Livre, Chap.
[8, 832]	ὅσα δὲ μή, χαίρειν ἐατέον;	ἃ	δ' ἔστιν, ἐξ ἀρχῆς ἄμεινον
[8, 835]	κέρδος ἢ ζημίαν ἂν φέροι·	(ἃ	δὲ μὴ σμικρὸν διαφέρει, πείθειν
[8, 833]	δέκα πρὸς δέκα διαμιλλωμένους ἀλλήλοις.	ἃ	δὲ τὸν μὴ παθόντα ἢ
[8, 846]	ὄντα καὶ σμικρὰ νόμιμα, καθ'	ἃ	δεῖ τὰς τιμωρίας γίγνεσθαι, λήξεών
[8, 839]	καὶ βοῆς πάντα ἐμπλήσειε· πρὸς	ἃ	δὴ καὶ βλέψας ἐγὼ τοῦτο
[8, 828]	καὶ μάντεις μετὰ νομοφυλάκων ταξάντων	ἃ	παραλείπειν ἀνάγκη τῷ νομοθέτῃ· καὶ
[8, 835]	εἴρηται τῷ πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ'	ἃ	τοὺς δευτέρους δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν,
[8, 845]	ἅπτηταί του τῶν τοιούτων, κατὰ	ῥᾶγα	βοτρύων καὶ σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους
[8, 842]	ἐξευρεῖν μοι χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ,	μέγα	τε ἀγαθὸν εὑρεθὲν οὐδὲν ἀπεργάσεσθαι·
[8, 835]	αὖ μετατιθέμενα ἔνθα ἢ ἔνθα	μέγα	τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν
[8, 836]	οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ	ὀλίγα	ἡ Κρήτη τε ἡμῖν ὅλη
[8, 844]	χάριτος αὕτη, τὴν μὲν παιδιὰν	Διονυσιάδα	ἀθησαύριστον, τὴν δ' εἰς ἀπόθεσιν
[8, 832]	λόγοις, δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν καὶ	τυραννίδα.	τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν
[8, 850]	ἅπερ ἂν πείσῃ, ταῦτα αὐτῷ	τέλεα	γιγνέσθω. παισὶ δὲ μετοίκων, δημιουργοῖς
[8, 849]	νόμος δ' ἑκάστῳ μηνὸς τῇ	νέᾳ	ὧν δεῖ πραθῆναι τὸ μέρος
[8, 833]	τῶν τοιούτων, τὰ νῦν ὅσα	(βαρέα,	τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις μάχην,
[8, 833]	τοῖς δὲ παισὶ τὰ τούτων	ἡμίσεα,	τοξόταις τε καὶ ὁπλίταις ἁμιλλωμένοις,
[8, 849]	τῶν ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα	πρατέα	ἑκάστοις ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις,
[8, 849]	πρᾶσις, ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ	ὠνητέα	αὐτοῖς δεομένοις, καὶ ὁπόσων σκευῶν
[8, 847]	νέμειν χρεὼν πάντας, ᾗπερ καὶ	ἀναλωτέα·	τὸ δὲ δωδέκατον μέρος ἕκαστον
[8, 839]	εἶναι φίλους· ἄλλα τε πάμπολλα	ἀγαθὰ	γίγνοιτ' ἄν, εἰ τοῦ νόμου
[8, 839]	τὰς ἄλλας νικήσῃ δικαίως, μυρία	ἀγαθὰ	ἔχει. κατὰ φύσιν μὲν γὰρ
[8, 841]	θεὸς ἐθέλοι, (κἂν δυοῖν θάτερα	βιασαίμεθα	περὶ ἐρωτικῶν, ἢ μηδένα τολμᾶν
[8, 830]	ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων σφαίρας ἂν	περιεδούμεθα,	ὅπως αἱ πληγαί τε καὶ
[8, 830]	ἐμανθάνομέν (τε ἂν μάχεσθαι καὶ	διεπονούμεθα,	μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν
[8, 834]	καὶ ὅσα καθ' ἡμέραν διδασκάλων	ἐκπονούμεθα,	πάντως ἤδη πέρας ἔχει. καὶ
[8, 835]	ἐννόμου λαγχάνειν, οὐδ' αὖ μετατιθέμενα	ἔνθα	ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει
[8, 835]	οὐδ' αὖ μετατιθέμενα ἔνθα ἢ	ἔνθα	μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ
[8, 841]	ἄθυτα δὲ παλλακῶν σπέρματα καὶ	νόθα	μὴ σπείρειν, μηδὲ ἄγονα ἀρρένων
[8, 840]	εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν	ἐνταῦθά	ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου (πέρι,
[8, 834]	οὔτ' ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε	ἐνταῦθα	(τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν.
[8, 844]	νῦν λεγομένην σταφυλὴν ἢ τὰ	γενναῖα	σῦκα ἐπονομαζόμενα ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν
[8, 848]	τὰ ἅπαντα ἀκολουθείτω ~τὰ ἄλλα	ὡραῖα	(νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῷα σύμπαντα
[8, 846]	τις ἂν ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ	βίᾳ	ἢ λάθρᾳ, αὐτὸν ἢ τῶν
[8, 843]	ὡς ἀνάδαστον γῆν λάθρᾳ καὶ	βίᾳ	ποιοῦντος τοῦ ὄφλοντος, τιμάτω τὸ
[8, 832]	ἑκοῦσα ἄρχει σὺν ἀεί τινι	βίᾳ,	φοβούμενος δὲ ἄρχων ἀρχόμενον οὔτε
[8, 832]	δή, φῂς σύ, μία, ἡ	διὰ	βίου ἄπληστος (ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον
[8, 837]	ὁμοίων ἥμερός τε καὶ κοινὴ	διὰ	βίου· μεικτὴ δὲ ἐκ τούτων
[8, 831]	ὅλην εἰς τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα	διὰ	βίου παρασκευάζῃ χρησίμην, καὶ δὴ
[8, 832]	παράπαν δυστυχεῖς, οἷς γε ἀνάγκη	διὰ	βίου πεινῶσιν τὴν ψυχὴν ἀεὶ
[8, 839]	ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι	διὰ	βίου πόλιν ὅλην (ζῆν πράττουσαν
[8, 835]	ἑορταὶ καὶ χοροὶ πᾶσιν μέλουσιν	διὰ	βίου. τίνα δή ποτε τρόπον
[8, 850]	κυρίως, ἢ καὶ τὸ παράπαν	διὰ	βίου τινὰ μονήν, ἐπελθὼν καὶ
[8, 840]	ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου (πέρι,	διὰ	κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν
[8, 846]	ἐξέστω τῷ (βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ	διὰ	παντὸς τόπου κομίζεσθαι, ὅπῃπερ ἂν
[8, 836]	συμφωνοῖ. πρὸς δὲ τούτοις, ὃ	διὰ	παντός (φαμεν δεῖν τὸν νομοθέτην
[8, 834]	εἴτε τριετηρίδες εἴτε αὖ καὶ	διὰ	πέμπτων ἐτῶν, ~εἴθ' ὅπῃ καὶ
[8, 841]	τὴν ἐπίχυσιν καὶ τροφὴν αὐτῆς	διὰ	πόνων ἄλλοσε τρέποντα τοῦ σώματος.
[8, 842]	τῶν ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς ἀλλήλους	διὰ	τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες ὀρθῶς
[8, 844]	καὶ περὶ ταῦτα μὴ ἐθέλωσιν	διὰ	ταῦτα κοινωνεῖν ἀλλήλοις, ἐν ἄστει
[8, 839]	ἔχειν γίγνεσθαι. ταύτῃ δ' αὖ,	διὰ	τὴν τῆς ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα
[8, 831]	ἐθέλειν ἐπιτήδευμα πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ	διὰ	τὴν τοῦ χρυσοῦ τε καὶ
[8, 843]	πολλαὶ καὶ σμικραὶ γειτόνων γιγνόμεναι,	διὰ	τὸ θαμίζειν ἔχθρας ὄγκον μέγαν
[8, 836]	τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα ἄρρενος	διὰ	τὸ μὴ φύσει τοῦτο εἶναι,
[8, 847]	~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι' (ἐκείνων	διὰ	τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖθεν αὑτῷ
[8, 840]	ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῇ	(διὰ	τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ
[8, 846]	αὐτὸν ἢ τῶν αὐτοῦ τι,	διὰ	τῶν αὑτοῦ κτημάτων, πάντα τὰ
[8, 840]	καὶ τούς γε ἄλλους; ὧν	διὰ	φιλονικίαν, καὶ τέχνην καὶ τὸ
[8, 837]	γενομένη πρῶτον μὲν καταμαθεῖν οὐ	ῥᾳδία,	τί ποτε βούλοιτ' ἂν αὑτῷ
[8, 836]	ὅθεν δὴ μυρία γέγονεν ἀνθρώποις	ἰδίᾳ	καὶ ὅλαις πόλεσιν, πῶς τις
[8, 831]	φέρει μάθημα ἢ καὶ ἐπιτήδευμα,	ἰδίᾳ	πᾶς μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν
[8, 830]	ἄφοβος ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται	παιδιά,	δείματα δὲ παρέχῃ καί τινα
[8, 841]	εἴη δ' ἂν τοῦτο, εἰ	ἀναίδεια	μὴ ἐνείη τῇ τῶν ἀφροδισίων
[8, 836]	οὐ σμικρόν, καὶ πᾶσα ἡ	παιδεία	μετρίους πρὸς τὰ τοιαῦτ' εἴληφεν
[8, 849]	δεῖ ἕκαστα μέλειν· ἡ δ'	ἐπιμέλεια,	μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν ἐπίσκεψιν
[8, 840]	ἄρρην θηλείᾳ κατὰ χάριν καὶ	θήλεια	ἄρρενι, τὸν λοιπὸν χρόνον ὁσίως
[8, 840]	τοῦτο ἡλικίας ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην	θηλείᾳ	κατὰ χάριν καὶ θήλεια ἄρρενι,
[8, 831]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη	χορεία	καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς
[8, 834]	ἂν νομοθετούμενα· ἵππων δὲ ἡμῖν	χρεία	μὲν οὔτε τις πολλῶν οὔτε
[8, 849]	πάντων καὶ σκευῶν ὁπόσων ἑκάστοισι	χρεία,	πωλεῖν εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν
[8, 848]	τροφῆς ἀναγκαίου δεόμενοι, καὶ ὅσοι	χρείᾳ	τινὶ πόλεως ἤ τινος ἰδιωτῶν
[8, 832]	καὶ τυραννίδα. τούτων γὰρ δὴ	πολιτεία	μὲν οὐδεμία, στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι
[8, 835]	πρέπον καὶ ἑπόμενον πάσῃ τῇ	πολιτείᾳ	τάττων, ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν
[8, 829]	ἐναργῶς μάχας. νικητήρια δὲ καὶ	ἀριστεῖα	ἑκάστοισι τούτων δεῖ διανέμειν ἐγκώμιά
[8, 834]	κατὰ νόμον ἅμιλλά τε καὶ	φιλονικία,	φυλάρχοις τε καὶ ἱππάρχοις δεδομένη
[8, 837]	ἔρωτα ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)	φιλία	τοίνυν ἡ μὲν ἀπὸ ἐναντίων
[8, 828]	τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι, ὅπως ἂν	μία	γέ τις ἀρχὴ θύῃ θεῶν
[8, 832]	αὕτη μὲν δή, φῂς σύ,	μία,	ἡ διὰ βίου ἄπληστος (ζήτησις,
[8, 831]	αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν λέγω,	μία	κείσθω διακωλύουσα αἰτία τοῦ μήτε
[8, 843]	δὲ διτταῖς δίκαις ἔνοχος ἔστω,	μιᾷ	μὲν παρὰ θεῶν καὶ πρώτῃ,
[8, 832]	διεξελθεῖν; (Κλεινίας) αὕτη μὲν τοίνυν	μία·	τὴν δὲ δὴ δευτέραν αἰτίαν
[8, 832]	ἂν ὀρθότατα· ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα	οὐδεμία,	ἀλλ' ἀκόντων ἑκοῦσα ἄρχει σὺν
[8, 832]	τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν	οὐδεμία,	στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ' ἂν
[8, 846]	δύο τέχνας ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι σχεδὸν	οὐδεμία	φύσις ἱκανὴ τῶν ἀνθρωπίνων, (οὐδ'
[8, 830]	τῶν ἀψύχων ἀπορήσαντές ποτε, ἐν	ἐρημίᾳ	συγγυμναστῶν ἆρά γε οὐκ ἐτολμήσαμεν
[8, 834]	τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν οὔτε τις	φιλοτιμία	πρὸς ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ' ἂν
[8, 841]	ψυχῆς ὄντων καλῶν γεγονὸς ἐν	ἐπιθυμίᾳ.	ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως ἐν
[8, 838]	ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ' οὐδ'	ἐπιθυμία	ταύτης τῆς συνουσίας τὸ παράπαν
[8, 829]	ἀριστεῖα ἑκάστοισι τούτων δεῖ διανέμειν	ἐγκώμιά	τε καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις,
[8, 828]	σχεδὸν ἴσως ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν	ἔνιά	γ' αὐτῶν εἴη. (Κλεινίας) τάχ'
[8, 845]	μεθ' ἑνὸς ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς,	(ξένια	δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης
[8, 837]	δὲ τὴν τῷ λόγῳ συγχώρησιν.	Κλεινίᾳ	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ εἰς
[8, 831]	ἄν. (Ἀθηναῖος) οὐδαμῶς, ὦ μακάριε	Κλεινία·	δύο δὲ χρὴ φάναι τούτων
[8, 836]	εὑρήσει; πάντως οὐ ῥᾴδιον, ὦ	Κλεινία.	καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν
[8, 841]	τὸν ἐχόμενον τούτου δεύτερον, ὦ	Κλεινία.	(Κλεινίας) τίνα λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον
[8, 840]	ἐμῶν καὶ σῶν πολιτῶν, ὦ	Κλεινία,	πολὺ κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι (τὰς
[8, 834]	κοινωνεῖν, ἐᾶν καὶ μὴ ψέγειν.	ἀγωνία	δὴ νῦν ἤδη καὶ μάθησις
[8, 834]	παιδιᾶς χάριν ἔρις τε καὶ	ἀγωνία.	θηλείας δὲ περὶ τούτων νόμοις
[8, 831]	πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ	ἀγωνία	σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν, εἰ
[8, 828]	τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει ἄριστον·	κοινωνία	γὰρ ψυχῇ καὶ σώματι διαλύσεως
[8, 834]	νόμοις μὲν καὶ ἐπιτάξεσιν οὐκ	ἄξια	βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας· ἐὰν δὲ
[8, 846]	τ' εἶναι γέροντός τε οὐκ	ἄξια	νομοθέτου, νομοθετούντων δ' αὐτὰ οἱ
[8, 835]	περὶ ἁπάντων χορῶν καὶ χορείας.	οἷα	δὲ ἕκαστα αὐτῶν εἶναι δεῖ
[8, 830]	ἀλλήλους γυμνάσια μὴ φαίνηταί τισιν	γελοῖα,	οὐκ ἄρα νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων
[8, 841]	βιάζοιτ' ἂν μὴ παρανομεῖν. (Κλεινίας)	ποῖα	δή; (Ἀθηναῖος) τό τε θεοσεβὲς
[8, 848]	καὶ ἐλευθέροις, ὁπόσ' ἂν καὶ	ὁποῖα	βούληται διανέμειν. τὸ δὲ πλέον
[8, 837]	μὲν ἀπὸ ἐναντίων δεινὴ καὶ	ἀγρία	καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις
[8, 844]	βλάπτων πλὴν αὐτῆς τῆς ὀχεταγωγίας.	(ἀυδρία	δὲ εἴ τισι τόποις σύμφυτος
[8, 829]	πολεμικὰς ὅτι μάλιστα ἐναργῶς μάχας.	νικητήρια	δὲ καὶ ἀριστεῖα ἑκάστοισι τούτων
[8, 833]	ἔλθωσι, καὶ τῷ νικῶντι τὰ	νικητήρια	δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)
[8, 832]	ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον ἆθλα	νικητήρια,	ὅσα δὲ μή, χαίρειν ἐατέον;
[8, 847]	δὲ πλέον τούτου τὰ κοινὰ	δικαστήρια	διακρινόντων κατὰ νόμον. τέλος δὲ
[8, 846]	ἀρχόντων ἀδικήματα εἰς τὰ κοινὰ	δικαστήρια	ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν
[8, 846]	ἄλλον γίγνηται, πρὸς (τὰ κοινὰ	δικαστήρια	φέρων τὴν δίκην τιμωρείσθω τὸν
[8, 843]	(μηδεὶς γὰρ ἑκὼν κινείτω γῆς	ὅρια	γειτόνων· ὃς δ' ἂν κινήσῃ,
[8, 842]	ὅδε εἰρήσθω· μὴ κινείτω γῆς	ὅρια	μηδεὶς μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος,
[8, 830]	τέ τις ἡμῖν συγγυμναστῶν συνέβαινεν	ἀπορία	πλείων, ἆρ' ἂν δείσαντες τὸν
[8, 841]	προσαγορεύομεν, (ἓν γένος ὄν, περιλαβόντα	τρία	γένη βιάζοιτ' ἂν μὴ παρανομεῖν.
[8, 839]	περὶ τὰς ἄλλας νικήσῃ δικαίως,	μυρία	ἀγαθὰ ἔχει. κατὰ φύσιν μὲν
[8, 836]	(καὶ ἀνδρῶν γυναικῶν ὅθεν δὴ	μυρία	γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίᾳ καὶ ὅλαις
[8, 846]	τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν ἐγκλημάτων.	μυρία	δὲ ταῦτα ὄντα καὶ σμικρὰ
[8, 830]	ὁ νομοθέτης τὰ πρὸς ἀλλήλους	γυμνάσια	μὴ φαίνηταί τισιν γελοῖα, οὐκ
[8, 838]	τὸ ταῦτα εἶναι φάναι μηδαμῶς	ὅσια,	θεομισῆ δὲ (καὶ αἰσχρῶν αἴσχιστα.
[8, 838]	φύσιν χρῆσθαι τῇ τῆς παιδογονίας	συνουσίᾳ,	τοῦ μὲν ἄρρενος ἀπεχομένους, μὴ
[8, 831]	ἣν λέγω, μία κείσθω διακωλύουσα	αἰτία	τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν μήτε
[8, 832]	δύο πάντων μὲν σμικροῦ διαφερόντως	αἴτια,	τούτων δ' οὖν ὄντως διαφέρει.
[8, 842]	ἐσμεν ἐν τῷ κατεσκευάσθαι μὲν	συσσίτια-	ὅ φαμεν ἄλλοθι μὲν ἂν
[8, 835]	ἑπόμενον πάσῃ τῇ πολιτείᾳ τάττων,	ἐναντία	λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ
[8, 833]	δύο, καὶ μέχρι δέκα πρὸς	δέκα	διαμιλλωμένους ἀλλήλοις. ἃ δὲ τὸν
[8, 833]	δύο πρὸς δύο, καὶ μέχρι	δέκα	πρὸς δέκα διαμιλλωμένους ἀλλήλοις. ἃ
[8, 848]	ἄλλην χώραν κατασκευάζειν πᾶσαν δημιουργῶν	τριακαίδεκα	μέρη διελομένους, καὶ τὸ μὲν
[8, 850]	δημιουργοῖς οὖσι καὶ γενομένοις ἐτῶν	πεντεκαίδεκα,	τῆς μὲν μετοικίας ἀρχέτω χρόνος
[8, 833]	μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν μηδ' ἔλαττον	ὀκτωκαίδεκα·	πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας ἐσταλμένας
[8, 828]	δώδεκα μὲν (ἑορτὰς εἶναι τοῖς	δώδεκα	θεοῖς, ὧν ἂν ἡ φυλὴ
[8, 848]	δὲ ἥδε πρέπει τοῖς τοιούτοις.	δώδεκα	κώμας εἶναι χρή, κατὰ μέσον
[8, 847]	τις γιγνομένη κατὰ τρόπον γίγνεσθαι.	δώδεκα	μὲν γὰρ δὴ μέρη τὰ
[8, 828]	μὲν γὰρ δὴ νόμος ἐρεῖ	δώδεκα	μὲν (ἑορτὰς εἶναι τοῖς δώδεκα
[8, 848]	αὖ καὶ τοῦτο εἰς τὰ	δώδεκα	μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης, ἔξω
[8, 847]	ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων, τοὺς ἑξῆς	δώδεκα.	(περὶ δὲ ὅπλων καὶ ὅσα
[8, 843]	δὲ ἀναιδείας ἅμα (καὶ ἀνελευθερίας	ἕνεκα	ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο
[8, 840]	παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος	ἕνεκα	νίκης, ἣν (ἡμεῖς καλλίστην ἐκ
[8, 840]	οὖν; οἱ μὲν ἄρα νίκης	ἕνεκα	πάλης καὶ δρόμων καὶ τῶν
[8, 847]	ἢ δεσμευτικοῦ ἢ ζῴων τινῶν	ἕνεκα	τῆς τοιαύτης χρείας, ἵππαρχοι καὶ
[8, 850]	σωφρονεῖν, μηδὲ ἄλλο αὖ τέλος	ἕνεκά	τινος ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως·
[8, 847]	καὶ ἱκανοὺς θήσουσι· καπηλείαν δὲ	ἕνεκα	χρηματισμῶν μήτε οὖν τούτου μήτε
[8, 839]	διὰ τὴν τῆς ἀπιστίας ῥώμην,	εἴρηκα	ἀμφότερα ταῦτα εἶναι παγχάλεπα μεῖναι
[8, 832]	αἰτίας εἶναί φημι ἃς (πολλάκις	εἴρηκα	ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν
[8, 846]	μηδεὶς ἔστω τῶν περὶ τὰ	δημιουργικὰ	τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης ἀνδρὸς
[8, 847]	(πρὸς θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν	ξενικὰ	θυμιάματα, καὶ πορφύραν καὶ ὅσα
[8, 837]	τούτων (εἴρηκας τὰ νῦν. (Ἀθηναῖος)	ἔοικά	γε, ὅπερ καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν
[8, 829]	ᾀδέσθω ποιήματα, ἐὰν καὶ μὴ	μουσικὰ	πεφύκῃ. κρίσις δὲ αὐτῶν ἔστω
[8, 844]	λεγομένην σταφυλὴν ἢ τὰ γενναῖα	σῦκα	ἐπονομαζόμενα ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν
[8, 836]	φύσει θήσει τὸν πρὸ τοῦ	Λαΐ	ου νόμον, λέγων ὡς ὀρθῶς
[8, 846]	πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς	μεγάλα,	καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας
[8, 831]	φάναι τούτων αἰτίας εἶναι καὶ	μάλα	ἱκανάς. (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος) τὴν
[8, 831]	ἑτοιμότατός ἐστιν, (τῶν δὲ ἄλλων	καταγελᾷ.	τοῦτο μὲν ἓν καὶ ταύτην
[8, 832]	ἐστιν ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον	ἆθλα	νικητήρια, ὅσα δὲ μή, χαίρειν
[8, 833]	εἴσεισιν ὅπλα ἔχων· ψιλῷ δὲ	ἆθλα	οὐ θήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος δὲ
[8, 834]	μήτε δοκεῖν κεκτῆσθαι· (μονίπποις δὲ	ἆθλα	τιθέντες, πώλοις τε ἀβόλοις καὶ
[8, 839]	ποιήσειν πείθεσθαι τοῖς τεθεῖσιν νόμοις-	ἀλλὰ	γὰρ εἰς τοῦτο προβέβηκε νῦν,
[8, 829]	ἔστω τῶν τοιούτων μὴ ἅπας,	ἀλλὰ	γεγονὼς πρῶτον μὲν μὴ ἔλαττον
[8, 835]	πω μανθάνομεν. (Ἀθηναῖος) εἰκότως γε·	ἀλλὰ	δὴ πειράσομαι ἐγὼ φράζειν ὑμῖν
[8, 831]	κἀγαθὸν ἐθέλειν ἐπιτήδευμα πόλιν σπουδάζειν,	ἀλλὰ	διὰ τὴν τοῦ χρυσοῦ τε
[8, 832]	λέγε. (Ἀθηναῖος) μῶν οὐ λέγειν	ἀλλὰ	διατρίβειν δοκῶ δι' ἀπορίαν; (Κλεινίας)
[8, 847]	πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον	ἀλλὰ	μὴ πολλοὺς εἶναι. μισθῶν δὲ
[8, 842]	τῶν νόμων. (Μέγιλλος) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)	ἀλλὰ	μὴν νῦν γε προϊόντες ἤδη
[8, 832]	δοκῶ δι' ἀπορίαν; (Κλεινίας) οὔκ,	ἀλλὰ	οἷον μισῶν δοκεῖς ἡμῖν κολάζειν
[8, 848]	μήτε αὖ τὸ τῶν ξένων,	ἀλλὰ	τὴν τῆς ὁμοιότητος ἰσότητα ἡ
[8, 828]	πολεμικοῖς ἀνθρώποις τὸν τοιοῦτον θεόν,	ἀλλὰ	τιμητέον ὡς ὄντα ἀεὶ τῷ
[8, 841]	καὶ τὸ μὴ τῶν σωμάτων	ἀλλὰ	τῶν τρόπων τῆς ψυχῆς ὄντων
[8, 828]	τῶν τούτοις ἑπομένων οὐ συμμεικτέον	ἀλλὰ	χωριστέον, ἐν τῷ τοῦ Πλούτωνος
[8, 836]	καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν	ἄλλα	οὐκ ὀλίγα ἡ Κρήτη τε
[8, 839]	τε αὑτῶν οἰκείους εἶναι φίλους·	ἄλλα	τε πάμπολλα ἀγαθὰ γίγνοιτ' ἄν,
[8, 835]	ἑορτάζειν. ταῦτα μὲν οὖν καὶ	ἄλλα	τοιαῦτα οὔτε χαλεπὸν γνῶναι τίνα
[8, 848]	καὶ τὰ ἅπαντα ἀκολουθείτω ~τὰ	ἄλλα	ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῷα
[8, 834]	τούτων τε αὐτῶν κατὰ νόμον	ἅμιλλά	τε καὶ φιλονικία, φυλάρχοις τε
[8, 842]	καὶ ἄλλων μυρίων τοιούτων τὰ	πολλὰ	ἀπήλλακται, χαίρειν αὐτοῖς εἰπών, ὁ
[8, 835]	πόλει ἀφέξονται τῶν πολλοὺς δὴ	πολλὰ	ἐπιθυμιῶν εἰς ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν
[8, 843]	προσχρῆσθαι καὶ μὴ πάντα ἀξιοῦν,	πολλὰ	καὶ σμικρὰ καὶ τοῦ ἐπιτυχόντος
[8, 839]	οἰκείους εἶναι φίλους· ἄλλα τε	πάμπολλα	ἀγαθὰ γίγνοιτ' ἄν, εἰ τοῦ
[8, 833]	ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ εἴσεισιν	ὅπλα	ἔχων· ψιλῷ δὲ ἆθλα οὐ
[8, 838]	πανταχοῦ ταῦτα, ἐν γελοίοις τε	ἅμα	ἐν πάσῃ τε σπουδῇ τραγικῇ
[8, 829]	τινας ἀεὶ παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς	ἅμα	θυσίαις, ὅπως ἂν γίγνωνται μάχαι
[8, 843]	βλάβος ἀποτινέτω, τῆς δὲ ἀναιδείας	ἅμα	(καὶ ἀνελευθερίας ἕνεκα ἰατρευόμενος διπλάσιον
[8, 842]	μέγιστα ἤδη νενομοθετηκὼς περὶ γάμους	ἅμα	καὶ γενέσεις παίδων καὶ τροφάς,
[8, 830]	ὅπλων, χορούς τε εἰς ταῦτα	ἅμα	καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν συντείνων, τὰς
[8, 829]	ἢ καύματα διευλαβουμένους, αὐτούς τε	ἅμα	καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας, ὅταν
[8, 847]	τε καὶ ἐξαγωγῆς, διδούσης τε	ἅμα	καὶ δεχομένης τῆς πόλεως, νόμους
[8, 844]	ἐν τῇ τάξει φθόνου (θ'	ἅμα	καὶ δυσκόλου ψυχῆς ὑπεχέτω δίκην,
[8, 841]	τολμᾶν μηδενὸς ἅπτεσθαι τῶν γενναίων	ἅμα	καὶ ἐλευθέρων πλὴν γαμετῆς ἑαυτοῦ
[8, 832]	τούτων τῶν νόμων, ὥστ' εἰκότως	ἅμα	καὶ κατὰ λόγον ἡ τοιαύτη
[8, 839]	νόμος οὗτος διηνεκὴς μὲν γενόμενος	ἅμα	καὶ κρατήσας, καθάπερ νῦν περὶ
[8, 846]	τέχνην γὰρ ἱκανήν, πολλῆς ἀσκήσεως	ἅμα	καὶ μαθημάτων πολλῶν δεομένην, κέκτηται
[8, 832]	νῦν τὴν διαπερανθεῖσαν παιδείαν τε	ἅμα	καὶ παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς
[8, 837]	μεγαλοπρεπὲς καὶ τὸ φρόνιμον αἰδούμενος	ἅμα	καὶ σεβόμενος, ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ'
[8, 828]	προσνέμοντας τοῖς θεοῖς τε αὐτοῖς	ἅμα	καὶ ταῖς ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας
[8, 847]	ἐν πόλει κεκτημένος ἀπὸ ταύτης	ἅμα	καὶ τὸ ζῆν κτάσθω. τοῦτον
[8, 837]	τῆς φιλίας τε καὶ (ἐπιθυμίας	ἅμα	καὶ τῶν λεγομένων ἐρώτων φύσιν
[8, 841]	δή; (Ἀθηναῖος) τό τε θεοσεβὲς	ἅμα	καὶ φιλότιμον καὶ τὸ μὴ
[8, 846]	δεῖ πρῶτον γίγνεσθαι· μηδεὶς χαλκεύων	ἅμα	τεκταινέσθω, μηδ' αὖ τεκταινόμενος χαλκευόντων
[8, 831]	ὅτι μὲν πρὸς τοῦτο φέρει	μάθημα	ἢ καὶ ἐπιτήδευμα, ἰδίᾳ πᾶς
[8, 846]	ὄντος τοῦ βλάβους· ἐὰν δ'	ἔγκλημά	τῳ μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον
[8, 838]	ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν σμικρὸν	ῥῆμα	κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἡδονάς;
[8, 839]	βλέψας ἐγὼ τοῦτο εἶπον τὸ	ῥῆμα,	ὥς τινα τέχνην κεκτῄμην, (τῇ
[8, 846]	δὲ ταῦτα ὄντα καὶ σμικρὰ	νόμιμα,	καθ' ἃ δεῖ τὰς τιμωρίας
[8, 839]	ὡς ἀνόητα καὶ ἀδύνατα τιθέντων	νόμιμα,	καὶ βοῆς πάντα ἐμπλήσειε· πρὸς
[8, 834]	κάλλιστα ἀποδιδόντι τὰ περὶ ταῦτα	νόμιμα	τὰ γέρα καὶ τὰς νίκας
[8, 835]	ἐπιθυμιῶν εἰ κρατοῖ τὰ πρόσθεν	νόμιμα	ταχθέντα ~τὸ (γὰρ μὴ πλουτεῖν
[8, 848]	(νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῷα σύμπαντα	πράσιμα	ἐν ἑκάστοις ᾖ τριχῇ διαιρείσθω
[8, 837]	ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο εἶδος, ἓν	ὄνομα	περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν καὶ σκότον
[8, 842]	πρῶτον δὴ νόμοι ἔστωσαν λεγόμενοι	τοὔνομα	γεωργικοί. Διὸς ὁρίου μὲν πρῶτος
[8, 849]	τῶν ὠνίων, ἐν τούτοις ἀλλάττεσθαι	νόμισμά	τε χρημάτων καὶ χρήματα νομίσματος,
[8, 839]	δοκεῖ, καθάπερ τὸ τῶν συσσιτίων	ἐπιτήδευμα	ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι
[8, 831]	τοῦτο φέρει μάθημα ἢ καὶ	ἐπιτήδευμα,	ἰδίᾳ πᾶς μανθάνειν τε καὶ
[8, 831]	ἄλλο μηδὲν καλὸν κἀγαθὸν ἐθέλειν	ἐπιτήδευμα	πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ διὰ τὴν
[8, 839]	αὐτὰ μετρίως ποιεῖν, εὖ τὸ	σῶμα	ἔχων καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ
[8, 837]	ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ τὸ	σῶμα	τοῦ σώματος πλησμονήν, τὸ σῶφρον
[8, 847]	ὅσα περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα	ὄργανα,	ἐάν τινος ἢ τέχνης εἰσαγωγίμου
[8, 829]	ἐξουσίας, ~δεῖ δὲ (αὐτήν, καθάπερ	ἕνα	ἄνθρωπον, ζῆν εὖ· τοῖς δὲ
[8, 833]	ὅπλοις μάχην, ἕνα τε πρὸς	ἕνα	διαμαχομένους καὶ δύο πρὸς δύο,
[8, 847]	ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων	ἕνα	μόνον ἀλλὰ μὴ πολλοὺς εἶναι.
[8, 833]	τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις μάχην,	ἕνα	τε πρὸς ἕνα διαμαχομένους καὶ
[8, 838]	ἆρ' οὐ τοῦτ' ἐστί, τὸ	μηδένα	ἄλλως λέγειν αὐτά, ἀλλ' εὐθὺς
[8, 846]	κομίζεσθαι, ὅπῃπερ ἂν ἢ μηδὲν	μηδένα	ζημιοῖ ἢ τριπλάσιον αὐτὸς κέρδος
[8, 847]	τέλος δὲ ἐν τῇ πόλει	μηδένα	μηδὲν τελεῖν μήτε ἐξαγομένων χρημάτων
[8, 841]	θάτερα βιασαίμεθα περὶ ἐρωτικῶν, ἢ	μηδένα	τολμᾶν μηδενὸς ἅπτεσθαι τῶν γενναίων
[8, 835]	καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον	οὐδένα,	λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος. (Κλεινίας)
[8, 835]	τάξεως ἐννόμου λαγχάνειν, οὐδ' αὖ	μετατιθέμενα	ἔνθα ἢ ἔνθα μέγα τῇ
[8, 840]	σφόδρα ὑπὸ τῶν παλαιῶν ἐστιν	εἰρημένα	περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν ὡς
[8, 844]	σταφυλὴν ἢ τὰ γενναῖα σῦκα	ἐπονομαζόμενα	ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ
[8, 848]	ἅπαντα ἀκολουθείτω ~τὰ ἄλλα ὡραῖα	(νεμόμενα,	καὶ ὅσα ζῷα σύμπαντα πράσιμα
[8, 847]	τὰ πάντα ἐκ τῆς χώρας	γιγνόμενα	νέμειν χρεὼν πάντας, ᾗπερ καὶ
[8, 844]	ἐὰν δὲ ἐκ Διὸς ὕδατα	γιγνόμενα,	τὸν ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ
[8, 843]	σμικρὰ καὶ τοῦ ἐπιτυχόντος νομοθέτου	γιγνόμενα,	~τὸν μείζω (πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν·
[8, 840]	τῶν ἀθλητῶν ὡς ὄντως ποτὲ	γενόμενα.	(Ἀθηναῖος) τί οὖν; οἱ μὲν
[8, 828]	~Η. (Ἀθηναῖος) τούτων μὴν	ἐχόμενά	ἐστιν τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι
[8, 842]	τοῖς πλείστοις τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ	κατεσκευασμένα	τὰ περὶ τὴν τροφήν, τούτοις
[8, 842]	καὶ γὰρ νῦν ἐμμελῶς ἔχειν	κατεσκευασμένα.	(τούτοις δ' ἐστὶν ἀκόλουθον ἡ
[8, 834]	περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο ἑξῆς ἂν	νομοθετούμενα·	ἵππων δὲ ἡμῖν χρεία μὲν
[8, 834]	καὶ περὶ τῶν θηλειῶν ἔστω	νομοθετούμενα	τῶν μέχρι γάμου. πελταστικὴν δὲ
[8, 836]	πρὸς τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον	ἄρρενα	ἄρρενος διὰ τὸ μὴ φύσει
[8, 830]	γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ	μῆνα	ἕκαστον ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας τε
[8, 849]	δὲ ξένον εἰς πάντα τὸν	μῆνα	ὠνεῖσθαι σῖτον μὲν καὶ ὅσα
[8, 828]	ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις	ἔμμηνα	ἱερά, χορούς τε καὶ ἀγῶνας
[8, 830]	μάχεσθαι καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα	ἐκεῖνα	ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι
[8, 847]	τὸ δὲ πλέον τούτου τὰ	κοινὰ	δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νόμον. τέλος
[8, 846]	τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα εἰς τὰ	κοινὰ	δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων
[8, 846]	πρὸς ἄλλον γίγνηται, πρὸς (τὰ	κοινὰ	δικαστήρια φέρων τὴν δίκην τιμωρείσθω
[8, 836]	τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας, ὅσα γε	ἀνθρώπινα,	μέτρον ἔχει τὰ δὲ δὴ
[8, 847]	φερούσης τῆς χώρας, ἢ περί	τινα	ἄλλην τέχνην δεομένην ξενικῶν τινων
[8, 847]	τις αὐτοὺς ἕτερος ἢ κεῖνοί	τινα	ἄλλον ἀδικῶσι, μέχρι δραχμῶν πεντήκοντα
[8, 850]	πείσειν βουλὴν καὶ ἐκκλησίαν, ἤ	τινα	ἀναβολὴν τῆς ἐξοικήσεως (ἀξιῶν αὑτῷ
[8, 835]	χοροὶ πᾶσιν μέλουσιν διὰ βίου.	τίνα	δή ποτε τρόπον ἐν ταύτῃ
[8, 841]	τοὺς νομοφύλακας νομοθέτας γενομένους. ~(Κλεινίας)	τίνα	δὴ συμβουλεύεις αὐτοῖς τίθεσθαι νόμον,
[8, 844]	χρὴ κοινωνίαν ποιεῖσθαι πάντας τοιάνδε	τινά.	διττὰς ἡμῖν δωρεὰς ἡ θεὸς
[8, 838]	ὅτι τὸ τῆς φήμης (θαυμαστήν	τινα	δύναμιν εἴληχεν, ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς
[8, 838]	νυνδὴ ῥηθέν, ὅτι νομοθέτῃ, βουλομένῳ	τινὰ	ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως τοὺς
[8, 850]	πρὸς εὐεργεσίαν τῆς πόλεως γεγονέναι	τινὰ	ἱκανήν, καὶ πιστεύῃ πείσειν βουλὴν
[8, 841]	τούτου δεύτερον, ὦ Κλεινία. (Κλεινίας)	τίνα	λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον ὅτι μάλιστα
[8, 832]	τὴν δὲ δὴ δευτέραν αἰτίαν	τίνα	λέγεις, ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος) καλῶς
[8, 839]	δὲ γενέσθαι, βούλεσθε ὑμῖν πειραθῶ	τινα	λόγον ἐχόμενον πιθανότητος εἰπεῖν τινος;
[8, 850]	καὶ τὸ παράπαν διὰ βίου	τινὰ	μονήν, ἐπελθὼν καὶ πείσας τὴν
[8, 847]	τὸν μὲν ἐπιχώριον, ἐὰν εἴς	τινα	τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ τὴν
[8, 839]	τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα, ὥς	τινα	τέχνην κεκτῄμην, (τῇ μὲν ῥᾴστην
[8, 829]	ἄλλοις μηδεμίαν ἐξουσίαν γίγνεσθαι, μηδέ	τινα	τολμᾶν ᾄδειν ἀδόκιμον μοῦσαν μὴ
[8, 830]	παιδιά, δείματα δὲ παρέχῃ καί	τινα	τρόπον δηλοῖ τόν τε εὔψυχον
[8, 838]	ῥᾳδίαν ἔχω, τὴν δ' αὖ	τινα	τρόπον παντάπασιν ὡς οἷόν τε
[8, 842]	ὑπολάβοι δεῖν γίγνεσθαι- τὸ δὲ	τίνα	τρόπον, πότερον ὡς ἐνθάδε ἢ
[8, 835]	ἄλλα τοιαῦτα οὔτε χαλεπὸν γνῶναι	τίνα	τρόπον χρὴ τάξεως ἐννόμου λαγχάνειν,
[8, 838]	ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί γε	ὅντινα	τρόπον χειρώσαιτο ἄν· ὅτι καθιερώσας
[8, 841]	καὶ νόθα μὴ σπείρειν, μηδὲ	ἄγονα	ἀρρένων παρὰ φύσιν· ἢ τὸ
[8, 843]	ἀπεργάζονται. διὸ χρὴ πάντως εὐλαβεῖσθαι	γείτονα	γείτονι μηδὲν ποιεῖν διάφορον, τῶν
[8, 831]	πόλιν ὅλην εἰς τὸν ἀληθινὸν	ἀγῶνα	διὰ βίου παρασκευάζῃ χρησίμην, καὶ
[8, 830]	εἰς αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν	ἀγῶνα,	ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ οὐδενὶ
[8, 840]	ἀκοῇ (διὰ τὸν Ὀλυμπίασί τε	ἀγῶνα	καὶ τούς γε ἄλλους; ὧν
[8, 833]	χώρας ἁμιλλώμενον· (καὶ τιθέντες τὸν	ἀγῶνα	μενοῦμεν τούτους, ἕως ἂν ἔλθωσι,
[8, 840]	ἀσκήσεως ἀκμῇ· καὶ δὴ καὶ	Κρίσωνα	καὶ Ἀστύλον καὶ Διόπομπον καὶ
[8, 831]	δύναμιν καθάπερ θηρίῳ τοῦ (φαγεῖν	παντοδαπὰ	καὶ πιεῖν ὡσαύτως καὶ ἀφροδισίων
[8, 839]	ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα ταῦτα εἶναι	παγχάλεπα	μεῖναι κατὰ νόμον. (Μέγιλλος) ὀρθῶς
[8, 833]	τούτους συννομοθετεῖν κελεύειν τίς νικᾶν	ἄρα	δίκαιος περὶ ταύτας αὖ τὰς
[8, 840]	αὐτὸ εἶναι δύναμιν ἡμῖν οὐκ	ἄρα	ἕξει κρατεῖν ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι
[8, 840]	(Ἀθηναῖος) τί οὖν; οἱ μὲν	ἄρα	νίκης ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων
[8, 830]	μὴ φαίνηταί τισιν γελοῖα, οὐκ	ἄρα	νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα μὲν
[8, 830]	ἀπορήσαντές ποτε, ἐν ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν	ἆρά	γε οὐκ ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ
[8, 830]	τῶν τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας,	ἆρα	εἰς αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν
[8, 843]	δίκαις ἔνοχος ἔστω, μιᾷ μὲν	παρὰ	θεῶν καὶ πρώτῃ, δευτέρᾳ δὲ
[8, 843]	φιλίαν τε καὶ ἔχθραν ἔνορκον	παρὰ	θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ ὁμόφυλος
[8, 838]	ὅτι καθιερώσας ταύτην τὴν φήμην	παρὰ	πᾶσι, δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις
[8, 842]	ἢ καθάπερ ἐν Λακεδαίμονι, ἢ	παρὰ	ταῦτα ἔστιν τι τρίτον εἶδος
[8, 829]	πεφύκῃ. κρίσις δὲ αὐτῶν ἔστω	παρά	τε τῷ παιδευτῇ καὶ τοῖς
[8, 849]	μήτε τις πωλείτω μήτε ὠνείσθω	παρὰ	τοιούτου μηδεὶς μηδενός, ἐν (δὲ
[8, 844]	γείτοσι, τάξιν τῆς ὑδρείας ταξάμενος	παρὰ	τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης
[8, 850]	τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν αὐτῷ	παρὰ	τοῖς ἄρχουσιν γεγραμμέναι πρότερον ὦσιν.
[8, 850]	τούτων ποιεῖν, ἀναγραφήτω τότ' ἤδη	παρὰ	τοῖς νομοφύλαξιν τὸ πλέον, ἐξαλειφέσθω
[8, 838]	μηδαμῶς ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ	παρὰ	τὸν νόμον. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν ὀρθὸν
[8, 844]	τῷ βάθει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ,	παρὰ	τῶν γειτόνων ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ
[8, 849]	ὁ βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν	παρὰ	τῶν ἐν τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων,
[8, 841]	μὴ σπείρειν, μηδὲ ἄγονα ἀρρένων	παρὰ	φύσιν· ἢ τὸ μὲν τῶν
[8, 831]	καὶ ἀσχημονεστέραν, ἐθέλειν ὑπομένειν πάντα	ἄνδρα,	εἰ μέλλει πλούσιος ἔσεσθαι, καὶ
[8, 842]	ὦ ξένε, ἐγὼ μέν σοι	σφόδρα	δεχοίμην ἂν τοῦτον τὸν νόμον,
[8, 843]	ὄγκον μέγαν ἐντίκτουσαι, (χαλεπὴν καὶ	σφόδρα	πικρὰν γειτονίαν ἀπεργάζονται. διὸ χρὴ
[8, 840]	(Κλεινίας) ἀληθῆ ταῦτα λέγεις ὅτι	σφόδρα	ὑπὸ τῶν παλαιῶν ἐστιν εἰρημένα
[8, 834]	τὰ περὶ ταῦτα νόμιμα τὰ	γέρα	καὶ τὰς νίκας διανέμειν. τὸ
[8, 848]	κώμῃ δὲ ἑκάστῃ πρῶτον μὲν	ἱερὰ	καὶ ἀγορὰν ἐξῃρῆσθαι θεῶν τε
[8, 829]	Ὀρφείων ὕμνων, ἀλλ' ὅσα τε	ἱερὰ	κριθέντα ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς,
[8, 848]	ἄλλων τοῦ δωδεκάτου ἑκάστου μέρους,	ἱερὰ	πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ οἰκοδομίας
[8, 848]	δὲ οἰκοδομίας εἶναι περὶ τὰ	(ἱερὰ	ταῦτα, ὅπῃ ἂν ὁ τόπος
[8, 828]	ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα	ἱερά,	χορούς τε καὶ ἀγῶνας μουσικούς,
[8, 841]	εἰ θεὸς ἐθέλοι, (κἂν δυοῖν	θάτερα	βιασαίμεθα περὶ ἐρωτικῶν, ἢ μηδένα
[8, 850]	πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ	μηδέτερα	τούτων ποιεῖν, ἀναγραφήτω τότ' ἤδη
[8, 833]	οὐ μὴν χωρίς γε ὅπλων	οὐδετέρα	τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν. (Κλεινίας)
[8, 832]	πολιτείας, ἣν νομοθετούμενοι (λέγομεν, ἐκπέφευγεν	ἀμφότερα·	σχολήν τε γὰρ ἄγει που
[8, 839]	τὴν τῆς ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα	ἀμφότερα	ταῦτα εἶναι παγχάλεπα μεῖναι κατὰ
[8, 843]	μὲν παρὰ θεῶν καὶ πρώτῃ,	δευτέρᾳ	δὲ ὑπὸ νόμου. (μηδεὶς γὰρ
[8, 846]	ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ βίᾳ ἢ	λάθρᾳ,	αὐτὸν ἢ τῶν αὐτοῦ τι,
[8, 843]	τοιαύτην δίκην, ὡς ἀνάδαστον γῆν	λάθρᾳ	καὶ βίᾳ ποιοῦντος τοῦ ὄφλοντος,
[8, 845]	τοιούτων, αἰσχρὸν μὲν μηδὲν ἔστω	λάθρᾳ	λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς ἐντὸς
[8, 838]	ἱκανώτατα φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε	λάθρᾳ	συγκαθεύδοντα ἤ πως ἄλλως ἀσπαζόμενον
[8, 831]	ἐστιν, εἰ μὴ πάνυ τι	σμικρά;	ἢ φῶμεν δι' ἀμαθίαν τῶν
[8, 843]	μὴ πάντα ἀξιοῦν, πολλὰ καὶ	σμικρὰ	καὶ τοῦ ἐπιτυχόντος νομοθέτου γιγνόμενα,
[8, 846]	μυρία δὲ ταῦτα ὄντα καὶ	σμικρὰ	νόμιμα, καθ' ἃ δεῖ τὰς
[8, 846]	τὰ τῶν πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι,	σμικρὰ	πρὸς μεγάλα, καὶ τῆς ἀναγκαίας
[8, 830]	μὲν ἑκάστης ἡμέρας τά γε	σμικρὰ	χωρὶς τῶν ὅπλων, χορούς τε
[8, 849]	μὲν καὶ ὅσα περὶ σῖτον	ἀγορᾷ	τῇ πρώτῃ· δεκάτῃ δὲ τοῦ
[8, 848]	τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ τὰ	πρόσφορα	γεωργοῖς γένη τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν.
[8, 836]	καθάπερ θηλειῶν πρὸς μεῖξιν ἀφροδισίων,	μάρτυρα	παραγόμενος τὴν τῶν θηρίων φύσιν
[8, 847]	μήτε αὖ τῶν ἐν τῇ	χώρᾳ	ἀναγκαίων ἐμμένειν ἐξαγέτω· τούτων δ'
[8, 847]	μήτε ἄλλου μηδενὸς ἐν τῇ	(χώρᾳ	ὅλῃ καὶ πόλει ἡμῖν γίγνεσθαι.
[8, 836]	τὸ σωφρονεῖν οὐ σμικρόν, καὶ	πᾶσα	ἡ παιδεία μετρίους πρὸς τὰ
[8, 843]	καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν εἴρηται,	πᾶσα	ἡ τοῦ δωδεκατημορίου τάξις, τῶν
[8, 831]	ἰδίων κτημάτων, ἐξ ὧν κρεμαμένη	πᾶσα	ψυχὴ πολίτου παντὸς οὐκ ἄν
[8, 848]	μὲν ἴσα, τῇ δ' οὐκ	ἴσα	νέμομεν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος)
[8, 848]	μὲν δῆλον ὅτι τῇ μὲν	ἴσα,	τῇ δ' οὐκ ἴσα νέμομεν.
[8, 829]	ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ	ὅσα	ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ
[8, 847]	ξενικὰ θυμιάματα, καὶ πορφύραν καὶ	ὅσα	βαπτὰ χρώματα, μὴ φερούσης τῆς
[8, 833]	καὶ τῶν τοιούτων, τὰ νῦν	ὅσα	(βαρέα, τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις
[8, 836]	πρὸς μὲν τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας,	ὅσα	γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει τὰ
[8, 832]	ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον ἆθλα νικητήρια,	ὅσα	δὲ μή, χαίρειν ἐατέον; ἃ
[8, 848]	~τὰ ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ	ὅσα	ζῷα σύμπαντα πράσιμα ἐν ἑκάστοις
[8, 834]	ὅσα τε (ἐν ἀγῶσιν καὶ	ὅσα	καθ' ἡμέραν διδασκάλων ἐκπονούμεθα, πάντως
[8, 832]	τῶν ἀγώνων τῶν γυμνικῶν, ὡς	ὅσα	μὲν αὐτῶν πρὸς πόλεμόν ἐστιν
[8, 849]	μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον μὲν καὶ	ὅσα	περὶ σῖτον ἀγορᾷ τῇ πρώτῃ·
[8, 847]	δώδεκα. (περὶ δὲ ὅπλων καὶ	ὅσα	περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα ὄργανα,
[8, 849]	εἰκάδι τῶν ζῴων ἔστω πρᾶσις,	ὅσα	πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα αὐτοῖς
[8, 842]	ἀφροδισίων (καὶ ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν,	ὅσα	πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας
[8, 847]	μήτ' εἰσαγομένων· λιβανωτὸν δὲ καὶ	ὅσα	(πρὸς θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν
[8, 834]	νῦν ἤδη καὶ μάθησις γυμναστικῆς,	ὅσα	τε (ἐν ἀγῶσιν καὶ ὅσα
[8, 829]	(τε καὶ Ὀρφείων ὕμνων, ἀλλ'	ὅσα	τε ἱερὰ κριθέντα ποιήματα ἐδόθη
[8, 846]	γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων	ὅσα	τις ἂν ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ
[8, 833]	ποιήσαντα δεῖ νικᾶν καὶ εἰς	ὁπόσα,	καθάπερ νῦν ἐν τῇ πάλῃ
[8, 846]	ὁπόσων δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα	ὁπόσα	τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν
[8, 832]	(ἱεροσύλους καὶ πολεμικοὺς καὶ τυραννικοὺς	ποιοῦσα,	καὶ μάλ' ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖς
[8, 832]	γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ' ἀκόντων	ἑκοῦσα	ἄρχει σὺν ἀεί τινι βίᾳ,
[8, 832]	λέγοιντ' ἂν ὀρθότατα· ἑκόντων γὰρ	ἑκοῦσα	οὐδεμία, ἀλλ' ἀκόντων ἑκοῦσα ἄρχει
[8, 831]	τοίνυν, ἣν λέγω, μία κείσθω	διακωλύουσα	αἰτία τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν
[8, 837]	καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις	ἔχουσα	ἐν ἡμῖν, ἡ δ' ἐκ
[8, 834]	ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ' ἂν λόγον	ἔχουσα,	ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ
[8, 832]	ἡ διὰ βίου ἄπληστος (ζήτησις,	παρέχουσα	ἄσχολον ἕκαστον, ἐμπόδιος γίγνεται τοῦ
[8, 831]	τὰ πρὸς τὸν πόλεμον ἱκανῶς	ἐῶσα	ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ' ἐμπόρους
[8, 848]	δὴ καὶ τὰ ἅπαντα ἀκολουθείτω	~τὰ	ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ ὅσα
[8, 847]	καὶ κριθῶν, οἷσιν δὴ καὶ	τὰ	ἅπαντα ἀκολουθείτω ~τὰ ἄλλα ὡραῖα
[8, 850]	πλέον, ἐξαλειφέσθω δὲ τὸ ἐναντίον.	τὰ	αὐτὰ δὲ καὶ περὶ μετοίκων
[8, 829]	ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ τοιοῦτον.	τὰ	αὐτὰ δὲ λέγω στρατείας τε
[8, 849]	~(τῶν δὲ ἐν ἄστει κατὰ	τὰ	αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι καὶ ἐπιμελεῖσθαι τὴν
[8, 850]	μένειν δὲ ἂν βούληται, κατὰ	τὰ	αὐτὰ μενέτω πείσας· ὁ δὲ
[8, 838]	καὶ ὅλῃ τῇ πόλει κατὰ	τὰ	αὐτά, οὕτω τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος
[8, 830]	προστάττων μάλιστα μὲν ἑκάστης ἡμέρας	τά	γε σμικρὰ χωρὶς τῶν ὅπλων,
[8, 844]	γενναίαν νῦν λεγομένην σταφυλὴν ἢ	τὰ	γενναῖα σῦκα ἐπονομαζόμενα ὀπωρίζειν βούληται,
[8, 834]	ἀποδιδόντι τὰ περὶ ταῦτα νόμιμα	τὰ	γέρα καὶ τὰς νίκας διανέμειν.
[8, 846]	διπλασίων ὑπόδικος ἔστω τῷ βλαφθέντι·	τὰ	δὲ αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα
[8, 836]	ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει	τὰ	δὲ δὴ τῶν ἐρώτων παίδων
[8, 833]	τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα ἔστω·	τὰ	δὲ κατ' ἰσχύν, ἀντὶ μὲν
[8, 834]	τὰ μὲν πλεῖστα ὡσαύτως διαπεπέρανται,	τὰ	δὲ ῥαψῳδῶν καὶ τῶν τούτοις
[8, 840]	κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι (τὰς ψυχάς,	τὰ	δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες.
[8, 846]	ἐπιχώριος μηδεὶς ἔστω τῶν περὶ	τὰ	δημιουργικὰ τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης
[8, 835]	ὃς παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ	τὰ	δοκοῦντα ἄριστ' εἶναι πόλει καὶ
[8, 848]	αὐτήν· λαβὼν ἕκαστος τῶν πολιτῶν	τὰ	δύο μέρη κύριος ἔστω τῆς
[8, 832]	γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ' οὖν ἐστι	τὰ	δύο πάντων μὲν σμικροῦ διαφερόντως
[8, 833]	καὶ τοῖς μὲν τῶν ἀγενείων	τὰ	δύο τῶν τριῶν τοῦ μήκους
[8, 848]	διελομένους αὖ καὶ τοῦτο εἰς	τὰ	δώδεκα μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης,
[8, 844]	τισι τόποις σύμφυτος ἐκ γῆς	τὰ	ἐκ Διὸς ἰόντα ἀποστέγει νάματα,
[8, 848]	πρῶτον δὲ οἰκοδομίας εἶναι περὶ	τὰ	(ἱερὰ ταῦτα, ὅπῃ ἂν ὁ
[8, 847]	διαδικαζόντων, τὸ δὲ πλέον τούτου	τὰ	κοινὰ δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νόμον.
[8, 846]	αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα εἰς	τὰ	κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον
[8, 846]	ἄλλῳ πρὸς ἄλλον γίγνηται, πρὸς	(τὰ	κοινὰ δικαστήρια φέρων τὴν δίκην
[8, 842]	τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων (νομοθετήσει,	τὰ	μέγιστα ἤδη νενομοθετηκὼς περὶ γάμους
[8, 833]	ἅμιλλαν τούτων τῶν δρόμων. καὶ	τὰ	μὲν περὶ δρόμους ἀνδράσι τε
[8, 834]	ἔχει. καὶ δὴ καὶ μουσικῆς	τὰ	μὲν πλεῖστα ὡσαύτως διαπεπέρανται, τὰ
[8, 833]	ἂν ἔλθωσι, καὶ τῷ νικῶντι	τὰ	νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας) ὀρθῶς.
[8, 837]	ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων (εἴρηκας	τὰ	νῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικά γε, ὅπερ
[8, 841]	δὴ καθάπερ ἴσως ἐν μύθῳ	τὰ	νῦν λεγόμεν' ἐστὶν εὐχαί, πολύ
[8, 833]	μὲν πάλης καὶ τῶν τοιούτων,	τὰ	νῦν ὅσα (βαρέα, τὴν ἐν
[8, 836]	καλὸν ἢ μηδαμῶς αἰσχρὸν νομοθετεῖσθαι	τὰ	νῦν, τί μέρος ἡμῖν συμβάλλοιτ'
[8, 838]	λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἴσμεν που καὶ	τὰ	νῦν τοὺς πλείστους τῶν ἀνθρώπων,
[8, 847]	δώδεκα μὲν γὰρ δὴ μέρη	τὰ	πάντα ἐκ τῆς χώρας γιγνόμενα
[8, 849]	ἀρχήν. τοῖς δὲ δὴ ἀγορανόμοις	τὰ	περὶ ἀγοράν που δεῖ ἕκαστα
[8, 832]	καὶ νομοθετηθῆναι. καὶ πρῶτον μὲν	τὰ	περὶ δρόμον καὶ τάχος ὅλως
[8, 834]	τούτων νόμους, τῷ κάλλιστα ἀποδιδόντι	τὰ	περὶ ταῦτα νόμιμα τὰ γέρα
[8, 842]	πλείστοις τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ κατεσκευασμένα	τὰ	περὶ τὴν τροφήν, τούτοις δὲ
[8, 832]	γίγνεται τοῦ μὴ καλῶς ἀσκεῖν	τὰ	περὶ τὸν πόλεμον ἑκάστους. ἔστω·
[8, 849]	τῶν δὲ ὠνίων, πρῶτον μὲν	τὰ	περὶ τοὺς ξένους ταχθέντα πωλεῖν
[8, 842]	τόκων καὶ ἄλλων μυρίων τοιούτων	τὰ	πολλὰ ἀπήλλακται, χαίρειν αὐτοῖς εἰπών,
[8, 830]	δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν ὁ νομοθέτης	τὰ	πρὸς ἀλλήλους γυμνάσια μὴ φαίνηταί
[8, 831]	τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν μήτε	τὰ	πρὸς τὸν πόλεμον ἱκανῶς ἐῶσα
[8, 835]	οὐ θαυμαστὸν ἐπιθυμιῶν εἰ κρατοῖ	τὰ	πρόσθεν νόμιμα ταχθέντα ~τὸ (γὰρ
[8, 848]	ἐν τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ	τὰ	πρόσφορα γεωργοῖς γένη τῶν δημιουργῶν
[8, 844]	τοὐναντίον ὁ ἐπάνω μεθιεὶς εἰκῇ	τὰ	ῥεύματα βλάπτῃ τὸν κάτω, καὶ
[8, 836]	πᾶσα ἡ παιδεία μετρίους πρὸς	τὰ	τοιαῦτ' εἴληφεν νόμους, καὶ πρὸς
[8, 831]	ἂν ἡμεῖς γε, ὦ ξένε,	τὰ	τοιαῦτα δεῖν καὶ νομοθετεῖν καὶ
[8, 847]	δὲ καὶ ὅσα (πρὸς θεοὺς	τὰ	τοιαῦτα ἐστὶν ξενικὰ θυμιάματα, καὶ
[8, 837]	νόμον ὑμῶν, ὅτι νοεῖ περὶ	τὰ	τοιαῦτα, οὐδέν με ἐξετάζειν δεῖ,
[8, 836]	θηρίων φύσιν καὶ δεικνὺς πρὸς	τὰ	τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα ἄρρενος
[8, 845]	περὶ ἀρετῆς, ἐὰν εἰς τότε	τὰ	τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε
[8, 845]	δὲ τὴν ὕδατος φύσιν ἐστὶν	τὰ	τοιαῦτα σύμπαντα δυνατὰ (γίγνεσθαι· διὸ
[8, 846]	διὰ τῶν αὑτοῦ κτημάτων, πάντα	τὰ	τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω,
[8, 842]	καὶ μελιττουργοῖς καὶ τοῖς περὶ	τὰ	τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις
[8, 843]	ἅπαντος. ὃς δ' ἂν ἐπεργάζηται	τὰ	τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων τοὺς ὅρους,
[8, 833]	δρόμου θήσομεν, τοῖς δὲ παισὶ	τὰ	τούτων ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ
[8, 846]	δ' αὐτὰ οἱ νέοι πρὸς	τὰ	τῶν πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ
[8, 829]	πόλει, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ καλῶν,	τὰ	τῶν τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα, ἐὰν
[8, 844]	ὕδατος. ἐὰν δὲ ἐκ Διὸς	ὕδατα	γιγνόμενα, τὸν ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ
[8, 834]	οὔτε τις πολλῶν οὔτε πολλή,	κατά	γε δὴ Κρήτην, ὥστε ἀναγκαῖον
[8, 848]	ἐν ἑκάστοις ᾖ τριχῇ διαιρείσθω	κατὰ	λόγον, ἓν μὲν μέρος τοῖς
[8, 832]	νόμων, ὥστ' εἰκότως ἅμα καὶ	κατὰ	λόγον ἡ τοιαύτη κατάστασις πολιτείας
[8, 835]	δὲ ἕκαστα αὐτῶν εἶναι δεῖ	κατὰ	λόγον καὶ κατ' ᾠδὰς καὶ
[8, 840]	καὶ ἄλλων θηρίων πολλῶν, οἳ	κατὰ	μεγάλας ἀγέλας γεννηθέντες, μέχρι μὲν
[8, 829]	τοῖς ἄρχουσιν, τοτὲ δὲ καὶ	κατὰ	μέρη· καί τινας ἀεὶ παιδιὰς
[8, 835]	τοὺς μουσικῆς ἀγῶνας χρὴ προσδοκᾶν	κατὰ	μέρος ἀγωνιεῖσθαι ταχθέντας ὑπό τε
[8, 848]	τοιούτοις. δώδεκα κώμας εἶναι χρή,	κατὰ	μέσον τὸ δωδεκατημόριον ἕκαστον μίαν,
[8, 830]	ἐλάττους γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ	κατὰ	μῆνα ἕκαστον ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας
[8, 834]	ἔστω δὴ τούτων τε αὐτῶν	κατὰ	νόμον ἅμιλλά τε καὶ φιλονικία,
[8, 831]	φόνου γενομένου, τιθῇ τὸν ἀποκτείναντα	κατὰ	νόμον καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι χεῖρας,
[8, 839]	ἀμφότερα ταῦτα εἶναι παγχάλεπα μεῖναι	κατὰ	νόμον. (Μέγιλλος) ὀρθῶς γε σὺ
[8, 847]	τούτου τὰ κοινὰ δικαστήρια διακρινόντων	κατὰ	νόμον. τέλος δὲ ἐν τῇ
[8, 830]	ἁμίλλας τε πρὸς ἀλλήλους ποιουμένους	(κατὰ	πᾶσαν τὴν χώραν, ἐπὶ κατάληψιν
[8, 845]	χωρίων ἅπτηταί του τῶν τοιούτων,	κατὰ	ῥᾶγα βοτρύων καὶ σῦκον συκῆς
[8, 849]	γεωργοῖσι. ~(τῶν δὲ ἐν ἄστει	κατὰ	τὰ αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι καὶ ἐπιμελεῖσθαι
[8, 850]	φίλον, μένειν δὲ ἂν βούληται,	κατὰ	τὰ αὐτὰ μενέτω πείσας· ὁ
[8, 838]	γυναιξὶ καὶ ὅλῃ τῇ πόλει	κατὰ	τὰ αὐτά, οὕτω τὸ βεβαιότατον
[8, 829]	ὁποῖός τις ἂν ἕκαστος γίγνηται	κατά	τε τοὺς ἀγῶνας ἐν παντί
[8, 828]	ἀγῶνας μουσικούς, τοὺς δὲ γυμνικούς,	κατὰ	τὸ πρέπον προσνέμοντας τοῖς θεοῖς
[8, 846]	τῶν ἄλλων δημιουργῶν ποιεῖν χρὴ	κατὰ	τόδε. πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς
[8, 828]	τοῦ Πλούτωνος (μηνὶ τῷ δωδεκάτῳ	κατὰ	τὸν νόμον ἀποδιδόντας, καὶ οὐ
[8, 849]	τοῖς ἀστοῖς σκοπεῖν (εἰ γίγνεται	κατὰ	τὸν νόμον ἕκαστα. νόμος δ'
[8, 850]	ἂν ᾖ καὶ πλέονος ἢ	κατὰ	τὸν νόμον, ὃς εἴρηκεν πόσου
[8, 847]	ἔοικεν ὀρθότης ἄν τις γιγνομένη	κατὰ	τρόπον γίγνεσθαι. δώδεκα μὲν γὰρ
[8, 844]	τὴν δ' εἰς ἀπόθεσιν γενομένην	κατὰ	φύσιν. ἔστω δὴ περὶ ὀπώρας
[8, 839]	νικήσῃ δικαίως, μυρία ἀγαθὰ ἔχει.	κατὰ	φύσιν μὲν γὰρ πρῶτον κεῖται,
[8, 834]	αὐτοῖς δὴ τοῖς τέλος ἔχουσι,	κατὰ	φύσιν τῆς χώρας ἂν τὴν
[8, 838]	τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι τοῦ	κατὰ	φύσιν χρῆσθαι τῇ τῆς παιδογονίας
[8, 840]	ἡλικίας ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ	κατὰ	χάριν καὶ θήλεια ἄρρενι, τὸν
[8, 847]	θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν ξενικὰ	θυμιάματα,	καὶ πορφύραν καὶ ὅσα βαπτὰ
[8, 844]	τὰ ἐκ Διὸς ἰόντα ἀποστέγει	νάματα,	καὶ ἐλλείπει τῶν ἀναγκαίων πωμάτων,
[8, 829]	καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων ᾀδέσθω	ποιήματα,	ἐὰν καὶ μὴ μουσικὰ πεφύκῃ.
[8, 829]	ἀλλ' ὅσα τε ἱερὰ κριθέντα	ποιήματα	ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ ὅσα
[8, 846]	τὰ δὲ αὖ τῶν ἀρχόντων	ἀδικήματα	εἰς τὰ κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν
[8, 843]	φρούραρχοι τούτων. καὶ ἐάν τις	βοσκήματα	ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας ὁρῶντες κρινόντων
[8, 833]	ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ ταῦτα	ἀθλήματα	διανοηθῶμεν, ἓν μὲν παιδικόν, ἓν
[8, 846]	ἔστω τῶν περὶ τὰ δημιουργικὰ	τεχνήματα	διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης ἀνδρὸς ἐπιχωρίου.
[8, 849]	ἀλλάττεσθαι νόμισμά τε χρημάτων καὶ	χρήματα	νομίσματος, μὴ προϊέμενον ἄλλον ἑτέρῳ
[8, 846]	νέοι πρὸς τὰ τῶν πρόσθεν	νομοθετήματα	ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς μεγάλα, καὶ
[8, 830]	ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται παιδιά,	δείματα	δὲ παρέχῃ καί τινα τρόπον
[8, 841]	ἑαυτοῦ γυναικός, ἄθυτα δὲ παλλακῶν	σπέρματα	καὶ νόθα μὴ σπείρειν, μηδὲ
[8, 832]	μὲν αὐτῶν πρὸς πόλεμόν ἐστιν	ἀγωνίσματα	ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον ἆθλα νικητήρια,
[8, 829]	ἄρχουσιν συνδοκῇ, μηδὲν χειμῶνας ἢ	καύματα	διευλαβουμένους, αὐτούς τε ἅμα καὶ
[8, 846]	παρέργῳ δεόμενον ἐπιτηδεύειν· δύο δὲ	ἐπιτηδεύματα	ἢ δύο τέχνας ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι
[8, 845]	γὰρ γῆν οὔτε ἥλιον οὔτε	πνεύματα,	τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν ἐκ
[8, 844]	ὁ ἐπάνω μεθιεὶς εἰκῇ τὰ	ῥεύματα	βλάπτῃ τὸν κάτω, καὶ περὶ
[8, 848]	τινὲς ἔντοποι Μαγνήτων εἴτ' ἄλλων	ἱδρύματα	παλαιῶν μνήμῃ διασεσωμένων εἰσίν, τούτοις
[8, 847]	καὶ πορφύραν καὶ ὅσα βαπτὰ	χρώματα,	μὴ φερούσης τῆς χώρας, ἢ
[8, 840]	πεπαιδευμένοι (τὰς ψυχάς, τὰ δὲ	σώματα	πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες. (Κλεινίας) ἀληθῆ
[8, 845]	φύσιν ἐστὶν τὰ τοιαῦτα σύμπαντα	δυνατὰ	(γίγνεσθαι· διὸ δὴ βοηθοῦ δεῖται
[8, 839]	λοιδορήσειεν ἂν ὡς ἀνόητα καὶ	ἀδύνατα	τιθέντων νόμιμα, καὶ βοῆς πάντα
[8, 832]	στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ' ἂν	ὀρθότατα·	ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ'
[8, 837]	διεξέλθωμεν πάντως τοὺς νόμους. (Μέγιλλος)	ὀρθότατα	λέγεις. ~(Ἀθηναῖος) τέχνην δή τιν'
[8, 838]	ἐπιτιθέντας δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος)	ὀρθότατα	λέγεις τό γε τοσοῦτον, ὅτι
[8, 848]	(πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ ταῦτα	ὀρθότατα	νέμοιτ' ἄν; πρῶτον μὲν δῆλον
[8, 830]	τῆς νίκης διαμαχόμενοι, καὶ ὡς	ἐγγύτατα	τοῦ ὁμοίου ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων
[8, 830]	σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς	ἐγγύτατα	τῶν ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν,
[8, 838]	ἄγραφος ὢν ὡς οἷόν τε	ἱκανώτατα	φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε λάθρᾳ
[8, 835]	πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν εἰς	ἔσχατα	βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ λόγος
[8, 841]	τις συγγίγνοιτό τινι πλὴν ταῖς	μετὰ	θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων ἐλθούσαις
[8, 834]	τοῖς θεοῖς τε καὶ τοῖς	μετὰ	θεῶν μηνῶν καὶ ἡμερῶν καὶ
[8, 828]	ἱερεῖς ἱέρειαί τε καὶ μάντεις	μετὰ	νομοφυλάκων ταξάντων ἃ παραλείπειν ἀνάγκη
[8, 843]	μάρτυς, τοῦ δὲ ξένιος, οἳ	μετὰ	πολέμων τῶν ἐχθίστων ἐγείρονται. καὶ
[8, 834]	τὰς νίκας διανέμειν. τὸ δὲ	(μετὰ	ταῦτα ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος
[8, 837]	τῷ λόγῳ συγχώρησιν. Κλεινίᾳ δὲ	μετὰ	ταῦτα καὶ εἰς αὖθις περὶ
[8, 849]	ἕκαστα μέλειν· ἡ δ' ἐπιμέλεια,	μετὰ	τὴν τῶν ἱερῶν ἐπίσκεψιν τῶν
[8, 835]	τε πότε καὶ τίνες καὶ	μετὰ	τίνων τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται περὶ
[8, 850]	μὲν μετοικίας ἀρχέτω χρόνος ὁ	μετὰ	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος,
[8, 840]	φιλονικίαν, καὶ τέχνην καὶ τὸ	μετὰ	τοῦ σωφρονεῖν ἀνδρεῖον ἐν τῇ
[8, 832]	ὦ ξένοι, ἐπεπλήξατε· καὶ τὸ	μετὰ	τοῦτο ἀκούοιτ' ἄν, ὡς ἔοικε.
[8, 848]	τροφὴν γίγνεσθαι, διανέμειν. τὸ δὲ	μετὰ	τοῦτο αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ χωρὶς
[8, 843]	ἀποτίνειν τὸν ἡττηθέντα. τὸ δὲ	μετὰ	τοῦτο βλάβαι πολλαὶ καὶ σμικραὶ
[8, 828]	τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι ἑορτὰς	μετὰ	τῶν ἐκ Δελφῶν μαντειῶν, αἵτινες
[8, 839]	πᾶσαν ψυχὴν δουλώσεσθαι καὶ παντάπασιν	μετὰ	φόβου ποιήσειν πείθεσθαι τοῖς τεθεῖσιν
[8, 830]	τις ἂν ὀρθῶς λέγων. τί	δῆτα;	εἰ πύκτας ἢ παγκρατιαστὰς ἐτρέφομεν
[8, 846]	ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι· τότε δὲ	ἀκίνητα	ποιησάμενοι, ζώντων τούτοις ἤδη χρώμενοι
[8, 843]	ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν, ~νομίσας τὸ	(τἀκίνητα	κινεῖν ἀληθῶς τοῦτο εἶναι· βουλέσθω
[8, 839]	τοῦ νόμου λοιδορήσειεν ἂν ὡς	ἀνόητα	καὶ ἀδύνατα τιθέντων νόμιμα, καὶ
[8, 846]	πάντα ὁπόσα τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ'	ἀνομοθέτητα	οἷόν τ' εἶναι γέροντός τε
[8, 841]	ἡμῖν ἐν νόμῳ γενόμενον κέοιτο,	ὀρθότητα	ἔχον δευτέραν, καὶ τοὺς τὰς
[8, 836]	θήλεος ἰόντος τὴν τῆς εἰκόνος	ὁμοιότητα	ἆρ' οὐ μέμψεται; τίς οὖν
[8, 848]	ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆς ὁμοιότητος	ἰσότητα	ἡ νομὴ (πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν
[8, 837]	τρίτον ἔρωτά τις ἔχων τοῦτον,	ἔπειτα	εἰς τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν ἑλκόμενος
[8, 849]	ἢ κριθῶν ἢ πυρῶν εἰς	ἄλφιτα	νεμηθέντων, ἢ καὶ τὴν ἄλλην
[8, 831]	τοῦ φόνου γενομένου, τιθῇ τὸν	ἀποκτείναντα	κατὰ νόμον καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι
[8, 845]	δὲ ἐλεύθερον ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ	διδάξαντα	τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς
[8, 831]	τε καὶ ἀσχημονεστέραν, ἐθέλειν ὑπομένειν	πάντα	ἄνδρα, εἰ μέλλει πλούσιος ἔσεσθαι,
[8, 843]	νόμοις χρὴ προσχρῆσθαι καὶ μὴ	πάντα	ἀξιοῦν, πολλὰ καὶ σμικρὰ καὶ
[8, 847]	μὲν γὰρ δὴ μέρη τὰ	πάντα	ἐκ τῆς χώρας γιγνόμενα νέμειν
[8, 830]	ἂν μάχεσθαι καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι	πάντα	ἐκεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τότε
[8, 839]	ἀδύνατα τιθέντων νόμιμα, καὶ βοῆς	πάντα	ἐμπλήσειε· πρὸς ἃ δὴ καὶ
[8, 846]	χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν	πάντα	ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι· τότε δὲ
[8, 846]	ἐφ' ὁπόσων δεῖ καλεῖσθαι, καὶ	πάντα	ὁπόσα τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα
[8, 846]	τι, διὰ τῶν αὑτοῦ κτημάτων,	πάντα	τὰ τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν ἐπιδεικνὺς
[8, 849]	σίτου, τὸν δὲ ξένον εἰς	πάντα	τὸν μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον μὲν
[8, 831]	τὴν μὲν ὑπ' ἔρωτος πλούτου	πάντα	χρόνον ἄσχολον ποιοῦντος τῶν ἄλλων
[8, 847]	κριθῶν, οἷσιν δὴ καὶ τὰ	ἅπαντα	ἀκολουθείτω ~τὰ ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα,
[8, 847]	καὶ ὅσα περὶ τὸν πόλεμον	ἅπαντα	ὄργανα, ἐάν τινος ἢ τέχνης
[8, 845]	ὕδατος φύσιν ἐστὶν τὰ τοιαῦτα	σύμπαντα	δυνατὰ (γίγνεσθαι· διὸ δὴ βοηθοῦ
[8, 848]	ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῷα	σύμπαντα	πράσιμα ἐν ἑκάστοις ᾖ τριχῇ
[8, 833]	δὲ τὸν μὴ παθόντα ἢ	ποιήσαντα	δεῖ νικᾶν καὶ εἰς ὁπόσα,
[8, 835]	δή με, οἷον εἰκός, φοβηθῆναι,	συννοήσαντα	τί τις χρήσεται τῇ τοιαύτῃ
[8, 845]	κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον ἀποπέμπειν	νουθετήσαντα	καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας
[8, 839]	δὲ χαλεπωτάτην, πρὸς τὸ τοῦτον	τεθέντα	ἐμμεῖναι τὸν νόμον. νοῆσαι μὲν
[8, 843]	δέῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν τὸν	ἡττηθέντα.	τὸ δὲ μετὰ τοῦτο βλάβαι
[8, 829]	ὕμνων, ἀλλ' ὅσα τε ἱερὰ	κριθέντα	ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ
[8, 831]	τιθῇ τὸν ἀποκτείναντα κατὰ νόμον	καθαρθέντα	καθαρὸν εἶναι χεῖρας, ἡγούμενος ἀνθρώπων
[8, 849]	μὲν τὰ περὶ τοὺς ξένους	ταχθέντα	πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς σκοπεῖν (εἰ
[8, 835]	εἰ κρατοῖ τὰ πρόσθεν νόμιμα	ταχθέντα	~τὸ (γὰρ μὴ πλουτεῖν τε
[8, 828]	τοιοῦτον θεόν, ἀλλὰ τιμητέον ὡς	ὄντα	ἀεὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει
[8, 837]	ταῦτα ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ	ὄντα	αὐτά, καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον
[8, 846]	τῶν ἐγκλημάτων. μυρία δὲ ταῦτα	ὄντα	καὶ σμικρὰ νόμιμα, καθ' ἃ
[8, 837]	δῆλον ὅτι τὸν μὲν ἀρετῆς	ὄντα	καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα ὡς
[8, 841]	ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς ὄντως	ὄντα	ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἴτε
[8, 850]	ἐξήκωσιν οἱ χρόνοι, τὴν αὑτοῦ	λαβόντα	οὐσίαν ἀπιέναι. ἐὰν δ' ἐν
[8, 848]	καὶ ἀριθμῷ τῇδε χρὴ διανέμεσθαι·	λαβόντα	τὸν ἀριθμὸν πάντων τῶν ζῴων
[8, 841]	αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν γένος ὄν,	περιλαβόντα	τρία γένη βιάζοιτ' ἂν μὴ
[8, 829]	καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν	ψέγοντα	ἢ ἐπαινοῦντά τινας ἐκρίθη μετρίως
[8, 837]	ἅπαντας δεῖ κωλύειν τὸν νόμον,	ἀπείργοντα	μὴ γίγνεσθαι ἐν ἡμῖν, ἢ
[8, 838]	φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε λάθρᾳ	συγκαθεύδοντα	ἤ πως ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι
[8, 843]	ὅρον μᾶλλον ἢ σμικρὸν λίθον	ὁρίζοντα	φιλίαν τε καὶ ἔχθραν ἔνορκον
[8, 833]	ἀλλήλοις. ἃ δὲ τὸν μὴ	παθόντα	ἢ ποιήσαντα δεῖ νικᾶν καὶ
[8, 844]	ἐκ γῆς τὰ ἐκ Διὸς	ἰόντα	ἀποστέγει νάματα, καὶ ἐλλείπει τῶν
[8, 846]	ἁπάντων ὅσα τις ἂν ἑκὼν	ἄκοντα	βλάπτῃ βίᾳ ἢ λάθρᾳ, αὐτὸν
[8, 845]	λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς ἐντὸς	τριάκοντα	ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω καὶ ἀμυνέσθω
[8, 828]	γὰρ τῶν (μὲν πέντε καὶ	ἑξήκοντα	καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι, ὅπως
[8, 833]	δὲ ὃν ἀφήσομεν πρῶτον ὡπλισμένον,	ἑξήκοντα	μὲν σταδίων μῆκος πρὸς ἱερὸν
[8, 847]	τινα ἄλλον ἀδικῶσι, μέχρι δραχμῶν	πεντήκοντα	ἀστυνόμοι διαδικαζόντων, τὸ δὲ πλέον
[8, 829]	γεγονὼς πρῶτον μὲν μὴ ἔλαττον	πεντήκοντα	ἐτῶν, μηδ' αὖ τῶν ὁπόσοι
[8, 844]	καὶ ἐν ἄλλων, ἱερὰς μὲν	πεντήκοντα	ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν
[8, 831]	ἀνόσιον καὶ πάντως αἰσχράν, μηδὲν	δυσχεραίνοντα,	ἐὰν μόνον ἔχῃ δύναμιν καθάπερ
[8, 841]	τροφὴν αὐτῆς διὰ πόνων ἄλλοσε	τρέποντα	τοῦ σώματος. εἴη δ' ἂν
[8, 833]	δὲ ἄλλον, τοξότην πᾶσαν τοξικὴν	ἔχοντα	στολήν, σταδίων δὲ ἑκατὸν πρὸς
[8, 829]	γίγνεσθαι δεῖν. χρὴ δὲ ἀναφέρειν	παραδεικνύντα	ἑαυτῷ τὸν νομοθέτην τῷ λόγῳ·
[8, 844]	Διὸς ὕδατα γιγνόμενα, τὸν ἐπάνω	γεωργοῦντα	ἢ καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα τῶν
[8, 846]	φέρων τὴν δίκην τιμωρείσθω τὸν	ἀδικοῦντα.	ἐὰν δέ τις τῶν ἀρχόντων
[8, 844]	ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ ὁμότοιχον	οἰκοῦντα	τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ τις μὴ
[8, 835]	παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ τὰ	δοκοῦντα	ἄριστ' εἶναι πόλει καὶ πολίταις,
[8, 829]	τῷ βίῳ, τόν τε ἄριστον	δοκοῦντα	εἶναι κοσμοῦντας καὶ τὸν μὴ
[8, 846]	ἱκανὸς ἀσκεῖν, τὴν δὲ ἄλλον	ἀσκοῦντα	ἐπιτροπεύειν. τοῦτ' οὖν ἐν πόλει
[8, 837]	ἀρετῆς ὄντα καὶ τὸν νέον	ἐπιθυμοῦντα	ὡς ἄριστον γίγνεσθαι βουλοίμεθ' ἂν
[8, 829]	ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ	ἐπαινοῦντά	τινας ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ
[8, 842]	περὶ αὐτὴν ταύτην συνδιαπονοῦσιν ἀναγκαῖον	νομοθετοῦντά	ἐστιν τρέπεσθαι. πρῶτον δὴ νόμοι
[8, 841]	χρώμενοι. τὸ δὴ λανθάνειν τούτων	δρῶντά	τι καλὸν παρ' αὐτοῖς ἔστω,
[8, 847]	θυμιάματα, καὶ πορφύραν καὶ ὅσα	βαπτὰ	χρώματα, μὴ φερούσης τῆς χώρας,
[8, 848]	χείρω που καὶ βελτίω τούτων	ἕκαστα	ἀνάγκη φύειν καὶ ἐκτρέφειν τὴν
[8, 835]	χορῶν καὶ χορείας. οἷα δὲ	ἕκαστα	αὐτῶν εἶναι δεῖ κατὰ λόγον
[8, 849]	τὰ περὶ ἀγοράν που δεῖ	ἕκαστα	μέλειν· ἡ δ' ἐπιμέλεια, μετὰ
[8, 849]	(εἰ γίγνεται κατὰ τὸν νόμον	ἕκαστα.	νόμος δ' ἑκάστῳ μηνὸς τῇ
[8, 842]	καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων (νομοθετήσει, τὰ	μέγιστα	ἤδη νενομοθετηκὼς περὶ γάμους ἅμα
[8, 834]	δὴ καὶ μουσικῆς τὰ μὲν	πλεῖστα	ὡσαύτως διαπεπέρανται, τὰ δὲ ῥαψῳδῶν
[8, 842]	παντοδαπῶς ἂν καὶ πολλαχόθεν εἴη,	μάλιστα	δὲ ἐκ διπλασίων ἢ τούτοις·
[8, 838]	ἄκοντες, ὡς οἷόν τε δὲ	μάλιστα	ἑκόντες. (Μέγιλλος) πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος)
[8, 829]	ἑορταστικαί, (μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι	μάλιστα	ἐναργῶς μάχας. νικητήρια δὲ καὶ
[8, 835]	πείθειν τε χαλεπόν, θεοῦ μὲν	μάλιστα	ἔργον, εἴ πως οἷόν τε
[8, 848]	ᾖ, τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν ὅτι	μάλιστα	εὐερκῆ· τὴν δὲ ἄλλην χώραν
[8, 830]	οὐκ ἄρα νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων	μάλιστα	μὲν ἑκάστης ἡμέρας τά γε
[8, 841]	τίνα λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον ὅτι	μάλιστα	ποιεῖν τὴν τῶν ἡδονῶν ῥώμην
[8, 835]	δὲ σφοδρῶν καὶ ἀνελευθέρων, οἳ	(μάλιστα	ὕβριν σβεννύασιν, ἀργοί, θυσίαι δὲ
[8, 834]	αὖ περὶ τούτων νόμους, τῷ	κάλλιστα	ἀποδιδόντι τὰ περὶ ταῦτα νόμιμα
[8, 832]	δέοντος τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ. (Ἀθηναῖος)	κάλλιστα,	ὦ ξένοι, ἐπεπλήξατε· καὶ τὸ
[8, 841]	ἐστὶν εὐχαί, πολύ γε μὴν	ἄριστα,	εἴπερ γίγνοιτο, ἐν πάσαις πόλεσι
[8, 838]	ὅσια, θεομισῆ δὲ (καὶ αἰσχρῶν	αἴσχιστα.	τὸ δ' αἴτιον ἆρ' οὐ
[8, 833]	δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)	τριττὰ	δὴ ταῦτα ἀθλήματα διανοηθῶμεν, ἓν
[8, 838]	ἐστί, τὸ μηδένα ἄλλως λέγειν	αὐτά,	ἀλλ' εὐθὺς γενόμενον ἡμῶν ἕκαστον
[8, 850]	ἐξαλειφέσθω δὲ τὸ ἐναντίον. τὰ	αὐτὰ	δὲ καὶ περὶ μετοίκων ἔστω
[8, 829]	μετρίως δρᾶν τὸ τοιοῦτον. τὰ	αὐτὰ	δὲ λέγω στρατείας τε πέρι
[8, 849]	δὲ ἐν ἄστει κατὰ τὰ	αὐτὰ	ἐπιμεληθῆναι καὶ ἐπιμελεῖσθαι τὴν τῶν
[8, 837]	ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ ὄντα	αὐτά,	καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο
[8, 850]	δὲ ἂν βούληται, κατὰ τὰ	αὐτὰ	μενέτω πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν
[8, 839]	καὶ τὸ ταχθὲν ἐθέλοι περὶ	αὐτὰ	μετρίως ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμα
[8, 846]	οὐκ ἄξια νομοθέτου, νομοθετούντων δ'	αὐτὰ	οἱ νέοι πρὸς τὰ τῶν
[8, 838]	ὅλῃ τῇ πόλει κατὰ τὰ	αὐτά,	οὕτω τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος (ἔσται
[8, 831]	ἡμεῖς γε, ὦ ξένε, τὰ	τοιαῦτα	δεῖν καὶ νομοθετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν
[8, 847]	καὶ ὅσα (πρὸς θεοὺς τὰ	τοιαῦτα	ἐστὶν ξενικὰ θυμιάματα, καὶ πορφύραν
[8, 846]	δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα ὁπόσα	τοιαῦτά	ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν τ'
[8, 837]	ὑμῶν, ὅτι νοεῖ περὶ τὰ	τοιαῦτα,	οὐδέν με ἐξετάζειν δεῖ, δέχεσθαι
[8, 835]	ταῦτα μὲν οὖν καὶ ἄλλα	τοιαῦτα	οὔτε χαλεπὸν γνῶναι τίνα τρόπον
[8, 836]	φύσιν καὶ δεικνὺς πρὸς τὰ	τοιαῦτα	οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα ἄρρενος διὰ
[8, 845]	ἀρετῆς, ἐὰν εἰς τότε τὰ	τοιαῦτα	περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε κριτάς
[8, 845]	τὴν ὕδατος φύσιν ἐστὶν τὰ	τοιαῦτα	σύμπαντα δυνατὰ (γίγνεσθαι· διὸ δὴ
[8, 846]	τῶν αὑτοῦ κτημάτων, πάντα τὰ	τοιαῦτα	τοῖς ἄρχουσιν ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω, μέχρι
[8, 842]	μελιττουργοῖς καὶ τοῖς περὶ τὰ	τοιαῦτα	φυλακτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων
[8, 833]	(Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ	ταῦτα	ἀθλήματα διανοηθῶμεν, ἓν μὲν παιδικόν,
[8, 830]	τῶν ὅπλων, χορούς τε εἰς	ταῦτα	ἅμα καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν συντείνων,
[8, 850]	τὴν πόλιν, ἅπερ ἂν πείσῃ,	ταῦτα	αὐτῷ τέλεα γιγνέσθω. παισὶ δὲ
[8, 828]	τε καὶ αὐτῶν καὶ κτημάτων.	ταῦτα	δὲ συνελθόντες ἐξηγηταὶ καὶ ἱερεῖς
[8, 841]	ὄντων καλῶν γεγονὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ.	ταῦτα	δὴ καθάπερ ἴσως ἐν μύθῳ
[8, 830]	καὶ ὅλης τῆς πόλεως; καὶ	ταῦτα	δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν ὁ νομοθέτης
[8, 839]	τῆς ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα	ταῦτα	εἶναι παγχάλεπα μεῖναι κατὰ νόμον.
[8, 838]	ποῖον δὴ λέγεις; (Ἀθηναῖος) τὸ	ταῦτα	εἶναι φάναι μηδαμῶς ὅσια, θεομισῆ
[8, 838]	τε λεγόντων ἀεὶ καὶ πανταχοῦ	ταῦτα,	ἐν γελοίοις τε ἅμα ἐν
[8, 842]	καθάπερ ἐν Λακεδαίμονι, ἢ παρὰ	ταῦτα	ἔστιν τι τρίτον εἶδος συσσιτίων
[8, 833]	δρόμους ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ	ταῦτα	ἔστω· τὰ δὲ κατ' ἰσχύν,
[8, 834]	νίκας διανέμειν. τὸ δὲ (μετὰ	ταῦτα	ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο
[8, 837]	λόγῳ συγχώρησιν. Κλεινίᾳ δὲ μετὰ	ταῦτα	καὶ εἰς αὖθις περὶ αὐτῶν
[8, 844]	περὶ ταῦτα μὴ ἐθέλωσιν διὰ	ταῦτα	κοινωνεῖν ἀλλήλοις, ἐν ἄστει μὲν
[8, 840]	πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες. (Κλεινίας) ἀληθῆ	ταῦτα	λέγεις ὅτι σφόδρα ὑπὸ τῶν
[8, 836]	τῆς σώφρονος ἰδέας γένος; ἢ	ταῦτα	μὲν οὐδεὶς ἂν πεισθείη ποτέ,
[8, 835]	ἑορτὰς ἀποδοῦναι τῇ πόλει ἑορτάζειν.	ταῦτα	μὲν οὖν καὶ ἄλλα τοιαῦτα
[8, 844]	βλάπτῃ τὸν κάτω, καὶ περὶ	ταῦτα	μὴ ἐθέλωσιν διὰ ταῦτα κοινωνεῖν
[8, 834]	τῷ κάλλιστα ἀποδιδόντι τὰ περὶ	ταῦτα	νόμιμα τὰ γέρα καὶ τὰς
[8, 846]	ἑκάστων τῶν ἐγκλημάτων. μυρία δὲ	ταῦτα	ὄντα καὶ σμικρὰ νόμιμα, καθ'
[8, 848]	οἰκοδομίας εἶναι περὶ τὰ (ἱερὰ	ταῦτα,	ὅπῃ ἂν ὁ τόπος ὑψηλότατος
[8, 848]	ἔστω (πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ	ταῦτα	ὀρθότατα νέμοιτ' ἄν; πρῶτον μὲν
[8, 837]	ἰδεῖν ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει τις	ταῦτα	ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ ὄντα
[8, 834]	ἐστιν οὔτε τις φιλοτιμία πρὸς	ταῦτα	οὐδενὶ γίγνοιτ' ἂν λόγον ἔχουσα,
[8, 828]	χρὴ σχεῖν τοὺς διαιρήσοντας ἱκανῶς	ταῦτα	τοιάνδε, ὡς ἔσθ' ἡμῖν ἡ
[8, 842]	περὶ αὐτῶν διανοεῖται. (Κλεινίας) ἔσται	ταῦτα,	ὦ Μέγιλλε, ὁπόταν γε δή
[8, 834]	ἡττώμενον ὡσαύτως ἥτις διακρίνει τάξις.	ταὐτὰ	δὲ καὶ περὶ τῶν θηλειῶν
[8, 841]	ἐλευθέρων πλὴν γαμετῆς ἑαυτοῦ γυναικός,	ἄθυτα	δὲ παλλακῶν σπέρματα καὶ νόθα
[8, 830]	ἂν δείσαντες τὸν τῶν ἀνοήτων	γέλωτα	οὐκ ἂν ἐτολμῶμεν κρεμαννύντες εἴδωλον
[8, 837]	ὅταν δὲ ἑκάτερον γίγνηται σφοδρόν,	ἔρωτα	ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) φιλία
[8, 837]	ἂν αὑτῷ γενέσθαι τὸν τρίτον	ἔρωτά	τις ἔχων τοῦτον, ἔπειτα εἰς
[8, 845]	ἥλιον οὔτε πνεύματα, τοῖς ὕδασι	σύντροφα	τῶν ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων, ῥᾴδιον
[8, 841]	ἐν πάσαις πόλεσι γίγνοιτο ἄν.	τάχα	δ' ἄν, εἰ θεὸς ἐθέλοι,
[8, 839]	τις τούτου δύναιτο ἐγκρατὴς εἶναι.	τάχα	δ' ἂν ἡμῖν τις παραστὰς
[8, 848]	ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ ὅσα	ζῷα	σύμπαντα πράσιμα ἐν ἑκάστοις ᾖ