Livre, Chap.
[8, 836]	διαφυγὴν εὑρήσει; πάντως οὐ ῥᾴδιον,	ὦ	Κλεινία. καὶ γὰρ οὖν πρὸς
[8, 841]	ὅτι τὸν ἐχόμενον τούτου δεύτερον,	ὦ	Κλεινία. (Κλεινίας) τίνα λέγεις; (Ἀθηναῖος)
[8, 840]	γ' ἐμῶν καὶ σῶν πολιτῶν,	ὦ	Κλεινία, πολὺ κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι
[8, 831]	(Κλεινίας) τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος) οὐδαμῶς,	ὦ	μακάριε Κλεινία· δύο δὲ χρὴ
[8, 842]	αὐτῶν διανοεῖται. (Κλεινίας) ἔσται ταῦτα,	ὦ	Μέγιλλε, ὁπόταν γε δή μοι
[8, 832]	δὴ δευτέραν αἰτίαν τίνα λέγεις,	ὦ	ξένε; (Ἀθηναῖος) καλῶς ὑπέμνησας. (Κλεινίας)
[8, 842]	ὀρθῶς πράττομεν. (Μέγιλλος) καὶ τοίνυν,	ὦ	ξένε, ἐγὼ μέν σοι σφόδρα
[8, 835]	μόνος. (Κλεινίας) τίν' αὖ νῦν,	ὦ	ξένε, λόγον λέγομεν; οὐ γάρ
[8, 830]	τις φαίη γεγονέναι; (Κλεινίας) σχεδόν,	ὦ	ξένε, οὐδὲν ἄλλο γε πλὴν
[8, 837]	Μέγιλλε; (Μέγιλλος) πάντῃ τοι καλῶς,	ὦ	ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων (εἴρηκας
[8, 831]	(Κλεινίας) συμφαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε,	ὦ	ξένε, τὰ τοιαῦτα δεῖν καὶ
[8, 832]	τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ. (Ἀθηναῖος) κάλλιστα,	ὦ	ξένοι, ἐπεπλήξατε· καὶ τὸ μετὰ
[8, 837]	κωλύοιμεν ἄν; ἢ πῶς λέγομεν,	ὦ	φίλε Μέγιλλε; (Μέγιλλος) πάντῃ τοι
[8, 837]	καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν τῆς σῆς,	ὦ	φίλε, συνῳδίας· τὸν δὲ νόμον
[8, 842]	(Μέγιλλος) καὶ τοίνυν, ὦ ξένε,	ἐγὼ	μέν σοι σφόδρα δεχοίμην ἂν
[8, 838]	παρ' ἐμοῦ λεχθέν, ὅτι τέχνην	ἐγὼ	πρὸς τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι
[8, 839]	πρὸς ἃ δὴ καὶ βλέψας	ἐγὼ	τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα, ὥς
[8, 828]	οὐκ ἔστιν ᾗ κρεῖττον, ὡς	ἐγὼ	φαίην ἂν σπουδῇ λέγων. πρὸς
[8, 835]	εἰκότως γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι	ἐγὼ	φράζειν ὑμῖν ἔτι σαφέστερον. ὡς
[8, 831]	(Ἀθηναῖος) αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν	λέγω,	μία κείσθω διακωλύουσα αἰτία τοῦ
[8, 829]	τὸ τοιοῦτον. τὰ αὐτὰ δὲ	λέγω	στρατείας τε πέρι καὶ τῆς
[8, 832]	μᾶλλον τοῦ δέοντος τῷ παραπεπτωκότι	λόγῳ.	(Ἀθηναῖος) κάλλιστα, ὦ ξένοι, ἐπεπλήξατε·
[8, 835]	γὰρ εἰς παιδείαν ἦλθον τῷ	λόγῳ,	εἶδον νέους τε καὶ νέας
[8, 835]	οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα,	λόγῳ	ἑπόμενος μόνῳ μόνος. (Κλεινίας) τίν'
[8, 836]	εἶναι, τάχ' ἂν χρῷτο πιθανῷ	λόγῳ,	καὶ ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν οὐδαμῶς
[8, 832]	παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς τῷ	λόγῳ.	(Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν
[8, 837]	δεῖ, δέχεσθαι δὲ τὴν τῷ	λόγῳ	συγχώρησιν. Κλεινίᾳ δὲ μετὰ ταῦτα
[8, 829]	παραδεικνύντα ἑαυτῷ τὸν νομοθέτην τῷ	λόγῳ·	φέρε, τίνας ποτὲ τρέφω τὴν
[8, 839]	(ζῆν πράττουσαν τοῦτο, ἐλεγχθὲν δ'	ἔργῳ	καὶ γενόμενον παρ' ὑμῖν, ὅμως
[8, 846]	σῴζων καὶ κτώμενος, οὐκ ἐν	παρέργῳ	δεόμενον ἐπιτηδεύειν· δύο δὲ ἐπιτηδεύματα
[8, 844]	τοῦ ἐπιτυχόντος νομοθέτου γιγνόμενα, ~τὸν	μείζω	(πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν· ἐπεὶ καὶ
[8, 839]	τε δὲ γενέσθαι, βούλεσθε ὑμῖν	πειραθῶ	τινα λόγον ἐχόμενον πιθανότητος εἰπεῖν
[8, 834]	καὶ πέλταις καὶ ἀκοντίοις καὶ	λίθῳ	ἐκ χειρός τε καὶ σφενδόναις
[8, 844]	δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὁ βουλόμενος	ταξάσθω	τί χρὴ ποιεῖν ἑκάτερον· ὁ
[8, 847]	ταύτης ἅμα καὶ τὸ ζῆν	κτάσθω.	τοῦτον δὴ τὸν νόμον ἀστυνόμοι
[8, 829]	δημιουργοὶ καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων	ᾀδέσθω	ποιήματα, ἐὰν καὶ μὴ μουσικὰ
[8, 845]	σκάμμασιν ἢ κλοπαῖς, ὁ βλαπτόμενος	δικαζέσθω	πρὸς τοὺς ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν
[8, 843]	(τἀκίνητα κινεῖν ἀληθῶς τοῦτο εἶναι·	βουλέσθω	δὲ πᾶς πέτρον ἐπιχειρῆσαι κινεῖν
[8, 850]	ἂν πείσῃ, ταῦτα αὐτῷ τέλεα	γιγνέσθω.	παισὶ δὲ μετοίκων, δημιουργοῖς οὖσι
[8, 846]	πρῶτον γίγνεσθαι· μηδεὶς χαλκεύων ἅμα	τεκταινέσθω,	μηδ' αὖ τεκταινόμενος χαλκευόντων ἄλλων
[8, 845]	τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω καὶ	ἀμυνέσθω	ἄνευ τραυμάτων, δίκην δ' εἶναι
[8, 845]	τὰς ὁδούς, τῆς μὲν γενναίας	ἁπτέσθω,	ἐὰν βούληται, μεθ' ἑνὸς ἀκολούθου
[8, 845]	ληφθεὶς ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς	τυπτέσθω	καὶ ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων, δίκην
[8, 844]	ὕδατι προστυγχάνῃ, παρὰ τῶν γειτόνων	ὑδρευέσθω	μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πώματος ἑκάστοις
[8, 850]	παρὰ τοῖς νομοφύλαξιν τὸ πλέον,	ἐξαλειφέσθω	δὲ τὸ ἐναντίον. τὰ αὐτὰ
[8, 842]	ὁρίου μὲν πρῶτος νόμος ὅδε	εἰρήσθω·	μὴ κινείτω γῆς ὅρια μηδεὶς
[8, 831]	μὲν τοίνυν, ἣν λέγω, μία	κείσθω	διακωλύουσα αἰτία τοῦ μήτε ἄλλο
[8, 842]	εἴτε δύο αὐτοὺς χρὴ προσαγορεύειν,	~κείσθω	περὶ ἀφροδισίων (καὶ ἁπάντων τῶν
[8, 846]	μηδ' αὖ τεκταινόμενος χαλκευόντων ἄλλων	ἐπιμελείσθω	μᾶλλον ἢ τῆς αὑτοῦ τέχνης,
[8, 849]	καύσιμον ὁσημέραι ξένος ὁ βουληθεὶς	ὠνείσθω	μὲν ἁθρόαν παρὰ τῶν ἐν
[8, 849]	δούλοις μήτε τις πωλείτω μήτε	ὠνείσθω	παρὰ τοιούτου μηδεὶς μηδενός, ἐν
[8, 848]	πράσιμα ἐν ἑκάστοις ᾖ τριχῇ	διαιρείσθω	κατὰ λόγον, ἓν μὲν μέρος
[8, 846]	τὰ τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν ἐπιδεικνὺς	τιμωρείσθω,	μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος τοῦ
[8, 846]	κοινὰ δικαστήρια φέρων τὴν δίκην	τιμωρείσθω	τὸν ἀδικοῦντα. ἐὰν δέ τις
[8, 845]	σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους πληγὰς τούτοις	μαστιγούσθω.	μέτοικος δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν
[8, 845]	ὅτι μὴ κατέθετο, ~(ἐκείνως ἀεὶ	ζημιούσθω·	ἐὰν δὲ δὴ δοῦλος μὴ
[8, 843]	τὴν δόξασαν ζημίαν τοῖς ἄρχουσι	ζημιούσθω.	καὶ ἐὰν φυτεύων μὴ ἀπολείπῃ
[8, 844]	ἂν ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται	καρπούσθω,	ἐὰν δ' ἐξ ἄλλων μὴ
[8, 841]	ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως ἐν	μύθῳ	τὰ νῦν λεγόμεν' ἐστὶν εὐχαί,
[8, 829]	ἀλλ' ἐν τῷ τῆς εἰρήνης	βίῳ.	δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου μηνὸς
[8, 829]	ἐν παντί τε αὖ τῷ	βίῳ,	τόν τε ἄριστον δοκοῦντα εἶναι
[8, 847]	τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖθεν αὑτῷ	πλείω	γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ'
[8, 831]	πᾶσαν μὲν τέχνην καὶ μηχανήν,	καλλίω	τε καὶ ἀσχημονεστέραν, ἐθέλειν ὑπομένειν
[8, 841]	ἐνείη τῇ τῶν ἀφροδισίων χρήσει·	σπανίῳ	γὰρ αὖ τῷ τοιούτῳ (δι'
[8, 850]	ἔτεσι τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου	ἀξίῳ	πρὸς εὐεργεσίαν τῆς πόλεως γεγονέναι
[8, 837]	φίλον μέν που καλοῦμεν ὅμοιον	ὁμοίῳ	κατ' ἀρετὴν καὶ ἴσον ἴσῳ,
[8, 831]	ἐὰν μόνον ἔχῃ δύναμιν καθάπερ	θηρίῳ	τοῦ (φαγεῖν παντοδαπὰ καὶ πιεῖν
[8, 844]	ὀρυττέτω μὲν ἐν τῷ αὑτοῦ	χωρίῳ	μέχρι τῆς κεραμίδος γῆς, ἐὰν
[8, 848]	λέγεις; (Ἀθηναῖος) χείρω που καὶ	βελτίω	τούτων ἕκαστα ἀνάγκη φύειν καὶ
[8, 832]	μῶν οὐ λέγειν ἀλλὰ διατρίβειν	δοκῶ	δι' ἀπορίαν; (Κλεινίας) οὔκ, ἀλλὰ
[8, 833]	ὁ δὲ εἴσεισιν ὅπλα ἔχων·	ψιλῷ	δὲ ἆθλα οὐ θήσομεν ἀγωνιστῇ.
[8, 848]	ἁπάσης, ἔξω τε καὶ ἐν	κύκλῳ	κατανεμηθέντας, ἐν τῇ κώμῃ δὲ
[8, 842]	μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος	ἄλλῳ	ξένῳ γειτονῶν, ~νομίσας τὸ (τἀκίνητα
[8, 841]	εἰς τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε	(ἄλλῳ	ὁτῳοῦν τρόπῳ κτηταῖς, μὴ λανθάνων
[8, 846]	ἐὰν δ' ἔγκλημά τῳ μεῖζον	ἄλλῳ	πρὸς ἄλλον γίγνηται, πρὸς (τὰ
[8, 829]	ταύτῃ σχεδὸν ἐχόντων, (οὐκ ἐν	πολέμῳ	τὸν πόλεμον ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ'
[8, 848]	πλέον τούτων μέτροις τε καὶ	ἀριθμῷ	τῇδε χρὴ διανέμεσθαι· λαβόντα τὸν
[8, 843]	καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ	νόμῳ	ἀναίσθητος τῶν ἀπ' αὐτοῦ κακῶν
[8, 841]	καλὸν δευτέρως ἂν ἡμῖν ἐν	νόμῳ	γενόμενον κέοιτο, ὀρθότητα ἔχον δευτέραν,
[8, 845]	ἁπάντων, μὴ πειθόμενος (δὲ τῷ	νόμῳ	κινδυνευέτω ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς,
[8, 841]	νόμιμον ἔθει καὶ ἀγράφῳ νομισθὲν	νόμῳ,	τὸ δὲ μὴ λανθάνειν αἰσχρόν,
[8, 844]	ἄλλων μὴ πείσας, ἑπομένως τῷ	νόμῳ,	τῷ μὴ κινεῖν ὅτι μὴ
[8, 833]	καὶ δόλιχον, ἐν αὐτῷ τῷ	δρόμῳ	ἁμιλλωμέναις, ταῖς δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι
[8, 836]	οὐδείς, ἔχων γε ἐν τῷ	νῷ	νόμον ἀληθῆ. πῶς οὖν φαμεν
[8, 836]	τοῦτο εἶναι, τάχ' ἂν χρῷτο	πιθανῷ	λόγῳ, καὶ ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν
[8, 844]	ἐκ Διὸς ὕδατα γιγνόμενα, τὸν	ἐπάνω	γεωργοῦντα ἢ καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα
[8, 844]	διδοὺς ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον ὁ	ἐπάνω	μεθιεὶς εἰκῇ τὰ ῥεύματα βλάπτῃ
[8, 850]	τῶν ξένων τῷ (βουλομένῳ καὶ	δυναμένῳ	κατοικεῖν, τέχνην κεκτημένῳ καὶ ἐπιδημοῦντι
[8, 850]	(βουλομένῳ καὶ δυναμένῳ κατοικεῖν, τέχνην	κεκτημένῳ	καὶ ἐπιδημοῦντι μὴ πλέον ἐτῶν
[8, 850]	οἰκήσεως οὔσης τῶν ξένων τῷ	(βουλομένῳ	καὶ δυναμένῳ κατοικεῖν, τέχνην κεκτημένῳ
[8, 838]	τὸ νυνδὴ ῥηθέν, ὅτι νομοθέτῃ,	βουλομένῳ	τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως
[8, 846]	τῶν ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω τῷ	(βουλομένῳ	τὸ ἑαυτοῦ διὰ παντὸς τόπου
[8, 842]	ὁμοτέρμονος ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ	ξένῳ	γειτονῶν, ~νομίσας τὸ (τἀκίνητα κινεῖν
[8, 845]	ἐλευθέρῳ τῶν τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν.	ξένῳ	δὲ καθάπερ ὀπώρας ἐξέστω καὶ
[8, 835]	βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος	μόνῳ	μόνος. (Κλεινίας) τίν' αὖ νῦν,
[8, 830]	τὸν ἀγῶνα, ἐν τῷ πρόσθεν	χρόνῳ	οὐδενὶ καθ' ἡμέραν προσμαχόμενοι; ἢ
[8, 848]	δώδεκα μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης,	ἔξω	τε καὶ ἐν κύκλῳ κατανεμηθέντας,
[8, 835]	ξένε, λόγον λέγομεν; οὐ γάρ	πω	μανθάνομεν. (Ἀθηναῖος) εἰκότως γε· ἀλλὰ
[8, 841]	οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ ὁτῳοῦν	τρόπῳ	κτηταῖς, μὴ λανθάνων ἄνδρας τε
[8, 844]	ἐν ἄστει μὲν ἀστυνόμον, ἐν	ἀγρῷ	δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὁ βουλόμενος
[8, 845]	ἄνευ τραυμάτων, δίκην δ' εἶναι	ἐλευθέρῳ	τῶν τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ
[8, 849]	χρήματα νομίσματος, μὴ προϊέμενον ἄλλον	ἑτέρῳ	τὴν ἀλλαγήν· ὁ δὲ προέμενος
[8, 848]	νέμομεν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος)	χείρω	που καὶ βελτίω τούτων ἕκαστα
[8, 831]	τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων, οὐ	(σμικρῷ	πόλει μεῖζον κακὸν ἐκείνου; (Κλεινίας)
[8, 844]	τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν	ἀρκτούρῳ	σύνδρομον, εἴτ' ἐν τοῖς αὑτοῦ
[8, 837]	ὁμοίῳ κατ' ἀρετὴν καὶ ἴσον	ἴσῳ,	φίλον δ' αὖ καὶ τὸ
[8, 850]	τὸ δὲ ὠνηθὲν ἢ πραθὲν	ὅσῳ	πλέον ἂν ᾖ καὶ πλέονος
[8, 844]	ἱερὰς μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω τῷ	Διονύσῳ	δραχμάς, ἐὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ
[8, 844]	ἀναγκαίων πωμάτων, ὀρυττέτω μὲν ἐν	τῷ	αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι τῆς κεραμίδος
[8, 844]	γῆς, ἐὰν δ' ἐν τούτῳ	τῷ	βάθει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ, παρὰ
[8, 829]	ἀγῶνας ἐν παντί τε αὖ	τῷ	βίῳ, τόν τε ἄριστον δοκοῦντα
[8, 844]	ὀφλὼν διπλάσιον τὸ βλάβος ἀποτινέτω	τῷ	βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσας τοῖς ἄρχουσιν
[8, 846]	ζημίας, τῶν διπλασίων ὑπόδικος ἔστω	τῷ	βλαφθέντι· τὰ δὲ αὖ τῶν
[8, 843]	διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο ἐκτεισάτω	τῷ	βλαφθέντι· τούτων δὲ καὶ ἁπάντων
[8, 850]	ὡς οἰκήσεως οὔσης τῶν ξένων	τῷ	(βουλομένῳ καὶ δυναμένῳ κατοικεῖν, τέχνην
[8, 846]	συγκομιδῆς τῶν ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω	τῷ	(βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ παντὸς
[8, 837]	δεόμενον τοῦ πεπλουτηκότος, ἐναντίον ὂν	τῷ	γένει· ὅταν δὲ ἑκάτερον γίγνηται
[8, 838]	(Ἀθηναῖος) ὅταν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή	τῳ	γένωνται καλοί. καὶ (περὶ ὑέος
[8, 844]	ἄλλων, ἱερὰς μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω	τῷ	Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν ἐκ τῶν
[8, 833]	ἐφίππιον καὶ δόλιχον, ἐν αὐτῷ	τῷ	δρόμῳ ἁμιλλωμέναις, ταῖς δὲ τριακαιδεκέτεσι
[8, 828]	ἐν τῷ τοῦ Πλούτωνος (μηνὶ	τῷ	δωδεκάτῳ κατὰ τὸν νόμον ἀποδιδόντας,
[8, 834]	διαθεμένους αὖ περὶ τούτων νόμους,	τῷ	κάλλιστα ἀποδιδόντι τὰ περὶ ταῦτα
[8, 842]	προϊόντες ἤδη σχεδόν ἐσμεν ἐν	τῷ	κατεσκευάσθαι μὲν συσσίτια- ὅ φαμεν
[8, 835]	ὡς γὰρ εἰς παιδείαν ἦλθον	τῷ	λόγῳ, εἶδον νέους τε καὶ
[8, 832]	καὶ παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς	τῷ	λόγῳ. (Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ'
[8, 837]	ἐξετάζειν δεῖ, δέχεσθαι δὲ τὴν	τῷ	λόγῳ συγχώρησιν. Κλεινίᾳ δὲ μετὰ
[8, 829]	ἀναφέρειν παραδεικνύντα ἑαυτῷ τὸν νομοθέτην	τῷ	λόγῳ· φέρε, τίνας ποτὲ τρέφω
[8, 846]	τοῦ βλάβους· ἐὰν δ' ἔγκλημά	τῳ	μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον γίγνηται,
[8, 842]	τούτοις δὲ μόνον ἐκ γῆς.	τῷ	μὲν οὖν νομοθέτῃ τοῦτο ῥᾷον·
[8, 848]	(Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος)	τῷ	μὲν τοίνυν τοιούτῳ τῶν μερῶν,
[8, 844]	μὴ πείσας, ἑπομένως τῷ νόμῳ,	τῷ	μὴ κινεῖν ὅτι μὴ κατέθετο,
[8, 833]	τούτους, ἕως ἂν ἔλθωσι, καὶ	τῷ	νικῶντι τὰ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων.
[8, 828]	νομοφυλάκων ταξάντων ἃ παραλείπειν ἀνάγκη	τῷ	νομοθέτῃ· καὶ δὴ καὶ αὐτοῦ
[8, 843]	ἐγείρονται. καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς	τῷ	νόμῳ ἀναίσθητος τῶν ἀπ' αὐτοῦ
[8, 845]	τοιούτων ἁπάντων, μὴ πειθόμενος (δὲ	τῷ	νόμῳ κινδυνευέτω ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ
[8, 844]	ἐξ ἄλλων μὴ πείσας, ἑπομένως	τῷ	νόμῳ, τῷ μὴ κινεῖν ὅτι
[8, 838]	τοῦ νόμου τῆς θέσεως (ἐν	τῷ	νῦν παρόντι τὴν μὲν ῥᾳδίαν
[8, 836]	σχεδὸν οὐδείς, ἔχων γε ἐν	τῷ	νῷ νόμον ἀληθῆ. πῶς οὖν
[8, 829]	δὲ αὐτῶν ἔστω παρά τε	τῷ	παιδευτῇ καὶ τοῖς ἄλλοις νομοφύλαξι,
[8, 832]	τοιοῦτον ἦθος μᾶλλον τοῦ δέοντος	τῷ	παραπεπτωκότι λόγῳ. (Ἀθηναῖος) κάλλιστα, ὦ
[8, 830]	ἂν ἀπηντῶμεν τὸν ἀγῶνα, ἐν	τῷ	πρόσθεν χρόνῳ οὐδενὶ καθ' ἡμέραν
[8, 835]	(κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις εἴρηται	τῷ	πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ' ἃ τοὺς
[8, 829]	πόλεμον ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ' ἐν	τῷ	τῆς εἰρήνης βίῳ. δεῖ τοίνυν
[8, 837]	παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων	τῷ	τῆς ψυχῆς ἤθει τοῦ ἐρωμένου·
[8, 845]	ὄφλῃ φαρμακείαις τισὶν βλάπτων, πρὸς	τῷ	τιμήματι καθηράτω τὰς πηγὰς ἢ
[8, 841]	ἀφροδισίων χρήσει· σπανίῳ γὰρ αὖ	τῷ	τοιούτῳ (δι' αἰσχύνην χρώμενοι, ἀσθενεστέραν
[8, 828]	οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον, ἐν	τῷ	τοῦ Πλούτωνος (μηνὶ τῷ δωδεκάτῳ
[8, 828]	ἀλλὰ τιμητέον ὡς ὄντα ἀεὶ	τῷ	τῶν ἀνθρώπων γένει ἄριστον· κοινωνία
[8, 844]	εἰκῇ τὰ ῥεύματα βλάπτῃ τὸν	κάτω,	καὶ περὶ ταῦτα μὴ ἐθέλωσιν
[8, 828]	τῷ τοῦ Πλούτωνος (μηνὶ τῷ	δωδεκάτῳ	κατὰ τὸν νόμον ἀποδιδόντας, καὶ
[8, 844]	ἢ καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα τῶν	ὑποκάτω	βλάπτῃ τις μὴ διδοὺς ἐκροήν,
[8, 843]	καὶ βίᾳ ποιοῦντος τοῦ ὄφλοντος,	τιμάτω	τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν δέῃ
[8, 845]	τισὶν βλάπτων, πρὸς τῷ τιμήματι	καθηράτω	τὰς πηγὰς ἢ τἀγγεῖον τοῦ
[8, 843]	ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο	ἐκτεισάτω	τῷ βλαφθέντι· τούτων δὲ καὶ
[8, 844]	τὸν αὑτοῦ τόπον ἄγειν ὕδωρ	ἀγέτω	μὲν ἀρχόμενος ἐκ τῶν κοινῶν
[8, 844]	ἱερῶν τινων ἢ καὶ μνημάτων,	ἀγέτω,	μὴ βλάπτων πλὴν αὐτῆς τῆς
[8, 847]	μηδενὸς ἀναγκαίου χάριν μήτε τις	ἀγέτω,	μήτε αὖ τῶν ἐν τῇ
[8, 847]	ἐν τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων ἐμμένειν	ἐξαγέτω·	τούτων δ' αὖ πάντων ἐπιγνώμονας
[8, 850]	ἐάντε κομίσηται καὶ ἂν μή,	~στεργέτω	ὡς οὐκέτι δίκης οὔσης τῶν
[8, 845]	καὶ τῶν τοιούτων ὁ νόμος	εἰργέτω	μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους·
[8, 842]	ὁ δὲ δὴ (Κλεινίας) αὐτὸς	φραζέτω	τί ποτε περὶ αὐτῶν διανοεῖται.
[8, 845]	δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν	ὀπωριζέτω,	ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ ξένος
[8, 844]	ἐν ἄλλων, ἱερὰς μὲν πεντήκοντα	ὀφειλέτω	τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν ἐκ
[8, 850]	ἂν βούληται, κατὰ τὰ αὐτὰ	μενέτω	πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος
[8, 843]	συνεπόμενος (καὶ κατακρούων οὕτως οἰκειῶται,	τινέτω	τὴν βλάβην. καὶ ἐὰν πυρεύων
[8, 843]	τοὺς ὅρους, τὸ μὲν βλάβος	ἀποτινέτω,	τῆς δὲ ἀναιδείας ἅμα (καὶ
[8, 844]	καὶ ὀφλὼν διπλάσιον τὸ βλάβος	ἀποτινέτω	τῷ βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσας τοῖς
[8, 844]	καὶ ἐλλείπει τῶν ἀναγκαίων πωμάτων,	ὀρυττέτω	μὲν ἐν τῷ αὑτοῦ χωρίῳ
[8, 845]	μὴ πειθόμενος (δὲ τῷ νόμῳ	κινδυνευέτω	ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς, ἐὰν
[8, 843]	γειτόνων· ὃς δ' ἂν κινήσῃ,	μηνυέτω	μὲν ὁ βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς,
[8, 848]	μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν πλέον	ἐχέτω	μήτε τοῖς δεσπόταις ἢ δούλοις
[8, 844]	(θ' ἅμα καὶ δυσκόλου ψυχῆς	ὑπεχέτω	δίκην, καὶ ὀφλὼν διπλάσιον τὸ
[8, 850]	ἐτῶν πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν μετοικίας	ἀρχέτω	χρόνος ὁ μετὰ τὸ πέμπτον
[8, 850]	ἀπογενομένου δεῖ μηδέτερα τούτων ποιεῖν,	ἀναγραφήτω	τότ' ἤδη παρὰ τοῖς νομοφύλαξιν
[8, 837]	δέ μοι δεδομένον ὑπὸ σφῷν	ἴτω,	καὶ διεξέλθωμεν πάντως τοὺς νόμους.
[8, 850]	τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη μείνας,	ἴτω	ὅπῃ αὐτῷ φίλον, μένειν δὲ
[8, 850]	πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος	ἴτω	τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν αὐτῷ
[8, 847]	οἷσιν δὴ καὶ τὰ ἅπαντα	ἀκολουθείτω	~τὰ ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ
[8, 849]	τῶν ἐν τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων,	πωλείτω	δὲ αὐτὸς τοῖς ξένοις, (καθ'
[8, 849]	καὶ τούτων δούλοις μήτε τις	πωλείτω	μήτε ὠνείσθω παρὰ τοιούτου μηδεὶς
[8, 849]	ταῖς τῶν ξένων ξένος ἀγοραῖς	πωλείτω	τοῖς δημιουργοῖς τε καὶ τούτων
[8, 843]	ὑπὸ νόμου. (μηδεὶς γὰρ ἑκὼν	κινείτω	γῆς ὅρια γειτόνων· ὃς δ'
[8, 842]	πρῶτος νόμος ὅδε εἰρήσθω· μὴ	κινείτω	γῆς ὅρια μηδεὶς μήτε οἰκείου
[8, 844]	ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω	κοινωνείτω	τοῖς (γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ
[8, 845]	μηδέν, καθάπερ ὁ ξένος ταύτῃ	κοινωνείτω	τῶν τοιούτων ἁπάντων, μὴ πειθόμενος
[8, 848]	ὁμοιότητος ἰσότητα ἡ νομὴ (πᾶσιν	ἀποδιδότω	τὴν αὐτήν· λαβὼν ἕκαστος τῶν
[8, 849]	τὸν νόμον ἕκαστα. νόμος δ'	ἑκάστῳ	μηνὸς τῇ νέᾳ ὧν δεῖ
[8, 844]	εἰς ἀπόθεσιν γενομένην κατὰ φύσιν.	ἔστω	δὴ περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος
[8, 834]	ἂν τὴν ἱππικὴν παιδιὰν ἀποδιδοῖμεν.	ἔστω	δὴ τούτων τε αὐτῶν κατὰ
[8, 834]	οὐκ ἄχρηστος, οὐδ' ἀκοντιστής, ὥστε	ἔστω	καὶ τούτων παιδιᾶς χάριν ἔρις
[8, 845]	(τῶν τοιούτων, αἰσχρὸν μὲν μηδὲν	ἔστω	λάθρᾳ λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς
[8, 843]	καταφρονήσας δὲ διτταῖς δίκαις ἔνοχος	ἔστω,	μιᾷ μὲν παρὰ θεῶν καὶ
[8, 841]	δρῶντά τι καλὸν παρ' αὐτοῖς	ἔστω,	νόμιμον ἔθει καὶ ἀγράφῳ νομισθὲν
[8, 834]	δὲ καὶ περὶ τῶν θηλειῶν	ἔστω	νομοθετούμενα τῶν μέχρι γάμου. πελταστικὴν
[8, 829]	μουσικὰ πεφύκῃ. κρίσις δὲ αὐτῶν	ἔστω	παρά τε τῷ παιδευτῇ καὶ
[8, 849]	(τρίτῃ δὲ εἰκάδι τῶν ζῴων	ἔστω	πρᾶσις, ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ
[8, 848]	δὲ δύο μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες	ἔστω	(πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ ταῦτα
[8, 833]	ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα	ἔστω·	τὰ δὲ κατ' ἰσχύν, ἀντὶ
[8, 832]	τὰ περὶ τὸν πόλεμον ἑκάστους.	ἔστω·	τὴν δὲ δὴ δευτέραν λέγε.
[8, 850]	αὐτὰ δὲ καὶ περὶ μετοίκων	ἔστω	τῆς ἀναγραφῆς πέρι τῆς οὐσίας.
[8, 848]	πολιτῶν τὰ δύο μέρη κύριος	ἔστω	τῆς νομῆς δούλοις τε καὶ
[8, 845]	διὸ δὴ βοηθοῦ δεῖται νόμου.	ἔστω	τοίνυν ὅδε περὶ αὐτοῦ· ἄν
[8, 848]	τρίτον μέρος ὤνιον ἐξ ἀνάγκης	ἔστω	τοῦτο μόνον, τῶν δὲ δύο
[8, 846]	τὰς ζημίας, τῶν διπλασίων ὑπόδικος	ἔστω	τῷ βλαφθέντι· τὰ δὲ αὖ
[8, 846]	τόδε. πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς	ἔστω	τῶν περὶ τὰ δημιουργικὰ τεχνήματα
[8, 829]	τὸν μὴ ψέγοντας. ποιητὴς δὲ	ἔστω	τῶν τοιούτων μὴ ἅπας, ἀλλὰ
[8, 845]	μηδεμίαν. ξένῳ δὲ καθάπερ ὀπώρας	ἐξέστω	καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον εἶναι·
[8, 846]	δὲ συγκομιδῆς τῶν ὡραίων ἁπάντων,	ἐξέστω	τῷ (βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ
[8, 850]	ἴτω τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν	αὐτῷ	παρὰ τοῖς ἄρχουσιν γεγραμμέναι πρότερον
[8, 850]	δ' ἐν τοῖς ἔτεσι τούτοις	αὐτῷ	συμβῇ λόγου ἀξίῳ πρὸς εὐεργεσίαν
[8, 850]	πόλιν, ἅπερ ἂν πείσῃ, ταῦτα	αὐτῷ	τέλεα γιγνέσθω. παισὶ δὲ μετοίκων,
[8, 833]	καὶ ἐφίππιον καὶ δόλιχον, ἐν	αὐτῷ	τῷ δρόμῳ ἁμιλλωμέναις, ταῖς δὲ
[8, 850]	εἴκοσιν ἔτη μείνας, ἴτω ὅπῃ	αὐτῷ	φίλον, μένειν δὲ ἂν βούληται,
[8, 837]	ῥᾳδία, τί ποτε βούλοιτ' ἂν	αὑτῷ	γενέσθαι τὸν τρίτον ἔρωτά τις
[8, 850]	τινα ἀναβολὴν τῆς ἐξοικήσεως (ἀξιῶν	αὑτῷ	γίγνεσθαι κυρίως, ἢ καὶ τὸ
[8, 847]	διὰ τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖθεν	αὑτῷ	πλείω γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ τέχνης,
[8, 846]	ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος	ἑαυτῷ	δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι'
[8, 837]	καθάπερ ὀπώρας πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται	ἑαυτῷ,	τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων τῷ τῆς
[8, 829]	δεῖν. χρὴ δὲ ἀναφέρειν παραδεικνύντα	ἑαυτῷ	τὸν νομοθέτην τῷ λόγῳ· φέρε,
[8, 840]	καὶ ἀκούοντες μέγιστον δυναμένην, καὶ	οὕτω	δὴ μὴ δυνατοὶ γίγνωνται κατακρατεῖν,
[8, 844]	ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος,	οὕτω	κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν
[8, 838]	τῇ πόλει κατὰ τὰ αὐτά,	οὕτω	τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος (ἔσται περὶ
[8, 841]	οὐ τὸ μὴ πάντως δρᾶν.	οὕτω	τοῦτο αἰσχρὸν αὖ καὶ καλὸν
[8, 841]	χρήσει· σπανίῳ γὰρ αὖ τῷ	τοιούτῳ	(δι' αἰσχύνην χρώμενοι, ἀσθενεστέραν ἂν
[8, 848]	οὔ; (Ἀθηναῖος) τῷ μὲν τοίνυν	τοιούτῳ	τῶν μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν
[8, 844]	κεραμίδος γῆς, ἐὰν δ' ἐν	τούτῳ	τῷ βάθει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ,
[8, 835]	καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις εἴρηται τῷ	πρώτῳ	νομοθέτῃ, καθ' ἃ τοὺς δευτέρους
[8, 841]	αὐτοῖς ἔστω, νόμιμον ἔθει καὶ	ἀγράφῳ	νομισθὲν νόμῳ, τὸ δὲ μὴ
[8, 829]	τῷ λόγῳ· φέρε, τίνας ποτὲ	τρέφω	τὴν πόλιν ὅλην παρασκευάσας; ~(ἆρ'
[8, 838]	νῦν παρόντι τὴν μὲν ῥᾳδίαν	ἔχω,	τὴν δ' αὖ τινα τρόπον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/04/2007