Chapitre |
[7] |
καὶ
καθάπερ
αἱ
~τῶν
μασχαλῶν
|
ψηλαφήσεις |
οὐκ
ἴδιον
οὐδὲ
πρᾶον
~οὐδ´ |
[16] |
ἀεὶ
τὰ
πλαττόμενα
μέρη
~καὶ
|
ψηλαφώμενα |
τοῦ
σώματος·
ἡ
δὲ
φωνή, |
[13] |
δίαιτα
τό
τε
σῶμα
κομιδῇ
|
ψοφοδεὲς |
παρέχεται
~καὶ
σφαλερόν,
αὐτῆς
τε |
[20] |
οὕτως
ἡμεῖς
οἰησόμεθα
δεῖν
~τὰς
|
ψυχὰς |
διαφέρειν
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
μήτε |
[24] |
εἰ
τὸ
~σῶμα
δικάσαιτο
τῇ
|
ψυχῇ |
κακώσεως,
οὐκ
ἂν
~αὐτὴν
ἀποφυγεῖν. |
[27] |
τελευτήσαντος
αὐτοῦ,
οὕτω
συμβαίνει
~τῇ
|
ψυχῇ· |
μικρὰ
χαλάσαι
καὶ
παρεῖναι
μὴ |
[7] |
πρᾶον
~οὐδ´
ἵλεων
γέλωτα
τῇ
|
ψυχῇ |
παρέχουσιν
ἀλλ´
~ἐοικότα
σπασμῷ
καὶ |
[27] |
~ἰσορροπίαν
διαφυλάττειν,
ὅτε
μάλιστα
τῇ
|
~ψυχῇ |
συνεργεῖ
τὸ
σῶμα
καὶ
συγκάμνει, |
[27] |
σῶμα
κινεῖν
ἄνευ
ψυχῆς
~μήτε
|
ψυχὴν |
ἄνευ
σώματος,
ἀλλ´
οἷόν
τινα |
[19] |
στέφανον
ὑπὸ
~λύπης.
καίτοι
λυπουμένην
|
ψυχὴν |
ἴσμεν
οὔθ´
ὑπὸ
~στεφάνων
οὔθ´ |
[24] |
τῷ
σώματι
~τελεῖν
ἐνοίκιον
τὴν
|
ψυχήν. |
πλείονα
μέντοι
τὸ
~σῶμα
τῆς |
[24] |
αὖθις
ἐπὶ
~τὰς
χρείας
τῆς
|
ψυχῆς |
ἀγούσης
~ἄθηλος
ἵππῳ
πῶλος
ὣς |
[24] |
πλείονα
μέντοι
τὸ
~σῶμα
τῆς
|
ψυχῆς |
ἀπολαύει
κακὰ
μὴ
κατὰ
λόγον
|
[3] |
~εἶναι
μετ´
εὐκολίας,
καὶ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἀφαιροῦντας
~πόρρωθεν
ἔτι
τὴν
περὶ |
[7] |
τὰς
δ´
ἀνάπαλιν
~ἐκ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἐπὶ
τὸ
σῶμα
κατιούσας
ἐπιθυμίας
|
[7] |
καὶ
ἀμαυραῖς
ἐναπολιπεῖν.
ἥκιστα
δὲ
|
~ψυχῆς |
ἐπιθυμίᾳ
σῶμα
πρὸς
ἡδονὰς
κινητέον· |
[25] |
ἔχοντες,
καὶ
τῷ
~χαίροντι
τῆς
|
ψυχῆς |
ἢ
σπουδάζοντι
τὰς
ἄλλας
~ἐξαμαυροῦντες |
[7] |
~τὸ
σῶμα
νυττόμενον
ὑπὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἡδονὰς
ἴσχει
~καὶ
ταραττόμενον,
ἐκστατικαὶ |
[18] |
ἐστι
κατὰ
φύσιν,
καὶ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἧττον
~ἀμβλύνει
τὸ
λογικόν,
ὥσπερ |
[14] |
~ἤδη
δὲ
καὶ
τὰ
τῆς
|
ψυχῆς |
κινήματα
τὸ
~σῶμα
μηνύει
πρὸς |
[27] |
παρῄνεσε
μήτε
σῶμα
κινεῖν
ἄνευ
|
ψυχῆς
|
~μήτε
ψυχὴν
ἄνευ
σώματος,
ἀλλ´ |
[25] |
ἀνταπόδοσιν
τοῦ
σώματος.
~ἀλλὰ
τῆς
|
ψυχῆς |
τὸ
ἀκόλαστον
καὶ
ἀνελεύθερον
ἐκ
|
[13] |
~καὶ
σφαλερόν,
αὐτῆς
τε
τῆς
|
ψυχῆς |
τὸ
γαῦρον
~κολούει
πάντα
πράγματα |
[16] |
καὶ
σφοδρότητα
προστίθησιν,
ἅμα
τῆς
|
~ψυχῆς |
τῷ
σώματι
συνεπιτιθεμένης.
κραυγὰς
μέντοι
|
[14] |
ἀναθυμιάσεις
~πικραὶ
συνιστάμεναι
ταῖς
τῆς
|
ψυχῆς, |
ὥς
φησιν
~ὁ
Πλάτων,
ἀνακραθῶσι |
[2] |
~θερμὰς
ἔχειν
καὶ
μὴ
περιορᾶν
|
ψυχομένας |
οὐ
~μικρὸν
εἴη
πρὸς
ὑγίειαν, |
[17] |
βουλομένας.
~ἔτι
δ´
ἀνάγκη
τοὺς
|
ψυχρολουτοῦντας |
εἰς
~ἐκείνην
αὖθις
μεταβαίνειν
ἣν |
[2] |
δεῖν
προσδέχεσθαι
τοῖς
ἄκροις
~τὸ
|
ψυχρόν. |
~Ἓν
μὲν
οὖν
τοῦτο
τῶν |
[11] |
καὶ
θεραπεύοντες,
~οἶνον
αἰτοῦντες
ἢ
|
ψυχρὸν |
ὕδωρ,
ἄτοπα
~καὶ
ἀγεννῆ
πολλὰ |
[9] |
στρατεύματος
~αἰχμάλωτον
εἶτα
πιὼν
ὕδωρ
|
ψυχρόν, |
ὦ
θεοί,
~εἶπεν,
ὡς
βραχείας |
[9] |
ἀρρωστίαις
πρὸς
αὑτοὺς
ὡς
διὰ
|
ψυχροποσίαν
|
~ἢ
λουτρὸν
ἄκαιρον
ἢ
συμπεριφορὰν |
[17] |
ὑπομνήσειε.
~Λουτρῷ
δὲ
χρῆσθαι
γυμνασαμένους
|
ψυχρῷ
|
~μὲν
ἐπιδεικτικὸν
καὶ
νεανικὸν
μᾶλλον |
[7] |
καὶ
καρυκείαις
ἐρεθίζειν
ὥσπερ
τὰ
|
~ψωριῶντα |
κνησμῶν
ἀεὶ
δεῖσθαι
καὶ
γαργαλισμῶν; |