Vers |
[800] |
φίλων
κακά.
~(Ἠλέκτρα)
~ἆρ᾽
ὑμὶν
|
ὡς |
ἀλγοῦσα
κὠδυνωμένη
~δεινῶς
δακρῦσαι
κἀπικωκῦσαι |
[1450] |
ἔνθαπερ
κατέκτανες
~πατέρα
τὸν
ἀμόν,
|
ὡς |
ἂν
ἐν
ταὐτῷ
θάνῃς.
~(Αἴγισθος) |
[500] |
οὖσαν
αἰσχύνειν
φίλους·
~νῦν
δ᾽
|
ὡς |
ἄπεστ᾽
ἐκεῖνος,
οὐδὲν
ἐντρέπει
~ἐμοῦ |
[1200] |
γε
μὲν
δὴ
κἀν
γυναιξὶν
|
ὡς |
Ἄρης
~ἔνεστιν·
εὖ
δ᾽
ἔξοισθα |
[550] |
μὲν
οὐχὶ
νῦν
γέ
μ᾽
|
ὡς |
ἄρξασά
τι
~λυπηρὸν
εἶτα
σοῦ |
[1300] |
ἣν
σὺ
μὴ
δείσῃς
ποθ᾽
|
ὡς
|
~γέλωτι
τοὐμὸν
φαιδρὸν
ὄψεται
κάρα. |
[850] |
τις
ἡμῖν
ἐγγὺς
ἐγχρίμπτῃ
βροτῶν.
|
~ὡς |
δ᾽
ἐν
γαλήνῃ
πάντ᾽
ἐδερκόμην |
[1300] |
λόγοι;
~(Παιδαγωγός)
~τελουμένων
εἴποιμ᾽
ἄν·
|
ὡς |
δὲ
νῦν
ἔχει,
~καλῶς
τὰ |
[300] |
~μὴ
νῦν
ἔτ᾽
εἴπῃς
μηδέν·
|
ὡς |
δόμων
ὁρῶ
~τὴν
σὴν
ὅμαιμον |
[550] |
θέμις
μαθεῖν.
~πατήρ
ποθ᾽
οὑμός,
|
ὡς |
ἐγὼ
κλύω,
θεᾶς
~παίζων
κατ᾽ |
[1300] |
~ἄρχ᾽
αὐτὸς
ὥς
σοι
θυμός·
|
ὡς |
ἐγὼ
μόνη
~οὐκ
ἂν
δυοῖν |
[300] |
ἔχειν·
~ἥτις
λέγεις
μὲν
ἀρτίως
|
ὡς, |
εἰ
λάβοις
~σθένος,
τὸ
τούτων |
[450] |
ὑμῶν,
πρὸς
θεῶν,
ἔστω,
φίλαι·
|
~ὡς |
εἰ
τάδ᾽
ἡ
τεκοῦσα
πεύσεται, |
[1450] |
~πᾶσιν
Μυκηναίοισιν
Ἀργείοις
θ᾽
ὁρᾶν,
|
~ὡς |
εἴ
τις
αὐτῶν
ἐλπίσιν
κεναῖς |
[900] |
νεώρη
βόστρυχον
τετμημένον·
~κεὐθὺς
τάλαιν᾽
|
ὡς |
εἶδον,
ἐμπαίει
τί
μοι
~ψυχῇ |
[1100] |
ἐκόσμησ᾽
οὔτε
παμφλέκτου
πυρὸς
~ἀνειλόμην,
|
ὡς |
εἰκός,
ἄθλιον
βάρος,
~ἀλλ᾽
ἐν |
[1450] |
εἰκός
ἐστι
τυγχάνειν,
~ἄποπτον
ἡμῶν·
|
ὡς |
ἐμοὶ
τόδ᾽
ἂν
κακῶν
~μόνον |
[500] |
Πέλοπος
ἁ
πρόσθεν
~πολύπονος
ἱππεία,
|
~ὡς |
ἔμολες
αἰανὴς
~τᾷδε
γᾷ.
~εὖτε |
[1100] |
ἥτις
ἐστί,
προσφέροντες·
οὐ
γὰρ
|
ὡς
|
~ἐν
δυσμενείᾳ
γ᾽
οὖσ᾽
ἐπαιτεῖται |
[0] |
ἀνδρῶν
ἐξοδοιπορεῖν
στέγης,
~ξυνάπτετον
λόγοισιν·
|
ὡς |
ἐνταῦθ᾽
ἐμέν,
~ἵν᾽
οὐκέτ᾽
ὀκνεῖν |
[500] |
οὐδὲν
ἄλλο,
σοὶ
πρόσχημ᾽
ἀεὶ
|
~ὡς |
ἐξ
ἐμοῦ
τέθνηκεν.
ἐξ
ἐμοῦ· |
[500] |
~πολύπονος
αἰκία.
~(Κλυταιμνήστρα)
~ἀνειμένη
μέν,
|
ὡς |
ἔοικας,
αὖ
στρέφει·
~οὐ
γὰρ |
[1100] |
ἐκεῖν᾽
ἤδη
σαφὲς
~πρόχειρον
ἄχθος,
|
ὡς |
ἔοικε,
δέρκομαι.
~(Ὀρέστης)
~εἴπερ
τι |
[750] |
δὴ
δεσπόταισι
τοῖς
πάλαι
~πρόρριζον,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἔφθαρται
γένος.
~(Κλυταιμνήστρα)
~ὦ |
[750] |
προσγίγνεται.
~(Παιδαγωγός)
~μάτην
ἄρ᾽
ἡμεῖς,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἥκομεν.
~(Κλυταιμνήστρα)
~οὔτοι
μάτην |
[1300] |
μὴ
γνῶναί
τινα.
~(Ὀρέστης)
~ἤγγειλας,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ὡς
τεθνηκότα.
~(Παιδαγωγός)
~εἷς |
[1250] |
προσώπῳ
νῷν
ἐπελθόντοιν
δόμους·
~ἀλλ᾽
|
ὡς |
ἐπ᾽
ἄτῃ
τῇ
μάτην
λελεγμένῃ
|
[1300] |
καλῶς
ἀπωλόμην.
~(Ὀρέστης)
~σιγᾶν
ἐπῄνεσ᾽
|
ὡς |
ἐπ᾽
ἐξόδῳ
κλύω
~τῶν
ἔνδοθεν |
[50] |
ἡδεῖαν
φάτιν
~φέρωμεν
αὐτοῖς,
τοὐμὸν
|
ὡς |
ἔρρει
δέμας
~φλογιστὸν
ἤδη
καὶ |
[1450] |
~(Αἴγισθος)
~ἦ
καὶ
θανόντ᾽
ἤγγειλαν
|
ὡς |
ἐτητύμως;
~(Ἠλέκτρα)
~οὔκ,
ἀλλὰ
κἀπέδειξαν, |
[50] |
ἑστάτω.
~ἡμεῖς
δὲ
πατρὸς
τύμβον,
|
ὡς |
ἐφίετο,
~λοιβαῖσι
πρῶτον
καὶ
καρατόμοις |
[750] |
~(Κλυταιμνήστρα)
~οὔτοι
σύ·
κεῖνος
δ᾽
|
ὡς |
ἔχει
καλῶς
ἔχει.
~(Ἠλέκτρα)
~ἄκουε, |
[0] |
χρὴ
δρᾶν
ἐν
τάχει
βουλευτέον·
|
~ὡς |
ἡμὶν
ἤδη
λαμπρὸν
ἡλίου
σέλας
|
[1400] |
~δι᾽
ὠτὸς
ἂν
παῦρά
γ᾽
|
ὡς |
ἠπίως
ἐννέπειν
~πρὸς
ἄνδρα
τόνδε |
[750] |
προστατῶν
~χρόνος
διῆγέ
μ᾽
αἰὲν
|
ὡς |
θανουμένην.
~νῦν
δ᾽
ἡμέρᾳ
γὰρ |
[500] |
πρὸς
πολλούς
με
δὴ
~ἐξεῖπας
|
ὡς |
θρασεῖα
καὶ
πέρα
δίκης
~ἄρχω, |
[1050] |
θέλει
~νώνυμος,
ὦ
παῖ
παῖ.
|
~ὡς |
καὶ
σὺ
πάγκλαυτον
αἰῶνα
κοινὸν |
[1250] |
λόγων
ἄφες,
~καὶ
μήτε
μήτηρ
|
ὡς |
κακὴ
δίδασκέ
με,
~μήθ᾽
ὡς |
[50] |
δόμους
~ἔλθωσιν
αὖθις,
ἐκτετίμηνται
πλέον·
|
~ὡς |
κἄμ᾽
ἐπαυχῶ
τῆσδε
τῆς
φήμης |
[850] |
καὶ
χαλάργοις
ἐν
ἁμίλλαις
~οὕτως,
|
ὡς |
κείνῳ
δυστάνῳ,
~τμητοῖς
ὁλκοῖς
ἐγκῦρσαι; |
[0] |
ἡνίχ᾽
ἱκόμην
τὸ
Πυθικὸν
~μαντεῖον,
|
ὡς |
μάθοιμ᾽
ὅτῳ
τρόπῳ
πατρὶ
~δίκας |
[850] |
~(Χρυσόθεμις)
~πρός
νυν
θεῶν
ἄκουσον,
|
ὡς |
μαθοῦσά
μου
~τὸ
λοιπὸν
ἢ |
[1350] |
εἰσορᾶν
δοκῶ·
~χαῖρ᾽
ἴσθι
δ᾽
|
ὡς |
μάλιστά
σ᾽
ἀνθρώπων
ἐγὼ
~ἤχθηρα |
[1400] |
ἐν
τῷ
πάρος
~χρόνῳ
θρασεῖαν·
|
ὡς |
μάλιστα
σοὶ
μέλειν
~οἶμαι,
μάλιστα |
[750] |
χθονός.
~τοιαῦτά
σοι
ταῦτ᾽
ἐστίν,
|
ὡς |
μὲν
ἐν
λόγῳ
~ἀλγεινά,
τοῖς |
[300] |
εἴπερ
ὧδε
ταῦτ᾽
ἔχει;
~(Ἠλέκτρα)
|
~ὡς |
νῦν
ἀπόντος
ἱστόρει·
τί
σοι |
[100] |
Ἀγαμέμνονα
~κακᾷ
τε
χειρὶ
πρόδοτον;
|
ὡς |
ὁ
τάδε
πορὼν
~ὄλοιτ᾽
εἴ |
[1100] |
λείψαν᾽
ἐν
βραχεῖ
~τεύχει
θανόντος,
|
ὡς |
ὁρᾷς,
κομίζομεν.
~(Ἠλέκτρα)
~οἲ
γὼ |
[1400] |
~πρὸς
ἄνδρα
τόνδε
συμφέροι,
λαθραῖον
|
ὡς |
~ὀρούσῃ
πρὸς
δίκας
ἀγῶνα.
~(Αἴγισθος) |
[1150] |
προὔθηκας
σποδόν.
~(Ὀρέστης)
~ὦ
δύσποτμ᾽
|
ὡς |
ὁρῶν
σ᾽
ἐποικτίρω
πάλαι.
~(Ἠλέκτρα) |
[550] |
εἴτε
μή;
λέξω
δέ
σοι
|
~ὡς |
οὐ
δίκῃ
γ᾽
ἔκτεινας,
ἀλλά |
[600] |
θῦε·
μηδ᾽
ἐπαιτιῶ
~τοὐμὸν
στόμ᾽
|
ὡς |
οὐκ
ἂν
πέρα
λέξαιμ᾽
ἔτι. |
[1150] |
ξέν᾽
ὧδ᾽
ἐπισκοπῶν
στένεις;
~(Ὀρέστης)
|
~ὡς |
οὐκ
ἄρ᾽
ᾔδη
τῶν
ἐμῶν |
[900] |
οἶσθα
καὶ
σύ
που
φίλων
|
~ὡς |
οὔτις
ἡμῖν
ἔστιν,
ἀλλ᾽
Ἅιδης |
[1000] |
νοῦν
δι᾽
αἰῶνος
μένειν.
~(Ἠλέκτρα)
|
~ὡς |
οὐχὶ
συνδράσουσα
νουθετεῖς
τάδε.
~(Χρυσόθεμις) |
[1400] |
τὰ
πρὶν
εὖ
θέμενοι,
τάδ᾽
|
ὡς |
πάλιν.
~(Ὀρέστης)
~θάρσει·
τελοῦμεν.
~(Ἠλέκτρα) |
[850] |
ὕβρει
~λέγω
τάδ᾽
ἀλλ᾽
ἐκεῖνον
|
ὡς |
παρόντα
νῷν.
~(Ἠλέκτρα)
~οἴμοι
τάλαινα· |
[550] |
μηνίσασα
Λητῴα
κόρη
~κατεῖχ᾽
Ἀχαιούς,
|
ὡς |
πατὴρ
ἀντίσταθμον
~τοῦ
θηρὸς
ἐκθύσειε |
[1250] |
ὡς
κακὴ
δίδασκέ
με,
~μήθ᾽
|
ὡς |
πατρῴαν
κτῆσιν
Αἴγισθος
δόμων
~ἀντλεῖ, |
[1500] |
πολύ.
~(Χορός)
~ὦ
σπέρμ᾽
Ἀτρέως,
|
ὡς |
πολλὰ
παθὸν
~δι᾽
ἐλευθερίας
μόλις |
[350] |
φρενῶν;
~(Ἠλέκτρα)
~ὅπως
ἀφ᾽
ὑμῶν
|
ὡς |
προσωτάτω
φύγω.
~(Χρυσόθεμις)
~βίου
δὲ |
[1150] |
~τὴν
μηδὲν
εἰς
τὸ
μηδέν,
|
ὡς |
σὺν
σοὶ
κάτω
~ναίω
τὸ |
[1200] |
~(Ἠλέκτρα)
~ἔχω
σε
χερσίν;
~(Ὀρέστης)
|
~ὡς |
τὰ
λοίπ᾽
ἔχοις
ἀεί.
~(Ἠλέκτρα) |
[1450] |
οὐ
χρόνου
κέρδος
φέροι;
~ἀλλ᾽
|
ὡς |
τάχιστα
κτεῖνε
καὶ
κτανὼν
πρόθες
|
[1300] |
τινα.
~(Ὀρέστης)
~ἤγγειλας,
ὡς
ἔοικεν,
|
ὡς |
τεθνηκότα.
~(Παιδαγωγός)
~εἷς
τῶν
ἐν |
[550] |
σε,
~ἣ
πᾶσαν
ἵης
γλῶσσαν
|
ὡς |
τὴν
μητέρα
~κακοστομοῦμεν.
καί
σ᾽ |
[550] |
ἄν;
ἢ
καὶ
ταῦτ᾽
ἐρεῖς
|
~ὡς |
τῆς
θυγατρὸς
ἀντίποινα
λαμβάνεις;
~αἰσχρῶς |
[1300] |
σὺν
χαρᾷ
βοῆς
~εἴσω
παρέλθεθ᾽
|
ὡς |
τὸ
μὲν
μέλλειν
κακὸν
~ἐν |
[350] |
~μηδὲν
πρὸς
ὀργήν,
πρὸς
θεῶν·
|
ὡς |
τοῖς
λόγοις
~ἔνεστιν
ἀμφοῖν
κέρδος, |
[1350] |
ἔνδον·
εἰ
δ᾽
ἐφέξετον,
~φροντίζεθ᾽
|
ὡς |
τούτοις
τε
καὶ
σοφωτέροις
~ἄλλοισι |
[650] |
ἐπεικάζων
κυρῶ
~κείνου;
πρέπει
γὰρ
|
ὡς |
τύραννος
εἰσορᾶν.
~(Χορός)
~μάλιστα
πάντων· |
[700] |
πάντες
ἀναμεμιγμένοι
~φείδοντο
κέντρων
οὐδέν,
|
ὡς |
ὑπερβάλοι
~χνόας
τις
αὐτῶν
καὶ |
[1150] |
σὺ
πολλάκις
~φήμας
λάθρᾳ
προύπεμπες
|
ὡς |
φανούμενος
~τιμωρὸς
αὐτός.
ἀλλὰ
ταῦθ᾽ |
[800] |
εἰ
βαρύνεται,
~τῶν
ἔνδον
ὄντων·
|
ὡς |
χάρις
μέν,
ἢν
κτάνῃ,
~λύπη |
[1100] |
ὦ
παῖ,
λαμπρὸν
ἐξέπεμψ᾽
ἐγώ.
|
~ὡς |
ὤφελον
πάροιθεν
ἐκλιπεῖν
βίον,
~πρὶν |