Vers |
[350] |
~(Χρυσόθεμις)
~καλόν
γε
μέντοι
μὴ
|
ξ |
ἀβουλίας
πεσεῖν.
~(Ἠλέκτρα)
~πεσούμεθ᾽
εἰ |
[700] |
ὁ
πέμπτος·
ἕκτος
ἐξ
Αἰτωλίας
|
~ξανθαῖσι |
πώλοις·
ἕβδομος
Μάγνης
ἀνήρ·
~ὁ |
[1100] |
σῶμα
τοὐκείνου
στέγον.
~(Ἠλέκτρα)
~ὦ
|
ξεῖνε, |
δός
νυν,
πρὸς
θεῶν,
εἴπερ |
[650] |
~τί
φής,
τί
φής,
ὦ
|
ξεῖνε; |
μὴ
ταύτης
κλύε.
~(Παιδαγωγός)
~θανόντ᾽ |
[1200] |
~(Ἠλέκτρα)
~μή,
πρὸς
γενείου,
μὴ
|
ξέλῃ |
τὰ
φίλτατα.
~(Ὀρέστης)
~οὔ
φημ᾽ |
[1150] |
~(Ἠλέκτρα)
~οὐ
δή
ποτ᾽
ὦ
|
ξέν᾽ |
ἀμφ᾽
ἐμοὶ
στένεις
τάδε;
~(Ὀρέστης) |
[750] |
~(Κλυταιμνήστρα)
~πολλῶν
ἂν
ἥκοις,
ὦ
|
ξέν᾽ |
ἄξιος
τυχεῖν,
~εἰ
τήνδ᾽
ἔπαυσας |
[650] |
τάδε;
~(Χορός)
~τάδ᾽
ἐστίν,
ὦ
|
ξέν᾽ |
αὐτὸς
ᾔκασας
καλῶς.
~(Παιδαγωγός)
~ἦ |
[650] |
μέγα.
~(Κλυταιμνήστρα)
~τὸ
ποῖον,
ὦ
|
ξέν᾽ |
εἰπέ·
παρὰ
φίλου
γὰρ
ὢν
|
[1150] |
~(Ἠλέκτρα)
~τί
δή
ποτ᾽
ὦ
|
ξέν᾽ |
ὧδ᾽
ἐπισκοπῶν
στένεις;
~(Ὀρέστης)
~ὡς |
[1100] |
~(Ἠλέκτρα)
~τί
δ᾽
ἔστιν,
ὦ
|
ξέν᾽ |
ὥς
μ᾽
ὑπέρχεται
φόβος.
~(Ὀρέστης) |
[650] |
εἰκός
ἐστι
πάνθ᾽
ὁρᾶν.
~(Παιδαγωγός)
|
~ξέναι |
γυναῖκες,
πῶς
ἂν
εἰδείην
σαφῶς |
[1100] |
εἰκός,
ἄθλιον
βάρος,
~ἀλλ᾽
ἐν
|
ξέναισι |
χερσὶ
κηδευθεὶς
τάλας
~σμικρὸς
προσήκεις |
[1200] |
πρὸς
θεῶν
τοῦτό
μ᾽
ἐργάσῃ,
|
ξένε. |
~(Ὀρέστης)
~πείθου
λέγοντι
κοὐχ
ἁμαρτήσει |
[1150] |
ποτ᾽
ἄλλην
ἢ
μὲ
δυσφημεῖς,
|
ξένε. |
~(Ὀρέστης)
~φεῦ
τῆς
ἀνύμφου
δυσμόρου |
[650] |
σαυτῆς
πρᾶσσ᾽
ἐμοὶ
δὲ
σύ,
|
ξένε, |
~τἀληθὲς
εἰπέ,
τῷ
τρόπῳ
διόλλυται; |
[1100] |
πάροιθεν
ἐκλιπεῖν
βίον,
~πρὶν
ἐς
|
ξένην |
σε
γαῖαν
ἐκπέμψαι
χεροῖν
~κλέψασα |
[1300] |
ἔνδοθεν
χωροῦντος.
~(Ἠλέκτρα)
~εἴσιτ᾽
ὦ
|
ξένοι, |
~ἄλλως
τε
καὶ
φέροντες
οἷ᾽ |
[1450] |
~ποῦ
δῆτ᾽
ἂν
εἶεν
οἱ
|
ξένοι; |
δίδασκέ
με.
~(Ἠλέκτρα)
~ἔνδον·
φίλης |
[1400] |
ὑμῶν
ποῦ
ποθ᾽
οἱ
Φωκῆς
|
ξένοι, |
~οὕς
φασ᾽
Ὀρέστην
ἡμὶν
ἀγγεῖλαι |
[850] |
~(Ἠλέκτρα)
~πῶς
γὰρ
οὔκ;
εἰ
|
ξένος |
~ἄτερ
ἐμᾶν
χερῶν
~(Χορός)
παπαῖ. |
[0] |
~λόγῳ
δὲ
χρῶ
τοιῷδ᾽
ὅτι
|
ξένος |
μὲν
εἶ
~Φωκέως
παρ᾽
ἀνδρὸς |
[800] |
ἂν
~πράξειας
οὔτε
τοῦ
πορεύσαντος
|
ξένου. |
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
εἴσω·
τήνδε
δ᾽ |
[950] |
~τίς
γάρ
ποτ᾽
ἀστῶν
ἢ
|
ξένων |
ἡμᾶς
ἰδὼν
~τοιοῖσδ᾽
ἐπαίνοις
οὐχὶ |
[0] |
οὖν,
Ὀρέστα
καὶ
σὺ
φίλτατε
|
ξένων |
~Πυλάδη,
τί
χρὴ
δρᾶν
ἐν |
[1200] |
~(Ἠλέκτρα)
~οὐ
δή
ποθ᾽
ἡμῖν
|
ξυγγενὴς |
ἥκεις
ποθέν;
~(Ὀρέστης)
~ἐγὼ
φράσαιμ᾽ |
[1250] |
ἔσχον
νῦν
ἐλεύθερον
στόμα.
~(Ὀρέστης)
|
~ξύμφημι |
κἀγώ·
τοιγαροῦν
σῴζου
τόδε.
~(Ἠλέκτρα) |
[750] |
οἰμῶξαι
πάρα,
~Ὀρέστα,
τὴν
σὴν
|
ξυμφοράν, |
ὅθ᾽
ὧδ᾽
ἔχων
~πρὸς
τῆσδ᾽ |
[1150] |
καὶ
γὰρ
ἡνίκ᾽
ἦσθ᾽
ἄνω,
|
~ξὺν |
σοὶ
μετεῖχον
τῶν
ἴσων,
καὶ |
[250] |
αὐτοέντην
ἡμὶν
ἐν
κοίτῃ
πατρὸς
|
~ξὺν |
τῇ
ταλαίνῃ
μητρί,
μητέρ᾽
εἰ |
[950] |
~ὅπως
τὸν
αὐτόχειρα
πατρῴου
φόνου
|
~ξὺν |
τῇδ᾽
ἀδελφῇ
μὴ
κατοκνήσεις
κτανεῖν
|
[1100] |
καὶ
γένος
τὸ
πᾶν
ὁμοῦ
|
~ξὺν |
τῇδε
κλαύσω
κἀποδύρωμαι
σποδῷ.
~(Ὀρέστης) |
[150] |
~οἷς
ὁμόθεν
εἶ
καὶ
γονᾷ
|
ξύναιμος, |
~οἵα
(Χρυσόθεμις)
ζώει
καὶ
Ἰφιάνασσα, |
[1250] |
κἂν
ἄλλοισι
θυμοίμην
ἰδών.
~(Ἠλέκτρα)
|
~ξυναινεῖς; |
~(Ὀρέστης)
~τί
μὴν
οὔ;
~(Ἠλέκτρα) |
[0] |
οὖν
τιν᾽
ἀνδρῶν
ἐξοδοιπορεῖν
στέγης,
|
~ξυνάπτετον |
λόγοισιν·
ὡς
ἐνταῦθ᾽
ἐμέν,
~ἵν᾽ |
[350] |
δὲ
τοῖς
φονεῦσι
τοῦ
πατρὸς
|
ξύνει. |
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὐκ
ἄν |
[550] |
κακοῦ
πρὸς
ἀνδρός,
ᾧ
τανῦν
|
ξύνει. |
~ἐροῦ
δὲ
τὴν
κυναγὸν
Ἄρτεμιν, |
[250] |
ἐμαυτῆς
τοῖς
φονεῦσι
τοῦ
πατρὸς
|
~ξύνειμι, |
κἀκ
τῶνδ᾽
ἄρχομαι
κἀκ
τῶνδέ |
[650] |
τάδε,
~φίλοισί
τε
ξυνοῦσαν
οἷς
|
ξύνειμι |
νῦν
~εὐημεροῦσαν
καὶ
τέκνων
ὅσων |
[350] |
δὲ
πατρὶ
πάντα
τιμωρουμένης
~οὔτε
|
ξυνέρδεις |
τήν
τε
δρῶσαν
ἐκτρέπεις.
~οὐ |
[250] |
ὧδε
τλήμων
ὥστε
τῷ
μιάστορι
|
~ξύνεστ᾽ |
ἐρινὺν
οὔτιν᾽
ἐκφοβουμένη·
~ἀλλ᾽
ὥσπερ |
[600] |
πνέουσαν·
εἰ
δὲ
σὺν
δίκῃ
|
~ξύνεστι, |
τοῦδε
φροντίδ᾽
οὐκέτ᾽
εἰσορῶ.
~(Κλυταιμνήστρα) |
[550] |
πάντων
ἔργα
δρῶσα
τυγχάνεις,
~ἥτις
|
ξυνεύδεις |
τῷ
παλαμναίῳ,
μεθ᾽
οὗ
~πατέρα |
[1450] |
οὕνεκ᾽
ἀνταυδᾷς
ἴσα;
~(Αἴγισθος)
~οἴμοι,
|
ξυνῆκα |
τοὔπος·
οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
ὅπως |
[650] |
~(Παιδαγωγός)
~τέθνηκ᾽
(Ὀρέστης)
ἐν
βραχεῖ
|
ξυνθεὶς |
λέγω.
~(Ἠλέκτρα)
~οἲ
γὼ
τάλαιν᾽ |
[100] |
καμάτων
παραμύθιον.
~οἶδά
τε
καὶ
|
ξυνίημι |
τάδ᾽
οὔ
τί
με
~φυγγάνει, |
[1300] |
πρὸς
θεῶν
φράσον.
~(Ὀρέστης)
~οὐχὶ
|
ξυνίης; |
~(Ἠλέκτρα)
~οὐδέ
γ᾽
ἐς
θυμὸν |
[50] |
~τὰ
δὲ
παννυχίδων
ἤδη
στυγεραὶ
|
~ξυνίσασ᾽ |
εὐναὶ
μογερῶν
οἴκων,
~ὅσα
τὸν |
[200] |
~μήτ᾽
εἴ
τῳ
πρόσκειμαι
χρηστῷ,
|
~ξυνναίοιμ᾽ |
εὔκηλος,
γονέων
~ἐκτίμους
ἴσχουσα
πτέρυγας
|
[800] |
μὴν
ἔγωγε
τοῦ
λοιποῦ
χρόνου
|
~ξύνοικος, |
εἴσειμ᾽
ἀλλὰ
τῇδε
πρὸς
πύλῃ
|
[750] |
θ᾽
ἥδε
γὰρ
μείζων
βλάβη
|
~ξύνοικος |
ἦν
μοι,
τοὐμὸν
ἐκπίνουσ᾽
ἀεὶ |
[900] |
χωρὶς
οὐδὲν
εὐτυχεῖ.
~(Χρυσόθεμις)
~ὁρῶ.
|
ξυνοίσω |
πᾶν
ὅσονπερ
ἂν
σθένω.
~(Ἠλέκτρα) |
[600] |
τε
σοῦ
κακοῖς
~πολλοῖς
ἀεὶ
|
ξυνοῦσα |
τοῦ
τε
συννόμου·
~ὃ
δ᾽ |
[650] |
τ᾽
ἀμφέπειν
τάδε,
~φίλοισί
τε
|
ξυνοῦσαν |
οἷς
ξύνειμι
νῦν
~εὐημεροῦσαν
καὶ |
[1350] |
~ποδῶν
ὑπηρέτημα,
πῶς
οὕτω
πάλαι
|
~ξυνών |
μ᾽
ἔληθες
οὐδ᾽
ἔφαινες,
ἀλλά |