Vers
[900]	γ᾽ ἐμοῦ καὶ σοῦ τόδε;	~κἀγὼ	μὲν οὐκ ἔδρασα, τοῦτ᾽ ἐπίσταμαι,
[1250]	νῦν ἐλεύθερον στόμα. ~(Ὀρέστης) ~ξύμφημι	κἀγώ·	τοιγαροῦν σῴζου τόδε. ~(Ἠλέκτρα) ~τί
[850]	~(Χορός) ~δειλαία δειλαίων κυρεῖς. ~(Ἠλέκτρα)	~κἀγὼ	τοῦδ᾽ ἴστωρ, ὑπερίστωρ, ~πανσύρτῳ παμμήνῳ
[600]	~ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἄκουε· τῇδε γὰρ	κἀγὼ	φράσω. ~ἃ γὰρ προσεῖδον νυκτὶ
[1500]	σε; ~(Ὀρέστης) ~μὴ μὲν οὖν	καθ᾽	ἡδονὴν ~θάνῃς· φυλάξαι δεῖ με
[950]	~δαίμων δὲ τοῖς μὲν εὐτυχεῖ	καθ᾽	ἡμέραν, ~ἡμῖν δ᾽ ἀπορρεῖ κἀπὶ
[1400]	γενεὰ τάλαινα, νῦν σοι ~μοῖρα	καθαμερία	φθίνει φθίνει. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ὤμοι πέπληγμαι.
[50]	δῶμα· σοῦ γὰρ ἔρχομαι ~δίκῃ	καθαρτὴς	πρὸς θεῶν ὡρμημένος· ~καὶ μή
[1150]	τάδε; ~(Ὀρέστης) ~ὦ σῶμ᾽ ἀτίμως	κἀθέως	ἐφθαρμένον. ~(Ἠλέκτρα) ~οὔτοι ποτ᾽ ἄλλην
[1050]	κοινὸν εἵλου, ~τὸ μὴ καλὸν	καθοπλίσασα,	δύο φέρειν ἐν ἑνὶ λόγῳ,
[500]	θρασεῖα καὶ πέρα δίκης ~ἄρχω,	καθυβρίζουσα	καὶ σὲ καὶ τὰ σά·
[1050]	τε παῖς κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι	καθύπερθεν	~χειρὶ καὶ πλούτῳ τεῶν ἐχθρῶν
[350]	~(Ἠλέκτρα) ~ἦ ταῦτα δή με	καὶ	βεβούλευνται ποεῖν; ~(Χρυσόθεμις) ~μάλισθ᾽ ὅταν
[950]	ἐξέφυς, ἐλευθέρα ~καλεῖ τὸ λοιπὸν	καὶ	γάμων ἐπαξίων ~τεύξει· φιλεῖ γὰρ
[1150]	σοὶ κάτω ~ναίω τὸ λοιπόν·	καὶ	γὰρ ἡνίκ᾽ ἦσθ᾽ ἄνω, ~ξὺν
[1300]	γὰρ εὐτυχήσωμεν, τότε ~χαίρειν παρέσται	καὶ	γελᾶν ἐλευθέρως. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ
[1100]	εἰς χεῖρας λαβεῖν, ~ὅπως ἐμαυτὴν	καὶ	γένος τὸ πᾶν ὁμοῦ ~ξὺν
[50]	δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φάος ἁγνὸν	~καὶ	γῆς ἰσόμοιρ᾽ ἀήρ, ὥς μοι
[450]	μὴ γὼ παράφρων μάντις ἔφυν	καὶ	γνώμας ~λειπομένα σοφᾶς, ~εἶσιν ἁ
[150]	εἶ περισσά, ~οἷς ὁμόθεν εἶ	καὶ	γονᾷ ξύναιμος, ~οἵα (Χρυσόθεμις) ζώει
[650]	αὐτὸς ᾔκασας καλῶς. ~(Παιδαγωγός) ~ἦ	καὶ	δάμαρτα τήνδ᾽ ἐπεικάζων κυρῶ ~κείνου;
[1350]	~ἡμῖν ἀρωγὸς τῶνδε τῶν βουλευμάτων,	~καὶ	δεῖξον ἀνθρώποισι τἀπιτίμια ~τῆς δυσσεβείας
[1400]	~ᾗ νοεῖς ἔπειγέ νυν. ~(Ὀρέστης)	~καὶ	δὴ βέβηκα. ~(Ἠλέκτρα) ~τἀνθάδ᾽ ἂν
[850]	τῷ λόγῳ τις ἡδονή. ~(Χρυσόθεμις)	~καὶ	δὴ λέγω σοι πᾶν ὅσον
[550]	ἂν ἦσθα λυπηρὰ κλύειν. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	δὴ λέγω σοι. πατέρα φὴς
[300]	ἱστόρει· τί σοι φίλον; ~(Χορός)	~καὶ	δή σ᾽ ἐρωτῶ· τοῦ κασιγνήτου
[1450]	κολαστοῦ προστυχὼν φύσῃ φρένας. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	δὴ τελεῖται τἀπ᾽ ἐμοῦ· τῷ
[450]	δὸς αὐτῷ, τήνδ᾽ ἀλιπαρῆ τρίχα	~καὶ	ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον.
[1300]	σε τῇδ᾽ ὁδῷ θανόντα τε	~καὶ	ζῶντ᾽ ἐσεῖδον; εἴργασαι δέ μ᾽
[1450]	γὰρ προξένου κατήνυσαν. ~(Αἴγισθος) ~ἦ	καὶ	θανόντ᾽ ἤγγειλαν ὡς ἐτητύμως; ~(Ἠλέκτρα)
[150]	γονᾷ ξύναιμος, ~οἵα (Χρυσόθεμις) ζώει	καὶ	Ἰφιάνασσα, ~κρυπτᾷ τ᾽ ἀχέων ἐν
[500]	δ᾽ ἐνῆν; ~οὐ ταῦτ᾽ ἀβούλου	καὶ	κακοῦ γνώμην πατρός; ~δοκῶ μέν,
[50]	τύμβον, ὡς ἐφίετο, ~λοιβαῖσι πρῶτον	καὶ	καρατόμοις χλιδαῖς ~στέψαντες εἶτ᾽ ἄψορρον
[0]	ἐγώ ποτε ~πρὸς σῆς ὁμαίμου	καὶ	κασιγνήτης λαβὼν ~ἤνεγκα κἀξέσωσα κἀξεθρεψάμην
[250]	τάδ᾽ ἄν; ~ἁγὼ κατ᾽ ἦμαρ	καὶ	κατ᾽ εὐφρόνην ἀεὶ ~θάλλοντα μᾶλλον
[50]	τῆσδ᾽ ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽ ἀρχέπλουτον	καὶ	καταστάτην δόμων. ~εἴρηκα μέν νυν
[850]	τε κἀνάπαυλαν ὧν ~πάροιθεν εἶχες	καὶ	κατέστενες κακῶν ~(Ἠλέκτρα) ~πόθεν δ᾽
[700]	οἱ τεταγμένοι βραβῆς ~κλήροις ἔπηλαν	καὶ	κατέστησαν δίφρους, ~χαλκῆς ὑπαὶ σάλπιγγος
[50]	ὡς ἔρρει δέμας ~φλογιστὸν ἤδη	καὶ	κατηνθρακωμένον. ~τί γάρ με λυπεῖ
[400]	τοι σμικροὶ λόγοι ~ἔσφηλαν ἤδη	καὶ	κατώρθωσαν βροτούς. ~(Χρυσόθεμις) ~λόγος τις
[950]	ἡ προμηθία ~καὶ τῷ λέγοντι	καὶ	κλύοντι σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ πρίν
[650]	~οὐκ οἶδα τοιοῦδ᾽ ἀνδρὸς ἔργα	καὶ	κράτη· ~ἓν δ᾽ ἴσθ᾽ ὅσων
[50]	φέρει ~νίκην τ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν	καὶ	κράτος τῶν δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ
[150]	οὐρανῷ ~Ζεύς, ὃς ἐφορᾷ πάντα	καὶ	κρατύνει· ~ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ χόλον
[1450]	φέροι; ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα κτεῖνε	καὶ	κτανὼν πρόθες ~ταφεῦσιν, ὧν τόνδ᾽
[550]	λαμβάνεις; ~αἰσχρῶς δ᾽ ἐάν περ	καὶ	λέγῃς· οὐ γὰρ καλὸν ~ἐχθροῖς
[1150]	λύμῃ βίου; ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ χερσὶ	καὶ	λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖς. ~(Ὀρέστης)
[750]	καὶ τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο	καί	μ᾽ ἐπεὶ τῆσδε χθονὸς ~ἐξῆλθεν,
[1450]	κἀμφανῆ μαθεῖν; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεστι δῆτα,	καὶ	μάλ᾽ ἄζηλος θέα. ~(Αἴγισθος) ~ἦ
[1150]	τόδε; ~(Ἠλέκτρα) ~τόδ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνο,	καὶ	μάλ᾽ ἀθλίως ἔχον. ~(Ὀρέστης) ~οἴμοι
[1450]	ἔσθ᾽ ὁ προσφωνῶν ἐμέ. ~(Ὀρέστης)	~καὶ	μάντις ὢν ἄριστος ἐσφάλλου πάλαι.
[350]	ὑμνήσεις κακά. ~πρὸς ταῦτα φράζου	καί	με μή ποθ᾽ ὕστερον ~παθοῦσα
[1450]	στέγην ἰδεῖν ~τά τ᾽ ὄντα	καὶ	μέλλοντα Πελοπιδῶν κακά; ~(Ὀρέστης) ~τὰ
[550]	νόμον βροτοῖς ~μὴ πῆμα σαυτῇ	καὶ	μετάγνοιαν τιθῇς. ~εἰ γὰρ κτενοῦμεν
[300]	κακοῖς μοι πλεῖν ὑφειμένῃ δοκεῖ,	~καὶ	μὴ δοκεῖν μὲν δρᾶν τι,
[50]	~δίκῃ καθαρτὴς πρὸς θεῶν ὡρμημένος·	~καὶ	μή μ᾽ ἄτιμον τῆσδ᾽ ἀποστείλητε
[600]	ἐχθρά, τοῖς ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν μέθες·	~καὶ	μή με πλούτου τοῦ παρόντος
[250]	δόλου κατέκτανεν, ~ταύτῃ χοροὺς ἵστησι	καὶ	μηλοσφαγεῖ ~θεοῖσιν ἔμμην᾽ ἱερὰ τοῖς
[300]	πρᾶγμ᾽ ἀνὴρ πράσσων μέγα. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	μὴν ἔγωγ᾽ ἔσωσ᾽ ἐκεῖνον οὐκ
[550]	τῆς κασιγνήτης θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα)	~καὶ	μὴν ἐφίημ᾽ εἰ δέ μ᾽
[50]	~ἰώ μοί μοι δύστηνος. ~(Παιδαγωγός)	~καὶ	μὴν θυρῶν ἔδοξα προσπόλων τινὸς
[1150]	σε πολλοῖς ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	μὴν ὁρᾷς γε παῦρα τῶν
[1400]	~κτανόντων οἱ πάλαι θανόντες. ~(Χορός)	~καὶ	μὴν πάρεισιν οἵδε· φοινία δὲ
[1000]	ποήσεις ταῦτ᾽ ἐπαινέσεις ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	μὴν ποήσω γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά
[1250]	μὲν περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες,	~καὶ	μήτε μήτηρ ὡς κακὴ δίδασκέ
[500]	μᾶλλον εἰκὸς ἦν θνῄσκειν, πατρὸς	~καὶ	μητρὸς ὄντας, ἧς ὁ πλοῦς
[100]	ἀρήξατε, τίσασθε πατρὸς ~φόνον ἡμετέρου,	~καί	μοι τὸν ἐμὸν πέμψατ᾽ ἀδελφόν·
[950]	ἔστιν, ἀλλ᾽ Ἅιδης λαβὼν ~ἀπεστέρηκε	καὶ	μόνα λελείμμεθον. ~ἐγὼ δ᾽ ἕως
[750]	φίλων ἰδόντ᾽ ἂν ἄθλιον δέμας.	~καί	νιν πυρᾷ κέαντες εὐθὺς ἐν
[1300]	δ᾽ εὐλάβειαν τῶνδε προυθέμην ἐγώ.	~καὶ	νῦν ἀπαλλαχθέντε τῶν μακρῶν λόγων
[900]	δὲ πίμπλημ᾽ εὐθὺς ὄμμα δακρύων.	~καὶ	νῦν θ᾽ ὁμοίως καὶ τότ᾽
[1150]	~ξὺν σοὶ μετεῖχον τῶν ἴσων,	καὶ	νῦν ποθῶ ~τοῦ σοῦ θανοῦσα
[800]	Ἀμφιάρεων χρυσοδέτοις ~ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν·	καὶ	νῦν ὑπὸ γαίας ~(Ἠλέκτρα) ἒ
[100]	ἐμῶν καμάτων παραμύθιον. ~οἶδά τε	καὶ	ξυνίημι τάδ᾽ οὔ τί με
[200]	ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε	καὶ	οὐδὲν ὢν ~κείσεται τάλας, ~οἱ
[450]	ἀρωγὸν αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν,	~καὶ	παῖδ᾽ Ὀρέστην ἐξ ὑπερτέρας χερὸς
[550]	~πατέρα τὸν ἀμὸν πρόσθεν ἐξαπώλεσας,	~καὶ	παιδοποιεῖς, τοὺς δὲ πρόσθεν εὐσεβεῖς
[650]	~(Παιδαγωγός) ~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν τε	καὶ	πάλαι λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀπωλόμην δύστηνος,
[250]	δ᾽ ἐσθήματα ~φοροῦντ᾽ ἐκείνῳ ταὐτὰ	καὶ	παρεστίους ~σπένδοντα λοιβὰς ἔνθ᾽ ἐκεῖνον
[1150]	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ χερσὶ καὶ λύμαισι	καὶ	πᾶσιν κακοῖς. ~(Ὀρέστης) ~οὐδ᾽ οὑπαρήξων
[800]	γάρ εἰμι, σοῦ τ᾽ ἀπεστερημένη	~καὶ	πατρός. ἤδη δεῖ με δουλεύειν
[500]	με δὴ ~ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα	καὶ	πέρα δίκης ~ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ
[350]	σοὶ δὲ πλουσία ~τράπεζα κείσθω	καὶ	περιρρείτω βίος. ~ἐμοὶ γὰρ ἔστω
[850]	πατρός. ~ἰδοῦσα δ᾽ ἔσχον θαῦμα,	καὶ	περισκοπῶ ~μή πού τις ἡμῖν
[850]	ἐξ ἄκρας νεορρύτους ~πηγὰς γάλακτος	καὶ	περιστεφῆ κύκλῳ ~πάντων ὅσ᾽ ἐστὶν
[100]	πᾶσι προφωνεῖν. ~ὦ δῶμ᾽ Ἀΐδου	καὶ	Περσεφόνης, ~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ καὶ
[1050]	κεκλῆσθαι. ~ζῴης μοι καθύπερθεν ~χειρὶ	καὶ	πλούτῳ τεῶν ἐχθρῶν ὅσον ~νῦν
[600]	ἐμοί, ~μὴ σὺν φθόνῳ τε	καὶ	πολυγλώσσῳ βοῇ ~σπείρῃ ματαίαν βάξιν
[450]	κατέπεφνεν αἰσχίσταις ἐν αἰκίαις. ~ἥξει	καὶ	πολύπους καὶ πολύχειρ ἁ δεινοῖς
[450]	ἐν αἰκίαις. ~ἥξει καὶ πολύπους	καὶ	πολύχειρ ἁ δεινοῖς ~κρυπτομένα λόχοις
[100]	καὶ Περσεφόνης, ~ὦ χθόνι᾽ Ἑρμῆ	καὶ	πότνι᾽ Ἀρὰ ~σεμναί τε θεῶν
[900]	πλησίον παρόντος, ἡνίκ᾽ ὤλλυτο. ~(Χρυσόθεμις)	~καὶ	ποῦ στιν οὗτος; θαῦμά τοί
[1000]	τάδε. ~(Χρυσόθεμις) ~εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα	καὶ	πράσσειν κακῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~ζηλῶ σε
[950]	λέγοντι καὶ κλύοντι σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις)	~καὶ	πρίν γε φωνεῖν, ὦ γυναῖκες,
[700]	~σειραῖον ἵππον εἶργε τὸν προσκείμενον.	~καὶ	πρὶν μὲν ὀρθοὶ πάντες ἕστασαν
[1450]	σόν, ~τὸ ταῦθ᾽ ὁρᾶν τε	καὶ	προσηγορεῖν φίλως. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ εὖ
[1150]	παῦρα τῶν ἐμῶν κακῶν. ~(Ὀρέστης)	~καὶ	πῶς γένοιτ᾽ ἂν τῶνδ᾽ ἔτ᾽
[550]	γλῶσσαν ὡς τὴν μητέρα ~κακοστομοῦμεν.	καί	σ᾽ ἔγωγε δεσπότιν ~ἢ μητέρ᾽
[300]	δὲ μή· ~τοιαῦτα δ᾽ ἄλλα	καὶ	σὲ βούλομαι ποεῖν. ~καίτοι τὸ
[500]	καὶ πέρα δίκης ~ἄρχω, καθυβρίζουσα	καὶ	σὲ καὶ τὰ σά· ~ἐγὼ
[500]	γνώμην πατρός; ~δοκῶ μέν, εἰ	καὶ	σῆς δίχα γνώμης λέγω· ~φαίη
[650]	ἐξαιτούμεθα. ~τὰ δ᾽ ἄλλα πάντα	καὶ	σιωπώσης ἐμοῦ ~ἐπαξιῶ σε δαίμον᾽
[1150]	ἀντὶ φιλτάτης ~μορφῆς σποδόν τε	καὶ	σκιὰν ἀνωφελῆ. ~οἴμοι μοι. ~ὦ
[1300]	~ἀλλ᾽ ὦ κασίγνηθ᾽ ὧδ᾽ ὅπως	καὶ	σοὶ φίλον ~καὶ τοὐμὸν ἔσται
[900]	γὰρ προσήκει πλήν γ᾽ ἐμοῦ	καὶ	σοῦ τόδε; ~κἀγὼ μὲν οὐκ
[1350]	ἐφέξετον, ~φροντίζεθ᾽ ὡς τούτοις τε	καὶ	σοφωτέροις ~ἄλλοισι τούτων πλείοσιν μαχούμενοι.
[0]	τάχα· ~ἄσκευον αὐτὸν ἀσπίδων τε	καὶ	στρατοῦ ~δόλοισι κλέψαι χειρὸς ἐνδίκους
[50]	~τύπωμα χαλκόπλευρον ἠρμένοι χεροῖν, ~ὃ	καὶ	σὺ θάμνοις οἶσθά που κεκρυμμένον,
[1050]	~νώνυμος, ὦ παῖ παῖ. ~ὡς	καὶ	σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα κοινὸν εἵλου,
[750]	εὐτυχοῦσα τυγχάνεις. ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔκουν Ὀρέστης	καὶ	σὺ παύσετον τάδε. ~(Ἠλέκτρα) ~πεπαύμεθ᾽
[900]	βεβούλευμαι ποεῖν. ~παρουσίαν μὲν οἶσθα	καὶ	σύ που φίλων ~ὡς οὔτις
[0]	τιμωρὸν φόνου. ~νῦν οὖν, Ὀρέστα	καὶ	σὺ φίλτατε ξένων ~Πυλάδη, τί
[400]	~(Χρυσόθεμις) ~σὺ δ᾽ οὐχὶ πείσει	καὶ	συναινέσεις ἐμοί; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δῆτα·
[500]	~ἀψεγὲς πελᾶν τέρας ~τοῖς δρῶσι	καὶ	συνδρῶσιν. ἤ τοι μαντεῖαι βροτῶν
[1000]	ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος, ~κατάσχες ὀργήν.	καὶ	τὰ μὲν λελεγμένα ~ἄρρητ᾽ ἐγώ
[1300]	ἔχει, ~καλῶς τὰ κείνων πάντα,	καὶ	τὰ μὴ καλῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~τίς
[500]	δίκης ~ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ σὲ	καὶ	τὰ σά· ~ἐγὼ δ᾽ ὕβριν
[600]	ἡ γὰρ ἐκ σοῦ δυσμένεια	καὶ	τὰ σὰ ~ἔργ᾽ ἐξαναγκάζει με
[800]	βοᾶν ~ἔα τά θ᾽ αὑτῆς	καὶ	τὰ τῶν φίλων κακά. ~(Ἠλέκτρα)
[600]	θρέμμ᾽ ἀναιδές, ἦ σ᾽ ἐγὼ	καὶ	τἄμ᾽ ἔπη ~καὶ τἄργα τἀμὰ
[1050]	~ἀλλ᾽ οὐ τὰν Διὸς ἀστραπὰν	~καὶ	τὰν οὐρανίαν Θέμιν, ~δαρὸν οὐκ
[600]	σ᾽ ἐγὼ καὶ τἄμ᾽ ἔπη	~καὶ	τἄργα τἀμὰ πόλλ᾽ ἄγαν λέγειν
[300]	τι τὰς οὔσας τέ μου	~καὶ	τὰς ἀπούσας ἐλπίδας διέφθορεν. ~ἐν
[550]	~πῶς ταῦτ᾽ ἐπαινέσαιμ᾽ ἄν; ἢ	καὶ	ταῦτ᾽ ἐρεῖς ~ὡς τῆς θυγατρὸς
[650]	Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽ ἀγείραντός ποτε.	~καὶ	ταῦτα μὲν τοιαῦθ᾽ ὅταν δέ
[600]	~ἥτις τοιαῦτα τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν,	~καὶ	ταῦτα τηλικοῦτος; ἆρά σοι δοκεῖ
[650]	ξυνοῦσαν οἷς ξύνειμι νῦν ~εὐημεροῦσαν	καὶ	τέκνων ὅσων ἐμοὶ ~δύσνοια μὴ
[1300]	νῦν ἀπαλλαχθέντε τῶν μακρῶν λόγων	~καὶ	τῆς ἀπλήστου τῆσδε σὺν χαρᾷ
[1100]	χρῄζομεν; ~(Χορός) ~τί δ᾽ ἐξερευνᾷς	καὶ	τί βουληθεὶς πάρει; ~(Ὀρέστης) ~Αἴγισθον
[200]	τίκτειν σ᾽ ἄταν ἄταις. ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	τί μέτρον κακότατος ἔφυ; φέρε,
[850]	παρόντα νῷν. ~(Ἠλέκτρα) ~οἴμοι τάλαινα·	καὶ	τίνος βροτῶν λόγον ~τόνδ᾽ εἰσακούσασ᾽
[1050]	ἱμείρουσα τυγχάνῃς· ἐπεὶ ~πολλῆς ἀνοίας	καὶ	τὸ θηρᾶσθαι κενά. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽
[650]	διόλλυται; ~(Παιδαγωγός) ~κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα	καὶ	τὸ πᾶν φράσω. ~κεῖνος γὰρ
[550]	~εἰ δ᾽ οὖν, ἐρῶ γὰρ	καὶ	τὸ σόν, κεῖνον θέλων ~ἐπωφελῆσαι
[250]	~(Χορός) ~ἐγὼ μέν, ὦ παῖ,	καὶ	τὸ σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα ~καὶ
[250]	τῶνδέ μοι ~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως	καὶ	τὸ τητᾶσθαι πέλει. ~ἔπειτα ποίας
[600]	με σοὶ τρέφειν μιάστορα ~ἐπῃτιάσω·	καὶ	τόδ᾽ εἴπερ ἔσθενον, ~ἔδρων ἄν,
[900]	δακρύων. ~καὶ νῦν θ᾽ ὁμοίως	καὶ	τότ᾽ ἐξεπίσταμαι ~μή του τόδ᾽
[250]	καὶ τὸ σὸν σπεύδουσ᾽ ἅμα	~καὶ	τοὐμὸν αὐτῆς ἦλθον· εἰ δὲ
[1300]	ὧδ᾽ ὅπως καὶ σοὶ φίλον	~καὶ	τοὐμὸν ἔσται τῇδ᾽ ἐπεὶ τὰς
[700]	ἅτερος ~κάρα προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων.	~καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους πάντας ἀσφαλεῖς
[50]	κακόν. ~ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις	καὶ	τοὺς σοφοὺς ~λόγῳ μάτην θνῄσκοντας·
[1000]	γ᾽ οὐδὲν ἐκπλαγεῖσά σε. ~(Χρυσόθεμις)	~καὶ	τοῦτ᾽ ἀληθές, οὐδὲ βουλεύσει πάλιν;
[750]	ἐμῆς ψυχῆς γεγώς, ~μαστῶν ἀποστὰς	καὶ	τροφῆς ἐμῆς, φυγὰς ~ἀπεξενοῦτο καί
[700]	ἱππικά. ~ὁμοῦ γὰρ ἀμφὶ νῶτα	καὶ	τροχῶν βάσεις ~ἤφριζον, εἰσέβαλλον ἱππικαὶ
[950]	τοῖς τοιούτοις ἐστὶν ἡ προμηθία	~καὶ	τῷ λέγοντι καὶ κλύοντι σύμμαχος.
[950]	χρόνου ~ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε.	~καὶ	τῶνδε μέντοι μηκέτ᾽ ἐλπίσῃς ὅπως
[1300]	~εἴσιτ᾽ ὦ ξένοι, ~ἄλλως τε	καὶ	φέροντες οἷ᾽ ἂν οὔτε τις
[350]	φανεῖ πλείστοις κακή, ~θανόντα πατέρα	καὶ	φίλους προδοῦσα σούς. ~(Χορός) ~μηδὲν
[1300]	λαβών. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ πλεῖστα μῶροι	καὶ	φρενῶν τητώμενοι, ~πότερα παρ᾽ οὐδὲν
[700]	ὡς ὑπερβάλοι ~χνόας τις αὐτῶν	καὶ	φρυάγμαθ᾽ ἱππικά. ~ὁμοῦ γὰρ ἀμφὶ
[850]	θνατοῖς ἔφυ μόρος. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ	καὶ	χαλάργοις ἐν ἁμίλλαις ~οὕτως, ὡς
[900]	~πάντων Ὀρέστου τοῦθ᾽ ὁρᾶν τεκμήριον·	~καὶ	χερσὶ βαστάσασα δυσφημῶ μὲν οὔ,
[1150]	χερσὶν ἢ λύμῃ βίου; ~(Ἠλέκτρα)	~καὶ	χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν
[0]	γάρ σε μὴ γήρᾳ τε	καὶ	χρόνῳ μακρῷ ~γνῶσ᾽ οὐδ᾽ ὑποπτεύσουσιν
[800]	ἄφιλος αὐανῶ βίον. ~πρὸς ταῦτα	καινέτω	τις, εἰ βαρύνεται, ~τῶν ἔνδον
[200]	~πρόσφορον ἀκούσαιμ᾽ ἔπος, τίνι φρονοῦντι	καίρια;	~ἄνετέ μ᾽ ἄνετε, παράγοροι· ~τάδε
[1250]	μάτην· ~χρόνου γὰρ ἄν σοι	καιρὸν	ἐξείργοι λόγος. ~ἃ δ᾽ ἁρμόσει
[0]	ἐνταῦθ᾽ ἐμέν, ~ἵν᾽ οὐκέτ᾽ ὀκνεῖν	καιρός,	ἀλλ᾽ ἔργων ἀκμή. ~(Ὀρέστης) ~ὦ
[50]	φρουρῆσαι χρέος. ~νὼ δ᾽ ἔξιμεν·	καιρὸς	γάρ, ὅσπερ ἀνδράσιν ~μέγιστος ἔργου
[0]	~σὺ μὲν μολών, ὅταν σε	καιρὸς	εἰσάγῃ, ~δόμων ἔσω τῶνδ᾽ ἴσθι
[1350]	γε τοῖν παρεστώτοιν ὅτι ~νῦν	καιρὸς	ἔρδειν· νῦν (Κλυταιμνήστρα) μόνη, ~νῦν
[1250]	δρῶσα; ~(Ὀρέστης) ~οὗ μή στι	καιρὸς	μὴ μακρὰν βούλου λέγειν. ~(Ἠλέκτρα)
[0]	λόγοις διδούς, ~εἰ μή τι	καιροῦ	τυγχάνω, μεθάρμοσον. ~ἐγὼ γὰρ ἡνίχ᾽
[500]	ἐκεῖνος, οὐδὲν ἐντρέπει ~ἐμοῦ γε·	καίτοι	πολλὰ πρὸς πολλούς με δὴ
[300]	ἄλλα καὶ σὲ βούλομαι ποεῖν.	~καίτοι	τὸ μὲν δίκαιον οὐχ ᾗ
[300]	~θυμῷ ματαίῳ μὴ χαρίζεσθαι κενά;	~καίτοι	τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα κἀμαυτήν, ὅτι
[550]	~ἐκκομπάσας ἔπος τι τυγχάνει βαλών.	~κἀκ	τοῦδε μηνίσασα Λητῴα κόρη ~κατεῖχ᾽
[250]	τοῖς φονεῦσι τοῦ πατρὸς ~ξύνειμι,	κἀκ	τῶνδ᾽ ἄρχομαι κἀκ τῶνδέ μοι
[250]	πατρὸς ~ξύνειμι, κἀκ τῶνδ᾽ ἄρχομαι	κἀκ	τῶνδέ μοι ~λαβεῖν θ᾽ ὁμοίως
[800]	αὑτῆς καὶ τὰ τῶν φίλων	κακά.	~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽ ὑμὶν ὡς ἀλγοῦσα
[900]	ὄντα πρόσθεν ἄλλα θ᾽ εὑρίσκω	κακά.	~(Ἠλέκτρα) ~οὕτως ἔχει σοι ταῦτ᾽
[1000]	~ὅρα κακῶς πράσσοντε μὴ μείζω	κακὰ	~κτησώμεθ᾽ εἴ τις τούσδ᾽ ἀκούσεται
[1450]	τ᾽ ὄντα καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν	κακά;	~(Ὀρέστης) ~τὰ γοῦν ς᾽ ἐγώ
[350]	~στέγῃ χθονὸς τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις	κακά.	~πρὸς ταῦτα φράζου καί με
[100]	ἀθεώτατα ~ματρὸς ἁλόντ᾽ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα	~κακᾷ	τε χειρὶ πρόδοτον; ὡς ὁ
[750]	~οἷ᾽ ἔργα δράσας οἷα λαγχάνει	κακά,	~φορούμενος πρὸς οὖδας, ἄλλοτ᾽ οὐρανῷ
[300]	κακοῖς ~πολλή στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν	κακά.	~(Χορός) ~φέρ᾽ εἰπέ, πότερον ὄντος
[250]	γενναία γυνὴ ~φωνοῦσα τοιάδ᾽ ἐξονειδίζει	κακά·	~ὦ δύσθεον μίσημα, σοὶ μόνῃ
[700]	δύο ~Λίβυες ζυγωτῶν ἁρμάτων ἐπιστάται·	~κἀκεῖνος	ἐν τούτοισι, Θεσσαλὰς ἔχων ~ἵππους,
[450]	~οἶμαι μὲν οὖν, οἶμαί τι	κἀκείνῳ	μέλον ~πέμψαι τάδ᾽ αὐτῇ δυσπρόσοπτ᾽
[1250]	ἄφες, ~καὶ μήτε μήτηρ ὡς	κακὴ	δίδασκέ με, ~μήθ᾽ ὡς πατρῴαν
[350]	μητρός· οὕτω γὰρ φανεῖ πλείστοις	κακή,	~θανόντα πατέρα καὶ φίλους προδοῦσα
[600]	μ᾽ εἰς ἅπαντας, εἴτε χρῇς	κακὴν	~εἴτε στόμαργον εἴτ᾽ ἀναιδείας πλέαν.
[350]	μ᾽ ἐκδίδασκε τοῖς φίλοις εἶναι	κακήν.	~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ διδάσκω· τοῖς
[1000]	~βουλῆς γὰρ οὐδέν ἐστιν ἔχθιον	κακῆς.	~(Χρυσόθεμις) ~φρονεῖν ἔοικας οὐδὲν ὧν
[1050]	φρόνει τοιαῦθ᾽ ὅταν γὰρ ἐν	κακοῖς	~ἤδη βεβήκῃς, τἄμ᾽ ἐπαινέσεις ἔπη.
[1200]	γὰρ ἥκω τοῖς ἴσοις ἀλγῶν	κακοῖς.	~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δή ποθ᾽ ἡμῖν
[1250]	~ἇς ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἐν	κακοῖς	λαθοίμαν. ~(Ὀρέστης) ~τὰ μὲν περισσεύοντα
[1450]	~τί γὰρ βροτῶν ἂν σὺν	κακοῖς	μεμιγμένων ~θνῄσκειν ὁ μέλλων οὐ
[300]	αὐτοῖς φρονῶ. ~νῦν δ᾽ ἐν	κακοῖς	μοι πλεῖν ὑφειμένῃ δοκεῖ, ~καὶ
[1150]	χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν	κακοῖς.	~(Ὀρέστης) ~οὐδ᾽ οὑπαρήξων οὐδ᾽ ὁ
[750]	τοῖς ἐμαυτῆς τὸν βίον σῴζω	κακοῖς.	~(Παιδαγωγός) ~τί δ᾽ ὧδ᾽ ἀθυμεῖς,
[300]	εὐσεβεῖν πάρεστιν· ἀλλ᾽ ἔν τοι	κακοῖς	~πολλή στ᾽ ἀνάγκη κἀπιτηδεύειν κακά.
[550]	βίον μοχθηρόν, ἔκ τε σοῦ	κακοῖς	~πολλοῖς ἀεὶ ξυνοῦσα τοῦ τε
[1300]	παρ᾽ αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖσιν	κακοῖς	~τοῖσιν μεγίστοις ὄντες οὐ γιγνώσκετε;
[350]	δρῶσαν ἐκτρέπεις. ~οὐ ταῦτα πρὸς	κακοῖσι	δειλίαν ἔχει; ~ἐπεὶ δίδαξον, ἢ
[850]	ὦ τάλαινα, κἀπὶ τοῖς ~σαυτῆς	κακοῖσι	κἀπὶ τοῖς ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις)
[1300]	παρέλθεθ᾽ ὡς τὸ μὲν μέλλειν	κακὸν	~ἐν τοῖς τοιούτοις ἔστ᾽ ἀπηλλάχθαι
[50]	μέν, οὐδὲν ῥῆμα σὺν κέρδει	κακόν.	~ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις καὶ
[1150]	~τοῖς τοῦ; πόθεν τοῦτ᾽ ἐξεσήμηνας	κακόν;	~(Ἠλέκτρα) ~τοῖς πατρός· εἶτα τοῖσδε
[350]	ἂν ἐμνήσθην ποτέ, ~εἰ μὴ	κακὸν	μέγιστον εἰς αὐτὴν ἰὸν ~ἤκουσ᾽
[1250]	ποτε λησόμενον ἁμέτερον ~οἷον ἔφυ	κακόν.	~(Ὀρέστης) ~ἔξοιδα, παῖ, ταῦτ᾽ ἀλλ᾽
[550]	ἵης γλῶσσαν ὡς τὴν μητέρα	~κακοστομοῦμεν.	καί σ᾽ ἔγωγε δεσπότιν ~ἢ
[200]	ἄταις. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ τί μέτρον	κακότατος	ἔφυ; φέρε, ~πῶς ἐπὶ τοῖς
[500]	ἐνῆν; ~οὐ ταῦτ᾽ ἀβούλου καὶ	κακοῦ	γνώμην πατρός; ~δοκῶ μέν, εἰ
[700]	~κἀντεῦθεν ἄλλος ἄλλον ἐξ ἑνὸς	κακοῦ	~ἔθραυε κἀνέπιπτε, πᾶν δ᾽ ἐπίμπλατο
[550]	ἔκτεινας, ἀλλά σ᾽ ἔσπασεν ~πειθὼ	κακοῦ	πρὸς ἀνδρός, ᾧ τανῦν ξύνει.
[1000]	~εἴρηκας ὀρθῶς ᾧ σὺ πρόσκεισαι	κακῷ.	~(Ἠλέκτρα) ~τί δ᾽ οὐ δοκῶ
[400]	~εἰ γάρ μ᾽ ἀπώσει, σὺν	κακῷ	μέτει πάλιν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ
[950]	πατρί, ~σύγκαμν᾽ ἀδελφῷ, παῦσον ἐκ	κακῶν	ἐμέ, ~παῦσον δὲ σαυτήν, τοῦτο
[400]	~(Ἠλέκτρα) ~ταῦτ᾽ ἐστὶ τἄπη πρὸς	κακῶν	ἐπαινέσαι. ~(Χρυσόθεμις) ~σὺ δ᾽ οὐχὶ
[950]	εἰ φρενῶν ~ἐτύγχαν᾽ αὕτη μὴ	κακῶν,	ἐσῴζετ᾽ ἂν ~τὴν εὐλάβειαν, ὥσπερ
[1150]	ἄρ᾽ ᾔδη τῶν ἐμῶν οὐδὲν	κακῶν.	~(Ἠλέκτρα) ~ἐν τῷ διέγνως τοῦτο
[850]	ὧν ~πάροιθεν εἶχες καὶ κατέστενες	κακῶν	~(Ἠλέκτρα) ~πόθεν δ᾽ ἂν εὕροις
[1450]	ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ τόδ᾽ ἂν	κακῶν	~μόνον γένοιτο τῶν πάλαι λυτήριον.
[150]	μυδαλέα, τὸν ἀνήνυτον ~οἶτον ἔχουσα	κακῶν·	ὁ δὲ λάθεται ~ὧν τ᾽
[1150]	ὁρᾷς γε παῦρα τῶν ἐμῶν	κακῶν.	~(Ὀρέστης) ~καὶ πῶς γένοιτ᾽ ἂν
[1350]	~βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι	κακῶν	πανουργημάτων ἄφυκτοι κύνες, ~ὥστ᾽ οὐ
[100]	~ἐν οἷς ἀνάλυσίς ἐστιν οὐδεμία	κακῶν.	~τί μοι τῶν δυσφόρων ἐφίει;
[1100]	~εἴπερ τι κλαίεις τῶν Ὀρεστείων	κακῶν,	~τόδ᾽ ἄγγος ἴσθι σῶμα τοὐκείνου
[200]	οὕτως αἰκῶς; ~πολὺ γάρ τι	κακῶν	ὑπερεκτήσω, ~σᾷ δυσθύμῳ τίκτουσ᾽ ἀεὶ
[750]	~μέγιστα πάντων ὧν ὄπωπ᾽ ἐγὼ	κακῶν.	~(Χορός) ~φεῦ φεῦ· τὸ πᾶν
[1100]	οἴκων κἀπὶ γῆς ἄλλης φυγὰς	~κακῶς	ἀπώλου, σῆς κασιγνήτης δίχα, ~κοὔτ᾽
[550]	εἰ δὲ σοὶ δοκῶ φρονεῖν	κακῶς,	~γνώμην δικαίαν σχοῦσα τοὺς πέλας
[500]	δ᾽ ὕβριν μὲν οὐκ ἔχω,	κακῶς	δέ σε ~λέγω κακῶς κλύουσα
[1050]	~οὐδεὶς τῶν ἀγαθῶν γὰρ ~ζῶν	κακῶς	εὔκλειαν αἰσχῦναι θέλει ~νώνυμος, ὦ
[300]	ἑλοῦ γε θάτερ᾽ ἢ φρονεῖν	κακῶς	~ἢ τῶν φίλων φρονοῦσα μὴ
[1000]	~εἰκὸς γὰρ ἐγχειροῦντα καὶ πράσσειν	κακῶς.	~(Ἠλέκτρα) ~ζηλῶ σε τοῦ νοῦ,
[500]	ἔχω, κακῶς δέ σε ~λέγω	κακῶς	κλύουσα πρὸς σέθεν θαμά. ~πατὴρ
[350]	τῶνδε ληξάσῃ γόων. ~οὐ ζῶ;	κακῶς	μέν, οἶδ᾽ ἐπαρκούντως δ᾽ ἐμοί.
[250]	δ᾽ οὔτις ἐν πένθει βροτῶν;	~κακῶς	ὄλοιο, μηδέ σ᾽ ἐκ γόων
[750]	τὸ τίκτειν ἐστίν· οὐδὲ γὰρ	κακῶς	~πάσχοντι μῖσος ὧν τέκῃ προσγίγνεται.
[1000]	ἑλεῖν ~ἄλυπος ἄτης ἐξαπαλλαχθήσεται; ~ὅρα	κακῶς	πράσσοντε μὴ μείζω κακὰ ~κτησώμεθ᾽
[1450]	που κατ᾽ οἶκόν μοι (Κλυταιμνήστρα)	κάλει.	~(Ὀρέστης) ~αὕτη πέλας σοῦ· μηκέτ᾽
[950]	~ἔπειτα δ᾽ ὥσπερ ἐξέφυς, ἐλευθέρα	~καλεῖ	τὸ λοιπὸν καὶ γάμων ἐπαξίων
[950]	~αὐτή θ᾽ ὁπλίζει κἄμ᾽ ὑπηρετεῖν	καλεῖς;	~οὐκ εἰσορᾷς; γυνὴ μὲν οὐδ᾽
[1150]	τῇδε προτρέπει βροτῶν; ~(Ἠλέκτρα) ~μήτηρ	καλεῖται,	μητρὶ δ᾽ οὐδὲν ἐξισοῖ. ~(Ὀρέστης)
[1000]	ἡμῖν οὐδὲν οὐδ᾽ ἐπωφελεῖ ~βάξιν	καλὴν	λαβόντε δυσκλεῶς θανεῖν. ~οὐ γὰρ
[350]	οὐκ ἐμοὺς τρόπους λέγεις. ~(Χρυσόθεμις)	~καλόν	γε μέντοι μὴ ξ ἀβουλίας
[200]	~πῶς ἐπὶ τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν	καλόν;	~ἐν τίνι τοῦτ᾽ ἔβλαστ᾽ ἀνθρώπων;
[550]	περ καὶ λέγῃς· οὐ γὰρ	καλὸν	~ἐχθροῖς γαμεῖσθαι τῆς θυγατρὸς οὕνεκα.
[1050]	αἰῶνα κοινὸν εἵλου, ~τὸ μὴ	καλὸν	καθοπλίσασα, δύο φέρειν ἐν ἑνὶ
[1450]	ἄγεις με; πῶς, τόδ᾽ εἰ	καλὸν	~τοὔργον, σκότου δεῖ κοὐ πρόχειρος
[350]	παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις; ~(Ἠλέκτρα)	~καλὸς	γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι.
[350]	πατρὸς ~πάντων ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι,	καλοῦ	~τῆς μητρός· οὕτω γὰρ φανεῖ
[1450]	νέμεσις, οὐ λέγω. ~χαλᾶτε πᾶν	κάλυμμ᾽	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν, ὅπως ~τὸ συγγενές
[350]	~παθοῦσα μέμψῃ· νῦν γὰρ ἐν	καλῷ	φρονεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ ταῦτα δή
[900]	ἴσως ~πολλῶν ὑπάρξει κῦρος ἡμέρα	καλῶν.	~(Ἠλέκτρα) ~φεῦ, τῆς ἀνοίας ὥς
[1400]	κυρεῖτε; ~(Ὀρέστης) ~τἀν δόμοισι μὲν	~καλῶς,	Ἀπόλλων εἰ καλῶς ἐθέσπισεν. ~(Ἠλέκτρα)
[1300]	ἂν καλῶς ~ἔσωσ᾽ ἐμαυτὴν ἢ	καλῶς	ἀπωλόμην. ~(Ὀρέστης) ~σιγᾶν ἐπῄνεσ᾽ ὡς
[1000]	σοφοῦ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀπροσδόκητον οὐδὲν εἴρηκας·	καλῶς	δ᾽ ~ᾔδη σ᾽ ἀπορρίψουσαν ἁπηγγελλόμην.
[1400]	δόμοισι μὲν ~καλῶς, Ἀπόλλων εἰ	καλῶς	ἐθέσπισεν. ~(Ἠλέκτρα) ~τέθνηκεν ἡ τάλαινα;
[500]	ἐξ ἐμοῦ τέθνηκεν. ἐξ ἐμοῦ·	καλῶς	~ἔξοιδα· τῶνδ᾽ ἄρνησις οὐκ ἔνεστί
[1300]	δυοῖν ἥμαρτον· ἢ γὰρ ἂν	καλῶς	~ἔσωσ᾽ ἐμαυτὴν ἢ καλῶς ἀπωλόμην.
[800]	ἐμοὶ ~φονεῦσι πατρός. ἆρά μοι	καλῶς	ἔχει; ~ἀλλ᾽ οὔ τι μὴν
[750]	σύ· κεῖνος δ᾽ ὡς ἔχει	καλῶς	ἔχει. ~(Ἠλέκτρα) ~ἄκουε, Νέμεσι τοῦ
[1300]	κείνων πάντα, καὶ τὰ μὴ	καλῶς.	~(Ἠλέκτρα) ~τίς οὗτός ἐστ᾽ ἀδελφέ;
[750]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἤκουσεν ὧν δεῖ κἀπεκύρωσεν	καλῶς.	~(Ἠλέκτρα) ~ὕβριζε· νῦν γὰρ εὐτυχοῦσα
[750]	τῆσδ᾽ ὑβρίζει μητρός. ἆρ᾽ ἔχει	καλῶς;	~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι σύ· κεῖνος δ᾽
[250]	αὐτῆς ἦλθον· εἰ δὲ μὴ	καλῶς	~λέγω, σὺ νίκα· σοὶ γὰρ
[650]	ἐστίν, ὦ ξέν᾽ αὐτὸς ᾔκασας	καλῶς.	~(Παιδαγωγός) ~ἦ καὶ δάμαρτα τήνδ᾽
[950]	ὅτι ~ζῆν αἰσχρὸν αἰσχρῶς τοῖς	καλῶς	πεφυκόσιν. ~(Χορός) ~ἐν τοῖς τοιούτοις
[1300]	ἄν· ὡς δὲ νῦν ἔχει,	~καλῶς	τὰ κείνων πάντα, καὶ τὰ
[1300]	ἔχει τἀντεῦθεν εἰσιόντι μοι; ~(Παιδαγωγός)	~καλῶς·	ὑπάρχει γάρ σε μὴ γνῶναί
[1300]	εὑρεῖν κέρδος· οὐ γὰρ ἂν	καλῶς	~ὑπηρετοίην τῷ παρόντι δαίμονι. ~ἀλλ᾽
[50]	~ἔλθωσιν αὖθις, ἐκτετίμηνται πλέον· ~ὡς	κἄμ᾽	ἐπαυχῶ τῆσδε τῆς φήμης ἄπο
[1350]	σὺ κεῖνος εἶ, ~ὃς τόνδε	κἄμ᾽	ἔσωσας ἐκ πολλῶν πόνων; ~ὦ
[950]	τοιοῦτον θράσος ~αὐτή θ᾽ ὁπλίζει	κἄμ᾽	ὑπηρετεῖν καλεῖς; ~οὐκ εἰσορᾷς; γυνὴ
[200]	ἄλυτα κεκλήσεται, ~οὐδέ ποτ᾽ ἐκ	καμάτων	ἀποπαύσομαι ~ἀνάριθμος ὧδε θρήνων. ~(Χορός)
[100]	~ὦ γενέθλα γενναίων, ~ἥκετ᾽ ἐμῶν	καμάτων	παραμύθιον. ~οἶδά τε καὶ ξυνίημι
[300]	κενά; ~καίτοι τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα	κἀμαυτήν,	ὅτι ~ἀλγῶ πὶ τοῖς παροῦσιν·
[950]	οὐχ ὁρᾷς ὅσην ~σαυτῇ τε	κἀμοὶ	προσβαλεῖς πεισθεῖσ᾽ ἐμοί; ~τίς γάρ
[950]	~Αἴγισθος ὥστε σόν ποτ᾽ ἢ	κἀμὸν	γένος ~βλαστεῖν ἐᾶσαι, πημονὴν αὑτῷ
[1150]	δυστυχὴς ~δαίμων ὁ σός τε	κἀμὸς	ἐξαφείλετο, ~ὅς σ᾽ ὧδέ μοι
[400]	εἰσιδεῖν πατρὸς ~τοῦ σοῦ τε	κἀμοῦ	δευτέραν ὁμιλίαν ~ἐλθόντος ἐς φῶς·
[800]	πατρὸς ἥξειν ζῶντα τιμωρόν ποτε	~κἀμοῦ	ταλαίνης. νῦν δὲ ποῖ με
[450]	~τεμοῦσα κρατὸς βοστρύχων ἄκρας φόβας	~κἀμοῦ	ταλαίνης, σμικρὰ μὲν τάδ᾽ ἀλλ᾽
[1100]	σύ γ᾽ ἦσθα μᾶλλον ἢ	κἀμοῦ	φίλος, ~οὔθ᾽ οἱ κατ᾽ οἶκον
[700]	δίφρων· ~ἔπειτα λύων ἡνίαν ἀριστερὰν	~κάμπτοντος	ἵππου λανθάνει στήλην ἄκραν ~παίσας·
[1450]	~(Αἴγισθος) ~πάρεστ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὥστε	κἀμφανῆ	μαθεῖν; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεστι δῆτα, καὶ
[500]	ἔτλη ~θῦσαι θεοῖσιν, οὐκ ἴσον	καμὼν	ἐμοὶ ~λύπης, ὅς ἔσπειρ᾽ ὥσπερ
[1200]	~(Ὀρέστης) ~ὅρα γε μὲν δὴ	κἀν	γυναιξὶν ὡς Ἄρης ~ἔνεστιν· εὖ
[1250]	ἁδονὰν μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης) ~ἦ κάρτα	κἂν	ἄλλοισι θυμοίμην ἰδών. ~(Ἠλέκτρα) ~ξυναινεῖς;
[300]	δ᾽ ἀγροῖσι τυγχάνει. ~(Χορός) ~ἦ	κἂν	ἐγὼ θαρσοῦσα μᾶλλον ἐς λόγους
[0]	γεγώς. ~ὥσπερ γὰρ ἵππος εὐγενής,	κἂν	ᾖ γέρων, ~ἐν τοῖσι δεινοῖς
[1450]	δὴ δείλαιος. ἀλλά μοι πάρες	~κἂν	σμικρὸν εἰπεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~μὴ πέρα
[1450]	τυγχάνοι τάδε. ~(Αἴγισθος) ~σιγᾶν ἄνωγα	κἀναδεικνύναι	πύλας ~πᾶσιν Μυκηναίοισιν Ἀργείοις θ᾽
[700]	Ἀθηνῶν δεινὸς ἡνιοστρόφος ~ἔξω παρασπᾷ	κἀνακωχεύει	παρεὶς ~κλύδων᾽ ἔφιππον ἐν μέσῳ
[850]	μολεῖν· ~φέρω γὰρ ἡδονάς τε	κἀνάπαυλαν	ὧν ~πάροιθεν εἶχες καὶ κατέστενες
[1100]	γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν ~κλέψασα ταῖνδε	κἀνασώσασθαι	φόνου, ~ὅπως θανὼν ἔκεισο τῇ
[700]	ἄλλον ἐξ ἑνὸς κακοῦ ~ἔθραυε	κἀνέπιπτε,	πᾶν δ᾽ ἐπίμπλατο ~ναυαγίων Κρισαῖον
[700]	δρόμον ~μέτωπα συμπαίουσι Βαρκαίοις ὄχοις·	~κἀντεῦθεν	ἄλλος ἄλλον ἐξ ἑνὸς κακοῦ
[550]	Ἴλιον. ~ἀνθ᾽ ὧν, βιασθεὶς πολλὰ	κἀντιβάς,	μόλις ~ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ Μενέλεω
[700]	ἔθραυσε δ᾽ ἄξονος μέσας χνόας	~κἀξ	ἀντύγων ὤλισθεν· ἐν δ᾽ ἑλίσσεται
[550]	παιδοποιεῖς, τοὺς δὲ πρόσθεν εὐσεβεῖς	~κἀξ	εὐσεβῶν βλαστόντας ἐκβαλοῦσ᾽ ἔχεις. ~πῶς
[0]	καὶ κασιγνήτης λαβὼν ~ἤνεγκα κἀξέσωσα	κἀξεθρεψάμην	~τοσόνδ᾽ ἐς ἥβης, πατρὶ τιμωρὸν
[50]	ὅταν λόγῳ θανὼν ~ἔργοισι σωθῶ	κἀξενέγκωμαι	κλέος; ~δοκῶ μέν, οὐδὲν ῥῆμα
[1000]	τὸ πᾶν ~ἡμᾶς τ᾽ ὀλέσθαι	κἀξερημῶσαι	γένος, ~κατάσχες ὀργήν. καὶ τὰ
[0]	ὁμαίμου καὶ κασιγνήτης λαβὼν ~ἤνεγκα	κἀξέσωσα	κἀξεθρεψάμην ~τοσόνδ᾽ ἐς ἥβης, πατρὶ
[700]	κέλαδον ἐνσείσας θοαῖς ~πώλοις διώκει,	κἀξισώσαντε	ζυγὰ ~ἠλαυνέτην, τότ᾽ ἄλλος, ἄλλοθ᾽
[1450]	ὀφθαλμῶν, ὅπως ~τὸ συγγενές τοι	κἀπ᾽	ἐμοῦ θρήνων τύχῃ. ~(Ὀρέστης) ~αὐτὸς
[50]	δύστηνος Ἠλέκτρα· θέλεις ~μείνωμεν αὐτοῦ	κἀπακούσωμεν	γόων; ~(Παιδαγωγός) ~ἥκιστα· μηδὲν πρόσθεν
[1450]	ὡς ἐτητύμως; ~(Ἠλέκτρα) ~οὔκ, ἀλλὰ	κἀπέδειξαν,	οὐ λόγῳ μόνον. ~(Αἴγισθος) ~πάρεστ᾽
[1300]	τε γὰρ παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι,	~κἀπεί	σ᾽ ἐσεῖδον, οὔ ποτ᾽ ἐκλήξω
[750]	ἀρτίως. ~(Κλυταιμνήστρα) ~ἤκουσεν ὧν δεῖ	κἀπεκύρωσεν	καλῶς. ~(Ἠλέκτρα) ~ὕβριζε· νῦν γὰρ
[650]	εἰπέ, τῷ τρόπῳ διόλλυται; ~(Παιδαγωγός)	~κἀπεμπόμην	πρὸς ταῦτα καὶ τὸ πᾶν
[1100]	μέρος. ~νῦν δ᾽ ἐκτὸς οἴκων	κἀπὶ	γῆς ἄλλης φυγὰς ~κακῶς ἀπώλου,
[400]	θανὼν ἄτιμος, ὥστε δυσμενής, ~ἐμασχαλίσθη,	κἀπὶ	λουτροῖσιν κάρᾳ ~κηλῖδας ἐξέμαξεν. ἆρα
[1000]	καθ᾽ ἡμέραν, ~ἡμῖν δ᾽ ἀπορρεῖ	κἀπὶ	μηδὲν ἔρχεται. ~τίς οὖν τοιοῦτον
[1200]	σεσωσμένον. ~(Χορός) ~ὁρῶμεν, ὦ παῖ,	κἀπὶ	συμφοραῖσί μοι ~γεγηθὸς ἕρπει δάκρυον
[850]	τάλαινα, κἀπὶ τοῖς ~σαυτῆς κακοῖσι	κἀπὶ	τοῖς ἐμοῖς γελᾷς; ~(Χρυσόθεμις) ~μὰ
[850]	~ἀλλ᾽ ἦ μέμηνας, ὦ τάλαινα,	κἀπὶ	τοῖς ~σαυτῆς κακοῖσι κἀπὶ τοῖς
[800]	ὡς ἀλγοῦσα κὠδυνωμένη ~δεινῶς δακρῦσαι	κἀπικωκῦσαι	δοκεῖ ~τὸν υἱὸν ἡ δύστηνος
[250]	δύσμορος κατὰ στέγας ~κλαίω, τέτηκα,	κἀπικωκύω	πατρὸς ~τὴν δυστάλαιναν δαῖτ᾽ ἐπωνομασμένην
[1450]	φίλως. ~(Αἴγισθος) ~ἀλλ᾽ εὖ παραινεῖς	κἀπιπείσομαι·	σὺ δέ, ~εἴ που κατ᾽
[300]	τοι κακοῖς ~πολλή στ᾽ ἀνάγκη	κἀπιτηδεύειν	κακά. ~(Χορός) ~φέρ᾽ εἰπέ, πότερον
[50]	ἢ τὰ Λοξίου ~πειρώμεθ᾽ ἔρδειν	κἀπὸ	τῶνδ᾽ ἀρχηγετεῖν, ~πατρὸς χέοντες λουτρά·
[1100]	πᾶν ὁμοῦ ~ξὺν τῇδε κλαύσω	κἀποδύρωμαι	σποδῷ. ~(Ὀρέστης) ~δόθ᾽ ἥτις ἐστί,
[400]	ὥστε δυσμενής, ~ἐμασχαλίσθη, κἀπὶ λουτροῖσιν	κάρᾳ	~κηλῖδας ἐξέμαξεν. ἆρα μὴ δοκεῖς
[1300]	ὡς ~γέλωτι τοὐμὸν φαιδρὸν ὄψεται	κάρα.	~μῖσός τε γὰρ παλαιὸν ἐντέτηκέ
[700]	~ἠλαυνέτην, τότ᾽ ἄλλος, ἄλλοθ᾽ ἅτερος	~κάρα	προβάλλων ἱππικῶν ὀχημάτων. ~καὶ τοὺς
[1150]	ἀπώλεσας· ~ἀπώλεσας δῆτ᾽ ὦ κασίγνητον	κάρα.	~τοιγὰρ σὺ δέξαι μ᾽ ἐς
[50]	~Αἴγισθος ὅπως δρῦν ὑλοτόμοι ~σχίζουσι	κάρα	φονίῳ πελέκει, ~κοὐδεὶς τούτων οἶκτος
[50]	ὡς ἐφίετο, ~λοιβαῖσι πρῶτον καὶ	καρατόμοις	χλιδαῖς ~στέψαντες εἶτ᾽ ἄψορρον ἥξομεν
[1250]	προσώπων ἁδονὰν μεθέσθαι. ~(Ὀρέστης) ~ἦ	κάρτα	κἂν ἄλλοισι θυμοίμην ἰδών. ~(Ἠλέκτρα)
[300]	βεβῶτος ἐκ δόμων; ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ	κάρτα·	μὴ δόκει μ᾽ ἄν, εἴπερ
[1300]	γελᾶν ἐλευθέρως. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ὦ	κασίγνηθ᾽	ὧδ᾽ ὅπως καὶ σοὶ φίλον
[300]	θυρῶνος ἐξόδοις ~ἐλθοῦσα φωνεῖς, ὦ	κασιγνήτη,	φάτιν, ~κοὐδ᾽ ἐν χρόνῳ μακρῷ
[1100]	ἄλλης φυγὰς ~κακῶς ἀπώλου, σῆς	κασιγνήτης	δίχα, ~κοὔτ᾽ ἐν φίλαισι χερσὶν
[550]	ὕπερ ~λέξαιμ᾽ ἂν ὀρθῶς τῆς	κασιγνήτης	θ᾽ ὁμοῦ. ~(Κλυταιμνήστρα) ~καὶ μὴν
[0]	ποτε ~πρὸς σῆς ὁμαίμου καὶ	κασιγνήτης	λαβὼν ~ἤνεγκα κἀξέσωσα κἀξεθρεψάμην ~τοσόνδ᾽
[950]	~ἐγὼ δ᾽ ἕως μὲν τὸν	κασίγνητον	βίῳ ~θάλλοντ᾽ ἔτ᾽ εἰσήκουον, εἶχον
[1150]	μ᾽ ἀπώλεσας· ~ἀπώλεσας δῆτ᾽ ὦ	κασίγνητον	κάρα. ~τοιγὰρ σὺ δέξαι μ᾽
[950]	πατρὸς κάτω ~θανόντος οἴσει τοῦ	κασιγνήτου	θ᾽ ἅμα· ~ἔπειτα δ᾽ ὥσπερ
[300]	~καὶ δή σ᾽ ἐρωτῶ· τοῦ	κασιγνήτου	τί φής, ~ἥξοντος ἢ μέλλοντος;
[950]	οὐχὶ δεξιώσεται· ~ἴδεσθε τώδε τὼ	κασιγνήτω,	φίλοι, ~ὣ τὸν πατρῷον οἶκον
[550]	ὡς ἐγὼ κλύω, θεᾶς ~παίζων	κατ᾽	ἄλσος ἐξεκίνησεν ποδοῖν ~στικτὸν κεράστην
[1400]	προαστίου ~χωρεῖ γεγηθὼς ~(Χορός) ~βᾶτε	κατ᾽	ἀντιθύρων ὅσον τάχιστα, ~νῦν, τὰ
[800]	οἰχομένων ~εἰς Ἀΐδαν ἐλπίδ᾽ ὑποίσεις,	κατ᾽	ἐμοῦ τακομένας ~μᾶλλον ἐπεμβάσει. ~(Χορός)
[250]	ἄν; ~ἁγὼ κατ᾽ ἦμαρ καὶ	κατ᾽	εὐφρόνην ἀεὶ ~θάλλοντα μᾶλλον ἢ
[250]	οὐ δρῴη τάδ᾽ ἄν; ~ἁγὼ	κατ᾽	ἦμαρ καὶ κατ᾽ εὐφρόνην ἀεὶ
[900]	θαῦμά τοί μ᾽ ὑπέρχεται. ~(Ἠλέκτρα)	~κατ᾽	οἶκον, ἡδὺς οὐδὲ μητρὶ δυσχερής.
[1100]	ἢ κἀμοῦ φίλος, ~οὔθ᾽ οἱ	κατ᾽	οἶκον ἦσαν, ἀλλ᾽ ἐγὼ τροφός,
[1450]	κἀπιπείσομαι· σὺ δέ, ~εἴ που	κατ᾽	οἶκόν μοι (Κλυταιμνήστρα) κάλει. ~(Ὀρέστης)
[50]	δύστηνον ἐμὸν θρηνῶ ~πατέρ᾽ ὃν	κατὰ	μὲν βάρβαρον αἶαν ~φοίνιος Ἄρης
[1050]	ἀπόνητοι. ~ὦ χθονία βροτοῖσι φάμα,	κατά	μοι βόασον οἰκτρὰν ~ὄπα τοῖς
[250]	~ἐγὼ δ᾽ ὁρῶσ᾽ ἡ δύσμορος	κατὰ	στέγας ~κλαίω, τέτηκα, κἀπικωκύω πατρὸς
[1300]	κλύων ~ὁθούνεκ᾽ (Αἴγισθος) μὲν οὐ	κατὰ	στέγας, ~μήτηρ δ᾽ ἐν οἴκοις·
[550]	ποδοῖν ~στικτὸν κεράστην ἔλαφον, οὗ	κατὰ	σφαγὰς ~ἐκκομπάσας ἔπος τι τυγχάνει
[600]	~σχεδόν τι τὴν σὴν οὐ	καταισχύνω	φύσιν. ~(Χορός) ~ὁρῶ μένος πνέουσαν·
[1200]	τοτοῖ, ~ἀνέφελον ἐνέβαλες οὔ ποτε	καταλύσιμον,	~οὐδέ ποτε λησόμενον ἁμέτερον ~οἷον
[800]	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἥκιστ᾽ ἐπείπερ οὔτ᾽ ἐμοῦ	κατάξι᾽	ἂν ~πράξειας οὔτε τοῦ πορεύσαντος
[400]	ἄνω ~βλαστεῖν βρύοντα θαλλόν, ᾧ	κατάσκιον	~πᾶσαν γενέσθαι τὴν Μυκηναίων χθόνα.
[50]	ἀποστείλητε γῆς, ~ἀλλ᾽ ἀρχέπλουτον καὶ	καταστάτην	δόμων. ~εἴρηκα μέν νυν ταῦτα·
[750]	ἔς τέ νιν διφρηλάται, ~μόλις	κατασχεθόντες	ἱππικὸν δρόμον, ~ἔλυσαν αἱματηρόν, ὥστε
[1000]	~ἡμᾶς τ᾽ ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος,	~κατάσχες	ὀργήν. καὶ τὰ μὲν λελεγμένα
[500]	μὴ τόδε φάσμα νυκτὸς εὖ	κατασχήσει.	~ὦ Πέλοπος ἁ πρόσθεν ~πολύπονος
[150]	ἔτ᾽ ἀρκῶ· ~ἅτις ἄνευ τεκέων	κατατάκομαι,	~ἇς φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται,
[250]	εὐφρόνην ἀεὶ ~θάλλοντα μᾶλλον ἢ	καταφθίνονθ᾽	ὁρῶ· ~ᾗ πρῶτα μὲν τὰ
[850]	δὴ λέγω σοι πᾶν ὅσον	κατειδόμην.	~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον πατρὸς ἀρχαῖον
[1400]	μέλειν ~οἶμαι, μάλιστα δ᾽ ἂν	κατειδυῖαν	φράσαι. ~(Ἠλέκτρα) ~ἔξοιδα· πῶς γὰρ
[1000]	~θνῄσκοντος εἶναι· πᾶν γὰρ ἂν	κατειργάσω.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ ἦ φύσιν γε,
[550]	~κἀκ τοῦδε μηνίσασα Λητῴα κόρη	~κατεῖχ᾽	Ἀχαιούς, ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον ~τοῦ
[250]	~πατέρα τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου	κατέκτανεν,	~ταύτῃ χοροὺς ἵστησι καὶ μηλοσφαγεῖ
[1450]	~μὴ τάσσε· χώρει δ᾽ ἔνθαπερ	κατέκτανες	~πατέρα τὸν ἀμόν, ὡς ἂν
[1000]	μὲν λελεγμένα ~ἄρρητ᾽ ἐγώ σοι	κἀτελῆ	φυλάξομαι, ~αὐτὴ δὲ νοῦν σχὲς
[450]	χαλκόπλακτος ἀμφάκης γένυς, ~ἅ νιν	κατέπεφνεν	αἰσχίσταις ἐν αἰκίαις. ~ἥξει καὶ
[850]	κἀνάπαυλαν ὧν ~πάροιθεν εἶχες καὶ	κατέστενες	κακῶν ~(Ἠλέκτρα) ~πόθεν δ᾽ ἂν
[700]	τεταγμένοι βραβῆς ~κλήροις ἔπηλαν καὶ	κατέστησαν	δίφρους, ~χαλκῆς ὑπαὶ σάλπιγγος ᾖξαν·
[50]	ἔρρει δέμας ~φλογιστὸν ἤδη καὶ	κατηνθρακωμένον.	~τί γάρ με λυπεῖ τοῦθ᾽
[1450]	~(Ἠλέκτρα) ~ἔνδον· φίλης γὰρ προξένου	κατήνυσαν.	~(Αἴγισθος) ~ἦ καὶ θανόντ᾽ ἤγγειλαν
[350]	~φέγγος προσόψει, ζῶσα δ᾽ ἐν	κατηρεφεῖ	~στέγῃ χθονὸς τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις
[900]	~(Χρυσόθεμις) ~πῶς δ᾽ οὐκ ἐγὼ	κάτοιδ᾽	ἅ γ᾽ εἶδον ἐμφανῶς; ~(Ἠλέκτρα)
[350]	~ἀλλ᾽ ἐξερῶ σοι πᾶν ὅσον	κάτοιδ᾽	ἐγώ. ~μέλλουσι γάρ σ᾽ εἰ
[400]	ἂν τότε. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ	κάτοιδα	πλὴν ἐπὶ σμικρὸν φράσαι. ~(Ἠλέκτρα)
[400]	ἐξηγουμένου. ~πλείω δὲ τούτων οὐ	κάτοιδα,	πλὴν ὅτι ~πέμπει με κείνη
[950]	φόνου ~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ μὴ	κατοκνήσεις	κτανεῖν ~Αἴγισθον· οὐδὲν γάρ σε
[400]	θάνῃ ~κειμήλι᾽ αὐτῇ ταῦτα σῳζέσθω	κάτω.	~ἀρχὴν δ᾽ ἄν, εἰ μὴ
[950]	~πρῶτον μὲν εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς	κάτω	~θανόντος οἴσει τοῦ κασιγνήτου θ᾽
[250]	ποτὲ ~τῶν νῦν ἀπαλλάξειαν οἱ	κάτω	θεοί. ~τάδ᾽ ἐξυβρίζει· πλὴν ὅταν
[1150]	τὸ μηδέν, ὡς σὺν σοὶ	κάτω	~ναίω τὸ λοιπόν· καὶ γὰρ
[300]	ἐντάφια χεροῖν ~φέρουσαν, οἷα τοῖς	κάτω	νομίζεται. ~(Χρυσόθεμις) ~τίν᾽ αὖ σὺ
[400]	σμικροὶ λόγοι ~ἔσφηλαν ἤδη καὶ	κατώρθωσαν	βροτούς. ~(Χρυσόθεμις) ~λόγος τις αὐτήν
[0]	δὲ σὺ ~ἡμᾶς τ᾽ ὀτρύνεις	καὐτὸς	ἐν πρώτοις ἕπει. ~τοιγὰρ τὰ
[1350]	μάλιστά σ᾽ ἀνθρώπων ἐγὼ ~ἤχθηρα	κἀφίλησ᾽	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. ~(Παιδαγωγός) ~ἀρκεῖν
[750]	ἄθλιον δέμας. ~καί νιν πυρᾷ	κέαντες	εὐθὺς ἐν βραχεῖ ~χαλκῷ μέγιστον
[600]	ἐπίστω τῶνδέ μ᾽ αἰσχύνην ἔχειν,	~κεἰ	μὴ δοκῶ σοι· μανθάνω δ᾽
[1400]	ἀραί· ζῶσιν οἱ γᾶς ὑπαὶ	κείμενοι.	~παλίρρυτον γὰρ αἷμ᾽ ὑπεξαιροῦσι τῶν
[450]	φιλτάτῳ βροτῶν ~πάντων, ἐν Ἅιδου	κειμένῳ	κοινῷ πατρί. ~(Χορός) ~πρὸς εὐσέβειαν
[400]	πρόσεισι μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ	~κειμήλι᾽	αὐτῇ ταῦτα σῳζέσθω κάτω. ~ἀρχὴν
[200]	ταῦτα πράσσων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ πασᾶν	κείνα	πλέον ἁμέρα ~ἐλθοῦσ᾽ ἐχθίστα δή
[650]	~(Χορός) ~μάλιστα πάντων· ἥδε σοι	κείνη	πάρα. ~(Παιδαγωγός) ~ὦ χαῖρ᾽ ἄνασσα·
[400]	κάτοιδα, πλὴν ὅτι ~πέμπει με	κείνη	τοῦδε τοῦ φόβου χάριν. ~πρός
[550]	ἐν Αὐλίδι· ~ἢ γὼ φράσω·	κείνης	γὰρ οὐ θέμις μαθεῖν. ~πατήρ
[300]	~ἅπαντα γάρ σοι τἀμὰ νουθετήματα	~κείνης	διδακτά, κοὐδὲν ἐκ σαυτῆς λέγεις.
[550]	αὑτοῦ κόρην. ~ὧδ᾽ ἦν τὰ	κείνης	θύματ᾽ οὐ γὰρ ἦν λύσις
[900]	σοι ~σωτήρι᾽ ἔρρει· μηδὲν εἰς	κεῖνόν	γ᾽ ὅρα. ~(Χρυσόθεμις) ~οἴμοι τάλαινα·
[550]	ἐρῶ γὰρ καὶ τὸ σόν,	κεῖνον	θέλων ~ἐπωφελῆσαι ταῦτ᾽ ἔδρα, τούτου
[650]	ἂν οὐδ᾽ ἂν ἰσχύων φυγεῖν.	~κεῖνος	γὰρ ἄλλης ἡμέρας, ὅθ᾽ ἱππικῶν
[650]	ταῦτα καὶ τὸ πᾶν φράσω.	~κεῖνος	γὰρ ἐλθὼν εἰς τὸ κλεινὸν
[700]	βάσεις ~ἤφριζον, εἰσέβαλλον ἱππικαὶ πνοαί.	~κεῖνος	δ᾽ ὑπ᾽ αὐτὴν ἐσχάτην στήλην
[750]	ἔχει καλῶς; ~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔτοι σύ·	κεῖνος	δ᾽ ὡς ἔχει καλῶς ἔχει.
[1350]	~Ἀγαμέμνονος, πῶς ἦλθες; ἦ σὺ	κεῖνος	εἶ, ~ὃς τόνδε κἄμ᾽ ἔσωσας
[1200]	ἐγώ. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ γὰρ σὺ	κεῖνος;	~(Ὀρέστης) ~τήνδε προσβλέψασά μου ~σφραγῖδα
[1350]	σῇ προμηθίᾳ χεροῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~ἦ	κεῖνος	οὗτος, ὅν ποτ᾽ ἐκ πολλῶν
[300]	πατρὸς οὗ σὺ παῖς ἔφυς,	~κείνου	λελῆσθαι, τῆς δὲ τικτούσης μέλειν.
[900]	~μή του τόδ᾽ ἀγλάϊσμα πλὴν	κείνου	μολεῖν· ~τῷ γὰρ προσήκει πλήν
[650]	καὶ δάμαρτα τήνδ᾽ ἐπεικάζων κυρῶ	~κείνου;	πρέπει γὰρ ὡς τύραννος εἰσορᾶν.
[850]	χαλάργοις ἐν ἁμίλλαις ~οὕτως, ὡς	κείνῳ	δυστάνῳ, ~τμητοῖς ὁλκοῖς ἐγκῦρσαι; ~(Χορός)
[1300]	δὲ νῦν ἔχει, ~καλῶς τὰ	κείνων	πάντα, καὶ τὰ μὴ καλῶς.
[200]	γᾶ τε καὶ οὐδὲν ὢν	~κείσεται	τάλας, ~οἱ δὲ μὴ πάλιν
[350]	ὑπεικάθοιμι· σοὶ δὲ πλουσία ~τράπεζα	κείσθω	καὶ περιρρείτω βίος. ~ἐμοὶ γὰρ
[1100]	νυν, πρὸς θεῶν, εἴπερ τόδε	~κέκευθεν	αὐτὸν τεῦχος, εἰς χεῖρας λαβεῖν,
[850]	ἐμᾶν χερῶν ~(Χορός) παπαῖ. ~(Ἠλέκτρα)	~κέκευθεν,	οὔτε του τάφου ἀντιάσας ~οὔτε
[200]	ἄνετε, παράγοροι· ~τάδε γὰρ ἄλυτα	κεκλήσεται,	~οὐδέ ποτ᾽ ἐκ καμάτων ἀποπαύσομαι
[1050]	~σοφά τ᾽ ἀρίστα τε παῖς	κεκλῆσθαι.	~ζῴης μοι καθύπερθεν ~χειρὶ καὶ
[350]	ἐξὸν πατρὸς ~πάντων ἀρίστου παῖδα	κεκλῆσθαι,	καλοῦ ~τῆς μητρός· οὕτω γὰρ
[600]	~κλύοις ἂν ἤδη, Φοῖβε προστατήριε,	~κεκρυμμένην	μου βάξιν· οὐ γὰρ ἐν
[1250]	χρόνῳ ~σήμαιν᾽ ὅπου φανέντες ἢ	κεκρυμμένοι	~γελῶντας ἐχθροὺς παύσομεν τῇ νῦν
[50]	καὶ σὺ θάμνοις οἶσθά που	κεκρυμμένον,	~ὅπως λόγῳ κλέπτοντες ἡδεῖαν φάτιν
[700]	νιν ἐλλελειμμένον, ~ὀξὺν δι᾽ ὤτων	κέλαδον	ἐνσείσας θοαῖς ~πώλοις διώκει, κἀξισώσαντε
[900]	ἄφρων ἔφυν. ~(Χρυσόθεμις) ~τί γὰρ	κελεύεις	ὧν ἐγὼ φερέγγυος; ~(Ἠλέκτρα) ~τλῆναί
[1150]	~ὦ δεινοτάτας, οἴμοι μοι, ~πεμφθεὶς	κελεύθους,	φίλταθ᾽ ὥς μ᾽ ἀπώλεσας· ~ἀπώλεσας
[600]	ἐφῆκα πᾶν λέγειν; ~(Ἠλέκτρα) ~ἐῶ,	κελεύω,	θῦε· μηδ᾽ ἐπαιτιῶ ~τοὐμὸν στόμ᾽
[300]	θέλεις ~θυμῷ ματαίῳ μὴ χαρίζεσθαι	κενά;	~καίτοι τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα κἀμαυτήν,
[1050]	~πολλῆς ἀνοίας καὶ τὸ θηρᾶσθαι	κενά.	~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις
[150]	ὧδε μὲν ~ἀεικεῖ σὺν στολᾷ,	~κεναῖς	δ᾽ ἀμφίσταμαι τραπέζαις. ~(Χορός) ~οἰκτρὰ
[1450]	~ὡς εἴ τις αὐτῶν ἐλπίσιν	κεναῖς	πάρος ~ἐξῄρετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, νῦν
[400]	μή πω νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην	κενή.	~(Χρυσόθεμις) ~χωρήσομαί τἄρ᾽ οἷπερ ἐστάλην
[1000]	~τοὔργον τόδ᾽ οὐ γὰρ δὴ	κενόν	γ᾽ ἀφήσομεν. ~(Χρυσόθεμις) φεῦ· ~εἴθ᾽
[700]	ὁμοῦ δὲ πάντες ἀναμεμιγμένοι ~φείδοντο	κέντρων	οὐδέν, ὡς ὑπερβάλοι ~χνόας τις
[550]	κατ᾽ ἄλσος ἐξεκίνησεν ποδοῖν ~στικτὸν	κεράστην	ἔλαφον, οὗ κατὰ σφαγὰς ~ἐκκομπάσας
[800]	οὐδεὶς πόθος. ~(Χορός) ~ποῦ ποτε	κεραυνοὶ	Διὸς ἢ ποῦ φαέθων ~Ἅλιος,
[50]	~δοκῶ μέν, οὐδὲν ῥῆμα σὺν	κέρδει	κακόν. ~ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις
[750]	εὐτυχῆ λέγω, ~ἢ δεινὰ μέν,	κέρδη	δέ; λυπηρῶς δ᾽ ἔχει, ~εἰ
[350]	μάθ᾽ ἐξ ἐμοῦ, τί μοι	~κέρδος	γένοιτ᾽ ἂν τῶνδε ληξάσῃ γόων.
[350]	ὡς τοῖς λόγοις ~ἔνεστιν ἀμφοῖν	κέρδος,	εἰ σὺ μὲν μάθοις ~τοῖς
[1000]	~πείθου· προνοίας οὐδὲν ἀνθρώποις ἔφυ	~κέρδος	λαβεῖν ἄμεινον οὐδὲ νοῦ σοφοῦ.
[1300]	δεξαίμην βραχὺ ~αὐτὴ μέγ᾽ εὑρεῖν	κέρδος·	οὐ γὰρ ἂν καλῶς ~ὑπηρετοίην
[1450]	~θνῄσκειν ὁ μέλλων οὐ χρόνου	κέρδος	φέροι; ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα κτεῖνε
[900]	ὁρῶ ~πυρᾶς νεώρη βόστρυχον τετμημένον·	~κεὐθὺς	τάλαιν᾽ ὡς εἶδον, ἐμπαίει τί
[1300]	~πότερα παρ᾽ οὐδὲν τοῦ βίου	κήδεσθ᾽	ἔτι ~ἢ νοῦς ἔνεστιν οὔτις
[1100]	βάρος, ~ἀλλ᾽ ἐν ξέναισι χερσὶ	κηδευθεὶς	τάλας ~σμικρὸς προσήκεις ὄγκος ἐν
[1050]	ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνοὺς ἐσορώμενοι τροφᾶς	~κηδομένους	ἀφ᾽ ὧν τε βλάστωσιν ἀφ᾽
[400]	δυσμενής, ~ἐμασχαλίσθη, κἀπὶ λουτροῖσιν κάρᾳ	~κηλῖδας	ἐξέμαξεν. ἆρα μὴ δοκεῖς ~λυτήρι᾽
[650]	χάριν, ~ὅτ᾽ ᾔσθετ᾽ ἀνδρὸς ὀρθίων	κηρυγμάτων	~δρόμον προκηρύξαντος, οὗ πρώτη κρίσις,
[600]	τοῦτ᾽ ἴσθι· τοῦδέ γ᾽ οὕνεκα	~κήρυσσέ	μ᾽ εἰς ἅπαντας, εἴτε χρῇς
[1100]	~ἥδ᾽ εἰ τὸν ἄγχιστόν γε	κηρύσσειν	χρεών. ~(Ὀρέστης) ~ἴθ᾽ ὦ γύναι,
[0]	ἤδη λαμπρὸν ἡλίου σέλας ~ἑῷα	κινεῖ	φθέγματ᾽ ὀρνίθων σαφῆ ~μέλαινά τ᾽
[1100]	ἔοικε, δέρκομαι. ~(Ὀρέστης) ~εἴπερ τι	κλαίεις	τῶν Ὀρεστείων κακῶν, ~τόδ᾽ ἄγγος
[250]	ὁρῶσ᾽ ἡ δύσμορος κατὰ στέγας	~κλαίω,	τέτηκα, κἀπικωκύω πατρὸς ~τὴν δυστάλαιναν
[250]	~αὐτὴ πρὸς αὑτήν. οὐδὲ γὰρ	κλαῦσαι	πάρα ~τοσόνδ᾽ ὅσον μοι θυμὸς
[1100]	τὸ πᾶν ὁμοῦ ~ξὺν τῇδε	κλαύσω	κἀποδύρωμαι σποδῷ. ~(Ὀρέστης) ~δόθ᾽ ἥτις
[150]	ἐν ἥβᾳ, ~ὄλβιος, ὃν ἁ	κλεινὰ	~γᾶ ποτε Μυκηναίων ~δέξεται εὐπατρίδαν,
[1150]	κυρεῖς; ~(Ὀρέστης) ~ἦ σὸν τὸ	κλεινὸν	εἶδος (Ἠλέκτρα) ς τόδε; ~(Ἠλέκτρα)
[650]	~ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης, τοῦ τὸ	κλεινὸν	Ἑλλάδος ~Ἀγαμέμνονος στράτευμ᾽ ἀγείραντός ποτε.
[650]	~κεῖνος γὰρ ἐλθὼν εἰς τὸ	κλεινὸν	Ἑλλάδος ~πρόσχημ᾽ ἀγῶνος Δελφικῶν ἄθλων
[300]	σὺν δ᾽ ἐποτρύνει πέλας ~ὁ	κλεινὸς	αὐτῇ ταὐτὰ νυμφίος παρών, ~ὁ
[0]	ἀριστερᾶς δ᾽ ὅδε ~Ἥρας ὁ	κλεινὸς	ναός· οἷ δ᾽ ἱκάνομεν, ~φάσκειν
[950]	θανούσαιν θ᾽ ὥστε μὴ κλιπεῖν	κλέος.	~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, πείσθητι, συμπόνει
[50]	λόγῳ θανὼν ~ἔργοισι σωθῶ κἀξενέγκωμαι	κλέος;	~δοκῶ μέν, οὐδὲν ῥῆμα σὺν
[50]	οἶσθά που κεκρυμμένον, ~ὅπως λόγῳ	κλέπτοντες	ἡδεῖαν φάτιν ~φέρωμεν αὐτοῖς, τοὐμὸν
[0]	ἀσπίδων τε καὶ στρατοῦ ~δόλοισι	κλέψαι	χειρὸς ἐνδίκους σφαγάς. ~ὅτ᾽ οὖν
[250]	ἐστὶ τοὔργον, ἥτις ἐκ χερῶν	~κλέψασ᾽	Ὀρέστην τῶν ἐμῶν ὑπεξέθου; ~ἀλλ᾽
[1100]	ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν	~κλέψασα	ταῖνδε κἀνασώσασθαι φόνου, ~ὅπως θανὼν
[1100]	~(Ὀρέστης) ~οὐκ οἶδα τὴν σὴν	κληδόν᾽	ἀλλά μοι γέρων ~ἐφεῖτ᾽ Ὀρέστου
[700]	ἵν᾽ αὐτοὺς οἱ τεταγμένοι βραβῆς	~κλήροις	ἔπηλαν καὶ κατέστησαν δίφρους, ~χαλκῆς
[950]	~ζώσαιν θανούσαιν θ᾽ ὥστε μὴ	κλιπεῖν	κλέος. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλη, πείσθητι,
[700]	ἡνιοστρόφος ~ἔξω παρασπᾷ κἀνακωχεύει παρεὶς	~κλύδων᾽	ἔφιππον ἐν μέσῳ κυκώμενον. ~ἤλαυνε
[1350]	~(Ἠλέκτρα) ~ἄναξ Ἄπολλον, ἵλεως αὐτοῖν	κλύε	~ἐμοῦ τε πρὸς τούτοισιν, ἥ
[650]	φής, ὦ ξεῖνε; μὴ ταύτης	κλύε.	~(Παιδαγωγός) ~θανόντ᾽ Ὀρέστην νῦν τε
[550]	~ἐξῆρχες, οὐκ ἂν ἦσθα λυπηρὰ	κλύειν.	~(Ἠλέκτρα) ~καὶ δὴ λέγω σοι.
[600]	~λέγειν ἃ χρῄζοιμ᾽ οὐδ᾽ ἐπίστασαι	κλύειν.	~(Κλυταιμνήστρα) ~οὔκουν ἐάσεις οὐδ᾽ ὑπ᾽
[1200]	~σιγᾶν ἄμεινον, μή τις ἔνδοθεν	κλύῃ.	~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽ οὐ μὰ τὴν
[250]	θεοί. ~τάδ᾽ ἐξυβρίζει· πλὴν ὅταν	κλύῃ	τινὸς ~ἥξοντ᾽ Ὀρέστην· τηνικαῦτα δ᾽
[600]	ἀνάσχω δειμάτων, ἃ νῦν ἔχω.	~κλύοις	ἂν ἤδη, Φοῖβε προστατήριε, ~κεκρυμμένην
[950]	προμηθία ~καὶ τῷ λέγοντι καὶ	κλύοντι	σύμμαχος. ~(Χρυσόθεμις) ~καὶ πρίν γε
[850]	(Ὀρέστης) ἡμίν, ἴσθι τοῦτ᾽ ἐμοῦ	~κλύουσ᾽	ἐναργῶς, ὥσπερ εἰσορᾷς ἐμέ. ~(Ἠλέκτρα)
[500]	κακῶς δέ σε ~λέγω κακῶς	κλύουσα	πρὸς σέθεν θαμά. ~πατὴρ γάρ,
[1250]	ὁρμὰν ~ἄναυδον οὐδὲ σὺν βοᾷ	κλύουσα,	~τάλαινα. νῦν δ᾽ ἔχω σε·
[1000]	δὲ δειλίας στυγῶ. ~(Χρυσόθεμις) ~ἀνέξομαι	κλύουσα	χὤταν εὖ λέγῃς. ~(Ἠλέκτρα) ~ἀλλ᾽
[450]	χρόνου. ~ὕπεστί μοι θάρσος, ~ἁδυπνόων	κλύουσαν	~ἀρτίως ὀνειράτων. ~οὐ γάρ ποτ᾽
[1400]	ἡμᾶς μὴ λάθῃ μολὼν ἔσω.	~(Κλυταιμνήστρα)	~αἰαῖ. ἰὼ στέγαι ~φίλων ἔρημοι,
[600]	δ᾽ ἔργα τοὺς λόγους εὑρίσκεται.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἀλλ᾽ οὐ μὰ τὴν δέσποιναν
[500]	ἐκ τοῦδ᾽ οἴκου ~πολύπονος αἰκία.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἀνειμένη μέν, ὡς ἔοικας, αὖ
[750]	ὦ γύναι, τῷ νῦν λόγῳ;	~(Κλυταιμνήστρα)	~δεινὸν τὸ τίκτειν ἐστίν· οὐδὲ
[650]	παρ᾽ ἀνδρὸς Αἰγίσθῳ θ᾽ ὁμοῦ.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἐδεξάμην τὸ ῥηθέν· εἰδέναι δέ
[600]	οὐκ ἂν πέρα λέξαιμ᾽ ἔτι.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἔπαιρε δὴ σὺ θύμαθ᾽ ἡ
[800]	ἄν, εἰ τάδ᾽ εὖ κυρεῖ.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἥκιστ᾽ ἐπείπερ οὔτ᾽ ἐμοῦ κατάξι᾽
[750]	~ἄκουε, Νέμεσι τοῦ θανόντος ἀρτίως.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ἤκουσεν ὧν δεῖ κἀπεκύρωσεν καλῶς.
[550]	ὀρθῶς τῆς κασιγνήτης θ᾽ ὁμοῦ.	~(Κλυταιμνήστρα)	~καὶ μὴν ἐφίημ᾽ εἰ δέ
[1450]	~εἴ που κατ᾽ οἶκόν μοι	(Κλυταιμνήστρα)	κάλει. ~(Ὀρέστης) ~αὕτη πέλας σοῦ·
[1350]	ὅτι ~νῦν καιρὸς ἔρδειν· νῦν	(Κλυταιμνήστρα)	μόνη, ~νῦν οὔτις ἀνδρῶν ἔνδον·
[1400]	~ἤκουσ᾽ ἀνήκουστα δύστανος, ὥστε φρῖξαι.	~(Κλυταιμνήστρα)	~οἴμοι τάλαιν᾽ Αἴγισθε, ποῦ ποτ᾽
[600]	ἃ χρῄζοιμ᾽ οὐδ᾽ ἐπίστασαι κλύειν.	~(Κλυταιμνήστρα)	~οὔκουν ἐάσεις οὐδ᾽ ὑπ᾽ εὐφήμου
[750]	~ὕβριζε· νῦν γὰρ εὐτυχοῦσα τυγχάνεις.	~(Κλυταιμνήστρα)	~οὔκουν Ὀρέστης καὶ σὺ παύσετον
[750]	ἄρ᾽ ἡμεῖς, ὡς ἔοικεν, ἥκομεν.	~(Κλυταιμνήστρα)	~οὔτοι μάτην γε· πῶς γὰρ
[750]	ὑβρίζει μητρός. ἆρ᾽ ἔχει καλῶς;	~(Κλυταιμνήστρα)	~οὔτοι σύ· κεῖνος δ᾽ ὡς
[600]	~ξύνεστι, τοῦδε φροντίδ᾽ οὐκέτ᾽ εἰσορῶ.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ποίας δ᾽ ἐμοὶ δεῖ πρός
[750]	ἡμεῖς, οὐχ ὅπως σὲ παύσομεν.	~(Κλυταιμνήστρα)	~πολλῶν ἂν ἥκοις, ὦ ξέν᾽
[650]	~ἀπωλόμην δύστηνος, οὐδέν εἰμ᾽ ἔτι.	~(Κλυταιμνήστρα)	~σὺ μὲν τὰ σαυτῆς πρᾶσσ᾽
[650]	τάλαιν᾽ ὄλωλα τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ.	~(Κλυταιμνήστρα)	~τί φής, τί φής, ὦ
[650]	ὁ Φωκεύς, πρᾶγμα πορσύνων μέγα.	~(Κλυταιμνήστρα)	~τὸ ποῖον, ὦ ξέν᾽ εἰπέ·
[750]	~πρόρριζον, ὡς ἔοικεν, ἔφθαρται γένος.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ὦ Ζεῦ, τί ταῦτα, πότερον
[600]	~αἰσχροῖς γὰρ αἰσχρὰ πράγματ᾽ ἐκδιδάσκεται.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ὦ θρέμμ᾽ ἀναιδές, ἦ σ᾽
[1400]	~ἰδοὺ μάλ᾽ αὖ θροεῖ τις.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ὦ τέκνον τέκνον, ~οἴκτιρε τὴν
[1400]	~(Ἠλέκτρα) ~παῖσον, εἰ σθένεις, διπλῆν.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ὤμοι μάλ᾽ αὖθις. ~(Ἠλέκτρα) ~εἰ
[1400]	σοι ~μοῖρα καθαμερία φθίνει φθίνει.	~(Κλυταιμνήστρα)	~ὤμοι πέπληγμαι. ~(Ἠλέκτρα) ~παῖσον, εἰ
[550]	~πατήρ ποθ᾽ οὑμός, ὡς ἐγὼ	κλύω,	θεᾶς ~παίζων κατ᾽ ἄλσος ἐξεκίνησεν
[1300]	~σιγᾶν ἐπῄνεσ᾽ ὡς ἐπ᾽ ἐξόδῳ	κλύω	~τῶν ἔνδοθεν χωροῦντος. ~(Ἠλέκτρα) ~εἴσιτ᾽
[650]	~ταῦτ᾽ ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως	κλύων	~δὸς πᾶσιν ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα.
[1300]	μὲν τἀνθένδε, πῶς γὰρ οὔ;	κλύων	~ὁθούνεκ᾽ (Αἴγισθος) μὲν οὐ κατὰ
[50]	ἐξένισεν, ~μήτηρ δ᾽ ἡμὴ χὠ	κοινολεχὴς	~Αἴγισθος ὅπως δρῦν ὑλοτόμοι ~σχίζουσι
[1100]	τῇ τόθ᾽ ἡμέρᾳ, ~τύμβου πατρῴου	κοινὸν	εἰληχὼς μέρος. ~νῦν δ᾽ ἐκτὸς
[1050]	~ὡς καὶ σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα	κοινὸν	εἵλου, ~τὸ μὴ καλὸν καθοπλίσασα,
[1100]	ἔσω φράσειεν ἂν ~ἡμῶν ποθεινὴν	κοινόπουν	παρουσίαν; ~(Χορός) ~ἥδ᾽ εἰ τὸν
[850]	φής; ~(Ἠλέκτρα) ~πάρεισιν ἐλπίδων ἔτι	κοινοτόκων	~εὐπατριδᾶν ἀρωγαί. ~(Χορός) ~πᾶσι θνατοῖς
[450]	βροτῶν ~πάντων, ἐν Ἅιδου κειμένῳ	κοινῷ	πατρί. ~(Χορός) ~πρὸς εὐσέβειαν ἡ
[150]	νόστοις αὐδά, ~οἰκτρὰ δ᾽ ἐν	κοίταις	πατρῴαις ~ὅτε οἱ παγχάλκων ἀνταία
[250]	ὕβριν, ~τὸν αὐτοέντην ἡμὶν ἐν	κοίτῃ	πατρὸς ~ξὺν τῇ ταλαίνῃ μητρί,
[1450]	τἀμὰ μηδὲ πρὸς βίαν ~ἐμοῦ	κολαστοῦ	προστυχὼν φύσῃ φρένας. ~(Ἠλέκτρα) ~καὶ
[850]	ἦλθον πατρὸς ἀρχαῖον τάφον, ~ὁρῶ	κολώνης	ἐξ ἄκρας νεορρύτους ~πηγὰς γάλακτος
[1100]	βραχεῖ ~τεύχει θανόντος, ὡς ὁρᾷς,	κομίζομεν.	~(Ἠλέκτρα) ~οἲ γὼ τάλαινα, τοῦτ᾽
[400]	~ἀλλ᾽ ἢ πνοαῖσιν ἢ βαθυσκαφεῖ	κόνει	~κρύψον νιν, ἔνθα μή ποτ᾽
[700]	ἐμεστώθη δρόμος ~κτύπου κροτητῶν ἁρμάτων·	κόνις	δ᾽ ἄνω ~φορεῖθ᾽ ὁμοῦ δὲ
[550]	βαλών. ~κἀκ τοῦδε μηνίσασα Λητῴα	κόρη	~κατεῖχ᾽ Ἀχαιούς, ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον
[450]	πατρί. ~(Χορός) ~πρὸς εὐσέβειαν ἡ	κόρη	λέγει· σὺ δέ, ~εἰ σωφρονήσεις,
[550]	~τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν αὑτοῦ	κόρην.	~ὧδ᾽ ἦν τὰ κείνης θύματ᾽
[0]	τόδε, ~τῆς οἰστροπλῆγος ἄλσος Ἰνάχου	κόρης·	~αὕτη δ᾽ Ὀρέστα, τοῦ λυκοκτόνου
[1400]	~ἡ μὲν ἐς τάφον ~λέβητα	κοσμεῖ,	τὼ δ᾽ ἐφέστατον πέλας. ~(Χορός)
[850]	ἡδονῆς τοι, φιλτάτη, διώκομαι ~τὸ	κόσμιον	μεθεῖσα σὺν τάχει μολεῖν· ~φέρω
[1000]	λέγω. ~(Ἠλέκτρα) ~πάλαι δέδοκται ταῦτα	κοὐ	νεωστί μοι. ~(Χρυσόθεμις) ~ἄπειμι τοίνυν·
[1450]	εἰ καλὸν ~τοὔργον, σκότου δεῖ	κοὐ	πρόχειρος εἶ κτανεῖν; ~(Ὀρέστης) ~μὴ
[1300]	σοῦ λαβοῦσα κοὐκ ἐμὰς ἐκτησάμην,	~κοὐδ᾽	ἄν σε λυπήσασα δεξαίμην βραχὺ
[300]	~ἐλθοῦσα φωνεῖς, ὦ κασιγνήτη, φάτιν,	~κοὐδ᾽	ἐν χρόνῳ μακρῷ διδαχθῆναι θέλεις
[100]	ὑλοτόμοι ~σχίζουσι κάρα φονίῳ πελέκει,	~κοὐδεὶς	τούτων οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης ~ἢ
[300]	σοι τἀμὰ νουθετήματα ~κείνης διδακτά,	κοὐδὲν	ἐκ σαυτῆς λέγεις. ~ἔπειθ᾽ ἑλοῦ
[850]	~ἐγὼ μὲν ἐξ ἐμοῦ τε	κοὐκ	ἄλλης, σαφῆ ~σημεῖ᾽ ἰδοῦσα, τῷδε
[1300]	τὰς ἡδονὰς ~πρὸς σοῦ λαβοῦσα	κοὐκ	ἐμὰς ἐκτησάμην, ~κοὐδ᾽ ἄν σε
[600]	μανθάνω δ᾽ ὁθούνεκα ~ἔξωρα πράσσω	κοὐκ	ἐμοὶ προσεικότα. ~ἀλλ᾽ ἡ γὰρ
[1350]	σκότῳ ~κρύψας πρὸς αὐτὸ τέρμα	κοὐκέτ᾽	ἀμμένει. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φίλταται γυναῖκες,
[1100]	~κακῶς ἀπώλου, σῆς κασιγνήτης δίχα,	~κοὔτ᾽	ἐν φίλαισι χερσὶν ἡ τάλαιν᾽
[1200]	ἐργάσῃ, ξένε. ~(Ὀρέστης) ~πείθου λέγοντι	κοὐχ	ἁμαρτήσει ποτέ. ~(Ἠλέκτρα) ~μή, πρὸς
[1150]	λέξω; ποῖ λόγων ἀμηχανῶν ~ἔλθω;	κρατεῖν	γὰρ οὐκέτι γλώσσης σθένω. ~(Ἠλέκτρα)
[650]	οἶδα τοιοῦδ᾽ ἀνδρὸς ἔργα καὶ	κράτη·	~ἓν δ᾽ ἴσθ᾽ ὅσων γὰρ
[450]	πρόμαντις ~Δίκα δίκαια φερομένα χεροῖν	κράτη·	~μέτεισιν, ὦ τέκνον, οὐ μακροῦ
[400]	μὲν μέθες· σὺ δὲ ~τεμοῦσα	κρατὸς	βοστρύχων ἄκρας φόβας ~κἀμοῦ ταλαίνης,
[50]	~νίκην τ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν καὶ	κράτος	τῶν δρωμένων. ~(Ἠλέκτρα) ~ὦ φάος
[300]	ἐλευθέραν με δεῖ ~ζῆν, τῶν	κρατούντων	ἐστὶ πάντ᾽ ἀκουστέα. ~(Ἠλέκτρα) ~δεινόν
[350]	~(Χρυσόθεμις) ~ἀλλ᾽ οὐ διδάσκω· τοῖς	κρατοῦσι	δ᾽ εἰκαθεῖν. ~(Ἠλέκτρα) ~σὺ ταῦτα
[1000]	χρόνῳ ποτέ, ~σθένουσα μηδὲν τοῖς	κρατοῦσιν	εἰκαθεῖν. ~(Χορός) ~πείθου· προνοίας οὐδὲν
[150]	~Ζεύς, ὃς ἐφορᾷ πάντα καὶ	κρατύνει·	~ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ χόλον νέμουσα
[1450]	~νοῦν ἔσχον, ὥστε συμφέρειν τοῖς	κρείσσοσιν.	~(Αἴγισθος) ~ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμ᾽
[1000]	πάθῃς τόδε. ~(Χρυσόθεμις) ~μακρὸς τὸ	κρῖναι	ταῦτα χὠ λοιπὸς χρόνος. ~(Ἠλέκτρα)
[300]	γὼ λέγω, ~ἀλλ᾽ ᾗ σὺ	κρίνεις·	εἰ δ᾽ ἐλευθέραν με δεῖ
[1400]	ἐν ναυαγίοις; ~σέ τοι, σὲ	κρίνω,	ναὶ σέ, τὴν ἐν τῷ
[700]	κἀνέπιπτε, πᾶν δ᾽ ἐπίμπλατο ~ναυαγίων	Κρισαῖον	ἱππικῶν πέδον. ~γνοὺς δ᾽ οὑξ
[150]	θεός. ~οὔτε γὰρ ὁ τὰν	Κρῖσαν	~βούνομον ἔχων ἀκτὰν ~παῖς Ἀγαμεμνονίδας
[650]	κηρυγμάτων ~δρόμον προκηρύξαντος, οὗ πρώτη	κρίσις,	~εἰσῆλθε λαμπρός, πᾶσι τοῖς ἐκεῖ
[700]	δὲ πᾶς ἐμεστώθη δρόμος ~κτύπου	κροτητῶν	ἁρμάτων· κόνις δ᾽ ἄνω ~φορεῖθ᾽
[150]	~οἵα (Χρυσόθεμις) ζώει καὶ Ἰφιάνασσα,	~κρυπτᾷ	τ᾽ ἀχέων ἐν ἥβᾳ, ~ὄλβιος,
[950]	~Αἴγισθον· οὐδὲν γάρ σε δεῖ	κρύπτειν	μ᾽ ἔτι. ~ποῖ γὰρ μενεῖς
[450]	πολύπους καὶ πολύχειρ ἁ δεινοῖς	~κρυπτομένα	λόχοις ~χαλκόπους Ἐρινύς. ~ἄλεκτρ᾽ ἄνυμφα
[800]	φαέθων ~Ἅλιος, εἰ ταῦτ᾽ ἐφορῶντες	κρύπτουσιν	ἕκηλοι; ~(Ἠλέκτρα) ἒ ἔ, αἰαῖ.
[800]	γὰρ ἄνακτ᾽ Ἀμφιάρεων χρυσοδέτοις ~ἕρκεσι	κρυφθέντα	γυναικῶν· καὶ νῦν ὑπὸ γαίας
[1350]	~Ἑρμῆς σφ᾽ ἄγει δόλον σκότῳ	~κρύψας	πρὸς αὐτὸ τέρμα κοὐκέτ᾽ ἀμμένει.
[400]	ἢ πνοαῖσιν ἢ βαθυσκαφεῖ κόνει	~κρύψον	νιν, ἔνθα μή ποτ᾽ εἰς
[950]	~ξὺν τῇδ᾽ ἀδελφῇ μὴ κατοκνήσεις	κτανεῖν	~Αἴγισθον· οὐδὲν γάρ σε δεῖ
[500]	μετῆν αὐτοῖσι τήν γ᾽ ἐμὴν	κτανεῖν.	~ἀλλ᾽ ἀντ᾽ ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω
[1450]	σκότου δεῖ κοὐ πρόχειρος εἶ	κτανεῖν;	~(Ὀρέστης) ~μὴ τάσσε· χώρει δ᾽
[800]	ὄντων· ὡς χάρις μέν, ἢν	κτάνῃ,	~λύπη δ᾽ ἐὰν ζῶ· τοῦ
[1400]	~παλίρρυτον γὰρ αἷμ᾽ ὑπεξαιροῦσι τῶν	~κτανόντων	οἱ πάλαι θανόντες. ~(Χορός) ~καὶ
[1450]	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα κτεῖνε καὶ	κτανὼν	πρόθες ~ταφεῦσιν, ὧν τόνδ᾽ εἰκός
[500]	~ἀλλ᾽ ἀντ᾽ ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω	κτανὼν	~τἄμ᾽ οὐκ ἔμελλε τῶνδέ μοι
[550]	δὴ λέγω σοι. πατέρα φὴς	κτεῖναι.	τίς ἂν ~τούτου λόγος γένοιτ᾽
[150]	ἦν ὁ φράσας, ἔρος ὁ	κτείνας,	~δεινὰν δεινῶς προφυτεύσαντες ~μορφάν, εἴτ᾽
[1450]	κέρδος φέροι; ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα	κτεῖνε	καὶ κτανὼν πρόθες ~ταφεῦσιν, ὧν
[1500]	πράσσειν τι τῶν νόμων θέλει,	~κτείνειν·	τὸ γὰρ πανοῦργον οὐκ ἂν
[550]	καὶ μετάγνοιαν τιθῇς. ~εἰ γὰρ	κτενοῦμεν	ἄλλον ἀντ᾽ ἄλλου, σύ τοι
[400]	ὅσιον ἐχθρᾶς ἀπὸ γυναικὸς ἱστάναι	~κτερίσματ᾽	οὐδὲ λουτρὰ προσφέρειν πατρί· ~ἀλλ᾽
[900]	~τὰ πολλὰ πατρὸς πρὸς τάφον	κτερίσματα;	~(Ἠλέκτρα) ~οἶμαι μάλιστ᾽ ἔγωγε τοῦ
[1250]	δίδασκέ με, ~μήθ᾽ ὡς πατρῴαν	κτῆσιν	Αἴγισθος δόμων ~ἀντλεῖ, τὰ δ᾽
[950]	πάρεστι μὲν στένειν ~πλούτου πατρῴου	κτῆσιν	ἐστερημένῃ, ~πάρεστι δ᾽ ἀλγεῖν ἐς
[1000]	κακῶς πράσσοντε μὴ μείζω κακὰ	~κτησώμεθ᾽	εἴ τις τούσδ᾽ ἀκούσεται λόγους.
[700]	ἐν δὲ πᾶς ἐμεστώθη δρόμος	~κτύπου	κροτητῶν ἁρμάτων· κόνις δ᾽ ἄνω
[1350]	γὰρ ἐν μέσῳ λόγους ~πολλαὶ	κυκλοῦνται	νύκτες ἡμέραι τ᾽ ἴσαι, ~αἳ
[850]	νεορρύτους ~πηγὰς γάλακτος καὶ περιστεφῆ	κύκλῳ	~πάντων ὅσ᾽ ἐστὶν ἀνθέων θήκην
[700]	παρεὶς ~κλύδων᾽ ἔφιππον ἐν μέσῳ	κυκώμενον.	~ἤλαυνε δ᾽ ἔσχατος μέν, ὑστέρας
[50]	~ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων ~δίφρων	κυλισθείς·	ὧδ᾽ ὁ μῦθος ἑστάτω. ~ἡμεῖς
[550]	τανῦν ξύνει. ~ἐροῦ δὲ τὴν	κυναγὸν	Ἄρτεμιν, τίνος ~ποινὰς τὰ πολλὰ
[1350]	ὑπόστεγοι ~μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων ἄφυκτοι	κύνες,	~ὥστ᾽ οὐ μακρὰν ἔτ᾽ ἀμμενεῖ
[750]	ἀποστείχοιμ᾽ ἄν, εἰ τάδ᾽ εὖ	κυρεῖ.	~(Κλυταιμνήστρα) ~ἥκιστ᾽ ἐπείπερ οὔτ᾽ ἐμοῦ
[1400]	τάλαιν᾽ Αἴγισθε, ποῦ ποτ᾽ ὢν	κυρεῖς;	~(Ἠλέκτρα) ~ἰδοὺ μάλ᾽ αὖ θροεῖ
[800]	~φροῦδος ἀναρπασθείς. ~(Χορός) ~δειλαία δειλαίων	κυρεῖς.	~(Ἠλέκτρα) ~κἀγὼ τοῦδ᾽ ἴστωρ, ὑπερίστωρ,
[1150]	ἄλγος; πρὸς τί τοῦτ᾽ εἰπὼν	κυρεῖς;	~(Ὀρέστης) ~ἦ σὸν τὸ κλεινὸν
[1400]	ἔχω ψέγειν. ~(Ἠλέκτρα) ~Ὀρέστα, πῶς	κυρεῖτε;	~(Ὀρέστης) ~τἀν δόμοισι μὲν ~καλῶς,
[900]	δὲ νῦν ἴσως ~πολλῶν ὑπάρξει	κῦρος	ἡμέρα καλῶν. ~(Ἠλέκτρα) ~φεῦ, τῆς
[1300]	~ἀλλ᾽ εἰ σταθμοῖσι τοῖσδε μὴ	κύρουν	ἐγὼ ~πάλαι φυλάσσων, ἦν ἂν
[650]	~ἦ καὶ δάμαρτα τήνδ᾽ ἐπεικάζων	κυρῶ	~κείνου; πρέπει γὰρ ὡς τύραννος
[1100]	~σμικρὸς προσήκεις ὄγκος ἐν σμικρῷ	κύτει.	~οἴμοι τάλαινα τῆς ἐμῆς πάλαι
[800]	~(Ἠλέκτρα) ~ἆρ᾽ ὑμὶν ὡς ἀλγοῦσα	κὠδυνωμένη	~δεινῶς δακρῦσαι κἀπικωκῦσαι δοκεῖ ~τὸν
[100]	τεκνολέτειρ᾽ ὥς τις ἀηδὼν ~ἐπὶ	κωκυτῷ	τῶνδε πατρῴων ~πρὸ θυρῶν ἠχὼ
[1150]	~(Ὀρέστης) ~οὐδ᾽ οὑπαρήξων οὐδ᾽ ὁ	κωλύσων	πάρα; ~(Ἠλέκτρα) ~οὐ δῆθ᾽ ὃς