Chapitre
[9]	γοῦν ἐγὼ δ´ ἐσκέφθαι μὲν	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι φημὶ κοὐκ ἂν
[7]	μετεωρότατον τῆς πόλεως ἀνακραγεῖν μέρος	ὦ	ἄνθρωποι, ποῖ φέρεσθε, οἵτινες χρημάτων
[14]	τοιαῦτ´ ἀνακωμῳδοῦντος οὐκ ἀγανακτεῖς" εἰπόντος	ὦ	Σώκρατες; μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγ´,
[14]	δυσμίμητα φαίη τις ἄν. οἶδα	κἀγώ.	πειρατέον οὖν εἰς ὅσον οἷόν
[9]	τοιαύτας πλείους γέγραφας. Ὥσπερ τοίνυν	(ἐπανάγω	γὰρ πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς
[5]	εἴη λέγειν. δεῖ δέ, ὡς	ἐγὼ	ἂν φαίην, αὐτὰς τὰς μητέρας
[11]	πρὸς οὓς οὐ χαλεπὸν ἀπαντῆσαι.	ἐγὼ	γὰρ μάλιστ´ ἂν βουλοίμην πᾶσι
[14]	καλέσας τοῦτον, ἔφησεν ἀπελθών, κρότησον·	ἐγὼ	γὰρ πάνυ θυμοῦμαι. χαλεπὰ δὲ
[9]	τῷ λόγῳ καὶ Εὐριπίδης λέγων	ἐγὼ	δ´ ἄκομψος εἰς ὄχλον δοῦναι
[16]	αὐτὸς ἑαυτὸν πέπεικεν, οὕτως ὑπολαμβανέτω·	ἐγὼ	δ´ ἐπειδὴ περὶ τῆς τῶν
[9]	ὠφέλειαν ἐναργῶς παρίστησι. φησὶ γοῦν	ἐγὼ	δ´ ἐσκέφθαι μὲν ὦ ἄνδρες
[13]	καὶ θρύπτονται. ~Ἤδη δέ τινας	ἐγὼ	εἶδον πατέρας, οἷς τὸ λίαν
[10]	ὀργαῖς ἐκπαθεῖς καὶ θηριώδεις. ἅπερ	ἐγὼ	πάντων τῶν ἐκ φιλοσοφίας περιγιγνομένων
[17]	παρήγγειλε καὶ Πυθαγόρας αἰνίγμασιν ἅπερ	ἐγὼ	παραθεὶς ἐξηγήσομαι· καὶ γὰρ ταῦτα
[4]	διδασκαλίαι καὶ βίων ἀγωγαί, καὶ	ἐγὼ	ταῦθ´ ὑμῖν αὐτίκα δὴ μάλα
[8]	τίμια οὐδὲν διαφέρει. ~Συνελὼν τοίνυν	ἐγώ	φημι καὶ χρησμολογεῖν μᾶλλον ἢ
[7]	κακῶς δὲ παιδεύσωσι τοὺς υἱεῖς,	ἐγὼ	φράσω. ὅταν γὰρ εἰς ἄνδρας
[8]	τῆς τῶν ἄλλων ζῴων δυνάμεως;	λέγω	δ´ οἷον ἐλεφάντων καὶ ταύρων
[2]	μὴ ταῖς τυχούσαις γυναιξὶ συνοικεῖν,	λέγω	δ´ οἷον ἑταίραις ἢ παλλακαῖς·
[9]	ἀπαρέσκειν. μαρτυρεῖ δέ μου τῷ	λόγῳ	καὶ Εὐριπίδης λέγων ἐγὼ δ´
[11]	καὶ ταῦτα μὲν δὴ τῷ	λόγῳ	παρεφορτισάμην, ἵν´ ἐφεξῆς καὶ τἄλλα
[7]	καὶ πάνυ ἀστείως ἐπέσκωψε τῷ	λόγῳ	πατέρα νοῦ καὶ φρενῶν κενόν.
[4]	γῇ μὲν ἔοικεν ἡ φύσις,	γεωργῷ	δ´ ὁ παιδεύων, σπέρματι δ´
[11]	πάντων ἐστὶ κυριώτατον τῶν εἰρημένων	σπεύδω	λέγειν. πρὸς γὰρ τοὺς στρατιωτικοὺς
[9]	εἶπεν οἶδ´ ὅτι ταχὺ γέγραπται·	θαυμάζω	δὲ πῶς οὐχὶ τοιαύτας πλείους
[9]	ἁψίκορον καὶ πάντη ἀνεπίμονον εἶναι	νομίζω.	μονῳδία γὰρ ἐν ἅπασίν ἐστι
[15]	σύμβουλος. ὅταν δ´ αὖ πάλιν	ἐνθυμηθῶ	τὸν Σωκράτη τὸν Πλάτωνα τὸν
[3]	περὶ μὲν τῆς γενέσεως τοσαῦτ´	εἰρήσθω	μοι, περὶ δὲ τῆς ἀγωγῆς
[7]	θεοὶ πάντες, πατήρ τις καλούμενος	πλείω	λόγον τῆς τῶν δεομένων ποιεῖται
[16]	εἴασαν νέμεσθαι, δέον αὖ τοὐναντίον	πλείω	τῶν μειρακίων ποιεῖσθαι τὴν εὐλάβειαν
[9]	ἡλικίας οὐδὲν ἐκ τοῦ παρατυχόντος	ἀξιῶ	λέγειν, ἀλλ´ ὅταν τις ῥιζώσῃ
[18]	αὖ πάλιν τοὺς πατέρας ἔγωγ´	ἀξιῶ	τελέως τραχεῖς καὶ σκληροὺς εἶναι
[14]	τρυμαλιὴν τὸ κέντρον ὠθεῖς" ἐν	δεσμωτηρίῳ	πολλοὺς κατεσάπη χρόνους καὶ τῆς
[14]	ἔγωγ´, ἔφησεν· ὡς γὰρ ἐν	συμποσίῳ	μεγάλῳ τῷ θεάτρῳ σκώπτομαι. ἀδελφὰ
[14]	ἔφησεν· ὡς γὰρ ἐν συμποσίῳ	μεγάλῳ	τῷ θεάτρῳ σκώπτομαι. ἀδελφὰ τούτοις
[4]	φύσιν καὶ λόγον καὶ ἔθος.	καλῶ	δὲ λόγον μὲν τὴν μάθησιν,
[17]	καὶ πρὸς πολλοὺς τῶν πατέρων	διατελῶ	λέγων, καὶ νῦν ἂν εἴποιμι.
[7]	ἐπιστήμῃ δυνηθέντ´ ἂν σῶσαι παραλιπών,	φίλῳ	χαριζόμενος τὸν δι´ ἀπειρίαν ἀπολέσαντ´
[18]	καλὰ καὶ συμφέροντα· ἃ δὲ	μέλλω	λέγειν, ἀνθρώπινα. οὐδὲ γὰρ αὖ
[19]	τοῖς υἱέσι γυναῖκας μήτ´ εὐγενεστέρας	πολλῷ	μήτε πλουσιωτέρας· τὸ γὰρ τὴν
[9]	ὑποσκελίζονται, τὸν αὐτὸν τρόπον οἱ	πολλῷ	χρόνῳ τὸν λόγον σφίγξαντες, κἂν
[14]	μὴ λίαν ὠργιζόμην. Πλάτων δὲ	δούλῳ	λίχνῳ καὶ βδελυρῷ θυμωθείς, τὸν
[9]	γὰρ ἐν σοφοῖς φαῦλοι παρ´	ὄχλῳ	μουσικώτεροι λέγειν. ὁρῶ δ´ ἔγωγε
[6]	ἀπὸ τρόπου λέγοντες, ὅτι ἂν	χωλῷ	παροικήσῃς, ὑποσκάζειν μαθήσῃ. ~Ἐπειδὰν τοίνυν
[19]	καὶ πρὸς τὰς ἐπιτιμήσεις δυσηκόους	γάμῳ	καταζεῦξαι, δεσμὸς γὰρ οὗτος τῆς
[2]	ὅτι μικρὰν τὸ μέγεθος γυναῖκα	γάμῳ	λαβεῖν ὑπέμεινεν, ὑπειπόντες ὡς οὐ
[2]	αὐτὸς βούληται, τοῦτο καὶ τῷ	δήμῳ	συνδοκεῖ τῷ τῶν Ἀθηναίων· ἃ
[17]	τὸν βίον ἐπιτηδεύειν καὶ μηδενὶ	δεσμῷ	προσάπτειν αὐτόν. Πῦρ σιδήρῳ μὴ
[15]	δὲ τοῦ Πλάτωνος σπουδῇ καὶ	χαριεντισμῷ	μεμιγμένον οὐ παραλειπτέον. ἐξεῖναι γάρ
[10]	ὄντοιν μεγίστοιν ἀγαθοῖν ἐπηβόλους ὑπάρχειν	ὑπολαμβάνω,	τοῦ τε κοινωφελοῦς βίου πολιτευομένους,
[14]	γλῶτταν κατέχειν, τὸ τῆς ὀργῆς	ὑπεράνω	γίγνεσθαι, τὸ τῶν χειρῶν κρατεῖν.
[9]	τῆς ἰδίας ἡδυπαθείας καὶ τρυφῆς	ὑπεράνω	τὸ ὀρθὸν καὶ ὑγιὲς ποιήσαιντο
[9]	καὶ θαυμάζεται. τὴν αὐτὴν δὲ	τυγχάνω	γνώμην ἔχων καὶ περὶ τῆς
[9]	σμικρολογίαν τῆς λέξεως καὶ ταπείνωσιν	παραινῶ	διευλαβεῖσθαι καὶ φεύγειν· ἡ μὲν
[9]	τυχηροῖς ἀγαθοῖς κειμένης. ~Ὥσπερ δὲ	παραινῶ	τῆς παιδείας τῶν τέκνων μηδὲν
[10]	ἐκ φιλοσοφίας περιγιγνομένων ἀγαθῶν πρεσβύτατα	κρίνω.	τὸ μὲν γὰρ εὐγενῶς εὐτυχεῖν
[13]	πληρώσει, ψυχὴ δ´ ἀνέσει καὶ	πόνῳ.	Ἄξιον δ´ ἐπιτιμᾶν τῶν πατέρων
[4]	ἐκτρίβονται, οἱ δ´ ἁρμάτειοι τροχοὶ	πόνῳ	καμφθέντες οὐδ´ ἂν εἴ τι
[4]	ἀλλὰ τὸ παρὰ φύσιν τῷ	πόνῳ	τοῦ κατὰ φύσιν ἐγένετο κρεῖττον.
[9]	τὸν αὐτὸν τρόπον οἱ πολλῷ	χρόνῳ	τὸν λόγον σφίγξαντες, κἂν εἴ
[14]	λίαν ὠργιζόμην. Πλάτων δὲ δούλῳ	λίχνῳ	καὶ βδελυρῷ θυμωθείς, τὸν τῆς
[16]	ἤδη μεταβήσομαι καὶ μικρὰ παντάπασιν	λέξω.	πολλάκις γὰρ κατεμεμψάμην τοὺς μοχθηρῶν
[4]	λοπάδα ὥρμησε. τῶν δὲ Λακεδαιμονίων	οὐδέπω	συμβαλεῖν ἐχόντων τί ποτ´ αὐτῷ
[7]	παρασήμοις ἐγχειρίζουσι τοὺς παῖδας. καὶ	οὔπω	τοῦτ´ ἐστὶ καταγέλαστον εἰ δι´
[18]	πολλαχοῦ καὶ συγχωρῆσαί τινα τῷ	νεωτέρῳ	τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ ἑαυτοὺς ἀναμιμνῄσκειν
[17]	μηδενὶ δεσμῷ προσάπτειν αὐτόν. Πῦρ	σιδήρῳ	μὴ σκαλεύειν, ἀντὶ τοῦ θυμούμενον
[19]	ἔλα" σοφόν. ὡς οἵ γε	μακρῷ	κρείττους ἑαυτῶν λαμβάνοντες οὐ τῶν
[13]	γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ	σμικρῷ	καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ´ ἔρδοις,
[9]	φαῦλοι παρ´ ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν.	ὁρῶ	δ´ ἔγωγε τοὺς τοῖς συρφετώδεσιν
[14]	γὰρ ἐν συμποσίῳ μεγάλῳ τῷ	θεάτρῳ	σκώπτομαι. ἀδελφὰ τούτοις καὶ σύζυγα
[14]	Πλάτων δὲ δούλῳ λίχνῳ καὶ	βδελυρῷ	θυμωθείς, τὸν τῆς ἀδελφῆς υἱὸν
[7]	δὲ παιδεύσωσι τοὺς υἱεῖς, ἐγὼ	φράσω.	ὅταν γὰρ εἰς ἄνδρας ἐγγραφέντες
[13]	λέγειν, ἵνα τῷ παραδείγματι φωτεινότερον	ποιήσω	τὸν λόγον; σπεύδοντες γὰρ τοὺς
[4]	ταῦθ´ ὑμῖν αὐτίκα δὴ μάλα	ποιήσω	φανερά. εἶτα προσαγαγὼν τοὺς δύο
[18]	πολλάκις κραιπαλώντων μέθην οὐκ ἐξηλέγξαμεν.	ἐφείσω	ποτέ, ἀλλὰ καὶ χορήγησον· ἠγανάκτησάς
[4]	πέφυκεν· ἀλλ´ ἀμεληθεῖσα χερσεύεται, καὶ	ὅσῳ	τῇ φύσει βελτίων ἐστί, τοσούτῳ
[8]	μὲν ἀνάλωτος, συκοφαντίᾳ δ´ ἀναφαίρετος,	νόσῳ	δ´ ἀδιάφθορος, γήρᾳ δ´ ἀλύμαντος.
[8]	ἰσχὺς δὲ ζηλωτὸν μέν, ἀλλὰ	νόσῳ	εὐάλωτον καὶ γήρᾳ. τὸ δ´
[14]	δώσεις δίκην, ἀπήγγειλε τὰ εἰρημένα	τῷ	βασιλεῖ, ὁ δὲ πέμψας ἀνεῖλε
[8]	ὁ χρόνος τἄλλα πάντ´ ἀφαιρῶν	τῷ	γήρᾳ προστίθησι τὴν ἐπιστήμην. ὅ
[2]	ἂν αὐτὸς βούληται, τοῦτο καὶ	τῷ	δήμῳ συνδοκεῖ τῷ τῶν Ἀθηναίων·
[20]	τοῖς αὐτοῖς ἁμαρτήμασι περιπίπτουσιν, ἐπὶ	τῷ	ἐκείνων ὀνόματι λανθάνουσιν ἑαυτῶν κατήγοροι
[14]	ὡς γὰρ ἐν συμποσίῳ μεγάλῳ	τῷ	θεάτρῳ σκώπτομαι. ἀδελφὰ τούτοις καὶ
[9]	καὶ πεπλασμένη παράδοσις· ἐν δὲ	τῷ	κατὰ Μειδίου τὴν τῆς σκέψεως
[14]	ἔφησεν, ὅτι ὠμόν με θέλεις	τῷ	Κύκλωπι παραθεῖναι, ὀνειδίζων τὸν μὲν
[9]	ἐστιν ἀπαρέσκειν. μαρτυρεῖ δέ μου	τῷ	λόγῳ καὶ Εὐριπίδης λέγων ἐγὼ
[11]	χρηστέον. καὶ ταῦτα μὲν δὴ	τῷ	λόγῳ παρεφορτισάμην, ἵν´ ἐφεξῆς καὶ
[7]	ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀστείως ἐπέσκωψε	τῷ	λόγῳ πατέρα νοῦ καὶ φρενῶν
[17]	ὅτι μάτην παρατρέφονται. ὥστ´ εἴ	τῳ	μέλει τῶν πατέρων τῆς τῶν
[20]	πάντων γὰρ δεῖ τοὺς πατέρας	τῷ	μηδὲν ἁμαρτάνειν ἀλλὰ πάνθ´ ἃ
[18]	ἀλλὰ πολλαχοῦ καὶ συγχωρῆσαί τινα	τῷ	νεωτέρῳ τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ ἑαυτοὺς
[13]	ἐστιν ὃ βούλομαι λέγειν, ἵνα	τῷ	παραδείγματι φωτεινότερον ποιήσω τὸν λόγον;
[4]	ἀμήχανον, ἀλλὰ τὸ παρὰ φύσιν	τῷ	πόνῳ τοῦ κατὰ φύσιν ἐγένετο
[7]	ποιοῦντες ὥσπερ ἂν εἴ τις	τῷ	σώματι κάμνων τὸν σὺν ἐπιστήμῃ
[14]	ἐστὶν ἱεροπρεπέστατον, ἐθίζειν τοὺς παῖδας	τῷ	τἀληθῆ λέγειν· τὸ γὰρ ψεύδεσθαι
[4]	μὲν οὖν καὶ θεοφιλὲς εἴ	τῳ	ταῦτα πάντα θεῶν τις ἀπέδωκεν.
[2]	τοῦτο καὶ τῷ δήμῳ συνδοκεῖ	τῷ	τῶν Ἀθηναίων· ἃ μὲν γὰρ
[14]	σοφίας ὄντες, ὅσαπέρ ἐστιν ἐν	δυνατῷ,	ταῦτα μιμεῖσθαι καὶ περικνίζειν ἐπιχειροῦμεν.
[9]	τῶν δὲ πανηγυρικῶν λήρων ὡς	πορρωτάτω	τοὺς υἱεῖς ἀπάγειν. τὸ γὰρ
[8]	τῇ τοῦ σώματος ῥώμῃ φρονεῖ,	μαθέτω	γνώμης διαμαρτάνων. πόστον γάρ ἐστιν
[16]	ἕκαστος αὐτὸς ἑαυτὸν πέπεικεν, οὕτως	ὑπολαμβανέτω·	ἐγὼ δ´ ἐπειδὴ περὶ τῆς
[13]	μέγα καὶ τὸ γένοιτο. μὴ	λανθανέτω	τοίνυν μηδὲ τοῦτο τοὺς πατέρας,
[4]	περὶ μὲν ἐθῶν καὶ βίων	ἀρκείτω	ταῦτα. ~Περὶ δὲ τροφῆς ἐχόμενον
[4]	φύσεως ἐλάττωσιν εἰς τοὐνδεχόμενον ἀναδραμεῖν,	ἴστω	πολλοῦ, μᾶλλον δὲ τοῦ παντὸς
[4]	οὐδέπω συμβαλεῖν ἐχόντων τί ποτ´	αὐτῷ	τοῦτο δύναται καὶ τί βουλόμενος
[11]	ἐφόδιον εἰς τὸ γῆρας ἀποτίθεσθαι.	οὕτω	δὲ δεῖ ταμιεύεσθαι τὸν τοῦ
[18]	ἐπὶ τὸ συμφέρον πάροδον εὗρον,	οὕτω	δεῖ τοὺς πατέρας τὴν τῶν
[10]	Περικλῆς, οὕτως Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος,	οὕτω	Δίων ὁ Συρακόσιος, οὕτως Ἐπαμεινώνδας
[10]	δυνάμενοι ταῖς ταύτης ἐμίγνυντο θεραπαίναις,	οὕτω	καὶ οἱ φιλοσοφίας μὴ δυνάμενοι
[15]	ζῆλον. μαρτυρεῖ δὲ τούτοις Εὐριπίδης	οὕτω	λέγων ἀλλ´ ἔστι δή τις
[13]	τοῦ ἱπποκόμου χάριεν, ὡς οὐδὲν	οὕτω	πιαίνει τὸν ἵππον ὡς βασιλέως
[18]	ἀποπνέων, ἀγνόησον· μύρων ὄζων, σίγησον.	οὕτω	σκιρτῶσα νεότης πωλοδαμνεῖται. ~Πειρατέον δὲ
[4]	ὅσῳ τῇ φύσει βελτίων ἐστί,	τοσούτῳ	μᾶλλον ἐξαργηθεῖσα δι´ ἀμέλειαν ἐξαπόλλυται.
[7]	λίχνον, πρὸς πᾶσαν πραγματείαν ἄχρηστον,	τούτῳ	φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς. δεῖ
[10]	ἀδύνατον) τὴν δὲ φιλοσοφίαν πρεσβεύειν.	ἔχω	δὲ δι´ εἰκόνος παραστῆσαι τὴν
[14]	ὡς ἀληθῶς καὶ νίκη Καδμεία.	ἔχω	δὲ μάρτυρα τούτου Εὐριπίδην τὸν
[9]	ἔτι μέμνημαι τῆς παιδείας ὡς	ἔχω	δόξης περὶ αὐτῆς, εἰπεῖν ὅτι
[11]	τὴν ὀρθὴν τῶν νέων ἀγωγὴν	συνάψω.	~Κἀκεῖνό φημι, δεῖν τοὺς παῖδας
[20]	γιγνόμενοι. ~Βραχέα δὲ προσθεὶς ἔτι	περιγράψω	τὰς ὑποθήκας. πρὸ πάντων γὰρ
[15]	ὁμιλίας προσῆκεν; ὅταν μὲν γὰρ	ἀποβλέψω	πρὸς τοὺς πατέρας τοὺς αὐθεκάστους
[17]	φέρειν εὐκόλως καὶ μὴ ἀθυμεῖν.	Ἀνακάμψω	δ´ ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[5]	τρέφειν· διὰ γὰρ τοῦτο παντὶ	ζῴῳ	τεκόντι τὴν ἐκ τοῦ γάλακτος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005