Alphabétiquement     [«   »]
τυχεῖν 1
τῷ 38
τῳ 2
τῶν 158
ὕβρεως 1
ὕβριν 2
ὑγρῶν 1
Fréquences     [«    »]
101 μὲν
110 τε
87 τὸ
158 τῶν
182 δὲ
405 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre VIII

τῶν


Livre, Chap.
[8, 833]   δὲ ἀνδρῶν· καὶ τοῖς μὲν  τῶν   ἀγενείων τὰ δύο τῶν τριῶν
[8, 848]   ἐπιμελητὰς εἶναι τούτων πάντων τοὺς  τῶν   ἀγρονόμων ἄρχοντας, ὅσων τε καὶ
[8, 830]   τοιούτων ἀγωνιστῶν εἰς τὸν μέγιστον  τῶν   ἀγώνων ἑκάστοτε τολμήσει παριέναι, διαμαχούμενον
[8, 832]   ἐστιν μνησθῆναί ποτε (περὶ ἁπάντων  τῶν   ἀγώνων τῶν γυμνικῶν, ὡς ὅσα
[8, 840]   παλαιῶν ἐστιν εἰρημένα περὶ τούτων  τῶν   ἀθλητῶν ὡς ὄντως ποτὲ γενόμενα.
[8, 830]   τε καὶ βολαῖς ὡς ἐγγύτατα  τῶν   ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν, ὅπως
[8, 846]   ἐπιγνώμονας τοὺς ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ  τῶν   ἄλλων ἁπάντων ὅσα τις ἂν
[8, 846]   χρώμενοι μέτρον ἔχουσι. (τὸ δὲ  τῶν   ἄλλων δημιουργῶν ποιεῖν χρὴ κατὰ
[8, 840]   εἶναι. ἐὰν δ' οὖν ὑπὸ  τῶν   ἄλλων Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων τῶν
[8, 831]   παντὸς οὐκ ἄν ποτε δύναιτο  τῶν   ἄλλων ἐπιμέλειαν ἴσχειν πλὴν τοῦ
[8, 831]   πλούτου πάντα χρόνον ἄσχολον ποιοῦντος  τῶν   ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι πλὴν τῶν ἰδίων
[8, 848]   καὶ ὃς ἂν ἀρχηγὸς  τῶν   ἄλλων τοῦ δωδεκάτου ἑκάστου μέρους,
[8, 839]   πωμάτων καὶ σίτων εἴργεσθαι ποιεῖ  τῶν   ἀμέτρων (πάντων, γυναιξί τε αὑτῶν
[8, 848]   τινος ἰδιωτῶν εἰσαφικνοῦνται ἑκάστοτε, πάντων  τῶν   ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον μέρος ὤνιον
[8, 828]   νῦν περὶ χρόνου σχολῆς καὶ  τῶν   ἀναγκαίων ἐξουσίας, ~δεῖ δὲ (αὐτήν,
[8, 844]   ἰόντα ἀποστέγει νάματα, καὶ ἐλλείπει  τῶν   ἀναγκαίων πωμάτων, ὀρυττέτω μὲν ἐν
[8, 847]   μισθῶν δὲ αὐτοῖς πέρι καὶ  τῶν   ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ ἐάν
[8, 846]   διαπονεῖσθαι σχεδὸν οὐδεμία φύσις ἱκανὴ  τῶν   ἀνθρωπίνων, (οὐδ' αὖ τὴν μὲν
[8, 831]   διακόνους πάντως τοὺς φύσει κοσμίους  τῶν   ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη, τοὺς δὲ ἀνδρείους
[8, 828]   τιμητέον ὡς ὄντα ἀεὶ τῷ  τῶν   ἀνθρώπων γένει ἄριστον· κοινωνία γὰρ
[8, 838]   κτείνοντάς τε ἐκ προνοίας τὸ  τῶν   ἀνθρώπων γένος, μηδ' εἰς πέτρας
[8, 838]   καὶ τὰ νῦν τοὺς πλείστους  τῶν   ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους ὄντας, ὡς
[8, 849]   μή τις ἀδικῇ τι, τῆς  τῶν   ἀνθρώπων χρείας τὸ δεύτερον ἂν
[8, 830]   πλείων, ἆρ' ἂν δείσαντες τὸν  τῶν   ἀνοήτων γέλωτα οὐκ ἂν ἐτολμῶμεν
[8, 843]   μὲν πεισθεὶς τῷ νόμῳ ἀναίσθητος  τῶν   ἀπ' αὐτοῦ κακῶν γίγνοιτ' ἄν,
[8, 836]   λέγων ὡς ὀρθῶς εἶχεν τὸ  τῶν   ἀρρένων καὶ νέων μὴ κοινωνεῖν
[8, 841]   παρὰ φύσιν· τὸ μὲν  τῶν   ἀρρένων πάμπαν ἀφελοίμεθ' ἄν, τὸ
[8, 846]   τῷ βλαφθέντι· τὰ δὲ αὖ  τῶν   ἀρχόντων ἀδικήματα εἰς τὰ κοινὰ
[8, 846]   τὸν ἀδικοῦντα. ἐὰν δέ τις  τῶν   ἀρχόντων δοκῇ μετ' ἀδίκου γνώμης
[8, 836]   νόμους, καὶ πρὸς τούτοις  τῶν   ἀρχόντων ὄψις διηναγκασμένη μὴ ἀποβλέπειν
[8, 849]   αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι καὶ ἐπιμελεῖσθαι τὴν  τῶν   ἀστυνόμων ἀρχήν. τοῖς δὲ δὴ
[8, 846]   βίᾳ λάθρᾳ, αὐτὸν  τῶν   αὐτοῦ τι, διὰ τῶν αὑτοῦ
[8, 846]   τῶν αὐτοῦ τι, διὰ  τῶν   αὑτοῦ κτημάτων, πάντα τὰ τοιαῦτα
[8, 841]   εἰ ἀναίδεια μὴ ἐνείη τῇ  τῶν   ἀφροδισίων χρήσει· σπανίῳ γὰρ αὖ
[8, 830]   πάντων τῶν τε ἐμψύχων καὶ  τῶν   ἀψύχων ἀπορήσαντές ποτε, ἐν ἐρημίᾳ
[8, 840]   αὐτός που λόγος ἔχει. καίτοι  τῶν   γ' ἐμῶν καὶ σῶν πολιτῶν,
[8, 844]   ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν δ' ἐκ  τῶν   γειτόνων, μνᾶν, ἐὰν δ' ἐξ
[8, 844]   βάθει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ, παρὰ  τῶν   γειτόνων ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ ἀναγκαίου
[8, 841]   μηδένα τολμᾶν μηδενὸς ἅπτεσθαι  τῶν   γενναίων ἅμα καὶ ἐλευθέρων πλὴν
[8, 839]   κρατήσας, καθάπερ νῦν περὶ τὰς  τῶν   γονέων συμμείξεις κρατεῖ, ἐὰν καὶ
[8, 832]   ποτε (περὶ ἁπάντων τῶν ἀγώνων  τῶν   γυμνικῶν, ὡς ὅσα μὲν αὐτῶν
[8, 831]   τε καὶ ἀσκεῖν ἑτοιμότατός ἐστιν,  (τῶν   δὲ ἄλλων καταγελᾷ. τοῦτο μὲν
[8, 849]   ἂν βούληται καὶ ὁπόταν βούληται.  τῶν   δὲ ἄλλων χρημάτων πάντων καὶ
[8, 848]   ἐξ ἀνάγκης ἔστω τοῦτο μόνον,  τῶν   δὲ δύο μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες
[8, 849]   καὶ ὠφελιμώτατοι ἔσονται τοῖσιν γεωργοῖσι.  ~(τῶν   δὲ ἐν ἄστει κατὰ τὰ
[8, 849]   ὄντας κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως.  τῶν   δὲ ὠνίων, πρῶτον μὲν τὰ
[8, 848]   ἑκάστῃ τὰ πρόσφορα γεωργοῖς γένη  τῶν   δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς δ' ἐπιμελητὰς
[8, 838]   νομοθέτῃ, βουλομένῳ τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι  τῶν   διαφερόντως τοὺς ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον
[8, 846]   ἀδίκου γνώμης κρίνειν τὰς ζημίας,  τῶν   διπλασίων ὑπόδικος ἔστω τῷ βλαφθέντι·
[8, 833]   καταβατέον ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν τούτων  τῶν   δρόμων. καὶ τὰ μὲν περὶ
[8, 844]   τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν ἐκ  τῶν   ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν δ' ἐκ
[8, 846]   δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων  τῶν   ἐγκλημάτων. μυρία δὲ ταῦτα ὄντα
[8, 845]   οὔτε πνεύματα, τοῖς ὕδασι σύντροφα  τῶν   ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων, ῥᾴδιον φθείρειν
[8, 828]   μὲν καὶ νομοθετήσασθαι ἑορτὰς μετὰ  τῶν   ἐκ Δελφῶν μαντειῶν, αἵτινες θυσίαι
[8, 847]   γίγνεσθαι. τροφῆς δὲ καὶ διανομῆς  τῶν   ἐκ τῆς χώρας ἐγγὺς τῆς
[8, 843]   πᾶσα τοῦ δωδεκατημορίου τάξις,  τῶν   ἐλαττόνων δὲ οἱ φρούραρχοι τούτων.
[8, 842]   καὶ ἐκ θαλάττης τοῖς πλείστοις  τῶν   Ἑλλήνων ἐστὶ κατεσκευασμένα τὰ περὶ
[8, 834]   κοινωνίας· ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν  τῶν   ἔμπροσθεν παιδευμάτων εἰς ἔθος ἰόντων
[8, 841]   πάσας, τάχ' ἂν ἄτιμον αὐτὸν  τῶν   ἐν τῇ πόλει ἐπαίνων νομοθετοῦντες
[8, 847]   μήτε τις ἀγέτω, μήτε αὖ  τῶν   ἐν τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων ἐμμένειν
[8, 849]   βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν παρὰ  τῶν   ἐν τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω
[8, 845]   τοῦ ὕδατος, ὅπῃπερ ἂν οἱ  τῶν   ἐξηγητῶν νόμοι ἀφηγῶνται δεῖν γίγνεσθαι
[8, 848]   ἀγορὰν ἐξῃρῆσθαι θεῶν τε καὶ  τῶν   ἑπομένων θεοῖς δαιμόνων, εἴτε τινὲς
[8, 847]   αὐτοῖς πέρι καὶ τῶν ἀναιρέσεων  τῶν   ἔργων, καὶ ἐάν τις αὐτοὺς
[8, 842]   ~κείσθω περὶ ἀφροδισίων (καὶ ἁπάντων  τῶν   ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὰ
[8, 836]   τῶν πολλῶν τρόπων, περὶ δὲ  τῶν   ἐρώτων- αὐτοὶ γάρ ἐσμεν- ἐναντιοῦνται
[8, 836]   μέτρον ἔχει τὰ δὲ δὴ  τῶν   ἐρώτων παίδων τε ἀρρένων καὶ
[8, 843]   δὲ ξένιος, οἳ μετὰ πολέμων  τῶν   ἐχθίστων ἐγείρονται. καὶ μὲν
[8, 849]   μηνὸς ἱκανήν· (τρίτῃ δὲ εἰκάδι  τῶν   ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα πρατέα
[8, 848]   διανέμεσθαι· λαβόντα τὸν ἀριθμὸν πάντων  τῶν   ζῴων οἷς ἐκ τῆς γῆς
[8, 840]   κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος) τῆς  τῶν   ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν
[8, 841]   ἀγύμναστον ὅτι μάλιστα ποιεῖν τὴν  τῶν   ἡδονῶν ῥώμην ἦν, τὴν ἐπίχυσιν
[8, 829]   νομοφυλάκων, μηδ' ἂν ἡδίων  τῶν   Θαμύρου (τε καὶ Ὀρφείων ὕμνων,
[8, 835]   ὅπῃ καὶ (ὅπως ἔννοιαν διδόντων  τῶν   θεῶν τάξεως πέρι διανεμηθῶσιν· τότε
[8, 834]   τάξις. ταὐτὰ δὲ καὶ περὶ  τῶν   θηλειῶν ἔστω νομοθετούμενα τῶν μέχρι
[8, 836]   μεῖξιν ἀφροδισίων, μάρτυρα παραγόμενος τὴν  τῶν   θηρίων φύσιν καὶ δεικνὺς πρὸς
[8, 831]   ποιοῦντος τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι πλὴν  τῶν   ἰδίων κτημάτων, ἐξ ὧν κρεμαμένη
[8, 849]   δ' ἐπιμέλεια, μετὰ τὴν  τῶν   ἱερῶν ἐπίσκεψιν τῶν κατ' ἀγορὰν
[8, 838]   τε καὶ ἀκριβῶς εἴργονται τῆς  τῶν   καλῶν συνουσίας οὐκ ἄκοντες, ὡς
[8, 849]   μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν ἐπίσκεψιν  τῶν   κατ' ἀγορὰν μή τις ἀδικῇ
[8, 834]   τῶν τε δρόμων αὐτῶν καὶ  τῶν   καταβαινόντων μεθ' ὅπλων· ψιλοῖς δὲ
[8, 844]   ὕδωρ ἀγέτω μὲν ἀρχόμενος ἐκ  τῶν   κοινῶν ναμάτων, μὴ ὑποτέμνων πηγὰς
[8, 837]   τε καὶ (ἐπιθυμίας ἅμα καὶ  τῶν   λεγομένων ἐρώτων φύσιν ἰδεῖν ἀναγκαῖον,
[8, 830]   ὅλην παρασκευάσας; ~(ἆρ' οὐκ ἀθλητὰς  τῶν   μεγίστων ἀγώνων, οἷς ἀνταγωνισταὶ μυρίοι
[8, 843]   ἐσμοὺς ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις τῇ  τῶν   μελιττῶν ἡδονῇ συνεπόμενος (καὶ κατακρούων
[8, 843]   δικασταὶ καὶ τιμηταὶ γιγνέσθων ἀγρονόμοι,  τῶν   μὲν μειζόνων, καθάπερ ἐν τοῖς
[8, 828]   δὴ λέγωμεν πρῶτον· ἔστωσαν γὰρ  τῶν   (μὲν πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ
[8, 835]   ἀπέχεσθαι, νόμος ἐπιχειρῶν γίγνεσθαι; καὶ  τῶν   μὲν πολλῶν οὐ θαυμαστὸν ἐπιθυμιῶν
[8, 848]   (Ἀθηναῖος) τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ  τῶν   μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν πλέον
[8, 848]   ξένοις, οἵ τέ τινες αὖ  τῶν   μετοικούντων ὦσι συνοικοῦντες τροφῆς ἀναγκαίου
[8, 834]   περὶ τῶν θηλειῶν ἔστω νομοθετούμενα  τῶν   μέχρι γάμου. πελταστικὴν δὲ ὅλην
[8, 835]   τε ἀθλοθετῶν καὶ τοῦ παιδευτοῦ  τῶν   νέων καὶ τῶν νομοφυλάκων, εἰς
[8, 835]   τοῦ παιδευτοῦ τῶν νέων καὶ  τῶν   νομοφυλάκων, εἰς κοινὸν περὶ αὐτῶν
[8, 829]   ᾄδειν ἀδόκιμον μοῦσαν μὴ κρινάντων  τῶν   νομοφυλάκων, μηδ' ἂν ἡδίων
[8, 847]   πάντων ἐπιγνώμονας εἶναι καὶ ἐπιμελητὰς  τῶν   νομοφυλάκων, πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων,
[8, 842]   ἔτι εἰς τὸ πρόσθεν προϊέναι  τῶν   νόμων. (Μέγιλλος) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) ἀλλὰ
[8, 832]   οἶμαι, γίγνοιντ' ἂν ἐκ τούτων  τῶν   νόμων, ὥστ' εἰκότως ἅμα καὶ
[8, 828]   οὐκ ἄν τις ἑτέραν εὕροι  τῶν   νῦν περὶ χρόνου σχολῆς καὶ
[8, 832]   κατάστασις πολιτείας μόνη δέξαιτ' ἂν  τῶν   νῦν τὴν διαπερανθεῖσαν παιδείαν τε
[8, 848]   δούλοις νεμόμενον, μήτε αὖ τὸ  τῶν   ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆς ὁμοιότητος
[8, 849]   μηδεὶς μηδενός, ἐν (δὲ ταῖς  τῶν   ξένων ξένος ἀγοραῖς πωλείτω τοῖς
[8, 850]   ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως οὔσης  τῶν   ξένων τῷ (βουλομένῳ καὶ δυναμένῳ
[8, 844]   ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ  τῶν   οἰκείων λαμβάνῃ, ὅπως ἂν ἐθέλῃ
[8, 844]   μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πώματος ἑκάστοις  τῶν   οἰκετῶν· ἐὰν δὲ δι' ἀκριβείας
[8, 837]   ἐν ἡμῖν, δ' ἐκ  τῶν   ὁμοίων ἥμερός τε καὶ κοινὴ
[8, 830]   ἡμέρας τά γε σμικρὰ χωρὶς  τῶν   ὅπλων, χορούς τε εἰς ταῦτα
[8, 829]   ἔλαττον πεντήκοντα ἐτῶν, μηδ' αὖ  τῶν   ὁπόσοι ποίησιν μὲν καὶ μοῦσαν
[8, 848]   διασεσωμένων εἰσίν, τούτοις ἀποδιδόντας τὰς  τῶν   πάλαι τιμὰς ἀνθρώπων, Ἑστίας δὲ
[8, 840]   ταῦτα λέγεις ὅτι σφόδρα ὑπὸ  τῶν   παλαιῶν ἐστιν εἰρημένα περὶ τούτων
[8, 846]   πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς ἔστω  τῶν   περὶ τὰ δημιουργικὰ τεχνήματα διαπονούντων,
[8, 840]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων  τῶν   πλείστων διαφθείρωνται, τὴν λεγομένην ἄτακτον
[8, 830]   αἱ πληγαί τε καὶ αἱ  τῶν   πληγῶν εὐλάβειαι διεμελετῶντο εἰς τὸ
[8, 833]   φυγεῖν μὲν καὶ ἑλεῖν  τῶν   ποδῶν, δ' ἐν ταῖς
[8, 832]   ὀξύτης πάντως, μὲν ἀπὸ  τῶν   ποδῶν, ~ἡ δὲ καὶ ἀπὸ
[8, 848]   ἀποδιδότω τὴν αὐτήν· λαβὼν ἕκαστος  τῶν   πολιτῶν τὰ δύο μέρη κύριος
[8, 835]   ἐν ταύτῃ τῇ πόλει ἀφέξονται  τῶν   πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν εἰς
[8, 840]   (πέρι, διὰ κάκην δὲ τὴν  τῶν   πολλῶν εἰς ἀπορίαν ἐπέσομεν, φημὶ
[8, 840]   ἐτόλμησαν ἀπέχεσθαι λεγομένου πράγματος ὑπὸ  τῶν   πολλῶν εὐδαίμονος, οἱ δὲ ἡμέτεροι
[8, 831]   σμικρά; φῶμεν δι' ἀμαθίαν  τῶν   πολλῶν καὶ τῶν τιθέντων αὐτοῖς
[8, 836]   σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι νόμους ἀλλοίους  τῶν   πολλῶν τρόπων, περὶ δὲ τῶν
[8, 847]   ἐπιμελητὰς τῶν νομοφυλάκων, πέντε ἀφαιρεθέντων  τῶν   πρεσβυτέρων, τοὺς ἑξῆς δώδεκα. (περὶ
[8, 846]   αὐτὰ οἱ νέοι πρὸς τὰ  τῶν   πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς
[8, 839]   τότε γενέσθαι δοκεῖ, καθάπερ τὸ  τῶν   συσσιτίων ἐπιτήδευμα ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν
[8, 841]   καὶ φιλότιμον καὶ τὸ μὴ  τῶν   σωμάτων ἀλλὰ τῶν τρόπων τῆς
[8, 843]   γείτονα γείτονι μηδὲν ποιεῖν διάφορον,  τῶν   τε ἄλλων πέρι καὶ δὴ
[8, 831]   τοῖς τοιούτοις βάσανον οὐχ εὑρήσειν  τῶν   τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων, οὐ
[8, 834]   ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ κρίσις ἁπάντων  τῶν   τε δρόμων αὐτῶν καὶ τῶν
[8, 830]   πρὸς αὐτό; καὶ (ἔτι πάντων  τῶν   τε ἐμψύχων καὶ τῶν ἀψύχων
[8, 836]   ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ δὴ τί  τῶν   τιθεμένων πρὸς ἀρετὴν φέρει καὶ
[8, 831]   δι' ἀμαθίαν τῶν πολλῶν καὶ  τῶν   τιθέντων αὐτοῖς τοὺς νόμους; (Κλεινίας)
[8, 830]   μάχιμον χεῖρόν τι παρασκευασάμενον  τῶν   τοιούτων ἀγωνιστῶν εἰς τὸν μέγιστον
[8, 829]   ἔργων ὄντες δημιουργοὶ καλῶν, τὰ  τῶν   τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα, ἐὰν καὶ
[8, 845]   μήλων καὶ ῥοῶν καὶ πάντων  (τῶν   τοιούτων, αἰσχρὸν μὲν μηδὲν ἔστω
[8, 845]   καθάπερ ξένος ταύτῃ κοινωνείτω  τῶν   τοιούτων ἁπάντων, μὴ πειθόμενος (δὲ
[8, 843]   βλαφθέντι· τούτων δὲ καὶ ἁπάντων  τῶν   τοιούτων ἐπιγνώμονές τε καὶ δικασταὶ
[8, 830]   παγκρατιαστὰς ἐτρέφομεν τι  τῶν   τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας, ἆρα
[8, 840]   ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων καὶ  τῶν   τοιούτων ἐτόλμησαν ἀπέχεσθαι λεγομένου πράγματος
[8, 845]   δεσπότην τῶν χωρίων ἅπτηταί του  τῶν   τοιούτων, κατὰ ῥᾶγα βοτρύων καὶ
[8, 845]   δὲ καθάπερ ὀπώρας ἐξέστω καὶ  τῶν   τοιούτων μέτοχον εἶναι· ἐὰν δὲ
[8, 829]   μὴ ψέγοντας. ποιητὴς δὲ ἔστω  τῶν   τοιούτων μὴ ἅπας, ἀλλὰ γεγονὼς
[8, 845]   τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ  τῶν   τοιούτων νόμος εἰργέτω μὴ
[8, 850]   ~στεργέτω ὡς οὐκέτι δίκης οὔσης  τῶν   τοιούτων (περὶ συναλλάξεων. τὸ δὲ
[8, 845]   τραυμάτων, δίκην δ' εἶναι ἐλευθέρῳ  τῶν   τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ δὲ
[8, 833]   ἰσχύν, ἀντὶ μὲν πάλης καὶ  τῶν   τοιούτων, τὰ νῦν ὅσα (βαρέα,
[8, 843]   πυρεύων τὴν ὕλην μὴ διευλαβηθῇ  τῶν   τοῦ γείτονος, τὴν δόξασαν ζημίαν
[8, 843]   φυτεύων μὴ ἀπολείπῃ τὸ μέτρον  τῶν   τοῦ γείτονος χωρίων, καθάπερ εἴρηται
[8, 834]   διαπεπέρανται, τὰ δὲ ῥαψῳδῶν καὶ  τῶν   τούτοις ἑπομένων, καὶ ὅσαι ἐν
[8, 828]   θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ  τῶν   τούτοις ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ
[8, 833]   μὲν τῶν ἀγενείων τὰ δύο  τῶν   τριῶν τοῦ μήκους τοῦ δρόμου
[8, 841]   τὸ μὴ τῶν σωμάτων ἀλλὰ  τῶν   τρόπων τῆς ψυχῆς ὄντων καλῶν
[8, 849]   δεκάτῃ δὲ τοῦ μηνὸς τὴν  τῶν   ὑγρῶν οἱ μὲν πρᾶσιν, οἱ
[8, 844]   (πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν· ἐπεὶ καὶ  τῶν   ὑδάτων πέρι γεωργοῖσι παλαιοὶ καὶ
[8, 844]   γεωργοῦντα καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα  τῶν   ὑποκάτω βλάπτῃ τις μὴ διδοὺς
[8, 833]   ποδῶν, ~ἡ δὲ καὶ ἀπὸ  τῶν   (χειρῶν· φυγεῖν μὲν καὶ ἑλεῖν
[8, 828]   διανέμοντας. ἔτι δὲ καὶ τὸ  τῶν   χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς
[8, 845]   δοῦλος μὴ πείσας τὸν δεσπότην  τῶν   χωρίων ἅπτηταί του τῶν τοιούτων,
[8, 849]   τεκμηράμενοι ἕδρας πρεπούσας, ὅρους θῶνται  τῶν   ὠνίων, ἐν τούτοις ἀλλάττεσθαι νόμισμά
[8, 846]   καὶ ἑκάστοις. ~περὶ δὲ συγκομιδῆς  τῶν   ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω τῷ (βουλομένῳ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/04/2007