Ennéade, livre, chap.
[4, 5, 6]	οὐκ εἰς ὑποκείμενον δέ· πάθοι	δ´	ἄν τι τὸ ὑποκείμενον, εἰ
[4, 5, 2]	ἧττον μὲν ἂν πάθοι, σύμμετρον	δ´	ἂν εἴη τὸ πάθος, ὅσον
[4, 5, 8]	δέ ἐστιν ἐκεῖ μόνον. ~Εἰ	δ´	εἴη σῶμα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ,
[4, 5, 7]	αἱ δὲ καὶ λανθάνουσαι, τῶν	δ´	εἰσὶ μείζους καὶ εἰς τὸ
[4, 5, 4]	εἰ ἀφαιρεθείη τοῦτο, ὄψεται· εἰ	δ´	ὅτι διάστημα ἁπλῶς, ἀργὴν δεῖ
[4, 5, 5]	καὶ τῷ μικρῷ διαφοραί. Εἰ	δ´	ὅτι πρὸς ἀέρα γενομένη πληγὴ
[4, 5, 2]	τὴν ἀντιπερίστασιν τοῦ ἀέρος. Εἰ	δ´	ὑπὸ τοῦ τάχους ταχύνεσθαί τις
[4, 5, 5]	ἄλλο, ἄλλο δὲ ἄλλο· ὁ	δὲ	ἀὴρ εἷς καὶ ἡ ἐν
[4, 5, 1]	νοητῷ τὴν ψυχὴν εἶναι. Τοῦ	δὲ	αἰσθάνεσθαι ὄντος ἀντιλήψεως οὐ νοητῶν,
[4, 5, 2]	ἀμυδρὰν ποιοῖ τὴν συμπάθειαν· μᾶλλον	δὲ	ἀκόλουθον λέγειν ποιεῖν πάντως ἀμυδρὰν
[4, 5, 5]	χαλκὸν ἢ πρὸς ἄλλο, ἄλλο	δὲ	ἄλλο· ὁ δὲ ἀὴρ εἷς
[4, 5, 2]	δεῖ κρατηθῆναι τῷ φωτί. Τάχα	δὲ	ἂν καὶ προσαχθὲν τῇ ὄψει
[4, 5, 6]	ἢ ἔδει μένειν ἐληλυθότος· νῦν	δὲ	ἄπεισιν· ὥστε καὶ ἔλθοι ἄν.
[4, 5, 7]	τοῦτο μὲν οὑτωσὶ ἐπεσκέφθω. ~Πότερα	δὲ	ἀπόλλυται ἢ ἀνατρέχει; Τάχα γὰρ
[4, 5, 5]	ἀναιρεθέντος δὲ τοῦ μεταξύ, ἅπαξ	δὲ	γενομένου τοῦ ψόφου, οἷον συμβαλλόντων
[4, 5, 4]	ἡ ψυχὴ ἐφ´ ἑαυτῆς, φωτὸς	δὲ	δεῖται ὥσπερ βακτηρίας πρὸς τὸ
[4, 5, 6]	οὐ περάσει οὐκ ἐποχούμενον; Εἰ	δὲ	δὴ καὶ τοιοῦτον οἷον πεσεῖν,
[4, 5, 7]	πόρρω, τὸ μὲν ἐπιπλέον, τὸ	δὲ	εἰς ἔλαττον· καὶ αἱ μὲν
[4, 5, 4]	δύναμιν εἰς τὸ δρᾶν, τὸ	δὲ	εἰς τὸ πάσχειν, ἢ καὶ
[4, 5, 4]	ἄνευ τοῦ ἀέρος, ὕστερον· νῦν	δὲ	ἐκεῖνο σκεπτέον. Εἰ μὲν γὰρ
[4, 5, 7]	ἐν ὑποστάσει τοῦ φωτίζοντος. Μετακινουμένου	δὲ	ἐν ἄλλῳ ἐστὶ τόπῳ οὐχ
[4, 5, 6]	ἐν ᾧ ἔσται σώματι. Εἰ	δὲ	ἐνέργεια ἀπ´ ἄλλου, διὰ τί
[4, 5, 5]	τὴν πρώτην τοῦ πληττομένου, τὸ	δὲ	ἐντεῦθεν ἤδη ἄλλως τὸ μεταξύ;
[4, 5, 7]	οὔ, ἀλλ´ ἐκεῖνο μόνον· δύντος	δὲ	ἐπίπροσθέν ἐστι τὸ ἄλλο σῶμα,
[4, 5, 6]	εἰ παρείη, καὶ μὴ παρόντος	δέ	ἐστι, τί ἂν κωλύοι καὶ
[4, 5, 7]	γὰρ ἐκλάμψεως καὶ τοῦτο· οὐκέτι	δέ	ἐστιν ἐκεῖ μόνον. ~Εἰ δ´
[4, 5, 7]	ἄν τις εἶπεν ἀπόλλυσθαι· εἰ	δέ	ἐστιν ἐνέργεια οὐ ῥέουσα περιέρρεε
[4, 5, 3]	σωματικῶς δήπουθεν ἀνάγκη πάσχειν· τοῦτο	δέ	ἐστιν οἷον ἐν κηρῷ τύπον
[4, 5, 6]	τὸ φῶς τινος ἔσται. Ἔστι	δὲ	ἡ ἐνέργεια ἔκ τινος ὑποκειμένου,
[4, 5, 7]	σῶμα ἀναμιχθῇ, χρόαν ἔδωκε· μόνη	δὲ	ἡ ἐνέργεια οὐ δίδωσιν, ἀλλ´
[4, 5, 7]	ἐν τῷ μεταξὺ ἱσταμένου. Ἔστι	δὲ	ἡ μὲν ἐν αὐτῷ ἐνέργεια
[4, 5, 6]	τὸ τοῦ ἡλίου σῶμα· τοῦτο	δὲ	ἦν τὸ φῶς. Εἰ δὲ
[4, 5, 3]	τῶν ταῖς ναυσὶ σημαινόντων. Εἰ	δὲ	καὶ διιέναι τις λέγοι καὶ
[4, 5, 7]	καὶ αὖ οὗ φθάνει. Ἔστι	δὲ	καὶ ἐπὶ ὀφθαλμῶν ἰδεῖν ζῴων
[4, 5, 7]	μὲν ἀσθενεῖς καὶ ἀμυδραί, αἱ	δὲ	καὶ λανθάνουσαι, τῶν δ´ εἰσὶ
[4, 5, 1]	Περὶ δὲ τῆς ὁράσεως εἰ	δὲ	καὶ περὶ τῆς ἀκοῆς, ὕστερον
[4, 5, 6]	τὴν ἀκοὴν πάθους ὄντος. ~Εἰ	δὲ	καὶ τὸ φῶς γένοιτο ἂν
[4, 5, 5]	ψόφον εἰς αἴσθησιν ἐλθοῦσαν· μαρτυρεῖν	δὲ	καὶ τοὺς ἔνδον ἤχους τῶν
[4, 5, 3]	Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὕστερον. Νῦν	δὲ	κἀκεῖνο ἄν τις μαρτύραιτο εἰς
[4, 5, 8]	μέντοι μὴ μέρος εἴη, σῶμα	δὲ	κεχρωσμένον καὶ τὰς ἄλλας ποιότητας
[4, 5, 2]	ἄνω οὐκ ὠθούντων· καὶ ἡμεῖς	δὲ	κινούμενοι τέμνομεν τὸν ἀέρα, καὶ
[4, 5, 1]	οὐ συνεργά, οὐ κωλυτικά· ταῦτα	δὲ	κωλυτικὰ ἄν τις εἴποι. Ἀλλ´
[4, 5, 1]	τὰ γεηρά, κωλύει ὁρᾶν, ὅσῳ	δὲ	λεπτότερα ἀεὶ τὰ μεταξύ, μᾶλλον
[4, 5, 3]	ἀέρος καὶ τὴν αὑτοῦ. ~Μέγιστον	δὲ	μαρτύριον τοῦ μὴ διὰ τοῦ
[4, 5, 4]	ταύτῃ τῇ ὑποθέσει ἀπευθῦναι. Εἰ	δὲ	μένει μὲν ἡ ψυχὴ ἐφ´
[4, 5, 7]	τοῦ φωτεινοῦ πρώτως σώματος. Ὅταν	δὲ	μετὰ τῆς ὕλης τὸ τοιοῦτον
[4, 5, 7]	τῆς ἐνεργείας καὶ πηγή· ἡ	δὲ	μετὰ τὸ πέρας τοῦ σώματος,
[4, 5, 3]	αὐτοῦ, οἷόν ἐστιν ἐναργές. Εἰ	δὲ	μεταξὺ σκότου ὄντος ὁρᾶται τὸ
[4, 5, 7]	ἡ ἐφεξῆς ἐνέργεια. Εἴ τις	δὲ	μὴ ἐνέργεια, ἀλλ´ ἐξ ἐνεργείας,
[4, 5, 8]	εἰ μὲν αὐτάρκως, δέδεικται· εἰ	δὲ	μή, καὶ δι´ ἄλλων δεικτέον.
[4, 5, 2]	τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν; Εἰ	δὲ	μηδὲ πάρεισιν ὡς ἐν ῥοῇ
[4, 5, 2]	οὐχ ἡ ἀντιπερίστασις ὠθεῖ, πληροῖ	δὲ	μόνον ἐφεπόμενος τὸ παρ´ ἡμῶν
[4, 5, 6]	ἀλλ´ αὐτὸ ἐφ´ αὑτοῦ· πάρεστι	δὲ	ὁ ἀήρ. Καὶ τοῦτο μὲν
[4, 5, 6]	μὴ σκοτεινὸν γεγονέναι ἠλλοιωμένον. Νῦν	δὲ	ὁ ἀὴρ οἷός ἐστι μένει,
[4, 5, 7]	σώματος πρὸς τὸ ἔξω· αὐτὸ	δὲ	ὅλως {φῶς} τὸ ἐν τοῖς
[4, 5, 8]	μὴ τῶν ἐν αὐτῷ, τῶν	δὲ	ὁμοίων τοῖς ἐν αὐτῷ, ᾗ
[4, 5, 3]	πρόσωπον τὸ ὁρώμενον ἔχειν· τοῦτο	δὲ	οὐ κατὰ σώματος πάθημα, ἀλλὰ
[4, 5, 1]	ἂν τὸ μεταξὺ σῶμα, συμβάλλεται	δὲ	οὐδὲν πρὸς ὅρασιν τοῖς ὁρῶσιν;
[4, 5, 4]	καὶ ἔτι μᾶλλον συλλογισμῷ· νῦν	δὲ	οὐχ οὕτως. Ἀλλ´ εἰ παθεῖν
[4, 5, 6]	ὡς ἂν οὐδὲν παθών. Τὸ	δὲ	πάθημα ἐκείνου δεῖ εἶναι, οὗ
[4, 5, 6]	τινος ὑποκειμένου, οὐκ εἰς ὑποκείμενον	δέ·	πάθοι δ´ ἄν τι τὸ
[4, 5, 2]	ζῷον δεῖν συνεχὲς εἶναι, τὸ	δὲ	πάθος κατὰ συμβεβηκὸς συνεχοῦς, ἢ
[4, 5, 3]	τοῦ ὁρατοῦ δέχοιτο ἄν. Νῦν	δὲ	πᾶν τε ὁρᾶται, καὶ ὅσοι
[4, 5, 7]	κἀκείνου τῆς ἐνεργείας ἄπεστιν. Ἀσώματον	δὲ	πάντως δεῖ τιθέναι, κἂν σώματος
[4, 5, 2]	οὐκ ἀμφισβητοῦσι τῇ ὑποθέσει. Ὅσοι	δὲ	συμπαθείᾳ τὸ ὁρᾶν λέγουσιν, ἧττον
[4, 5, 2]	πρόσθεν κείμενον. Καὶ οἱ ἐκχέοντες	δὲ	τὰς ὄψεις οὐκ ἂν ἔχοιεν
[4, 5, 2]	καὶ τὸ φῶς εὐθυποροῦν. Οἱ	δὲ	τὴν ἔνστασιν αἰτιώμενοι δέοιντο ἂν
[4, 5, 7]	τὸ ποιοῦν τὸ χρῶμα. Ἐπὶ	δὲ	τῆς ζωῆς τῆς τοῦ σώματος
[4, 5, 1]	τί ἄν τις ζητοῖ; Περὶ	δὲ	τῆς ὁράσεως εἰ δὲ καὶ
[4, 5, 6]	εἶναι, εἰ πικρῷ μιγείη. Εἰ	δέ	τις τροπὴν λέγοι τοῦ ἀέρος
[4, 5, 1]	παραδέχεται καὶ οἷον τυποῦται σημεῖον	δὲ	τό, εἰ καὶ ἔμπροσθέν τις
[4, 5, 4]	ἀλλ´ ὅμως τοῦ μεταξύ· εἰ	δὲ	τὸ φῶς οὐ σῶμα, οὐ
[4, 5, 2]	ὑπὸ παντὸς φήσομεν πάσχειν. Εἰ	δὲ	τόδε μὲν ὑπὸ τοῦδε, ἄλλο
[4, 5, 1]	τὰς λεγομένας συμπαθείας ἰέναι. Εἰ	δὲ	τοδὶ ὑπὸ τουδὶ πέφυκε πάσχειν
[4, 5, 2]	δοκεῖ· ἁφῇ γὰρ τοῦτο, ἐν	δὲ	τοῖς ὁράμασιν οὐχ ἁφή· ὅθεν
[4, 5, 5]	καὶ ἐν ἄλλοις ἠπόρηται. ~Περὶ	δὲ	τοῦ ἀκούειν ἆρα ἐνταῦθα συγχωρητέον,
[4, 5, 5]	τῷ παρεῖναι ἐν μέσῳ, ἀναιρεθέντος	δὲ	τοῦ μεταξύ, ἅπαξ δὲ γενομένου
[4, 5, 4]	ἂν ἀέρος ἄνευ λέγοιτο. Οὕτω	δὲ	τοῦτο μεταξὺ κατὰ συμβεβηκός, αὐτὸ
[4, 5, 6]	δὲ ἦν τὸ φῶς. Εἰ	δὲ	τοῦτο, οὐδὲ τὸ φῶς τινος
[4, 5, 2]	σκοτεινὸν ὁ ἀήρ. Μὴ ὄντος	δὲ	τούτου σκοτεινοῦ οὐδ´ ἂν ἐδέησε
[4, 5, 2]	τὸ μεταξὺ τοῦτο ζητεῖ· εἰ	δὲ	τροπὴν ἐργάζεται τὸ ὑποκείμενον σῶμα
[4, 5, 2]	ἂν πάντως τοῦ μεταξύ. Οἱ	δὲ	τῶν εἰδώλων προστάται διὰ τοῦ
[4, 5, 2]	τόδε μὲν ὑπὸ τοῦδε, ἄλλο	δὲ	ὑπ´ ἄλλου οὐ τὸ αὐτό,
[4, 5, 1]	τρίτον ἢ περὶ ὄψεως. ~Ἐπεὶ	δὲ	ὑπερεθέμεθα σκέψασθαι, εἰ μηδενὸς ὄντος
[4, 5, 4]	τοῦτο μεταξὺ κατὰ συμβεβηκός, αὐτὸ	δὲ	φῶς ἂν εἴη μεταξὺ οὐ
[4, 5, 8]	τοῦτο. Καὶ εἰ μὲν αὐτάρκως,	δέδεικται·	εἰ δὲ μή, καὶ δι´
[4, 5, 4]	πάσχον· οὐδ´ ὅλως πάθους ἐνταῦθα	δεῖ,	ἀλλ´ ὅμως τοῦ μεταξύ· εἰ
[4, 5, 6]	παθών. Τὸ δὲ πάθημα ἐκείνου	δεῖ	εἶναι, οὗ πάθημα· οὐ τοίνυν
[4, 5, 6]	ἄλλῳ, ἢ πάθημα ἄλλου, ὥστε	δεῖ	εἶναι τὸ πεισόμενον· ἢ ἔδει
[4, 5, 2]	σκοτεινὸν ἐμπόδιον ὂν τοῦ ὁρᾶν	δεῖ	κρατηθῆναι τῷ φωτί. Τάχα δὲ
[4, 5, 5]	ἡμᾶς τὴν αἴσθησιν; Ἢ καὶ	δεῖ	μὲν ἀέρος τὴν πρώτην τοῦ
[4, 5, 2]	μεταξὺ {φῶς} μέχρι τοῦ αἰσθητοῦ,	δεῖ	μεταξὺ τοῦτο εἶναι τὸ φῶς,
[4, 5, 6]	ἄν. Ποῦ οὖν; Ἢ τόπον	δεῖ	μόνον εἶναι. Ἢ οὕτω γε
[4, 5, 7]	ὅταν εἰς τὸ πόρρω, ἐκεῖ	δεῖ	νομίζειν εἶναι, ὅπου τὸ ἐνεργοῦν
[4, 5, 2]	ἑνὶ καὶ ἑνός, πῶς οὐ	δεῖ,	ὅταν τοῦ πόρρω αἴσθησις ᾖ,
[4, 5, 4]	τῷ διάστημά τι εἶναι ἐκεῖ	δεῖ	πορευθῆναι τὴν ὄψιν ἢ τῷ
[4, 5, 1]	οὐ νοητῶν, ἀλλὰ αἰσθητῶν μόνον,	δεῖ	πως τὴν ψυχὴν συναφῆ γενομένην
[4, 5, 1]	πρὸς αὐτὰ γινομένης. Εἰ οὖν	δεῖ	συναφήν τινα πρὸς τὰ γινωσκόμενα
[4, 5, 4]	φωτὸς μήπω ἐληλυθότος, πρὸς ὃ	δεῖ	τὴν ὄψιν συνάψαι. Ἐπεὶ καὶ
[4, 5, 1]	ἀλλὰ περὶ τοῦ ὁρᾶν, εἰ	δεῖ	τι μεταξὺ εἶναι σῶμα τῆς
[4, 5, 7]	ἐνεργείας ἄπεστιν. Ἀσώματον δὲ πάντως	δεῖ	τιθέναι, κἂν σώματος ᾖ. Διὸ
[4, 5, 2]	αἰσθητὸν ὁρᾶν ποιεῖ, ἀλλὰ φωτισθῆναι	δεῖ	τὸ μεταξύ· ἢ ὅτι σκοτεινὸν
[4, 5, 1]	μὲν οὖν διὰ σώματός τινος	δεῖ	τὸ ὁρᾶν καὶ ὅλως τὸ
[4, 5, 4]	οὐχ οὕτως. Ἀλλ´ εἰ παθεῖν	δεῖ	τὸ πρὸς τὸ αἰσθητὸν φῶς,
[4, 5, 4]	τὸ τοῦ ἡλίου, οὐ πρότερον	δεῖ	τὸν ἀέρα εἶτα καὶ ἡμᾶς,
[4, 5, 3]	κηρῷ τύπον γενέσθαι. Μέρος δὴ	δεῖ	τοῦ ὁρατοῦ καθ´ ἕκαστον μόριον
[4, 5, 4]	δ´ ὅτι διάστημα ἁπλῶς, ἀργὴν	δεῖ	ὑποθέσθαι τὴν τοῦ ὁρατοῦ φύσιν
[4, 5, 8]	τὸ μαχόμενον ἐν τῇ ὑποθέσει	δείκνυσιν	ὡς αἴτιόν ἐστιν αὐτῆς· ἅμα
[4, 5, 8]	δὲ μή, καὶ δι´ ἄλλων	δεικτέον.	Τὸ μὲν οὖν ζῷον ὅτι
[4, 5, 2]	μεταξὺ διὰ τὸ τὸ ζῷον	δεῖν	συνεχὲς εἶναι, τὸ δὲ πάθος
[4, 5, 2]	οὖν ἐπὶ ὄψεως λέγοι τις	δεῖσθαι,	διὰ τί φατέον· ἐπεὶ οὐδὲ
[4, 5, 4]	ποιῆσαι; Τοῦτο γὰρ ἐμποδίου ἐστὶ	δεῖσθαι.	Ἐπεὶ καὶ ὅταν τὸ φῶς
[4, 5, 4]	μὲν τοῦ μεταξὺ ἀέρος οὐ	δεῖται,	εἰ μὴ ἄρα τὸ φῶς
[4, 5, 4]	ἡ ὄψις, διὰ τί ἄλλου	δεῖται	μέσου εἰς ὃ δύναται πρὸς
[4, 5, 4]	ψυχὴ ἐφ´ ἑαυτῆς, φωτὸς δὲ	δεῖται	ὥσπερ βακτηρίας πρὸς τὸ φθάσαι,
[4, 5, 2]	Οἱ δὲ τὴν ἔνστασιν αἰτιώμενοι	δέοιντο	ἂν πάντως τοῦ μεταξύ. Οἱ
[4, 5, 4]	οὐ πρὸς τὸ ὁρᾶν ἁπλῶς	δέοιτο	ἂν τοῦ φωτὸς τοῦ ἀλλοτρίου
[4, 5, 2]	οὐ τὸ αὐτό, οὐκ ἂν	δέοιτό	τις τοῦ μεταξὺ πανταχοῦ. Εἰ
[4, 5, 4]	ὅπερ ἐστὶν ὁρᾶν, οὐδὲν ἂν	δέοιτο	τοῦ μεταξὺ φωτός, ἀλλ´ ἁφῇ
[4, 5, 7]	σώματος, εἴδωλον τοῦ ἐντός, ἐνέργεια	δευτέρα	οὐκ ἀφισταμένη τῆς προτέρας. Ἔχει
[4, 5, 3]	καθ´ αὑτὸ μόριον τοῦ ὁρατοῦ	δέχοιτο	ἄν. Νῦν δὲ πᾶν τε
[4, 5, 3]	ἐν κηρῷ τύπον γενέσθαι. Μέρος	δὴ	δεῖ τοῦ ὁρατοῦ καθ´ ἕκαστον
[4, 5, 3]	καὶ μάλιστα τῆς πόρρω; Τοῦτο	δὴ	ἐπισκεπτέον, εἰ ἄλλος κόσμος ἦν
[4, 5, 4]	τῆς ὄψεως φορὰ ἐκεῖ. Οὗ	δὴ	ζητητέον, πότερα τῷ διάστημά τι
[4, 5, 7]	καὶ ἔξω τῶν ὀμμάτων· καὶ	δὴ	καὶ ἐπὶ ζῴων, ἃ ἔνδον
[4, 5, 6]	σώματος πυρίνου καὶ λαμπροῦ· καὶ	δὴ	καὶ λίθων τοιούτων φωτεινὴ χρόα.
[4, 5, 6]	περάσει οὐκ ἐποχούμενον; Εἰ δὲ	δὴ	καὶ τοιοῦτον οἷον πεσεῖν, καταφερόμενον
[4, 5, 6]	πεσεῖν, καταφερόμενον ἔσται. Οὐ γὰρ	δὴ	ὁ ἀὴρ οὐδ´ ὅλως τὸ
[4, 5, 4]	οὐ σῶμα, οὐ σώματος. Καὶ	δὴ	οὐ πρὸς τὸ ὁρᾶν ἁπλῶς
[4, 5, 3]	τὸ ὁρᾶν γίνεσθαι. Εἰ γὰρ	δὴ	πάσχοι τὸ τοῦ ἀέρος, σωματικῶς
[4, 5, 7]	ἐν τοῖς τοιούτοις σώμασιν, ἃ	δὴ	πρώτως ἐστὶ τοιαῦτα, οὐσία ἡ
[4, 5, 8]	Ἀλλὰ τὸ ἄτοπον τοῦτο, πόθεν	δὴ	φαίνεται, φήσομεν. Ἢ ὅτι ἐνταῦθα
[4, 5, 3]	τὰς τούτων μορφάς. Οὐ γὰρ	δὴ	φήσει τις ἐν τῷ σκοτεινῷ
[4, 5, 7]	τὸ σῶμα φθαρῇ οὐ γὰρ	δὴ	ψυχῆς τι ἄμοιρον δύναται εἶναι
[4, 5, 8]	οὖν ζῷον ὅτι συμπαθὲς αὐτῷ,	δῆλον·	καὶ εἰ εἴη ζῷον, ἀρκεῖ·
[4, 5, 3]	πάσχοι τὸ τοῦ ἀέρος, σωματικῶς	δήπουθεν	ἀνάγκη πάσχειν· τοῦτο δέ ἐστιν
[4, 5, 4]	τοῦ ἔνδον, ἐν τῷ ἀντιλαμβάνεσθαι	δήπουθεν,	ὅπερ ἐστὶν ὁρᾶν, οὐδὲν ἂν
[4, 5, 2]	ἐπεὶ οὐδὲ πανταχοῦ φαίνεται τὸ	δι´	ἀέρος ἰὸν πάσχειν ποιοῦν τὸν
[4, 5, 8]	δέδεικται· εἰ δὲ μή, καὶ	δι´	ἄλλων δεικτέον. Τὸ μὲν οὖν
[4, 5, 4]	δι´ αὐτοῦ μᾶλλον, ἀλλ´ οὐ	δι´	αὐτό. Εἰ οὖν ἔχει δύναμιν
[4, 5, 6]	ὅτι πάρεστι, φωτιζομένου; Ἀλλ´ εἰ	δι´	αὐτὸν παθόντα καὶ τὰ ἄλλα,
[4, 5, 4]	στερεὸν ἢ ὁ ἀήρ· ὥστε	δι´	αὐτοῦ μᾶλλον, ἀλλ´ οὐ δι´
[4, 5, 2]	εἴδη, τίς πάσχειν ἀνάγκη καὶ	δι´	αὐτοῦ τὸ πάθος πρὸς ἡμᾶς
[4, 5, 4]	ἔμψυχον γίνεται, καὶ ἡ ψυχὴ	δι´	αὐτοῦ φερομένη καὶ ἐν αὐτῷ
[4, 5, 8]	ᾗ ἑνὸς ζῴου. Ἀλλ´ εἰ	δι´	ὁμοιότητά τις λέγοι; Ἀλλ´ ἡ
[4, 5, 8]	ἡ αἴσθησις ψυχῆς ἀντίληψις ἔσται	δι´	ὀργάνων ὁμοίων τοῖς ἀντιληπτοῖς. Ἐὰν
[4, 5, 1]	ἢ παθήματος ποιεῖσθαι. Διὸ καὶ	δι´	ὀργάνων σωματικῶν ἡ γνῶσις· διὰ
[4, 5, 1]	δι´ ὀργάνων σωματικῶν ἡ γνῶσις·	διὰ	γὰρ τούτων οἷον συμφυῶν ἢ
[4, 5, 4]	καὶ αὐτὸ εἶναι· οὕτω γὰρ	διὰ	μέσου αἱ ἁφαί. Εἶτα καὶ
[4, 5, 4]	τότε· οὕτω γὰρ ὕστερον τὸ	διὰ	μέσου ἅπτεσθαι ποιεῖ τὴν γνῶσιν,
[4, 5, 1]	νῦν σκεπτέον. Ὅτι μὲν οὖν	διὰ	σώματός τινος δεῖ τὸ ὁρᾶν
[4, 5, 8]	ἐκεῖνο, εἰ τὸ συμπαθὲς νῦν	διὰ	τὴν ζῴου ἑνὸς φύσιν; Ἢ
[4, 5, 4]	ἢ καὶ ὁπωσοῦν ἡ ὄψις,	διὰ	τί ἄλλου δεῖται μέσου εἰς
[4, 5, 6]	τὸ ἐπέκεινα; Ἀτενὲς γὰρ ὂν	διὰ	τί οὐ περάσει οὐκ ἐποχούμενον;
[4, 5, 6]	Εἰ δὲ ἐνέργεια ἀπ´ ἄλλου,	διὰ	τί οὐκ ὄντος ἐφεξῆς σώματος,
[4, 5, 2]	ἐπὶ ὄψεως λέγοι τις δεῖσθαι,	διὰ	τί φατέον· ἐπεὶ οὐδὲ πανταχοῦ
[4, 5, 8]	φύσιν; Ἢ εἰ τὸ συμπαθὲς	διὰ	τὸ ἑνὸς ζῴου τὰ αἰσθανόμενα
[4, 5, 2]	τὴν συνέχειαν καὶ τὸ μεταξὺ	διὰ	τὸ τὸ ζῷον δεῖν συνεχὲς
[4, 5, 6]	τὴν ὑπόστασιν εἶναι τῷ φωτὶ	διὰ	τὸν ἀέρα πάθημα γὰρ αὐτοῦ
[4, 5, 3]	~Μέγιστον δὲ μαρτύριον τοῦ μὴ	διὰ	τοῦ ἀέρος παθόντος τὸ εἶδος
[4, 5, 2]	Οἱ δὲ τῶν εἰδώλων προστάται	διὰ	τοῦ κενοῦ λέγοντες διιέναι χώραν
[4, 5, 1]	ψυχὴν συναφῆ γενομένην τοῖς αἰσθητοῖς	διὰ	τῶν προσομοίων κοινωνίαν τινὰ πρὸς
[4, 5, 3]	{καὶ τὰς τούτων μορφάς} ὥσπερ	διαδόσει	τὸ νύκτωρ ἐν σκότῳ πῦρ
[4, 5, 4]	πρὸς τὸ αἰσθητὸν φῶς, εἶτα	διαδοῦναι	μέχρι ὄψεως, ἡ αὐτὴ γίνεται
[4, 5, 2]	τὸν ἀέρα, ἀλλ´ ἢ μόνον	διαιρεῖν·	οἷον λίθος εἰ ἄνωθεν πίπτοι,
[4, 5, 2]	παθών, τί κωλύει καὶ ἄνευ	διαστάσεως	συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν
[4, 5, 4]	τοῦτο, ὄψεται· εἰ δ´ ὅτι	διάστημα	ἁπλῶς, ἀργὴν δεῖ ὑποθέσθαι τὴν
[4, 5, 4]	Οὗ δὴ ζητητέον, πότερα τῷ	διάστημά	τι εἶναι ἐκεῖ δεῖ πορευθῆναι
[4, 5, 4]	μὲν τῷ σῶμα ἐν τῷ	διαστήματι	εἶναι τὸ διεῖργον, εἰ ἀφαιρεθείη
[4, 5, 4]	σῶμά τι εἶναι ἐν τῷ	διαστήματι.	Καὶ εἰ μὲν τῷ σῶμα
[4, 5, 3]	οὐρανοῦ> εἰ ἐθεάσατο ἐκεῖνον ἐκ	διαστήματος	συμμέτρου· ἢ οὐδὲν ἂν εἴη
[4, 5, 7]	ὡδί· κἂν ἀπέλθῃ, οὐκέτι τὸ	διαφανὲς	ἔχει, ὃ ἔσχε πρότερον, ὅτε
[4, 5, 1]	ἢ ἄλλου τινὸς τοῦ λεγομένου	διαφανοῦς	σώματος, νῦν σκεπτέον. Ὅτι μὲν
[4, 5, 5]	τῷ μεγάλῳ καὶ τῷ μικρῷ	διαφοραί.	Εἰ δ´ ὅτι πρὸς ἀέρα
[4, 5, 5]	παρὰ τί ἂν εἶεν αἱ	διαφοραὶ	τῶν φωνῶν καὶ τῶν ψόφων;
[4, 5, 4]	τὰς τοῦ ἁπτοῦ πάσχουσα ἀπαγγέλλει	διαφοράς,	καὶ εἰ μὴ διείργοι τι,
[4, 5, 2]	μή που τοιοῦτον εἴη τὸ	διδόμενον,	ὥστε ὅλως τὸ μεταξὺ μὴ
[4, 5, 7]	μόνη δὲ ἡ ἐνέργεια οὐ	δίδωσιν,	ἀλλ´ οἷον ἐπιχρώννυσιν, ἅτε οὖσα
[4, 5, 4]	ἀπαγγέλλει διαφοράς, καὶ εἰ μὴ	διείργοι	τι, κἂν τοῦτο πόρρω, ᾔσθετο.
[4, 5, 4]	ἐν τῷ διαστήματι εἶναι τὸ	διεῖργον,	εἰ ἀφαιρεθείη τοῦτο, ὄψεται· εἰ
[4, 5, 3]	ναυσὶ σημαινόντων. Εἰ δὲ καὶ	διιέναι	τις λέγοι καὶ ἐν τούτοις
[4, 5, 2]	προστάται διὰ τοῦ κενοῦ λέγοντες	διιέναι	χώραν ζητοῦσιν, ἵνα μὴ κωλυθῇ·
[4, 5, 2]	κενούμενον. Εἰ οὖν τοῖς σώμασι	διίσταται	τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών, τί
[4, 5, 1]	ἄν· καὶ γάρ, εἰ ἐντὸς	δικτύου	γένοιτο, ὁ θηρευτὴς πάσχειν λέγεται
[4, 5, 1]	αὐτὰ γνώσεως ἢ παθήματος ποιεῖσθαι.	Διὸ	καὶ δι´ ὀργάνων σωματικῶν ἡ
[4, 5, 7]	δεῖ τιθέναι, κἂν σώματος ᾖ.	Διὸ	οὐδὲ τὸ ἀπελήλυθε» κυρίως οὐδὲ
[4, 5, 2]	ἀὴρ ὁ παρακείμενος θερμανθεὶς θερμαίνειν	δοκεῖ·	ἁφῇ γὰρ τοῦτο, ἐν δὲ
[4, 5, 5]	τὸ μεταξύ; Ἐνταῦθα μὲν γὰρ	δοκεῖ	κύριος εἶναι ὁ ἀὴρ τοῦ
[4, 5, 7]	οὐκ ἐπαρκούσης αὐτῷ οὔτε τῆς	δούσης	οὔτ´ εἴ τις παράκειται, πῶς
[4, 5, 4]	οὖν ἔχει δύναμιν εἰς τὸ	δρᾶν,	τὸ δὲ εἰς τὸ πάσχειν,
[4, 5, 4]	τοῦ ὁρατοῦ φύσιν καὶ οὐδὲν	δρῶσαν	ὅλως. Ἀλλ´ οὐχ οἷόν τε·
[4, 5, 7]	εἶναι, ὅπου τὸ ἐνεργοῦν καὶ	δυνάμενον,	καὶ αὖ οὗ φθάνει. Ἔστι
[4, 5, 7]	ἐνορωμένου ποιοῦντος εἰς τὸ πάσχειν	δυνάμενον	οὐ ῥέοντος· ἀλλ´ εἰ πάρεστι,
[4, 5, 4]	ἐοικὸς τὸ ὁρᾶν τῆς ὁρατικῆς	δυνάμεως	ἐν φωτὶ ἀντιλαμβανομένης πάσχοντος οὐδὲν
[4, 5, 3]	πῶς ἂν ἄλλο ἄλλου τῆς	δυνάμεως	μετελάμβανε καὶ μάλιστα τῆς πόρρω;
[4, 5, 4]	δι´ αὐτό. Εἰ οὖν ἔχει	δύναμιν	εἰς τὸ δρᾶν, τὸ δὲ
[4, 5, 7]	γὰρ δὴ ψυχῆς τι ἄμοιρον	δύναται	εἶναι φθειρομένου οὖν τοῦ σώματος
[4, 5, 4]	ἄλλου δεῖται μέσου εἰς ὃ	δύναται	πρὸς τὸ ποιῆσαι; Τοῦτο γὰρ
[4, 5, 7]	Ἢ οὔ, ἀλλ´ ἐκεῖνο μόνον·	δύντος	δὲ ἐπίπροσθέν ἐστι τὸ ἄλλο
[4, 5, 5]	γενομένου τοῦ ψόφου, οἷον συμβαλλόντων	δύο	σωμάτων, εὐθέως ἀπαντᾶν πρὸς ἡμᾶς
[4, 5, 5]	μηδὲ τὴν ἀρχὴν γενέσθαι ψόφον	δύο	σωμάτων συρραγέντων, εἰ μὴ ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2010