Livre, Chap. |
[8, 836] |
τηρεῖν
δ'
ἀεί,
τοὺς
νέους
|
τ' |
αὐτούς,
πρὸς
μὲν
τὰς
ἄλλας |
[8, 846] |
τοιαῦτά
ἐστιν,
οὔτ'
ἀνομοθέτητα
οἷόν
|
τ' |
εἶναι
γέροντός
τε
οὐκ
ἄξια |
[8, 849] |
τὴν
τῶν
ἱερῶν
ἐπίσκεψιν
τῶν
|
κατ' |
ἀγορὰν
μή
τις
ἀδικῇ
τι, |
[8, 837] |
μέν
που
καλοῦμεν
ὅμοιον
ὁμοίῳ
|
κατ' |
ἀρετὴν
καὶ
ἴσον
ἴσῳ,
φίλον |
[8, 833] |
γυναιξὶ
ταῦτα
ἔστω·
τὰ
δὲ
|
κατ' |
ἰσχύν,
ἀντὶ
μὲν
πάλης
καὶ |
[8, 835] |
εἶναι
δεῖ
κατὰ
λόγον
καὶ
|
κατ' |
ᾠδὰς
καὶ
καθ'
ἁρμονίας
ῥυθμοῖς |
[8, 846] |
δέ
τις
τῶν
ἀρχόντων
δοκῇ
|
μετ' |
ἀδίκου
γνώμης
κρίνειν
τὰς
ζημίας, |
[8, 849] |
ἂν
νομοφύλακές
τε
καὶ
ἀγορανόμοι,
|
μετ' |
ἀστυνόμων
τεκμηράμενοι
ἕδρας
πρεπούσας,
ὅρους |
[8, 831] |
χρὴ
φάναι
τοῦ
μήτε
τοῦτο
|
μήτ' |
ἄλλο
μηδὲν
καλὸν
κἀγαθὸν
ἐθέλειν |
[8, 847] |
μηδὲν
τελεῖν
μήτε
ἐξαγομένων
χρημάτων
|
μήτ' |
εἰσαγομένων·
λιβανωτὸν
δὲ
καὶ
ὅσα |
[8, 832] |
ἡ
τοιαύτη
κατάστασις
πολιτείας
μόνη
|
δέξαιτ' |
ἂν
τῶν
νῦν
τὴν
διαπερανθεῖσαν |
[8, 848] |
δαιμόνων,
εἴτε
τινὲς
ἔντοποι
Μαγνήτων
|
εἴτ' |
ἄλλων
ἱδρύματα
παλαιῶν
μνήμῃ
διασεσωμένων |
[8, 844] |
τὴν
τοῦ
τρυγᾶν
ἀρκτούρῳ
σύνδρομον,
|
εἴτ' |
ἐν
τοῖς
αὑτοῦ
χωρίοις
εἴτε |
[8, 846] |
δικῶν
καὶ
(προσκλήσεων
καὶ
κλητήρων,
|
εἴτ' |
ἐπὶ
δυοῖν
εἴτ'
ἐφ'
ὁπόσων |
[8, 846] |
καὶ
κλητήρων,
εἴτ'
ἐπὶ
δυοῖν
|
εἴτ' |
ἐφ'
ὁπόσων
δεῖ
καλεῖσθαι,
καὶ |
[8, 836] |
ὅλαις
πόλεσιν,
πῶς
τις
τοῦτο
|
διευλαβοῖτ' |
ἄν,
καὶ
τί
τεμὼν
φάρμακον |
[8, 841] |
γένος
ὄν,
περιλαβόντα
τρία
γένη
|
βιάζοιτ' |
ἂν
μὴ
παρανομεῖν.
(Κλεινίας)
ποῖα |
[8, 836] |
τὰ
νῦν,
τί
μέρος
ἡμῖν
|
συμβάλλοιτ' |
ἂν
πρὸς
ἀρετήν;
πότερον
ἐν |
[8, 837] |
ἀεὶ
μεθ'
ἁγνεύοντος
(τοῦ
ἐρωμένου
|
βούλοιτ' |
ἄν·
ὁ
δὲ
μειχθεὶς
ἐξ |
[8, 837] |
καταμαθεῖν
οὐ
ῥᾳδία,
τί
ποτε
|
βούλοιτ' |
ἂν
αὑτῷ
γενέσθαι
τὸν
τρίτον |
[8, 848] |
πῶς
οὖν
δὴ
ταῦτα
ὀρθότατα
|
νέμοιτ' |
ἄν;
πρῶτον
μὲν
δῆλον
ὅτι |
[8, 839] |
φίλους·
ἄλλα
τε
πάμπολλα
ἀγαθὰ
|
γίγνοιτ' |
ἄν,
εἰ
τοῦ
νόμου
τις |
[8, 843] |
ἀναίσθητος
τῶν
ἀπ'
αὐτοῦ
κακῶν
|
γίγνοιτ' |
ἄν,
καταφρονήσας
δὲ
διτταῖς
δίκαις |
[8, 834] |
τις
φιλοτιμία
πρὸς
ταῦτα
οὐδενὶ
|
γίγνοιτ' |
ἂν
λόγον
ἔχουσα,
ὥστε
τούτου |
[8, 832] |
ἐπεπλήξατε·
καὶ
τὸ
μετὰ
τοῦτο
|
ἀκούοιτ' |
ἄν,
ὡς
ἔοικε.
(Κλεινίας)
λέγε |
[8, 832] |
μὲν
οὐδεμία,
στασιωτεῖαι
δὲ
πᾶσαι
|
λέγοιντ' |
ἂν
ὀρθότατα·
ἑκόντων
γὰρ
ἑκοῦσα |
[8, 828] |
καὶ
λῷον
θυούσῃ
τῇ
πόλει
|
γίγνοιντ' |
ἄν·
πότε
δὲ
καὶ
πόσαι |
[8, 832] |
φιλοχρήματοι
δὲ
ἥκιστ'
ἄν,
οἶμαι,
|
γίγνοιντ' |
ἂν
ἐκ
τούτων
τῶν
νόμων, |
[8, 850] |
δεῖ
μηδέτερα
τούτων
ποιεῖν,
ἀναγραφήτω
|
τότ' |
ἤδη
παρὰ
τοῖς
νομοφύλαξιν
τὸ |
[8, 832] |
ἀπ'
ἀλλήλων
εἰσί,
φιλοχρήματοι
δὲ
|
ἥκιστ' |
ἄν,
οἶμαι,
γίγνοιντ'
ἂν
ἐκ |
[8, 835] |
διαφερόντως
τιμῶν
ἐρεῖ
τὰ
δοκοῦντα
|
ἄριστ' |
εἶναι
πόλει
καὶ
πολίταις,
ἐν |
[8, 832] |
ἂν
ἐκ
τούτων
τῶν
νόμων,
|
ὥστ' |
εἰκότως
ἅμα
καὶ
κατὰ
λόγον |
[8, 839] |
γὰρ
εἰς
τοῦτο
προβέβηκε
νῦν,
|
ὥστ' |
οὐδ'
ἂν
τότε
γενέσθαι
δοκεῖ, |
[8, 836] |
ἡ
παιδεία
μετρίους
πρὸς
τὰ
|
τοιαῦτ' |
εἴληφεν
νόμους,
καὶ
πρὸς
τούτοις |
[8, 832] |
πολεμικὸν
ἑκὼν
ἐάσει
γίγνεσθαί
ποτε.
|
ταῦτ' |
οὖν
ἐστι
τὰ
δύο
πάντων |
[8, 832] |
καλὸν
οὔτε
πλούσιον
οὔτε
ἰσχυρὸν
|
οὔτ' |
ἀνδρεῖον
οὔτε
τὸ
παράπαν
πολεμικὸν |
[8, 846] |
καὶ
πάντα
ὁπόσα
τοιαῦτά
ἐστιν,
|
οὔτ' |
ἀνομοθέτητα
οἷόν
τ'
εἶναι
γέροντός |
[8, 834] |
μεθ'
ὅπλων·
ψιλοῖς
δὲ
ὅπλων
|
οὔτ' |
ἐν
τοῖς
γυμνικοῖς
οὔτε
ἐνταῦθα |
[8, 842] |
τούτοιν
ἄμεινον
ἂν
ἔχον,
τοῦτο
|
οὔτ' |
ἐξευρεῖν
μοι
χαλεπὸν
εἶναι
δοκεῖ, |
[8, 838] |
τὸ
δ'
αἴτιον
ἆρ'
οὐ
|
τοῦτ' |
ἐστί,
τὸ
μηδένα
ἄλλως
λέγειν |
[8, 846] |
τὴν
δὲ
ἄλλον
ἀσκοῦντα
ἐπιτροπεύειν.
|
τοῦτ' |
οὖν
ἐν
πόλει
ὑπάρχον
δεῖ |