Vers |
[1450] |
καὶ
μέλλοντα
Πελοπιδῶν
κακά;
~(Ὀρέστης)
|
~τὰ |
γοῦν
ς᾽
ἐγώ
σοι
μάντις |
[650] |
~δὸς
πᾶσιν
ἡμῖν
ὥσπερ
ἐξαιτούμεθα.
|
~τὰ |
δ᾽
ἄλλα
πάντα
καὶ
σιωπώσης |
[1250] |
πατρῴαν
κτῆσιν
Αἴγισθος
δόμων
~ἀντλεῖ,
|
τὰ |
δ᾽
ἐκχεῖ,
τὰ
δὲ
διασπείρει |
[600] |
ἐγώ·
σὺ
γὰρ
ποεῖς
~τοὔργον·
|
τὰ |
δ᾽
ἔργα
τοὺς
λόγους
εὑρίσκεται. |
[1250] |
μέν
σ᾽
ὀκνῶ
χαίρουσαν
εἰργαθεῖν,
|
τὰ |
δὲ
~δέδοικα
λίαν
ἡδονῇ
νικωμένην. |
[1250] |
δόμων
~ἀντλεῖ,
τὰ
δ᾽
ἐκχεῖ,
|
τὰ |
δὲ
διασπείρει
μάτην·
~χρόνου
γὰρ |
[50] |
αἱμασσομένων,
~ὁπόταν
δνοφερὰ
νὺξ
ὑπολειφθῇ·
|
~τὰ |
δὲ
παννυχίδων
ἤδη
στυγεραὶ
~ξυνίσασ᾽ |
[1050] |
μὲν
ἐκ
δόμων
νοσεῖ
δή,
|
τὰ |
δὲ
~πρὸς
τέκνων
διπλῆ
~φύλοπις |
[200] |
δυσθύμῳ
τίκτουσ᾽
ἀεὶ
~ψυχᾷ
πολέμους·
|
τὰ |
δὲ
τοῖς
δυνατοῖς
~οὐκ
ἐριστὰ |
[1300] |
ἦν
ἂν
ὑμὶν
ἐν
δόμοις
|
~τὰ |
δρώμεν᾽
ὑμῶν
πρόσθεν
ἢ
τὰ |
[550] |
τὴν
αὑτοῦ
κόρην.
~ὧδ᾽
ἦν
|
τὰ |
κείνης
θύματ᾽
οὐ
γὰρ
ἦν |
[1300] |
ὡς
δὲ
νῦν
ἔχει,
~καλῶς
|
τὰ |
κείνων
πάντα,
καὶ
τὰ
μὴ |
[1200] |
~ἔχω
σε
χερσίν;
~(Ὀρέστης)
~ὡς
|
τὰ |
λοίπ᾽
ἔχοις
ἀεί.
~(Ἠλέκτρα)
~ὦ |
[50] |
~(Παιδαγωγός)
~ἥκιστα·
μηδὲν
πρόσθεν
ἢ
|
τὰ |
Λοξίου
~πειρώμεθ᾽
ἔρδειν
κἀπὸ
τῶνδ᾽ |
[0] |
καὐτὸς
ἐν
πρώτοις
ἕπει.
~τοιγὰρ
|
τὰ |
μὲν
δόξαντα
δηλώσω,
σὺ
δὲ
|
[1050] |
φέρουσ᾽
ὀνείδη·
~ὅτι
σφὶν
ἤδη
|
τὰ |
μὲν
ἐκ
δόμων
νοσεῖ
δή, |
[1000] |
κἀξερημῶσαι
γένος,
~κατάσχες
ὀργήν.
καὶ
|
τὰ |
μὲν
λελεγμένα
~ἄρρητ᾽
ἐγώ
σοι |
[1250] |
ἂν
ἐν
κακοῖς
λαθοίμαν.
~(Ὀρέστης)
|
~τὰ |
μὲν
περισσεύοντα
τῶν
λόγων
ἄφες, |
[1250] |
δαιμόνιον
~αὐτὸ
τίθημ᾽
ἐγώ.
~(Ὀρέστης)
|
~τὰ |
μέν
σ᾽
ὀκνῶ
χαίρουσαν
εἰργαθεῖν, |
[1300] |
~καλῶς
τὰ
κείνων
πάντα,
καὶ
|
τὰ |
μὴ
καλῶς.
~(Ἠλέκτρα)
~τίς
οὗτός |
[250] |
καταφθίνονθ᾽
ὁρῶ·
~ᾗ
πρῶτα
μὲν
|
τὰ |
μητρός,
ἥ
μ᾽
ἐγείνατο,
~ἔχθιστα |
[200] |
~οὐ
γνώμαν
ἴσχεις
ἐξ
οἵων
|
~τὰ |
παρόντ᾽
οἰκείας
εἰς
ἄτας
~ἐμπίπτεις |
[900] |
τοῦ
γὰρ
ἀνθρώπων
ποτ᾽
ἦν
|
~τὰ |
πολλὰ
πατρὸς
πρὸς
τάφον
κτερίσματα; |
[550] |
τὴν
κυναγὸν
Ἄρτεμιν,
τίνος
~ποινὰς
|
τὰ |
πολλὰ
πνεύματ᾽
ἔσχ᾽
ἐν
Αὐλίδι· |
[1400] |
κατ᾽
ἀντιθύρων
ὅσον
τάχιστα,
~νῦν,
|
τὰ |
πρὶν
εὖ
θέμενοι,
τάδ᾽
ὡς |
[900] |
αἰεὶ
δαιμόνων
παραστατεῖ.
~νῷν
ἦν
|
τὰ |
πρόσθεν
στυγνός·
ἡ
δὲ
νῦν |
[500] |
~ἄρχω,
καθυβρίζουσα
καὶ
σὲ
καὶ
|
τὰ |
σά·
~ἐγὼ
δ᾽
ὕβριν
μὲν |
[600] |
γὰρ
ἐκ
σοῦ
δυσμένεια
καὶ
|
τὰ |
σὰ
~ἔργ᾽
ἐξαναγκάζει
με
ταῦτα |
[350] |
ἄν
ποτ᾽
οὐδ᾽
εἴ
μοι
|
τὰ |
σὰ
~μέλλοι
τις
οἴσειν
δῶρ᾽ |
[650] |
εἰμ᾽
ἔτι.
~(Κλυταιμνήστρα)
~σὺ
μὲν
|
τὰ |
σαυτῆς
πρᾶσσ᾽
ἐμοὶ
δὲ
σύ, |
[1300] |
~τὰ
δρώμεν᾽
ὑμῶν
πρόσθεν
ἢ
|
τὰ |
σώματα·
~νῦν
δ᾽
εὐλάβειαν
τῶνδε |
[650] |
σέβας·
~δρόμου
δ᾽
ἰσώσας
τἀφέσει
|
τὰ |
τέρματα
~νίκης
ἔχων
ἐξῆλθε
πάντιμον |
[800] |
~ἔα
τά
θ᾽
αὑτῆς
καὶ
|
τὰ |
τῶν
φίλων
κακά.
~(Ἠλέκτρα)
~ἆρ᾽ |
[1200] |
~μή,
πρὸς
γενείου,
μὴ
ξέλῃ
|
τὰ |
φίλτατα.
~(Ὀρέστης)
~οὔ
φημ᾽
ἐάσειν. |
[950] |
ἐπαξίων
~τεύξει·
φιλεῖ
γὰρ
πρὸς
|
τὰ |
χρηστὰ
πᾶς
ὁρᾶν.
~λόγων
γε |