Vers
[250]	πέλει. ~ἔπειτα ποίας ἡμέρας δοκεῖς	μ᾽	ἄγειν, ~ὅταν θρόνοις Αἴγισθον ἐνθακοῦντ᾽
[650]	βουλεύουσιν ἐκβαλεῖν, ἐφῇς, ~ἀλλ᾽ ὧδέ	μ᾽	αἰεὶ ζῶσαν ἀβλαβεῖ βίῳ ~δόμους
[750]	ἀλλ᾽ ὁ προστατῶν ~χρόνος διῆγέ	μ᾽	αἰὲν ὡς θανουμένην. ~νῦν δ᾽
[600]	~(Ἠλέκτρα) ~εὖ νυν ἐπίστω τῶνδέ	μ᾽	αἰσχύνην ἔχειν, ~κεἰ μὴ δοκῶ
[300]	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ κάρτα· μὴ δόκει	μ᾽	ἄν, εἴπερ ἦν πέλας, ~θυραῖον
[200]	ἔπος, τίνι φρονοῦντι καίρια; ~ἄνετέ	μ᾽	ἄνετε, παράγοροι· ~τάδε γὰρ ἄλυτα
[1250]	~τί μὴ ποήσω; ~(Ἠλέκτρα) ~μή	μ᾽	ἀποστερήσῃς ~τῶν σῶν προσώπων ἁδονὰν
[200]	ἐμὸν εἷλον βίον πρόδοτον, αἵ	μ᾽	ἀπώλεσαν· ~οἷς θεὸς ὁ μέγας
[1150]	μοι, ~πεμφθεὶς κελεύθους, φίλταθ᾽ ὥς	μ᾽	ἀπώλεσας· ~ἀπώλεσας δῆτ᾽ ὦ κασίγνητον
[800]	τάλαιν᾽ ἐγώ. ~Ὀρέστα φίλταθ᾽ ὥς	μ᾽	ἀπώλεσας θανών. ~ἀποσπάσας γὰρ τῆς
[400]	μηδ᾽ ἀβουλίᾳ πεσεῖν· ~εἰ γάρ	μ᾽	ἀπώσει, σὺν κακῷ μέτει πάλιν.
[1300]	~καὶ ζῶντ᾽ ἐσεῖδον; εἴργασαι δέ	μ᾽	ἄσκοπα· ~ὥστ᾽ εἰ πατήρ μοι
[1000]	~ἀλλ᾽ οὖν ἐπίστω γ᾽ οἷ	μ᾽	ἀτιμίας ἄγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀτιμίας μὲν
[50]	πρὸς θεῶν ὡρμημένος· ~καὶ μή	μ᾽	ἄτιμον τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽
[250]	πρῶτα μὲν τὰ μητρός, ἥ	μ᾽	ἐγείνατο, ~ἔχθιστα συμβέβηκεν· εἶτα δώμασιν
[1300]	φέρω. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶσθ᾽ ὅτῳ	μ᾽	ἔδωκας εἰς χέρας ποτέ; ~(Ἠλέκτρα)
[1450]	θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πολλὰ χαίρειν	μ᾽	εἶπας οὐκ εἰωθότως. ~(Ἠλέκτρα) ~χαίροις
[600]	ἴσθι· τοῦδέ γ᾽ οὕνεκα ~κήρυσσέ	μ᾽	εἰς ἅπαντας, εἴτε χρῇς κακὴν
[350]	εὖ φρονεῖν ἠπίστασο. ~(Ἠλέκτρα) ~μή	μ᾽	ἐκδίδασκε τοῖς φίλοις εἶναι κακήν.
[1350]	φόνῳ; ~(Ὀρέστης) ~ὅδ᾽ ἐστί· μή	μ᾽	ἔλεγχε πλείοσιν λόγοις. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[1350]	ὑπηρέτημα, πῶς οὕτω πάλαι ~ξυνών	μ᾽	ἔληθες οὐδ᾽ ἔφαινες, ἀλλά με
[750]	τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο καί	μ᾽	ἐπεὶ τῆσδε χθονὸς ~ἐξῆλθεν, οὐκέτ᾽
[600]	οὐδ᾽ ὑπ᾽ εὐφήμου βοῆς ~θῦσαί	μ᾽	ἐπειδὴ σοί γ᾽ ἐφῆκα πᾶν
[1250]	~(Ὀρέστης) ~τότ᾽ εἶδες, εὖτε θεοί	μ᾽	ἐπώτρυναν μολεῖν ~(Ἠλέκτρα) ~ἔφρασας ὑπερτέραν
[1200]	~μὴ δῆτα πρὸς θεῶν τοῦτό	μ᾽	ἐργάσῃ, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~πείθου λέγοντι
[1150]	κασίγνητον κάρα. ~τοιγὰρ σὺ δέξαι	μ᾽	ἐς τὸ σὸν τόδε στέγος,
[950]	οὐδὲν γάρ σε δεῖ κρύπτειν	μ᾽	ἔτι. ~ποῖ γὰρ μενεῖς ῥᾴθυμος,
[50]	γῆ θεοί τ᾽ ἐγχώριοι, ~δέξασθέ	μ᾽	εὐτυχοῦντα ταῖσδε ταῖς ὁδοῖς, ~σύ
[450]	οὐ θέμις. ~πρὸ τῶνδέ τοί	μ᾽	ἔχει ~μή ποτε μή ποθ᾽
[200]	ἠναγκάσθην, δεινοῖς· ~ἔξοιδ᾽ οὐ λάθει	μ᾽	ὀργά. ~ἀλλ᾽ ἐν γὰρ δεινοῖς
[900]	ποῦ στιν οὗτος; θαῦμά τοί	μ᾽	ὑπέρχεται. ~(Ἠλέκτρα) ~κατ᾽ οἶκον, ἡδὺς
[1100]	δ᾽ ἔστιν, ὦ ξέν᾽ ὥς	μ᾽	ὑπέρχεται φόβος. ~(Ὀρέστης) ~φέροντες αὐτοῦ
[550]	~καὶ μὴν ἐφίημ᾽ εἰ δέ	μ᾽	ὧδ᾽ ἀεὶ λόγους ~ἐξῆρχες, οὐκ
[100]	παντοίας φιλότητος ἀμειβόμεναι χάριν, ~ἐᾶτέ	μ᾽	ὧδ᾽ ἀλύειν, ~αἰαῖ, ἱκνοῦμαι. ~(Χορός)
[550]	~ἐρεῖς μὲν οὐχὶ νῦν γέ	μ᾽	ὡς ἄρξασά τι ~λυπηρὸν εἶτα
[1200]	ἔνδοθεν κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐ	μὰ	τὴν ἄδμητον αἰὲν Ἄρτεμιν, ~τόδε
[600]	λόγους εὑρίσκεται. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀλλ᾽ οὐ	μὰ	τὴν δέσποιναν Ἄρτεμιν θράσους ~τοῦδ᾽
[850]	κἀπὶ τοῖς ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις)	~μὰ	τὴν πατρῴαν ἑστίαν, ἀλλ᾽ οὐχ
[700]	ἐξ Αἰτωλίας ~ξανθαῖσι πώλοις· ἕβδομος	Μάγνης	ἀνήρ· ~ὁ δ᾽ ὄγδοος λεύκιππος,
[350]	δειλίαν ἔχει; ~ἐπεὶ δίδαξον, ἢ	μάθ᾽	ἐξ ἐμοῦ, τί μοι ~κέρδος
[1450]	~πάρεστ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ	μαθεῖν;	~(Ἠλέκτρα) ~πάρεστι δῆτα, καὶ μάλ᾽
[550]	φράσω· κείνης γὰρ οὐ θέμις	μαθεῖν.	~πατήρ ποθ᾽ οὑμός, ὡς ἐγὼ
[1200]	ἄγγος νῦν, ὅπως τὸ πᾶν	μάθῃς.	~(Ἠλέκτρα) ~μὴ δῆτα πρὸς θεῶν
[1000]	ἔνι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἔνεστιν· ἀλλὰ σοὶ	μάθησις	οὐ πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθοῦσα μητρὶ
[0]	ἱκόμην τὸ Πυθικὸν ~μαντεῖον, ὡς	μάθοιμ᾽	ὅτῳ τρόπῳ πατρὶ ~δίκας ἀροίμην
[350]	ἀμφοῖν κέρδος, εἰ σὺ μὲν	μάθοις	~τοῖς τῆσδε χρῆσθαι, τοῖς δὲ
[850]	~πρός νυν θεῶν ἄκουσον, ὡς	μαθοῦσά	μου ~τὸ λοιπὸν ἢ φρονοῦσαν
[1350]	~νεακόνητον αἷμα χειροῖν ἔχων· ὁ	Μαίας	δὲ παῖς ~Ἑρμῆς σφ᾽ ἄγει
[1150]	εἶ θανών· ~γελῶσι δ᾽ ἐχθροί·	μαίνεται	δ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~μήτηρ ἀμήτωρ,
[1250]	~οὗ μή στι καιρὸς μὴ	μακρὰν	βούλου λέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὖν
[300]	~(Ἠλέκτρα) ~πέποιθ᾽ ἐπεί τἂν οὐ	μακρὰν	ἔζων ἐγώ. ~(Χορός) ~μὴ νῦν
[1350]	πανουργημάτων ἄφυκτοι κύνες, ~ὥστ᾽ οὐ	μακρὰν	ἔτ᾽ ἀμμενεῖ ~τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον
[1000]	γε μὴ πάθῃς τόδε. ~(Χρυσόθεμις)	~μακρὸς	τὸ κρῖναι ταῦτα χὠ λοιπὸς
[450]	κράτη· ~μέτεισιν, ὦ τέκνον, οὐ	μακροῦ	χρόνου. ~ὕπεστί μοι θάρσος, ~ἁδυπνόων
[0]	μὴ γήρᾳ τε καὶ χρόνῳ	μακρῷ	~γνῶσ᾽ οὐδ᾽ ὑποπτεύσουσιν ὧδ᾽ ἠνθισμένον.
[300]	κασιγνήτη, φάτιν, ~κοὐδ᾽ ἐν χρόνῳ	μακρῷ	διδαχθῆναι θέλεις ~θυμῷ ματαίῳ μὴ
[1250]	ἡδονῇ νικωμένην. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰὼ χρόνῳ	μακρῷ	φιλτάταν ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ μοι
[1350]	πλείοσιν μαχούμενοι. ~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἂν	μακρῶν	ἔθ᾽ ἡμὶν οὐδὲν ἂν λόγων,
[1300]	ἐγώ. ~καὶ νῦν ἀπαλλαχθέντε τῶν	μακρῶν	λόγων ~καὶ τῆς ἀπλήστου τῆσδε
[350]	ἰὸν ~ἤκουσ᾽ ὃ ταύτην τῶν	μακρῶν	σχήσει γόων. ~(Ἠλέκτρα) ~φέρ᾽ εἰπὲ
[1450]	μαθεῖν; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεστι δῆτα, καὶ	μάλ᾽	ἄζηλος θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ πολλὰ
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~τόδ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνο, καὶ	μάλ᾽	ἀθλίως ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι ταλαίνης
[1400]	ποτ᾽ ὢν κυρεῖς; ~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ	μάλ᾽	αὖ θροεῖ τις. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὦ
[1400]	εἰ σθένεις, διπλῆν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι	μάλ᾽	αὖθις. ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ γὰρ Αἰγίσθῳ
[350]	με καὶ βεβούλευνται ποεῖν; ~(Χρυσόθεμις)	~μάλισθ᾽	ὅταν περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος μόλῃ.
[900]	πρὸς τάφον κτερίσματα; ~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι	μάλιστ᾽	ἔγωγε τοῦ τεθνηκότος ~μνημεῖ᾽ Ὀρέστου
[1400]	ὡς μάλιστα σοὶ μέλειν ~οἶμαι,	μάλιστα	δ᾽ ἂν κατειδυῖαν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	γὰρ ὡς τύραννος εἰσορᾶν. ~(Χορός)	~μάλιστα	πάντων· ἥδε σοι κείνη πάρα.
[1350]	δοκῶ· ~χαῖρ᾽ ἴσθι δ᾽ ὡς	μάλιστά	σ᾽ ἀνθρώπων ἐγὼ ~ἤχθηρα κἀφίλησ᾽
[1400]	τῷ πάρος ~χρόνῳ θρασεῖαν· ὡς	μάλιστα	σοὶ μέλειν ~οἶμαι, μάλιστα δ᾽
[500]	οὐκ ἦσαν διπλοῖ, ~οὓς τῆσδε	μᾶλλον	εἰκὸς ἦν θνῄσκειν, πατρὸς ~καὶ
[800]	ἐλπίδ᾽ ὑποίσεις, κατ᾽ ἐμοῦ τακομένας	~μᾶλλον	ἐπεμβάσει. ~(Χορός) ~οἶδα γὰρ ἄνακτ᾽
[300]	~(Χορός) ~ἦ κἂν ἐγὼ θαρσοῦσα	μᾶλλον	ἐς λόγους ~τοὺς σοὺς ἱκοίμην,
[1100]	ποτε ~μητρὸς σύ γ᾽ ἦσθα	μᾶλλον	ἢ κἀμοῦ φίλος, ~οὔθ᾽ οἱ
[250]	καὶ κατ᾽ εὐφρόνην ἀεὶ ~θάλλοντα	μᾶλλον	ἢ καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ· ~ᾗ πρῶτα
[1300]	~(Παιδαγωγός) ~εἷς τῶν ἐν Ἅιδου	μάνθαν᾽	ἐνθάδ᾽ ὢν ἀνήρ. ~(Ὀρέστης) ~χαίρουσιν
[600]	ἔχειν, ~κεἰ μὴ δοκῶ σοι·	μανθάνω	δ᾽ ὁθούνεκα ~ἔξωρα πράσσω κοὐκ
[500]	δρῶσι καὶ συνδρῶσιν. ἤ τοι	μαντεῖαι	βροτῶν ~οὐκ εἰσὶν ἐν δεινοῖς
[0]	γὰρ ἡνίχ᾽ ἱκόμην τὸ Πυθικὸν	~μαντεῖον,	ὡς μάθοιμ᾽ ὅτῳ τρόπῳ πατρὶ
[1450]	~τὰ γοῦν ς᾽ ἐγώ σοι	μάντις	εἰμὶ τῶνδ᾽ ἄκρος. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽
[450]	~(Χορός) ~εἰ μὴ γὼ παράφρων	μάντις	ἔφυν καὶ γνώμας ~λειπομένα σοφᾶς,
[1450]	ὁ προσφωνῶν ἐμέ. ~(Ὀρέστης) ~καὶ	μάντις	ὢν ἄριστος ἐσφάλλου πάλαι. ~(Αἴγισθος)
[750]	ὅστις τῆς ἐμῆς ψυχῆς γεγώς,	~μαστῶν	ἀποστὰς καὶ τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς
[600]	τε καὶ πολυγλώσσῳ βοῇ ~σπείρῃ	ματαίαν	βάξιν εἰς πᾶσαν πόλιν. ~ἀλλ᾽
[300]	χρόνῳ μακρῷ διδαχθῆναι θέλεις ~θυμῷ	ματαίῳ	μὴ χαρίζεσθαι κενά; ~καίτοι τοσοῦτόν
[1100]	γύναι, δήλωσον εἰσελθοῦσ᾽ ὅτι ~Φωκῆς	ματεύουσ᾽	ἄνδρες Αἴγισθόν τινες, ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι
[750]	μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται. ~(Παιδαγωγός)	~μάτην	ἄρ᾽ ἡμεῖς, ὡς ἔοικεν, ἥκομεν.
[750]	ὡς ἔοικεν, ἥκομεν. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι	μάτην	γε· πῶς γὰρ ἂν μάτην
[50]	πολλάκις καὶ τοὺς σοφοὺς ~λόγῳ	μάτην	θνῄσκοντας· εἶθ᾽ ὅταν δόμους ~ἔλθωσιν
[750]	μάτην γε· πῶς γὰρ ἂν	μάτην	λέγοις, ~εἴ μοι θανόντος πίστ᾽
[1250]	~ἀλλ᾽ ὡς ἐπ᾽ ἄτῃ τῇ	μάτην	λελεγμένῃ ~στέναζ᾽ ὅταν γὰρ εὐτυχήσωμεν,
[1250]	δ᾽ ἐκχεῖ, τὰ δὲ διασπείρει	μάτην·	~χρόνου γὰρ ἄν σοι καιρὸν
[200]	~ἀλλ᾽ οὖν εὐνοίᾳ γ᾽ αὐδῶ,	~μάτηρ	ὡσεί τις πιστά, ~μὴ τίκτειν
[100]	~τὸν πάλαι ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα	~ματρὸς	ἁλόντ᾽ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα ~κακᾷ τε
[100]	~ὦ παῖ, παῖ δυστανοτάτας ~(Ἠλέκτρα)	ματρός,	τίν᾽ ἀεὶ ~τάκεις ὧδ᾽ ἀκόρεστον
[300]	βλάβη, ~ὁ σὺν γυναιξὶ τὰς	μάχας	ποιούμενος. ~ἐγὼ δ᾽ Ὀρέστην τῶνδε
[1350]	καὶ σοφωτέροις ~ἄλλοισι τούτων πλείοσιν	μαχούμενοι.	~(Ὀρέστης) ~οὐκ ἂν μακρῶν ἔθ᾽
[200]	οὐ σχήσω ~ταύτας ἄτας, ~ὄφρα	με	βίος ἔχῃ. ~τίνι γάρ ποτ᾽
[300]	σὺ κρίνεις· εἰ δ᾽ ἐλευθέραν	με	δεῖ ~ζῆν, τῶν κρατούντων ἐστὶ
[1000]	~τῷ σῷ δικαίῳ δῆτ᾽ ἐπισπέσθαι	με	δεῖ; ~(Χρυσόθεμις) ~ὅταν γὰρ εὖ
[500]	γε· καίτοι πολλὰ πρὸς πολλούς	με	δὴ ~ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα καὶ
[800]	ἀπεστερημένη ~καὶ πατρός. ἤδη δεῖ	με	δουλεύειν πάλιν ~ἐν τοῖσιν ἐχθίστοισιν
[250]	ἡ βία γὰρ ταῦτ᾽ ἀναγκάζει	με	δρᾶν, ~σύγγνωτε· πῶς γὰρ ἥτις
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~οὔτοι ποτ᾽ ἄλλην ἢ	μὲ	δυσφημεῖς, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~φεῦ τῆς
[1450]	ἂν εἶεν οἱ ξένοι; δίδασκέ	με.	~(Ἠλέκτρα) ~ἔνδον· φίλης γὰρ προξένου
[350]	φρονεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ ταῦτα δή	με	καὶ βεβούλευνται ποεῖν; ~(Χρυσόθεμις) ~μάλισθ᾽
[400]	οὐ κάτοιδα, πλὴν ὅτι ~πέμπει	με	κείνη τοῦδε τοῦ φόβου χάριν.
[1350]	μ᾽ ἔληθες οὐδ᾽ ἔφαινες, ἀλλά	με	~λόγοις ἀπώλλυς, ἔργ᾽ ἔχων ἥδιστ᾽
[50]	ἤδη καὶ κατηνθρακωμένον. ~τί γάρ	με	λυπεῖ τοῦθ᾽ ὅταν λόγῳ θανὼν
[350]	κακά. ~πρὸς ταῦτα φράζου καί	με	μή ποθ᾽ ὕστερον ~παθοῦσα μέμψῃ·
[1250]	μήτε μήτηρ ὡς κακὴ δίδασκέ	με,	~μήθ᾽ ὡς πατρῴαν κτῆσιν Αἴγισθος
[850]	~(Χορός) ~εἴδομεν ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα) ~μή	μέ	νυν μηκέτι ~παραγάγῃς, ἵν᾽ οὐ
[450]	ἡ τεκοῦσα πεύσεται, πικρὰν ~δοκῶ	με	πεῖραν τήνδε τολμήσειν ἔτι. ~(Χορός)
[400]	φέρεις τάδ᾽ ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις) ~μήτηρ	με	πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς. ~(Ἠλέκτρα)
[600]	ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν μέθες· ~καὶ μή	με	πλούτου τοῦ παρόντος εἴ τινες
[1250]	ὧδέ μοι φανῆναι, ~μή τί	με,	πολύπονον ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης) ~τί
[1450]	~τί δ᾽ ἐς δόμους ἄγεις	με;	πῶς, τόδ᾽ εἰ καλὸν ~τοὔργον,
[600]	τρίβει βίον· ~ὃν πολλὰ δή	με	σοὶ τρέφειν μιάστορα ~ἐπῃτιάσω· καὶ
[600]	καὶ τὰ σὰ ~ἔργ᾽ ἐξαναγκάζει	με	ταῦτα δρᾶν βίᾳ· ~αἰσχροῖς γὰρ
[500]	τίκτουσ᾽ ἐγώ. ~εἶεν, δίδαξον δή	με	τοῦ χάριν, τίνων ~ἔθυσεν αὐτήν·
[1500]	καθ᾽ ἡδονὴν ~θάνῃς· φυλάξαι δεῖ	με	τοῦτό σοι πικρόν. ~χρῆν δ᾽
[100]	καὶ ξυνίημι τάδ᾽ οὔ τί	με	~φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν τόδε,
[800]	~κἀμοῦ ταλαίνης. νῦν δὲ ποῖ	με	χρὴ μολεῖν; ~μόνη γάρ εἰμι,
[800]	δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός) μηδὲν	μέγ᾽	ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς. ~(Χορός) πῶς;
[1300]	σε λυπήσασα δεξαίμην βραχὺ ~αὐτὴ	μέγ᾽	εὑρεῖν κέρδος· οὐ γὰρ ἂν
[300]	γὰρ ὀκνεῖν πρᾶγμ᾽ ἀνὴρ πράσσων	μέγα.	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ μὴν ἔγωγ᾽ ἔσωσ᾽
[650]	~Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς, πρᾶγμα πορσύνων	μέγα.	~(Κλυταιμνήστρα) ~τὸ ποῖον, ὦ ξέν᾽
[200]	μ᾽ ἀπώλεσαν· ~οἷς θεὸς ὁ	μέγας	Ὀλύμπιος ~ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι,
[150]	~θάρσει μοι, θάρσει, τέκνον. ~ἔτι	μέγας	οὐρανῷ ~Ζεύς, ὃς ἐφορᾷ πάντα
[1050]	ἐν ἐσθλᾷ ~βεβῶσαν, ἃ δὲ	μέγιστ᾽	ἔβλαστε νόμιμα, τῶνδε φερομέναν ~ἄριστα
[750]	τοῖς δ᾽ ἰδοῦσιν, οἵπερ εἴδομεν,	~μέγιστα	πάντων ὧν ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν.
[1300]	ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖσιν κακοῖς ~τοῖσιν	μεγίστοις	ὄντες οὐ γιγνώσκετε; ~ἀλλ᾽ εἰ
[350]	ἐμνήσθην ποτέ, ~εἰ μὴ κακὸν	μέγιστον	εἰς αὐτὴν ἰὸν ~ἤκουσ᾽ ὃ
[750]	κέαντες εὐθὺς ἐν βραχεῖ ~χαλκῷ	μέγιστον	σῶμα δειλαίας σποδοῦ ~φέρουσιν ἄνδρες
[0]	ἀνδρὸς Φανοτέως ἥκων· ὃ γὰρ	~μέγιστος	αὐτοῖς τυγχάνει δορυξένων. ~ἄγγελλε δ᾽
[50]	ἔξιμεν· καιρὸς γάρ, ὅσπερ ἀνδράσιν	~μέγιστος	ἔργου παντός ἐστ᾽ ἐπιστάτης. ~(Ἠλέκτρα)
[550]	τυγχάνεις, ~ἥτις ξυνεύδεις τῷ παλαμναίῳ,	μεθ᾽	οὗ ~πατέρα τὸν ἀμὸν πρόσθεν
[0]	~εἰ μή τι καιροῦ τυγχάνω,	μεθάρμοσον.	~ἐγὼ γὰρ ἡνίχ᾽ ἱκόμην τὸ
[600]	~(Ἠλέκτρα) ~ὁρᾷς; πρὸς ὀργὴν ἐκφέρει,	μεθεῖσά	μοι ~λέγειν ἃ χρῄζοιμ᾽ οὐδ᾽
[850]	τοι, φιλτάτη, διώκομαι ~τὸ κόσμιον	μεθεῖσα	σὺν τάχει μολεῖν· ~φέρω γὰρ
[600]	δ᾽ ἐχθρά, τοῖς ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν	μέθες·	~καὶ μή με πλούτου τοῦ
[400]	~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	μέθες·	σὺ δὲ ~τεμοῦσα κρατὸς βοστρύχων
[1200]	ὥστε πρὸς πιστὰς ἐρεῖς. ~(Ὀρέστης)	~μέθες	τόδ᾽ ἄγγος νῦν, ὅπως τὸ
[1250]	ἀποστερήσῃς ~τῶν σῶν προσώπων ἁδονὰν	μεθέσθαι.	~(Ὀρέστης) ~ἦ κάρτα κἂν ἄλλοισι
[1050]	~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ οὔ σοι μὴ	μεθέψομαί	ποτε, ~οὐδ᾽ ἢν σφόδρ᾽ ἱμείρουσα
[350]	δεινόν· εἰ γὰρ τῶνδέ μοι	~μεῖζόν	τι λέξεις, οὐκ ἂν ἀντείποιμ᾽
[1000]	ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα κακῶς πράσσοντε μὴ	μείζω	κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ τις τούσδ᾽
[750]	τῆσδ᾽ ἐκείνου θ᾽ ἥδε γὰρ	μείζων	βλάβη ~ξύνοικος ἦν μοι, τοὐμὸν
[50]	ἐστὶν ἡ δύστηνος Ἠλέκτρα· θέλεις	~μείνωμεν	αὐτοῦ κἀπακούσωμεν γόων; ~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα·
[1250]	σε θεὸς ἐπόρισεν ~ἁμέτερα πρὸς	μέλαθρα·	δαιμόνιον ~αὐτὸ τίθημ᾽ ἐγώ. ~(Ὀρέστης)
[0]	~ἑῷα κινεῖ φθέγματ᾽ ὀρνίθων σαφῆ	~μέλαινά	τ᾽ ἄστρων ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη. ~πρὶν
[300]	~κείνου λελῆσθαι, τῆς δὲ τικτούσης	μέλειν.	~ἅπαντα γάρ σοι τἀμὰ νουθετήματα
[1400]	~χρόνῳ θρασεῖαν· ὡς μάλιστα σοὶ	μέλειν	~οἶμαι, μάλιστα δ᾽ ἂν κατειδυῖαν
[50]	δ᾽ ἤδη, γέρον, ~τὸ σὸν	μελέσθω	βάντι φρουρῆσαι χρέος. ~νὼ δ᾽
[800]	~(Ἠλέκτρα) ~οἶδ᾽ οἶδ᾽ ἐφάνη γὰρ	μελέτωρ	~ἀμφὶ τὸν ἐν πένθει· ἐμοὶ
[1300]	~εἴσω παρέλθεθ᾽ ὡς τὸ μὲν	μέλλειν	κακὸν ~ἐν τοῖς τοιούτοις ἔστ᾽
[350]	οὐδ᾽ εἴ μοι τὰ σὰ	~μέλλοι	τις οἴσειν δῶρ᾽ ἐφ᾽ οἷσι
[1450]	ἰδεῖν ~τά τ᾽ ὄντα καὶ	μέλλοντα	Πελοπιδῶν κακά; ~(Ὀρέστης) ~τὰ γοῦν
[300]	κασιγνήτου τί φής, ~ἥξοντος ἢ	μέλλοντος;	εἰδέναι θέλω. ~(Ἠλέκτρα) ~φησίν γε·
[350]	σοι πᾶν ὅσον κάτοιδ᾽ ἐγώ.	~μέλλουσι	γάρ σ᾽ εἰ τῶνδε μὴ
[300]	~παυστῆρ᾽ ἐφήξειν ἡ τάλαιν᾽ ἀπόλλυμαι.	~μέλλων	γὰρ ἀεὶ δρᾶν τι τὰς
[1450]	σὺν κακοῖς μεμιγμένων ~θνῄσκειν ὁ	μέλλων	οὐ χρόνου κέρδος φέροι; ~ἀλλ᾽
[1400]	δὴ βέβηκα. ~(Ἠλέκτρα) ~τἀνθάδ᾽ ἂν	μέλοιτ᾽	ἐμοί. ~(Χορός) ~δι᾽ ὠτὸς ἂν
[450]	μὲν οὖν, οἶμαί τι κἀκείνῳ	μέλον	~πέμψαι τάδ᾽ αὐτῇ δυσπρόσοπτ᾽ ὀνείρατα·
[850]	εἰσορᾷς ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ	μέμηνας,	ὦ τάλαινα, κἀπὶ τοῖς ~σαυτῆς
[1450]	γὰρ βροτῶν ἂν σὺν κακοῖς	μεμιγμένων	~θνῄσκειν ὁ μέλλων οὐ χρόνου
[1250]	παρουσία ~φράζῃ, τότ᾽ ἔργων τῶνδε	μεμνῆσθαι	χρεών. ~(Ἠλέκτρα) ~ὁ πᾶς ἐμοί,
[350]	με μή ποθ᾽ ὕστερον ~παθοῦσα	μέμψῃ·	νῦν γὰρ ἐν καλῷ φρονεῖν.
[150]	ἀναξία ~οἰκονομῶ θαλάμους πατρός, ὧδε	μὲν	~ἀεικεῖ σὺν στολᾷ, ~κεναῖς δ᾽
[700]	προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους πάντας ἀσφαλεῖς δρόμους ~ὡρμᾶθ᾽
[650]	ἐνεγκὼν πάντα τἀπινίκια ~ὠλβίζετ᾽ Ἀργεῖος	μὲν	ἀνακαλούμενος, ~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης, τοῦ
[300]	μὴ μνήμην ἔχειν· ~ἥτις λέγεις	μὲν	ἀρτίως ὡς, εἰ λάβοις ~σθένος,
[50]	ἐμὸν θρηνῶ ~πατέρ᾽ ὃν κατὰ	μὲν	βάρβαρον αἶαν ~φοίνιος Ἄρης οὐκ
[1100]	~οὐχ ὧνπερ ἐξέπεμπον εἰσεδεξάμην. ~νῦν	μὲν	γὰρ οὐδὲν ὄντα βαστάζω χεροῖν,
[150]	ἐμοὶ ~ἔρχεται ἀγγελίας ἀπατώμενον; ~ἀεὶ	μὲν	γὰρ ποθεῖ, ~ποθῶν δ᾽ οὐκ
[1200]	ὂν αἰεί. ~(Ὀρέστης) ~ὅρα γε	μὲν	δὴ κἀν γυναιξὶν ὡς Ἄρης
[100]	οἰκτρῶς τε θανόντος. ~ἀλλ᾽ οὐ	μὲν	δὴ ~λήξω θρήνων στυγερῶν τε
[900]	τῆσδ᾽ ἀποστῆναι στέγης. ~ἀλλ᾽ οὐδὲ	μὲν	δὴ μητρὸς οὔθ᾽ ὁ νοῦς
[300]	σὲ βούλομαι ποεῖν. ~καίτοι τὸ	μὲν	δίκαιον οὐχ ᾗ γὼ λέγω,
[0]	ἐν πρώτοις ἕπει. ~τοιγὰρ τὰ	μὲν	δόξαντα δηλώσω, σὺ δὲ ~ὀξεῖαν
[300]	ὑφειμένῃ δοκεῖ, ~καὶ μὴ δοκεῖν	μὲν	δρᾶν τι, πημαίνειν δὲ μή·
[500]	καὶ κακοῦ γνώμην πατρός; ~δοκῶ	μέν,	εἰ καὶ σῆς δίχα γνώμης
[0]	δὲ χρῶ τοιῷδ᾽ ὅτι ξένος	μὲν	εἶ ~Φωκέως παρ᾽ ἀνδρὸς Φανοτέως
[1050]	ὀνείδη· ~ὅτι σφὶν ἤδη τὰ	μὲν	ἐκ δόμων νοσεῖ δή, τὰ
[750]	~τοιαῦτά σοι ταῦτ᾽ ἐστίν, ὡς	μὲν	ἐν λόγῳ ~ἀλγεινά, τοῖς δ᾽
[650]	ἔχων ἐξῆλθε πάντιμον γέρας. ~χὤπως	μὲν	ἐν πολλοῖσι παῦρά σοι λέγω
[500]	~ἢ τῷ πανώλει πατρὶ τῶν	μὲν	ἐξ ἐμοῦ ~παίδων πόθος παρεῖτο,
[850]	ὧδε πιστεύεις ἄγαν; ~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ	μὲν	ἐξ ἐμοῦ τε κοὐκ ἄλλης,
[1400]	τί νῦν πράσσουσιν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἡ	μὲν	ἐς τάφον ~λέβητα κοσμεῖ, τὼ
[950]	ἐπίσπῃ τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασιν, ~πρῶτον	μὲν	εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω ~θανόντος
[950]	ἐναντίων χερί. ~δαίμων δὲ τοῖς	μὲν	εὐτυχεῖ καθ᾽ ἡμέραν, ~ἡμῖν δ᾽
[800]	~τῶν ἔνδον ὄντων· ὡς χάρις	μέν,	ἢν κτάνῃ, ~λύπη δ᾽ ἐὰν
[1200]	πολίτιδες, ~ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην τόνδε, μηχαναῖσι	μὲν	~θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖς σεσωσμένον.
[200]	~ὀξυτόνων γόων. ~εἰ γὰρ ὁ	μὲν	θανὼν γᾶ τε καὶ οὐδὲν
[50]	ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ, ὥς μοι ~πολλὰς	μὲν	θρήνων ᾠδάς, ~πολλὰς δ᾽ ἀντήρεις
[1400]	πῶς κυρεῖτε; ~(Ὀρέστης) ~τἀν δόμοισι	μὲν	~καλῶς, Ἀπόλλων εἰ καλῶς ἐθέσπισεν.
[750]	πότερον εὐτυχῆ λέγω, ~ἢ δεινὰ	μέν,	κέρδη δέ; λυπηρῶς δ᾽ ἔχει,
[1000]	γένος, ~κατάσχες ὀργήν. καὶ τὰ	μὲν	λελεγμένα ~ἄρρητ᾽ ἐγώ σοι κἀτελῆ
[350]	δ᾽ ἡμὶν ἡ μισοῦσα μισεῖς	μὲν	λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ τοῖς φονεῦσι
[350]	~ἔνεστιν ἀμφοῖν κέρδος, εἰ σὺ	μὲν	μάθοις ~τοῖς τῆσδε χρῆσθαι, τοῖς
[400]	φέρειν; ~οὐχ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	μέθες· σὺ δὲ ~τεμοῦσα κρατὸς
[1300]	βοῆς ~εἴσω παρέλθεθ᾽ ὡς τὸ	μὲν	μέλλειν κακὸν ~ἐν τοῖς τοιούτοις
[0]	οὖν τοιόνδε χρησμὸν εἰσηκούσαμεν, ~σὺ	μὲν	μολών, ὅταν σε καιρὸς εἰσάγῃ,
[150]	δ᾽ ἀμφίσταμαι τραπέζαις. ~(Χορός) ~οἰκτρὰ	μὲν	νόστοις αὐδά, ~οἰκτρὰ δ᾽ ἐν
[50]	ἀρχέπλουτον καὶ καταστάτην δόμων. ~εἴρηκα	μέν	νυν ταῦτα· σοὶ δ᾽ ἤδη,
[150]	θεὸς ἀνάσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐμὲ	μὲν	ὁ πολὺς ἀπολέλοιπεν ἤδη ~βίοτος
[350]	ληξάσῃ γόων. ~οὐ ζῶ; κακῶς	μέν,	οἶδ᾽ ἐπαρκούντως δ᾽ ἐμοί. ~λυπῶ
[900]	νυν ᾗ βεβούλευμαι ποεῖν. ~παρουσίαν	μὲν	οἶσθα καὶ σύ που φίλων
[700]	εἶργε τὸν προσκείμενον. ~καὶ πρὶν	μὲν	ὀρθοὶ πάντες ἕστασαν δίφροι· ~ἔπειτα
[1300]	γὰρ οὔ; κλύων ~ὁθούνεκ᾽ (Αἴγισθος)	μὲν	οὐ κατὰ στέγας, ~μήτηρ δ᾽
[1450]	Ζεῦ, δέδορκα φάσμ᾽ ἄνευ φθόνου	μὲν	οὐ ~πεπτωκός· εἰ δ᾽ ἔπεστι
[1200]	τὴν ἄδμητον αἰὲν Ἄρτεμιν, ~τόδε	μὲν	οὔ ποτ᾽ ἀξιώσω τρέσαι, ~περισσὸν
[1000]	μ᾽ ἀτιμίας ἄγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀτιμίας	μὲν	οὔ, προμηθίας δὲ σοῦ. ~(Ἠλέκτρα)
[900]	τεκμήριον· ~καὶ χερσὶ βαστάσασα δυσφημῶ	μὲν	οὔ, ~χαρᾷ δὲ πίμπλημ᾽ εὐθὺς
[950]	ὑπηρετεῖν καλεῖς; ~οὐκ εἰσορᾷς; γυνὴ	μὲν	οὐδ᾽ ἀνὴρ ἔφυς, ~σθένεις δ᾽
[50]	~ἔργοισι σωθῶ κἀξενέγκωμαι κλέος; ~δοκῶ	μέν,	οὐδὲν ῥῆμα σὺν κέρδει κακόν.
[900]	ἐμοῦ καὶ σοῦ τόδε; ~κἀγὼ	μὲν	οὐκ ἔδρασα, τοῦτ᾽ ἐπίσταμαι, ~οὐδ᾽
[1050]	ναίεις· ~ἐπεί σ᾽ ἐφηύρηκα μοίρᾳ	μὲν	οὐκ ἐν ἐσθλᾷ ~βεβῶσαν, ἃ
[500]	τὰ σά· ~ἐγὼ δ᾽ ὕβριν	μὲν	οὐκ ἔχω, κακῶς δέ σε
[1500]	μὴ φύγω σε; ~(Ὀρέστης) ~μὴ	μὲν	οὖν καθ᾽ ἡδονὴν ~θάνῃς· φυλάξαι
[450]	στέφωμεν ἢ τανῦν δωρούμεθα. ~οἶμαι	μὲν	οὖν, οἶμαί τι κἀκείνῳ μέλον
[350]	φονεῦσι τοῦ πατρὸς ξύνει. ~ἐγὼ	μὲν	οὖν οὐκ ἄν ποτ᾽ οὐδ᾽
[500]	γ᾽ εἰ φωνὴν λάβοι. ~ἐγὼ	μὲν	οὖν οὐκ εἰμὶ τοῖς πεπραγμένοις
[550]	τοὺς πέλας ψέγε. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐρεῖς	μὲν	οὐχὶ νῦν γέ μ᾽ ὡς
[1250]	ἐν κακοῖς λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης) ~τὰ	μὲν	περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες, ~καὶ
[600]	ταῦτά μοι, Λύκει᾽ ἄναξ, ~εἰ	μὲν	πέφηνεν ἐσθλά, δὸς τελεσφόρα, ~εἰ
[1250]	~αὐτὸ τίθημ᾽ ἐγώ. ~(Ὀρέστης) ~τὰ	μέν	σ᾽ ὀκνῶ χαίρουσαν εἰργαθεῖν, τὰ
[950]	~βλέψασ᾽ ἔτ᾽ ὀρθήν; ᾗ πάρεστι	μὲν	στένειν ~πλούτου πατρῴου κτῆσιν ἐστερημένῃ,
[250]	ἢ καταφθίνονθ᾽ ὁρῶ· ~ᾗ πρῶτα	μὲν	τὰ μητρός, ἥ μ᾽ ἐγείνατο,
[650]	οὐδέν εἰμ᾽ ἔτι. ~(Κλυταιμνήστρα) ~σὺ	μὲν	τὰ σαυτῆς πρᾶσσ᾽ ἐμοὶ δὲ
[450]	ἄκρας φόβας ~κἀμοῦ ταλαίνης, σμικρὰ	μὲν	τάδ᾽ ἀλλ᾽ ὅμως ~ἅχω, δὸς
[1300]	τῷ παρόντι δαίμονι. ~ἀλλ᾽ οἶσθα	μὲν	τἀνθένδε, πῶς γὰρ οὔ; κλύων
[650]	στράτευμ᾽ ἀγείραντός ποτε. ~καὶ ταῦτα	μὲν	τοιαῦθ᾽ ὅταν δέ τις θεῶν
[950]	μόνα λελείμμεθον. ~ἐγὼ δ᾽ ἕως	μὲν	τὸν κασίγνητον βίῳ ~θάλλοντ᾽ ἔτ᾽
[700]	μέσῳ κυκώμενον. ~ἤλαυνε δ᾽ ἔσχατος	μέν,	ὑστέρας δ᾽ ἔχων ~πώλους Ὀρέστης,
[1350]	ἐκ πολλῶν πόνων; ~ὦ φίλταται	μὲν	χεῖρες, ἥδιστον δ᾽ ἔχων ~ποδῶν
[250]	γὰρ ἑψόμεσθ᾽ ἅμα. ~(Ἠλέκτρα) ~αἰσχύνομαι	μέν,	ὦ γυναῖκες, εἰ δοκῶ ~πολλοῖσι
[350]	σοῖς αὕτη πάλιν. ~(Χρυσόθεμις) ~ἐγὼ	μέν,	ὦ γυναῖκες, ἠθάς εἰμί πως
[250]	τ᾽ εὐσέβεια θνατῶν. ~(Χορός) ~ἐγὼ	μέν,	ὦ παῖ, καὶ τὸ σὸν
[400]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, τούτων	μὲν	ὧν ἔχεις χεροῖν ~τύμβῳ προσάψῃς
[500]	οἴκου ~πολύπονος αἰκία. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἀνειμένη	μέν,	ὡς ἔοικας, αὖ στρέφει· ~οὐ
[1000]	~ἄσκει τοιαύτη νοῦν δι᾽ αἰῶνος	μένειν.	~(Ἠλέκτρα) ~ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς
[950]	κρύπτειν μ᾽ ἔτι. ~ποῖ γὰρ	μενεῖς	ῥᾴθυμος, εἰς τίν᾽ ἐλπίδων ~βλέψασ᾽
[500]	ἐξ ἐμοῦ ~παίδων πόθος παρεῖτο,	Μενέλεω	δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ ταῦτ᾽ ἀβούλου
[500]	κτανεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντ᾽ ἀδελφοῦ δῆτα	Μενέλεω	κτανὼν ~τἄμ᾽ οὐκ ἔμελλε τῶνδέ
[550]	κἀντιβάς, μόλις ~ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ	Μενέλεω	χάριν. ~εἰ δ᾽ οὖν, ἐρῶ
[600]	οὐ καταισχύνω φύσιν. ~(Χορός) ~ὁρῶ	μένος	πνέουσαν· εἰ δὲ σὺν δίκῃ
[350]	τρόπους λέγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~καλόν γε	μέντοι	μὴ ξ ἀβουλίας πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα)
[950]	γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε. ~καὶ τῶνδε	μέντοι	μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς ὅπως ~τεύξει ποτ᾽
[1100]	ἡμέρᾳ, ~τύμβου πατρῴου κοινὸν εἰληχὼς	μέρος.	~νῦν δ᾽ ἐκτὸς οἴκων κἀπὶ
[700]	ἄκραν ~παίσας· ἔθραυσε δ᾽ ἄξονος	μέσας	χνόας ~κἀξ ἀντύγων ὤλισθεν· ἐν
[1450]	~(Αἴγισθος) ~τίνων ποτ᾽ ἀνδρῶν ἐν	μέσοις	ἀρκυστάτοις ~πέπτωχ᾽ ὁ τλήμων; ~(Ὀρέστης)
[700]	πίπτοντος πέδῳ ~πῶλοι διεσπάρησαν ἐς	μέσον	δρόμον. ~στρατὸς δ᾽ ὅπως ὁρᾷ
[700]	κἀνακωχεύει παρεὶς ~κλύδων᾽ ἔφιππον ἐν	μέσῳ	κυκώμενον. ~ἤλαυνε δ᾽ ἔσχατος μέν,
[1350]	δοκεῖ μοι· τοὺς γὰρ ἐν	μέσῳ	λόγους ~πολλαὶ κυκλοῦνται νύκτες ἡμέραι
[700]	ὠκύπους ἀγών, ~εἰσῆλθε πολλῶν ἁρματηλατῶν	μέτα.	~εἷς ἦν Ἀχαιός, εἷς ἀπὸ
[1250]	ἂν ἀξίαν γε σοῦ πεφηνότος	~μεταβάλοιτ᾽	ἂν ὧδε σιγὰν λόγων; ~ἐπεί
[550]	βροτοῖς ~μὴ πῆμα σαυτῇ καὶ	μετάγνοιαν	τιθῇς. ~εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον
[1350]	Ἄρης. ~βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι	~μετάδρομοι	κακῶν πανουργημάτων ἄφυκτοι κύνες, ~ὥστ᾽
[400]	γάρ μ᾽ ἀπώσει, σὺν κακῷ	μέτει	πάλιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη,
[450]	~Δίκα δίκαια φερομένα χεροῖν κράτη·	~μέτεισιν,	ὦ τέκνον, οὐ μακροῦ χρόνου.
[1150]	ἡνίκ᾽ ἦσθ᾽ ἄνω, ~ξὺν σοὶ	μετεῖχον	τῶν ἴσων, καὶ νῦν ποθῶ
[500]	πότερον Ἀργείων ἐρεῖς; ~ἀλλ᾽ οὐ	μετῆν	αὐτοῖσι τήν γ᾽ ἐμὴν κτανεῖν.
[100]	οὔτ᾽ εὐχαῖς. ~ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν	μετρίων	ἐπ᾽ ἀμήχανον ~ἄλγος ἀεὶ στενάχουσα
[200]	ἄταν ἄταις. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ τί	μέτρον	κακότατος ἔφυ; φέρε, ~πῶς ἐπὶ
[700]	ἕκτον ἕβδομόν τ᾽ ἤδη δρόμον	~μέτωπα	συμπαίουσι Βαρκαίοις ὄχοις· ~κἀντεῦθεν ἄλλος
[1150]	νῦν ποθῶ ~τοῦ σοῦ θανοῦσα	μὴ	ἀπολείπεσθαι τάφου. ~τοὺς γὰρ θανόντας
[1050]	τοῦ θανεῖν προμηθὴς τό τε	μὴ	βλέπειν ἑτοίμα, ~διδύμαν ἑλοῦσ᾽ Ἐρινύν·
[0]	ἀγγείλῃς σαφῆ. ~οὐ γάρ σε	μὴ	γήρᾳ τε καὶ χρόνῳ μακρῷ
[1300]	~(Παιδαγωγός) ~καλῶς· ὑπάρχει γάρ σε	μὴ	γνῶναί τινα. ~(Ὀρέστης) ~ἤγγειλας, ὡς
[450]	τήνδε τολμήσειν ἔτι. ~(Χορός) ~εἰ	μὴ	γὼ παράφρων μάντις ἔφυν καὶ
[1300]	δ᾽ ἐν οἴκοις· ἣν σὺ	μὴ	δείσῃς ποθ᾽ ὡς ~γέλωτι τοὐμὸν
[1200]	ὅπως τὸ πᾶν μάθῃς. ~(Ἠλέκτρα)	~μὴ	δῆτα πρὸς θεῶν τοῦτό μ᾽
[300]	ἐκ δόμων; ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ κάρτα·	μὴ	δόκει μ᾽ ἄν, εἴπερ ἦν
[300]	μοι πλεῖν ὑφειμένῃ δοκεῖ, ~καὶ	μὴ	δοκεῖν μὲν δρᾶν τι, πημαίνειν
[400]	λουτροῖσιν κάρᾳ ~κηλῖδας ἐξέμαξεν. ἆρα	μὴ	δοκεῖς ~λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα τοῦ
[600]	τῶνδέ μ᾽ αἰσχύνην ἔχειν, ~κεἰ	μὴ	δοκῶ σοι· μανθάνω δ᾽ ὁθούνεκα
[350]	οὐδ᾽ ἂν ἐμνήσθην ποτέ, ~εἰ	μὴ	κακὸν μέγιστον εἰς αὐτὴν ἰὸν
[950]	γυναῖκες, εἰ φρενῶν ~ἐτύγχαν᾽ αὕτη	μὴ	κακῶν, ἐσῴζετ᾽ ἂν ~τὴν εὐλάβειαν,
[1050]	πάγκλαυτον αἰῶνα κοινὸν εἵλου, ~τὸ	μὴ	καλὸν καθοπλίσασα, δύο φέρειν ἐν
[1300]	τὰ κείνων πάντα, καὶ τὰ	μὴ	καλῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὗτός ἐστ᾽
[250]	τοὐμὸν αὐτῆς ἦλθον· εἰ δὲ	μὴ	καλῶς ~λέγω, σὺ νίκα· σοὶ
[950]	πατρῴου φόνου ~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ	μὴ	κατοκνήσεις κτανεῖν ~Αἴγισθον· οὐδὲν γάρ
[950]	βροτῶν, ~ζώσαιν θανούσαιν θ᾽ ὥστε	μὴ	κλιπεῖν κλέος. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη,
[1300]	γιγνώσκετε; ~ἀλλ᾽ εἰ σταθμοῖσι τοῖσδε	μὴ	κύρουν ἐγὼ ~πάλαι φυλάσσων, ἦν
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~φρουρήσουσ᾽ ὅπως ~(Αἴγισθος) ἡμᾶς	μὴ	λάθῃ μολὼν ἔσω. ~(Κλυταιμνήστρα) ~αἰαῖ.
[550]	ἔτι, ~εἴτ᾽ οὖν δικαίως εἴτε	μή;	λέξω δέ σοι ~ὡς οὐ
[350]	~μέλλουσι γάρ σ᾽ εἰ τῶνδε	μὴ	λήξεις γόων, ~ἐνταῦθα πέμψειν ἔνθα
[1150]	φρόνει, ~θνητὸς δ᾽ (Ὀρέστης) ὥστε	μὴ	λίαν στένε. ~πᾶσιν γὰρ ἡμῖν
[350]	βίος. ~ἐμοὶ γὰρ ἔστω τοὐμὲ	μὴ	λυπεῖν μόνον ~βόσκημα· τῆς σῆς
[1250]	~(Ὀρέστης) ~τί μὴ ποήσω; ~(Ἠλέκτρα)	~μή	μ᾽ ἀποστερήσῃς ~τῶν σῶν προσώπων
[50]	καθαρτὴς πρὸς θεῶν ὡρμημένος· ~καὶ	μή	μ᾽ ἄτιμον τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς,
[350]	γ᾽ εὖ φρονεῖν ἠπίστασο. ~(Ἠλέκτρα)	~μή	μ᾽ ἐκδίδασκε τοῖς φίλοις εἶναι
[1350]	πατρὸς φόνῳ; ~(Ὀρέστης) ~ὅδ᾽ ἐστί·	μή	μ᾽ ἔλεγχε πλείοσιν λόγοις. ~(Ἠλέκτρα)
[1250]	~(Ὀρέστης) ~οὗ μή στι καιρὸς	μὴ	μακρὰν βούλου λέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς
[850]	αἰῶνι. ~(Χορός) ~εἴδομεν ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα)	~μή	μέ νυν μηκέτι ~παραγάγῃς, ἵν᾽
[600]	τοῖς ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν μέθες· ~καὶ	μή	με πλούτου τοῦ παρόντος εἴ
[1050]	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ εἴσιθ᾽ οὔ σοι	μὴ	μεθέψομαί ποτε, ~οὐδ᾽ ἢν σφόδρ᾽
[1000]	ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα κακῶς πράσσοντε	μὴ	μείζω κακὰ ~κτησώμεθ᾽ εἴ τις
[1500]	~ἦ μὴ φύγω σε; ~(Ὀρέστης)	~μὴ	μὲν οὖν καθ᾽ ἡδονὴν ~θάνῃς·
[300]	κακῶς ~ἢ τῶν φίλων φρονοῦσα	μὴ	μνήμην ἔχειν· ~ἥτις λέγεις μὲν
[300]	οὐ μακρὰν ἔζων ἐγώ. ~(Χορός)	~μὴ	νῦν ἔτ᾽ εἴπῃς μηδέν· ὡς
[350]	λέγεις. ~(Χρυσόθεμις) ~καλόν γε μέντοι	μὴ	ξ ἀβουλίας πεσεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~πεσούμεθ᾽
[1200]	ποτέ. ~(Ἠλέκτρα) ~μή, πρὸς γενείου,	μὴ	ξέλῃ τὰ φίλτατα. ~(Ὀρέστης) ~οὔ
[100]	~ῥιπάς, λεύσσω δὲ τόδ᾽ ἦμαρ,	~μὴ	οὐ τεκνολέτειρ᾽ ὥς τις ἀηδὼν
[100]	~φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν τόδε,	~μὴ	οὐ τὸν ἐμὸν στενάχειν πατέρ᾽
[1000]	οὔ ποτ᾽ ἐξ ἐμοῦ γε	μὴ	πάθῃς τόδε. ~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ
[200]	ὢν ~κείσεται τάλας, ~οἱ δὲ	μὴ	πάλιν ~δώσουσ᾽ ἀντιφόνους δίκας, ~ἔρροι
[1450]	πάρες ~κἂν σμικρὸν εἰπεῖν. ~(Ἠλέκτρα)	~μὴ	πέρα λέγειν ἔα ~πρὸς θεῶν,
[550]	τιθεῖσα τόνδε τὸν νόμον βροτοῖς	~μὴ	πῆμα σαυτῇ καὶ μετάγνοιαν τιθῇς.
[1250]	~οὕτω δ᾽ ὅπως μήτηρ σε	μὴ	πιγνώσεται ~φαιδρῷ προσώπῳ νῷν ἐπελθόντοιν
[1250]	πολύπονον ὧδ᾽ ἰδὼν ~(Ὀρέστης) ~τί	μὴ	ποήσω; ~(Ἠλέκτρα) ~μή μ᾽ ἀποστερήσῃς
[350]	λήξεις γόων, ~ἐνταῦθα πέμψειν ἔνθα	μή	ποθ᾽ ἡλίου ~φέγγος προσόψει, ζῶσα
[450]	τοί μ᾽ ἔχει ~μή ποτε	μή	ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς πελᾶν τέρας
[350]	~πρὸς ταῦτα φράζου καί με	μή	ποθ᾽ ὕστερον ~παθοῦσα μέμψῃ· νῦν
[200]	~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες ἔργα. ~(Χορός) ~φράζου	μὴ	πόρσω φωνεῖν. ~οὐ γνώμαν ἴσχεις
[400]	βαθυσκαφεῖ κόνει ~κρύψον νιν, ἔνθα	μή	ποτ᾽ εἰς εὐνὴν πατρὸς ~τούτων
[450]	~πρὸ τῶνδέ τοί μ᾽ ἔχει	~μή	ποτε μή ποθ᾽ ἡμῖν ~ἀψεγὲς
[850]	δ᾽ ἔσχον θαῦμα, καὶ περισκοπῶ	~μή	πού τις ἡμῖν ἐγγὺς ἐγχρίμπτῃ
[1200]	λέγοντι κοὐχ ἁμαρτήσει ποτέ. ~(Ἠλέκτρα)	~μή,	πρὸς γενείου, μὴ ξέλῃ τὰ
[650]	καὶ τέκνων ὅσων ἐμοὶ ~δύσνοια	μὴ	πρόσεστιν ἢ λύπη πικρά. ~ταῦτ᾽
[400]	συναινέσεις ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δῆτα·	μή	πω νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην κενή.
[550]	δίκης γε τυγχάνοις. ~ἀλλ᾽ εἰσόρα	μὴ	σκῆψιν οὐκ οὖσαν τίθης. ~εἰ
[1250]	~(Ἠλέκτρα) ~τί δρῶσα; ~(Ὀρέστης) ~οὗ	μή	στι καιρὸς μὴ μακρὰν βούλου
[600]	φῶς παρούσης τῆσδε πλησίας ἐμοί,	~μὴ	σὺν φθόνῳ τε καὶ πολυγλώσσῳ
[1450]	κοὐ πρόχειρος εἶ κτανεῖν; ~(Ὀρέστης)	~μὴ	τάσσε· χώρει δ᾽ ἔνθαπερ κατέκτανες
[650]	φής, τί φής, ὦ ξεῖνε;	μὴ	ταύτης κλύε. ~(Παιδαγωγός) ~θανόντ᾽ Ὀρέστην
[0]	τοῖς ἐμοῖς λόγοις διδούς, ~εἰ	μή	τι καιροῦ τυγχάνω, μεθάρμοσον. ~ἐγὼ
[1250]	ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ μοι φανῆναι,	~μή	τί με, πολύπονον ὧδ᾽ ἰδὼν
[200]	αὐδῶ, ~μάτηρ ὡσεί τις πιστά,	~μὴ	τίκτειν σ᾽ ἄταν ἄταις. ~(Ἠλέκτρα)
[1200]	δ᾽ ἔστιν; ~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν ἄμεινον,	μή	τις ἔνδοθεν κλύῃ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[400]	κάτω. ~ἀρχὴν δ᾽ ἄν, εἰ	μὴ	τλημονεστάτη γυνὴ ~πασῶν ἔβλαστε, τάσδε
[500]	ὀνείροις οὐδ᾽ ἐν θεσφάτοις, ~εἰ	μὴ	τόδε φάσμα νυκτὸς εὖ κατασχήσει.
[500]	(Αἴγισθος) ὅς σ᾽ ἐπεῖχ᾽ ἀεὶ	~μή	τοι θυραίαν γ᾽ οὖσαν αἰσχύνειν
[300]	μὲν δρᾶν τι, πημαίνειν δὲ	μή·	~τοιαῦτα δ᾽ ἄλλα καὶ σὲ
[900]	θ᾽ ὁμοίως καὶ τότ᾽ ἐξεπίσταμαι	~μή	του τόδ᾽ ἀγλάϊσμα πλὴν κείνου
[1500]	~σοὶ βαδιστέον πάρος. ~(Αἴγισθος) ~ἦ	μὴ	φύγω σε; ~(Ὀρέστης) ~μὴ μὲν
[300]	μακρῷ διδαχθῆναι θέλεις ~θυμῷ ματαίῳ	μὴ	χαρίζεσθαι κενά; ~καίτοι τοσοῦτόν γ᾽
[400]	λίσσομαι τῶν ἐγγενῶν ~ἐμοὶ πιθέσθαι	μηδ᾽	ἀβουλίᾳ πεσεῖν· ~εἰ γάρ μ᾽
[600]	λέγειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐῶ, κελεύω, θῦε·	μηδ᾽	ἐπαιτιῶ ~τοὐμὸν στόμ᾽ ὡς οὐκ
[1450]	λέγειν ἔα ~πρὸς θεῶν, ἀδελφέ,	μηδὲ	μηκύνειν λόγους. ~τί γὰρ βροτῶν
[200]	Ὀλύμπιος ~ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι,	~μηδέ	ποτ᾽ ἀγλαΐας ἀποναίατο ~τοιάδ᾽ ἀνύσαντες
[1450]	ὁρῶν νεκρὸν ~στόμια δέχηται τἀμὰ	μηδὲ	πρὸς βίαν ~ἐμοῦ κολαστοῦ προστυχὼν
[900]	σύ· πῶς γάρ; ᾗ γε	μηδὲ	πρὸς θεοὺς ~ἔξεστ᾽ ἀκλαύστῳ τῆσδ᾽
[250]	ἐν πένθει βροτῶν; ~κακῶς ὄλοιο,	μηδέ	σ᾽ ἐκ γόων ποτὲ ~τῶν
[1000]	ὅταν θανεῖν ~χρῄζων τις εἶτα	μηδὲ	τοῦτ᾽ ἔχῃ λαβεῖν. ~ἀλλ᾽ ἀντιάζω,
[400]	εἰς εὐνὴν πατρὸς ~τούτων πρόσεισι	μηδέν·	ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ ~κειμήλι᾽ αὐτῇ
[900]	τἀκείνου δέ σοι ~σωτήρι᾽ ἔρρει·	μηδὲν	εἰς κεῖνόν γ᾽ ὅρα. ~(Χρυσόθεμις)
[1150]	τὸ σὸν τόδε στέγος, ~τὴν	μηδὲν	εἰς τὸ μηδέν, ὡς σὺν
[1000]	ἡμέραν, ~ἡμῖν δ᾽ ἀπορρεῖ κἀπὶ	μηδὲν	ἔρχεται. ~τίς οὖν τοιοῦτον ἄνδρα
[800]	τί δακρύεις; ~(Ἠλέκτρα) φεῦ. ~(Χορός)	μηδὲν	μέγ᾽ ἀΰσῃς. ~(Ἠλέκτρα) ἀπολεῖς. ~(Χορός)
[400]	ὧν ἔχεις χεροῖν ~τύμβῳ προσάψῃς	μηδέν·	οὐ γάρ σοι θέμις ~οὐδ᾽
[350]	καὶ φίλους προδοῦσα σούς. ~(Χορός)	~μηδὲν	πρὸς ὀργήν, πρὸς θεῶν· ὡς
[50]	αὐτοῦ κἀπακούσωμεν γόων; ~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα·	μηδὲν	πρόσθεν ἢ τὰ Λοξίου ~πειρώμεθ᾽
[1000]	ἀλλὰ τῷ χρόνῳ ποτέ, ~σθένουσα	μηδὲν	τοῖς κρατοῦσιν εἰκαθεῖν. ~(Χορός) ~πείθου·
[300]	~(Χορός) ~μὴ νῦν ἔτ᾽ εἴπῃς	μηδέν·	ὡς δόμων ὁρῶ ~τὴν σὴν
[1150]	στέγος, ~τὴν μηδὲν εἰς τὸ	μηδέν,	ὡς σὺν σοὶ κάτω ~ναίω
[750]	ἱππικὸν δρόμον, ~ἔλυσαν αἱματηρόν, ὥστε	μηδένα	~γνῶναι φίλων ἰδόντ᾽ ἂν ἄθλιον
[150]	~ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ χόλον νέμουσα	~μήθ᾽	οἷς ἐχθαίρεις ὑπεράχθεο μήτ᾽ ἐπιλάθου·
[1250]	μήτηρ ὡς κακὴ δίδασκέ με,	~μήθ᾽	ὡς πατρῴαν κτῆσιν Αἴγισθος δόμων
[1200]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φθέγμ᾽ ἀφίκου; ~(Ὀρέστης)	~μηκέτ᾽	ἄλλοθεν πύθῃ, ~(Ἠλέκτρα) ~ἔχω σε
[1450]	κάλει. ~(Ὀρέστης) ~αὕτη πέλας σοῦ·	μηκέτ᾽	ἄλλοσε σκόπει. ~(Αἴγισθος) ~οἴμοι, τί
[1300]	εἰ πατήρ μοι ζῶν ἵκοιτο,	μηκέτ᾽	ἂν ~τέρας νομίζειν αὐτό, πιστεύειν
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν ἡ τάλαινα; ~(Ὀρέστης)	~μηκέτ᾽	ἐκφοβοῦ ~μητρῷον ὥς σε λῆμ᾽
[950]	ἀνυμέναιά τε. ~καὶ τῶνδε μέντοι	μηκέτ᾽	ἐλπίσῃς ὅπως ~τεύξει ποτ᾽ οὐ
[850]	ἁθρήνεις. ~(Ἠλέκτρα) ~μή μέ νυν	μηκέτι	~παραγάγῃς, ἵν᾽ οὐ ~(Χορός) τί
[1450]	ἔα ~πρὸς θεῶν, ἀδελφέ, μηδὲ	μηκύνειν	λόγους. ~τί γὰρ βροτῶν ἂν
[250]	κατέκτανεν, ~ταύτῃ χοροὺς ἵστησι καὶ	μηλοσφαγεῖ	~θεοῖσιν ἔμμην᾽ ἱερὰ τοῖς σωτηρίοις.
[300]	ἀνὴρ πράσσων μέγα. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ	μὴν	ἔγωγ᾽ ἔσωσ᾽ ἐκεῖνον οὐκ ὄκνῳ.
[800]	καλῶς ἔχει; ~ἀλλ᾽ οὔ τι	μὴν	ἔγωγε τοῦ λοιποῦ χρόνου ~ξύνοικος,
[950]	χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν. ~λόγων γε	μὴν	εὔκλειαν οὐχ ὁρᾷς ὅσην ~σαυτῇ
[550]	κασιγνήτης θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~καὶ	μὴν	ἐφίημ᾽ εἰ δέ μ᾽ ὧδ᾽
[50]	μοί μοι δύστηνος. ~(Παιδαγωγός) ~καὶ	μὴν	θυρῶν ἔδοξα προσπόλων τινὸς ~ὑποστενούσης
[1150]	πολλοῖς ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ	μὴν	ὁρᾷς γε παῦρα τῶν ἐμῶν
[1250]	ἰδών. ~(Ἠλέκτρα) ~ξυναινεῖς; ~(Ὀρέστης) ~τί	μὴν	οὔ; ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλαι, ἔκλυον
[1400]	οἱ πάλαι θανόντες. ~(Χορός) ~καὶ	μὴν	πάρεισιν οἵδε· φοινία δὲ χεὶρ
[1000]	ταῦτ᾽ ἐπαινέσεις ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ	μὴν	ποήσω γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε.
[550]	τι τυγχάνει βαλών. ~κἀκ τοῦδε	μηνίσασα	Λητῴα κόρη ~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς, ὡς
[200]	ἀνθρώπων; ~μήτ᾽ εἴην ἔντιμος τούτοις	~μήτ᾽	εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ, ~ξυνναίοιμ᾽
[200]	~ἐν τίνι τοῦτ᾽ ἔβλαστ᾽ ἀνθρώπων;	~μήτ᾽	εἴην ἔντιμος τούτοις ~μήτ᾽ εἴ
[150]	νέμουσα ~μήθ᾽ οἷς ἐχθαίρεις ὑπεράχθεο	μήτ᾽	ἐπιλάθου· ~χρόνος γὰρ εὐμαρὴς θεός.
[1250]	περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες, ~καὶ	μήτε	μήτηρ ὡς κακὴ δίδασκέ με,
[250]	πατρὸς ~ξὺν τῇ ταλαίνῃ μητρί,	μητέρ᾽	εἰ χρεὼν ~ταύτην προσαυδᾶν τῷδε
[550]	καί σ᾽ ἔγωγε δεσπότιν ~ἢ	μητέρ᾽	οὐκ ἔλασσον εἰς ἡμᾶς νέμω,
[550]	πᾶσαν ἵης γλῶσσαν ὡς τὴν	μητέρα	~κακοστομοῦμεν. καί σ᾽ ἔγωγε δεσπότιν
[1150]	ἐχθροί· μαίνεται δ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς	~μήτηρ	ἀμήτωρ, ἧς ἐμοὶ σὺ πολλάκις
[1300]	(Αἴγισθος) μὲν οὐ κατὰ στέγας,	~μήτηρ	δ᾽ ἐν οἴκοις· ἣν σὺ
[50]	αἶαν ~φοίνιος Ἄρης οὐκ ἐξένισεν,	~μήτηρ	δ᾽ ἡμὴ χὠ κοινολεχὴς ~Αἴγισθος
[1150]	ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα)	~μήτηρ	καλεῖται, μητρὶ δ᾽ οὐδὲν ἐξισοῖ.
[400]	τῷ φέρεις τάδ᾽ ἔμπυρα; ~(Χρυσόθεμις)	~μήτηρ	με πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς.
[1250]	νῦν ὁδῷ. ~οὕτω δ᾽ ὅπως	μήτηρ	σε μὴ πιγνώσεται ~φαιδρῷ προσώπῳ
[1250]	τῶν λόγων ἄφες, ~καὶ μήτε	μήτηρ	ὡς κακὴ δίδασκέ με, ~μήθ᾽
[1150]	προτρέπει βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~μήτηρ καλεῖται,	μητρὶ	δ᾽ οὐδὲν ἐξισοῖ. ~(Ὀρέστης) ~τί
[900]	~(Ἠλέκτρα) ~κατ᾽ οἶκον, ἡδὺς οὐδὲ	μητρὶ	δυσχερής. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα· τοῦ
[250]	κοίτῃ πατρὸς ~ξὺν τῇ ταλαίνῃ	μητρί,	μητέρ᾽ εἰ χρεὼν ~ταύτην προσαυδᾶν
[1000]	μάθησις οὐ πάρα. ~(Ἠλέκτρα) ~ἐλθοῦσα	μητρὶ	ταῦτα πάντ᾽ ἔξειπε σῇ. ~(Χρυσόθεμις)
[750]	ὧδ᾽ ἔχων ~πρὸς τῆσδ᾽ ὑβρίζει	μητρός.	ἆρ᾽ ἔχει καλῶς; ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι
[300]	ταὐτοῦ φύσιν, ~Χρυσόθεμιν, ἔκ τε	μητρός,	ἐντάφια χεροῖν ~φέρουσαν, οἷα τοῖς
[250]	ὁρῶ· ~ᾗ πρῶτα μὲν τὰ	μητρός,	ἥ μ᾽ ἐγείνατο, ~ἔχθιστα συμβέβηκεν·
[500]	εἰκὸς ἦν θνῄσκειν, πατρὸς ~καὶ	μητρὸς	ὄντας, ἧς ὁ πλοῦς ὅδ᾽
[900]	στέγης. ~ἀλλ᾽ οὐδὲ μὲν δὴ	μητρὸς	οὔθ᾽ ὁ νοῦς φιλεῖ ~τοιαῦτα
[350]	ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ ~τῆς	μητρός·	οὕτω γὰρ φανεῖ πλείστοις κακή,
[1100]	γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε γάρ ποτε	~μητρὸς	σύ γ᾽ ἦσθα μᾶλλον ἢ
[1400]	ἡ τάλαινα; ~(Ὀρέστης) ~μηκέτ᾽ ἐκφοβοῦ	~μητρῷον	ὥς σε λῆμ᾽ ἀτιμάσει ποτέ.
[1200]	μηχαναῖσι μὲν ~θανόντα, νῦν δὲ	μηχαναῖς	σεσωσμένον. ~(Χορός) ~ὁρῶμεν, ὦ παῖ,
[1200]	ὦ πολίτιδες, ~ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην τόνδε,	μηχαναῖσι	μὲν ~θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖς
[1100]	δ᾽ ἐκλέλοιπε ταῦτ᾽ ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ	~θανόντι σὺν σοί· πάντα γὰρ
[1350]	ἐγὼ ~ἤχθηρα κἀφίλησ᾽ ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ.	~(Παιδαγωγός) ~ἀρκεῖν δοκεῖ μοι· τοὺς
[1300]	γὰρ ἂν λήξαιμ᾽ ἐγώ, ~ἥτις	μιᾷ	σε τῇδ᾽ ὁδῷ θανόντα τε
[450]	Ἐρινύς. ~ἄλεκτρ᾽ ἄνυμφα γὰρ ἐπέβα	μιαιφόνων	~γάμων ἁμιλλήμαθ᾽ οἷσιν οὐ θέμις.
[600]	πολλὰ δή με σοὶ τρέφειν	μιάστορα	~ἐπῃτιάσω· καὶ τόδ᾽ εἴπερ ἔσθενον,
[250]	δ᾽ ὧδε τλήμων ὥστε τῷ	μιάστορι	~ξύνεστ᾽ ἐρινὺν οὔτιν᾽ ἐκφοβουμένη· ~ἀλλ᾽
[350]	~σὺ δ᾽ ἡμὶν ἡ μισοῦσα	μισεῖς	μὲν λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ τοῖς
[250]	τοιάδ᾽ ἐξονειδίζει κακά· ~ὦ δύσθεον	μίσημα,	σοὶ μόνῃ πατὴρ ~τέθνηκεν; ἄλλος
[300]	εἰ λάβοις ~σθένος, τὸ τούτων	μῖσος	ἐκδείξειας ἄν, ~ἐμοῦ δὲ πατρὶ
[1300]	~γέλωτι τοὐμὸν φαιδρὸν ὄψεται κάρα.	~μῖσός	τε γὰρ παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι,
[750]	ἐστίν· οὐδὲ γὰρ κακῶς ~πάσχοντι	μῖσος	ὧν τέκῃ προσγίγνεται. ~(Παιδαγωγός) ~μάτην
[350]	χάρις. ~σὺ δ᾽ ἡμὶν ἡ	μισοῦσα	μισεῖς μὲν λόγῳ, ~ἔργῳ δὲ
[350]	~βίου δὲ τοῦ παρόντος οὐ	μνείαν	ἔχεις; ~(Ἠλέκτρα) ~καλὸς γὰρ οὑμὸς
[900]	~οἶμαι μάλιστ᾽ ἔγωγε τοῦ τεθνηκότος	~μνημεῖ᾽	Ὀρέστου ταῦτα προσθεῖναί τινα. ~(Χρυσόθεμις)
[1100]	αἵματος φύσιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φιλτάτου	μνημεῖον	ἀνθρώπων ἐμοὶ ~ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν,
[300]	~ἢ τῶν φίλων φρονοῦσα μὴ	μνήμην	ἔχειν· ~ἥτις λέγεις μὲν ἀρτίως
[50]	παννυχίδων ἤδη στυγεραὶ ~ξυνίσασ᾽ εὐναὶ	μογερῶν	οἴκων, ~ὅσα τὸν δύστηνον ἐμὸν
[850]	τάλαιν᾽ ἔχουσα πίστιν; ἐς τί	μοι	~βλέψασα θάλπει τῷδ᾽ ἀνηκέστῳ πυρί;
[1050]	~ὦ χθονία βροτοῖσι φάμα, κατά	μοι	βόασον οἰκτρὰν ~ὄπα τοῖς ἔνερθ᾽
[1200]	~ὁρῶμεν, ὦ παῖ, κἀπὶ συμφοραῖσί	μοι	~γεγηθὸς ἕρπει δάκρυον ὀμμάτων ἄπο.
[1100]	οἶδα τὴν σὴν κληδόν᾽ ἀλλά	μοι	γέρων ~ἐφεῖτ᾽ Ὀρέστου Στρόφιος ἀγγεῖλαι
[50]	ἐστ᾽ ἐπιστάτης. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰώ μοί	μοι	δύστηνος. ~(Παιδαγωγός) ~καὶ μὴν θυρῶν
[500]	κτανὼν ~τἄμ᾽ οὐκ ἔμελλε τῶνδέ	μοι	δώσειν δίκην; ~πότερον ἐκείνῳ παῖδες
[1300]	μ᾽ ἄσκοπα· ~ὥστ᾽ εἰ πατήρ	μοι	ζῶν ἵκοιτο, μηκέτ᾽ ἂν ~τέρας
[500]	~ἔξοιδα· τῶνδ᾽ ἄρνησις οὐκ ἔνεστί	μοι·	~ἡ γὰρ Δίκη νιν εἷλεν,
[750]	γὰρ ἂν μάτην λέγοις, ~εἴ	μοι	θανόντος πίστ᾽ ἔχων τεκμήρια ~προσῆλθες,
[150]	οὐκ ἀξιοῖ φανῆναι. ~(Χορός) ~θάρσει	μοι,	θάρσει, τέκνον. ~ἔτι μέγας οὐρανῷ
[450]	τέκνον, οὐ μακροῦ χρόνου. ~ὕπεστί	μοι	θάρσος, ~ἁδυπνόων κλύουσαν ~ἀρτίως ὀνειράτων.
[100]	ὁ τάδε πορὼν ~ὄλοιτ᾽ εἴ	μοι	θέμις τάδ᾽ αὐδᾶν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[250]	γὰρ κλαῦσαι πάρα ~τοσόνδ᾽ ὅσον	μοι	θυμὸς ἡδονὴν φέρει. ~αὕτη γὰρ
[1050]	ἀρίστα τε παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης	μοι	καθύπερθεν ~χειρὶ καὶ πλούτῳ τεῶν
[800]	ἀνθρώπων ἐμοὶ ~φονεῦσι πατρός. ἆρά	μοι	καλῶς ἔχει; ~ἀλλ᾽ οὔ τι
[1300]	~μῖσός τε γὰρ παλαιὸν ἐντέτηκέ	μοι,	~κἀπεί σ᾽ ἐσεῖδον, οὔ ποτ᾽
[350]	ἢ μάθ᾽ ἐξ ἐμοῦ, τί	μοι	~κέρδος γένοιτ᾽ ἂν τῶνδε ληξάσῃ
[1450]	δέ, ~εἴ που κατ᾽ οἶκόν	μοι	(Κλυταιμνήστρα) κάλει. ~(Ὀρέστης) ~αὕτη πέλας
[250]	κἀκ τῶνδ᾽ ἄρχομαι κἀκ τῶνδέ	μοι	~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως καὶ τὸ
[600]	~ὁρᾷς; πρὸς ὀργὴν ἐκφέρει, μεθεῖσά	μοι	~λέγειν ἃ χρῄζοιμ᾽ οὐδ᾽ ἐπίστασαι
[400]	τοῦ τάρβους πέρι; ~(Ἠλέκτρα) ~εἴ	μοι	λέγοις τὴν ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν
[600]	τῇδε φάσματα ~δισσῶν ὀνείρων, ταῦτά	μοι,	Λύκει᾽ ἄναξ, ~εἰ μὲν πέφηνεν
[350]	τὸ δεινόν· εἰ γὰρ τῶνδέ	μοι	~μεῖζόν τι λέξεις, οὐκ ἂν
[50]	παντός ἐστ᾽ ἐπιστάτης. ~(Ἠλέκτρα) ~ἰώ	μοί	μοι δύστηνος. ~(Παιδαγωγός) ~καὶ μὴν
[800]	τῆς ἐμῆς οἴχει φρενὸς ~αἵ	μοι	μόναι παρῆσαν ἐλπίδων ἔτι, ~σὲ
[1000]	σ᾽ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην. ~ἀλλ᾽ αὐτόχειρί	μοι	μόνῃ τε δραστέον ~τοὔργον τόδ᾽
[600]	δὴ σὺ θύμαθ᾽ ἡ παροῦσά	μοι	~πάγκαρπ᾽ ἄνακτι τῷδ᾽ ὅπως λυτηρίους
[1300]	~πῶς οὖν ἔχει τἀντεῦθεν εἰσιόντι	μοι;	~(Παιδαγωγός) ~καλῶς· ὑπάρχει γάρ σε
[1450]	~(Αἴγισθος) ~ὄλωλα δὴ δείλαιος. ἀλλά	μοι	πάρες ~κἂν σμικρὸν εἰπεῖν. ~(Ἠλέκτρα)
[1150]	φεῦ φεῦ. ~ὦ δεινοτάτας, οἴμοι	μοι,	~πεμφθεὶς κελεύθους, φίλταθ᾽ ὥς μ᾽
[900]	ἔχει σοι ταῦτ᾽ ἐὰν δέ	μοι	πίθῃ, ~τῆς νῦν παρούσης πημονῆς
[300]	φρονῶ. ~νῦν δ᾽ ἐν κακοῖς	μοι	πλεῖν ὑφειμένῃ δοκεῖ, ~καὶ μὴ
[50]	~καὶ γῆς ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ, ὥς	μοι	~πολλὰς μὲν θρήνων ᾠδάς, ~πολλὰς
[1150]	κἀμὸς ἐξαφείλετο, ~ὅς σ᾽ ὧδέ	μοι	προύπεμψεν ἀντὶ φιλτάτης ~μορφῆς σποδόν
[0]	~ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν προσπόλων, ὥς	μοι	σαφῆ ~σημεῖα φαίνεις ἐσθλὸς εἰς
[1150]	~οὐ δῆθ᾽ ὃς ἦν γάρ	μοι	σὺ προὔθηκας σποδόν. ~(Ὀρέστης) ~ὦ
[350]	οὐκ ἄν ποτ᾽ οὐδ᾽ εἴ	μοι	τὰ σὰ ~μέλλοι τις οἴσειν
[0]	ἀροίμην τῶν φονευσάντων πάρα, ~χρῇ	μοι	τοιαῦθ᾽ ὁ Φοῖβος ὧν πεύσει
[100]	τίσασθε πατρὸς ~φόνον ἡμετέρου, ~καί	μοι	τὸν ἐμὸν πέμψατ᾽ ἀδελφόν· ~μούνη
[550]	ἐξήκουσ᾽ ὕπο· ~ἀλλ᾽ ἢν ἐφῇς	μοι,	τοῦ τεθνηκότος θ᾽ ὕπερ ~λέξαιμ᾽
[750]	γὰρ μείζων βλάβη ~ξύνοικος ἦν	μοι,	τοὐμὸν ἐκπίνουσ᾽ ἀεὶ ~ψυχῆς ἄκρατον
[1350]	ἡμέρᾳ μιᾷ. ~(Παιδαγωγός) ~ἀρκεῖν δοκεῖ	μοι·	τοὺς γὰρ ἐν μέσῳ λόγους
[1250]	ἐξείργοι λόγος. ~ἃ δ᾽ ἁρμόσει	μοι	τῷ παρόντι νῦν χρόνῳ ~σήμαιν᾽
[100]	ἀνάλυσίς ἐστιν οὐδεμία κακῶν. ~τί	μοι	τῶν δυσφόρων ἐφίει; ~(Ἠλέκτρα) ~νήπιος
[250]	ἐμμανὴς ~βοᾷ παραστᾶσ᾽ οὐ σύ	μοι	τῶνδ᾽ αἰτία; ~οὐ σὸν τόδ᾽
[1250]	μακρῷ φιλτάταν ὁδὸν ~ἐπαξιώσας ὧδέ	μοι	φανῆναι, ~μή τί με, πολύπονον
[750]	~ἐξῆλθεν, οὐκέτ᾽ εἶδεν, ἐγκαλῶν δέ	μοι	~φόνους πατρῴους δείν᾽ ἐπηπείλει τελεῖν;
[1000]	~πάλαι δέδοκται ταῦτα κοὐ νεωστί	μοι.	~(Χρυσόθεμις) ~ἄπειμι τοίνυν· οὔτε γὰρ
[900]	τάλαιν᾽ ὡς εἶδον, ἐμπαίει τί	μοι	~ψυχῇ σύνηθες ὄμμα, φιλτάτου βροτῶν
[1150]	τε καὶ σκιὰν ἀνωφελῆ. ~οἴμοι	μοι.	~ὦ δέμας οἰκτρόν. φεῦ φεῦ.
[200]	πλέον ἁμέρα ~ἐλθοῦσ᾽ ἐχθίστα δή	μοι·	~ὦ νύξ, ὦ δείπνων ἀρρήτων
[1400]	ὦ γενεὰ τάλαινα, νῦν σοι	~μοῖρα	καθαμερία φθίνει φθίνει. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι
[1050]	ὑπόχειρ ναίεις· ~ἐπεί σ᾽ ἐφηύρηκα	μοίρᾳ	μὲν οὐκ ἐν ἐσθλᾷ ~βεβῶσαν,
[1250]	εἶδες, εὖτε θεοί μ᾽ ἐπώτρυναν	μολεῖν	~(Ἠλέκτρα) ~ἔφρασας ὑπερτέραν ~τᾶς πάρος
[450]	~ἡμῖν ἀρωγὸν αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς	μολεῖν,	~καὶ παῖδ᾽ Ὀρέστην ἐξ ὑπερτέρας
[800]	νῦν δὲ ποῖ με χρὴ	μολεῖν;	~μόνη γάρ εἰμι, σοῦ τ᾽
[900]	του τόδ᾽ ἀγλάϊσμα πλὴν κείνου	μολεῖν·	~τῷ γὰρ προσήκει πλήν γ᾽
[850]	~τὸ κόσμιον μεθεῖσα σὺν τάχει	μολεῖν·	~φέρω γὰρ ἡδονάς τε κἀνάπαυλαν
[350]	~μάλισθ᾽ ὅταν περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος	μόλῃ.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἐξίκοιτο τοῦδέ γ᾽
[600]	οὐκ ἀλύξεις, εὖτ᾽ ἂν (Αἴγισθος)	μόλῃ.	~(Ἠλέκτρα) ~ὁρᾷς; πρὸς ὀργὴν ἐκφέρει,
[1250]	παρὼν ἐννέπειν ~τάδε δίκᾳ χρόνος·	~μόλις	γὰρ ἔσχον νῦν ἐλεύθερον στόμα.
[550]	~ἀνθ᾽ ὧν, βιασθεὶς πολλὰ κἀντιβάς,	μόλις	~ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ Μενέλεω χάριν.
[1500]	ὡς πολλὰ παθὸν ~δι᾽ ἐλευθερίας	μόλις	ἐξῆλθες ~τῇ νῦν ὁρμῇ τελεωθέν.
[750]	προφαίνων, ἔς τέ νιν διφρηλάται,	~μόλις	κατασχεθόντες ἱππικὸν δρόμον, ~ἔλυσαν αἱματηρόν,
[600]	δ᾽ ἄλλος ἔξω, χεῖρα σὴν	μόλις	φυγών, ~τλήμων Ὀρέστης δυστυχῆ τρίβει
[150]	~δέξεται εὐπατρίδαν, Διὸς εὔφρονι ~βήματι	μολόντα	τάνδε γᾶν Ὀρέσταν. ~(Ἠλέκτρα) ~ὅν
[1400]	ὅπως ~(Αἴγισθος) ἡμᾶς μὴ λάθῃ	μολὼν	ἔσω. ~(Κλυταιμνήστρα) ~αἰαῖ. ἰὼ στέγαι
[0]	τοιόνδε χρησμὸν εἰσηκούσαμεν, ~σὺ μὲν	μολών,	ὅταν σε καιρὸς εἰσάγῃ, ~δόμων
[950]	ἀλλ᾽ Ἅιδης λαβὼν ~ἀπεστέρηκε καὶ	μόνα	λελείμμεθον. ~ἐγὼ δ᾽ ἕως μὲν
[1050]	ἐξισοῦται φιλοτασίῳ διαίτᾳ· ~πρόδοτος δὲ	μόνα	σαλεύει ~Ἠλέκτρα, τὸν ἀεὶ πατρὸς
[800]	ἐμῆς οἴχει φρενὸς ~αἵ μοι	μόναι	παρῆσαν ἐλπίδων ἔτι, ~σὲ πατρὸς
[800]	δὲ ποῖ με χρὴ μολεῖν;	~μόνη	γάρ εἰμι, σοῦ τ᾽ ἀπεστερημένη
[500]	Δίκη νιν εἷλεν, οὐκ ἐγὼ	μόνη,	~ᾗ χρῆν σ᾽ ἀρήγειν, εἰ
[1350]	~νῦν καιρὸς ἔρδειν· νῦν (Κλυταιμνήστρα)	μόνη,	~νῦν οὔτις ἀνδρῶν ἔνδον· εἰ
[1300]	ὥς σοι θυμός· ὡς ἐγὼ	μόνη	~οὐκ ἂν δυοῖν ἥμαρτον· ἢ
[250]	κακά· ~ὦ δύσθεον μίσημα, σοὶ	μόνῃ	πατὴρ ~τέθνηκεν; ἄλλος δ᾽ οὔτις
[1000]	ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην. ~ἀλλ᾽ αὐτόχειρί μοι	μόνῃ	τε δραστέον ~τοὔργον τόδ᾽ οὐ
[1450]	~οὔκ, ἀλλὰ κἀπέδειξαν, οὐ λόγῳ	μόνον.	~(Αἴγισθος) ~πάρεστ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὥστε
[350]	γὰρ ἔστω τοὐμὲ μὴ λυπεῖν	μόνον	~βόσκημα· τῆς σῆς δ᾽ οὐκ
[1450]	ὡς ἐμοὶ τόδ᾽ ἂν κακῶν	~μόνον	γένοιτο τῶν πάλαι λυτήριον. ~(Ὀρέστης)
[700]	πίστιν φέρων· ~ὅπως δ᾽ ὁρᾷ	μόνον	νιν ἐλλελειμμένον, ~ὀξὺν δι᾽ ὤτων
[1350]	ὅν ποτ᾽ ἐκ πολλῶν ἐγὼ	~μόνον	προσηῦρον πιστὸν ἐν πατρὸς φόνῳ;
[1200]	ὁρῶν σ᾽ ἐποικτίρω πάλαι. ~(Ἠλέκτρα)	~μόνος	βροτῶν νυν ἴσθ᾽ ἐποικτίρας ποτέ.
[1200]	νυν ἴσθ᾽ ἐποικτίρας ποτέ. ~(Ὀρέστης)	~μόνος	γὰρ ἥκω τοῖς ἴσοις ἀλγῶν
[1350]	~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλτατον φῶς, ὦ	μόνος	σωτὴρ δόμων ~Ἀγαμέμνονος, πῶς ἦλθες;
[850]	ἀρωγαί. ~(Χορός) ~πᾶσι θνατοῖς ἔφυ	μόρος.	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ καὶ χαλάργοις ἐν
[150]	ὁ κτείνας, ~δεινὰν δεινῶς προφυτεύσαντες	~μορφάν,	εἴτ᾽ οὖν θεὸς εἴτε βροτῶν
[1150]	ὧδέ μοι προύπεμψεν ἀντὶ φιλτάτης	~μορφῆς	σποδόν τε καὶ σκιὰν ἀνωφελῆ.
[600]	ἂν ἤδη, Φοῖβε προστατήριε, ~κεκρυμμένην	μου	βάξιν· οὐ γὰρ ἐν φίλοις
[300]	δρᾶν τι τὰς οὔσας τέ	μου	~καὶ τὰς ἀπούσας ἐλπίδας διέφθορεν.
[1200]	σὺ κεῖνος; ~(Ὀρέστης) ~τήνδε προσβλέψασά	μου	~σφραγῖδα πατρὸς ἔκμαθ᾽ εἰ σαφῆ
[850]	νυν θεῶν ἄκουσον, ὡς μαθοῦσά	μου	~τὸ λοιπὸν ἢ φρονοῦσαν ἢ
[100]	τούτων οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης ~ἢ	μοῦ	φέρεται, σοῦ, πάτερ, οὕτως ~αἰκῶς
[150]	~αἰεὶ δακρύεις. ~(Χορός) ~οὔτοι σοὶ	μούνᾳ,	τέκνον, ~ἄχος ἐφάνη βροτῶν, ~πρὸς
[100]	μοι τὸν ἐμὸν πέμψατ᾽ ἀδελφόν·	~μούνη	γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ ~λύπης
[500]	θρηνεῖς ἀεί, ~τὴν σὴν ὅμαιμον	μοῦνος	Ἑλλήνων ἔτλη ~θῦσαι θεοῖσιν, οὐκ
[550]	ἡμᾶς νέμω, ~ἣ ζῶ βίον	μοχθηρόν,	ἔκ τε σοῦ κακοῖς ~πολλοῖς
[150]	~τάλαιν᾽ ἀνύμφευτος αἰὲν οἰχνῶ, ~δάκρυσι	μυδαλέα,	τὸν ἀνήνυτον ~οἶτον ἔχουσα κακῶν·
[50]	τροχηλάτων ~δίφρων κυλισθείς· ὧδ᾽ ὁ	μῦθος	ἑστάτω. ~ἡμεῖς δὲ πατρὸς τύμβον,
[600]	οὐ γὰρ ἐν φίλοις ~ὁ	μῦθος,	οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι πρέπει ~πρὸς
[350]	ἠθάς εἰμί πως ~τῶν τῆσδε	μύθων·	οὐδ᾽ ἂν ἐμνήσθην ποτέ, ~εἰ
[1450]	~σιγᾶν ἄνωγα κἀναδεικνύναι πύλας ~πᾶσιν	Μυκηναίοισιν	Ἀργείοις θ᾽ ὁρᾶν, ~ὡς εἴ
[150]	ὃν ἁ κλεινὰ ~γᾶ ποτε	Μυκηναίων	~δέξεται εὐπατρίδαν, Διὸς εὔφρονι ~βήματι
[400]	ᾧ κατάσκιον ~πᾶσαν γενέσθαι τὴν	Μυκηναίων	χθόνα. ~τοιαῦτά του παρόντος, ἡνίχ᾽
[0]	ναός· οἷ δ᾽ ἱκάνομεν, ~φάσκειν	Μυκήνας	τὰς πολυχρύσους ὁρᾶν ~πολύφθορόν τε
[500]	γᾷ. ~εὖτε γὰρ ὁ ποντισθεὶς	~Μυρτίλος	ἐκοιμάθη, ~παγχρύσων δίφρων ~δυστάνοις αἰκίαις
[850]	~τὸ λοιπὸν ἢ φρονοῦσαν ἢ	μωρὰν	λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~σὺ δ᾽ οὖν
[1300]	ἡσθείη λαβών. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ πλεῖστα	μῶροι	καὶ φρενῶν τητώμενοι, ~πότερα παρ᾽