ~ἐφεῖτ᾽ Ὀρέστου Στρόφιος	ἀγγεῖλαι	πέρι. ~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ ἔστιν,
[0]	δρώμενον, ~ὅπως ἂν εἰδὼς ἡμὶν	ἀγγείλῃς	σαφῆ. ~οὐ γάρ σε μὴ
[150]	τί γὰρ οὐκ ἐμοὶ ~ἔρχεται	ἀγγελίας	ἀπατώμενον; ~ἀεὶ μὲν γὰρ ποθεῖ,
[0]	γὰρ ~μέγιστος αὐτοῖς τυγχάνει δορυξένων.	~ἄγγελλε	δ᾽ ὅρκον προστιθεὶς ὁθούνεκα ~τέθνηκ᾽
[100]	Ἴτυν ὀλοφύρεται, ~ὄρνις ἀτυζομένα, Διὸς	ἄγγελος.	~ἰὼ παντλάμων Νιόβα, σὲ δ᾽
[1100]	κλαίεις τῶν Ὀρεστείων κακῶν, ~τόδ᾽	ἄγγος	ἴσθι σῶμα τοὐκείνου στέγον. ~(Ἠλέκτρα)
[1200]	πιστὰς ἐρεῖς. ~(Ὀρέστης) ~μέθες τόδ᾽	ἄγγος	νῦν, ὅπως τὸ πᾶν μάθῃς.
[1350]	Μαίας δὲ παῖς ~Ἑρμῆς σφ᾽	ἄγει	δόλον σκότῳ ~κρύψας πρὸς αὐτὸ
[250]	~ἔπειτα ποίας ἡμέρας δοκεῖς μ᾽	ἄγειν,	~ὅταν θρόνοις Αἴγισθον ἐνθακοῦντ᾽ ἴδω
[100]	ἐμὸν πέμψατ᾽ ἀδελφόν· ~μούνη γὰρ	ἄγειν	οὐκέτι σωκῶ ~λύπης ἀντίρροπον ἄχθος.
[650]	τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽	ἀγείραντός	ποτε. ~καὶ ταῦτα μὲν τοιαῦθ᾽
[1450]	~(Αἴγισθος) ~τί δ᾽ ἐς δόμους	ἄγεις	με; πῶς, τόδ᾽ εἰ καλὸν
[1000]	ἐπίστω γ᾽ οἷ μ᾽ ἀτιμίας	ἄγεις.	~(Χρυσόθεμις) ~ἀτιμίας μὲν οὔ, προμηθίας
[200]	πάθεα παθεῖν πόροι, ~μηδέ ποτ᾽	ἀγλαΐας	ἀποναίατο ~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός)
[900]	τότ᾽ ἐξεπίσταμαι ~μή του τόδ᾽	ἀγλάϊσμα	πλὴν κείνου μολεῖν· ~τῷ γὰρ
[1450]	λεύσσω; ~(Ὀρέστης) ~τίνα φοβεῖ; τίν᾽	ἀγνοεῖς;	~(Αἴγισθος) ~τίνων ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν
[50]	τῶν δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φάος	ἁγνὸν	~καὶ γῆς ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ, ὥς
[0]	δ᾽ Ὀρέστα, τοῦ λυκοκτόνου θεοῦ	~ἀγορὰ	Λύκειος· οὑξ ἀριστερᾶς δ᾽ ὅδε
[300]	πέλας, ~θυραῖον οἰχνεῖν· νῦν δ᾽	ἀγροῖσι	τυγχάνει. ~(Χορός) ~ἦ κἂν ἐγὼ
[1100]	παρουσίαν; ~(Χορός) ~ἥδ᾽ εἰ τὸν	ἄγχιστόν	γε κηρύσσειν χρεών. ~(Ὀρέστης) ~ἴθ᾽
[250]	πήματ᾽ οὐ δρῴη τάδ᾽ ἄν;	~ἁγὼ	κατ᾽ ἦμαρ καὶ κατ᾽ εὐφρόνην
[650]	ἱππικῶν ~ἦν ἡλίου τέλλοντος ὠκύπους	ἀγών,	~εἰσῆλθε πολλῶν ἁρματηλατῶν μέτα. ~εἷς
[1450]	λόγων γὰρ οὐ ~νῦν ἐστιν	ἁγών,	ἀλλὰ σῆς ψυχῆς πέρι. ~(Αἴγισθος)
[1400]	λαθραῖον ὡς ~ὀρούσῃ πρὸς δίκας	ἀγῶνα.	~(Αἴγισθος) ~τίς οἶδεν ὑμῶν ποῦ
[650]	εἰς τὸ κλεινὸν Ἑλλάδος ~πρόσχημ᾽	ἀγῶνος	Δελφικῶν ἄθλων χάριν, ~ὅτ᾽ ᾔσθετ᾽
[1450]	πέρα λέγειν ἔα ~πρὸς θεῶν,	ἀδελφέ,	μηδὲ μηκύνειν λόγους. ~τί γὰρ
[1300]	καλῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὗτός ἐστ᾽	ἀδελφέ;	πρὸς θεῶν φράσον. ~(Ὀρέστης) ~οὐχὶ
[950]	αὐτόχειρα πατρῴου φόνου ~ξὺν τῇδ᾽	ἀδελφῇ	μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν ~Αἴγισθον· οὐδὲν
[450]	αὐτῇ δυσπρόσοπτ᾽ ὀνείρατα· ~ὅμως δ᾽	ἀδελφή,	σοί θ᾽ ὑπούργησον τάδε ~ἐμοί
[1100]	ἀλλ᾽ ἐγὼ τροφός, ~ἐγὼ δ᾽	ἀδελφὴ	σοὶ προσηυδώμην ἀεί. ~νῦν δ᾽
[100]	~καί μοι τὸν ἐμὸν πέμψατ᾽	ἀδελφόν·	~μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ
[1200]	στένεις. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς τὸν θανόντ᾽	ἀδελφὸν	οὐ δίκῃ στένω; ~(Ὀρέστης) ~οὔ
[500]	γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντ᾽	ἀδελφοῦ	δῆτα Μενέλεω κτανὼν ~τἄμ᾽ οὐκ
[950]	φίλη, πείσθητι, συμπόνει πατρί, ~σύγκαμν᾽	ἀδελφῷ,	παῦσον ἐκ κακῶν ἐμέ, ~παῦσον
[100]	θεῶν παῖδες Ἐρινύες, ~αἳ τοὺς	ἀδίκως	θνῄσκοντας ὁρᾶθ᾽ ~αἳ τοὺς εὐνὰς
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐ μὰ τὴν	ἄδμητον	αἰὲν Ἄρτεμιν, ~τόδε μὲν οὔ
[1250]	μ᾽ ἀποστερήσῃς ~τῶν σῶν προσώπων	ἁδονὰν	μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης) ~ἦ κάρτα κἂν
[450]	μακροῦ χρόνου. ~ὕπεστί μοι θάρσος,	~ἁδυπνόων	κλύουσαν ~ἀρτίως ὀνειράτων. ~οὐ γάρ
[300]	ἡ τάλαιν᾽ ἀπόλλυμαι. ~μέλλων γὰρ	ἀεὶ	δρᾶν τι τὰς οὔσας τέ
[1200]	~(Ὀρέστης) ~ὡς τὰ λοίπ᾽ ἔχοις	ἀεί.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες, ὦ
[250]	κατ᾽ ἦμαρ καὶ κατ᾽ εὐφρόνην	ἀεὶ	~θάλλοντα μᾶλλον ἢ καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ·
[550]	ἐφίημ᾽ εἰ δέ μ᾽ ὧδ᾽	ἀεὶ	λόγους ~ἐξῆρχες, οὐκ ἂν ἦσθα
[150]	οὐκ ἐμοὶ ~ἔρχεται ἀγγελίας ἀπατώμενον;	~ἀεὶ	μὲν γὰρ ποθεῖ, ~ποθῶν δ᾽
[500]	πάρεστ᾽ (Αἴγισθος) ὅς σ᾽ ἐπεῖχ᾽	ἀεὶ	~μή τοι θυραίαν γ᾽ οὖσαν
[1100]	~ἐγὼ δ᾽ ἀδελφὴ σοὶ προσηυδώμην	ἀεί.	~νῦν δ᾽ ἐκλέλοιπε ταῦτ᾽ ἐν
[600]	ἔκ τε σοῦ κακοῖς ~πολλοῖς	ἀεὶ	ξυνοῦσα τοῦ τε συννόμου· ~ὃ
[1050]	δὲ μόνα σαλεύει ~Ἠλέκτρα, τὸν	ἀεὶ	πατρὸς ~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως ~ἁ
[300]	~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην τῶνδε προσμένουσ᾽	ἀεὶ	~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ τάλαιν᾽ ἀπόλλυμαι.
[100]	τῶν μετρίων ἐπ᾽ ἀμήχανον ~ἄλγος	ἀεὶ	στενάχουσα διόλλυσαι, ~ἐν οἷς ἀνάλυσίς
[700]	αὐτὴν ἐσχάτην στήλην ἔχων ~ἔχριμπτ᾽	ἀεὶ	σύριγγα, δεξιὸν δ᾽ ἀνεὶς ~σειραῖον
[100]	παῖ δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα) ματρός, τίν᾽	ἀεὶ	~τάκεις ὧδ᾽ ἀκόρεστον οἰμωγὰν ~τὸν
[500]	πατὴρ σὸς οὗτος, ὃν θρηνεῖς	ἀεί,	~τὴν σὴν ὅμαιμον μοῦνος Ἑλλήνων
[0]	~παρόντι λεύσσειν, ὧν πρόθυμος ἦσθ᾽	ἀεί.	~τὸ γὰρ παλαιὸν Ἄργος οὑπόθεις
[200]	κακῶν ὑπερεκτήσω, ~σᾷ δυσθύμῳ τίκτουσ᾽	ἀεὶ	~ψυχᾷ πολέμους· τὰ δὲ τοῖς
[750]	~ξύνοικος ἦν μοι, τοὐμὸν ἐκπίνουσ᾽	ἀεὶ	~ψυχῆς ἄκρατον αἷμα νῦν δ᾽
[500]	γάρ, οὐδὲν ἄλλο, σοὶ πρόσχημ᾽	ἀεὶ	~ὡς ἐξ ἐμοῦ τέθνηκεν. ἐξ
[150]	~οἰκονομῶ θαλάμους πατρός, ὧδε μὲν	~ἀεικεῖ	σὺν στολᾷ, ~κεναῖς δ᾽ ἀμφίσταμαι
[1250]	λόγων; ~ἐπεί σε νῦν ἀφράστως	~ἀέλπτως	τ᾽ ἐσεῖδον. ~(Ὀρέστης) ~τότ᾽ εἶδες,
[1450]	~(Ἠλέκτρα) ~πάρεστι δῆτα, καὶ μάλ᾽	ἄζηλος	θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πολλὰ χαίρειν
[1100]	εὖ θ᾽ ἱκάνεις χὠ φράσας	ἀζήμιος.	~(Ὀρέστης) ~τίς οὖν ἂν ὑμῶν
[100]	~μὴ οὐ τεκνολέτειρ᾽ ὥς τις	ἀηδὼν	~ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε πατρῴων ~πρὸ
[1050]	~δειλαία στενάχουσ᾽ ὅπως ~ἁ πάνδυρτος	ἀηδών,	~οὔτε τι τοῦ θανεῖν προμηθὴς
[50]	φάος ἁγνὸν ~καὶ γῆς ἰσόμοιρ᾽	ἀήρ,	ὥς μοι ~πολλὰς μὲν θρήνων
[100]	οἰμωγὰν ~τὸν πάλαι ἐκ δολερᾶς	ἀθεώτατα	~ματρὸς ἁλόντ᾽ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ
[700]	ἱππικῶν πέδον. ~γνοὺς δ᾽ οὑξ	Ἀθηνῶν	δεινὸς ἡνιοστρόφος ~ἔξω παρασπᾷ κἀνακωχεύει
[700]	ὄγδοος λεύκιππος, Αἰνιὰν γένος· ~ἔνατος	Ἀθηνῶν	τῶν θεοδμήτων ἄπο· ~Βοιωτὸς ἄλλος,
[100]	οὐ τὸν ἐμὸν στενάχειν πατέρ᾽	ἄθλιον.	~ἀλλ᾽ ὦ παντοίας φιλότητος ἀμειβόμεναι
[1100]	παμφλέκτου πυρὸς ~ἀνειλόμην, ὡς εἰκός,	ἄθλιον	βάρος, ~ἀλλ᾽ ἐν ξέναισι χερσὶ
[750]	μηδένα ~γνῶναι φίλων ἰδόντ᾽ ἂν	ἄθλιον	δέμας. ~καί νιν πυρᾷ κέαντες
[1150]	~τόδ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνο, καὶ μάλ᾽	ἀθλίως	ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι ταλαίνης ἆρα
[0]	~τέθνηκ᾽ Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας τύχης,	~ἄθλοισι	Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων ~δίφρων κυλισθείς·
[650]	κλεινὸν Ἑλλάδος ~πρόσχημ᾽ ἀγῶνος Δελφικῶν	ἄθλων	χάριν, ~ὅτ᾽ ᾔσθετ᾽ ἀνδρὸς ὀρθίων
[850]	στυγνῶν τ᾽ αἰῶνι. ~(Χορός) ~εἴδομεν	ἁθρήνεις.	~(Ἠλέκτρα) ~μή μέ νυν μηκέτι
[750]	κακοῖς. ~(Παιδαγωγός) ~τί δ᾽ ὧδ᾽	ἀθυμεῖς,	ὦ γύναι, τῷ νῦν λόγῳ;
[200]	τὸν ἐμὸν εἷλον βίον πρόδοτον,	αἵ	μ᾽ ἀπώλεσαν· ~οἷς θεὸς ὁ
[800]	γὰρ τῆς ἐμῆς οἴχει φρενὸς	~αἵ	μοι μόναι παρῆσαν ἐλπίδων ἔτι,
[1350]	κυκλοῦνται νύκτες ἡμέραι τ᾽ ἴσαι,	~αἳ	ταῦτά σοι δείξουσιν, (Ἠλέκτρα) σαφῆ.
[200]	πατὴρ ~θανάτους αἰκεῖς διδύμαιν χειροῖν,	~αἳ	τὸν ἐμὸν εἷλον βίον πρόδοτον,
[100]	~σεμναί τε θεῶν παῖδες Ἐρινύες,	~αἳ	τοὺς ἀδίκως θνῄσκοντας ὁρᾶθ᾽ ~αἳ
[100]	~αἳ τοὺς ἀδίκως θνῄσκοντας ὁρᾶθ᾽	~αἳ	τοὺς εὐνὰς ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽ ἀρήξατε,
[100]	χάριν, ~ἐᾶτέ μ᾽ ὧδ᾽ ἀλύειν,	~αἰαῖ,	ἱκνοῦμαι. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ οὔτοι τόν
[1400]	μὴ λάθῃ μολὼν ἔσω. ~(Κλυταιμνήστρα)	~αἰαῖ.	ἰὼ στέγαι ~φίλων ἔρημοι, τῶν
[800]	κρύπτουσιν ἕκηλοι; ~(Ἠλέκτρα) ἒ ἔ,	αἰαῖ.	~(Χορός) ὦ παῖ, τί δακρύεις;
[50]	~πατέρ᾽ ὃν κατὰ μὲν βάρβαρον	αἶαν	~φοίνιος Ἄρης οὐκ ἐξένισεν, ~μήτηρ
[500]	πρόσθεν ~πολύπονος ἱππεία, ~ὡς ἔμολες	αἰανὴς	~τᾷδε γᾷ. ~εὖτε γὰρ ὁ
[1400]	ὥστε φρῖξαι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽	Αἴγισθε,	ποῦ ποτ᾽ ὢν κυρεῖς; ~(Ἠλέκτρα)
[1400]	ποτέ. ~(Χορός) ~παύσασθε· λεύσσω γὰρ	Αἴγισθον	ἐκ προδήλου. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ παῖδες,
[1100]	καὶ τί βουληθεὶς πάρει; ~(Ὀρέστης)	~Αἴγισθον	ἔνθ᾽ ᾤκηκεν ἱστορῶ πάλαι. ~(Χορός)
[250]	δοκεῖς μ᾽ ἄγειν, ~ὅταν θρόνοις	Αἴγισθον	ἐνθακοῦντ᾽ ἴδω ~τοῖσιν πατρῴοις, εἰσίδω
[950]	τῇδ᾽ ἀδελφῇ μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν	~Αἴγισθον·	οὐδὲν γάρ σε δεῖ κρύπτειν
[1100]	εἰσελθοῦσ᾽ ὅτι ~Φωκῆς ματεύουσ᾽ ἄνδρες	Αἴγισθόν	τινες, ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽ οὐ
[1450]	ὁρᾶν τε καὶ προσηγορεῖν φίλως.	~(Αἴγισθος)	~ἀλλ᾽ εὖ παραινεῖς κἀπιπείσομαι· σὺ
[1500]	σοι μάντις εἰμὶ τῶνδ᾽ ἄκρος.	~(Αἴγισθος)	~ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην
[1250]	με, ~μήθ᾽ ὡς πατρῴαν κτῆσιν	Αἴγισθος	δόμων ~ἀντλεῖ, τὰ δ᾽ ἐκχεῖ,
[400]	οὑφόρει ποτὲ ~αὐτός, τανῦν δ᾽	(Αἴγισθος)	ἐκ δὲ τοῦδ᾽ ἄνω ~βλαστεῖν
[1450]	~ἔνδον· φίλης γὰρ προξένου κατήνυσαν.	~(Αἴγισθος)	~ἦ καὶ θανόντ᾽ ἤγγειλαν ὡς
[1500]	~ὑφηγοῦ. ~(Ὀρέστης) ~σοὶ βαδιστέον πάρος.	~(Αἴγισθος)	~ἦ μὴ φύγω σε; ~(Ὀρέστης)
[1450]	ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃς.	~(Αἴγισθος)	~ἦ πᾶσ᾽ ἀνάγκη τήνδε τὴν
[1450]	δῆτα, καὶ μάλ᾽ ἄζηλος θέα.	~(Αἴγισθος)	~ἦ πολλὰ χαίρειν μ᾽ εἶπας
[1400]	πρὸς τί; ~(Ἠλέκτρα) ~φρουρήσουσ᾽ ὅπως	~(Αἴγισθος)	ἡμᾶς μὴ λάθῃ μολὼν ἔσω.
[1300]	πῶς γὰρ οὔ; κλύων ~ὁθούνεκ᾽	(Αἴγισθος)	μὲν οὐ κατὰ στέγας, ~μήτηρ
[350]	~(Χρυσόθεμις) ~μάλισθ᾽ ὅταν περ οἴκαδ᾽	Αἴγισθος	μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐξίκοιτο τοῦδέ
[600]	~τοῦδ᾽ οὐκ ἀλύξεις, εὖτ᾽ ἂν	(Αἴγισθος)	μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁρᾷς; πρὸς ὀργὴν
[1450]	~ζῶντας θανοῦσιν οὕνεκ᾽ ἀνταυδᾷς ἴσα;	~(Αἴγισθος)	~οἴμοι, ξυνῆκα τοὔπος· οὐ γὰρ
[1450]	πέλας σοῦ· μηκέτ᾽ ἄλλοσε σκόπει.	~(Αἴγισθος)	~οἴμοι, τί λεύσσω; ~(Ὀρέστης) ~τίνα
[1450]	μάντις ὢν ἄριστος ἐσφάλλου πάλαι.	~(Αἴγισθος)	~ὄλωλα δὴ δείλαιος. ἀλλά μοι
[50]	~μήτηρ δ᾽ ἡμὴ χὠ κοινολεχὴς	~Αἴγισθος	ὅπως δρῦν ὑλοτόμοι ~σχίζουσι κάρα
[500]	αὖ στρέφει· ~οὐ γὰρ πάρεστ᾽	(Αἴγισθος)	ὅς σ᾽ ἐπεῖχ᾽ ἀεὶ ~μή
[1450]	ἀλλὰ κἀπέδειξαν, οὐ λόγῳ μόνον.	~(Αἴγισθος)	~πάρεστ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ
[1450]	εἴην τῶν ἐμῶν τῆς φιλτάτης.	~(Αἴγισθος)	~ποῦ δῆτ᾽ ἂν εἶεν οἱ
[1450]	εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνοι τάδε.	~(Αἴγισθος)	~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας ~πᾶσιν
[1450]	ἁγών, ἀλλὰ σῆς ψυχῆς πέρι.	~(Αἴγισθος)	~τί δ᾽ ἐς δόμους ἄγεις
[1450]	~(Ὀρέστης) ~τίνα φοβεῖ; τίν᾽ ἀγνοεῖς;	~(Αἴγισθος)	~τίνων ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν μέσοις
[1400]	ὡς ~ὀρούσῃ πρὸς δίκας ἀγῶνα.	~(Αἴγισθος)	~τίς οἶδεν ὑμῶν ποῦ ποθ᾽
[1500]	δ᾽ ὁδὸς βραδύνεται. ~ἀλλ᾽ ἕρφ᾽	~(Αἴγισθος)	~ὑφηγοῦ. ~(Ὀρέστης) ~σοὶ βαδιστέον πάρος.
[1450]	ἔσχον, ὥστε συμφέρειν τοῖς κρείσσοσιν.	~(Αἴγισθος)	~ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμ᾽ ἄνευ
[950]	γὰρ ὧδ᾽ ἄβουλός ἐστ᾽ ἀνὴρ	~Αἴγισθος	ὥστε σόν ποτ᾽ ἢ κἀμὸν
[300]	~(Χορός) ~φέρ᾽ εἰπέ, πότερον ὄντος	Αἰγίσθου	πέλας ~λέγεις τάδ᾽ ἡμῖν ἢ
[650]	σαφῶς ~εἰ τοῦ τυράννου δώματ᾽	Αἰγίσθου	τάδε; ~(Χορός) ~τάδ᾽ ἐστίν, ὦ
[650]	λόγους ~ἡδεῖς φίλου παρ᾽ ἀνδρὸς	Αἰγίσθῳ	θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἐδεξάμην τὸ
[1400]	μάλ᾽ αὖθις. ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ γὰρ	Αἰγίσθῳ	θ᾽ ὁμοῦ. ~(Χορός) ~τελοῦς᾽ ἀραί·
[100]	~ἀλλ᾽ οὔτοι τόν γ᾽ ἐξ	Ἀΐδα	~παγκοίνου λίμνας πατέρ᾽ ἀνστάσεις ~οὔτε
[800]	~εἰ τῶν φανερῶς οἰχομένων ~εἰς	Ἀΐδαν	ἐλπίδ᾽ ὑποίσεις, κατ᾽ ἐμοῦ τακομένας
[900]	~ὡς οὔτις ἡμῖν ἔστιν, ἀλλ᾽	Ἅιδης	λαβὼν ~ἀπεστέρηκε καὶ μόνα λελείμμεθον.
[500]	ἦν χάριν; ~ἢ τῶν ἐμῶν	Ἅιδης	τιν᾽ ἵμερον τέκνων ~ἢ τῶν
[100]	ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν. ~ὦ δῶμ᾽	Ἀΐδου	καὶ Περσεφόνης, ~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ
[450]	τε φιλτάτῳ βροτῶν ~πάντων, ἐν	Ἅιδου	κειμένῳ κοινῷ πατρί. ~(Χορός) ~πρὸς
[1300]	τεθνηκότα. ~(Παιδαγωγός) ~εἷς τῶν ἐν	Ἅιδου	μάνθαν᾽ ἐνθάδ᾽ ὢν ἀνήρ. ~(Ὀρέστης)
[200]	ἀντιφόνους δίκας, ~ἔρροι τ᾽ ἂν	αἰδὼς	~ἁπάντων τ᾽ εὐσέβεια θνατῶν. ~(Χορός)
[900]	τοῖς αὐτοῖσί τοι ~οὐχ αὑτὸς	αἰεὶ	δαιμόνων παραστατεῖ. ~νῷν ἦν τὰ
[150]	θεόν, ~ἅτ᾽ ἐν τάφῳ πετραίῳ	~αἰεὶ	δακρύεις. ~(Χορός) ~οὔτοι σοὶ μούνᾳ,
[650]	ἐκβαλεῖν, ἐφῇς, ~ἀλλ᾽ ὧδέ μ᾽	αἰεὶ	ζῶσαν ἀβλαβεῖ βίῳ ~δόμους Ἀτρειδῶν
[1200]	~περισσὸν ἄχθος ἔνδον ~γυναικῶν ὂν	αἰεί.	~(Ὀρέστης) ~ὅρα γε μὲν δὴ
[1200]	~ἀλλ᾽ οὐ μὰ τὴν ἄδμητον	αἰὲν	Ἄρτεμιν, ~τόδε μὲν οὔ ποτ᾽
[100]	στονόεσσ᾽ ἄραρεν φρένας, ~ἃ Ἴτυν,	αἰὲν	Ἴτυν ὀλοφύρεται, ~ὄρνις ἀτυζομένα, Διὸς
[150]	ἀκάματα προσμένουσ᾽ ἄτεκνος, ~τάλαιν᾽ ἀνύμφευτος	αἰὲν	οἰχνῶ, ~δάκρυσι μυδαλέα, τὸν ἀνήνυτον
[750]	ὁ προστατῶν ~χρόνος διῆγέ μ᾽	αἰὲν	ὡς θανουμένην. ~νῦν δ᾽ ἡμέρᾳ
[200]	~τοὺς ἐμὸς ἴδε πατὴρ ~θανάτους	αἰκεῖς	διδύμαιν χειροῖν, ~αἳ τὸν ἐμὸν
[500]	~ἔλειπεν ἐκ τοῦδ᾽ οἴκου ~πολύπονος	αἰκία.	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀνειμένη μέν, ὡς ἔοικας,
[450]	~ἅ νιν κατέπεφνεν αἰσχίσταις ἐν	αἰκίαις.	~ἥξει καὶ πολύπους καὶ πολύχειρ
[500]	~Μυρτίλος ἐκοιμάθη, ~παγχρύσων δίφρων ~δυστάνοις	αἰκίαις	~πρόρριζος ἐκριφθείς, ~οὔ τί πω
[100]	μοῦ φέρεται, σοῦ, πάτερ, οὕτως	~αἰκῶς	οἰκτρῶς τε θανόντος. ~ἀλλ᾽ οὐ
[200]	οἰκείας εἰς ἄτας ~ἐμπίπτεις οὕτως	αἰκῶς;	~πολὺ γάρ τι κακῶν ὑπερεκτήσω,
[1400]	γᾶς ὑπαὶ κείμενοι. ~παλίρρυτον γὰρ	αἷμ᾽	ὑπεξαιροῦσι τῶν ~κτανόντων οἱ πάλαι
[750]	τοὐμὸν ἐκπίνουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχῆς ἄκρατον	αἷμα	νῦν δ᾽ ἕκηλά που ~τῶν
[1350]	~ἴδεθ᾽ ὅποι προνέμεται ~τὸ δυσέριστον	αἷμα	φυσῶν Ἄρης. ~βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων
[1350]	~ἀρχαιόπλουτα πατρὸς εἰς ἑδώλια, ~νεακόνητον	αἷμα	χειροῖν ἔχων· ὁ Μαίας δὲ
[50]	δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου ~στέρνων πληγὰς	αἱμασσομένων,	~ὁπόταν δνοφερὰ νὺξ ὑπολειφθῇ· ~τὰ
[750]	~μόλις κατασχεθόντες ἱππικὸν δρόμον, ~ἔλυσαν	αἱματηρόν,	ὥστε μηδένα ~γνῶναι φίλων ἰδόντ᾽
[1100]	ἢ φίλων τις ἢ πρὸς	αἵματος	φύσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φιλτάτου μνημεῖον
[700]	ἀνήρ· ~ὁ δ᾽ ὄγδοος λεύκιππος,	Αἰνιὰν	γένος· ~ἔνατος Ἀθηνῶν τῶν θεοδμήτων
[700]	πάντες ἕστασαν δίφροι· ~ἔπειτα δ᾽	Αἰνιᾶνος	ἀνδρὸς ἄστομοι ~πῶλοι βίᾳ φέρουσιν·
[1450]	ὁ τλήμων; ~(Ὀρέστης) ~οὐ γὰρ	αἰσθάνει	πάλαι ~ζῶντας θανοῦσιν οὕνεκ᾽ ἀνταυδᾷς
[50]	ἔδοξα προσπόλων τινὸς ~ὑποστενούσης ἔνδον	αἰσθέσθαι,	τέκνον. ~(Ὀρέστης) ~ἆρ᾽ ἐστὶν ἡ
[550]	θέλεις, δίδαξον ἀνθ᾽ ὅτου τανῦν	~αἴσχιστα	πάντων ἔργα δρῶσα τυγχάνεις, ~ἥτις
[450]	ἀμφάκης γένυς, ~ἅ νιν κατέπεφνεν	αἰσχίσταις	ἐν αἰκίαις. ~ἥξει καὶ πολύπους
[550]	ἂν ~τούτου λόγος γένοιτ᾽ ἂν	αἰσχίων	ἔτι, ~εἴτ᾽ οὖν δικαίως εἴτε
[600]	ταῦτα δρᾶν βίᾳ· ~αἰσχροῖς γὰρ	αἰσχρὰ	πράγματ᾽ ἐκδιδάσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ θρέμμ᾽
[600]	ἐξαναγκάζει με ταῦτα δρᾶν βίᾳ·	~αἰσχροῖς	γὰρ αἰσχρὰ πράγματ᾽ ἐκδιδάσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα)
[950]	σαυτήν, τοῦτο γιγνώσκουσ᾽ ὅτι ~ζῆν	αἰσχρὸν	αἰσχρῶς τοῖς καλῶς πεφυκόσιν. ~(Χορός)
[550]	~ὡς τῆς θυγατρὸς ἀντίποινα λαμβάνεις;	~αἰσχρῶς	δ᾽ ἐάν περ καὶ λέγῃς·
[950]	τοῦτο γιγνώσκουσ᾽ ὅτι ~ζῆν αἰσχρὸν	αἰσχρῶς	τοῖς καλῶς πεφυκόσιν. ~(Χορός) ~ἐν
[1050]	ἀγαθῶν γὰρ ~ζῶν κακῶς εὔκλειαν	αἰσχῦναι	θέλει ~νώνυμος, ὦ παῖ παῖ.
[500]	~μή τοι θυραίαν γ᾽ οὖσαν	αἰσχύνειν	φίλους· ~νῦν δ᾽ ὡς ἄπεστ᾽
[600]	~εὖ νυν ἐπίστω τῶνδέ μ᾽	αἰσχύνην	ἔχειν, ~κεἰ μὴ δοκῶ σοι·
[600]	~χωρεῖν ἂν εἰς πᾶν ἔργον	αἰσχύνης	ἄτερ; ~(Ἠλέκτρα) ~εὖ νυν ἐπίστω
[250]	σοὶ γὰρ ἑψόμεσθ᾽ ἅμα. ~(Ἠλέκτρα)	~αἰσχύνομαι	μέν, ὦ γυναῖκες, εἰ δοκῶ
[250]	παραστᾶσ᾽ οὐ σύ μοι τῶνδ᾽	αἰτία;	~οὐ σὸν τόδ᾽ ἐστὶ τοὔργον,
[450]	ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον.	~αἰτοῦ	δὲ προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ~ἡμῖν
[1350]	Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἐξ οἵων ἔχω	~αἰτῶ,	προπίτνω, λίσσομαι, γενοῦ πρόφρων ~ἡμῖν
[700]	~ἵππους, ὁ πέμπτος· ἕκτος ἐξ	Αἰτωλίας	~ξανθαῖσι πώλοις· ἕβδομος Μάγνης ἀνήρ·
[1050]	παῖ. ~ὡς καὶ σὺ πάγκλαυτον	αἰῶνα	κοινὸν εἵλου, ~τὸ μὴ καλὸν
[850]	παμμήνῳ πολλῶν ~δεινῶν στυγνῶν τ᾽	αἰῶνι.	~(Χορός) ~εἴδομεν ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα) ~μή
[1000]	~(Χρυσόθεμις) ~ἄσκει τοιαύτη νοῦν δι᾽	αἰῶνος	μένειν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὡς οὐχὶ συνδράσουσα
[1350]	ἔτ᾽ ἀμμενεῖ ~τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον	αἰωρούμενον.	~παράγεται γὰρ ἐνέρων ~δολιόπους ἀρωγὸς
[150]	Ὀρέσταν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅν γ᾽ ἐγὼ	ἀκάματα	προσμένουσ᾽ ἄτεκνος, ~τάλαιν᾽ ἀνύμφευτος αἰὲν
[900]	γε μηδὲ πρὸς θεοὺς ~ἔξεστ᾽	ἀκλαύστῳ	τῆσδ᾽ ἀποστῆναι στέγης. ~ἀλλ᾽ οὐδὲ
[1300]	τοῖς τοιούτοις ἔστ᾽ ἀπηλλάχθαι δ᾽	ἀκμή.	~(Ὀρέστης) ~πῶς οὖν ἔχει τἀντεῦθεν
[0]	οὐκέτ᾽ ὀκνεῖν καιρός, ἀλλ᾽ ἔργων	ἀκμή.	~(Ὀρέστης) ~ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν προσπόλων,
[0]	δόξαντα δηλώσω, σὺ δὲ ~ὀξεῖαν	ἀκοὴν	τοῖς ἐμοῖς λόγοις διδούς, ~εἰ
[100]	ματρός, τίν᾽ ἀεὶ ~τάκεις ὧδ᾽	ἀκόρεστον	οἰμωγὰν ~τὸν πάλαι ἐκ δολερᾶς
[900]	πᾶν ὅσονπερ ἂν σθένω. ~(Ἠλέκτρα)	~ἄκουε	δή νυν ᾗ βεβούλευμαι ποεῖν.
[750]	ὡς ἔχει καλῶς ἔχει. ~(Ἠλέκτρα)	~ἄκουε,	Νέμεσι τοῦ θανόντος ἀρτίως. ~(Κλυταιμνήστρα)
[600]	εἰς πᾶσαν πόλιν. ~ἀλλ᾽ ὧδ᾽	ἄκουε·	τῇδε γὰρ κἀγὼ φράσω. ~ἃ
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~βοᾷ τις ἔνδον· οὐκ	ἀκούετ᾽	ὦ φίλαι; ~(Χορός) ~ἤκουσ᾽ ἀνήκουστα
[200]	ἄν, ὦ φιλία γενέθλα, ~πρόσφορον	ἀκούσαιμ᾽	ἔπος, τίνι φρονοῦντι καίρια; ~ἄνετέ
[1000]	κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ τις τούσδ᾽	ἀκούσεται	λόγους. ~λύει γὰρ ἡμῖν οὐδὲν
[850]	πυρί; ~(Χρυσόθεμις) ~πρός νυν θεῶν	ἄκουσον,	ὡς μαθοῦσά μου ~τὸ λοιπὸν
[300]	~ζῆν, τῶν κρατούντων ἐστὶ πάντ᾽	ἀκουστέα.	~(Ἠλέκτρα) ~δεινόν γέ σ᾽ οὖσαν
[700]	ἀριστερὰν ~κάμπτοντος ἵππου λανθάνει στήλην	ἄκραν	~παίσας· ἔθραυσε δ᾽ ἄξονος μέσας
[850]	ἀρχαῖον τάφον, ~ὁρῶ κολώνης ἐξ	ἄκρας	νεορρύτους ~πηγὰς γάλακτος καὶ περιστεφῆ
[400]	σὺ δὲ ~τεμοῦσα κρατὸς βοστρύχων	ἄκρας	φόβας ~κἀμοῦ ταλαίνης, σμικρὰ μὲν
[750]	μοι, τοὐμὸν ἐκπίνουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχῆς	ἄκρατον	αἷμα νῦν δ᾽ ἕκηλά που
[1450]	ἐγώ σοι μάντις εἰμὶ τῶνδ᾽	ἄκρος.	~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν τὴν
[150]	ὁ τὰν Κρῖσαν ~βούνομον ἔχων	ἀκτὰν	~παῖς Ἀγαμεμνονίδας ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ
[950]	πατρῴου κτῆσιν ἐστερημένῃ, ~πάρεστι δ᾽	ἀλγεῖν	ἐς τοσόνδε τοῦ χρόνου ~ἄλεκτρα
[750]	ἐστίν, ὡς μὲν ἐν λόγῳ	~ἀλγεινά,	τοῖς δ᾽ ἰδοῦσιν, οἵπερ εἴδομεν,
[1150]	~(Ὀρέστης) ~ὁρῶν σε πολλοῖς ἐμπρέπουσαν	ἄλγεσιν.	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν ὁρᾷς γε
[100]	ἀπὸ τῶν μετρίων ἐπ᾽ ἀμήχανον	~ἄλγος	ἀεὶ στενάχουσα διόλλυσαι, ~ἐν οἷς
[1150]	σθένω. ~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ ἔσχες	ἄλγος;	πρὸς τί τοῦτ᾽ εἰπὼν κυρεῖς;
[800]	κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽ ὑμὶν ὡς	ἀλγοῦσα	κὠδυνωμένη ~δεινῶς δακρῦσαι κἀπικωκῦσαι δοκεῖ
[300]	τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα κἀμαυτήν, ὅτι	~ἀλγῶ	πὶ τοῖς παροῦσιν· ὥστ᾽ ἄν,
[1200]	~μόνος γὰρ ἥκω τοῖς ἴσοις	ἀλγῶν	κακοῖς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή ποθ᾽
[450]	δεινοῖς ~κρυπτομένα λόχοις ~χαλκόπους Ἐρινύς.	~ἄλεκτρ᾽	ἄνυμφα γὰρ ἐπέβα μιαιφόνων ~γάμων
[950]	ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε τοῦ χρόνου	~ἄλεκτρα	γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε. ~καὶ τῶνδε
[1000]	ἐκπλαγεῖσά σε. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ τοῦτ᾽	ἀληθές,	οὐδὲ βουλεύσει πάλιν; ~(Ἠλέκτρα) ~βουλῆς
[800]	κεραυνοὶ Διὸς ἢ ποῦ φαέθων	~Ἅλιος,	εἰ ταῦτ᾽ ἐφορῶντες κρύπτουσιν ἕκηλοι;
[450]	ὅμως ~ἅχω, δὸς αὐτῷ, τήνδ᾽	ἀλιπαρῆ	τρίχα ~καὶ ζῶμα τοὐμὸν οὐ
[900]	φίλων ~ὡς οὔτις ἡμῖν ἔστιν,	ἀλλ᾽	Ἅιδης λαβὼν ~ἀπεστέρηκε καὶ μόνα
[500]	αὐτοῖσι τήν γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν.	~ἀλλ᾽	ἀντ᾽ ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω κτανὼν
[1000]	εἶτα μηδὲ τοῦτ᾽ ἔχῃ λαβεῖν.	~ἀλλ᾽	ἀντιάζω, πρὶν πανωλέθρους τὸ πᾶν
[150]	~ἇς φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται,	~ἀλλ᾽	ἁπερεί τις ἔποικος ἀναξία ~οἰκονομῶ
[100]	ἀνστάσεις ~οὔτε γόοισιν οὔτ᾽ εὐχαῖς.	~ἀλλ᾽	ἀπὸ τῶν μετρίων ἐπ᾽ ἀμήχανον
[50]	μ᾽ ἄτιμον τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς,	~ἀλλ᾽	ἀρχέπλουτον καὶ καταστάτην δόμων. ~εἴρηκα
[1000]	δ᾽ ~ᾔδη σ᾽ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην.	~ἀλλ᾽	αὐτόχειρί μοι μόνῃ τε δραστέον
[800]	υἱὸν ἡ δύστηνος ὧδ᾽ ὀλωλότα;	~ἀλλ᾽	ἐγγελῶσα φροῦδος· ὦ τάλαιν᾽ ἐγώ.
[1100]	~οὔθ᾽ οἱ κατ᾽ οἶκον ἦσαν,	ἀλλ᾽	ἐγὼ τροφός, ~ἐγὼ δ᾽ ἀδελφὴ
[1000]	τοῖς νόμοις οὐ βούλομαι. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	εἰ ποήσεις ταῦτ᾽ ἐπαινέσεις ἐμέ.
[1050]	καὶ τὸ θηρᾶσθαι κενά. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά τι
[1300]	~τοῖσιν μεγίστοις ὄντες οὐ γιγνώσκετε;	~ἀλλ᾽	εἰ σταθμοῖσι τοῖσδε μὴ κύρουν
[900]	δρῶσαν ἃν ἐγὼ παραινέσω. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	εἴ τις ὠφέλειά γ᾽ οὐκ
[800]	~πράξειας οὔτε τοῦ πορεύσαντος ξένου.	~ἀλλ᾽	εἴσιθ᾽ εἴσω· τήνδε δ᾽ ἔκτοθεν
[1050]	ἐγὼ τοὺς σοὺς τρόπους. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	εἴσιθ᾽ οὔ σοι μὴ μεθέψομαί
[550]	ἄν, εἰ δίκης γε τυγχάνοις.	~ἀλλ᾽	εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ οὖσαν
[850]	ἀλλ᾽ οὐχ ὕβρει ~λέγω τάδ᾽	ἀλλ᾽	ἐκεῖνον ὡς παρόντα νῷν. ~(Ἠλέκτρα)
[100]	τῶν οἰκτρῶς ~οἰχομένων γονέων ἐπιλάθεται.	~ἀλλ᾽	ἐμέ γ᾽ ἁ στονόεσσ᾽ ἄραρεν
[150]	τὸν Ἀχέροντα θεὸς ἀνάσσων. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ἐμὲ μὲν ὁ πολὺς ἀπολέλοιπεν
[1300]	ἐγγενής, ~ὅτ᾽ οὐ παρ᾽ αὐτοῖς,	ἀλλ᾽	ἐν αὐτοῖσιν κακοῖς ~τοῖσιν μεγίστοις
[200]	~ἔξοιδ᾽ οὐ λάθει μ᾽ ὀργά.	~ἀλλ᾽	ἐν γὰρ δεινοῖς οὐ σχήσω
[1100]	~ἀνειλόμην, ὡς εἰκός, ἄθλιον βάρος,	~ἀλλ᾽	ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθεὶς τάλας
[300]	σωφρονεῖν, φίλαι, ~οὔτ᾽ εὐσεβεῖν πάρεστιν·	ἀλλ᾽	ἔν τοι κακοῖς ~πολλή στ᾽
[350]	οὐκ ἂν ἀντείποιμ᾽ ἔτι. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	ἐξερῶ σοι πᾶν ὅσον κάτοιδ᾽
[350]	περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ἐξίκοιτο τοῦδέ γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν
[450]	οὐχ ἔχει λόγον ~δυοῖν ἐρίζειν,	ἀλλ᾽	ἐπισπεύδειν τὸ δρᾶν. ~πειρωμένῃ δὲ
[0]	ἐμέν, ~ἵν᾽ οὐκέτ᾽ ὀκνεῖν καιρός,	ἀλλ᾽	ἔργων ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~ὦ φίλτατ᾽
[1500]	ἀντιφωνεῖς, ἡ δ᾽ ὁδὸς βραδύνεται.	~ἀλλ᾽	ἕρφ᾽ ~(Αἴγισθος) ~ὑφηγοῦ. ~(Ὀρέστης) ~σοὶ
[900]	πράσσειν οὔτε δρῶσ᾽ ἐλάνθαν᾽ ἄν·	~ἀλλ᾽	ἔστ᾽ Ὀρέστου ταῦτα τἀπιτύμβια. ~ἀλλ᾽
[1200]	τὸ τῶνδ᾽ εὔνουν πάρα. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ἐστὶν εὔνουν, ὥστε πρὸς πιστὰς
[1000]	ταῦτα σὺν δίκῃ λέγειν; ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	ἔστιν ἔνθα χἠ δίκη βλάβην
[1100]	ἔνθ᾽ ᾤκηκεν ἱστορῶ πάλαι. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	εὖ θ᾽ ἱκάνεις χὠ φράσας
[1450]	τε καὶ προσηγορεῖν φίλως. ~(Αἴγισθος)	~ἀλλ᾽	εὖ παραινεῖς κἀπιπείσομαι· σὺ δέ,
[400]	~κτερίσματ᾽ οὐδὲ λουτρὰ προσφέρειν πατρί·	~ἀλλ᾽	ἢ πνοαῖσιν ἢ βαθυσκαφεῖ κόνει
[1100]	δυσμενείᾳ γ᾽ οὖσ᾽ ἐπαιτεῖται τάδε,	~ἀλλ᾽	ἢ φίλων τις ἢ πρὸς
[850]	ἐναργῶς, ὥσπερ εἰσορᾷς ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ἦ μέμηνας, ὦ τάλαινα, κἀπὶ
[1000]	πᾶν γὰρ ἂν κατειργάσω. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ἦ φύσιν γε, τὸν δὲ
[250]	~πολλοῖσι θρήνοις δυσφορεῖν ὑμῖν ἄγαν.	~ἀλλ᾽	ἡ βία γὰρ ταῦτ᾽ ἀναγκάζει
[600]	~ἔξωρα πράσσω κοὐκ ἐμοὶ προσεικότα.	~ἀλλ᾽	ἡ γὰρ ἐκ σοῦ δυσμένεια
[300]	δίκαιον οὐχ ᾗ γὼ λέγω,	~ἀλλ᾽	ᾗ σὺ κρίνεις· εἰ δ᾽
[950]	~βλαστεῖν ἐᾶσαι, πημονὴν αὑτῷ σαφῆ.	~ἀλλ᾽	ἢν ἐπίσπῃ τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασιν,
[550]	εἶτα σοῦ τάδ᾽ ἐξήκουσ᾽ ὕπο·	~ἀλλ᾽	ἢν ἐφῇς μοι, τοῦ τεθνηκότος
[350]	οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	ἦν ἄν, εἰ σύ γ᾽
[250]	~κλέψασ᾽ Ὀρέστην τῶν ἐμῶν ὑπεξέθου;	~ἀλλ᾽	ἴσθι τοι τίσουσά γ᾽ ἀξίαν
[750]	ἐξ ἡμέρας ~ἐμὲ στεγάζειν ἡδύν,	ἀλλ᾽	ὁ προστατῶν ~χρόνος διῆγέ μ᾽
[1300]	καλῶς ~ὑπηρετοίην τῷ παρόντι δαίμονι.	~ἀλλ᾽	οἶσθα μὲν τἀνθένδε, πῶς γὰρ
[450]	~κἀμοῦ ταλαίνης, σμικρὰ μὲν τάδ᾽	ἀλλ᾽	ὅμως ~ἅχω, δὸς αὐτῷ, τήνδ᾽
[0]	τοῖσι δεινοῖς θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν,	~ἀλλ᾽	ὀρθὸν οὖς ἵστησιν, ὡσαύτως δὲ
[1350]	λόγων, ~Πυλάδη, τόδ᾽ εἴη τοὔργον,	ἀλλ᾽	ὅσον τάχος ~χωρεῖν ἔσω, πατρῷα
[1000]	θανεῖν. ~οὐ γὰρ θανεῖν ἔχθιστον,	ἀλλ᾽	ὅταν θανεῖν ~χρῄζων τις εἶτα
[400]	εὐνὴν πατρὸς ~τούτων πρόσεισι μηδέν·	ἀλλ᾽	ὅταν θάνῃ ~κειμήλι᾽ αὐτῇ ταῦτα
[1250]	κακόν. ~(Ὀρέστης) ~ἔξοιδα, παῖ, ταῦτ᾽	ἀλλ᾽	ὅταν παρουσία ~φράζῃ, τότ᾽ ἔργων
[550]	~ἐχθροῖς γαμεῖσθαι τῆς θυγατρὸς οὕνεκα.	~ἀλλ᾽	οὐ γὰρ οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί
[350]	τοῖς φίλοις εἶναι κακήν. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	οὐ διδάσκω· τοῖς κρατοῦσι δ᾽
[400]	ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν τότε. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀλλ᾽	οὐ κάτοιδα πλὴν ἐπὶ σμικρὸν
[1200]	μή τις ἔνδοθεν κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	οὐ μὰ τὴν ἄδμητον αἰὲν
[600]	ἔργα τοὺς λόγους εὑρίσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα)	~ἀλλ᾽	οὐ μὰ τὴν δέσποιναν Ἄρτεμιν
[100]	οὕτως ~αἰκῶς οἰκτρῶς τε θανόντος.	~ἀλλ᾽	οὐ μὲν δὴ ~λήξω θρήνων
[500]	~ἔθυσεν αὐτήν· πότερον Ἀργείων ἐρεῖς;	~ἀλλ᾽	οὐ μετῆν αὐτοῖσι τήν γ᾽
[1500]	μάντις εἰμὶ τῶνδ᾽ ἄκρος. ~(Αἴγισθος)	~ἀλλ᾽	οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην ἐκόμπασας.
[1050]	~τάδ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἴσας τελοῦμεν;	~ἀλλ᾽	οὐ τὰν Διὸς ἀστραπὰν ~καὶ
[1000]	κλύουσα χὤταν εὖ λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	οὔ ποτ᾽ ἐξ ἐμοῦ γε
[800]	πατρός. ἆρά μοι καλῶς ἔχει;	~ἀλλ᾽	οὔ τι μὴν ἔγωγε τοῦ
[900]	~ἔξεστ᾽ ἀκλαύστῳ τῆσδ᾽ ἀποστῆναι στέγης.	~ἀλλ᾽	οὐδὲ μὲν δὴ μητρὸς οὔθ᾽
[1400]	τέκνον, ~οἴκτιρε τὴν τεκοῦσαν. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	οὐκ ἐκ σέθεν ~ᾠκτίρεθ᾽ οὗτος
[1200]	Ὀρέστου σῶμα βαστάζω τόδε; ~(Ὀρέστης)	~ἀλλ᾽	οὐκ Ὀρέστου, πλὴν λόγῳ γ᾽
[1000]	ἔχθος ἐχθαίρω σ᾽ ἐγώ. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	οὖν ἐπίστω γ᾽ οἷ μ᾽
[200]	ἀποπαύσομαι ~ἀνάριθμος ὧδε θρήνων. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	οὖν εὐνοίᾳ γ᾽ αὐδῶ, ~μάτηρ
[100]	ὧδ᾽ ἀλύειν, ~αἰαῖ, ἱκνοῦμαι. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	οὔτοι τόν γ᾽ ἐξ Ἀΐδα
[850]	~(Χρυσόθεμις) ~μὰ τὴν πατρῴαν ἑστίαν,	ἀλλ᾽	οὐχ ὕβρει ~λέγω τάδ᾽ ἀλλ᾽
[1300]	παρέσται καὶ γελᾶν ἐλευθέρως. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ὦ κασίγνηθ᾽ ὧδ᾽ ὅπως καὶ
[100]	τὸν ἐμὸν στενάχειν πατέρ᾽ ἄθλιον.	~ἀλλ᾽	ὦ παντοίας φιλότητος ἀμειβόμεναι χάριν,
[50]	ἐχθροῖς ἄστρον ὣς λάμψειν ἔτι.	~ἀλλ᾽	ὦ πατρῴα γῆ θεοί τ᾽
[900]	~ἀλλ᾽ ἔστ᾽ Ὀρέστου ταῦτα τἀπιτύμβια.	~ἀλλ᾽	ὦ φίλη, θάρσυνε· τοῖς αὐτοῖσί
[950]	θ᾽ ὥστε μὴ κλιπεῖν κλέος.	~ἀλλ᾽	ὦ φίλη, πείσθητι, συμπόνει πατρί,
[400]	σὺν κακῷ μέτει πάλιν. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀλλ᾽	ὦ φίλη, τούτων μὲν ὧν
[600]	ματαίαν βάξιν εἰς πᾶσαν πόλιν.	~ἀλλ᾽	ὧδ᾽ ἄκουε· τῇδε γὰρ κἀγὼ
[650]	τινες ~δόλοισι βουλεύουσιν ἐκβαλεῖν, ἐφῇς,	~ἀλλ᾽	ὧδέ μ᾽ αἰεὶ ζῶσαν ἀβλαβεῖ
[1250]	~φαιδρῷ προσώπῳ νῷν ἐπελθόντοιν δόμους·	~ἀλλ᾽	ὡς ἐπ᾽ ἄτῃ τῇ μάτην
[1450]	μέλλων οὐ χρόνου κέρδος φέροι;	~ἀλλ᾽	ὡς τάχιστα κτεῖνε καὶ κτανὼν
[250]	μιάστορι ~ξύνεστ᾽ ἐρινὺν οὔτιν᾽ ἐκφοβουμένη·	~ἀλλ᾽	ὥσπερ ἐγγελῶσα τοῖς ποιουμένοις, ~εὑροῦσ᾽
[1450]	ἤγγειλαν ὡς ἐτητύμως; ~(Ἠλέκτρα) ~οὔκ,	ἀλλὰ	κἀπέδειξαν, οὐ λόγῳ μόνον. ~(Αἴγισθος)
[1350]	~ξυνών μ᾽ ἔληθες οὐδ᾽ ἔφαινες,	ἀλλά	με ~λόγοις ἀπώλλυς, ἔργ᾽ ἔχων
[1100]	~οὐκ οἶδα τὴν σὴν κληδόν᾽	ἀλλά	μοι γέρων ~ἐφεῖτ᾽ Ὀρέστου Στρόφιος
[1450]	πάλαι. ~(Αἴγισθος) ~ὄλωλα δὴ δείλαιος.	ἀλλά	μοι πάρες ~κἂν σμικρὸν εἰπεῖν.
[900]	εἰδυῖ᾽ ἄρα ~ἵν᾽ ἦμεν ἄτης·	ἀλλὰ	νῦν, ὅθ᾽ ἱκόμην, ~τά τ᾽
[400]	~ὦ θεοὶ πατρῷοι, συγγένεσθέ γ᾽	ἀλλὰ	νῦν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἔχεις τι θάρσος
[550]	~ὡς οὐ δίκῃ γ᾽ ἔκτεινας,	ἀλλά	σ᾽ ἔσπασεν ~πειθὼ κακοῦ πρὸς
[1450]	γὰρ οὐ ~νῦν ἐστιν ἁγών,	ἀλλὰ	σῆς ψυχῆς πέρι. ~(Αἴγισθος) ~τί
[1200]	εἴδεθ᾽ οὓς ἐχρῄζετε. ~(Ὀρέστης) ~πάρεσμεν·	ἀλλὰ	σῖγ᾽ ἔχουσα πρόσμενε. ~(Ἠλέκτρα) ~τί
[1350]	γυναῖκες, ἅνδρες αὐτίκα ~τελοῦσι τοὔργον·	ἀλλὰ	σῖγα πρόσμενε. ~(Χορός) ~πῶς δή;
[1000]	ὠφέλησις οὐκ ἔνι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἔνεστιν·	ἀλλὰ	σοὶ μάθησις οὐ πάρα. ~(Ἠλέκτρα)
[1450]	σὺ βάσταζ᾽ οὐκ ἐμὸν τόδ᾽	ἀλλὰ	σόν, ~τὸ ταῦθ᾽ ὁρᾶν τε
[1150]	προύπεμπες ὡς φανούμενος ~τιμωρὸς αὐτός.	ἀλλὰ	ταῦθ᾽ ὁ δυστυχὴς ~δαίμων ὁ
[400]	τοῦ φόνου φέρειν; ~οὐχ ἔστιν.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν μέθες· σὺ δὲ
[800]	τοῦ λοιποῦ χρόνου ~ξύνοικος, εἴσειμ᾽	ἀλλὰ	τῇδε πρὸς πύλῃ ~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν
[400]	ἐπὶ σμικρὸν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~λέγ᾽	ἀλλὰ	τοῦτο· πολλά τοι σμικροὶ λόγοι
[1000]	φυλάξομαι, ~αὐτὴ δὲ νοῦν σχὲς	ἀλλὰ	τῷ χρόνῳ ποτέ, ~σθένουσα μηδὲν
[900]	ἱκόμην, ~τά τ᾽ ὄντα πρόσθεν	ἄλλα	θ᾽ εὑρίσκω κακά. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως
[300]	πημαίνειν δὲ μή· ~τοιαῦτα δ᾽	ἄλλα	καὶ σὲ βούλομαι ποεῖν. ~καίτοι
[650]	ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα. ~τὰ δ᾽	ἄλλα	πάντα καὶ σιωπώσης ἐμοῦ ~ἐπαξιῶ
[550]	θύματ᾽ οὐ γὰρ ἦν λύσις	~ἄλλη	στρατῷ πρὸς οἶκον οὐδ᾽ εἰς
[1150]	κἀθέως ἐφθαρμένον. ~(Ἠλέκτρα) ~οὔτοι ποτ᾽	ἄλλην	ἢ μὲ δυσφημεῖς, ξένε. ~(Ὀρέστης)
[100]	πελέκει, ~κοὐδεὶς τούτων οἶκτος ἀπ᾽	ἄλλης	~ἢ μοῦ φέρεται, σοῦ, πάτερ,
[650]	ἂν ἰσχύων φυγεῖν. ~κεῖνος γὰρ	ἄλλης	ἡμέρας, ὅθ᾽ ἱππικῶν ~ἦν ἡλίου
[850]	μὲν ἐξ ἐμοῦ τε κοὐκ	ἄλλης,	σαφῆ ~σημεῖ᾽ ἰδοῦσα, τῷδε πιστεύω
[1100]	δ᾽ ἐκτὸς οἴκων κἀπὶ γῆς	ἄλλης	φυγὰς ~κακῶς ἀπώλου, σῆς κασιγνήτης
[500]	σέθεν θαμά. ~πατὴρ γάρ, οὐδὲν	ἄλλο,	σοὶ πρόσχημ᾽ ἀεὶ ~ὡς ἐξ
[700]	κἀξισώσαντε ζυγὰ ~ἠλαυνέτην, τότ᾽ ἄλλος,	ἄλλοθ᾽	ἅτερος ~κάρα προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων.
[1200]	~ὦ φθέγμ᾽ ἀφίκου; ~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽	ἄλλοθεν	πύθῃ, ~(Ἠλέκτρα) ~ἔχω σε χερσίν;
[1250]	μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης) ~ἦ κάρτα κἂν	ἄλλοισι	θυμοίμην ἰδών. ~(Ἠλέκτρα) ~ξυναινεῖς; ~(Ὀρέστης)
[1350]	ὡς τούτοις τε καὶ σοφωτέροις	~ἄλλοισι	τούτων πλείοσιν μαχούμενοι. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ
[550]	μετάγνοιαν τιθῇς. ~εἰ γὰρ κτενοῦμεν	ἄλλον	ἀντ᾽ ἄλλου, σύ τοι ~πρώτη
[700]	συμπαίουσι Βαρκαίοις ὄχοις· ~κἀντεῦθεν ἄλλος	ἄλλον	ἐξ ἑνὸς κακοῦ ~ἔθραυε κἀνέπιπτε,
[700]	διώκει, κἀξισώσαντε ζυγὰ ~ἠλαυνέτην, τότ᾽	ἄλλος,	ἄλλοθ᾽ ἅτερος ~κάρα προβάλλων ἱππικῶν
[700]	~μέτωπα συμπαίουσι Βαρκαίοις ὄχοις· ~κἀντεῦθεν	ἄλλος	ἄλλον ἐξ ἑνὸς κακοῦ ~ἔθραυε
[250]	μίσημα, σοὶ μόνῃ πατὴρ ~τέθνηκεν;	ἄλλος	δ᾽ οὔτις ἐν πένθει βροτῶν;
[700]	Ἀθηνῶν τῶν θεοδμήτων ἄπο· ~Βοιωτὸς	ἄλλος,	δέκατον ἐκπληρῶν ὄχον. ~στάντες δ᾽
[600]	τοῦ τε συννόμου· ~ὃ δ᾽	ἄλλος	ἔξω, χεῖρα σὴν μόλις φυγών,
[1450]	~(Ὀρέστης) ~αὕτη πέλας σοῦ· μηκέτ᾽	ἄλλοσε	σκόπει. ~(Αἴγισθος) ~οἴμοι, τί λεύσσω;
[750]	λαγχάνει κακά, ~φορούμενος πρὸς οὖδας,	ἄλλοτ᾽	οὐρανῷ ~σκέλη προφαίνων, ἔς τέ
[550]	~εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον ἀντ᾽	ἄλλου,	σύ τοι ~πρώτη θάνοις ἄν,
[700]	ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	πάντας ἀσφαλεῖς δρόμους ~ὡρμᾶθ᾽ ὁ
[1300]	χωροῦντος. ~(Ἠλέκτρα) ~εἴσιτ᾽ ὦ ξένοι,	~ἄλλως	τε καὶ φέροντες οἷ᾽ ἂν
[100]	πάλαι ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα ~ματρὸς	ἁλόντ᾽	ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ τε χειρὶ
[550]	ἐγὼ κλύω, θεᾶς ~παίζων κατ᾽	ἄλσος	ἐξεκίνησεν ποδοῖν ~στικτὸν κεράστην ἔλαφον,
[0]	Ἄργος οὑπόθεις τόδε, ~τῆς οἰστροπλῆγος	ἄλσος	Ἰνάχου κόρης· ~αὕτη δ᾽ Ὀρέστα,
[100]	ἀμειβόμεναι χάριν, ~ἐᾶτέ μ᾽ ὧδ᾽	ἀλύειν,	~αἰαῖ, ἱκνοῦμαι. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ οὔτοι
[600]	δέσποιναν Ἄρτεμιν θράσους ~τοῦδ᾽ οὐκ	ἀλύξεις,	εὖτ᾽ ἂν (Αἴγισθος) μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα)
[1000]	οὖν τοιοῦτον ἄνδρα βουλεύων ἑλεῖν	~ἄλυπος	ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα κακῶς πράσσοντε
[200]	μ᾽ ἄνετε, παράγοροι· ~τάδε γὰρ	ἄλυτα	κεκλήσεται, ~οὐδέ ποτ᾽ ἐκ καμάτων
[950]	~θανόντος οἴσει τοῦ κασιγνήτου θ᾽	ἅμα·	~ἔπειτα δ᾽ ὥσπερ ἐξέφυς, ἐλευθέρα
[250]	σὺ νίκα· σοὶ γὰρ ἑψόμεσθ᾽	ἅμα.	~(Ἠλέκτρα) ~αἰσχύνομαι μέν, ὦ γυναῖκες,
[700]	ὑπαὶ σάλπιγγος ᾖξαν· οἱ δ᾽	ἅμα	~ἵπποις ὁμοκλήσαντες ἡνίας χεροῖν ~ἔσεισαν·
[250]	παῖ, καὶ τὸ σὸν σπεύδουσ᾽	ἅμα	~καὶ τοὐμὸν αὐτῆς ἦλθον· εἰ
[1200]	ξένε. ~(Ὀρέστης) ~πείθου λέγοντι κοὐχ	ἁμαρτήσει	ποτέ. ~(Ἠλέκτρα) ~μή, πρὸς γενείου,
[100]	ἄθλιον. ~ἀλλ᾽ ὦ παντοίας φιλότητος	ἀμειβόμεναι	χάριν, ~ἐᾶτέ μ᾽ ὧδ᾽ ἀλύειν,
[1200]	~τί δ᾽ ἔστιν; ~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν	ἄμεινον,	μή τις ἔνδοθεν κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα)
[1000]	οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ ~κέρδος λαβεῖν	ἄμεινον	οὐδὲ νοῦ σοφοῦ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀπροσδόκητον
[200]	φέρε, ~πῶς ἐπὶ τοῖς φθιμένοις	ἀμελεῖν	καλόν; ~ἐν τίνι τοῦτ᾽ ἔβλαστ᾽
[200]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ πασᾶν κείνα πλέον	ἁμέρα	~ἐλθοῦσ᾽ ἐχθίστα δή μοι· ~ὦ
[1250]	χάριτος, εἴ σε θεὸς ἐπόρισεν	~ἁμέτερα	πρὸς μέλαθρα· δαιμόνιον ~αὐτὸ τίθημ᾽
[1200]	ποτε καταλύσιμον, ~οὐδέ ποτε λησόμενον	ἁμέτερον	~οἷον ἔφυ κακόν. ~(Ὀρέστης) ~ἔξοιδα,
[1150]	μαίνεται δ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~μήτηρ	ἀμήτωρ,	ἧς ἐμοὶ σὺ πολλάκις ~φήμας
[100]	~ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν μετρίων ἐπ᾽	ἀμήχανον	~ἄλγος ἀεὶ στενάχουσα διόλλυσαι, ~ἐν
[1150]	φεῦ. τί λέξω; ποῖ λόγων	ἀμηχανῶν	~ἔλθω; κρατεῖν γὰρ οὐκέτι γλώσσης
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ καὶ χαλάργοις ἐν	ἁμίλλαις	~οὕτως, ὡς κείνῳ δυστάνῳ, ~τμητοῖς
[450]	ἄνυμφα γὰρ ἐπέβα μιαιφόνων ~γάμων	ἁμιλλήμαθ᾽	οἷσιν οὐ θέμις. ~πρὸ τῶνδέ
[1350]	~κρύψας πρὸς αὐτὸ τέρμα κοὐκέτ᾽	ἀμμένει.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες, ἅνδρες
[1350]	κύνες, ~ὥστ᾽ οὐ μακρὰν ἔτ᾽	ἀμμενεῖ	~τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον αἰωρούμενον. ~παράγεται
[450]	~ἀρτίως ὀνειράτων. ~οὐ γάρ ποτ᾽	ἀμναστεῖ	γ᾽ ὁ φύσας σ᾽ Ἑλλάνων
[250]	ἐν ᾗ τότε ~πατέρα τὸν	ἀμὸν	ἐκ δόλου κατέκτανεν, ~ταύτῃ χοροὺς
[550]	παλαμναίῳ, μεθ᾽ οὗ ~πατέρα τὸν	ἀμὸν	πρόσθεν ἐξαπώλεσας, ~καὶ παιδοποιεῖς, τοὺς
[1450]	δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες ~πατέρα τὸν	ἀμόν,	ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃς.
[1150]	~οὐ δή ποτ᾽ ὦ ξέν᾽	ἀμφ᾽	ἐμοὶ στένεις τάδε; ~(Ὀρέστης) ~ὦ
[450]	ἄναξ, ~οὐδ᾽ ἁ παλαιὰ χαλκόπλακτος	ἀμφάκης	γένυς, ~ἅ νιν κατέπεφνεν αἰσχίσταις
[650]	βίῳ ~δόμους Ἀτρειδῶν σκῆπτρά τ᾽	ἀμφέπειν	τάδε, ~φίλοισί τε ξυνοῦσαν οἷς
[700]	καὶ φρυάγμαθ᾽ ἱππικά. ~ὁμοῦ γὰρ	ἀμφὶ	νῶτα καὶ τροχῶν βάσεις ~ἤφριζον,
[1100]	τροφῆς ~ἀνωφελήτου, τὴν ἐγὼ θάμ᾽	ἀμφὶ	σοὶ ~πόνῳ γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε
[800]	~οἶδ᾽ οἶδ᾽ ἐφάνη γὰρ μελέτωρ	~ἀμφὶ	τὸν ἐν πένθει· ἐμοὶ δ᾽
[800]	ἐπεμβάσει. ~(Χορός) ~οἶδα γὰρ ἄνακτ᾽	Ἀμφιάρεων	χρυσοδέτοις ~ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν· καὶ
[150]	~ἀεικεῖ σὺν στολᾷ, ~κεναῖς δ᾽	ἀμφίσταμαι	τραπέζαις. ~(Χορός) ~οἰκτρὰ μὲν νόστοις
[350]	θεῶν· ὡς τοῖς λόγοις ~ἔνεστιν	ἀμφοῖν	κέρδος, εἰ σὺ μὲν μάθοις
[250]	ὁρῶσα πήματ᾽ οὐ δρῴη τάδ᾽	ἄν;	~ἁγὼ κατ᾽ ἦμαρ καὶ κατ᾽
[900]	~τοιαῦτα πράσσειν οὔτε δρῶσ᾽ ἐλάνθαν᾽	ἄν·	~ἀλλ᾽ ἔστ᾽ Ὀρέστου ταῦτα τἀπιτύμβια.
[550]	ἄλλου, σύ τοι ~πρώτη θάνοις	ἄν,	εἰ δίκης γε τυγχάνοις. ~ἀλλ᾽
[400]	ταῦτα σῳζέσθω κάτω. ~ἀρχὴν δ᾽	ἄν,	εἰ μὴ τλημονεστάτη γυνὴ ~πασῶν
[300]	~ἀλγῶ πὶ τοῖς παροῦσιν· ὥστ᾽	ἄν,	εἰ σθένος ~λάβοιμι, δηλώσαιμ᾽ ἂν
[350]	ὥστε θαυμάσαι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ ἦν	ἄν,	εἰ σύ γ᾽ εὖ φρονεῖν
[750]	πολυγλώσσου βοῆς. ~(Παιδαγωγός) ~οὐκοῦν ἀποστείχοιμ᾽	ἄν,	εἰ τάδ᾽ εὖ κυρεῖ. ~(Κλυταιμνήστρα)
[1200]	ἥκεις ποθέν; ~(Ὀρέστης) ~ἐγὼ φράσαιμ᾽	ἄν,	εἰ τὸ τῶνδ᾽ εὔνουν πάρα.
[1450]	εἶπας οὐκ εἰωθότως. ~(Ἠλέκτρα) ~χαίροις	ἄν,	εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνοι τάδε.
[300]	~ἦ κάρτα· μὴ δόκει μ᾽	ἄν,	εἴπερ ἦν πέλας, ~θυραῖον οἰχνεῖν·
[300]	~σθένος, τὸ τούτων μῖσος ἐκδείξειας	ἄν,	~ἐμοῦ δὲ πατρὶ πάντα τιμωρουμένης
[600]	καὶ τόδ᾽ εἴπερ ἔσθενον, ~ἔδρων	ἄν,	εὖ τοῦτ᾽ ἴσθι· τοῦδέ γ᾽
[550]	ἐκβαλοῦσ᾽ ἔχεις. ~πῶς ταῦτ᾽ ἐπαινέσαιμ᾽	ἄν;	ἢ καὶ ταῦτ᾽ ἐρεῖς ~ὡς
[400]	ἔβλαστε, τάσδε δυσμενεῖς χοὰς ~οὐκ	ἄν	ποθ᾽ ὅν γ᾽ ἔκτεινε, τῷδ᾽
[350]	ξύνει. ~ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ	ἄν	ποτ᾽ οὐδ᾽ εἴ μοι τὰ
[1300]	λαβοῦσα κοὐκ ἐμὰς ἐκτησάμην, ~κοὐδ᾽	ἄν	σε λυπήσασα δεξαίμην βραχὺ ~αὐτὴ
[1250]	δὲ διασπείρει μάτην· ~χρόνου γὰρ	ἄν	σοι καιρὸν ἐξείργοι λόγος. ~ἃ
[200]	βίος ἔχῃ. ~τίνι γάρ ποτ᾽	ἄν,	ὦ φιλία γενέθλα, ~πρόσφορον ἀκούσαιμ᾽
[1300]	τίνες λόγοι; ~(Παιδαγωγός) ~τελουμένων εἴποιμ᾽	ἄν·	ὡς δὲ νῦν ἔχει, ~καλῶς
[750]	ὥστε μηδένα ~γνῶναι φίλων ἰδόντ᾽	ἂν	ἄθλιον δέμας. ~καί νιν πυρᾷ
[600]	θράσους ~τοῦδ᾽ οὐκ ἀλύξεις, εὖτ᾽	ἂν	(Αἴγισθος) μόλῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁρᾷς; πρὸς
[200]	~δώσουσ᾽ ἀντιφόνους δίκας, ~ἔρροι τ᾽	ἂν	αἰδὼς ~ἁπάντων τ᾽ εὐσέβεια θνατῶν.
[550]	τίς ἂν ~τούτου λόγος γένοιτ᾽	ἂν	αἰσχίων ἔτι, ~εἴτ᾽ οὖν δικαίως
[350]	μοι ~μεῖζόν τι λέξεις, οὐκ	ἂν	ἀντείποιμ᾽ ἔτι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ ἐξερῶ
[1250]	βούλου λέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὖν	ἂν	ἀξίαν γε σοῦ πεφηνότος ~μεταβάλοιτ᾽
[1300]	θυμός· ὡς ἐγὼ μόνη ~οὐκ	ἂν	δυοῖν ἥμαρτον· ἢ γὰρ ἂν
[650]	ὁρᾶν. ~(Παιδαγωγός) ~ξέναι γυναῖκες, πῶς	ἂν	εἰδείην σαφῶς ~εἰ τοῦ τυράννου
[0]	ἴσθι πᾶν τὸ δρώμενον, ~ὅπως	ἂν	εἰδὼς ἡμὶν ἀγγείλῃς σαφῆ. ~οὐ
[1450]	τῆς φιλτάτης. ~(Αἴγισθος) ~ποῦ δῆτ᾽	ἂν	εἶεν οἱ ξένοι; δίδασκέ με.
[600]	τηλικοῦτος; ἆρά σοι δοκεῖ ~χωρεῖν	ἂν	εἰς πᾶν ἔργον αἰσχύνης ἄτερ;
[1450]	τῶν πάλαι λυτήριον. ~(Ὀρέστης) ~χωροῖς	ἂν	εἴσω σὺν τάχει· λόγων γὰρ
[350]	πως ~τῶν τῆσδε μύθων· οὐδ᾽	ἂν	ἐμνήσθην ποτέ, ~εἰ μὴ κακὸν
[1250]	ἔχων πρόσοψιν, ~ἇς ἐγὼ οὐδ᾽	ἂν	ἐν κακοῖς λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης) ~τὰ
[1450]	κατέκτανες ~πατέρα τὸν ἀμόν, ὡς	ἂν	ἐν ταὐτῷ θάνῃς. ~(Αἴγισθος) ~ἦ
[1400]	πῶς γὰρ οὐχί; συμφορᾶς γὰρ	ἂν	~ἔξωθεν εἴην τῶν ἐμῶν τῆς
[1250]	οὐδ᾽ ἂν ἤλπισ᾽ αὐδάν, ~οὐδ᾽	ἂν	ἔσχον ὁρμὰν ~ἄναυδον οὐδὲ σὺν
[1050]	ἑτοίμα, ~διδύμαν ἑλοῦσ᾽ Ἐρινύν· τίς	ἂν	εὔπατρις ὧδε βλάστοι; ~οὐδεὶς τῶν
[850]	κατέστενες κακῶν ~(Ἠλέκτρα) ~πόθεν δ᾽	ἂν	εὕροις τῶν ἐμῶν σὺ πημάτων
[500]	δίχα γνώμης λέγω· ~φαίη δ᾽	ἂν	ἡ θανοῦσά γ᾽ εἰ φωνὴν
[600]	δειμάτων, ἃ νῦν ἔχω. ~κλύοις	ἂν	ἤδη, Φοῖβε προστατήριε, ~κεκρυμμένην μου
[750]	ὅπως σὲ παύσομεν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~πολλῶν	ἂν	ἥκοις, ὦ ξέν᾽ ἄξιος τυχεῖν,
[1250]	φίλαι, ἔκλυον ἃν ἐγὼ οὐδ᾽	ἂν	ἤλπισ᾽ αὐδάν, ~οὐδ᾽ ἂν ἔσχον
[1100]	ἂν ὑμῶν τοῖς ἔσω φράσειεν	ἂν	~ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν παρουσίαν; ~(Χορός)
[1500]	~κτείνειν· τὸ γὰρ πανοῦργον οὐκ	ἂν	ἦν πολύ. ~(Χορός) ~ὦ σπέρμ᾽
[550]	ὧδ᾽ ἀεὶ λόγους ~ἐξῆρχες, οὐκ	ἂν	ἦσθα λυπηρὰ κλύειν. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[1300]	οὔτε τις ~δόμων ἀπώσαιτ᾽ οὔτ᾽	ἂν	ἡσθείη λαβών. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ πλεῖστα
[650]	θεῶν ~βλάπτῃ, δύναιτ᾽ ἂν οὐδ᾽	ἂν	ἰσχύων φυγεῖν. ~κεῖνος γὰρ ἄλλης
[1450]	~ἄποπτον ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ τόδ᾽	ἂν	κακῶν ~μόνον γένοιτο τῶν πάλαι
[1300]	ἂν δυοῖν ἥμαρτον· ἢ γὰρ	ἂν	καλῶς ~ἔσωσ᾽ ἐμαυτὴν ἢ καλῶς
[1300]	μέγ᾽ εὑρεῖν κέρδος· οὐ γὰρ	ἂν	καλῶς ~ὑπηρετοίην τῷ παρόντι δαίμονι.
[1400]	σοὶ μέλειν ~οἶμαι, μάλιστα δ᾽	ἂν	κατειδυῖαν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ἔξοιδα· πῶς
[1000]	πατρὸς ~θνῄσκοντος εἶναι· πᾶν γὰρ	ἂν	κατειργάσω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ φύσιν
[1300]	ἐκλήξω χαρᾷ ~δακρυρροοῦσα· πῶς γὰρ	ἂν	λήξαιμ᾽ ἐγώ, ~ἥτις μιᾷ σε
[1350]	ἂν μακρῶν ἔθ᾽ ἡμὶν οὐδὲν	ἂν	λόγων, ~Πυλάδη, τόδ᾽ εἴη τοὔργον,
[1350]	τούτων πλείοσιν μαχούμενοι. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ	ἂν	μακρῶν ἔθ᾽ ἡμὶν οὐδὲν ἂν
[750]	~οὔτοι μάτην γε· πῶς γὰρ	ἂν	μάτην λέγοις, ~εἴ μοι θανόντος
[1400]	~καὶ δὴ βέβηκα. ~(Ἠλέκτρα) ~τἀνθάδ᾽	ἂν	μέλοιτ᾽ ἐμοί. ~(Χορός) ~δι᾽ ὠτὸς
[300]	ἄν, εἰ σθένος ~λάβοιμι, δηλώσαιμ᾽	ἂν	οἷ᾽ αὐτοῖς φρονῶ. ~νῦν δ᾽
[550]	τοῦ τεθνηκότος θ᾽ ὕπερ ~λέξαιμ᾽	ἂν	ὀρθῶς τῆς κασιγνήτης θ᾽ ὁμοῦ.
[650]	δέ τις θεῶν ~βλάπτῃ, δύναιτ᾽	ἂν	οὐδ᾽ ἂν ἰσχύων φυγεῖν. ~κεῖνος
[1300]	~ἄλλως τε καὶ φέροντες οἷ᾽	ἂν	οὔτε τις ~δόμων ἀπώσαιτ᾽ οὔτ᾽
[100]	θρήνων στυγερῶν τε γόων, ~ἔστ᾽	ἂν	παμφεγγεῖς ἄστρων ~ῥιπάς, λεύσσω δὲ
[1400]	μέλοιτ᾽ ἐμοί. ~(Χορός) ~δι᾽ ὠτὸς	ἂν	παῦρά γ᾽ ὡς ἠπίως ἐννέπειν
[600]	ἐπαιτιῶ ~τοὐμὸν στόμ᾽ ὡς οὐκ	ἂν	πέρα λέξαιμ᾽ ἔτι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἔπαιρε
[800]	~ἥκιστ᾽ ἐπείπερ οὔτ᾽ ἐμοῦ κατάξι᾽	ἂν	~πράξειας οὔτε τοῦ πορεύσαντος ξένου.
[1250]	~ὁ πᾶς ἐμοί, ~ὁ πᾶς	ἂν	πρέποι παρὼν ἐννέπειν ~τάδε δίκᾳ
[900]	~(Χρυσόθεμις) ~ὁρῶ. ξυνοίσω πᾶν ὅσονπερ	ἂν	σθένω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄκουε δή νυν
[350]	οὐκ ἐρῶ τιμῆς τυχεῖν, ~οὐδ᾽	ἂν	σύ, σώφρων γ᾽ οὖσα. νῦν
[1450]	μηκύνειν λόγους. ~τί γὰρ βροτῶν	ἂν	σὺν κακοῖς μεμιγμένων ~θνῄσκειν ὁ
[1300]	πατήρ μοι ζῶν ἵκοιτο, μηκέτ᾽	ἂν	~τέρας νομίζειν αὐτό, πιστεύειν δ᾽
[950]	~ἐτύγχαν᾽ αὕτη μὴ κακῶν, ἐσῴζετ᾽	ἂν	~τὴν εὐλάβειαν, ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται.
[400]	μοι λέγοις τὴν ὄψιν, εἴποιμ᾽	ἂν	τότε. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ κάτοιδα
[550]	σοι. πατέρα φὴς κτεῖναι. τίς	ἂν	~τούτου λόγος γένοιτ᾽ ἂν αἰσχίων
[1150]	κακῶν. ~(Ὀρέστης) ~καὶ πῶς γένοιτ᾽	ἂν	τῶνδ᾽ ἔτ᾽ ἐχθίω βλέπειν; ~(Ἠλέκτρα)
[350]	ἐμοῦ, τί μοι ~κέρδος γένοιτ᾽	ἂν	τῶνδε ληξάσῃ γόων. ~οὐ ζῶ;
[1300]	κύρουν ἐγὼ ~πάλαι φυλάσσων, ἦν	ἂν	ὑμὶν ἐν δόμοις ~τὰ δρώμεν᾽
[1100]	φράσας ἀζήμιος. ~(Ὀρέστης) ~τίς οὖν	ἂν	ὑμῶν τοῖς ἔσω φράσειεν ἂν
[1250]	ἀξίαν γε σοῦ πεφηνότος ~μεταβάλοιτ᾽	ἂν	ὧδε σιγὰν λόγων; ~ἐπεί σε
[1250]	οὔ; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλαι, ἔκλυον	ἃν	ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἤλπισ᾽ αὐδάν,
[900]	φερέγγυος; ~(Ἠλέκτρα) ~τλῆναί σε δρῶσαν	ἃν	ἐγὼ παραινέσω. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἴ
[250]	~ἀλλ᾽ ἡ βία γὰρ ταῦτ᾽	ἀναγκάζει	με δρᾶν, ~σύγγνωτε· πῶς γὰρ
[0]	προστιθεὶς ὁθούνεκα ~τέθνηκ᾽ Ὀρέστης ἐξ	ἀναγκαίας	τύχης, ~ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων
[300]	ἔν τοι κακοῖς ~πολλή στ᾽	ἀνάγκη	κἀπιτηδεύειν κακά. ~(Χορός) ~φέρ᾽ εἰπέ,
[1150]	βίᾳ. ~(Ὀρέστης) ~τίς γάρ σ᾽	ἀνάγκῃ	τῇδε προτρέπει βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~μήτηρ
[1450]	ταὐτῷ θάνῃς. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πᾶσ᾽	ἀνάγκη	τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν ~τά
[600]	χρῇς κακὴν ~εἴτε στόμαργον εἴτ᾽	ἀναιδείας	πλέαν. ~εἰ γὰρ πέφυκα τῶνδε
[600]	πράγματ᾽ ἐκδιδάσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ θρέμμ᾽	ἀναιδές,	ἦ σ᾽ ἐγὼ καὶ τἄμ᾽
[650]	πάντα τἀπινίκια ~ὠλβίζετ᾽ Ἀργεῖος μὲν	ἀνακαλούμενος,	~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης, τοῦ τὸ
[800]	~μᾶλλον ἐπεμβάσει. ~(Χορός) ~οἶδα γὰρ	ἄνακτ᾽	Ἀμφιάρεων χρυσοδέτοις ~ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν·
[600]	θύμαθ᾽ ἡ παροῦσά μοι ~πάγκαρπ᾽	ἄνακτι	τῷδ᾽ ὅπως λυτηρίους ~εὐχὰς ἀνάσχω
[300]	ταὐτὰ νυμφίος παρών, ~ὁ πάντ᾽	ἄναλκις	οὗτος, ἡ πᾶσα βλάβη, ~ὁ
[100]	ἀεὶ στενάχουσα διόλλυσαι, ~ἐν οἷς	ἀνάλυσίς	ἐστιν οὐδεμία κακῶν. ~τί μοι
[700]	ἄνω ~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ δὲ πάντες	ἀναμεμιγμένοι	~φείδοντο κέντρων οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι
[1350]	ὅσοιπερ πρόπυλα ναίουσιν τάδε. ~(Ἠλέκτρα)	~ἄναξ	Ἄπολλον, ἵλεως αὐτοῖν κλύε ~ἐμοῦ
[600]	~δισσῶν ὀνείρων, ταῦτά μοι, Λύκει᾽	ἄναξ,	~εἰ μὲν πέφηνεν ἐσθλά, δὸς
[450]	γ᾽ ὁ φύσας σ᾽ Ἑλλάνων	ἄναξ,	~οὐδ᾽ ἁ παλαιὰ χαλκόπλακτος ἀμφάκης
[150]	ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽ ἁπερεί τις ἔποικος	ἀναξία	~οἰκονομῶ θαλάμους πατρός, ὧδε μὲν
[600]	φίλοις ~ὁ μῦθος, οὐδὲ πᾶν	ἀναπτύξαι	πρέπει ~πρὸς φῶς παρούσης τῆσδε
[200]	~οὐδέ ποτ᾽ ἐκ καμάτων ἀποπαύσομαι	~ἀνάριθμος	ὧδε θρήνων. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ οὖν
[800]	ὃς γὰρ ἔτ᾽ ἦν, ~φροῦδος	ἀναρπασθείς.	~(Χορός) ~δειλαία δειλαίων κυρεῖς. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	κείνη πάρα. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ χαῖρ᾽	ἄνασσα·	σοὶ φέρων ἥκω λόγους ~ἡδεῖς
[800]	ἒ ἔ, ἰώ. ~(Χορός) πάμψυχος	ἀνάσσει.	~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός) φεῦ δῆτ᾽
[150]	ὁ παρὰ τὸν Ἀχέροντα θεὸς	ἀνάσσων.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐμὲ μὲν ὁ
[600]	ἄνακτι τῷδ᾽ ὅπως λυτηρίους ~εὐχὰς	ἀνάσχω	δειμάτων, ἃ νῦν ἔχω. ~κλύοις
[1250]	αὐδάν, ~οὐδ᾽ ἂν ἔσχον ὁρμὰν	~ἄναυδον	οὐδὲ σὺν βοᾷ κλύουσα, ~τάλαινα.
[1400]	ἄψορρον; ~(Ὀρέστης) ~εἰσορᾶτε ποῦ ~τὸν	ἄνδρ᾽	~(Ἠλέκτρα) ~ἐφ᾽ ἡμῖν οὗτος ἐκ
[1000]	μηδὲν ἔρχεται. ~τίς οὖν τοιοῦτον	ἄνδρα	βουλεύων ἑλεῖν ~ἄλυπος ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται;
[1400]	γ᾽ ὡς ἠπίως ἐννέπειν ~πρὸς	ἄνδρα	τόνδε συμφέροι, λαθραῖον ὡς ~ὀρούσῃ
[50]	δ᾽ ἔξιμεν· καιρὸς γάρ, ὅσπερ	ἀνδράσιν	~μέγιστος ἔργου παντός ἐστ᾽ ἐπιστάτης.
[950]	πανδήμῳ πόλει ~τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ᾽	ἀνδρείας	χρεών. ~τοιαῦτά τοι νὼ πᾶς
[1100]	δήλωσον εἰσελθοῦσ᾽ ὅτι ~Φωκῆς ματεύουσ᾽	ἄνδρες	Αἴγισθόν τινες, ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαιν᾽
[750]	μέγιστον σῶμα δειλαίας σποδοῦ ~φέρουσιν	ἄνδρες	Φωκέων τεταγμένοι, ~ὅπως πατρῴας τύμβον
[1350]	ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες,	ἅνδρες	αὐτίκα ~τελοῦσι τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα
[650]	ἥκω λόγους ~ἡδεῖς φίλου παρ᾽	ἀνδρὸς	Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἐδεξάμην
[700]	ἕστασαν δίφροι· ~ἔπειτα δ᾽ Αἰνιᾶνος	ἀνδρὸς	ἄστομοι ~πῶλοι βίᾳ φέρουσιν· ἐκ
[650]	σοι λέγω ~οὐκ οἶδα τοιοῦδ᾽	ἀνδρὸς	ἔργα καὶ κράτη· ~ἓν δ᾽
[650]	Δελφικῶν ἄθλων χάριν, ~ὅτ᾽ ᾔσθετ᾽	ἀνδρὸς	ὀρθίων κηρυγμάτων ~δρόμον προκηρύξαντος, οὗ
[650]	εἰπέ· παρὰ φίλου γὰρ ὢν	~ἀνδρός,	σάφ᾽ οἶδα, προσφιλεῖς λέξεις λόγους.
[1450]	αὐτῶν ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ~ἐξῄρετ᾽	ἀνδρὸς	τοῦδε, νῦν ὁρῶν νεκρὸν ~στόμια
[0]	ξένος μὲν εἶ ~Φωκέως παρ᾽	ἀνδρὸς	Φανοτέως ἥκων· ὃ γὰρ ~μέγιστος
[550]	σ᾽ ἔσπασεν ~πειθὼ κακοῦ πρὸς	ἀνδρός,	ᾧ τανῦν ξύνει. ~ἐροῦ δὲ
[1450]	τίν᾽ ἀγνοεῖς; ~(Αἴγισθος) ~τίνων ποτ᾽	ἀνδρῶν	ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις ~πέπτωχ᾽ ὁ
[1350]	νῦν (Κλυταιμνήστρα) μόνη, ~νῦν οὔτις	ἀνδρῶν	ἔνδον· εἰ δ᾽ ἐφέξετον, ~φροντίζεθ᾽
[0]	ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη. ~πρὶν οὖν τιν᾽	ἀνδρῶν	ἐξοδοιπορεῖν στέγης, ~ξυνάπτετον λόγοισιν· ὡς
[0]	ἔργων ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~ὦ φίλτατ᾽	ἀνδρῶν	προσπόλων, ὥς μοι σαφῆ ~σημεῖα
[1100]	σ᾽ ἐκόσμησ᾽ οὔτε παμφλέκτου πυρὸς	~ἀνειλόμην,	ὡς εἰκός, ἄθλιον βάρος, ~ἀλλ᾽
[500]	τοῦδ᾽ οἴκου ~πολύπονος αἰκία. ~(Κλυταιμνήστρα)	~ἀνειμένη	μέν, ὡς ἔοικας, αὖ στρέφει·
[700]	~ἔχριμπτ᾽ ἀεὶ σύριγγα, δεξιὸν δ᾽	ἀνεὶς	~σειραῖον ἵππον εἶργε τὸν προσκείμενον.
[150]	ὁ πολὺς ἀπολέλοιπεν ἤδη ~βίοτος	ἀνέλπιστος,	οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀρκῶ· ~ἅτις ἄνευ
[1000]	τῆς δὲ δειλίας στυγῶ. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀνέξομαι	κλύουσα χὤταν εὖ λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα)
[200]	ἀκούσαιμ᾽ ἔπος, τίνι φρονοῦντι καίρια;	~ἄνετέ	μ᾽ ἄνετε, παράγοροι· ~τάδε γὰρ
[200]	τίνι φρονοῦντι καίρια; ~ἄνετέ μ᾽	ἄνετε,	παράγοροι· ~τάδε γὰρ ἄλυτα κεκλήσεται,
[150]	ἀνέλπιστος, οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀρκῶ· ~ἅτις	ἄνευ	τεκέων κατατάκομαι, ~ἇς φίλος οὔτις
[1450]	~(Αἴγισθος) ~ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμ᾽	ἄνευ	φθόνου μὲν οὐ ~πεπτωκός· εἰ
[1200]	πειραθεῖσά που. ~(Ἠλέκτρα) ~ὀτοτοτοτοῖ τοτοῖ,	~ἀνέφελον	ἐνέβαλες οὔ ποτε καταλύσιμον, ~οὐδέ
[850]	τί μοι ~βλέψασα θάλπει τῷδ᾽	ἀνηκέστῳ	πυρί; ~(Χρυσόθεμις) ~πρός νυν θεῶν
[1400]	ἀκούετ᾽ ὦ φίλαι; ~(Χορός) ~ἤκουσ᾽	ἀνήκουστα	δύστανος, ὥστε φρῖξαι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οἴμοι
[150]	αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι μυδαλέα, τὸν	ἀνήνυτον	~οἶτον ἔχουσα κακῶν· ὁ δὲ
[950]	οὐ γὰρ ὧδ᾽ ἄβουλός ἐστ᾽	ἀνὴρ	~Αἴγισθος ὥστε σόν ποτ᾽ ἢ
[950]	~οὐκ εἰσορᾷς; γυνὴ μὲν οὐδ᾽	ἀνὴρ	ἔφυς, ~σθένεις δ᾽ ἔλασσον τῶν
[700]	Αἰτωλίας ~ξανθαῖσι πώλοις· ἕβδομος Μάγνης	ἀνήρ·	~ὁ δ᾽ ὄγδοος λεύκιππος, Αἰνιὰν
[1300]	ἐν Ἅιδου μάνθαν᾽ ἐνθάδ᾽ ὢν	ἀνήρ.	~(Ὀρέστης) ~χαίρουσιν οὖν τούτοισιν; ἢ
[300]	~(Χορός) ~φιλεῖ γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽	ἀνὴρ	πράσσων μέγα. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν
[150]	τεκέων κατατάκομαι, ~ἇς φίλος οὔτις	ἀνὴρ	ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽ ἁπερεί τις ἔποικος
[1200]	λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ ζῇ γὰρ	ἁνήρ;	~(Ὀρέστης) ~εἴπερ ἔμψυχός γ᾽ ἐγώ.
[550]	τίθης. ~εἰ γὰρ θέλεις, δίδαξον	ἀνθ᾽	ὅτου τανῦν ~αἴσχιστα πάντων ἔργα
[550]	πρὸς οἶκον οὐδ᾽ εἰς Ἴλιον.	~ἀνθ᾽	ὧν, βιασθεὶς πολλὰ κἀντιβάς, μόλις
[850]	περιστεφῆ κύκλῳ ~πάντων ὅσ᾽ ἐστὶν	ἀνθέων	θήκην πατρός. ~ἰδοῦσα δ᾽ ἔσχον
[1000]	εἰκαθεῖν. ~(Χορός) ~πείθου· προνοίας οὐδὲν	ἀνθρώποις	ἔφυ ~κέρδος λαβεῖν ἄμεινον οὐδὲ
[1350]	τῶνδε τῶν βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον	ἀνθρώποισι	τἀπιτίμια ~τῆς δυσσεβείας οἷα δωροῦνται
[1350]	ἴσθι δ᾽ ὡς μάλιστά σ᾽	ἀνθρώπων	ἐγὼ ~ἤχθηρα κἀφίλησ᾽ ἐν ἡμέρᾳ
[800]	δουλεύειν πάλιν ~ἐν τοῖσιν ἐχθίστοισιν	ἀνθρώπων	ἐμοὶ ~φονεῦσι πατρός. ἆρά μοι
[1100]	φύσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φιλτάτου μνημεῖον	ἀνθρώπων	ἐμοὶ ~ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν, ὥς
[200]	καλόν; ~ἐν τίνι τοῦτ᾽ ἔβλαστ᾽	ἀνθρώπων;	~μήτ᾽ εἴην ἔντιμος τούτοις ~μήτ᾽
[900]	~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα· τοῦ γὰρ	ἀνθρώπων	ποτ᾽ ἦν ~τὰ πολλὰ πατρὸς
[1050]	σφόδρ᾽ ἱμείρουσα τυγχάνῃς· ἐπεὶ ~πολλῆς	ἀνοίας	καὶ τὸ θηρᾶσθαι κενά. ~(Χρυσόθεμις)
[900]	ἡμέρα καλῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~φεῦ, τῆς	ἀνοίας	ὥς σ᾽ ἐποικτίρω πάλαι. ~(Χρυσόθεμις)
[100]	ἐξ Ἀΐδα ~παγκοίνου λίμνας πατέρ᾽	ἀνστάσεις	~οὔτε γόοισιν οὔτ᾽ εὐχαῖς. ~ἀλλ᾽
[500]	τήν γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν. ~ἀλλ᾽	ἀντ᾽	ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω κτανὼν ~τἄμ᾽
[550]	τιθῇς. ~εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον	ἀντ᾽	ἄλλου, σύ τοι ~πρώτη θάνοις
[150]	κοίταις πατρῴαις ~ὅτε οἱ παγχάλκων	ἀνταία	~γενύων ὡρμάθη πλαγά. ~δόλος ἦν
[1450]	αἰσθάνει πάλαι ~ζῶντας θανοῦσιν οὕνεκ᾽	ἀνταυδᾷς	ἴσα; ~(Αἴγισθος) ~οἴμοι, ξυνῆκα τοὔπος·
[350]	~μεῖζόν τι λέξεις, οὐκ ἂν	ἀντείποιμ᾽	ἔτι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ ἐξερῶ σοι
[50]	μὲν θρήνων ᾠδάς, ~πολλὰς δ᾽	ἀντήρεις	ᾔσθου ~στέρνων πληγὰς αἱμασσομένων, ~ὁπόταν
[1150]	~ὅς σ᾽ ὧδέ μοι προύπεμψεν	ἀντὶ	φιλτάτης ~μορφῆς σποδόν τε καὶ
[1000]	μηδὲ τοῦτ᾽ ἔχῃ λαβεῖν. ~ἀλλ᾽	ἀντιάζω,	πρὶν πανωλέθρους τὸ πᾶν ~ἡμᾶς
[850]	~(Ἠλέκτρα) ~κέκευθεν, οὔτε του τάφου	ἀντιάσας	~οὔτε γόων παρ᾽ ἡμῶν. ~(Χρυσόθεμις)
[1400]	~χωρεῖ γεγηθὼς ~(Χορός) ~βᾶτε κατ᾽	ἀντιθύρων	ὅσον τάχιστα, ~νῦν, τὰ πρὶν
[550]	ταῦτ᾽ ἐρεῖς ~ὡς τῆς θυγατρὸς	ἀντίποινα	λαμβάνεις; ~αἰσχρῶς δ᾽ ἐάν περ
[100]	γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ ~λύπης	ἀντίρροπον	ἄχθος. ~(Χορός) ~ὦ παῖ, παῖ
[550]	κόρη ~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς, ὡς πατὴρ	ἀντίσταθμον	~τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν αὑτοῦ
[200]	~οἱ δὲ μὴ πάλιν ~δώσουσ᾽	ἀντιφόνους	δίκας, ~ἔρροι τ᾽ ἂν αἰδὼς
[1500]	τὴν τέχνην ἐκόμπασας. ~(Ὀρέστης) ~πόλλ᾽	ἀντιφωνεῖς,	ἡ δ᾽ ὁδὸς βραδύνεται. ~ἀλλ᾽
[1250]	ὡς πατρῴαν κτῆσιν Αἴγισθος δόμων	~ἀντλεῖ,	τὰ δ᾽ ἐκχεῖ, τὰ δὲ
[700]	δ᾽ ἄξονος μέσας χνόας ~κἀξ	ἀντύγων	ὤλισθεν· ἐν δ᾽ ἑλίσσεται ~τμητοῖς
[950]	τοσόνδε τοῦ χρόνου ~ἄλεκτρα γηράσκουσαν	ἀνυμέναιά	τε. ~καὶ τῶνδε μέντοι μηκέτ᾽
[450]	~κρυπτομένα λόχοις ~χαλκόπους Ἐρινύς. ~ἄλεκτρ᾽	ἄνυμφα	γὰρ ἐπέβα μιαιφόνων ~γάμων ἁμιλλήμαθ᾽
[150]	ἐγὼ ἀκάματα προσμένουσ᾽ ἄτεκνος, ~τάλαιν᾽	ἀνύμφευτος	αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι μυδαλέα, τὸν
[1150]	δυσφημεῖς, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ τῆς	ἀνύμφου	δυσμόρου τε σῆς τροφῆς, ~(Ἠλέκτρα)
[200]	~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας ἀποναίατο ~τοιάδ᾽	ἀνύσαντες	ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου μὴ πόρσω
[400]	δ᾽ (Αἴγισθος) ἐκ δὲ τοῦδ᾽	ἄνω	~βλαστεῖν βρύοντα θαλλόν, ᾧ κατάσκιον
[1150]	λοιπόν· καὶ γὰρ ἡνίκ᾽ ἦσθ᾽	ἄνω,	~ξὺν σοὶ μετεῖχον τῶν ἴσων,
[700]	~κτύπου κροτητῶν ἁρμάτων· κόνις δ᾽	ἄνω	~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ δὲ πάντες ἀναμεμιγμένοι
[1450]	χαρτὰ τυγχάνοι τάδε. ~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν	ἄνωγα	κἀναδεικνύναι πύλας ~πᾶσιν Μυκηναίοισιν Ἀργείοις
[1050]	ἐπαινέσεις ἔπη. ~(Χορός) ~τί τοὺς	ἄνωθεν	φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι τροφᾶς ~κηδομένους
[750]	ὅπως ὁρᾷ νιν ἐκπεπτωκότα ~δίφρων,	ἀνωλόλυξε	τὸν νεανίαν, ~οἷ᾽ ἔργα δράσας
[1150]	~μορφῆς σποδόν τε καὶ σκιὰν	ἀνωφελῆ.	~οἴμοι μοι. ~ὦ δέμας οἰκτρόν.
[1100]	τάλαινα τῆς ἐμῆς πάλαι τροφῆς	~ἀνωφελήτου,	τὴν ἐγὼ θάμ᾽ ἀμφὶ σοὶ
[1250]	λέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὖν ἂν	ἀξίαν	γε σοῦ πεφηνότος ~μεταβάλοιτ᾽ ἂν
[250]	~ἀλλ᾽ ἴσθι τοι τίσουσά γ᾽	ἀξίαν	δίκην. ~τοιαῦθ᾽ ὑλακτεῖ, σὺν δ᾽
[150]	γὰρ ποθεῖ, ~ποθῶν δ᾽ οὐκ	ἀξιοῖ	φανῆναι. ~(Χορός) ~θάρσει μοι, θάρσει,
[750]	~πολλῶν ἂν ἥκοις, ὦ ξέν᾽	ἄξιος	τυχεῖν, ~εἰ τήνδ᾽ ἔπαυσας τῆς
[1200]	Ἄρτεμιν, ~τόδε μὲν οὔ ποτ᾽	ἀξιώσω	τρέσαι, ~περισσὸν ἄχθος ἔνδον ~γυναικῶν
[700]	στήλην ἄκραν ~παίσας· ἔθραυσε δ᾽	ἄξονος	μέσας χνόας ~κἀξ ἀντύγων ὤλισθεν·
[100]	φονίῳ πελέκει, ~κοὐδεὶς τούτων οἶκτος	ἀπ᾽	ἄλλης ~ἢ μοῦ φέρεται, σοῦ,
[1100]	~ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν, ὥς σ᾽	ἀπ᾽	ἐλπίδων ~οὐχ ὧνπερ ἐξέπεμπον εἰσεδεξάμην.
[1450]	οὐ λέγω. ~χαλᾶτε πᾶν κάλυμμ᾽	ἀπ᾽	ὀφθαλμῶν, ὅπως ~τὸ συγγενές τοι
[250]	ἐκ γόων ποτὲ ~τῶν νῦν	ἀπαλλάξειαν	οἱ κάτω θεοί. ~τάδ᾽ ἐξυβρίζει·
[1300]	τῶνδε προυθέμην ἐγώ. ~καὶ νῦν	ἀπαλλαχθέντε	τῶν μακρῶν λόγων ~καὶ τῆς
[300]	λελῆσθαι, τῆς δὲ τικτούσης μέλειν.	~ἅπαντα	γάρ σοι τἀμὰ νουθετήματα ~κείνης
[600]	γ᾽ οὕνεκα ~κήρυσσέ μ᾽ εἰς	ἅπαντας,	εἴτε χρῇς κακὴν ~εἴτε στόμαργον
[950]	ἔν τε πανδήμῳ πόλει ~τιμᾶν	ἅπαντας	οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών. ~τοιαῦτά τοι
[250]	δίκας, ~ἔρροι τ᾽ ἂν αἰδὼς	~ἁπάντων	τ᾽ εὐσέβεια θνατῶν. ~(Χορός) ~ἐγὼ
[100]	ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα ~ματρὸς ἁλόντ᾽	ἀπάταις	Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ τε χειρὶ πρόδοτον;
[150]	γὰρ οὐκ ἐμοὶ ~ἔρχεται ἀγγελίας	ἀπατώμενον;	~ἀεὶ μὲν γὰρ ποθεῖ, ~ποθῶν
[750]	δ᾽ ἕκηλά που ~τῶν τῆσδ᾽	ἀπειλῶν	οὕνεχ᾽ ἡμερεύσομεν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαινα·
[1050]	ταῦτα κοὐ νεωστί μοι. ~(Χρυσόθεμις)	~ἄπειμι	τοίνυν· οὔτε γὰρ σὺ τἄμ᾽
[1000]	ταῦτα χὠ λοιπὸς χρόνος. ~(Ἠλέκτρα)	~ἄπελθε·	σοὶ γὰρ ὠφέλησις οὐκ ἔνι.
[750]	ἀποστὰς καὶ τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς	~ἀπεξενοῦτο	καί μ᾽ ἐπεὶ τῆσδε χθονὸς
[150]	φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽	ἁπερεί	τις ἔποικος ἀναξία ~οἰκονομῶ θαλάμους
[150]	~βούνομον ἔχων ἀκτὰν ~παῖς Ἀγαμεμνονίδας	ἀπερίτροπος	~οὔθ᾽ ὁ παρὰ τὸν Ἀχέροντα
[500]	αἰσχύνειν φίλους· ~νῦν δ᾽ ὡς	ἄπεστ᾽	ἐκεῖνος, οὐδὲν ἐντρέπει ~ἐμοῦ γε·
[650]	σου ~πρώτιστα χρῄζω τίς σ᾽	ἀπέστειλεν	βροτῶν. ~(Παιδαγωγός) ~Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς,
[950]	ἡμῖν ἔστιν, ἀλλ᾽ Ἅιδης λαβὼν	~ἀπεστέρηκε	καὶ μόνα λελείμμεθον. ~ἐγὼ δ᾽
[800]	~μόνη γάρ εἰμι, σοῦ τ᾽	ἀπεστερημένη	~καὶ πατρός. ἤδη δεῖ με
[1000]	καλῶς δ᾽ ~ᾔδη σ᾽ ἀπορρίψουσαν	ἁπηγγελλόμην.	~ἀλλ᾽ αὐτόχειρί μοι μόνῃ τε
[750]	~νῦν δ᾽ ἡμέρᾳ γὰρ τῇδ᾽	ἀπήλλαγμαι	φόβου ~πρὸς τῆσδ᾽ ἐκείνου θ᾽
[1300]	κακὸν ~ἐν τοῖς τοιούτοις ἔστ᾽	ἀπηλλάχθαι	δ᾽ ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~πῶς οὖν
[1300]	τῶν μακρῶν λόγων ~καὶ τῆς	ἀπλήστου	τῆσδε σὺν χαρᾷ βοῆς ~εἴσω
[400]	σοι θέμις ~οὐδ᾽ ὅσιον ἐχθρᾶς	ἀπὸ	γυναικὸς ἱστάναι ~κτερίσματ᾽ οὐδὲ λουτρὰ
[700]	μέτα. ~εἷς ἦν Ἀχαιός, εἷς	ἀπὸ	Σπάρτης, δύο ~Λίβυες ζυγωτῶν ἁρμάτων
[100]	~οὔτε γόοισιν οὔτ᾽ εὐχαῖς. ~ἀλλ᾽	ἀπὸ	τῶν μετρίων ἐπ᾽ ἀμήχανον ~ἄλγος
[700]	γένος· ~ἔνατος Ἀθηνῶν τῶν θεοδμήτων	ἄπο·	~Βοιωτὸς ἄλλος, δέκατον ἐκπληρῶν ὄχον.
[50]	κἄμ᾽ ἐπαυχῶ τῆσδε τῆς φήμης	ἄπο	~δεδορκότ᾽ ἐχθροῖς ἄστρον ὣς λάμψειν
[1200]	μοι ~γεγηθὸς ἕρπει δάκρυον ὀμμάτων	ἄπο.	~(Ἠλέκτρα) ~ἰὼ γοναί, ~γοναὶ σωμάτων
[1150]	ποθῶ ~τοῦ σοῦ θανοῦσα μὴ	ἀπολείπεσθαι	τάφου. ~τοὺς γὰρ θανόντας οὐχ
[800]	~(Χορός) μηδὲν μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα)	ἀπολεῖς.	~(Χορός) πῶς; ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ τῶν
[150]	~ἀλλ᾽ ἐμὲ μὲν ὁ πολὺς	ἀπολέλοιπεν	ἤδη ~βίοτος ἀνέλπιστος, οὐδ᾽ ἔτ᾽
[1350]	χερί. ~νῦν δ᾽ ὦ Λύκει᾽	Ἄπολλον,	ἐξ οἵων ἔχω ~αἰτῶ, προπίτνω,
[1350]	πρόπυλα ναίουσιν τάδε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄναξ	Ἄπολλον,	ἵλεως αὐτοῖν κλύε ~ἐμοῦ τε
[650]	λύπη πικρά. ~ταῦτ᾽ ὦ Λύκει᾽	Ἄπολλον,	ἵλεως κλύων ~δὸς πᾶσιν ἡμῖν
[300]	ἀεὶ ~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ τάλαιν᾽	ἀπόλλυμαι.	~μέλλων γὰρ ἀεὶ δρᾶν τι
[1400]	στέγαι ~φίλων ἔρημοι, τῶν δ᾽	ἀπολλύντων	πλέαι. ~(Ἠλέκτρα) ~βοᾷ τις ἔνδον·
[1400]	~(Ὀρέστης) ~τἀν δόμοισι μὲν ~καλῶς,	Ἀπόλλων	εἰ καλῶς ἐθέσπισεν. ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν
[200]	παθεῖν πόροι, ~μηδέ ποτ᾽ ἀγλαΐας	ἀποναίατο	~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου
[1050]	τὰν οὐρανίαν Θέμιν, ~δαρὸν οὐκ	ἀπόνητοι.	~ὦ χθονία βροτοῖσι φάμα, κατά
[300]	ταῦτ᾽ ἔχει; ~(Ἠλέκτρα) ~ὡς νῦν	ἀπόντος	ἱστόρει· τί σοι φίλον; ~(Χορός)
[200]	κεκλήσεται, ~οὐδέ ποτ᾽ ἐκ καμάτων	ἀποπαύσομαι	~ἀνάριθμος ὧδε θρήνων. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[1450]	ὧν τόνδ᾽ εἰκός ἐστι τυγχάνειν,	~ἄποπτον	ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ τόδ᾽ ἂν
[1000]	εὐτυχεῖ καθ᾽ ἡμέραν, ~ἡμῖν δ᾽	ἀπορρεῖ	κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται. ~τίς οὖν
[1000]	εἴρηκας· καλῶς δ᾽ ~ᾔδη σ᾽	ἀπορρίψουσαν	ἁπηγγελλόμην. ~ἀλλ᾽ αὐτόχειρί μοι μόνῃ
[800]	φίλταθ᾽ ὥς μ᾽ ἀπώλεσας θανών.	~ἀποσπάσας	γὰρ τῆς ἐμῆς οἴχει φρενὸς
[750]	τῆς ἐμῆς ψυχῆς γεγώς, ~μαστῶν	ἀποστὰς	καὶ τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο
[50]	~καὶ μή μ᾽ ἄτιμον τῆσδ᾽	ἀποστείλητε	γῆς, ~ἀλλ᾽ ἀρχέπλουτον καὶ καταστάτην
[750]	τῆς πολυγλώσσου βοῆς. ~(Παιδαγωγός) ~οὐκοῦν	ἀποστείχοιμ᾽	ἄν, εἰ τάδ᾽ εὖ κυρεῖ.
[1250]	μὴ ποήσω; ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽	ἀποστερήσῃς	~τῶν σῶν προσώπων ἁδονὰν μεθέσθαι.
[900]	πρὸς θεοὺς ~ἔξεστ᾽ ἀκλαύστῳ τῆσδ᾽	ἀποστῆναι	στέγης. ~ἀλλ᾽ οὐδὲ μὲν δὴ
[300]	οὔσας τέ μου ~καὶ τὰς	ἀπούσας	ἐλπίδας διέφθορεν. ~ἐν οὖν τοιούτοις
[1000]	ἄμεινον οὐδὲ νοῦ σοφοῦ. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀπροσδόκητον	οὐδὲν εἴρηκας· καλῶς δ᾽ ~ᾔδη
[200]	εἷλον βίον πρόδοτον, αἵ μ᾽	ἀπώλεσαν·	~οἷς θεὸς ὁ μέγας Ὀλύμπιος
[1150]	~πεμφθεὶς κελεύθους, φίλταθ᾽ ὥς μ᾽	ἀπώλεσας·	~ἀπώλεσας δῆτ᾽ ὦ κασίγνητον κάρα.
[1150]	κελεύθους, φίλταθ᾽ ὥς μ᾽ ἀπώλεσας·	~ἀπώλεσας	δῆτ᾽ ὦ κασίγνητον κάρα. ~τοιγὰρ
[800]	ἐγώ. ~Ὀρέστα φίλταθ᾽ ὥς μ᾽	ἀπώλεσας	θανών. ~ἀποσπάσας γὰρ τῆς ἐμῆς
[0]	~ἐν τοῖσι δεινοῖς θυμὸν οὐκ	ἀπώλεσεν,	~ἀλλ᾽ ὀρθὸν οὖς ἵστησιν, ὡσαύτως
[1350]	οὐδ᾽ ἔφαινες, ἀλλά με ~λόγοις	ἀπώλλυς,	ἔργ᾽ ἔχων ἥδιστ᾽ ἐμοί; ~χαῖρ᾽
[650]	τε καὶ πάλαι λέγω. ~(Ἠλέκτρα)	~ἀπωλόμην	δύστηνος, οὐδέν εἰμ᾽ ἔτι. ~(Κλυταιμνήστρα)
[1300]	καλῶς ~ἔσωσ᾽ ἐμαυτὴν ἢ καλῶς	ἀπωλόμην.	~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν ἐπῄνεσ᾽ ὡς ἐπ᾽
[1100]	κἀπὶ γῆς ἄλλης φυγὰς ~κακῶς	ἀπώλου,	σῆς κασιγνήτης δίχα, ~κοὔτ᾽ ἐν
[1300]	οἷ᾽ ἂν οὔτε τις ~δόμων	ἀπώσαιτ᾽	οὔτ᾽ ἂν ἡσθείη λαβών. ~(Παιδαγωγός)
[400]	ἀβουλίᾳ πεσεῖν· ~εἰ γάρ μ᾽	ἀπώσει,	σὺν κακῷ μέτει πάλιν. ~(Ἠλέκτρα)
[900]	εἴ τις ὠφέλειά γ᾽ οὐκ	ἀπώσομαι.	~(Ἠλέκτρα) ~ὅρα, πόνου τοι χωρὶς
[1150]	ἐπισκοπῶν στένεις; ~(Ὀρέστης) ~ὡς οὐκ	ἄρ᾽	ᾔδη τῶν ἐμῶν οὐδὲν κακῶν.
[750]	ὧν τέκῃ προσγίγνεται. ~(Παιδαγωγός) ~μάτην	ἄρ᾽	ἡμεῖς, ὡς ἔοικεν, ἥκομεν. ~(Κλυταιμνήστρα)
[1450]	οὐ λόγῳ μόνον. ~(Αἴγισθος) ~πάρεστ᾽	ἄρ᾽	ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ μαθεῖν; ~(Ἠλέκτρα)
[50]	~ὑποστενούσης ἔνδον αἰσθέσθαι, τέκνον. ~(Ὀρέστης)	~ἆρ᾽	ἐστὶν ἡ δύστηνος Ἠλέκτρα· θέλεις
[750]	ἔχων ~πρὸς τῆσδ᾽ ὑβρίζει μητρός.	ἆρ᾽	ἔχει καλῶς; ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι σύ·
[800]	τὰ τῶν φίλων κακά. ~(Ἠλέκτρα)	~ἆρ᾽	ὑμὶν ὡς ἀλγοῦσα κὠδυνωμένη ~δεινῶς
[1050]	~ἄριστα τᾷ Ζηνὸς εὐσεβείᾳ. ~(Ὀρέστης)	~ἆρ᾽	ὦ γυναῖκες, ὀρθά τ᾽ εἰσηκούσαμεν
[100]	~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ καὶ πότνι᾽	Ἀρὰ	~σεμναί τε θεῶν παῖδες Ἐρινύες,
[900]	~τοιούσδ᾽ ἔχουσ᾽ ἔσπευδον, οὐκ εἰδυῖ᾽	ἄρα	~ἵν᾽ ἦμεν ἄτης· ἀλλὰ νῦν,
[400]	κἀπὶ λουτροῖσιν κάρᾳ ~κηλῖδας ἐξέμαξεν.	ἆρα	μὴ δοκεῖς ~λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα
[800]	ἐχθίστοισιν ἀνθρώπων ἐμοὶ ~φονεῦσι πατρός.	ἆρά	μοι καλῶς ἔχει; ~ἀλλ᾽ οὔ
[600]	τεκοῦσαν ὕβρισεν, ~καὶ ταῦτα τηλικοῦτος;	ἆρά	σοι δοκεῖ ~χωρεῖν ἂν εἰς
[1150]	ἀθλίως ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι ταλαίνης	ἆρα	τῆσδε συμφορᾶς. ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή
[1400]	Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ. ~(Χορός) ~τελοῦς᾽	ἀραί·	ζῶσιν οἱ γᾶς ὑπαὶ κείμενοι.
[100]	~ἀλλ᾽ ἐμέ γ᾽ ἁ στονόεσσ᾽	ἄραρεν	φρένας, ~ἃ Ἴτυν, αἰὲν Ἴτυν
[1450]	ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας ~πᾶσιν Μυκηναίοισιν	Ἀργείοις	θ᾽ ὁρᾶν, ~ὡς εἴ τις
[650]	~τούτων ἐνεγκὼν πάντα τἀπινίκια ~ὠλβίζετ᾽	Ἀργεῖος	μὲν ἀνακαλούμενος, ~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης,
[500]	χάριν, τίνων ~ἔθυσεν αὐτήν· πότερον	Ἀργείων	ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ μετῆν αὐτοῖσι
[0]	ἦσθ᾽ ἀεί. ~τὸ γὰρ παλαιὸν	Ἄργος	οὑπόθεις τόδε, ~τῆς οἰστροπλῆγος ἄλσος
[1400]	φοινία δὲ χεὶρ ~στάζει θυηλῆς	Ἄρεος,	οὐδ᾽ ἔχω ψέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~Ὀρέστα,
[500]	ἐγὼ μόνη, ~ᾗ χρῆν σ᾽	ἀρήγειν,	εἰ φρονοῦσ᾽ ἐτύγχανες· ~ἐπεὶ πατὴρ
[100]	~αἳ τοὺς εὐνὰς ὑποκλεπτομένους, ~ἔλθετ᾽	ἀρήξατε,	τίσασθε πατρὸς ~φόνον ἡμετέρου, ~καί
[850]	εὕροις τῶν ἐμῶν σὺ πημάτων	~ἄρηξιν,	οἷς ἴασιν οὐκ ἔνεστ᾽ ἰδεῖν;
[1350]	προνέμεται ~τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν	Ἄρης.	~βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι
[1200]	μὲν δὴ κἀν γυναιξὶν ὡς	Ἄρης	~ἔνεστιν· εὖ δ᾽ ἔξοισθα πειραθεῖσά
[50]	κατὰ μὲν βάρβαρον αἶαν ~φοίνιος	Ἄρης	οὐκ ἐξένισεν, ~μήτηρ δ᾽ ἡμὴ
[1050]	ἐν ἑνὶ λόγῳ, ~σοφά τ᾽	ἀρίστα	τε παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι
[1050]	μέγιστ᾽ ἔβλαστε νόμιμα, τῶνδε φερομέναν	~ἄριστα	τᾷ Ζηνὸς εὐσεβείᾳ. ~(Ὀρέστης) ~ἆρ᾽
[700]	ὀρθῶν δίφρων· ~ἔπειτα λύων ἡνίαν	ἀριστερὰν	~κάμπτοντος ἵππου λανθάνει στήλην ἄκραν
[0]	λυκοκτόνου θεοῦ ~ἀγορὰ Λύκειος· οὑξ	ἀριστερᾶς	δ᾽ ὅδε ~Ἥρας ὁ κλεινὸς
[1450]	ἐμέ. ~(Ὀρέστης) ~καὶ μάντις ὢν	ἄριστος	ἐσφάλλου πάλαι. ~(Αἴγισθος) ~ὄλωλα δὴ
[350]	νῦν δ᾽ ἐξὸν πατρὸς ~πάντων	ἀρίστου	παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ ~τῆς μητρός·
[1350]	κἀφίλησ᾽ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. ~(Παιδαγωγός)	~ἀρκεῖν	δοκεῖ μοι· τοὺς γὰρ ἐν
[300]	~(Χορός) ~θάρσει· πέφυκεν ἐσθλός, ὥστ᾽	ἀρκεῖν	φίλοις. ~(Ἠλέκτρα) ~πέποιθ᾽ ἐπεί τἂν
[1450]	~τίνων ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν μέσοις	ἀρκυστάτοις	~πέπτωχ᾽ ὁ τλήμων; ~(Ὀρέστης) ~οὐ
[150]	ἤδη ~βίοτος ἀνέλπιστος, οὐδ᾽ ἔτ᾽	ἀρκῶ·	~ἅτις ἄνευ τεκέων κατατάκομαι, ~ἇς
[700]	τέλλοντος ὠκύπους ἀγών, ~εἰσῆλθε πολλῶν	ἁρματηλατῶν	μέτα. ~εἷς ἦν Ἀχαιός, εἷς
[700]	ἀπὸ Σπάρτης, δύο ~Λίβυες ζυγωτῶν	ἁρμάτων	ἐπιστάται· ~κἀκεῖνος ἐν τούτοισι, Θεσσαλὰς
[700]	πᾶς ἐμεστώθη δρόμος ~κτύπου κροτητῶν	ἁρμάτων·	κόνις δ᾽ ἄνω ~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ
[1250]	καιρὸν ἐξείργοι λόγος. ~ἃ δ᾽	ἁρμόσει	μοι τῷ παρόντι νῦν χρόνῳ
[500]	ἐξ ἐμοῦ· καλῶς ~ἔξοιδα· τῶνδ᾽	ἄρνησις	οὐκ ἔνεστί μοι· ~ἡ γὰρ
[550]	οὐχὶ νῦν γέ μ᾽ ὡς	ἄρξασά	τι ~λυπηρὸν εἶτα σοῦ τάδ᾽
[0]	μάθοιμ᾽ ὅτῳ τρόπῳ πατρὶ ~δίκας	ἀροίμην	τῶν φονευσάντων πάρα, ~χρῇ μοι
[1000]	ὀργήν. καὶ τὰ μὲν λελεγμένα	~ἄρρητ᾽	ἐγώ σοι κἀτελῆ φυλάξομαι, ~αὐτὴ
[200]	μοι· ~ὦ νύξ, ὦ δείπνων	ἀρρήτων	~ἔκπαγλ᾽ ἄχθη, ~τοὺς ἐμὸς ἴδε
[600]	~ἀλλ᾽ οὐ μὰ τὴν δέσποιναν	Ἄρτεμιν	θράσους ~τοῦδ᾽ οὐκ ἀλύξεις, εὖτ᾽
[550]	ξύνει. ~ἐροῦ δὲ τὴν κυναγὸν	Ἄρτεμιν,	τίνος ~ποινὰς τὰ πολλὰ πνεύματ᾽
[1200]	οὐ μὰ τὴν ἄδμητον αἰὲν	Ἄρτεμιν,	~τόδε μὲν οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω
[1350]	δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης. ~βεβᾶσιν	ἄρτι	δωμάτων ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων
[1200]	~γοναὶ σωμάτων ἐμοὶ φιλτάτων, ~ἐμόλετ᾽	ἀρτίως,	~ἐφηύρετ᾽ ἤλθετ᾽ εἴδεθ᾽ οὓς ἐχρῄζετε.
[750]	~(Ἠλέκτρα) ~ἄκουε, Νέμεσι τοῦ θανόντος	ἀρτίως.	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἤκουσεν ὧν δεῖ κἀπεκύρωσεν
[450]	~ὕπεστί μοι θάρσος, ~ἁδυπνόων κλύουσαν	~ἀρτίως	ὀνειράτων. ~οὐ γάρ ποτ᾽ ἀμναστεῖ
[300]	μνήμην ἔχειν· ~ἥτις λέγεις μὲν	ἀρτίως	ὡς, εἰ λάβοις ~σθένος, τὸ
[1300]	οὖν τοιαύτην ἡμὶν ἐξήκεις ὁδόν,	~ἄρχ᾽	αὐτὸς ὥς σοι θυμός· ὡς
[850]	κατειδόμην. ~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον πατρὸς	ἀρχαῖον	τάφον, ~ὁρῶ κολώνης ἐξ ἄκρας
[1350]	ἐνέρων ~δολιόπους ἀρωγὸς εἴσω στέγας,	~ἀρχαιόπλουτα	πατρὸς εἰς ἑδώλια, ~νεακόνητον αἷμα
[50]	ἄτιμον τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽	ἀρχέπλουτον	καὶ καταστάτην δόμων. ~εἴρηκα μέν
[50]	Λοξίου ~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν κἀπὸ τῶνδ᾽	ἀρχηγετεῖν,	~πατρὸς χέοντες λουτρά· ταῦτα γὰρ
[400]	~κειμήλι᾽ αὐτῇ ταῦτα σῳζέσθω κάτω.	~ἀρχὴν	δ᾽ ἄν, εἰ μὴ τλημονεστάτη
[250]	τοῦ πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽	ἄρχομαι	κἀκ τῶνδέ μοι ~λαβεῖν θ᾽
[500]	ὡς θρασεῖα καὶ πέρα δίκης	~ἄρχω,	καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ
[450]	θ᾽ ὑπούργησον τάδε ~ἐμοί τ᾽	ἀρωγὰ	τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν ~πάντων,
[850]	~πάρεισιν ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων ~εὐπατριδᾶν	ἀρωγαί.	~(Χορός) ~πᾶσι θνατοῖς ἔφυ μόρος.
[450]	δὲ προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ~ἡμῖν	ἀρωγὸν	αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν, ~καὶ
[1350]	αἰωρούμενον. ~παράγεται γὰρ ἐνέρων ~δολιόπους	ἀρωγὸς	εἴσω στέγας, ~ἀρχαιόπλουτα πατρὸς εἰς
[1350]	προπίτνω, λίσσομαι, γενοῦ πρόφρων ~ἡμῖν	ἀρωγὸς	τῶνδε τῶν βουλευμάτων, ~καὶ δεῖξον
[1250]	προυφάνης δὲ ~φιλτάταν ἔχων πρόσοψιν,	~ἇς	ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἐν κακοῖς
[150]	ἀρκῶ· ~ἅτις ἄνευ τεκέων κατατάκομαι,	~ἇς	φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, ~ἀλλ᾽
[1000]	δὲ νοῦν ἥσσων τότε. ~(Χρυσόθεμις)	~ἄσκει	τοιαύτη νοῦν δι᾽ αἰῶνος μένειν.
[0]	ὁ Φοῖβος ὧν πεύσει τάχα·	~ἄσκευον	αὐτὸν ἀσπίδων τε καὶ στρατοῦ
[1300]	ζῶντ᾽ ἐσεῖδον; εἴργασαι δέ μ᾽	ἄσκοπα·	~ὥστ᾽ εἰ πατήρ μοι ζῶν
[850]	δυστάνῳ, ~τμητοῖς ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι; ~(Χορός)	ἄσκοπος	ἁ λώβα. ~(Ἠλέκτρα) ~πῶς γὰρ
[0]	ὧν πεύσει τάχα· ~ἄσκευον αὐτὸν	ἀσπίδων	τε καὶ στρατοῦ ~δόλοισι κλέψαι
[900]	πάντ᾽ ἐδερκόμην τόπον, ~τύμβου προσεῖρπον	ἆσσον·	ἐσχάτης δ᾽ ὁρῶ ~πυρᾶς νεώρη
[700]	δίφροι· ~ἔπειτα δ᾽ Αἰνιᾶνος ἀνδρὸς	ἄστομοι	~πῶλοι βίᾳ φέρουσιν· ἐκ δ᾽
[1050]	τελοῦμεν; ~ἀλλ᾽ οὐ τὰν Διὸς	ἀστραπὰν	~καὶ τὰν οὐρανίαν Θέμιν, ~δαρὸν
[50]	τῆς φήμης ἄπο ~δεδορκότ᾽ ἐχθροῖς	ἄστρον	ὣς λάμψειν ἔτι. ~ἀλλ᾽ ὦ
[0]	φθέγματ᾽ ὀρνίθων σαφῆ ~μέλαινά τ᾽	ἄστρων	ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη. ~πρὶν οὖν τιν᾽
[100]	τε γόων, ~ἔστ᾽ ἂν παμφεγγεῖς	ἄστρων	~ῥιπάς, λεύσσω δὲ τόδ᾽ ἦμαρ,
[950]	πεισθεῖσ᾽ ἐμοί; ~τίς γάρ ποτ᾽	ἀστῶν	ἢ ξένων ἡμᾶς ἰδὼν ~τοιοῖσδ᾽
[700]	~καὶ τοὺς μὲν ἄλλους πάντας	ἀσφαλεῖς	δρόμους ~ὡρμᾶθ᾽ ὁ τλήμων ὀρθὸς
[150]	σὲ δ᾽ ἔγωγε νέμω θεόν,	~ἅτ᾽	ἐν τάφῳ πετραίῳ ~αἰεὶ δακρύεις.
[200]	πιστά, ~μὴ τίκτειν σ᾽ ἄταν	ἄταις.	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ τί μέτρον κακότατος
[200]	τις πιστά, ~μὴ τίκτειν σ᾽	ἄταν	ἄταις. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ τί μέτρον
[200]	οἵων ~τὰ παρόντ᾽ οἰκείας εἰς	ἄτας	~ἐμπίπτεις οὕτως αἰκῶς; ~πολὺ γάρ
[200]	γὰρ δεινοῖς οὐ σχήσω ~ταύτας	ἄτας,	~ὄφρα με βίος ἔχῃ. ~τίνι
[150]	~ὅν γ᾽ ἐγὼ ἀκάματα προσμένουσ᾽	ἄτεκνος,	~τάλαιν᾽ ἀνύμφευτος αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι
[850]	~πῶς γὰρ οὔκ; εἰ ξένος	~ἄτερ	ἐμᾶν χερῶν ~(Χορός) παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα)
[600]	ἂν εἰς πᾶν ἔργον αἰσχύνης	ἄτερ;	~(Ἠλέκτρα) ~εὖ νυν ἐπίστω τῶνδέ
[700]	ζυγὰ ~ἠλαυνέτην, τότ᾽ ἄλλος, ἄλλοθ᾽	ἅτερος	~κάρα προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ
[1250]	ἐπελθόντοιν δόμους· ~ἀλλ᾽ ὡς ἐπ᾽	ἄτῃ	τῇ μάτην λελεγμένῃ ~στέναζ᾽ ὅταν
[900]	οὐκ εἰδυῖ᾽ ἄρα ~ἵν᾽ ἦμεν	ἄτης·	ἀλλὰ νῦν, ὅθ᾽ ἱκόμην, ~τά
[1000]	τοιοῦτον ἄνδρα βουλεύων ἑλεῖν ~ἄλυπος	ἄτης	ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα κακῶς πράσσοντε μὴ
[1400]	ἐκφοβοῦ ~μητρῷον ὥς σε λῆμ᾽	ἀτιμάσει	ποτέ. ~(Χορός) ~παύσασθε· λεύσσω γὰρ
[1000]	οὖν ἐπίστω γ᾽ οἷ μ᾽	ἀτιμίας	ἄγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀτιμίας μὲν οὔ,
[1000]	οἷ μ᾽ ἀτιμίας ἄγεις. ~(Χρυσόθεμις)	~ἀτιμίας	μὲν οὔ, προμηθίας δὲ σοῦ.
[50]	θεῶν ὡρμημένος· ~καὶ μή μ᾽	ἄτιμον	τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽ ἀρχέπλουτον
[1200]	τήνδε προσφωνεῖν φάτιν. ~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως	ἄτιμός	εἰμι τοῦ τεθνηκότος; ~(Ὀρέστης) ~ἄτιμος
[1200]	ἄτιμός εἰμι τοῦ τεθνηκότος; ~(Ὀρέστης)	~ἄτιμος	οὐδενὸς σύ· τοῦτο δ᾽ οὐχὶ
[400]	δέξεσθαι νέκυς, ~ὑφ᾽ ἧς θανὼν	ἄτιμος,	ὥστε δυσμενής, ~ἐμασχαλίσθη, κἀπὶ λουτροῖσιν
[1150]	στένεις τάδε; ~(Ὀρέστης) ~ὦ σῶμ᾽	ἀτίμως	κἀθέως ἐφθαρμένον. ~(Ἠλέκτρα) ~οὔτοι ποτ᾽
[150]	~βίοτος ἀνέλπιστος, οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀρκῶ·	~ἅτις	ἄνευ τεκέων κατατάκομαι, ~ἇς φίλος
[1050]	βόασον οἰκτρὰν ~ὄπα τοῖς ἔνερθ᾽	Ἀτρείδαις,	ἀχόρευτα φέρουσ᾽ ὀνείδη· ~ὅτι σφὶν
[650]	αἰεὶ ζῶσαν ἀβλαβεῖ βίῳ ~δόμους	Ἀτρειδῶν	σκῆπτρά τ᾽ ἀμφέπειν τάδε, ~φίλοισί
[1500]	ἦν πολύ. ~(Χορός) ~ὦ σπέρμ᾽	Ἀτρέως,	ὡς πολλὰ παθὸν ~δι᾽ ἐλευθερίας
[100]	Ἴτυν, αἰὲν Ἴτυν ὀλοφύρεται, ~ὄρνις	ἀτυζομένα,	Διὸς ἄγγελος. ~ἰὼ παντλάμων Νιόβα,
[1400]	ὢν κυρεῖς; ~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ μάλ᾽	αὖ	θροεῖ τις. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ τέκνον
[500]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀνειμένη μέν, ὡς ἔοικας,	αὖ	στρέφει· ~οὐ γὰρ πάρεστ᾽ (Αἴγισθος)
[900]	οὐκ ἔδρασα, τοῦτ᾽ ἐπίσταμαι, ~οὐδ᾽	αὖ	σύ· πῶς γάρ; ᾗ γε
[300]	τοῖς κάτω νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽	αὖ	σὺ τήνδε πρὸς θυρῶνος ἐξόδοις
[1000]	πάντ᾽ ἔξειπε σῇ. ~(Χρυσόθεμις) ~οὐδ᾽	αὖ	τοσοῦτον ἔχθος ἐχθαίρω σ᾽ ἐγώ.
[800]	πρὸς πύλῃ ~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν ἄφιλος	αὐανῶ	βίον. ~πρὸς ταῦτα καινέτω τις,
[150]	τραπέζαις. ~(Χορός) ~οἰκτρὰ μὲν νόστοις	αὐδά,	~οἰκτρὰ δ᾽ ἐν κοίταις πατρῴαις
[100]	~ὄλοιτ᾽ εἴ μοι θέμις τάδ᾽	αὐδᾶν.	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ γενέθλα γενναίων, ~ἥκετ᾽
[1250]	ἃν ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἤλπισ᾽	αὐδάν,	~οὐδ᾽ ἂν ἔσχον ὁρμὰν ~ἄναυδον
[200]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ οὖν εὐνοίᾳ γ᾽	αὐδῶ,	~μάτηρ ὡσεί τις πιστά, ~μὴ
[50]	θνῄσκοντας· εἶθ᾽ ὅταν δόμους ~ἔλθωσιν	αὖθις,	ἐκτετίμηνται πλέον· ~ὡς κἄμ᾽ ἐπαυχῶ
[1400]	σθένεις, διπλῆν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι μάλ᾽	αὖθις.	~(Ἠλέκτρα) ~εἰ γὰρ Αἰγίσθῳ θ᾽
[550]	τὰ πολλὰ πνεύματ᾽ ἔσχ᾽ ἐν	Αὐλίδι·	~ἢ γὼ φράσω· κείνης γὰρ
[800]	~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός) μηδὲν μέγ᾽	ἀΰσῃς.	~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς. ~(Χορός) πῶς; ~(Ἠλέκτρα)
[1000]	~ἄρρητ᾽ ἐγώ σοι κἀτελῆ φυλάξομαι,	~αὐτὴ	δὲ νοῦν σχὲς ἀλλὰ τῷ
[400]	~σκέψαι γὰρ εἴ σοι προσφιλῶς	αὐτῇ	δοκεῖ ~γέρα τάδ᾽ οὑν τάφοισι
[450]	τι κἀκείνῳ μέλον ~πέμψαι τάδ᾽	αὐτῇ	δυσπρόσοπτ᾽ ὀνείρατα· ~ὅμως δ᾽ ἀδελφή,
[950]	γάρ ποτ᾽ ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος	~αὐτή	θ᾽ ὁπλίζει κἄμ᾽ ὑπηρετεῖν καλεῖς;
[1300]	ἄν σε λυπήσασα δεξαίμην βραχὺ	~αὐτὴ	μέγ᾽ εὑρεῖν κέρδος· οὐ γὰρ
[250]	πατρὸς ~τὴν δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην	~αὐτὴ	πρὸς αὑτήν. οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι
[400]	μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ ~κειμήλι᾽	αὐτῇ	ταῦτα σῳζέσθω κάτω. ~ἀρχὴν δ᾽
[400]	ἐξέμαξεν. ἆρα μὴ δοκεῖς ~λυτήρι᾽	αὐτῇ	ταῦτα τοῦ φόνου φέρειν; ~οὐχ
[300]	δ᾽ ἐποτρύνει πέλας ~ὁ κλεινὸς	αὐτῇ	ταὐτὰ νυμφίος παρών, ~ὁ πάντ᾽
[400]	δυσμενεστάτῳ βροτῶν; ~(Χρυσόθεμις) ~ὃν ἔκταν᾽	αὐτή·	τοῦτο γὰρ λέξαι θέλεις. ~(Ἠλέκτρα)
[250]	ὅσον μοι θυμὸς ἡδονὴν φέρει.	~αὕτη	γὰρ ἡ λόγοισι γενναία γυνὴ
[0]	~τῆς οἰστροπλῆγος ἄλσος Ἰνάχου κόρης·	~αὕτη	δ᾽ Ὀρέστα, τοῦ λυκοκτόνου θεοῦ
[950]	ὦ γυναῖκες, εἰ φρενῶν ~ἐτύγχαν᾽	αὕτη	μὴ κακῶν, ἐσῴζετ᾽ ἂν ~τὴν
[350]	τῆσδε χρῆσθαι, τοῖς δὲ σοῖς	αὕτη	πάλιν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ μέν, ὦ
[1450]	οἶκόν μοι (Κλυταιμνήστρα) κάλει. ~(Ὀρέστης)	~αὕτη	πέλας σοῦ· μηκέτ᾽ ἄλλοσε σκόπει.
[400]	κατώρθωσαν βροτούς. ~(Χρυσόθεμις) ~λόγος τις	αὐτήν	ἐστιν εἰσιδεῖν πατρὸς ~τοῦ σοῦ
[700]	ἱππικαὶ πνοαί. ~κεῖνος δ᾽ ὑπ᾽	αὐτὴν	ἐσχάτην στήλην ἔχων ~ἔχριμπτ᾽ ἀεὶ
[350]	~εἰ μὴ κακὸν μέγιστον εἰς	αὐτὴν	ἰὸν ~ἤκουσ᾽ ὃ ταύτην τῶν
[550]	βιασθεὶς πολλὰ κἀντιβάς, μόλις ~ἔθυσεν	αὐτήν,	οὐχὶ Μενέλεω χάριν. ~εἰ δ᾽
[500]	με τοῦ χάριν, τίνων ~ἔθυσεν	αὐτήν·	πότερον Ἀργείων ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ
[250]	δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην ~αὐτὴ πρὸς	αὑτήν.	οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι πάρα ~τοσόνδ᾽
[250]	σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα ~καὶ τοὐμὸν	αὐτῆς	ἦλθον· εἰ δὲ μὴ καλῶς
[800]	ἔκτοθεν βοᾶν ~ἔα τά θ᾽	αὑτῆς	καὶ τὰ τῶν φίλων κακά.
[1350]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες, ἅνδρες	αὐτίκα	~τελοῦσι τοὔργον· ἀλλὰ σῖγα πρόσμενε.
[1300]	ἵκοιτο, μηκέτ᾽ ἂν ~τέρας νομίζειν	αὐτό,	πιστεύειν δ᾽ ὁρᾶν. ~ὅτ᾽ οὖν
[1350]	ἄγει δόλον σκότῳ ~κρύψας πρὸς	αὐτὸ	τέρμα κοὐκέτ᾽ ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[1250]	ἐπόρισεν ~ἁμέτερα πρὸς μέλαθρα· δαιμόνιον	~αὐτὸ	τίθημ᾽ ἐγώ. ~(Ὀρέστης) ~τὰ μέν
[250]	τούτων τὴν τελευταίαν ὕβριν, ~τὸν	αὐτοέντην	ἡμὶν ἐν κοίτῃ πατρὸς ~ξὺν
[1350]	τάδε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄναξ Ἄπολλον, ἵλεως	αὐτοῖν	κλύε ~ἐμοῦ τε πρὸς τούτοισιν,
[1300]	ὑμὶν ἐγγενής, ~ὅτ᾽ οὐ παρ᾽	αὐτοῖς,	ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖσιν κακοῖς ~τοῖσιν
[50]	λόγῳ κλέπτοντες ἡδεῖαν φάτιν ~φέρωμεν	αὐτοῖς,	τοὐμὸν ὡς ἔρρει δέμας ~φλογιστὸν
[0]	Φανοτέως ἥκων· ὃ γὰρ ~μέγιστος	αὐτοῖς	τυγχάνει δορυξένων. ~ἄγγελλε δ᾽ ὅρκον
[300]	σθένος ~λάβοιμι, δηλώσαιμ᾽ ἂν οἷ᾽	αὐτοῖς	φρονῶ. ~νῦν δ᾽ ἐν κακοῖς
[500]	Ἀργείων ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ μετῆν	αὐτοῖσι	τήν γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν. ~ἀλλ᾽
[900]	~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, θάρσυνε· τοῖς	αὐτοῖσί	τοι ~οὐχ αὑτὸς αἰεὶ δαιμόνων
[1300]	οὐ παρ᾽ αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐν	αὐτοῖσιν	κακοῖς ~τοῖσιν μεγίστοις ὄντες οὐ
[0]	Φοῖβος ὧν πεύσει τάχα· ~ἄσκευον	αὐτὸν	ἀσπίδων τε καὶ στρατοῦ ~δόλοισι
[450]	ἐπεμβῆναι ποδί, ~ὅπως τὸ λοιπὸν	αὐτὸν	ἀφνεωτέραις ~χερσὶν στέφωμεν ἢ τανῦν
[450]	προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ~ἡμῖν ἀρωγὸν	αὐτὸν	εἰς ἐχθροὺς μολεῖν, ~καὶ παῖδ᾽
[550]	ταῦτ᾽ ἔδρα, τούτου θανεῖν ~χρῆν	αὐτὸν	οὕνεκ᾽ ἐκ σέθεν; ποίῳ νόμῳ;
[950]	εἰσήκουον, εἶχον ἐλπίδας ~φόνου ποτ᾽	αὐτὸν	πράκτορ᾽ ἵξεσθαι πατρός· ~νῦν δ᾽
[1100]	πρὸς θεῶν, εἴπερ τόδε ~κέκευθεν	αὐτὸν	τεῦχος, εἰς χεῖρας λαβεῖν, ~ὅπως
[1150]	λάθρᾳ προύπεμπες ὡς φανούμενος ~τιμωρὸς	αὐτός.	ἀλλὰ ταῦθ᾽ ὁ δυστυχὴς ~δαίμων
[1150]	πατήρ· ~τέθνηκ᾽ ἐγὼ σοί· φροῦδος	αὐτὸς	εἶ θανών· ~γελῶσι δ᾽ ἐχθροί·
[650]	~(Χορός) ~τάδ᾽ ἐστίν, ὦ ξέν᾽	αὐτὸς	ᾔκασας καλῶς. ~(Παιδαγωγός) ~ἦ καὶ
[1450]	κἀπ᾽ ἐμοῦ θρήνων τύχῃ. ~(Ὀρέστης)	~αὐτὸς	σὺ βάσταζ᾽ οὐκ ἐμὸν τόδ᾽
[400]	~πῆξαι λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει ποτὲ	~αὐτός,	τανῦν δ᾽ (Αἴγισθος) ἐκ δὲ
[1300]	τοιαύτην ἡμὶν ἐξήκεις ὁδόν, ~ἄρχ᾽	αὐτὸς	ὥς σοι θυμός· ὡς ἐγὼ
[900]	θάρσυνε· τοῖς αὐτοῖσί τοι ~οὐχ	αὑτὸς	αἰεὶ δαιμόνων παραστατεῖ. ~νῷν ἦν
[450]	Ὀρέστην ἐξ ὑπερτέρας χερὸς ~ἐχθροῖσιν	αὐτοῦ	ζῶντ᾽ ἐπεμβῆναι ποδί, ~ὅπως τὸ
[50]	ἡ δύστηνος Ἠλέκτρα· θέλεις ~μείνωμεν	αὐτοῦ	κἀπακούσωμεν γόων; ~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα· μηδὲν
[1100]	μ᾽ ὑπέρχεται φόβος. ~(Ὀρέστης) ~φέροντες	αὐτοῦ	σμικρὰ λείψαν᾽ ἐν βραχεῖ ~τεύχει
[550]	ἀντίσταθμον ~τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν	αὑτοῦ	κόρην. ~ὧδ᾽ ἦν τὰ κείνης
[700]	ἐκπληρῶν ὄχον. ~στάντες δ᾽ ἵν᾽	αὐτοὺς	οἱ τεταγμένοι βραβῆς ~κλήροις ἔπηλαν
[950]	σὲ δὴ βλέπω, ~ὅπως τὸν	αὐτόχειρα	πατρῴου φόνου ~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ
[1000]	~ᾔδη σ᾽ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην. ~ἀλλ᾽	αὐτόχειρί	μοι μόνῃ τε δραστέον ~τοὔργον
[450]	τάδ᾽ ἀλλ᾽ ὅμως ~ἅχω, δὸς	αὐτῷ,	τήνδ᾽ ἀλιπαρῆ τρίχα ~καὶ ζῶμα
[950]	κἀμὸν γένος ~βλαστεῖν ἐᾶσαι, πημονὴν	αὑτῷ	σαφῆ. ~ἀλλ᾽ ἢν ἐπίσπῃ τοῖς
[1450]	θ᾽ ὁρᾶν, ~ὡς εἴ τις	αὐτῶν	ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ~ἐξῄρετ᾽ ἀνδρὸς
[700]	οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι ~χνόας τις	αὐτῶν	καὶ φρυάγμαθ᾽ ἱππικά. ~ὁμοῦ γὰρ
[350]	ποτ᾽ εἶ φρενῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~ὅπως	ἀφ᾽	ὑμῶν ὡς προσωτάτω φύγω. ~(Χρυσόθεμις)
[1350]	τούτοισιν, ἥ σε πολλὰ δὴ	~ἀφ᾽	ὧν ἔχοιμι λιπαρεῖ προύστην χερί.
[1050]	~κηδομένους ἀφ᾽ ὧν τε βλάστωσιν	ἀφ᾽	ὧν τ᾽ ὄνασιν εὕρωσι, ~τάδ᾽
[1050]	φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι τροφᾶς ~κηδομένους	ἀφ᾽	ὧν τε βλάστωσιν ἀφ᾽ ὧν
[950]	ἐχθροῖς εὖ βεβηκόσιν ποτὲ ~ψυχῆς	ἀφειδήσαντε	προὐστήτην φόνου· ~τούτω φιλεῖν χρή,
[1250]	~τὰ μὲν περισσεύοντα τῶν λόγων	ἄφες,	~καὶ μήτε μήτηρ ὡς κακὴ
[1000]	οὐ γὰρ δὴ κενόν γ᾽	ἀφήσομεν.	~(Χρυσόθεμις) φεῦ· ~εἴθ᾽ ὤφελες τοιάδε
[1200]	~φίλτατον, συμμαρτυρῶ. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φθέγμ᾽	ἀφίκου;	~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἄλλοθεν πύθῃ, ~(Ἠλέκτρα)
[800]	τῇδε πρὸς πύλῃ ~παρεῖσ᾽ ἐμαυτὴν	ἄφιλος	αὐανῶ βίον. ~πρὸς ταῦτα καινέτω
[450]	ποδί, ~ὅπως τὸ λοιπὸν αὐτὸν	ἀφνεωτέραις	~χερσὶν στέφωμεν ἢ τανῦν δωρούμεθα.
[1250]	σιγὰν λόγων; ~ἐπεί σε νῦν	ἀφράστως	~ἀέλπτως τ᾽ ἐσεῖδον. ~(Ὀρέστης) ~τότ᾽
[900]	γ᾽ εἶπον· οὐ γὰρ ὧδ᾽	ἄφρων	ἔφυν. ~(Χρυσόθεμις) ~τί γὰρ κελεύεις
[1350]	δωμάτων ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων	ἄφυκτοι	κύνες, ~ὥστ᾽ οὐ μακρὰν ἔτ᾽
[700]	πολλῶν ἁρματηλατῶν μέτα. ~εἷς ἦν	Ἀχαιός,	εἷς ἀπὸ Σπάρτης, δύο ~Λίβυες
[550]	τοῦδε μηνίσασα Λητῴα κόρη ~κατεῖχ᾽	Ἀχαιούς,	ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον ~τοῦ θηρὸς
[150]	ἀπερίτροπος ~οὔθ᾽ ὁ παρὰ τὸν	Ἀχέροντα	θεὸς ἀνάσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐμὲ
[150]	ζώει καὶ Ἰφιάνασσα, ~κρυπτᾷ τ᾽	ἀχέων	ἐν ἥβᾳ, ~ὄλβιος, ὃν ἁ
[200]	νύξ, ὦ δείπνων ἀρρήτων ~ἔκπαγλ᾽	ἄχθη,	~τοὺς ἐμὸς ἴδε πατὴρ ~θανάτους
[1200]	οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω τρέσαι, ~περισσὸν	ἄχθος	ἔνδον ~γυναικῶν ὂν αἰεί. ~(Ὀρέστης)
[100]	ἄγειν οὐκέτι σωκῶ ~λύπης ἀντίρροπον	ἄχθος.	~(Χορός) ~ὦ παῖ, παῖ δυστανοτάτας
[1100]	τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἤδη σαφὲς ~πρόχειρον	ἄχθος,	ὡς ἔοικε, δέρκομαι. ~(Ὀρέστης) ~εἴπερ
[1050]	οἰκτρὰν ~ὄπα τοῖς ἔνερθ᾽ Ἀτρείδαις,	ἀχόρευτα	φέρουσ᾽ ὀνείδη· ~ὅτι σφὶν ἤδη
[150]	~(Χορός) ~οὔτοι σοὶ μούνᾳ, τέκνον,	~ἄχος	ἐφάνη βροτῶν, ~πρὸς ὅ τι
[450]	σμικρὰ μὲν τάδ᾽ ἀλλ᾽ ὅμως	~ἅχω,	δὸς αὐτῷ, τήνδ᾽ ἀλιπαρῆ τρίχα
[450]	~μή ποτε μή ποθ᾽ ἡμῖν	~ἀψεγὲς	πελᾶν τέρας ~τοῖς δρῶσι καὶ
[50]	καὶ καρατόμοις χλιδαῖς ~στέψαντες εἶτ᾽	ἄψορρον	ἥξομεν πάλιν, ~τύπωμα χαλκόπλευρον ἠρμένοι
[1400]	προδήλου. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ παῖδες, οὐκ	ἄψορρον;	~(Ὀρέστης) ~εἰσορᾶτε ποῦ ~τὸν ἄνδρ᾽